همه گویند مولای جهان کو؟ امام و پادشاه انس و جان کو؟ خدایا!یوسف زهرا نیامد برای مستعینان ،مستعان کو؟
می کنم بر آسمان هر شب دعا تا که بینم یار را در چهر ماه می گذارم روی خود را بر زمین تا به من لطفی کند حق اله
با رنگ و بوی مهدی دنیا صفا گیرد از جای پای او غشق،درس وفا گیرد هر کس شناخت او را،پویا و ماندنی شد در دولت محبت ،راه بقا گرفته
مهر تو در دل من جا کرده عشق تو آمده حاشا کرده شاد کرده دلم را یادت عقده ی قلب مرا وا کرده
ای که هستی امید آینده مهربانی و ماه تابنده هادی امتی و رهبر دین رهنمایی به هر چه جوینده
رسد شادی من به آسمان ها دوباره نیمه ی شعبان رسیده بشارت داد هاتف شیعیان را: زمان شادی قرآن رسیده
ای آنکه تو را خوانیم با یاد خدا!مهدی! با عشق تو می گوییم بر دوست ثنا، مهدی! لبریز دل شیعه از مهر تو می باشد با مهر تو من ایمان دارم به خدا،مهدی!
صبا!از من سلامی بر حضور حضرت مهدی به جای من تماشا کن به نور حضرت مهدی بگو از قول ما او را که شیعه،ناتوان گشته چه گردد گرفتد بر ما عبور حضرت مهدی
گویم به جای خلوت من بر خدای مهدی که حاضرم دهم جان در زیر پای مهدی یا رب! به من نشان ده سرچشمه ی بقا را یک جرعه ای بنوشان ز آب بقای مهدی
مرا دردی است ،درمانم تو باشی عزیز بهتر از جانم تو باشی تویی برتر ز موجودات هستی منم مور و،سلیمانم تو هستی
تا چند عاشقانت با اشک و آه؟تا کی؟ عمری به جستوجویت پویای راه؟تا کی؟ جمعی به خلوت آیند تا اشک شوق ریزند جمعی در این میانه در اشتباه تاکی؟
ای که هستی آفتاب زندگی! مایه ی امیدی و رخشندگی جلوه ی تو از زمین تا آسمان نور بخشد بر همه جای جهان
بیا،ای مهربان! کن مهربانی برای مومنان تا می توانی بیا که شیعیان در انتظارند بیا تا خود بیاید شادمانی
من از این شادم که تو یار منی ز این که در دنیا تو سردار منی من ندارم مشکلی محنتی چون که می دانم هوادر منی
ای منظر زیبای زمان!گاه نگاهی ای لطف خدای دو جهان!گاه نگاهی ای آنکه وکیلی زخدا بر همه الطاف! خوش باد که باشی به میان،گاه نگاهی
الا ای یوسف زهرا! چرا پس تو نمی آیی؟ تو هستی غمگسار ما، چرا پس تو نمی آیی؟ تویی گمگشته ی دنیا،منم قطره، تو دریا برای تابش دلها ،چرا پس تو نمی آیی؟
الا ای حجت رحمان!کجایی؟ الا ای صاحب دوران!کجایی؟ جهان بر جان تو بسته است،آری جهان جمله در یک جان،کجایی؟
سلامم بر تو ،ای نور خدایی! یقین دارم که تو در فکر مایی ولی الله اعظم در جهانی امام و رهنما و پیشوایی
ای که زدیده غایبی!گنج نهان ما تویی زمام امر در کفت،میر زمان ما تویی لطف خدا به سوی تو لحظه به لحظه می رسد رحم بکن به حال ما،یار و عوان ما تویی
رهنمای جان ما،جانا!تویی سرور و سلطان ما،جانا!تویی مهر تو در جان ما جا کرده است عشق در افشان ما،جانا!تویی
[="darkgreen"]در ازل پرتو حسنت ز تجلی دم زد عشق پیدا شد و آتش به همه عالم زد
جلوه‌ای کرد رخت دید ملک عشق نداشت عین آتش شد از این غیرت و بر آدم زد[/]
کاربر مهمان خوش آمدید
کاربر مهمان خوش آمدید
همه گویند مولای جهان کو؟
امام و پادشاه انس و جان کو؟
خدایا!یوسف زهرا نیامد
برای مستعینان ،مستعان کو؟
می کنم بر آسمان هر شب دعا
تا که بینم یار را در چهر ماه
می گذارم روی خود را بر زمین
تا به من لطفی کند حق اله
با رنگ و بوی مهدی دنیا صفا گیرد
از جای پای او غشق،درس وفا گیرد
هر کس شناخت او را،پویا و ماندنی شد
در دولت محبت ،راه بقا گرفته
مهر تو در دل من جا کرده
عشق تو آمده حاشا کرده
شاد کرده دلم را یادت
عقده ی قلب مرا وا کرده
ای که هستی امید آینده
مهربانی و ماه تابنده
هادی امتی و رهبر دین
رهنمایی به هر چه جوینده
رسد شادی من به آسمان ها
دوباره نیمه ی شعبان رسیده
بشارت داد هاتف شیعیان را:
زمان شادی قرآن رسیده
ای آنکه تو را خوانیم با یاد خدا!مهدی!
