جمع بندی چرا برای امام ها مقبره مجلل می سازیم؟ (گنبد طلایی یا نجات جان مسلمانان؟)

تب‌های اولیه

178 پستها / 0 جدید
آخرین ارسال

سلام
برای این بحث همین کافیست که درروایات آمده است
حضرت مهدی صاحب الزمان علیه السلام وعجل الله تعالی فرجه شریف ،درزمان آغازحکومتش تمام گلدسته های مساجدومقبره های عظیم ومجلل راویران می سازد،ولی برای گسترش آنهاتلاش زیادی می کند(برای مثال می توان به مسجدی دارای مساحت بسیارزیادوهزاردروازه که درروایات آمده است ،اشاره کرد)

اگراین هزینه های هنگفتی که برروی آستان های مقدس خرج می کنندراخرج شیعیان کنند
دیگرهیچ فقیری ازمانمی ماندوحتی به خاطراین عدالت هاآیینمان به جاهای دیگردنیا هم منتقل می شود
اماحیف که اگراین هزینه هابرروی این بناهای مقدس هم صرف نشودبازهم بدست فقیران نخواهدرسیدبلکه درجیب صاحبان پست ومقام ماانباشته ترخواهدشد

وقتی که حرمی درجای جای دنیامنفجرمی شوددلم آتش می گیرد
ازاینکه چرابایددردنیایی که اکثریت فاسقندچنین بناهای مجللی ساخت که باعث بی حرمتی به آن بزرگان شود

من بیشترشنیدم که امامان پدران خودرامخفیانه خاک می کردند(مثال بارزشان قبرحضرت فاطمه ی زهراسلام الله علیهاوحضرت امیرالمؤمنین علی علیه السلام می باشد(که سال های زیادی مخفی ماند))تادشمن مرتکب اهانت به این قبورنشودچون می دانستندکه چنین کاری چقدربرای اهل آسمانهاوزمین سنگین است وباعث بدبختی تمام مردم زمین می شود،اماافسوس که مانمی فهمیم

اینجاتنهاماییم وقرآن های زینت شده ای که درک نمی شوندومساجدباشکوه ومجللی که ازهدایت خالی اند
اینجاتنهاماییم وقبورمجلل ائمه ی اطهارعلیه السلام که ازسخنان ودستورات واجب ترشان پیروی نمی شود
واقعاً این به چه دردمی خوردوقتی که گنبدطلایی ومجلل حرم علی ورضا علیه السلام رامی بینیم ولی ازعدالت آنهاهیچ چیزی نمی بینیم

بله اینجاتنهاماییم ودوران اسفناک آخرالزمان

iman321;286343 نوشت:
از انتقاد صریح به علما اباء دارم اما باز ته دلم یه حالت دلسردی پیدا میکنم از یک طرف به نظرم قضیه کاملا روشن و بدیهی میاد. اما از طرف دیگه: 1- بعضی ها خیلی سعی در توجیه میکنن، حتی متخصصین سایت! 2- علما همه ساکت!

بسم الله

سلام

در این که ساخت ضریحی به این زیبایی برای ائمه دین علیهم السلام که بزرگترین مظاهر جمال و جلال الهی هستند برای تعظیم شعائر دین لازم است ، مثل تمام کارهایی که دینمان به آن سفارش و امر فرموده مثل کمک به فقرا ، شکی نیست

اما

میخواستم خدمت مخالفین این عمل نکته ای رو عرض کنم

به ویژه اونایی که به سکوت علما انتقاد کردن!!!!

امیدوارم این روایت رو از امام زمان عجل الله تعالی فرجه الشریف شنیده باشن و قبول داشته باشین که درباره عالمان عصر غیبت فرمودند:

فإنهم حجتی علیکم و أنا حُجه الله علیهم : ایشان حجت من بر شمایند و من حجت خدا بر ایشان هستم

نمیخوام برای علما ومراجع مقام عصمت قائل بشم که البته بسیاری از ایشان عصمت اکتسابی دارند،

اما میخوام بگم ایشان عمریست موهایشان را در راه دین سپید کرده اند و اینکه ما برای فهمه خودمون در مقابل فهم این بزرگان ( که قابل مقایسه با هم نیستند ) جایی قائل شویم و بگوییم چرا آنها اعتراض نکرده اند و ما کرده ایم ، به دور از ادب است!!!!!! ایشان حجت امام معصوم بر ما هستند در عصر غیبت!!

امیدوارم توقع نداشته باشین که ما هم از ترس بی احترامی شدن به اهل بیت قبور مطهرشان را مخفی کنیم!! که زمانه ما با زمانه حضرت زهرا و امیر المومنین علیهم السلام بسیار متفاوت است و این عمل (ساخت گنبد و بارگاه برای این بزرگان) خود راهی است برای تبلیغ و نشان دادن بزرگی ایشان برای شیعیان

خدا از ما خواسته فقط عبد باشیم!! همین !!!!

بیشتر مواظب حرف زدنمون باشیم!!

صالحه;286722 نوشت:
بسم الله

نقل قول:
سلام

در این که ساخت ضریحی به این زیبایی برای ائمه دین علیهم السلام که بزرگترین مظاهر جمال و جلال الهی هستند برای تعظیم شعائر دین لازم است ، مثل تمام کارهایی که دینمان به آن سفارش و امر فرموده مثل کمک به فقرا ، شکی نیست

سلام کسی اینجا مخالف تعظیم شعائر نبود تمام مشکل این بود که بر اساس کدام رورایت و یا آیه مطلا کردن گنبد را توصیه میکنید در حالیکه تعداد فراوانی در فقر به سر میبرند ! همین !
مگر حداقل آیت الله جوادی آملی نگفتند :به امكاناتي روي مي‌آورند كه هرگز در هيچ يك از روايات، ثوابي براي آن قائل نشده‌اند.
.خب حداقل از حضرت آیت الله بپرسید کدام کارها ثواب ندارد و اگر مطلا کردن گنبد و بارگاه ثواب دارد براساس کدام دلیل عقلی یا نقلی !
آیا این پرسش بسیار مشکل است ؟!

نقل قول:
]اما

میخواستم خدمت مخالفین این عمل نکته ای رو عرض کنم

به ویژه اونایی که به سکوت علما انتقاد کردن!!!!

امیدوارم این روایت رو از امام زمان عجل الله تعالی فرجه الشریف شنیده باشن و قبول داشته باشین که درباره عالمان عصر غیبت فرمودند:

فإنهم حجتی علیکم و أنا حُجه الله علیهم : ایشان حجت من بر شمایند و من حجت خدا بر ایشان هستم

نمیخوام برای علما ومراجع مقام عصمت قائل بشم که البته بسیاری از ایشان عصمت اکتسابی دارند،

اما میخوام بگم ایشان عمریست موهایشان را در راه دین سپید کرده اند و اینکه ما برای فهمه خودمون در مقابل فهم این بزرگان ( که قابل مقایسه با هم نیستند ) جایی قائل شویم و بگوییم چرا آنها اعتراض نکرده اند و ما کرده ایم ، به دور از ادب است!!!!!! ایشان حجت امام معصوم بر ما هستند در عصر غیبت!!

امیدوارم توقع نداشته باشین که ما هم از ترس بی احترامی شدن به اهل بیت قبور مطهرشان را مخفی کنیم!! که زمانه ما با زمانه حضرت زهرا و امیر المومنین علیهم السلام بسیار متفاوت است و این عمل (ساخت گنبد و بارگاه برای این بزرگان) خود راهی است برای تبلیغ و نشان دادن بزرگی ایشان برای شیعیان

بیشتر مواظب حرف زدنمون باشیم!!
یعنی چی مواظب حرف زدنمون باشیم .؟ مگر رفتم در کوچه و خیابان با بقال سر محل شبهه مطرح کردم . اینجا اومدم که حتما افراد صاحب علم در آن وجود دارند . خب بجای تهدید و ارعاب بفرمایید یک روایت یا دلیل عقلی بیاورید که مطلا کردن گنبد و بارگاه ثواب دارد .
علما که همینطوری عالم نشدند بلکه در مباحث توانستند به سئوالات پاسخ بدهند .شما کافیست بپرسید چرا در رکعت سوم و چهرم نماز چهار بار تسبیحات اربعه باید گفت یا چرا سه بار ! بلافاصله یک کوه روایت نشان داده میشود که بنابر این روایت سه بار باید گفت یا چهار بار و هیچکس هم ناراحت نمیشود ! اما در باره موضوعی که مربوط به معاش مردم است اینهمه باید درخواست کرد و چند تا روایت انگشت شمار هم وجود ندارد که هیچ حتی استفاده از طلا ونقره در خانه هم نهی شده !خلاصه چیزی که به معاش مربوط میشود اصلا شوخی نیست .
من مجبورم دوباره حدیث شریفی از حضرت پیامبر صلی الله علیه و آله وسلم را تکرار کنم :

"اللهمّ بارِک لنا فی الخُبز و لا تُفَرِّقْ بیننا و بینَه فلولا الخبزُ ما صلّینا و لا صُمْنا و لا ادَّینا فرائضَ ربّنا"
لینک

نقل قول:
خدا از ما خواسته فقط عبد باشیم!! همین !!!!
عبد کی باشیم ؟ عبد خدا یا عبد علما ؟!!!!
به نظرم خوب است قسمتی از تفسیر و ترجمه آیه اِتَّخَذُوآ اَحْبارَهُمْ وَ رُهْبانَهُمْ اَرْباباً مِنْ دُونِ اللَّهِ برای یادآوری بیاورم
در ادامه سخن مى‏فرمايد:
اِتَّخَذُوآ اَحْبارَهُمْ وَ رُهْبانَهُمْ اَرْباباً مِنْ دُونِ اللَّهِ وَ الْمَسيحَ ابْنَ مَرْيَمَ‏
آنان دانشوران و زاهد نمايان و عابدان خويش را در برابر پروردگار قرار داده و به پرستش گرفتند، و مسيح پسر مريم را نيز پرستيدند.
از دو امام نور حضرت باقر و صادق عليهما السلام آورده‏اند كه:
أما واللّه ما صاموا لهم و لا صلّوا و لكنّهم احلّوا لهم حراماً و حرّموا عليهم حلالاً فاتبعوهم و عبدوهم من حيث لا يشعرون.(169)
بهوش باشيد، به خداى سوگند كه يهود و نصارا كه در اين آيه شرك‏گرا و پرستشگر غير خدا وصف شده‏اند، براى پيشوايان و رهبران خويش نه روزه گرفتند و نه نماز گزاردند ، امّا شرك آنان اين بود كه پيشوايانشان براى آنان حرام را حلال، و حلال را حرام اعلان مى‏كردند، و آنان نيز به راحتى مى‏پذيرفتند و از آنان پيروى مى‏نمودند و بدون كه بدانند آنان را به جاى خدا مى‏پرستيدند.
ونيز از «عدّى بن حاتم» آورده‏اند كه: به حضور پيامبر گرامى رسيديم در حالى كه در گردنم صليبى از طلا بود.
آن حضرت فرمود: اين بت را از گردنت به دور افكن! من آن را گشودم و آن گاه نزديك‏تر رفتم، كه آن بزرگوار به تلاوت اين آيه پرداخت: اتخذوا احبارهم و رهبانهم ارباباً من دون الله...
به آن حضرت گفتم: ما هرگز رهبران ودانشوران خويش را نمى‏پرستيم!
فرمود: نه اين است كه آنان حلال خدا را حرام مى‏سازند و حرام او را حلال مى‏شمارند و شما نيز به پيروى از آنان چنين مى‏كنيد؟
گفتم: چرا
فرمود: همين كار پرستش آنهاست.
منبع

سلام مجدد.
با تشکر فراوان ز دوستان صادق صادق و iman321 و morteza313 و دیگر دوستان.
از کارشناسان سایت انتظار می رفت بیشتر مشارکت کنند یا اینکه مطلب را جمع بندی نمایند و نظر نهایی را بدهند. ولی ظاهرا یا جوابی ندارند که بدهند یا سرشان شلوغ است که می شود عذر بدتر از گناه.
خلاصه ما همچنان منتظریم.

شریعت عقلانی;284800 نوشت:
یکی از کارشناسان هم نظر آیت ا... بهجت را آوردند باید گفت هر نظری که با عقل در تضاد باشد مردود است حتی اگر نظر مرجع تقلید باشد. به قول حضرت علی در گفته ها بنگرید نه در گوینده آن. یعنی هر کس می خواهد گفته باشد مهم نیست مهم این است که چه گفته.

با کدام عقل؟و با عقل چه کسی؟با عقل شما؟

مگر علما و اسلام شناسان ما که این کار را جزو شعائر می دانند نعوذ بالله عقل ندارند؟
شریعت عقلانی;284800 نوشت:
درواقع هم اختلاس هایی که اتفاق می افتد و هم طلاکاری قبور و هم بسیار عوامل دیگر در بروز فقر در جامعه موثرند.
شما لطفا بفرمائئد که چگونه طلاکاری در فقر جامعه تاثیر دارد؟(با توجه به اینکه مقدار قابل توجهی از طلاهای اهدایی از ناحیه قشر متوسط و پایین جامعه می باشد)
شریعت عقلانی;284800 نوشت:
که در پاسخ باید گفت که حضرت علی (ع) با اینکه امکاناتش را داشت ولی در حد فقیرترین مردم جامعه اش زندگی می کرد و غذا می خورد. و باقی مالش را هم شبانه به در خانه مستمندان می برد. این برای ما ملاک است نه زندگی کاربران سایت.
بله سنت معصومین ملاک است لذا:
kahani1788;284815 نوشت:
رابعاً: در روایت آمده که در صدر اسلام پیشنهاد شد ستار کعبه را که قیمتی بوده بفروش برسد امیرالمؤمنین علیه السلام مانع شدند. و در زمان ما ستار خانه خدا خیلی قیمتی است که قابل وصف نیست، و با تشریفات خاصّی سالی یکبار بافته می شود.
آیا بهتر نبود که حضرت آنرا بفروش می رساندند و خرج فقرا که تعداد زیادی هم بودن می کردند؟
صادق صادق;286744 نوشت:
براساس کدام دلیل عقلی یا نقلی !
رسا;205631 نوشت:
آیه الله بهجت:شعائر منصوبه و مورد نظر امر مانند « إنّ الصّفا و المروه من شعائر الله »( البقره آیه 160 ) و « لا الشهر الحرام و لا الهدی و لا القائد »( المائده آیه ی 2) و همچنین منصوص از منع – مثل تزیین مساجد با ذهب – مورد بحث نیستند و اگر منصوص نباشد ، امر یا نهی محل تمسک به عموم « و من یعظّم شعائر الله » می باشد .
رسا;205631 نوشت:
آیه الله بهجت:اگر در زمانی یا از اشخاصی تعمییر مسجدی یا تعمییر مشهدی یا تذهیب قبّه ی ولی خدا ، مقدور نبود و نشد ، دلیل عدم عبادیت و بدعت آن نیست .

نقل قول:
آیه الله بهجت:شعائر منصوبه و مورد نظر امر مانند « إنّ الصّفا و المروه من شعائر الله »( البقره آیه 160 ) و « لا الشهر الحرام و لا الهدی و لا القائد »( المائده آیه ی 2) و همچنین منصوص از منع – مثل تزیین مساجد با ذهب – مورد بحث نیستند و اگر منصوص نباشد ، امر یا نهی محل تمسک به عموم « و من یعظّم شعائر الله » می باشد .

با تشکر از رحمان گرامی بابت زحمتی که در یادآوری گفتار حضرت آیت الله بهجت آوردند .
اما متاسفانه این گفتار بازهم از دلیل نقلی خالی بود چون هیچ روایت یا حدیثی مربوط به مطلا کردن نداشت و از طرفی از دلیل عقلی هم چندان بهره ای نداشت ! یادتان باشد که اینجا بحث بر سر این نیست که چرا نماز یومیه 17 رکعت است یا چرا روزه در ماه مبارک رمضان واجب است تا صرفا مقلد مرجع تقلید باشیم و از طرفی اینجا تالار گفتگوی دینی هست که بسیاری از کاربران خود یا اهل علم هستند یا آشنا به علوم دینی .بنابراین بجای نقل قول صرف از یک مرجع بهتر بود دلیل عقلی محض آورده شود .
من قبلا هم گفتم و اینجا مجبور به دوباره گویی شدم که اگر مطلا کردن گنبد تعظیم شعائر است پس چرا از یاقوت و زمرد استفاده نمیشود و اصلا برای مرد مومن هم طلا میتواند بعنوان تعظیم شعائر باشد . چه کسی بهتر از مرد مومن برای استفاده از طلا !!
از طرفی حضرت آیت الله جوادی آملی مشخصا به اسراف در این امور اشاره کردند ! خب ملاک تعیین اسراف چیست ؟!
در پایان خدمت دوست گرامی عرض کنم تکرار چند گفتار موجب تایید رفتار نخواهد شد . شما باید حداقل از دیدگاه عقلی نشان دهید که چسباندن طلا به گنبد "در حالیکه بسیاری از مردم در فقر وبه سر برده و در معرض فساد و هتک آبروی ناشی از آن هستند "کاری صحیح است .
ضمنا اگر خواستید میتوانتم گفتار مرحوم آیت الله مطهری در باره آثار محیط در فتوای مراجع را بیاورم تا نشان دهم حداقل بنابر نظر مرحوم آیت الله مطهری مراجع نیز میتوانند تحت تاثیر محیط فتاوای متفاوت داشته باشند . اینرا عرض کردم تا بدنبال دلایل عقلی بیشتر از استناد به گفتار یک مرجع باشید . رحم الله لنا ولکم -التماس دعا

همین امروز ظهر امام جماعت ما در سخنان کوتاهی گفت که بیشتر به فکر فقرا باشید و در مال شما برای فقرا حقی است که در روز قیامت از آن حق سئوال میشود . !
او میگفت کسانی هستند که از عید قربان سال قبل گوشت نخورده اند!
حالا کدام عقلی و کدام نقلی میگوید تراکت در خیابان بزنید و برای طلاکاری حرم ائمه طلا جمع آوری کنید ؟!
بازهم حدیث حضرت پیامبر صلی الله علیه و آله را یادآوری میکنم .
"اللهمّ بارِک لنا فی الخُبز و لا تُفَرِّقْ بیننا و بینَه فلولا الخبزُ ما صلّینا و لا صُمْنا و لا ادَّینا فرائضَ ربّنا"

خدایا! بین نان مسلمان‌ها و خود مسلمان‌ها فاصله نینداز که اگر نان نباشد نماز نمیگذاریم و واجبات مان را بجا نمیاوریم !

حالا تعظیم شعائر شده طلاکاری گنبد و بارگاه !

