سلام دوستان عزيز ما برا مناظره ابتدا بايد حساب اهل تسنن واقعي را از وهابيت جدا كنند چون خيلي از عقايد اونا رو وهابيا قبول ندارن مثل قضيه عاشوراكه حنفي ها وشافعي ها خودشون مراسم عزاداري دارن. موضوع بعدي علم واشراف كامل به اعتقادات وكتب اهل تسنن هستش.وتفسير صحيح آيات وروايات مورد اختلاف. ودر آخر برا شروع دوستان بهتر يه دوره كامل شبهاي پيشاور واعظ شيرازي رو مطالعه كنن.
من هم موافقم ولی یادمون باشه که با توجه به تبلیغات وسیع وهابی ها تاثیر زیادی روی اهل سنت هم گذاشته که این به راحتی قابل درکه .
سلام دوستان!
من تازه به این انجمن اومدم! در انجمنهای دیگه با اهل سنت زیاد بحث کردم هنوز نمیدونم چند نفر سنی وجود داره اینجا
من هم اولش که تاپیکو زدم خوب بود ومی خواستم یه مناظره واقعی راه بیفته که نشد نمی دونم دلیلش چی بود ولی بهر حال حاضرم این بحث رو جدی ادامه بدم وشما فرض کنید فقط فرض من یه سنی ام حاضرین به سوالاتم جواب بدین؟ چون من به خاطر کارم با اونا سر وکار دارم وی خوام هم سوالات وافکار اونا رو بهتون بگم هم جواب سوالاتمو از شما بگیرم .
اگه حاضرین کامنت اعلام آمادگی بذارین تا بحثو شروع کنیم؟
من هم اولش که تاپیکو زدم خوب بود ومی خواستم یه مناظره واقعی راه بیفته که نشد نمی دونم دلیلش چی بود ولی بهر حال حاضرم این بحث رو جدی ادامه بدم وشما فرض کنید فقط فرض من یه سنی ام حاضرین به سوالاتم جواب بدین؟ چون من به خاطر کارم با اونا سر وکار دارم وی خوام هم سوالات وافکار اونا رو بهتون بگم هم جواب سوالاتمو از شما بگیرم .
اگه حاضرین کامنت اعلام آمادگی بذارین تا بحثو شروع کنیم؟
سلام بنده نه شیعه هستم نه سنی ولی به نظر بنده سنی ها بهتر از شیعیان هستند چون پشت اسم هر کسی یک حضرت گذاشته اند و خیال خودشان را راحت کرده اند این شیعیان هستند که مسئله را کش میدهند اخه یکی نیست بگه مگه شما اون زمان وجود داشتید که بدونید چه اتفاقی افتاده تاریخ همیشه دستخوش حوادث بوده و هست ما همین امروز هم نمیدونیم تو دنیامون چه خبره حالا میخواهید در مورد 1400 سال پیش بحث کنید؟
سلام بنده نه شیعه هستم نه سنی ولی به نظر بنده سنی ها بهتر از شیعیان هستند چون پشت اسم هر کسی یک حضرت گذاشته اند و خیال خودشان را راحت کرده اند این شیعیان هستند که مسئله را کش میدهند اخه یکی نیست بگه مگه شما اون زمان وجود داشتید که بدونید چه اتفاقی افتاده تاریخ همیشه دستخوش حوادث بوده و هست ما همین امروز هم نمیدونیم تو دنیامون چه خبره حالا میخواهید در مورد 1400 سال پیش بحث کنید؟
با سلام
بسیار خب، بیا از طریق قرآن با هم بحث کنیم!!! قرآن را که قبول دارید؟
من آمادگی خودم را اعلام کرده ام. خدا سر شاهده چنان عقاید شیعه را از قرآن برات اثبات کنم که از گفته ی خود برگردی!!! مبالغه ای در کلامم نیست.
سلام بنده نه شیعه هستم نه سنی ولی به نظر بنده سنی ها بهتراز شیعیان هستند چون پشت اسم هر کسی یک حضرت گذاشته اند و خیال خودشان را راحت کرده اند این شیعیان هستند که مسئله را کش میدهند اخه یکی نیست بگه مگه شما اون زمان وجود داشتید که بدونید چه اتفاقی افتاده تاریخ همیشه دستخوش حوادث بوده و هست ما همین امروز هم نمیدونیم تو دنیامون چه خبره حالا میخواهید در مورد 1400 سال پیش بحث کنید؟
با سلام شما اول من بودن خودتان را ثابت کنید تا بعد برسیم به اینکه شما چه کسی هستید و چه نظری دارید!!!! اینکه شما به خبری دال بر این نیست که همه بی خبر باشند !! ترازوی مقایسه شما میزان درستی ندارد اخوی!!!با عقل ناقص خود سنجش نکنید !! شما بیا اول از ابزار شناخت خود سخن بگو ببینیم آیا اصلا ابزاری برای شناخت میشناسید و بعد سنگ پراکنی کنید !
یا علی ع
بنده تسلیم امر خدا هستموبس کاری هم با فرقه ها ندارم دینم هم اسلام است
با سلام شما تسلیم امر خداواند هستید !!؟ مطمئن هستید که تسلیم امر خداوند هستید و امر خداوند را میشناسید!!؟
اگر میشناسید که به ما هم بگوید که با این امر آشنا شویم شاید ما بی خبریم و اشتباه میکنیم! و اگر در این مورد مطمئن نیستید که چرا ابراز نظر مطلق کردید !!؟؟!
یا علی ع
این یه شبهه هست تو ذهنش وهر چی هم بهش میگی قبول نمی کنه؟برای رفع این شبهه چکار کنیم ؟
با سلام عزیز برادر شبهه از عدم شناخت ایجاد میشود!! خوب مناظره میکنیم گفتگو میکنیم تا مشخص شود و رفع شبهه اما مطلق گویی قبل کسی که شناخت درستی ندارد کار صحیح نیست! این دوستمان بیاید دلایلی که اهل سنت بهتر از شیعه هستند را نمایان کند تا به صورت علمی و مستند برسی کنیم تا ببیند سخت در اشتباه است! از این ساده تر !!!!!!!!!!
اگر هم به قران میخواهید استناد کنید به یک سری ایات منظور خدا اطاعت کردن از کسانی است که اگاهی به پیچ و خم راه او دارند نه فرزندان یک شخص خاص اینجور افراد در همه زمانها هم وجود دارند ممکنه سید هم نباشند
بنده تسلیم امر خدا هستم وبس کاری هم با فرقه ها ندارم دینم هم اسلام است
خب اینجا فرمودید تسلیم امر خداوند هستید و قابل قبول است !!حالا کار به اینکه چقدر آشنایی به این امر دارید نداریم !
چون از اهل سنت توهین نشنیده ام ولی از شیعیان چرا به همین سادگی
آیا این سخنتان تناقضی با سخن بالایی ندارد؟ ملاک بهتر بودن را نگاه کنید جدا که چقدر مستند سخن میگوید!!
اگر هم به قران میخواهید استناد کنید به یک سری ایات منظور خدا اطاعت کردن از کسانی است که اگاهی به پیچ و خم راه او دارند نه فرزندان یک شخص خاص اینجور افراد در همه زمانها هم وجود دارند ممکنه سید هم نباشند
خب ما هم از همان قرآن ثابت میکنیم چه کسانی آگاه به همان پیچ و خم هستند!!
حالا شما دلایلتان را بفرماید آنهم مستند لطفا که برسی کنیم دوست عزیز !! مدعی شدید!!! هرچند با تناقضاتی که در گفتار شما میبینیم بعید میدانم سخنی علمی داشته باشید!! اما به حاشیه هم نروید و مطلبتان را ارائه دهید !
دوستان بنده اهل بحث کردن نیستم و نوع تفکرات بنده هم با دوستان شیعه و سنی فرق دارد اصلا هم قصد جسارت ندارم ولی تا شما بخواهید متوجه شوید که ایا نماز را باید با مهر خواند یا بدون مهر یا نماز را باید با دست بسته خواند یا با دست باز ما نماز را اقامه کردیم و ثوابش را هم بردیم این را فقط به این جهت گفتم که کمی بهتر ببینید و سعی کنید راهی پیدا کنید که نفاق از بین برود یا حق
اصلا هم قصد جسارت ندارم ولی تا شما بخواهید متوجه شوید که ایا نماز را باید با مهر خواند یا بدون مهر یا نماز را باید با دست بسته خواند یا با دست باز ما نماز را اقامه کردیم و ثوابش را هم بردیم این را فقط به این جهت گفتم که کمی بهتر ببینید و سعی کنید راهی پیدا کنید که نفاق از بین برود یا حق
سلام
حرف شما درست
اما کتمان حق نمی شود کرد
مثل این است (البته یک مثال است و طبیعتا با موضوع ربطی بی ربط دارد!!!)
که بگوییم
چه باشیم چه نباشیم نیستیم
چه حرف خدا را گوش دهیم چه گوش ندهیم رستگاریم
و چه بدانیم و چه ندانیم برابریم
سوال؟
آیا کسانی که می دانند با کسانی که نمی دانند برابر اند؟
سلام خدمت دوست عزیزم . در اوضاع کنونی که همه دست به دست هم دادن تا اسلامو نابود کنن عقل اقتضا میکنه که اتحاد حفظ بشه ولی این دلیل نمیشه که چشم روی حقایق بست . شما زمانی که به جایی برسی که حق و حقیقت چیه نه تنهاثواب اون نمازو میبری بلکه به اون ثوابی که میرسی هزار درجه بلکه بیشتر اضافه می شه چرا که با یقین اون نمازو خوندی
سلام خدمت دوست عزیزم . در اوضاع کنونی که همه دست به دست هم دادن تا اسلامو نابود کنن عقل اقتضا میکنه که اتحاد حفظ بشه
سلام
بله وقتی ما حرف از حق می زنیم به نوعی اتحاد را پیش می کشیم
چرا که هرگاه حق پزیرفته شود پس اتحاد برقرار می شود و دین یک پارچه می شود
اما این بحث ها نباید باعث از بین رفتن روحیه برادری بین ما بشود
باید باهم مثل دو برادر برخورد کنیم نه کافر و مشرک و...
(فکر کنم کمی بین عقاید مذاهب اسلامی نگاه کنید متوجه می شوید کدام مذهب بیشتر در حفظ وحدت پیشرو بوده است!!)
شما زمانی که به جایی برسی که حق و حقیقت چیه نه تنهاثواب اون نمازو میبری بلکه به اون ثوابی که میرسی هزار درجه بلکه بیشتر اضافه می شه چرا که با یقین اون نمازو خوندی
با سلام خب بیاید از اول سخنان شما را یک بازنگری بکنیم و ببینیم شما چه گفته اید
سلام بنده نه شیعه هستم نه سنی ولی به نظر بنده سنی ها بهتر از شیعیان هستند چون پشت اسم هر کسی یک حضرت گذاشته اند و خیال خودشان را راحت کرده اند این شیعیان هستند که مسئله را کش میدهند اخه یکی نیست بگه مگه شما اون زمان وجود داشتید که بدونید چه اتفاقی افتاده تاریخ همیشه دستخوش حوادث بوده و هست ما همین امروز هم نمیدونیم تو دنیامون چه خبره حالا میخواهید در مورد 1400 سال پیش بحث کنید؟
خب در سخن بالا سنی را بهتر از شیعه دانستید فقط برای چنین دلیل پیش پا افتاده نه یک مطلب درست !! و بعد مدعی این شدید که کسی از تاریخ ان زمان اطلاعی ندارد !! و ما از شما خواستیم که مستندات خودتان در مورد این شناخت را بگوید که خبری نشود !!!
ابوذر گفت: رسول خدا صلّى اللَّه عليه و آله و سلّم را ديدم كه دست بر دوش على بن ابى طالب عليه السّلام نهاد و فرمود: اى على هر كس كينه ما را داشته باشد، جفا كار است.شيعيان ما از خانواده های اصيل و از خاندان شرافت و بزرگوارى و حلال زاده اند. جز ما و شيعيان ما كسى بر كيش ابراهيم نيست و ساير مردم از آن بيزارند. همانا خداوند، فرشتگانى دارد كه گناهان شيعيان ما را از بين می برند، آن گونه كه تيشه، ساختمان را ويران می کند.[1]
بنده تسلیم امر خدا هستم وبس کاری هم با فرقه ها ندارم دینم هم اسلام است
ببخشید!! بعد بلافاصله سخن خودتان را چرخاندید و گفتید که شما تسلیم امر خداوند هستید !!؟ از شما خواسته شد که امر خداوند را میشناسید که مطلق سخن میگوید !!که جوابی ندادید و با ز هم . :farar:
چون از اهل سنت توهین نشنیده ام ولی از شیعیان چرا به همین سادگی
بعد رفتید سراغ این که از اهل سنت توهین نشنیده ایدکه این با عقل هیچ انسانی که اهل سنت را میشناسند جور در نمیاد!!البته همه اهل سنت را نمیگویم!! در ضمن دوست عزیز حامدی اشاره به کتابهای آنها کردند !!و باز یک دلیل بی ارزش [FONT=Verdana]آوردید!
اگر هم به قران میخواهید استناد کنید به یک سری ایات منظور خدا اطاعت کردن از کسانی است که اگاهی به پیچ و خم راه او دارندنه فرزندان یک شخص خاص اینجور افراد در همه زمانها هم وجود دارند ممکنه سید هم نباشند
در جواب استناد به قرآن گفتید!!گفتیم بیاید با هم برسی کنیم تا روشن شود بازهم:farar:
دوستان بنده اهل بحث کردن نیستمو نوع تفکرات بنده هم با دوستان شیعه و سنی فرق دارد اصلا هم قصد جسارت ندارم ولی تا شما بخواهید متوجه شوید که ایا نماز را باید با مهر خواند یا بدون مهر یا نماز را باید با دست بسته خواند یا با دست باز مانماز را اقامه کردیم و ثوابش را هم بردیم این را فقط به این جهت گفتم که کمی بهتر ببینید و سعی کنید راهی پیدا کنید که نفاق از بین برود یا حق
خب در آخر چون نه بنیه علمی قوی دارید و نه آشنایی درستی با فرق و مذاهب !خود را از کرسی سخن پایین نیاورده و خطاب به دوستان گفته ایدشما اهل بحث کردن نیستید!!ولی اینجور نشان نمیدهد چون سخنی نداشتید این را فرمودید !!
ذکر کردید که نوع تفکر شما با ما فرق میکند بنده در همان پست اول درخواست ابزارهای شناخت فکری شما را کرده ام !که شک برانگیز است که دارای تیپ فکری باشید !!
که شما نماز را اقامه میکنید و ثوابش هم میبرد !! خب شما بیا ثابت کن این ثواب را چگونه میبری که دیگران از ان بی خبرند !!مستند !!هرچند میدانم باز ...:farar: [FONT=verdana]((وكذلك ما ارسلنا من قبلك فى قرية من نذير الا قال مترفوها انا وجدنا ابائنا على امة و انا على اثارهم مقتدون همچنان پيش از تو ترساننده اى در ديارى نفرستاديم جز آنكه مترفانآن ديار گفتند: ما پدران خود را از امتى يافتيم ، و ما از آنان پيروى مى كنيم .))
ببینید دوستان گرامی اگر کسی در تابستان بخاری روشن کند بقیه چه فکری در مورد ان شخص میکنند؟ بسیاری از مسائل در زمان خاص خودش باید مطرح شود و در فصل خودش . وقتی چراغها روشن شود همه چیز مشخص خواهد شد در ظلمت و در تاریکی چیزی مشخص نیست و بهتر است در مورد ان بحثی نشود امیدوارم منظور بنده را متوجه شده باشید یا حق
ببینید دوستان گرامی اگر کسی در تابستان بخاری روشن کند بقیه چه فکری در مورد ان شخص میکنند؟ بسیاری از مسائل در زمان خاص خودش باید مطرح شود و در فصل خودش . وقتی چراغها روشن شود همه چیز مشخص خواهد شد در ظلمت و در تاریکی چیزی مشخص نیست و بهتر است در مورد ان بحثی نشود امیدوارم منظور بنده را متوجه شده باشید
درست است اما خیلی هم تاریک نیست
چرا که چراغی چون قران هست که راه را نشان می دهد
عقلی هست که کمکمان می کند
و کتبی که می توانیم با ان ببینیم
در مورد وضع الان کسی منکر این نیست که باید متحد باشیم
اما نباید حق را کتمان کرد؟
آیا این خواسته خدا است که حق کتمان شود؟
همه می دانیم که خدا حقیقت را می پسندد و از ما می خواهد که کتمانش
سلام بنده نه شیعه هستم نه سنی ولی به نظر بنده سنی ها بهتر از شیعیان هستند چون پشت اسم هر کسی یک حضرت گذاشته اند و خیال خودشان را راحت کرده اند این شیعیان هستند که مسئله را کش میدهند اخه یکی نیست بگه مگه شما اون زمان وجود داشتید که بدونید چه اتفاقی افتاده تاریخ همیشه دستخوش حوادث بوده و هست ما همین امروز هم نمیدونیم تو دنیامون چه خبره حالا میخواهید در مورد 1400 سال پیش بحث کنید؟
بسم الله الرحمن الرحیم
پاسخ:
اگر نه سنی هستید و نه شیعه پس در دعوای خانوادگی که به شما ارتباطی ندارد خود را دخالت ندهید.سنگین باشید و سر جای خود بنشینید تا خدای ناکرده مشت حقی زیر چشم مبارکتان ننشیند برادر راستگو.
اما اینکه به نظر شما سنی بهتر است این جای بحث دارد:
- یا جنابعالی خدا هستید که بعید میدانم.
- یا رسول خدا هستید که باز هم بعید است.
- یا مستمع آزاد هستید که کلامتان خیر و شری بر کسی ندارد.
بقولی که میگفت: به شخصی گفتند فلان جا عروسی ست! گفت به من چه! گفتند تو هم دعوت داری! گفت به تو چه!
نظرات خودتان را در امور مهم دخالت ندهید و سعی نمایید گلیم شخصی خود را مترو قرار ندهید.اما اینکه ما و شما و هم نسلان ما در آن زمان نبوده اند که شکی نیست!!!
مگر شما بوده اید که افاضه مینمایید؟!!!
اما اینکه نمیدانید امروز در دنیای شما چه خبر است نشانه آشکاری بر بی اطلاعی شماست.سعی کنید تحقیق نموده و خود را با اطلاع سازید و تا وقتی که مطلع نشدید درباره گذشته اظهار نظر ننمایید.
اما اینکه تسلیم امر خدا هستید و کاری با فرقه ندارید نکته ایست زیبا!!!
جناب عالی با توجه به چه فتوایی واجبات،مستحبات،مکروهات و حرامها را تشخیص میدهید؟!!!آیا از قرآن بهره میگیرید؟!!!کجای قرآن تعداد رکعات نماز مشخص شده؟!!!کجای قرآن درباره نوافل و ... بحث شده؟!
اما تا اینجا بنده به کلمات گهربار برادر غیر سنی خود!!!!!!! پاسخ دادم.اما براستی سنی بهتر است یا شیعه؟
اما اینکه بخواهیم فرق بین شیعه و سنی را بدانیم نیاز به بحث دارد.هر عزیزی شبهه ای دارد بطور جداگانه مطرح نماید تا حقیر ان شاالله پاسخ گو باشم.
اگر هم به قران میخواهید استناد کنید به یک سری ایات منظور خدا اطاعت کردن از کسانی است که اگاهی به پیچ و خم راه او دارند نه فرزندان یک شخص خاص اینجور افراد در همه زمانها هم وجود دارند ممکنه سید هم نباشند
اما آیات قرآن که به شهادت جمیع مفسرین اهل سنت در باره امیر المومنین علی بن ابی طالب علیهما السلام نازل شده است:
وَإِذَا لَقُوا الَّذِينَ آمَنُوا قَالُوا آمَنَّا وَإِذَا خَلَوْا إِلَى شَياطِينِهِمْ قَالُوا إِنَّا مَعَكُمْ إِنَّمَا نَحْنُ مُسْتَهْزِئُونَ(البقرة/14)
و هنگامي که افراد باايمان را ملاقات مي‌کنند، و مي‌گويند: «ما ايمان آورده‌ايم!» (ولي) هنگامي که با شيطانهاي خود خلوت مي‌کنند، مي‌گويند: «ما با شمائيم! ما فقط (آنها را) مسخره مي‌کنيم!»
اللَّهُ يسْتَهْزِئُ بِهِمْ وَيمُدُّهُمْ فِي طُغْيانِهِمْ يعْمَهُونَ(البقرة/15)
خداوند آنان را استهزا مي‌کند؛ و آنها را در طغيانشان نگه مي‌دارد، تا سرگردان شوند.
