آيا ناصبي کافر است؟

فرقه که زیاد هستش!....
من شنیدم کافر نیستن...چون با اینکه دینشون اشتباهه اما دین دارن!....

با سلام

ناصبى كيست ؟

در اقرب الموارد آمده است : ( ناصبيه و نواصب كسانى هستند كه اعتقاد به دشمنى على عليه السلام دارند ، زيرا نصب به معناى دشمنى است ) . در قاموس نيز نظير همين را گويد .

طريحى در مجمع البحرين گويد : نصب به معناى دشمنى است ، گويند : نصبت فلانا يعنى او را دشمن داشتم . و ناصبى نيز از همين ريشه است و او كسى است كه تظاهر به دشمنى اهل بيت عليهم السلام يا دوستان آنان به جهت آن كه پيرو اهل بيت هستند مى كند .

يكى از فاضلان گويد : در تحقيق معناى ناصبى اختلاف است ، برخى پندارند كه ناصبى كسى است كه با اهل بيت عليهم السلام دشمنى ورزد . و برخى ديگر پندارند كه كسى است كه با شيعيان اهل بيت دشمنى ورزد ، و در احاديثى معناى دوم تصريح گرديده است .

امام صادق عليه السلام فرمود : ناصبى كسى نيست كه ما خاندان را دشمن بدارد ، زيرا نمى يا بى مردى را كه گويد : من محمد و آل محمد صلى الله عليه و آله و سلم را دشمن مى دارم ، بلكه ناصبى كسى است كه با شما ( شيعيان ) دشمنى ورزد در حالى كه مى داند شما ما را دوست مى داريد و از شيعيان ما هستيد .

در كتاب جواهر الكلام ج 6 ص 66 از شرح فاضل مقداد نقل كرده است كه :

ناصبى پنج قسم است :

1 ) كسى كه از خوارج باشد و درباره على عليه السلام طعن زند .

2 ) كسى كه به يكى از امامان عليهم السلام نسبتى دهد كه موجب سقوط عدالت باشد .

3 ) كسى كه اگر فضيلت آنان را بشنود انكار كند .

4 ) كسى كه معتقد به برترى ديگران بر على عليه السلام باشد .

5 ) كسى كه منكر وجود نص بر على عليه السلام باشد .

صاحب جواهر رحمه الله گويد : اين معنا در نفس تقويت مى شود كه ناصبى عموم دشمنان اهل بيت عليهم السلام را گويند گرچه معتقد به دشمنى با آنان نباشند . . . بلكه در جامع المقاصد ومجمع البحرين آن را به دشمن شيعيان اهل بيت نيز عموميت داده اند .

علامه كبير حاج آقا رضا همدانى رحمه الله گويد : مراد از ناصبى در روايات ظاهرا مطلق مخالفان است نه خصوص كسى كه اظهار دشمنى اهل بيت كند و معتقد به دشمنى با آنان باشد ، چنان كه خبر معلى بن خنيس شاهد آن است ، كه گفت : از امام صادق عليه السلام شنيدم كه مى فرمود : ( ناصبى كسى نيست كه با ما اهل بيت دشمنى ورزد ، زيرا نمى يا بى كسى را كه گويد : من محمد و آل محمد را دشمن مى دارم ، بلكه ناصبى كسى است كه با شما دشمنى ورزد با آن كه مى داند شما ما را دوست مى داريد و از دشمنان ما بيزارى ميجوييد ) .

و نيز دلالت دارد بر تحقق معناى نصب به صرف كنار زدن امامان عليهم السلام از مقامشان و دشمنى با شيعيانى كه حق امامان را مى شناسند روايتى كه ابن ادريس در مستطرفات سرائر ( ص 479 ) از محمد بن عيسى آورده است كه گفت : ( در نامه اى از امام هادى عليه السلام پرسيدم از ناصبى ، كه آيا در آزمايش و شناخت او نيازى هست به بيش از آن كه جبت و طاغوت را مقدم بدارد و معتقد به امامت آن دو باشد ؟ پاسخ آمد : هر كه چنين باشد ناصبى است ) .

در جواهر از حدائق نقل كرده است كه : حكم به كفر مخالفان و دشمنى آنان و حكم به نجاستشان در كلام اصحاب پيشين ما مشهور است ، و سخن شيخ ابن نوبخت را كه از متقدمان اصحاب ماست شاهد آورده كه در كتاب فص الياقوت گفته است : آنان كه نص را رد مى كنند در نزد جمهور اصحاب ما كافر به حساب مى آيند . . . (جواهر الكلام ج 6 ص 61 )

استاد كل ، شيخ اعظم : انصارى رحمه الله فرموده است : ظاهر آن است كه عامه ( اهل سنت ) چند قسم اند ، برخى ناصبى ، برخى مستضعف و برخى ميان اينها هستند ، نه اينند و نه آن .

