4 گناه نحس که خداوند سخت می‌بخشد

تب‌های اولیه

12 پستها / 0 جدید
آخرین ارسال
4 گناه نحس که خداوند سخت می‌بخشد

آيات قرآن مجيد درباره عذاب ابدى به چندين گروه اشاره كرده است:
1- كفر: «آن كسانى كه كافر شدند و به عقيده كفر مردند البته بر آن گروه است لعنت خدا و ملائكه و تمام مردمان»[1].
2- ستمگرى: «آنان را كه كافر و ستمگر شدند هيچ‏گاه خدا نخواهد آمرزيد و به راهى هدايت ننمايد و گرچه راه جهنم كه تا ابد در آن خواهند زيست و اين براى خدا آسان است»[2].
3- نفاق: «خدا مرد و زن از منافقان و كافران را وعده آتش دوزخ و خلود در آن داده. همان دوزخ كيفر آنها كافى است و خدا آنها را لعن كرده و به عذاب ابد مى‏افكند»[3].
4- تكبر: «پس از هر در به دوزخ داخل شويد كه در آنجا هميشه معذب خواهيد بود و جايگاه متكبران كه دوزخ است بسيار بد منزلگاهى است»[4].
5- تكذيب آيات خدا: «و آنان كه آيات ما را تكذيب كردند، آنها اهل آتش دوزخ و در آن مخلدند و آن جا بسيار بد منزلگاهى است»[5].
6- قتل عمد: «هر كس مؤمنى را به عمد بكشد مجازات او آتش جهنم است كه در آن جاويد معذب خواهد بود. خدا بر او خشم و لعن كند و عذابى بسيار شديد مهيا سازد»[6].
7- تجاوز از حدود الهى: «هر كه نافرمانى از خدا و رسول كند و تجاوز از حدود الهى نمايد او را به آتشى در افكند كه هميشه در آن معذب است و همواره در عذاب ذلت و خوارى خواهد بود»[7].
8- دشمنى با خدا و رسول: «آيا نمى‏دانند كه هر كس با خدا و رسولش به دشمنى برخيزد آتش دوزخ كيفر دائمى او است و اين به حقيقت ذلّت و خوارى بزرگ است»[8].
9- احاطه بدكردارى: «آرى، هر كس اعمالى زشت اندوخت و كردار بد به او احاطه نمود، چنين كس اهل دوزخ است و در آن آتش به عذاب جاويد گرفتار خواهد بود»[9].
10- رباخوارى: «خداوند تجارت را حلال كرده و ربا را حرام. هر كس پس از آن كه پند و اندرز كتاب خدا بدو رسيد از اين عمل (ربا خوردن) دست كشد، خدا از گذشته او در گذرد و عاقبت كار او با خداى مهربان باشد و كسانى كه از اين كار دست نكشند آنان اهل جهنم‏اند و در آن جاويد معذب خواهند بود»[10].
11- دوستى و همكارى با دشمنان اسلام: «با آن كه اهل كتاب مدعى ايمانند، باز بسيارى از آنها را خواهى ديد كه با كافران (بت‏پرست و منكران) دوستى مى‏كنند و ذخيره‏اى كه براى خود پيش مى‏فرستند و آن غضب خدا است بسيار بد ذخيره‏اى است و براى آنها در دوزخ عذاب جاويد خواهد بود»[11].
12- شرك: «مشركان را نرسد كه مساجد خدا را تعمير كنند در صورتى كه به كفر خود شهادت مى‏دهند، خدا اعمالشان را نابود خواهد گردانيد و در آتش دوزخ آنها جاويد و معذب خواهند بود»[12].
13- گناه پيشگى: «كسانى كه مرتكب اعمال بد شدند به قدر همان اعمال مجازات شوند و به خوارى و رسوايى در افتند و ايمنى از عذاب خدا نيابند، گويى روى سياه آنها قطعه‏اى از شب ظلمانى است. آنان اهل آتش دوزخ و در آن هميشه معذب‏اند»[13].

[1] - بقره، آيه 161.

[2] - نساء، آيه 168.

[3] - توبه، آيه 68.

[4] - نحل، آيه 29 .

[5] - تغابن، آيه 10.

[6] - نساء، آيه 93.

[7] - نساء، آيه 14.

[8] - توبه، آيه 63.

[9] - بقره، آيه 81.

[10] - بقره، آيه 275.

[11] - مائده، آيه 80.

[12] - توبه، آيه 17.

[13] - يونس، آيه 27.

بسم الله الرحمن ارحیم

نقل قول:

استاد فاطمی نیا در جلسه‌ای با ذکر چند نکته اخلاقی و عرفانی فرمود: خدمت آیت الله بهاالدینی رسیدم. گفتم آقا راز مقام و رتبه سید سکوت چه بود؟ آقا دست بالا آورد و اشاره به دهان کرد. خدا شاهد است الان مردم خیلی دست کم گرفته‌اند آبرو بردن را.

ببینید؛ خدا چند گناه را نمی‌بخشد:

۱- عمدا نماز نخواندن.

۲- به ناحق آدم کشتن.

