جمع بندی آیا گناه و ثواب سادات 2 برابر افراد عادی است؟

با نام و یاد دوست         کارشناس بحث: استاد میقات

سلام آیا این درسته که میگن گناه وثواب سادات 2برابر افراد عادی هست؟ با تشکر

  با سلام و دورد بله؛ در این زمینه روایت داریم؛ توجه فرمایید:   «كَانَ عَلِيُّ بْنُ الْحُسَيْنِ عَلَيْهِ السَّلَامُ يَقُولُ: لِمُحْسِنِنَا حَسَنَتَانِ وَ لِمُسِيئِنَا ذَنْبَان‏» امام سجاد (علیه السلام) می فرمودند: برای نیکوکاران ما، دو حسنه و برای گناهکاران ما، دو گناه است.(حمیری، قرب الإسناد، ص 357)   «إِنَّ عَلِيَّ بْنَ الْحُسَيْنِ (عَلَيْهِ السَّلَامُ )كَانَ يَقُولُ لِمُحْسِنِنَا كِفْلَانِ مِنَ الْأَجْرِ وَ لِمُسِيئِنَا ضِعْفَانِ مِنَ الْعَذَابِ» امام رضا (علیه السلام) از قول امام سجاد (علیه السلام) می فرمایند: برای نیکوکاران ما، دو برابر ثواب و برای گناهکاران ما، دو برابر عذاب است.(صدوق، عيون أخبار الرضا عليه السلام، ج ‏2، ص 232، ح 1)     نکته: منطقی و معقول است کسانی که انتساب به خاندان رسالت دارند و از اولاد پیامبر اکرم (صلی الله علیه و آله) هستند باید بیشتر مراقب اعمال و رفتار خود باشند، زیرا با انجام گناه، بیش از دیگران موجب ناراحتی خاندان رسالت می شوند.   در قرآن کریم نیز با توجه به این که همسران پیامبر (صلی الله علیه و آله) در خانه وحی قرار دارند و زمینه آشنایی آنان با تعالیم دینی، بیش از دیگران است و از طرفی دیگران از ایشان الگو می گیرند و آن ها موقعیت حساس تری در تأثیرگذاری در جامعه دارند؛ افزون بر این که خطاها و اشتباهات آن ها موجب آزار پیامبر می شود و به وجهه و حیثیت ایشان ضربه می زند؛ خداوند متعال به ایشان می فرماید: «يا نِساءَ النَّبِيِّ مَنْ يَأْتِ مِنْكُنَّ بِفاحِشَةٍ مُبَيِّنَةٍ يُضاعَفْ لَهَا الْعَذابُ ضِعْفَيْنِ‏ وَ كانَ ذلِكَ عَلَى اللَّهِ يَسيراً وَ مَنْ يَقْنُتْ مِنْكُنَّ لِلَّهِ وَ رَسُولِهِ وَ تَعْمَلْ صالِحاً نُؤْتِها أَجْرَها مَرَّتَيْنِ‏» اى همسران پيامبر! هر كدام از شما گناه آشكار و فاحشى مرتكب شود، عذاب او دوچندان خواهد بود؛ و اين براى خدا آسان است. و هر كس از شما براى خدا و پيامبرش خضوع كند و عمل صالح انجام دهد، پاداش او را دو چندان خواهيم ساخت‏. (احزاب: 33/ 30 و 31)

باسلام و خسته نباشید

منطقی و معقول است کسانی که انتساب به خاندان رسالت دارند و از اولاد پیامبر اکرم (صلی الله علیه و آله) هستند باید بیشتر مراقب اعمال و رفتار خود باشند، زیرا با انجام گناه، بیش از دیگران موجب ناراحتی خاندان رسالت می شوند.

راستش به نظر من اصلا منطقی و معقول نیست :/ کسی که از نسل پیامبر یا ائمه است، خودش نخواسته جزوشون باشه. این اصلا عادلانه نیست که به خاطر "اصل و نسب"  آدم ها سنجیده بشن. بعدشم الان اینقدر تعداد سید ها با عقاید مختلف، زیاده که اصلا هیشکی اسلام رو از روی شناخت سیدها قضاوت نمیکنه. اگه هم بکنه کار اونه که غلطه، توجیهی برای سنجیده شدن آدما از روی اصل و نسبشون نیست. حتی شنیدم که انگار کسایی که اسم ائمه روشونه راحت تر به بهشت میرن:/ درحالی که اسم، رو خودِ شخص انتخاب نمیکنه و نقشی توش نداره. و خب اصلا اسم، ملاک نیست:/ میدونم ربطی نداشت اما جدی یاد این افتادم.  

