جمع بندی آیا در هر مرحله ای که فرزند سقط شود، باز هم در آن دنیا شفاعتش شامل حال مادر می شود؟

تب‌های اولیه

8 پستها / 0 جدید
آخرین ارسال
آیا در هر مرحله ای که فرزند سقط شود، باز هم در آن دنیا شفاعتش شامل حال مادر می شود؟

سلام.وقت تون بخیر.وقتی مادری جنینش خود به خودی سقط بشه این بچه اون دنیا شفاعتشو می کنه.حال اگر مادری در دواهه اول بارداری قلبی تشکیل نشده است یا به قول معروف بارداری پوچ صورت بگیرد و خود به خود سقط شود آیا شامل شفاعت میشود؟
عذر می خوام یه کمی قرو قاطی نوشتم:d
اگر احتیاج به مرجع تقلید هست (رهبری)

با نام و یاد دوست





کارشناس بحث: استاد مسلم

بسم الله الرحمن الرحیم

سلام و احترام

تبسم عشق;908752 نوشت:
سلام.وقت تون بخیر.وقتی مادری جنینش خود به خودی سقط بشه این بچه اون دنیا شفاعتشو می کنه.حال اگر مادری در دواهه اول بارداری قلبی تشکیل نشده است یا به قول معروف بارداری پوچ صورت بگیرد و خود به خود سقط شود آیا شامل شفاعت میشود؟
عذر می خوام یه کمی قرو قاطی نوشتم
اگر احتیاج به مرجع تقلید هست (رهبری)

آنچه از ادله عقلی، و نقلی بر می آید این است که تبدیل شدن جنین به انسان حداقل در چهارماهگی اتفاق می افتد، و پیش از آن روحی در این بدن حادث نشده است، و نفس انسانی شکل نگرفته است، تا بتواند در آخرت شفاعت کند.

ببینید نطفه انسان دارای حیات است، اما نه حیات انسانی، بلکه در یک حرکت جوهری و در یک مسیر رو به تکامل کم کم دارای نفس مجرد می شود، یعنی ایجاد روح ثمره همان حرکت تکاملی نطفه است،(ملاصدرا، شواهدالربوبیة، ص221و222) لذا اگر این تکامل قبل از حصول نتیجه ونفخ روح، در میانه راه به مانعی برخورد کند طبیعتا فاقد روح خواهد بود، و از نظر فلسفی این جسم، هنوز انسان نشده است.

قرآن کریم نیز برای انسان دو مرحله آفرینش بیان می کند، که آفرینش دوم(نفخ روح) پس از تکمیل آفرینشِ مرحله اول است:
«ثُمَّ خَلَقْنَا النُّطْفَةَ عَلَقَةً فَخَلَقْنَا الْعَلَقَةَ مُضْغَةً فَخَلَقْنَا الْمُضْغَةَ عِظاماً فَكَسَوْنَا الْعِظامَ لَحْماً ثُمَّ أَنْشَأْناهُ خَلْقاً آخَرَ»؛ آن گاه آن نطفه را علقه گردانديم، پس آن علقه را به صورت پاره‏ گوشتى درآورديم، پس آن پاره ‏گوشت را استخوان‏هايى ساختيم و بر استخوان‏ها گوشت پوشانديم، سپس او را با آفرينشى ديگر پديد آورديم‏.(مومنون:14)

طبق روایات مراد از «أَنْشَأْناهُ خَلْقاً آخَرَ» که بعد از مراحل پیشین تکامل جنین آورده شده است، همان نفخ روح است.(تفسیر قمی، ج2، ص91)
در روایات زمان این نفخ روح، یا «خَلْقاً آخَرَ» چهارماهگی دانسته شده است، روایتی که اباشِبْل‏ از امام صادق(ع) نقل می کند که:
«قُلْتُ فَإِنْ رَكَزَهَا فَسَقَطَ الصَّبِيُّ- لَا يُدْرَى أَ حَيّاً كَانَ أَوْ مَيِّتاً، قَالَ: هَيْهَاتَ يَا أَبَا شِبْلٍ‏ إِذَا بَلَغَ أَرْبَعَةَ أَشْهُرٍ فَقَدْ صَارَتْ فِيهِ الْحَيَاةُ- وَ قَدِ اسْتَوْجَبَ الدِّيَة»؛ از امام(ع) در مورد دیه جنین سقط شده با لگد که معلوم نیست در رحم مادرش زنده بوده یامرده سوال کردم؛ امام(ع) فرمود: هرگز ای ابا شبل، جنین که به چهارماهگی رسید دارای حیات است، و (سقط او) مستوجب دیه است.
البته در روایت مشابه دیگری زمان حیات، پنج ماهگی دانسته شده است.(الکافی، ج7، ص346)

بنابراین حداقل از چهارماهگی جنین در نگاه اسلام، و در نگاه عقل، انسانی کامل تلقی می شود که اگر پیش از تولد از دنیا برود، هم حق شفاعت دارد، و هم اگر عمدا سقط شود در برابر آن، دیه انسان کامل باید پرداخت شود.

