گلچین احادیث معصومین ---> "فضائل اخلاقی"

تب‌های اولیه

3482 پستها / 0 جدید
آخرین ارسال

[="red"] فاصله میان حقّ و باطل[/]

[="seagreen"]«بَینَ الْحَقِّ وَ الْباطِلِ أَرْبَعُ أَصابِعَ، ما رَأَیتَ بِعَینَیكَ فَهُوَ الْحَقُّ وَ قَدْ تَسْمَعُ بِأُذُنَیكَ باطِلاً كَثیرًا.»[/]

بین حقّ و باطل به اندازه چهار انگشت فاصله است، آنچه با چشمت بینى حقّ است و چه بسا با گوش خود سخن باطل بسیارى را بشنوى.

[="red"] آزادى و اختیار انسان[/]

[="deepskyblue"]«مَنْ أَحالَ الْمَعاصِىَ عَلَى اللّهِ فَقَدْ فَجَرَ، إِنَّ اللّهَ لَمْ یطَعْ مَكْرُوهًا وَ لَمْ یعْصَ مَغْلُوبًا وَ لَمْ یهْمِلِ الْعِبادَ سُدًى مِنَ الْمَمْلَكَةِ، بَلْ هُوَ الْمالِكُ لِما مَلَّكَهُمْ وَ القادِرُ عَلى ما عَلَیهِ أَقْدَرَهُمْ، بَلْ أَمَرَهُمْ تَخْییرًا وَ نَهاهُمْ تَحْذیرًا.»[/]

هر كه گناهان را به خداوند نسبت دهد، به تحقیق، فاجر و نابكار است. خداوند به زور اطاعت نشود، و در نافرمانى مغلوب نگردد، او بندگان را مهمل و سرِخود در مملكت وجود رها نكرده، بلكه او مالك هر آنچه آنها را داده و قادر بر آنچه آنان را توانا كرده است مىباشد، آنان را فرمان داده تا به اختیار خودشان آن را بپذیرند و نهیشان نموده تا به اختیار خود بر حذر باشند.

[="red"] زهد و حلم و درستى[/]

[="royalblue"]« قیلَ لَهُ(علیه السلام) مَا الزُّهْدُ؟قالَ: أَلرَّغْبَةُ فِى التَّقْوى وَ الزَّهادَةُ فِى الدُّنْیا. قیل: فَمَا الْحِلْمُ؟ قالَ كَظْمُ الْغَیظِ وَ مَلْكُ النَّفْسِ. قیلَ مَا السَّدادُ؟ قالَ: دَفْعُ الْمُنْكَرِ بِالْمَعْرُوفِ.»[/]

از حضرت امام حسن مجتبى(علیه السلام) پرسیده شد كه زهد چیست؟فرمود: رغبت به تقوا و بىرغبتى در دنیا. سؤال شد حلم چیست؟ فرمود: فرو بردن خشم و تسلّط بر نفس. سؤال شد سداد و درستى چیست؟ فرمود: برطرف نمودن زشتى به وسیله خوبى.

[="red"]تقوا
[="mediumturquoise"][/]
«أَلتَّقْوى بابُ كُلِّ تَوْبَة وَ رَأْسُ كُلِّ حِكْمَة وَ شَرَفُ كُلِّ عَمَل بِالتَّقْوى فازَ مَنْ فازَ مِنَ الْمُتَّقینَ.»[/]

تقوا و پرهیزكارى سرآغاز هر توبه اى، و سرّ هر حكمتى، و شرف و بزرگى هر عملى است، و هر كه از با تقوایان كامیاب گشته به وسیله تقوا كامیاب شده است.

[="seagreen"] خلیفه به حقّ
[/]
[="purple"]«إِنَّمَا الْخَلیفَةُ مَنْ سارَ بِسیرَةِ رَسُولِ اللّهِ(صلى الله علیه وآله وسلم) وَ عَمِلَ بِطاعَةِ اللّهِ وَ لَعَمْرى إِنّا لاََعْلامُ الْهُدى وَ مَنارُ التُّقى.»[/]

خلافت فقط از آنِ كسى است كه به روش رسول خدا(صلى الله علیه وآله وسلم)برود، و به طاعتِ خدا عمل كند، و به جان خودم سوگند كه ما اهل بیت نشانه هاى هدایت و جلوه هاى پرفروغ پرهیزگارى هستیم.

