رسول خدا صلی الله علیه وآله فرمود: هیچ روزی از ما نمی گذرد مگر این که چهار چیز بر چهار چیز دیگر می خندد. سؤال شد یا رسول الله آن ها کدامند. حضرت فرمودند: مرگ به آرزو؛ می‌خندد و قضا به قَدَر؛ و تقدیر به تدبیر؛ و روزی قسمت شده بر شخص حریص.
265
جابربن عبدالله انصاری میگوید: روزی نزد رسول خدا صلی الله علیه و اله بودم، که پيامبر صورتش را به سوی علی گردانید و فرمود: ای ابوالحسن! آیا به تو مژده‌ای ندهم؟ عرض کرد آری ای پیامبر خدا. پیامبر(ص) فرمود: اين جبرئيل است که از جانب خداوند عزّ و جلّ به من خبر مى‌دهد كه به دوستدار و شيعه تو هفت خصلت داده است: نرمى با او هنگام مردن، همدم داشتن در تنهايى، نور در تاريكى، امنيّت هنگام ترس، برابرى كفه ميزان اعمال، گذر از صراط و وارد شدن به بهشت هشتاد سال پيش از ورود ديگر مردمان. متن حدیث:
عَنْ جابربن عبدالله الانصاری قال کُنتُ ذاتَ یومٍ عندالنبی صلى الله عليه و آله اذ اقبل بوجهه علی علیّ‌بن ابی‌طالب فقال الا ابشرک یا ابالحسن قال: بلی یا رسول الله (صلی الله علیه و اله) قال هذا جَبرَئيلُ يُخبِرُني عنِ اللّه ِ جَلَّ جلالُهُ أنّه قد أعطى مُحِبَّكَ و شِيعَتَكَ سَبعَ خِصالٍ: الرِّفقَ عِندَ المَوتِ، و الاُنسَ عِندَالوَحشَةِ، و النورَ عندَ الظُّلمَةِ، و الأمنَ عِندَالفَزَعِ، و القِسطَ عِندَالمِيزانِ، و الجَوازَ عَلَى الصِّراطِ، و دُخولَ الجَنَّةِ قَبلَ سائرِ الناسِ مِن الاُمَمِ بثَمانينَ عاما.
[h=1]اهمیت فوق العاده بسم الله در آغاز کارها[/h] امام صادق عليه السلام : رُبَّما تَرَكَ بَعضُ شيعَتِنا فِى افْتِتاحِ أَمرِهِ بِسمِ اللّهِ الرَّحمنِ الرَّحيمِ فَـيَمْـتَحِنَهُ اللّه ُ بِمَكْروهٍ لِيُـنَـبِّهَهُ عَلى شُكرِ اللّه ِ وَ الثَّناءَ عَلَيهِ و يَمحَقُ وَ صَمةَ تَقصيرِهِ عِندَ تَركِهِ قَولَ بِسمِ اللّهِ الرَّحمنِ الرَّحيمِ؛
امام صادق علیه السلام فرمود : بسا كه يكى از شيعيان ما در آغاز كارى، بسم اللّه الرحمن الرحيم نمى گويد و به همين خاطر، خداوند، او را گرفتار چيزى ناخوشايند مى سازد تا به شكر و ثناى الهى متوجّه گردد و كوتاهى اش را در گفتن بسم اللّه ، جبران كند.
رسول خدا صلّى اللَّه عليه و آله و سلم فرمود كمترین مرتبه كفر اين است كه شخص از برادر مؤمن خود كلمه اى را بشنود و آن را نگهدارد تا يك روز رسوايش نمايد.
کلید نیل به هدف نهایی معرفت الله است. بدون شناخت خداوند تقرب به او امکان پذیر نیست و از این رو امام علی(ع) می‌فرماید: " اوّل الدّین معرفته؛ معرفت خدا سرآغاز دین است".(1)
1. نهج البلاغه، خطبه 1.
[="Verdana"][="Blue"]امام علي عليه السّلام فرمودند:
اِنَّ صِلَةَ الاَرْحامِ لَمِنْ موجِباتِ الاِسْلامِ وَ اِنَّ اللّهَ سُبْحانَهُ اَمَرَبِاِكْرامِها وَ اِنَّهُ تَعالى يَصِلُ مَنْ وَصَلَها وَ يَقْطَعُ مَنْ قَطَعَها وَ يُكْرِمْ مَنْ اَكْرَمَها؛
به راستى كه صله رحم از واجبات اسلام است و خداى سبحان، امر فرموده كه آن را گرامى بدارند و خداوند متعال با هر كس كه صله رحم كند، رابطه برقرار مى كند و با هر كس كه قطع رحم كند، قطع رابطه مى كند و هر كس كه صله رحم را گرامى بدارد، گرامى اش مى دارد.
غررالحکم، ح 3651
فضايل اخلاقي-صله رحم[/]
[="Verdana"][="Blue"]امام صادق عليه السّلام فرمودند:
ما نَعْلَمُ شَيْئا يَزيدُ فِي الْعُمْرِ اِلاّ صِلَةَ الرَّحِمِ، حَتّي اِنَّ الرَّجُلَ يَكونُ اَجَلُهُ ثَلاثَ سِنينَ فَيكونُ وَصولاً لِلرَّحِمِ فَيَزيدُ اللّه في عُمْرِهِ ثَلاثيْنَ سَنَةً فَيَجْعَلُها ثَلاثا وَ ثَلاثيْنَ سَنَةً، وَ يَكونُ اَجَلُهُ ثَلاثا وَ ثَلاثيْنَ سَنَةً فَيَكونَ قاطِعا لِلرَّحِمِ، فَيَنْقُصُهُ اللّه ثَلاثيْنَ سَنَةً وَ يَجْعَلُ اَجَلَهُ اِلي ثَلاثِ سِنينَ.
