جمع بندی قطع ارتباط با دوستان و فامیل!

تب‌های اولیه

3 پستها / 0 جدید
آخرین ارسال
قطع ارتباط با دوستان و فامیل!
سلام وقت بخیر سال نو مبارک من دختری 28 ساله هستم میخوام در مورد قطع ارتباط با دوستان و اقوامم باهاتون صحبت کنم.  من تقریبا یک سالی میشه که 90 درصد دوستانم رو به طور کلی کنار گذاشتم و علتش هم تفاوت زیاد عقاید مذهبی مون بود و اونا متاسفانه توهین میکردن برا من قابل چشم پوشی نبود، هرچند حدود 5،6 سالی تحمل کردم هرچقدر باهاشون صحبت می‌کردم بی فایده بود و توهین ها بیشتر میشد در نهایت کنار گذاشتمشون و الان میشه گفت هیچ دوستی ندارم که باهاش صحبتی کنم یا بیرون بریم... هستنا ولی خب درگیر زندگی خودشونن نهایتا 2،3 ماه یک بار توی فضای مجازی باهم چند دقیقه صحبت میکنیم.  در مورد اقوامم تعداد زیادیشون متاسفانه توی جمع شروع میکنن به غیبت کردن و تهمت زدن به بقیه ی فامیل و حتی رو به روی خودم انقد تیکه و متلک میندازن به خودمو خونواده م که تحملشون خیلی سخت شده، جدیدا هم پشت سرمون حرف میزنن و این خیلی ناراحت کننده س چون هم واقعیت نداره هم جای تعجب داره چون من اصلا کاری بهشون ندارم و در موردشون حرف نمیزنم، به طور کلی این رابطه با این فامیل صرفا یه عمر عذاب جهنم به همراه داره و دیگر هیچ! چون من میدونم چ تهمت هایی باهمدیگه میزنن... در نتیجه سعی کردم از اینا هم دوری کنم و حداقل توی فضای مجازی ارتباطی باهاشون نداشته باشم چون حتی به نماز خوندنمم متلک میندازن.  الان چند وقته خیلی حس بدی دارم چون هم با اون دوستا هم فامیل قبلنا خاطرات خوبی داشتم ولی مجبورم فاصله بگیرم ازشون، یه حس تنهایی دارم، البته برای خودم برنامه منظمی دارم از کتاب خوندن، قرآن خوندن، کلاس های آموزشی مجازی و... ولی نگرانم این مسئله در دراز مدت باعث افسردگی بشه چون تقریبا از کل دوستان و فامیلام نهایتا با 5 درصد اونها در ارتباطم، بخاطر کرونا هم نمیشه جایی رفت یا کسی رو دید، گفتم ازتون راهنمایی بخوام شما بگید چه کاری درسته
با نام و یاد دوست             کارشناس بحث: استاد شفیق
جمع بندی پرسش: سلام وقت بخیر من دختری 28 ساله هستم میخوام در مورد قطع ارتباط با دوستان و اقوامم باهاتون صحبت کنم. من تقریبا یک سالی میشه که 90 درصد دوستانم رو به طور کلی کنار گذاشتم و علتش هم تفاوت زیاد عقاید مذهبی مون بود و اونا متاسفانه توهین میکردن برا من قابل چشم پوشی نبود، هرچند حدود 5،6 سالی تحمل کردم هرچقدر باهاشون صحبت می‌کردم بی فایده بود و توهین ها بیشتر میشد در نهایت کنار گذاشتمشون و الان میشه گفت هیچ دوستی ندارم که باهاش صحبتی کنم یا بیرون بریم... هستنا ولی خب درگیر زندگی خودشونن نهایتا 2،3 ماه یک بار توی فضای مجازی باهم چند دقیقه صحبت میکنیم.  در مورد اقوامم تعداد زیادیشون متاسفانه توی جمع شروع میکنن به غیبت کردن و تهمت زدن به بقیه ی فامیل و حتی رو به روی خودم انقد تیکه و متلک میندازن به خودمو خونواده م که تحملشون خیلی سخت شده، جدیدا هم پشت سرمون حرف میزنن و این خیلی ناراحت کننده س چون هم واقعیت نداره هم جای تعجب داره چون من اصلا کاری بهشون ندارم و در موردشون حرف نمیزنم، به طور کلی این رابطه با این فامیل صرفا یه عمر عذاب جهنم به همراه داره و دیگر هیچ! چون من میدونم چ تهمت هایی باهمدیگه میزنن... در نتیجه سعی کردم از اینا هم دوری کنم و حداقل توی فضای مجازی ارتباطی باهاشون نداشته باشم چون حتی به نماز خوندنمم متلک میندازن.  الان چند وقته خیلی حس بدی دارم چون هم با اون دوستا هم فامیل قبلنا خاطرات خوبی داشتم ولی مجبورم فاصله بگیرم ازشون، یه حس تنهایی دارم، البته برای خودم برنامه منظمی دارم از کتاب خوندن، قرآن خوندن، کلاس های آموزشی مجازی و... ولی نگرانم این مسئله در دراز مدت باعث افسردگی بشه چون تقریبا از کل دوستان و فامیلام نهایتا با 5 درصد اونها در ارتباطم، بخاطر کرونا هم نمیشه جایی رفت یا کسی رو دید، گفتم ازتون راهنمایی بخوام شما بگید چه کاری درست است؟  پاسخ:  با سلام و احترام به شما دوست عزیز: احساس تعهد و غیرت شما نسبت به مسائل اعتقادی جای سپاسگزاری داره و ان شاء‌الله که نزد خداوند رحمان؛‌مأجور باشید.  اما به این نکته توجه داشته باشید که اگر بخواهیم اینگونه در ارتباط با دیگران رفتار کنیم؛ ممکن است مجبور باشیم در همه دوره های زندگی؛ بسیاری از انسانهای اطرافمان را کنار گذاشته و رابطه ای نداشته باشیم. در سیره معصومین هم اگر دقت نمایید؛ انسانها را کنار نمی گذاشتند در صورت اختلاف در عقاید. احساس تنهایی ای که از این مسأله برای شما به وجود خواهد آمد؛ آزاردهنده و به مرور زمان فرسایشی است و آثار سوئی برایتان خواهد داشت؛ چرا که انسان به انس و ارتباط با دیگران نیاز دارد و همین جاهاست که میزان سازگاری انسانها و پذیرش تفاوتها بروز می کند. شما می توانید با کمتر کردن رابطه؛ در گناه آنها شریک نشوید ولی نه اینکه کلا قطع ارتباط نمایید. مثلا به جای اینکه هفته ای دوبار افرادی را ببینید که گناه در کنار آنها ایجاد می شود ده روز یکبار ببینید و زمانی که مشغول غیبت هستند شما از راهکارهای از بین بردن غیبت استفاده کنید و اگر باز نتیجه نداد آن لحظه نزد آنها قرار نگیرید و به بهانه ای از آنها دوری کنید. 
موضوع قفل شده است