[=1]

  • [="#800080"][="purple"] حقیقت كرم و دنائت[/]
  • [/]

  • [="mediumturquoise"]«قیلَ لَهُ(علیه السلام): مَا الْكَرَمُ؟قالَ: أَلاِْبْتِداءُ بِالْعَطِیةِ قَبْلَ الْمَسْأَلَةِ وَ إِطْعامُ الطَّعامِ فِى الَْمحَلِّ. قیلَ فَمَا الدَّنیئَةُ؟ قالَ: أَلنَّظَرُ فِى الْیسیرِ وَ مَنْعُ الْحَقیرِ.»[/]
  • از امام مجتبى سؤال شد: كرم چیست؟فرمود: آغاز به بخشش نمودن پیش از درخواست نمودن و اطعام نمودن در وقت ضرورت و قحطى. سؤال شد: دنائت و پستى چیست؟ فرمود: كوچك بینى و دریغ از اندك. [/list]
  • [/]

    [="red"]مشورت مایه رشد و هدایت[/]
    [="mediumturquoise"]
    «ما تَشاوَرَ قَوْمٌ إِلاّ هُدُوا إِلى رُشْدِهِمْ.»
    [/]
    هیچ قومى با همدیگر مشورت نكنند، مگر آن كه به رشد و كمالشان هدایت شوند.

    رفیق شناسى

    [="blue"]«قالَ الْحَسَن(علیه السلام) لِبَعْضِ وُلْدِهِ: یا بُنَىَّ لا تُواخِ أَحَدًا حَتّى تَعْرِفَ مَوارِدَهُ وَ مَصادِرَهُ فَإِذَا اسْتَنْبطْتَ الْخُبْرَةَ وَ رَضیتَ الْعِشْرَةَ فَآخِهِ عَلى إِقالَةِ الْعَثْرَةِ وَ الْمُواساةِ فِى الْعُسْرَةِ.»[/]

    امام حسن(علیه السلام) به یكى از فرزندانش فرمود: اى پسرم! با احدى برادرى مكن تا بدانى كجاها مىرود و كجاها مىآید، و چون از حالش خوب آگاه شدى و معاشرتش را پسندیدى با او برادرى كن به شرط این كه معاشرت، بر اساس چشم پوشى از لغزش و همراهى در سختى باشد.

    [="teal"] كار با توكّل[/]
    [="blue"]
    «لا تُجاهِدِ الطَّلَبَ جِهادَ الْغالِبِ وَ لا تَتَّكِلْ عَلَى الْقَدَرِ إِتَّكالَ المُسْتَسْلَمِ.»
    [/]
    چون شخص پیروز در طلب مكوش، و چون انسان تسلیم شده به قَدَر اعتماد مكن [بلكه با تلاش پیگیر و اعتماد و توكّل به خداوند، كار كن].

    [="red"] خویشاوند و بیگانه واقعى[/]
    [="#ff0000"][="green"]
    «أَلْقَریبُ مَنْ قَرَّبَتْهُ الْمَوَدَّةُ وَ إِنْ بَعُدَ نَسَبُهُ، وَ الْبَعیدُ مَنْ باعَدَتْهُ المَوَدَّةُ وَ إِنْ قَرُبَ نَسَبُهُ.»[/][/]

    خـویشاونـد كسـى است كـه دوستـى و محبّت، او را نـزدیك كرده باشد و اگـر چـه نـژادش دور بـاشد.و بیـگانـه كسـى است كـه از دوستـى و محبّت به دور است و گرچه نژادش نزدیك باشد.

    [="royalblue"] اعتماد به مقدَّرات الهى[/]
    [="#4169e1"][="slategray"]
    «مَنِ اتَّكَلَ عَلى حُسْنِ الاِْخْتِیارِ مِنَ اللّهِ لَهُ لَمْ یتَمَنَّ أَنـَّهُ فى غَیرِ الْحالِ الَّتى إِخْتارَهَا اللّهُ لَهُ.»[/][/]

    هر كه به نیك گزینى خداوند دلگرم باشد، آرزو نمىكند در وضعى جز آنچه خدا برایش برگزیده، باشد.