صالحه;286722 نوشت:
فإنهم حجتی علیکم و أنا حُجه الله علیهم : ایشان حجت من بر شمایند و من حجت خدا بر ایشان هستم

چند نکته کلی عرض کنم:
- علما به فکر ما کمک میکنند نه اینکه جای ما فکر کنن. من نمیتونم بگم خدا یکیست چون آیت الله فلانی گفته است. بله ممکن است ایت الله مکارم در تلویزیون بیایند و دلیلی را جلوی چشم عقل من و شما بیاورند و ما نیز آنرا بپسندیم. اما همانطور که گفتم جای ما فکر نمیکنن. (به استثناء احکام فقهی که بخاطر یه دلیل عقلی و برخی ملزومات مسالش فرق میکنه)
- هر مسلمان برای اینکه بتواند مساله دینی را بفهمد سه منبع دارد. 1- قران 2-احادیث و سنت 3-عقل
پس اگر مثلا کسی از دینی بودن مساله ای مثل تزیین مقبره ها سوال کرد انتظار دارد از یکی از این سه دلیل بشنود. همانطور که گفتم قول علما میتواند راهنما و یا تایید باشد.
- در تاریخ علما شده که همه با هم یه نظریه را داشتند و در عصر بعدی همه علمای بعدی به این نتیجه رسیدند که علمای قبلی اشتباه کرده بودند. از جمله حکم نجاست چاه که در کتب فقهی معروف است
- اینکه دوستی طلب دلیل برای امری منتسب به دین کند، پویایی آن دین را نشان میدهد و اینکه حق طلب دلیل سلب شود بخاطر اینکه علما فلان نظر را داده اند، بسته شدن در فکر و اندیشه خواهد بود. درغیر این صورت علما باید بنشیند و نتایجی که به آن رسیده اند را بنویسند و من شما فقط لیست کنیم که به چه اعتقاد داشته باشیم و به چه اعتقاد نداشته باشیم
- کسی قصد اهانت به علما را ندارد هر چند نظری 180 درجه مخالف داشته باشند. از دوستان مخالف طلاکاری این تاپیک هم من اهانتی ندیدم. بلکه به خود این دوستان اهانت شده و یاوه سرا و وهابی خوانده شدند!!!
- الان بعضی علما مخالف قمه زنی هستند و انرا حرام میدانند و بعضی موافق آن. اگر علما حجت من هستند الان تکلیف من چیست؟ غیر از این است که خود نیز آستین بالا بزنم و بعد از دیدن ادله هر کدام، یک نتیجه گیری برای خود بکنم؟
قصد تفاخر ندارم اما سالهای خیلی زیادی رو به علوم اسلامی مشغول بودم و اگر قرار بود به حجت بودن علما (که صد البته در جای خود نکته درستی است) اکتفا کنم، هیچوقت عمرم رو نمیذاشتم تا شخصا مسائل رو مورد بحث و بررسی قرار بدم و به نتیجه برسم.
برخی دوستان این تاپیک که مخالف طلاکاری هستند، تنها از دوستان موافق، تقاضای دلیل نقلی و یا عقلی کردند و تا کنون جوابهای دوستان موافق، اونها رو قانع نکرده. بهتره محیط بحث بدور از 1- تهمت و بدزبانی 2-ارعاب و ترساندن باشه و مثل تمام تاپیکهای دیگه تنها دلیل ارائه بشه و مورد بحث و بررسی قرار بگیره و هر کسی هم در نهایت مختاره که نتیجه خودش رو از دلیلهای ارائه شده داشته باشه

صادق صادق;287914 نوشت:
یادتان باشد که اینجا بحث بر سر این نیست که چرا نماز یومیه 17 رکعت است یا چرا روزه در ماه مبارک رمضان واجب است تا صرفا مقلد مرجع تقلید باشیم و از طرفی اینجا تالار گفتگوی دینی هست که بسیاری از کاربران خود یا اهل علم هستند یا آشنا به علوم دینی .بنابراین بجای نقل قول صرف از یک مرجع بهتر بود دلیل عقلی محض آورده شود .

سلام
این بحث جزو اصول عقاید است یا جزو فروعات؟اگر جزو فروعات است که هست پس شما اگر مجتهد نیستید لازم است تقلید کنید و اگر مجتهد هستید که لازم است به فهم خود عمل کنید و تقلید جایز نیست.
صادق صادق;287914 نوشت:
اما متاسفانه این گفتار بازهم از دلیل نقلی خالی بود چون هیچ روایت یا حدیثی مربوط به مطلا کردن نداشت

اگر درباره مطلا کردن ؛روایتی وجود ندارد روایاتی هم بر منع این کار وجود ندارد لذا بنا بر روایات متعددی ؛ اصل بر حلیت است(کل شی ء لک حلال حتی تعلم انه حرام بعینه؛ همه چیز بر تو حلال است، مگر به حرمت آن آگاه شوی) بنابراین مطلا کردن تحت این اصل قرار گرفته و اشکالی ندارد.لطفا به پیامی که از این روایت استنباط می شود دقت کنید:
kahani1788;284815 نوشت:
در روایت آمده که در صدر اسلام پیشنهاد شد ستار کعبه را که قیمتی بوده بفروش برسد امیرالمؤمنین علیه السلام مانع شدند.

صادق صادق;287914 نوشت:
من قبلا هم گفتم و اینجا مجبور به دوباره گویی شدم که اگر مطلا کردن گنبد تعظیم شعائر است پس چرا از یاقوت و زمرد استفاده نمیشود
این مساله عرفی ست و استفاده از زمرد هم مادامی که نصی مبنی بر عدم استفاده نرسیده اشکالی ندارد
صادق صادق;287914 نوشت:
اصلا برای مرد مومن هم طلا میتواند بعنوان تعظیم شعائر باشد . چه کسی بهتر از مرد مومن برای استفاده از طلا !!
اولا:قیاس ممنوع

ثانیا:درباره عدم استفاده مردان از طلا ؛نص وجود دارد اما درباره عدم مطلا کردن گنبد و ضریح ٰ؛نصی وجود ندارد لذا تحت اصل حلیت قرار می گیرد.چنین استدلالی در مسائل متعدد فقه امر رایجی ست که فقها در صورت نبود نصی بر حرمت؛اصل حلیت که ریشه روایی دارد را مطرح کرده و قائل به جواز عمل می شوند.کتاب شرح لمعه شهید ثانی را ببینید
صادق صادق;287914 نوشت:
از طرفی حضرت آیت الله جوادی آملی مشخصا به اسراف در این امور اشاره کردند ! خب ملاک تعیین اسراف چیست ؟!
لطفا سخن ایشان را با ذکر منبع مرقوم دارید که گفته اند مطلا کردن گنبد و ضریح اسراف است.

صادق صادق;288058 نوشت:
یشتر به فکر فقرا باشید و در مال شما برای فقرا حقی است که در روز قیامت از آن حق سئوال میشود . ! او میگفت کسانی هستند که از عید قربان سال قبل گوشت نخورده اند! حالا کدام عقلی و کدام نقلی میگوید تراکت در خیابان بزنید و برای طلاکاری حرم ائمه طلا جمع آوری کنید ؟!
برادر من ؛شما که دغدغه فقرا دارید به این روایات دقت کنید:

امیرالمؤمنین می فرمایند:
«هیچ فقیری گرسنه نیست مگر آن که یک توانمند در کنار او پر خوری کرده است.»(سفینة البحار، ج 3، ص 474)

امام صادق علیه السلام فرمود:
«هیچ برهنه و محتاج و گرسنه ای در جامعه وجود ندارد مگر این که اغنیا و ثروتمندان گناه می کنند و حق خدا را نمی دهند.»(وافی، ج 10، ص 50)

و نیز فرموده اند:

«جز این نیست که زکات برای امتحان ثروتمندان و رفع حاجت تهیدستان واجب شد و اگر مردم زکات مال خود را می دادند، مسلمان فقیر و محتاج پیدا نمی شد و به وسیله حقی که خدا برایش قرار داده بی نیاز می شد.

بنابراین مشکل فقر ناشی از عدم پرداخت حقوق مالی همچون زکات و خمس است نه مطلا کردن چند گنبد و ضریح

بر اساس روایات اهل بیت(ع) اگر مسلمین زکات و خمس(که هر ساله باید پرداخت شود) و دیگر حقوق مالی همچون پرداخت کفارات و صدقه را ادا می کردند فقیری یافت نمی شد اما عجیب این است که ما به جای اینکه درباره آثار و فوائد زکات و خمس و...صحبت کنیم درباره مطلا کردن چند گنبد و ضریح باید جدال کنیم.

iman321;288079 نوشت:
الان بعضی علما مخالف قمه زنی هستند و انرا حرام میدانند و بعضی موافق آن. اگر علما حجت من هستند الان تکلیف من چیست؟ غیر از این است که خود نیز آستین بالا بزنم و بعد از دیدن ادله هر کدام، یک نتیجه گیری برای خود بکنم؟ قصد تفاخر ندارم اما سالهای خیلی زیادی رو به علوم اسلامی مشغول بودم و اگر قرار بود به حجت بودن علما (که صد البته در جای خود نکته درستی است) اکتفا کنم، هیچوقت عمرم رو نمیذاشتم تا شخصا مسائل رو مورد بحث و بررسی قرار بدم و به نتیجه برسم.
مساله روشن است اگر مجتهد هستید به اجتهاد خود عمل کنید و اگر نیستید از مرجع اعلم خود تقلید کنید.البته قمه زدن که واجب نیست (تا آنجا که می دانم)که حتما انجام بگیرد.

رحمان;288165 نوشت:

نقل قول:
سلام
این بحث جزو اصول عقاید است یا جزو فروعات؟اگر جزو فروعات است که هست پس شما اگر مجتهد نیستید لازم است تقلید کنید و اگر مجتهد هستید که لازم است به فهم خود عمل کنید و تقلید جایز نیست.
در باره فروع تقلید میکنم اما میتوانم دلیل آنرا بپرسم .همین حالا اگر بپرسم چرا نماز 17 رکعت است دلایل نقلی زیادی بر این مورد آورده میشود اما دلیل مطلا کردن وقتی میپرسم دلیل نقلی که وجود ندارد و دلیل عقلی هم اصلا کافی نیست . همانگونه که ایمان گرامی گفتند :هر مسلمان برای اینکه بتواند مساله دینی را بفهمد سه منبع دارد. 1- قران 2-احادیث و سنت 3-عقل
برای مطلا کردن که در قرآن و حدیث دلیلی نداریم پس مجبوریم بر دلیل عقلی تکیه کنیم که البته در سطور بعد بیشتر به آن خواهیم پرداخت .
نقل قول:
اگر درباره مطلا کردن ؛روایتی وجود ندارد روایاتی هم بر منع این کار وجود ندارد لذا بنا بر روایات متعددی ؛ اصل بر حلیت است(کل شی ء لک حلال حتی تعلم انه حرام بعینه؛ همه چیز بر تو حلال است، مگر به حرمت آن آگاه شوی) بنابراین مطلا کردن تحت این اصل قرار گرفته و اشکالی ندارد.لطفا به پیامی که از این روایت استنباط می شود دقت کنید:
دقت میکنم . هر چیزی حلال است تا وقتی که مشخصا حرام نشده باشد و با توجه به همان سه منبعی که ایمان عزیز گفتند عقل نمیتواند حکم کند که با وجود فقرا میتوان طلا به گنبد و بارگاه چسبانید . شنیده ام که اگر مقدار آبی فقط برای وضو داشته باشیم و سگی تشنه باشد باید نماز را با تیمم خواند و آب را به سگ تشنه داد ! به نظر شما این روایت صحیح هست یا نه ؟!
نقل قول:
این مساله عرفی ست و استفاده از زمرد هم مادامی که نصی مبنی بر عدم استفاده نرسیده اشکالی ندارد
عزیز دل برادر خودتان میفرمایید عرفی ! خب این عرف را چه کسی درست کرده ! اگر این مسئله عرفی هست چرا عرف را در جهت حفظ جان ومال و ناموس و دین مردم درست نکنیم !
ا
نقل قول:
ولا:قیاس ممنوع
ثانیا:درباره عدم استفاده مردان از طلا ؛نص وجود دارد اما درباره عدم مطلا کردن گنبد و ضریح ٰ؛نصی وجود ندارد لذا تحت اصل حلیت قرار می گیرد.چنین استدلالی در مسائل متعدد فقه امر رایجی ست که فقها در صورت نبود نصی بر حرمت؛اصل حلیت که ریشه روایی دارد را مطرح کرده و قائل به جواز عمل می شوند.کتاب شرح لمعه شهید ثانی را ببینیدلطفا سخن ایشان را با ذکر منبع مرقوم دارید که گفته اند مطلا کردن گنبد و ضریح اسراف است.
کاملا صحیح اما همانگونه که در سطور بالا گفتم بنابر عدم وجود دلیل نقلی و نیز بنابر بر دلیل عقلی نمیتوان مطلا کردن را صحیح دانست .
ضمنا آیت الله جوادی آملی فقط گفتند برخی کارها در این امور اسراف است و مصداق تعیین نکردند . خب شما بفرمایید چکاری در این امور اسراف میتواند باشد و با چه معیاری اسراف را تعیین میکنید ؟! شرع معیار تعیین اسراف است یا عرف ؟!
نقل قول:

برادر من ؛شما که دغدغه فقرا دارید به این روایات دقت کنید:
امیرالمؤمنین می فرمایند:
«هیچ فقیری گرسنه نیست مگر آن که یک توانمند در کنار او پر خوری کرده است.»(سفینة البحار، ج 3، ص 474)

امام صادق علیه السلام فرمود:
«هیچ برهنه و محتاج و گرسنه ای در جامعه وجود ندارد مگر این که اغنیا و ثروتمندان گناه می کنند و حق خدا را نمی دهند.»(وافی، ج 10، ص 50)

و نیز فرموده اند:

«جز این نیست که زکات برای امتحان ثروتمندان و رفع حاجت تهیدستان واجب شد و اگر مردم زکات مال خود را می دادند، مسلمان فقیر و محتاج پیدا نمی شد و به وسیله حقی که خدا برایش قرار داده بی نیاز می شد.

بنابراین مشکل فقر ناشی از عدم پرداخت حقوق مالی همچون زکات و خمس است نه مطلا کردن چند گنبد و ضریح

بر اساس روایات اهل بیت(ع) اگر مسلمین زکات و خمس(که هر ساله باید پرداخت شود) و دیگر حقوق مالی همچون پرداخت کفارات و صدقه را ادا می کردند فقیری یافت نمی شد اما عجیب این است که ما به جای اینکه درباره آثار و فوائد زکات و خمس و...صحبت کنیم درباره مطلا کردن چند گنبد و ضریح باید جدال کنیم.
مساله روشن است اگر مجتهد هستید به اجتهاد خود عمل کنید و اگر نیستید از مرجع اعلم خود تقلید کنید.البته قمه زدن که واجب نیست (تا آنجا که می دانم)که حتما انجام بگیرد.


شدیدا درد فقرا را دارم وفقط گاهی آیه شریفه " وَلاَ تَجْعَلْ يَدَكَ مَغْلُولَةً إِلَى عُنُقِكَ وَلاَ تَبْسُطْهَا كُلَّ الْبَسْطِ فَتَقْعُدَ مَلُومًا مَّحْسُورًا" باعث آرامشم میشود و البته تمام آن روایات معصومین علیهم السلام را هم کاملا قبول دارم و معتقدم این دستورها باید به نحوی اجرایی شود یعنی بصورت قوانین مدنی به زور اجرا شود که قبلا در برخی کشورها تحت عنوان مالیات اجرایی شده و آثار خوبی هم از آن مشاهده شده اما بدلیل حساسیت به موضوع فقر که در واقع یک کلمه نیست بلکه طیف بزرگی از فاجعه و مسبب بسیاری از نابسامانیهای اجتماعی و روانی وجسمی هست میگویم که چرا از هر امکانی جهت زدودن آن استفاده نمیشود که هیچ حتی کسانی که باید بگویند قال رسول الله صلی الله علیه و آله و سلم :
من سمع رجلا ينادي للمسلمين و لم يجبه فليس بمسلم
و فریاد اینهمه بیمار بی بضاعت دختر بی جهیزیه پسر بیکار و پدر درمانده و مادر بی توشه را میبیند و بجای اجابت نیاز آنها توصیه و سفارش کند که طلا به گنبد بچسبانید !
واقعا اگر آبی فقط برای وضو داشته باشید و سگ نه انسانی تشنه در مجاور شما باشد چه میکنید ؟!

