6عامل ورود به بهشت در کلام علی(ع)

تب‌های اولیه

3 پستها / 0 جدید
آخرین ارسال
6عامل ورود به بهشت در کلام علی(ع)

چه عواملى موجب ورود به بهشت مى شود؟

و به دیگر سخن : بهشتیان چه ویژگى‌هایی در دنیا دارند؟ فایده و اثر مهم پى بردن به پاسخ این پرسش، فراهم آمدن زمینه عملى انسان براى نیل به این ویژگى‌هاست‌. این ویژگى‌ها عبارتند از:

1- معرفت خدا و پیامبر‌(ص) پس راستى چنین است که اگر یکى از شما در بستر خود در حالتى بمیرد که به حق پروردگار و حق پیامبر و اهل بیت پیامبر آشنا باشد، او شهید از دنیا رفته پاداش شهیدان را دارد و پاداش او در روز قیامت بر عهده خداوند متعال است، و ثواب آن کار نیک که انجام آن را در دل داشته و قصد آن را نموده بود، خواهد برد و آن قصد او براى جنگیدن در راه خدا و انجام کار نیک جایگزین و جانشین از نیام بر کشیدن شمشیرش مى شود. مقصود امام علیه‌السلام از قصد انجام کار، آن قصد و اراده‌ای است که اگر هنگام عمل فرا رسد انسان از انجام آن هیچ باکى نداشته باشد، و تنها موانع خارج از اراده و اختیار او باز دارنده او از آن کار باشد، چنین قصد و اراده‌ای صاحب خود را تا آنجا بالا مى برد که اگر در بستر خود و با مرگ معمولى نیز بمیرد در جایگاه شهیدان قرار خواهد گرفت‌. مشروط بر اینکه عارف به مقام خداوند و پیامبر(ص)باشد. و در خطبه‌ای دیگر فرمود: «...لا یدخل الجنة الا من عرفهم و عرفوه ...»؛ ... در بهشت داخل نمی‌شود جز کسى که امامان را بشناسد و امامان نیز او را بشناسند ...

2- یارى و دوستى اهل بیت علیه‌السلام:چنانکه امام علیه‌السلام فرمود: «ناصرنا و محبنا ینتظر الرحمة ...»... آنکه ما را یارى رساند و ما را دوست داشته باشد، رحمت خداوند در انتظار اوست‌. از آنان مباش که بدون عمل خوب، امیدوار به آخرت نیک است و با آرزوى درازى که براى زندگى دنیاى خود دارد توبه به درگاه الهى را به تاخیر مى‌اندازد...انسان‌های درستکار را دوست دارد ولى عمل آنان را ندارد، از گناهکاران کینه دارد، در حالى که خود یکى از گناهکاران است، به سبب گناهان فراوانى که دارد، مرگ در نگاه او ناخوشایند است

3- پارسایى: «... ان التقوى فى الیوم الحرز و الجنة و فى غد الطریق الى الجنة ...»... به راستى که پارسایى تقوا براى امروز زندگى دنیا پناه و سپر در برابر لغزش‌ها و گناهان و براى فردا روز رستاخیز راه به سوى بهشت است .

پرهیزگار باش که دادار آسمان
فردوس جاى مردم پرهیزگار کرد
سعدى

4- مطابقت عمل با عقیده : امام على علیه‌السلام فرمود: خداوند، کتاب راهنمایى را فرستاده است که نیک و بد در آن بیان گردیده است‌. پس روش نیک را برگزینید تا هدایت گردید، و از بدى دورى نمایید تا راه مستقیم و درست را بپیماید. واجبات را رعایت کنید! واجبات را رعایت کنید آنها را به گونه‌ای پسندیده انجام بدهید ! حق خداوند را در مورد آنها بپردازید، که رعایت واجبات و رعایت حق خداوند در آنها شما را به بهشت مى کشاند... و آنگاه که درباره اسلام سخن مى گوید، مى فرماید:... والجنة سبقته ... و بهشت جایزه اسلام است که براى انسان برنده در مسابقه اسلام در نظر گرفته شده است .«از آنان مباش که بدون عمل خوب، امیدوار به آخرت نیک است، و با آرزوى درازى که براى زندگى دنیاى خود دارد توبه به درگاه الهى را به تاخیر مى اندازد... انسان‌های درستکار را دوست دارد ولى عمل آنان را ندارد، از گناهکاران کینه دارد، در حالى که خود یکى از گناهکاران است، به سبب گناهان فراوانى که دارد، مرگ در نگاه او ناخوشایند است ... اگر شهوتى به او عرضه گردد اقدام به معصیت و گناه مى کند، و براى توبه کردن امروز و فردا مى کند... از مردم در غیر راه پروردگارش مى ترسد از ترس مردم کارى را انجام مى دهد که خدا آن را نمی‌پسندد و از پروردگارش در کار مردم نمی‌ترسد بدون بیم از خداوند به مردم زیان مى رساند.»