    [="red"] آثار رفت و آمد در مسجد[/]
    [="royalblue"]
    «مَنْ أَدامَ الاِْخْتِلافَ إِلَى الْمَسْجِدِ أَصابَ إِحْدى ثَمان:آیةً مُحْكَمَةً وَ أَخًا مُسْتَفادًا وَ عِلْمًا مُسْتَطْرَفًا وَ رَحْمَةً مُنْتَظِرَةً وَ كَلِمَةً تَدُلُّهُ عَلَى الهُدى أَوْ تَرُدُّهُ عَنْ رَدًى وَ تَرْكَ الذُّنُوبِ حَیاءً أَوْ خَشْیةً.»
    [/]
    هر كه پیوسته به مسجد رود به یكى از این هشت فایده مىرسد:1ـ نشانه اى استوار (فهم آیات الهى)،2ـ دوستى قابل استفاده،3ـ دانشى تازه،4ـ رحمتى مورد انتظار،5ـ سخنى كه به راه راستش كشد،6ـ یا سخنى كه او را از پستى برهاند،7ـ و ترك گناهان به خاطر شرم از خدا،8ـ یا ترك گناهان به خاطر خوف از خدا.

    [="red"] بهترین چشم و گوش و دل[/]
    [="royalblue"]
    «إِنَّ أَبْصَرَ الأَبـْصارِ ما نَفَذَ فِى الخَیرِ مَذْهَبُهُ، وَ أَسْمَعُ الاَْسـْماعِ ما وَعَى التَّذْكیرَ وَ انْتَفَعَ بِهِ، أَسْلَمُ الْقُلُوبِ ما طَهُرَ مِنَ الشُّبُهاتِ.»[/]

    همانا بیناترین دیده ها آن است كه در طریق خیر نفوذ كند، و شنواترین گوشها آن است كه پند و اندرز را در خود فرا گیرد و از آن سود برد، سالمترین دلها آن است كه از شبهه ها پاك باشد.

    [="red"] عاقل خیرخواه[/]
    [="deepskyblue"]
    «لا یغُشُّ الْعاقِلُ مَنِ اسْتَنْصَحَهُ.»[/]

    عاقل و خردمند به كسى كه از او نصیحت و اندرز خواهد، خیانت نكند.

    [="red"]عبادت و پرستش[/]

    [="royalblue"]«مَنْ عَبَدَ اللّهَ عَبَّدَ اللّهُ لَهُ كُلَّ شَىْء.»[/]

    كسى كه خدا را اطاعت و عبادت كند، خداوند همه چیز را مطیع او گرداند.

    [="red"] دعاى مستجاب[/]

    [="yellowgreen"]«أَنـَا الضّامِنُ لِمَنْ لَمْ یهْجِسْ فى قَلْبِهِ إِلاَّ الرِّضا أَنْ یدْعُوَ اللّهَ فَیسْتَجابُ لَهُ.»[/]

    كسى كه در قلبش جز رضا و خشنودى خدا خطور نكند، چون خدا را بخواند، من ضامن اجابت دعاى او هستم.

    [="purple"] فراگیرى و كتابت دانش
    [/]
    [="royalblue"]«تَعَلَّمُوا الْعِلْمَ فَإِنْ لَمْ تَسْتَطیعُوا حِفْظَهُ فَاكْتُبُوهُ وَ ضَعُوهُ فى بُیوتِكُمْ.»[/]

    دانش را فرا گیرید و اگر توانِ حفظ كردنش را ندارید آن را بنویسید و در خانههایتان بگذارید.

    [="royalblue"] نیكى و پرسش؟[/]
    [="yellowgreen"]
    «أَلشُّرُوعُ بِالْمَعْرُوفِ وَ الاِْعْطاءُ قَبْلَ السُّؤالِ مِنْ أَكْبَرِ السُّؤْدَدِ.»[/]

    آغاز نمودن به نیكى و بذل و بخشش، پیش از درخواست نمودن، از بزرگترین شرافتها و بزرگىهاست.

