قرآن، حادث، قدیم، علم، ناسخ، منسوخ

با سلام و عرض ادب.
با تحقیقاتی که در زمینه ی حدوث یا قدم قرآن انجام دادم و با جمعبندی آرای صاحبنظران، مشخص شد که علم قرآن را قدیم، و اصوات و حروف و نزول وحی را حادث دانسته اند.
بدون ورود به این مباحث، آنچه متناقض می نماید، وجود آیات منسوخ در قرآنیست که نازل شده است.
چنانچه آیات ناسخ و منسوخ را از علم الهی قلمداد کنیم و قدیم:
خداوندی که علمش قدیم است چرا آیات منسوخ را در علم خود ویرایش نکرده و از ابتدا آیات ناسخ را نازل نکرده است؟!
با این وصف که عالم الغیب است و از ابتدا می دانسته آیات ناسخ سرانجام جایگزین آیات منسوخ خواهند شد؟!
خداوند در قرآن دقیقا می گوید بعضی آیات را با آیات "بهتر" جایگزین خواهم کرد.
آیا این امر علاوه بر اشکال قبلی که عرض کردم، با فیاضیت مطلقه ی خداوند ناسازگار و متناقض نیست؟