بارک الله ،
خوب شیکار درس آموز گیر آورده اید .
البته معروف است که گفته اند :
دود از کنده بلند می شود .
اما این مدلش دیده و شنیده نشده بود .
نوبر است . برگ درختان سبز در نظر هوشیار
هر ورقش دفتریست معرفت کردگار .
اما برگ درختی که نه سر دارد ونه ریشه اما حیات در آن جوانه زده است به طریق اولی هر ورقش دفتر ی درس آموز معرفت کردگار است .
این نازدانه ی تنها، یکی از هزاران قربانی رنج کشیده‌ای است که هر روز به جای ریزش باران احساسات مادرانه و غرق شدن در مهر مادری، باید منتظر سقوط خلوار خلوار بمب خوشه‌ای از پرنده‌های آهنی سعودی و صهیونیستی باشد!
این نازدانه که تا دیروز در بالین پر مهر مادر مهربانش آرام می گرفت، امروز دیگر تنهای تنهاست و دستان پُرمهری که دیروز او را در آغوش می کشید، امروز زیر مشتی از خاک آرمیده است!
این معصوم تنها، امروز بالینی برای لالایی نمی یابد و برای دمی آرامش و لحظه ای خواب، ناگزیر سر بر سخت‌ترین بالشت‌های دنیا می گذارد، و مهر مادری را تنها در خواب و رؤیای کودکانه‌اش جستجو می کند!
آیا آنها که این تراژدی بزرگ انسانیت را رقم می زنند، بویی از مهر مادری برده‌اند؟! آیا غم بی‌مادری چشیده‌اند؟!
[h=1]نظافت معابر کربلا توسط روحانیون[/h]
جمعی از روحانیون و مبلغان عراقی برای نظافت خیابان های کربلا بسیج شدند. هفته قبل هم شیخ عبدالمهدی کربلایی امام جمعه کربلا و نماینده آیت الله #سیستانی این کار را کرده بود.
می گویند در اوایل انقلاب فرانسه،سه نفر محكوم به اعدام با گیوتین شدند . آن ها عبارت بودند از روحانی ، وکیل دادگستری و فیزیک دان .
در هنگامه ی اعدام ، روحانی پیش قدم شد ، سرش را زیر گیوتین گذاشتند ،و از او سؤال شد : حرف آخرت چیه ؟ گفت : خدا ...خدا...خدا...او مرا نجات خواهد داد! وقتی تیغ گیوتین را پایین آوردند ، نزدیک گردن او متوقف شد. مردم تعجب کردند، و فریاد زدند: آزادش کنید!،خدا حرفش را زده! و به این ترتیب نجات یافت . نوبت به وکیل دادگستری رسید ، از او سؤال شد: آخرین حرفی که می خواهی بگی، چیست؟ گفت : من مثل روحانی خدا را نمی شناسم، ولی درباره عدالت را بیشتر می دانم ، عدالت ...عدالت ...عدالت... گیوتین پایین رفت ،اما نزدیک گردنش ایستاد! مردم متعجب ، گفتند :
آزادش کنید ، عدالت حرف خودش را زده! وکیل هم آزاد شد.
آخر کار نوبت فیزیک دان رسید ، سؤال شد : آخرین حرفت را بزن !
گفت :من نه روحانیم که خدا را بشناسم و نه وکیلم که عدالت را بدانم ، اما من می دانم که روی طناب گیوتین گره ای است که مانع پایین آمدن تیغه می شود ... با نگاه دریافتند و گره را باز کردند، تیغ بُرّان برگردن فیزیک دان فرود آمده و آن را از تن جدا کرد. *گفته اند : لازم است گاهی دهانت را بسته نگاه داری، هر چند حقیقت را بدانی !*
نتیجه: چه فرجام تلخی دارند آنان که به «گره ها» اشاره می کنند!
کاربر مهمان خوش آمدید
سلام
حد اقل تو عاشورا حجاب رو رعایت کنن دیگه!!!!!!!
همه جنایات امریکا در یک عکس
[SPOILER]اعـتـراض بـه جـنـایـات آمـریـكـا از طـریـق بـازسـازی یـک عـكـس مشـهـور بـه سبک "عكاسی صحنه آرایی شده"
"برافراشتـن پرچم در ایوو جیما" (Raising the Flag on Iwo Jima) نمـاد غـرور ملی و پرچـم افتخارات آمریـکـاسـت.
اما ایـن افتخارات بر چه بنا شده است؟ این سؤالی بود که سعی شده با خـلـق این اثـر بـه آن پاسخ داده شود.
افـراد حـاضـر در عکس "داستـان یک پـرچـم" (The story of a flag) از اقــوام و ملیـت های مختلف هستند که در
عکس جای گذاری شده اند: ملت مظلوم فلسطیـن، کـودکـان فلسطینی، جمال و محمد الدوره، مرد و زن افغان و
عراقی، سرخپوست، سیاه پوست، سرباز ویتنامی، کودک سوری، مرد و کودک قربانی بمب شیمیایی در حلبچـه،
و حـاجـیـانـی از فـاجـعـه ی اخیـر مـنـا! ایـن عـکـس توسـط سیـد احـسـان بـاقـری بازسـازی شـده که بـا حـمـایت
خانه ی طراحان انقلاب اسلامی در ضلع شمال غربی میدان ولیعصر(عجل الله تعالی فرجه الشریف) رونمایی شده است[/SPOILER]
بارک الله ،
خوب شیکار درس آموز گیر آورده اید .