5- پیکار در راه خدا: «فان الجهاد باب من ابواب الجنة فتحه‌الله لخاصة اولیائه»پس راستى چنین است که جهاد دروازه‌ای از دروازه‌های بهشت است که خداوند این دروازه را براى دوستان مخصوص خود گشوده است ...6- نیت خالص: اعمال انسان داراى ظاهرى و باطنى است، اگر انسان اعمالش درست باشد و همه کارهاى خود را مطابق فرمان خدا و پیامبر صلى الله علیه و آله و اولیاى دین انجام بدهد و از انجام آنچه که مورد نهى آنان است خوددارى بورزد نمی‌توان گفت که او شایسته بهشت است، زیرا ممکن است انسان‌های منافق صفت و کفر باطن نیز این اعمال را براى فریب مردم انجام بدهند. از این رو ملاک و ظابطه‌ای دیگر لازم است که این اعمال را ارزش بخشیده و انسان را شایسته ورود به بهشت نماید و آن چیز نیت خالص است که امضاى درستى و صحت اعمال انسان به شمار آمده است. امام علیه‌السلام در این باره فرمود: «... و ان الله سبحانه یدخل بصدقه النیة و السریرة الصالحة من یشاء من عباده الجنة»؛ ... و خداوند به وسیله درستى و صداقت در نیت و درون شایسته هر که از بندگانش را که بخواهد در بهشت داخل مى کند....پس راستى چنین است که اگر یکى از شما در بستر خود در حالتى بمیرد که به حق پروردگار و حق پیامبر و اهل بیت پیامبر آشنا باشد، او شهید از دنیا رفته پاداش شهیدان را دارد و پاداش او در روز قیامت بر عهده خداوند متعال است، و ثواب آن کار نیک که انجام آن را در دل داشته و قصد آن را نموده بود، خواهد برد و آن قصد او براى جنگیدن در راه خدا و انجام کار نیک جایگزین و جانشین از نیام بر کشیدن شمشیرش مى شود... بهشت به آسانى فراهم نمی‌گردد: مثال معروف است که گل چیدن بى خار نمی‌شود آنکه خواهان بهشت است ناگزیر است که براى رسیدن به آن تلاش و جدیت فراوان نماید و اگر سختى‌ها و دشوارى‌ها بر او روى آورد، در برابر آنها مقاومت نماید. و به دیگر سخن براى رسیدن به بهشت به استقبال ناملایمات برود، چنانکه امام علیه‌السلام فرمود: «... الجنة تحت اطراف العوالى ...»؛ بهشت در سایه تیر و نیزه فراهم مى گردد... و نیز چنین روایت نموده است: «... ان

رسول الله کان یقول : ان الجنة حفت بالمکاره ...»... پیامبر خدا صلى الله علیه و آله همواره مى فرمود: بهشت با دشوارى‌ها پیچیده شده است‌.

خواهان بهشت نمی‌خوابد!
«... الا و انى لم ارکالجنة نام طالبها.»... آگاه باشید که من چیزى جز بهشت را ندیده ام که خواهان جوینده آن در خواب غفلت فرو برود.

مقصود امام علیه‌السلام این است که انسان‌های جویاى بهشت، غالبا در اثر گرایش به دنیا آنچنان دچار غفلت و بى خبرى مى شوند که همانند خوابیدگان، براى رسیدن به بهشت گامى بر نمی‌دارند، و کمتر کسى است که در این راه بیدار بوده و با تلاش و کوشش و دورى نمودن از هواهاى نفسانى و بریدن از دنیا خود را آماده بهشت مى نماید.

حافظا خلد برین خانه موروث من است
اندرین منزل ویرانه نشیمن چه کنم ؟!




لینک خبر : http://armandaily

امام صادق علیه السلام فرمودند:

اهل بهشت 4 نشانه دارد:
1-روی گشاده
2-زبان نرم
3-دست بخشنده
4-دل مهربان

تقدیم به شما که اهل بهشتید .:ok:

موضوع قفل شده است