ما، غير از صله رحم، چيزي نمي شناسيم كه بر عمر بيفزايد، تا آن جا كه گاهي عمر كسي سه سال است، و وقتي كه اهل صله رحم مي شود، خداوند هم سي سال بر عمرش مي افزايد و آن را سي و سه سال مي كند و گاهي عمر كسي سي و سه سال است و قطع رحم مي كند و خداوند هم سي سال از عمر او مي كاهد و عمرش را به سه سال، كاهش مي دهد.
الكافي، ج 2، ص 152، ح 17
اخلاق و توصيه ها-صله رحم[/]
امير المؤمنين علیه السلام بزرگ ترين حسرت ها روز قيامت حسرت كسى است كه مالى را از غير راه اطاعت خدا به دست آورد و ديگرى آن را به ارث برده و در راه اطاعت خدا خرج کند و به سبب آن وارد بهشت شود؛ ولى شخص نخستين به وسيلۀ آن وارد دوزخ گردد. روضة الواعظين و بصيرة المتعظين، ج2، ص: 498
به عزت و جلال و عظمت وشكوه و بلندى جايگاهم سـوگـند, كه هيچ بنده مؤمنى
[=arial]خواست مرا بر خواست خودش مقدم ندارد[=arial], مـگـر ايـن كـه[=arial] شغل و زندگی او را روبراه کنم[=arial] و آسمان ها و زمين را ضامن روزى او قرار دهم و از پس تجارت هر تاجرى به فكر او باشم .
[=arial]کافی جلد 2 ص 137
در احادیث نبوی، به این نکته توجه داده شده است که علم و حکمت را هر جا و در دست هر کس پیدا کردید آن را فرا گیرید. رسول اکرم فرمود: «کلِمَةُ الحِکمَة ضالةُ الموُمِنِ فَحَیثُ وَجَدَها فَهُوَ اَحَقُ بِها؛ دانش راستین ،گمشده مومن است، هر جا آن را بیابد ،به یاد گیری آن سزاوارتر است.»(1)
در نهج البلاغه آمده است: «الحِکمِةُ ضالةُ الموُمِنِ، فَخُذِ الحِکمَهَ وَ لَو مِن اَهلِ النًفاقِ ؛دانش راستین گمشده مؤمن است، پس آن را فراگیر و بیاموز گرچه از مردم منافق.»(2) باز از کلمات آن حضرت است:
«خُذُوا الْحِکمَةَ وَ لَوْ مِنَ المُشرِکینَ ؛حکمت را بیاموزید گرچه از مشرکان. »(3)
در روایات اسلامی، ائمه اطهار از حضرت مسیح نقل کرده اند : «خُذُوا الحَقً مِنْ اَهْلِ الْباطِلِ وَ لا تَأْخُدُوا الْباطِلَ مِنْ اَهَلِ الحَقً وَ کونُوا نُقادَ الکلامِ؛ حق را (هر چند) از اهل باطل فرا گیرید و اما باطل را (هر چند) از اهل حق فرا نگیرید، سخن سنج و حقیقت شناس باشید. » (4)
پینوشتها:
1. بحارالانوار چاپ آخوندی، ج 2، ص 99.
2. نهج?البلاغه حکمت 80.
3. بحار، ج 2، ص 97.
4. بحار، ج 4، ص 96.
امام صادق علیه السلام فرمود: نَفَس شخص اندوهگين به خاطر ظلمی كه بر ما رفته، به منزلۀ تسبيح (سبحان اللَّه گفتن) است، اندوه او به خاطر ما عبادت است و پرده پوشى اسرار ما جهاد در راه خداست. سپس فرمود: زيبنده است اين حديث با طلا نوشته شود. أمالي المفيد، ص: 338
[=B Mitra]حضرت امام صادق :[=B Mitra] [=B Mitra]اِعرِفُوا مَنازِلَ النّاسِ عَلى قَدرِ رَوايَتِهِم عَنّا؛ ميزان الحكمة، ح 350[=B Mitra] [=B Mitra][=B Mitra]جايگاه مردم را نزد ما از رواياتى كه از ما نقل مىكنند، بشناسيد.
[h=1]دوست واقعی چه خصوصیاتی دارد ؟![/h] امام علی عليه السلام : اَلصَّـديقُ الصَّدُوقِ مَنْ نَصَحَكَ فىعَيْبِكَ، وَ حَفِظَكَ فى غَيْبِكَ وَ آثَرَكَ عَلى نَفْسِهِ
امام علی علیه السلام فرمود : دوست راستين كسى است كه نسبت به عيب هايت نصيحت و خيرخواهى كند و پشت سرت، آبرويت را حفظ كند و تو را بر خويش مقدّم بدارد و ايثار كند.
رسول خدا صلی الله علیه وآله فرمود: خداوند عز و جل می فرمايد: پسر آدم! روزي تو هر روز مى رسد و غمگين هستی؛ ولی هر روز که از عمرتو كم مى شود، خوشحالی؛ مقدار کافی مى رسد و به دنبال فزونى مى روى در صورتی که مايه طغيان است؛ نه به كم قانعى و نه از زياد سير مى شوى.
[=B Mitra]حضرت امام علی : [=B Mitra] [=B Mitra]قَدِّموا خَيرا تَغنَموا، وأخلِصوا أعمالَكُم تَسعَدوا؛ غررالحکم، ح۶۷۷۹[=B Mitra] [=B Mitra][=B Mitra]نيكى پيش فرستيد تا بهره‌مند شويد و كارهايتان را خالص سازيد تا به سعادت برسيد.
