خدمت به دیگران

خودمون رو نخود هر آشی بکنیم یا نکنیم؟

با سلام و احترام

داستانی با این مضمون مطالعه کردم:

یه روز گاو پاش میشکنه دیگه نمی تونه بلند شه ، کشاورز دامپزشک میاره .
دامپزشک میگه : ” اگه تا 3 روز گاو نتونه رو پاش وایسته گاو رو بکشید “
گوسفند اینو میشنوه و میره پیش گاو میگه: “بلند شو بلند شو” گاو هیچ حرکتی نمیکنه…
روز دوم باز دوباره گوسفند بدو بدو میره پیش گاو میگه: ” بلند شو بلند شو رو پات بایست” باز گاو هر کاری میکنه نمیتونه وایسته رو پاش
روز سوم دوباره گوسفند میره میگه: “سعی کن پاشی وگرنه امروز تموم بشه و نتونی رو پات وایسی دامپزشک گفته باید کشته شی ” گاو با هزار زور پا میشه..

صبح روزبعد کشاورز میره در طویله و میبینه گاو رو پاش وایساده از خوشحالی بر میگرده میگه: ” گاو رو پاش وایساده ! جشن میگیریم …گوسفند رو قربوني كنيد… “
نتیجه اخلاقی : باید یاد بگیریم گاهی تو زندگی خودمونو نخود هر آشی نکنیم!

-----------------

حال سوالی که پیش میاد اینه که از منظر دین، چه زمانهایی برای کمک به دیگران باید و چه زمانهایی نباید ، فرد خودش رو در موضوعی دخیل کنه و به اصطلاح عام خودش رو نخود آش کنه؟

با تشکر