وَبَشِّرِ الَّذِينَ آمَنُوا وَعَمِلُوا الصَّالِحَاتِ أَنَّ لَهُمْ جَنَّاتٍ تَجْرِي مِنْ تَحْتِهَا الْأَنْهَارُ كُلَّمَا رُزِقُوا مِنْهَا مِنْ ثَمَرَةٍ رِزْقًا قَالُوا هَذَا الَّذِي رُزِقْنَا مِنْ قَبْلُ وَأُتُوا بِهِ مُتَشَابِهًا وَلَهُمْ فِيهَا أَزْوَاجٌ مُطَهَّرَةٌ وَهُمْ فِيهَا خَالِدُونَ(البقرة/25)
به کساني که ايمان آورده، و کارهاي شايسته انجام داده‌اند، بشارت ده که باغهايي از بهشت براي آنهاست که نهرها از زير درختانش جاريست. هر زمان که ميوه‌اي از آن، به آنان داده شود، مي‌گويند: «اين همان است که قبلا به ما روزي داده شده بود.(ولي اينها چقدر از آنها بهتر و عاليتر است.)» و ميوه‌هايي که براي آنها آورده مي‌شود، همه (از نظر خوبي و زيبايي) يکسانند. و براي آنان همسراني پاک و پاکيزه است، و جاودانه در آن خواهند بود.
وَأَقِيمُوا الصَّلَاةَ وَآتُوا الزَّكَاةَ وَارْكَعُوا مَعَ الرَّاكِعِينَ(البقرة/43)
و نماز را بپا داريد، و زکات را بپردازيد، و همراه رکوع کنندگان رکوع کنيد (و نماز را با جماعت بگزاريد)!
الَّذِينَ يظُنُّونَ أَنَّهُمْ مُلَاقُو رَبِّهِمْ وَأَنَّهُمْ إِلَيهِ رَاجِعُونَ(البقرة/46)
آنها کساني هستند که مي‌دانند ديدارکننده پروردگار خويشند، و به سوي او بازمي‌گردند.
وَالَّذِينَ آمَنُوا وَعَمِلُوا الصَّالِحَاتِ أُولَئِكَ أَصْحَابُ الْجَنَّةِ هُمْ فِيهَا خَالِدُونَ(البقرة/82)
و آنها که ايمان آورده، و کارهاي شايسته انجام داده‌اند، آنان اهل بهشتند؛ و هميشه در آن خواهند ماند.
وَإِذْ أَخَذْنَا مِيثَاقَكُمْ لَا تَسْفِكُونَ دِمَاءَكُمْ وَلَا تُخْرِجُونَ أَنْفُسَكُمْ مِنْ دِيارِكُمْ ثُمَّ أَقْرَرْتُمْ وَأَنْتُمْ تَشْهَدُونَ(البقرة/84)
و هنگامي را که از شما پيمان گرفتيم که خون هم را نريزيد؛ و يکديگر را از سرزمين خود، بيرون نکنيد. سپس شما اقرار کرديد؛ (و بر اين پيمان) گواه بوديد.
ثُمَّ أَنْتُمْ هَؤُلَاءِ تَقْتُلُونَ أَنْفُسَكُمْ وَتُخْرِجُونَ فَرِيقًا مِنْكُمْ مِنْ دِيارِهِمْ تَظَاهَرُونَ عَلَيهِمْ بِالْإِثْمِ وَالْعُدْوَانِ وَإِنْ يأْتُوكُمْ أُسَارَى تُفَادُوهُمْ وَهُوَ مُحَرَّمٌ عَلَيكُمْ إِخْرَاجُهُمْ أَفَتُؤْمِنُونَ بِبَعْضِ الْكِتَابِ وَتَكْفُرُونَ بِبَعْضٍ فَمَا جَزَاءُ مَنْ يفْعَلُ ذَلِكَ مِنْكُمْ إِلَّا خِزْي فِي الْحَياةِ الدُّنْيا وَيوْمَ الْقِيامَةِ يرَدُّونَ إِلَى أَشَدِّ الْعَذَابِ وَمَا اللَّهُ بِغَافِلٍ عَمَّا تَعْمَلُونَ(البقرة/85)
اما اين شما هستيد که يکديگر را مي‌کشيد و جمعي از خودتان را از سرزمينشان بيرون مي‌کنيد؛ و در اين گناه و تجاوز، به يکديگر کمک مي‌نماييد؛ (و اينها همه نقض پيماني است که با خدا بسته‌ايد) در حالي که اگر بعضي از آنها به صورت اسيران نزد شما آيند، فديه مي‌دهيد و آنان را آزاد مي‌سازيد! با اينکه بيرون ساختن آنان بر شما حرام بود. آيا به بعضي از دستورات کتاب آسماني ايمان مي‌آوريد، و به بعضي کافر مي‌شويد؟! براي کسي از شما که اين عمل (تبعيض در ميان احکام و قوانين الهي) را انجام دهد، جز رسوايي در اين جهان، چيزي نخواهد بود، و روز رستاخيز به شديدترين عذابها گرفتار مي‌شوند. و خداوند از آنچه انجام مي‌دهيد غافل نيست.
لَيسَ الْبِرَّ أَنْ تُوَلُّوا وُجُوهَكُمْ قِبَلَ الْمَشْرِقِ وَالْمَغْرِبِ وَلَكِنَّ الْبِرَّ مَنْ آمَنَ بِاللَّهِ وَالْيوْمِ الْآخِرِ وَالْمَلَائِكَةِ وَالْكِتَابِ وَالنَّبِيينَ وَآتَى الْمَالَ عَلَى حُبِّهِ ذَوِي الْقُرْبَى وَالْيتَامَى وَالْمَسَاكِينَ وَابْنَ السَّبِيلِ وَالسَّائِلِينَ وَفِي الرِّقَابِ وَأَقَامَ الصَّلَاةَ وَآتَى الزَّكَاةَ وَالْمُوفُونَ بِعَهْدِهِمْ إِذَا عَاهَدُوا وَالصَّابِرِينَ فِي الْبَأْسَاءِ وَالضَّرَّاءِ وَحِينَ الْبَأْسِ أُولَئِكَ الَّذِينَ صَدَقُوا وَأُولَئِكَ هُمُ الْمُتَّقُونَ(البقرة/177)
نيکي، (تنها) اين نيست که (به هنگام نماز،) روي خود را به سوي مشرق و (يا) مغرب کنيد؛ (و تمام گفتگوي شما، در باره قبله و تغيير آن باشد؛ و همه وقت خود را مصروف آن سازيد؛) بلکه نيکي (و نيکوکار) کسي است که به خدا، و روز رستاخيز ، و فرشتگان، و کتاب (آسماني)، و پيامبران، ايمان آورده؛ و مال (خود) را، با همه علاقه‌اي که به آن دارد، به خويشاوندان و يتيمان و مسکينان و واماندگان در راه و سائلان و بردگان، انفاق مي‌کند؛ نماز را برپا مي‌دارد و زکات را مي‌پردازد؛ و (همچنين) کساني که به عهد خود -به هنگامي که عهد بستند-وفا مي‌کنند؛ و در برابر محروميتها و بيماريها و در ميدان جنگ، استقامت به خرج مي‌دهند؛ اينها کساني هستند که راست مي‌گويند؛ و (گفتارشان با اعتقادشان هماهنگ است؛) و اينها هستند پرهيزکاران!
يسْأَلُونَكَ عَنِ الْأَهِلَّةِ قُلْ هِي مَوَاقِيتُ لِلنَّاسِ وَالْحَجِّ وَلَيسَ الْبِرُّ بِأَنْ تَأْتُوا الْبُيوتَ مِنْ ظُهُورِهَا وَلَكِنَّ الْبِرَّ مَنِ اتَّقَى وَأْتُوا الْبُيوتَ مِنْ أَبْوَابِهَا وَاتَّقُوا اللَّهَ لَعَلَّكُمْ تُفْلِحُونَ(البقرة/189)
در باره «هلالهاي ماه» از تو سؤال مي‌کنند؛ بگو: «آنها، بيان اوقات (و تقويم طبيعي) براي (نظام زندگي) مردم و (تعيين وقت) حج است». و (آن چنان که در جاهليت مرسوم بود که به هنگام حج، که جامه احرام مي‌پوشيدند، از در خانه وارد نمي‌شدند، و از نقب پشت خانه وارد مي‌شدند، نکنيد!) کار نيک، آن نيست که از پشت خانه‌ها وارد شويد؛ بلکه نيکي اين است که پرهيزگار باشيد! و از در خانه‌ها وارد شويد و تقوا پيشه کنيد، تا رستگار گرديد!
وَمِنَ النَّاسِ مَنْ يشْرِي نَفْسَهُ ابْتِغَاءَ مَرْضَاتِ اللَّهِ وَاللَّهُ رَءُوفٌ بِالْعِبَادِ(البقرة/207)
بعضي از مردم (با ايمان و فداکار، همچون علي (ع) در «ليلة المبيت» به هنگام خفتن در جايگاه پيغمبر ص)، جان خود را به خاطر خشنودي خدا مي‌فروشند؛ و خداوند نسبت به بندگان مهربان است.
يسْأَلُونَكَ عَنِ الْخَمْرِ وَالْمَيسِرِ قُلْ فِيهِمَا إِثْمٌ كَبِيرٌ وَمَنَافِعُ لِلنَّاسِ وَإِثْمُهُمَا أَكْبَرُ مِنْ نَفْعِهِمَا وَيسْأَلُونَكَ مَاذَا ينْفِقُونَ قُلِ الْعَفْوَ كَذَلِكَ يبَينُ اللَّهُ لَكُمُ الْآياتِ لَعَلَّكُمْ تَتَفَكَّرُونَ(البقرة/219)
در باره شراب و قمار از تو سؤال مي‌کنند، بگو: «در آنها گناه و زيان بزرگي است؛ و منافعي (از نظر مادي) براي مردم در بردارد؛ (ولي) گناه آنها از نفعشان بيشتر است. و از تو مي‌پرسند چه چيز انفاق کنند؟ بگو: از مازاد نيازمندي خود.» اينچنين خداوند آيات را براي شما روشن مي‌سازد، شايد انديشه کنيد!
وَمَثَلُ الَّذِينَ ينْفِقُونَ أَمْوَالَهُمُ ابْتِغَاءَ مَرْضَاتِ اللَّهِ وَتَثْبِيتًا مِنْ أَنْفُسِهِمْ كَمَثَلِ جَنَّةٍ بِرَبْوَةٍ أَصَابَهَا وَابِلٌ فَآتَتْ أُكُلَهَا ضِعْفَينِ فَإِنْ لَمْ يصِبْهَا وَابِلٌ فَطَلٌّ وَاللَّهُ بِمَا تَعْمَلُونَ بَصِيرٌ(البقرة/265)
و (کار) کساني که اموال خود را براي خشنودي خدا، و تثبيت (ملکات انساني در) روح خود، انفاق مي‌کنند، همچون باغي است که در نقطه بلندي باشد، و بارانهاي درشت به آن برسد، (و از هواي آزاد و نور آفتاب، به حد کافي بهره گيرد،) و ميوه خود را دو چندان دهد (که هميشه شاداب و با طراوت است.) و خداوند به آنچه انجام مي‌دهيد، بيناست.
لِلْفُقَرَاءِ الَّذِينَ أُحْصِرُوا فِي سَبِيلِ اللَّهِ لَا يسْتَطِيعُونَ ضَرْبًا فِي الْأَرْضِ يحْسَبُهُمُ الْجَاهِلُ أَغْنِياءَ مِنَ التَّعَفُّفِ تَعْرِفُهُمْ بِسِيمَاهُمْ لَا يسْأَلُونَ النَّاسَ إِلْحَافًا وَمَا تُنْفِقُوا مِنْ خَيرٍ فَإِنَّ اللَّهَ بِهِ عَلِيمٌ(البقرة/273)
(انفاق شما، مخصوصا بايد) براي نيازمنداني باشد که در راه خدا، در تنگنا قرار گرفته‌اند؛ (و توجه به آيين خدا، آنها را از وطنهاي خويش آواره ساخته؛ و شرکت در ميدان جهاد، به آنها اجازه نمي‌دهد تا براي تأمين هزينه زندگي، دست به کسب و تجارتي بزنند؛) نمي‌توانند مسافرتي کنند (و سرمايه‌اي به دست آورند؛) و از شدت خويشتن‌داري، افراد ناآگاه آنها را بي‌نياز مي‌پندارند؛ اما آنها را از چهره‌هايشان مي‌شناسي؛ و هرگز با اصرار چيزي از مردم نمي‌خواهند. (اين است مشخصات آنها!) و هر چيز خوبي در راه خدا انفاق کنيد، خداوند از آن آگاه است.
الَّذِينَ ينْفِقُونَ أَمْوَالَهُمْ بِاللَّيلِ وَالنَّهَارِ سِرًّا وَعَلَانِيةً فَلَهُمْ أَجْرُهُمْ عِنْدَ رَبِّهِمْ وَلَا خَوْفٌ عَلَيهِمْ وَلَا هُمْ يحْزَنُونَ(البقرة/274)
آنها که اموال خود را، شب و روز، پنهان و آشکار، انفاق مي‌کنند، مزدشان نزد پروردگارشان است؛ نه ترسي بر آنهاست، و نه غمگين مي‌شوند.
قُلْ لِلَّذِينَ كَفَرُوا سَتُغْلَبُونَ وَتُحْشَرُونَ إِلَى جَهَنَّمَ وَبِئْسَ الْمِهَادُ(آل عمران/12)
به آنها که کافر شدند بگو: «(از پيروزي موقت خود در جنگ احد، شاد نباشيد!) بزودي مغلوب خواهيد شد؛ (و سپس در رستاخيز) به سوي جهنم، محشور خواهيد شد. و چه بد جايگاهي است!
قُلْ أَؤُنَبِّئُكُمْ بِخَيرٍ مِنْ ذَلِكُمْ لِلَّذِينَ اتَّقَوْا عِنْدَ رَبِّهِمْ جَنَّاتٌ تَجْرِي مِنْ تَحْتِهَا الْأَنْهَارُ خَالِدِينَ فِيهَا وَأَزْوَاجٌ مُطَهَّرَةٌ وَرِضْوَانٌ مِنَ اللَّهِ وَاللَّهُ بَصِيرٌ بِالْعِبَادِ(آل عمران/15)
بگو: «آيا شما را از چيزي آگاه کنم که از اين (سرمايه‌هاي مادي)، بهتر است؟» براي کساني که پرهيزگاري پيشه کرده‌اند، (و از اين سرمايه‌ها، در راه مشروع و حق و عدالت، استفاده مي‌کنند،) در نزد پروردگارشان (در جهان ديگر)، باغهايي است که نهرها از پاي درختانش مي‌گذرد؛ هميشه در آن خواهند بود؛ و همسراني پاکيزه، و خشنودي خداوند (نصيب آنهاست). و خدا به (امور) بندگان، بيناست.
الْحَقُّ مِنْ رَبِّكَ فَلَا تَكُنْ مِنَ الْمُمْتَرِينَ(آل عمران/60)
اينها حقيقتي است از جانب پروردگار تو؛ بنابر اين، از ترديد کنندگان مباش!
فَمَنْ حَاجَّكَ فِيهِ مِنْ بَعْدِ مَا جَاءَكَ مِنَ الْعِلْمِ فَقُلْ تَعَالَوْا نَدْعُ أَبْنَاءَنَا وَأَبْنَاءَكُمْ وَنِسَاءَنَا وَنِسَاءَكُمْ وَأَنْفُسَنَا وَأَنْفُسَكُمْ ثُمَّ نَبْتَهِلْ فَنَجْعَلْ لَعْنَتَ اللَّهِ عَلَى الْكَاذِبِينَ(آل عمران/61)
هرگاه بعد از علم و دانشي که (در باره مسيح) به تو رسيده، (باز) کساني با تو به محاجه و ستيز برخيزند، به آنها بگو: «بياييد ما فرزندان خود را دعوت کنيم، شما هم فرزندان خود را؛ ما زنان خويش را دعوت نماييم، شما هم زنان خود را؛ ما از نفوس خود دعوت کنيم، شما هم از نفوس خود؛ آنگاه مباهله کنيم؛ و لعنت خدا را بر دروغگويان قرار دهيم.
إِنَّ هَذَا لَهُوَ الْقَصَصُ الْحَقُّ وَمَا مِنْ إِلَهٍ إِلَّا اللَّهُ وَإِنَّ اللَّهَ لَهُوَ الْعَزِيزُ الْحَكِيمُ(آل عمران/62)
اين همان سرگذشت واقعي (مسيح) است. (و ادعاهايي همچون الوهيت او، يا فرزند خدا بودنش، بي‌اساس است.) و هيچ معبودي، جز خداوند يگانه نيست؛ و خداوند توانا و حکيم است.
إِذْ هَمَّتْ طَائِفَتَانِ مِنْكُمْ أَنْ تَفْشَلَا وَاللَّهُ وَلِيهُمَا وَعَلَى اللَّهِ فَلْيتَوَكَّلِ الْمُؤْمِنُونَ(آل عمران/122)
(و نيز به ياد آور) زماني را که دو طايفه از شما تصميم گرفتند سستي نشان دهند (و از وسط راه بازگردند)؛ و خداوند پشتيبان آنها بود (و به آنها کمک کرد که از اين فکر بازگردند)؛ و افراد باايمان، بايد تنها بر خدا توکل کنند!
وَلَقَدْ كُنْتُمْ تَمَنَّوْنَ الْمَوْتَ مِنْ قَبْلِ أَنْ تَلْقَوْهُ فَقَدْ رَأَيتُمُوهُ وَأَنْتُمْ تَنْظُرُونَ(آل عمران/143)
و شما مرگ (و شهادت در راه خدا) را، پيش از آنکه با آن روبه‌رو شويد، آرزو مي‌کرديد؛ سپس آن را با چشم خود ديديد، در حالي که به آن نگاه مي‌کرديد (و حاضر نبوديد به آن تن دردهيد! چقدر ميان گفتار و کردار شما فاصله است؟!)
وَمَا مُحَمَّدٌ إِلَّا رَسُولٌ قَدْ خَلَتْ مِنْ قَبْلِهِ الرُّسُلُ أَفَإِنْ مَاتَ أَوْ قُتِلَ انْقَلَبْتُمْ عَلَى أَعْقَابِكُمْ وَمَنْ ينْقَلِبْ عَلَى عَقِبَيهِ فَلَنْ يضُرَّ اللَّهَ شَيئًا وَسَيجْزِي اللَّهُ الشَّاكِرِينَ(آل عمران/144)
محمد (ص) فقط فرستاده خداست؛ و پيش از او، فرستادگان ديگري نيز بودند؛ آيا اگر او بميرد و يا کشته شود، شما به عقب برمي‌گرديد؟ (و اسلام را رها کرده به دوران جاهليت و کفر بازگشت خواهيد نمود؟) و هر کس به عقب باز گردد، هرگز به خدا ضرري نمي‌زند؛ و خداوند بزودي شاکران (و استقامت‌کنندگان) را پاداش خواهد داد.
وَمَا كَانَ لِنَفْسٍ أَنْ تَمُوتَ إِلَّا بِإِذْنِ اللَّهِ كِتَابًا مُؤَجَّلًا وَمَنْ يرِدْ ثَوَابَ الدُّنْيا نُؤْتِهِ مِنْهَا وَمَنْ يرِدْ ثَوَابَ الْآخِرَةِ نُؤْتِهِ مِنْهَا وَسَنَجْزِي الشَّاكِرِينَ(آل عمران/145)
هيچ‌کس، جز به فرمان خدا، نمي‌ميرد؛ سرنوشتي است تعيين شده؛ (بنابر اين، مرگ پيامبر يا ديگران، يک سنت الهي است.) هر کس پاداش دنيا را بخواهد (و در زندگي خود، در اين راه گام بردارد،) چيزي از آن به او خواهيم داد؛ و هر کس پاداش آخرت را بخواهد، از آن به او مي‌دهيم؛ و بزودي سپاسگزاران را پاداش خواهيم داد.
وَكَأَينْ مِنْ نَبِي قَاتَلَ مَعَهُ رِبِّيونَ كَثِيرٌ فَمَا وَهَنُوا لِمَا أَصَابَهُمْ فِي سَبِيلِ اللَّهِ وَمَا ضَعُفُوا وَمَا اسْتَكَانُوا وَاللَّهُ يحِبُّ الصَّابِرِينَ(آل عمران/146)
چه بسيار پيامبراني که مردان الهي فراواني به همراه آنان جنگ کردند! آنها هيچ‌گاه در برابر آنچه در راه خدا به آنان مي‌رسيد، سست و ناتوان نشدند (و تن به تسليم ندادند)؛ و خداوند استقامت‌کنندگان را دوست دارد.
