افتخارم اينكه رافضي هستم

تب‌های اولیه

74 پستها / 0 جدید
آخرین ارسال
افتخارم اينكه رافضي هستم


بسم الله الرحمن الرحيم

چندی پیش دیدم که عده ای به لقب مقدس رافضی توهین نموده و ان را تحقیری برای شیعیان تلقی کرده ... اخ که چشم هایش کور است و نمی بیند که امام صادق - روحی فداه- در روایت به ابی بصیر- سلام الله علیه- این مرد موثق می فرماید لقبی است که خداوند برای شما شیعیان گذاشته و ان چنان روایتی در این باب گویند که دل شیعه خنک گردد باشد تا با چشم باز حرفی را بزنیم .

نص:


قَالَ قُلْتُ جُعِلْتُ فِدَاكَ فَإِنَّا قَدْ نُبِزْنَا نَبْزاً «1» انْكَسَرَتْ لَهُ ظُهُورُنَا وَ مَاتَتْ لَهُ أَفْئِدَتُنَا وَ اسْتَحَلَّتْ لَهُ‏ الْوُلَاةُ دِمَاءَنَا فِي حَدِيثٍ رَوَاهُ لَهُمْ فُقَهَاؤُهُمْ‏ قَالَ فَقَالَ أَبُو عَبْدِ اللَّهِ (امام صادق( ع الرَّافِضَةُ قَالَ قُلْتُ نَعَمْ‏ قَالَ لَا وَ اللَّهِ مَا هُمْ سَمَّوْكُمْ‏ وَ لَكِنَّ اللَّهَ سَمَّاكُمْ بِهِ‏ «2» أَ مَا عَلِمْتَ يَا أَبَا مُحَمَّدٍ أَنَّ سَبْعِينَ رَجُلًا مِنْ بَنِي إِسْرَائِيلَ رَفَضُوا فِرْعَوْنَ وَ قَوْمَهُ لَمَّا اسْتَبَانَ لَهُمْ ضَلَالُهُمْ فَلَحِقُوا بِمُوسَى ع لَمَّا اسْتَبَانَ لَهُمْ هُدَاهُ فَسُمُّوا فِي عَسْكَرِ مُوسَى الرَّافِضَةَ لِأَنَّهُمْ رَفَضُوا فِرْعَوْنَ‏ وَ كَانُوا أَشَدَّ أَهْلِ ذَلِكَ الْعَسْكَرِ عِبَادَةً وَ أَشَدَّهُمْ حُبّاً لِمُوسَى وَ هَارُونَ وَ ذُرِّيَّتِهِمَا ع فَأَوْحَى اللَّهُ عَزَّ وَ جَلَّ إِلَى مُوسَى ع أَنْ أَثْبِتْ لَهُمْ هَذَا الِاسْمَ فِي التَّوْرَاةِ فَإِنِّي قَدْ سَمَّيْتُهُمْ بِهِ وَ نَحَلْتُهُمْ إِيَّاهُ فَأَثْبَتَ مُوسَى ع الِاسْمَ لَهُمْ ثُمَّ ذَخَرَ اللَّهُ عَزَّ وَ جَلَّ لَكُمْ هَذَا الِاسْمَ حَتَّى نَحَلَكُمُوهُ يَا أَبَا مُحَمَّدٍ رَفَضُوا الْخَيْرَ وَ رَفَضْتُمُ الشَّرَّ افْتَرَقَ النَّاسُ كُلَّ فُرْقَةٍ وَ تَشَعَّبُوا كُلَّ شُعْبَةٍ فَانْشَعَبْتُمْ مَعَ أَهْلِ بَيْتِ نَبِيِّكُمْ ص‏ وَ ذَهَبْتُمْ حَيْثُ ذَهَبُوا وَ اخْتَرْتُمْ مَنِ اخْتَارَ اللَّهُ لَكُمْ وَ أَرَدْتُمْ مَنْ أَرَادَ اللَّهُ فَأَبْشِرُوا ثُمَّ أَبْشِرُوا فَأَنْتُمْ وَ اللَّهِ الْمَرْحُومُونَ الْمُتَقَبَّلُ مِنْ مُحْسِنِكُمْ وَ الْمُتَجَاوَزُ عَنْ مُسِيئِكُمْ مَنْ لَمْ يَأْتِ اللَّهَ عَزَّ وَ جَلَّ بِمَا أَنْتُمْ عَلَيْهِ يَوْمَ الْقِيَامَةِ لَمْ يُتَقَبَّلْ مِنْهُ حَسَنَةٌ وَ لَمْ يُتَجَاوَزْ لَهُ عَنْ سَيِّئَةٍ يَا أَبَا مُحَمَّدٍ فَهَلْ سَرَرْتُكَ قَالَ قُلْتُ جُعِلْتُ فِدَاكَ زِدْنِي- فَقَالَ يَا أَبَا مُحَمَّدٍ إِنَّ لِلَّهِ عَزَّ وَ جَلَّ مَلَائِكَةً يُسْقِطُونَ الذُّنُوبَ عَنْ ظُهُورِ شِيعَتِنَا كَمَا يُسْقِطُ الرِّيحُ الْوَرَقَ فِي أَوَانِ سُقُوطِهِ‏ وَ ذَلِكَ قَوْلُهُ عَزَّ وَ جَلَّ- الَّذِينَ يَحْمِلُونَ الْعَرْشَ وَ مَنْ حَوْلَهُ‏ يُسَبِّحُونَ بِحَمْدِ رَبِّهِمْ‏ وَ يَسْتَغْفِرُونَ لِلَّذِينَ آمَنُوا «3» اسْتِغْفَارُهُمْ وَ اللَّهِ لَكُمْ دُونَ هَذَا الْخَلْقِ‏ يَا أَبَا مُحَمَّدٍ فَهَلْ سَرَرْتُكَ‏ قَالَ قُلْتُ جُعِلْتُ فِدَاكَ زِدْنِي قَالَ يَا أَبَا مُحَمَّدٍ لَقَدْ ذَكَرَكُمُ اللَّهُ فِي كِتَابِهِ‏ فَقَالَ‏ مِنَ الْمُؤْمِنِينَ رِجالٌ صَدَقُوا ما عاهَدُوا

______________________________
(1) النبز- بالتحريك-: اللقب.

(2) في بعض النسخ [بل اللّه سماكم به‏].

(3) المؤمن: 7.



اللَّهَ عَلَيْهِ‏ فَمِنْهُمْ مَنْ قَضى‏ نَحْبَهُ‏ وَ مِنْهُمْ مَنْ يَنْتَظِرُ وَ ما بَدَّلُوا تَبْدِيلًا «1» إِنَّكُمْ وَفَيْتُمْ بِمَا أَخَذَ اللَّهُ عَلَيْهِ مِيثَاقَكُمْ مِنْ وَلَايَتِنَا وَ إِنَّكُمْ لَمْ تُبَدِّلُوا بِنَا غَيْرَنَا وَ لَوْ لَمْ تَفْعَلُوا لَعَيَّرَكُمُ اللَّهُ كَمَا عَيَّرَهُمْ‏ حَيْثُ يَقُولُ جَلَّ ذِكْرُهُ- وَ ما وَجَدْنا لِأَكْثَرِهِمْ‏ مِنْ عَهْدٍ وَ إِنْ وَجَدْنا أَكْثَرَهُمْ لَفاسِقِينَ‏ «2» يَا أَبَا مُحَمَّدٍ فَهَلْ سَرَرْتُكَ قَالَ قُلْتُ جُعِلْتُ فِدَاكَ زِدْنِي فَقَالَ يَا أَبَا مُحَمَّدٍ لَقَدْ ذَكَرَكُمُ اللَّهُ فِي كِتَابِهِ‏ فَقَالَ‏ إِخْواناً عَلى‏ سُرُرٍ مُتَقابِلِينَ‏ «3» وَ اللَّهِ مَا أَرَادَ بِهَذَا غَيْرَكُمْ‏ يَا أَبَا مُحَمَّدٍ فَهَلْ سَرَرْتُكَ قَالَ قُلْتُ جُعِلْتُ فِدَاكَ زِدْنِي فَقَالَ يَا أَبَا مُحَمَّدٍ- الْأَخِلَّاءُ يَوْمَئِذٍ بَعْضُهُمْ لِبَعْضٍ عَدُوٌّ إِلَّا الْمُتَّقِينَ‏ «4» وَ اللَّهِ مَا أَرَادَ بِهَذَا غَيْرَكُمْ‏ يَا أَبَا مُحَمَّدٍ فَهَلْ سَرَرْتُكَ قَالَ قُلْتُ جُعِلْتُ فِدَاكَ زِدْنِي فَقَالَ يَا أَبَا مُحَمَّدٍ لَقَدْ ذَكَرَنَا اللَّهُ عَزَّ وَ جَلَّ وَ شِيعَتَنَا وَ عَدُوَّنَا فِي آيَةٍ مِنْ كِتَابِهِ فَقَالَ عَزَّ وَ جَلَّ- هَلْ يَسْتَوِي الَّذِينَ يَعْلَمُونَ وَ الَّذِينَ لا يَعْلَمُونَ إِنَّما يَتَذَكَّرُ أُولُوا الْأَلْبابِ‏ «5» فَنَحْنُ‏ الَّذِينَ يَعْلَمُونَ‏ وَ عَدُوُّنَا الَّذِينَ لا يَعْلَمُونَ‏ وَ شِيعَتُنَا هُمْ‏ أُولُوا الْأَلْبابِ‏ يَا أَبَا مُحَمَّدٍ فَهَلْ سَرَرْتُكَ قَالَ قُلْتُ جُعِلْتُ فِدَاكَ زِدْنِي فَقَالَ يَا أَبَا مُحَمَّدٍ وَ اللَّهِ مَا اسْتَثْنَى اللَّهُ عَزَّ وَ جَلَّ بِأَحَدٍ مِنْ أَوْصِيَاءِ الْأَنْبِيَاءِ وَ لَا أَتْبَاعِهِمْ مَا خَلَا أَمِيرَ الْمُؤْمِنِينَ ع وَ شِيعَتَهُ فَقَالَ فِي كِتَابِهِ وَ قَوْلُهُ الْحَقُّ- يَوْمَ لا يُغْنِي‏ مَوْلًى عَنْ مَوْلًى شَيْئاً وَ لا هُمْ يُنْصَرُونَ‏ إِلَّا مَنْ رَحِمَ اللَّهُ‏ «6» يَعْنِي بِذَلِكَ‏ عَلِيّاً ع وَ شِيعَتَهُ‏ يَا أَبَا مُحَمَّدٍ فَهَلْ سَرَرْتُكَ قَالَ قُلْتُ جُعِلْتُ فِدَاكَ زِدْنِي قَالَ يَا أَبَا مُحَمَّدٍ لَقَدْ ذَكَرَكُمُ اللَّهُ تَعَالَى فِي كِتَابِهِ إِذْ يَقُولُ- يا عِبادِيَ الَّذِينَ أَسْرَفُوا عَلى‏ أَنْفُسِهِمْ‏ لا تَقْنَطُوا مِنْ رَحْمَةِ اللَّهِ‏ إِنَّ اللَّهَ يَغْفِرُ الذُّنُوبَ جَمِيعاً إِنَّهُ هُوَ الْغَفُورُ الرَّحِيمُ‏ «7» وَ اللَّهِ مَا أَرَادَ بِهَذَا غَيْرَكُمْ‏ فَهَلْ سَرَرْتُكَ يَا أَبَا مُحَمَّدٍ قَالَ قُلْتُ جُعِلْتُ فِدَاكَ زِدْنِي فَقَالَ يَا أَبَا مُحَمَّدٍ لَقَدْ ذَكَرَكُمُ اللَّهُ فِي كِتَابِهِ فَقَالَ‏ إِنَّ عِبادِي لَيْسَ لَكَ عَلَيْهِمْ سُلْطانٌ‏ «8» وَ اللَّهِ مَا أَرَادَ بِهَذَا إِلَّا الْأَئِمَّةَ ع وَ شِيعَتَهُمْ‏ فَهَلْ سَرَرْتُكَ يَا أَبَا مُحَمَّدٍ قَالَ قُلْتُ جُعِلْتُ فِدَاكَ زِدْنِي فَقَالَ يَا أَبَا مُحَمَّدٍ لَقَدْ ذَكَرَكُمُ اللَّهُ فِي كِتَابِهِ فَقَالَ‏ فَأُولئِكَ مَعَ الَّذِينَ أَنْعَمَ اللَّهُ عَلَيْهِمْ‏ مِنَ النَّبِيِّينَ وَ الصِّدِّيقِينَ وَ الشُّهَداءِ وَ الصَّالِحِينَ‏ وَ حَسُنَ‏


______________________________
(1) الأحزاب: 23.

(2) الأعراف: 102.

(3) الحجر: 47.

(4) الزخرف: 67.

(5) الزمر: 9.

(6) الدخان: 42 و 43.

(7) الزمر: 53.

(8) الحجر: 42.


الكافي (ط - الإسلامية)، ج‏8، ص: 36

أُولئِكَ رَفِيقاً «1» فَرَسُولُ اللَّهِ ص فِي الْآيَةِ النَّبِيُّونَ‏ وَ نَحْنُ فِي هَذَا الْمَوْضِعِ الصِّدِّيقُونَ وَ الشُّهَدَاءُ وَ أَنْتُمُ الصَّالِحُونَ‏ فَتَسَمَّوْا بِالصَّلَاحِ كَمَا سَمَّاكُمُ اللَّهُ عَزَّ وَ جَلَ‏ يَا أَبَا مُحَمَّدٍ فَهَلْ سَرَرْتُكَ قَالَ قُلْتُ جُعِلْتُ فِدَاكَ زِدْنِي قَالَ يَا أَبَا مُحَمَّدٍ لَقَدْ ذَكَرَكُمُ اللَّهُ إِذْ حَكَى عَنْ عَدُوِّكُمْ فِي النَّارِ بِقَوْلِهِ- وَ قالُوا ما لَنا لا نَرى‏ رِجالًا كُنَّا نَعُدُّهُمْ مِنَ الْأَشْرارِ أَتَّخَذْناهُمْ سِخْرِيًّا أَمْ زاغَتْ‏ عَنْهُمُ الْأَبْصارُ «2» وَ اللَّهِ مَا عَنَى وَ لَا أَرَادَ بِهَذَا غَيْرَكُمْ‏ صِرْتُمْ عِنْدَ أَهْلِ هَذَا الْعَالَمِ‏ شِرَارَ النَّاسِ‏ وَ أَنْتُمْ وَ اللَّهِ فِي الْجَنَّةِ تُحْبَرُونَ‏ «3» وَ فِي النَّارِ تُطْلَبُونَ‏ يَا أَبَا مُحَمَّدٍ فَهَلْ سَرَرْتُكَ قَالَ قُلْتُ جُعِلْتُ فِدَاكَ زِدْنِي قَالَ يَا أَبَا مُحَمَّدٍ مَا مِنْ آيَةٍ نَزَلَتْ تَقُودُ إِلَى الْجَنَّةِ وَ لَا تَذْكُرُ أَهْلَهَا بِخَيْرٍ إِلَّا وَ هِيَ فِينَا وَ فِي شِيعَتِنَا وَ مَا مِنْ آيَةٍ نَزَلَتْ تَذْكُرُ أَهْلَهَا بِشَرٍّ وَ لَا تَسُوقُ إِلَى النَّارِ إِلَّا وَ هِيَ فِي عَدُوِّنَا وَ مَنْ خَالَفَنَا فَهَلْ سَرَرْتُكَ يَا أَبَا مُحَمَّدٍ قَالَ قُلْتُ جُعِلْتُ فِدَاكَ زِدْنِي فَقَالَ يَا أَبَا مُحَمَّدٍ لَيْسَ عَلَى مِلَّةِ إِبْرَاهِيمَ إِلَّا نَحْنُ وَ شِيعَتُنَا وَ سَائِرُ النَّاسِ مِنْ ذَلِكَ بُرَآءُ «4» يَا أَبَا مُحَمَّدٍ فَهَلْ سَرَرْتُكَ‏ وَ فِي رِوَايَةٍ أُخْرَى فَقَالَ حَسْبِي‏






ترجمه :


ابو بصير- قربانت آيا اين مقام ويژه ما (شيعيان) است يا براى عموم اهل توحيد و يكتاپرستانست؟

امام عليه السّلام- نه بخدا مخصوص شما است نه همه مردم.

ابو بصير- قربانت اينان بما لقبى داده‏اند كه پشت ما شكسته و دلهاى ما مرده است، و زمامداران و واليان بخاطر همين لقب خون ما را حلال ميشمرند- روى حديثى كه فقهاى آنها بر ايشان روايت كنند- امام (ع)- مقصودت لقب «رافضى» است؟ (رافضى بمعناى ترك‏كننده و واگذارنده است).

ابو بصير- آرى.

امام (ع)- نه بخدا سوگند اينان شما را بدين نام نخواندند بلكه خدا شما را بدان ناميده است اى ابا محمد آيا ندانى كه هفتاد نفر از بنى اسرائيل چون گمراهى فرعون و قومش را ديدند آنها را


واگذاردند و بموسى كه او را در هدايت ديدند پيوستند، و آنها را در لشكر موسى «رافضى» ناميدند چون فرعون را واگذاردند، (1) و آنها در ميان لشكر موسى از همه در عبادت كوشاتر و نسبت بدوستى موسى و هارون و فرزندانشان از همگى محكمتر بودند، پس خداى عز و جل بموسى وحى فرمود: كه اين نام را در تورات براى آنها ثبت كن زيرا من آنها را باين نام ناميده‏ام و اين نام را بدانها عطا كرده‏ام، موسى (ع) آن نام را براى آنها ثبت فرمود، و پس از آن خداوند اين نام را براى شما ذخيره كرد تا آن را بشما عطا فرمود، اى ابا محمد اينان خوبى را واگذاردند و شما شر را واگذارديد، مردم به دسته‏هاى مختلفى پراكنده شدند و بشعبه‏هاى زيادى منقسم گشتند، و شما در شعبه خاندان پيامبرتان درآمديد و بدان راهى كه آنان رفتند شما هم بدان راه رفتيد، و همان را كه خدا براى شما انتخاب فرمود شما برگزيديد و همان را كه خدا خواست خواستيد، مژده باد بر شما، و باز هم مژده باد بر شما، كه بخدا سوگند شمائيد مورد رحمت حق كه هر كارى از نيكوكارتان پذيرفته گردد، و از بدكارتان گذشت شود، هر كه روز قيامت بدون آن عقيده‏اى كه شما داريد به پيشگاه خداى عز و جل بيايد نه كار نيكى از او پذيرفته شود و نه از كارى از كارهاى بد او گذشت شود، اى ابا محمد آيا خوشحالت كردم؟


ابو بصير- قربانت! بيفزا! امام عليه السّلام- اى ابا محمد خداى عز و جل فرشتگانى دارد كه گناهان را از دوش شيعيان ما بريزند چنانچه باد خزان برگهاى درختان را در فصل آن (پائيز) بريزد، و اين است معناى گفتار خداى عز و جل:

«آنان كه حامل عرشند و آنها كه در گرد آنند بستايش پروردگارشان تسبيح گويند و بدو ايمان دارند و براى مؤمنان آمرزش خواهند» (سوره مؤمن آيه 7) و بخدا آمرزش خواهى آنان براى شما است نه براى همه مردم، اى ابا محمد آيا خوشحالت كردم!

(1) ابو بصير- قربانت! برايم بيفزا! امام عليه السّلام فرمود: اى ابا محمد همانا خداوند در قرآنش شما را ياد كرده و فرموده: «از مؤمنان مردانى هستند كه وفا كردند به پيمانى كه با خدا بسته بودند، برخى از ايشان مدت خود را بسر برده (و از اين جهان رفتند) و برخى چشم براه (مرگ) اند و بهيچ وجه تغييرى نيافته‏اند» (سوره احزاب آيه 23). شمائيد كه وفا كرديد بدان پيمانى كه خدا در مورد ولايت ما از شما گرفته بود، و شمائيد كه ديگرى را بجاى ما نگرفتيد، و اگر چنين نميكرديد خداوند شما را سرزنش كرده در آنجا كه فرمايد: «بيشتر آنها را به پيمانى پاى‏بند نيافتيم و بيشترشان را فاسق و بدكار يافتيم» (سوره اعراف آيه 102) اى ابا محمد خوشحالت كردم؟


ابو بصير- قربانت! برايم بيفزا.

امام عليه السّلام- اى ابا محمد خدا شما را در قرآن خود ياد كرده كه فرمايد: «برادرانى هستند در روى تختها روبروى همديگر ...» (سوره حجر آيه 47) بخدا سوگند جز شما را باين سخن قصد نكرده است آيا خوشحالت كردم اى ابا محمد؟

ابو بصير- قربانت گردم! برايم بيفزا.

امام عليه السّلام فرمود: «در آن روز دوستان دشمن همديگرند بجز پرهيزكاران ...» (سوره زخرف آيه 67) بخدا سوگند كس ديگرى را جز شما باين سخن قصد نفرموده است. اى ابا محمد خوشحالت كردم؟

ابو بصير- قربانت برايم بيفزا.

فرمود: اى ابا محمد همانا خداى عز و جل ما و شيعيان و دشمنانمان را در يك آيه از قرآن خود ياد فرموده آنجا كه فرمايد: «آيا يكسانند آنانى كه ميدانند و آنان كه نميدانند. جز اين نيست كه صاحبان خرد اندرز ميگيرند». (سوره زمر آيه 9) و مائيم آنان كه ميدانند و دشمنان مايند كه نميدانند و صاحبان خرد شيعيان مايند، اى ابا محمد خوشحالت كردم؟


ابو بصير- قربانت گردم برايم بيفزا.

فرمود: اى ابا محمد بخدا سوگند خداى عز و جل در آيه ذيل هيچ يك از اوصياء پيمبران و پيروانشان را جدا نكرده جز امير مؤمنان على عليه السّلام و شيعيانش را كه در قرآنش فرمايد و گفته‏اش حق است: «روزى كه دوستى براى دوست خود كارى انجام ندهد، و آنها يارى نشوند، جز آنكه خدايش رحم كند ...» (سوره دخان آيه 42) و مقصود خداوند از اين آيه على عليه السّلام و شيعيان اويند اى ابا محمد آيا خوشحالت كردم؟

ابو بصير- قربانت گردم براى من بيفزا.

فرمود: اى ابا محمد همانا خداى تعالى شما را در قرآن ياد كرده آنجا كه فرمايد «اى بندگان من كه در باره خويش زياده روى كرديد از رحمت خدا نوميد نشويد كه براستى خدا همه گناهان را مى‏آمرزد و همانا او آمرزنده و مهربان است» (سوره زمر آيه 53) بخدا سوگند جز شما از اين سخن، ديگرى منظورش نبوده، آيا خوشحالت كردم اى ابا محمد؟

ابو بصير- قربانت باز هم براى من بيفزا.

فرمود: اى ابا محمد همانا خدا شما را در قرآن خود ذكر كرده كه فرمود: « (اى شيطان) براستى كه تو را بر بندگان (خاص) من تسلطى نيست» (سوره حجر آيه 42) بخدا سوگند از اين سخن جز امامان و شيعيانشان را قصد نداشته، آيا خوشحالت كردم اى ابا محمد؟

ابو بصير- قربانت! باز هم بفرما.

فرمود: اى ابا محمد همانا خدا شما را در قرآن خود ياد كرده كه فرمايد: «آنان همدم كسانى هستند كه خدا نعمتشان داده از پيمبران و راستى پيشه‏گان و جانبازان و شايستگان و چه نيكو رفيقانى هستند» (سوره نساء آيه 69) در اين آيه مقصود از پيمبران رسول خدا (ص) است، و راستى پيشه‏گان‏

الروضة من الكافي / ترجمه رسولى محلاتى، ج‏1، ص: 51

و جانبازان مائيم. (1) و شايستگان شمائيد، پس نامور شويد بشايستگى و صلاح چنانچه خداى عز و جل شما را چنين ناميده اى ابا محمد آيا خوشحالت كردم؟


ابو بصير- قربانت باز هم براى من بيفزا.

فرمود: اى ابا محمد همانا خدا شما را ياد كرده در آنجا كه از زبان دشمن شما در دوزخ چنين حكايت كند كه فرمود: «و گويند چرا ما نمى‏بينيم مردانى را كه از اشرار ميشمرديم و تمسخرشان ميكرديم، يا شايد ديدگان (از ديدنشان) خيره گشته است» (سوره ص آيه 62) بخدا سوگند مقصود و منظور از اين آيه كسى جز شما نيست، كه شما در نزد مردم اين جهان اشرار محسوب شده‏ايد بخدا سوگند هنگامى كه شما در ناز و نعمت خواهيد بود آنان در دوزخ سراغ شما را گيرند، اى ابا محمد آيا خوشحالت كردم؟

ابو بصير- قربانت باز هم بفرمائيد.

فرمود: اى ابا محمد (اين قدر بدان كه) آيه‏اى نيست كه ببهشت رهبرى كند و بهشتيان را بخير ياد كند جز آنكه در باره ما و شيعيان ما نازل گشته، و آيه‏اى نيست كه بسوى دوزخ سوق دهد و اهل آن را ببدى ياد كند جز آنكه در باره دشمن ما و مخالف با ما نازل گشته آيا خوشحال شدى اى ابا محمد؟

ابو بصير- قربانت برايم بيفزا.

فرمود: كسى بر كيش ابراهيم نيست جز ما و شيعيان ما، و ساير مردم از آن بركنارند اى ابا محمد آيا خوشحالت كردم؟

و در روايتى است كه ابو بصير گفت: مرا بس است.


سند:الكافي (ط - الإسلامية)، ج‏8، ص: 33

[="Times New Roman"][="Indigo"]

قنبر حیدر;243721 نوشت:
افتخارم اينست كه رافضي هستم

احسنت ...
:ok:[/]

**بنده‌ی خـدا**;243897 نوشت:
[="times new roman"][="indigo"]

احسنت ...
:ok:

[/][/]

**بنده‌ی خـدا**;243897 نوشت:

در واقع افتخار هر شیعه این است که او را با لقبی صدا کنند که خداوند متعال آن را برایشان برگزیده است . ان لقب رافضی است

رافضی ام رافضی ام رافضی

سوال کردن که حرام نیست هست؟ من سوال می کنم...
اگر غیر مسلمانی ازت بپرسد:
آیه صیغه کجاست؟
آیه خمس کجاست؟
آیه عصمت کجاست؟

جواب داری؟

[="Tahoma"][="Magenta"]سلام

بله

سوال اولتون

وَالْمُحْصَنَاتُ مِنَ النِّسَاءِ إِلَّا مَا مَلَكَتْ أَيمَانُكُمْ كِتَابَ اللَّهِ عَلَيكُمْ وَأُحِلَّ لَكُمْ مَا وَرَاءَ ذَلِكُمْ أَنْ تَبْتَغُوا بِأَمْوَالِكُمْ مُحْصِنِينَ غَيرَ مُسَافِحِينَ فَمَا اسْتَمْتَعْتُمْ بِهِ مِنْهُنَّ فَآتُوهُنَّ أُجُورَهُنَّ فَرِيضَةً وَلَا جُنَاحَ عَلَيكُمْ فِيمَا تَرَاضَيتُمْ بِهِ مِنْ بَعْدِ الْفَرِيضَةِ إِنَّ اللَّهَ كَانَ عَلِيمًا حَكِيمًا(النساء/24)
و زنان شوهردار (بر شما حرام است؛) مگر آنها را که (از راه اسارت) مالک شده‌ايد؛ (زيرا اسارت آنها در حکم طلاق است؛) اينها احکامي است که خداوند بر شما مقرر داشته است. اما زنان ديگر غير از اينها (که گفته شد)، براي شما حلال است که با اموال خود، آنان را اختيار کنيد؛ در حالي که پاکدامن باشيد و از زنا، خودداري نماييد. و زناني را که متعه [= ازدواج موقت‌] مي‌کنيد، واجب است مهر آنها را بپردازيد. و گناهي بر شما نيست در آنچه بعد از تعيين مهر، با يکديگر توافق کرده‌ايد. (بعدا مي‌توانيد با توافق، آن را کم يا زياد کنيد.) خداوند، دانا و حکيم است.

قدس شریف;244214 نوشت:
آیه خمس کجاست؟

جواب سوال دوم

وَاعْلَمُوا أَنَّمَا غَنِمْتُمْ مِنْ شَيءٍ فَأَنَّ لِلَّهِ خُمُسَهُ وَلِلرَّسُولِ وَلِذِي الْقُرْبَى وَالْيتَامَى وَالْمَسَاكِينِ وَابْنِ السَّبِيلِ إِنْ كُنْتُمْ آمَنْتُمْ بِاللَّهِ وَمَا أَنْزَلْنَا عَلَى عَبْدِنَا يوْمَ الْفُرْقَانِ يوْمَ الْتَقَى الْجَمْعَانِ وَاللَّهُ عَلَى كُلِّ شَيءٍ قَدِيرٌ(الأنفال/41)
بدانيد هرگونه غنيمتي به دست آوريد، خمس آن براي خدا، و براي پيامبر، و براي ذي‌القربي و يتيمان و مسکينان و واماندگان در راه (از آنها) است، اگر به خدا و آنچه بر بنده خود در روز جدايي حق از باطل، روز درگيري دو گروه (باايمان و بي‌ايمان) [= روز جنگ بدر] نازل کرديم، ايمان آورده‌ايد؛ و خداوند بر هر چيزي تواناست!

قدس شریف;244214 نوشت:
آیه عصمت کجاست؟

جواب سوال سوم

وَقَرْنَ فِي بُيوتِكُنَّ وَلَا تَبَرَّجْنَ تَبَرُّجَ الْجَاهِلِيةِ الْأُولَى وَأَقِمْنَ الصَّلَاةَ وَآتِينَ الزَّكَاةَ وَأَطِعْنَ اللَّهَ وَرَسُولَهُ إِنَّمَا يرِيدُ اللَّهُ لِيذْهِبَ عَنْكُمُ الرِّجْسَ أَهْلَ الْبَيتِ وَيطَهِّرَكُمْ تَطْهِيرًا(الأحزاب/33)
و در خانه‌هاي خود بمانيد، و همچون دوران جاهليت نخستين (در ميان مردم) ظاهر نشويد، و نماز را برپا داريد، و زکات را بپردازيد، و خدا و رسولش را اطاعت کنيد؛ خداوند فقط مي‌خواهد پليدي و گناه را از شما اهل بيت دور کند و کاملا شما را پاک سازد.

که بخش عصمت

نقل قول:
إِنَّمَا يرِيدُ اللَّهُ لِيذْهِبَ عَنْكُمُ الرِّجْسَ أَهْلَ الْبَيتِ وَيطَهِّرَكُمْ تَطْهِيرًا(الأحزاب/33)

موفق در اندیشه

البته دلایل بسیاری برای هریک هست:Kaf:[/]

ما قرآن را برای یادآوری آسان ساختیم
قرآن کریم 54:17

سوال اول
متعه رو از کجات آوردی؟ ازدواج بنابر قرآن و پیامبر(ص) یک نوع بودو بس ومن منکر وجود مته یا صیغه در اسلام نمیشوم چرا بوده است اما بدستور پیامبر و مخصوص زمان جنگ که توسط خود رسول الله نیز منسوخ شد اما درباره آیه توجه کنید که ازدواج یک نوع دارد و آیه به این اشاره میکند که پس از آمیزش باید مهر را ادا کردی که حقیست برگردن شوهر و هیچ ربطی به صیغه ندارد اگر متعه ای بود خود قرآن صراحتا ب آن اشاره ای جزیی میکرد همچون بحث حج که خداوند آن را به دو نوع تمتع و عمره تقسیم میکند
آیا تعقل نمی کنید؟

سوال دوم
بابا منطقی باش عقلت کجاست؟ والله قرآن بخاطر توی انسان نازل شده بفهم نمی فهمی غنیمت مختص جنگه؟ توروخدا تعقل کن آیه درمورد جنگهاست که این امر الهی است که باید هرچه غنیمت بدست آورده اند خمس آن را به نبی مکرم اسلام دهند و ورای ازآن اگرهم اینطور باشد که برای مساکین هست نه برای امام زمان

سوال سوم
تو رو قرآن آیه تطهیرو تو خلوت خودت 1بار بخون بابا آیه قبلشو بخون که خداوند زنان پیامبر اسلام رو بخوبی ها دارند ترویج میکنند تا اونها رو از هر آسیبی و بدی حفظ فرماید چه ربطی به عصمت داره؟

[="Tahoma"][="Magenta"]

قدس شریف;244508 نوشت:

ما قرآن را برای یادآوری آسان ساختیم
قرآن کریم 54:17

سلام

اگر این را می گویید من این را می اورم

ذَلِكَ الْكِتَابُ لَا رَيبَ فِيهِ هُدًى لِلْمُتَّقِينَ(البقرة/2)
آن کتاب با عظمتي است که شک در آن راه ندارد؛ و مايه هدايت پرهيزکاران است.

می بینید که قران برای پرهیزگاران مایه هدایت و رستگاری است:Gol:

قدس شریف;244508 نوشت:
متعه رو از کجات آوردی؟ ازدواج بنابر قرآن و پیامبر(ص) یک نوع بودو بس ومن منکر وجود مته یا صیغه در اسلام نمیشوم چرا بوده است اما بدستور پیامبر و مخصوص زمان جنگ که توسط خود رسول الله نیز منسوخ شد

کی منسوخ شد؟

سند نسخش رابیاورید

البته باید دید ایا پیامبر می تواند حکم اللهی که برای ان در قران نسخی نیامده نسخ کند؟
و اصلا چگونه اثبات می شود و...

