ஐஇ:: دعوت از کاربران شاعر اسکدین ::இஐ

ماشین مشتی ممدلی*** نه بوق داره نه صندلی!

تو ذوقم نزنید که استعدادم تو نطفه خفه میشه.

معنیش خط به خط میشه:
نام کاربریم شما رو به فکر فرو برده. غیر ارادی در تلاشید به افکار من پی ببرید. احساس میکنید از اطرافم خسته شدم و از آدما بیزارم! و اینکه من خسته ام نمی تونم پا به پای شما بدوم. قفسم اصلا تنگ نیست خیالتون تنگ ببخشید جمع.
هزاران ملک یا لبیک آماده قیام من هستند تا از قفس بیرون بیام. اما نمی یام.
نسیم می آمد اما بنده نام کاربریم فرق داشت اون عطر رو میداد خدمت محفل دوستان.
این قسمت ناز شصتت (دلبر و آن چهچه مرغ خرامان درونش)

بسه دیگه واسه امروز خیلی کالبد شکافی کردی بنده رو ممنونم :Gol:

سلام
ممنون
منتظر شعر شما هستم
يا علي:Gol:[HL] ««گل لیلا»»

[/HL]

[HL]

به نام خدا

طنزی تلخ با دستکاری اشعار فریدون مشیری جسارتا:

.................................................. ...................................

تو كیستی، كه من اینگونه بی تو بی تابم؟

نمی شناسیش؟ اینجاست لپ تاپم

تو چیستی، كه من از موج هر تبسم تو

سحر شده اما هنوز بی خوابم

من از كجا سر راه تو آمدم ناگاه!

امان از این نت و وب گردی بیگاه

مدام پیش نگاهی، مدام پیش نگاه!

مرا اسیر خویش کرده ای وبگاه

كه ذره های وجودم تو را كه می بینند

به طور عجیبی بی اراده می شینند

به من بگو كه مرا از دهان شیر بگیر!

ولی نگو که برو سایت دیر به دیر

بگو برو جگر كوه قاف را بشكاف!

ولی مگو که جوان تا کی ای چنین الّاف

ترا به هر چه تو گویی، به دوستی سوگند

که گریه نما نیست موقع لبخند!!!!!!!!

[="Tahoma"][="Black"]

اجازه بفرمایید حقیر هم عرایضی داشته باشم :

تو كیستی، كه من اینگونه بی تو بی تابم؟

نمی شناسیش؟ اینجاست لپ تاپم
بدون او تو چه دانی که سخت بی تابم !

تو چیستی، كه من از موج هر تبسم تو

سحر شده اما هنوز بی خوابم
از آن تبسم که داده باده نابم!

من از كجا سر راه تو آمدم ناگاه!

امان از این نت و وب گردی بیگاه
که برده امانم بمانده ام در راه !

مدام پیش نگاهی، مدام پیش نگاه!

مرا اسیر خویش کرده ای وبگاه
که از سر شب تا به صبح کرده نگاه

كه ذره های وجودم تو را كه می بینند

به طور عجیبی بی اراده می شیند
در آن زمان است که احترام می بیند !

به من بگو كه مرا از دهان شیر بگیر!

ولی نگو که برو سایت دیر به دیر
که تو نتوانی بیگریم از شیر!

بگو برو جگر كوه قاف را بشكاف!

ولی مگو که جوان تا کی ای چنین الّاف
اگر چنین تو بگویی زدی به من هم لاف!

ترا به هر چه تو گویی، به دوستی سوگند

که گریه نما نیست موقع لبخند!!!!!!!!
دور باشد وجود نازکت ز گزند

[/]

سلام دوستان
اهل شوخی با شاعران هستید ؟
اگه به برخی اشعارتون کسی پاسخ طنز بده دلگیر نمیشین ؟
برای مثال شعری از حافظ را باهاش شوخی می کنم :
فکر بلبل همه آنست که گل شد یارش ( از حافظ)
بخت ما را بنگر کاین همه خُل غمخوارش

هر کجا سرزدم از بخت بد و اقبالم
چسب دیدم زده بر بینی پُر مقدارش:khaneh:

شوخی با شعر سرکار شهره :

تا از آن پس یاد آری این نهیب از جمله یاران
دست برداری تو قبل از آنکه ریزد آبرویت:khaneh:

زدست داده اختیار خویش چو بینم جمال ترا
به شیون وشینم ، چو طفل بی مادر و بابم

گناه من خسته دل چه بود در این رهگذر
که اسیر اینهمه دستگاههای نابابم

به نام خدا

با سلام

شرایط سرودن شعر طنز
.................................................. .............