[="Tahoma"][="Navy"]باسلا و عرض ادب خدمت تمامی دوستانی که در این تاپیک شرکت کرده اند، توجه آنها را به چند نکته جلب می کنم، البته ممکن است، حالت جمع بندی مطالب قبلی هم حساب بشود.
[=tahoma][=&quot] [/][/]
[=tahoma]1. [=&quot]اولا در خصوص ساخت ضریح امام حسین باید عرض شود، حرکت ساخت این ضریح مردمی بوده و ربطی به دستگاه و دولت و حکومتی ندارد و طبق گفتار مدیر پروژه ساخت ضریح و آمار به دست آمده، اکثر افرادی که در این راه کمک کرده اند، خودِ افرادی بوده اند که فقیر هستند و نیازمند کمک مادی می باشند و به آن طلا و نقره ای که اهدا ننموده اند محتاج ترند، مانند آن پیر زنی که با آن حالتِ عجیب و منقلبِ خود، وارد فضای کارگاه ساخت ضریح شد و قربون صدقه امام حسین می رفت و به نماز پرداخت و از گوشه روسری خود مشته پولی را در آورد به ساخت ضریح هدیه کرد و گفت که این پول، دست مزد گونی هایی است که در طول یک سال با دست خودم، دوخته ام و بابت هر کدام 100تومان دستمزد گرفته ام و مبلغ آن 64800 تومان شده است. او همه دسترنج یک سال خود را می داد.[/][/]
[=tahoma][=&quot]همه کارگزاران این مجموعه به یاد آن پیرزنی افتاده بودند که با گوله کلافی به خریدن یوسف، در صف خریداران ایستاده بود، شما این حرکت را چه می نامید؟ این ابراز عشق را خطا می دانید؟ حالا چه با این پول ضریح ساخته شود تا به عنوان بقعه ای زیبا بر روی قبر مطهر قرار گیرد، یا طعامی بشود به عنوان نذری برای مردم خرج گردد.[/][/]

[/]

[=tahoma][=&quot]آنچه که زیباست و از همه مهمتر است، این رابطه و عشق و علاقه است. در مقابل چنین کار قشنگی، کسی نمی آید بگوید ای پیر زن برو پولت را جای دیگری خرج کن، برو برای خودت نان بخر تو خود محتاج تری. اصلا در مقام محبت و ابراز علاقه به اهل بیت(نعمت بدین بالایی)، بسیار زشت است که سخن از این حرفها زده شود، گویا از قضیه اصلی که محبت اهل بیت است غافل شده ایم. [/]
[=&quot]با چه قیمت و خرجی می توان این ارادت را در قلوب مردم ایجاد کرد؟ طلا؟ نقره؟ مال؟ مقام؟ آبرو؟[/]
[=&quot]بالاخره این هم یک فضایی است که باعث شده تا مردم بدین وسیله، محبتشان را امامشان ابراز کنند.[/]
[=&quot]این یکی از مصادیق «قل لا اسئلکم علیه اجرا الا الموده فی القربی» است. مودت یعنی، محبت شدید به همراه ابراز، که یکی از واجبات است. و مردم با این حرکت، به نوعی محبت خود را ابراز می کنند.[/]
[=&quot]حالا چه حساسیتی است که بعضی ها روی طلا و نقره دارند، معلوم نیست. تا بحث از طلا و نقره می شود، بحث از اسراف و کمک به فقرا به یاد می افتد، جای دیگر اسراف وجود ندارد.[/][=&quot]؟[/]
[=&quot]ادامه...
[/]
[/]

[=tahoma]

[=tahoma]2. [=&quot]یکی دیگر از دلایل، همان است که بارها گفته شده، و آن این که این حرکت، مصداقی به عنوان شعائر اسلامی است.[/][/]

[=tahoma][=&quot]بله، شعائر یعنی اموری که که شما با دیدن آن به یاد دین و امام و مذهب بیفتید. آیا وقتی شما ضریحی را می بینید، - البته خودمان، ضریح را سمبل بقاع متبرکه کرده ایم- خداوکیلی به یاد ائمه و زیارت آنها نمی افتید؟[/][/]

[=tahoma][=&quot]تصور بکنید که زیارت امام رضا(ع) رفته اید، اگر به جای ضریح نقره ای، آهن و حلبیِ رنگ کرده بود، یا هر چیز دیگر، آیا خودمان نمی گفتیم که چقدر بی قابل است؟ چقدر بی مهری نسبت به امامان کرده ایم و برای او ارزش قائل نشده ایم؟ آیا به خود چنین نمی گفتیم؟[/][/]

[=tahoma][=&quot]درست است، اگر امام معصوم، زنده بودند و برای خودشان می خواستند خانه ای بسازد، از این زیورآلات استفاده نمی کرد، خانیشان را آیینه کاری نمی کردند، ولی وقتی این کارها به دست ماست و به اسم ما تمام می شود، آیا نباید به نحو احسن و در حدّوسع به این مهم بپردازیم؟ مائیم که داریم برای اماممان مایه می گذاریم.[/][/]

[=tahoma][=&quot]شما اگر به دیدار محبوبتان بروید، آیا از بهترین تحفه های دنیا برایش نمی برید؟ بهترین چیزی که دوست دارید، بهترین چیزی که در این دنیا برایتان ارزش دارد، می برید.[/][/]

[=tahoma][=&quot]آیا طلا و نقره، از ارزشمندترین کالاهای دنیایی نیست؟ خوب، بهتر نبود وقتی خدمت محبوبتان می رفتید برای او مطلا به جای طلا می برید و به او می گفتید من جلوی راهم چند فقیر دیدم، گفتم اگر این طلاها را بخواهم برای شما بیاورم اسراف است، مقداری خرج آنها کردم و در عوض برای شما بَدَل آورده ام، آیا این در مرام عاشقی صحیح است؟ آیا یک عاشق چنین میکند؟[/][/]
[=tahoma][=&quot]ادامه...
[/]
[/]


[/]

[="Tahoma"][="Navy"][=&quot]ما چیز بهتری از این نداشتیم که برای اهل بیت عطا کنیم و الا می کردیم، اگر طلا استحکام داشت، مردمِ عاشق، خشت و گل حرم های اهل بیت را هم از طلا می کردند تا بگویند آقا جان ما به شما ارادت داریم، کاری از دستمان بر نمی آید.[/]
[=&quot]اینقدر نباید روی طلا و نقره حساس بود، مردم طلا و نقره های اضافی خود را خرج ضریح کرده اند، از دست و گوش و گردنِ خود باز کرده به امامشان اهدا نموده اند، اگر اینجا خرج نمی شد، اگر اینجا به کار نمی رفت، در آخرِ امر بدست یک سری انسانی که معلوم نیست مسلمانند یا کافر قرار می گرفت تا با آن اموال خود را زیاد کنند، اما الان شبکه ای از شبکه های ضریح امامی شده است که بوسه گاه امام زمان قرار خواهد گرفت. آیا این بد است؟[/]
[=&quot]عزیز، مقام سخن را اشتباه نگیرید، این جا سخن از عشق و علاقه است، در مقام محبت، بحث از اسراف پیش نمی آید.[/]
[=&quot]اگر دنبال دلیل روایی هستید که عتبه مقدسه را باید از طلا کرد، از همین الان بدانید، هیچ روایتی نداریم و ما هم هیچ ادعایی نداریم که اهل بیت گفته اند گنبد و بارگاه ما را از طلا بسازید، ولی ادعا می کنیم که گفته اند محبت خود را به ما ابراز کنید و ابراز محبت، از اوجب واجبات است، و می توان گفت، اهدای ضریح طلا و نقره، یکی از کوچکترین، ناقابلترین، و کمترین، تحفه هایی است که می توانیم به شما اهدا کنیم. هر چند ابراز محبت شیوه های بهتری هم دارد، و کسی منکر نیست.[/]
[=&quot]اگر لازم باشد، جانمان را هم اهدا می کنیم. [/]
[=&quot]مانند جَون، غلام سیاه امام حسین که با بدن برهنه به مقابله با دشمن رفت و خون خود را نثار حضرت کرد.[/]
[=&quot]نه امام حسین و نه کسی دیگر به او نگفت، ای جَون چرا اسراف می کنی؟ چرا لباست را در می آوری و بی زره می شوی تا به دشمن حمله کنی؟ خوب زره به تن کن، بدنِ تو اسراف است، اگر سالمتر بمانی، بیشتر از امامت دفاع می کنی، دیر تر میمیری، بیشتر زنده می مانی و بیشتر می کشی، این چه کاری بود تو کردی؟ آیا در مقام عشقبازی سربازانی چون جون، کسی سخن از اسراف به ذهنش خطور می کند؟[/]
[=&quot]عزیزان، آیا در مقام عاشقی، چنین حرفهایی پیش می آید؟[/]
[=&quot]ما فقط می خواهیم بگوییم، ضریح سازی، کارِ عشق است. چرا این همه قلم زن، برای قطعات آیات و روایات ضریح، قلم زنی می کنند؟ چون یکی از بهترین چیزها نزد ما ایرانیان، هنرِ ماست، آیا به محبوب، بهترین چیزها را عطا نمی کنند؟ به بهترین وجه، قلم نزنیم؟ روی بهترین چیزها قلم زنی نکنیم؟ [/]
[=&quot]شما وقتی به محبوبتان، خطِ زیبای خود را اهدا می کنید، روی کاغذ پاره ای می نویسید تا اسراف نشود، یا روی قابی از نقره و طلا اهدا می کنید؟ یک هنرمند، هنر خود را اهدا می کند، یک عالم، کتاب علمی ای که نوشته، آن را به امامش اهدا می کند، یک محبت، مجلس به نام امامش میگیرد، یکی نذر می کند، یکی طلاهایش را می دهد...[/]
[/]

[=tahoma]

3. [=&quot]مطلب بعدی این که محدود کردن سوال بین این که آیا با فلان پول، ضریح را طلا کنیم یا به فقرا اطعام کنیم، فرض غلطی است. زیرا ما مخیر و مردد بین کمک به فقرا و ساخت ضریح با فلان پول نشده ایم تا این سوال پیش بیاید.[/]

[=&quot]بله اگر مردد بین این دو امر بودیم، خودِ امام حسین هم راضی نبودند که شخصِ مسلمانی از گرسنگی بمیرد ولی ما طلاهایمان را، خرج ضریح ایشان بکنیم. ما چیز بهتری از این نداشتیم که برای اهل بیت عطا کنیم و الا می کردیم، اگر طلا استحکام داشت، مردمِ عاشق، خشت و گل حرم های اهل بیت را هم از طلا می کردند تا بگویند آقا جان ما به شما ارادت داریم، کاری از دستمان بر نمی آید.[/]

[=&quot]اینقدر نباید روی طلا و نقره حساس بود، مردم طلا و نقره های اضافی خود را خرج ضریح کرده اند، از دست و گوش و گردنِ خود باز کرده به امامشان اهدا نموده اند، اگر اینجا خرج نمی شد، اگر اینجا به کار نمی رفت، در آخرِ امر بدست یک سری انسانی که معلوم نیست مسلمانند یا کافر قرار می گرفت تا با آن اموال خود را زیاد کنند، اما الان شبکه ای از شبکه های ضریح امامی شده است که بوسه گاه امام زمان قرار خواهد گرفت. آیا این بد است؟[/]

[=&quot]عزیز، مقام سخن را اشتباه نگیرید، این جا سخن از عشق و علاقه است، در مقام محبت، بحث از اسراف پیش نمی آید.
ادامه...
[/]


[/]

[=tahoma]
[=&quot]اگر دنبال دلیل روایی هستید که عتبه مقدسه را باید از طلا کرد، از همین الان بدانید، هیچ روایتی نداریم و ما هم هیچ ادعایی نداریم که اهل بیت گفته اند گنبد و بارگاه ما را از طلا بسازید، ولی ادعا می کنیم که گفته اند محبت خود را به ما ابراز کنید و ابراز محبت، از اوجب واجبات است، و می توان گفت، اهدای ضریح طلا و نقره، یکی از کوچکترین، ناقابلترین، و کمترین، تحفه هایی است که می توانیم به شما اهدا کنیم. هر چند ابراز محبت شیوه های بهتری هم دارد، و کسی منکر نیست.[/]
[=&quot]اگر لازم باشد، جانمان را هم اهدا می کنیم. [/]
[=&quot]مانند جَون، غلام سیاه امام حسین که با بدن برهنه به مقابله با دشمن رفت و خون خود را نثار حضرت کرد.[/]
[=&quot]نه امام حسین و نه کسی دیگر به او نگفت، ای جَون چرا اسراف می کنی؟ چرا لباست را در می آوری و بی زره می شوی تا به دشمن حمله کنی؟ خوب زره به تن کن، بدنِ تو اسراف است، اگر سالمتر بمانی، بیشتر از امامت دفاع می کنی، دیر تر میمیری، بیشتر زنده می مانی و بیشتر می کشی، این چه کاری بود تو کردی؟ آیا در مقام عشقبازی سربازانی چون جون، کسی سخن از اسراف به ذهنش خطور می کند؟[/]
[=&quot]عزیزان، آیا در مقام عاشقی، چنین حرفهایی پیش می آید؟[/]
[=&quot]ما فقط می خواهیم بگوییم، ضریح سازی، کارِ عشق است. چرا این همه قلم زن، برای قطعات آیات و روایات ضریح، قلم زنی می کنند؟ چون یکی از بهترین چیزها نزد ما ایرانیان، هنرِ ماست، آیا به محبوب، بهترین چیزها را عطا نمی کنند؟ به بهترین وجه، قلم نزنیم؟ روی بهترین چیزها قلم زنی نکنیم؟ [/]
[=&quot]شما وقتی به محبوبتان، خطِ زیبای خود را اهدا می کنید، روی کاغذ پاره ای می نویسید تا اسراف نشود، یا روی قابی از نقره و طلا اهدا می کنید؟ یک هنرمند، هنر خود را اهدا می کند، یک عالم، کتاب علمی ای که نوشته، آن را به امامش اهدا می کند، یک محبت، مجلس به نام امامش میگیرد، یکی نذر می کند، یکی طلاهایش را می دهد...[/]
[/]

[="Tahoma"][="Navy"][=&quot]بلکه فرض در این است که ما پولی داریم که می خواهیم به اسم ضریح خرج کنیم و برای فقرا هم به طور مجزا، پولهایی خرج کرده ایم و می کنیم، اصلا این پول با آن پول فرق می کند، ما چند پول داریم و در جاهای مختلفی می خواهیم خرج کنیم، آیا همه ی خدمت، این است که اگر پول یا مالی بدست آوردیم خرج شکم فقرا بکنیم؟ آیا کارهای دیگر، مثلا خرج معرفت و هدایت و تبلیغ مردم به سمت دین، نوعی خدمت، بلکه بهترین خدمت نیست که شما در موقع خرج طلا به یاد شکم فقرا فقط می افتید؟ آیا روح بالاتر است یا جسم؟ روح جاوید است یا جسم؟ پولی خرجِ روح آدم، و هدایت او بشود افضل است یا خرج جسم او بشود؟ آیا خرج ترویج محبت اهل بیت، این سرمایه گرانبها و جاویدان، بشود بهتر است یا خرجهای دیگر؟ البته به عبارتی مقایسه اینها با هم اصلا، غلط است. زیرا هر کدام در جای خود باید خرج شود هم جسم و هم روح. [/]
[=&quot]مشکل ما این است که فرض را مردد بین روح و جسم می کنیم، بعد می خواهیم بگوییم که پس چون روح بالاتر است، خرج برای روح انسانها، اولویت بر خرج جسم آنها دارد. در صورتیکه فرض چنین نیست. الان مردد بینِ خرج برای روح و خرج برای جسم نشده ایم. هر کدام به جای خود، با بودجه های مربوط به خود، باید خرج شوند.[/]
[=&quot]روایتی هم که درباره نان مردم سخن گفته، [/][=&quot]"[/][=&quot]اللهمّ بارِک لنا فی الخُبز و لا تُفَرِّقْ بیننا و بینَه فلولا الخبزُ ما صلّینا و لا صُمْنا و لا ادَّینا فرائضَ ربّنا[/][=&quot]"[/][=&quot] مربوط به احترام به نان و نعمتهای خداست و این که در بین نعمتهایی که برای رشد جسمانی انسان اهمیت دارد، نان، از بالاترین و بهترین نعمتهاست که به تنهایی غذای کاملی است که قوام ِ بدن به آن می باشد. اگر نان نبود، قوتِ برای عبادتِ خدا پیدا نمی کردیم، نه این که دین و دنیا و آخرت و همه چیز مردم، نان باشد و همه خدمتها باید برای بدست آوردن نان صورت پذیرد و خرج دیگری نکنیم.[/]
[/]

[="Tahoma"][="Navy"][=&quot] [/]
[=&quot]هواسمان باشد گاهی، به طرزی از احادیث سخن گفته می شود که گویا حلِّ مشکلات شکمی مردم، افضل خدمتها است، در حالی که اگر دقت نشود گاهی توجه به شکم پرستی و اهیمت به آن است. گاهی این طوری بیان می شود که ای مردم به شما بگوییم اگر نانتان تامین نشود، شما دیگر خدا را عبادت نخواهید کرد، اگر فقیر بشودی، حتما کافر خواهید شد. و این طور القا کردن غلط است.[/]
[=&quot]می شود مردم را جوری تربیت کرد که در حال فقر، نان به هم قرض بدهند. ایثار کنند و از سهم خود بگذرند. مصداقی از آیه «و یطعمون الطعام علی حبه مسکینا و یتیما و اسیرا» بشوند.[/]
[=&quot]اصلا در کتب روایی مانند اصول کافی و وسائل الشیعه، ابوابی داریم که اهل بیت در حال فقر و تنگدستی، صدقه می دادند. پس همیشه فقر بد نیست. همیشه فقر، کفرزا نیست. «کاد الفقر این یکون کفرا»، این حدیث برای انسانهای عوام از نوعِ بی ایمان است. یعنی هواست باشد تا شکم مردم بی ایمان سیر نشود، نمی توانند، اسلام بیاورند، تازه فرموده «کاد» یعنی نزدیک است که کافر شوند نه این که حتما کافر می شوند.[/]
[=&quot]خواندن این حدیث و نسبت دادن به همه مردم عاشق و حسینی، یک اتهام است.(یعنی اگر فقیر بشوید، کافر می شوید؛ اصلا انسان مومن وقتی فقیر بشود، میدانِ امتحانی است که ایمانش کامل تر بشود نه این که کافر بگردد) این مردم افرادی هستند که اگر در طول سال برای خودشان برنج هندی یا کپنی مصرف می کنند، وقتی می خواهند برای سیدالشهداء اطعام کنند، بهترین برنج را خرج می کنند. از گُل محصول خود می دهند. «لن تنال البر حتی تنفقوا مما تحبون». هر گز به نیکی نمی رسید تا این که آز آنچه که دوست می دارید انفاق کنید. طلا و نقره هم بهترین چیزی است که برای هدیه داشته اند، اگر چیزی بهتر از این بود، آن را می دادند، اینجا سخن از محبت است، سخن از اسراف نیست. همین آدمی که وقتی پروژه ساخت ضریح را می بیند و ناخودآگاه و از روی عشق و علاقه دست می برد و گوشواره خود را اهدا می کند، همین شخص، وقتی فقیری از مومنین ببیند، انگشتر از دست خود وا می کند و به او اهدا می نماید. نباید مقامِ سخن را اشتباه گرفت. این کوته اندیشی است.[/]
[=&quot]امیدوارم تمام این مطالب را خوانده باشید و جواب برایتان کمی روشن شده باشد.[/]
[/]

صادق صادق;288170 نوشت:
در باره فروع تقلید میکنم اما میتوانم دلیل آنرا بپرسم .