قدس شریف;244508 نوشت:
آیه به این اشاره میکند که پس از آمیزش باید مهر را ادا کردی که حقیست برگردن شوهر و هیچ ربطی به صیغه ندارد اگر متعه ای بود خود قرآن صراحتا ب آن اشاره ای جزیی میکرد همچون بحث حج که خداوند آن را به دو نوع تمتع و عمره تقسیم میکند
آیا تعقل نمی کنید؟

پس من توصیه می کنم آیه را یک بار دیگر مطالعه کنید

آیا پرهیگاری پیشه نمی کنید؟:Gol:

قدس شریف;244508 نوشت:
بابا منطقی باش عقلت کجاست؟ والله قرآن بخاطر توی انسان نازل شده بفهم نمی فهمی غنیمت مختص جنگه؟ توروخدا تعقل کن آیه درمورد جنگهاست که این امر الهی است که باید هرچه غنیمت بدست آورده اند خمس آن را به نبی مکرم اسلام دهند و ورای ازآن اگرهم اینطور باشد که برای مساکین هست نه برای امام زمان

پس دقت نکردید باز!!

اینگونه تعقل می کنید

اگر درست اندیشه نمی کنید

لا اقل پرهیزگاری پیشه کنید و از اهل ذکر بپرسید

وَمَا أَرْسَلْنَا مِنْ قَبْلِكَ إِلَّا رِجَالًا نُوحِي إِلَيهِمْ فَاسْأَلُوا أَهْلَ الذِّكْرِ إِنْ كُنْتُمْ لَا تَعْلَمُونَ(النحل/43)
و پيش از تو، جز مرداني که به آنها وحي مي‌کرديم، نفرستاديم! اگر نمي‌دانيد، از آگاهان بپرسيد (تا تعجب نکنيد از اينکه پيامبر اسلام از ميان همين مردان برانگيخته شده است)

من تعقلم می گوید که گفته شده غنیمت

کسب معاش خواناده جهاد در راه خداست!1

شنیدید که؟

تازه بر فرض که بخواهیم بر مبنا سخن شما حرف بزنیم پس آیات قران را کنار گزاشته و تفکر نکنیم

برای چیزی که روشن است و تنها یک معنا استنباط می شود تعقل چکار آید؟

وقتی 2 * 2 می شه 4 باید روش فکر کرد؟

و اما درمورد سهم امام زمان دقت نفرمودید

نقل قول:
بدانيد هرگونه غنيمتي به دست آوريد، خمس آن براي خدا، و براي پيامبر، و براي ذي‌القربي و يتيمان و مسکينان و واماندگان در راه (از آنها) است، اگر به خدا و آنچه بر بنده خود در روز جدايي حق از باطل، روز درگيري دو گروه (باايمان و بي‌ايمان) [= روز جنگ بدر] نازل کرديم، ايمان آورده‌ايد؛ و خداوند بر هر چيزي تواناست!

افرادی که خمس بهشان بنا بر این نص تعلق می گیرد

1- پیامبر
2- ذی القربی
3-یتیمان
4-مسکینان
5-واماندگان در راه

(به معنا دقت کنید هرگونه غنیمتی می گوید)

پیامبر که مشخص است

ذی القربی هم که امامان هستند

یتیمان و مسکینان و واماندگان در راه هم که مشخص هستند!!

سهم خمس پیامبر بعد از رحلت به امام می رسد!!

که همان طو که می بینید الان امام زمان (ع) زنده اند و 2 سهم از خمس مال ایشان می شود

برای بحث دقیق تر به کارشناسان مربوطه مراجعه کنید

قدس شریف;244508 نوشت:
سوال سوم
تو رو قرآن آیه تطهیرو تو خلوت خودت 1بار بخون بابا آیه قبلشو بخون که خداوند زنان پیامبر اسلام رو بخوبی ها دارند ترویج میکنند تا اونها رو از هر آسیبی و بدی حفظ فرماید چه ربطی به عصمت داره؟

اولا واژه تطهیرا است
2 قسمت دوم آیه مجزا از قسمت اول است
با توجه به ضمایر
و سه با خواندن حدیث کسی نص روایی نیز روشن می شه

دوست گرامی قران برای فهم ما روشن شده است!!!

دقت کنید این روش بیان تو زندگی روزمره ما فراوان است!!!

مثلا من می گویم

ای مردم سلام بخصوص شما جناب قدس شریف

یا می گوید

خانم ها و اقایان سلام بخصوص شما آقا و خانم فلان نام!!!

این ها رو دقت کنی روش بیان روشنه

و اما ادامه در مورد تطهیر

فکر کنم آیه روشن ترجمه شده!!!

هر گونه رجس و پلیدی!!!

حال هرچه جزء اینها محسوب بشه اهل بیت که ائمه اطهار هستند

از ان مبری هستند

مثل دروغ
فحشا
و...

که معنی عصمت میده:Gol:

اینجا جای مناسب بحث نیست

می تونید اگر دنبال جوابید انجمن مربوطه سوال را مطرح نمایید و یا موضوعات کثیری در این مورد در سایت خواهید یافت که بحث شده رویش:Gol:

اگر خیر

که الله اعلم:Gol:[/]

[="Tahoma"][="Magenta"]

قدس شریف;244508 نوشت:

ما قرآن را برای یادآوری آسان ساختیم
قرآن کریم 54:17

سلام

اگر این را می گویید من این را می اورم

ذَلِكَ الْكِتَابُ لَا رَيبَ فِيهِ هُدًى لِلْمُتَّقِينَ(البقرة/2)
آن کتاب با عظمتي است که شک در آن راه ندارد؛ و مايه هدايت پرهيزکاران است.

می بینید که قران برای پرهیزگاران مایه هدایت و رستگاری است:Gol:

قدس شریف;244508 نوشت:
متعه رو از کجات آوردی؟ ازدواج بنابر قرآن و پیامبر(ص) یک نوع بودو بس ومن منکر وجود مته یا صیغه در اسلام نمیشوم چرا بوده است اما بدستور پیامبر و مخصوص زمان جنگ که توسط خود رسول الله نیز منسوخ شد

کی منسوخ شد؟

سند نسخش رابیاورید

البته باید دید ایا پیامبر می تواند حکم اللهی که برای ان در قران نسخی نیامده نسخ کند؟
و اصلا چگونه اثبات می شود و...

قدس شریف;244508 نوشت:
آیه به این اشاره میکند که پس از آمیزش باید مهر را ادا کردی که حقیست برگردن شوهر و هیچ ربطی به صیغه ندارد اگر متعه ای بود خود قرآن صراحتا ب آن اشاره ای جزیی میکرد همچون بحث حج که خداوند آن را به دو نوع تمتع و عمره تقسیم میکند
آیا تعقل نمی کنید؟

پس من توصیه می کنم آیه را یک بار دیگر مطالعه کنید

آیا پرهیگاری پیشه نمی کنید؟:Gol:

قدس شریف;244508 نوشت:
بابا منطقی باش عقلت کجاست؟ والله قرآن بخاطر توی انسان نازل شده بفهم نمی فهمی غنیمت مختص جنگه؟ توروخدا تعقل کن آیه درمورد جنگهاست که این امر الهی است که باید هرچه غنیمت بدست آورده اند خمس آن را به نبی مکرم اسلام دهند و ورای ازآن اگرهم اینطور باشد که برای مساکین هست نه برای امام زمان

پس دقت کنید:Gol:

اگر درست اندیشه نمی کنید

لا اقل پرهیزگاری پیشه کنید و از اهل ذکر بپرسید

وَمَا أَرْسَلْنَا مِنْ قَبْلِكَ إِلَّا رِجَالًا نُوحِي إِلَيهِمْ فَاسْأَلُوا أَهْلَ الذِّكْرِ إِنْ كُنْتُمْ لَا تَعْلَمُونَ(النحل/43)
و پيش از تو، جز مرداني که به آنها وحي مي‌کرديم، نفرستاديم! اگر نمي‌دانيد، از آگاهان بپرسيد (تا تعجب نکنيد از اينکه پيامبر اسلام از ميان همين مردان برانگيخته شده است)

من تعقلم می گوید که گفته شده غنیمت

کسب معاش خانواده جهاد در راه خداست!!

شنیدید که؟

تازه بر فرض که بخواهیم بر مبنا سخن شما حرف بزنیم پس آیات قران را کنار گزاشته و تفکر نکنیم

برای چیزی که روشن است و تنها یک معنا استنباط می شود تعقل چکار آید؟

وقتی 2 * 2 می شه 4 باید روش فکر کرد؟

و اما درمورد سهم امام زمان دقت نفرمودید

نقل قول:
بدانيد هرگونه غنيمتي به دست آوريد، خمس آن براي خدا، و براي پيامبر، و براي ذي‌القربي و يتيمان و مسکينان و واماندگان در راه (از آنها) است، اگر به خدا و آنچه بر بنده خود در روز جدايي حق از باطل، روز درگيري دو گروه (باايمان و بي‌ايمان) [= روز جنگ بدر] نازل کرديم، ايمان آورده‌ايد؛ و خداوند بر هر چيزي تواناست!

افرادی که خمس بهشان بنا بر این نص تعلق می گیرد

1- پیامبر
2- ذی القربی
3-یتیمان
4-مسکینان
5-واماندگان در راه

(به معنا دقت کنید هرگونه غنیمتی می گوید)

پیامبر که مشخص است

ذی القربی هم که امامان هستند

یتیمان و مسکینان و واماندگان در راه هم که مشخص هستند!!

سهم خمس پیامبر بعد از رحلت به امام می رسد!!

که همان طو که می بینید الان امام زمان (ع) زنده اند و 2 سهم از خمس مال ایشان می شود

برای بحث دقیق تر به کارشناسان مربوطه مراجعه کنید

قدس شریف;244508 نوشت:
سوال سوم
تو رو قرآن آیه تطهیرو تو خلوت خودت 1بار بخون بابا آیه قبلشو بخون که خداوند زنان پیامبر اسلام رو بخوبی ها دارند ترویج میکنند تا اونها رو از هر آسیبی و بدی حفظ فرماید چه ربطی به عصمت داره؟

اولا واژه تطهیرا است
2 قسمت دوم آیه مجزا از قسمت اول است
با توجه به ضمایر
و سه با خواندن حدیث کسی نص روایی نیز روشن می شه

دوست گرامی قران برای فهم ما روشن شده است!!!

دقت کنید این روش بیان تو زندگی روزمره ما فراوان است!!!

مثلا من می گویم

ای مردم سلام بخصوص شما جناب قدس شریف

یا می گوید

خانم ها و اقایان سلام بخصوص شما آقا و خانم فلان نام!!!

این ها رو دقت کنی روش بیان روشنه

و اما ادامه در مورد تطهیر

فکر کنم آیه روشن ترجمه شده!!!

هر گونه رجس و پلیدی!!!

حال هرچه جزء اینها محسوب بشه اهل بیت که ائمه اطهار هستند

از ان مبری هستند

مثل دروغ
فحشا
و...

که معنی عصمت میده:Gol:

اینجا جای مناسب بحث نیست

می تونید اگر دنبال جوابید انجمن مربوطه سوال را مطرح نمایید و یا موضوعات کثیری در این مورد در سایت خواهید یافت که بحث شده رویش:Gol:

اگر خیر

که الله اعلم:Gol:[/]

جناب قدس شریف، این حرف های هاشمی در شبکه کلمه است. کاملا مشخص است.

دوست عزیز. من جای شما بودم با این شبکه تماس می گرفتم و به خاطر این رسوایی هرچه می توانستم نثارشان میکردم.
دفعه بعد که فکر کردید چیز جدیدی کشف کردید! از یک عالم با تقوا در مورد صحت و سقم آن جویا شده بعد آن را تبلیغ کنید که اینجور گیر نکنید.

حالا شما یکبار با این آقای هاشمی تماس بگیرید و از ایشان بخواهید که سوره ی تحریم را برای شما تفسیر کند، من به شما قول می دهم بعد از آن خودتان می آیید اینجا و می فرمایید آیه تطهیر شامل زنان پیامبر (ص) نمی شود.

همسر لوط با بدان بنشست، خاندان نبوتش گم شد

سگ اصحاب کهف روزی چند، پی نیکان گرفت و مردم شد

یا علی

[=Arial Black]بسم اللّه الرحمن الرحيم

[=Arial Black]مشروعيت ازدواج موقت در کتاب هاي اهل سنت

فهرست مطالب

[=Arial Black]مشروعيت ازدواج موقت در کتاب هاي اهل سنت

[=Arial Black]متعه چيست؟

[=Arial Black]اتفاق شيعه وسني در تعريف متعه و ازدواج دانستن آن :

[=Arial Black]اتفاق شيعه و سني در اينکه متعه در صدر اسلام مدتي جايز بوده است :

[=Arial Black]اختلاف بين شيعه وسني در مورد متعه در چيست؟

[=Arial Black]ادله حليت متعه:

[=Arial Black]1- كلام خداوند متعال :

[=Arial Black]اثبات نزول اين آيه در مورد متعه :

[=Arial Black]2- نهي عمر از دو متعه حلال

[=Arial Black]مدارک اين روايت در کتب اهل سنت

[=Arial Black]ماجراي يحيي بن اکثم و اين روايت :

[=Arial Black]ماجراي مامون خليفه عباسي و اين روايت :

[=Arial Black]3- روايات دال بر حليت متعه در کتب اهل سنت:

[=Arial Black]4- كلام امير مومنان و ابن عباس : اگر عمر از متعه نهي نمي کرد جز افراد بدبخت زنا نمي کردند :

[=Arial Black]5- نظر صحابه ، تابعين و علماي اهل سنت و سيره آنها در مورد متعه :

[=Arial Black]مالك بن أنس:

[=Arial Black]احمد بن حنبل :

[=Arial Black]صحابه اي متعه کرده و يا آن را جايز مي دانسته اند :

[=Arial Black]تابعين و يا علماي اهل سنت که متعه کرده و يا آن را جايز دانسته اند:

[=Arial Black]آيا متعه نسخ شده است؟

[=Arial Black]1- نسخ با آيه سوره مومنون :

[=Arial Black]2- نسخ با آيه ميراث :

[=Arial Black]نسخ با نهي رسول خدا صلي الله عليه وآله وسلم در غزوه خيبر:

[=Arial Black]آيا صحيح است که امير مومنان فرموده اند متعه در خيبر نسخ شد؟

[=Arial Black]آيا شما قبول مي کنيد که کسي با خواهر يا مادر شما متعه کند

[=Arial Black]1 - گفتگو ميان امام باقر عليه السلام و ليثي&rlm :

[=Arial Black]2 - گفتگو ميان ابو حنيفه و مؤمن طاق&rlm :

[=Arial Black]متعه چيست؟

[=Arial Black]مساله متعه يا ازدواج موقت ، از جمله مسائلي است که اختلاف بين شيعه و سني در مورد آن بسيار شديد بوده و اهل سنت از آن به عنوان حربه اي بر ضد شيعه استفاده مي کنند .

[=Arial Black]اتفاق شيعه وسني در تعريف متعه و ازدواج دانستن آن :

[=Arial Black]در ابتدا بايد به اين نكته اشاره كرد كه همگي علماي مذاهب در اين نکته اتفاق دارند که "متعه ازدواجي است که در آن مرد و زن مدت زماني را براي عقد معين مي کنند و پس از گذشتن مدت ، خود به خود محرميت از بين رفته و احتياجي به طلاق ندارد ".

[=Arial Black]قال أبو عمر (بن عبد البر) لم يختلف العلماء من السلف والخلف أنّ المتعة نكاح إلى أجل لا ميراث فيه ، والفرقة تقع عند انقضاء الأجل من غير طلاق. وقال ابن عطية : وكانت المتعة أن يتزوج الرجل المرأة بشاهدين وإذن الولي إلى أجل مسمّى ، وعلى أن لا ميراث بينهما ، ويعطيها ما اتفقا عليه ، فإذا انقضت المدة فليس له عليها سبيل ويستبرئ رحمها : لان الولد لا حق فيه بلا شك ، فإن لم تحمل حلت لغيره.

[=Arial Black]تفسير قرطبي ج5 ص132

[=Arial Black]ابو عمر (بن عبد البر) گفته است که هيچ يک از علماي سلف و گذشته در اين اختلاف نداشته اند که متعه ، ازدواجي است که در آن ارث نيست و جدايي در آن با گذشتن مدت و بدون طلاق صورت مي گيرد . وابن عطيه گفته است : متعه اين است که شخص با زن ازدواج کند و دو شاهد و اذن ولي داشته باشد و تاريخ (براي انتهاي عقد) معين کند . و چنين است که ارثي در بين آن دو نباشد و اينکه هر مقداري را که بر آن موافقت نمودند ، (به عنوان مهر زن ) به وي بدهد . پس وقتي که مدت زمان گذشت ديگر مرد راهي بر اين زن نخواهد داشت ( ديگر همسر او نيست ) و زن بايد عده نگه دارد . زيرا فرزند در متعه به پدر ملحق مي شود . پس اگر اين زن عده باردار نمي شد (عده نداشت) براي ديگران حلال مي شود ( مي توانند با وي ازدواج کنند)

[=Arial Black]تفسير طبري ج5 ص 12 سوره نساء ذيل آيه 24 نيز همين مطلب را مي گويد .

[=Arial Black]اتفاق شيعه و سني در اينکه متعه در صدر اسلام مدتي جايز بوده است :

[=Arial Black]همچنين در اينکه متعه مدت زماني در ايام حيات رسول خدا صلي الله عليه وآله وسلم مشروع بوده است هيچ شکي نيست :

[=Arial Black]ولا شك أنه كان مشروعا في ابتداء الإسلام

[=Arial Black]هيچ شكي در اين نيست که متعه در ابتداي اسلام جايز بوده است .

[=Arial Black]تفسير ابن كثير ج1 ص475

[=Arial Black]پس ادعاي حليت اضطراري آن مانند حليت گوشت مرده و خون در حال اضطرار نيز معني ندارد . زيرا ضرورت ، در هر زماني حکم حرمت را &ndash در هر موضوعي که باشد - بر مي دارد و مختص به زمان رسول خدا نيست .

[=Arial Black]اختلاف بين شيعه وسني در مورد متعه در چيست؟

[=Arial Black]اما اختلاف اصلي در اين است که آيا براي اين حکم در زمان خود رسول اکرم صلي الله عليه وآله وسلم نسخي وارد شده است يا اينکه حکم به حرمت متعه بعد از وفات ايشان و توسط ديگران وضع شده است ؟

[=Arial Black]مشهور بين اهل سنت نظر اول و اجماع شيعه بر نظر دوم است .

[=Arial Black]ادله حليت متعه:

[=Arial Black]براي اثبات حليت متعه - جدا از اجماعي که حتي اهل سنت نيز آن را در مورد سالهاي اوليه اسلام نقل کرده اند - مي توان از قرآن کريم و روايات رسول گرامي اسلام صلي الله عليه وآله وسلم استفاده نمود :

[=Arial Black]1- كلام خداوند متعال :

[=Arial Black]فَمَا اسْتَمْتَعْتُمْ بِهِ مِنْهُنَّ فَآتُوهُنَّ أجُورَهُنَّ فَرِيضَةً) سوره نساء آيه 24 )

[=Arial Black]اثبات نزول اين آيه در مورد متعه :

[=Arial Black]الف) كلمات مفسرين در اين زمينه:

[=Arial Black]مفسرين شيعه و سني در اين نکته که نزول اين آيه در مورد متعه بوده است ، تقريبا اتفاق نظر دارند . و با اثبات اين مطلب حليت متعه ثابت شده و اثبات حرمت و يا نسخ آن به دليل نياز دارد :

[=Arial Black]1- وقال الجمهور : المراد نكاح المتعة الذي كان في صدر الإسلام

[=Arial Black]جمهور علما( مشهور علما) گفته اند که مراد از اين آيه متعه است که در صدر اسلام بوده است .

[=Arial Black]تفسير القرطبي ج 5 ص 130

[=Arial Black]2- وإلى ذلك ذهبت الإمامية والآية أحد أدلتهم على جواز المتعة وأيدوا استدلالهم بها بأنها في حرف أبي فما استمعتم به منهن إلى أجل مسمى وكذلك قرأ ابن عباس وابن مسعود رضي الله تعالى عنهم والكلام في ذلك شهير ولا نزاع عندنا في أنها أحلت ثم حرمت

[=Arial Black]و شيعه به همين نظر ميل دارند و اين آيه يکي از ادله ايشان بر جواز متعه است ؛ و استدلال خود را با اين مطلب که اين آيه در قرائت أبيّ و ابن عباس "إلي أجل مسمي" بوده است تاييد مي کنند ؛ و کلام در اين مطلب مشهور است . ما نيز در اين مطلبي بحثي نداريم که متعه در ابتدا حلال بود سپس حرام شد .

[=Arial Black]روح المعاني ج5/ص5

[=Arial Black]3- وقد استدل بعموم هذه الآية على نكاح المتعة ولا شك أنه كان مشروعا في ابتداء الإسلام ثم نسخ بعد ذلك وقد ذهب الشافعي وطائفة من العلماء إلى أنه أبيح ثم نسخ ثم أبيح ثم نسخ مرتين وقال آخرون أكثر من ذلك وقال آخرون إنما أبيح مرة ثم نسخ ولم يبح بعد ذلك وقد روى عن بن عباس وطائفة من الصحابة القول بإباحتها للضرورة وهو رواية عن الإمام أحمد وكان بن عباس وأبي بن كعب وسعيد بن جبير والسدي يقرؤون فما استمتعتم به منهن إلي أجل مسمي فآتوهن أجورهن فريضة وقال مجاهد نزلت في نكاح المتعة

[=Arial Black]و به اين آيه براي اثبات نکاح متعه استدلال شده است ؛ وشکي نيست که متعه در ابتدا جايز بوده است و سپس نسخ شده است ؛ و شافعي همين نظر را دارد و عده اي چنين مي گويند که در ابتدا جايز شد و سپس نسخ شد و دوباره مباح شد و دوباره نسخ شد ؛ و عدهاي ديگر بيشتر از اين نيز گفته اند . و عده اي نيز مي گويند تنها يک بار جايز شده و بعد از آن حرام شده و ديگر جايز نشد . و مباح بودن آن به خاطر ضرورت ، از ابن عباس و عده اي از صحابه نقل شده است. و اين روايت از امام احمد است . و ابن عباس و أبي بن کعب و سعيد بن جبير و سدي آيه را چنين مي خواندند: " إلي أجل مسمي ..." و مجاهى نيز گفته است که در نکاح متعه نازل شده است .

[=Arial Black]تفسير ابن كثير ج1/ص475

[=Arial Black]در کتب ذيل همين مطلب به بيان هاي مختلف آمده است :

[=Arial Black]فتح القدير ج 1 ص499 - جامع البيان ج 5 ص18 بتحقيق صدقي جميل العطار چاپ دار الفكر بيروت - تفسير أبي حيّان ج 3 ص 218- در المنثور ج2 ص140، چاپ مطبعة الفتح جدّة - نواسخ القرآن ابن الجوزي ص 124- تفسير الثعالبي ج 2 ص215 - تفسير الرازي ج3 ص200

[=Arial Black]ب) قرائت بسياري از بزرگان صحابه:

[=Arial Black]طبق روايات اهل سنت ، بسياري از بزرگان صحابه و تابعين مانند ابن عباس و ابي بن کعب و مجاهد و سعيد بن جبير و ابن مسعود و سدي و ديگران اين آيه را چنين قرائت مي کرده اند:

[=Arial Black]"فَمَا استَمتَعتُم بِهِ مِنهُنَّ إليَ أجَلٍ مُسَمًّي فَآتُوهُنَّ أجُورَهُنَّ"

[=Arial Black]1- أخبرنا أبو زكريا العنبري حدثنا محمد بن عبد السلام حدثنا إسحاق بن إبراهيم أنبأ النضر بن شميل أنبأ شعبة حدثنا أبو سلمة قال سمعت أبا نضرة يقول قرأت على بن عباس رضي الله عنهما فما استمتعتم به منهن فآتوهن أجورهن فريضة قال بن عباس فما استمتعتم به منهن إلى أجل مسمى قال أبو نضرة فقلت ما نقرأها كذلك فقال بن عباس والله لأنزلها الله كذلك هذا حديث صحيح على شرط مسلم ولم يخرجاه

[=Arial Black]شنيدم ابانضره را که مي گويد بر ابن عباس اين آيه را خواندم که زناني را که ايشان ايشان را متعه کرده ايد پس اجر ايشان را به عنوان واجب وفريضه به ايشان بدهيد .

[=Arial Black]ابن عباس گفت زناني را که ايشان را متعه کرده ايد تا زمان معين ابو نضره گفت: ما آن را چنين نمي خوانيم .ابن عباس گفت قسم به خداوند که خدا آن را چنين نازل کرد .

[=Arial Black]اين حديث بنا بر نظر مسلم (در شروط صحت حديث) صحيح است ولي بخاري و مسلم آن را در کتب خودشان نياورده اند .

[=Arial Black]المستدرك على الصحيحين ج2 ص334 شماره 3192

[=Arial Black]قرائت ايشان در کتابهاي ذيل نيز نقل شده است :

[=Arial Black]جامع البيان ج 5 ص19 - المصنف لعبد الرزاق الصنعاني ج 7 ص 497 و 498- شرح النووي على صحيح مسلم ج 9 ص 179- الكشاف للزمخشري ج 1 ص519- أحكام القرآن للجصاص ج 2 ص 185- تفسير القرطبي ج5 ص130- تفسير ابن كثير ج1 ص486 - الدر المنثور ج 2 ص 139و 140 و...

[=Arial Black]قطعا مقصو د ابن عباس نزول به عنوان قرآن نبوده است . چون تحريف قرآن به اجماع مسلمانان باطل است . بلکه مقصود نزول به عنوان تفسير اين آيه از جانب خداوند است . يعني خداوند متعال بعد از نزول آيه يا همزمان با آن مصداق وتفسير آيه را به همراه ذکر متن آيه ، به رسول خدا وحي مي نمود . پس مقصود اين آيه همان ازدواج تا زمان معين ومتعه است . جدا از لفظ استمتاع که در نص آيه آمده و مي تواند دليل ديگري بر اراده متعه باشد .

[=Arial Black]2- نهيعمر از دو متعه حلال

[=Arial Black]ا ز اموري که دلالت بر حليت متعه مي کند ، کلام عمر بن الخطاب است که گفت : دو متعه در زمان رسول خدا حلال بود . من از آن دو نهي مي کنم و بر(انجام دادن) آن دو عقاب مي نمايم .

[=Arial Black]اگر در زمينه متعه نسخي از جانب رسول خدا صلي الله عليه وآله وسلم موجود بود ، قطعا عمر به آن استهشاد مي کرد ، اما چنين نکرده است .بنا بر اين ، روايت صراحت دارد در اينکه متعه در زمان رسول خدا حلال بوده است و تحريم آن نظر شخصي عمر است .

[=Arial Black]مدارک اين روايت در کتب اهل سنت :

[=Arial Black]سرخسي در دو کتاب خود اين روايت را از جمله رواياتي مي داند که با سند صحيح از عمر نقل شده است :

[=Arial Black]وقد صحّ أنّ عمر رضى اللّه عنه نهى الناس عن المتعة فقال: متعتان كانتا على عهد رسول اللّه صلى اللّه عليه وسلم وأنا أنهى الناس عنهما ؛متعة النساء، ومتعة الحج .

[=Arial Black]با روايت صحيح ا ز عمر نقل شده است که وي مردم را از متعه نهي کرد ، پس گفت : دو متعه در زمان رسول خدا صلي الله عليه وآله وسلم حلال بود ؛ متعه زنان و حج تمتع

[=Arial Black]المبسوط للسرخسي ج4 ص27 - أصول السرخسي ج2 ص6

[=Arial Black]همين روايت در کتب ذيل نيز نقل شده است :

[=Arial Black]مسند أحمد بن حنبل ج3 ص325 ش 14519 - المغني ج7 ص136چاپ دار الفکر 1405- أحكام القرآن للجصاص ج1 ص347 چاپ دار احياء التراث العربي - تفسير القرطبي ج2 ص392 - تذكرة الحفاظ ج1 ص366 - التفسير الكبير ج5 ص130 چاپ اول دار الکتب العلميه بيروت - بداية المجتهد ج1 ص244 چاپ دار الفکر بيروت - وفيات الأعيان وأنباء أبناء الزمان ج6 ص150 دار الثقافة لبنان

[=Arial Black]ماجراي يحيي بن اکثم و اين روايت :

[=Arial Black]در همين زمينه روايتي از يحيي بن اکثم نقل شده است که جالب توجه است :

[=Arial Black]قال يحيى بن أكثم لشيخ بالبصرة: بمن اقتديت في جواز المتعة؟ قال: بعمر بن الخطاب رضى اللّه عنه. قال: كيف وعمر كان أشدّ الناس فيها؟ قال: لأنّ الخبر الصحيح أنّه صعد المنبر فقال: إنّ اللّه ورسوله قد أحلاّ لكم متعتين وإنّي محرّمهما عليكم وأعاقب عليهما. قبلنا شهادته ولم نقبل تحريمه.

[=Arial Black]محاضرات الأدباء ج3 ص214

[=Arial Black]يحيي بن أكثم به يكي ا ز شيوخ در بصره گفت در جواز متعه از چه کسي تبعيت مي کني ؟ گفت از عمر . سوال کرد که چگونه و حال آنکه عمر از سخت گير ترين مردمان در مورد متعه بود . گفت چون روايت صحيح مي گويد که وي بالاي منبر رفت و گفت خداوند و رسول وي متعه را حلال کردند و من آن را بر شما حرام مي کنم و براي آن عقوبت ؛ پس ما شهادتش را ( در مورد حليت آن از نظر خدا و رسولش) قبول کرديم اما حرام کردنش را (توسط عمر) قبول ننموديم .

[=Arial Black]ماجراي مامون خليفه عباسي و اين روايت :

[=Arial Black]همچنين مأمون خليفه عباسي - که در نظر ايشان امير المومنين بوده است - نيز ماجراي جالبي در مورد اين روايت دارد :

[=Arial Black]ايشان مي گويند روزي مامون دستور داد تا در بين مردم به حليت متعه ندا دهند (يعني بگويند که متعه رسما حلال است ) . محمد بن منصور و ابو العيناء از فقهاي دربار وي بر وي داخل شدند تا شايد نظر وي را بر گردانند. در حاليکه وي با عصبانيت مشغول مسواک کردن بود ، کلام عمر را ذکر کرده و گفت :

[=Arial Black]" دو متعه در زمان رسول خدا و ابو بکر بود و من آن دو را حرام مي کنم !!!"

[=Arial Black]تو که هستي اي چپ چشم ( کنايه از کسي که به مطالب با ديد درست نگاه نمي کند) تا از آنچه که رسول خدا و ابو بکر انجام داده اند نهي کني؟

[=Arial Black]پس محمد بن منصور خواست با وي سخن بگويد اما ابو العيناء به وي گفت کسي که صراحتا در مورد عمر چنين سخن مي گويد ما به وي چه بگوييم؟

[=Arial Black]در اين هنگام يحيي بن اکثم بر وي وارد شده و با وي خلوت کرد و آنقدر با وي سخن گفت تا وي را از اين نظر باز گرداند .