و آن گروه كه به سبب وجود اخبار و اجماع محكوم به نجاستند همان قسم اولند . بلكه بسا حكم به نجاست آنها نيز مشكل به نظر مى رسد ، زيرا آنچه از اخبار و تواريخ ظاهر است آن است كه بسيارى از ياران پيامبر صلى الله عليه و آله و سلم و كسانى كه در زمان حضرت امير عليه السلام بودند و اصحاب جمل و صفين بلكه همه شاميان و بسيارى از مردم مكه و مدينه در عداوت سختى نسبت به اهل بيت عليهم السلام بودند ،.

و روايت شده است كه : ( شاميان از روميان بدترند ، و اهل مكه آشكارا به خدا كفر مى ورزيدند ولى اهل مدينه هفتاد مرتبه از آنها پليدترند ) و با اين حال نقل نشده كه از آنان دورى مى جسته اند . . .

آرى ، ممكن است اين شبهه را چنين رد كرد كه معلوم نيست همه كسانى كه در بالا شمرده شدند دشمن واقعى بوده اند بلكه بسيارى از آنان - به ويژه در دولت بنى اميه - از روى تقيه اظهار دشمنى مى نموده اند . . .

به علاوه ممكن است كه حكم به نجاست ناصبى در زمان امام باقر و امام صادق عليهما السلام انتشار يافته باشد ، زيرا بسيارى از احكام پيش از زمان آن دو بزرگوار مخفى بود چنان كه از پاره اى اخبار و سخنان برخى از نيكان ظاهر مى شود . و سخن درباره خوارج نيز از آنچه درباره ناصبى گفتيم معلوم مى شود ، زيرا آنان سخت ترين ناصبيانند به علاوه كه در زيارت جامعه نام مشرك بر آنان اطلاق شده است : ( و هر كه با شما جنگيد مشرك است ) . و خلاصه هيچ چيز روشن تر و آشكارتر از كفر يزيد نيست كه لعنت خدا بر او ( و بر هوادارانش ) باد . ( مصباح الفقيه - كتاب الطهاره 334 )

و نيز فرموده است : بلكه در شرح المفاتيح آمده است : از بديهيات مذهب آن است كه پيامبر صلى الله عليه و آله و سلم با منافقان مشورت مى كرد و از آنان دورى نمى جست . مگر آن كه گفته شود : اين گونه معامله با منافقانى كه اظهار اسلام مى كردند مخصوص صدر اسلام بوده است . و از همين جا استدلالى كه در كتاب معتبر براى پاكى عامه آورده ضعيف مى نمايد كه پيامبر صلى الله عليه و آله و سلم از فلان مرد و فلان مرد و فلان زن و فلان زن دورى نمى جست ، زيرا اگر اين استدلال تمام باشد بر عدم نجاست ناصبيان نيز دلالت مى كند . پس ناگزير بايد آن را بر مصلحتى حمل نمود كه عدم تحرز از آنان و امثالشان از ديگر منافقان را ايجاب مى نموده است . . . البته نبايد از حكم به طهارت آنان حكم به ثبوت مزيتى براى آنان تو هم شود ، ما تنها براى برداشتن حرج از مؤمنان حكم به طهارت آنان مى كنيم . ( مصباح الفقيه - كتاب الطهاره 334 )

فقيه بزرگوار حاج آقا رضا همدانى رحمه الله گويد :
گاه حكم به كفر آنان مشكل مى نمايد ، زيرا دشمنى با اهل بيت عليهم السلام در دولت بنى اميه و اختلاط ياران أئمه عليهم السلام با ناصبيان و خوارج شايع بوده است و پرهيز أئمه عليهم السلام و يارانشان از آنان معروف نيست ، بلكه ظاهر آن است كه با آنان مانند ساير مسلمانان معاشرت مى كرده اند ، و اين كه اين گونه معاشرت را در زمانهاى در از حمل بر تقيه كنيم در غايت بعد است .

و گاه از اين شبهه اين گونه پاسخ داده اند كه بيشتر مردم از ترس سلطان جور اظهار دشمنى و بيزارى از ائمه عليهم السلام مى كرده اند و در واقع ناصبى نبوده اند . اما اين پاسخ درست نيست ، زيرا ظاهر قول و فعل هر كس حجتى بسيار خوب است كه نمى توان آن را ناديده گرفت .