ثُمَّ أَنْزَلَ عَلَيكُمْ مِنْ بَعْدِ الْغَمِّ أَمَنَةً نُعَاسًا يغْشَى طَائِفَةً مِنْكُمْ وَطَائِفَةٌ قَدْ أَهَمَّتْهُمْ أَنْفُسُهُمْ يظُنُّونَ بِاللَّهِ غَيرَ الْحَقِّ ظَنَّ الْجَاهِلِيةِ يقُولُونَ هَلْ لَنَا مِنَ الْأَمْرِ مِنْ شَيءٍ قُلْ إِنَّ الْأَمْرَ كُلَّهُ لِلَّهِ يخْفُونَ فِي أَنْفُسِهِمْ مَا لَا يبْدُونَ لَكَ يقُولُونَ لَوْ كَانَ لَنَا مِنَ الْأَمْرِ شَيءٌ مَا قُتِلْنَا هَاهُنَا قُلْ لَوْ كُنْتُمْ فِي بُيوتِكُمْ لَبَرَزَ الَّذِينَ كُتِبَ عَلَيهِمُ الْقَتْلُ إِلَى مَضَاجِعِهِمْ وَلِيبْتَلِي اللَّهُ مَا فِي صُدُورِكُمْ وَلِيمَحِّصَ مَا فِي قُلُوبِكُمْ وَاللَّهُ عَلِيمٌ بِذَاتِ الصُّدُورِ(آل عمران/154)
سپس بدنبال اين غم و اندوه، آرامشي بر شما فرستاد. اين آرامش، بصورت خواب سبکي بود که (در شب بعد از حادثه احد،) گروهي از شما را فرا گرفت؛ اماگروه ديگري در فکر جان خويش بودند؛ (و خواب به چشمانشان نرفت.) آنها گمانهاي نادرستي -همچون گمانهاي دوران جاهليت- درباره خدا داشتند؛ و مي‌گفتند: «آيا چيزي از پيروزي نصيب ما مي‌شود؟!» بگو: «همه کارها (و پيروزيها) به دست خداست!» آنها در دل خود، چيزي را پنهان مي‌دارند که براي تو آشکار نمي‌سازند؛ مي‌گويند: «اگر ما سهمي از پيروزي داشتيم، در اين جا کشته نمي‌شديم!» بگو: «اگر هم در خانه‌هاي خود بوديد، آنهايي که کشته‌شدن بر آنها مقرر شده بود، قطعا به سوي آرامگاه‌هاي خود، بيرون مي‌آمدند (و آنها را به قتل مي‌رساندند). و اينها براي اين است که خداوند، آنچه در سينه‌هايتان پنهان داريد، بيازمايد؛ و آنچه را در دلهاي شما (از ايمان) است، خالص گرداند؛ و خداوند از آنچه در درون سينه‌هاست، با خبر است.
أَوَلَمَّا أَصَابَتْكُمْ مُصِيبَةٌ قَدْ أَصَبْتُمْ مِثْلَيهَا قُلْتُمْ أَنَّى هَذَا قُلْ هُوَ مِنْ عِنْدِ أَنْفُسِكُمْ إِنَّ اللَّهَ عَلَى كُلِّ شَيءٍ قَدِيرٌ(آل عمران/165)
آيا هنگامي که مصيبتي (در ميدان جنک احد) به شما رسيد، در حالي که دو برابر آن را (در ميدان جنگ بدر بر دشمن) وارد ساخته بوديد، گفتيد: «اين مصيبت از کجاست؟!» بگو: «از ناحيه خود شماست (که در ميدان جنگ احد، با دستور پيامبر مخالفت کرديد)! خداوند بر هر چيزي قادر است. (و چنانچه روش خود را اصلاح کنيد، در آينده شما را پيروز مي‌کند.)»
الَّذِينَ اسْتَجَابُوا لِلَّهِ وَالرَّسُولِ مِنْ بَعْدِ مَا أَصَابَهُمُ الْقَرْحُ لِلَّذِينَ أَحْسَنُوا مِنْهُمْ وَاتَّقَوْا أَجْرٌ عَظِيمٌ(آل عمران/172)
آنها که دعوت خدا و پيامبر (ص) را، پس از آن همه جراحاتي که به ايشان رسيد، اجابت کردند؛ (و هنوز زخمهاي ميدان احد التيام نيافته بود، به سوي ميدان «حمرار الاسد» حرکت نمودند؛) براي کساني از آنها، که نيکي کردند و تقوا پيش گرفتند، پاداش بزرگي است.
الَّذِينَ قَالَ لَهُمُ النَّاسُ إِنَّ النَّاسَ قَدْ جَمَعُوا لَكُمْ فَاخْشَوْهُمْ فَزَادَهُمْ إِيمَانًا وَقَالُوا حَسْبُنَا اللَّهُ وَنِعْمَ الْوَكِيلُ(آل عمران/173)
اينها کساني بودند که (بعضي از) مردم، به آنان گفتند: «مردم [= لشکر دشمن ] براي (حمله به) شما اجتماع کرده‌اند؛ از آنها بترسيد!» اما اين سخن، بر ايمانشان افزود؛ و گفتند: «خدا ما را کافي است؛ و او بهترين حامي ماست.»
فَانْقَلَبُوا بِنِعْمَةٍ مِنَ اللَّهِ وَفَضْلٍ لَمْ يمْسَسْهُمْ سُوءٌ وَاتَّبَعُوا رِضْوَانَ اللَّهِ وَاللَّهُ ذُو فَضْلٍ عَظِيمٍ(آل عمران/174)
به همين جهت، آنها (از اين ميدان،) با نعمت و فضل پروردگارشان، بازگشتند؛ در حالي که هيچ ناراحتي به آنان نرسيد؛ و از رضاي خدا، پيروي کردند؛ و خداوند داراي فضل و بخشش بزرگي است.
لَتُبْلَوُنَّ فِي أَمْوَالِكُمْ وَأَنْفُسِكُمْ وَلَتَسْمَعُنَّ مِنَ الَّذِينَ أُوتُوا الْكِتَابَ مِنْ قَبْلِكُمْ وَمِنَ الَّذِينَ أَشْرَكُوا أَذًى كَثِيرًا وَإِنْ تَصْبِرُوا وَتَتَّقُوا فَإِنَّ ذَلِكَ مِنْ عَزْمِ الْأُمُورِ(آل عمران/186)
به يقين (همه شما) در اموال و جانهاي خود، آزمايش مي‌شويد! و از کساني که پيش از شما به آنها کتاب (آسماني) داده شده [= يهود]، و (همچنين) از مشرکان، سخنان آزاردهنده فراوان خواهيد شنيد! و اگر استقامت کنيد و تقوا پيشه سازيد، (شايسته‌تر است؛ زيرا) اين از کارهاي مهم و قابل اطمينان است.
فَاسْتَجَابَ لَهُمْ رَبُّهُمْ أَنِّي لَا أُضِيعُ عَمَلَ عَامِلٍ مِنْكُمْ مِنْ ذَكَرٍ أَوْ أُنْثَى بَعْضُكُمْ مِنْ بَعْضٍ فَالَّذِينَ هَاجَرُوا وَأُخْرِجُوا مِنْ دِيارِهِمْ وَأُوذُوا فِي سَبِيلِي وَقَاتَلُوا وَقُتِلُوا لَأُكَفِّرَنَّ عَنْهُمْ سَيئَاتِهِمْ وَلَأُدْخِلَنَّهُمْ جَنَّاتٍ تَجْرِي مِنْ تَحْتِهَا الْأَنْهَارُ ثَوَابًا مِنْ عِنْدِ اللَّهِ وَاللَّهُ عِنْدَهُ حُسْنُ الثَّوَابِ(آل عمران/195)
خداوند، درخواست آنها را پذيرفت؛ (و فرمود:) من عمل هيچ عمل‌کننده‌اي از شما را، زن باشد يا مرد، ضايع نخواهم کرد؛ شما همنوعيد، و از جنس يکديگر! آنها که در راه خدا هجرت کردند، و از خانه‌هاي خود بيرون رانده شدند و در راه من آزار ديدند، و جنگ کردند و کشته شدند، بيقين گناهانشان را مي‌بخشم؛ و آنها را در باغهاي بهشتي، که از زير درختانش نهرها جاري است، وارد مي‌کنم. اين پاداشي است از طرف خداوند؛ و بهترين پاداشها نزد پروردگار است.
يا أَيهَا الَّذِينَ آمَنُوا اصْبِرُوا وَصَابِرُوا وَرَابِطُوا وَاتَّقُوا اللَّهَ لَعَلَّكُمْ تُفْلِحُونَ(آل عمران/200)
اي کساني که ايمان آورده‌ايد! (در برابر مشکلات و هوسها،) استقامت کنيد! و در برابر دشمنان (نيز)، پايدار باشيد و از مرزهاي خود، مراقبت کنيد و از خدا بپرهيزيد، شايد رستگار شويد!
بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِيمِ يا أَيهَا النَّاسُ اتَّقُوا رَبَّكُمُ الَّذِي خَلَقَكُمْ مِنْ نَفْسٍ وَاحِدَةٍ وَخَلَقَ مِنْهَا زَوْجَهَا وَبَثَّ مِنْهُمَا رِجَالًا كَثِيرًا وَنِسَاءً وَاتَّقُوا اللَّهَ الَّذِي تَسَاءَلُونَ بِهِ وَالْأَرْحَامَ إِنَّ اللَّهَ كَانَ عَلَيكُمْ رَقِيبًا(النساء/1)
اي مردم! از (مخالفت) پروردگارتان بپرهيزيد! همان کسي که همه شما را از يک انسان آفريد؛ و همسر او را (نيز) از جنس او خلق کرد؛ و از آن دو، مردان و زنان فراواني (در روي زمين) منتشر ساخت. و از خدايي بپرهيزيد که (همگي به عظمت او معترفيد؛ و) هنگامي که چيزي از يکديگر مي‌خواهيد، نام او را مي‌بريد! (و نيز) (از قطع رابطه با) خويشاوندان خود، پرهيز کنيد! زيرا خداوند، مراقب شماست.
وَاعْبُدُوا اللَّهَ وَلَا تُشْرِكُوا بِهِ شَيئًا وَبِالْوَالِدَينِ إِحْسَانًا وَبِذِي الْقُرْبَى وَالْيتَامَى وَالْمَسَاكِينِ وَالْجَارِ ذِي الْقُرْبَى وَالْجَارِ الْجُنُبِ وَالصَّاحِبِ بِالْجَنْبِ وَابْنِ السَّبِيلِ وَمَا مَلَكَتْ أَيمَانُكُمْ إِنَّ اللَّهَ لَا يحِبُّ مَنْ كَانَ مُخْتَالًا فَخُورًا(النساء/36)
و خدا را بپرستيد! و هيچ‌چيز را همتاي او قرار ندهيد! و به پدر و مادر، نيکي کنيد؛ همچنين به خويشاوندان و يتيمان و مسکينان، و همسايه نزديک، و همسايه دور، و دوست و همنشين، و واماندگان در سفر، و بردگاني که مالک آنها هستيد؛ زيرا خداوند، کسي را که متکبر و فخر فروش است، (و از اداي حقوق ديگران سرباز مي‌زند،) دوست نمي‌دارد.
أَمْ يحْسُدُونَ النَّاسَ عَلَى مَا آتَاهُمُ اللَّهُ مِنْ فَضْلِهِ فَقَدْ آتَينَا آلَ إِبْرَاهِيمَ الْكِتَابَ وَالْحِكْمَةَ وَآتَينَاهُمْ مُلْكًا عَظِيمًا(النساء/54)
يا اينکه نسبت به مردم [= پيامبر و خاندانش]، و بر آنچه خدا از فضلش به آنان بخشيده، حسد مي‌ورزند؟ ما به آل ابراهيم، (که يهود از خاندان او هستند نيز،) کتاب و حکمت داديم؛ و حکومت عظيمي در اختيار آنها [= پيامبران بني اسرائيل] قرار داديم.
يا أَيهَا الَّذِينَ آمَنُوا أَطِيعُوا اللَّهَ وَأَطِيعُوا الرَّسُولَ وَأُولِي الْأَمْرِ مِنْكُمْ فَإِنْ تَنَازَعْتُمْ فِي شَيءٍ فَرُدُّوهُ إِلَى اللَّهِ وَالرَّسُولِ إِنْ كُنْتُمْ تُؤْمِنُونَ بِاللَّهِ وَالْيوْمِ الْآخِرِ ذَلِكَ خَيرٌ وَأَحْسَنُ تَأْوِيلًا(النساء/59)
اي کساني که ايمان آورده‌ايد! اطاعت کنيد خدا را! و اطاعت کنيد پيامبر خدا و اولو الأمر [= اوصياي پيامبر] را! و هرگاه در چيزي نزاع داشتيد، آن را به خدا و پيامبر بازگردانيد (و از آنها داوري بطلبيد) اگر به خدا و روز رستاخيز ايمان داريد! اين (کار) براي شما بهتر، و عاقبت و پايانش نيکوتر است.
يا أَيهَا الَّذِينَ آمَنُوا إِذَا ضَرَبْتُمْ فِي سَبِيلِ اللَّهِ فَتَبَينُوا وَلَا تَقُولُوا لِمَنْ أَلْقَى إِلَيكُمُ السَّلَامَ لَسْتَ مُؤْمِنًا تَبْتَغُونَ عَرَضَ الْحَياةِ الدُّنْيا فَعِنْدَ اللَّهِ مَغَانِمُ كَثِيرَةٌ كَذَلِكَ كُنْتُمْ مِنْ قَبْلُ فَمَنَّ اللَّهُ عَلَيكُمْ فَتَبَينُوا إِنَّ اللَّهَ كَانَ بِمَا تَعْمَلُونَ خَبِيرًا(النساء/94)
اي کساني که ايمان آورده‌ايد! هنگامي که در راه خدا گام مي‌زنيد (و به سفري براي جهاد مي‌رويد)، تحقيق کنيد! و بخاطر اينکه سرمايه ناپايدار دنيا (و غنايمي) به دست آوريد، به کسي که اظهار صلح و اسلام مي‌کند نگوييد: «مسلمان نيستي» زيرا غنيمتهاي فراواني (براي شما) نزد خداست. شما قبلا چنين بوديد؛ و خداوند بر شما منت نهاد (و هدايت شديد). پس، (بشکرانه اين نعمت بزرگ،) تحقيق کنيد! خداوند به آنچه انجام مي‌دهيد آگاه است.
إِنَّ الَّذِينَ تَوَفَّاهُمُ الْمَلَائِكَةُ ظَالِمِي أَنْفُسِهِمْ قَالُوا فِيمَ كُنْتُمْ قَالُوا كُنَّا مُسْتَضْعَفِينَ فِي الْأَرْضِ قَالُوا أَلَمْ تَكُنْ أَرْضُ اللَّهِ وَاسِعَةً فَتُهَاجِرُوا فِيهَا فَأُولَئِكَ مَأْوَاهُمْ جَهَنَّمُ وَسَاءَتْ مَصِيرًا(النساء/97)
کساني که فرشتگان (قبض ارواح)، روح آنها را گرفتند در حالي که به خويشتن ستم کرده بودند، به آنها گفتند: «شما در چه حالي بوديد؟ (و چرا با اينکه مسلمان بوديد، در صف کفار جاي داشتيد؟!)» گفتند: «ما در سرزمين خود، تحت فشار و مستضعف بوديم.» آنها [= فرشتگان] گفتند: «مگر سرزمين خدا، پهناور نبود که مهاجرت کنيد؟!» آنها (عذري نداشتند، و) جايگاهشان دوزخ است، و سرانجام بدي دارند.
إِلَّا الْمُسْتَضْعَفِينَ مِنَ الرِّجَالِ وَالنِّسَاءِ وَالْوِلْدَانِ لَا يسْتَطِيعُونَ حِيلَةً وَلَا يهْتَدُونَ سَبِيلًا(النساء/98)
مگر آن دسته از مردان و زنان و کودکاني که براستي تحت فشار قرار گرفته‌اند (و حقيقتا مستضعفند)؛ نه چاره‌اي دارند، و نه راهي (براي نجات از آن محيط آلوده) مي‌يابند.
إِنَّ الَّذِينَ آمَنُوا ثُمَّ كَفَرُوا ثُمَّ آمَنُوا ثُمَّ كَفَرُوا ثُمَّ ازْدَادُوا كُفْرًا لَمْ يكُنِ اللَّهُ لِيغْفِرَ لَهُمْ وَلَا لِيهْدِيهُمْ سَبِيلًا(النساء/137)
کساني که ايمان آوردند، سپس کافر شدند، باز هم ايمان آوردند، و ديگربار کافر شدند، سپس بر کفر خود افزودند، خدا هرگز آنها را نخواهد بخشيد، و آنها را به راه (راست) هدايت نخواهد کرد.
بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِيمِ يا أَيهَا الَّذِينَ آمَنُوا أَوْفُوا بِالْعُقُودِ أُحِلَّتْ لَكُمْ بَهِيمَةُ الْأَنْعَامِ إِلَّا مَا يتْلَى عَلَيكُمْ غَيرَ مُحِلِّي الصَّيدِ وَأَنْتُمْ حُرُمٌ إِنَّ اللَّهَ يحْكُمُ مَا يرِيدُ(المائدة/1)
اي کساني که ايمان آورده‌ايد! به پيمانها (و قراردادها) وفا کنيد! چهارپايان (و جنين آنها) براي شما حلال شده است؛ مگر آنچه بر شما خوانده مي‌شود (و استثنا خواهد شد). و به هنگام احرام، صيد را حلال نشمريد! خداوند هر چه بخواهد (و مصلحت باشد) حکم مي‌کند.
حُرِّمَتْ عَلَيكُمُ الْمَيتَةُ وَالدَّمُ وَلَحْمُ الْخِنْزِيرِ وَمَا أُهِلَّ لِغَيرِ اللَّهِ بِهِ وَالْمُنْخَنِقَةُ وَالْمَوْقُوذَةُ وَالْمُتَرَدِّيةُ وَالنَّطِيحَةُ وَمَا أَكَلَ السَّبُعُ إِلَّا مَا ذَكَّيتُمْ وَمَا ذُبِحَ عَلَى النُّصُبِ وَأَنْ تَسْتَقْسِمُوا بِالْأَزْلَامِ ذَلِكُمْ فِسْقٌ الْيوْمَ يئِسَ الَّذِينَ كَفَرُوا مِنْ دِينِكُمْ فَلَا تَخْشَوْهُمْ وَاخْشَوْنِ الْيوْمَ أَكْمَلْتُ لَكُمْ دِينَكُمْ وَأَتْمَمْتُ عَلَيكُمْ نِعْمَتِي وَرَضِيتُ لَكُمُ الْإِسْلَامَ دِينًا فَمَنِ اضْطُرَّ فِي مَخْمَصَةٍ غَيرَ مُتَجَانِفٍ لِإِثْمٍ فَإِنَّ اللَّهَ غَفُورٌ رَحِيمٌ(المائدة/3)
گوشت مردار، و خون، و گوشت خوک، و حيواناتي که به غير نام خدا ذبح شوند، و حيوانات خفه‌شده، و به زجر کشته شده، و آنها که بر اثر پرت‌شدن از بلندي بميرند، و آنها که به ضرب شاخ حيوان ديگري مرده باشند، و باقيمانده صيد حيوان درنده -مگر آنکه (بموقع به آن حيوان برسيد، و) آن را سرببريد- و حيواناتي که روي بتها (يا در برابر آنها) ذبح مي‌شوند، (همه) بر شما حرام شده است؛ و (همچنين) قسمت کردن گوشت حيوان به وسيله چوبه‌هاي تير مخصوص بخت آزمايي؛ تمام اين اعمال، فسق و گناه است -امروز، کافران از (زوال) آيين شما،مأيوس شدند؛ بنابر اين، از آنها نترسيد! و از (مخالفت) من بترسيد! امروز، دين شما را کامل کردم؛ و نعمت خود را بر شما تمام نمودم؛ و اسلام را به عنوان آيين (جاودان) شما پذيرفتم- اما آنها که در حال گرسنگي، دستشان به غذاي ديگري نرسد، و متمايل به گناه نباشند، (مانعي ندارد که از گوشتهاي ممنوع بخورند؛) خداوند، آمرزنده و مهربان است.
وَعَدَ اللَّهُ الَّذِينَ آمَنُوا وَعَمِلُوا الصَّالِحَاتِ لَهُمْ مَغْفِرَةٌ وَأَجْرٌ عَظِيمٌ(المائدة/9)
خداوند، به آنها که ايمان آورده و اعمال صالح انجام داده‌اند، وعده آمرزش و پاداش عظيمي داده است.
