نقد ، انتقاد ، جامعۀ اسلامی ، مسئولین

بسم الله الرّحمن الرّحیم

وَاُفوّضُ اَمری الی الله اِنَّ اللهَ بَصیرٌ بالعباد

در آموزه های دینی، واژه های نصیحت، تذکر، موعظه، استماع قول، اتّباع احسن، تواصی به حق، دعوت به خیر،

و امر به معروف و نهی از منکر، هر یک به گونه ای، اهمیت و جایگاه انتقاد و انتقادپذیری را بیان می کنند.

قرآن کریم در بارۀ پند دادن می فرماید:

«وَ ذَکِّرْ فَإِنَّ الذِّکْری تَنْفَعُ الْمُوءْمِنینَ»؛ «و پند ده! زیرا که پند در موءمنان سودمند می افتد.»

قرآن کریم دربارۀ کسانی که پند پذیرند می فرماید:

«فَبَشِّرْ عِبادِ الَّذینَ یَسْتَمِعُونَ الْقَوْلَ فَیَتَّبِعُونَ أَحْسَنَهُ»؛

«پس بندگان مرا که به سخن گوش فرا می دهند، آن گاه بهترین آن را پیروی می کنند، مژده بده!»

محوری ترین موضوعی که در نقد مورد نظر است توجه به "نقد سازنده" است.

یعنی نقدی که درنهایت منجر به پیشرفت و تعالی شود و مخاطب را یک قدم به جلو ببرد.

بنابراین نقد نباید یأس آور باشد یعنی ناقد علاوه بر اینکه نکات ضعف مخاطب را گوشزد می کند باید از امیدبخشی به او غافل نباشد.

خیلی مهم است که ما در نقد به دنبال رشد و تعالی باشیم .نه تخریب یا تضعیف .

بیاناتِ حضرت امام خامنه ای در بارۀ نقدِ مسئولین:

انتقاد خوب است، تخریب بد است؛ انتقاد خدمت است، تخریب خیانت است؛ نه خیانت به دولت،

بلکه خیانت به نظام و خیانت به کشور است.

۱۳۸۷/۰۶/۰۲

انتقاد به معنای انكار جهات مثبت نیست؛ انتقاد این است كه انسان كار مثبت را بگوید، نقص و ضعف را هم بگوید.۱۳۹۲/۰۳/۱۴

انتقادها خیرخواهانه و منصفانه باشد