قَالَ رَسُولُ اللَّهِ صلی الله علیه وآله: أَقَلُّ النَّاسِ رَاحَةً الْبَخِيلُ وَ أَبْخَلُ النَّاسِ مَنْ بَخِلَ بِمَا افْتَرَضَ اللَّهُ عَلَيْهِ. رسول خدا صلى اللَّه عليه و آله فرمودند: از همه مردم كم آسايش تر، بخيل است؛ و بخيل ترين مردم كسى است كه در انجام واجبات بُخل ورزد. أمالي الصدوق، ص: 21
« فَارْفَعُوا إِلَيْهِ أَيْدِيَكُمْ بِالدُّعَاءِ فِي أَوْقَاتِ صَلَاتِكُمْ فَإِنَّهَا أَفْضَلُ السَّاعَاتِ يَنْظُرُ اللَّهُ عَزَّ وَ جَلَّ فِيهَا بِالرَّحْمَةِ إِلَى عِبَادِه» (1)
«دستان خود را هنگام نمازها برای دعا نمودن بالا ببرید زیرا هنگام نماز بهترین ساعات است و خداوند متعال توجه رحیمانه ویژه ای به بندگان دارد»
پی نوشت ها:
1. شيخ صدوق، أمالي الصدوق، تهران، كتابخانه اسلاميه، 1362ش، ص: 94.
امام صادق عليه السّلام به بعضی از اصحاب خود فرمود: دوست خود را بر اسرارت آگاه نكن مگر آن اسرارى كه اگر دشمن بر آن مطّلع شد موجب ضررى نمي شود زيرا دوست نيز گاهى دشمن مى شود.
امام صادق (ع) فرمود: «رؤیا، بر سه قسم است: گاهی بشارتی از ناحیه خدا است. گاهی وسیله غم و اندوه از سوی شیطان است . گاه، مسائلی است که انسان در فکر خود (در روزها هنگام بیداری) می پروراند و آن ها را در خواب می بیند». (1)
1. ثقة الاسلام کلینی، کافی دارالکتب الاسلامیة، تهران، 1365 ه ش، ج 8، ص 90،
[=B Mitra]حضرت رسول اکرم :[=B Mitra] [=B Mitra]إنَّ مَثَلَ العُلَماءِ فِي الأَرضِ كَمَثَلِ النُّجومِ فِي السَّماءِ، يُهتَدى بِها في ظُلُماتِ البَرِّ والبَحرِ، فَإِذَا انطَمَسَتِ النُّجومُ أوشَكَ أن تَضِلَّ الهُداةُ؛ منية المريد ، ص ۱۰۴[=B Mitra] [=B Mitra][=B Mitra]مثَل دانشمندان در زمين، مانند ستارگان در آسمان است كه در تاریکی های صحرا و دريا به آنها راهيابى می‌شود، پس هرگاه ستارگان ناپديد شوند، بیم آن میرود که رهيافتگان گمراه شوند.
حدیث امام باقر عليه السلام :
إنَّ اللّهَ تَبارَکَ وَ تَعالی إذا أحَبَّ عَبداً غَتَّهُ بِالبَلاءِ غَتّاً وَ ثَجَّهُ بِالبَلاءِ ثَجّاً فإذا دَعاهُ قالَ لَبَّیکَ عَبدی لَئِن عَجّلتُ لَکَ ما سَأَلتَ إنّی علی ذلِکَ لَقادرٌ و لَئِنِ ادَّخرتُ لَکَ فَما ادَّخرتُ لَکَ فَهُوَ خَیرٌ لَکَ .
خداوند تبارک و تعالی چون بنده ای را دوست دارد در بلا و مصیبتش غرقه سازد و باران گرفتاری بر سرش فرود آرد و آنگاه که این بنده خدا را بخواند فرماید : لبیک بنده ی من ! بی شک اگر بخواهم خواسته ات را زود اجابت کنم می توانم اما اگر بخواهم آن را برایت اندوخته سازم این برای تو بهتر است
اصول کافی(ط-الاسلامیه)، ج2 ، ص 253 (باب شدة ابلاء المومن حدیث 7)
[=B Mitra]حضرت امام علی : [=B Mitra] [=B Mitra]أرسَلَهُ بِالضِّياءِ ، وقَدَّمَهُ فِي الاصطِفاءِ ، فَرَتَقَ بِهِ المَفاتِقَ؛ نهج البلاغة ، خطبة ۲۱۳[=B Mitra] [=B Mitra][=B Mitra]او (پیامبر اکرم ص) را با نور و روشنايى فرستاد و در انتخاب و گزينش ، او را مقدّم داشت. به واسطه او، گسستگی ها را به هم برآورد.
حدیث امام على عليه السلام :
فى صِفَةِ النَّبىِّ صلى الله عليه و آله : طَبيبٌ دَوّارٌ بِطِبِّهِ قَد أَحكَمَ مَراهِمَهُ و َأَحمى (أمضى) مَواسِمَهُ يَضَعُ ذلِكَ حَيثُ الحاجَةُ إِلَيهِ مِن قُلوبٍ عُمىٍ و َآذانٍ صُمٍّ و َأَلسِنَةٍ بُكمٍ، مُتَتَبِّعٌ بِدَوائِهِ مَواضِعَ الغَفلَةِ و َمَواطِنَ الحَيرَةِ... ؛
در توصيف پيامبر صلى الله عليه و آله مى فرمايد: پزشكى است كه با دانش خود، همواره ميان مردم مى گردند، مرهم هايش را به خوبى فراهم و ابزار كارش را آماده كرده و آنها را هر جا كه لازم باشد، از دلهاى كور و گوشهاى كر و زبان هاى گنگ به كار مى برد. غفلت گاه ها و جايگاه هاى حيرت را جستجو و با داروى خود آنها را درمان مى كند.