وَالَّذِينَ كَفَرُوا وَكَذَّبُوا بِآياتِنَا أُولَئِكَ أَصْحَابُ الْجَحِيمِ(المائدة/10)
و کساني که کافر شدند و آيات ما را تکذيب کردند، اهل دوزخند.
يا أَيهَا الَّذِينَ آمَنُوا اذْكُرُوا نِعْمَتَ اللَّهِ عَلَيكُمْ إِذْ هَمَّ قَوْمٌ أَنْ يبْسُطُوا إِلَيكُمْ أَيدِيهُمْ فَكَفَّ أَيدِيهُمْ عَنْكُمْ وَاتَّقُوا اللَّهَ وَعَلَى اللَّهِ فَلْيتَوَكَّلِ الْمُؤْمِنُونَ(المائدة/11)
اي کساني که ايمان آورده‌ايد! نعمتي را که خدا به شما بخشيد، به ياد آوريد؛ آن زمان که جمعي (از دشمنان)، قصد داشتند دست به سوي شما دراز کنند (و شما را از ميان بردارند)، اما خدا دست آنها را از شما باز داشت! از خدا بپرهيزيد! و مؤمنان بايد تنها بر خدا توکل کنند!
إِنَّمَا جَزَاءُ الَّذِينَ يحَارِبُونَ اللَّهَ وَرَسُولَهُ وَيسْعَوْنَ فِي الْأَرْضِ فَسَادًا أَنْ يقَتَّلُوا أَوْ يصَلَّبُوا أَوْ تُقَطَّعَ أَيدِيهِمْ وَأَرْجُلُهُمْ مِنْ خِلَافٍ أَوْ ينْفَوْا مِنَ الْأَرْضِ ذَلِكَ لَهُمْ خِزْي فِي الدُّنْيا وَلَهُمْ فِي الْآخِرَةِ عَذَابٌ عَظِيمٌ(المائدة/33)
کيفر آنها که با خدا و پيامبرش به جنگ برمي‌خيزند، و اقدام به فساد در روي زمين مي‌کنند، (و با تهديد اسلحه، به جان و مال و ناموس مردم حمله مي‌برند،) فقط اين است که اعدام شوند؛ يا به دار آويخته گردند؛ يا (چهار انگشت از) دست (راست) و پاي (چپ) آنها، بعکس يکديگر، بريده شود؛ و يا از سرزمين خود تبعيد گردند. اين رسوايي آنها در دنياست؛ و در آخرت، مجازات عظيمي دارند.
يا أَيهَا الَّذِينَ آمَنُوا مَنْ يرْتَدَّ مِنْكُمْ عَنْ دِينِهِ فَسَوْفَ يأْتِي اللَّهُ بِقَوْمٍ يحِبُّهُمْ وَيحِبُّونَهُ أَذِلَّةٍ عَلَى الْمُؤْمِنِينَ أَعِزَّةٍ عَلَى الْكَافِرِينَ يجَاهِدُونَ فِي سَبِيلِ اللَّهِ وَلَا يخَافُونَ لَوْمَةَ لَائِمٍ ذَلِكَ فَضْلُ اللَّهِ يؤْتِيهِ مَنْ يشَاءُ وَاللَّهُ وَاسِعٌ عَلِيمٌ(المائدة/54)
اي کساني که ايمان آورده‌ايد! هر کس از شما، از آيين خود بازگردد، (به خدا زياني نمي‌رساند؛ خداوند جمعيتي را مي‌آورد که آنها را دوست دارد و آنان (نيز) او را دوست دارند، در برابر مؤمنان متواضع، و در برابر کافران سرسخت و نيرومندند؛ آنها در راه خدا جهاد مي‌کنند، و از سرزنش هيچ ملامتگري هراسي ندارند. اين، فضل خداست که به هر کس بخواهد (و شايسته ببيند) مي‌دهد؛ و (فضل) خدا وسيع، و خداوند داناست.
إِنَّمَا وَلِيكُمُ اللَّهُ وَرَسُولُهُ وَالَّذِينَ آمَنُوا الَّذِينَ يقِيمُونَ الصَّلَاةَ وَيؤْتُونَ الزَّكَاةَ وَهُمْ رَاكِعُونَ(المائدة/55)
سرپرست و ولي شما، تنها خداست و پيامبر او و آنها که ايمان آورده‌اند؛ همانها که نماز را برپا مي‌دارند، و در حال رکوع، زکات مي‌دهند.
وَمَنْ يتَوَلَّ اللَّهَ وَرَسُولَهُ وَالَّذِينَ آمَنُوا فَإِنَّ حِزْبَ اللَّهِ هُمُ الْغَالِبُونَ(المائدة/56)
و کساني که ولايت خدا و پيامبر او و افراد باايمان را بپذيرند، پيروزند؛ (زيرا) حزب و جمعيت خدا پيروز است.
يا أَيهَا الرَّسُولُ بَلِّغْ مَا أُنْزِلَ إِلَيكَ مِنْ رَبِّكَ وَإِنْ لَمْ تَفْعَلْ فَمَا بَلَّغْتَ رِسَالَتَهُ وَاللَّهُ يعْصِمُكَ مِنَ النَّاسِ إِنَّ اللَّهَ لَا يهْدِي الْقَوْمَ الْكَافِرِينَ(المائدة/67)
اي پيامبر! آنچه از طرف پروردگارت بر تو نازل شده است، کاملا (به مردم) برسان! و اگر نکني، رسالت او را انجام نداده‌اي! خداوند تو را از (خطرات احتمالي) مردم، نگاه مي‌دارد؛ و خداوند، جمعيت کافران (لجوج) را هدايت نمي‌کند.
وَحَسِبُوا أَلَّا تَكُونَ فِتْنَةٌ فَعَمُوا وَصَمُّوا ثُمَّ تَابَ اللَّهُ عَلَيهِمْ ثُمَّ عَمُوا وَصَمُّوا كَثِيرٌ مِنْهُمْ وَاللَّهُ بَصِيرٌ بِمَا يعْمَلُونَ(المائدة/71)
گمان کردند مجازاتي در کار نخواهد بود! از اين‌رو (از ديدن حقايق و شنيدن سخنان حق،) نابينا و کر شدند؛ سپس (بيدار گشتند، و) خداوند توبه آنها را پذيرفت، ديگربار (در خواب غفلت فرو رفتند، و) بسياري از آنها کور و کر شدند؛ و خداوند، به آنچه انجام مي‌دهند، بيناست.
يا أَيهَا الَّذِينَ آمَنُوا لَا تُحَرِّمُوا طَيبَاتِ مَا أَحَلَّ اللَّهُ لَكُمْ وَلَا تَعْتَدُوا إِنَّ اللَّهَ لَا يحِبُّ الْمُعْتَدِينَ(المائدة/87)
اي کساني که ايمان آورده‌ايد! چيزهاي پاکيزه را که خداوند براي شما حلال کرده است، حرام نکنيد! و از حد، تجاوز ننماييد! زيرا خداوند متجاوزان را دوست نمي‌دارد.
وَكُلُوا مِمَّا رَزَقَكُمُ اللَّهُ حَلَالًا طَيبًا وَاتَّقُوا اللَّهَ الَّذِي أَنْتُمْ بِهِ مُؤْمِنُونَ(المائدة/88)
و از نعمتهاي حلال و پاکيزه‌اي که خداوند به شما روزي داده است، بخوريد! و از (مخالفت) خداوندي که به او ايمان داريد، بپرهيزيد!
لَا يؤَاخِذُكُمُ اللَّهُ بِاللَّغْوِ فِي أَيمَانِكُمْ وَلَكِنْ يؤَاخِذُكُمْ بِمَا عَقَّدْتُمُ الْأَيمَانَ فَكَفَّارَتُهُ إِطْعَامُ عَشَرَةِ مَسَاكِينَ مِنْ أَوْسَطِ مَا تُطْعِمُونَ أَهْلِيكُمْ أَوْ كِسْوَتُهُمْ أَوْ تَحْرِيرُ رَقَبَةٍ فَمَنْ لَمْ يجِدْ فَصِيامُ ثَلَاثَةِ أَيامٍ ذَلِكَ كَفَّارَةُ أَيمَانِكُمْ إِذَا حَلَفْتُمْ وَاحْفَظُوا أَيمَانَكُمْ كَذَلِكَ يبَينُ اللَّهُ لَكُمْ آياتِهِ لَعَلَّكُمْ تَشْكُرُونَ(المائدة/89)
خداوند شما را بخاطر سوگندهاي بيهوده (و خالي از اراده،) مؤاخذه نمي‌کند؛ ولي در برابر سوگندهايي که (از روي اراده) محکم کرده‌ايد، مؤاخذه مي‌نمايد. کفاره اين‌گونه قسمها، اطعام ده نفر مستمند، از غذاهاي معمولي است که به خانواده خود مي‌دهيد؛ يا لباس پوشاندن بر آن ده نفر؛ و يا آزاد کردن يک برده؛ و کسي که هيچ کدام از اينها را نيابد، سه روز روزه مي‌گيرد؛ اين، کفاره سوگندهاي شماست به هنگامي که سوگند ياد مي‌کنيد (و مخالفت مي‌نماييد). و سوگندهاي خود را حفظ کنيد (و نشکنيد!) خداوند آيات خود را اين چنين براي شما بيان مي‌کند، شايد شکر او را بجا آوريد!
يا أَيهَا الَّذِينَ آمَنُوا إِنَّمَا الْخَمْرُ وَالْمَيسِرُ وَالْأَنْصَابُ وَالْأَزْلَامُ رِجْسٌ مِنْ عَمَلِ الشَّيطَانِ فَاجْتَنِبُوهُ لَعَلَّكُمْ تُفْلِحُونَ(المائدة/90)
اي کساني که ايمان آورده‌ايد! شراب و قمار و بتها و ازلام [= نوعي بخت‌آزمايي ]، پليد و از عمل شيطان است، از آنها دوري کنيد تا رستگار شويد!
وَإِذَا جَاءَكَ الَّذِينَ يؤْمِنُونَ بِآياتِنَا فَقُلْ سَلَامٌ عَلَيكُمْ كَتَبَ رَبُّكُمْ عَلَى نَفْسِهِ الرَّحْمَةَ أَنَّهُ مَنْ عَمِلَ مِنْكُمْ سُوءًا بِجَهَالَةٍ ثُمَّ تَابَ مِنْ بَعْدِهِ وَأَصْلَحَ فَأَنَّهُ غَفُورٌ رَحِيمٌ(الأنعام/54)
هرگاه کساني که به آيات ما ايمان دارند نزد تو آيند، به آنها بگو: «سلام بر شما پروردگارتان، رحمت را بر خود فرض کرده؛ هر کس از شما کار بدي از روي ناداني کند، سپس توبه و اصلاح (و جبران) نمايد، (مشمول رحمت خدا مي‌شود چرا که) او آمرزنده مهربان است.»
يا أَيهَا الَّذِينَ آمَنُوا اسْتَجِيبُوا لِلَّهِ وَلِلرَّسُولِ إِذَا دَعَاكُمْ لِمَا يحْييكُمْ وَاعْلَمُوا أَنَّ اللَّهَ يحُولُ بَينَ الْمَرْءِ وَقَلْبِهِ وَأَنَّهُ إِلَيهِ تُحْشَرُونَ(الأنفال/24)
اي کساني که ايمان آورده‌ايد! دعوت خدا و پيامبر را اجابت کنيد هنگامي که شما را به سوي چيزي مي‌خواند که شما را حيات مي‌بخشد! و بدانيد خداوند ميان انسان و قلب او حايل مي‌شود، و همه شما (در قيامت) نزد او گردآوري مي‌شويد!
وَاتَّقُوا فِتْنَةً لَا تُصِيبَنَّ الَّذِينَ ظَلَمُوا مِنْكُمْ خَاصَّةً وَاعْلَمُوا أَنَّ اللَّهَ شَدِيدُ الْعِقَابِ(الأنفال/25)
و از فتنه‌اي بپرهيزيد که تنها به ستمکاران شما نمي‌رسد؛ (بلکه همه را فرا خواهد گرفت؛ چرا که ديگران سکوت اختيار کردند.) و بدانيد خداوند کيفر شديد دارد!
وَإِذْ يمْكُرُ بِكَ الَّذِينَ كَفَرُوا لِيثْبِتُوكَ أَوْ يقْتُلُوكَ أَوْ يخْرِجُوكَ وَيمْكُرُونَ وَيمْكُرُ اللَّهُ وَاللَّهُ خَيرُ الْمَاكِرِينَ(الأنفال/30)
(به خاطر بياور) هنگامي را که کافران نقشه مي‌کشيدند که تو را به زندان بيفکنند، يا به قتل برسانند، و يا (از مکه) خارج سازند؛ آنها چاره مي‌انديشيدند (و نقشه مي‌کشيدند)، و خداوند هم تدبير مي‌کرد؛ و خدا بهترين چاره جويان و تدبيرکنندگان است!
وَاعْلَمُوا أَنَّمَا غَنِمْتُمْ مِنْ شَيءٍ فَأَنَّ لِلَّهِ خُمُسَهُ وَلِلرَّسُولِ وَلِذِي الْقُرْبَى وَالْيتَامَى وَالْمَسَاكِينِ وَابْنِ السَّبِيلِ إِنْ كُنْتُمْ آمَنْتُمْ بِاللَّهِ وَمَا أَنْزَلْنَا عَلَى عَبْدِنَا يوْمَ الْفُرْقَانِ يوْمَ الْتَقَى الْجَمْعَانِ وَاللَّهُ عَلَى كُلِّ شَيءٍ قَدِيرٌ(الأنفال/41)
بدانيد هرگونه غنيمتي به دست آوريد، خمس آن براي خدا، و براي پيامبر، و براي ذي‌القربي و يتيمان و مسکينان و واماندگان در راه (از آنها) است، اگر به خدا و آنچه بر بنده خود در روز جدايي حق از باطل، روز درگيري دو گروه (باايمان و بي‌ايمان) [= روز جنگ بدر] نازل کرديم، ايمان آورده‌ايد؛ و خداوند بر هر چيزي تواناست!
وَإِمَّا تَخَافَنَّ مِنْ قَوْمٍ خِيانَةً فَانْبِذْ إِلَيهِمْ عَلَى سَوَاءٍ إِنَّ اللَّهَ لَا يحِبُّ الْخَائِنِينَ(الأنفال/58)
و هرگاه (با ظهور نشانه‌هايي،) از خيانت گروهي بيم داشته باشي (که عهد خود را شکسته، حمله غافلگيرانه کنند)، بطور عادلانه به آنها اعلام کن که پيمانشان لغو شده است؛ زيرا خداوند، خائنان را دوست نمي‌دارد!
وَإِنْ يرِيدُوا أَنْ يخْدَعُوكَ فَإِنَّ حَسْبَكَ اللَّهُ هُوَ الَّذِي أَيدَكَ بِنَصْرِهِ وَبِالْمُؤْمِنِينَ(الأنفال/62)
و اگر بخواهند تو را فريب دهند، خدا براي تو کافي است؛ او همان کسي است که تو را، با ياري خود و مؤمنان، تقويت کرد...
يا أَيهَا النَّبِي حَسْبُكَ اللَّهُ وَمَنِ اتَّبَعَكَ مِنَ الْمُؤْمِنِينَ(الأنفال/64)
اي پيامبر! خداوند و مؤمناني که از تو پيروي مي‌کنند، براي حمايت تو کافي است (؛فقط بر آنها تکيه کن)!
يا أَيهَا النَّبِي قُلْ لِمَنْ فِي أَيدِيكُمْ مِنَ الْأَسْرَى إِنْ يعْلَمِ اللَّهُ فِي قُلُوبِكُمْ خَيرًا يؤْتِكُمْ خَيرًا مِمَّا أُخِذَ مِنْكُمْ وَيغْفِرْ لَكُمْ وَاللَّهُ غَفُورٌ رَحِيمٌ(الأنفال/70)
اي پيامبر! به اسيراني که در دست شما هستند بگو: «اگر خداوند، خيري در دلهاي شما بداند، (و نيات پاکي داشته باشيد،) بهتر از آنچه از شما گرفته شده به شما مي‌دهد؛ و شما را مي‌بخشد؛ و خداوند آمرزنده و مهربان است!»
بَرَاءَةٌ مِنَ اللَّهِ وَرَسُولِهِ إِلَى الَّذِينَ عَاهَدْتُمْ مِنَ الْمُشْرِكِينَ(التوبة/1)
(اين، اعلام) بيزاري از سوي خدا و پيامبر او، به کساني از مشرکان است که با آنها عهد بسته‌ايد!
فَسِيحُوا فِي الْأَرْضِ أَرْبَعَةَ أَشْهُرٍ وَاعْلَمُوا أَنَّكُمْ غَيرُ مُعْجِزِي اللَّهِ وَأَنَّ اللَّهَ مُخْزِي الْكَافِرِينَ(التوبة/2)
با اين حال، چهار ماه (مهلت داريد که آزادانه) در زمين سير کنيد (و هر جا مي‌خواهيد برويد، و بينديشيد)! و بدانيد شما نمي‌توانيد خدا را ناتوان سازيد، (و از قدرت او فرار کنيد! و بدانيد) خداوند خوارکننده کافران است!
أَجَعَلْتُمْ سِقَايةَ الْحَاجِّ وَعِمَارَةَ الْمَسْجِدِ الْحَرَامِ كَمَنْ آمَنَ بِاللَّهِ وَالْيوْمِ الْآخِرِ وَجَاهَدَ فِي سَبِيلِ اللَّهِ لَا يسْتَوُونَ عِنْدَ اللَّهِ وَاللَّهُ لَا يهْدِي الْقَوْمَ الظَّالِمِينَ(التوبة/19)
آيا سيراب کردن حجاج، و آباد ساختن مسجد الحرام را، همانند (عمل) کسي قرار داديد که به خدا و روز قيامت ايمان آورده، و در راه او جهاد کرده است؟!(اين دو،) نزد خدا مساوي نيستند! و خداوند گروه ظالمان را هدايت نمي‌کند!
الَّذِينَ آمَنُوا وَهَاجَرُوا وَجَاهَدُوا فِي سَبِيلِ اللَّهِ بِأَمْوَالِهِمْ وَأَنْفُسِهِمْ أَعْظَمُ دَرَجَةً عِنْدَ اللَّهِ وَأُولَئِكَ هُمُ الْفَائِزُونَ(التوبة/20)
آنها که ايمان آوردند، و هجرت کردند، و با اموال و جانهايشان در راه خدا جهاد نمودند، مقامشان نزد خدا برتر است؛ و آنها پيروز و رستگارند!
يبَشِّرُهُمْ رَبُّهُمْ بِرَحْمَةٍ مِنْهُ وَرِضْوَانٍ وَجَنَّاتٍ لَهُمْ فِيهَا نَعِيمٌ مُقِيمٌ(التوبة/21)
پروردگارشان آنها را به رحمتي از ناحيه خود، و رضايت (خويش)،و باغهايي از بهشت بشارت مي‌دهد که در آن، نعمتهاي جاودانه دارند؛
این آیات تنها و باز تاکید میکنم تنها گوشه ای از حقائق مولا علی علیه اسلام بود.که مورد تایید علمای اهل سنت میباشد
به شهادت علمای تفسیر اهل سنت بیش از نیمی از قرآن در منزلت و منقبت علی بن ابی طالب سلام الله علیها نازل شده است.
همه ی دوستان در مورد هر کدام از آیه ها شبه ای داشتید مطرح بفرمایید بنده در خدمت هستم تا اسناد را طبق کتب معتبر اهل سنت ارائه کنم
ببینید دوستان گرامی اگر کسی در تابستان بخاری روشن کند بقیه چه فکری در مورد ان شخص میکنند؟ بسیاری از مسائل در زمان خاص خودش باید مطرح شود و در فصل خودش . وقتی چراغها روشن شود همه چیز مشخص خواهد شد در ظلمت و در تاریکی چیزی مشخص نیست و بهتر است در مورد ان بحثی نشود امیدوارم منظور بنده را متوجه شده باشید یا حق
بسم الله الرحمن الرحیم
واما در پاسخ به این نوشتارتان
اگر در تابستان سرد شود یخاری هم باز میکنیم تا گرم شویم.اما علی الظاهر شما خارجی گفتید و بنده نفهمیدم!خب وقتی تاریک است چراغ روشن کنیم تا ببینیم.چه کاریست بحث نکنیم؟!!!
