از چه سایتی استفاده کنیم که گناه نداشته باشه؟
تب‌های اولیه
به نام خدا
سلام!
سایت های مختلف ایرانی هستند که میششه گفت یه جایگزین برای نمونه خارجیشون هستند؛ اما مشکل اینجاست که شاید معروف تریناشون همچین خالی از فساد هم نیستند.
ببینید من منظورم از فساد سایتهای ایرانی، اینه که یک نوجون یک تصویری رو میبینه که خیلی هم برای یک پیرمرد مفسده انگیز نباشه، بعد این نوجوون با خودش فکر میکنه نکنه اینا اشکالی نداره. بعد کم کم میره یه جاهای دیگه که خوب نیست.
خب باید چیکار کرد؟ توشون نرفت، ازشون استفاده نکرد، دیگران رو به اونها دعوت نکرد، توشون فعالیت نداشت، احیانا کسب درآمدی میشد داشت نکرد؟ اصلا نمونه ایرانی رو هم باید فیل ترشون کرد؟
نظر شما چیه؟
[="Tahoma"][="DarkGreen"]سلام و بر شما
خب نگراني شما درباره شيوه استفاده از سايت و اينترنت كاملا به جا است. در واقع با ظهور فن آوري اطلاعات و ارتباطات در دنيا بسياري از دانشمندان و متوليان ديني نگران اخلاق انسان شدند و اخلاق كاربردي رايانه و اينترنت مطرح شد. استفاده از پونوگرافي( متون، تصاوير، فيلم هاي مبتذل) به عنوان يك صنعت و يا ابزاري براي تبليغ كالا و مصرف گرا كردن و ابزار پدر قدرت جنگ روان براي تغيير فرهنگ هاي ديني سبب نگراني بيشتر خانواده و مسؤلان ديني و بسياري از روان شناسان خانواده شد.
به همين دليل بحث فيلترينگ ملي، ساختن اينترنت ملي و استفاده از فيلترينگ خانوادگي مطرح شد.
در رابطه با سؤال دو بحث مطرح است:
الف) وظايف خانواده ها: والدين نبايد صرف اين كه اينترنت مانند سيل هجوم مي آورد ما فرزندان را به حال خود بگذاريم. بايد در كنار آنها باشيم و جهتشان دهيم. از فيلترينگ خانوادگي كمك بگيريم و زمينه استفاده از سايت هاي خوب و به شكل هدفمند را در ايشان پديد آوريم. از سويي ديگر براي خنثا كردن اثار منفي اينترنت معنويت خانواده را از نظر نظري و عملي تقويت كنيم.
ب) وظايف نوجوان: نوجوان هدفمند نيز بايد بدون نياز سراغ اينترنت نرود و فقط از سايت هاي مفيد مانند تبيان، راسخون، انديشه قم، كتابخانه غني قائميه و...استفاده كنند.
از نظر شرعي هم بدانند كه نبايد با اختيار فيلم ها يا تصاوير محرك را ببينيد اگر احيانا تصويري ديدند به طور بي اختيار گناهي نكرده اند. در برابر براي خنثي كردن اثرات وضعي آسيب ها از نماز اول وقت و توسل و تلاوت با تدبر قرآن و همنشيني با دوستان معنوي مدد بگيرند[/]
[="Tahoma"][="DarkGreen"] كليد واژه ها: خودكنترلي در فضاي مجازي، زن در تبليغات رسانه هاي تصويري، مسابقات غيرمعقول تلويزيون
با نام خدا
به نظرم ما دو ماموریت داریم :
1. اول اینکه طوری فرزند تربیت بشود که در هر شرایطی که قرار میگیره بتونه گلیم خودش رو از اب بیرون بکشه و همیشه در جهت مثبت حرکت کنه .
چون شرایط طوری هست که نوجوان همیشه در معرض اسیب قرار داره از طرف دوستان و محیط و . . .
2. اسباب گناه رو دور کنیم و به فعالیت های نوجوان در جهت استعدا خودش و جهت مثبت کمک کنیم
با سلام
در واقع باید گفت عاملی که تعیین می‌‌کند فضای مجازی، ابزاری برای تهدید مرزهای فرهنگی و اجتماعی کشور به حساب آمده و یا اینکه به رسانه‌ای مفید برای ارتقا فرهنگی جامعه تبدیل شود، همین پیوست‌های فرهنگی هستند که در قالب افزایش سواد رسانه‌ای کاربران، قدرت تفکیک فرصت‌ها و آسیب‌ها را در مخاطب ایجاد کرده و زمینه بهره‌گیری از فرصت‌های این محیط را فراهم می‌‌کند. کوتاهی برخی از دستگاه‌های فرهنگی در این زمینه باعث شده عده‌ای از کاربران فضای مجازی در نبود اطلاعات و آگاهی‌های لازم، شرایط استفاده صحیح از این محیط جدید و جذاب را درنظر نگرفته و به همین دلیل ناهنجاری‌های جدیدی در این عرصه شکل گرفته‌اند که باید با تمرکز روی پیوست‌های فرهنگی، برای مهار این معضلات چاره‌ای اندیشیده شود. اینکه گروهی از استفاده‌کنندگان فضای سایبری، این رسانه را یک مفهوم غیرواقعی فرض کرده و از اثرات جبران‌ناپذیر اشتباهات مجازی بر زندگی واقعی غافل شوند، باعث خواهد شد اقدامات خود در این فضا را بدون پیامد فرض کرده و بی‌محابا از این محیط بهره بگیرند. طبیعی است که استفاده اینچنینی از فضای مجازی، نتیجه‌ای جز شکل‌گیری مشکلات ضداجتماعی و فرهنگی نخواهد داشت.
بر این اساس همانگونه که همگی ما در فضای حقیقی، خداوند بزرگ را شاهد و ناظر اعمال خود دانسته و به بیان واضح تر «تقوا» را معیار تنظیم روابط فردی و اجتماعی قرار داده‌ایم، در فضای مجازی نیز نیاز به باز تعریف مفهوم مهمی‌‌با نام «تقوای مجازی» داریم تا تابلوی راهنمای فعالیت‌های‌مان در این حوزه باشد. زیرا چند وقتی است بغعضی از فعالین به ظاهر مدهبی نیز گرفتار غفلت هایی در این حوزه شده اند. به طور مثال کمپین‌های مدعی ترویج حجاب با برچسب «#اسلام»، «#زن مسلمان» و «#حجاب زیبا» اقدام به جذب و تشویق دختران محجبه برای انتشار تصاویر خود در شبکه‌های اجتماعی می‌کنند؛ تصاویری که قرار است برای ترویج اسلام و پوشش زن مسلمان در مقابل نگاه نامحرمان قرار گیرد. در این بین علاوه بر اشتباهی که توسط بعضی از خواهران عزیز صورت می گیرد. برادران به ظاهر مذهبی نیز گرفتار توطئه دوم می شوند و در کامنت های عجیب صورت و تیپ آن خواهر را ستایش می کنند. موضوعی که در نگاه اول باورکردنی نیست اما واقعیت دارد. روابطی که جهت نیفتادن به گناه با یک پسوند خواهر یا برادر شروع می شود. در آن از حدیث و شعر آیینی می گویند اما در باطن همان رابطه دو نامحرم است با شکلی ظاهرا شرعی. حرف هایی که خودمانی تر می شود و کم کم به رابطه ای وابسته کننده مبدل خواهد شد.