نهی از منکر عملی

سلام  من مدتیست تصمیم به ترک غیبت گرفته ام و حدود سه ماه است که دارم تمرین میکنم تا غیبت را کلا کنار بگذارم. اوایل که این تصمیم را گرفته بودم سخت بود اما رفته رفته با تمرین و ممارست از اول ماه رجب که ماه استغفار بود تصمیم گرفتم که غیبت را از زندگی خودم حذف کنم و حالا بعد از گذشت حدود سه ماه تازه دارم شیرینی و آرامش حاصل از دوری غیبت را تجربه میکنم در حالی که تصمیم داشتم تا پایان ماه رمضان این کار را انجام دهم و بعد ببینم چه میشود ولی حالا دیگر دلم هم نمیخواهد به حالت قبل بازگردم و به امید خدا میخواهم تلاش کنم و در روابط اجتماعیم مرتکب این عمل مذموم نشوم.  اینها را گفتم تا اگر کسی قصد داره غیبت رو ترک کنه و فکر میکنه اینکار سخت است به خودش زمان بدهد و با تمرین ترک غیبت تا به مرور زمان تمایلش به غیبت کاهش یابد و به حداقل برسد. اما سوالم چیزهای دیگری هست در رابطه با نهی از منکر که اگر بشود   یک به یک آنها را بپرسم البته این رو خدمت شما عرض کنم که در خود سایت سوالاتم رو جستجو کردم  اما به جوابم نرسیدم لذا دوست دارم که شخصا اونها رو مطرح کنم تا ابهاماتم در این زمینه برطرف شوند. سوال اول : وقتی که در خانه هستم صدای گفت و گوی میان اعضای خانواده را میشنوم که گاها غیبت میکنند من در اتاقم مشغول به کار خودم یا درس خواندن و یا هر کار دیگری هستم که حرفهای آنان را میشنوم.. من میتوانم که با صدای بلند به آنها تذکر بدهم که لطفا غیبت نکنید یا از غیبت شونده دفاع نمایم یا حرفی بزنم که حواس آنها پرت شود و موضوع غیبت را فراموش کنند حتی میتوانم از اتاقم بیرون بیایم و این ها را بگویم؛ اما از آنجایی که افراد خانواده را میشناسم و میدانم این غیبت ها تکرار میشود و ارزش ندارد تمرکز و آرامشم را بهم بزنم که صدای خود را به آنها برسانم تا غیبت کردنشان را متوقف نمایم مثلا ممکن است من در اتاق خودم در حال درس خواندن باشم... در حال نقاشی کشیدن باشم..و یا هر کار دیگری و نخواهم هی صدایم را بلند کنم و به آنها توصیه کنم که غیبت نکنند! آیا این امتناع من از نهی از منکر صحیح است چون من روش دیگری برای امر به معروف و نهی از منکر انتخاب کرده ام که اگر جوابم را بدهید بعدا در مورد آن با شما مشورت خواهم کرد با تشکر ؛ مرجع تقلید: رهبر