نهج البلاغه(صبحی صالح) ص156 ، خطبه 108
[h=1]دو کاری که خداوند از ما خواسته است !![/h] الإمامُ الباقرُ عليه السلام :لا و اللّه ِ ما أرادَ اللّه ُ تَعالى مِن النّاسِ إلاّ خَصْلَتَينِ : أنْ يُقِرّوا لَهُ بالنِّعَمِ فيَزيدَهُم ، و بالذُّنوبِ فَيَغفِرَها لَهُم .
امام باقر عليه السلام فرمود :سوگند به خدا كه خداوند متعال از مردم جز دو كار نخواسته است: به نعمتهاى او اعتراف كنند تا آنان را نعمت فزونتر دهد و به گناهان اقرار ورزند تا گناهانشان را بيامرزد.
در حدیثی از پیامبر آمده است « ان صاحب الخلق الحسن له مثل أجر الصائم القائم » ؛ آدم خوش اخلاق با حسن خلق خود به درجه كسى مىرسد كه شبها به عبادت مىایستد، و روزها روزه دار است. اصول کافی2/100.
قال رسول الله صلى الله عليه و آله و سلّم : إنَّ اللّه عز و جل يقولُ يَومَ القِيامَةِ : يابنَ آدمَ ، مَرِضتُ فلَم تَعُدْني ! قالَ : ياربِّ ، كيفَ أعودُكَ وأنتَ رَبُّ العالَمينَ ؟! قالَ : أما عَلِمتَ أنّ عَبديَ فُلانا مَرِضَ فلَم تَعُدْهُ ؟! أما عَلِمتَ أنّكَ لَو عُدتَهُ لَوَجَدتَني عِندَهُ ؟!
پيامبر خدا صلى الله عليه و آله و سلّم فرمود : خداوند عز و جل در روز قيامت مى فرمايد : اى پسر آدم ! من بيمار شدم اما عيادتم نكردى ؟ عرض مى كند : پروردگارا ، چگونه تو را عيادت كنم حال آن كه تو پروردگار جهانيانى (و بيمار نمى شوى) ؟ خداوند می فرمايد: آيا نمى دانستى كه فلان بندهام بيمار شد و عيادتش نكردى ، مگر نمى دانى اگر به عيادتش مى رفتى ، مرا نزد او مى يافتى ؟.
در کلمات امير مؤمنان آمده: «بنا اهتديتم في الظلماء و تسنّمتم ذروة العليا و بنا أفجرتم عن السرار؛(1) شما مردم به وسيله ما در تاريکي‌‌هاي گمراهي هدايت يافتيد، و به قلّه فضيلت رسيديد،و از شب تيره به سپيده‌دم صبح درآمديد».
اگر سفيران الهي نبودند، بشر همچنان در تاريکي جهل و دوري از معنويت و اخلاق به سر مي‌برد.
چه اينکه پيآمد ديگر عدم نبوت اين بود که بشر روش پرستش و عبادت خالق خود را (که با فلسفه خلقت اودر ارتباط است) نمي‌دانست. گر چه عقل آدمي اصل ضرورت پرستش خداوند را به صورت کلي مي‌تواند درک نمايد، چون عبادت و بندگي تنها راه رستگاري و کمال و سعادت انسان است.
انسان بدون عبادت و بندگي هرگز به کمال حقيقي خود نمي‌رسد، در نتيجه، عقل بر ضرورت عبادت و بندگي خدا حکم مي‌کند. اما بشر از درک نحوه انجام عبادت و جزئيات آن عاجز است، چون قدرت درک امور جزئي و از جمله ريزه‌کاري‌هاي مربوط به عمل را ندارد، به همين خاطر خداوند بر بندگان خود منّت نهاد و با فرستادن آموزگاران بزرگ خود، آنها را از نحوه عبادت و پرستش آگاه ساخته است.
اگر پيامبران نبودند، بشر از کجا چگونگي بندگي و انجام تکاليف خود را مي‌فهميد؟! ممکن بود هر کسي طبق سليقه و برداشت خود، روش خاصي را براي بندگي وضع مي‌کرد. (2)
پي‌نوشت‌ها:
1. نهج البلاغه، خطبه 4.
2. صادقی ، پيامبر اعظم در نگاه عرفاني امام خميني، ص 259، نشر مؤسسه آثار امام، 1386ش.
[h=1]روزی که نعمت بر جهانیان تمام شد[/h] امام مهدی علیه السلام : إنَّ اللّهَ بَعَثَ مُحَمَّدا رَحمَةً لِلعالَمينَ و تَمَّمَ بِهِ نِعمَتَهُ؛
امام مهدی علیه السلام فرمود : خداوند محمّد را برانگيخت تا رحمتى براى جهانيان باشد و نعمت خود را تمام كند.
امام محمد باقر علیه السلام در حدیثی به جابر بن یزید جعفی می فرمایند: "تو مقام ولایت را نخواهی داشت، مگر این‌كه اگر تمام اهل شهر جمع شوند و از تو تعریف كنند، شاد نشوی و تمجید دیگران در تو هیچ تأثیری نداشته باشد؛ و اگر همه مردم جمع شدند و از تو بد گفتند، ناراحت نشوی؛ تو خودت را با قرآن بیازمای و ببین رفتارت با قرآن مطابقت دارد یا نه.تحف العقول، ص 284
امام صادق علیه السلام فرمودند: رسول خدا صلی الله علیه وآله نماز صبح را خواند و رو به اصحابش كرد و از مردمى پرسش كرد كه آیا در نماز حاضر هستند؟. گفتند: نه يا رسول اللَّه. حضرت فرمود: در سفر هستند؟. جواب دادند: نه آن حضرت فرمودند: نمازى بر منافقان سخت تر از اين نماز (صبح) و نماز عشاء نيست.