Savora said in باسلام و خسته نباشید

باسلام و خسته نباشید راستش به نظر من اصلا منطقی و معقول نیست :/ کسی که از نسل پیامبر یا ائمه است، خودش نخواسته جزوشون باشه. این اصلا عادلانه نیست که به خاطر "اصل و نسب"  آدم ها سنجیده بشن. بعدشم الان اینقدر تعداد سید ها با عقاید مختلف، زیاده که اصلا هیشکی اسلام رو از روی شناخت سیدها قضاوت نمیکنه. اگه هم بکنه کار اونه که غلطه، توجیهی برای سنجیده شدن آدما از روی اصل و نسبشون نیست. حتی شنیدم که انگار کسایی که اسم ائمه روشونه راحت تر به بهشت میرن:/ درحالی که اسم، رو خودِ شخص انتخاب نمیکنه و نقشی توش نداره. و خب اصلا اسم، ملاک نیست:/ میدونم ربطی نداشت اما جدی یاد این افتادم.

  با سلام و درود هیچ کدام از ما انتخاب نکرده ایم که در کدام نقطه کره زمین و در کدام خانواده به دنیا بیاییم؛ این لزوما به معنای غیر منطقی و غیر معقول بودن نیست. سادات از طرفی که گناهان آنان مضاعف محسوب می شود، حسنات آن ها هم مضاعف است؛ لذا این منطقی است. این موضوع می تواند فرصتی باشد تا سادات، از گناه دوری کرده و با انجام حسنات، نامه اعمال خود را پر بار کنند زیرا هر حسنه، دو برابر محسوب می شود. از طرفی این نوعی بازدارندگی برای سادات است تا آن ها بیش از سایرین مراقب اعمال و رفتار خود باشند.   این هم که می فرمایید ممکن است  اصلا کسی سادات را نشناسد یا اصلا دینش را بر اساس رفتار آن ها قرار ندهد، بله، این روایات می توانند ناظر به جایی باشند که سیادت، ابزاری برای معرفی بزرگان دین محسوب می شود و نباید از آن سوء استفاده شود؛ کما این که روایت داریم امام رضا (علیه السلام) برادری داشتند به اسم «زید» که معروف بود به «زید النار» و در کوچه و خیابان بسیار شرارت می کرد و می گفت ما از نسل فاطمه هستیم و فرزندان فاطمه از اتش در امان هستند. امام رضا (علیه السلام) عمل او را محکوم کردند و فرمودند مراد از فرزندان فاطمه (سلام الله علیها) که از آتش ایمن هستند، حسنین (علیهما السلام) و فرزندانی است که از ایشان متولد شده اند؛ مگر نمی دانی که حضرت سجاد (علیه السلام) می فرماید نیکی های ما، دو برابر پاداش، و معاصی ما دو برابر عذاب دارد. سپس امام رضا (علیه السلام) فرمودند: هر كس از خاندان ما كه اطاعت از خداوند نكند، از ما نخواهند بود. و تو [خطاب به راوی] اگر حضرت حق را اطاعت نمايى از ما اهل بيت خواهى بود.(عيون أخبار الرضا عليه السلام، ج ‏2، ص 232، ح 1؛ معاني الأخبار، النص، ص: 106، ح 1؛ بحار الأنوار، ج ‏49، ص 218 ، ح 3)