سلام
بله می توانید منتها سخن ما در پاسخ به شما مطرح شد که این امر را از محدوده تقلید خارج دانستید و گفتید:
صادق صادق;287914 نوشت:
یادتان باشد که اینجا بحث بر سر این نیست که چرا نماز یومیه 17 رکعت است یا چرا روزه در ماه مبارک رمضان واجب است تا صرفا مقلد مرجع تقلید باشیم
و ما هم گفتیم:
رحمان;288165 نوشت:
این بحث جزو اصول عقاید است یا جزو فروعات؟اگر جزو فروعات است که هست پس شما اگر مجتهد نیستید لازم است تقلید کنید و اگر مجتهد هستید که لازم است به فهم خود عمل کنید و تقلید جایز نیست.
مکرر ادعا می کنید:
صادق صادق;288170 نوشت:
برای مطلا کردن که در قرآن و حدیث دلیلی نداریم پس مجبوریم بر دلیل عقلی تکیه کنیم که البته در سطور بعد بیشتر به آن خواهیم پرداخت .
صادق صادق;288170 نوشت:
ا توجه به همان سه منبعی
پس اصل حلیت که روایات به آن تصریح دارند چیست؟یا روایت امیرالمومنین(ع)؟
درباره عقل سخن بسیار است که می توانید به اصول مظفر رجوع کنید اما استفاده شما از عقل در اینجا ظاهرا اشتباه است چون اولا:عقل نظری نمی تواند مستقیما و ابتدائا حکم شرعی را درک کند و عقل عملی نیز قدرت درک مستقیم احکام الهی را ندارد.مراد از عقل که از ادله احکام است در درک صغریات(حسن و قبح افعال) عقل عملی؛ و در درک ملازمه عقلیه؛عقل نظری ست.(اصول مظفر؛مبحث دلیل عقلی)
مراد از دلیل عقلی که بتواند بعنوان دلیل مستقل و دلیل چهارم مورد استفاده قرار گیرد اینست:هر حکم عقلی که موجب قطع به حکم شرعی ست(همان منبع)
و جالب است بدانید که برخی متقدمین همچون شیخ مفید و شیخ طوسی دلیل عقلی را در ردیف ادله ذکر نکرده اند و اولین عالم اصولی که به دلیل عقلی تصریح کرده ابن ادریس حلی(598 ق) است که قرن ششمی ست و وی نیز بعد از کتاب و سنت و اجماع؛از دلیل عقلی سخن گفته است.آیا برای مطلا کردن؛ اجماع علمای حاضر کفایت نمی کند؟
ثانیا: چنانکه گفته شد:

رحمان;287868 نوشت:
با کدام عقل؟و با عقل چه کسی؟با عقل شما؟ مگر علما و اسلام شناسان ما که این کار را جزو شعائر می دانند نعوذ بالله عقل ندارند؟
شما سیره عقلا را حجت می دانید یا نه؟
صادق صادق;288170 نوشت:
شنیده ام که اگر مقدار آبی فقط برای وضو داشته باشیم و سگی تشنه باشد باید نماز را با تیمم خواند و آب را به سگ تشنه داد ! به نظر شما این روایت صحیح هست یا نه ؟!
باز هم که قیاس کردید.وقتی درباره این مساله روایت و نص وجود دارد که معلوم است باید به نص عمل کرد اما درباره مساله محل بحث نصی بر مخالفت و تعیین تکلیف نیست لذا تحت اصل حلیت عمل می شود.
صادق صادق;288170 نوشت:
ضمنا آیت الله جوادی آملی فقط گفتند برخی کارها در این امور اسراف است و مصداق تعیین نکردند .
پس چرا قبلا ادعا کرده بودید که :
صادق صادق;287914 نوشت:
از طرفی حضرت آیت الله جوادی آملی مشخصا به اسراف در این امور اشاره کردند
صادق صادق;288170 نوشت:
فریاد اینهمه بیمار بی بضاعت دختر بی جهیزیه پسر بیکار و پدر درمانده و مادر بی توشه را میبیند و بجای اجابت نیاز آنها توصیه و سفارش کند که طلا به گنبد بچسبانید !
برادر من ظاهرا به سخن ما دقت نمی کنید.
اولا:اگر منصفانه قضاوت کنید بیشترین توصیه و سفارش علما و مبلغین(در قالب کتاب و منبر و...) درباره پرداخت زکات و خمس و دیگر حقوق مالی ست.آیا شما منکرید؟مگر ما چند ضریح و گنبد داریم؟
ثانیا گفته شد که:
رحمان;288165 نوشت:
امیرالمؤمنین می فرمایند: «هیچ فقیری گرسنه نیست مگر آن که یک توانمند در کنار او پر خوری کرده است.»(سفینة البحار، ج 3، ص 474) امام صادق علیه السلام فرمود: «هیچ برهنه و محتاج و گرسنه ای در جامعه وجود ندارد مگر این که اغنیا و ثروتمندان گناه می کنند و حق خدا را نمی دهند.»(وافی، ج 10، ص 50) و نیز فرموده اند: «جز این نیست که زکات برای امتحان ثروتمندان و رفع حاجت تهیدستان واجب شد و اگر مردم زکات مال خود را می دادند، مسلمان فقیر و محتاج پیدا نمی شد و به وسیله حقی که خدا برایش قرار داده بی نیاز می شد. بنابراین مشکل فقر ناشی از عدم پرداخت حقوق مالی همچون زکات و خمس است نه مطلا کردن چند گنبد و ضریح
رحمان;288165 نوشت:
بر اساس روایات اهل بیت(ع) اگر مسلمین زکات و خمس(که هر ساله باید پرداخت شود) و دیگر حقوق مالی همچون پرداخت کفارات و صدقه را ادا می کردند فقیری یافت نمی شد

بنابراین با انجام و پرداخت حقوق مالی واجب و مستحب؛می توان بین رفع فقر کامل از جامعه و مطلا کردن گنبد جمع کرد.

به نظر بنده اگر همه مسلمین حقوق مالی خود را می دادند علاوه بر رفع فقر؛شاید می توانستیم تمام گنبد امامزادگان را هم مطلا کنیم .

با سلام خدمت جناب بصیر - کارشناس پاسخگوی محترم؛
از وقتی که گذاشتید بسیار متشکرم. ولی پاسخ هایتان تکرار مکررات بود و اگر دقت کرده بودید در پست شماره 82 و 84 همه اینها پاسخ گفته شد. بنده مطالبتان را جمع بندی کرده و دوباره پاسخ می گویم.

1. از مردمی بودن کمک ها صحبت کردید.
در این مورد دو مطلب قابل ذکر است :
اولا تبلیغات و فرهنگ سازی این مسئله اصلا مردمی نیست. مدیریت این کار هم به عهده ستاد عتبات عالیات است. البته نهاد های دیگری چون سپاه و بسیج هم به شدت با این نهاد همکاری می کنند. بنده خود زمانی فرمانده پایگاه بودم. ماهی یکبار در جلسات شورای حوزه نماینده عتبات عالیات می آمد و فرماندهان پایگاه می بایست در مورد عملکردشان در این خصوص گزارش می دادند.
ثانیا اگر حتی تماما این حرکت را مردمی بدانیم باز چیزی عوض نمی شود. تنها اشکال حیف و میل بیت المال برطرف می شود. ولی آیا مردمی بودن این حرکت دلیل بر درستی آن است؟ آیا فرهنگ های غلط بسیاری در بین مردم رواج ندارد. به یکی از این فرهنگ های غلط که شباهت بسیاری به این حرکت دارد در موارد بعدی اشاره خواهم کرد. این وظیفه علما و عقلا است که درستی و نادرستی یک حرکت را با عقل بسنجند و بعد به تبلیغ و جهت دهی احساسات و حرکت های مردمی در این خصوص تلاش کنند.

2. به ابراز محبت مردم اشاره کردید و گفتید این نشانه محبت و عشق مردم به اهل بیت است. گفتید که در مقام عشق اسراف مطرح نیست.
به یک نمونه ابراز عشق مردم که در شرع هم به آن سفارش شده اشاه می کنم. آیا در شریعت ما به عشق مردم به همسرانشان پرداخته نشده است؟ آیا حضرت علی (ع) به حضرت فاطمه عشق نمی ورزید؟ آیا این عشق و محبت ها مقدس نیست؟ حال اگر جوانی مصداق این عشق ورزیدن را این بداند که به تعداد سال تولد همسرش سکه طلا مهرش کند آیا این از نظر شما و شریعت اسلام موجه است؟ آیا این نظام اسلامی نیست که در خصوص از بین بردن این فرهنگ های غلط در بین مردم تلاش می کند؟ آیا نباید مردم احساساتشان را با عقلشان سنجیده و سبک و سنگین کرده و سپس جهت دهند؟ آیا صرف اینکه پشت عملی محبت و احساسات و عواطف وجود دارد دلیل بر موجه بودن آن عمل است؟ در جایی شنیدم که برخی علما برای ازدواج های با مهریه بیش از 14 سکه خطبه نمی خوانند.

3. اشاره فرمودید که وقتی به ضریح و گنبد مقبره امامان می نگریم به یاد آنها می افتیم. اشاره کردید که اگر به جای نقره آهن و حلبی رنگ کرده بود بی قابل نبود؟
بله درست است ولی عزیز بزرگوار آیا از بین فلزات فقط نقره و آهن و حلبی را یافتید؟ آیا نمی توان با ضریح امام را با فولاد درست کرد و رنگ زیبایی هم به آن زد و آبرومندش کرد؟ آیا به جای حلبی نمی توان از ورق ضخیم فولادی استفاده کرد؟ آیا مقاومت این ها کم است؟ مقاومت فشاری و کششی فولاد بسیار بیشتر از نقره است. ولی نقره به لحاظ اکسیداسیون ( زنگ زدن ) مقاومت بیشتری دارد که برای این کار هم می توان از پوشش های ضد زنگ قوی استفاده کرد. به هر حال هم به لحاظ بالا بردن استحکام و هم به لحاظ زیبایی امروزه راه حل های بسیاری وجود دارد. کدام یک از مردم آمدند تست کردند ببینند که نقره بکار رفته در ضریح ها اصل است یا روکش نقره یا رنگ نقره ای است؟ حتی برای گنبدهای طلایی هم می توان از رنگ های طلایی استفاده کرد. خلاصه راه حل بسیار است.
آیا اگر به جای نقره و طلا از راه حلهای جایگزین استقاده شود مردم یاد ائمه نمی افتند؟ البته خود در پاسختان جواب خودتان را دادید. بله ما خود ضریح و گنبد را سمبل بقاع متبرکه کردیم.
ادامه دارد .....
و من الله توفق

بصیر;288196 نوشت:
1. اولا در خصوص ساخت ضریح امام حسین باید عرض شود، حرکت ساخت این ضریح مردمی بوده و ربطی به دستگاه و دولت و حکومتی ندارد

با سلام برادر گرامی؛
اولا که این عذری بدتر از گناه است. چگونه ممکن است انسان راضی شود که به فرض مردمی بودن حرکت اشکالی در آن نیست؟
فرض کنید همین مردم خدایی ناکرده به صورت جماعتی به کسی تجاوز کنند؛ آیا حرکت آنان مورد تائید است؟
آیا می توان گفت چون حرکت مردمی بوده پس شان دینی دارد؟
مشکل ما اینجاست که این اقدام را مغایر با دین می دانیم؛ و حکومتی که از آن پشتیبانی می کند نیز به همان مقدار مقصر ماجرا است.
بصیر;288196 نوشت:
مانند آن پیر زنی که با آن حالتِ عجیب و منقلبِ خود، وارد فضای کارگاه ساخت ضریح شد و قربون صدقه امام حسین می رفت و به نماز پرداخت و از گوشه روسری خود مشته پولی را در آورد به ساخت ضریح هدیه کرد و گفت که این پول، دست مزد گونی هایی است که در طول یک سال با دست خودم، دوخته ام و بابت هر کدام 100تومان دستمزد گرفته ام و مبلغ آن 64800 تومان شده است. او همه دسترنج یک سال خود را می داد.

اگر همین پیرزن با همین شرایط این پول را برای امام حسین -رض- ببرد و به شخص او تحویل دهد؛ آیا جز این است که حضرت آن را قبول نمی کند؟ کدام امام بزرگوار راضی به گرفتن دسترنج مردم برای خود هستند؟ آیا سندی در تاریخ وجود دارد که بزرگواران اخذ وجوه و طلا برای خود کرده باشند؟
بصیر;288196 نوشت:
این ابراز عشق را خطا می دانید؟

دقیقا مصداق مشخص خطا هست.
بصیر;288200 نوشت:
ما چیز بهتری از این نداشتیم که برای اهل بیت عطا کنیم و الا می کردیم، اگر طلا استحکام داشت، مردمِ عاشق، خشت و گل حرم های اهل بیت را هم از طلا می کردند تا بگویند آقا جان ما به شما ارادت داریم، کاری از دستمان بر نمی آید.
اینقدر نباید روی طلا و نقره حساس بود، مردم طلا و نقره های اضافی خود را خرج ضریح کرده اند، از دست و گوش و گردنِ خود باز کرده به امامشان اهدا نموده اند، اگر اینجا خرج نمی شد، اگر اینجا به کار نمی رفت، در آخرِ امر بدست یک سری انسانی که معلوم نیست مسلمانند یا کافر قرار می گرفت تا با آن اموال خود را زیاد کنند، اما الان شبکه ای از شبکه های ضریح امامی شده است که بوسه گاه امام زمان قرار خواهد گرفت. آیا این بد است؟

در روایت صحیح داریم که حضرت علی -رض- به خواستگاری فاطمه -رض- می رود؛ از عشق به فاطمه ی طاهره دار و ندار خود که یک زره جنگی است را در بازار می فروشد؛ این یعنی عشق...
عمر -رض- این زره را به روایتی 430 درهم -کمتر یا بیشتر- می خرد؛ نه برای خود؛ پول را به علی -رض- می دهد و سپس زره را به عنوان هدیه به ایشان باز می گرداند!!! خوب این مصداق عشق است و کار صحیح...
حالا شما این کار را با کار انجام شده مقایسه کنید.
بصیر;288198 نوشت:
بالاخره این هم یک فضایی است که باعث شده تا مردم بدین وسیله، محبتشان را امامشان ابراز کنند.
این یکی از مصادیق «قل لا اسئلکم علیه اجرا الا الموده فی القربی» است. مودت یعنی، محبت شدید به همراه ابراز، که یکی از واجبات است. و مردم با این حرکت، به نوعی محبت خود را ابراز می کنند.

شما هم قبول دارید که همانقدر که این بزرگواران برای شما عزیزند؛ برای ما هم عزیزند.
همچنین ابوبکر و عمر و عثمان -رض-
خوب آیا اهل سنت که برای آنان مقبره نمی سازند باید گفت به آنان ارادت ندارند؟ محبت ندارند؟

بصیر;288199 نوشت:
تصور بکنید که زیارت امام رضا(ع) رفته اید، اگر به جای ضریح نقره ای، آهن و حلبیِ رنگ کرده بود، یا هر چیز دیگر، آیا خودمان نمی گفتیم که چقدر بی قابل است؟ چقدر بی مهری نسبت به امامان کرده ایم و برای او ارزش قائل نشده ایم؟ آیا به خود چنین نمی گفتیم؟

برادرمن اگر ارادت را اینگونه نشان می دهند و عشق را اینگونه نمایش می دهند، پس باید مرقد پیامبر -ص- از الماس خالص باشد!
چرا نیست؟
آیا این یعنی به ایشان بی احترامی شده؟
چرا خانه خدا اینجنین نبود؟
مگر الله نمی توانستد بگوید درصدی از زکات را خرج ساختن از طلا برای خانه ی الله یا مزار رسول را قرار دهید؟
چرا نگفت؟
چون صحیح نیست، عشق را با مادیات نشان نمی دهند...
بصیر;288200 نوشت:
از همین الان بدانید، هیچ روایتی نداریم و ما هم هیچ ادعایی نداریم که اهل بیت گفته اند گنبد و بارگاه ما را از طلا بسازید، ولی ادعا می کنیم که گفته اند محبت خود را به ما ابراز کنید و ابراز محبت، از اوجب واجبات است، و می توان گفت، اهدای ضریح طلا و نقره، یکی از کوچکترین، ناقابلترین، و کمترین، تحفه هایی است که می توانیم به شما اهدا کنیم. هر چند ابراز محبت شیوه های بهتری هم دارد، و کسی منکر نیست.

 پس اقرار کردید که این کار بدعت است...
اما در ادامه این توجیه واقعا صحیح نیست...
کدام یک از امامان شما طبق های طلا را به عنوان پیش کش (در زمان حیات) قبول کرده اند؟
کی و کجا پیامبر-ص- طلا را از مهمان پذیرفت؟
واقعا معیار عشق شما رنگ و زینت طلاست؟
عشق هایی کز پی رنگی بود عشق نبود عاقبت ننگی بود

سئوال اینجاست: آن کسی که طلا ندارد پس عشق هم ندارد؟ نمی تواند اهل بیت را دوست داشته باشد؟

بصیر;288203 نوشت:
لکه فرض در این است که ما پولی داریم که می خواهیم به اسم ضریح خرج کنیم و برای فقرا هم به طور مجزا، پولهایی خرج کرده ایم و می کنیم، اصلا این پول با آن پول فرق می کند، ما چند پول داریم و در جاهای مختلفی می خواهیم خرج کنیم، آیا همه ی خدمت، این است که اگر پول یا مالی بدست آوردیم خرج شکم فقرا بکنیم؟

شما خود اقرار کردید که کارتان بدعت است.
روایت صحیح داریم که حضرت علی -رض- از پیامبر گرامی -ص- دستور داشتند که هرجا قبری مرتفع تر از یک وجب دیدند و یا مقبره دیدند آن را تخریب و کوتاه کنند.

بحث این است که شما بهتر است واجبات را با این پول انجام دهید و نه بدعت ها را.

خودتان دارید اقرار می کنید که امامان راضی نیستند و اگر زنده بودند قبول نمی کردند.
بسیاری از روایات شما و یا حتی مراجع تقلید این کارها را ریا و دنیا پرستی و غیر صحیح می دانند.
اگر می خواهید تا سندش را ارائه دهیم؟

شما بیشتر عاشق حضرت علی -رض- هستید یا فرزندان ایشان؟
شما بیشتر او را درک می کردید یا امامان بزرگوار؟

پس چرا آنان که بیش از من و شما آنها را می شناختند و راه ابراز محبت به آنان را بهتر از من و شما می دانستند نرفتند قبور را طلا سازی کنند و مقبره بسازند؟
چرا در سال 247 هجری مقبره ای بزرگ بر روی مرقد اما حسن ساخته شود و قبل از آن فقط سایه بانی کوچک به همراه خانه های اطراف بوده؟ پس قبل از این سال ها دین کجا بوده؟ عشق ومحبت نبوده؟ حتی مختار هم زمانی که به قدرت رسید مقبره و بارگاه نساخت...
آیا می دانید اولین بار در سال 379 هجری مقبره ای از عاج ساخته شد برای امام حسین -رض-؟
پس این همان بدعت نیست؟
قبر حضرت علی به گفته شيخ مفيد، الارشاد، 13 تا سال 135 زیارت گاهی نداشته است...

اینها را گفتم که بدانید این بدعت صحیح نیست...
آیا شما جوری ارادتتان را ابراز می کنید ایشان راضی نباشد؟
خوب من هم دوست دارم با پریدن از پشت بام!!! ارادت خود و عشق خود را به پیامبرم ابراز کنم!
خوب وقتی که ایشان راضی به این کار نیست آیا صحیح است من بر خلاف میلش این کار را کنم؟

4. فرمودید که ما برای محبوبمان بهترین تحفه ها را هدیه می بریم.
بله درست است بهترین با باارزشترین به لحاظ مادی متفاوت است. بنده چیزی را برای محبوبم هدیه می برم که می دانم از آن خوشش می آید حال ارزش مادی اش اصلا مهم نیست. می تواند ارزش مادی پایینی داشته باشد ولی همین که محبوبم از آن خوشش بیاید نشان می دهد که من به یادش هستم. حال شما ثابت کنید که ادمه از طلا خوششان می آید؟ البته نوع محبوب هم مهم است. من کسی را به عنوان محبوب خودم انتخاب می کنم که دلبستگی های دنیوی کمی داشته باشد و این طور نباشد که به دنبال تجملات باشد تا من برای خوشحال کردنش مجبور باشم هزینه های زیادی بدهم. دنیا پرستان در لیست محبوب های من جایی ندارد.