[=Arial Black]تاريخ بغداد ج 14 ص 203- تاريخ مدينة دمشق ج 64 ص 71- تهذيب الكمال ج 31 ص 214- وفيات الأعيان ج 5 ص 197

[=Arial Black]ادامه دارد

[=Arial Black]3- روايات دال بر حليت متعه در کتب اهل سنت:
[=Arial Black]
[=Arial Black]
[=Arial Black]
[=Arial Black]در بسياري روايات مي بينيم كه صحابه صراحتا مي گويند که ايشان در زمان رسول خدا ، ابو بکر و قسمتي از دوران خلافت عمر متعه مي کرده وآن را جايز مي دانسته اند :
[=Arial Black]
[=Arial Black]
[=Arial Black]حَدَّثَنِي مُحَمَّدُ بْنُ رَافِعٍ حَدَّثَنَا عَبْدُ الرَّزَّاقِ أَخْبَرَنَا ابْنُ جُرَيْجٍ أَخْبَرَنِي أَبُو الزُّبَيْرِ قَالَ سَمِعْتُ جَابِرَ بْنَ عَبْدِ اللَّهِ يَقُول كُنَّا نَسْتَمْتِعُ بِالْقَبْضَةِ مِنْ التَّمْرِ وَالدَّقِيقِ الْأَيَّامَ عَلَى عَهْدِ رَسُولِ اللَّهِ صَلَّى اللَّهُ عَلَيْهِ وَسَلَّمَ وَأَبِي بَكْرٍ حَتَّى نَهَى عَنْهُ عُمَرُ فِي شَأْنِ عَمْرِو بْنِ حُرَيْثٍ
[=Arial Black]
[=Arial Black]
[=Arial Black]از جابر بن عبد الله الأنصاري شنيدم که مي گفت : ما در زمان رسول خدا و ابو بکر در مقابل يک مشت خرما يا آرد متعه مي کرديم . تا اينکه عمر در قضيه عمرو بن حريث از آن نهي کرد .
[=Arial Black]
[=Arial Black]
[=Arial Black]صحيح مسلم ج2 ص 1023 باب نكاح المتعة
[=Arial Black]
[=Arial Black]
[=Arial Black]الجمع بين الصحيحين ج2 ص399 - سنن البيهقي الكبرى ج7 ص237 - مسند أبي عوانة ج3 ص33- مصنف عبد الرزاق ج7 ص500 - معرفة السنن والآثار ج5 ص375 - التمهيد لابن عبد البر ج10 ص112 - عون المعبود ج6 ص101 و...
[=Arial Black]
[=Arial Black]
[=Arial Black]شبيه همين روايت در مسند احمد وكتب ديگر ذكر شده است .
[=Arial Black]
[=Arial Black]
[=Arial Black]مسند أحمد بن حنبل ج1 ص52 و ج3 ص325 و...
[=Arial Black]
[=Arial Black]
[=Arial Black]4- كلام امير مومنان و ابن عباس : اگر عمر از متعه نهي نمي کرد جز افراد بدبخت زنا نمي کردند :
[=Arial Black]
[=Arial Black]
[=Arial Black]
[=Arial Black]اين مطلب را ابن جرير طبري و سيوطي در تفسيرشان از امير مومنان علي عليه السلام نقل مي کنند که فرمود:
[=Arial Black]
[=Arial Black]
[=Arial Black]لولا أنّ عمر رضي اللّه عنه نهى عن المتعة ما زنى إلاّ شقي.
[=Arial Black]
[=Arial Black]
[=Arial Black]اگر عمر از متعه نهي نمي کرد جز افراد بد بخت زنا نمي کردند ( بلکه به متعه رو مي آوردند)
[=Arial Black]
[=Arial Black]
[=Arial Black]تفسير الطبري ج5 ص13 چاپ دار الفکر بيروت - الدر المنثور ج2 ص486 دار الفکر بيروت
[=Arial Black]
[=Arial Black]
[=Arial Black]عبد الرزاق نيز شبيه همين مطلب را از امير مومنان در المصنف (ج7 ص500 شماره14029) نقل مي کند
[=Arial Black]
[=Arial Black]
[=Arial Black]قرطبي نيز در تفسيرش ج 5 ص 130 (چاپ دار الشعب قاهره) شبيه همين مطلب را از ابن عباس نيز نقل مي کند .
[=Arial Black]
[=Arial Black]
[=Arial Black]5- نظر صحابه ، تابعين و علماي اهل سنت و سيره آنها در مورد متعه :
[=Arial Black]
[=Arial Black]
[=Arial Black]
[=Arial Black]يکي از ادله اي که نمي توان آن را انکار کرد سيره صحابه و تابعين در عمل به متعه بعد از زمان رسول خدا صلي الله عليه وآله وسلم بوده است . اين عمل به قدري در ميان ايشان شايع بوده است که با توجه به آن نمي توان ادعاي نسخ متعه يا عالم نبودن اين عده زياد از علما و بزرگان صحابه و تابعين و نيز علماي اهل سنت را پذيرفت .
[=Arial Black]
[=Arial Black]
[=Arial Black]وقد ثبت على تحليلها بعد رسول اللّه صلى اللّه عليه وسلم جماعة من السلف رضى اللّه عنهم منهم من الصحابة رضى اللّه عنهم: أسماء بنت أبى بكر الصديق . وجابر بن عبد اللّه . وابن مسعود . وابن عباس. ومعاوية بن أبى سفيان ، وعمرو بن حريث . وأبو سعيد الخدرى . وسلمة . ومعبد أبناء أميّة بن خلف ، ورواه جابر بن عبد اللّه عن جميع الصحابة مدّة رسول اللّه صلى اللّه عليه وسلم . ومدّة أبى بكر . وعمر إلى قرب آخر خلافة عمر.
[=Arial Black]
[=Arial Black]
[=Arial Black]واختلف في إباحتها عن ابن الزبير . وعن على فيها توقّف . وعن عمر بن الخطاب أنّه إنّما أنكرها إذا لم يشهد عليها عدلان فقط وأباحها بشهادة عدلين.
[=Arial Black]
[=Arial Black]
[=Arial Black]
[=Arial Black]
[=Arial Black]ومن التابعين طاوس . وعطاء . وسعيد بن جبير . وسائر فقهاء مكّة أعزها اللّه
[=Arial Black]
[=Arial Black]
[=Arial Black]المحلى ج 9 ص 519
[=Arial Black]
[=Arial Black]
[=Arial Black]گروهي از سلف بر حليت متعه بع د از رسول خدا صلي الله عليه وآله وسلم باقي ماندند . در بين ايشان از صحابه اسماء دختر ابو بکر صديق است وجابر بن عبد الله الانصاري و ابن مسعود و ابن عباس ومعاويه وعمرو بن حريث و ابو سعيد خدري و سلمه ومعبد فرزندان امية بن خلف .
[=Arial Black]
[=Arial Black]
[=Arial Black]جابر نظر به حليت متعه را در زمان رسول خدا از همه صحابه نقل کرده است . و نيز در زمان خلافت ابو بکر و نيز مدتي در زمان عمر تا اواخر خلافتش ( که طبق روايات خود اهل سنت بعد از آن از متعه نهي کرد)
[=Arial Black]
[=Arial Black]
[=Arial Black]و در مورد اعتقاد ابن زبير به حلال بودن آن اختلاف شده است . نيز از علي در مورد آن سکوت وتوقف در نظر دادن نقل شده است .
[=Arial Black]
[=Arial Black]
[=Arial Black]و از عمر نيز نقل شده است که تنها زماني در مورد متعه اشکال مي گرفت که دو شاهد در آن حاضر نباشند ، اما اگر دو شاهد شهادت دادند آن را جايز مي دانست .
[=Arial Black]
[=Arial Black]
[=Arial Black]نيز قرطبي در کتاب الجامعلأحكامالقرآنقرطبيج 5 ص133 فتواي به حليت متعه را نظر علماي مکه و يمن مي داند .
[=Arial Black]
[=Arial Black]
[=Arial Black]از سوي ديگر مي بينيم که بزرگان علماي اهل سنت نيز در مورد متعه نظر مخالفي نداشته اند و بالعکس حتي بسياري از ايشان به اين عمل رغبت بسيار نشان مي داند .
[=Arial Black]
[=Arial Black]
[=Arial Black]مثلا عبد العزيز بن عبد الملک بن جريج از بزرگان علماي امويين و فقيه وعالم مکه که در زمان وي يکي از ارکان اصلي روايت بود و روايات وي به وفور در صحاح سته يافت مي شود 90 زن متعه اي داشت :
[=Arial Black]
[=Arial Black]
[=Arial Black]1- قال أبو غسان زنيج سمعت جريرا الضبي يقول كان ابن جريج يرى المتعة تزوج بستين إمرأة وقيل إنه عهد إلى أولاده في أسمائهن لئلا يغلط أحد منهم ويتزوج واحدة مما نكح أبوه بالمتعة
[=Arial Black]
[=Arial Black]
[=Arial Black]جرير مي گفت که نظر ابن جريج حليت متعه بود . او با 60 زن متعه کرد و گفته شده است که او نام ايشان را به اولادش گفت تا مبادا کسي از ايشان به اشتباه افتاده و با زني از زناني که پدرش با ايشان متعه کرده بود ازدواج کند!!!
[=Arial Black]
[=Arial Black]
[=Arial Black]سير أعلام النبلاء ج6/ص331
[=Arial Black]
[=Arial Black]
[=Arial Black]2- وقال محمد بن عبد الله بن عبد الحكم سمعت الشافعي يقول استمتع ابن جريج بتسعين امرأة حتى إنه كان يحتقن في الليل بأوقية شيرج طلبا للجماع
[=Arial Black]
[=Arial Black]
[=Arial Black]سير أعلام النبلاء ج6/ص333
[=Arial Black]
[=Arial Black]
[=Arial Black]از شافعي شنيدم که مي گفت : ابن جريج با 90زن متعه کرد ؛ حتي او شبها يک ظرف روغن کنجد به خود تنقيه مي کرد تا بتواند نزديکي کند !!!
[=Arial Black]
[=Arial Black]
[=Arial Black]هم چنين از مالک بن أنس و أحمد بن حنبل دو فقيه بزرگ اهل سنت و رهبران مذاهب مالکي و حنفي نيز قول به جواز متعه نقل شده است :
[=Arial Black]
[=Arial Black]
[=Arial Black]مالك بن أنس:
[=Arial Black]
[=Arial Black]
[=Arial Black]
[=Arial Black]1- وَتَفْسِيرُ الْمُتْعَةِ أَنْ يَقُولَ لِامْرَأَتِهِ : أَتَمَتَّعُ بِكَ كَذَا مِنْ الْمُدَّةِ بِكَذَا مِنْ الْبَدَلِ ، وَهَذَا بَاطِلٌ عِنْدَنَا جَائِزٌ عِنْدَ مَالِكِ بْنِ أَنَسٍ وَهُوَ الظَّاهِرُ مِنْ قَوْلِ ابْنِ عَبَّاسٍ رَضِيَ اللَّهُ عَنْهُ
[=Arial Black]
[=Arial Black]
[=Arial Black]تفسير متعه آن است كه به زني گفته شود: من تو را براي فلان زمان و با فلان مقدار مال متعه مي&rlmكنم و اين در اعتقاد ما باطل است و مالك بن انس آن را جايز مي داند و گويا نظر ابن عباس هم چنين باشد .
[=Arial Black]
[=Arial Black]
[=Arial Black]المبسوط للسرخسي ج5 ص152
[=Arial Black]
[=Arial Black]
[=Arial Black]2- وفي أن النهي للتحريم أو الكراهة قولان لمالك
[=Arial Black]
[=Arial Black]
[=Arial Black]در اينكه نهي (از خوردن گوشت الاغ ومتعه ) براي كراهت است يا حرمت مالك دو قول دارد .
[=Arial Black]
[=Arial Black]
[=Arial Black]شرح الزرقاني ج3 ص198
[=Arial Black]
[=Arial Black]
[=Arial Black]3- وَقَالَ مَالِكٌ : هُوَ جَائِزٌ ؛ لِأَنَّهُ كَانَ مَشْرُوعًا فَيَبْقَى إلَى أَنْ يَظْهَرَ نَاسِخُه وَاشْتَهَرَ عَنْ ابْنِ عَبَّاسٍ تَحْلِيلُهَا وَتَبِعَهُ عَلَى ذَلِكَ أَكْثَرُ أَصْحَابِهِ مِنْ أَهْلِ الْيَمَنِ وَمَكَّةَُ
[=Arial Black]
[=Arial Black]
[=Arial Black]مالک بن أنس مي گويد که متعه جايز است . زيرا در ابتدا مشروع بوده است . پس همينطور باقي مي ماند تا نسخش مشخص شود. مشهور است كه ابن عباس نيز آن را حلال مي&rlmدانست و بيشتر اصحاب او از اهل يمن و مكه نيز به تبعيت از ايشان ، آن را جايز مي&rlmدانستند
[=Arial Black]
[=Arial Black]
[=Arial Black]تبيين الحقائق شرح كنز الدقائق فخر الدين ابو محمد عثمان بن علي زيلعي كتاب النكاح باب المتعة
[=Arial Black]
[=Arial Black]
[=Arial Black]احمد بن حنبل :
[=Arial Black]
[=Arial Black]
[=Arial Black]
[=Arial Black]وقال أبو بكر فيها رواية أخرى أنها مكروهة غير حرام لأن ابن منصور سأل أحمد عنها فقال يجتنبها أحب إلي قال فظاهر هذا الكراهة دون التحريم
[=Arial Black]
[=Arial Black]
[=Arial Black]از ابن قدامه نقل شده كه ابوبكر گفت: روايت ديگري وارد شده كه طبق آن ، متعه مكروه است ، نه حرام ؛ چون ابن منصور از احمد پرسيد و او گفت: به نظر من ، دوري كردن از آن ( متعه ) بهتر است. گفت: پس ظاهر اين گفته ، كراهت است نه حرمت.
[=Arial Black]
[=Arial Black]
[=Arial Black]المغني ج7 ص136
[=Arial Black]
[=Arial Black]
[=Arial Black]همين مطلب در کتابالكافي في فقه ابن حنبل ج3 ص57و کتابشرح الزركشي ج2 ص399آمده است .
[=Arial Black]
[=Arial Black]
[=Arial Black]صحابه اي متعه کرده و يا آن را جايز مي دانسته اند :
[=Arial Black]
[=Arial Black]
[=Arial Black]
[=Arial Black]ما اکنون فهرستي از اسامي بعضي از کساني را که در کتب اهل سنت ، قول به حليت متعه از ايشان نقل شده است ذکر مي کنيم:
[=Arial Black]
[=Arial Black]
[=Arial Black]جابر بن عبداللَّه انصاري :
[=Arial Black]
[=Arial Black]
[=Arial Black]
[=Arial Black]صحيح مسلم ج2 ص1022 باب نكاح المتعه چاپ دار إحياء التراث العربي بيروت
[=Arial Black]
[=Arial Black]
[=Arial Black]مصنف عبد الرزاق ج7 ص499 باب المتعة چاپ المکتب الإسلامي بيروت
[=Arial Black]
[=Arial Black]
[=Arial Black]عمدة القاري ج17 ص 246 باب غزوة خيبر چاپ دار إحياء التراث العربي بيروت
[=Arial Black]
[=Arial Black]
[=Arial Black]شرح الزرقاني ج3 ص 199 چاپ دار الکتب العلمية بيروت كتاب النكاح باب نكاح المتعة
[=Arial Black]
[=Arial Black]
[=Arial Black]و...
[=Arial Black]
[=Arial Black]
[=Arial Black]عمران بن حصين خزاعي :
[=Arial Black]
[=Arial Black]
[=Arial Black]
[=Arial Black]صحيح بخاري ج 4 ص 1642 چاپ دار ابن کثير بيروت 1407 كتاب التفسير باب "فمن تمتع بالعمرة إلي الحج" (بقره أيه 196)
[=Arial Black]
[=Arial Black]
[=Arial Black]مسند أحمد بن حنبل ج4 ص 436 چاپ موسسه قرطبه مصر
[=Arial Black]
[=Arial Black]
[=Arial Black]المحبر ص 289 باب من کان يري المتعة من أصحاب النبي
[=Arial Black]
[=Arial Black]
[=Arial Black]التفسير الكبير ج10 ص41 چاپ دار الکتب العلميه بيروت سوره نساء ذيل آيه "فَمَا اسْتَمْتَعْتُمْ بِهِ مِنْهُنَّ فَئَاتُوهُنَّ أُجُورَهُنَّ فَرِيضَةً"
[=Arial Black]
[=Arial Black]
[=Arial Black]تفسير قرطبي ج5 ص 133چاپ دار الشعب قاهره
[=Arial Black]
[=Arial Black]
[=Arial Black]ابو سعيد خدري :
[=Arial Black]
[=Arial Black]
[=Arial Black]
[=Arial Black]المحلى ج9 ص 519چاپ دار الآفاق بيروت
[=Arial Black]
[=Arial Black]
[=Arial Black]شرح الزرقاني ج3 ص 199 چاپ دار الکتب العلمية بيروت كتاب النكاح باب نكاح المتعة
[=Arial Black]
[=Arial Black]
[=Arial Black]عمدة القاري ج17 ص 246 باب غزوة خيبر چاپ دار إحياء التراث العربي بيروت
[=Arial Black]
[=Arial Black]
[=Arial Black]عبداللَّه بن مسعود :
[=Arial Black]
[=Arial Black]
[=Arial Black]
[=Arial Black]المحلى ج9 ص 519چاپ دار الآفاق بيروت
[=Arial Black]
[=Arial Black]
[=Arial Black]شرح الزرقاني ج3 ص 199 چاپ دار الکتب العلمية بيروت كتاب النكاح باب نكاح المتعة
[=Arial Black]
[=Arial Black]
[=Arial Black]سلمة بن اكوع :
[=Arial Black]
[=Arial Black]
[=Arial Black]
[=Arial Black]المحبر ص 289 باب من کان يري المتعة من أصحاب النبي
[=Arial Black]
[=Arial Black]
[=Arial Black]شرح الزرقاني ج3 ص 199 چاپ دار الکتب العلمية بيروت كتاب النكاح باب نكاح المتعة
[=Arial Black]
[=Arial Black]
[=Arial Black]مصنف عبد الرزاق ج7 ص 498 ش 14023 باب المتعة چاپ المکتب الإسلامي بيروت
[=Arial Black]
[=Arial Black]
[=Arial Black]کنز العمال ج 16 ص 219 ح 45731 چاپ دار الکتب العلمية بيروت
[=Arial Black]
[=Arial Black]
[=Arial Black]امير المومنين علي بن ابي طالب عليه السلام :
[=Arial Black]
[=Arial Black]
[=Arial Black]
[=Arial Black]التفسير الكبير ج10 ص43چاپ دار الکتب العلمية بيروت ذيل آيه متعه سوره نساء
[=Arial Black]
[=Arial Black]
[=Arial Black](روايت نهي عمر از متعه به نقل ازامير مومنان):
[=Arial Black]
[=Arial Black]
[=Arial Black]الدر المنثور ج2 ص486 دار الفکر بيروت - تفسير الطبري ج 5 ص13 چاپ دار الفکر بيروت - المصنف ج7 ص500 شماره 14029 - كنز العمال ج16 ص219ح &rlm 45728 چاپ دار الکتب العلمية بيروت
[=Arial Black]
[=Arial Black]
[=Arial Black]ابن حزم نيز مي گويد در مورد متعه از امير مومنان روايات مختلفي نقل شده است (بعضي جواز و بعضي حرمت):
[=Arial Black]
[=Arial Black]
[=Arial Black]المحلى ج9 ص 520 چاپ دار الآفاق بيروت
[=Arial Black]
[=Arial Black]
[=Arial Black]سعد بن أبي وقاص:
[=Arial Black]
[=Arial Black]
[=Arial Black]
[=Arial Black]صحيح مسلم ج2 ص 898 کتاب الحج باب جواز التمتع چاپ دار احياء التراث العربي بيروت
[=Arial Black]
[=Arial Black]
[=Arial Black]مسند أحمد بن حنبل ج1 ص181 چاپ موسسة قرطبه مصر و...
[=Arial Black]
[=Arial Black]
[=Arial Black]اشکال : اين روايت و باقي روايات نقل شده از سعد مربوط به متعه حج است .
[=Arial Black]
[=Arial Black]
[=Arial Black]پاسخ : در روايت وي لفظ متعه آمده است ؛ علماي اهل سنت اين روايت را مربوط به متعه حج( حج تمتع) مي دانند ولي خود سعد در اين روايت گفته است: زماني متعه کرديم که معاويه کافر بود و همگان مي دانند که حج تمتع رسول گرامي اسلام صلي الله عليه وآله وسلم در سال حجة الوداع بوده است و معاويه در آن سال اسلام آورده بود .
[=Arial Black]
[=Arial Black]
[=Arial Black]پس اين روايت مربوط به قبل از آن زمان مي گردد و مقصود از آن متعه نساء است نه حج .
[=Arial Black]
[=Arial Black]
[=Arial Black]عمرو بن حريث (حويرث) :
[=Arial Black]
[=Arial Black]
[=Arial Black]المحلى ج9 ص 519چاپ دار الآفاق بيروت
[=Arial Black]
[=Arial Black]
[=Arial Black]شرح الزرقاني ج3 ص 199 چاپ دار الکتب العلمية بيروت كتاب النكاح باب نكاح المتعة
[=Arial Black]
[=Arial Black]
[=Arial Black]مصنف عبد الرزاق ج7 ص 497 ش 14021 و ص 499 ش 14025 و ص500 ش 14028 و 14029 باب المتعة چاپ المکتب الإسلامي بيروت
[=Arial Black]
[=Arial Black]
[=Arial Black]کنز العمال ج 16 ص 217 ح 45712 چاپ دار الکتب العلمية بيروت
[=Arial Black]
[=Arial Black]
[=Arial Black]فتح الباري ج9 ص172چاپ دار المعرفة بيروت
[=Arial Black]
[=Arial Black]
[=Arial Black]سنن كبري بيهقي ج&rlm7 ص&rlm237 چاپ مکتبة دار الباز مکة المکرمة
[=Arial Black]
[=Arial Black]
[=Arial Black]أخبار المدينة ابن شبه ج1ص 381 ش 1194چاپ دار الکتب العلمية بيروت
[=Arial Black]
[=Arial Black]
[=Arial Black]معاوية بن ابي سفيان:
[=Arial Black]
[=Arial Black]
[=Arial Black]
[=Arial Black]معاويه در ماجراي فتح مکه اسلام آورد . وي در زمان فتح طائف ، زني به نام معانه را متعه نمود . اين زن ، تا زمان خلافت معاويه زنده ماند و معاويه همه ساله هدايايي براي وي مي فرستاد . پس ادعاي حرمت متعه در فتح خيبر يا بعد از آن و حتي در ماجراي فتح مکه نمي تواند صحيح باشد .
[=Arial Black]
[=Arial Black]
[=Arial Black]المحلى ج9 ص 519چاپ دار الآفاق بيروت
[=Arial Black]
[=Arial Black]
[=Arial Black]شرح الزرقاني ج3 ص 199 چاپ دار الکتب العلمية بيروت كتاب النكاح باب نكاح المتعة
[=Arial Black]
[=Arial Black]
[=Arial Black]مصنف عبد الرزاق ج7 ص 497 ش 14021 و ص 499 ش 14026 باب المتعة چاپ المکتب الإسلامي بيروت
[=Arial Black]
[=Arial Black]
[=Arial Black]سلمة بن أميّة:
[=Arial Black]
[=Arial Black]
[=Arial Black]
[=Arial Black]مصنف عبد الرزاق ج7 ص 498 ش 14024 باب المتعة چاپ المکتب الإسلامي بيروت
[=Arial Black]
[=Arial Black]
[=Arial Black]جمهرة انساب العرب ابن حزم ص&rlm 159 ذيل بحث بنو جمح
[=Arial Black]
[=Arial Black]
[=Arial Black]الإصابة حرف السين المهملة القسم الأول
[=Arial Black]
[=Arial Black]
[=Arial Black]المحلى ج9 ص 519چاپ دار الآفاق بيروت
[=Arial Black]
[=Arial Black]
[=Arial Black]فضالة بن جعفر بن أمية:
[=Arial Black]
[=Arial Black]
[=Arial Black]
[=Arial Black]أخبار المدينة ابن شبه ج1ص 381 ش 1194چاپ دار الکتب العلمية بيروت
[=Arial Black]
[=Arial Black]
[=Arial Black]ربيعة بن أمية:
[=Arial Black]موطأ مالك ج2 ص542، ح&rlm1130 باب نكاح المتعة چاپ دار احياء التراث العربي مصر
[=Arial Black]
[=Arial Black]
[=Arial Black]
[=Arial Black]
[=Arial Black]
[=Arial Black]الدر المنثور ج2 ص486 چاپ دار الفکر بيروت
[=Arial Black]
[=Arial Black]
[=Arial Black]سنن البيهقي الكبرى ج7 ص206 ش 13950 باب نکاح المتعه چاپ مکتبة دار الباز مکه
[=Arial Black]
[=Arial Black]
[=Arial Black]الإصابة في تمييز الصحابة ج2 ص521 چاپ دار الجيل بيروت
[=Arial Black]
[=Arial Black]
[=Arial Black]الأم ، ج &rlm7 ص &rlm235 چاپ دار المعرفة بيروت
[=Arial Black]
[=Arial Black]
[=Arial Black]کنز العمال ج 16 ص 217 ح 45717 چاپ دار الکتب العلمية بيروت
[=Arial Black]
[=Arial Black]
[=Arial Black]أخبار المدينة ابن شبه ج1ص 382 ش 1197چاپ دار الکتب العلمية بيروت
[=Arial Black]
[=Arial Black]
[=Arial Black]معبد بن أمية:
[=Arial Black]
[=Arial Black]
[=Arial Black]
[=Arial Black]المحلى ج9 ص 519چاپ دار الآفاق بيروت
[=Arial Black]
[=Arial Black]
[=Arial Black]مصنف عبد الرزاق ج7 ص 499 ش 14027 باب المتعة چاپ المکتب الإسلامي بيروت
[=Arial Black]
[=Arial Black]
[=Arial Black]عبد الله بن أبي عوف بن جبيرة:
[=Arial Black]
[=Arial Black]
[=Arial Black]أخبار المدينة ابن شبه ج1ص 381 ش 1194چاپ دار الکتب العلمية بيروت
[=Arial Black] [=Arial Black]
[=Arial Black]عمرو بن حوشب:
[=Arial Black] [=Arial Black]
[=Arial Black]
[=Arial Black]مصنف عبد الرزاق ج7 ص 500 ش 14031 باب المتعة چاپ المکتب الإسلامي بيروت
[=Arial Black] [=Arial Black]
[=Arial Black]أبي بن کعب:
[=Arial Black] [=Arial Black] [=Arial Black]
[=Arial Black]وي از کساني بود که آيه متعه را به صورت إلي أجل مسمي (يعني صريح در حليت متعه) قرائت مي کرد:
[=Arial Black] [=Arial Black]
[=Arial Black]التفسير الكبير ج10 ص43 چاپ دار الکتب العلمية بيروت
[=Arial Black] [=Arial Black]
[=Arial Black]الدر المنثور ج2 ص484 چاپ دار الفکر بيروت
[=Arial Black] [=Arial Black]
[=Arial Black]تفسير الطبري ج5 ص13 چاپ دار الفکر بيروت
[=Arial Black]
[=Arial Black]فتح القدير ج1 ص449 چاپ دار الفکر بيروت
[=Arial Black] [=Arial Black]
[=Arial Black]نيل الأوطار ج6 ص270 چاپ دار الجيل بيروت
[=Arial Black]
[=Arial Black] [=Arial Black]و...
[=Arial Black] [=Arial Black]
[=Arial Black]زيد بن ثابت :
[=Arial Black]المحبر ص 289 باب من کان يري المتعة من أصحاب النبي
[=Arial Black] [=Arial Black]
[=Arial Black]
[=Arial Black]اسماء دختر ابوبكر:
[=Arial Black] [=Arial Black]
[=Arial Black]المحلى ج9 ص 519چاپ دار الآفاق بيروت
[=Arial Black] [=Arial Black]
[=Arial Black]شرح الزرقاني ج3 ص 199 چاپ دار الکتب العلمية بيروت كتاب النكاح باب نكاح المتعة
[=Arial Black] [=Arial Black]
[=Arial Black]مسند طيالسي ص&rlm227 ح&rlm1637 چاپ دار المعرفة بيروت
[=Arial Black] [=Arial Black]
[=Arial Black]در محاضرات الأدباء راغب ج2 ص234 - باب جواز المتعة چاپ دار القلم بيروت- آمده است :
[=Arial Black] [=Arial Black]
[=Arial Black]ابن زبير به ابن عباس گفت : چرا فتواي به حليت متعه مي دهي ؟ پاسخ داد از مادرت (أسماء) بپرس که چگونه تو را حامله شد . پس سوال کرد ؛ وي پاسخ داد تو را به دنيا نياوردم مگر از متعه.
[=Arial Black] [=Arial Black]
[=Arial Black]همين مطلب به صورت خلاصه در کتب ذيل آمده است :
[=Arial Black]
[=Arial Black] [=Arial Black]زاد المعاد ج2 ص206 چاپ موسسة الرسالة بيروت و التمهيد لابن عبد البر ج8 ص 208 و الاستذكار ابن عبد البر ج4 ص61 چاپ دار الکتب العلمية بيروت و..
[=Arial Black]
[=Arial Black] [=Arial Black]البته متن كامل گفتگو در بعضي از منابع شيعه چنين آمده است:
[=Arial Black] [=Arial Black]
[=Arial Black]ابوالقاسم كوفي مي&rlmگويد: بعضي از علماي شيعه نقل كرده&rlmاند كه وقتي ابن عباس وارد مكه شد و عبداللَّه بن زبير نيز بر فراز منبر خطبه مي&rlmخواند ، چون نظرش به ابن عباس افتاد ( در آن روزها نابينا بود ) گفت: اي مردم ، كوري نزد شما آمده كه خدا دل او را نيز كور كند ، او عايشه امّ المؤمنين را دشنام مي&rlmدهد و نزديكان و اصحاب پيامبرصلي الله عليه وآله را لعن مي&rlmكند و متعه را حلال مي&rlmشمارد ، در حالي كه زناي محض است .
[=Arial Black]
[=Arial Black] [=Arial Black]اين گفتار بر ابن عباس سنگين آمد ، در آن حال غلامش - عكرمه كه دست او را گرفته بود - را صدا زد و گفت: مرا نزديك او ببر ، پس او را نزديك برد ، تا اينكه مقابل او ايستاد و شعري به اين مضمون خواند:
[=Arial Black] [=Arial Black]
[=Arial Black]زماني&rlmكه با گروهي رو برو مي&rlmشويم ، آن گروه را متلاشي مي&rlmكنيم&rlm
[=Arial Black] [=Arial Black]
[=Arial Black]... تا اينكه گفت: و اما اينكه مي&rlmگويي: متعه را در حالي كه زناي محض است ، حلال مي&rlmدانم ؛ به خدا قسم! در زمان رسول خداصلي الله عليه وآله به آن عمل مي&rlmشد و پس از ايشان نيز پيامبري بر انگيخته نشد ؛ دليل جواز آن نيز گفته ابن صهاك است ، كه مي&rlmگفت: دو متعه در زمان رسول&rlmخداصلي الله عليه وآله وجود داشت و من آن دو را منع مي&rlmكنم و ( مرتكبين را مجازات مي&rlmكنم ) و ما گواهي او ( جواز متعه در زمان پيامبرصلي الله عليه وآله ) را مي&rlmپذيريم و تحريم او را قبول نمي&rlmكنيم . تو نيز از متعه متولد شده&rlmاي ، پس وقتي از اين چوب ( منبر ) پايين آمدي از مادرت در مورد بُردهاي ( پيراهن ) عوسجه بپرس! عبداللَّه بن عباس رفت و عبداللَّه بن زبير نيز پايين آمد و با سرعت به سوي مادرش رفت و گفت: درباره بردهاي عوسجه برايم بگو! و با عصبانيت اصرار كرد ، مادرش گفت: پدرت با رسول خداصلي الله عليه وآله بود و مردي به نام عوسجه دو برد ( پيراهن ) را به او هديه كرد و پدرت از بي&rlmهمسري به پيامبرصلي الله عليه وآله گلايه و شكايت كرد ، آنگاه آن حضرت يكي از دو پيراهن را به او داد و او نيز نزد من آمد و با آن پيراهن مرا متعه كرد و مدتي گذشت و پيراهن ديگر آورد و به وسيله آنها مرا متعه كرد و من به تو حامله شدم ، پس تو فرزند متعه هستي! حالا بگو از كجا اين خبر به گوش تو رسيد ؟ گفت: از ابن عباس شنيدم . مادرش گفت: آيا من تو را از تماس با بني هاشم منع نكردم ، و نگفتم - مواظب باش - آنها زبان&rlmهاي غير قابل تحمل و پيروزي دارند.
[=Arial Black]
[=Arial Black] [=Arial Black]كتاب الاستغاثه ، ص&rlm145 ، مستدرك الوسائل ، ج&rlm14 ، ص&rlm450
[=Arial Black] [=Arial Black]
[=Arial Black]قسمتي از سخنراني ابن زبير و بر خورد شخصي باوي (بدون ذکر نام ابن عباس) در صحيح مسلم باب المتعة ذکر شده است .
[=Arial Black]
[=Arial Black] [=Arial Black]در کتب ذيل روايت را با متني شفاف تر آورده و آن شخص را ابن عباس معرفي مي کند :
[=Arial Black] [=Arial Black]
[=Arial Black]سنن البيهقي الكبرى ج7 ص205 ش 13943 باب نکاح المتعه چاپ مکتبة دار الباز مکه
[=Arial Black] [=Arial Black]
[=Arial Black]جمهرة خطب العرب ج2 ص 125 چاپ المکتبة العلمية بيروت
[=Arial Black] [=Arial Black]
[=Arial Black]سمط النجوم العوالي ج3 ص237 چاپ دار الکتب العلمية بيروت
[=Arial Black] [=Arial Black]
[=Arial Black]امّ عبداللَّه بنت ابي خيثمه:
[=Arial Black]
[=Arial Black] [=Arial Black]
[=Arial Black]کنز العمال ج 16 ص 218 ح 45726 چاپ دار الکتب العلمية بيروت
[=Arial Black] [=Arial Black]
[=Arial Black]سعد بن أبي سعد بن أبي طلحة:
[=Arial Black]
[=Arial Black] [=Arial Black]أخبار المدينة ابن شبه ج1ص 381 ش 1194چاپ دار الکتب العلمية بيروت
[=Arial Black]
[=Arial Black]
[=Arial Black]عبداللَّه بن عباس بن عبد المطّلب :
[=Arial Black]
[=Arial Black] [=Arial Black]صحيح مسلم ج2 ص 1028 ش 1407 باب نکاح المتعة چاپ دار احياء التراث العربي بيروت
[=Arial Black] [=Arial Black]
[=Arial Black]مصنف عبد الرزاق ج7 ص 497 ش 14021 و ص499 ش 14027 و ص 501 ش 14032 و ص 502 ش 14033 و 14035 باب المتعة چاپ المکتب الإسلامي بيروت
[=Arial Black] [=Arial Black]
[=Arial Black]المحلى ج9 ص 519چاپ دار الآفاق بيروت
[=Arial Black] [=Arial Black]
[=Arial Black]المحبر ص 289 باب من کان يري المتعة من أصحاب النبي
[=Arial Black] [=Arial Black]
[=Arial Black]التفسير الكبير ج10 ص43 چاپ دار الکتب العلمية بيروت
[=Arial Black]
[=Arial Black]الدر المنثور ج2 ص484 چاپ دار الفکر بيروت
[=Arial Black] [=Arial Black]
[=Arial Black]تفسير الطبري ج5 ص13 چاپ دار الفکر بيروت
[=Arial Black] [=Arial Black]
[=Arial Black]فتح القدير ج1 ص449 چاپ دار الفکر بيروت
[=Arial Black]
[=Arial Black] [=Arial Black]سير أعلام النبلاء ج15 ص243 چاپ موسسة الرسالة بيروت
[=Arial Black]
[=Arial Black] [=Arial Black]سنن البيهقي الكبرى ج7 ص205 ش 13943 باب نکاح المتعه چاپ مکتبة دار الباز مکه
[=Arial Black]
[=Arial Black]
[=Arial Black]
[=Arial Black]

[=Arial Black]ادامه دارد

[=Arial Black]آيا ابن عباس از قول خود با ز گشت؟

[=Arial Black]سوال : عده اي ادعا مي کنند که ابن عباس به سبب بر خورد شديد امير مومنان با وي ، از اين نظر برگشته و فتوا به حرمت متعه داد . آيا اين نظر صحيح است؟

[=Arial Black]پاسخ : در بحث اسماء دختر ابو بکر روايتي ذکر شد که در آن به تواتر در مورد بحث ابن زبير با ابن عباس در مورد فتوا به حليت متعه سخن گفته شده است .