    [="royalblue"] اوّل سلام، آن گاه كلام
    [/]
    [="yellowgreen"]«مَنْ بَدَأَ بِالْكَلامِ قَبْلَ السَّلامِ فَلا تُجیبُوهُ.»[/]

    كسى كه پیش از سلام كردن، آغاز به سخن گفتن نماید، جوابش را ندهید!

    [="blue"]حقّ اهل بیت[/]

    [="#0000ff"][="mediumturquoise"]«وَ الَّذى بَعَثَ مُحَمَّدًا بِالْحَقِّ لا ینْتَقِصُ أَحَدٌ مِنْ حَقِّنا إِلاّ نَقَصَهُ اللّهُ مِنْ عَمَلِهِ.»[/][/]

    قسم به خدایى كه محمّد(صلى الله علیه وآله وسلم) را به حقّ برانگیخت، هیچ كس از حقّ ما اهل بیت چیزى را كم نكند، مگر آن كه خداوند از عملش چیزى را كم گرداند.

    [="teal"]على(علیه السلام)، دروازه ایمان[/]

    [="olive"]«إِنَّ عَلِیا بابٌ مَنْ دَخَلَهُ كانَ مُؤْمِنًا وَ مَنْ خَرَجَ مِنْهُ كانَ كافِرًا.»[/]

    على(علیه السلام) دروازه ایمان است، هر كه داخل آن شد مؤمن و هر كه خارج از آن شد كافر است.

    [="purple"]عقل و جهل[/]
    [="darkslateblue"]
    «لا غِنى أَكْبَرُ مِنَ الْعَقْلِ وَ لا فَقْرَ مِثْلُ الْجَهْلِ وَ لا وَحْشَةَ أَشَدُّ مِنَ الْعُجْبِ، وَ لا عَیشَ أَلَذُّ مِنْ حُسْنِ الْخُلْقِ.»[/]

    هیچ بىنیازىاى بزرگتر از عقل و هیچ فقرى مانند جهل و هیچ وحشتى سختتر از خودپسندى و هیچ عیشى لذّت بخشتر از خوش اخلاقى نیست.

    [="purple"] روى آوردن به چه كسى؟
    [/]
    [="seagreen"]«لا تَأْتِ رَجُلاً إِلاّ أَنْ تَرْجُوَ نَوالَهُ أَوْ تَخافَ بَأْسَهُ أَوْ تَسْتَفیدَ مِنْ عِلْمِهِ أَوْ تَرْجُوَ بَرَكَتَهُ وَ دُعائَهُ أَوْ تَصِلَ رَحِمًا بَینَكَ وَ بَینَهُ.»[/]

    نزد كسى مرو، مگر آن كه به بخشش او امیدوار، یا از قدرتش بیمناك، یا از دانشش بهره مند، یا به بركت و دعایش امیدوار باشى، یا آن كه بین تو و او پیوند خویشاوندىاى باشد.

    [="royalblue"]تعلیم و تعلّم
    [/]
    [="red"]«عَلِّمِ النّاسَ عِلْمَكَ وَ تَعَلَّمْ عِلْمَ غَیرِكَ.»[/]

    مردم را با دانشت، دانش بیاموز و خود نیز دانش دیگران را فراگیر.

    [="royalblue"]نقش عقل، همّت و دین[/]

    «لا أَدَبَ لِمَنْ لا عَقْلَ لَهُ، وَ لا مُرُوَّةَ لِمَنْ لاهِمَّةَ لَهُ، وَ لا حَیاءَ لِمَنْ لا دینَ لَهُ.»

    كسى كه عقل ندارد، ادب ندارد و كسى كه همّت ندارد، جوانمردى ندارد و كسى كه دین ندارد، حیا ندارد.

    [="royalblue"] عقاب و ثواب مضاعف[/]

    [="olive"]«وَ اللّهِ إِنّى لاََخافُ أَنْ یضاعَفَ لِلْعاصى مِنَّا الْعَذابُ ضِعْفَینِ وَ أَرْجُوا أَنْ یؤْتِىَ الُْمحْسِنَ مِنّا أَجْرَهُ مَرَّتَینِ.»[/]

    به خدا قسم من ترس از آن دارم كه عذاب گناهكاران از ما اهل بیت دو چندان گردد، و امید آن را دارم كه نیكوكار از ما اهل بیت نیز پاداشش دو برابر باشد.