5. از این گفتید محدود کردن سوال بین این که آیا با فلان پول، ضریح را طلا کنیم یا به فقرا اطعام کنیم، فرض غلطی است.
کاملا درست است. هر هزینه ای جای خود را دارد. حال به این مثال که قبلا هم ذکر کردم توجه کنید و پاسخ دهید :
شخص متمول خیری را در نظر بگیرید که اضافه بر خمس و زکات کمک های نقدی بسیاری به فقرا می کند و ایتام را سرپرستی می کند و ... . حال آیا موجه می دانید که ایشان علاوه بر تمام کارهای خیر مهمانی های بزرگ بدهد و ریخت و پاش بکند و برای مهمان در ظروف طلا غذا بیاورد و ده ها نمونه غذا تهیه کند؟ آیا درست است بگوییم چون ایشان خمس و زکات می دهد و به فقرا کمک می کند مجاز است که اسراف کند؟ آیا می توان عمل وی را در زمره تکریم مهمان جای داد؟ آیا در شریعت ما به تکریم مهمان سفارش نشده؟ بله سخن شما درست است که ما مخیر به به دو گزینه نیستم و هر یک جای خود را دارد. ولی باید هر گزینه را در جای خود ابتدا بررسی عقلانی کرد و در صورت موجه بودن آن را انجام داد.

6. از تسلیم جان از سوی جون برای امام حسین سخن گفتید.
اولا صحت این خبر باید تایید شود.
ثانیا اگر این عمل موجه است و نشانه عشق به امام چرا خود امام در راه نثار جانش برای خدا که محبوب وی است سینه چاک کرده و بدون لباس به میدان نبرد نرفت؟ آیا سکوت امام را دلیل بر موجه بودن این کار می دانید؟ آیا نمی شود با همان کمیت و کیفیت عشق جون با لباس نبرد و عاقلانه به دفاع از امام پرداخت؟ به نظر شما چرا امام از مدینه به سمت مکه رفت؟ برای حفظ جانش. چون می دانست مکه حرم امن الهی است. به نظر شما چرا امام حج را نیمه تمام گذاشت و از مکه به سمت کوفه رفت؟ غیر از این است که بیم جانش را داشت و نمی خواست در حریم امن الهی خونریزی و جنگ شود. چرا امام به سمت کوفه رفت؟ غیر از این است که گمان می کرد که درآنجا در امنیت می تواند به امر به معروف و نهی از منکر بپردازد؟ چرا پس از اینکه خیانت کوفیان را دید قصد کرد که راهش را عوض کند و به سمتی دیگر برود؟ چرا حالا که بهانه جور شده بود خود قصد جنگ نکرد تا جانش را نثارش محبوبش کند؟ چرا امام نمی خواست با سپاه کفر بجنگد و تنها به این دلیل که یا بیعت می کنی یا می جنگی و راه برگشت را هم بر امام بستند مجبور به جنگ شد؟ آیا تمام حرکت اما از مدینه تا شهادت در کربلا بر اساس عقلانیت نبود؟ آیا شهادت در راه حق و دفاع از امام دلیل می شود که غیرعاقلانه عمل کنیم؟

7. از نبودن دلیل روایی سخن گفتید و اشاره کردید که ائمه نمی توانستند بگویند که برای ما مقبره طلا بسازید.
خود جواب خود را داده اید. به نظر شما چرا تا زمان امام دوازدهم هیچ گاه هیچ امامی قصد این نکرد که برای مقبره حضرت رسول (ص) ضریح طلا و نقره بسازد؟ قصد که هیچ چرا اصلا توصیه ای هم نکرد که مثلا الان به مصلحت نیست و حکومت نمی گذارد ولی ای شیعیان ما بعدها اگر توانستید و قدرت پیدا کردید ضریح حضرت رسول را از طلا بسازید تا محبتتان را ابراز کنید؟ عزیز بزرگوار بله درست است که ائمه گفته اند محبتتان را ابراز کنید ولی ابراز محبت مصداق می خواهد و مصداقش را هم باید در احادیث و روایاتشان پیدا کرد. تا ما ندانیم ائمه به چه چیزی راضی هستند نمی توانیم آنها را از خودمان راضی کنیم. در مورد راضی کردن ائمه و ابراز محبت به آنها نمی توان سلیقه ای عمل کرد و گفت چون طلا و نقره از ارزش مادی بالایی برخوردارند پس با این کار ائمه از ما راضی می شوند.
امیدوارم پاسخ ها را به دقت بخوانید و به آنها جواب دهید نه اینکه مجددا تکرار مکررات کنید.
با تشکر فراوان
و من الله توفیق

بسم الله الرحمن الرحيم

لطفاً به حرف های منم توجه فرماييدونظری بدهيد

بصیر;288196 نوشت:
اولا در خصوص ساخت ضریح امام حسین باید عرض شود، حرکت ساخت این ضریح مردمی بوده و ربطی به دستگاه و دولت و حکومتی ندارد

بله شايداينطورباشد
ولی رئيسان بزرگ اين بارگاه های مقدس كه از ثروتمندترين ايرانيان هستندبرای خودحكومتی تشكيل داده اند
برادراين روبدانيدكه شماهرگزبه اندازه ی من اين اشخاص راازنزديك نمی شناسيد
امامن دراين موردسخنی نمی گويم چون غيبت ازآن شيعيان نيست

بصیر;288198 نوشت:
حالا چه حساسیتی است که بعضی ها روی طلا و نقره دارند، معلوم نیست. تا بحث از طلا و نقره می شود، بحث از اسراف و کمک به فقرا به یاد می افتد، جای دیگر اسراف وجود ندارد.؟

الان می گم كه چرامن ازاين حساسيت هانشان می دهم
به طورمثال وقتی چندتاروحانی كه ازاين راه به طرزوسيعی امرارمعاش می كنند
می آيندومی گويندكه آمريكابااينقدرهزينه ای كه برای ساخت وپرتاب فلان قطعات فضايی توسط ناسا(برای ساخت ايستگاه فضايی مير)كرده است كه درراه شناخت قدرت وعظمت الهی وتوسعه ی بشريت درفضامنفجرشده، می توانست سوتغزيه راازكل جهان برطرف كند

آياآن هابااين هزينه هايی كه خودشان می كنندنمی توانستندحداقل برای مردم ايران چنين كاری انجام دهند؟

يامثلاً به بقعه ومقبره سازی غربی هاگيرمی دن
آيابه نظرشمااين سخنان آتش به دل آدم نمی زند؟
آياديگران هم چنين فكرهايی رودرموردمانمی كنن؟

بصیر;288199 نوشت:
بله، شعائر یعنی اموری که که شما با دیدن آن به یاد دین و امام و مذهب بیفتید. آیا وقتی شما ضریحی را می بینید، - البته خودمان، ضریح را سمبل بقاع متبرکه کرده ایم- خداوکیلی به یاد ائمه و زیارت آنها نمی افتید؟

خوب بدبختی ماهمين جاست ديگه عزيزم
وقتی يك فردعامی به طورمثال واردحرم مطهرحضرت معصومه می شه وآن عظمت سحن وزيورآلات دروديواررو می بينه وهوای معطررومی چشه واحساسی عاشقانه بهش دست می ده وفكرمی كنه توبهشت قرارداره چرانبايددركنارقبرمطهرمولای بزرگ، حضرت امام جعفرصادق عليه السلام كه امام وبزرگ حضرت معصومه دخت پاك دامن حضرت موسی بن جعفرعليه السلام می باشدبه چنين احساسی دست پيداكنه؟
چنين شخصی هرگزامامی رانشناخته است
البته چنين اشخاصی اكثريت جامعه ی ماراتشكيل می دهندوشايدماهم جزآنان باشيم

دوستان بايدسرمايه گذاری ما به روی شناخت امامان بشودنه برروی حرم شريفشان
اكثريت، بايدامامشان راازصميم قلب بشناسندنه از روی بزرگی ضريح وآرامگاهشان درضمن بايدبگويم بااين راهی كه ماپيش گرفتيم چنين نخواهدشد

بصیر;288200 نوشت:
اگر لازم باشد، جانمان را هم اهدا می کنیم. مانند جَون، غلام سیاه امام حسین که با بدن برهنه به مقابله با دشمن رفت و خون خود را نثار حضرت کرد. نه امام حسین و نه کسی دیگر به او نگفت، ای جَون چرا اسراف می کنی؟ چرا لباست را در می آوری و بی زره می شوی تا به دشمن حمله کنی؟ خوب زره به تن کن، بدنِ تو اسراف است، اگر سالمتر بمانی، بیشتر از امامت دفاع می کنی، دیر تر میمیری، بیشتر زنده می مانی و بیشتر می کشی، این چه کاری بود تو کردی؟ آیا در مقام عشقبازی سربازانی چون جون، کسی سخن از اسراف به ذهنش خطور می کند؟ عزیزان، آیا در مقام عاشقی، چنین حرفهایی پیش می آید؟

بله درسته عشق همين است وچنين سؤالاتی واردنيست
نه تنهافداكردن جسم خاكی ومادی كه آن هم چيزی شبيه طلاونقره است البته باارزش تر
تجلی عشق درفداكردن روح عظيم انسانيت است برای هر امام زمانی
كه منه كوتاه فكرهرگزنمی توانم چنين مطلب عظيمی راتوضيح دهم

بصیر;288204 نوشت:
اصلا در کتب روایی مانند اصول کافی و وسائل الشیعه، ابوابی داریم که اهل بیت در حال فقر و تنگدستی، صدقه می دادند. پس همیشه فقر بد نیست. همیشه فقر، کفرزا نیست.

بصیر;288201 نوشت:
بله اگر مردد بین این دو امر بودیم، خودِ امام حسین هم راضی نبودند که شخصِ مسلمانی از گرسنگی بمیرد ولی ما طلاهایمان را، خرج ضریح ایشان بکنیم.

برادرمگه الان كسی ازگرسنگی نمی ميره
مابيشترازهرزمانی دراين دوراهی ای كه می گوييدهستيم
من خيلی هاروديدم كه شباگرسنه می خوابن
درسته اوناكافرنيستن وشايدهم نشن ولی بدكينه ای ازماها(مسلمانان به اصطلاح باايمان)دارن
كه چطوراكثريت مابه سخنان بزرگان دينمان توجهی نمی كنيم ودست اونارونمی گيريم
مخصوصاً ازاونايی كه به قول شماهزينه های هنگفتی راخرج شعائراسلامی می كنند
درموردشعائراسلامی آياسخنان ودستورات ائمه ی اطهارعليه السلام باارزش ترازمقبره هايشان نيست؟
اين سؤال من است كه آيادستورامام زمان باارزش تراست ياديدن وزيارت او؟
طبق روايات رفتن به زيارت آنهايك باردرعمرواجب وكافی است
ولی اين راهم می گويم كه آفرين بركسی كه حداقل يك باردرسال به زيارتشان می رود
حرف من اين نيست حرف من اينست كه دستوراتشان درلحظه لحظه ی عمرمان بسيار واجبتر است
پس بااين وجودسرمايه گذاری به روی حرم هاباارزش تراست يابه روی تحقق دستوراتشان درجامعه؟
كدام يك بهتراست

مگرشماروايات مربوط به بخش مهدويت وآخرالزمان رامطالعه نكرديدكه می گويند
درآخرالزمان قرآن هازينت كاری میشودولی كسی آن رادرك نمی كند
مسجدهای مجلل وباشكوهی ساخته می شوندكه ازهدايت خالی اند
مگرشماآن روايات رانخوانديدكه بدين اشاره می كنندكه امام زمان درزمان حكومتش مناره های عظيم وسحن های باشكوه راويران می كنندومساجدی نه مجلل بلكه وسيع وغنی ازامواج عرفانی وهدايت خواهندساخت
آيابه اين روايات هم شك داريد؟

بصیر;288202 نوشت:
هیچ روایتی نداریم و ما هم هیچ ادعایی نداریم که اهل بیت گفته اند گنبد و بارگاه ما را از طلا بسازید، ولی ادعا می کنیم که گفته اند محبت خود را به ما ابراز کنید و ابراز محبت، از اوجب واجبات است،

اين رابدانيدكه اگرچيزی سفارش نشده باشدمخصوصاً بوسيله ی امامان ،زيان وضررهای زيادی درآن نهفته است
دراين راهی كه شماآن راعشق می ناميد،اسراف هاورياهای زيادی انجام میشود
خيلی ازثروتمندان برای گريزازماليات وشهرت تن به چنين اقداماتی می زنند
غافل ازاينكه بسياری به اموال آنهامحتاجند
جامعه نيازمندچنين مجلل ساختن قبورامامان نيست
جامعه نيازمنداجرای دستورات امام است
جامعه نيازمندعدالت وبرابريست

من ازاحاديث فقط يك مثال می زنم وختم كلام
اين راهرگزفراموش نكنيد
« پيامبرعظيم الشأن اسلام، حضرت محمدرسول الله (ص)ازنسب پرده ی رنگين برای خانه اش بيزاری جست وگفت اين مرابه ياددنيامی اندازد »
اين رسم اهل بيت پاك وطاهرينش نيزهست
پس محبت به چنين اشخاصی راه ديگری رامی طلبد
كه آن اطاعت ازآنهاست
كه همين است تنهاراه جهانی شدن آيين ماونه چيز ديگری

دوستان اين مطلب راهرگزفراموش نكنيد

خسته نباشيد
التماس دعا

[="arial narrow"][="system"]بسم الله الرحمن الرحیم

سلام علیکم

مسئله ای که در مورد این مباحث وجود دارد بر دو نوع است :

1) آیا ساخت گنبد و بارگاه برای شعائر الله مشکلی دارد ؟

2) آیا ساخت گنبد آنچنانی و طلا کاری شده مشکلی دارد ؟

قبل از پاسخگویی به این سوالات باید گفت که این مطلب و مطالب مشابه آن با ظاهری شیعی و باطنی وهابی گریبانگیر مردم شده است. وهابیت چون نمی توانند اصل ساختن گنبد و بارگاه را زیر سوال ببرند و با ساخت آن مبارزه کنند سعی می کنند با ترفند هایی در قلب ماجرا رخنه هایی ایجاد نمایند. همانطور که نمی توانند با اصل غدیر و امامت و توسل و شفاعت و ... به شکل مستقیم مبارزه کنند.

در مورد سوال اول باید گفت که هیچ مشکلی در این باب وجود ندارد و تمامی مسلمانان در هر جایی از دنیا به این کار اهتمام می ورزند.

اما بیشتر بحث در مورد سوال دوم است ، خوب دوستان و بزرگواران مطالبی را بیان کردند و موافقین و مخالفین هم نظراتشان را ارائه دادند. توصیه اکید بنده به دوستان اینست که شرایطی را فراهم نکنند که وهابیون این سایت بخواهند از بحث ها سو ء استفاده کنند.

خطاب اول بنده به کسانی است که همواره از ساده زیستی معصومین می گویند و اینکه باید ساده زیست بود. در این مورد به روایت کتاب شریف کافی اشاره می کنم که : (( امام صادق(ع) در پاسخ کسیکه به او ایراد می گیرد چرا بر خلاف سیره جدّش امام علی(ع) که از لباس ارزان و درشت استفاده می کرد ایشان از لباس نو و نرم استفاده می نماید؟ می فرماید: علی(ع) در زمانی از آن نوع لباس استفاده می کرد که در فرهنگ عمومی زشت نبود و اگر در زمان ما چنین لباسی می پوشید انگشت نما می شد. بنابراین بهترین لباس در هر زمان لباسی است که در آن زمان معمولاً مردم از آن استفاده می کنند.))

دوستان عزیز توجه داشته باشند که امام جعفر صادق ( ع ) با صحبت خود بیان می کنند که انسان باید در هر زمان و هر موقعیتی متناسب با شرایط حاکم بر اجتماع رفتار کنند. ما نباید موضع سفت و سخت بگیریم که اصلا هیچ نیازی به ترویج و فر بارگاه ها نیست.

مسائلی که دوستان بیان می کنند به حوزه مسولیت های اجتماعی بر می گردد. سوالی که در اینجا مطرح می شود اینست که آیا ساخت و گسترش ضریح ها و بارگاه ها عاملی است بر فقر ؟ یعنی آیا فقر جامعه معلول ساخت حرم هاست ؟ مسلما پاسخ منفی است. باید در هر شرایطی عوامل را با هم در نظر گرفت و بعد قضاوت کرد . اما برای اینکه از بحث فعلی جدا نشویم باید بگویم که اقتضای کنونی جهان بر اینست که باید هر چه بیشتر یاد و خاطره معصومین را با کارهایی مشابه همین ها زنده نگه داریم . نه اینکه فقط با این کار ، و متقابلا نه با حذف این کار.

اما در مورد اسراف و افراط گفته شد : اولا بنابر نظر سایر دوستان اکثر هزینه های ترویج و توسعه بنا ها توسط مردم و با کمال میل و بدون هیچ اجباری تهیه می گردد. ثانیا : چرا ما عادت داریم که همیشه مهم ترین چیزهایمان را پاک کنیم تا بتوانیم معمول ترین ها را جایگزین کنیم. چرا عزیزان به جای اینکه در مورد سایر خرج های به حق اسراف گونه صحبت کنند فقط به این مسئله می پردازند که همانطور که گفتند و گفتم یک مسئله کاملا شخصی برای هر فرد است . هیچ کس نمی تواند به مردم چنین اجبار کند که فلان کار را انجام دهند و یا انجام ندهند. مردم همانطور که به ائمه و امام زادگان علاقه دارند همانطور حاضرند که مال خود را برای شکوه بیشتر موضع آنان صرف کنند.

فقر جامعه به این مرتبط نیست. ما نمی توانیم بر مردم تحمیل کنیم که از علایق شخصی بگذرند . و در ضمن آن چنان خرجی صورت نمی گیرد که ما بخواهیم معترض شویم. جامعه باید جلوی بلند نگری های نابجا و توقعات نا مناسب را بگیرد.

در پایان بازهم تاکید میکنم که این حربه ای از سوی وهابیت خونخواراست که با این شبهات قصد دارند توجهات مسلمانان را نسبت به پیامبر و ذی القربی را کاهش دهند. مشکل آنان چیز دیگری است.