انسان در پرتو یاد خدا و نماز اراده ای نیرومند و ایمانی استوار پیدا میکند و همة مشکلات برای او آسان میگردد. قرآن مجید می‌فرماید: «واستعینوا بالصبر و الصلاة وانّها لکبیرة إلاّ علی الخاشعین؛ (1) در زندگی از صبر و نماز کمک بگیرید، هر چند این کار جز برای خاشعان سنگین و گران است».
امام صادق (ع) فرمود: «هنگامی که مشکل مهمی برای علی (ع) پیش میآمد، به نماز برمی خاست، سپس این آیه را تلاوت میفرمود». (2)
پینوشتها:
1. بقره (2) آیه 45.
2. مكارم شيرازى ناصر ،تفسير نمونه،دار الكتب الإسلامية،تهران،1374 ، ج 1، ص 219.
حدیث امام على عليه السلام :
إِنَّ الجِهادَ بابٌ مِن أَبوابِ الجَنَّةِ فَتَحَهُ اللّهُ لِخاصَّةِ أَوليائِهِ وَهُوَ لِباسُ التَّقوى وَدِرعُ اللّهِ الحَصينَةِ وَجُنَّتُهُ الوَثيقَةُ؛
براستى كه جهاد يكى از درهاى بهشت است كه خداوند آن را براى اولياى خاص خود گشوده است. جهاد جامه تقوا و زره استوار خداوند و سپر محكم اوست.
نهج البلاغه، خطبه27
کاربر مهمان خوش آمدید
در کارهای خود از راز داری مدد بگیرید ؛ چون هر صاحب نعمتی مورد حسد است . حضرت محمد ( ص )
وَ قَالَ النَّبِيُّ صلی الله علیه وآله مَا مِنْ يَوْمٍ يَمْضِي عَنَّا إِلَّا وَ يَضْحَكُ أَرْبَعٌ عَلَى أَرْبَعٍ قِيلَ وَ مَا هُنَّ يَا رَسُولَ اللَّهِ قَالَ يَضْحَكُ الْأَجَلُ عَلَى الْأَمَلِ وَ الْقَضَاءُ عَلَى الْقَدَرِ وَ التَّقْدِيرُ عَلَى التَّدْبِيرِ وَ الْقَسْمُ عَلَى الْحِرْص
رسول خدا صلی الله علیه وآله فرمود: هیچ روزی از ما نمی گذرد مگر این که چهار چیز بر چهار چیز دیگر می خندد. سؤال شد یا رسول الله آن ها کدامند.
حضرت فرمودند: مرگ به آرزو؛ می‌خندد و قضا به قَدَر؛ و تقدیر به تدبیر؛ و روزی قسمت شده بر شخص حریص.
معدن الجواهر و رياضة الخواطر، ص: 47
خوش به حال آونهایی که این حدیث مبارک شامل حال شان است خوش به حال شان
امیرالمومنین علی علیه السلام:
کسی که مدارا ونرمی را سرلوحه کار خویش قرار دهد، رزق وروزی بطرف او سرازیر می گردد
[h=1]اهمیت فوق العاده بسم الله در آغاز کارها[/h] امام صادق عليه السلام : رُبَّما تَرَكَ بَعضُ شيعَتِنا فِى افْتِتاحِ أَمرِهِ بِسمِ اللّهِ الرَّحمنِ الرَّحيمِ فَـيَمْـتَحِنَهُ اللّه ُ بِمَكْروهٍ لِيُـنَـبِّهَهُ عَلى شُكرِ اللّه ِ وَ الثَّناءَ عَلَيهِ و يَمحَقُ وَ صَمةَ تَقصيرِهِ عِندَ تَركِهِ قَولَ بِسمِ اللّهِ الرَّحمنِ الرَّحيمِ؛
امام صادق علیه السلام فرمود : بسا كه يكى از شيعيان ما در آغاز كارى، بسم اللّه الرحمن الرحيم نمى گويد و به همين خاطر، خداوند، او را گرفتار چيزى ناخوشايند مى سازد تا به شكر و ثناى الهى متوجّه گردد و كوتاهى اش را در گفتن بسم اللّه ، جبران كند.
خــــدایــا! مــن از تــو آمــرزش می خواهم
بـرای گنـاهانی کــه
پس از تــوبـه کردن دوباره بدانها دستـــ زده ام . . .
فـرازی از دعـای ابوحمزه ثـمالی
عَنِ النَّبِيِّ ص أَنَّهُ قَالَ أَدْنَى الْكُفْرِ أَنْ يَسْمَعَ الرَّجُلُ عَنْ أَخِيهِ الْكَلِمَةَ- فَيَحْفَظَهَا عَلَيْهِ يُرِيدُ أَنْ يَفْضَحَهُ بِهَا
رسول خدا صلّى اللَّه عليه و آله و سلم فرمود كمترین مرتبه كفر اين است كه شخص از برادر مؤمن خود كلمه اى را بشنود و آن را نگهدارد تا يك روز رسوايش نمايد.