فبشر العباد الذین یستمعون القول و یتبعول احسن
مرد نازنین حرف حق را باید گفت.چه کاریست در تاریکی بنشینیم.خداوند چشم و گوش و زبان و مغز داده که بهره بگیریم.
مه خورشید و فلک در کارند/تا تو نانی به کف آری و بغفلت نخوری
اگر اهل فضل هستید که مشخص است دروسی از علم کلام را خوانده اید که راه بحث باز است از راه ادب و منطق و اگر جز این است که بحث متفاوت میشود.
اگه یه سنی بهتون بگه این احادیثی رو که شما شیعه ها برا اثبات ادعاهاتون می گید رو شما تو کتابای ما وارد کردید واز اول نبوده چه جوابی بهش میدین؟
بسم الله الرحمن الرحیم
دوست عزیز
بهش میگیم سلام عزیزم صبح بخیر.چه خبر؟!!!!
بعدم میگیم کتب خطی موجوده برو مراجعه کن
بعدم مباحثی هست بنام علم حدیث
در ضمن اگر یه انسان نتونه از گنجینه اعتقادش محافظت کنه پس اعتقادش باد هواست
از این گذشته فرض که اینطوره توی چند تا کتاب ما دست بریدم
مگه صحاح سته صحاح نیستن؟
مگه بخاری و مسلم اصح الکتاب بعد القرآن نیستند؟!!!!
اینا هم ما صحیح اعلام کردیم؟
کتب در قرون مختلف مورد نگارش و رو نوشت قرار گرفته و نسخه های مختلفی وجود داره
یعنی شیعه دونه دونه همشو پیدا کرده و دست برده؟!!!
از این گذشته کتب بزرگان شیعه 70% از اون مفقوده و فقط 30% موجوده
کسی بخواد ادعا کنه که آقا دزد به اموال ما زده شیعه ست نه سنی
سنی که همیشه سالم مونده
ابوبکر که راحت مرد
عمرم از بس ظلم کرد کشتنش
عثمانم که به دستور عایشه کشته شد و ....
اما تمام بزرگان شیعه شهید شدن
نه تنها ائمه شیعه
حتی یاران و اصحاب ائمه هم به شدید ترین مرگ شهید شدند
کاربر مهمان خوش آمدید
من هم موافقم ولی یادمون باشه که با توجه به تبلیغات وسیع وهابی ها تاثیر زیادی روی اهل سنت هم گذاشته که این به راحتی قابل درکه .
سلام دوستان!
من تازه به این انجمن اومدم! در انجمنهای دیگه با اهل سنت زیاد بحث کردم هنوز نمیدونم چند نفر سنی وجود داره اینجا
بفرمایید
اگه یه سنی بهتون بگه این احادیثی رو که شما شیعه ها برا اثبات ادعاهاتون می گید رو شما تو کتابای ما وارد کردید واز اول نبوده چه جوابی بهش میدین؟
این یک ادعاست!!! و هر مدعی باید ادعای خود را اثبات نماید و حقیقت آن را آشکار سازد در غیر اینصورت دروغگویی بیش نخواهد بود!!!
سلام بنده نه شیعه هستم نه سنی ولی به نظر بنده سنی ها بهتر از شیعیان هستند چون پشت اسم هر کسی یک حضرت گذاشته اند و خیال خودشان را راحت کرده اند این شیعیان هستند که مسئله را کش میدهند
اخه یکی نیست بگه مگه شما اون زمان وجود داشتید که بدونید چه اتفاقی افتاده
تاریخ همیشه دستخوش حوادث بوده و هست ما همین امروز هم نمیدونیم تو دنیامون چه خبره حالا میخواهید در مورد 1400 سال پیش بحث کنید؟
با سلام
بسیار خب، بیا از طریق قرآن با هم بحث کنیم!!! قرآن را که قبول دارید؟
من آمادگی خودم را اعلام کرده ام. خدا سر شاهده چنان عقاید شیعه را از قرآن برات اثبات کنم که از گفته ی خود برگردی!!! مبالغه ای در کلامم نیست.
بفرمایید
با سلام
شما اول من بودن خودتان را ثابت کنید تا بعد برسیم به اینکه شما چه کسی هستید و چه نظری دارید!!!!
اینکه شما به خبری دال بر این نیست که همه بی خبر باشند !!
ترازوی مقایسه شما میزان درستی ندارد اخوی!!!با عقل ناقص خود سنجش نکنید !!
شما بیا اول از ابزار شناخت خود سخن بگو ببینیم آیا اصلا ابزاری برای شناخت میشناسید و بعد سنگ پراکنی کنید !
یا علی ع
بنده تسلیم امر خدا هستم وبس کاری هم با فرقه ها ندارم دینم هم اسلام است
جوابتون قانع کننده نیستش خیلی کلی و مبهم بود
بسم الله الرحمن الرحیم
سلام
چقدر دوست دارم کسی که ادعا می کنه سنی ها بهتر از شیعه ها هستن بتونه اثبات کنه.
البته اگه بتونه
درضمن اینکه من شیعه خوب هستم یا فلانی سنی نمیشه دلیل باید اثبات کرد که تشیع بر حق است یا اهل سنت.
اگه کسی بود که بخواد با دلیل اثبات کنه من هم در خدمتم.
التماس دعا از عزیزان - یاعلی
با سلام
شما تسلیم امر خداواند هستید !!؟
مطمئن هستید که تسلیم امر خداوند هستید و امر خداوند را میشناسید!!؟
اگر میشناسید که به ما هم بگوید که با این امر آشنا شویم شاید ما بی خبریم و اشتباه میکنیم!
و اگر در این مورد مطمئن نیستید که چرا ابراز نظر مطلق کردید !!؟؟!
یا علی ع
من هم موافقم حرفاتون کاملا بجاست
عزیز من ، مگر او ادعا نمی کنه که حقیقت اینه؟ پس باید اثبات کنه، مدرک، دلیل، برهان بیاره...
مثالی می زنم:
اگر کسی به شما بگه ، شما کتابم را دزدیده اید! شما چه کار خواهید کرد؟
حتماً پاسخ می دهید که شما ادعا می کنید من دزدیده ام، پس برای اثبات ادعای خود شاهدی، دلیلی ، مدرکی بیارید!
لذا این یک اصل، منطقی هستش. همیشه مدعی باید ادعای خود را با ادله به اثبات برساند.
این یه شبهه هست تو ذهنش وهر چی هم بهش میگی قبول نمی کنه؟برای رفع این شبهه چکار کنیم ؟
با سلام
عزیز برادر شبهه از عدم شناخت ایجاد میشود!!
خوب مناظره میکنیم گفتگو میکنیم تا مشخص شود و رفع شبهه اما مطلق گویی قبل کسی که شناخت درستی ندارد کار صحیح نیست!
این دوستمان بیاید دلایلی که اهل سنت بهتر از شیعه هستند را نمایان کند تا به صورت علمی و مستند برسی کنیم تا ببیند سخت در اشتباه است!
از این ساده تر !!!!!!!!!!
چون از اهل سنت توهین نشنیده ام ولی از شیعیان چرا به همین سادگی
اگر هم به قران میخواهید استناد کنید به یک سری ایات منظور خدا اطاعت کردن از کسانی است که اگاهی به پیچ و خم راه او دارند نه فرزندان یک شخص خاص اینجور افراد در همه زمانها هم وجود دارند ممکنه سید هم نباشند
خدا وکیلی شما به این می گید شبهه؟
دوستان کار ما از این حرفها گذشته بچسبید به خدا ولش نکنید
موفق باشید
یا حق
همانطور که دوستمون رضا فرمودند، این شبهه نیست این از عدم شناخت اوست.
اون که حاضر نیست دلیل بیاره، خوب بگو من باید از کجا وارد بحث بشم؟
کی گفته ما خدا را رها کرده ایم که حالا بخواهیم بهش چـِـلِّب کنیم؟؟؟!
با سلام
خب اینجا فرمودید تسلیم امر خداوند هستید و قابل قبول است !!حالا کار به اینکه چقدر آشنایی به این امر دارید نداریم !
آیا این سخنتان تناقضی با سخن بالایی ندارد؟
ملاک بهتر بودن را نگاه کنید جدا که چقدر مستند سخن میگوید!!
خب ما هم از همان قرآن ثابت میکنیم چه کسانی آگاه به همان پیچ و خم هستند!!
حالا شما دلایلتان را بفرماید آنهم مستند لطفا که برسی کنیم دوست عزیز !!
مدعی شدید!!! هرچند با تناقضاتی که در گفتار شما میبینیم بعید میدانم سخنی علمی داشته باشید!!
اما به حاشیه هم نروید و مطلبتان را ارائه دهید !
بسم الله الرحمن الرحیم
سلام
جناب سکوت
توهینهای شیعیان رو بفرمایید تا روش بحث کنیم.
در ضمن تو کتابهای اهل سنت رو بگردید شاید همون توهینهایی که میگید رو با چشم خودتون ببینید.
باتشکر - یاعلی
سلام
خوب اسلام یعنی تسلیم امر خدا بودن
شایسته است به فرمان خدا گوش سپاریم
و با گوش و چشم و قلبمان تعقل کرده و حقیقت را دریابیم
پس بشنو و مستندات را ببینم و باقلبت قضاوت کن و از خدا بخواه که همه مان را هدایت کند هم ما و هم شما و هم آنها
و بگو در چه ضمینه ای مایلید صحبت کنیم ؟:Gol:
دوستان بنده اهل بحث کردن نیستم و نوع تفکرات بنده هم با دوستان شیعه و سنی فرق دارد
اصلا هم قصد جسارت ندارم ولی تا شما بخواهید متوجه شوید که ایا نماز را باید با مهر خواند یا بدون مهر
یا نماز را باید با دست بسته خواند یا با دست باز ما نماز را اقامه کردیم و ثوابش را هم بردیم این را فقط به این جهت گفتم که کمی بهتر ببینید و سعی کنید راهی پیدا کنید که نفاق از بین برود
یا حق
سلام
حرف شما درست
اما کتمان حق نمی شود کرد
مثل این است (البته یک مثال است و طبیعتا با موضوع ربطی بی ربط دارد!!!)
که بگوییم
چه باشیم چه نباشیم نیستیم
چه حرف خدا را گوش دهیم چه گوش ندهیم رستگاریم
و چه بدانیم و چه ندانیم برابریم
سوال؟
آیا کسانی که می دانند با کسانی که نمی دانند برابر اند؟
سلام خدمت دوست عزیزم . در اوضاع کنونی که همه دست به دست هم دادن تا اسلامو نابود کنن عقل اقتضا میکنه که اتحاد حفظ بشه ولی این دلیل نمیشه که چشم روی حقایق بست . شما زمانی که به جایی برسی که حق و حقیقت چیه نه تنهاثواب اون نمازو میبری بلکه به اون ثوابی که میرسی هزار درجه بلکه بیشتر اضافه می شه چرا که با یقین اون نمازو خوندی
سلام
بله وقتی ما حرف از حق می زنیم به نوعی اتحاد را پیش می کشیم
چرا که هرگاه حق پزیرفته شود پس اتحاد برقرار می شود و دین یک پارچه می شود
اما این بحث ها نباید باعث از بین رفتن روحیه برادری بین ما بشود
باید باهم مثل دو برادر برخورد کنیم نه کافر و مشرک و...
(فکر کنم کمی بین عقاید مذاهب اسلامی نگاه کنید متوجه می شوید کدام مذهب بیشتر در حفظ وحدت پیشرو بوده است!!)
بله جناب ریسرچر شما پیرو کدام مذهبید؟
با سلام
خب بیاید از اول سخنان شما را یک بازنگری بکنیم و ببینیم شما چه گفته اید
خب در سخن بالا سنی را بهتر از شیعه دانستید فقط برای چنین دلیل پیش پا افتاده نه یک مطلب درست !!
و بعد مدعی این شدید که کسی از تاریخ ان زمان اطلاعی ندارد !!
و ما از شما خواستیم که مستندات خودتان در مورد این شناخت را بگوید که خبری نشود !!!
ابوذر گفت: رسول خدا صلّى اللَّه عليه و آله و سلّم را ديدم كه دست بر دوش على بن ابى طالب عليه السّلام نهاد و فرمود:
اى على هر كس كينه ما را داشته باشد، جفا كار است. شيعيان ما از خانواده های اصيل و از خاندان شرافت و بزرگوارى و حلال زاده اند. جز ما و شيعيان ما كسى بر كيش ابراهيم نيست و ساير مردم از آن بيزارند. همانا خداوند، فرشتگانى دارد كه گناهان شيعيان ما را از بين می برند، آن گونه كه تيشه، ساختمان را ويران می کند.[1]
ببخشید!! بعد بلافاصله سخن خودتان را چرخاندید و گفتید که شما تسلیم امر خداوند هستید !!؟
از شما خواسته شد که امر خداوند را میشناسید که مطلق سخن میگوید !! که جوابی ندادید و با ز هم . :farar:
بعد رفتید سراغ این که از اهل سنت توهین نشنیده اید که این با عقل هیچ انسانی که اهل سنت را میشناسند جور در نمیاد!!البته همه اهل سنت را نمیگویم!!
در ضمن دوست عزیز حامدی اشاره به کتابهای آنها کردند !!و باز یک دلیل بی ارزش [FONT=Verdana]آوردید !
در جواب استناد به قرآن گفتید!! گفتیم بیاید با هم برسی کنیم تا روشن شود بازهم:farar:
خب در آخر چون نه بنیه علمی قوی دارید و نه آشنایی درستی با فرق و مذاهب !خود را از کرسی سخن پایین نیاورده و خطاب به دوستان گفته اید شما اهل بحث کردن نیستید!!ولی اینجور نشان نمیدهد چون سخنی نداشتید این را فرمودید !!
ذکر کردید که نوع تفکر شما با ما فرق میکند بنده در همان پست اول درخواست ابزارهای شناخت فکری شما را کرده ام !که شک برانگیز است که دارای تیپ فکری باشید !!
که شما نماز را اقامه میکنید و ثوابش هم میبرد !!
خب شما بیا ثابت کن این ثواب را چگونه میبری که دیگران از ان بی خبرند !!مستند !!هرچند میدانم باز ...:farar:
[FONT=verdana]((وكذلك ما ارسلنا من قبلك فى قرية من نذير الا قال مترفوها انا وجدنا ابائنا على امة و انا على اثارهم مقتدون
همچنان پيش از تو ترساننده اى در ديارى نفرستاديم جز آنكه مترفان آن ديار گفتند: ما پدران خود را از امتى يافتيم ، و ما از آنان پيروى مى كنيم .))
یا علی ع
ببینید دوستان گرامی اگر کسی در تابستان بخاری روشن کند بقیه چه فکری در مورد ان شخص میکنند؟
بسیاری از مسائل در زمان خاص خودش باید مطرح شود و در فصل خودش . وقتی چراغها روشن شود همه چیز مشخص خواهد شد در ظلمت و در تاریکی چیزی مشخص نیست و بهتر است در مورد ان بحثی نشود
امیدوارم منظور بنده را متوجه شده باشید
یا حق
درست است اما خیلی هم تاریک نیست
چرا که چراغی چون قران هست که راه را نشان می دهد
عقلی هست که کمکمان می کند
و کتبی که می توانیم با ان ببینیم
در مورد وضع الان کسی منکر این نیست که باید متحد باشیم
اما نباید حق را کتمان کرد؟
آیا این خواسته خدا است که حق کتمان شود؟
همه می دانیم که خدا حقیقت را می پسندد و از ما می خواهد که کتمانش
نکنیم غیر از این است؟
بله قران چراغ است
بنده به شما عرض میکنم که ما الان در شبهای قدر قرار داریم ایا باور میکنید؟
چی داریم
واضح تر می گویید؟
واسه همین میگم در تابستان نمیشود بخاری روشن کرد چون هر حرفی را هر کسی باور نمیکند
آخه جملتون نا مفهومه
منظورتو چیه؟
ببخشید الان خواندم متوجه شدم
دلیلتان چیست؟
بسم الله الرحمن الرحیم
پاسخ:
اگر نه سنی هستید و نه شیعه پس در دعوای خانوادگی که به شما ارتباطی ندارد خود را دخالت ندهید.سنگین باشید و سر جای خود بنشینید تا خدای ناکرده مشت حقی زیر چشم مبارکتان ننشیند برادر راستگو.
اما اینکه به نظر شما سنی بهتر است این جای بحث دارد:
- یا جنابعالی خدا هستید که بعید میدانم.
- یا رسول خدا هستید که باز هم بعید است.
- یا مستمع آزاد هستید که کلامتان خیر و شری بر کسی ندارد.
بقولی که میگفت: به شخصی گفتند فلان جا عروسی ست! گفت به من چه! گفتند تو هم دعوت داری! گفت به تو چه!
نظرات خودتان را در امور مهم دخالت ندهید و سعی نمایید گلیم شخصی خود را مترو قرار ندهید.اما اینکه ما و شما و هم نسلان ما در آن زمان نبوده اند که شکی نیست!!!
مگر شما بوده اید که افاضه مینمایید؟!!!
اما اینکه نمیدانید امروز در دنیای شما چه خبر است نشانه آشکاری بر بی اطلاعی شماست.سعی کنید تحقیق نموده و خود را با اطلاع سازید و تا وقتی که مطلع نشدید درباره گذشته اظهار نظر ننمایید.
اما اینکه تسلیم امر خدا هستید و کاری با فرقه ندارید نکته ایست زیبا!!!
جناب عالی با توجه به چه فتوایی واجبات،مستحبات،مکروهات و حرامها را تشخیص میدهید؟!!!آیا از قرآن بهره میگیرید؟!!!کجای قرآن تعداد رکعات نماز مشخص شده؟!!!کجای قرآن درباره نوافل و ... بحث شده؟!
اما تا اینجا بنده به کلمات گهربار برادر غیر سنی خود!!!!!!! پاسخ دادم.اما براستی سنی بهتر است یا شیعه؟
اما اینکه بخواهیم فرق بین شیعه و سنی را بدانیم نیاز به بحث دارد.هر عزیزی شبهه ای دارد بطور جداگانه مطرح نماید تا حقیر ان شاالله پاسخ گو باشم.
مع السلام علی من التبع الهدی
اما آیات قرآن که به شهادت جمیع مفسرین اهل سنت در باره امیر المومنین علی بن ابی طالب علیهما السلام نازل شده است:
وَإِذَا لَقُوا الَّذِينَ آمَنُوا قَالُوا آمَنَّا وَإِذَا خَلَوْا إِلَى شَياطِينِهِمْ قَالُوا إِنَّا مَعَكُمْ إِنَّمَا نَحْنُ مُسْتَهْزِئُونَ(البقرة/14)
و هنگامي که افراد باايمان را ملاقات مي‌کنند، و مي‌گويند: «ما ايمان آورده‌ايم!» (ولي) هنگامي که با شيطانهاي خود خلوت مي‌کنند، مي‌گويند: «ما با شمائيم! ما فقط (آنها را) مسخره مي‌کنيم!»
اللَّهُ يسْتَهْزِئُ بِهِمْ وَيمُدُّهُمْ فِي طُغْيانِهِمْ يعْمَهُونَ(البقرة/15)
خداوند آنان را استهزا مي‌کند؛ و آنها را در طغيانشان نگه مي‌دارد، تا سرگردان شوند.
وَبَشِّرِ الَّذِينَ آمَنُوا وَعَمِلُوا الصَّالِحَاتِ أَنَّ لَهُمْ جَنَّاتٍ تَجْرِي مِنْ تَحْتِهَا الْأَنْهَارُ كُلَّمَا رُزِقُوا مِنْهَا مِنْ ثَمَرَةٍ رِزْقًا قَالُوا هَذَا الَّذِي رُزِقْنَا مِنْ قَبْلُ وَأُتُوا بِهِ مُتَشَابِهًا وَلَهُمْ فِيهَا أَزْوَاجٌ مُطَهَّرَةٌ وَهُمْ فِيهَا خَالِدُونَ(البقرة/25)
به کساني که ايمان آورده، و کارهاي شايسته انجام داده‌اند، بشارت ده که باغهايي از بهشت براي آنهاست که نهرها از زير درختانش جاريست. هر زمان که ميوه‌اي از آن، به آنان داده شود، مي‌گويند: «اين همان است که قبلا به ما روزي داده شده بود.(ولي اينها چقدر از آنها بهتر و عاليتر است.)» و ميوه‌هايي که براي آنها آورده مي‌شود، همه (از نظر خوبي و زيبايي) يکسانند. و براي آنان همسراني پاک و پاکيزه است، و جاودانه در آن خواهند بود.
وَأَقِيمُوا الصَّلَاةَ وَآتُوا الزَّكَاةَ وَارْكَعُوا مَعَ الرَّاكِعِينَ(البقرة/43)
و نماز را بپا داريد، و زکات را بپردازيد، و همراه رکوع کنندگان رکوع کنيد (و نماز را با جماعت بگزاريد)!