موفق باشید

و من الله التوفیق[/][/]

بسم الله الرحمن الرحیم
اللهم صل علی محمد و آل محمد و عجل فرجهم و اهلک اعدائهم اجمعین

بدعت های اولیه را که بنا کرد؟ چکسی جز عمر مسجد النبی را تا مقبره پیامبر بسط داد؟؟

الله جل جلاله کی فرموده که مساجد را تزیین کنید؟ کی فرموده که پرده کعبه مقدسه با تن ها طلا و نقره مزین شود؟ الله کی فرموده که برای صفاومروه باید خرجهای میلیارد دلاری کرد؟ الله عز وجل کی فرموده که گلاب ناب از برترین گلابهارا خریداری کنیم جهت مطبوع کردن داخل کعبه؟ الله کی فرموده برای محمد(ص) و ابوبکر وعمر مقبره بسازیم؟ الله کی فرموده ...

ohfreedom;288309 نوشت:
صورت جماعتی به کسی تجاوز کنند
الحق و والانصاف آیا مقایسه شما مشروع و برحق است؟؟
ohfreedom;288309 نوشت:
اهل سنت که برای آنان مقبره نمی سازند
اهل سنت اصلا مقبره نمی سازندااا. مسجد مشرکانه خالد بن ولید در سوریه و مقابر برادر عمر و امام بخاری که توسط وهابیون با خاک یکسان شد را شیعیان ساختندا اهل سنت اصلا مقبره نمیسازند!

بقول سلفی ها(که اهل سنت خلفای واقعی هستند نه شما!) مصر کشوریست که هرگز از شرک پاک نگشته است و بزرگترین مقابر اولیا و صحابه و تابعین در آنجاست و هرروزه العربیه از به زیر گرفتنشان توسط لودر های سلفی خبر میدهند را شیعه ساخته ها. اهل سنت اصلا مقبره نمیسازند!!!

ohfreedom;288309 نوشت:
مگر الله نمی توانستد بگوید درصدی از زکات را خرج ساختن از طلا برای خانه ی الله یا مزار رسول را قرار دهید؟ چرا نگفت؟ چون صحیح نیست، عشق را با مادیات نشان نمی دهند...
یا اطلاعاتت کمه(که همینطورم هست) یا منافق بالفطره ای.

آقا. شیخ الشیاطین ابن تیمیه در کتاب خود راجع به زیبایی حرمین شریفین اینگونه مینویسد"هیچ کجا نباید به زیبایی حرمین شریفین برسد" و درجایی دیگر "حتی مسجد الاقصی نیز نباید بگونه ای تزیین شود که با حرمین برابری کند". این یعنی چه؟ یعنی پاسداری و تزیین حرمین بیش از هرجای دیگر. بعد شما میگی:

ohfreedom;288309 نوشت:
آیا این یعنی به ایشان بی احترامی شده؟

ohfreedom;288309 نوشت:
بحث این است که شما بهتر است واجبات را با این پول انجام دهید و نه بدعت ها را.
کسی که اینکار را انجام میدهد مطمئنا واجبات را پشت سر گذاشته است. و الا که هیچ سوری بحال او نمی کند.

ohfreedom;288309 نوشت:
خوب وقتی که ایشان راضی به این کار نیست آیا صحیح است من بر خلاف میلش این کار را کنم؟
الله جل جلاله راضی است که پرده مشکی کعبه مقدسه با طلا مزین شود و گرسنگان عربستان به لعن و نفرین خادم خائن حرمین شریفین بپردازند؟ پس کعبه هم باید با پارچه ای مشکی معمولی پوشیده شود.چرا نیست؟ بدعت نیست؟؟

کارشناسی محترم:
شما روی دو نکته تاکید کردید: این کمکها مردمی است. نکته مهمتر که توضیح بیشتری براش دادین اینکه اینکارها از روی عشق و علاقه انجام میشود.
استدلال شما من رو یاد حرف یکی از شیعیان خارج از کشور انداخت. هر چی میخواستم بگم قمه زدن اضرار به بدنه و اضرار به بدن حرامه میگفت نه! ادمی که این کارو میکنه از روی عشق انجام میده ....
حالا دوستان اینجا میگن این کار از مصادیق اسرافه. شما میگی ادمهایی که این کارو انجام میدن از روی عشق انجام میدن پس.....

همانطور که مستحضرید صرف اینکه بگیم از روی عشق انجام شده و خود مردم انجام دادن، نمیشه کاری رو از تحت عنوان اسراف خارج کرد.
چندصد کیلو طلا در حرم عدد کوچیکی نیست که بشه بگیم یه کار مردمی کوچیک بود. نیاز داره من و شما بشینیم و بحث کنیم که آیا این کار از تحت عنوان اسراف و تجمل خارج شده یا نه.
ما عاشق بچه هامون هستیم اما مدرسه هاشون رو از طلا نمیسازیم چون اسرافه
.....

--------------------------------
آقای عبدالرسول اکیدا توصیه میکنم از برچسب زدن بشدت بپرهیزید و صرفا استدلال خودتون رو بیان کنید = "واهبیت"
از "شبه" خواند مسائلی اینچنینی نیز پرهیز کنید

با سلام خدمت جناب عبدالرسول
ظاهرا شما خیلی از بحث عقب هستید. توصیه می کنم تمام پست ها را از اول یکی یکی بخوانید بعد بیایید اظهارنظر کنید. جواب مطالبتان فقط از طرف بنده چندین بار داده شده حال دوستان دیگر جای خود دارند. ترجیح می دهم منتظر پاسخ کارشناس سایت باشم تا به مطالبتان پاسخ گویم.
و من الله توفیق

رحمان;288293 نوشت:

نقل قول:
سلام
بله می توانید منتها سخن ما در پاسخ به شما مطرح شد که این امر را از محدوده تقلید خارج دانستید و گفتید:و ما هم گفتیم:
سلام
ابتدا عبارت کاملی را از خودم میاورم :
"یادتان باشد که اینجا بحث بر سر این نیست که چرا نماز یومیه 17 رکعت است یا چرا روزه در ماه مبارک رمضان واجب است تا صرفا مقلد مرجع تقلید باشیم و از طرفی اینجا تالار گفتگوی دینی هست که بسیاری از کاربران خود یا اهل علم هستند یا آشنا به علوم دینی .بنابراین بجای نقل قول صرف از یک مرجع بهتر بود دلیل عقلی محض آورده شود . "
بعبارتی وقتی مطمئن هستم مرجع تقلید بنا بر روایات میگوید نماز یومیه 17 رکعت است دیگر شکی ندارم و اما بازهم میتوانم سئوال کنم . اینجا من بدنبال روایتی مبنی بر طلاکاری گنبد و بارگاه نمودم که خوشبختانه انتظارم به سر رسید و برادر گرامی بصیر کارشناس پاسخگو راحت فرمودند که هیچ روایتی وجود ندارد . حالا که از این مرحله گذشت باید عقلا این مورد ثابت شود .!

نقل قول:
مکرر ادعا می کنید:پس اصل حلیت که روایات به آن تصریح دارند چیست؟یا روایت امیرالمومنین(ع)؟
همانگونه که گفتم برادر گرامی بصیر به صراحت وجود روایتی را مبنی بر طلاکاری رد کردند! پس اینکه بخواهید از روایات مربوط به اصل حلیت استنتاج کنید صرفا استنتاج و تفسیر خودتان است و وقتی با عقل جور نباشد پذیرفتنی نیست !
نقل قول:
درباره عقل سخن بسیار است که می توانید به اصول مظفر رجوع کنید اما استفاده شما از عقل در اینجا ظاهرا اشتباه است چون اولا:عقل نظری نمی تواند مستقیما و ابتدائا حکم شرعی را درک کند و عقل عملی نیز قدرت درک مستقیم احکام الهی را ندارد.مراد از عقل که از ادله احکام است در درک صغریات(حسن و قبح افعال) عقل عملی؛ و در درک ملازمه عقلیه؛عقل نظری ست.(اصول مظفر؛مبحث دلیل عقلی)
مراد از دلیل عقلی که بتواند بعنوان دلیل مستقل و دلیل چهارم مورد استفاده قرار گیرد اینست:هر حکم عقلی که موجب قطع به حکم شرعی ست(همان منبع)
باید تصریح کنم که به این متون و اصطلاحات آشنا نیستم . متاسفانه معلومات من از پای منبرها بیشتر نمیشود. پس لطف کنید و توضیح دهید که طلاکاری گنبد با کدامین عقل از نظر شما منطبق است .
نقل قول:
و جالب است بدانید که برخی متقدمین همچون شیخ مفید و شیخ طوسی دلیل عقلی را در ردیف ادله ذکر نکرده اند و اولین عالم اصولی که به دلیل عقلی تصریح کرده ابن ادریس حلی(598 ق) است که قرن ششمی ست و وی نیز بعد از کتاب و سنت و اجماع؛از دلیل عقلی سخن گفته است.آیا برای مطلا کردن؛ اجماع علمای حاضر کفایت نمی کند؟
در پستهای پیشین دوست عزیز آقای ایمان به نحوی زیرآب اجماع را هم زدند و گفتند اصلا مفهومی وارادتی از اهل تسنن به شیعه است ! حالا شما هم عقل را یک جوری از ردیف ادله حذف میفرمایید . خب شاید بهتر چون بنا بر نظر آقای بصیر اصلا روایتی بر طلاکاری گنبد و بارگاه وجود ندارد .

نقل قول:
ثانیا: چنانکه گفته شد:

شما سیره عقلا را حجت می دانید یا نه؟

در چه مورد ؟! وقتی خود قرآن پیروی بی چون وچرا از علما را مذمت میکند نخیر قبول نمیکنم مگر اینکه دلیل وجود داشته باشد .


نقل قول:
اولا:اگر منصفانه قضاوت کنید بیشترین توصیه و سفارش علما و مبلغین(در قالب کتاب و منبر و...) درباره پرداخت زکات و خمس و دیگر حقوق مالی ست.آیا شما منکرید؟مگر ما چند ضریح و گنبد داریم؟
باز هم کم است .حتی با توجه به فقر گسترده لازم است ریالی در امور دیگر خرج نشود !و از طرفی امام و اما مزاده زیاد داریم هرچند مصرف یک گرم طلا و نقره را برای این اماکن صحیح نمیدانم
نقل قول:
ثانیا گفته شد که:
بنابراین با انجام و پرداخت حقوق مالی واجب و مستحب؛می توان بین رفع فقر کامل از جامعه و مطلا کردن گنبد جمع کرد.

به نظر بنده اگر همه مسلمین حقوق مالی خود را می دادند علاوه بر رفع فقر؛شاید می توانستیم تمام گنبد امامزادگان را هم مطلا کنیم .
شما ابتدا فقر را از بین ببرید مطلا کردن گنبد امام زادگان پیشکش !

در پایان از اینکه این پست زیبا نشد عذر میخواهم چون بلد نیستم مانند شما عبارت به عبارت نقل قول کرده و پاسخ دهم و از دکمه های پایین هر پست هم نتوانستم استفاده کنم .یک جورهایی متوجه نشدم .

بصیر;288201 نوشت:
عزیز، مقام سخن را اشتباه نگیرید، این جا سخن از عشق و علاقه است، در مقام محبت، بحث از اسراف پیش نمی آید.

دوست عزیز بصیر گرامی چون پاسخهای جناب شریعت عقلانی به نظر مناسب بود وقت شما نمیگیرم فقط در باره این عبارت یادم آمد یک سخنرانی از آقای دانشمند که با لحن خاص خودش میگفت :
در محرم سینه میزنند : منکه به شور و شینم - توله سگ حسینم
آقای دانشمند میگفت بهش گفتم اینها چه حرفهاییه مزنی ؟! گفت آقا عشق امام حسین دیونه میشیم اینا را میگیم دیگه ! گفتم خب دیونه شدی سرت را بزن به دیوار اینها چه مزخرفیه میگی !
خلاصه بصیرت جان اگر بخواهی احساس را جای عقل بگذاری قمه زنی هم مجاز است چون طرفداران قمه زنی هم همینها را میگویند و البته خیلی کارهای دیگر را هم میشود مجاز کرد !

بصیر;288203 نوشت:
روایتی هم که درباره نان مردم سخن گفته، "اللهمّ بارِک لنا فی الخُبز و لا تُفَرِّقْ بیننا و بینَه فلولا الخبزُ ما صلّینا و لا صُمْنا و لا ادَّینا فرائضَ ربّنا" مربوط به احترام به نان و نعمتهای خداست و این که در بین نعمتهایی که برای رشد جسمانی انسان اهمیت دارد، نان، از بالاترین و بهترین نعمتهاست که به تنهایی غذای کاملی است که قوام ِ بدن به آن می باشد. اگر نان نبود، قوتِ برای عبادتِ خدا پیدا نمی کردیم، نه این که دین و دنیا و آخرت و همه چیز مردم، نان باشد و همه خدمتها باید برای بدست آوردن نان صورت پذیرد و خرج دیگری نکنیم.

بصیر جان من نگفتم همه دین و آخرت مردم هم با نان تامین میشود اما فقط متذکر میشوم که اتفاقا برخی تفسیر دیگری از این حدیث دارند و آنرا به کل مسائل اقتصادی توسعه میدهند مانند آیت الله جوادی آملی :

آیت‌الله جوادی آملی با تحلیل بخشی از دعای مرحوم کلینی در کتاب المعیشه تاکید کرد: مطلب آن است که دین فقر را برداشت. آن دعای معروفی که مرحوم کلینی در جلد پنج کافی در کتاب المعیشه نقل کرد این است: "اللهمّ بارِک لنا فی الخُبز و لا تُفَرِّقْ بیننا و بینَه فلولا الخبزُ ما صلّینا و لا صُمْنا و لا ادَّینا فرائضَ ربّنا" عرض کرد خدایا! بین نان مسلمان‌ها و خود مسلمان‌ها فاصله نینداز.

به گزارش «شیعه نیوز» به نقل از مهر، وی با بیان اینکه منظور از نان همان بحث‌های اقتصادی است که مالِ مردم است، اظهار داشت: عرض کرد بین مردم و اقتصاد فاصله نینداز زیرا ملّتی که با اقتصادش فاصله داشته باشد، با مال فاصله داشته باشد و فقیر باشد، دین‌داری آن ملّت مشکل است.

شریعت عقلانی;288307 نوشت:
اولا تبلیغات و فرهنگ سازی این مسئله اصلا مردمی نیست. مدیریت این کار هم به عهده ستاد عتبات عالیات است. البته نهاد های دیگری چون سپاه و بسیج هم به شدت با این نهاد همکاری می کنند. بنده خود زمانی فرمانده پایگاه بودم. ماهی یکبار در جلسات شورای حوزه نماینده عتبات عالیات می آمد و فرماندهان پایگاه می بایست در مورد عملکردشان در این خصوص گزارش می دادند.

باسلام و وعرض ادب
از این جهت به این پرسش پاسخ می دهم که بنده در تشکیلات ساخت ضریح اباعبدالله، رفت و آمد و حضور دارم.
سفارشات فراوانی به مدیر پروژه شده و می شود که برای جمع آوری هزینه، تبلیغ رسانه ای بکنید، اما از این کار امتناع ورزیده اند و این کار را هم نمی کنند و تاکید دارند که حتما مردمی باشد. جالب توجه شما دوستان عزیز این که اکثر قریب به اتفاق افرادی که کمک کرده اند، همان مردم در حدّ فقیری بوده اند که، این کمکها در حقِّ خودشان روا بوده است اما از روی ارادت چنین کرده اند.
حتی کسانی آمده اند و احساساتی شده، تمام طلاهای خود را از دست و گردن خود در آورده تا اهدا کنند، اما کارگزاران این پروژه ممانعت کرده اند.
این ضریح با انگشترها و دست بندهایی از مردم ساخته شده که برای زینت خود استفاده می کرده اند و شاید جای دیگری استفاده نمی نمودند تا بگوییم چرا خرج فقرا نشده.
آنها نمی خواستند خرج فقرا بکنند، اموال دیگرشان را برای خرج فقرا گذاشته اند، (شاید هم نگذاشته باشند)
پست114 را هم یکبار دیگر ملاحظه بفرمایید.

[="Tahoma"][="Navy"]

شریعت عقلانی;288307 نوشت:
ثانیا اگر حتی تماما این حرکت را مردمی بدانیم باز چیزی عوض نمی شود. تنها اشکال حیف و میل بیت المال برطرف می شود. ولی آیا مردمی بودن این حرکت دلیل بر درستی آن است؟ آیا فرهنگ های غلط بسیاری در بین مردم رواج ندارد. به یکی از این فرهنگ های غلط که شباهت بسیاری به این حرکت دارد در موارد بعدی اشاره خواهم کرد. این وظیفه علما و عقلا است که درستی و نادرستی یک حرکت را با عقل بسنجند و بعد به تبلیغ و جهت دهی احساسات و حرکت های مردمی در این خصوص تلاش کنند.

همه قبول دارند که فرهنگهای غلطی در اجتماع هست که باید با آن مقابله شود، حتی در این جریان، اشباهاتی شده که هیچ کدام از کارگزاران این پروژه آن را رد نمی کنند.
اما این که روی قبر امامی را نقره و طلا بگذارند، و هدفشان با این کار ارادت و محبت باشد، فکر نمی کنم اینقدر امری ناروا باشد که بعضی ها این همه حساسیت علیه آن نشان می دهند. بنده فکر می کنم شور و علاقه مردم به اهل بیت را در این جریان فراموش کرده اند. کمی به این مطلب عنایت داشته باشند، اینقدر نسبت به خود طلا و نقره حساس نمی شوند.
همه قبول دارند کارهای بزرگتری از ساخت ضریح وجود دارد، و باید محبت و احساس مردم را جهت گیری کرد، اما آیا می شود کسی که آمده هدیه ای برای ساخت ضریح بدهد به او بگوییم برو جای دیگری خرج کن؟ حال او گرفته نمی شود؟
مگر هر چند صد سال یکبار ضریح ساخته می شود؟ فکر می کنم یک کمی حساسیت بی مورد و گاهی بی عاطفه گی به خرج داده شده باشد.[/]

[="Tahoma"][="Navy"]

شریعت عقلانی;288307 نوشت:
به یک نمونه ابراز عشق مردم که در شرع هم به آن سفارش شده اشاه می کنم. آیا در شریعت ما به عشق مردم به همسرانشان پرداخته نشده است؟ آیا حضرت علی (ع) به حضرت فاطمه عشق نمی ورزید؟ آیا این عشق و محبت ها مقدس نیست؟ حال اگر جوانی مصداق این عشق ورزیدن را این بداند که به تعداد سال تولد همسرش سکه طلا مهرش کند آیا این از نظر شما و شریعت اسلام موجه است؟ آیا این نظام اسلامی نیست که در خصوص از بین بردن این فرهنگ های غلط در بین مردم تلاش می کند؟ آیا نباید مردم احساساتشان را با عقلشان سنجیده و سبک و سنگین کرده و سپس جهت دهند؟ آیا صرف اینکه پشت عملی محبت و احساسات و عواطف وجود دارد دلیل بر موجه بودن آن عمل است؟ در جایی شنیدم که برخی علما برای ازدواج های با مهریه بیش از 14 سکه خطبه نمی خوانند.