طنز فاخر گوی تا درسی بود بی رنج و درد

بی تقلب بی کلک بی واهمه بی روی زرد

طنز یعنی قالبی دلخواه و زیبا و شکیل

بی تکلف در فعول و فاعلات و هم فعیل

بایدت معنای خوبی باشد اندر شعرهات

مثل فرزندان خوب و صالحی با اُمهات

ورنه شوخی با مخاطب کو شود آزرده دل

شاید این تاپیک را اندوده گرداند به گِل(1)

پ.ن

(1) توسط مدیران محترم

جاری که کشیدش نبُود جار کشانش
ان کس که به جار است بشیند سرجایش

فکاه شدن در قلم اسک نگنجد
در کاه شدن در حرم دین به چنین سوی نگنجد

واجی که زبان حق شود در اسک بگنجد
ان واج دگر در حرم دین به چنین واج نگنجد

در کوی و حرم اسک اگر با عشق بیاید
دیگر سخن دین در حرم اسک بیاید

این جان که رود شاه شدن کار نیابد
درویش به شاهی شدنش کار ندارد

چندی به جهان شاه شدن ارز ندارد
با روز دگر کاه شدن فرق ندارد

درویشی و عاشقی
شاهی شدنش عشق بیابد؟هرگز!
راهی شدنش راه بیابد؟هرگز!

بریان کندش هر نفسش سوی غذایی
ان شاه به سان سگ کان سوی رهایی؟

نی نی که اسیر است به خوردن جسد و گوشت
ان روز دگر در هوس و نفس بیاید شکمش در عطش و خوک

ان شاه که زاید شکمش خوک بیاید
در چشم ورزیرش کندش صورتی از ماه بیاید

نی نی که وزیرش به جز ان خوک ندیدش
از ترس سرش هرچه سراید به جز ان صورتکِ خوک ندیدیش

بر صورت این جمال من چه دیدی بر دل
بر سان وزیر شاه چه سرودی این دل

درویش اگر به سر کند چندی شکم به کاهی
هر روز به سرکند با روح جوان به شاهی

ان می که شاهانش خورد در زبل چاه است
ان می درویشان خورد در صدر ماه است

باشاهان به بهرود

رقاص شاهان
رقصی که شاهانش کند جز رقص پا نیست
رقصی که درویشان کند در حور و پا نیست

رقصی به سوی حق برد چون ماهرویان
درویش اگر حالی شود رقصان کند هر ماهرویان

ان شاه که رقصان شودش بر در ابلیس
ابلیس به رقاص بیاید شودش همزن ابلیس

بر دل شاهان نگر چون به گدایی رود
ان دل درویش بین زان که به شاهی رود
***********
رخسار کلامم همه گوی است و سیاهی
در چشم جماعت به جهنم رود و سوی سیاهی

ان دل که کشیدم به سر خون بکشیدم
با اشک دلم صورتی از ماه سرخین کشیدم

ان چشم که گریان شودش سوی خدایی
ان دل که به خونان شودش سوی الهی

خون دل شده ام تا سر دینش بکشیدم
تا صورت و جانم به در دین بکشیدم

دیگر مپرس ار حال و روی صورتم
دلی خون شود هرانکس که بیند ان صورتم

گفتم اینها را که شاگردی کنم
تا بگیرم از بزرگی چون تو درس

باورم کن بی تقلب گفته ام
چون زلالی بوده ام بی خوار و خس

آخر آن فعل و فعول و فاعلات
تا کنون نشنیده بودم من ز کس

تو نمی بینی چو طفلم بی پناه
کن ترحم ، پس به حال من تو رَس

آنچه فرمودی ز اندود و ز گِل
اخذ بنمودی رفیق ، از من نَفَس

معر ما را شعر، شرم آید از آن

یک مخاطب نیست در معرم،بدان!

این تاپیک الحمد بیت شاعر است

ناشیانه شعر گفتن نادر است

هم شما و هم بقیه اوستاد

بخت ما را بین که اینجا اوفتاد

راه گم کردم به اینجا آمدم

ورنه در این جمع بودن، نایدم

به نام خدا

شعر طنز:شوخی با خانم مدیری

که به بنده تذکر دادند

چرا در شعرت نام یکی از خانمهای سایت

را بردی و او را مخاطب قرار می دهی!!!!

..............................................................

مدیر نازنین حذف و تذکار

مدیر این تاپیک اینجاست انگار

سروده شعری اندر وصف یاری

نموده نام او پنهان،آری!!!!!!