نکته ای ذکر آن حائز اهمیت است این است که به قرینه دیه داشتن جنین قبل از چهارماهگی نمی توان آن را دارای روح دانست، و برای آن هم حق شفاعت قائل شد، چراکه ضایع ساختن نطفه هم دیه دارد، در حالی که میدانیم حداقل نطفه را نمی توان انسان دانست، چرا که هر نطفه از میلیون ها اسپرم که هر کدام انسانی بالقوه هستند تشکیل شده است، یعنی نطفه برخلاف جنین یک انسان نیست، اما باز هم به آن دیه تعلق رفته، پس روشن می شود دیه نمی تواند ملاک روح داشتن باشد.
اما دیه کامل که از چهارماهگی است، نشان می دهد که جنین در نگاه دین، در حکم یک انسان تلقی می شود، ولو آنکه هنوز متولد نشده است.

بنابراین آن روایتی که پیامبر(ص) می فرمایند: جنین های سقط شده از والدین خود شفاعت خواهند کرد(الکافی، ج5، ص334) طبق ادله فوق فقط شامل جنین های چهارماهه یا بالاتر می شود، ادله به ما این را می گویند، و این تا حدودی برای اطمینان آور هست، اما خلاف آن هم محال نیست، یعنی نمی توان به یقین یقین صد در صدی رسید، بالاخره ممکن است در ورای این مسائلی که می دانیم، پای حقائق دیگری در میان باشد.(والله العالم)

عرض سلام کارشناس گرامی

تکلیف جنین کمتر از چهار ماهه چه می شود؟ شما قبول دارید که اگر انها سقط نمیشدن میتوانستن مثل ما انسان شوند و بدنیا بیان و حتی ادم خوبی باشن و در اخرت بهشت برن.ولی حالا که قبل چهار ماهگی سقط شدن پس حق زندگی ازشون گرفته میشه.در این صورت نه روحی دارن نه هویتی نه هستی و نه بهره ای این جهان و جهان اخرت.

با سلام و احترام

Miss.Narges;909108 نوشت:
تکلیف جنین کمتر از چهار ماهه چه می شود؟ شما قبول دارید که اگر انها سقط نمیشدن میتوانستن مثل ما انسان شوند و بدنیا بیان و حتی ادم خوبی باشن و در اخرت بهشت برن.ولی حالا که قبل چهار ماهگی سقط شدن پس حق زندگی ازشون گرفته میشه.در این صورت نه روحی دارن نه هویتی نه هستی و نه بهره ای این جهان و جهان اخرت.

خب بله، اما به این مرحله نرسیده، و تبدیل به انسان نشدند، اگر اینگونه بخواهیم بگوییم در همان نطفه میلیون ها اسپرم هستند که همه شان می توانند مثل ما انسان بشوند، این تکامل به سمت انسان شدن در بین تمام ذرات مادی عالم وجود دارد، اما هر کجا که به مانعی بر بخورد از ادامه حرکت می ایستد، چه به انسان شدن نزدیک شده باشند، چه نشده باشند. البته برای خود آنها مایه حسرت نیست، چون این جنین دو ماهه که هنوز به حد شعور انسانی نرسیده که تأسف بخورد! بله از جانب پدر و مادر و ما انسان ها که از بیرون ماجرا را نگاه می کنیم وقتی می بینیم که این جنین به نهایت امر و به نتیجه رسیدن حرکتشان خیلی نزدیک شده بود و می توانست دارای روح مجرد، و شعور انسانی بشود، اما سقط شد، این برای ما یک مقدار تأسف آور است، نه برای خود او.
اما اگر به چهارماهگی رسیده و روح در آنها دمیده شود، دیگر بازگشت معنا ندارد، در این صورت جنین دارای روح انسانی می شود که فقط در جسمش نقصی وجود دارد که باید پنج ماه دیگر در رحم مادر بماند تا این نقصان ها برطرف شود، اما اگر سقط شود دیگر از زمره انسان هایی تلقی می شود که از دنیا رفته اند، حسابش با مراحلی که پیش از این پشت سر گذاشته است فرق می کند، لذا مشمول احکام مشترکی چون غسل آن میشود.