    [="red"] همراهى با مردم[/]

    «صاحِبِ النّاسَ بِمِثْلِ ما تُحِبُّ أَنْ یصاحِبُوكَ.»

    [="royalblue"]چنان با مردم مصاحبت داشته باش كه خود دوست دارى به همان گونه با تو مصاحبت كنند.[/]

    [="red"] دنیا، سراى عمل[/]

    [="royalblue"]«أَلنّاسُ فی دارِ سَهْو وَغَفْلَة یعْمَلُونَ وَ لا یعْلَمُون فَإِذا صارُوا إِلى دارِ الاْخِرَةِ صارُوا إِلى دارِ یقین یعْلَمُونَ وَ لا یعْمَلُونَ.»[/]

    مردم در این دنیا در سراى بىخبرى و غفلت به سر مىبرند، كار مىكنند و نمىدانند. وقتى كه به سراى آخرت رفتند، به خانه یقین مىرسند، آن گاه است كه مىدانند، ولى دیگر كار نمىكنند

    [="#4169e1"][="red"] شستشوى دستها قبل و بعد از غذ
    [/][/]
    [="blue"]«غَسْلُ الْیدَینِ قَبْلَ الطَّعامِ ینْفِى الْفَقْرَ وَ بَعْدَهُ ینْفِى الْهَمَّ.»[/]

    شستن دستها پیش از غذا، فقر را از بین مىبرد و بعد از غذا، غم و اندوه را مىزداید.

    [="red"] عوامل هلاكت آدمى
    [/]
    [="blue"]هَلاكُ النّاسِ فى ثَلاث: أَلْكِبْرُ، أَلْحِرْصُ، أَلْحَسَدُ.

    أَلْكِبْرُ بِهِ هَلاكُالدّینِ وَ بِهِ لُعِنَ إِبْلیسُ.

    أَلْحِرْصُ عَدُوُّ النَّفْسِ وَ بِهِ أُخْرِجَ آدَمُ مِنَ الْجَنَّةِ.

    أَلْحَسَدُ رائِدُ السُّوءِ وَ بِهِ قَتَلَ قابیلُ هابیلَ.[/]

    هلاكت و نابودى مردم در سه چیز است:كبر، حرص، حسد.

    تكبّر كه به سبب آن دین از بین مىرود و به واسطه آن، ابلیس، مورد لعنت قرار گرفت.

    حرص كه دشمن جان آدمى است وبه واسطه آن آدم از بهشت خارج شد.

    حسد كه سررشته بدى است و به واسطه آن قابیل، هابیل را كشت.

    [="red"] نشانه هاى مكارم اخلاق[/]

    «مَكارِمُ الاَْخْلاقِ عَشَرَةٌ: صِدْقُ اللِّسانِ وَ صِدْقُ الْبَأْسِ وَ إِعْطاءُ السّائِلِ وَ حُسْنُ الخُلْقِ وَ الْمُكافاتُ بِالصَّنائِعِ وَ صِلَةُ الرَّحِمِ وَ التَّذَمُّمُ عَلَى الْجارِ، وَ مَعْرِفَةُ الْحَقِّ لِلصّاحِبِ وَ قِرْىُ الضَّیفِ وَ رَأْسُهُنَّ الْحَیاءُ.»

    مكارمو فضائل اخلاق ده چیز است:1 ـ راستگویى، 2 ـ راستگویى در وقت سختى و گرفتارى، 3 ـ بخشش به سائل، 4 ـ خوش خُلقى، 5 ـ پاداش در مقابل كارها و ابتكارات، 6 ـ پیوند با خویشان، 7 ـ حمایت از همسایه، 8 ـ حق شناسى درباره دوست و رفیق، 9 ـ میهمان نوازى، 10 ـ و در رأس همه اینها شرم و حیاست.

    [="red"] پرهیز از تملّق و بدگویى[/]

    «قالَ(علیه السلام) لِرّجُل : إِیاكَ أَنْ تَمْدَحَنِى فَأَنـَا أَعْلَمُ بِنَفْسِى مِنْكَ أَوْتُكَذِّبَنِى فَإِنَّهُ لا رَأْىَ لِمَكْذُوب أَوْتَغْتابَ عِنْدِى أَحَدًا.»