بیا تذکار گویش یا بگیرش

و یا خواهی نمایی خود اسیرش

که دیگر اینچنین خبطی نشاید

رفیقان را چنین وصفی نباید

مرا تذکار گفتی نوبت اوست

کنون گر مایلی بِکّن از او پوست

پ.ن

عذرخواهم سرکار......

مرا شرمنده از لطفت نمودی
چه زیبا از من ای والا سرودی

خداداند ندارم من لیاقت
که بر من دامن مهرت گشودی

تو در بزم صداقت با دلی پاک
چنین گوی رضایم را ربودی

رضا جان من بُوَم مدیونت ای دوست
که استاد زَبَر دستم تو بودی

[="Tahoma"][="Black"]عرض سلام و احترام خدمت همه شاعران و بزرگواران تاپیک :Gol:

عرض کلی بود و کوچک ، امیدوارم همه به دل بگیرند و کسی به دل نگیرد !

اگر داری تو ذوق شاعرانه
بشو همپای دلدار زمانه

مزن جانا ز عشق و عاشقی دم
بکامت ریز چندی شهد زمزم

به دل آویز یاد کربلا را
به طبعت یاد آور نینوا را

کنون که شاعری زیبا سرشتی
به ابیاتی دهان را کن بهشتی

بیاد آن شهیدی کو به میدان
فدا کرده به جانانش، سر و جان

نه تنها او فدا کرده سر و جان
که فرزندان و خویشان و عزیزان

خداوند عزیز و رب باری
ببین کرده برای او چه کاری

به رسم دیرپای هر زمانه
عزاداری به شکل خانه خانه

همه باشد امیدم ز حی داور
که عمرم را کنم با یاد او سر
:geryeh:
[/]

بشنو از نی چون حکایت می کند

ز بلخ و موحد سخن ساز کن
گل سرخ را نام اعجاز کن
دریغ است آن باغ بی گل شود
گدای سخن های بلبل شود
اگر من ز فردوس گویم سخن
گدای بود کارم ای ماه من
ولکن کماندار بلخ کهن
شکارش بود آهوان ختن

مرا ساز گویان که سازان شکن
به ساز و دهل تا که ماهان شکن

مرا یار گوید به یاران شکن
چه از حال گوید چه خواهان شکن

به بلبل نگفتش ز سازو دهل
به یاد سخن سوی فردوس و دهل

مرا دفتری هست حق و سخن
نبینی در ان مدح شاهان سخن

به عشق خدا هرچه بینم به از یاد ماهان سخن
هر ان عشق بینم به از طرد قوم و سخن

بکوبد به لحنی در ان قوم گوهر سخن
به ترک و عرب هر چه دارد بسازد سخن

مرا گفتنی نیست بهتر سخن
اگر حق نگویم به از لعن قومی سخن

.

بسم ربّ الفاطمه

هدیه به مولا علی علیه السلام
.............................................

حدّ ما نیست که گوئیم ثنای تو علی

جان ما چیست که گوئیم فدای تو علی

دست ما چون به قلم رفت و رسیدیم به تو

ننوشتیم کلامی که سزای تو علی

جز پیمبر که تواند که ثنایت گوید؟

که مرا خلق نمودند برای تو علی

گرچه من خاک کف پای سگ کوی توام

بسته ام چشم امیدی به عطای تو علی

اینهمه گرد و غبار از دل ما پاک نشد

پاک کن اینهمه را حق جلای تو علی

از همه قطع نمودیم امید و بستیم

دل به امید شفاعت به ولای تو علی

حبیبه

بارگاه دوست، جای جامه ی آلوده نیست

دل ز اسماء جلالش شهره جان آسوده نیست

گرچه او غفار و ستّار و رحیم است و ودود

معصیت را با محبت نسبتی، ای جان نبود

گر محبت داری و در آرزوی بخششی

ناز محبوب ازل را از چه رو کم می کشی؟

حافظ نیکو مقالم جمله ای در یاد کرد

سایه معشوق بر عاشق عَلَم بنیاد کرد

ما به او محتاج بودیم او به ما مشتاق بود

معصیت در محضرش کی شیوه ی عشاق بود؟

پ.ن

مصرع رنگی از حافظ

من گیج شدم اکنون خونت ز چه رو بر ماست؟

از چیست که رنجیدی؟دادت ز چه رو بر خاست؟

به نام خدا

گله از نفس امّاره به زبان طنز
.........................................