[=Arial Black]اين روايت مربوط به زمان حکومت ابن زبير بود و حکومت وي سالها بعد از زمان شهادت امير مومنان علي عليه السلام بوده است .

[=Arial Black]اين قرينه به ما نشان مي دهد که روايت مربوط به نهي امير مومنان ابن عباس را از فتواي به متعه جعلي بوده و براي نسبت دادن حرمت متعه به امير مومنان و ابن عباس صورت گرفته است . و گرنه معني ندارد که امير مومنان به ابن عباس بگويند رسول خدا از متعه نهي کرده اند ولي وي تا آخر عمر ، بر همان نظر سابقش باقي بماند . البته بايد گفت که اين روايت جعلي اهل سنت ، احتمال عالم نبودن ابن عباس را به نسخ متعه نيز باطل مي کند .

[=Arial Black]سمير (احتمالا همان سمرة بن جندب است):
[=Arial Black]الاصابه ذيل عنوان سمير والد سليمان

[=Arial Black]ابن عمر :

[=Arial Black]از وي در مورد متعه سوال شد : گفت ما در زمان رسول خدا زنا نمي کرديم ( متعه زنا نيست ؛ زيرا اگر زنا باشد يعني ما در زمان رسول خدا زنا مي کرديم البته لازم به ذکر است که از وي روايات مخالف نيز نقل شده است )

[=Arial Black]مسند أحمد بن حنبل ج2/ص95، ح&rlm5694 چاپ موسسة قرطبه

[=Arial Black]تابعين و يا علما[=Arial Black]ي اهل سنت که متعه کرده و يا آن را جايز دانسته اند:

[=Arial Black]اما در مورد تابعين و علماي اهل سنت :

[=Arial Black]مالك بن انس:

[=Arial Black]كلام در مورد وي مفصلا گذشت .

[=Arial Black]احمد بن حنبل :

[=Arial Black]كلام در مورد وي مفصلا گذشت .

[=Arial Black]سعيد بن جبير :

[=Arial Black]المحلى ج9 ص 520 چاپ دار الآفاق بيروت

[=Arial Black]مصنف عبد الرزاق ج7 ص 496 ش 14020 باب المتعة چاپ المکتب الإسلامي بيروت

[=Arial Black]الدر المنثور ج2 ص484 چاپ دار الفکر بيروت

[=Arial Black]عبدالملك بن عبدالعزيز بن جريج :

[=Arial Black]كلام در مورد وي مفصلا گذشت .

[=Arial Black]عطاء بن ابي رباح:

[=Arial Black]المحلى ج9 ص 520 چاپ دار الآفاق بيروت

[=Arial Black]المغني ج7 ص136 چاپ دار الفکر بيروت باب "ولا يجوز نکاح المتعة"

[=Arial Black]طاووس يماني:

[=Arial Black]المحلى ج9 ص 520 چاپ دار الآفاق بيروت

[=Arial Black]المغني ج7 ص136 چاپ دار الفکر بيروت باب "ولا يجوز نکاح المتعة"

[=Arial Black]مجاهد بن جبر :

[=Arial Black]تفسير الطبري ج5 ص12 چاپ دار الفکر بيروت

[=Arial Black]تفسير ابن كثير ج1 ص475 چاپ دار الفکر بيروت

[=Arial Black]سدّي:

[=Arial Black]تفسير الطبري ج5 ص12 چاپ دار الفکر بيروت

[=Arial Black]تفسير ابن كثير ج1 ص475 چاپ دار الفکر بيروت

[=Arial Black]حَكَم بن عتيبه :

[=Arial Black]تفسير الطبري ج5 ص13 چاپ دار الفکر بيروت

[=Arial Black]ابن ابي مليكه :

[=Arial Black]الحاوي الكبير ج&rlm11 ص&rlm449

[=Arial Black]زفر بن اوس بن حدثان مدني :

[=Arial Black]البحر الرائق ابن نجيم ج&rlm3 ص&rlm115 چاپ دار المعرفة بيروت

[=Arial Black]طلحة بن مصرّف اليامي :

[=Arial Black]الكشف و البيان ، ج&rlm3 ص&rlm286

[=Arial Black]فقهاي اهل مكه :

[=Arial Black]المحلى ج9 ص 520 چاپ دار الآفاق بيروت

[=Arial Black]سير أعلام النبلاء ج7 ص131

[=Arial Black]تفسير قرطبي ج&rlm5 ص&rlm133چاپ دار الشعب قاهره

[=Arial Black]فتح الباري ، ج&rlm9 ، ص&rlm173 چاپ دار المعرفة بيروت

[=Arial Black]فقهاي اهل يمن:

[=Arial Black]تفسير قرطبي ج&rlm5 ص&rlm133چاپ دار الشعب قاهره

[=Arial Black]فتح الباري ، ج&rlm9 ، ص&rlm173 چاپ دار المعرفة بيروت

[=Arial Black]گروهي از اهل بيت و تابعين :

[=Arial Black]تفسير البحر المحيط ج3 ص226 چاپ دار الکتب العلمية بيروت

[=Arial Black]آيا متعه نسخ شده است؟

[=Arial Black]علما ي اهل سنت چنين مي گويند که متعه اگر چه در ابتدا مباح بوده است ولي در ادامه نسخ شده است . در مورد اين نسخ سه قول وجود دارد :

[=Arial Black]1- نسخ با آيه سوره مومنون :

[=Arial Black]عده اي از ايشان ادعا کرده اند که متعه با نزول آيه شريفه ذيل نسخ شده است :

[=Arial Black]وَالَّذِينَ هُم لِفُرُوجِهِم حَافِظُونَ إلَّا عَلَي أزوَاجِهِِم أو مَا مَلَکَت أيمَانُهُم (سوره مومنون آيات 5و6)

[=Arial Black]و کسانيکه پاکدامنند ؛ مگر در مورد همسرانشان يا و يا کنيزکاني که مالک آنها مي شوند.

[=Arial Black]ايشان ادعا کرده اند که در اين آيه تنها نزديکي با همسران و کنيزان جايز دانسته شده است و زن در متعه هيچ کدام از اين دو نيست پس نزديکي باوي حرام است .

[=Arial Black]متعه نکاح ( ازدواج است ) :

[=Arial Black]قطعا اين استدلال براي اثبات نسخ متعه مردود است ؛ زيرا همانطور که در ابتدا گذشت متعه به اقرار علماء اهل سنت ، ازدواج است ؛ پس در مفاد اين آيه داخل شده و حلال است .

[=Arial Black]آيه سوره مومنون مکي است و آيه متعه مدني :

[=Arial Black]جدا از اين نکته که اين سوره مکي است و آيه متعه مدني ؛ پس اين آيات نمي تواند ناسخ حکم متعه باشد .

[=Arial Black]رواياتي از اهل سنت صريحا نسخ را منکر مي شود :

[=Arial Black]جداي از ادله گذشته ( مانند کلام عمر و عمل صحابه ) و ادله اي که در پاسخ به بحث غزوه خيبر مطرح خواهد شد ؛ که صريحا دلالت بر عدم ورود نسخ براي متعه دارد .

[=Arial Black]2- نسخ با آيه ميراث :

[=Arial Black]ايشان ادعا مي کنند که در متعه ارث نيست ؛ پس آيه ميراث که ارث را براي همسر اثبات مي کند ناسخ حکم متعه است .

[=Arial Black]در جواب بايد گفت :

[=Arial Black]ارث نبردن در متعه نظر همه علماي شيعه نيست :

[=Arial Black]ارث نبردن در متعه نظر همه علما نيست . بلکه عده اي ميراث را در آن به طور مطلق يا مشروط جاري مي دانند . يعني اگر شرط ارث بکند ارث مي برد و گرنه خير.

[=Arial Black]فتواي مطلق نظر عده اي از علما مانند قاضي ابن براج است :

[=Arial Black]جامع الشتات ميرزاي قمي ج 4 ص 390

[=Arial Black]و فتواي مشروط نظر عده اي از علما مانند آيت الله خويي و نيز آيت الله اراکي است :

[=Arial Black]توضيح المسائل آيت الله خويي ص434 شماره 2434

[=Arial Black]توضيح المسائل آيت الله اراکي ص 448 شماره 2439

[=Arial Black]پس طبق نظر ايشان نمي توان آيه ارث را ناسخ حکم متعه گرفت بلکه تنها اين آيه، در متعه حکم ارث را ثابت مي کند .

[=Arial Black]مي توان ادله متعه را ناسخ و يا مخصص ادله ارث گرفت :

[=Arial Black]رواياتي که دلالت بر عدم نسخ حکم متعه مي کنند - و در بحث بعدي ذکر خواهند شد - شاهد بر اين مطلب هستند که ادله متعه يا ناسخ حکم ارث در ازدواج موقت است يا مخصص ؛ نه مثل آنچه که بعضي از اهل سنت ادعا مي کنند.

[=Arial Black]طبق نظر اهل سنت هم ، ارث مربوط به همه ازدواج ها نمي شود :

[=Arial Black]خود اهل تسنن هم در بسياري موارد در ازدواجها ميراث را باطل مي دانند :

[=Arial Black]مثلا در فرضي که يک مسلمان با زني از اهل کتاب ازدواج کند و بميرد به اجماع مسلمانان آن زن از وي ارث نخواهد برد . يا اگر همسري شوهر خود را بکشد از وي ارث نخواهد برد ؛ پس حکم ارث بردن از لوازم ازدواج نيست تا در صورت نبودن آن حکم به بطلان ازدواج کنيم . بلکه از فروعي است که در بعضي حالات بر ازدواج بار مي گردد.

[=Arial Black]اين آيات قبل از آيه متعه نازل شده است پس ناسخ نيست:

[=Arial Black]اين آيات قبل از آيات متعه نازل شده اند پس نمي توانند ناسخ آن باشند .

[=Arial Black]رواياتي از اهل سنت صريحا نسخ را منکر مي شود :

[=Arial Black]و اين ادله ، جداي از ادله ايست که در گذشته ( مانند کلام عمر و عمل صحابه ) مطرح شد و يا در پاسخ به بحث غزوه خيبر مطرح خواهند گشت ؛ که صريحا دلالت بر عدم ورود نسخ براي متعه دارند .

[=Arial Black]نسخ با نهي رسول خدا صلي الله عليه وآله وسلم در غزوه خيبر:

[=Arial Black]عده اي از ايشان ادعا مي کنند که متعه با نهي رسول خدا صلي الله عليه وآله وسلم در غزوه خيبر يا بعد از آن نسخ شده است ؛ حتي عده اي مي گويند متعه چندين بار نسخ شده و دوباره حلال شد.

[=Arial Black]تفسير القرطبي ج 5 ص 130

[=Arial Black]کلام صحابه و خود عمر درعدم نسخ حليت متعه توسط رسول خدا و نسخ آن توسط عمر!!!

[=Arial Black]ظاهر کلام عمر بن خطاب ( در مورد تحريم شدن متعه توسط وي) اين است که در زمان رسول خدا نسخي نبوده است . زيرا مي گويد : اين دو متعه در زمان رسول خدا بودند و من از آنها نهي مي کنم .

[=Arial Black]اين جمله صريح در مدعاي ماست .

[=Arial Black]نيز اگر چنين بود ( يعني واقعا در زمان رسول خدا صلي الله عليه وآله وسلم نسخ صورت گرفته بود يا لا اقل عمر مي خواست چنين تظاهر کند ) بايد مي گفت من از آن دو نهي مي کنم چون رسول خدا صلي الله عليه وآله وسلم از آن نهي کردند ولي شما نشنيديد ؛ يا در قرآن نسخ آن مطرح شده است و شما نمي دانيد . لذا اگر کسي مخالفت کند وي را عقاب مي کنم . (همانطور که ابو بکر در ماجراي ارث نبردن از رسول خدا چنين ادعايي کرد و روايتي از رسول خدا ذکر کرد که غير از وي احدي آن را از ايشان نقل نکرده است . يا خود وي در مورد رجم شبيه اين مطلب را ادعا نمود ) و راه معقول براي جلو گيري صحابه از اين عمل ، همين است که سنت رسول خدا را به ايشان ياد آور شد .

[=Arial Black]کلام فخر رازي در توجيه کار عمر :

[=Arial Black]حتي فخر رازي &ndash از علماي متعصب اهل سنت - هم اين مطلب را پذيرفته است ؛ اما مي گويد که ما مجبوريم که اين روايت را از ظاهرش بر گردانده و بگوييم که نسخ متعه و نهي رسول خدا تنها به عمر رسيده بود و به باقي صحابه کرام مانند علي بن أبي طالب ، ابن عباس ،ابن مسعود ،ابي بن کعب ، جابر سعد بن أبي وقاص و... نرسيده است !!! زيرا اگر چنين نکنيم لازمه اش اعتقاد به دخل و تصرف عمر در احکام دين و تکفير وي اس !!!

[=Arial Black]تفسير كبير ، ج&rlm10 ص&rlm53

[=Arial Black]اين مطلب خود بيانگر پاسخ ما نيز هست که مگر مي شود نهي از چنين مطلبي از اين تعداد از بزرگان صحابه پنهان بماند؟

[=Arial Black]راوي روايت نسخ توسط رسول خدا کيست؟

[=Arial Black]جالب اينجاست که روايات دال بر نسخ عمدتا به شخصي به نام سبرة مي رسد که در هيچ کدام از کتب رجالي و تاريخي ذکري از وي نيست . تنها وقتي بحث متعه مي رسند مي گويند روايت سبرة دال بر نسخ است ووقتي به اسم سبرة مي رسند مي گويند وي راوي روايت نسخ متعه است .

[=Arial Black]تعارض اين روايت با روايات عدم نسخ توسط رسول خدا :

[=Arial Black]رواياتي که نسخ را ادعا مي کنند با رواياتي که صريحا نسخ را نفي مي کنند معارض است . زيرا در اين روايات آمده است که نه نسخي در قرآن نازل شد و نه رسول خدا از آن نهي فرمودند . بلکه عمر آن را طبق نظر خود حرام کرد .

[=Arial Black]4246 حَدَّثَنَا مُسَدَّدٌ حَدَّثَنَا يَحْيَى عَنْ عِمْرَانَ أَبِي بَكْرٍ حَدَّثَنَا أَبُو رَجَاءٍ عَنْ عِمْرَانَ بْنِ حُصَيْنٍ رَضِيَ اللَّهُ عَنْهُمَا قَال أُنْزِلَتْ آيَةُ الْمُتْعَةِ فِي كِتَابِ اللَّهِ فَفَعَلْنَاهَا مَعَ رَسُولِ اللَّهِ صَلَّى اللَّهُ عَلَيْهِ وَسَلَّمَ وَلَمْ يُنْزَلْ قُرْآنٌ يُحَرِّمُهُ وَلَمْ يَنْهَ عَنْهَا حَتَّى مَاتَ قَالَ رَجُلٌ بِرَأْيِهِ مَا شَاءَ

[=Arial Black]آيه متعه در کتاب خدا نازل شد . پس ما آن را در زمان رسول خدا صلي الله عليه وآله وسلم انجام داديم و قرآني (آيه اي) نازل نشد تا آن را حرام کند و رسول خدا هم از آن نهي نفرمودند . در اين هنگام شخصي طبق نظر خودش هرچه خواست گفت ( متعه را حرام کرد)

[=Arial Black]صحيح بخاري ج4 ص1642 كتاب التفسير، باب قوله تعالى«يا أيّها الذين آمنوا لا تحرّموا طيّبات ما أحل اللّه لكم» (المائدة 87)

[=Arial Black]در ذيل اين روايت بسياري از شارحين گفته اند که مقصود از "رجل" عمر بن خطاب است که با نظر خودش متعه را حرام کرد :

[=Arial Black]غوامض الأسماء المبهمة ج2 ص792 - الجمع بين الصحيحين ج1 ص349 - شرح النووي على صحيح مسلم ج8 ص205- فتح الباري ج3 ص433 و ج8 ص186چاپ دار المعرفة بيروت و ...

[=Arial Black]روايت جابر نيز سابقا نقل شد که صريحا در آن مي گويد ما در زمان رسول خدا و ابو بکر و ابتداي زمان عمر متعه مي کرديم . تا اينکه عمر از آن نهي کرد .

[=Arial Black]پس از خدا و رسولش در اين زمينه نهي صادر نشده است .

[=Arial Black]نيز از حکم بن عتيبة از فقهاي مشهور تابعين نقل شده است که آيه متعه نسخ نشده است :

[=Arial Black]حدثنا محمد بن المثنى قال ثنا محمد بن جعفر قال ثنا شعبة عن الحكم قال سألته عن هذه الآية والمحصنات من النساء إلا ما ملكت أيمانكم إلى هذا الموضع فما استمتعتم به منهن أمنسوخة هي قال لا

[=Arial Black]شعبه مي گويد از حکم در مورد آيه متعه سوال کردم که آيا نسخ شده است ؟ گفت : نه

[=Arial Black]تفسير الطبري ج5 ص13

[=Arial Black]اقرار عمر ديگري از عمر در مورد عدم نسخ آيه متعه توسط رسول خدا:

[=Arial Black]همچنين روايتي که عمران بن سوادة از عمر نقل مي کند صريح در عدم نسخ متعه است ؛ بلکه آن را اجتهاد عمر مي داند :

[=Arial Black]عيسى بن يزيد بن دأب عن عبدالرحمن بن أبي زيد عن عمران بن سوادة قال صليت الصبح مع عمر فقرأ سبحان وسورة معها ثم انصرف وقمت معه فقال أحاجة قلت حاجة قال فالحق قال فلحقت فلما دخل أذن لي فإذا هو على سرير ليس فوقه شيء فقلت نصيحة فقال مرحبا بالناصح غدوا وعشيا قلت عابت أمتك منك أربعا قال فوضع رأس درته في ذقنه ووضع أسفلها على فخذه ثم قال هات قلت ذكروا أنك حرمت العمرة في أشهر الحج ولم يفعل ذلك رسول الله ولا أبو بكر رضي الله عنه وهي حلال قال هي حلال لو أنهم اعتمروا في أشهر الحج رأوها مجزية من حجهم فكانت قائبة قوب عامها فقرع حجهم وهو بهاء من بهاء الله وقد أصبت قلت وذكروا أنك حرمت متعة النساء وقد كانت رخصة من الله نستمتع بقبضة ونفارق عن ثلاث قال إن رسول الله أحلها في زمان ضرورة ثم رجع الناس إلى السعة ثم لم أعلم أحدا من المسلمين عمل بها ولا عاد إليها فالآن من شاء نكح بقبضة وفارق عن ثلاث بطلاق وقد أصبت

[=Arial Black]عمران بن سواده گفت: نماز صبح را با عمر خوانديم و عمر سوره اِسراء و سوره ديگري را همراه آن خواند و آنگاه منصرف شد. من با او برخاستم. رو به من كرد و گفت: آيا كاري داري ؟ گفتم: آري. گفت: پس با من بيا. وقتي داخل خانه شد ، بر روي تخت قرار گرفت در حالي كه چيزي رويش نبود. گفتم: نصيحتي دارم ، گفت: نصيحت كننده ( خيرخواه ) صبح و شب ، خوش مي&rlmآيد ، گفتم: امّت چهار اشكال به تو دارند.

[=Arial Black]عمر سرِ تازيانه&rlmاش را در چانه&rlmاش و انتهاي آن را بر رانش قرار داد و گفت: ادامه بده!

[=Arial Black]گفتم: مي&rlmگويند كه تو : در ماه&rlm ها[=Arial Black]ي حج ، عمره را تحريم كرده&rlmاي در حالي كه پيامبرصلي الله عليه وآله و ابوبكر چنين نگفته&rlmاند و اين كار حلال است... .

[=Arial Black]متعه زنان را حرام كرده&rlmاي ، در حالي كه خداوند آن را مجاز شناخته است. ما با يك مشت ( خرما و... ) متعه مي&rlmكرديم و با سه مشت نيز جدا مي&rlmشديم.

[=Arial Black]عمر گفت: رسول خداصلي الله عليه وآله به خاطر زمانِ ضرورت و اضطرار ، آن را حلال شمرد اما اكنون مردم به راحتي و توانگري رسيده&rlmاند و ديگر كسي از مسلمانان را نمي&rlmشناسم كه به آن عمل كند و به متعه برگردد. اكنون هر كسي مي&rlmتواند با مشتي ( خرما و... ) ازدواج ( دائم ) كند و مي&rlmتواند با سه مشت نيز آن را طلاق دهد ( و ديگر از متعه دست برداشته&rlmاند ) و نظر من درست بوده است .

[=Arial Black]تاريخ الطبري ج2 ص 579 چاپ دار الکتب العلمية بيروت

[=Arial Black]پس ديگر جايي براي ادعاي نسخ باقي نمي ماند ؛ زيرا خود عمر هم نسخ اين آيه را قبول ندارد .

[=Arial Black]آيا صحيح است که امير مومنان فرموده اند متعه در خيبر نسخ شد؟

[=Arial Black]حال که بحث عدم نسخ ثابت شد بابد گفت که عده اي از مدافعين خليفه دوم ، براي حفظ آبروي وي ، روايتي وضع کرده و در آن مي گويند که امير مومنان عليه السلام فرمودند که رسول خدا در خيبر از متعه نساء منع فرمودند !!! و حتي اين روايت را در صحيح بخاري ومسلم نيز آورده اند!!!

[=Arial Black]صحيح بخاري ج4 ص1544 کتاب المغازي باب غزوة خيبر - صحيح مسلم ج2 ص1027باب نکاح المتعه

[=Arial Black]لذا مناسب است براي تکميل بحث در مورد نهي از متعه در خيبر - که ايشان آن را ادعا مي کنند- به کلام علماي اهل سنت اشاره کنيم:

[=Arial Black]پاسخ اين روايت :

[=Arial Black]مع ما وقع في خيبر من الكلام حتى زعم ابن عبد البر أن ذكر النهي يوم خيبر غلط والسهيلي أنه شيء لا يعرفه أحد من أه السير ولا رواة الأثر

[=Arial Black]لاوه بر اين ( که تحريم متعه روايات صحيح و صريحي ندارد جز روايت خيبر )، در ماجراي خيبر نيز اشکال شده است . حتي ابن عبد البر اعتقاد داشته که ذکر نهي در روز خيبر ( از متعه در آن روايت ) غلط است . و سهيلي چنين اعتقاد داشته است که آن ( نهي از متع در روز خيبر) مطلبي است که هيچ يک از صاحبان سيره و راويان روايت آن را نمي شناسند!!!

[=Arial Black]شرح الزرقاني ج3 ص198

[=Arial Black]همين مطلب را در عمدة القاري ج17/ص247 و نصب الراية ج3/ص 178 آورده اند و در همه آنها گفته اند که ظاهرا اشتباه از راوي يعني زهري بوده است .

[=Arial Black]و به همين دليل چنين به نظر مي رسد که روايتي که رسول خدا صلي الله عليه وآله وسلم در خيبر از متعه نهي نمودند ، جزو روايات مجعوله است ؛ که بعد از نهي عمر از متعه و براي توجيه کلام وي صورت گرفته است .

[=Arial Black]آيا شما قبول مي کنيد که کسي با خواهر يا مادر شما متعه کند

[=Arial Black]وسيله هر كسي &rlmكه از پاسخ عاجز شده و در ردّ ادلّه و نص فرو مانده ، آن است كه مانند شناگرِ در حال غرق ، دست و پا مي&rlmزند و منطق و برهان واستدلال را فراموش مي&rlmكند.

[=Arial Black]در اينجا نيز ( چنين انسان ) به كساني كه متعه را جايز مي&rlmدانند خطاب مي&rlmكند و مي&rlmگويد: آيا شما دوست داريد كه زنانتان متعه شوند ؟!

[=Arial Black]پس اين نهايت چيزي است كه عاجز و ناتوان به آن استدلال مي&rlmكند و گويا آن را جواب كوبنده&rlmاي كه بالاتر از آن جوابي وجود ندارد مي&rlmشمارد ، گويي پيروزي بزرگي نصيبش شده و دشمن را با اين شيوه سخن ، از پاسخ دادن عاجز كرده است! و خصم نيز نمي&rlmتواند جواب او را بدهد.

[=Arial Black]بعضي از مخالفين جواز متعه ، در گفتگوهاي خود به اين حربه روي آورده&rlmاند ؛ مانند عبداللَّه بن معمر ( عمر ) ليثي و ابو حنيفه و متن گفتگوي آنها چنين است:

[=Arial Black]1 - گفتگو ميان امام باقر عليه السلام و ليثي&rlm :

[=Arial Black]آبي گويد: روايت شده كه عبداللَّه بن معمر ليثي به امام باقرعليه السلام عرض كرد: به من گفته&rlmاند كه شما به ( حلّيت ) متعه فتوا مي&rlmدهيد ؟ حضرت فرمود: خداوند آن را در كتابش حلال شمرده و پيامبرصلي الله عليه وآله نيز آن را سنت خويش قرار داده و اصحاب او نيز به آن عمل كرده&rlmاند.

[=Arial Black]عبداللَّه گفت: ولي عمر آن را نهي كرده است.

[=Arial Black]امام باقرعليه السلام فرمود: پس تو به اعتقاد صاحبت عمل كن! و من نيز به فرمايش رسول خداصلي الله عليه وآله عمل مي&rlmكنم.

[=Arial Black]عبداللَّه گفت: آيا خوشحال مي&rlmشوي اگر دختران شما مورد متعه واقع شوند ؟

[=Arial Black]امام فرمود: چرا نام دختران را به ميان مي&rlmآوري اي احمق ؟ آن كسي&rlmكه در كتابش متعه را حلال شمرده و براي بندگانش مباح قرار داده ، از تو و آن كس كه بي جهت از متعه نهي مي&rlm كنيد غيرت &rlmمندتر است و ديگر اينكه آيا مي &rlmپسندي و خوشحال مي&rlmشوي كه دخترانت به ازدواج حائك ( بافنده و جولا ) در آيند ؟

[=Arial Black]گفت: نه.

[=Arial Black]فرمود: چرا حلال خدا را حرام مي&rlmشماري ؟

[=Arial Black]گفت: نه حرام نمي &rlmشمارم. ولي آن مرد هم شأن من نيست.

[=Arial Black]حضرت فرمود: خداوند نيز انجام آن را پسنديده و به آن ترغيب و تشويق نموده و به انجام دهنده آن حوري بهشتي تزويج مي &rlmكند. آيا تو از آنچه خداوند رغبت دارد دوري مي&rlm جويي ؟ و از آنچه هم &rlmشأن حوري بهشتي است كبر و تجاوز مي &rlmكني ؟

[=Arial Black]عبداللَّه خنديد و گفت: سينه&rlmهاي شما ريشه درخت&rlmهاي علم است كه ميوه&rlmهاي آن براي شما و برگهاي آن براي مردم است.
[=Arial Black]نثر الدرر ، ج&rlm1 ، ص&rlm344 ؛ الهيئة المصرية العامة للكتاب ، كشف الغمة ، ص&rlm362 ؛ بحارالانوار ، ج&rlm46 ، ص&rlm356

[=Arial Black]گفتني است ، كليني آن را روايت كرده و مجلسي نيز سند آن را نيكو دانسته و در آن بعد از جمله او كه گفت: آيا خوشحال مي&rlmشوي كه... آمده است: امام باقرعليه السلام هنگامي&rlmكه سخن از زنان و دختران به ميان آورد ، از او روي گرداند.

[=Arial Black]كافي ، ج&rlm5 ، ص&rlm445 ، ح&rlm4 ، تهذيب الاخبار ، ج 7 ، ص 250 ، ح 6 ، وسائل الشيعه ، ج&rlm21 ، ص&rlm6 ، باب 1 ، ح&rlm4 ؛ بحار الانوار ، ج&rlm100 ، ص 217 ؛ مستدرك الوسائل ، ج&rlm14 ، ص&rlm449 ، باب 1 ، ح&rlm11 ؛ مرآة العقول ، ج&rlm20 ، ص&rlm229

[=Arial Black]2 - گفتگو ميان ابو حنيفه و مؤمن طاق&rlm :

[=Arial Black]مرحوم كليني مي&rlmگويد: علي بن ابراهيم گفته است: ابو حنيفه از ابوجعفر محمد بن نعمان صاحب طاق پرسيد: اي ابو جعفر ، در مورد متعه چه مي&rlmگويي ؟ آيا آن را حلال مي &rlmداني ؟ گفت: آري.

[=Arial Black]گفت: پس چرا زنانت را از اينكه متعه شوند و ( برايت ) درآمد كسب كنند ، باز مي&rlm داري؟

[=Arial Black]ابو جعفر پاسخ داد: چنين نيست كه در هر چيزي شوق و رغبتي باشد ، هر چند در شمار حلالها است. مردم اندازه&rlm ها و مراتبي دارند و اندازه&rlm هاي خود را نگه مي&rlm دارند ، ولي اي ابو حنيفه ، در مورد نبيذ ( شراب ) چه مي&rlmگويي ، آيا حلال است ؟ گفت: آري.

[=Arial Black]گفت: پس چرا زنانت را در مغازه&rlmهاي شراب فروشي قرار نمي&rlmدهي تا برايت درآمد كسب كنند ؟

[=Arial Black]ابو حنيفه گفت: يكي در برابر يكي ، ولي پاسخ تو محكم &rlmتر بود.

[=Arial Black]آنگاه گفت: اي ابو جعفر. آيه&rlmاي كه در « سَأَلَ سائِلٌ » ( سوره معارج آيه292) است ، به حرمت متعه حكم مي &rlmكند و روايت از پيامبرصلي الله عليه وآله نيز به نسخ آيه وارد شده است.

[=Arial Black]ابو جعفر پاسخ داد: سوره « سَأَلَ سائِلٌ » مكي است و آيه متعه مدني است. و روايت تو نيز شاذّ و نادر است.

[=Arial Black]در اين هنگام ابو حنيفه گفت: آيه ميراث نيز به نسخ متعه دلالت مي&rlmكند.

[=Arial Black]ابو جعفر گفت: اين نكاح ( متعه ) بدون ارث است.

[=Arial Black]ابو حنيفه گفت: چنين چيزي چگونه ممكن است ؟ ( كه ازدواج بدون ارث واقع شود ؟ )

[=Arial Black]ابو جعفر پاسخ داد: اگر مردي از مسلمانان با زني از اهل كتاب ازدواج كند و آنگاه آن مرد بميرد ، در مورد آن زن چه مي &rlmگويي ؟

[=Arial Black]گفت: آن زن اهل كتاب از مرد مسلمان ارث نمي &rlmبرد.

[=Arial Black]گفت: پس ازدواج بدون ميراث هم وجود دارد.

[=Arial Black]آنگاه از هم جدا شدند... .

[=Arial Black]الکافي ج 5 ص 450 أبواب المتعة

[=Arial Black]خداوند همه ما را از کساني قرار دهد که به خاطر اميال شخصي و اغراض نفسي حلال خدا را حرام نمي نمايند و حرام خدا را حلال نمي نمايند .
[=Arial Black]

[=Arial Black]ادامه دارد

[=Arial Black]دوست عزيز به نام يزدان ، سؤالاتي پيرامون عقد موقت از كتاب&zwnjهاي شيعه مطرح كرده&zwnjاند كه ما سؤالات وي را به همراه پاسخ&zwnjهايش در اين جا اضافه مي&zwnjكنيم :

[=Arial Black]بررسي روايات حرمت متعه در كتاب&zwnjهاي شيعه :

[=Arial Black]حرمت متعه در فتح خيبر :

[=Arial Black]طوسي در كتاب التهذيب 2/186 والاستبصار 3/142 و الحر العاملي در كتاب وسائل شيعه 14/441 نقل مي نمايند:

[=Arial Black]از زيد بن علي روايت است كه ايشان از پدرانشان و آنان نيز از حضرت علي نقل مي كنند كه ايشان فرمودند: پيامبر اكرم در روز فتح خيبر گوشت الاغ و نكاح موقت و متعه را حرام گرداندند.