الَّذِينَ يظُنُّونَ أَنَّهُمْ مُلَاقُو رَبِّهِمْ وَأَنَّهُمْ إِلَيهِ رَاجِعُونَ(البقرة/46)
آنها کساني هستند که مي‌دانند ديدارکننده پروردگار خويشند، و به سوي او بازمي‌گردند.
وَالَّذِينَ آمَنُوا وَعَمِلُوا الصَّالِحَاتِ أُولَئِكَ أَصْحَابُ الْجَنَّةِ هُمْ فِيهَا خَالِدُونَ(البقرة/82)
و آنها که ايمان آورده، و کارهاي شايسته انجام داده‌اند، آنان اهل بهشتند؛ و هميشه در آن خواهند ماند.
وَإِذْ أَخَذْنَا مِيثَاقَكُمْ لَا تَسْفِكُونَ دِمَاءَكُمْ وَلَا تُخْرِجُونَ أَنْفُسَكُمْ مِنْ دِيارِكُمْ ثُمَّ أَقْرَرْتُمْ وَأَنْتُمْ تَشْهَدُونَ(البقرة/84)
و هنگامي را که از شما پيمان گرفتيم که خون هم را نريزيد؛ و يکديگر را از سرزمين خود، بيرون نکنيد. سپس شما اقرار کرديد؛ (و بر اين پيمان) گواه بوديد.
ثُمَّ أَنْتُمْ هَؤُلَاءِ تَقْتُلُونَ أَنْفُسَكُمْ وَتُخْرِجُونَ فَرِيقًا مِنْكُمْ مِنْ دِيارِهِمْ تَظَاهَرُونَ عَلَيهِمْ بِالْإِثْمِ وَالْعُدْوَانِ وَإِنْ يأْتُوكُمْ أُسَارَى تُفَادُوهُمْ وَهُوَ مُحَرَّمٌ عَلَيكُمْ إِخْرَاجُهُمْ أَفَتُؤْمِنُونَ بِبَعْضِ الْكِتَابِ وَتَكْفُرُونَ بِبَعْضٍ فَمَا جَزَاءُ مَنْ يفْعَلُ ذَلِكَ مِنْكُمْ إِلَّا خِزْي فِي الْحَياةِ الدُّنْيا وَيوْمَ الْقِيامَةِ يرَدُّونَ إِلَى أَشَدِّ الْعَذَابِ وَمَا اللَّهُ بِغَافِلٍ عَمَّا تَعْمَلُونَ(البقرة/85)
اما اين شما هستيد که يکديگر را مي‌کشيد و جمعي از خودتان را از سرزمينشان بيرون مي‌کنيد؛ و در اين گناه و تجاوز، به يکديگر کمک مي‌نماييد؛ (و اينها همه نقض پيماني است که با خدا بسته‌ايد) در حالي که اگر بعضي از آنها به صورت اسيران نزد شما آيند، فديه مي‌دهيد و آنان را آزاد مي‌سازيد! با اينکه بيرون ساختن آنان بر شما حرام بود. آيا به بعضي از دستورات کتاب آسماني ايمان مي‌آوريد، و به بعضي کافر مي‌شويد؟! براي کسي از شما که اين عمل (تبعيض در ميان احکام و قوانين الهي) را انجام دهد، جز رسوايي در اين جهان، چيزي نخواهد بود، و روز رستاخيز به شديدترين عذابها گرفتار مي‌شوند. و خداوند از آنچه انجام مي‌دهيد غافل نيست.
قسمت دوم آیات
لَيسَ الْبِرَّ أَنْ تُوَلُّوا وُجُوهَكُمْ قِبَلَ الْمَشْرِقِ وَالْمَغْرِبِ وَلَكِنَّ الْبِرَّ مَنْ آمَنَ بِاللَّهِ وَالْيوْمِ الْآخِرِ وَالْمَلَائِكَةِ وَالْكِتَابِ وَالنَّبِيينَ وَآتَى الْمَالَ عَلَى حُبِّهِ ذَوِي الْقُرْبَى وَالْيتَامَى وَالْمَسَاكِينَ وَابْنَ السَّبِيلِ وَالسَّائِلِينَ وَفِي الرِّقَابِ وَأَقَامَ الصَّلَاةَ وَآتَى الزَّكَاةَ وَالْمُوفُونَ بِعَهْدِهِمْ إِذَا عَاهَدُوا وَالصَّابِرِينَ فِي الْبَأْسَاءِ وَالضَّرَّاءِ وَحِينَ الْبَأْسِ أُولَئِكَ الَّذِينَ صَدَقُوا وَأُولَئِكَ هُمُ الْمُتَّقُونَ(البقرة/177)
نيکي، (تنها) اين نيست که (به هنگام نماز،) روي خود را به سوي مشرق و (يا) مغرب کنيد؛ (و تمام گفتگوي شما، در باره قبله و تغيير آن باشد؛ و همه وقت خود را مصروف آن سازيد؛) بلکه نيکي (و نيکوکار) کسي است که به خدا، و روز رستاخيز ، و فرشتگان، و کتاب (آسماني)، و پيامبران، ايمان آورده؛ و مال (خود) را، با همه علاقه‌اي که به آن دارد، به خويشاوندان و يتيمان و مسکينان و واماندگان در راه و سائلان و بردگان، انفاق مي‌کند؛ نماز را برپا مي‌دارد و زکات را مي‌پردازد؛ و (همچنين) کساني که به عهد خود -به هنگامي که عهد بستند-وفا مي‌کنند؛ و در برابر محروميتها و بيماريها و در ميدان جنگ، استقامت به خرج مي‌دهند؛ اينها کساني هستند که راست مي‌گويند؛ و (گفتارشان با اعتقادشان هماهنگ است؛) و اينها هستند پرهيزکاران!
يسْأَلُونَكَ عَنِ الْأَهِلَّةِ قُلْ هِي مَوَاقِيتُ لِلنَّاسِ وَالْحَجِّ وَلَيسَ الْبِرُّ بِأَنْ تَأْتُوا الْبُيوتَ مِنْ ظُهُورِهَا وَلَكِنَّ الْبِرَّ مَنِ اتَّقَى وَأْتُوا الْبُيوتَ مِنْ أَبْوَابِهَا وَاتَّقُوا اللَّهَ لَعَلَّكُمْ تُفْلِحُونَ(البقرة/189)
در باره «هلالهاي ماه» از تو سؤال مي‌کنند؛ بگو: «آنها، بيان اوقات (و تقويم طبيعي) براي (نظام زندگي) مردم و (تعيين وقت) حج است». و (آن چنان که در جاهليت مرسوم بود که به هنگام حج، که جامه احرام مي‌پوشيدند، از در خانه وارد نمي‌شدند، و از نقب پشت خانه وارد مي‌شدند، نکنيد!) کار نيک، آن نيست که از پشت خانه‌ها وارد شويد؛ بلکه نيکي اين است که پرهيزگار باشيد! و از در خانه‌ها وارد شويد و تقوا پيشه کنيد، تا رستگار گرديد!
وَمِنَ النَّاسِ مَنْ يشْرِي نَفْسَهُ ابْتِغَاءَ مَرْضَاتِ اللَّهِ وَاللَّهُ رَءُوفٌ بِالْعِبَادِ(البقرة/207)
بعضي از مردم (با ايمان و فداکار، همچون علي (ع) در «ليلة المبيت» به هنگام خفتن در جايگاه پيغمبر ص)، جان خود را به خاطر خشنودي خدا مي‌فروشند؛ و خداوند نسبت به بندگان مهربان است.
يسْأَلُونَكَ عَنِ الْخَمْرِ وَالْمَيسِرِ قُلْ فِيهِمَا إِثْمٌ كَبِيرٌ وَمَنَافِعُ لِلنَّاسِ وَإِثْمُهُمَا أَكْبَرُ مِنْ نَفْعِهِمَا وَيسْأَلُونَكَ مَاذَا ينْفِقُونَ قُلِ الْعَفْوَ كَذَلِكَ يبَينُ اللَّهُ لَكُمُ الْآياتِ لَعَلَّكُمْ تَتَفَكَّرُونَ(البقرة/219)
در باره شراب و قمار از تو سؤال مي‌کنند، بگو: «در آنها گناه و زيان بزرگي است؛ و منافعي (از نظر مادي) براي مردم در بردارد؛ (ولي) گناه آنها از نفعشان بيشتر است. و از تو مي‌پرسند چه چيز انفاق کنند؟ بگو: از مازاد نيازمندي خود.» اينچنين خداوند آيات را براي شما روشن مي‌سازد، شايد انديشه کنيد!
وَمَثَلُ الَّذِينَ ينْفِقُونَ أَمْوَالَهُمُ ابْتِغَاءَ مَرْضَاتِ اللَّهِ وَتَثْبِيتًا مِنْ أَنْفُسِهِمْ كَمَثَلِ جَنَّةٍ بِرَبْوَةٍ أَصَابَهَا وَابِلٌ فَآتَتْ أُكُلَهَا ضِعْفَينِ فَإِنْ لَمْ يصِبْهَا وَابِلٌ فَطَلٌّ وَاللَّهُ بِمَا تَعْمَلُونَ بَصِيرٌ(البقرة/265)
و (کار) کساني که اموال خود را براي خشنودي خدا، و تثبيت (ملکات انساني در) روح خود، انفاق مي‌کنند، همچون باغي است که در نقطه بلندي باشد، و بارانهاي درشت به آن برسد، (و از هواي آزاد و نور آفتاب، به حد کافي بهره گيرد،) و ميوه خود را دو چندان دهد (که هميشه شاداب و با طراوت است.) و خداوند به آنچه انجام مي‌دهيد، بيناست.
لِلْفُقَرَاءِ الَّذِينَ أُحْصِرُوا فِي سَبِيلِ اللَّهِ لَا يسْتَطِيعُونَ ضَرْبًا فِي الْأَرْضِ يحْسَبُهُمُ الْجَاهِلُ أَغْنِياءَ مِنَ التَّعَفُّفِ تَعْرِفُهُمْ بِسِيمَاهُمْ لَا يسْأَلُونَ النَّاسَ إِلْحَافًا وَمَا تُنْفِقُوا مِنْ خَيرٍ فَإِنَّ اللَّهَ بِهِ عَلِيمٌ(البقرة/273)
(انفاق شما، مخصوصا بايد) براي نيازمنداني باشد که در راه خدا، در تنگنا قرار گرفته‌اند؛ (و توجه به آيين خدا، آنها را از وطنهاي خويش آواره ساخته؛ و شرکت در ميدان جهاد، به آنها اجازه نمي‌دهد تا براي تأمين هزينه زندگي، دست به کسب و تجارتي بزنند؛) نمي‌توانند مسافرتي کنند (و سرمايه‌اي به دست آورند؛) و از شدت خويشتن‌داري، افراد ناآگاه آنها را بي‌نياز مي‌پندارند؛ اما آنها را از چهره‌هايشان مي‌شناسي؛ و هرگز با اصرار چيزي از مردم نمي‌خواهند. (اين است مشخصات آنها!) و هر چيز خوبي در راه خدا انفاق کنيد، خداوند از آن آگاه است.
الَّذِينَ ينْفِقُونَ أَمْوَالَهُمْ بِاللَّيلِ وَالنَّهَارِ سِرًّا وَعَلَانِيةً فَلَهُمْ أَجْرُهُمْ عِنْدَ رَبِّهِمْ وَلَا خَوْفٌ عَلَيهِمْ وَلَا هُمْ يحْزَنُونَ(البقرة/274)
آنها که اموال خود را، شب و روز، پنهان و آشکار، انفاق مي‌کنند، مزدشان نزد پروردگارشان است؛ نه ترسي بر آنهاست، و نه غمگين مي‌شوند.
قُلْ لِلَّذِينَ كَفَرُوا سَتُغْلَبُونَ وَتُحْشَرُونَ إِلَى جَهَنَّمَ وَبِئْسَ الْمِهَادُ(آل عمران/12)
به آنها که کافر شدند بگو: «(از پيروزي موقت خود در جنگ احد، شاد نباشيد!) بزودي مغلوب خواهيد شد؛ (و سپس در رستاخيز) به سوي جهنم، محشور خواهيد شد. و چه بد جايگاهي است!
قُلْ أَؤُنَبِّئُكُمْ بِخَيرٍ مِنْ ذَلِكُمْ لِلَّذِينَ اتَّقَوْا عِنْدَ رَبِّهِمْ جَنَّاتٌ تَجْرِي مِنْ تَحْتِهَا الْأَنْهَارُ خَالِدِينَ فِيهَا وَأَزْوَاجٌ مُطَهَّرَةٌ وَرِضْوَانٌ مِنَ اللَّهِ وَاللَّهُ بَصِيرٌ بِالْعِبَادِ(آل عمران/15)
بگو: «آيا شما را از چيزي آگاه کنم که از اين (سرمايه‌هاي مادي)، بهتر است؟» براي کساني که پرهيزگاري پيشه کرده‌اند، (و از اين سرمايه‌ها، در راه مشروع و حق و عدالت، استفاده مي‌کنند،) در نزد پروردگارشان (در جهان ديگر)، باغهايي است که نهرها از پاي درختانش مي‌گذرد؛ هميشه در آن خواهند بود؛ و همسراني پاکيزه، و خشنودي خداوند (نصيب آنهاست). و خدا به (امور) بندگان، بيناست.
الْحَقُّ مِنْ رَبِّكَ فَلَا تَكُنْ مِنَ الْمُمْتَرِينَ(آل عمران/60)
اينها حقيقتي است از جانب پروردگار تو؛ بنابر اين، از ترديد کنندگان مباش!
فَمَنْ حَاجَّكَ فِيهِ مِنْ بَعْدِ مَا جَاءَكَ مِنَ الْعِلْمِ فَقُلْ تَعَالَوْا نَدْعُ أَبْنَاءَنَا وَأَبْنَاءَكُمْ وَنِسَاءَنَا وَنِسَاءَكُمْ وَأَنْفُسَنَا وَأَنْفُسَكُمْ ثُمَّ نَبْتَهِلْ فَنَجْعَلْ لَعْنَتَ اللَّهِ عَلَى الْكَاذِبِينَ(آل عمران/61)
هرگاه بعد از علم و دانشي که (در باره مسيح) به تو رسيده، (باز) کساني با تو به محاجه و ستيز برخيزند، به آنها بگو: «بياييد ما فرزندان خود را دعوت کنيم، شما هم فرزندان خود را؛ ما زنان خويش را دعوت نماييم، شما هم زنان خود را؛ ما از نفوس خود دعوت کنيم، شما هم از نفوس خود؛ آنگاه مباهله کنيم؛ و لعنت خدا را بر دروغگويان قرار دهيم.
قسمت سوم آیات
إِنَّ هَذَا لَهُوَ الْقَصَصُ الْحَقُّ وَمَا مِنْ إِلَهٍ إِلَّا اللَّهُ وَإِنَّ اللَّهَ لَهُوَ الْعَزِيزُ الْحَكِيمُ(آل عمران/62)
اين همان سرگذشت واقعي (مسيح) است. (و ادعاهايي همچون الوهيت او، يا فرزند خدا بودنش، بي‌اساس است.) و هيچ معبودي، جز خداوند يگانه نيست؛ و خداوند توانا و حکيم است.
إِذْ هَمَّتْ طَائِفَتَانِ مِنْكُمْ أَنْ تَفْشَلَا وَاللَّهُ وَلِيهُمَا وَعَلَى اللَّهِ فَلْيتَوَكَّلِ الْمُؤْمِنُونَ(آل عمران/122)
(و نيز به ياد آور) زماني را که دو طايفه از شما تصميم گرفتند سستي نشان دهند (و از وسط راه بازگردند)؛ و خداوند پشتيبان آنها بود (و به آنها کمک کرد که از اين فکر بازگردند)؛ و افراد باايمان، بايد تنها بر خدا توکل کنند!
وَلَقَدْ كُنْتُمْ تَمَنَّوْنَ الْمَوْتَ مِنْ قَبْلِ أَنْ تَلْقَوْهُ فَقَدْ رَأَيتُمُوهُ وَأَنْتُمْ تَنْظُرُونَ(آل عمران/143)
و شما مرگ (و شهادت در راه خدا) را، پيش از آنکه با آن روبه‌رو شويد، آرزو مي‌کرديد؛ سپس آن را با چشم خود ديديد، در حالي که به آن نگاه مي‌کرديد (و حاضر نبوديد به آن تن دردهيد! چقدر ميان گفتار و کردار شما فاصله است؟!)
وَمَا مُحَمَّدٌ إِلَّا رَسُولٌ قَدْ خَلَتْ مِنْ قَبْلِهِ الرُّسُلُ أَفَإِنْ مَاتَ أَوْ قُتِلَ انْقَلَبْتُمْ عَلَى أَعْقَابِكُمْ وَمَنْ ينْقَلِبْ عَلَى عَقِبَيهِ فَلَنْ يضُرَّ اللَّهَ شَيئًا وَسَيجْزِي اللَّهُ الشَّاكِرِينَ(آل عمران/144)
محمد (ص) فقط فرستاده خداست؛ و پيش از او، فرستادگان ديگري نيز بودند؛ آيا اگر او بميرد و يا کشته شود، شما به عقب برمي‌گرديد؟ (و اسلام را رها کرده به دوران جاهليت و کفر بازگشت خواهيد نمود؟) و هر کس به عقب باز گردد، هرگز به خدا ضرري نمي‌زند؛ و خداوند بزودي شاکران (و استقامت‌کنندگان) را پاداش خواهد داد.
وَمَا كَانَ لِنَفْسٍ أَنْ تَمُوتَ إِلَّا بِإِذْنِ اللَّهِ كِتَابًا مُؤَجَّلًا وَمَنْ يرِدْ ثَوَابَ الدُّنْيا نُؤْتِهِ مِنْهَا وَمَنْ يرِدْ ثَوَابَ الْآخِرَةِ نُؤْتِهِ مِنْهَا وَسَنَجْزِي الشَّاكِرِينَ(آل عمران/145)
هيچ‌کس، جز به فرمان خدا، نمي‌ميرد؛ سرنوشتي است تعيين شده؛ (بنابر اين، مرگ پيامبر يا ديگران، يک سنت الهي است.) هر کس پاداش دنيا را بخواهد (و در زندگي خود، در اين راه گام بردارد،) چيزي از آن به او خواهيم داد؛ و هر کس پاداش آخرت را بخواهد، از آن به او مي‌دهيم؛ و بزودي سپاسگزاران را پاداش خواهيم داد.
وَكَأَينْ مِنْ نَبِي قَاتَلَ مَعَهُ رِبِّيونَ كَثِيرٌ فَمَا وَهَنُوا لِمَا أَصَابَهُمْ فِي سَبِيلِ اللَّهِ وَمَا ضَعُفُوا وَمَا اسْتَكَانُوا وَاللَّهُ يحِبُّ الصَّابِرِينَ(آل عمران/146)
چه بسيار پيامبراني که مردان الهي فراواني به همراه آنان جنگ کردند! آنها هيچ‌گاه در برابر آنچه در راه خدا به آنان مي‌رسيد، سست و ناتوان نشدند (و تن به تسليم ندادند)؛ و خداوند استقامت‌کنندگان را دوست دارد.
