ازدواج و حفظ استقلال در زندگی شخصی

تب‌های اولیه

3 پستها / 0 جدید
آخرین ارسال
ازدواج و حفظ استقلال در زندگی شخصی

با نام و یاد دوست

سلام

یکی از کاربران سایت سوالی داشتند که مایل نبودند با آیدی خودشون مطرح شود

لذا با توجه به اهمیت موضوع، سوال ایشان با حفظ امانت جهت پاسخگویی توسط کارشناس محترم سایت در این تاپیک درج می شود:

نقل قول:


با سلام
دختری 24 ساله هستم دوره کارشناسی را در رشته مورد علاقه ام گذراندم و میخواهم سر کار بروم، ادامه تحصیل بدهم و خلاصه پیشرفت کنم
در یک خانواده مذهبی بزرگ شدم که رفت وآمد و فعالیت های اجتماعی رو کاملا جایز میدانند و تشویق هم میکنند البته با رعایت حجاب و رفتار محترمانه.
خواستگاری دارم که روحانی هستند اخلاق خوبی دارند اهل مطالعه و تحقیق هستند.ولی این طور که من متوجه شدم خیلی نسبت به نامحرم حساسیت دارند
با کار ثابت داشتن خانم که کاملا مخالف هستند فقط با کارهایی موافقند که در محیطی باشد که نامحرم نباشد.
اگر من یک جمله بگویم حداقل ده دقیقه صحبت میکنند البته محترمانه.
حتی وقتی من شغلی را مطرح کردم که در خانه پروژه ای را انجام بدهم و مثلا هفته ای یک بار برای تحویل دادن به شرکتی بروم کمی مخالفت کردن و گفتن خودشان هم حضور داشته باشن.
حضور زن را در بیرون خانه فقط در صورت ضرورت مجاز میدانند.ولی با ادامه تحصیل مخالفتی ندارند در صورتی که محیط آموزشی مختلط نباشد.

درصورتی که من شخصا انسان مستقلی هستم دوره کارشناسی را در شهر دیگری دور از خانواده درس خوانده ام.البته محیط آموزشی ما مختلط نبود.
اهل شوخی و خنده با نامحرم نیستم و سعی میکنم حرمت نگه دارم ولی هیچ محدودیتی از طرف خانواده نداشته ام.
به من اعتماد زیادی دارند .مثلا تنهایی به بانک و خرید و ادارات و جاهای دیگر میروم.پدرم کارگر دارد که هم خانم هستند و هم آقا و من هم همیشه به پدرم کمک میکنم.
خلاصه کسی نیستم که تمام روز در خانه بنشینم و کارهای خانه را انجام دهم.و دوست دارم فعالیت های اجتماعی داشته باشم.به نظر من کسی که اهل گناه باشد چه در خانه باشد چه بیرون فرقی ندارد.دوست دارم در زندگی اعتماد وجود داشته باشد.و استقلالم حفظ شود.
لطفا مرا راهنمایی بفرمایید

با تشکر

در پناه قرآن و عترت پیروز و موفق باشید :Gol:

برچسب: 

با نام و یاد دوست





کارشناس بحث: استاد نشاط

با سلام
ازدواج یکی از مراحل مهم زندگی است، در عین حال که شیرین و جذاب هست، محدویت هایی را هم دارد، اصلا این یک ملاک کلی است که هر جا و مکان و شرایط قانون خاص خودش را دارد و بهتر است محدویت ها و ضوابط آن به طور کامل رعایت شود، و هر گونه سرپیچی و یا بی تفاوتی موضوع را سخت و مشکل تر می کند.
اینکه شما با یک روحانی ازدواج کنید یا یک فرد دیگر، بستگی به ملاکهای شما دارد هر کدام مزایا و خصوصیات خاص خودش را داراست، منتها در عین حال زندگی طلبگی، روحیه و اعتقاد خاصی را می طلبد و شخص اگر بدون عشق و علاقه به دین وارد چنین زندگی شود، شاید احساس خوبی از زندگی خود نداشته باشد.
اما در مورد استقلال شما، عرض کنم که اسلام و حتی در میان نظریه پردازهای مهم خانواده درمانی، اصل مدیریت و تدبیر زندگی را بر عهده مرد ها گذاشته اند، از این رو اگر استقلالی از خانم ها باشد و بدون نظر و توجه به این اصل پیش برویم، در حقیت منافاتی با این سیسم مدیریتی خواهد داشت، باید تعدیل و در مواقعی تحت تصمیم همسر قرار بگیرد تا زندگی یک فرایند موفقی را سپری کند، اگر شما خواهان کار و فعالیت اجتماعی و اشتغال و... داشته باشید و از آن طرف نظر و نگاه همسرتان را یک نوع تحمیل بدانید، در حقیقت شما به اصل موضوع توجه نکرده اید، زندگی قانون خاصی دارد و بدون رعایت آن زندگی خیلی خوشایند نخواهد بود. مرحله قبل از ازدواج با بعد از ازدواج خیلی فرق می کند، و تا کسی وارد زندگی نشده شاید تصور منطقی و صحیحی نداشته باشد، شما مختصری وارد زندگی خودتان شوید و سعی کنید طبق ضوابط شرعی و عرفی و مشاوره ای به نظر و دیدگاه همسرتان توجه کنید، چه بسا راه سومی برای حل مشکلات باشد.
باید بپذیرید که ازدواج محدویت هایی دارد و این به نفع شماست و باید بپذیرید و الا تنش ها و اختلافات در زندگی ایجاد می شود.
در مورد اشتغال هم نگران نباشید اگر واقعا بتوانید هم محیط درون خونه را خوب مدیریت کنید و هم به کارتان برسید( البته جای مناسب و متناسب با جایگاه شما، مثل محیط معلمی و آموزشی ) همسرتان سخت گیری نخواهد کرد، ولی اگر بخواهید تک روی کرده و مستقل تصمیم بگیرید و به محیط کار هم حساس نشوید، و همسرتان هیچ دخالت و نظری نداشته باشد، بعید می دانم مشکل حل شود.

موضوع قفل شده است