[=Arial Black]پاسخ اين مساله در برابر حليت متعه چيست؟

[=Arial Black]پاسخ :

[=Arial Black]در پاسخ به اين سوال بايد گفت : در همان مصادري که اين روايت را از آنها نقل نموده است پاسخ اين اشکال داده شده است ؛ در کتاب تهذيب بعد از ذکر اين روايت آمده است :

[=Arial Black]فان هذه الرواية وردت مورد التقية وعلى ما يذهب إليه مخالفوا الشيعة ، والعلم حاصل لكل من سمع الاخبار ان من دين أئمتنا عليهم السلام إباحة المتعة فلا يحتاج إلى الاطناب فيه .

[=Arial Black]تهذيب الأحكام ج 7 ص 251

[=Arial Black]در کتاب استبصار نيز مي فرمايد :

[=Arial Black]فالوجه في هذه الرواية أن نحملها على التقية لأنها موافقة لمذاهب العامة والاخبار الأولة موافقة لظاهر الكتاب وإجماع الفرقة المحقة على موجبها فيجب أن يكون العمل بها دون هذه الرواية الشاذة .

[=Arial Black]الاستبصار ج 3 ص 142

[=Arial Black]و همان طور که در سايـت در مقاله مورد نظر شما ذکر شد ، اهل سنت حليت متعه را نظر عده زيادي از اهل بيت مي دانند ؛ بنا بر اين مضمون اين روايت مخالف کلام شيعه و اهل سنت است .

[=Arial Black]جداي از اين مطلب بايد گفت : نه علماي شيعه و نه بزرگان علماي اهل سنت حرمت متعه در خيبر را قبول ندارند و حتي روايـتي را که در صحيح بخاري به همين مضمون از امير مومنان نقل شده است &ndash همان طوري که در متن اين مقاله آمده است - از اشتباهات زهري مي دانند ؛ بنابراين ، اين روايت قطعا تقيه اي بوده و موافق با مضمون روايت دروغين زهري است .
[=Arial Black]نيز در مورد اين روايت بايد گفت که در آن بحث حرمت گوشت الاغ اهلي مطرح شده است که در اين مطلب نيز مخالف اجماع شيعه است ؛ و شيعه آن را تنها کراهت مي دانند .

[=Arial Black]با وجود نكاح دائم ، نيازي به ازدواج موقت نيست :

[=Arial Black]محمد بن يعقوب كليني در الكافي روايتي را از علي بن يقطين نقل مي كند كه ايشان از حضرت علي درباره حلت و حرمت نكاح موقت و متعه پرسيدند ايشان ((حضرت علي)) در جوابشان فرمودند: شما به آن هيچ نيازي نداريد و خداوند متعال به وسيله نكاح دائم شما را از آن مستغني گردانده است (الفروع من الكافي 2/43 و وسائل الشيعه 14/449) پاسخ اين مساله در برابر حليت متعه چيست؟

[=Arial Black]پاسخ :

[=Arial Black]پاسخ اين روايت ، با نقل درست و بدون تحريف روايت آشکار مي گردد :

[=Arial Black]علي بن إبراهيم ، عن أبيه ، عن ابن أبي عمير ، عن علي بن يقطين قال : سألت أبا الحسن موسى ( عليه السلام ) عن المتعة فقال : وما أنت وذاك فقد أغناك الله عنها ، قلت : إنما أردت أن أعلمها ، فقال : هي في كتاب علي ( عليه السلام ) ، فقلت : نزيدها وتزداد ؟ فقال : وهل يطيبه إلا ذاك .

[=Arial Black]الكافي ج 5 ص 452

[=Arial Black]از علي بن يقطين &ndash از ثروتمندترين مردمان دوران خويش و کسي که به دستور حضرت موسي بن جعفر عليه السلام وزارت هارون الرشيد را پذيرفته بود تا بتواند در حد امکان مانع ظلم وي به شيعيان شود - روايـت شده است که گفت از موسي بن جعفر عليه السلام در مورد متعه سوال نمودم پس حضرت فرمود : تو ديگر با متعه چه کار داري ؟ زيرا خداوند تو را از آن بي نياز ساخته است !!! ( تو که از ثروتمنداني و همسران متعدد و کنيزکان بسيار داري ؛ تو ديگر براي چه در مورد متعه سوال مي کني)

[=Arial Black]پاسخ دادم : مي خواستم بدانم ؛ حضرت فرمودند : در کتاب امير مومنان موجود است ( در نظر ما اهل بيت حلال است ) .

[=Arial Black]پرسيدم : آيا مي توانيم آن را زياده &ndash از چهار عدد &ndash بگيريم وآيا زياد مي شود ؟

[=Arial Black]فرمودند : آيا چيزي غير از اين سبب شيريني متعه مي شود ؟ - همين است که سبب گوارايي متعه شده است که هر تعداد که مايل بودي مي تواني به متعه بگيري -

[=Arial Black]زنان فاجره ، مرتكب نكاح موقت مي&zwnjشوند :

[=Arial Black]در روايتي كه هشام بن حكم آن را از ابي عبدالله نقل مي كند چنين مي فرمايد: كه حضرت ابوعبدالله فرمودند: زنان فاجره و فاسقه مرتكب نكاح موقت مي شوند و زنان پاكدامن و محصنه از آن پرهيز مي نمايند. (بحار الانوار 100/ 318 و السرائر 483). پاسخ به اين مساله در برابر حليت متعه چيست؟

[=Arial Black]در روايتي ديگر كه توسط عبدالله بن سنان نقل شده است چنين وارد شده است كه ايشان مي فرمايند از حضرت ابوعبدالله درباره ي نكاح موقت پرسيدم ايشان فرمودند: خود را با آن چركين و كثيف نگردان (بحار الانوار 100/318 و السرائر 66)

[=Arial Black]پاسخ به اين مساله در برابر حليت متعه چيست؟

[=Arial Black]پاسخ :

[=Arial Black]همانطور که در پاسخ به سوال اول گفته شد ، حکم به حرمت متعه از مطالبي است که شيعه و ائمه ايشان بدان معروف هستند ؛ و به همين جهت تمامي روايات مخالف با اين مطلب از طرف شاگردان مکتب ائمه حمل بر تقيه گرديده است .

[=Arial Black]آيه «فما استمتعتم ... » در باره ازدواج موقت نيست :

[=Arial Black]آيه "فَمَا اسْتَمْتَعْتُم بِهِ مِنْهُنَّ فَآتُوهُنَّ أُجُورَهُنَّ فَرِيضَةً" .اين آيه هرگز در باب ازدواج موقت نيست. زيرا خودش جزئي از يك آيه است كه در مورد ازدواج دائم سخن مي گويد و "ف" اول جمله امكان تفاوت موضوع آيه را منتفي مي كند.

[=Arial Black]پاسخ به اين مساله در برابر حليت متعه چيست؟

[=Arial Black]پاسخ :

[=Arial Black]اين که اين قسمت از آيه در مورد متعه نازل شده است ، اجماع مفسرين صدر اول اهل سنت و مشهور در بين سائر ايشان است ؛ روايات صحيحه ايشان را نيز در اين باره در مقاله مطرح نموديم .

[=Arial Black]اما اين اشکال که در اين آيه فاء آمده است و ابتداي آيه در مقام بيان حكم ازدواج دائم است كلام صحيحي نيست ؛ زيرا :

[=Arial Black]الف ) ابتداي آيه مي گويد :

[=Arial Black]َالْمُحْصَنَاتُ مِنَ النِّسَاءِ إِلَّا مَا مَلَكَتْ أَيْمَانُكُمْ كِتَابَ اللَّهِ عَلَيْكُمْ وَأُحِلَّ لَكُمْ مَا وَرَاءَ ذَلِكُمْ أَنْ تَبْتَغُوا بِأَمْوَالِكُمْ مُحْصِنِينَ غَيْرَ مُسَافِحِينَ فَمَا اسْتَمْتَعْتُمْ بِهِ مِنْهُنَّ فَآَتُوهُنَّ أُجُورَهُنَّ فَرِيضَةً وَلَا جُنَاحَ عَلَيْكُمْ فِيمَا تَرَاضَيْتُمْ بِهِ مِنْ بَعْدِ الْفَرِيضَةِ إِنَّ اللَّهَ كَانَ عَلِيمًا حَكِيمًا

[=Arial Black]زنان شوهر دار نيز &ndash براي شما حرام هستند &ndash مگر آنکه ايشان را به کنيزي بگيريد ؛ حکمي است که خداوند براي شما قرار داده است ؛ و غير اين زنان براي شما حلال است که با اموال خويش ، به ايشان ميل نماييد در حاليکه پاکدامني را حفظ کرده و زنا ننماييد &ndash زنا اگر با دادن مالي به زن باشد جايز نيست &ndash پس کساني را که از اين زنان به متغه گرفتيد پس حقوق ايشان را واجب است که به ايشان پرداخت نماييد ...

[=Arial Black]سوال اينجاست که کجاي آيه فوق ، قبل از بحث متعه ازدواج دائم را مطرح کرده است ؟

[=Arial Black]ب) فاء مي توان براي اضراب باشد ؛ يعني بحث در مورد کلام قبل را مسکوت گذاشته و به موردي جديد بپردازد ؛ يعني حتي اگر در آيه قبل از بحث متعه بحث ازدواج دائم بود ، منافاتي نداشت که با فاء بر آن عطف گردد .

[=Arial Black]عقد موقت با زني كه از خانواده شريفي باشد ، درست نيست :

[=Arial Black]شيخ طوسي چنين فتوا مي دهد:"وقتي زن از خانواده ي شريفي باشد نكاح متعه با او درست نيست چون براي خانواده اش عيب و عار و براي خود زن ذلت و خواري است

[=Arial Black](تهذيب الاحكام جلد هفتم ص 253)

[=Arial Black]پاسخ به اين مساله در برابر حليت متعه چيست؟

[=Arial Black]پاسخ :

[=Arial Black]اين نيز از دروغ هايي است که عده اي از مغرضين از علماي اهل سنت به مرحوم شيخ طوسي نسبت مي دهند ؛ در اين زمينه بهتر است متن کتاب ايشان را ذکر نماييم :

[=Arial Black]14 - واما ما رواه أحمد بن محمد عن أبي الحسن عن بعض أصحابنا يرفعه إلى أبي عبد الله عليه السلام قال : لا تتمتع بالمؤمنة فتذلها . فهذا حديث مقطوع الاسناد شاذ ، ويحتمل أن يكون المراد به إذا كانت المرأة من أهل بيت الشرف فإنه لا يجوز التمتع بها لما يلحق أهلها من العار ويلحقها هي من الذل ويكون ذلك مكروها دون أن يكون محظورا

[=Arial Black]تهذيب الأحكام ج 7 ص 253

[=Arial Black]آنچه که احمد بن محمد از ابي الحسن از بعضي از اصحاب ما نقل کرده و سند آن را تا امام صادق عليه السلام بالا مي برد که فرمود : با زن مومن متعه نکن ، زيرا با اين کار وي را خوار مي سازي ؛ اين روايت روايتي است که سند آن قطع شده ( روات آن مشخص نمي باشد ) و روايت شاذ - مخالف مشهور &ndash مي باشد ؛ و شايد مراد روايت آن است که اگر زني از خاندان شرف باشد ، نبايد با او متعه کرد ، زيرا اين کار سبب عار براي خاندان وي و ذلت خود وي مي گردد واگر اين چنين باشد مکروه بوده و باز هم حرام نيست &ndash پس بر فرض صحت سند باز هم اين روايت نمي تواند مدرکي براي حرمت متعه باشد ؛ زيرا دلالت بر حرمت آن ندارد &ndash

[=Arial Black]مشخص است که مرحوم شيخ طوسي در مقام رد استدلال به اين روايت براي حرمت متعه است ؛ نه اثبات اين و اين کلام ايشان هم توجيهي براي کلام مستشکل است که باز هم در انتها با گفتن و يکون ذلک مکروها آن را نيز رد مي نمايد .

[=Arial Black]زيديه ، متعه را حرام مي&zwnjدانند :

[=Arial Black]زيد پسر امام سجاد رحمهما الله هم قائل به حرمت صيغه بود(رجوع كنيد به كتاب شرح فقه الكبير). زيديه و اسماعيليه هر دو متعه را حرام مي دانند و مخالفت يكي دو صحابي كه حديث تحريم متعه بدانها نرسيده اجماع را به هم نمي زند.

[=Arial Black]پاسخ به اين مساله در برابر حليت متعه چيست؟

[=Arial Black]پاسخ :

[=Arial Black]زيديه ادعا مي کنند که زيد ادعاي امامت نيز کرده است ؛ آيا تمامي ادعاهاي ايشان مقبول است ؟

[=Arial Black]نه شيعه و نه اهل سنت اين ادعاي ايشان را نمي پذيرند ؛ در مورد متعه نيز همين سخنان مطرح مي گردد .

[=Arial Black]چرا در عقد موقت ، ارث و طلاق وجود ندارد :

[=Arial Black]سوره مومنون آيات 5 الي 7 ازدواج را تنها به شكل دائم با زنان آزاد يا كنيز جايز مي داند. علماي شيعه مي گويند ازواجهم شامل ازدواج موقت هم مي شود. اما اگر چنين است پس بايد به حكم آيات ديگر قرآن زوجين از همديگر ارث ببرند و طلاق بينشان امكان پذير باشد و فرزدانشان هم از والدين ارث ببرند و سقف 4 زن در حالي كه در ازدواج موقت چنين نيست.

[=Arial Black]پاسخ به اين مساله در برابر حليت متعه چيست؟

[=Arial Black]پاسخ :

[=Arial Black]پاسخ اين سوالات در متن مقاله داده شده است که در اينجا به صورت اجمالي بدان اشاره مي نماييم :

[=Arial Black]1- آيه سوره مومنون تنها حرمت زنا را اثبات مي کند و مي گويد نکاح تنها با همسر- در ازدواج- و يا کنيز جايز است و علماي شيعه و سني متعه را نوعي ازدواج دانسته و زن را در اين ازدواج همسر مرد مي دانند .

[=Arial Black]2- قرآن به طور مطلق براي جدايي مرد از زن طلاق را مطرح نمي نمايد و اين تنها مربوط به بعضي از افراد ازدواج دائم است ؛ به عنوان مثال اگر مردي مرتد شود خود به خود از زن خويش جدا مي گردد بدون اينکه بين اين مرد و زن صيغه طلاق جاري گردد ؛ در مورد ارث نيز چنين است ؛ جداي از اين نکته که بسياري از علماي شيعه در مورد زن در متعه حکم ارث را جاري مي دانند ؛ بنا بر اين اشکال بر ايشان اصلا وارد نيست تا بخواهند پاسخ بگويند .

[=Arial Black]موفق باشيد

[=Arial Black]گروه پاسخ به شبهات

[=Arial Black]گروه پاسخ به شبهات ، مؤسسه تحقيقاتي حضرت ولي عصر (عج)





[=Arial Black]خوب دوستان
[=Arial Black]این در مورد بحث صیغه ای که دوست گرامی مطرح کرده بود

منبع تمامی مباحث مطرحه تا کنون :

http://www.valiasr-aj.com/fa/page.php?bank=maghalat&id=93

[=Arial Black]لطفا به منبع رجوع کنید و سوالات مطرح شده در پایین لینک و پاسخ عزیزان کارشناس را هم مشاهده کنید

[=Arial Black]آيا واقعيت دارد که عمر بن خطاب ازدوج موقت را حرام کرد؟
[=Arial Black]وفرد ديگري ازبنده اين سوال را پرسيده است که آيا خود شما راضي ميشويد که خواهر خودتان ازدواج موقت داشته باشد به نظر شما چه پاسخي به ايشان دهم ؟؟با تشکر فراوان

[=Arial Black]جواب نظر:

[=Arial Black]ا سلام
[=Arial Black]دوست گرامي
[=Arial Black]در اين كه عمر ازدواج موقت را حرام كرده است، شكي در آن نيست جهت اطلاع بيشتر در اين مورد به اين آدرس رجوع كنيد

[=Arial Black]http://www.valiasr-aj.com/fa/page.php?bank=maghalat&id=93#_Toc194270550

[=Arial Black]اما در پاسخ سوال دوم چنين مي گوييم :

[=Arial Black]ملاك مشروعيت داشتن يك حكم در اسلام، رضايت يا عدم رضايت افراد نيست بلكه ملاك مشروع بودن، حكم قرآن و عمل پيامبر صلي الله عليه و آله است دليل اين ازدواج ، قرآن و سنت پيامبر صلي الله عليه وآله است و همچنين اين ازدواج جزء سيره صحابه نيز محسوب مي شده است
[=Arial Black]جهت آگاهي بيشتر در اين مورد به اين آدرس مراجعه كنيد

[=Arial Black]http://www.valiasr-aj.com/fa/page.php?bank=maghalat&id=93#_Toc194270547

[=Arial Black]و جواب ديگري كه اگر سوال كنند از اهل سنت است، مي شود داد اين است

[=Arial Black]ابوحنيفه كه رئيس مذهب حنفيان است ،اجاره كردن زن را براي زنا جايز دانسته است و قائل است كه اين زنا حد هم ندارد.

[=Arial Black]متن اين مطلب در كتابهاي مهم فقهي اهل سنت چنين آمده است :
[=Arial Black]إذا استأجر امرأة ليزني بها فوطئها لا حد عليه عند أبي حنيفة »اگر كسي زني را براي زنا اجاره كند حد بر او نيست

[=Arial Black].1[=Arial Black]-إيثار الإنصاف في آثار الخلاف ، ج 1 ص 212 نوشته سبط ابن الجوزي الوفاة: 654 ، دار النشر : دار السلام - القاهرة - 1408 ، الطبعة : الأولى ، تحقيق : ناصر العلي

[=Arial Black].2 -المغني في فقه الإمام أحمد بن حنبل الشيباني ،نوشته ابن قدامه ج 9 ص 73

[=Arial Black]حال از سوال كننده مي پرسيم آيا او راضي مي شود خواهرش را به اجاره كسي در آورد كه با او عمل منافي عفت انجام دهند ؟

[=Arial Black]بنابراين عقد موقت مشروعيتش در قرآن، سنت پيامبر صلي الله عليه وآله و روايات ثابت شده است و با عقد دائمي هيچ فرقي ندارد مگر در بعضي از مسائل

[=Arial Black]موفق باشيد
[=Arial Black]گروه پاسخ به شبهات
[=Arial Black]
[=Arial Black]منبع:http://www.valiasr-aj.com/fa

[=arial black]چرا اهل تسنن خمس را فقط موكول به زمان جنگ و غنائم آن ميدانند ؟

[=arial black]توضيح سؤال :
[=arial black]1- بحث خمس بعنوان20% از درآمد ؛ اعم از هر نوع درآمد تجارت ، زراعت ،... از چه تاريخي در شيعه جاري شد؟
[=arial black]2- چرا اهل تسنن خمس را فقط موكول به زمان جنگ و غنائم آن ميدانند ؟
[=arial black]3- چرا روحايت محترم مردم ايران را به اداي نماز در وقت پنج گانه كه در توصيه هاي شخصي مراجع نيز موجود است, تشويق نمي نمايند ؟ مطمئنا روحانيت نقش بسيار مهمي در احياي اين سنت پسنديده و فرهنگ سازي آن خواهند داشت .
[=arial][=arial black]پاسخ :

[=arial black]همه فقهاى اسلام معتقدند كه خمس و پرداخت يك پنجم از اموال در غنيمت هاى جنگى ، گنج و معادن طلا و نقره واجب است . ابن زهره حلبى مى گويد :
[=arial black]واعلم ان مما يجب فى الاموال الخمس و الذى يجب فيه الغنائم الحربيّة و الكنوز و معادن الذهب و الفضة بلاخلاف .
[=arial black]سلسلة الينابيع الفقهيه (غنية النزوع) ، ج 5 ، ص 224 .
[=arial black]ولى در دو مورد ميان شيعه و سنى اختلاف نظر وجود دارد : يكى در وجوب خمس در سود كسب و تجارت و ديگرى در مصرف آن . البته بايد توجه داشت كه شيعه وجوب خمس در ارباح مكاسب را مشروط بر مازاد بودن بر هزينه و مؤنه يك سال مى داند و معيار در فهم مؤنه عرف است .
[=arial][=arial black]وجوب خمس در سود كسب و تجارت

[=arial][=arial black]ديدگاه شيعه

[=arial black]فقهاى شيعه معتقدند يكى از موارد وجوب خمس، مالى است كه از مخارج و هزينه هاى زندگى انسان در يك سال اضافه مانده است، خواه اين مال از راه تجارت يا زراعت و كشاورزى و يا حقوق ماهيانه كه دريافت مى شود ، در ذيل به بعضي از كلمات فقهاي شيعه اشاره مى شود :
[=arial black]شيخ مفيد رضوان الله عليه مي‌فرمايد :
[=arial black]والخمس واجب فى كل مغنم قال الله عزوجل ( واعلموا انما غنمتم من شى فان لله خمسه وللرسول )والغنائم كل ما استفيد بالحرب من الاموال والسلاح و الثياب و الرقيق وما استفيد من المعادن والغوص والكنوز وكل ما فضل من ارباح التجارات و الزراعات والصناعات من المؤنة والكفاية فى طول السنة على الاقتصاد .
[=arial black]المقنعة ، ص 276.
[=arial black]خمس واجب است در هر سودي . خداوند در قرآن مي فرمايد (بدانيد هر چه غنيمت برديد از هر چيزي پس يک پنجم آن براي خدا و رسول است ) وغنيمت هرچيزي است که در حرب مورد استفاده قرار گيرد مثل مال وسلاح و لباس و آنچه که بدست مي آيد از معدن وغواصي و گنج و هرچه که از سود تجارت و زراعت وصناعت زياد تر از هزينه متوسط سال باشد .
[=arial][=arial black]دلايل قول شيعه

[=arial black]فقهاى شيعه براى اثبات وجوب خمس در سود كسب و تجارت به كتاب و سنّت استناد كرده اند كه در ذيل به توضيح و شرح بعضي از آن ها مى پردازيم .
[=arial black]الف . قرآن
[=arial black]خداوند متعال مى فرمايد :
[=arial black]وَاعْلَمُوا أَنَّمَا غَنِمْتُمْ مِنْ شَيْءٍ فَأَنَّ لِلَّهِ خُمُسَهُ وَلِلرَّسُولِ وَلِذِي الْقُرْبَى وَالْيَتَامَى وَالْمَسَاكِينِ وَابْنِ السَّبِيلِ إِنْ كُنْتُمْ آَمَنْتُمْ بِاللَّهِ وَمَا أَنْزَلْنَا عَلَى عَبْدِنَا يَوْمَ الْفُرْقَانِ يَوْمَ الْتَقَى الْجَمْعَانِ وَاللَّهُ عَلَى كُلِّ شَيْءٍ قَدِيرٌ .
[=arial black]انفال / 41 .
[=arial black]و بدانيد هر گونه غنيمتى كه به شما رسد ، خمس آن براى خدا و براى پيامبر و براى نزديكان و يتيمان و مسكينان و واماندگان در راه است ، اگر شما به خدا و آن چه بر بنده خود در روز جدايى حق از باطل ، روز درگيرى دو گروه (با ايمان و بى ايمان يعنى روز جنگ بدر) نازل كرديم ، ايمان آورده ايد و خداوند بر هر چيزى قادر است .
[=arial black]نحوه استدلال: درآيه شريفه برموضوع «غنيمت» حكم وجوب خمس را مترتب ساخته است، در اين جا بايد ديد كه مقصود از غنيمت چيست؟ آيا مقصود غنيمت جنگى است يا هر فائده اى است كه انسان به دست مى آورد؟ ترديدى نيست كه براى فهم اين واژه مى بايست به لغت شناسان مراجعه كرد تا از آن راه علم به معناى لغات قرآن و سنّت حاصل گردد.
[=arial black]غنميت در لغت
[=arial black]با مراجعه به لغت معلوم مى شود كه غنيمت به معناى مطلق فائده اى است كه انسان به دست مى آورد و اختصاصى به غنيمت جنگى ندارد و در ذيل به ذكر كلمات برخى از لغت شناسان مى پردازيم :
[=arial black]خليل فراهيدى مي‌گويد :
[=arial black]الغنم الفوز بالشى فى غير مشقة و الاغتنام انتهاز الغنم.
[=arial black]العين: ماده غنم.
[=arial black]غنيمت بدست آوردن چيزي است بدون سختي واغتنام به معني استفاده از غنيمت است .
[=arial black]ازهرى مي‌گويد :
[=arial black]قال الليث : الغنم ، الفوز بالشى و الاغتنام انتهاز الغنم .
[=arial black]تهذيب اللغة: ماده غنم .
[=arial black]ليث گفته است که : غنم يعني بدست آوردن چيزي واغتنام استفاده از غنيمت است .
[=arial black]ابن فارس مي‌گويد:
[=arial black]غنم اصل صحيح واحد يدل على افادة شى لم يملك من قبل ثم يختص بما اخذ من المشركين.
[=arial black]مقاييس اللغة ، ماده غنم.
[=arial black]غنم مصدري است که حروف اصلي آن صحيح است ( اصطلاح علم صرف) معناي آن فايده بردن از چيزي است که قبل از آن مالکش نبوده است .سپس مخصوص شد به آنچه از مشرکين گرفته مي شود .
[=arial black]ابن منظور مي‌نويسد :
[=arial black]الغنم الفوز بالشىء من غير مشقة.
[=arial black]لسان العرب ، ماده غنم.
[=arial black]بدست آوردن چيزي است بدون مشقت
[=arial black]و...
[=arial black]همان گونه كه از گفتار و تصريح لغت شناسان به دست آمد اين كه غنم در لغت معناى وسيع ترى از غنيمت جنگى دارد و به معناى مطلق فائده اى است كه انسان بدون مشقت و سختى به دست آورده باشد ولى بعدها پس از نزول قرآن به خاطر جنگ هايى كه پيش آمد غنيمت بيشتر در معناى اموالى استعمال شد كه از مشركان گرفته مى شد. بنابراين لفظ غنيمت در آيه بر همان معناى لغوى آن حمل مى شود مگر اين كه قرينه قطعى وجود داشته باشد كه مقصود از آن غنيمت جنگى باشد.
[=arial][=arial black]غنيمت در تفاسير اهل سنت

[=arial black]رشيدرضا در تفسير المنار غنيمت به كار رفته در آيه را به معناى وسيع ذكر كرده و آن را به غنائم جنگى اختصاص نداده است ولى معتقد است بايد معناى وسيع آيه فوق را به خاطر قيد شرعى مقيّد به غنائم جنگى كرد .
[=arial black]تفسيرالمنار ، ج 10 ، ص 3.
[=arial black]آلوسى نيز در تفسير روح المعانى غنم را در اصل لغت به معناى هر گونه سود و منفعت دانسته است .
[=arial black]وغنم في الأصل من الغنم بمعنى الربح
[=arial black]روح المعانى ، ج 10 ، ص 2.
[=arial black]غنم در اصل به معناي سود به کار برده مي شده است .
[=arial black]همان گونه كه از اظهارات اين مفسران معلوم شد غنيمت به كار رفته در آيه عموميت داشته و شامل مطلق فائده و منفعتى كه انسان در زندگى از هر راهى به دست آورده باشد، مى شود و غنيمت در آيه اختصاصى به غنيمت جنگى ندارد؛ اما برخى از آن ها معتقد بودند كه چون طبق روايات اهل سنّت غنيمت در عرف شرع در غنيمت جنگى انحصار پيدا كرده است، لازم است آن غنيمت را بر غنيمت جنگى منحصر نماييم ؛ ولى ما معتقديم مى بايست دلالت آيه بر مطلب را مستقلاً فهميد و در نهايت اگر [=b zar]با روايات ديگر تعارضى داشت، تعارض را علاج كرد و بر فرض اين [=b zar]كه روايات ديگرى از اهل سنّت بر انحصار خمس در غنيمت جنگى وجود داشته باشد به حد تواتر نمى رسند و طبق مبناى مشهور اهل سنّت در اصول فقه، خبر واحد نمى تواند عموم آيه را تخصيص بزند .
[=arial][=arial black]خمس غنيمت در روايات اهل سنّت

[=arial black]روايات بسيارى از پيامبر اكرم نقل شده كه به اصحاب خويش دستور به گرفتن خمس داده اند و يا هنگامى كه افرادى به ايشان مراجعه مى كردند در ضمن دستورات دينى، وجوب پرداخت خمس را يادآور مى شدند در حالى كه هيچ جنگ و نبردى هم در كار نبود . تا غنيمت جنگى از آن برداشت شود، در ذيل به برخى از آن روايات اشاره مى شود :
[=arial black]1. لما و قد عبدالقيس لرسول الله فقالوا: ان بيننا و بينك المشركين و انا لا نصل اليك الاّ فى اشهر الحرم خمرنا بجمل الامره ان عملنا به دخلنا الجنة و ندعو اليه من ورائنا. قال: آمركم باربع و انهاكم عن اربع، آمركم بالايمان بالله و هل تدرون ما الايمان؟ شهادة ان لااله الاّالله و اقام الصلاة و ايتاء الزكاة و تعطوا الخمس من المغنم .
[=arial black]صحيح البخارى ، ج 4 ، ص 250 و صحيح مسلم ، ج 1 ، ص 35 .
[=arial black]در اين حديث پيامبر از اهالى عبدالقيس نخواسته است كه غنيمت هاى جنگى را پرداخت نمايند زيرا آنان از خوف مشركين نمى توانستند نزد پيامبر بيايند بنابر اين جنگى در كار نبوده تا مقصود از غنيمت در حديث غنيمت جنگى باشد.
[=arial black]2. بسم الله الرحمن الرحيم هذا عهد من النبى رسول الله لعمرو بن حزم حين بعثه الى اليمن، امره بتقوى الله فى أمره كله و ان يأخذ من المغانم خمس الله و ما كتب على المؤمنين من الصدقه من العقار عشر ما سقى البعل و سقت السماء و نصف العُشر مما سقى الغرب (اى الدلوا العظيمة) .
[=arial black]سيرة ابن هشام ، ج 4 ، ص 256 و فتوح البلدان ، ج 1 ، ص 81 .
[=arial black]3. من محمد النبىّ للفجيع و من تبعه و اسلم و اقام الصلاة و آتى الزكاة و اطاع الله و رسوله و اعطى من المغانم خمس الله .
[=arial black]الطبقات الكبرى ، ابن سعد ، ج 1 ، ص 270.
[=arial black]4. كتب لخبادة الازدى وقومه ومن تبعه: ما اقاموا الصلاة وآتوا الزكاة واطاعوا الله ورسوله واعطوا من المغانم الخمس الله و سهم النبى وفارقوا المشركين فانّ لهم ذمة الله وذمة محمدبن عبدالله .
[=arial black]همان، ص 305 و 304.
[=arial black]5 . كتب لملوك حمير : و آتيتم الزكاة و اعطيتم من الغنائم خمس الله و سهم النبى و صفيّه و ما كتب الله على الؤمنين من الصدقة .
[=arial black]سيره ابن هشام ، ج 4 ، ص 258.
[=arial black]6. كتب لنبى ثعلبة بن عامر : من اسلم منهم و اقام الصلوة و آتى الزكاة و اعطى خمس المغنم و سهم النبى و الصّفى .
[=arial black]اُسدالغابة، ج 3، ص 34.
[=arial black]7 . كتب الى بعض أفخاذ جهينه: من اسلم منهم و اقام الصلاة و آتى الزكاة و اطاع الله و رسوله و اعطى من الغنائم الخمس .
[=arial black]الطبقات الكبرى ، ج 1 ، ص 271 .
[=arial black]در اين نامه هايى كه پيامبر به قبائل مختلف عرب فرستاده است سه احتمال وجود دارد :
[=arial black]1. مقصود از غنيمت اموالى بوده كه آنان از طريق غارت و تاراج به دست آورده اند. اين احتمال درست نيست؛ زيرا حضرت به طور صريح از غارت گرى نهى فرموده است .
[=arial black]قال رسول الله(صلى الله عليه وآله): «ان النهبة ليست باحلّ من الميتة» .
[=arial black]سنن ابو داود، ج 2، ص 12.
[=arial black]2. ممكن است مقصود غنائم جنگى باشد كه مسلمانان از طريق جنگ و جهاد به دست آورده اند اين احتمال نيز باطل است ؛ زيرا اولاً، جنگ و جهاد بدون اذن پيامبر جايز نبوده است و معلوم هم نيست كه از حضرت اذن گرفته باشند ، خصوصاً اهالى عبدالقيس كه امكان ارتباط با پيامبر را جز در ماه هاى حرام نداشتند ، علاوه بر اين كه پيامبر خودش غنائم جنگى را تقسيم مى كرد و معنا نداشته كه پيامبر از آنان بخواهد كه اين تقسيم را انجام دهند .
[=arial black]3. احتمال سوم اين كه مقصود از غنيمت ، كسب و تجارت باشد ؛ يعنى در همه موارد فوق پيامبر دستور داده كه مردم از مازاد بر كسب و تجارت خود خمس پرداخت نمايند .
[=arial black]الاعتصام بالكتاب و السنة ، ص 104.
[=arial black]جالب تر از همه اينها آنچه که در بخاري است که در آن آمده در عنبر و مرواريد خمس است !!! عنبر ماده ايست خوشبو که با غواصي يا شکار بعضي ماهي ها بدست مي آمد وموافق قول شيعه است . حال اهل تسنن که خمس را مربوط به غنائم جنگي مي دانند در کدام جنگ به مقابله با ماهي عنبر وبا قلاب ماهي گيري رفته اند خدا مي داند!!!
[=arial][=arial black]موارد خمس در كتب اهل تسنن :

