جمع بندی منظور قرآن از به کار بردن «ستة ایام» در مورد آفرینش انسان چیست؟
تبهای اولیه
کسی میدونه منظور از
«في ستته ایّامٍ»یعنی چی؟
منظور قرآن از بکار بردن ستته ایام در مورد آفرینش انسان چیه؟
سوال:
منظور از «في ستته ایّامٍ»یعنی چی؟
منظور قرآن از بکار بردن ستته ایام در مورد آفرینش انسان چیه؟
پاسخ:
"يوم" در زبان عربي به معاني مختلفي بكار مي رود و لزوما به معناي فاصله طلوع تا غروب خورشيد نيست .
يوم درعرف به معناى پاره اى محدود از امتداد زمان است،كم باشد يا زياد و از اين رو هم بر فاصله بين طلوع و غروب خورشيد اطلاق مى شود و هم بر مقاطع وسيعترى از زمان (1)
در قرآن كريم و همچنين در لغت و كاربرد زباني ، يوم به معاني مختلفي بكار مي رود :
1- يوم به معناي متداول آن يعني فاصله ميان طلوع تا غروب خورشيد .مانند:
فمن لم يجد فصيام ثلاثة ايام في الحج(2)
در اينجا سه روز يعني سه روزي كه فاصله طلوع تا غروب خورشيد را شامل مي شود .
2- زمان خارج از مفهوم مادي مثل : اليوم الاخر، يوم القيامة و ...
چرا خارج از مفهوم مادي است ؟ زيرا
وقتى آسمانها و زمين طومار گونه برچيده شد، ديگر حركت وضعى و انتقالى زمين يا كره ديگر مطرح نيست تا از آن شب و روز و سال و ماه پديد آيد، بلكه بساط متحرك و حركت برچيده مى شود.(3)
- در قرآن كريم يوم به معناى ظهور نيز آمده است ؛ مانند: (كل يوم هو فى شاءن ) (4)در اين آيه كريمه يوم به معناى متعارف آن نيست ؛ زيرا خود يوم به معناى متعارف نيز شاءن جديد فيض خداست ...مقصود اين نيست كه خداوند در هر شبانه روز يا در هر روز ( در مقابل شب ) كارى دارد، زيرا خود روز هم شانى از شئون الهى و كارى از كارهاى اوست. پس (كل يوم ) به معناى كل ظهور است (5)
4- به معناي دوره ، دوران ، مرحله
مانند:
تلك الايام نداولها بين الناس(6)
ما اين روزها [ي شكست و پيروزي] را ميان مردم به نوبت ميگردانيم
يعني اين دوران و مراحل شكست و پيروزي را به نوبت مي گردانيم .
كاربرد يوم به معناي دوران و مرحله حتي در لغت محاوره و زبان گفتار هم رايج است .
در حديثي از اميرالمومنين علي (ع) آمده است:
« الدهر يومان يوم لك و يوم عليك .» (7)
روزگار دو روز (دوره) است يك دوره به نفع تو و يك دوره بر عليه توست
مشخص است كه دو روز در جمله فوق به معناي دو بيست و چهار ساعت يا دو طلوع و غروب خورشيد نيست بلكه به معناي دو دوره و مرحله است .
بنابر اين در پاسخ به سوال شما بايد ديد كه ايام به كدام معني از معاني فوق در آيه مورد نظر آمده است .
منظور قرآن از بکار بردن ستته ایام در مورد آفرینش انسان چیه؟
در قرآن كريم آيه اي نداريم كه دال بر آفرينش انسان در "ستة ايام " باشد بلكه آفرينش آسمانها و زمين در قرآن كريم در شش روز يا همان " ستة ايام " بيان شده است :
وَلَقَدْ خَلَقْنَا السَّمَاوَاتِ وَالْأَرْضَ وَمَا بَيْنَهُمَا فِي سِتَّةِ أَيَّامٍ... ( ق/38)
إِنَّ رَبَّكُمُ اللّهُ الَّذِي خَلَقَ السَّمَاوَاتِ وَالأَرْضَ فِي سِتَّةِ أَيَّامٍ... (يونس/3)
اللَّهُ الَّذِي خَلَقَ السَّمَاوَاتِ وَالْأَرْضَ وَمَا بَيْنَهُمَا فِي سِتَّةِ أَيَّامٍ...( سجده/4)
و ...
و منظور از ستة ايام در اين آيات و ايات مشابه - بر طبق آنچه در خصوص معناي "يوم" در زبان عربي توضيح داديم - به معني شش مرحله يا دوره مي باشد .
منابع:
(1)- تفسير تسنيم ، ذيل آيه 3 سوره مباركه حمد
(2)- بقره /196
(3)- تفسير تسنيم ، همان
(4)- الرحمن/29
(5)- تفسير تسنيم ، همان
(6)- آل عمران / 140
(7)- نهج البلاغه ، حكمت 390