اگر همه مردم همه ثروت خود را خواستند خرج امثال ضریح بکنند اون موقع اگر عقلای عالم و حکومت،جلوی این کار را نگرفتند، خطاست. والا یه ضریح ساختن بعد چند صدسال، این هم موضع گرفتن نیاز ندارد.
اونیکه همه زندگیش را می دهد به عنوان مهر تا زنی بگیرد، همانند کسی میماند که همه زندگیش را بدهد تا فقط ضریح بسازد، بله که غلط است، ما هم همین را می گوییم
اما از یک نکته هم غافل نشوید، هر گونه خرجِ عشقی، صحیح نیست، اگر قناری فروشی، چند میلیون پول یک قناری بدهد، کسی نمی تواند بگوید که بالاخره پول عشقش رو داده. بابت هر عشقی نباید همه چیز را داد.[/]

[="Tahoma"][="Navy"]

شریعت عقلانی;288307 نوشت:
بله درست است ولی عزیز بزرگوار آیا از بین فلزات فقط نقره و آهن و حلبی را یافتید؟ آیا نمی توان با ضریح امام را با فولاد درست کرد و رنگ زیبایی هم به آن زد و آبرومندش کرد؟ آیا به جای حلبی نمی توان از ورق ضخیم فولادی استفاده کرد؟ آیا مقاومت این ها کم است؟ مقاومت فشاری و کششی فولاد بسیار بیشتر از نقره است. ولی نقره به لحاظ اکسیداسیون ( زنگ زدن ) مقاومت بیشتری دارد که برای این کار هم می توان از پوشش های ضد زنگ قوی استفاده کرد. به هر حال هم به لحاظ بالا بردن استحکام و هم به لحاظ زیبایی امروزه راه حل های بسیاری وجود دارد. کدام یک از مردم آمدند تست کردند ببینند که نقره بکار رفته در ضریح ها اصل است یا روکش نقره یا رنگ نقره ای است؟ حتی برای گنبدهای طلایی هم می توان از رنگ های طلایی استفاده کرد. خلاصه راه حل بسیار است. آیا اگر به جای نقره و طلا از راه حلهای جایگزین استقاده شود مردم یاد ائمه نمی افتند؟ البته خود در پاسختان جواب خودتان را دادید. بله ما خود ضریح و گنبد را سمبل بقاع متبرکه کردیم.

مردم طلا و نقره را گرانبهاترین شی دانسته اند و خواستند که به بهترین خلق، بهترین هدیه را بدهند و الا همه می دانند فولاد بادوامتر است.
آیا کسی به نامزد خود گردنبند فولاد می دهد؟ بعد به او بگوید می خواست برایت طلا بخریم، دیدم طلا زود میشکند، عوض فولاد بادوامتر است.
قشنگی این امر بدین است که در راه امام خرج شده، به امام هدیه داده شده.
بله اگر مردم رفتن توفضا و فرهنگ ضریح سازی، هی ضریح ساختند، هی هر چند سال یکبار ضریح را عوض کردند، این فرهنگ غلطی است، اما اگر برای ضریحهایی که منفجر کرده اند و یاضریحی مثل حضرت اباعبدالله که وقتی دستت را آن می کشی از بس که خراب است، دستت ضخم می شود، فکر نمی کنم اشکالی داشته باشد که یکبار تا پانصد سال آینده، یک همچنین ضریحی ساخته بشود.[/]

[="Tahoma"][="Navy"]

ohfreedom;288309 نوشت:
اولا که این عذری بدتر از گناه است. چگونه ممکن است انسان راضی شود که به فرض مردمی بودن حرکت اشکالی در آن نیست؟ فرض کنید همین مردم خدایی ناکرده به صورت جماعتی به کسی تجاوز کنند؛ آیا حرکت آنان مورد تائید است؟

خیلی معذرت می خواهم که یک کاری را که مردم از آن تعبیر به ابراز علاقه و ارادت به اهل بیت می کنند با کاری که تجاوز جماعتی، مقایسه می کنید. من شرمنده ام.[/]

ohfreedom;288309 نوشت:
اگر همین پیرزن با همین شرایط این پول را برای امام حسین -رض- ببرد و به شخص او تحویل دهد؛ آیا جز این است که حضرت آن را قبول نمی کند؟ کدام امام بزرگوار راضی به گرفتن دسترنج مردم برای خود هستند؟ آیا سندی در تاریخ وجود دارد که بزرگواران اخذ وجوه و طلا برای خود کرده باشند؟

اگر اون پیرزنی که گفتم، شما می دید، حال و هوای او، عشق او را مشاهده می کردید، اگر پولش را پس می داید، انگار به او فحش داده اید، آنقدر ناراحت می شد، با چه عشقی چنین کرده کرده بود، او اصلا پول خود را نمی دید، او فقط ارباب را می شناخت.
بله دوستان ما هم در این کارگاه، با کسانی که گاهی از زیادی احساساتی می شدند، با مهربانی آنها را منصرف کرده اند، ولی ای کاش بعضیهامون می آمدیم، عشق و علاقه مردم را سیدالشهداء می دیدم، دیگر طلا و نقره های عالم، نظر ما را جلب نمی کرد.
اما از روایت سوال فرمودید، نمونه های فراوانی در روایات داریم که اتفاقا خودِ اهل بیت، همه چیز و دارایی خود را به یک فقیر یا چند سائل می دادند. برای نمونه:
مسمع‏ بن عبد الملك گفت در منى‏ خدمت حضرت صادق مشغول انگور خوردن بوديم گدائى آمد و تقاضا كرد امام دستور داد يك خوشه انگور باو بدهند. گدا گفت احتياج بانگور ندارم اگر پول بدهيد خوب است امام فرمود خداوند وسعت بتو بدهد گدا رفت باز برگشت گفت همان خوشه انگور را بدهيد فرمود برو خدا گشايش دهد بتو چيزى باو نداد.

گداى ديگرى آمد امام عليه السّلام سه دانه انگور باو داد گدا گرفت و گفت الحمد لله رب العالمين خدائى كه مرا روزى بخشيد. امام فرمود بايست دست مبارك را پر از انگور كرده باو داد باز گفت حمد و سپاس خدائى راست كه بمن روزى بخشيد باز فرمود بايست.

از غلامش پرسيد چقدر پول دارى؟ عرضكرد تقريبا بيست درهم فرمود باين فقير بده گدا گفت خدايا ترا سپاسگزارم اين نعمت از جانب تو است خدائى كه شريكى ندارى. باز امام فرمود بايست پيراهن خود را از تن بيرون آورد فرمود اين را بپوش. گدا پوشيده گفت خدا را شكر ميكنم كه مرا پوشانيد و لباس بمن داد آقا يا ابا عبد اللَّه يا گفت خدا بشما خير بدهد همين دعا را براى حضرت صادق كرد گدا رفت. ما با خود اين طور خيال كرديم كه اگر آن گدا دعا براى خود حضرت نميكرد پيوسته باو چيزى ميداد چون هر چه حمد و سپاس خدا را مينمود باو مقدارى می بخشید.(بحار الانوار، ج 47، ص 42)

[="Tahoma"][="Navy"]

ohfreedom;288309 نوشت:
در روایت صحیح داریم که حضرت علی -رض- به خواستگاری فاطمه -رض- می رود؛ از عشق به فاطمه ی طاهره دار و ندار خود که یک زره جنگی است را در بازار می فروشد؛ این یعنی عشق... عمر -رض- این زره را به روایتی 430 درهم -کمتر یا بیشتر- می خرد؛ نه برای خود؛ پول را به علی -رض- می دهد و سپس زره را به عنوان هدیه به ایشان باز می گرداند!!! خوب این مصداق عشق است و کار صحیح... حالا شما این کار را با کار انجام شده مقایسه کنید.

باریک الله، مرحبا به شما. پس شما هم قبول دارید که علی علیه السلام، در راه عشقش، (البته عشق ایشان، عشق مجازی و زمینی نبوده، عشقی به بهترین خلق خداست)، همه دار و ندارش را که زره و شمشیرش بوده، به پیامبر صلی الله علیه وآله، برای ازدواج عرضه داشته است.
خوب الحمدلله.[/]

ohfreedom;288309 نوشت:
شما هم قبول دارید که همانقدر که این بزرگواران برای شما عزیزند؛ برای ما هم عزیزند. همچنین ابوبکر و عمر و عثمان -رض- خوب آیا اهل سنت که برای آنان مقبره نمی سازند باید گفت به آنان ارادت ندارند؟ محبت ندارند؟

بله که قبول داریم
اگر شما هم ارادتی بیشتر داشتید چنین می کردید، چنان که پیامبر خدا(ص) چنین تأییدی فرمودند:
رسول خدا صلّى اللَّه عليه و آله و سلّم به امام على عليه السّلام فرمود: به خدا قسم در سرزمين عراق كشته مى‏شوى و قبرت در همان جا خواهد بود.از پيامبر صلّى اللَّه عليه و آله و سلّم پرسيد: زيارت قبر من و آباد كردن آن، چه پاداشى دارد؟

فرمود: اى ابا الحسن عليه السّلام خداوند قبر تو و قبور فرزندان تو را بقعه‏اى از بقعه‏هاى بهشت مى‏گرداند، و قلوب بندگان را به شما متمايل مى‏سازد و در راه زيارت شما و آبادى قبرتان، سختى‏ها مى‏بينند، و مى‏خواهند با اين كار به خدا نزديك شوند و به پيامبر صلّى اللَّه عليه و آله و سلّم او محبّت كنند، اى على عليه السّلام آنان مورد شفاعت من قرار مى‏گيرند و در كنار حوض بر من وارد مى‏شوند و در بهشت زائران من خواهند بود...(ارشاد القلوب، ج 2، ص 441)

[="Tahoma"][="Navy"]

ohfreedom;288309 نوشت:
چون صحیح نیست، عشق را با مادیات نشان نمی دهند...

فکر می کنم یکی از راههای ابراز عشق، بذل مال هم باشد.
التوبة : 111 "إِنَّ اللَّهَ اشْتَرى‏ مِنَ الْمُؤْمِنينَ أَنْفُسَهُمْ وَ أَمْوالَهُمْ بِأَنَّ لَهُمُ الْجَنَّة"

البقرة : 265 وَ مَثَلُ الَّذينَ يُنْفِقُونَ أَمْوالَهُمُ ابْتِغاءَ مَرْضاتِ اللَّهِ وَ تَثْبيتاً مِنْ أَنْفُسِهِمْ
[/]

[="Tahoma"][="Navy"]

ohfreedom;288309 نوشت:
پس اقرار کردید که این کار بدعت است... اما در ادامه این توجیه واقعا صحیح نیست... کدام یک از امامان شما طبق های طلا را به عنوان پیش کش (در زمان حیات) قبول کرده اند؟ کی و کجا پیامبر-ص- طلا را از مهمان پذیرفت؟ واقعا معیار عشق شما رنگ و زینت طلاست؟ عشق هایی کز پی رنگی بود عشق نبود عاقبت ننگی بود سئوال اینجاست: آن کسی که طلا ندارد پس عشق هم ندارد؟ نمی تواند اهل بیت را دوست داشته باشد؟

آیا هر چه که برایش روایت نداریم و انجام می دهیم، بدعت است؟ بدعت آن است که چیزی که جزء دین نیست، جزء دین حساب کنی، چیزی که خلاف آن در دین است را بدان اعتراف کنی.
خیلی معذرت میخواهم این حرف را می زنم، از کتب اهل سنت نقل می کنم، کاری که عمربن خطاب کرد بدعت است، می دانی کدام؟ آنجا که با صراحت گفت: «متعتان محللتان کانتا فی عهد رسول الله و انا احرمهما و اعاقب علیهما»
دو متعه(حج تمتع و ازدواج موقت) در زمان رسول خدا حلال بود، من حرامشان می کنم و برای آنها عقاب میگذارم.( الفخر الرازي في تفسيره ج 3 ص 194 و احمد بن حنبل في مسنده ج 1 ص 325 و ذكره القوشجي في شرحه للتجريد ص 382)[/]

[="Tahoma"][="Navy"]

شریعت عقلانی;288321 نوشت:
بله درست است بهترین با باارزشترین به لحاظ مادی متفاوت است. بنده چیزی را برای محبوبم هدیه می برم که می دانم از آن خوشش می آید حال ارزش مادی اش اصلا مهم نیست. می تواند ارزش مادی پایینی داشته باشد ولی همین که محبوبم از آن خوشش بیاید نشان می دهد که من به یادش هستم. حال شما ثابت کنید که ادمه از طلا خوششان می آید؟ البته نوع محبوب هم مهم است. من کسی را به عنوان محبوب خودم انتخاب می کنم که دلبستگی های دنیوی کمی داشته باشد و این طور نباشد که به دنبال تجملات باشد تا من برای خوشحال کردنش مجبور باشم هزینه های زیادی بدهم. دنیا پرستان در لیست محبوب های من جایی ندارد.

بهترین چیزی که خودم دارم و برای من و مردم ارزش است، اگر تقدیم کنم، این نشانه علاقه ی من به محبوبم می باشد.
مانند پیرزنی که کلافی به دست گرفته بود و خریدار یوسف شد.
این کار پیرزن از دیدِ عقلا کاری احمقانه است، چون نه یوسف قیمتش کلاف است و نه اصلا کلاف دوست دارد.
اما هیچ کسی عشقِ او را مذمت نمی کند و هیچ عاشقی او را احمق خطاب نمی کند.[/]

[="Tahoma"][="Navy"]

شریعت عقلانی;288321 نوشت:
شخص متمول خیری را در نظر بگیرید که اضافه بر خمس و زکات کمک های نقدی بسیاری به فقرا می کند و ایتام را سرپرستی می کند و ... . حال آیا موجه می دانید که ایشان علاوه بر تمام کارهای خیر مهمانی های بزرگ بدهد و ریخت و پاش بکند و برای مهمان در ظروف طلا غذا بیاورد و ده ها نمونه غذا تهیه کند؟ آیا درست است بگوییم چون ایشان خمس و زکات می دهد و به فقرا کمک می کند مجاز است که اسراف کند؟ آیا می توان عمل وی را در زمره تکریم مهمان جای داد؟ آیا در شریعت ما به تکریم مهمان سفارش نشده؟ بله سخن شما درست است که ما مخیر به به دو گزینه نیستم و هر یک جای خود را دارد. ولی باید هر گزینه را در جای خود ابتدا بررسی عقلانی کرد و در صورت موجه بودن آن را انجام داد.

اگر کسی یک انگشتر یا النگوی خود را برای ساخت گنبد و بارگاه امامش بدهد تا این که پانصد سال باقی بماند و بوسه گاه امام زمان بشود، به نظر بنده اسراف نیست
اگر تاجری ظرف غذاهایش طلا و نقره باشد، کار حرامی نیست ولی مورد تایید هم نیست، و البته اصلا این کار جزء شعار اسلامی محسوب نمی شود تا بخواهیم سرِ آن بحث کنیم.[/]

[="Tahoma"][="Navy"]

شریعت عقلانی;288321 نوشت:
اولا صحت این خبر باید تایید شود. ثانیا اگر این عمل موجه است و نشانه عشق به امام چرا خود امام در راه نثار جانش برای خدا که محبوب وی است سینه چاک کرده و بدون لباس به میدان نبرد نرفت؟ آیا سکوت امام را دلیل بر موجه بودن این کار می دانید؟

به نظر می رسد، بعضی از دقتهای عقلی، صحیح نباشد و انسان را به وسواس فکری و خارج شدن از حدّ محبت منجر کند.
کار ماموم را با امام یکی حساب نکنید، هر کسی در حدِّ خودش معرفت دارد. شما که معرفت بالایی دارید وقتی برای دفاع از امامتان به میدان رفتید، زرهتان را از تنتان در نیاورید.
به بعضی از مسائل نمی شود، دقت عقلی زیادی کرد، یعنی خاصیتی ندارد نه این که انسان، کار عقلایی نکند. مثلا میگویند حضرت علی(ع) زرهش، پشت نداشت. خوب آیا کسی می تواند بگوید یا علی، هر چقدر هم شجاع و زرنگ باشی، نمی گویی یک نفر، بیاد و از پشت تیری به تو پرتاب کند؟ اگر زخمی بشوی، اسلام ضعیف نمی شود؟ یاعلی، اسلام به تو نیاز دارد، مجهزتر به میدان برو.
آیا می شود اینطور دقت عقلی برای همه چیز به خرج داد؟
فکر می کنم، بعضی بحثها، بی خود باشد، همه اسراف را می شناسند ما هم اعتراف کرده ایم، همه به وجوب محبت اهل بیت اعتراف دارند، همه وقتی فقیری افتاده را ببینند به عشق امام حسین به او کمک می کنند و دراین هنگام پولشان را به ضریح نمی دهند.[/]

[="Tahoma"][="Navy"]

شریعت عقلانی;288321 نوشت:
خود جواب خود را داده اید. به نظر شما چرا تا زمان امام دوازدهم هیچ گاه هیچ امامی قصد این نکرد که برای مقبره حضرت رسول (ص) ضریح طلا و نقره بسازد؟ قصد که هیچ چرا اصلا توصیه ای هم نکرد که مثلا الان به مصلحت نیست و حکومت نمی گذارد ولی ای شیعیان ما بعدها اگر توانستید و قدرت پیدا کردید ضریح حضرت رسول را از طلا بسازید تا محبتتان را ابراز کنید؟ عزیز بزرگوار بله درست است که ائمه گفته اند محبتتان را ابراز کنید ولی ابراز محبت مصداق می خواهد و مصداقش را هم باید در احادیث و روایاتشان پیدا کرد. تا ما ندانیم ائمه به چه چیزی راضی هستند نمی توانیم آنها را از خودمان راضی کنیم. در مورد راضی کردن ائمه و ابراز محبت به آنها نمی توان سلیقه ای عمل کرد و گفت چون طلا و نقره از ارزش مادی بالایی برخوردارند پس با این کار ائمه از ما راضی می شوند. امیدوارم پاسخ ها را به دقت بخوانید و به آنها جواب دهید نه اینکه مجددا تکرار مکررات کنید.

غافل نشوید که این گونه ضریح سازی، بیشتر و پیشتر کارِِ ایرانیان بود و این گونه قلم زنی از هنرهای ایرانی است و عاشقِ هنرمند، عشقش را با هنرِ خود اهدا می کند و امری نبوده که در زمان ائمه مرسوم باشد. اصلا معلوم نیست او موقع این امکانات بوده باشد و یا این طلا و نقره بدین حد، در دست مردم باشد که بخواهند انفاق کنند.
در ثانی، حدیث هم برای عمران و آبادی مقابر اهل بیت ذکر شد، که می تواند ضریح طلایی، مصداقی از آن باشد.
دقت بفرمایید.[/]

[="Tahoma"][="Navy"]

صادق صادق;288466 نوشت:
خلاصه بصیرت جان اگر بخواهی احساس را جای عقل بگذاری قمه زنی هم مجاز است چون طرفداران قمه زنی هم همینها را میگویند و البته خیلی کارهای دیگر را هم میشود مجاز کرد !