[=arial black]همانطور كه از مبسوط سرخسي ج 2ص211 باب المعادن بدست مي آيد اهل تسنن خمس را تنها مربوط به چيزي مي دانند که از جنگ بدست آيد و لذا خمس در معدن را منوط به معدني مي کند که در زمين گرفته شده از کفار بدست آيد مانند گنج و لذا در وجوب خمس در لؤلؤ و عنبر اشکال مي کند . چون آن دو هيچ ربطي به جنگ ندارند اما ما در صحيح بخاري مي بينيم که در لولو وعنبر خمس است واين نمي تواند باشد مگر طبق نظر شيعه :
[=arial black]وهذا لأن المعنى الذي لأجله وجب الخمس في الكنز موجود في المعدن فإن الذهب والفضة تحدث في المعدن من عروق كانت موجودة حين كانت هذه الأرض في يد أهل الحرب ثم وقعت في يد المسلمين بإيجاف الخيل فتعلق حق مصارف الخمس بتلك العروق فيثبت فيما يحدث منها فكان هذا والكنز سواء من هذا الوجه
[=arial black]المبسوط للسرخسي ج2/ص211
[=arial black]اين (وجوب خمس در معدن) از آن جهت است که علتي که سبب وجوب خمس در گنج شد سبب وجود آن در معدن هم مي شود پس به درستيکه طلا و نقره در زمين درست مي شود از رگه هايي که در زمين به هنگام تسلط کفار حربي بر آن موجود بوده است سپس با جنگ به دست مسلمانان افتاده است پس حق خمس به آن رگه ها تعلق گرفته است پس هرچه که از ان رگه ها هم بدست آيد همان حکم را داردپس گنج ومعدن از اين جهت يکي هستند
[=arial black]اين کلام وي صريح است در اينکه اگر معدن در زمين مسلمانان باشد وبا جنگ از کفار بدست نيايد خمس ندارد.
[=arial black]ثم وجوب الخمس فيما يوجد في الركاز لمعنى لا يوجد ذلك المعنى في الموجود في البحر وهو أنه كان في يد أهل الحرب وقع في يد المسلمين بإيجاف الخيل والركاب وما في البحر ليس في يد أحد قط لأن قهر الماء يمنع قهر غيره ولهذا قال مشايخنا لو وجد الذهب والفضة في قعر البحر لم يجب فيهما شيء
[=arial black]المبسوط للسرخسي ، ج2 ، ص213 .
[=arial black]وجوب خمس در آنچه که از گنج بدست مي آيد به خاطر علتي است که در آنچه در درياست يافت نمي شود . وآن علت بودن گنج است در دست کفار حربي وسپس به دست مسلمانان افتاده است با جنگ . اما آنچه که در درياست در دست هيچ کس نبوده است چون آب مانع تسلط هيچ کس بر آن نبوده است (يعني مورد سلطه کفار نبوده) وبه همين دليل بزرگان ما گفته اند اگر چيزي از طلا يا نقره را در کف دريا پيدا کرد چيزي در آن نيست
[=arial black]اين کلام نيز صريح است در اين که طبق موازين عادي اهل تسنن به عنبر ولولو که از دريا مي آيد خمس تعلق نمي گيرد اما در صحيح بخاري مي بينيم :
[=arial black]صحيح البخاري ج2/ص544 باب ما يستخرج من البحر
[=arial black]وَقَالَ الْحَسَنُ فِي الْعَنْبَرِ وَاللُّؤْلُؤِ الْخُمُسُ
[=arial][=arial black]تاريخ خمس در بين شيعه :

[=arial black]روايات خمس در نزد شيعيان از امير مومنان علي عليه السلام شروع مي شود :
[=arial black]عن علي (ع):

[=arial black]عن علي ( عليه السلام ) قال : وأما ما جاء في القرآن من ذكر معايش الخلق وأسبابها فقد أعلمنا سبحانه ذلك من خمسة أوجه : وجه الإمارة ، ووجه العمارة ، ووجه الإجارة ، ووجه التجارة ، ووجه الصدقات ، فأما وجه الإمارة ، فقوله : ( واعلموا أنما غنمتم من شئ فأن لله خمسه وللرسول ولذي القربى واليتامى والمساكين ) فجعل لله خمس الغنائم ، والخمس يخرج من أربعة وجوه : من الغنائم التي يصيبها المسلمون من المشركين ، ومن المعادن ، ومن الكنوز ، ومن الغوص. وسائل الشيعة (آل البيت)، ج 9، ص 490، المحكم والمتشابه، للسيّد المرتضى، ص 57.
[=arial black]خمس از چهار وجه بدست مي آيد از غنايمي که از مشرکين گرفته مي شود . از معدن از گنج واز غواصي .

[=arial black][ 12591 ] 1 - محمد بن الحسن بإسناده عن سعد ، عن يعقوب بن يزيد ، عن علي بن جعفر عن الحكم بن بهلول ، عن أبي همام ، عن الحسن بن زياد ، عن أبي عبد الله عليه السلام قال : إن رجلا أتي أمير المؤمنين عليه السلام فقال ، يا أمير المؤمنين إني أصبت مالا لا أعرف حلاله من حرامه ، فقال له : أخرج الخمس من ذلك المال ، فان الله عز وجل قد رضي من المال بالخمس ، واجتنب ما كان صاحبه يعلم .
[=arial black]شخصي نزد امير مومنان آمد وگفت من مالب بدست آورده ام که حلال آن را از حرامش نمي دانم .پس حضرت فرمودند خمس آن مال را بده پس بدرستيکه خداوند از اين مال به خمسش راضي است اما مقداري را که صاحب آن را مي داني از آن پرهيز کن ( وبه صاحبش برگردان)
[=arial black][ 12593 ] 3 - محمد بن علي بن الحسين قال : جاء رجل إلى أمير المؤمنين عليه السلام فقال : يا أمير المؤمنين أصبت مالا أغمضت فيه ، أفلي توبة ؟ قال : ائتني بخمسه فأتاه بخمسه ، فقال : هو لك إن الرجل إذا تاب تاب ماله معه .
[=arial black]وسائل الشيعة (آل البيت) - الحر العاملي - ج 9 - ص 505 - 506
[=arial black]شخصي نزد امير مومنان آمد وگفت مالي بدست آورده ام که چشمم را بر روي آن بسته بودم (يعني توجه به حلال وحرام آن نداشتم) آيا راهي براي توبه دارم حضرت فرمودند خمس آن را به من بده پس شخص خمس را آورد . پس گفت آن براي تو باشد ( خمس را به خود وي بخشيدند) .پس بدرستيکه شخص وقتي توبه کند مالش هم پاک مي شود
[=arial black]پس مي بينيم که حتي امير مومنان هم خمس را مخالف با نظر اهل تسنن تفسير کرده اند .
[=arial][=arial black]خلاصه مطالب :

[=arial black]خمس حتي از زمان امير مومنان طبق نظر شيعه ترجمه مي شده است .
[=arial black]علت اختلاف اهل تسنن وجود رواياتي است که ادعا دارند خمس را فقط در جنگ واجب کرده است اما آن روايات دلالت بر مقصودشان نداشته وحتي در بعضي مخالف مقصودشان است .
[=arial][=arial black]جمع بين نماز ظهر و عصر وبين مغرب وعشاء

[=arial black]جواب سوال آخر : سه وقت نماز خواندن جزو مطالبي است که خود رسول خدا صلي الله عليه وآله وسلم بدان عمل نموده اند . وآن را جزو راحتي هايي مي دانند که خداوند براي امت ايشان قرار داده است .
[=arial black]حَدَّثَنَا يَحْيَى بْنُ يَحْيَى قَالَ قَرَأْتُ عَلَى مَالِكٍ عَنْ أَبِي الزُّبَيْرِ عَنْ سَعِيدِ بْنِ جُبَيْرٍ عَنْ ابْنِ عَبَّاسٍ قَالَ صَلَّى رَسُولُ اللَّهِ صَلَّى اللَّهُ عَلَيْهِ وَسَلَّمَ الظُّهْرَ وَالْعَصْرَ جَمِيعًا وَالْمَغْرِبَ وَالْعِشَاءَ جَمِيعًا فِي غَيْرِ خَوْفٍ وَلَا سَفَرٍ
[=arial black]صحيح مسلم ، ج1 ، ص489 ، باب الجمع بين الصلاتين في الحضر
[=arial black]رسول خدا نماز ظهر وعصر را باهم خواندند ومغرب وعشاء را باهم ونه ترسي بود ( جنگي) ونه سفري
[=arial black]و حَدَّثَنَا أَحْمَدُ بْنُ يُونُسَ وَعَوْنُ بْنُ سَلَّامٍ جَمِيعًا عَنْ زُهَيْرٍ قَالَ ابْنُ يُونُسَ حَدَّثَنَا زُهَيْرٌ حَدَّثَنَا أَبُو الزُّبَيْرِ عَنْ سَعِيدِ بْنِ جُبَيْرٍ عَنْ ابْنِ عَبَّاسٍ
[=arial black]قَالَ صَلَّى رَسُولُ اللَّهِ صَلَّى اللَّهُ عَلَيْهِ وَسَلَّمَ الظُّهْرَ وَالْعَصْرَ جَمِيعًا بِالْمَدِينَةِ فِي غَيْرِ خَوْفٍ وَلَا سَفَرٍ
[=arial black]قَالَ أَبُو الزُّبَيْرِ فَسَأَلْتُ سَعِيدًا لِمَ فَعَلَ ذَلِكَ فَقَالَ سَأَلْتُ ابْنَ عَبَّاسٍ كَمَا سَأَلْتَنِي فَقَالَ أَرَادَ أَنْ لَا يُحْرِجَ أَحَدًا مِنْ أُمَّتِهِ .
[=arial black]همان .
[=arial black]رسول خدا نماز ظهر و عصر را در مدينه باهم خواندند که نه ترسي بود و نه سفري پس ابو الزبير مي گويد پرسيدم از سعيد که چر ا اينطور فرمودند . او گفت از ابن عباس همين را سوال کردم پس او گفت : مي خواست که بر کسي از امتش سخت نگيرد . و...
[=arial black]موفق باشيد

[=arial black]گروه پاسخ به شبهات

[=arial black]مؤسسه تحقيقاتي حضرت ولي عصر (عج)
[=Arial Black]
[=Arial Black]
[=Arial Black]منبع:
http://www.valiasr-aj.com/fa/page.php?bank=question&id=112

[=Arial Black]آيا آيه تطهير شامل زنان حضرت پيامبر(ص) هم مي شود؟

[=Arial Black]
[=Arial Black]توضيح سؤال:

[=Arial Black]طبق آيات 32 و 33 و34 سوره احزاب كه در رابطه با اهل بيت پيغمبر است سوالي داشتم . در اين آيات صحبت از زنان پيغمبر است و قرآن به آنها گوشزد ميكند كه آنها بايد الگو باشند چرا كه خداوند مي خواهد پليدي را از آنها پاك گرداند . با توجه به اينكه اين آيه زماني نازل گرديده كه عايشه با پيغمبر زندگي ميكرده و حضرت خديجه وفات كرده بودند و با توجه به اينكه اين آيه درباره زنان پيغمبر بوده .پس چرا زنان پيغمبر شامل اهل بيت نميشوند . اين در حالي است كه در آن زمان حضرت زهرا و امام علي در خانه مستقلي با حسنين زندگي ميكردند .پس زماني كه اين آيه نازل شده قطعا شامل زنان پيغمبر نيز ميشود .يعني زنان پيغمبر هم معصوم هستند چرا كه زنان پيغمبر قطعا اهل بيت پيغمبر هستند .لطفا راجع به اين توضيح كامل بدهيد و لطفا با منابع معتبر جواب اينجانب را بدهيد . با تشكر
[=Arial Black] پاسخ:

[=Arial Black] 1 - در آيات ياد شده وقتي سخن از زنان پيامبر اکرم (ص) به ميان آمده ، ضمير جمع مؤنث به کار رفته مانند:
[=Arial Black] من يات منکن - و من يقنت منکن - لستن - ان اتقيتن - تخضعن - وقرن - بيوتکن و ....
[=Arial Black] ولي وقتي به آيه تطهير رسيده ضماير جمع مذکر به کار رفته مانند:
[=Arial Black] ليذهب عنکم - ويطهرکم .
[=Arial Black] پس معلوم مي شود مخاطب در آيه تطهير غير از مخاطب در آيات قبل و بعد از آيه تطهير است.
[=Arial Black][=Arial Black]2 - زنان پيامبر گرامي (ص) متعدد بودند و در خانه هاي مختلف زندگي مي کردند و لذا در آيه 32 جمله (وقرن في بيوتکن) آمده است و اگر چنان که آيه تطهير نيز شامل آن ها مي شد بايد جمله (اهل البيوت) مي آمد و حال آن که (اهل البيت) آمده است.
[=Arial Black] 3 - طبق روايت صحيح مسلم و غيره وقتي آيه تطهير نازل شد رسول اکرم (ص) حضرت علي و فاطمه و حسن و حسين را زير کساء قرار داد و آيه شريفه قرائت فرمود روايت صحيح مسلم:
[=Arial Black] قَالَتْ عَائِشَةُ خَرَجَ النَّبِيُّ صلى الله عليه وسلم غَدَاةً وَعَلَيْهِ مِرْطٌ مُرَحَّلٌ مِنْ شَعْر أَسْوَدَ فَجَاءَ الْحَسَنُ بْنُ عَلِيّ فَأَدْخَلَهُ ثُمَّ جَاءَ الْحُسَيْنُ فَدَخَلَ مَعَهُ ثُمَّ جَاءَتْ فَاطِمَةُ فَأَدْخَلَهَا ثُمَّ جَاءَ عَلِيٌّ فَأَدْخَلَهُ ثُمَّ قَالَ (إِنَّمَا يُرِيدُ اللَّهُ لِيُذْهِبَ عَنْكُمُ الرِّجْسَ أَهْلَ الْبَيْتِ وَيُطَهِّرَكُمْ تَطْهِيرًا).
[=Arial Black] صحيح مسلم: 7 /130 ح 6414.
[=Arial Black] 4 - در صحيح مسلم آمده که از زيد بن ارقم سؤال شد آيا به زنان پيامبر (ص) اهل بيت پيامبر گفته مي شود يا خير؟ پاسخ داد همسر يک مرد از اهل بيت آن به حساب نمي آيد زيرا چه بسا زني با مردي يک عمر زندگي مي کند ولي در آخر عمر طلاق گرفته و به خانه پدرش رفته و جزء اهل بيت پدر محسوب مي شود:
[=Arial Black] إنّ زيد بن أرقم سئل عن المراد بأهل البيت هل هم النساء ؟ قال: لا / وأيم اللّه ، إنّ المرأة تكون مع الرجل العصر من الدهر ، ثمّ يطلّقها ، فترجع إلى أبيها وقومها.
[=Arial Black] صحيح مسلم: ج 7 ص 123، (رقم 6381)، كتاب فضائل الصحابة، باب فضائل علي بن أبي طالب (ع).
[=Arial Black] 5 - زنان پيامبر هيچيک ادعا نکرده اند که آيه تطهير شامل ما نيز مي شود بلکه خلاف آن را نقل کرده اند مانند ام سلمه که مي گويد پس از نزول آيه تطهير و تکريم حضرت رسول گرامي علي و فاطمه و حسن وحسين عليهم السلام را ، من جلو رفته و از حضرت پرسيدم آيا من هم عضو اهل بيت هستم ؟ حضرت پاسخ داد تو آدم خوبي هستي و عضو اهل بيت نيستي بلکه از همسران پيامبر هستي :
[=Arial Black] صحيح ترمذي:
[=Arial Black]عن أمّ سلمة، أنّ النبي صلى الله عليه وسلم جلل على الحسن والحسين وعلى وفاطمة كساء ثمّ قال : «اللهم هؤلاء أهل بيتى وحامّتي أذهب عنهم الرجس وطهّرهم تطهيراً&raquo. فقالت أم سلمة : وأنا معهم يارسول الله ؟ قال: إنّك على خير. هذا حديث حسن صحيح . وهو أحسن شئ روى في هذا الباب.
[=Arial Black] سنن الترمذي: ج 5 ص 361.
[=Arial Black]رواه الحاكم قائلا: هذا حديث صحيح على شرط البخاري ولم يخرجاه. المستدرك: 2/ 416، 3/ 146. وقال بعد نقل رواية اخرى بعد ذلك: هذا حديث صحيح على شرط مسلم ولم يخرجاه. المستدرك: 2/ 416.
[=Arial Black] وروى أيضاً عن عن عمر بن أبي سلمة قال: (لما نزلت هذه الآية على النبي (صلى الله عليه وآله): (إِنَّمَا يُرِيدُ اللَّهُ لِيُذْهِبَ عَنكُمُ الرِّجْسَ أَهْلَ الْبَيْتِ وَيُطَهِّرَكُمْ تَطْهِيرا) في بيت أم سلمة، فدعا فاطمة وحسناً وحسيناً، فجللهم بكساء وعلي خلف ظهره، فجلله بكساء، ثم قال: اللهم، هؤلاء أهل بيتي، فاذهب عنهم الرجس وطهرهم تطهيراً، قالت أم سلمة: وأنا معهم يا رسول الله؟ قال: أنت على مكانك وأنت إلى خير).
[=Arial Black] سنن الترمذي 5: 328. قال عنه الألباني: صحيح. صحيح سنن الترمذي، الألباني 3: 306 ح 3205.
[=Arial Black] در روايتي که سيوطي و طبراني و احمد بن حنبل نقل کرده اند آمده که ام سلمه مي گويد من جلو رفته و طرف کساء را گرفته تا داخل شوم حضرت رسول گرامي (ص) کساء را از دست من گرفت و کشيد و به من اجازه ورود به درون عباء را نداد:
[=Arial Black] عن أمّ سلمة أنّها قالت: «فرفعت الكساء لأدخل معهم فجذبه من يدي وقال: إنّك على خير .
[=Arial Black]مسند أحمد ج 6 ص 323، المعجم الكبير للطبراني ج 3 ص 53،الدر المنثور ج 5 ص 198.
[=Arial Black] پس بنا بر اين اگر کسي بخواند بگويد که زنان پيامبر نيز داخل اهل بيت هستند و آيه تطهير آنان را نيز شامل مي شود بايد عبا را از دست پيامبر گرفته و به زور زنان حضرت را داخل آن نمايد .
[=Arial Black]
[=Arial Black]موفق باشيد

[=Arial Black]گروه پاسخ به شبهات

[=Arial Black]مؤسسه تحقيقاتي حضرت ولي عصر (عج)

[=Arial Black] منبع:
http://www.valiasr-aj.com/fa/page.php?bank=question&id=149

مراجعه کنید و نظرات را هم بخوانید

[=Arial Black]عصمت ائمه اهل بيت (ع) از ديدگاه عقل و نقل
[=Arial Black]
[=Arial Black]
[=Arial Black]این مقاله خیلی بزرگ هست
[=Arial Black]لذا فقط لینک ارجاعش رو می زارم
[=Arial Black]
[=Arial Black]بروید بخوانید تا شبه ای باقی نماند
[=Arial Black]
[=Arial Black]
[=Arial Black]http://www.valiasr-aj.com/fa/page.php?bank=maghalat&id=163
[=Arial Black]
[=Arial Black]

[=arial black]آيا آيه‌آي در خصوص عصمت امامان عليهم السلام در قرآن آمده است ؟

[=arial][=arial black]پاسخ :

[=arial black]در خصوص عصمت امامان آيات فراواني وجود دارد ؛ از جمله :
[=arial black]1. إِنَّمَا يُرِيدُ اللَّهُ لِيُذْهِبَ عَنْكُمُ الرِّجْسَ أَهْلَ الْبَيْتِ وَيُطَهِّرَكُمْ تَطْهِيرًا . احزاب / 33 .
[=arial black]خدا مى خواهد آلودگى را فقط از شما خاندان [ پيامبر ] بزدايد و شما را پاك و پاكيزه گرداند .
[=arial black]يكي از آياتي كه در عظمت وبرتري خاندان پيامبر نازل ومحدوده اهل بيت عليهم السلام وخاندان رسول خدا را مشخص ميکند همين آيه از قرآن كريم است که اندکي به شرح وتوضيح آن مي پردازيم ؛ وچون روش ما در اين مجموعه بر خلاصه نويسي است ولذا براي توضيح و تشريح بقيۀ آيات به كتاب‌هاي مخصوص تدوين مباحث اعتقادي ونيز کتابهاي تفسيري مراجعه نمائيد.
[=arial black]در اين آيه قرائن فراواني وجود دارد كه عصمت ائمه از آن استفاده مي‌شود كه به چند قرينه به صورت خلاصه اشاره مي‌كنيم :
[=arial][=arial black]اراده تكويني است ، نه تشريعي

[=arial black]يكي از قرايني كه اين آيه را اختصاص به پنج‌تن آل عبا مي‌دهد ، نوع اراده‌اي است كه در اين آيه مراد است . بدون شك مراد از اراده در اين آيه ارادۀ تكويني است نه ارادۀ تشريعي ؛ زيرا خداوند آيه را با كلمۀ «انما» كه يكي از قوي‌ترين ادات حصر است آغاز نموده است، واذهاب رجس را منحصر به پنج تن آل عبا كرده است . اگر مراد ارادۀ تشريعي باشد ، حصر آن به اهل بيت لغو خواهد بود ؛ چرا كه ارادۀ تشريعي شامل تمامي افراد بشر مي شود و اختصاص به اهل بيت ندارد ؛ چنانچه خداوند كريم در آيه وضو مي‌فرمايد :
[=arial black]مَا يُرِيدُ اللَّهُ لِيَجْعَلَ عَلَيْكُمْ مِنْ حَرَجٍ وَلَكِنْ يُرِيدُ لِيُطَهِّرَكُمْ وَلِيُتِمَّ نِعْمَتَهُ عَلَيْكُمْ لَعَلَّكُمْ تَشْكُرُونَ . مائده / 6 .
[=arial black]خدا نمى خواهد بر شما تنگ بگيرد ، ليكن مى خواهد شما را پاك ، و نعمتش را بر شما تمام گرداند ، باشد كه سپاس[ او] بداريد .
[=arial black]واضح است كه مراد از اراده در اين آيه تشريعي و در باره همه مؤمنين است و اختصاص به افراد معين وخاصي ندارد ؛ بنابراين ، قطعاً اراده در آيه تطهير تكويني است . وقتي اراده تكويني شد ، عصمت اهل البيت ثابت و بقيه افراد بشر ؛ از جمله همسران رسول خدا ، بني هاشم و ... از دايرۀ آن خارج خواهند شد .
[=arial][=arial black]آيه تطهير به صورت مستقل نازل شده است

[=arial black]نكتۀ ديگري كه اهل سنت به آن توجه ندارند ، اين است كه آيه :
[=arial black]إِنَّمَا يُرِيدُ اللَّهُ لِيُذْهِبَ عَنْكُمُ الرِّجْسَ أَهْلَ الْبَيْتِ وَيُطَهِّرَكُمْ تَطْهِيرًا
[=arial black]به صورت مستقل نازل شده نه به همراه آيات قبل و بعد خودش . اين مطلب از حدود هفتاد روايتي كه در اين باب است به خوبي استفاده مي شود. حتي در بين اين هفتاد روايت ، يك روايت هم وجود ندارد كه بگويد اين آيه با آياتي كه مخاطب آنان همسران رسول خدا است ، يكجا نازل شده است و حتي هيچ يک از مفسران هم اين ادعا را نكرده‌است . حتي آن‌ها هم كه گفته‌اند آيۀ مورد بحث مخصوص همسران رسول خدا است ؛ همانند عكرمۀ خارجي ، نگفته‌اند كه اين آيه در ضمن آيات قبلي نازل شده است .
[=arial black]وهيچ دليلي هم وجود ندارد كه اثبات كند اين آيه به همراه آيات قبل و بعد خود نازل شده است . اهل سنت اگر مي‌خواهند ثابت كنند كه زنان رسول خدا شامل «اهل البيت» مي‌شود بايد ثابت كنند كه اين آيه حتماً همراه آيات قبل و بعد و يك دفعه نازل شده است ؛ در حالي كه هيچ دليلي براي اين مطب ندارند .
[=arial black]پس آيۀ مورد بحث از جهت نزول جزو آيات مربوط به همسران رسول خدا صلي الله عليه و آله و سلم و متصل به آنان نيست . حال يا به دستور رسول خدا صلي الله عليه و آله و سلم دنبال آن آيات قرار گرفته است ، و يا بعد از رحلت آن حضرت اصحاب در هنگام جمع آوري قرآن در آن‌جا نوشته‌اند که بحث مفصلي را مي طلبد.
[=arial black]علاوه بر اين نکات، پيامبر اسلام صلي الله عليه و آله و سلم يك همسر و يك خانه نداشتند ؛ بلكه همسران متعدد داشتند كه هر كدام از آن‌ها داراي خانه‌ مستقلي بوده است؛ بنابراين اگر مراد از «اهل البيت» در اين آيه زنان پيامبر بود ، بايد به جاي اهل البيت «اهل البيوت» مي‌آمد . چنان‌چه در اول آيه آمده است :
[=arial black]وَ قَرْنَ فِي بُيُوتِكُنَّ .
[=arial black]و همان‌طور كه در آيۀ 53 احزاب آمده است :
[=arial black]يَا أَيُّهَا الَّذِينَ آَمَنُوا لَا تَدْخُلُوا بُيُوتَ النَّبِيِّ .
[=arial black]اى كسانى كه ايمان آورده ايد ، داخل خانه‌هاى پيامبر مشويد .
[=arial black]بنابراين مراد از آيه هرگز نمي‌تواند زنان پيامبر باشد .
[=arial][=arial black]هيچ يك از زنان پيامبر ادعا نكرده‌است

[=arial black]جالب اين است كه هيچ يك از زنان رسول خدا ادعا نكرده‌است كه اين آيه اختصاص به آن‌ها دارد و يا اين كه آن‌ها مشمول اين آيه مي‌شوند . بيشترين روايات در اين باب از قول ام المؤمنين عايشه و ام المؤمنين ام سلمه وارد شده است كه هر دوي آن‌ها با اصرار فراوان اين آيه را مختص به اهل كساء مي‌دانسته‌اند .
[=arial][=arial black]اعتراف برخي از علماي اهل سنت بر اختصاص آيه به پنج تن آل عباء .

