خون شهدا

سلام. وقتی افراد مذهبی اعمالی خلاف دین می بینند، عموماً واکنشهای مختلفی نشان می دهند: گروهی می گویند به من چه! گروهی نمی گویند به من چه ولی می گویند کاری نمی شود کرد! گروهی می خواهند عمل کنند، ولی عمل کردنشان بدتر از عمل نکردنشان است، زیرا بیشتر با اعمال متعصبانه، باعث دوری جوانان از دین می شوند، مثل زمان دولت اصلاحات که با افزایش موج دوری از مذهب، در برخی از هیئات مذهبی، مداحان اقدام به خواندن اشعار غلوآمیز نمودند و یکی از آنها هم عوعو کرد تا بگوید سگ امام حسین است! گروه دیگری نیز، سعی می کنند فعالیت مثبتی انجام بدهند که متعصبانه نباشد، ولی با زبان غیرمذهبیها آشنا نیستند!

مصادیق این نوع آخر در این سایت زیاد است و در فضای اینترنت نیز به وفور دیده می شود! شبیه شدن به حضرت زهرا(س)، ارث حضرت زهرا(س) بودن چادر، وصیتهای شهدا و بحث پایمال شدن خونشان در اثر بدحجابی و خاطره گویی از دختری که یادش میره موقع خروج از امامزاده چادرشو در بیاره و هیچکس بهش متلک نمی پرونه یا اون خانمی که می خواسته برای دفاع از خودش چاقو حمل کنه و بهش میگن شما چادر سر کن، از این دست استدلالهاست!

ایراد این استدلالها هم اینه که استدلالهای هیجانی هستند و اگر بخش هیجانی ذهن مخاطب نسبت به مقدمه واکنشی نشون نده، نتیجه رو هم نمی پذیره! افراد غیرمذهبی هم عموماً نسبت به خون شهدا و لباسی که یادگار حضرت زهرا(س) باشه حس خاصی ندارن و براشون همگام بودن با مد، مهمتره از اینکه کسی بهشون نگاه چپ نکنه!

در واقع این روش، به زبان اونها نیست و اونها نسبت بهش حسی ندارن. اگر دوستان خواستن می تونیم در مورد این بحث کنیم و اگر نه، من مواردی از این استدلالها رو ذکر و نقد می کنم و در عین حال مواردی رو پیشنهاد می دهم.