ثُمَّ أَنْزَلَ عَلَيكُمْ مِنْ بَعْدِ الْغَمِّ أَمَنَةً نُعَاسًا يغْشَى طَائِفَةً مِنْكُمْ وَطَائِفَةٌ قَدْ أَهَمَّتْهُمْ أَنْفُسُهُمْ يظُنُّونَ بِاللَّهِ غَيرَ الْحَقِّ ظَنَّ الْجَاهِلِيةِ يقُولُونَ هَلْ لَنَا مِنَ الْأَمْرِ مِنْ شَيءٍ قُلْ إِنَّ الْأَمْرَ كُلَّهُ لِلَّهِ يخْفُونَ فِي أَنْفُسِهِمْ مَا لَا يبْدُونَ لَكَ يقُولُونَ لَوْ كَانَ لَنَا مِنَ الْأَمْرِ شَيءٌ مَا قُتِلْنَا هَاهُنَا قُلْ لَوْ كُنْتُمْ فِي بُيوتِكُمْ لَبَرَزَ الَّذِينَ كُتِبَ عَلَيهِمُ الْقَتْلُ إِلَى مَضَاجِعِهِمْ وَلِيبْتَلِي اللَّهُ مَا فِي صُدُورِكُمْ وَلِيمَحِّصَ مَا فِي قُلُوبِكُمْ وَاللَّهُ عَلِيمٌ بِذَاتِ الصُّدُورِ(آل عمران/154)
سپس بدنبال اين غم و اندوه، آرامشي بر شما فرستاد. اين آرامش، بصورت خواب سبکي بود که (در شب بعد از حادثه احد،) گروهي از شما را فرا گرفت؛ اماگروه ديگري در فکر جان خويش بودند؛ (و خواب به چشمانشان نرفت.) آنها گمانهاي نادرستي -همچون گمانهاي دوران جاهليت- درباره خدا داشتند؛ و مي‌گفتند: «آيا چيزي از پيروزي نصيب ما مي‌شود؟!» بگو: «همه کارها (و پيروزيها) به دست خداست!» آنها در دل خود، چيزي را پنهان مي‌دارند که براي تو آشکار نمي‌سازند؛ مي‌گويند: «اگر ما سهمي از پيروزي داشتيم، در اين جا کشته نمي‌شديم!» بگو: «اگر هم در خانه‌هاي خود بوديد، آنهايي که کشته‌شدن بر آنها مقرر شده بود، قطعا به سوي آرامگاه‌هاي خود، بيرون مي‌آمدند (و آنها را به قتل مي‌رساندند). و اينها براي اين است که خداوند، آنچه در سينه‌هايتان پنهان داريد، بيازمايد؛ و آنچه را در دلهاي شما (از ايمان) است، خالص گرداند؛ و خداوند از آنچه در درون سينه‌هاست، با خبر است.
أَوَلَمَّا أَصَابَتْكُمْ مُصِيبَةٌ قَدْ أَصَبْتُمْ مِثْلَيهَا قُلْتُمْ أَنَّى هَذَا قُلْ هُوَ مِنْ عِنْدِ أَنْفُسِكُمْ إِنَّ اللَّهَ عَلَى كُلِّ شَيءٍ قَدِيرٌ(آل عمران/165)
آيا هنگامي که مصيبتي (در ميدان جنک احد) به شما رسيد، در حالي که دو برابر آن را (در ميدان جنگ بدر بر دشمن) وارد ساخته بوديد، گفتيد: «اين مصيبت از کجاست؟!» بگو: «از ناحيه خود شماست (که در ميدان جنگ احد، با دستور پيامبر مخالفت کرديد)! خداوند بر هر چيزي قادر است. (و چنانچه روش خود را اصلاح کنيد، در آينده شما را پيروز مي‌کند.)»
الَّذِينَ اسْتَجَابُوا لِلَّهِ وَالرَّسُولِ مِنْ بَعْدِ مَا أَصَابَهُمُ الْقَرْحُ لِلَّذِينَ أَحْسَنُوا مِنْهُمْ وَاتَّقَوْا أَجْرٌ عَظِيمٌ(آل عمران/172)
آنها که دعوت خدا و پيامبر (ص) را، پس از آن همه جراحاتي که به ايشان رسيد، اجابت کردند؛ (و هنوز زخمهاي ميدان احد التيام نيافته بود، به سوي ميدان «حمرار الاسد» حرکت نمودند؛) براي کساني از آنها، که نيکي کردند و تقوا پيش گرفتند، پاداش بزرگي است.
الَّذِينَ قَالَ لَهُمُ النَّاسُ إِنَّ النَّاسَ قَدْ جَمَعُوا لَكُمْ فَاخْشَوْهُمْ فَزَادَهُمْ إِيمَانًا وَقَالُوا حَسْبُنَا اللَّهُ وَنِعْمَ الْوَكِيلُ(آل عمران/173)
اينها کساني بودند که (بعضي از) مردم، به آنان گفتند: «مردم [= لشکر دشمن ] براي (حمله به) شما اجتماع کرده‌اند؛ از آنها بترسيد!» اما اين سخن، بر ايمانشان افزود؛ و گفتند: «خدا ما را کافي است؛ و او بهترين حامي ماست.»
فَانْقَلَبُوا بِنِعْمَةٍ مِنَ اللَّهِ وَفَضْلٍ لَمْ يمْسَسْهُمْ سُوءٌ وَاتَّبَعُوا رِضْوَانَ اللَّهِ وَاللَّهُ ذُو فَضْلٍ عَظِيمٍ(آل عمران/174)
به همين جهت، آنها (از اين ميدان،) با نعمت و فضل پروردگارشان، بازگشتند؛ در حالي که هيچ ناراحتي به آنان نرسيد؛ و از رضاي خدا، پيروي کردند؛ و خداوند داراي فضل و بخشش بزرگي است.
لَتُبْلَوُنَّ فِي أَمْوَالِكُمْ وَأَنْفُسِكُمْ وَلَتَسْمَعُنَّ مِنَ الَّذِينَ أُوتُوا الْكِتَابَ مِنْ قَبْلِكُمْ وَمِنَ الَّذِينَ أَشْرَكُوا أَذًى كَثِيرًا وَإِنْ تَصْبِرُوا وَتَتَّقُوا فَإِنَّ ذَلِكَ مِنْ عَزْمِ الْأُمُورِ(آل عمران/186)
به يقين (همه شما) در اموال و جانهاي خود، آزمايش مي‌شويد! و از کساني که پيش از شما به آنها کتاب (آسماني) داده شده [= يهود]، و (همچنين) از مشرکان، سخنان آزاردهنده فراوان خواهيد شنيد! و اگر استقامت کنيد و تقوا پيشه سازيد، (شايسته‌تر است؛ زيرا) اين از کارهاي مهم و قابل اطمينان است.
فَاسْتَجَابَ لَهُمْ رَبُّهُمْ أَنِّي لَا أُضِيعُ عَمَلَ عَامِلٍ مِنْكُمْ مِنْ ذَكَرٍ أَوْ أُنْثَى بَعْضُكُمْ مِنْ بَعْضٍ فَالَّذِينَ هَاجَرُوا وَأُخْرِجُوا مِنْ دِيارِهِمْ وَأُوذُوا فِي سَبِيلِي وَقَاتَلُوا وَقُتِلُوا لَأُكَفِّرَنَّ عَنْهُمْ سَيئَاتِهِمْ وَلَأُدْخِلَنَّهُمْ جَنَّاتٍ تَجْرِي مِنْ تَحْتِهَا الْأَنْهَارُ ثَوَابًا مِنْ عِنْدِ اللَّهِ وَاللَّهُ عِنْدَهُ حُسْنُ الثَّوَابِ(آل عمران/195)
خداوند، درخواست آنها را پذيرفت؛ (و فرمود:) من عمل هيچ عمل‌کننده‌اي از شما را، زن باشد يا مرد، ضايع نخواهم کرد؛ شما همنوعيد، و از جنس يکديگر! آنها که در راه خدا هجرت کردند، و از خانه‌هاي خود بيرون رانده شدند و در راه من آزار ديدند، و جنگ کردند و کشته شدند، بيقين گناهانشان را مي‌بخشم؛ و آنها را در باغهاي بهشتي، که از زير درختانش نهرها جاري است، وارد مي‌کنم. اين پاداشي است از طرف خداوند؛ و بهترين پاداشها نزد پروردگار است.
يا أَيهَا الَّذِينَ آمَنُوا اصْبِرُوا وَصَابِرُوا وَرَابِطُوا وَاتَّقُوا اللَّهَ لَعَلَّكُمْ تُفْلِحُونَ(آل عمران/200)
اي کساني که ايمان آورده‌ايد! (در برابر مشکلات و هوسها،) استقامت کنيد! و در برابر دشمنان (نيز)، پايدار باشيد و از مرزهاي خود، مراقبت کنيد و از خدا بپرهيزيد، شايد رستگار شويد!
بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِيمِ يا أَيهَا النَّاسُ اتَّقُوا رَبَّكُمُ الَّذِي خَلَقَكُمْ مِنْ نَفْسٍ وَاحِدَةٍ وَخَلَقَ مِنْهَا زَوْجَهَا وَبَثَّ مِنْهُمَا رِجَالًا كَثِيرًا وَنِسَاءً وَاتَّقُوا اللَّهَ الَّذِي تَسَاءَلُونَ بِهِ وَالْأَرْحَامَ إِنَّ اللَّهَ كَانَ عَلَيكُمْ رَقِيبًا(النساء/1)
اي مردم! از (مخالفت) پروردگارتان بپرهيزيد! همان کسي که همه شما را از يک انسان آفريد؛ و همسر او را (نيز) از جنس او خلق کرد؛ و از آن دو، مردان و زنان فراواني (در روي زمين) منتشر ساخت. و از خدايي بپرهيزيد که (همگي به عظمت او معترفيد؛ و) هنگامي که چيزي از يکديگر مي‌خواهيد، نام او را مي‌بريد! (و نيز) (از قطع رابطه با) خويشاوندان خود، پرهيز کنيد! زيرا خداوند، مراقب شماست.
وَاعْبُدُوا اللَّهَ وَلَا تُشْرِكُوا بِهِ شَيئًا وَبِالْوَالِدَينِ إِحْسَانًا وَبِذِي الْقُرْبَى وَالْيتَامَى وَالْمَسَاكِينِ وَالْجَارِ ذِي الْقُرْبَى وَالْجَارِ الْجُنُبِ وَالصَّاحِبِ بِالْجَنْبِ وَابْنِ السَّبِيلِ وَمَا مَلَكَتْ أَيمَانُكُمْ إِنَّ اللَّهَ لَا يحِبُّ مَنْ كَانَ مُخْتَالًا فَخُورًا(النساء/36)
و خدا را بپرستيد! و هيچ‌چيز را همتاي او قرار ندهيد! و به پدر و مادر، نيکي کنيد؛ همچنين به خويشاوندان و يتيمان و مسکينان، و همسايه نزديک، و همسايه دور، و دوست و همنشين، و واماندگان در سفر، و بردگاني که مالک آنها هستيد؛ زيرا خداوند، کسي را که متکبر و فخر فروش است، (و از اداي حقوق ديگران سرباز مي‌زند،) دوست نمي‌دارد.
أَمْ يحْسُدُونَ النَّاسَ عَلَى مَا آتَاهُمُ اللَّهُ مِنْ فَضْلِهِ فَقَدْ آتَينَا آلَ إِبْرَاهِيمَ الْكِتَابَ وَالْحِكْمَةَ وَآتَينَاهُمْ مُلْكًا عَظِيمًا(النساء/54)
يا اينکه نسبت به مردم [= پيامبر و خاندانش]، و بر آنچه خدا از فضلش به آنان بخشيده، حسد مي‌ورزند؟ ما به آل ابراهيم، (که يهود از خاندان او هستند نيز،) کتاب و حکمت داديم؛ و حکومت عظيمي در اختيار آنها [= پيامبران بني اسرائيل] قرار داديم.
يا أَيهَا الَّذِينَ آمَنُوا أَطِيعُوا اللَّهَ وَأَطِيعُوا الرَّسُولَ وَأُولِي الْأَمْرِ مِنْكُمْ فَإِنْ تَنَازَعْتُمْ فِي شَيءٍ فَرُدُّوهُ إِلَى اللَّهِ وَالرَّسُولِ إِنْ كُنْتُمْ تُؤْمِنُونَ بِاللَّهِ وَالْيوْمِ الْآخِرِ ذَلِكَ خَيرٌ وَأَحْسَنُ تَأْوِيلًا(النساء/59)
اي کساني که ايمان آورده‌ايد! اطاعت کنيد خدا را! و اطاعت کنيد پيامبر خدا و اولو الأمر [= اوصياي پيامبر] را! و هرگاه در چيزي نزاع داشتيد، آن را به خدا و پيامبر بازگردانيد (و از آنها داوري بطلبيد) اگر به خدا و روز رستاخيز ايمان داريد! اين (کار) براي شما بهتر، و عاقبت و پايانش نيکوتر است.
يا أَيهَا الَّذِينَ آمَنُوا إِذَا ضَرَبْتُمْ فِي سَبِيلِ اللَّهِ فَتَبَينُوا وَلَا تَقُولُوا لِمَنْ أَلْقَى إِلَيكُمُ السَّلَامَ لَسْتَ مُؤْمِنًا تَبْتَغُونَ عَرَضَ الْحَياةِ الدُّنْيا فَعِنْدَ اللَّهِ مَغَانِمُ كَثِيرَةٌ كَذَلِكَ كُنْتُمْ مِنْ قَبْلُ فَمَنَّ اللَّهُ عَلَيكُمْ فَتَبَينُوا إِنَّ اللَّهَ كَانَ بِمَا تَعْمَلُونَ خَبِيرًا(النساء/94)
اي کساني که ايمان آورده‌ايد! هنگامي که در راه خدا گام مي‌زنيد (و به سفري براي جهاد مي‌رويد)، تحقيق کنيد! و بخاطر اينکه سرمايه ناپايدار دنيا (و غنايمي) به دست آوريد، به کسي که اظهار صلح و اسلام مي‌کند نگوييد: «مسلمان نيستي» زيرا غنيمتهاي فراواني (براي شما) نزد خداست. شما قبلا چنين بوديد؛ و خداوند بر شما منت نهاد (و هدايت شديد). پس، (بشکرانه اين نعمت بزرگ،) تحقيق کنيد! خداوند به آنچه انجام مي‌دهيد آگاه است.
قسمت چهارم
إِنَّ الَّذِينَ تَوَفَّاهُمُ الْمَلَائِكَةُ ظَالِمِي أَنْفُسِهِمْ قَالُوا فِيمَ كُنْتُمْ قَالُوا كُنَّا مُسْتَضْعَفِينَ فِي الْأَرْضِ قَالُوا أَلَمْ تَكُنْ أَرْضُ اللَّهِ وَاسِعَةً فَتُهَاجِرُوا فِيهَا فَأُولَئِكَ مَأْوَاهُمْ جَهَنَّمُ وَسَاءَتْ مَصِيرًا(النساء/97)
کساني که فرشتگان (قبض ارواح)، روح آنها را گرفتند در حالي که به خويشتن ستم کرده بودند، به آنها گفتند: «شما در چه حالي بوديد؟ (و چرا با اينکه مسلمان بوديد، در صف کفار جاي داشتيد؟!)» گفتند: «ما در سرزمين خود، تحت فشار و مستضعف بوديم.» آنها [= فرشتگان] گفتند: «مگر سرزمين خدا، پهناور نبود که مهاجرت کنيد؟!» آنها (عذري نداشتند، و) جايگاهشان دوزخ است، و سرانجام بدي دارند.
إِلَّا الْمُسْتَضْعَفِينَ مِنَ الرِّجَالِ وَالنِّسَاءِ وَالْوِلْدَانِ لَا يسْتَطِيعُونَ حِيلَةً وَلَا يهْتَدُونَ سَبِيلًا(النساء/98)
مگر آن دسته از مردان و زنان و کودکاني که براستي تحت فشار قرار گرفته‌اند (و حقيقتا مستضعفند)؛ نه چاره‌اي دارند، و نه راهي (براي نجات از آن محيط آلوده) مي‌يابند.
إِنَّ الَّذِينَ آمَنُوا ثُمَّ كَفَرُوا ثُمَّ آمَنُوا ثُمَّ كَفَرُوا ثُمَّ ازْدَادُوا كُفْرًا لَمْ يكُنِ اللَّهُ لِيغْفِرَ لَهُمْ وَلَا لِيهْدِيهُمْ سَبِيلًا(النساء/137)
کساني که ايمان آوردند، سپس کافر شدند، باز هم ايمان آوردند، و ديگربار کافر شدند، سپس بر کفر خود افزودند، خدا هرگز آنها را نخواهد بخشيد، و آنها را به راه (راست) هدايت نخواهد کرد.
بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِيمِ يا أَيهَا الَّذِينَ آمَنُوا أَوْفُوا بِالْعُقُودِ أُحِلَّتْ لَكُمْ بَهِيمَةُ الْأَنْعَامِ إِلَّا مَا يتْلَى عَلَيكُمْ غَيرَ مُحِلِّي الصَّيدِ وَأَنْتُمْ حُرُمٌ إِنَّ اللَّهَ يحْكُمُ مَا يرِيدُ(المائدة/1)
اي کساني که ايمان آورده‌ايد! به پيمانها (و قراردادها) وفا کنيد! چهارپايان (و جنين آنها) براي شما حلال شده است؛ مگر آنچه بر شما خوانده مي‌شود (و استثنا خواهد شد). و به هنگام احرام، صيد را حلال نشمريد! خداوند هر چه بخواهد (و مصلحت باشد) حکم مي‌کند.
حُرِّمَتْ عَلَيكُمُ الْمَيتَةُ وَالدَّمُ وَلَحْمُ الْخِنْزِيرِ وَمَا أُهِلَّ لِغَيرِ اللَّهِ بِهِ وَالْمُنْخَنِقَةُ وَالْمَوْقُوذَةُ وَالْمُتَرَدِّيةُ وَالنَّطِيحَةُ وَمَا أَكَلَ السَّبُعُ إِلَّا مَا ذَكَّيتُمْ وَمَا ذُبِحَ عَلَى النُّصُبِ وَأَنْ تَسْتَقْسِمُوا بِالْأَزْلَامِ ذَلِكُمْ فِسْقٌ الْيوْمَ يئِسَ الَّذِينَ كَفَرُوا مِنْ دِينِكُمْ فَلَا تَخْشَوْهُمْ وَاخْشَوْنِ الْيوْمَ أَكْمَلْتُ لَكُمْ دِينَكُمْ وَأَتْمَمْتُ عَلَيكُمْ نِعْمَتِي وَرَضِيتُ لَكُمُ الْإِسْلَامَ دِينًا فَمَنِ اضْطُرَّ فِي مَخْمَصَةٍ غَيرَ مُتَجَانِفٍ لِإِثْمٍ فَإِنَّ اللَّهَ غَفُورٌ رَحِيمٌ(المائدة/3)
گوشت مردار، و خون، و گوشت خوک، و حيواناتي که به غير نام خدا ذبح شوند، و حيوانات خفه‌شده، و به زجر کشته شده، و آنها که بر اثر پرت‌شدن از بلندي بميرند، و آنها که به ضرب شاخ حيوان ديگري مرده باشند، و باقيمانده صيد حيوان درنده -مگر آنکه (بموقع به آن حيوان برسيد، و) آن را سرببريد- و حيواناتي که روي بتها (يا در برابر آنها) ذبح مي‌شوند، (همه) بر شما حرام شده است؛ و (همچنين) قسمت کردن گوشت حيوان به وسيله چوبه‌هاي تير مخصوص بخت آزمايي؛ تمام اين اعمال، فسق و گناه است -امروز، کافران از (زوال) آيين شما،مأيوس شدند؛ بنابر اين، از آنها نترسيد! و از (مخالفت) من بترسيد! امروز، دين شما را کامل کردم؛ و نعمت خود را بر شما تمام نمودم؛ و اسلام را به عنوان آيين (جاودان) شما پذيرفتم- اما آنها که در حال گرسنگي، دستشان به غذاي ديگري نرسد، و متمايل به گناه نباشند، (مانعي ندارد که از گوشتهاي ممنوع بخورند؛) خداوند، آمرزنده و مهربان است.
وَعَدَ اللَّهُ الَّذِينَ آمَنُوا وَعَمِلُوا الصَّالِحَاتِ لَهُمْ مَغْفِرَةٌ وَأَجْرٌ عَظِيمٌ(المائدة/9)
خداوند، به آنها که ايمان آورده و اعمال صالح انجام داده‌اند، وعده آمرزش و پاداش عظيمي داده است.
وَالَّذِينَ كَفَرُوا وَكَذَّبُوا بِآياتِنَا أُولَئِكَ أَصْحَابُ الْجَحِيمِ(المائدة/10)
و کساني که کافر شدند و آيات ما را تکذيب کردند، اهل دوزخند.
يا أَيهَا الَّذِينَ آمَنُوا اذْكُرُوا نِعْمَتَ اللَّهِ عَلَيكُمْ إِذْ هَمَّ قَوْمٌ أَنْ يبْسُطُوا إِلَيكُمْ أَيدِيهُمْ فَكَفَّ أَيدِيهُمْ عَنْكُمْ وَاتَّقُوا اللَّهَ وَعَلَى اللَّهِ فَلْيتَوَكَّلِ الْمُؤْمِنُونَ(المائدة/11)
اي کساني که ايمان آورده‌ايد! نعمتي را که خدا به شما بخشيد، به ياد آوريد؛ آن زمان که جمعي (از دشمنان)، قصد داشتند دست به سوي شما دراز کنند (و شما را از ميان بردارند)، اما خدا دست آنها را از شما باز داشت! از خدا بپرهيزيد! و مؤمنان بايد تنها بر خدا توکل کنند!