[=arial black]بسياري از علماي اهل سنت كه لجاجت و عناد را كنار گذاشته و با چشمان باز به آيه نگاه كرده‌اند ، اعتراف كرده‌اند كه مراد از اين آيه كساني جزء اهل كساء نيستند و اين آيه هرگز شامل زنان رسول خدا صلي الله عليه و آله و سلم نمي‌شود .
[=arial black]طحاوي از علماي بزرگ اهل سنت در كتاب تحفة الأخيار بترتيب شرح مشكل الآثار ج 8 ، ص470 -471 در باب «بيان مشكل ما روي عنه (عليه السلام) في المراد بقول الله: (إِنَّما يُريدُ اللَّهُ لِيُذْهِبَ عَنْكُمُ الرِّجْسَ أَهْلَ الْبَيْتِ وَيُطَهِّرَكُمْ تَطْهيراً) من هم ؟ » مي‌نويسد :
[=arial black]عن عامر بن سعد، عن أبيه قال: لما نزلت هذه الآية دعا رسول الله (صلى الله عليه وآله وسلم) عليا وفاطمة وحسنا وحسينا (عليهم السلام) فقال : اللهم هؤلاء أهلي .
[=arial black]زماني كه اين آيه نازل شد ، پيامبر اسلام صلي الله عليه وآله وسلم ، علي ، فاطمه‌ ، حسن و حسين عليهم السلام را خواست و فرمود : " خدايا اين‌ها خاندان من هستند " .
[=arial black]بعد مي‌گويد :
[=arial black]ففي هذا الحديث أن المرادين بما في هذه الآية هم رسول الله (صلى الله عليه وآله وسلم) وعلي وفاطمة وحسن وحسين .
[=arial black]از اين حديث استفاده مي‌شود كه مراد از آن‌چه در اين آيه نازل شده است ، رسول خدا ، علي ، فاطمه ، حسن و حسين (عليهم السلام) هستند .
[=arial black]و باز اين حديث را نقل مي‌كند :
[=arial black]عن أم سلمة قالت: نزلت هذه الآية في رسول الله (صلى الله عليه وآله وسلم) وعلي وفاطمة وحسن وحسين: (إِنَّما يُريدُ اللَّهُ لِيُذْهِبَ عَنْكُمُ الرِّجْسَ أَهْلَ الْبَيْتِ وَيُطَهِّرَكُمْ تَطْهيراً .
[=arial black]اين آيه در حق ، رسول خدا ، علي ، فاطمه ، حسن و حسين نازل شده است .
[=arial black]و بعد از آن مي‌گويد :
[=arial black]ففي هذا الحديث مثل الذي في الأول .
[=arial black]دلالت اين حديث نيز همانند حديث اول است .
[=arial black]و نيز بعد از نقل رواياتي كه از طريق ام المؤمنين ام سلمه نقل شده است مي‌نويسد :
[=arial black]فدل ما روينا في هذه الآثار مما كان من رسول الله (صلى الله عليه وآله وسلم) إلى أم سلمة مما ذكر فيها لم يرد به أنها كانت ممن أريد به ما في الآية المتلوة في هذا الباب، وأن المرادين فيها هم رسول الله (صلى الله عليه وآله وسلم) وعلي وفاطمة وحسن وحسين (عليهم السلام) دون من سواهم .
[=arial black]آنچه که از روايات در مورد اهل بيت وعترت در تفسير وبيا ن آيه آمده است بدون شک مقصود رسول خدا(ص) وعلي وفاطمه وحسن وحسين هستند نه غير آنان .
[=arial black]و نيز العلامة أبو بكر الحضرمي في كتاب رشفة الصادي من بحر فضائل بني النبي الهادي مي‌نويسد :
[=arial black]والذي قال به الجماهير من العلماء وقطع به أكابر الأئمة وقامت به البراهين وتظافرت به الأدلة أن أهل البيت المرادين في الآية هم سيدنا علي وفاطمة وابناهما، وما تخصيصهم بذلك منه (صلى الله عليه وآله وسلم) إلا عن أمر إلهي ووحي سماوي .
[=arial black]رشفة الصادي 13- 14، الباب الأول .
[=arial black]آن‌چه كه جمهور علما بر آنند و بزرگان ائمه بر آن يقين دارند و دلايل و براهين فراواني در تأييد آن وجود دارد ، مراد از اهل بيت در اين آيه ، آقاي ما علي ، فاطمه ، و فرزندان آن‌ها هستند . و اگر پيامبر آن‌ها را به اين امر (اهل بيت) اختصاص داده است ، به دستور خداوند و وحي آسماني بوده است .
[=arial black]و در ادامه مي‌گويد :
[=arial black]والأحاديث في هذا الباب كثيرة وبما أوردته منها يعلم قطعا أن المراد بأهل البيت هم علي وفاطمة وابناهما رضوان الله تعالى عليهم ولا التفات إلى ما ذكره صاحب روح البيان من أن تخصيص الخمسة المذكورين (عليهم السلام) بكونهم من أهل البيت من أقوال الشيعة، لأن ذلك محض تهوّر يقتضي بالعجب، وبما سبق من الأحاديث وما في كتب أهل السنة السنية يسفر الصبح لذي عينين .
[=arial black]روايات در اين موضوع فراوان است واز آنچه نقل کردم قطعا اينچنين استفاده مي شود که:
[=arial black]مقصود از اهل بيت علي وفاطمه ودو فرزندش حسن وحسين هستند، وبه آنچه که نويسنده روح البيان گفته است که اختصاص اين آيه به علي وفاطمه ودوفرزندش از ساخته هاي شيعه است نبايد اعتنا کرد، واگر کسي چشمش را باز کند وبه نوشته هاي کتابهاي اهل سنت به درستي ودقت نگاه کند حقيقت بر وي آشکار خواهدشد .
[=arial black]و از همه مهم‌تر اين كه علامه شوكاني يكي از فحول اهل سنت در جواب كساني كه مي‌گفتند اين آيه در بارۀ زنان پيامبر نازل شده است ، مي‌نويسد :
[=arial black]ويجاب عن هذا بأنه ورد بالدليل الصحيح أنها نزلت في علي وفاطمة والحسنين .
[=arial black]إرشاد الفحول إلى تحقيق الحق في علم الأصول ، ص 83 البحث الثامن من المقصد الثالث.
[=arial black]دليل ومدرک صحيح داريم که اين آيه در شان علي وفاطمه وحسنين نازل شده است ،
[=arial black]و سمهودي يكي ديگر از بزرگان اهل سنت مي‌نويسد :
[=arial black]وهؤلاء هم أهل الكساء فهم المراد من الآيتين [آية المباهلة وآية التطهير] .
[=arial black]جواهر العقدين ، ص 204 الباب الأول .
[=arial black]اينان ( علي و فاطمه وحسنين ) اهل کسا هستند که از دو آيه مباهله وتطهير استفاده مي شود وخداوند آنان را موردعنايت قرار داده است .
[=arial black]آيات ديگري نيز در قرآن كريم وجود دارد كه براي اثبات عصمت پيامبر اسلام و ائمه معصومين مي‌توان به آن استناد كرد كه براي اطلاع از نحوۀ استدلال به اين آيات به كتاب‌هاي تفسيري شيعه ؛ از جمله تفسير الميزان علامه طباطبائي مراجعه فرماييد .
[=arial black]2 . يَا أَيُّهَا الَّذِينَ آَمَنُوا أَطِيعُوا اللَّهَ وَأَطِيعُوا الرَّسُولَ وَأُولِي الْأَمْرِ مِنْكُمْ . النساء / 59 .
[=arial black]اى كسانى كه ايمان آورده ايد ، خدا را اطاعت كنيد و پيامبر و اولياى امر خود را اطاعت كنيد .
[=arial black]يكي از آياتي كه عصمت پيامبر اسلام و ائمه عليهم السلام را ثابت مي‌كند ، همين آيه است ؛ چرا كه خداوند در اين آيه ، اطاعت از رسول گرامي اسلام و « اولي الأمر » را به صورت مطلق واجب كرده است ؛ يعني هر دستوري كه آن‌ها در هر زمينه‌اي دادند ، بايد بدون چون و چرا پذيرفته شود .
[=arial black]اگر « اولي الأمر » معصوم نباشد ممكن است عمداً و يا سهواً دستوري بدهد كه مخالف دستور خداوند و يا رسول گرامي اسلام صلي الله عليه وآله وسلم باشد كه در اين صورت اگر از دستور خدا و رسول او اطاعت شود ، از دستور «اولي الأمر » سر پيچي شده است ، و اين مخالف با صريح آيه است ؛ چون در اين آيه ، اطاعت از آن‌ها به صورت مطلق واجب شده است . و اگر از دستور « اولي الأمر » اطاعت شود ، از دستور خداوند سر پيچي شده است .
[=arial black]اين تناقض در صورتي حل مي‌شود كه « اولي الأمر » معصوم از هر گونه خطا و اشتباه باشد .
[=arial black]حتي فخر رازي ، مفسر معروف اهل سنت نيز از اين آيه عصمت « اولي الأمر » را فهميده است . وذيل همين آيه مي‌گويد :
[=arial black]فثبت أن الله تعالى أمر بطاعة أولي الأمر على سبيل الجزم ، وثبت أن كل من أمر الله بطاعته على سبيل الجزم وجب أن يكون معصوما عن الخطأ ، فثبت قطعا أن أولي الأمر المذكور في هذه الآية لا بد وأن يكون معصوما .
[=arial black]تفسير الرازي - الرازي - ج 10 - ص 144 .
[=arial black]بنا بر اين ثابت شد که فرمان خدا به اطاعت از اوالي الامر حتمي وقطعي است (چون خداوند با کسي شوخي ندارد) ونيز ثابت شد که هر کس خداوند پيروي واطاعتش را واجب بداند بايد معصوم ازخطا واشتباه باشد وقتي اين چنين بود اولي الامر در اين آيه به ناچاروقطعا بايد معصوم باشند .
[=arial black]3 . وَإِذِ ابْتَلَى إِبْرَاهِيمَ رَبُّهُ بِكَلِمَاتٍ فَأَتَمَّهُنَّ قَالَ إِنِّي جَاعِلُكَ لِلنَّاسِ إِمَامًا قَالَ وَمِنْ ذُرِّيَّتِي قَالَ لَا يَنَالُ عَهْدِي الظَّالِمِينَ . البقره / 124 .
[=arial black]و چون ابراهيم را پروردگارش با كلماتى بيازمود ، و وى آن همه را به انجام رسانيد ، [ خدا به او ] فرمود : «من تو را پيشواى مردم قرار دادم . » [ ابراهيم ] پرسيد : « از دودمانم [ چطور ] ؟» فرمود : «پيمان من به بيدادگران نمى رسد » .
[=arial black]اين آيه از آياتي است كه الهي بودن مقام امامت ، برتري مقام امامت بر مقام نبوت و نيز عصمت امام را ثابت مي‌كند ؛ چرا كه حضرت ابراهيم عليه السلام با اين كه پيامبر بود ، وقتي به مقام امامت رسيد و عظمت و بزرگي اين مقام را ديد ، از خداوند كريم اين مقام را براي ذريه و فرزندانش نيز درخواست كرد ؛ اما خداوند در جواب خليل خود به صورت مطلق فرمود :
[=arial black]عهد من ظالمان نخواهد رسيد
[=arial black]يعني اين مقام مخصوص كساني است كه در تمام عمرشان لحظه‌اي ظلم نكرده باشند . و همان طور كه مي‌دانيد ، يكي از ظلم‌ها ، ظلم به نفس است و گناه خود مصداق اتم ظلم به نفس به شمار مي‌آيد ؛
[=arial black]خداوند در قرآن مي فرمايد :
[=arial black]وَمَنْ يَتَعَدَّ حُدُودَ اللَّهِ فَقَدْ ظَلَمَ نَفْسَهُ . الطلاق / 1 .
[=arial black]هر كس حدود خدا را تجاوز كند‌ ، به نفسش ظلم كرده است .
[=arial black]حد اقل مرتبۀ گناه ، ظلم به نفس خويش است . يعني اگر كسي در تمام عمرش حتي يك بار گناه بكند ، مصداق ظالم مي‌شود . و عهد الهي كه امامت باشد به ظالم نمي‌رسد ؛ از اين رو ، امام بايد معصوم باشد .
[=arial black]بسياري از مفسران و علماي اهل سنت اعتراف كرده‌اند كه مراد از « عهدي » همان مقام امامت است ؛ از جمله فخررازي در تفسير خود مي‌گويد :
[=arial black](لاَ يَنَالُ عَهْدِي) جواباً لقوله (وَمِن ذُرِّيَّتِي) وقوله (وَمِن ذُرِّيَّتِي) طلب للإمامة التي ذكرها الله تعالى فوجب أن يكون المراد بهذا العهد هو الإمامة ليكون الجواب مطابقاً للسؤال .
[=arial black]تفسير الرازي ، ج4 ، ص46 .
[=arial black]و بيضاوي ، يكي ديگر از مفسران اهل سنت در تفسير « لاَ يَنَالُ عَهْدِي الظَّالِمِينَ » مي‌گويد :
[=arial black]إجابة إلى ملتمسه وتنبيهه على انه قد يكون من ذريته ظلمه وأنهم لا ينالون الإمامة لأنها أمانة من الله تعالى وعهداً والظالم لا يصلح لها .
[=arial black]تفسير البيضاوي ، ج1 ، ص397، ط دار الفكر بيروت .
[=arial black]و ابن كثير دمشقي سلفي نيز در تفسير آيه مي‌گويد :
[=arial black]لاَ يَنَالُ عَهْدِي الظَّالِمِينَيقول تعالى منبهاً على شرف إبراهيم خليله (عليه السلام) وان الله جعله إماما للناس .
[=arial black]تفسير ابن كثير ، ج1 ، ص169 .
[=arial black]و طبري در تفسير جامع البيان در تفسير « لاَ يَنَالُ عَهْدِي الظَّالِمِينَ » مي‌نويسد :
[=arial black]حدثني محمد بن عمرو قال ثنا أبو عاصم قال ثنا عيسى عن ابن أبي نجيح عن مجاهد قال: لا ينال عهدي الظالمين قال: لا يكون إماماً ظالماً .
[=arial black]جامع البيان ، ج2 ، ص738 ، ط دار الفكر .
[=arial black]و روايات بسياري كه از طريق اهل سنت با اين مضامين : « لا يكون إماما ظالماً » و « لا اجعل إماما ظالماً يقتدى به » وارد شده است .
[=arial black]رك : صحيح البخاري ، ج1 ، ص215 ، كتاب الأحكام و صحيح مسلم ، ج6 ، ص8 ، باب فضيلة الإمام العادل وباب خيار الأئمة وأشرارهم و جامع البيان ، طبري ج1 ص738 و الدر المنثور ، السيوطي ، ج1 ص118.
[=arial black]موفق باشيد
[=arial black]گروه پاسخ به شبهات
[=Arial Black]
[=Arial Black]
[=Arial Black]منبع:
http://www.valiasr-aj.com/fa/page.php?bank=question&id=7661

[=Arial Black]آيا عصمت پيامبر و اهل بيت عليهم السلام خدادادي محض است يا اين كه اكتسابي و بر اساس لياقت و امتحان مي باشد ؟

[=Arial Black]پاسخ :

[=Arial Black]بدون شك عصمت پيامبران و ائمه عليهم السلام اكتسابي و بر اساس لياقت و امتحان است ؛ زيرا اگر خدادادي محض باشد ، هيچ ارزشي ندارد و فضيليت محسوب نمي‌شود .
[=Arial Black]نكتۀ اساسي در بحث عصمت اين است كه بايد ديد منشأ عصمت در معصومين چيست ؟ بنابر اعتقاد شيعيان كه با دلايل محكم و قاطع قابل اثبات است ، منشأ عصمت معصومين علم قطعي ، شهودي و وجداني به حقايق امور و عواقب اعمال است ؛ به طوري كه سبب مي‌شود ارادۀ انسان قوي و در نفس او قوه اي ايجاد شود كه او را از انجام گناه و لغزش محافظت مي‌كند .
[=Arial Black]اين علم ، علمي است كه دارندۀ آن صاحب چشم بصيرتي مي‌شود كه عواقب ، آثار و لوازم گناه و ترك واجبات را در دنيا و آخرت با تمام وجود لمس مي‌كند . و از انسان موجودي مي‌سازد كه در تمام عمرش حتي به اندازۀ زره‌اي با دستورات پروردگارش مخالفت نمي‌كند و حتي فكر انجام معصيت و يا ترك واجب در مخيلۀ او نمي‌گنجد .
[=Arial Black]اين مسأله حتي در برخي موارد براي ساير انسان‌ها نيز اتفاق مي‌افتد ؛ مثلاً انساني كه مي‌داند در داخل اين ظرف زهر خطرناكي است ، هرگز از آن نخواهد نوشيد و حتي فكر خوردن آن را نيز نخواهد كرد ؛ زيرا انسان به كشنده بودن زهر علم قطعي دارد و اين علم باعث مي‌‌شود كه انسان‌ها در تمام عمرشان حتي يك بار مرتكب آن نشوند ؛ با اين كه هر انساني مختار است و هر وقت كه اراده كند مي‌تواند با خوردن خودكشي كند ؛ چنانچه هستند انسان‌هاي ضعيف النفسي كه حتي با دانستن كشنده بودن زهر ، با خوردن آن خود کشي مي کنند .
[=Arial Black]و يا مثلاً هر انسان عاقل ، آگاه و آبرو داري كه در جامعه داراي منصب و مقام رفيعي است ، هرگز اتفاق نمي‌افتد كه بدون لباس و لخت و عريان در ملأ عام ظاهر شود ؛ با اين كه در انجام آن کاملا مختار است ؛ اما چون به عواقب آن آگاه است ، حتي انجام آن را تصور نمي‌كند .
[=Arial Black]و يا مثلاً مادري که فرزندي شيرخواري دارد ، هر گز تصور اين را نمي کند که چاقو بردارد و سر فرزند خودش را ببرد ؛ با اين که اين عمل از اعمال اختياري مادر است ؛ اما علم اين شير خوار فرزند او است و علاقه شديدي به او مانع اين مي شود که حتي اين فکر پليد را از سر بگذراند .
[=Arial Black]معصومين (عليهم السلام) از طرفي علم قطعي به عواقب گناه دارند و از طرف ديگر ذات خداوند را به حقيقت شناخته اند و مي دانند که با انجام معصيت ، از دستور چه کسي سر پيچي خواهند کرد ؛ لذا در تمام طول عمرشان حتي فکر گناه را هم نمي کنند ؛ با اين که در انجام آن قدرت کامل دارند .
[=Arial Black]مرحوم شيخ مفيد رحمت الله عليه در اين باره مي فرمايد :
[=Arial Black]العصمة لطف يفعله الله تعالى بالمكلف بحيث يمتنع منه وقوع المعصية وترك الطاعة مع قدرته عليهما .
[=Arial Black]عصمت ، لطفي از جانب خداوند كه شامل حال مكلف مي‌شود و او را از وقوع در معصيت و ترك اطاعت باز مي‌دارد ؛ با اين كه آن شخص قادر به انجام آن‌ دو است .
[=Arial Black]النكت الإعتقادية - الشيخ المفيد - ص 37 .
[=Arial Black]براي اثبات اين علم براي معصومين عليهم السلام دلايل فراواني وجود دارد ؛ از جمله در بارۀ حضرت آدم علي نبينا وآله وعليه السلام مي‌فرمايد :
[=Arial Black]وَعَلَّمَ آَدَمَ الْأَسْمَاءَ كُلَّهَا
[=Arial Black]البقره / 31
[=Arial Black]در بارۀ حضرت داود و سليمان علي نبينا وآله وعليهما السلام مي‌فرمايد :
[=Arial Black]وَلَقَدْ آَتَيْنَا دَاوُودَ وَسُلَيْمَانَ عِلْمًا وَقَالَا الْحَمْدُ لِلَّهِ الَّذِي فَضَّلَنَا عَلَى كَثِيرٍ مِنْ عِبَادِهِ الْمُؤْمِنِينَ . وَوَرِثَ سُلَيْمَانُ دَاوُودَ وَقَالَ يَا أَيُّهَا النَّاسُ عُلِّمْنَا مَنْطِقَ الطَّيْرِ وَأُوتِينَا مِنْ كُلِّ شَيْءٍ إِنَّ هَذَا لَهُوَ الْفَضْلُ الْمُبِينُ
[=Arial Black]النمل / 15_ 16 .
[=Arial Black]و نيز مي‌فرمايد :
[=Arial Black]عَالِمُ الْغَيْبِ فَلَا يُظْهِرُ عَلَى غَيْبِهِ أَحَدًا . إِلَّا مَنِ ارْتَضَى مِنْ رَسُولٍ
[=Arial Black]الجن / 26_ 27 .
[=Arial Black]در بارۀ حضرت يوسف علي نبينا وآله وعليه السلام مي‌فرمايد :
[=Arial Black]وَلَمَّا بَلَغَ أَشُدَّهُ آَتَيْنَاهُ حُكْمًا وَعِلْمًا وَكَذَلِكَ نَجْزِي الْمُحْسِنِينَ . وَرَاوَدَتْهُ الَّتِي هُوَ فِي بَيْتِهَا عَنْ نَفْسِهِ وَغَلَّقَتِ الْأَبْوَابَ وَقَالَتْ هَيْتَ لَكَ قَالَ مَعَاذَ اللَّهِ إِنَّهُ رَبِّي أَحْسَنَ مَثْوَايَ إِنَّهُ لَا يُفْلِحُ الظَّالِمُونَ . وَلَقَدْ هَمَّتْ بِهِ وَهَمَّ بِهَا لَوْلَا أَنْ رَأَى بُرْهَانَ رَبِّهِ كَذَلِكَ لِنَصْرِفَ عَنْهُ السُّوءَ وَالْفَحْشَاءَ إِنَّهُ مِنْ عِبَادِنَا الْمُخْلَصِينَ .
[=Arial Black]يوسف / 22_23 .
[=Arial Black]و باز در بارۀ حضرت يوسف علي نبينا وآله وعليه السلام مي‌فرمايد :
[=Arial Black]وَإِلَّا تَصْرِفْ عَنِّي كَيْدَهُنَّ أَصْبُ إِلَيْهِنَّ وَأَكُنْ مِنَ الْجَاهِلِينَ
[=Arial Black]يوسف / 33 .
[=Arial Black]همچنين از زبان حضرت يعقوب علي نبينا وآله وعليه السلام وقتي كه فرزندانش وي را به خاطر گريه بر حضرت يوسف ملامت مي‌كردند ، مي‌فرمايد :
[=Arial Black]قَالَ إِنَّمَا أَشْكُو بَثِّي وَحُزْنِي إِلَى اللَّهِ وَأَعْلَمُ مِنَ اللَّهِ مَا لَا تَعْلَمُونَ
[=Arial Black]يوسف / 86 .
[=Arial Black]و در بارۀ حضرت لوط علي نبينا وآله وعليه السلام مي‌فرمايد :
[=Arial Black]وَلُوطًا آَتَيْنَاهُ حُكْمًا وَعِلْمًا وَنَجَّيْنَاهُ مِنَ الْقَرْيَةِ الَّتِي كَانَتْ تَعْمَلُ الْخَبَائِثَ .
[=Arial Black]الأنبياء / 74 .
[=Arial Black]و در بارۀ رسول گرامي اسلام صلي الله عليه و آله و سلم مي‌فرمايد :
[=Arial Black]َلَئِنِ اتَّبَعْتَ أَهْوَاءَهُمْ بَعْدَ الَّذِي جَاءَكَ مِنَ الْعِلْمِ مَا لَكَ مِنَ اللَّهِ مِنْ وَلِيٍّ وَلَا نَصِيرٍ
[=Arial Black]البقره / 120
[=Arial Black]وَلَئِنِ اتَّبَعْتَ أَهْوَاءَهُمْ مِنْ بَعْدِ مَا جَاءَكَ مِنَ الْعِلْمِ إِنَّكَ إِذًا لَمِنَ الظَّالِمِينَ
[=Arial Black]البقره / 145 .
[=Arial Black]اين علم الهي خاص ، لطفي است كه خداوند به بندگان برگزيدۀ خودش عطا كرده و سبب و منشأ ايجاد ملكۀ تقوي تا عالي‌ترين درجۀ آن ؛ يعني عصمت شده است . مثلاً در بارۀ حضرت يوسف عليه السلام همين علم باعث شد كه مرتكب فاحشه نشود ؛ با اين كه كاملاً در انجام آن مختار بوده است .
[=Arial Black]در نتيجه ، عصمت امري است اكتسابي ؛ اما منشأ آن علمي است كه خداوند به آن‌ها لطف كرده است .
[=Arial Black]موفق باشيد

[=Arial Black]گروه پاسخ به شبهات

[=Arial Black]مؤسسه تحقيقاتي حضرت ولي عصر (عج)

منبع:
http://www.valiasr-aj.com/fa/page.php?bank=question&id=475

اينارو ول كن خواهشا پستامو پاك نكنید جواب بدید ببین من اصلن هاشمی و شکبه نمیدونم چی چی رو نمیشناسم سفسته نکنید لطفا مشکل من اینه چیزی که در قرآن نیامده باید رد شود
والسلام

قدس شریف;244982 نوشت:
اينارو ول كن خواهشا پستامو پاك نكنید جواب بدید ببین من اصلن هاشمی و شکبه نمیدونم چی چی رو نمیشناسم سفسته نکنید لطفا مشکل من اینه چیزی که در قرآن نیامده باید رد شود
والسلام

[=Arial Black]با سلام

[=Arial Black]دوست گرامی

[=Arial Black]شما چندین شبه داشتید

[=Arial Black]من هم پاسخ های کاملی را با لینک منبع برای شما فرستادم

[=Arial Black]حالا که جواب داده شده چرا شما این عبارت را به کار می برید (( ول کنیم))؟!!!!!!!!!!!!!!

[=Arial Black]شما مطرح کردید

[=Arial Black]1.بحث صیغه
[=Arial Black]منم کامل فرستادم+لینکش گفتم مراجعه کنید و از مقالات متعدد بهره مند شوید و نظرات رو هم بخوانید تا دیگر شبه ای نماند
[=Arial Black]2.بحث خمس
[=Arial Black]3.بحث عصمت ائمه اطهار(ع)

[=Arial Black]لطفا به این لینک ها مراجعه کنید و مقالات علمی ارائه شده را بخوانید تا گرفتار دسیسه ها و خیالات خام امویان(شجره ملعونه) نشوید

[=Arial Black]سایت تحقیقاتی حضرت ولیعصر(عج) بسیار سایت کاملی هست و مورد تایید ..مراجعه کنید تا گرفتار تله بنی امیه نشوید

[=Arial Black]لینک صفحه اصلی سایت موسسه تحقیقاتی حضرت ولیعصر(عج)

http://www.valiasr-aj.com/fa/index.php

[=Arial Black]بعد در مورد پاک کردن پست های شما من اطلاعی ندارم....به هر حال مسئولین سایت بهتر تشخیص می دهند و مواردی که زیبنده بحث علمی نیست و خلاف قوانین سایت باشد را پاک می کنند

الرحمن علم القرآن
علمی جز علم قرآن نیست.

مسلمان فریضه ای را که در قرآن نیامده انجام نمی دهد. بعد شما میگی مقالات علمی؟

قدس شریف;245052 نوشت:
الرحمن علم القرآن
علمی جز علم قرآن نیست.

مسلمان فریضه ای را که در قرآن نیامده انجام نمی دهد. بعد شما میگی مقالات علمی؟

من چند جمله دارم با شما دارم:

در کدام دین بیشترین تاکید بر علم و علم اموزی شده است؟ اسلام

کدام دین معجزه اش علم است؟ اسلام
ان معجره چیست؟ قرآن یعنی کتباب..یعنی علم اموزی
شما انسان رو در نظر بگیر که مثل یه بچه باشد...این بچه اول بهش اسباب بازی متناسب با سنش می دهند بعد که بزرگ شد قلم و کتاب دستش می دن

حالا دقت کنید ...تمام معجزات متناسب با آن زمانه بوده است...در زمان
حضرت موسی(ع) برخی ها سحر و تردستی می کردند معجزه ای امد تا واقعی باشد و معجزه عصا که تبدیل به اژدها شد ..در زمان حضرت سلیمان(ع) با شیطاین ارتباط داشتند و جن گیری و ...بود حضرت سلیمان (ع)تمام شر رو جمع کرد ...حالا در
زمان حضرت محمد مصطفی(ص) ...دیگه کتاب می شه معجزه

خداوند با همه عظمت خود بر قلم قسم می خورد.
زیرا انسان از جهلش ضربه می خورد
بهتر است مواظب باشید تا مثل اعراب جاهلی بیراه نروید

بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِيمِ

به نام خداوند رحمتگر مهربان

ن وَالْقَلَمِ وَمَا يَسْطُرُونَ ﴿۱﴾

نون سوگند به قلم و آنچه مى‏نويسند (۱)

قدس شریف;245052 نوشت:
الرحمن علم القرآن
علمی جز علم قرآن نیست.

مسلمان فریضه ای را که در قرآن نیامده انجام نمی دهد. بعد شما میگی مقالات علمی؟

[=arial black]شما همون دو رکعت نماز صبح رو که انجام می دید کجای قرآن آمده است
[=arial black]نماز ظهر و عصر کجای قرآن است
[=arial black]نماز مغرب و عشا؟

[=arial black]پس چرا می گویید

قدس شریف;245052 نوشت:
.

مسلمان فریضه ای را که در قرآن نیامده انجام نمی دهد.

[=Arial Black]و در وب گردی هایم به مطلب های جالبی بر خوردم

[=Arial Black]شما آیا نماز می خوانید ؟ نماز که در قرآن آمده است، دیگه ؟! اگر می خوانید، می شود بفرمائید چند رکعت در شبانه روز می خوانید؟
[=Arial Black]_ان شاء الله قبول باشه ، ما هم بعد از نمازهاتون دعا کنید،
[=Arial Black]حالا میشه بفرمائید که شما که قرآن می خوانید در کجای قرآن آمده است که در صبح چند رکعت بخوانیم و همچنین در ظهر و شب؟
[=Arial Black] اصلا در کجای قرآن آمده است که شرایط نماز چگونه است و غیره؟!

[=Arial Black]


میدونی حرف بچه هارو میزنی.

بذار روشنت کنم: همواره قرآن در کنار سنت محمد مصطفی(ص) وآل ارجمندش(س) تکامل یافته. حال یعنی چه؟ یعنی که قرآن اصل را نشانم میدهد آداب وتوضیحش را پیامبر اسلام(ص) و اولی الامر(س)

ما هرگز اصل خمس و صیغه و عصمت را در قرآن نداریم آیا تعقل نمی کنید؟
ضمنا علم وجود دارد و گرانبهاست و علم همان قرآن است وبس.

[="Tahoma"][="Magenta"]

قدس شریف;245317 نوشت:

ما هرگز اصل خمس و صیغه و عصمت را در قرآن نداریم آیا تعقل نمی کنید؟
ضمنا علم وجود دارد و گرانبهاست و علم همان قرآن است وبس.

سلام

پس شما هیچی را قبول ندارید؟

گویا چشمانتان بسته است؟

گرامی تمامی اینها هم در سنت وارد شده و هم در قران

بهتر است پزهیزگار باشید

تا تعقلتان به رستگاری شما بیانجامد

همچنینی همه ما!!:Gol:[/]

قدس شریف;245052 نوشت:
الرحمن علم القرآن
علمی جز علم قرآن نیست.

مسلمان فریضه ای را که در قرآن نیامده انجام نمی دهد. بعد شما میگی مقالات علمی؟

در قرآن نیامده که در سفرهای هوایی مثلا 10 ساعته چگونه نماز بخوانیم.

به تعبیر جنابعالی چون این گونه فرایض در قرآن نیامده، پس در هواپیما نباید نماز بخوانیم اگر وقت نماز شد!(چون از دید شما که وهابی هستید، سجده باید بر زمین باشد، نه بر کف هواپیما که از پلاستیک و فلز و ... است، یا جهت قبله که حین نماز خواندن شما معلوم نیست و هنگامی که شما نماز می خوانید هواپیما ممکن است بچرخد).

یا اگر شما زبانم لال! فضانورد مسلمان بودید و الان در کره ی ماه بودید، روزه گرفتن شما چگونه بود؟
آیا در قرآن جواب آن داده شده؟! به من نشان دهید. پس به عقیده شما در کره ماه روزه گرفتن واجب نیست؟ چون در قرآن نیامده؟!
اینجا وجود مجتهد و فقیه ارزش پیدا می کند تا چگونگی انجام فرائضی را که در قرآن به صراحت نیامده، برای ما آشکار کند.

نرود میخ آهنین در سنگ!!!!!!!!

کبوتر حرم الزهرا;245329 نوشت:
گرامی تمامی اینها هم در سنت وارد شده و هم در قران

کافیست 1 بار قرآن رو بخونید که این پستتونو حذف کنید ضمنا کجای سنت نبوی اومده هان؟

[="Tahoma"][="Magenta"]

قدس شریف;245390 نوشت:

کافیست 1 بار قرآن رو بخونید که این پستتونو حذف کنید ضمنا کجای سنت نبوی اومده هان؟

قرانو نشونتون دادم

شما ندید

دلیلی بر نبود نیست

توی سنت هم دقت کنید هست

شما آگاه نیستی بهتره از آگاهان بپرسید:Gol:

حالا من بشما بگویم فلان سنت و انجا شما که آیه صریح رو نمی پذیرید و تکرار می کنید

چه سودی دارد؟

:Gig:[/]

چـــی بگم؟ چه منطقه قشنگی داری:

کبوتر حرم الزهرا;245393 نوشت:
توی سنت هم دقت کنید هست

قدس شریف;245317 نوشت:
ما هرگز اصل خمس و صیغه و عصمت را در قرآن نداریم آیا تعقل نمی کنید؟
ضمنا علم وجود دارد و گرانبهاست و علم همان قرآن است وبس.


اگر بنا به این باشد

من که گفتم

همون 2 رکعت نماز صبح...کجای قرآن آمده است...؟؟؟؟؟

در ضمن در مورد های خمس ...صیغه....عصمت..من تحقیقات جالب و کاملی رو قرار دادم..... .

قدس شریف;245317 نوشت:
ما هرگز اصل خمس و صیغه و عصمت را در قرآن نداریم آیا تعقل نمی کنید؟ ضمنا علم وجود دارد و گرانبهاست و علم همان قرآن است وبس.

قدس شریف;245314 نوشت:
همواره قرآن در کنار سنت محمد مصطفی(ص) وآل ارجمندش(س) تکامل یافته. حال یعنی چه؟ یعنی که قرآن اصل را نشانم میدهد آداب وتوضیحش را پیامبر اسلام(ص) و اولی الامر(س)

سلام علیکم
بنده تاپیک را دنبال کردم تعجب دارم از قدس شریف که یک مرتبه فقط قران را ملاک می داند و وقتی باسوال دوستان مواجه می شود که کجای قران گفته نماز صبح چند رکعت است به سنت و روایات پناه می آورد
ولی درمورد سوالات خودش ما باید از قران جواب دهیم
همانطور که در قران آمده نماز بخوانید ولی در نحوه نماز خواندن مابه سنت پیامبر و اولی الامر مراجعه می کنیم
همینطور در خمس و صیغه و عصمت نیز به سنت پیامبر و اولی الامر مراجعه می کنیم
در قران آمده ازدواج کنیم ، چطور ؟ باید به سنت پیامبر و اولی الامر مراجعه کنیم و روایاتی که دوستان آوردند گویای سنت پیامبر والی الامر است
درباره خمس سوره انفال ایه 41اصل خمس را مطرح نموده ، چطور خمس بدهیم ؟ باید به سنت پیامبر و اولی الامر مراجعه کنیم
ضمنا اگر از برادران اهل سنت هستید بفرمایید
نماز تراویح از کجا آمده
تکتف در نماز از کجا آمده
الصلوه خیر من النوم در اذان از کجا آمده
اینها مشتی از خروار های وارداتی خلیفه دوم به دین است
مگر خلیفه دوم اجازه تشریع داشت است مگر وی اولی الامر بوده ، طبق چه ایه ای وی اولی الامر بوده است ؟
چرا درمقابل سنت پیامبر صلی الله علیه واله وسلم موضع گرفته است

عماد;247511 نوشت:
لطف بفرمایید بگویید در کجای قران آمده نماز صبح دو رکعت خوانده شود ، نماز ظهر چهار رکعت و..... لطف بفرمایید بگویید در کجای

از شما بعیده این نوشته__علی رغم قانع شدن من در خمس و... در همینجا__باید عرض کنم اصل هرچیز درقرآن آمده و مفسر آن نبی مکرم اسلام(ص) هست.

سلام علیکم
با توجه به آیات

قدس شریف;247551 نوشت:
از شما بعیده این نوشته__علی رغم قانع شدن من در خمس و... در همینجا__باید عرض کنم اصل هرچیز درقرآن آمده و مفسر آن نبی مکرم اسلام(ص) هست.

سلام علیکم
با عرض معذرت از جنابعالی ، بنده نوشته شما را ندیده بودم
قبلا اولی الامر را نیز آوره بودید ولی الان تنها نبی مکرم اسلام صلی الله علیه واله وسلم را آورده اید
طبق حدیث شریف ثقلین که فریقین آن را نقل کرده اند کسانی دیگری نیز مفسر قران هستند
در ایه شریفه نیز دقت کنید
«هُوَ الَّذِى أَنزَلَ عَلَیْکَ الْکِتَابَ مِنْهُ ءَایَاتٌ محُّکَمَاتٌ هُنَّ أُمُّ الْکِتَابِ وَ أُخَرُ مُتَشَابِهَاتٌ ... وَ مَا یَعْلَمُ تَأْوِیلَهُ إِلَّا اللَّهُ وَ الرَّاسِخُونَ فىِ الْعِلْمِ یَقُولُونَ ءَامَنَّا بِهِ کلُ‏ٌّ مِّنْ عِندِ رَبِّنَا».1
«اوست که این کتاب را بر تو نازل کرد که بخشى از آن کتاب، آیات محکم است [که کلماتش صریح و معانى‏اش روشن است‏] آنها اصل و اساس کتاب‏اند، و بخشى دیگر آیات متشابه است [که کلماتش غیر صریح و معانى‏اش مختلف و گوناگون است و جز به وسیله آیات محکم و روایات استوار تفسیر نمى‏شود ... در حالى که تفسیر آنها را، جز خدا و راسخان در علم، نمى‏دانند ...».
راسخون فی علم کیانند
امام باقر(ع) می فرماید: «رسول خدا(ص) افضل راسخان در علم بود و تفسیر و تأویل هرچه بر او نازل شد مى ‏دانست و چیزى بر آن حضرت نازل نشد که تفسیر آن را نداند و پس از او اوصیای گرامیش تفسیر و تأویل همه قرآن را مى ‏دانستند».2

1.آل عمران، 7:
2.علامه مجلسى، بحار الأنوار، ج 89، ص 80 و 81، دار إحیاء التراث العربی، بیروت، چاپ دوم، 1403ق.

عماد
برادر بزرگوار یه رفع ابهام صورت بدم:
تبیین قرآن جز بدست رسول الله نیس(بنا به نص قرآن کریم) ولی تفسیر آن و بی شک اعظم ترین مفسران کتاب الله ایمه(س) هستند.

قدس شریف;248055 نوشت:
عماد
برادر بزرگوار یه رفع ابهام صورت بدم:
تبیین قرآن جز بدست رسول الله نیس(بنا به نص قرآن کریم) ولی تفسیر آن و بی شک اعظم ترین مفسران کتاب الله ایمه(س) هستند.