و بهترين پاسخ همان است كه شيخ ما مرتضى رحمه الله داده است كه اغلب احكام شرعى در عصر امام باقر و امام صادق عليهما السلام منتشر شده است ، و مانعى ندارد كه كفر ناصبيان نيز از همان احكام باشد ، بنابر اين ياران ائمه در دولت بنى اميه با ناصبيان آميزش داشتند بدون آن كه از حكم آنان با خبر باشند ، اما خود ائمه - صلوات الله عليهم - معلوم نيست كه در غير مقام تقيه با ناصبيان و خوارج آميزش داشته باشند ، والله اعلم ( مصباح الفقيه - كتاب الطهاره 568 )

.

با سلام.

به اجماع کل علمای شیعه ناصبی ها از کافر بدترند و در اصول ماست که امام صادق(روحی لتراب نعله فداء) فرمودند : اگر دیدید ناصبی داشت در اب دریا عرق می شد به غرق شدنش کمک کنید و... امام صادق(روحی لتراب نعله فداء) به طور عجیبی انها را از کافر بدتر و ازسگ نجس تر می دانند اگر می خواهید روایات وارده از امام صادق(روحی لتراب نعله فداء) را می اورم .

لعنت الله علیهم

سلام
امام صادق عليه السلام فرمود : خداوند آفريده اى بدتر از سگ نيافريده است ، و دشمن ناصبى ما نزد خدا از سگ پست تر است .
جواهر الكلام ج 6 ص 63

و فرمود : خداى متعال آفريده اى نجس تر از سگ نيافريده است ، و دشمن ناصبى ما خاندان ، از سگ نجس تر است .
وسائل الشيعه ( آل البيت) ج 1 ص 220

وسائل‏الشيعة 1 220 11- باب كراهة الاغتسال بغسالة الحما

فَإِنَّ اللَّهَ تَبَارَكَ وَ تَعَالَى لَمْ يَخْلُقْ خَلْقاً أَنْجَسَ مِنَ الْكَلْبِ وَ إِنَّ النَّاصِبَ لَنَا أَهْلَ الْبَيْتِ لَأَنْجَسُ مِنْهُ

خداوند خلقی نجس تر از سگ نیافرده است و ناصبی برای ما اهل بیت از سگ نجس تر است

مستدرك‏الوسائل 17 432 25- باب عدم قبول شهادة ولد الزنى ..
َ
انَّ نُوحاً حَمَلَ فِي السَّفِينَةِ الْكَلْبَ وَ الْخِنْزِيرَ وَ لَمْ يَحْمِلْ فِيهَا وَلَدَ الزِّنَى وَ إِنَّ النَّاصِبَ شَرٌّ مِنْ وَلَدِ الزِّنَى

نوح در کشتی خویش سگ و خوک را سوار کرد ولی ولدالزنا را سوار نکرد و ناصبی بدتر و شرورتر از ولدالزنا است

بحارالأنوار 27 221 باب 10- ذم مبغضهم و أنه كافر حلال ا

َ مَا خَلَقَ اللَّهُ عَزَّ وَ جَلَّ شَيْئاً أَشَرَّ مِنَ الْكَلْبِ وَ النَّاصِبُ أَشَرُّ مِنْه‏

خداوند خلقی شرورتر از سگ نیافرده و ناصبی از سگ شرورتراست

مصادی راجع به کفر مبین ناصبی ها و نجس تر بودن انها از سگ و کافر و جواب تمام سوالاتی که گفتید از زبان امام صادق(روحی لتراب نعله فداء)

الكافي 3 14 باب ماء الحمام و الماء الذي تسخنه ا

وسائل‏الشيعة 1 219 11- باب كراهة الاغتسال بغسالة الحما

وسائل‏الشيعة 1 220 11- باب كراهة الاغتسال بغسالة الحما

مستدرك‏الوسائل 17 432 25- باب عدم قبول شهادة ولد الزنى ..

بحارالأنوار 5 287 باب 12- علة عذاب الاستيصال و حال ول

بحارالأنوار 27 221 باب 10- ذم مبغضهم و أنه كافر حلال ا

بحارالأنوار 27 236 باب 10- ذم مبغضهم و أنه كافر حلال ا

بحارالأنوار 73 71 باب 3- آداب الحمام و فضله و أحكامه

بحارالأنوار 77 36 باب 6- حكم ماء الحمام ..... ص : 34

بحارالأنوار 78 47 باب 3- وجوب غسل الجنابة و علله و كي

الأمالي‏للطوسي 273 [10] المجلس العاشر و فيه بقية أحادي

ثواب‏الأعمال 211 عقاب الناصب و الجاحد لأمير المؤمنين‏

جامع‏الأخبار 162 الفصل السابع و العشرون و المائة في

الصراطالمستقيم 3 58 فصل ..... ص : 54

علل‏الشرائع 1 292 220- باب آداب الحمام ..... ص : 292

المحاسن 1 185 47- باب الراد لحديث آل محمد ص .....