با عشق تو می گوییم بر دوست ثنا، مهدی!
لبریز دل شیعه از مهر تو می باشد
با مهر تو من ایمان دارم به خدا،مهدی!
صبا!از من سلامی بر حضور حضرت مهدی
به جای من تماشا کن به نور حضرت مهدی
بگو از قول ما او را که شیعه،ناتوان گشته
چه گردد گرفتد بر ما عبور حضرت مهدی
گویم به جای خلوت من بر خدای مهدی
که حاضرم دهم جان در زیر پای مهدی
یا رب! به من نشان ده سرچشمه ی بقا را
یک جرعه ای بنوشان ز آب بقای مهدی
مرا دردی است ،درمانم تو باشی
عزیز بهتر از جانم تو باشی
تویی برتر ز موجودات هستی
منم مور و،سلیمانم تو هستی
تا چند عاشقانت با اشک و آه؟تا کی؟
عمری به جستوجویت پویای راه؟تا کی؟
جمعی به خلوت آیند تا اشک شوق ریزند
جمعی در این میانه در اشتباه تاکی؟
ای که هستی آفتاب زندگی!
مایه ی امیدی و رخشندگی
جلوه ی تو از زمین تا آسمان
نور بخشد بر همه جای جهان
بیا،ای مهربان! کن مهربانی
برای مومنان تا می توانی
بیا که شیعیان در انتظارند
بیا تا خود بیاید شادمانی
من از این شادم که تو یار منی
ز این که در دنیا تو سردار منی
من ندارم مشکلی محنتی
چون که می دانم هوادر منی
ای منظر زیبای زمان!گاه نگاهی
ای لطف خدای دو جهان!گاه نگاهی
ای آنکه وکیلی زخدا بر همه الطاف!
خوش باد که باشی به میان،گاه نگاهی
الا ای یوسف زهرا! چرا پس تو نمی آیی؟
تو هستی غمگسار ما، چرا پس تو نمی آیی؟
تویی گمگشته ی دنیا،منم قطره، تو دریا
برای تابش دلها ،چرا پس تو نمی آیی؟
الا ای حجت رحمان!کجایی؟
الا ای صاحب دوران!کجایی؟
جهان بر جان تو بسته است،آری
جهان جمله در یک جان،کجایی؟
سلامم بر تو ،ای نور خدایی!
یقین دارم که تو در فکر مایی
ولی الله اعظم در جهانی
امام و رهنما و پیشوایی
ای که زدیده غایبی!گنج نهان ما تویی
زمام امر در کفت،میر زمان ما تویی
لطف خدا به سوی تو لحظه به لحظه می رسد
رحم بکن به حال ما،یار و عوان ما تویی
رهنمای جان ما،جانا!تویی
سرور و سلطان ما،جانا!تویی
مهر تو در جان ما جا کرده است
عشق در افشان ما،جانا!تویی
[="darkgreen"]در ازل پرتو حسنت ز تجلی دم زد
عشق پیدا شد و آتش به همه عالم زد
جلوه‌ای کرد رخت دید ملک عشق نداشت
عین آتش شد از این غیرت و بر آدم زد[/]