تعلق،،پاداش،برزخ،مرگ،

سلام
در كتاب معاد از ديدگاه امام خميني و كتاب آقاي اصغر زاده تاكيد شده كه اگر كسي حتي گناه هم نداشته باشد..به خاطر علاقه طبيعي به دار طبيعت.. هنگام مرگ و برزخ در سختي و عذاب خواهد بود..
سوال اينه كه مگر همين علايق دنيوي مبنا و مصداق پاداش اخروي نيست؟ پس چرا بايد مايه عذاب باشه؟
مگر در قرآن نيامده كه افراد بهشتي به خانواده خود باشرايطي ميرسند؟ حال چرا اين علاقه بايد باعث عذاب شود؟
يا اگر خداوند فرموده كه به شما در بهشت زنان زيبا ميدهيم خُب اين هم يك علاقه دنيوي است كه در جاي ديگر وعده داده شده..

چرا اين علايق بايد باعث فشار و سختي در برزخ باشد؟