ائمه (ع)

غلط املائی دارید...لطفا تصحیح کنید
یه جای دیگه هم بود گفتم....امیدوارم اونجا رو هم تصحیح کرده باشید

ائمه اطهار(ع) بگید بهتر است

دوست عزیز sayedali
من با دلایل بسیار مستحکم شما__از کتب شیعه و سنی__بواقع به امر خمس وصیغه و وجود آن در شیعه روشن شدم. حال در مورد تطهیر ائمه بزرگوار ممنون میشم که درصورت وجود منابع مطلعم سازید.
و من الله جل جلاله التوفیق

قدس شریف;248055 نوشت:
عماد
برادر بزرگوار یه رفع ابهام صورت بدم:
تبیین قرآن جز بدست رسول الله نیس(بنا به نص قرآن کریم) ولی تفسیر آن و بی شک اعظم ترین مفسران کتاب الله ایمه(س) هستند.

من دارم غلط املائی تون رو میگم

یه بار هم منابع زیادی در مورد عصمت و طهارت دادم ..شما خونده اید؟

باشه من دوباره براتون می زارم

شما لطف کن غلط های املائی رو بگیرید
ایمه چرا نوشتید

ائمه(ع)


این غلط املائی رو تصحیح کنید تا دوستان از شما رنجیده خاطر نشوند

ایمه نوشته اید

بنویسید ائمه (ع)

چشم
من دوباره براتون منبع میزارم که انشالله شما هم قانع بشوید بر عصمت ائمه اطهار(ع)

من هم پست درج کردم هم نامه خصوصی زدم ....2بار شما تا کنون نوشته اید......ایمه.....در هر دو بار به شما تذکر دادم


هرکس بود فی الفور می آمد این غلط املائی رو تصحیح می کرد

چند ساعت از پیام خصوصی من به شما و درج این پست ها گذشته است و شما هنوز تصحیح نکردید؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟

اگر ندیده اید جواب صفحه قبل رو چه طور دادید؟
تعلل نورزید
تصحیح کنید و دوستان را آزرده خاطر نسازید

بسم الله الرحمن الرحیم
سلام

دوست گرامی جناب قدس شریف

با اینکه دوستان جواب مکفی برایتان نوشته اند اما گفتم بنده هم چند سطری هرچند خیلی مختصر و اگر نیاز باشد بعدا با توضیح در خدمتتان باشم.

قدس شریف;244214 نوشت:
سوال کردن که حرام نیست هست؟ من سوال می کنم...
اگر غیر مسلمانی ازت بپرسد:
آیه صیغه کجاست؟
آیه خمس کجاست؟
آیه عصمت کجاست؟

جواب داری؟

البته این را در نظر داشته باشید که برای مسلمان شدن غیر مسلمانی که شما فرمودید نیاز نیست ابتدا بیاییم برایش صیغه و خمس و عصمت اثبات کنیم بلکه ابتدا در مورد اصول دین با ایشان صحبت و مشورت می کنیم که همانا توحید و نبوت و معاد و امامت و عدل می باشد. بعد از پذیرفتن به سراغ احکام ریزتر می رویم.
اما اگر یک اهل سنت از ما این سوالها را بپرسد با ایشان هم ابتدا در مورد نبوت و امامت بحث می کنیم و بعد سراغ احکام می رویم.

قدس شریف;244982 نوشت:
اينارو ول كن خواهشا پستامو پاك نكنید جواب بدید ببین من اصلن هاشمی و شکبه نمیدونم چی چی رو نمیشناسم سفسته نکنید لطفا مشکل من اینه چیزی که در قرآن نیامده باید رد شود
والسلام

از شما بعید است به عنوان یک مسلمان ( با توجه به قبول کردن قرآن ) این حرف را بزنید.
همانطوری که دوستان هم فرمودند بنا به گفته شما شما باید یا تعداد رکعات و اوقات و اذکار و ... نماز را از قرآن بیاویرید و یا هم باید طبق گفته ی خودتان کلا نماز را رد کنید!!!
این چه حرفی است !!!
البته با این سخن شما یاد سخن جناب عمر در حدیث قرطاس ( که حتما میشناسید ) افتادم که ایشان آنجا بعد از مباحث درد آوری که فعلا جایش نیست گفته بود کفانا کتاب الله !!!

قدس شریف;245052 نوشت:
الرحمن علم القرآن
علمی جز علم قرآن نیست.

مسلمان فریضه ای را که در قرآن نیامده انجام نمی دهد. بعد شما میگی مقالات علمی؟

یعنی شما فریضه نماز را انجام نمی دهید!!!؟؟؟ سبحان الله

قدس شریف;245314 نوشت:
میدونی حرف بچه هارو میزنی.

بذار روشنت کنم: همواره قرآن در کنار سنت محمد مصطفی(ص) وآل ارجمندش(س) تکامل یافته. حال یعنی چه؟ یعنی که قرآن اصل را نشانم میدهد آداب وتوضیحش را پیامبر اسلام(ص) و اولی الامر(س)

احسنت بر شما این درست است ولی سخن قبلی تان خیلی با این سخنتان تفاوت داشت.
البته ظاهرا کم کم شما دارید روشن می شوید!!!

قدس شریف;245317 نوشت:
ما هرگز اصل خمس و صیغه و عصمت را در قرآن نداریم آیا تعقل نمی کنید؟
ضمنا علم وجود دارد و گرانبهاست و علم همان قرآن است وبس.

در مورد اصل اینها که دوستان لطف کرده و آیات را خدمتتان عرضه داشتند اما اینکه می فرمایید علم فقط قرآن است و بس هم با جمله قبلیتان که فرمودید قرآن در کنار فرمایشات پیامبر اکرم صلی الله علیه و آله و سلم و ائمه اطهار صلوات الله علیهم اجمعین نمی خواند.
در ضمن اگر علم فقط قرآن باشد با ادعای خود قرآن که فرموده :
وَ لا رَطْبٍ وَ لا يابِسٍ إِلاَّ في‏ كِتابٍ مُبينٍ سوره مبارکه انعام آیه 59
حالا یکی اومد و یک سوال در مورد نماز که اصل آن در قرآن آمده پرسید توضیحش که در قرآن نیامده که. بلکه باید همانطور که شما فرمودید به مبین های قرآن رجوع شود. همانگونه که خود قرآن فرموده :
وَ أَنْزَلْنا إِلَيْكَ الذِّكْرَ لِتُبَيِّنَ لِلنَّاسِ ما نُزِّلَ إِلَيْهِمْ وَ لَعَلَّهُمْ يَتَفَكَّرُونَ سوره مبارکه نحل آیه 44
خود قرآن می فرماید که باید مبین آن را برای تمام مسلمانان تبیین کند.
اما نکته ای دیگر اینکه
قالَ الَّذي عِنْدَهُ عِلْمٌ مِنَ الْكِتاب‏ سوره مبارکه نمل آیه 40
در این آیه می فرماید که وزیر حضرت سلیمان علمی از کتاب داشت. ( که البته امیرالمومنین علیه السلام هم می فرمایند که تمام آن علم نزد من هست).
پس علم فقط قرآن نیست و بس که اگر هست باید علم ایشان را از قرآن به ما نشان دهید.

قدس شریف;247551 نوشت:
از شما بعیده این نوشته__علی رغم قانع شدن من در خمس و... در همینجا__باید عرض کنم اصل هرچیز درقرآن آمده و مفسر آن نبی مکرم اسلام(ص) هست.

الحمدلله که قانع شدید در دیگر مسائل هم خواهید شد ان شاءالله

قدس شریف;248055 نوشت:
عماد
برادر بزرگوار یه رفع ابهام صورت بدم:
تبیین قرآن جز بدست رسول الله نیس(بنا به نص قرآن کریم) ولی تفسیر آن و بی شک اعظم ترین مفسران کتاب الله ایمه(س) هستند.

احسنت مبین و مفسر قرآن حضرت رسول اکرم صلی الله علیه و آله و سلم هستند و بعد از ایشان طبق حدیث منزلت که حتما آشنا هستید تمام شئون ایشان به جانشینان ایشان یعنی حضرت امیرالمومنین علی بن ابیطالب سلام الله علیه و فرزندان ایشان سلام الله علیهم اجمعین رسیده است جز نبوت. پس شان تبیین و تفسیر هم به ایشان رسیده است.

قدس شریف;248201 نوشت:
دوست عزیز sayedali
من با دلایل بسیار مستحکم شما__از کتب شیعه و سنی__بواقع به امر خمس وصیغه و وجود آن در شیعه روشن شدم. حال در مورد تطهیر ائمه بزرگوار ممنون میشم که درصورت وجود منابع مطلعم سازید.
و من الله جل جلاله التوفیق

به نظر من شما باید با این دلایل مستحکم به وجود این احکام در اسلام روشن می شدید نه شیعه!!!
چون خود جناب عمر می گوید که دو متعه در زمان پیامبر اکرم صلی الله علیه و آله و سلم بوده و من از آنها نهی می نمایم. مگر ایشان العیاذ بالله پیامبر بودند که به قول شما با این همه دلیل مستحکم حلال خدا را حرام کنند!!!؟؟؟
اما در مورد تطهیر ائمه اطهار علیهم السلام هم دلایل بسیار است که یکی از آنها را از قرآن برایتان ذکر می کنم که مانند بقیه برایتان مستحکم باشد:
يا أَيُّهَا الَّذينَ آمَنُوا أَطيعُوا اللَّهَ وَ أَطيعُوا الرَّسُولَ وَ أُولِي الْأَمْرِ مِنْكُم‏ ... سوره مبارکه نساء آیه 59
چون در اینجا اطاعت محض و مطلق از رسول و اولی الامر در کنار و همسنگ اطاعت محض و مطلق خداوند تبارک و تعالی آمده باید هم رسول و هم اولی الامر باید معصوم و بری از کوچکترین خطا باشند وگرنه العیاذ باالله اگر به معصیت هم دستور دهند طبق این آیه باید اطاعت کرد و این خلاف عدل الهی می شود.

در ضمن مطمئن باشید که اگر بخواهید می توانیم تک تک مسائل اختلافی بین شیعه و سنی را اینگونه مستحکم برایتان اثبات کنیم و بدانید که شیعیان برای تک تک اعتقادات خود دلائل مستحکم و غیر قابل انکاری دارند.

باتشکر - یاعلی

hamedi;248335 نوشت:
از شما بعید است به عنوان یک مسلمان ( با توجه به قبول کردن قرآن ) این حرف را بزنید.

دوست عزیزhamedi چیزی که اصلش در قرآن نیامده را مسلمان نمی پذیرد...
"که ما همچیز را در آن آورده ایم" و سپس تبیین آن بدست رسول الله است "که تو مبین قرآنی" و ائمه(س) مفسران قرآنند نه مبینان__که قرآن قبل ازایشان تبیین گشته است.
اگر قبول ندارید لا اله الا الله
hamedi;248335 نوشت:
در این آیه می فرماید که وزیر حضرت سلیمان علمی از کتاب داشت

این کتاب همان قرآن است. قرآن یعنی کلام الله و جز خدا کسی علم ندارد. پس کلام خدا علم است که آنگونه بر قلب سلیمان نبی(س) نازل گشت و اینگونه بر وجود عظیم الشان خاتم النبیین(ص) و منظورم از علمی جز علم قرآن نیست یعنی: علم دست خداست. حال چه چیزی در این دنیا کلام خداست؟ تنها چیز موجود قرآن است و علمی نیز جز قرآن کریم نیست.

hamedi;248335 نوشت:
ون در اینجا اطاعت محض و مطلق از رسول و اولی الامر در کنار و همسنگ اطاعت محض و مطلق خداوند تبارک و تعالی آمده باید هم

بسیار منطقی است(کل استدلالای جمع رو در این ابواب__البته بجز منابع مذکور__ده سال پیش شنیده ام) خب بمن بگویید آیا سیده النسا العالمین هم اولی الامر بود؟ اگر بگویید آری که لا اله الا الله

بسم الله الرحمن الرحیم
سلام

دوست گرامی جناب قدس شریف

قدس شریف;248544 نوشت:
دوست عزیزhamedi چیزی که اصلش در قرآن نیامده را مسلمان نمی پذیرد...

قبلا که میگفتید چیزی را که در قرآن نیامده قبول ندارید الان می گویید چیزی را که اصلش در قرآن نیامده قبول ندارید. خب بگذریم که با این کارتون هی سخنتون رو عوض می کنید!!!

خب لطف کنید برای ما اصل نماز تراویح را از قرآن بیارید که جناب عمر آن را به جماعت کرد و بعد گفت عجب بدعت خوبی گذاشتم!!!

اگر اصلش را از قرآن برای ما نتونید اثبات کنید باید کنار بگذارید!!!

قدس شریف;248544 نوشت:
"که ما همچیز را در آن آورده ایم" و سپس تبیین آن بدست رسول الله است "که تو مبین قرآنی" و ائمه(س) مفسران قرآنند نه مبینان__که قرآن قبل ازایشان تبیین گشته است.

بنده با دلیل اثبات کردم که تمام شئون حضرت محمد مصطفی صلی الله علیه و آله و سلم طبق حدیث منزلت در جانشینان ایشان است غیر از نبوت اگر دلیلی دارید رد کنید اگر نه که با سخن شما از جانب خودتون میزنید من نمی تونم که قبول کنم. یعنی میگید من فرمایش پیامبر اکرم صلی الله علیه و آله و سلم رو رها کنم و سخن شما رو بپذیرم!!!؟؟؟
لطف کنید برای ما اثبات کنید که تمام آیات طبق فرموده ی شما قبل از رحلت پیامبر اکرم صلی الله علیه و آله وسلم تبیین شده و دیگر نیازی به مبین نبود بعد از ایشان. چون البینه للمدعی.

قدس شریف;248544 نوشت:
اگر قبول ندارید لا اله الا الله

متوجه منظورتون نشدم!!!

قدس شریف;248544 نوشت:
این کتاب همان قرآن است. قرآن یعنی کلام الله و جز خدا کسی علم ندارد. پس کلام خدا علم است که آنگونه بر قلب سلیمان نبی(س) نازل گشت و اینگونه بر وجود عظیم الشان خاتم النبیین(ص) و منظورم از علمی جز علم قرآن نیست یعنی: علم دست خداست. حال چه چیزی در این دنیا کلام خداست؟ تنها چیز موجود قرآن است و علمی نیز جز قرآن کریم نیست.

اولا برای ما اثبات کنید ( با سند از قرآن یا حدیث صحیح نه فرمایش خودتان ) که این کتاب همان قرآن است.
دوما به این آیه خوب دقت فرمایید :

هُوَ الَّذي أَنْزَلَ عَلَيْكَ الْكِتابَ مِنْهُ آياتٌ مُحْكَماتٌ هُنَّ أُمُّ الْكِتابِ وَ أُخَرُ مُتَشابِهاتٌ فَأَمَّا الَّذينَ في‏ قُلُوبِهِمْ زَيْغٌ فَيَتَّبِعُونَ ما تَشابَهَ مِنْهُ ابْتِغاءَ الْفِتْنَةِ وَ ابْتِغاءَ تَأْويلِهِ وَ ما يَعْلَمُ تَأْويلَهُ إِلاَّ اللَّهُ وَ الرَّاسِخُونَ فِي الْعِلْمِ يَقُولُونَ آمَنَّا بِهِ كُلٌّ مِنْ عِنْدِ رَبِّنا وَ ما يَذَّكَّرُ إِلاَّ أُولُوا الْأَلْبابِ سوره مبارکه آل عمران آیه 7

ببین عزیز من در مورد متشابهات که در خود قرآن اکثرا مطلبی نیست. و خداوند تبارک و تعالی می فرماید که تاویل این آیات متشابه را غیر از خدا و راسخان در علم نمی دانند که اگر در قرآن بود که همه می دانستند!!!
پس معلوم هست مطلب کمی بالاتر از این حرف شماست و فقط ظاهر قرآن نیست که تمام علم در آن باشد و این علم را خداوند و راسخان در علم می دانند. در ضمن فقط قرآن فرمایش خداوند نیست بلکه فقط قرآن است که عین جملاتش فرمایش خداوند تبارک و تعالی است بلکه احادیث هم چون مورد رضای خداوند می باشند پس به نحوی کلام خدا می شوند.
چرا که ما ینطق عن الهوی ان هو الا وحی یوحی .

قدس شریف;248544 نوشت:
بسیار منطقی است(کل استدلالای جمع رو در این ابواب__البته بجز منابع مذکور__ده سال پیش شنیده ام)

خب پس الحمدلله مسئله عصمت هم برای شما حل شد.
پس فعلا تا اینجا برای تمام سوالات قبلیتون جواب گرفتید.

قدس شریف;248544 نوشت:
خب بمن بگویید آیا سیده النسا العالمین هم اولی الامر بود؟ اگر بگویید آری که لا اله الا الله

خب این چه ربطی به بحث داره؟ میخواین از این مطلب چه نتیجه ای بگیرید؟ اگر میخواهید عصمت ایشون رو هم از این آیه اثبات کنید برای عصمت ایشون همون که فرمودید سیده نساءالعالمین و بضعه پیامبر و رضایت ایشان رضایت خدا و غضب ایشان غضب خدا کافی است.

و صلی الله علی سیدنا و نبینا محمد و آله الطبین الطاهرین

باتشکر - یاعلی

قدس شریف;245314 نوشت:
میدونی حرف بچه هارو میزنی.

بذار روشنت کنم: همواره قرآن در کنار سنت محمد مصطفی(ص) وآل ارجمندش(س) تکامل یافته. حال یعنی چه؟ یعنی که قرآن اصل را نشانم میدهد آداب وتوضیحش را پیامبر اسلام(ص) و اولی الامر(س)


[=B Nazanin]سلام قدس شریف!
[=B Nazanin]مطلب قابل تأملی را نوشتید! «قرآن و سنت کنار یگدیگر رشد می کنند! قرآن اصلش را می گوید و سنت آدابش را» برای من جالب بود!
[=B Nazanin]به نظرم بعضی از دوستانی که بحث می کنند اگر عصبانی نشوند، روال منطقی بحث بهتر حفظ می شود. خداوند از همه شما قبول کند!
[=B Nazanin]آقای قدس شریف! شما بفرمایید وقتی قرآن اصل نکاح را مطرح می کند، اگر ثابت شود در سنت همین نکاح به دو قسم موقت و دائم تقسیم شده است آیا نمی شود گفت، قرآن اصلش را گفته و سنت فرعش را و یا به تعبیر شما آدابش را؟
[=B Nazanin]اگر قرآن تطهیر اهل البیت را مطرح نموده و بعد در سنت نبوی و آل مطهرش (سنت علوی)، ثابت شود که پیامبر بر اساس همین تطهیر، صفاتی را به اهل البیت نسبت داده است که از مجموع آنها عصمت فهمیده شود آیا منافاتی با این اصلی که شما فرمودید دارد؟
[=B Nazanin]اگر قرآن خمس را در غنائم جنگی ذکر نموده آیا اشکال دارد، سنت آن را توسعه داده و در دیگر موارد هم آن را مطرح کند؟
[=B Nazanin]من از شما می خواهم که اگر در سنت، متعه، عصمت و خمس ثابت شود، آیا منافاتی با اصل بودن قرآن دارد؟
[=B Nazanin]البته می توان بحث کرد که در سنت کجا این امور ثابت شده است که آن بحث دیگری است که دوستان به قسمتی از آن پرداخته اند ولی فعلا محور بحث، همین سخن حکیمانه شما باشد بهتر است!
[=B Nazanin]لطفا پاسخ من را بطور شفاف بفرمایید! استفاده خواهم کرد!
[=B Nazanin]به امیدی آزادی قدس از دست صهیونیزم جهانی.
[=B Nazanin]در مسیر تکاپوی حقیقت، موفق باشید! :Gol:

روح بخش;248848 نوشت:
بعضی از دوستانی که بحث می کنند اگر عصبانی نشوند

چقد متن شما شیوا و منطقی بود(کم تر ما شیعه ها__و دوستان__منطقی هستیم...)
روح بخش;248848 نوشت:
من از شما می خواهم که اگر در سنت، متعه، عصمت و خمس ثابت شود، آیا منافاتی با اصل بودن قرآن دارد؟

خیر. اصل اینها در کتاب الله آمده است... شایان ذکر است که من در مورد خمس و صیغه توسط منابعی از طرف دوستان کاملا قانع شدم.
روح بخش;248848 نوشت:
می توان بحث کرد که در سنت کجا این امور ثابت شده است

من دنبال اینم(نقل بالا)
روح بخش;248848 نوشت:
به امیدی آزادی قدس از دست صهیونیزم جهانی.

بهترین ادعیه ها... آمین
روح بخش;248848 نوشت:
اگر قرآن تطهیر اهل البیت را مطرح نموده و بعد در سنت نبوی

حالا باید عرض کنم که بحث سر همینه(عصمت)...
کجای سنت نبوی(ص) حرف از عصمت زده شده؟(نه در مسلم آمده نه در بخاری)

قدس شریف;248906 نوشت:
حالا باید عرض کنم که بحث سر همینه(عصمت)...
کجای سنت نبوی(ص) حرف از عصمت زده شده؟(نه در مسلم آمده نه در بخاری)

[=B Nazanin] سلام علیکم
[=B Nazanin]شما فرمودید: «سنت نبوی و آل مطهرش!» سنت آل مطهرش را باید بیشتر در کتب حدیثی شیعه پیدا کرد نه در بخاری و مسلم.
[=B Nazanin]مگر این که همه احادیث کتب شیعه را از اعتبار ساقط بدانید! آنوقت باید دلیل خود را ذکر کنید!
[=B Nazanin]شما در کتب اهل سنت هم بارها و به ادبیات مختلف، این مضمون را می توانید ببینید که:
[=B Nazanin]«علی با حق است و حق با علی است.» ما از این، عصمت را برداشت می کنیم. چون کسی که در باره او احتمال معصیت و یا خطا می رود، دیگر نمی تواند، همیشه حق با او باشد زیرا او بعضی وقتها با حق نبوده است. ولی اگر گفتیم: حق با او است، یعنی او با حق است و از او تخطی نمی کند! آیا این غیر از عصمت است!
[=B Nazanin]:Gol: نثارتان!

یک سوال جهت پیشبرد بحث:
چه کسانی و چرا عصمت دارند؟

بسم الله الرحمن الرحیم
سلام

دوست گرامی جناب قدس شریف

قدس شریف;248906 نوشت:
چقد متن شما شیوا و منطقی بود(کم تر ما شیعه ها__و دوستان__منطقی هستیم...)
...
کجای سنت نبوی(ص) حرف از عصمت زده شده؟(نه در مسلم آمده نه در بخاری) ...

می فرمایید کمتر ما شیعه ها ... یعنی شما شیعه هستید؟
البته فکر نکنم این جمله شما درست باشه چون عموم شیعه ها منطقی هستند نمی دونم شاید شیعه هایی از مدل شما که سنت رو صحیح مسلم و بخاری ( !!! ) می دونن منطقی نباشند ولی شیعه هایی که سنت رو فرمایشات صحیح پیامبر اکرم صلی الله علیه و آله و سلم ائمه اطهار علیهم السلام از منابع شیعی می دونن که اینطوری که میگید نیستند!!!
آخه کدوم شیعه سنت رو بخاری و مسلم می دونه!!!؟؟؟

قدس شریف;248906 نوشت:
حالا باید عرض کنم که بحث سر همینه(عصمت)...
کجای سنت نبوی(ص) حرف از عصمت زده شده؟(نه در مسلم آمده نه در بخاری)

در مورد عصمت هم با توجه به اینکه بنده قبلا هم با آیه ای اثبات کردم ولی ظاهرا بر خلاف اینکه میگید توجیه شدید توجیه نشدید و منتظر هستید که از کتب اهل سنت هم براتون حدیثی بیارم . پس عنایت بفرمایید :

از جمله آیاتی که برای اثبات عصمت به کار می رود آیه تطهیر است :

إنما يُرِيدُ الله لِيُذْهِبَ عَنْكُمْ الرِّجْسَ أَهْلَ الْبَيْتِ وَيُطَهِّرَكُمْ تَطْهِيرًا

البته در مورد مستقل نازل شدن این بخش از آیه شیعه و سنی اذعان دارند.

در منابع شيعه و سنى رواياتى يافت مى‌شود كه رسول خدا صلى الله عليه وآله نيز با استناد به آيه تطهير، عصمت اهل بيت عليهم السلام را استنباط كرده است. خزار قمى در كتاب كفاية الأثر مى‌نويسد:
حدثنا علي بن الحسين بن محمد، قال: حدثنا هارون ابن موسى التلعكبري، قال حدثنا عيسى بن موسى الهاشمي بسر من رأى، قال حدثني أبي، عن أبيه، عن آبائه، عن الحسين بن علي، عن أبيه علي عليهم السلام قَالَ دَخَلْتُ عَلَى رَسُولِ اللَّهِ صلي الله عليه وآله فِي بَيْتِ أُمِّ سَلَمَةَ وَقَدْ نَزَلَتْ عَلَيْهِ هَذِهِ الْآيَةُ «إِنَّما يُرِيدُ اللَّهُ لِيُذْهِبَ عَنْكُمُ الرِّجْسَ أَهْلَ الْبَيْتِ وَيُطَهِّرَكُمْ تَطْهِيراً» فَقَالَ رَسُولُ اللَّهِ صلي الله عليه وآله: يَا عَلِيُّ هَذِهِ الْآيَةُ نَزَلَتْ فِيكَ وَفِي سِبْطَيَّ وَالْأَئِمَّةِ مِنْ وُلْدِكَ قُلْتُ يَا رَسُولَ اللَّهِ وَكَمِ الْأَئِمَّةُ بَعْدَكَ؟ قَالَ: أَنْتَ يَا عَلِيُّ ثُمَّ ابْنَاكَ الْحَسَنُ وَالْحُسَيْنُ وَبَعْدَ الْحُسَيْنِ عَلِيٌّ ابْنُهُ وَبَعْدَ عَلِيٍّ مُحَمَّدٌ ابْنُهُ وَبَعْدَ مُحَمَّدٍ جَعْفَرٌ ابْنُهُ وَبَعْدَ جَعْفَرٍ مُوسَى ابْنُهُ‏ وَبَعْدَ مُوسَى عَلِيٌّ ابْنُهُ وَبَعْدَ عَلِيٍّ مُحَمَّدٌ ابْنُهُ وَبَعْدَ مُحَمَّدٍ عَلِيٌّ ابْنُهُ وَبَعْدَ عَلِيٍّ الْحَسَنُ ابْنُهُ وَبَعْدَ الْحَسَنِ ابْنُهُ الْحُجَّةُ مِنْ وُلْدِ الْحَسَنِ هَكَذَا وَجَدْتُ أَسَامِيَهُمْ مَكْتُوبَةً عَلَى سَاقِ الْعَرْشِ فَسَأَلْتُ اللَّهَ عَزَّ وَ جَلَّ عَنْ ذَلِكَ فَقَالَ: يَا مُحَمَّدُ هُمُ الْأَئِمَّةُ بَعْدَكَ مُطَهَّرُونَ مَعْصُومُونَ وَأَعْدَاؤُهُمْ مَلْعُونُونَ.
الخزاز القمي الرازي، أبي القاسم علي بن محمد بن علي، كفاية الأثر في النص على الأئمة الاثني عشر، ص156، تحقيق: السيد عبد اللطيف الحسيني الكوه كمري الخوئي، ناشر: انتشارات ـ قم، 140هـ.
در منابع اهل سنت نيز رواياتى يافت مى‌شود كه رسول خدا صلى الله عليه وآله به آيه تطهير استناد و به عصمت اهل بيت عليهم السلام تصريح كرده است.
بيهقى در دلائل النبوة، فسوى در المعرفة والتاريخ، شجرى جرجانى در كتاب الأمالى و ديگر بزرگان اهل سنت روايت مفصلى از ابن عباس از رسول خدا نقل كرده‌اند كه آن حضرت براى اثبات عصمت اهل بيت عليهم السلام به آيه تطهير استناد كرده و سپس به صراحت مى‌فرمايد كه من و اهل بيتم از هر گونه گناهى معصوم هستيم:
از آن جائى كه روايت مفصل است، ما تنها بخش مورد نظر را نقل مى‌كنيم. آن حضرت فرمود:
... ثم جعل القبائل بيوتاً فجعلني في خيرها بيتاً وذلك قوله عز وجل «إنما يريد الله ليذهب عنكم الرجس أهل البيت ويطهركم تطهيراً» فأنا وأهل بيتي مطهرون من الذنوب.
البيهقي، أبي بكر أحمد بن الحسين بن علي (متوفاى458هـ)، دلائل النبوة، ج1، ص171، طبق برنامه الجامع الكبير؛
الفسوي، أبو يوسف يعقوب بن سفيان (متوفاى277هـ)، المعرفة والتاريخ، ج1، ص105، تحقيق: خليل المنصور، ناشر: دار الكتب العلمية - بيروت - 1419هـ- 1999م.
الشجري الجرجاني، المرشد بالله يحيي بن الحسين بن إسماعيل الحسني (متوفاى499 هـ)، كتاب الأمالي وهي المعروفة بالأمالي الخميسية، ج1، ص198، تحقيق: محمد حسن اسماعيل، ناشر: دار الكتب العلمية - بيروت / لبنان، الطبعة: الأولى، 1422 هـ - 2001م؛
السيوطي، جلال الدين أبو الفضل عبد الرحمن بن أبي بكر (متوفاى911هـ)، الدر المنثور، ج6، ص606، ناشر: دار الفكر - بيروت – 1993؛
الشوكاني، محمد بن علي بن محمد (متوفاى1255هـ)، فتح القدير الجامع بين فني الرواية والدراية من علم التفسير، ج4، ص280، ناشر: دار الفكر – بيروت.
الآلوسي البغدادي الحنفي، أبو الفضل شهاب الدين السيد محمود بن عبد الله (متوفاى1270هـ)، روح المعاني في تفسير القرآن العظيم والسبع المثاني، ج22، ص14، ناشر: دار إحياء التراث العربي – بيروت.

این آیه می فرماید که اهل بیت از هرگونه رجس و ناپاکی دور هستند یعنی عصمت. اما ببینیم این آیه در حق چه کسانی نازل شده است :

حدثنا أبو بَكْرِ بن أبي شَيْبَةَ وَمُحَمَّدُ بن عبد اللَّهِ بن نُمَيْرٍ واللفظ لِأَبِي بَكْرٍ قالا حدثنا محمد بن بِشْرٍ عن زكريا عن مُصْعَبِ بن شَيْبَةَ عن صَفِيَّةَ بِنْتِ شَيْبَةَ قالت قالت عَائِشَةُ خَرَجَ النبي صلى الله عليه وسلم غَدَاةً وَعَلَيْهِ مِرْطٌ مُرَحَّلٌ من شَعْرٍ أَسْوَدَ فَجَاءَ الْحَسَنُ بن عَلِيٍّ فَأَدْخَلَهُ ثُمَّ جاء الْحُسَيْنُ فَدَخَلَ معه ثُمَّ جَاءَتْ فَاطِمَةُ فَأَدْخَلَهَا ثُمَّ جاء عَلِيٌّ فَأَدْخَلَهُ ثُمَّ قال «إنما يُرِيدُ الله لِيُذْهِبَ عَنْكُمْ الرِّجْسَ أَهْلَ الْبَيْتِ وَيُطَهِّرَكُمْ تَطْهِيرًا»
صحیح
مسلم، ج4، ص1883،‌ ح2424، كِتَاب الْفَضَائِلِ، بَاب فَضَائِلِ أَهْلِ بَيْتِ النبي(ص)

همانطور که میبینید این آیه در مورد حضرا امیرالمومنین علی بن ابیطالب و صدیقه کبری فاطمه زهرا و امام حسین و امام حسن علیهم الصلوه و السلام نازل شده.

این هم یک سند دیگر از قرآن و سنت ( البته کتب اهل سنت همانطوری که شما خواستید ).

باتشکر - یاعلی

hamedi;249318 نوشت:
چون عموم شیعه ها منطقی هستند
تو کافی کتابت شده که خلاصش اینه که از امام صادق کسی میپرسد مگر قرآن هم حرف میزند؟ امام در جواب میگوید حقا که شیعیان ما ساده دل اند...
hamedi;249318 نوشت:
... ثم جعل القبائل بيوتاً فجعلني في خيرها بيتاً وذلك قوله عز وجل «إنما يريد الله ليذهب عنكم الرجس أهل البيت ويطهركم تطهيراً» فأنا وأهل بيتي مطهرون من الذنوب. البيهقي، أبي بكر أحمد بن الحسين بن علي (متوفاى458هـ)، دلائل النبوة، ج1، ص171، طبق برنامه الجامع الكبير؛ الفسوي، أبو يوسف يعقوب بن سفيان (متوفاى277هـ)، المعرفة والتاريخ، ج1، ص105، تحقيق: خليل المنصور، ناشر: دار الكتب العلمية - بيروت - 1419هـ- 1999م.

دارم روش تحقیق میکنم...
راستی برادر گرامی اینو بدن که هر مسلمونی موظفه که کتب اسلامی رو مطالعه کنه__البته با احتیاط چه بسا که علیه شیعه حرفهایی زده شده__برات از علامه طباطبایی میگم که اگر یک بار فقط یک بار سنن نبی(ص) ایشان را مطالعه میکردی میفهمیدید که چه بسیار حدیث از منابع اهل سنت__خصوصا ار ابو هریره__بمیان آمده است.

خلاصه از توهین شما بخاطر حقی که با ادای مطلب برگردنم دارید چشمپوشی میکنم. ولی بدونید که گنجینه هایی چون بخاری ومسلم رو یه شیعه نباید نادیده بگیرد__اما با احتیاط.

موضوع قفل شده است