یوم تبلی السرائر
تبهای اولیه
ستار بودن خداوند مخصوص این دنیا است یعنی دنیای مادی در روز قیامت همه چیز عین عالم شهوده و ظاهر و باطن نمایان است
اگر خداوند ستار العیوب است پس منظور از یوم تبلی السرائر چیست؟
مجموعه آثاراستادشهيدمطهرى
از خصوصياتى كه در مورد قيامت هست- كه قرآن كريم مكرر تصريح ميكند- اين مسأله است كه حقايق و بواطن ظاهر مىشوند، يعنى در دنيا چيزهايى ظاهر بود و چيزهايى مخفى، آن مخفيها از نهانگاه بيرون مىآيند و همه ظاهر مىشوند. در يك آيه داريم: يَوْمَ تُبْلَى السَّرائِرُ يعنى در روزى كه آن سريرهها [آشكار مىشود.]
مجموعهآثاراستادشهيدمطهرى ج27 649
سريره به معنى باطن است. مىگويند سريره هر كسى يعنى آن باطنِ باطنش؛ و از آن جهت به باطن سريره مىگويند كه سرّى و نهان و پنهان است. يَوْمَ تُبْلَى السَّرائِرُ. نه تنها سرائر انسان آشكار مىشود بلكه آن جهان جهانى است كه حقايق عالم در آن جهان به طور كلى مشهود است؛ انسان، هم بواطن و سرائر خودش را مشاهده مىكند هم سرائر عالم را. لهذا بعد فرمود: يَوْمَئِذٍ تُعْرَضونَ لاتَخْفى مِنْكُمْ خافِيَةٌ از شما هم چيزى پنهان نمىماند. در آيهاى مىخوانيم: يَوْمَ تُبَدَّلُ الْارْضُ غَيْرَ الْارْضِ وَ السَّمواتُ وَ بَرَزوا لِلَّهِ الْواحِدِ الْقَهّارِ (عين مضمون اين آيه است) روزى كه زمين تبديل مىشود به غير زمين، يعنى همين زمين تبديل مىشود به غير زمين يعنى چيز ديگرى، باطن اين زمين آشكار مىشود [و همينطور آسمانها] و همه ظاهر و هويدا و عرضه مىشوند براى ذات پروردگار يگانه.