بحار الأنوار، ج75، ص: 276
کلید نیل به هدف نهایی معرفت الله است. بدون شناخت خداوند تقرب به او امکان پذیر نیست و از این رو امام علی(ع) می‌فرماید: " اوّل الدّین معرفته؛ معرفت خدا سرآغاز دین است".(1)
1. نهج البلاغه، خطبه 1.
[=B Mitra]خِيارُكُم مَن ذَكَّرَكُم بِاللّهِ رُؤيَتُهُ، وزادَ عِلمَكُم مَنطِقُهُ، ورَغَّبَكُم في الآخِرَةِ عَمَلُهُ؛ الأمالي للطوسي، ص ۱۵۷ ،ح ۲۶۲[=B Mitra]
[=B Mitra] [=B Mitra]بهترينِ شما كسى است كه ديدنِ او شما را به ياد خدا اندازد و گفتارش بر دانش شما بيفزايد و كردارش شما را مشتاق آخرت كند.
براي هرچيزجهره اي است وچهره دين شمانماز است،مبادا كسي چهره دينش را خراب نماييد.رسول اكرم(ص)
مام باقر (ع) میفرمایند :
خداوند دنیا را هم به دوستش و هم به دشمنش می دهد
اما
دین را فقط به دوستش می دهد.
سخن نیک را از هر کسی اگر چه به آن عمل نکند فرا گیرید...
امام محمد باقر(ع)
[="Verdana"][="Blue"]امام علي عليه السّلام فرمودند:
اِنَّ صِلَةَ الاَرْحامِ لَمِنْ موجِباتِ الاِسْلامِ وَ اِنَّ اللّهَ سُبْحانَهُ اَمَرَبِاِكْرامِها وَ اِنَّهُ تَعالى يَصِلُ مَنْ وَصَلَها وَ يَقْطَعُ مَنْ قَطَعَها وَ يُكْرِمْ مَنْ اَكْرَمَها؛
به راستى كه صله رحم از واجبات اسلام است و خداى سبحان، امر فرموده كه آن را گرامى بدارند و خداوند متعال با هر كس كه صله رحم كند، رابطه برقرار مى كند و با هر كس كه قطع رحم كند، قطع رابطه مى كند و هر كس كه صله رحم را گرامى بدارد، گرامى اش مى دارد.
غررالحکم، ح 3651
فضايل اخلاقي-صله رحم[/]
[="Verdana"][="Blue"]امام صادق عليه السّلام فرمودند:
ما نَعْلَمُ شَيْئا يَزيدُ فِي الْعُمْرِ اِلاّ صِلَةَ الرَّحِمِ، حَتّي اِنَّ الرَّجُلَ يَكونُ اَجَلُهُ ثَلاثَ سِنينَ فَيكونُ وَصولاً لِلرَّحِمِ فَيَزيدُ اللّه في عُمْرِهِ ثَلاثيْنَ سَنَةً فَيَجْعَلُها ثَلاثا وَ ثَلاثيْنَ سَنَةً، وَ يَكونُ اَجَلُهُ ثَلاثا وَ ثَلاثيْنَ سَنَةً فَيَكونَ قاطِعا لِلرَّحِمِ، فَيَنْقُصُهُ اللّه ثَلاثيْنَ سَنَةً وَ يَجْعَلُ اَجَلَهُ اِلي ثَلاثِ سِنينَ.
ما، غير از صله رحم، چيزي نمي شناسيم كه بر عمر بيفزايد، تا آن جا كه گاهي عمر كسي سه سال است، و وقتي كه اهل صله رحم مي شود، خداوند هم سي سال بر عمرش مي افزايد و آن را سي و سه سال مي كند و گاهي عمر كسي سي و سه سال است و قطع رحم مي كند و خداوند هم سي سال از عمر او مي كاهد و عمرش را به سه سال، كاهش مي دهد.
الكافي، ج 2، ص 152، ح 17
اخلاق و توصيه ها-صله رحم[/]
قَالَ أَمِيرُ الْمُؤْمِنِينَ علیه السلام.... إِنَّ أَعْظَمَ الْحَسَرَاتِ يَوْمَ الْقِيَامَةِ حَسْرَةُ رَجُلٍ كَسَبَ مَالًا فِي غَيْرِ طَاعَةِ اللَّهِ فَوَرَّثَهُ رَجُلًا فَأَنْفَقَهُ فِي طَاعَةِ اللَّهِ سُبْحَانَهُ فَدَخَلَ بِهِ الْجَنَّةَ وَ دَخَلَ الْأَوَّلُ بِهِ النَّارَ.
امير المؤمنين علیه السلام بزرگ ترين حسرت ها روز قيامت حسرت كسى است كه مالى را از غير راه اطاعت خدا به دست آورد و ديگرى آن را به ارث برده و در راه اطاعت خدا خرج کند و به سبب آن وارد بهشت شود؛ ولى شخص نخستين به وسيلۀ آن وارد دوزخ گردد.