جمع بندی   پرسش: آیا این درست است که می گویند گناه و ثواب سادات، دوبرابر افراد عادی است؟   پاسخ: بله؛ در این زمینه روایت داریم؛ توجه فرمایید: «كَانَ عَلِيُّ بْنُ الْحُسَيْنِ عَلَيْهِ السَّلَامُ يَقُولُ: لِمُحْسِنِنَا حَسَنَتَانِ وَ لِمُسِيئِنَا ذَنْبَان‏»؛ امام سجاد (علیه السلام) می فرمودند: برای نیکوکاران ما، دو حسنه و برای گناهکاران ما، دو گناه است.(1) «إِنَّ عَلِيَّ بْنَ الْحُسَيْنِ (عَلَيْهِ السَّلَامُ) كَانَ يَقُولُ لِمُحْسِنِنَا كِفْلَانِ مِنَ الْأَجْرِ وَ لِمُسِيئِنَا ضِعْفَانِ مِنَ الْعَذَابِ»؛ امام رضا (علیه السلام) از قول امام سجاد (علیه السلام) می فرمایند: برای نیکوکاران ما، دو برابر ثواب و برای گناهکاران ما، دو برابر عذاب است.(2)   توجه: منطقی و معقول است کسانی که انتساب به خاندان رسالت دارند و از اولاد پیامبر اکرم (صلی الله علیه و آله) هستند باید بیشتر مراقب اعمال و رفتار خود باشند، زیرا با انجام گناه، بیش از دیگران موجب ناراحتی خاندان رسالت می شوند. در قرآن کریم نیز با توجه به این که همسران پیامبر (صلی الله علیه و آله) در خانه وحی قرار دارند و زمینه آشنایی آنان با تعالیم دینی، بیش از دیگران است و از طرفی دیگران از ایشان الگو می گیرند و آن ها موقعیت حساس تری در تأثیرگذاری در جامعه دارند؛ افزون بر این که خطاها و اشتباهات آن ها موجب آزار پیامبر می شود و به وجهه و حیثیت ایشان ضربه می زند؛ خداوند متعال به ایشان می فرماید: «يا نِساءَ النَّبِيِّ مَنْ يَأْتِ مِنْكُنَّ بِفاحِشَةٍ مُبَيِّنَةٍ يُضاعَفْ لَهَا الْعَذابُ ضِعْفَيْنِ‏ وَ كانَ ذلِكَ عَلَى اللَّهِ يَسيراً وَ مَنْ يَقْنُتْ مِنْكُنَّ لِلَّهِ وَ رَسُولِهِ وَ تَعْمَلْ صالِحاً نُؤْتِها أَجْرَها مَرَّتَيْنِ‏»؛ اى همسران پيامبر! هر كدام از شما گناه آشكار و فاحشى مرتكب شود، عذاب او دوچندان خواهد بود؛ و اين براى خدا آسان است. و هر كس از شما براى خدا و پيامبرش خضوع كند و عمل صالح انجام دهد، پاداش او را دو چندان خواهيم ساخت‏.(3)   نکته: سادات همان طور که گناهان آنان مضاعف محسوب می شود، حسنات آن ها هم مضاعف است. این موضوع می تواند فرصتی باشد تا سادات، از گناه دوری کرده و با انجام حسنات، نامه اعمال خود را پر بار کنند زیرا هر حسنه، دو برابر محسوب می شود. از طرفی این نوعی بازدارندگی برای سادات است تا آن ها بیش از سایرین مراقب اعمال و رفتار خود باشند. فراموش نشود که این روایات می توانند ناظر به جایی باشند که سیادت، ابزاری برای معرفی بزرگان دین محسوب می شود و نباید از آن سوء استفاده شود؛ کما این که روایت داریم امام رضا (علیه السلام) برادری داشتند به اسم «زید» که معروف بود به «زید النار» و در کوچه و خیابان بسیار شرارت می کرد و می گفت ما از نسل فاطمه هستیم و فرزندان فاطمه از آتش در امان هستند. امام رضا (علیه السلام) عمل او را محکوم کردند و فرمودند مراد از فرزندان فاطمه (سلام الله علیها) که از آتش ایمن هستند، حسنین (علیهما السلام) و فرزندانی است که از ایشان متولد شده اند؛ مگر نمی دانی که حضرت سجاد (علیه السلام) می فرماید نیکی های ما، دو برابر پاداش، و معاصی ما دو برابر عذاب دارد. سپس امام رضا (علیه السلام) فرمودند: هر كس از خاندان ما كه اطاعت از خداوند نكند، از ما نخواهند بود. و تو [خطاب به راوی] اگر حضرت حق را اطاعت نمايى از ما اهل بيت خواهى بود.(4)   پی نوشت ها: 1. حميرى، عبد الله بن جعفر، قرب الإسناد (ط- الحديثة)، محقق/مصحح: مؤسسة آل البيت (عليهم السلام‏)، ناشر: مؤسسة آل البيت (عليهم السلام‏) ـ قم‏، 1413ق، چاپ اول، ص 357. 2. ابن بابويه، عيون أخبار الرضا (عليه السلام)‏، محقق/مصحح: لاجوردى، ‏ناشر: نشر جهان‏ ـ تهران، 1378 ق‏، چاپ اول، ج ‏2، ص 232، ح 1. 3. احزاب: 33/ 30 و 31. 4. عيون أخبار الرضا (عليه السلام)، پیشین، ج ‏2، ص 232، ح 1؛ ابن بابويه، محمد بن على‏، معاني الأخبار، محقق/مصحح: غفارى، على اكبر، ناشر: دفتر انتشارات اسلامى وابسته به جامعه مدرسين حوزه علميه قم‏ ـ قم‏، 1403ق‏، چاپ اول‏، ص: 106، ح 1؛ بحار الأنوار، ج ‏49، ص 218 ، ح 3.