بیست سال بیش رفت، که من لاف می زنم

کز رهروان راه رسول خدا(ص) منم

وز یُمن عاطفت پیر می فروش

فهمیده ام کنون، که چه سان لاف می زنم

راه خدا سخت تر از راه جندق است

ای مرده شوی برد من و این راه رفتنم!

روزی هوای لباسی که بَر کُنم

روز دگر خیال طلایی به گردنم

بار دگر هوس کیف و کفش و لیف

یک ساعتی خیال بزرگی است،کین منم

در گوش دل ابلیس، مرتب کند فسوس

این راه مرد می طلبد گو که من، زنم

عمرم برفت و من به تحیّر که چون روم؟

بیرون ز حدّ نفس پلید تهمتنم.

پ.ن

مصرع رنگی شعر حافظ است.

سلام و عرض ادب
خيلي زيبا بود سپاسگزارم
طبع شعر خيلي خوبي داريد
براتون آرزوي موفقيت دارم
البته چون نام من برگرفته از حضرت علي اکبر عليه السلام هست اگر مايل بودين با اين مضمون هم غزلش کنيد زيبا خواهد شد
ممنون
يا علي:Gol:

عجب جایست اینجا :Moteajeb!:
پر از ذوق است اینجا:Gol:
افکار خوش پر گشته اینجا :Kaf:
عجب چیدم از انجا و اینجا:Gig:
خداقوت بگوئیم من در اینجا:Hedye:
که چیزی گفته باشم من در اینجا :Nishkhand:

نور خدایی تو بروی زمین
چون که در این بزم ، مقرّب شدی

نی که ز اَنساب ، حَسَب یافتی
پاک شدی ، خوب مهذّب شدی

آب حیاتی تو در این خاکِ مرگ
مُحیی هر جانِ مشرّب شدی

تیره که شد قلبِ گنه مردگان
صبحِ دعاگوی دلِ شب شدی

هر که بیاید تو جوابش دهی
نیک در این کار ، مجرّب شدی

بس که صفا داری و قلب زلال
جُرم که کردم ، تو معذّب شدی!

فاطمه را جلوه نمودی ز نو
در دو جهان ، ثانی زینب شدی

گر که ز "سجاد" شفاعت کنی
ناجی این عبد معذّب شدی

:Gol::Gol::Gol::Gol::Gol::Gol::Gol:

ولادت حضرت معصومه سلام الله علیها و روز دختر مبارک باد :Gol:

[="Tahoma"][="Navy"]بسم الله

میتوانی ، تو توانی
میتوانی ، پرتوانی
نه نیار تو توانی
خوب فکر کن در توانی
میتوانی ، میتوانی
تو همیشه پر توانی

ولادت حضرت معصومه سلام الله علیها و روز دختر مبارک باد :Gol:

[SPOILER]:Khandidan!: واقعا افتخار میکنم به خودم[/SPOILER][/]

شعرت ای جان صرف فعل اختیار و قدرت است

شعر شاید نیست،اما رایحه، خود حکمت است

هر کسی قدر توانش می تواند شعر گفت

لیک هر گز هیچکس چون تو، نتاند نکته گفت

گفتم این، تا ذوق شعرت همچنان جاری بود

نیست جای نا امیدی جای پُر کاری بود

با تقدیم احترام:Rose:

سرت به بندگی دوست تا ابد سر افراز است

تو کار خویش باکسی انداز کو سبب ساز است

بر من ای جان، این نُکَت بس نا گوار آید مگو

چیست جرمم باز گو ای نازنین نکته گو

دوستی را می پذیرم، اوستادی سهم تو

این تاپیک، فرخنده گشته از دلِ دل رحم تو

پ.ن

واقعا بابت لفظ تو از شما عذر خواهم

قافیه تنگ آمده بود و گرنه اینقدرها هم بی ادب نیستم:)

[="Tahoma"][="Navy"]

متن هایم را نبین،مال زمان کودکیست
ذوق و شور شاعری هم جا ماند در کودکی[/]

ای خدا شاعر بُدی و رو نمی کردی چرا؟

این همه ذوق و ادب وا گو نمی کردی چرا؟

از تواضع بود یا قابل نمی دانی مرا؟

در شمول لطف خود داخل نمی دانی مرا؟

آفرین بر چهره های پر فروغ اسک دین
شاعران جاودان و با نبوغ اسک دین

مفتخر گشتم که استادم چه با ذوق است نیز
افتخارم بیش ، زان افزون بلوغ اسک دین

کوه کندی که مگر حالت فرهادی و مجنون!!؟
یا مگر همچو زلیخا شده ای دلبر دلخون؟!!