تناسخ،معاد جسمانی

[="Tahoma"][="Navy"]با سلام
در بحث معاد قاطبه متکلمین قائل به معاد جسمانی اند . یعنی انسان در آخرت و قیامت با همین بدن مادی بلکه با اجزاء همین بدن محشور می شود. اشکالات زیادی بر این معنای از معاد جسمانی وارد است از جمله شبهه آکل و ماکول که پاسخ آن آرزوی برخی متکلمان بوده است. اما ظاهرا اشکالی دیگر بر این نگاه وجود دارد که اینجا مطرح می کنیم.
می دانیم که یکی از مسائل رد شد در علم کلام مساله تناسخ است. تناسخ یعنی بازگشت روح انسان به این دنیا با بدن و شخصیتی جدید. این موضوع در عقاید ما مردود است و آنرا به دلایلی رد می کنیم از جمله اینکه: روح قابلیت بازگشت به دنیا بصورت یک نوزاد را ندارد چون تناسبی بین روح بالفعل و بدن جدید نیست.
حال سوال این است که :
اگر معاد جسمانی بازگشت به همین بدن مادی است
و تناسخ هم بازگشت به بدنی مادی است
حال تفاوت این دو در چیست؟ شاید گفته شود در تناسب و عدم تناسب بدن جدید با روح. خب این اشکال اشکال چندان بزرگی نیست. خدایی که می تواند اجزاء پراکنده بدن مادی را بطور کامل جمع کند چگونه نمی تواند فعلیتهای روح را بگیرد تا تناسب لازم با بدن جدید را داشته باشد؟ به نظر می رسد تفاوت چندانی بین تناسخ و معاد جسمانی کذایی نیست. اگر هست کارشناسان محترم بفرمایند.
با تشکر
یا علیم[/][/]