مسلم;909134 نوشت:
اما اگر به چهارماهگی رسیده و روح در آنها دمیده شود، دیگر بازگشت معنا ندارد، در این صورت جنین دارای روح انسانی می شود که فقط در جسمش نقصی وجود دارد که باید پنج ماه دیگر در رحم مادر بماند تا این نقصان ها برطرف شود، اما اگر سقط شود دیگر از زمره انسان هایی تلقی می شود که از دنیا رفته اند، حسابش با مراحلی که پیش از این پشت سر گذاشته است فرق می کند، لذا مشمول احکام مشترکی چون غسل آن میشود.

سلام صحیح
حال اگر جنین که چهار ماهگی رو رد کرده اما سقط شده در اخرت محشور شود بازم جنین محشور میشه؟

Miss.Narges;909140 نوشت:
سلام صحیح
حال اگر جنین که چهار مهگی رو رد کرده اما سقط شده در اخرت محشور شود بازم جنین محشور میشه؟

خیر، آخرت کاملا با دنیا متفاوت است، کشف حقیقت ن بسیار دشوار است اما همین قدر می دانیم که در آخرت که دیگر دوران جنینی مطرح نیست، خصوصا این که نواقص جسمانی همه انسان ها قبل از ورود به بهشت مرتفع می شود، و انسان ها با کامل ترین و زیباترین جسم وارد بهشت میشوند.

پرسش:
ایا جنینی که قبل از 4ماهگی سقط شده در آخرت والدین خود راشفاعت میکند؟

پاسخ:

آنچه از ادله عقلی، و نقلی بر می آید این است که تبدیل شدن جنین به انسان حداقل در چهارماهگی اتفاق می افتد، و پیش از آن روحی در این بدن حادث نشده است، و نفس انسانی شکل نگرفته است، تا بتواند در آخرت شفاعت کند.

ببینید نطفه انسان دارای حیات است، اما نه حیات انسانی، بلکه در یک حرکت جوهری و در یک مسیر رو به تکامل کم کم دارای نفس مجرد می شود، یعنی ایجاد روح ثمره همان حرکت تکاملی نطفه است،(1) لذا اگر این تکامل قبل از حصول نتیجه و نفخ روح، در میانه راه به مانعی برخورد کند طبیعتا فاقد روح خواهد بود، و از نظر فلسفی این جسم، هنوز انسان نشده است.

قرآن کریم نیز برای انسان دو مرحله آفرینش بیان می کند، که آفرینش دوم(نفخ روح) پس از تکمیل آفرینشِ مرحله اول است:
«ثُمَّ خَلَقْنَا النُّطْفَةَ عَلَقَةً فَخَلَقْنَا الْعَلَقَةَ مُضْغَةً فَخَلَقْنَا الْمُضْغَةَ عِظاماً فَكَسَوْنَا الْعِظامَ لَحْماً ثُمَّ أَنْشَأْناهُ خَلْقاً آخَرَ»؛ آن گاه آن نطفه را علقه گردانديم، پس آن علقه را به صورت پاره‏ گوشتى درآورديم، پس آن پاره ‏گوشت را استخوان‏هايى ساختيم و بر استخوان‏ها گوشت پوشانديم، سپس او را با آفرينشى ديگر پديد آورديم‏.(2)

طبق روایات مراد از «أَنْشَأْناهُ خَلْقاً آخَرَ» که بعد از مراحل پیشین تکامل جنین آورده شده است، همان نفخ روح است.(3)
در روایات زمان این نفخ روح، یا «خَلْقاً آخَرَ» چهارماهگی دانسته شده است، روایتی که اباشِبْل‏ از امام صادق(ع) نقل می کند که:
«قُلْتُ فَإِنْ رَكَزَهَا فَسَقَطَ الصَّبِيُّ- لَا يُدْرَى أَ حَيّاً كَانَ أَوْ مَيِّتاً، قَالَ: هَيْهَاتَ يَا أَبَا شِبْلٍ‏ إِذَا بَلَغَ أَرْبَعَةَ أَشْهُرٍ فَقَدْ صَارَتْ فِيهِ الْحَيَاةُ- وَ قَدِ اسْتَوْجَبَ الدِّيَة»؛ از امام(ع) در مورد دیه جنین سقط شده با لگد که معلوم نیست در رحم مادرش زنده بوده یامرده سوال کردم؛ امام(ع) فرمود: هرگز ای ابا شبل، جنین که به چهارماهگی رسید دارای حیات است، و (سقط او) مستوجب دیه است.
البته در روایت مشابه دیگری زمان حیات، پنج ماهگی دانسته شده است.(4)

