جمع بندی تاریخ اسلام

مأمون گفت: پس معنى این آیه چیست: «وَ عَصى‏ آدَمُ رَبَّهُ فَغَوى‏»

حضرت فرمودند: خداوند تبارک وتعالى به آدم فرمود: «اسْکُنْ أَنْتَ وَ زَوْجُکَ الْجَنَّةَ وَ کُلا مِنْها رَغَداً حَیْثُ شِئْتُما وَ لا تَقْرَبا هذِهِ الشَّجَرَةَ» و به درخت گندم اشاره فرمود، «فَتَكُونا مِنَ الظَّالِمین»(بقره: 35) و خداوند به آنان بفرموده بود که از آن درخت نخورند. آن دو نیز به آن درخت نزدیک نشدند و از آن نخوردند، بلکه بعد از وسوسه شیطان از درخت دیگرى خوردند
و شیطان به آنان چنین گفت: «ما نَهاکُما رَبُّکُما عَنْ هذِهِ الشَّجَرَةِ» (پروردگار شما، شما را از این درخت نهى نکرده است - اعراف: 20) و فقطّ شما را از نزدیک شدن به غیر آن نهى کرده، و شما را از خوردن آن نهى نکرده است مگر به این خاطر که فرشته نشوید یا جاودانه و همیشگى نگردید و براى آنان قسم خورد که من خیر خواه شما هستم، و آدم و حوّاء تا قبل از آن کسى را ندیده بودند که به دروغ به خدا قسم یاد کند. آنها نیزبا اطمینان به قسم او از درخت خوردند، «فَدَلاَّهُما بِغُرُور» (آنها را فریب داد- اعراف:21 و 22)