با سلام و عرض ادب خدمت دوستان اسک دینی
چند روز پیش توی سخنرانی یکی از علمای بزرگ شهرمون بودم که اسمشون رو نمیگم. مطلبی در مورد این که چکار بکنیم که تا به مرتبه ای برسیم که همیشه خودمون رو در محضر خدا ببینیم. امید وارم که مفید واقع بشه :Gol:
20 مرحله برای رسیدن به این مقام ذکر شد که 10 مرحله ی او مقدم بر ورود به 10 مرحله ی دیگر می باشد.
1. انجام واجبات و ترک محرمات ( که همین مرحله اول خودش خیلی سختی ها دارد! )
2. خواندن نافله ی شب ( نماز شب )
3. مداومت بر خواندن تسبیحات حضرت زهرا (س) ( 34 مرتبه الله اکبر ، 33 مرتبه الحمد الله ، 33 مرتبه سبحان الله که ترتیب گفتن مهم می باشد )
4.دائم الوضو بودن ( فرد دائم الوضو عمرش طولانی می شود )
5. خواندن دعای کمیل ( حداقل هفته ای یک مرتبه )
6.قرائت قرآن کریم ( حداقل روزی 20 آیه )
7. انسال هر روز با امام زمان (عج) تعهداتی ببندد ( مثلا خواندن دعای عهد و یا زیارت آل یاسین و ... )
8. توسل به حضرات معصومین (ع) ( خواندن دعای توسل حداقل هفته ای یک بار )
9. دعای صباح ( در صبح )
10. روزه گرفتن در اول ، وسط و آخر ماه در طول سال (باعث می شود تا شهوات نفسانی در انسان کم شود)
این 10 مورد مقدمه ای برای ورود به 10 مرحله ی دیگر می باشد .
10 مرحله ی بعد
1. ترک مشتبهات (ترک خوردن غذای شبه ناک ، انجام ندادن اعمال شبه ناک)
2. اگر موقعیتی و حال عبادت فراهم شد ، از این موقعیت ها استفاده کنیم . ( موقعیت مثلا سفرهای زیارتی ، یا مواقعی که مثلا حال نماز خواندن و قران خواندن و ... و از کسالت فاصله بگیرد . از خواب زیاد دوری کند . از اذان صبح تا دمیدن خورشید خوابین مکروه میباشد و خداوند در این زمان روزی های معنوی و غیر معنوی را در همین زمان تقسیم میکند و اگر شخص در خواب باشد از روزی محروم می شود )
3.در محضر خداوند به گونه ای باشد که گویا خدا را میبینی و اگر تو خدا را نمی بینی خدا تو را می بیند . ( از حالات یکی از بزرگان نقل شده ، که عالم بزرگواری در اتاقش به تنهایی مشغول مطالعه بودند و فرزندش وارد اتاق شد و دید که با این که پدرش مسن بود ولی با کمال ادب نشسته بودند و مشغول مطالعه بودند . گفتند شما که در این اتاق تنها هستید پس چرا راحت نمی نشینید ؟ در پاسخ گفتن آیا تنهای تنها هستم ؟! خداوند حاضر می باشد ، خودم هم که آدم هستم ( دانستن ارزش مقام ادم بودن ) و دو ملک خداوند هم اینجا حضور دارند ... )
4. در صورت امکان برخی از مستحبات را انجام دهد ( نوافل جبران ضعف حضور و خشوع در نماز واجب است )
5. زمانی هم برای سجده های طولانی کنار بگذاریم ( مخصوصا جوانان ، در تاریکی شب و تنها ... )
6. اگر فرصتی پیدا کرد نظر کند در آیات «آفاق و انفس»، تفكر در آثار خدا و نعمت های بیكران او كه توجه به آنها نفس را به خضوع و سپاس وا می دارد، و نیز اندیشیدن انسان به سرنوشت خویش و وظیفه ای كه در برابر آفریدگار خود دارد و اینكه هدف از این زندگی دنیوی چیست، مقصد نهایی حیات كجاست و برای وصول به آن مقصد چه باید كرد.
7. مشغول ذکر بودن ( همین ذکر لسانی انسان را متوجه به ذکر حضوری می کند و همیشه خود را در حضور خدا می بیند .
8.گفتن ورد ( قلب و زبان را با هم هماهنگ کند و بعد ذکر بگوید )
9. سحر خیز بودن
10. توبه و استغفار
یا حسین (ع)