بنابراین حداقل از چهارماهگی جنین در نگاه اسلام، و در نگاه عقل، انسانی کامل تلقی می شود که اگر پیش از تولد از دنیا برود، هم حق شفاعت دارد، و هم اگر عمدا سقط شود در برابر آن، دیه انسان کامل باید پرداخت شود.

نکته ای ذکر آن حائز اهمیت است این است که به قرینه دیه داشتن جنین قبل از چهارماهگی نمی توان آن را دارای روح دانست، و برای آن هم حق شفاعت قائل شد، چراکه ضایع ساختن نطفه هم دیه دارد، در حالی که میدانیم حداقل نطفه را نمی توان انسان دانست، چرا که هر نطفه از میلیون ها اسپرم که هر کدام انسانی بالقوه هستند تشکیل شده است، یعنی نطفه برخلاف جنین یک انسان نیست، اما باز هم به آن دیه تعلق رفته، پس روشن می شود دیه نمی تواند ملاک روح داشتن باشد.
اما دیه کامل که از چهارماهگی است، نشان می دهد که جنین در نگاه دین، در حکم یک انسان تلقی می شود، ولو آنکه هنوز متولد نشده است.

بنابراین آن روایتی که پیامبر(صلی الله علیه و آله) می فرمایند: جنین های سقط شده از والدین خود شفاعت خواهند کرد(5) طبق ادله فوق فقط شامل جنین های چهارماهه یا بالاتر می شود، ادله به ما این را می گویند، و این تا حدودی برای اطمینان آور هست، اما خلاف آن هم محال نیست، یعنی نمی توان به یقین یقین صد در صدی رسید، بالاخره ممکن است در ورای این مسائلی که می دانیم، پای حقائق دیگری در میان باشد.(والله العالم)

اما در خصوص تکلیف آن جنین هایی که قبل از حدوث نفس سقط شده، و تبدیل به انسان نشدند، نمی توان این ناکامی را ناعادلانه دانست، اگر اینگونه بخواهیم بگوییم در همان نطفه نیز میلیون ها اسپرم هستند که همه شان می توانند مثل ما انسان بشوند، این تکامل به سمت انسان شدن در بین تمام ذرات مادی عالم وجود دارد، اما هر کجا که به مانعی بر بخورد از ادامه حرکت می ایستد، چه به انسان شدن نزدیک شده باشند، چه نشده باشند. البته برای خود آنها مایه حسرت نیست، چون این جنین دو ماهه که هنوز به حد شعور انسانی نرسیده که تأسف بخورد! بله از جانب پدر و مادر و ما انسان ها که از بیرون ماجرا را نگاه می کنیم وقتی می بینیم که این جنین به نهایت امر و به نتیجه رسیدن حرکتشان خیلی نزدیک شده بود و می توانست دارای روح مجرد، و شعور انسانی بشود، اما سقط شد، این برای ما یک مقدار تأسف آور است، نه برای خود او.
اما اگر به چهارماهگی رسیده و روح در آنها دمیده شود، دیگر بازگشت معنا ندارد، در این صورت جنین دارای روح انسانی می شود که فقط در جسمش نقصی وجود دارد که باید پنج ماه دیگر در رحم مادر بماند تا این نقصان ها برطرف شود، اما اگر سقط شود دیگر از زمره انسان هایی تلقی می شود که از دنیا رفته اند، حسابش با مراحلی که پیش از این پشت سر گذاشته است فرق می کند، لذا مشمول احکام مشترکی چون غسل آن میشود.
______________________________
1. ملاصدرا، شواهدالربوبیة، ص221و222.
2. مومنون:14/23.
3. قمی، علی بن ابراهیم، تفسیر قمی، ج2، ص91.
4. کلینی، محمد، الکافی، ج7، ص346.
5. همان، ج5، ص334.

موضوع قفل شده است