    امام به شخصى فرمود : مبادا مرا ستایش كنى، زیرا من خود را بهتر مىشناسم، یا مرا دروغگو شمارى، زیرا دروغگو اندیشه و عقیده [ثابتى] ندارد، یا كسى را نزد من بدگویى نمایى.

    [="red"] ارزش دادن به آثار عبادت[/]

    «إِذا لَقِىَ أَحَدُكُمْ أَخاهُ فَلْیقَبِّلْ مَوْضِعَ النُّورِ مِنْ جَبْهَتِهِ.»

    هر گاه یكى از شما برادر خود را ملاقات كند، باید كه محلّ نور پیشانى (یعنى محلّ سجده) او را ببوسد.

    [="red"]- امید و پشتكار[/]

    «وَ اعْمَلْ لِدُنْیاكَ كَأَنـَّكَ تَعیشُ أَبَدًا، وَ اعْمَلْ لاِخِرَتِكَ كَأَنـَّكَ تَمُوتُ غَدًا، وَ إِذا أَرَدْتَ عِزًّا بِلا عَشیرَة، وَ هَیبَةً بِلا سُلْطان فَاخْرُجْ مِنْ ذُلِّ مَعْصِیةِ اللّهِ إِلى عِزِّ طاعَةِ اللّهِ عَزَّوَجَلَّ.»

    براى دنیایت چنان كار كن كه گویا همیشه زندگى مىكنى، و براى آخرتت به گونه اى كاركن كه گویا فردا خواهى مُرد، و اگر عزّتى بدون بستگان و شكوهى بدون سلطنت خواهى، از معصیت و نافرمانى خدا به طاعت و فرمانبرى خداوند عزّوجلَّ درآى.

    اگر امید نبود مادری فرزند نمی زاد و کسی درختی نمی نشاند. "حضرت محمد(ص)"

    امیدواری به خداوند، ارزشمندترین چیزها و نردبان عزت است. "امام جواد(ع)"

    :Ghamgin:

    از امروز میخوام احادیث زیبایی که شخصا به چشمم میخوره و برام زیبا هستند رو، به دوستای عزیزم تقدیم کنم

    هر کدوم از بزرگوارها که دوست داشتند میتوند توی این تاپیک با پستهای زیباشون بنده رو همراهی کنند...


    با آرزوی زندگی خوش تحت دستوارات ائمه معصومین
    :Gol::Gol::Gol:


    اولین حدیث رو تقدیم میکنم به دوستان خوبم(البته امشب حدیث رو مینویسم و فردا توضیحاتش رو اضافه میکنم)

    مولای متقیان علی (ع):

    "اذا شاب العاقلُ، شَبَّ عَقلُهُ"
    شخص خردمند، هنگامی که پیر شود، عقلش جوان میشود.


    راهی;152442 نوشت:
    اولین حدیث رو تقدیم میکنم به دوستان خوبم(البته امشب حدیث رو مینویسم و فردا توضیحاتش رو اضافه میکنم)

    مولای متقیان علی (ع):

    "اذا شاب العاقلُ، شَبَّ عَقلُهُ"
    شخص خردمند، هنگامی که پیر شود، عقلش جوان میشود.


    با سلام

    در رابطه با این حدیث دوست داشتم یه توضیح مختصر بدم .خالی از لطف نیست

    معمولا آدمهایی که اهل فعالیت علمی هستند ،وقتی سنشون بالا میره از میزان هوش و حواسشون چیزی کاسته نمیشه،درست برعکس مردم عادی که وقتی پیر میشن ،کم حواسی و آلزایمر سراغشون میاد

    من خودم به شخصه با همچین آدمهایی برخورد داشتم که باوجود بالا رفتن سنشون، لحظه ایی از دقتشون توی مباحث علمی کاسته نشده و همیشه آماده بودن برای بحث های علمی ؛به طوری که اگه ضعف جسمی سراغشون نیاد اصلا برای مباحث علمیشون تعطیلی نمیشناسن؛ وهمیشه ذهنشون آمده هست برای فعالیت علمی