قسمت پنجم
إِنَّمَا جَزَاءُ الَّذِينَ يحَارِبُونَ اللَّهَ وَرَسُولَهُ وَيسْعَوْنَ فِي الْأَرْضِ فَسَادًا أَنْ يقَتَّلُوا أَوْ يصَلَّبُوا أَوْ تُقَطَّعَ أَيدِيهِمْ وَأَرْجُلُهُمْ مِنْ خِلَافٍ أَوْ ينْفَوْا مِنَ الْأَرْضِ ذَلِكَ لَهُمْ خِزْي فِي الدُّنْيا وَلَهُمْ فِي الْآخِرَةِ عَذَابٌ عَظِيمٌ(المائدة/33)
کيفر آنها که با خدا و پيامبرش به جنگ برمي‌خيزند، و اقدام به فساد در روي زمين مي‌کنند، (و با تهديد اسلحه، به جان و مال و ناموس مردم حمله مي‌برند،) فقط اين است که اعدام شوند؛ يا به دار آويخته گردند؛ يا (چهار انگشت از) دست (راست) و پاي (چپ) آنها، بعکس يکديگر، بريده شود؛ و يا از سرزمين خود تبعيد گردند. اين رسوايي آنها در دنياست؛ و در آخرت، مجازات عظيمي دارند.
يا أَيهَا الَّذِينَ آمَنُوا مَنْ يرْتَدَّ مِنْكُمْ عَنْ دِينِهِ فَسَوْفَ يأْتِي اللَّهُ بِقَوْمٍ يحِبُّهُمْ وَيحِبُّونَهُ أَذِلَّةٍ عَلَى الْمُؤْمِنِينَ أَعِزَّةٍ عَلَى الْكَافِرِينَ يجَاهِدُونَ فِي سَبِيلِ اللَّهِ وَلَا يخَافُونَ لَوْمَةَ لَائِمٍ ذَلِكَ فَضْلُ اللَّهِ يؤْتِيهِ مَنْ يشَاءُ وَاللَّهُ وَاسِعٌ عَلِيمٌ(المائدة/54)
اي کساني که ايمان آورده‌ايد! هر کس از شما، از آيين خود بازگردد، (به خدا زياني نمي‌رساند؛ خداوند جمعيتي را مي‌آورد که آنها را دوست دارد و آنان (نيز) او را دوست دارند، در برابر مؤمنان متواضع، و در برابر کافران سرسخت و نيرومندند؛ آنها در راه خدا جهاد مي‌کنند، و از سرزنش هيچ ملامتگري هراسي ندارند. اين، فضل خداست که به هر کس بخواهد (و شايسته ببيند) مي‌دهد؛ و (فضل) خدا وسيع، و خداوند داناست.
إِنَّمَا وَلِيكُمُ اللَّهُ وَرَسُولُهُ وَالَّذِينَ آمَنُوا الَّذِينَ يقِيمُونَ الصَّلَاةَ وَيؤْتُونَ الزَّكَاةَ وَهُمْ رَاكِعُونَ(المائدة/55)
سرپرست و ولي شما، تنها خداست و پيامبر او و آنها که ايمان آورده‌اند؛ همانها که نماز را برپا مي‌دارند، و در حال رکوع، زکات مي‌دهند.
وَمَنْ يتَوَلَّ اللَّهَ وَرَسُولَهُ وَالَّذِينَ آمَنُوا فَإِنَّ حِزْبَ اللَّهِ هُمُ الْغَالِبُونَ(المائدة/56)
و کساني که ولايت خدا و پيامبر او و افراد باايمان را بپذيرند، پيروزند؛ (زيرا) حزب و جمعيت خدا پيروز است.
يا أَيهَا الرَّسُولُ بَلِّغْ مَا أُنْزِلَ إِلَيكَ مِنْ رَبِّكَ وَإِنْ لَمْ تَفْعَلْ فَمَا بَلَّغْتَ رِسَالَتَهُ وَاللَّهُ يعْصِمُكَ مِنَ النَّاسِ إِنَّ اللَّهَ لَا يهْدِي الْقَوْمَ الْكَافِرِينَ(المائدة/67)
اي پيامبر! آنچه از طرف پروردگارت بر تو نازل شده است، کاملا (به مردم) برسان! و اگر نکني، رسالت او را انجام نداده‌اي! خداوند تو را از (خطرات احتمالي) مردم، نگاه مي‌دارد؛ و خداوند، جمعيت کافران (لجوج) را هدايت نمي‌کند.
وَحَسِبُوا أَلَّا تَكُونَ فِتْنَةٌ فَعَمُوا وَصَمُّوا ثُمَّ تَابَ اللَّهُ عَلَيهِمْ ثُمَّ عَمُوا وَصَمُّوا كَثِيرٌ مِنْهُمْ وَاللَّهُ بَصِيرٌ بِمَا يعْمَلُونَ(المائدة/71)
گمان کردند مجازاتي در کار نخواهد بود! از اين‌رو (از ديدن حقايق و شنيدن سخنان حق،) نابينا و کر شدند؛ سپس (بيدار گشتند، و) خداوند توبه آنها را پذيرفت، ديگربار (در خواب غفلت فرو رفتند، و) بسياري از آنها کور و کر شدند؛ و خداوند، به آنچه انجام مي‌دهند، بيناست.
يا أَيهَا الَّذِينَ آمَنُوا لَا تُحَرِّمُوا طَيبَاتِ مَا أَحَلَّ اللَّهُ لَكُمْ وَلَا تَعْتَدُوا إِنَّ اللَّهَ لَا يحِبُّ الْمُعْتَدِينَ(المائدة/87)
اي کساني که ايمان آورده‌ايد! چيزهاي پاکيزه را که خداوند براي شما حلال کرده است، حرام نکنيد! و از حد، تجاوز ننماييد! زيرا خداوند متجاوزان را دوست نمي‌دارد.
وَكُلُوا مِمَّا رَزَقَكُمُ اللَّهُ حَلَالًا طَيبًا وَاتَّقُوا اللَّهَ الَّذِي أَنْتُمْ بِهِ مُؤْمِنُونَ(المائدة/88)
و از نعمتهاي حلال و پاکيزه‌اي که خداوند به شما روزي داده است، بخوريد! و از (مخالفت) خداوندي که به او ايمان داريد، بپرهيزيد!
لَا يؤَاخِذُكُمُ اللَّهُ بِاللَّغْوِ فِي أَيمَانِكُمْ وَلَكِنْ يؤَاخِذُكُمْ بِمَا عَقَّدْتُمُ الْأَيمَانَ فَكَفَّارَتُهُ إِطْعَامُ عَشَرَةِ مَسَاكِينَ مِنْ أَوْسَطِ مَا تُطْعِمُونَ أَهْلِيكُمْ أَوْ كِسْوَتُهُمْ أَوْ تَحْرِيرُ رَقَبَةٍ فَمَنْ لَمْ يجِدْ فَصِيامُ ثَلَاثَةِ أَيامٍ ذَلِكَ كَفَّارَةُ أَيمَانِكُمْ إِذَا حَلَفْتُمْ وَاحْفَظُوا أَيمَانَكُمْ كَذَلِكَ يبَينُ اللَّهُ لَكُمْ آياتِهِ لَعَلَّكُمْ تَشْكُرُونَ(المائدة/89)
خداوند شما را بخاطر سوگندهاي بيهوده (و خالي از اراده،) مؤاخذه نمي‌کند؛ ولي در برابر سوگندهايي که (از روي اراده) محکم کرده‌ايد، مؤاخذه مي‌نمايد. کفاره اين‌گونه قسمها، اطعام ده نفر مستمند، از غذاهاي معمولي است که به خانواده خود مي‌دهيد؛ يا لباس پوشاندن بر آن ده نفر؛ و يا آزاد کردن يک برده؛ و کسي که هيچ کدام از اينها را نيابد، سه روز روزه مي‌گيرد؛ اين، کفاره سوگندهاي شماست به هنگامي که سوگند ياد مي‌کنيد (و مخالفت مي‌نماييد). و سوگندهاي خود را حفظ کنيد (و نشکنيد!) خداوند آيات خود را اين چنين براي شما بيان مي‌کند، شايد شکر او را بجا آوريد!
يا أَيهَا الَّذِينَ آمَنُوا إِنَّمَا الْخَمْرُ وَالْمَيسِرُ وَالْأَنْصَابُ وَالْأَزْلَامُ رِجْسٌ مِنْ عَمَلِ الشَّيطَانِ فَاجْتَنِبُوهُ لَعَلَّكُمْ تُفْلِحُونَ(المائدة/90)
اي کساني که ايمان آورده‌ايد! شراب و قمار و بتها و ازلام [= نوعي بخت‌آزمايي ]، پليد و از عمل شيطان است، از آنها دوري کنيد تا رستگار شويد!
وَإِذَا جَاءَكَ الَّذِينَ يؤْمِنُونَ بِآياتِنَا فَقُلْ سَلَامٌ عَلَيكُمْ كَتَبَ رَبُّكُمْ عَلَى نَفْسِهِ الرَّحْمَةَ أَنَّهُ مَنْ عَمِلَ مِنْكُمْ سُوءًا بِجَهَالَةٍ ثُمَّ تَابَ مِنْ بَعْدِهِ وَأَصْلَحَ فَأَنَّهُ غَفُورٌ رَحِيمٌ(الأنعام/54)
هرگاه کساني که به آيات ما ايمان دارند نزد تو آيند، به آنها بگو: «سلام بر شما پروردگارتان، رحمت را بر خود فرض کرده؛ هر کس از شما کار بدي از روي ناداني کند، سپس توبه و اصلاح (و جبران) نمايد، (مشمول رحمت خدا مي‌شود چرا که) او آمرزنده مهربان است.»
يا أَيهَا الَّذِينَ آمَنُوا اسْتَجِيبُوا لِلَّهِ وَلِلرَّسُولِ إِذَا دَعَاكُمْ لِمَا يحْييكُمْ وَاعْلَمُوا أَنَّ اللَّهَ يحُولُ بَينَ الْمَرْءِ وَقَلْبِهِ وَأَنَّهُ إِلَيهِ تُحْشَرُونَ(الأنفال/24)
اي کساني که ايمان آورده‌ايد! دعوت خدا و پيامبر را اجابت کنيد هنگامي که شما را به سوي چيزي مي‌خواند که شما را حيات مي‌بخشد! و بدانيد خداوند ميان انسان و قلب او حايل مي‌شود، و همه شما (در قيامت) نزد او گردآوري مي‌شويد!
وَاتَّقُوا فِتْنَةً لَا تُصِيبَنَّ الَّذِينَ ظَلَمُوا مِنْكُمْ خَاصَّةً وَاعْلَمُوا أَنَّ اللَّهَ شَدِيدُ الْعِقَابِ(الأنفال/25)
و از فتنه‌اي بپرهيزيد که تنها به ستمکاران شما نمي‌رسد؛ (بلکه همه را فرا خواهد گرفت؛ چرا که ديگران سکوت اختيار کردند.) و بدانيد خداوند کيفر شديد دارد!
قسمت ششم
وَإِذْ يمْكُرُ بِكَ الَّذِينَ كَفَرُوا لِيثْبِتُوكَ أَوْ يقْتُلُوكَ أَوْ يخْرِجُوكَ وَيمْكُرُونَ وَيمْكُرُ اللَّهُ وَاللَّهُ خَيرُ الْمَاكِرِينَ(الأنفال/30)
(به خاطر بياور) هنگامي را که کافران نقشه مي‌کشيدند که تو را به زندان بيفکنند، يا به قتل برسانند، و يا (از مکه) خارج سازند؛ آنها چاره مي‌انديشيدند (و نقشه مي‌کشيدند)، و خداوند هم تدبير مي‌کرد؛ و خدا بهترين چاره جويان و تدبيرکنندگان است!
وَاعْلَمُوا أَنَّمَا غَنِمْتُمْ مِنْ شَيءٍ فَأَنَّ لِلَّهِ خُمُسَهُ وَلِلرَّسُولِ وَلِذِي الْقُرْبَى وَالْيتَامَى وَالْمَسَاكِينِ وَابْنِ السَّبِيلِ إِنْ كُنْتُمْ آمَنْتُمْ بِاللَّهِ وَمَا أَنْزَلْنَا عَلَى عَبْدِنَا يوْمَ الْفُرْقَانِ يوْمَ الْتَقَى الْجَمْعَانِ وَاللَّهُ عَلَى كُلِّ شَيءٍ قَدِيرٌ(الأنفال/41)
بدانيد هرگونه غنيمتي به دست آوريد، خمس آن براي خدا، و براي پيامبر، و براي ذي‌القربي و يتيمان و مسکينان و واماندگان در راه (از آنها) است، اگر به خدا و آنچه بر بنده خود در روز جدايي حق از باطل، روز درگيري دو گروه (باايمان و بي‌ايمان) [= روز جنگ بدر] نازل کرديم، ايمان آورده‌ايد؛ و خداوند بر هر چيزي تواناست!
وَإِمَّا تَخَافَنَّ مِنْ قَوْمٍ خِيانَةً فَانْبِذْ إِلَيهِمْ عَلَى سَوَاءٍ إِنَّ اللَّهَ لَا يحِبُّ الْخَائِنِينَ(الأنفال/58)
و هرگاه (با ظهور نشانه‌هايي،) از خيانت گروهي بيم داشته باشي (که عهد خود را شکسته، حمله غافلگيرانه کنند)، بطور عادلانه به آنها اعلام کن که پيمانشان لغو شده است؛ زيرا خداوند، خائنان را دوست نمي‌دارد!
وَإِنْ يرِيدُوا أَنْ يخْدَعُوكَ فَإِنَّ حَسْبَكَ اللَّهُ هُوَ الَّذِي أَيدَكَ بِنَصْرِهِ وَبِالْمُؤْمِنِينَ(الأنفال/62)
و اگر بخواهند تو را فريب دهند، خدا براي تو کافي است؛ او همان کسي است که تو را، با ياري خود و مؤمنان، تقويت کرد...
يا أَيهَا النَّبِي حَسْبُكَ اللَّهُ وَمَنِ اتَّبَعَكَ مِنَ الْمُؤْمِنِينَ(الأنفال/64)
اي پيامبر! خداوند و مؤمناني که از تو پيروي مي‌کنند، براي حمايت تو کافي است (؛فقط بر آنها تکيه کن)!
يا أَيهَا النَّبِي قُلْ لِمَنْ فِي أَيدِيكُمْ مِنَ الْأَسْرَى إِنْ يعْلَمِ اللَّهُ فِي قُلُوبِكُمْ خَيرًا يؤْتِكُمْ خَيرًا مِمَّا أُخِذَ مِنْكُمْ وَيغْفِرْ لَكُمْ وَاللَّهُ غَفُورٌ رَحِيمٌ(الأنفال/70)
اي پيامبر! به اسيراني که در دست شما هستند بگو: «اگر خداوند، خيري در دلهاي شما بداند، (و نيات پاکي داشته باشيد،) بهتر از آنچه از شما گرفته شده به شما مي‌دهد؛ و شما را مي‌بخشد؛ و خداوند آمرزنده و مهربان است!»
بَرَاءَةٌ مِنَ اللَّهِ وَرَسُولِهِ إِلَى الَّذِينَ عَاهَدْتُمْ مِنَ الْمُشْرِكِينَ(التوبة/1)
(اين، اعلام) بيزاري از سوي خدا و پيامبر او، به کساني از مشرکان است که با آنها عهد بسته‌ايد!
فَسِيحُوا فِي الْأَرْضِ أَرْبَعَةَ أَشْهُرٍ وَاعْلَمُوا أَنَّكُمْ غَيرُ مُعْجِزِي اللَّهِ وَأَنَّ اللَّهَ مُخْزِي الْكَافِرِينَ(التوبة/2)
با اين حال، چهار ماه (مهلت داريد که آزادانه) در زمين سير کنيد (و هر جا مي‌خواهيد برويد، و بينديشيد)! و بدانيد شما نمي‌توانيد خدا را ناتوان سازيد، (و از قدرت او فرار کنيد! و بدانيد) خداوند خوارکننده کافران است!
أَجَعَلْتُمْ سِقَايةَ الْحَاجِّ وَعِمَارَةَ الْمَسْجِدِ الْحَرَامِ كَمَنْ آمَنَ بِاللَّهِ وَالْيوْمِ الْآخِرِ وَجَاهَدَ فِي سَبِيلِ اللَّهِ لَا يسْتَوُونَ عِنْدَ اللَّهِ وَاللَّهُ لَا يهْدِي الْقَوْمَ الظَّالِمِينَ(التوبة/19)
آيا سيراب کردن حجاج، و آباد ساختن مسجد الحرام را، همانند (عمل) کسي قرار داديد که به خدا و روز قيامت ايمان آورده، و در راه او جهاد کرده است؟!(اين دو،) نزد خدا مساوي نيستند! و خداوند گروه ظالمان را هدايت نمي‌کند!
الَّذِينَ آمَنُوا وَهَاجَرُوا وَجَاهَدُوا فِي سَبِيلِ اللَّهِ بِأَمْوَالِهِمْ وَأَنْفُسِهِمْ أَعْظَمُ دَرَجَةً عِنْدَ اللَّهِ وَأُولَئِكَ هُمُ الْفَائِزُونَ(التوبة/20)
آنها که ايمان آوردند، و هجرت کردند، و با اموال و جانهايشان در راه خدا جهاد نمودند، مقامشان نزد خدا برتر است؛ و آنها پيروز و رستگارند!
يبَشِّرُهُمْ رَبُّهُمْ بِرَحْمَةٍ مِنْهُ وَرِضْوَانٍ وَجَنَّاتٍ لَهُمْ فِيهَا نَعِيمٌ مُقِيمٌ(التوبة/21)
پروردگارشان آنها را به رحمتي از ناحيه خود، و رضايت (خويش)،و باغهايي از بهشت بشارت مي‌دهد که در آن، نعمتهاي جاودانه دارند؛
این آیات تنها و باز تاکید میکنم تنها گوشه ای از حقائق مولا علی علیه اسلام بود.که مورد تایید علمای اهل سنت میباشد
به شهادت علمای تفسیر اهل سنت بیش از نیمی از قرآن در منزلت و منقبت علی بن ابی طالب سلام الله علیها نازل شده است.
همه ی دوستان در مورد هر کدام از آیه ها شبه ای داشتید مطرح بفرمایید بنده در خدمت هستم تا اسناد را طبق کتب معتبر اهل سنت ارائه کنم
یا علی مدد
بسم الله الرحمن الرحیم
واما در پاسخ به این نوشتارتان
اگر در تابستان سرد شود یخاری هم باز میکنیم تا گرم شویم.اما علی الظاهر شما خارجی گفتید و بنده نفهمیدم!خب وقتی تاریک است چراغ روشن کنیم تا ببینیم.چه کاریست بحث نکنیم؟!!!
فبشر العباد الذین یستمعون القول و یتبعول احسن
مرد نازنین حرف حق را باید گفت.چه کاریست در تاریکی بنشینیم.خداوند چشم و گوش و زبان و مغز داده که بهره بگیریم.
مه خورشید و فلک در کارند/تا تو نانی به کف آری و بغفلت نخوری
اگر اهل فضل هستید که مشخص است دروسی از علم کلام را خوانده اید که راه بحث باز است از راه ادب و منطق و اگر جز این است که بحث متفاوت میشود.
یا علی مدد
بسم الله الرحمن الرحیم
دوست عزیز
بهش میگیم سلام عزیزم صبح بخیر.چه خبر؟!!!!
بعدم میگیم کتب خطی موجوده برو مراجعه کن
بعدم مباحثی هست بنام علم حدیث
در ضمن اگر یه انسان نتونه از گنجینه اعتقادش محافظت کنه پس اعتقادش باد هواست
از این گذشته فرض که اینطوره توی چند تا کتاب ما دست بریدم
مگه صحاح سته صحاح نیستن؟
مگه بخاری و مسلم اصح الکتاب بعد القرآن نیستند؟!!!!
اینا هم ما صحیح اعلام کردیم؟
کتب در قرون مختلف مورد نگارش و رو نوشت قرار گرفته و نسخه های مختلفی وجود داره
یعنی شیعه دونه دونه همشو پیدا کرده و دست برده؟!!!
از این گذشته کتب بزرگان شیعه 70% از اون مفقوده و فقط 30% موجوده
کسی بخواد ادعا کنه که آقا دزد به اموال ما زده شیعه ست نه سنی
سنی که همیشه سالم مونده
ابوبکر که راحت مرد
عمرم از بس ظلم کرد کشتنش
عثمانم که به دستور عایشه کشته شد و ....
اما تمام بزرگان شیعه شهید شدن
نه تنها ائمه شیعه
حتی یاران و اصحاب ائمه هم به شدید ترین مرگ شهید شدند
یا علی مدد