روضة الواعظين و بصيرة المتعظين، ج2، ص: 498
[="Arial"][="Navy"][=arial]امـام بـاقـر( ع ): خـداوند عزوجل مى فرمايد:[=arial]
به عزت و جلال و عظمت وشكوه و بلندى جايگاهم سـوگـند, كه هيچ بنده مؤمنى
[=arial]خواست مرا بر خواست خودش مقدم ندارد[=arial], مـگـر ايـن كـه[=arial] شغل و زندگی او را روبراه کنم[=arial] و آسمان ها و زمين را ضامن روزى او قرار دهم و از پس تجارت هر تاجرى به فكر او باشم . [=arial]کافی جلد 2 ص 137ممنون از شما بابت تاپیک خوبتون
در احادیث نبوی، به این نکته توجه داده شده است که علم و حکمت را هر جا و در دست هر کس پیدا کردید آن را فرا گیرید. رسول اکرم فرمود: «کلِمَةُ الحِکمَة ضالةُ الموُمِنِ فَحَیثُ وَجَدَها فَهُوَ اَحَقُ بِها؛ دانش راستین ،گمشده مومن است، هر جا آن را بیابد ،به یاد گیری آن سزاوارتر است.»(1)
در نهج البلاغه آمده است: «الحِکمِةُ ضالةُ الموُمِنِ، فَخُذِ الحِکمَهَ وَ لَو مِن اَهلِ النًفاقِ ؛دانش راستین گمشده مؤمن است، پس آن را فراگیر و بیاموز گرچه از مردم منافق.»(2) باز از کلمات آن حضرت است:
«خُذُوا الْحِکمَةَ وَ لَوْ مِنَ المُشرِکینَ ؛حکمت را بیاموزید گرچه از مشرکان. »(3)
در روایات اسلامی، ائمه اطهار از حضرت مسیح نقل کرده اند : «خُذُوا الحَقً مِنْ اَهْلِ الْباطِلِ وَ لا تَأْخُدُوا الْباطِلَ مِنْ اَهَلِ الحَقً وَ کونُوا نُقادَ الکلامِ؛ حق را (هر چند) از اهل باطل فرا گیرید و اما باطل را (هر چند) از اهل حق فرا نگیرید، سخن سنج و حقیقت شناس باشید. » (4)
پینوشتها:
1. بحارالانوار چاپ آخوندی، ج 2، ص 99.
2. نهج?البلاغه حکمت 80.
3. بحار، ج 2، ص 97.
4. بحار، ج 4، ص 96.
عَنْ أَبِي عَبْدِ اللَّهِ جَعْفَرِ بْنِ مُحَمَّدٍ علیه السلام قَالَ نَفَسُ الْمَهْمُومِ لِظُلْمِنَا تَسْبِيحٌ وَ هَمُّهُ لَنَا عِبَادَةٌ وَ كِتْمَانُ سِرِّنَا جِهَادٌ فِي سَبِيلِ اللَّهِ ثُمَّ قَالَ أَبُو عَبْدِ اللَّهِ علیه السلام يَجِبُ أَنْ يُكْتَبَ هَذَا الْحَدِيثُ بِالذَّهَبِ.
امام صادق علیه السلام فرمود: نَفَس شخص اندوهگين به خاطر ظلمی كه بر ما رفته، به منزلۀ تسبيح (سبحان اللَّه گفتن) است، اندوه او به خاطر ما عبادت است و پرده پوشى اسرار ما جهاد در راه خداست.
سپس فرمود: زيبنده است اين حديث با طلا نوشته شود.
أمالي المفيد، ص: 338
[=B Mitra]طوبى لِمَن أجابَ داعِيَ اللّهِ ومَشى إلَى المَسجِدِ ، ولا يُجيبُهُ ولا يَمشي إلَى المَسجِدِ إلّا مُؤمِنٌ مِن أهلِ الجَنَّةِ؛ جامع الأخبار، ص ۱۷۲ ،ح ۴۰۸[=B Mitra]
[=B Mitra] [=B Mitra]خوشا بر آن كه فراخوانِ خدا را لبّيك گويد و روانه مسجد شود! و چنين نخواهد كرد ، جز مؤمنى از جرگه بهشتيان
[=B Mitra]اِعرِفُوا مَنازِلَ النّاسِ عَلى قَدرِ رَوايَتِهِم عَنّا؛ ميزان الحكمة، ح 350[=B Mitra]
[=B Mitra] [=B Mitra]جايگاه مردم را نزد ما از رواياتى كه از ما نقل مىكنند، بشناسيد.
[h=1]دوست واقعی چه خصوصیاتی دارد ؟![/h] امام علی عليه السلام : اَلصَّـديقُ الصَّدُوقِ مَنْ نَصَحَكَ فىعَيْبِكَ، وَ حَفِظَكَ فى غَيْبِكَ وَ آثَرَكَ عَلى نَفْسِهِ
امام علی علیه السلام فرمود : دوست راستين كسى است كه نسبت به عيب هايت نصيحت و خيرخواهى كند و پشت سرت، آبرويت را حفظ كند و تو را بر خويش مقدّم بدارد و ايثار كند.
[h=5]ميزان الحكمة: ج 5، ص 311[/h]
قَالَ رَسُولُ اللَّهِ صلی الله علیه وآله قَالَ اللَّهُ تَعَالَى، ابْنَ آدَمَ يُؤْتَى كُلَّ يَوْمٍ بِرِزْقِكَ وَ أَنْتَ تَحْزَنُ وَ يُنْقَصُ كُلَّ يَوْمٍ مِنْ عُمُرِكَ وَ أَنْتَ تَفْرَحُ أَنْتَ فِيمَا يَكْفِيكَ وَ تَطْلُبُ مَا يُطْغِيكَ لَا بِقَلِيلٍ تَقْنَعُ وَ لَا مِنْ كَثِيرٍ تَشْبَعُ.
رسول خدا صلی الله علیه وآله فرمود: خداوند عز و جل می فرمايد: پسر آدم! روزي تو هر روز مى رسد و غمگين هستی؛ ولی هر روز که از عمرتو كم مى شود، خوشحالی؛ مقدار کافی مى رسد و به دنبال فزونى مى روى در صورتی که مايه طغيان است؛ نه به كم قانعى و نه از زياد سير مى شوى.
