ادامه تحصیل در خارج

سلام خدمت سروران گرامی
بنده دانشجوی سال آخر کارشناسی ارشد مهندسی نرم افزار در دانشگاه تهران هستم. میخواستم بدونم نظر قرآن در رابطه با ادامه ی تحصیل در خارج از کشور، مثل آمریکا یا کانادا چیه؟ اگه برم خارج احتمالا دیگه برنگردم. خونوادمم مخالفتی ندارن، و حتی مادرم خیلی مشتاق هست که برم. در کل آدم مذهبی هستم و واقعا نمی دونم اگه برم اونجا چه بلایی سرم بیاد (از نظر اعتقادادتم). البته میشناسم آدم هایی که اونجا هستن و مشکل مذهبی هم ندارن، تازه اونجا هم مراسمات مذهبی دارن. پسر داییم کانادا هست و میگه که پنجشنبه شب ها دعای کمیل می خونیم، یا یکی از دوستان میگفت تو محرم مجلسی برگزار می کنیم و در واقع مشکلی از این نظر نیست. هر چقدر سعی کردم با قرآن به این سوال پاسخ بدم نشد. در کنار این میتونید نظرتون رو در مورد ادامه ی تحصیل در ایران یا کلا ادامه ی تحصیل ندادن هم بگید. خب بنده خیلی از عرفای عصر حاضر رو میبینم که اصلا کاری به کارهای مهندسی نداشتن. البته قرار نیست من هم عارف بشم ولی اگه ما واقعا اونها رو الگو قرار دادیم و اونها رو سعادت مند میدونیم چرا باید بر خلاف اونها عمل کنیم، شما شیخ رجبعلی خیاط، نخودکی اصفهانی، جواد آقا ملکی تبریزی، سید علی قاضی، آیت الله بهجت و بقیه ی انسان های کامل رو نگاه کنید. اینها کدومشون مهندسی خوندن؟ در حالی که میدونیم که سعادت مند شدن. البته میدونم که سر درس خوندن و نخوندن خیلی بحث شده، خیلی ها میگن مگه جامعه به دکتر و مهندس نیاز نداره؟ من میگم پس چرا اونی که دکتر شده و مثلا جون ده نفر رو نجات داده مقامش کمتر از فلان عارفی هست که اصلا چنین کاری انجام نداده. حالا معلوم نیست اون دنیا چه اتفاقی بیوفته ولی هر چی که هست ما مسلمون ها هیچ وقت آیت الله بهجت رو با یه پزشک عمومی که هر روز ده نفر میرن پیشش رو مقایسه کنیم. همیشه میگیم مقام آیت الله بهجت بالاتر بوده، کما اینکه کتاب هایی که در مورد عرفا نوشته میشه در مورد پزشک ها نوشته نمیشه.

ممنون میشم اگه راهنمایی کنید.