البته معروف است که گفته اند :
دود از کنده بلند می شود .
اما این مدلش دیده و شنیده نشده بود .
نوبر است .
برگ درختان سبز در نظر هوشیار
هر ورقش دفتریست معرفت کردگار .
اما برگ درختی که نه سر دارد ونه ریشه اما حیات در آن جوانه زده است به طریق اولی هر ورقش دفتر ی درس آموز معرفت کردگار است .
این نازدانه ی تنها، یکی از هزاران قربانی رنج کشیده‌ای است که هر روز به جای ریزش باران احساسات مادرانه و غرق شدن در مهر مادری، باید منتظر سقوط خلوار خلوار بمب خوشه‌ای از پرنده‌های آهنی سعودی و صهیونیستی باشد!
این نازدانه که تا دیروز در بالین پر مهر مادر مهربانش آرام می گرفت، امروز دیگر تنهای تنهاست و دستان پُرمهری که دیروز او را در آغوش می کشید، امروز زیر مشتی از خاک آرمیده است!
این معصوم تنها، امروز بالینی برای لالایی نمی یابد و برای دمی آرامش و لحظه ای خواب، ناگزیر سر بر سخت‌ترین بالشت‌های دنیا می گذارد، و مهر مادری را تنها در خواب و رؤیای کودکانه‌اش جستجو می کند!
آیا آنها که این تراژدی بزرگ انسانیت را رقم می زنند، بویی از مهر مادری برده‌اند؟! آیا غم بی‌مادری چشیده‌اند؟!
http://infographics.ir/5541-%D8%A7%D8%B5%D9%84%D8%A7%D8%AD-%D9%85%D8%B5%D8%B1%D9%81-%D8%AE%D8%A7%D9%86%D9%88%D8%A7%D8%B1%D9%87%D8%A7%DB%8C-%D8%A7%DB%8C%D8%B1%D8%A7%D9%86%DB%8C.html
دختر بچه سه ساله ای که بعد از دیدن جنازه پدره رزمنده خود در عراق کنار پدرش برای همیشه ارام خوابید...
السلام عليك ياأم المصائب يازينب الكبرى(س)
السلام علیک یا رُقَیـّـِه بنت الحسین (س)
[h=1]نظافت معابر کربلا توسط روحانیون[/h]
جمعی از روحانیون و مبلغان عراقی برای نظافت خیابان های کربلا بسیج شدند. هفته قبل هم شیخ عبدالمهدی کربلایی امام جمعه کربلا و نماینده آیت الله #سیستانی این کار را کرده بود.
یه حدیث زیبا . لطفا نشر بدید
چقد بعضی از عکسها تاثیر گذاره از تک تک شما متشکرم
یکی از تلخ ترین کاریکاتورهایی که دیدم=((
می گویند در اوایل انقلاب فرانسه،سه نفر محكوم به اعدام با گیوتین شدند .
آن ها عبارت بودند از روحانی ، وکیل دادگستری و فیزیک دان .
در هنگامه ی اعدام ، روحانی پیش قدم شد ، سرش را زیر گیوتین گذاشتند ،و از او سؤال شد :
حرف آخرت چیه ؟
گفت : خدا ...خدا...خدا...او مرا نجات خواهد داد!
وقتی تیغ گیوتین را پایین آوردند ، نزدیک گردن او متوقف شد. مردم تعجب کردند، و فریاد زدند: آزادش کنید!،خدا حرفش را زده!
و به این ترتیب نجات یافت .
نوبت به وکیل دادگستری رسید ، از او سؤال شد:
آخرین حرفی که می خواهی بگی، چیست؟
گفت : من مثل روحانی خدا را نمی شناسم، ولی درباره عدالت را بیشتر می دانم ، عدالت ...عدالت ...عدالت... گیوتین پایین رفت ،اما نزدیک گردنش ایستاد! مردم متعجب ، گفتند :
آزادش کنید ، عدالت حرف خودش را زده!
وکیل هم آزاد شد.
آخر کار نوبت فیزیک دان رسید ، سؤال شد : آخرین حرفت را بزن !
گفت :من نه روحانیم که خدا را بشناسم و نه وکیلم که عدالت را بدانم ، اما من می دانم که روی طناب گیوتین گره ای است که مانع پایین آمدن تیغه می شود ... با نگاه دریافتند و گره را باز کردند، تیغ بُرّان برگردن فیزیک دان فرود آمده و آن را از تن جدا کرد. *گفته اند : لازم است گاهی دهانت را بسته نگاه داری، هر چند حقیقت را بدانی !*
نتیجه:
چه فرجام تلخی دارند آنان که به «گره ها» اشاره می کنند!