از همسایه خودمون خبر داشته باشیم؟!

اینو خیلی میشنویم که باید از احوال همسایه خود با خبر باشیم و احادیثی هم در این باره داریم ولی اخه چطوری؟خیلی ها هستن که ابرو داری میکنن یا تو این روزگار همسایه ها اصلا با هم رابطه های صمیمی ندارن و رابطه های نزدیک رو میذارن پای فضولی!!!!!! حالا ما چجوری باید بفهمیم که همسایه مون با شکم سیر میخوابه؟

با سلام خدمت شما و آرزوی قبولی طاعات و عبادات

حق همسايه چنان سنگين و احترامش لازم است كه اميرالمؤمنين(ع) فرمود: "درباره همسايگان از خدا بترسيد كه اين سفارش پيغمبر شما است. پيوسته در مورد همسايگان سفارش مي‏كرد تا بدان جا كه گمان برديم آن‏ها را وارث يكديگر معرفي خواهد كرد"(1).
امام صادق(ع) فرمود: "هر كس به خدا و روز جزا ايمان دارد، بايد به همسايه‏اش احترام و اكرام نمايد(2). خوش‏همسايگي و تكريم همسايه، خانه‏ها را آباد، عمر را طولاني(3) و رزق و روزي را زياد مي‌گرداند"(4).

مفهوم آگاهي از همسايه

منظور از آگاه بودن از همسايه يا رعايت حقوق وي، ارتباط و رفت و آمد و همنشيني يا هم‏صحبت شدن به مدت طولاني نيست تا بر فرض مثلا فساد اخلاقي همسایه و اتهام فضولی و ... مورد خدشه قرار گيرد.

بلكه به اين معني است كه "وقتي او را ديديد، احترامش بگذاريد. در سلام به او پيش‏دستي كنيد اما صحبت و گفتگوي با وي را طولاني نكنيد(5). اگر از شما ياري خواست، به او كمك كنيد. اگر محتاج بود و از شما وام خواست، به او بدهيد.

اگر خير و خوشي به او رسيد، به وي تبريك و تهنيت بگوييد. اگر بيمار شد از وي عيادت كنيد - اما مدت حضورت نزد بيمار كوتاه باشد - و اگر مصيبتي بر وي وارد شد، تسليت و دل‏داريش دهيد. اگر مُرد، به تشييع جنازه‏اش حاضر شويد(6)و...

بنابر اين حق همسايه را در مدتي كه روايات گفته‏اند، رعايت كنيد ، جویا بودن احوال همسایه را تا حدی که امروزه عرف جامعه اجازه می دهد انجام دهید که با همین شیوه تا حدودی می توانید بفهمید که چه کسی فقیر است و چه کسی داراست تا بتوانید در صورت لزوم و توانایی به حال او رسیدگی کنید .

پاسخ را با ذكر حديثي به پايان مي‏بريم. علي(ع) فرمود: "شايسته است همسايگان به ديدار همديگر روند يا همسايگي را ترك گويند"(7). اگر از جانب همسايه مورد اذيت و آزار قرار مي‏گيرند، حق اذيت كردن آن‏ها را ندارد؛ حق نفرين و لعن آنان را نيز ندارند، زيرا نفرين همسايه مستجاب نمي‏شود، بلكه خانه خود را بفروشد و جاي ديگر برود.(8)

پي‌نوشت‌ها:
1 . بحارالانوار، ج71، ص 153.
2 .بحجة‌البيضا، ج6، ص 131.
3 . اصول كافي، ترجمه سيد جواد مصطفوي، ج4، ص 492.
4 . سفينه‌البحار، ج6، ص 131.
5 . محجةالبيضا، ج3، ص 424.
6 . بحارالانوار،‌ج78، ص 94.
7 . نهج‌البلاغه ابن ابي‌الحديد، ج20. ص 322.
8 . مستدرك‌الوسائل، ج2، ص 80.