ضریح ساختن و ایجاد مقبره برای اهل بیت را با قمه زنی و امثال آن، یا مثل اون رفیقمون که با تجاوز دسته جمعی، مقایسه کرد، کنار هم نگذارید.
فراموش نکنید که خدمت به روح مردم و رفع مشکلات روحانی آنها از خدمت به جسم و سیر کردن شکم آنها بالاتر است، و هر کسی به اندازه ی امکانات و شغلی که دارد خدمت به خلق خدا می کند.
گاهی در این مباحث، جوری بحث می شود که انگار همه فضائل و خدمات، پر کردن شکم گرسنگان است و در مقابل آن، همه بدی ها این است که پولهایمان را خرج گنبد و بارگاه بکنیم.
البته شاید منظور دوستان چنین مقایسه ای نباشد، اما به طور ناخودآگاه بحث را طوری بیان می کنند که به اذهان مردم چنین القا میشود.
مسلم است آن کسی که می تواند مردم را هدایت کند، وقت خود را به ضریح سازی بپردازد، اتلاف وقت است. همه از بین همه کارها، ساختن ساختما حرم اهل بیت هم کار یک عده است که با عشق چنین می کنند و کار دیگری هم شاید بلد نباشد تا بدین وسیله ابراز محبت بکنند. مردم هم با دادن چند انگشتر و طلا و نقره، ضریح توسط این کارگران و هنرمندان می سازند، کجای این کار خلاف است.
البته این کار قابل مقایسه با کسی که ترویج فرهنگ اهل بیت و سفارش به دستورات آنها می کند، قابل مقایسه نیست، ولی بالاخره این هم فعالیتی است،نمی شود که بگوییم چون پیامبر از آویزان کردن پرده گلدار، جلوی درب اتاقشان ناراحت شدند، پس ماهم بیاییم حرمهای اهل بیت را با کاه و گِل بسازیم و به جای در، پرده سفید ساده بیفکنیم.
زمانه فرق کرده و امکانات هم بهتر شده و همه این مخارج، صرف خودِ همین زائرین و عاشقین اهل بیت می شود.[/]

[="Tahoma"][="Navy"]چیزی که در آخر باید بگویم این که سخن بزرگان دین را نمی شود کنار گذاشت و اغماض نمود، آنها هم عاقلند، فقط ما نیستیم که عقل داریم، بعضی از آنها حتی عارفند ولی ببینید در خصوص ضریح و گنبد ائمه چجور سفارش کردند،حتی خودِ مقام معظم رهبری.
هر چند که ما خودمان هم عقل داریم ، ولی به این راحتی نمی توان از کنار سخنان این بزرگوران گذشت.
بنده نمونه ای از سخنان ایشان را می آورم.
[=&quot]مقام معظم رهبری (مد ظله العالی):[/]
[=&quot]خوشا به حال[/][=&quot] [/][=&quot]تان! [/][=&quot](مطهر امام حسین(ع))[/][=&quot] [/][=&quot]توفیق خیلی بزرگ و یکی از بهترین کارهایی است که می­شود انجام داد. شما[/][=&quot] [/][=&quot] قمی ها زرنگی کردید و گل سرسبد را چیدید. همه آرزو دارند به ائمه اطهار (علیهم السلام) اظهار ارادت بکنند و این( [/][=&quot]ساخت ضریح) [/][=&quot]یکی از آن کارهایی است که باید انجام داد و شما دارید انجام می­دهید. خداوند شما را کمک کند تا این کار زیبا و شیرین را به انجام برسانید.[/]
[=&quot]حضرت آیت الله العظمی سیستانی (مد ظله العالی):[/]
[=&quot]دیگران هم قصد ساخت این ضریح مطهر را داشته­اند ولی ما نمی­خواستیم آن­ها انجام دهند. از این که این کار را شما قمی ها قبول کرده­اید، خوشحال هستم. همیشه ایرانی­ها در این جور کارها پیش قدم می­باشند. شما گل سرسبد را چیدید. ضریح را هر چه محکم­تر و با جاذبه­ای که در شأن حضرت سیدالشهداء(علیه السلام) است بسازید![/][=&quot] و شش گوشه بودن باید حفظ شود به دلیل وجود قبر شریف حضرت علی اکبر(ع).[/][=&quot][/]
[=&quot]حضرت آیت الله العظمی فاضل لنکرانی(ره):[/]
[=&quot]این امر (ساخت ضریح مطهر امام حسین(ع)) در زمان حاضر که تشیع مورد هجوم دشمنان است بسیار مهم می‌‌باشد.[/]
[=&quot]حضرت آیت الله العظمی بهجت(ره):[/]
[=&quot]شش گوشه بودن ضریح، چون از اول اینگونه بوده است حفظ شود. همانطور که شیخ مفید آورده اند که قبر حضرت علی اکبر پایین پای سید الشهداء علیه السلام است. [/]
[=&quot]حضرت آیت الله العظمی مکارم شیرازی:[/]
[=&quot]شرایط کنونی ایجاب می‌کند که این قبور مقدس به عنوان عظمت شیعه و هرچه باشکوه‌تر ساخته شود.[/]
[=&quot]حضرت آیت الله العظمی صافی گلپایگانی:[/]
[=&quot]این مسئله ساخت ضریح حضرت سیدالشهداء(ع) و خدمت به تعظیم و تکریم مشهد بزرگ و مشرف حضرت سیدالشهداء(ع) یکی از شعائر بزرگ دین است.[/]
[=&quot]حضرت آیت الله العظمی وحید خراسانی:[/]
[=&quot]اگر این ضریح با اخلاص کامل ساخته شود، می‌شود مرئی و منظر تمام انبیاء اولوالعزم که بالاترین سعادت است. انشاءالله موفق شوید به این کار.[/]
[=&quot]حضرت آیت الله العظمی نوری همدانی:[/]
[=&quot]این حرکت‌ها (ساخت ضریح مطهر) از قم شروع می‌شود و باید این ضریح مطهر در حد بسیار بالا باشد.[/]
[=&quot]حضرت آیت الله العظمی شبیری زنجانی:[/]
[=&quot]حضرت سیدالشهداء همه چیزش را برای ما داده است، وظیفه ما این است که کوتاهی نکنیم.[/]
[=&quot]حضرت آیت الله جوادی آملی:[/]
[=&quot]ویژگی‌های خاص حضرت سیدالشهداء(ع) نشان می‌دهد که وظیفه ما هم باید یک وظیفه خاصی باشد.[/]
[=&quot] [/]
[/]

quote]=بصیر;288515]صفارشات فراوانی به مدیر پروژه شده و می شود که برای جمع آوری هزینه، تبلیغ رسانه ای بکنید، اما از این کار امتناع ورزیده اند و این کار را هم نمی کنند و تاکید دارند که حتما مردمی باشد. جالب توجه شما دوستان عزیز این که اکثر قریب به اتفاق افرادی که کمک کرده اند، همان مردم در حدّ فقیری بوده اند که، این کمکها در حقِّ خودشان روا بوده است اما از روی ارادت چنین کرده اند. حتی کسانی آمده اند و احساساتی شده، تمام طلاهای خود را از دست و گردن خود در آورده تا اهدا کنند، اما کارگزاران این پروژه ممانعت کرده اند. این ضریح با انگشترها و دست بندهایی از مردم ساخته شده که برای زینت خود استفاده می کرده اند و شاید جای دیگری استفاده نمی نمودند تا بگوییم چرا خرج فقرا نشده. آنها نمی خواستند خرج فقرا بکنند، اموال دیگرشان را برای خرج فقرا گذاشته اند، (شاید هم نگذاشته باشند)
با سلام خدمت جناب بصیر و تشکر از وقتی که می گذارید.
البته صحبت های بنده در خصوص ساخت ایوان طلای حرم امام علی (ع) در خوزستان بود. بنده از ساخت ضریح امام حسین (ع) اطلاعات چندانی ندارم. پس با این صحبت شما حداقل ساخت ضریح امام علی در خوزستان را که توسط نظام اسلامی مدیریت می شود تقبیح می کنید؟

بصیر;288516 نوشت:
همه قبول دارند که فرهنگهای غلطی در اجتماع هست که باید با آن مقابله شود، حتی در این جریان، اشباهاتی شده که هیچ کدام از کارگزاران این پروژه آن را رد نمی کنند. اما این که روی قبر امامی را نقره و طلا بگذارند، و هدفشان با این کار ارادت و محبت باشد، فکر نمی کنم اینقدر امری ناروا باشد که بعضی ها این همه حساسیت علیه آن نشان می دهند. بنده فکر می کنم شور و علاقه مردم به اهل بیت را در این جریان فراموش کرده اند. کمی به این مطلب عنایت داشته باشند، اینقدر نسبت به خود طلا و نقره حساس نمی شوند. همه قبول دارند کارهای بزرگتری از ساخت ضریح وجود دارد، و باید محبت و احساس مردم را جهت گیری کرد، اما آیا می شود کسی که آمده هدیه ای برای ساخت ضریح بدهد به او بگوییم برو جای دیگری خرج کن؟ حال او گرفته نمی شود؟ مگر هر چند صد سال یکبار ضریح ساخته می شود؟ فکر می کنم یک کمی حساسیت بی مورد و گاهی بی عاطفه گی به خرج داده شده باشد. )

ببینید بزرگوار شما از مردمی بودن اینکار برای اثبات موجه بودن آن استفاده کردید. بنده خواستم بگویم این مردمی بودن امری دلیل بر درست بودن آن امر نیست. پس باید راه دیگری برای اثبات موجه بودن کار ارائه کرد و نمی توان به مردمی بودن متمسک شد. همین. امیدوارم متوجه منظورم شده باشید. در این مطلب شما هم اثباتی در این خصوص وجود ندارد و فقط نظر شخصی شماست.

بصیر;288516 نوشت:
اگر همه مردم همه ثروت خود را خواستند خرج امثال ضریح بکنند اون موقع اگر عقلای عالم و حکومت،جلوی این کار را نگرفتند، خطاست. والا یه ضریح ساختن بعد چند صدسال، این هم موضع گرفتن نیاز ندارد.
اونیکه همه زندگیش را می دهد به عنوان مهر تا زنی بگیرد، همانند کسی میماند که همه زندگیش را بدهد تا فقط ضریح بسازد، بله که غلط است، ما هم همین را می گوییم
اما از یک نکته هم غافل نشوید، هر گونه خرجِ عشقی، صحیح نیست، اگر قناری فروشی، چند میلیون پول یک قناری بدهد، کسی نمی تواند بگوید که بالاخره پول عشقش رو داده. بابت هر عشقی نباید همه چیز را داد.

مگر خودتان نگفته بودید ما اگر چیز بیشتری هم داشتیم نثار می کردیم. مگر خودتان مثال پیرزن را نزدید همه دسترنج یکسالش را هدیه کرد. آیا آن پولی که هدیه کرد تمام زندگی اش نبود؟ باز متذکر می شود. همانطور که عشق به ائمه مقدس است عشق به همسر هم مقدس است. همانطور که این سفارش شده آن هم سفارش شده. عشق به قناری البته سفارش نشده که شما مثالش را می زنید.

بصیر;288529 نوشت:
بهترین چیزی که خودم دارم و برای من و مردم ارزش است، اگر تقدیم کنم، این نشانه علاقه ی من به محبوبم می باشد. مانند پیرزنی که کلافی به دست گرفته بود و خریدار یوسف شد. این کار پیرزن از دیدِ عقلا کاری احمقانه است، چون نه یوسف قیمتش کلاف است و نه اصلا کلاف دوست دارد. اما هیچ کسی عشقِ او را مذمت نمی کند و هیچ عاشقی او را احمق خطاب نمی کند.

یک سوال از شما دارم. اگر شما بخواهید به دیدار مثلا مقام معظم رهبری بروید ( اگر محبوبتان است. اگر هم نیست محبوبی که جایگاه معرفتی بالایی داشته باشد.) برای او چه تحفه می برید؟ آیا اگر برایشان طلاهای گران قیمت ببرید ایشان ناراحت نمی شود؟

بصیر;288539 نوشت:
مقام معظم رهبری (مد ظله العالی): خوشا به حالتان! (مطهر امام حسین(ع))توفیق خیلی بزرگ و یکی از بهترین کارهایی است که می­شود انجام داد. شما قمی ها زرنگی کردید و گل سرسبد را چیدید. همه آرزو دارند به ائمه اطهار (علیهم السلام) اظهار ارادت بکنند و این( ساخت ضریح) یکی از آن کارهایی است که باید انجام داد و شما دارید انجام می­دهید. خداوند شما را کمک کند تا این کار زیبا و شیرین را به انجام برسانید. حضرت آیت الله العظمی سیستانی (مد ظله العالی): دیگران هم قصد ساخت این ضریح مطهر را داشته­اند ولی ما نمی­خواستیم آن­ها انجام دهند. از این که این کار را شما قمی ها قبول کرده­اید، خوشحال هستم. همیشه ایرانی­ها در این جور کارها پیش قدم می­باشند. شما گل سرسبد را چیدید. ضریح را هر چه محکم­تر و با جاذبه­ای که در شأن حضرت سیدالشهداء(علیه السلام) است بسازید! و شش گوشه بودن باید حفظ شود به دلیل وجود قبر شریف حضرت علی اکبر(ع). حضرت آیت الله العظمی فاضل لنکرانی(ره): این امر (ساخت ضریح مطهر امام حسین(ع)) در زمان حاضر که تشیع مورد هجوم دشمنان است بسیار مهم می‌‌باشد. حضرت آیت الله العظمی بهجت(ره): شش گوشه بودن ضریح، چون از اول اینگونه بوده است حفظ شود. همانطور که شیخ مفید آورده اند که قبر حضرت علی اکبر پایین پای سید الشهداء علیه السلام است. حضرت آیت الله العظمی مکارم شیرازی: شرایط کنونی ایجاب می‌کند که این قبور مقدس به عنوان عظمت شیعه و هرچه باشکوه‌تر ساخته شود. حضرت آیت الله العظمی صافی گلپایگانی: این مسئله ساخت ضریح حضرت سیدالشهداء(ع) و خدمت به تعظیم و تکریم مشهد بزرگ و مشرف حضرت سیدالشهداء(ع) یکی از شعائر بزرگ دین است. حضرت آیت الله العظمی وحید خراسانی: اگر این ضریح با اخلاص کامل ساخته شود، می‌شود مرئی و منظر تمام انبیاء اولوالعزم که بالاترین سعادت است. انشاءالله موفق شوید به این کار. حضرت آیت الله العظمی نوری همدانی: این حرکت‌ها (ساخت ضریح مطهر) از قم شروع می‌شود و باید این ضریح مطهر در حد بسیار بالا باشد. حضرت آیت الله العظمی شبیری زنجانی: حضرت سیدالشهداء همه چیزش را برای ما داده است، وظیفه ما این است که کوتاهی نکنیم. حضرت آیت الله جوادی آملی: ویژگی‌های خاص حضرت سیدالشهداء(ع) نشان می‌دهد که وظیفه ما هم باید یک وظیفه خاصی باشد.

در این صحیت ها اثری از طلاکاری وجود ندارد. ایشان اصل ساخت ضریح را تایید کردند. چرا هیچ کدامشان در سخنانشان از طلا هیچ حرفی نزدند؟ حتی اشاره کوچکی؟
در ضمن ما عقل داریم. نمی توانیم بگوییم چون علما گفته اند پس درست است. وقتی علما حتی در وجود خدا هم اصرار بر انطباق آن با عقل دارند چرا در این مورد خاص با عقل انطباق نداشته باشد؟ لطفا دلیل عقلی بیاورید.

کمک کنید;288399 نوشت:
مسجد مشرکانه خالد بن ولید در سوریه

با سلام خدمت برادر عزیز
از اینکه برای جواب دادن ول کن سایت ولیعصر نیستید خوشحالیم.

اما آیا نمی دانید سوره در دست شیعیان است و حاکمان آن شیعه هستند؟
پس نگویید چرا مقبره اش اینجور است؛ این کار خودتان است...

کمک کنید;288399 نوشت:
یا اطلاعاتت کمه(که همینطورم هست) یا منافق بالفطره ای.

آقا. شیخ الشیاطین ابن تیمیه در کتاب خود راجع به زیبایی حرمین شریفین اینگونه مینویسد"هیچ کجا نباید به زیبایی حرمین شریفین برسد" و درجایی دیگر "حتی مسجد الاقصی نیز نباید بگونه ای تزیین شود که با حرمین برابری کند". این یعنی چه؟ یعنی پاسداری و تزیین حرمین بیش از هرجای دیگر. بعد شما میگی:


آقای بالفطره...
کجای حرف شیخ الاسلام می گوید طلا کاری؟
کمک کنید;288399 نوشت:
کسی که اینکار را انجام میدهد مطمئنا واجبات را پشت سر گذاشته است. و الا که هیچ سوری بحال او نمی کند.

شما خدا هستید که این قضاوت را می کنید؟

کمک کنید;288399 نوشت:
الله جل جلاله راضی است که پرده مشکی کعبه مقدسه با طلا مزین شود و گرسنگان عربستان به لعن و نفرین خادم خائن حرمین شریفین بپردازند؟ پس کعبه هم باید با پارچه ای مشکی معمولی پوشیده شود.چرا نیست؟ بدعت نیست؟؟

خوب دقیقا همین نشان دهنده عمق اشتباه شماست...
پرده ی خانه الله چقدر طلا دارد و مرقد حضرت حسین -رض- چقدر؟
آیا شما ایشان را از الله گرامیتر می دانید که بیش از طلای به کار رفته در خانه الله برای مقبره اش طلا می دهید؟

پس چرا برای خانه ی الله نمی دهید؟
در تمام منابع خبری داریم که براي دوخت پرده كعبه مكرمه از 120كيلوگرم منسوجات طلا به قيمت 20ميليون ريال سعودي استفاده شده است.
هر ریال سعودی 3270 ریال است. یعنی طلای آن حدود 6 میلیارد و 540 میلیون تومان ارزش دارد.
چیزی در حد و حدود ثروت یک مسلمان ثروتمند درجه 2 یا شاید درجه 3 (از نظر مقدار ثروت متظورم هست فردا دوستان ایراد نگیرند)

ببینید الله با آن عظمتش 120 کیلو طلا برایش به کار رفته است...
حالا ضریح حضرت حسین -رض-، فقط ضریح جدید -بجز مکان های دیگر حرم چون گنبد و گلدسته و...- 118 کیلو و نیم طلا دارد!!!
فقط 1 و نیم کیلو کمتر!!!

حالا خود قضاوت کنند، آیا شیعه امام حسین -رض- را چون الله ندیده؟ چون او و بلکه بیش از او برایش هزینه نکرده؟

موضوع قفل شده است