الوسيلة 72 فصل في بيان أحكام المياه ..... ص :

الوسيلة 76 فصل في بيان أحكام النجاسات و وجوب إ

وسائل‏الشيعة 1 220 11- باب كراهة الاغتسال بغسالة الحم

!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!
...کمی فکر...

با سلام

http://www.ensani.ir/fa/content/61251/default.aspx

http://www.tahoorkotob.com/page.php?pid=9143

غلات كه على (ع ) را خدا مى دانند و خوارج و نواصب كه دشمن اهل بيت اند و مجسمه كه خدا را جسم مى دانند، نجس اند. و هم چنين هر كه در اصل كافر نباشد، يعنى پدر و مادر او مسلمان باشد و مرتد شود، يعنى انكار يكى از ضروريات دين كند، چون نماز يا روزه يا زكات يا حج ، باز كافر و نجس است .

http://www.ghadeer.org/ahkam/tohfeh_r/425-0003.htm

فقیهان شیعه به پیروى از قرآن و احادیث پیامبر اكرم (ص ) و ائمه (ع ), واژه كفر را در پنج معنا به كار برده و در مجموع , پنج گروه ـ با توجه به اختلاف فتاوا آدر اصطلاح فقه و كلمات فقها كافر شمرده شده اند: 1 ـ منكران خداوند یا مادیون , 2 ـ مشركان , 3 ـ پیروان دیگر ادیان آسمانى , مثل اهل كتاب (یهودیان , مسیحیان وزردشتیان ), 4 ـ منكران ضروریات دین با آگاهى از ضرورى بودن آن , حتى خوارج , ناصبیان و برخى از غلاة , 5 ـ منكران امامت .
فـقـیـهان شیعه در كافر بودن سه گروه اول اتفاق نظر دارند, اما نظر آن ها درباره گروه چهارم مختلف است , زیرا برخى از فقیهان , همه دسته هاى نامبرده درآن گروه را كافر و نجس مى دانند و بـرخـى دیـگر گرچه همه آن ها را نجس مى دانند, برخى راكافر نمى دانند, هم چنان كه گروهى نجاست آن ها را هم منكرند.
دربـاره گروه پنجم هم هر چند تقریبا همه فقهاى شیعه منكران امامت را كافرندانسته اند, تعداد اندكى از آن ها, دسته پنجم را كافر به معناى منكر حقیقت امامت شمرده اند.
لازم اسـت بـر ایـن نـكته تاكید شود كه گرچه شمار اندكى از علماى شیعه عنوان كافر به معناى خـاص نـوع پـنـجـم را بـر غـیر امامى اطلاق كرده اند, این استعمال دراصطلاح علم فقه تاءثیرى نـگـذاشـته و واژه كافر در اصطلاح فقه و فقهاى شیعه درچهار معناى اول منحصر است , و هر جا سخن از كافر و احكام كافر است , مقصودهمان گروه هاى چهارگانه است .
http://www.rasekhoon.net/library/content-57935-1.aspx

مَن عَرَفَ اختلافَ الناسِ فَلَیسِ بِمُستَضفٍ
کسی که اختلاف میان (مذاهب) مردم را بداند و بفهمد، مستضعف نیست.

المستضعف عند أكثر الاصحاب من لا يعرف الامام ولا يوالى أحدا بعينه وقال ابن ادريس (ره): هو من لا يعرف اختلاف الناس في المذاهب ولايبغض أهل الحق على اعتقادهم وهذا أوفق باأحاديث هذا الباب وأظهر لان العالم بالخلاف والدلائل إذا توقف لا يقال له مستضعف ولعل فزعه عليه السلام بإعتبار أن سفيان كان من أهل الاذاعة لهذا الامر. فلذلك قال على سبيل الانكار. " فتركتم أحدا يكون مستضعفا " يعنى أن المستضعفين من لا يكون عالما بالحق والباطل وما تركتم أحدا على هذا الوصف لافشاكم أمرنا حتى تحدثت النساء والجوارى في خدورهن و والسقايات في طريق المدينة وانما خص العواتق بالذكر وهى الجارية أول ماأدركت لانهن إذا علمن مع كمال استتار هن فعلم غيرهن به أولى.