    رفیقی داشتم توی موسسه کلام آیت اله سبحانی دامت براکاته میگفت یه شب با حضرت آقا جلسه داشتیم ساعت 10 شب که جلسه تمام شد ایشون فرمودند:

    "دیگه وقت دوستان رو نمیگیرم چون میدونم همه مثل بنده باید برن سر فعالیت علمیشون"

    این حرف رو چه موقع زدند ؟ساعت 10 شب که دیگه هرکی باشه دست از مباحث علمی میکشه و میره استراحت میکنه

    یه نکته دیگه هم که قابل ذکره اینه که شخص عالم وقتی سنش بالا میره لطافتش هم بیشتر میشه

    ما پیرمردهای زیادی رو دیدم که وقتی سنشون ، بالا میره دیگه حوصله هیچ چیز و هیچ کس رو ندارند و توی خیلی از مواقع بهانه گیرو حساس و تا حدودی سختگیر هم میشن ولی این ویژگی توی افرادی که اهل علم و تقوا هستند تا حدود زیادی برعکسه

    حضرت امام (ره)بهترین مثاله برای درک اینکه عالمان با تقوا، هرچی به پایان عمر نزدیک تر میشن ، روحیشون لطیف تر میشه .ایشون در برخورد با کودکان همیشه با توجه و با عطوفت بسیار برخورد میکردند

    از سید احمد آقا نقله که میگفتند: اواخر عمر شریف امام برای نماز شبشون ما حوله میدادیم دستشون چون دیگه دستمال برای پاک کردن اشکاشون کفاف نمیداد...

    و این یعنی اوج لطافت.....

    امام علی (ع):


    ما اَقرَبُ الدُنیَا مِنَ الذَّهَابِ و الشَیبَ مِنَ الشَبَابِ


    چه نزدیک است دنیا به نابودی(و تمام شدن) و (چه نزدیک است)جوانی به پیری

    حقیقت گناه نکردن در درک همین دو کلمه هستش

    ما خیلی از اوقات به این خاطر دست به گناه میزنیم چون که حقیقت این دنیا رو درک نکردیم.درک نکردیم که این دنیا رفتینه و برای هیچ کس حتی بهترین اولیاء خدا نمونده...

    در باب دنیا و مذمت اون، از مولای متقیان کلمات زیبایی وجود داره ولی یکی از اون کلماتش که به دل من خیلی اثر داشته این کلام نورانیشه که فرمود:

    "بنا کیند (دنیایتان را) برای خراب شدن"

    واقعیتش همینه که این دنیا برای هیچ کس باقی موندنی نیست و در پس این دنیا حقیقت آخرت نهفته هستش و اینکه ما باید پاسخگو باشیم

    فرمود بزرگترین باز دارند از گناه، یاد مرگه .یعنی اینکه این دنیا تمام میشه...

    حدیث 3

    امام علی (ع)


    "و لا تَجتَمِعُ عَزیمَةٌ و وَلیممَةٌ؛ ما اَنقَضَ الیَومَ لِعَزائِمِ الیَومِ ، و اَمحَی الظُلَمَ لِتَذاکِیر الهِمَم"

    تصمیم راسخ و سورچرانی(تن پروری)با هم جمع نمیشوند.چه بسیار خوابهای نیمه شب که تصمیمات روز را از بین میبرد و (چه بسیار)تاریکی های(فراموشی) که همت های بلند را نابود میکند

    در رابطه با این حدیث حرف زیاد میشه زد ولی قبل از هر توضیحی باید به یک نکته اشاره کرد و این نکته میتونه جالب هم باشه

    تاثیر هر کدوم از دو طرف حدیث که عزم راسخ باشه و راحت طلبی در طرف مقابل یه چیز حتمیه. این دو نه با هم جمع میشن و نه هر دو مرتفع میشن و از بین میرن. یکی از این دو ویژگی حتما در وجود آدم قرار داره

    انسان یا راحت طلبه و دیگه اگه راحت طلب باشه همت بلند نداره و عزم راسخ درش پیدا نمیشه یا اینکه آدم با اراده و مصممیه و از راحت طلبی گریزانه.