۳- عقوق والدین.

۴- آبرو بردن.


این گناهان اینقدر نحس هستند که صاحبانشان گاهی موفق به توبه نمی‌شوند. پسر یکی از بزرگان علما که در زمان خودش استادالعلما بود، برای من تعریف می‌کرد: «به پدرم گفتم پدر تو دریای علم هستی. اگر بنا باشد یک نصیحت به من بکنی چه می‌گویی؟ می‌گفت پدرم سرش را انداخت پایین. بعد سرش را بالا آورد و گفت آبروی کسی را نبر!» الان در زمان ما هیئتی‌ها، مسجدی‌ها و مقدس‌ها آبرو می‌برند.

عزیز من اسلام می‌خواهد آبروی فرد حفظ شود. شما با این مشکل داری؟ دقت کنید که بعضی‌ها با زبانشان می‌روند جهنم.

روایت داریم که می‌فرماید اغلب جهنمی‌ها، جهنمی زبان هستند. فکر نکنید همه شراب می‌خورند و از دیوار مردم بالا می‌روند. یک مشت مومن مقدس را می‌آورند جهنم. ای آقا تو که همیشه هیأت بودی! مسجد بودی! بله. توی صفوف جماعت می نشینند آبرو می‌برند.

امیرالمومنین به حارث همدانی می‌فرماید: اگر هر چه را که می‌شنوی بگویی؛ دروغگو هستی.

گناهکار چند نوع است: عده‌ای گناه می‌کنند، بعد ناراحت و پشیمان می‌شوند؛ سوزوگداز دارند؛ توبه می‌کنند و هرگز فکر نمی‌کنند که روزی این توبه را بشکنند؛ اما دوباره می‌شکنند. دوباره، سه باره، ده باره. در حدیث داریم که این اگر در تمام توبه شکستن ها سوز و گداز واقعی داشته باشد، در نهایت بر شیطان پیروز می‌شود.



سلام

خیلی قشنگ بود مرسی

بی دل;49209 نوشت:
گناهکار چند نوع است: عده‌ای گناه می‌کنند، بعد ناراحت و پشیمان می‌شوند؛ سوزوگداز دارند؛ توبه می‌کنند و هرگز فکر نمی‌کنند که روزی این توبه را بشکنند؛ اما دوباره می‌شکنند. دوباره، سه باره، ده باره. در حدیث داریم که این اگر در تمام توبه شکستن ها سوز و گداز واقعی داشته باشد، در نهایت بر شیطان پیروز می‌شود.

بقیه نوعاشم میشه بذارید؟

سلام من فکر میکردم تنها گناهی که خدا نمی بخشه اغرار به گناه
درسته؟:Mohabbat:

میگم شاید یکی از این گناهان تکبر باشه

سلام به تمامی کسانی که قبل از گناه هراسانند وبعد ان پشیمان !
همه ما گناهکاریم ولی چون تو این سایت هستیم رو به سوی تکامل حرکت خواهیم کرد
گناهان بر گرفته از نقایص ما هستن هر چه بیشتر در جهت رفع نقایص اخلاقیمان حرکت
کنیم و به محسناتمان بیافزاییم خیلی کمتر در شرایط و معرض گناه قرار میگیریم اما همین
طور که دوستمون فرمودن درک و فهم ما از بخشش خداوند در همین حد است که این چند
گناه را خداوند چطوری میبخشد / واقعا که گناهان بزرگی هستند اما دوستان به این چند کلام
توجه بفرمایید{بسم الله الرحمن الرحیم } نه چیز دیگری. ما هر قدر از مهربانی خداوند بدانیم
حتی به اندازه ارزنی در مقایسه با جهان بیشتر عقلمان قد نمی دهد:shadi:

باسلام
در مورد بند 4
شرایط در محیط کاری و برای روشن شدن حقایق اگر باشد چه صورتی پیدا می کند

سلام

بزرگترین گناه ناامیدی از رحمت و مغفرت خداست. امیدوارم که هیچوقت از رحمت خدا غافل نشیم چون گناهی بزرگتر از ناامیدی از رحمت خدا نیست. التماس دعا

سلام ممنون
درسته الان هستند افرادی از هر قماش که بردن آبرو برایشان لذت و افتخار محسوب میشود

با سلام خدمت دوستان عزیز

پیشنهاد میدم برای مورد اول (عمدا نماز نخواندن) حتما یه سر به این تاپیک های خوب بزنید.
مخصوصا 2 تاپیک اول دارای پستهای خلاصه شده ی نموداری هستن که بوسیله ی آنها خیلی سریع میشه از کل مطلب سردر آورد.

http://www.askdin.com/showthread.php?t=8923&page=4

http://www.askdin.com/showthread.php?t=11514

http://www.askdin.com/showthread.php?t=10815

http://www.askdin.com/showthread.php?t=9160

به نام خدا

با سلام

پیشا پیش عذر میخوام اگه این مورد مربوط به این تاپیک نمیشه

"تجاوز از حدود الهى" رو اگه مساوی "نافرمانى از خدا" بودنیم در این صورت هر گناهی که خدا مارو از اون منع کرده شامل میشه پس همه گناهکاران مستوجب عذاب ابدی میشن؟ :Gig:

و بعد "احاطه بدكردارى" منظور تکرار یک گناه و عادی شدن اون گناه برای فرده؟ مثل کسانی که هر روز دروغ میگند؟ :khandeh!: پس اونوقت گناه پیشگی چی معنی میشه؟ :Gig:

و سوم اینکه بین این همه اعمال زشت و گناه چرا "رباخوارى" پررنگ بیان شده؟ یعنی کسی مثلا رشوه میده گناهش کمتر از ربا خواره قید نشده بعنوان عذاب دائمی؟ با این وضع که اکثر بانک های ما رباخوارند ما باید چیکار کنیم؟ :khandeh!:

[="Tahoma"][="Navy"]

mnsy;145508 نوشت:
"تجاوز از حدود الهى" رو اگه مساوی "نافرمانى از خدا" بودنیم در این صورت هر گناهی که خدا مارو از اون منع کرده شامل میشه پس همه گناهکاران مستوجب عذاب ابدی میشن؟

با سلام و عرض ادب
در مورد آیه شریفه که سخن از تجاوز از حدود الهی است(نساء/14)، باید توجه داشت که تجاوز از حدود الهی که مساوی با جاودانگی در آتش قرار گرفته، انجام دادن هر گناهی نیست، بلکه طبق تفاسیر و روایات، تجاوز از جمیع حدود الهی است نه یک گناه، بلکه معتزلی ها می گویند اگر کسی یک کبیره انجام داد از دایره ایمان خارج شده و خالد در جهنم است، در واقع این صفت، صفت کفار است نه هر کسی که گناه، انجام می دهد.
کسی که توبه می کند، حتما از دایره آیه خارج است.(بحار الأنوار (ط - بيروت) ؛ ج‏8 ؛ 239)
mnsy;145508 نوشت:
و بعد "احاطه بدكردارى" منظور تکرار یک گناه و عادی شدن اون گناه برای فرده؟ مثل کسانی که هر روز دروغ میگند؟ پس اونوقت گناه پیشگی چی معنی میشه؟

اما در مورد احاطه گناه، باید گفت که طبق تفاسیر و روایات اهل بیت علیهم السلام، احاطه بر گناه به معنای تکرار و عادی شدن نیست، بلکه درکتاب شریف کافی می فرماید: این آیه در مورد کسی است که امامت امیرالمومنین علیه السلام را انکار کند.( الكافي (ط - دارالحديث) ؛ ج‏2 ؛ 405)
[="black"]عَنْ أَحَدِهِمَا عليهما السلام فِي قَوْلِ اللَّهِ جَلَّ و عَزَّ: «بَلى‏ مَنْ‏ كَسَبَ‏ سَيِّئَةً وَ أَحاطَتْ‏ بِهِ‏ خَطِيئَتُهُ‏» قَالَ: «إِذَا جَحَدَ إِمَامَةَ أَمِيرِ الْمُؤْمِنِينَ عليه السلام‏ «فَأُولئِكَ‏ أَصْحابُ‏ النَّارِ هُمْ‏ فِيها خالِدُونَ‏»».[/]
همچنین در تفسیر صافی آمده است که منظور از احاطه بر گناه این است که شخصی گناهی انجام دهد که او را از تمامی دین خدا خارج کرده و از ولایت الهی خارج شود، از عذاب الهی ایمن گردد و این مقام برای مشرک و کافر است و کسی که نبوت رسول الله(ص) و ولایت علی ابن ابیطالب(ع) و خلفای ایشان را انکار کند.(تفسير الصافي ؛ ج‏1 ؛ 149)
همچنین این تفسیر از حضرات معصومین نیز نقل شده است.
[="black"]قال الإمام (عليه السلام): «السيئة المحيطة به هي التي تخرجه عن جملة دين الله، و تنزعه عن ولاية الله، و ترميه في سخط الله، و هي الشرك بالله، و الكفر به، و الكفر بنبوة محمد رسول الله (صلى الله عليه و آله)، و الكفر بولاية علي بن أبي طالب (عليه السلام)، كل واحدة من هذه سيئة تحيط به، أي تحيط بأعماله فتبطلها و تمحقها فَأُولئِكَ‏ عاملو هذه السيئة المحيطة أَصْحابُ‏ النَّارِ هُمْ‏ فِيها خالِدُونَ‏.(البرهان في تفسير القرآن ؛ ج‏1 ؛ 260)
" وَ أَحاطَتْ‏ بِهِ‏ خَطِيئَتُهُ‏" أي استولت عليه و شملت جملة أحواله حتى صار كالمحاط بها لا يخلو عنها شي‏ء من جوانبه، و هذا إنما يصح في شأن الكافر لأن غيره إن لم يكن سوى تصديق قلبه و إقراره لسانه فلم تحط الخطيئة به، فلذلك قسرها السلف بالكفر.( مرآة العقول في شرح أخبار آل الرسول ؛ ج‏5 ؛ 106)[/][/]

موضوع قفل شده است