    در حدیث اومده که دنیا مزرعه آخرت هست پس باید این رو پذیرفت که حقیقت این دنیا با راحت طلبی و تن پروری سازگاری نداره.به کشاورزی که زمینش رو رها کرده باشه و اهل کار نباشه که کشاورز نمیگن...

    امام علی (ع) میفرمایند:

    با تن دادن به سستی و بی کاری ، چه دور است از اینکه به خوشبختی دست یابی

    تکه دوم حدیث هم طلبتون توی پست بعدی درباره اش حرف میزنم البته به قدر فهم خودم و باز هم میگم از نظرات دوستان درباره احادیث استفاده میکنیم

    با تشکر

    فرزانه;135961 نوشت:
    شستشوى دستها قبل و بعد از غذ

    «غَسْلُ الْیدَینِ قَبْلَ الطَّعامِ ینْفِى الْفَقْرَ وَ بَعْدَهُ ینْفِى الْهَمَّ.»

    شستن دستها پیش از غذا، فقر را از بین مىبرد و بعد از غذا، غم و اندوه را مىزداید.


    دوستان احادیثی که می نویسن رو بگین از چه شخصی هست و اگر امکانش بود منبع ذکر کنین

    حضرت محمد (ص) فرمودند : کسی که نماز را بدون عذر بجا نیاورد تا وقتش بگذرد ، اعمالش از بین میرود ، سپس فرمود : فاصله بین بنده و کفر ، ترک نماز است. (یعنی کسی که نماز را ترک کند کافر محسوب میشود) بحارالانوار جلد 82 صفحه 202

    امام صادق (ع) فرمودند : خداوند متعال فرمود : نماز کسی را می پذیرم که : 1- در مقابل عظمت من فروتنی کند. 2- از خواسته های نفسانی به خاطر من خود را دور کند. 3- روزش را با یاد من به پایان برد. 4-بر بندگانم بزرگی نفروشد. 5 - به گرسنه غذا دهد. 6 - برهنه را بپوشاند. 7 - به مصیبت دیده مهربانی کند. 8 - غریب را پناه دهد. فروغ حدیث جلد 1 صفحه 76

    امام صادق (ع) فرمودند : هنگامی که بنده ای سر وقت به نماز به ایستد و مراقب آن باشد به صورت پاره ای نور سفید بالا میرود و می گوید : تو مرا حفظ کردی خدا تو را حفظ کند ، ولی وقتی نماز را در وقتش نخواند و مراقب آن نباشد ، آن نماز بصورت لکه سیاه و تاریکی بر میگردد و می گوید : مرا ضایع کردی خدا تو را ضایع نماید. محجة البیضاء جلد 1 صفحه 340

    رسول گرامی (ص) فرمودند : نماز ستون دین است ، پس کسی که عمدا نمازش را ترک کند دینش را خراب کرده است و کسی که به اوقات نماز اهمیت ندهد داخل (( ویل )) خواهد شد و (( ویل )) محلی در جهنم است.خداوند در قرآن فرمود : (( ویل جای کسانی است که در نمازشان سهل انگاری میکنند ، سوره ماعون آیه 4 )) بحارالانوار جلد 82 صفحه 202

    حضرت علی (ع) :نزد خدا از همه بهتر باش در چشم خود از همه بدتر باش و در نظر مردم یکی از آنان باش این حدیث را عبدالله مسعود به این صورت ادا کرده : واجبات الهی را انجام ده تا از همه عابدتر باشی گناهان را ترک کن تا از همه زاهد تر باشی به قسمت خدا راضی باش تا از همه بی نیاز تر باشی.کتاب نصایح باب سوم پندهای سه گانه مولا علی (ع)

    پيامبر اکرم (صلی الله عليه و آله): •

    [=Traditional Arabic]إنَّ هذِهِ القُلوبَ لَتَصدَأُ كما يَصدَأُ الحَديدُ و إنَّ جَلاءَها قِراءَةُ القُرآنِ.
    دل‏ها زنگار مى‏گيرند، همان‏گونه كه آهن زنگ مى‏زند.و جلاى آن با قرائت قرآن است.

    بسم الله الرحمن الرحيم

    حضرت علي عليه السلام مي فرمايند

    هرکه با مردم الفت بگيرد مردم او را دوست مي دارند