أعلام الدين في صفات المؤمنين، ص: 337
[=B Mitra]قَدِّموا خَيرا تَغنَموا، وأخلِصوا أعمالَكُم تَسعَدوا؛ غررالحکم، ح۶۷۷۹[=B Mitra]
[=B Mitra] [=B Mitra]نيكى پيش فرستيد تا بهره‌مند شويد و كارهايتان را خالص سازيد تا به سعادت برسيد.
[TD="width: 24%"] [/TD]
[="Arial"][="Navy"]اميــــر کائنات عـــلي عليه السلام:
[/]
فَصَبرا عَلى دُنيا تَمُرُّ بِلوائِها كَلَيلَةٍ بِأَحلامِها تَنسَلِخُ؛
در برابر دنيـــــايى كه گرفتارى آن مانند خواب هاى پريشان شب
مى گذرد شكــــيــــبا باش.
بحارالأنوار، ج40، ص348
قَالَ رَسُولُ اللَّهِ صلی الله علیه وآله: أَقَلُّ النَّاسِ رَاحَةً الْبَخِيلُ وَ أَبْخَلُ النَّاسِ مَنْ بَخِلَ بِمَا افْتَرَضَ اللَّهُ عَلَيْهِ.
رسول خدا صلى اللَّه عليه و آله فرمودند: از همه مردم كم آسايش تر، بخيل است؛ و بخيل ترين مردم كسى است كه در انجام واجبات بُخل ورزد.
أمالي الصدوق، ص: 21
در خطبه شعبانیه به نقل از رسول خدا (ص) آمده :
« فَارْفَعُوا إِلَيْهِ أَيْدِيَكُمْ بِالدُّعَاءِ فِي أَوْقَاتِ صَلَاتِكُمْ فَإِنَّهَا أَفْضَلُ السَّاعَاتِ يَنْظُرُ اللَّهُ عَزَّ وَ جَلَّ فِيهَا بِالرَّحْمَةِ إِلَى عِبَادِه» (1)
«دستان خود را هنگام نمازها برای دعا نمودن بالا ببرید زیرا هنگام نماز بهترین ساعات است و خداوند متعال توجه رحیمانه ویژه ای به بندگان دارد»
پی نوشت ها:
1. شيخ صدوق، أمالي الصدوق، تهران، كتابخانه اسلاميه، 1362ش، ص: 94.
امام موسی کاظم (ع):
يَعْرِفُ شِدَّةَ الْجَوْرِ مَنْ حُكِمَ بِهِ عَلَيْهِ؛
سختى ناحقّ را آن كس شناسد كه بدان محكوم گردد.
امام موسی کاظم (علیه السلام):
هركس ميخواهد قوى ترين مردم باشد بايد در همه امور، بر خداوند سبحان توکل نمايد.
(بحارالا نوار، ج 75، ص 327، ضمن ح 4)
قَالَ الصَّادِقُ علیه السلام لِبَعْضِ أَصْحَابِهِ لَا تُطْلِعْ صَدِيقَكَ مِنْ سِرِّكَ إِلَّا عَلَى مَا لَوِ اطَّلَعَ عَلَيْهِ عَدُوُّكَ لَمْ يَضُرَّكَ فَإِنَّ الصَّدِيقَ قَدْ يَكُونُ عُدُّواً يَوْماً مَا.
امام صادق عليه السّلام به بعضی از اصحاب خود فرمود: دوست خود را بر اسرارت آگاه نكن مگر آن اسرارى كه اگر دشمن بر آن مطّلع شد موجب ضررى نمي شود زيرا دوست نيز گاهى دشمن مى شود.
أمالي الصدوق، ص: 670
امام صادق (ع) فرمود: «رؤیا، بر سه قسم است: گاهی بشارتی از ناحیه خدا است. گاهی وسیله غم و اندوه از سوی شیطان است . گاه، مسائلی است که انسان در فکر خود (در روزها هنگام بیداری) می پروراند و آن ها را در خواب می بیند». (1)
1. ثقة الاسلام کلینی، کافی دارالکتب الاسلامیة، تهران، 1365 ه ش، ج 8، ص 90،
ﻋﺎﻗﻞ ﻫﻨﮕﺎﻣﻲ ﻛﻪ ﺧﺎﻣﻮﺵ ﺑﺎﺷﺪ ﺍﻧﺪﻳﺸﻪ ﻛﻨﺪ, ﻭ ﭼﻮﻥ ﺳﺨﻦ ﮔﻮﻳﺪ ﺫﻛﺮ ﺧﺪﺍ ﻛﻨﺪ, ﻭ ﭼﻮﻥ ﻧﮕﺎﻩ ﻛﻨﺪ ﭘﻨﺪ ﮔیرد.
امام علی علیه السلام
[="Arial"][="Navy"]
[=arial]قال الامام الکاظم (عليه السلام):
«أَلْمُؤْمِنُ مِثْلُ كَفَّتَی الْمیزانِ كُلَّما زیدَ فی إِیمانِهِ زیدَ فی بَلائِهِ.»
مؤمن همانند دو كفّه ترازوست،
هر گاه به ایمانش افزوده گردد، به بلایش افزوده گردد.
[=B Mitra]إنَّ مَثَلَ العُلَماءِ فِي الأَرضِ كَمَثَلِ النُّجومِ فِي السَّماءِ، يُهتَدى بِها في ظُلُماتِ البَرِّ والبَحرِ، فَإِذَا انطَمَسَتِ النُّجومُ أوشَكَ أن تَضِلَّ الهُداةُ؛ منية المريد ، ص ۱۰۴[=B Mitra]
[=B Mitra] [=B Mitra]مثَل دانشمندان در زمين، مانند ستارگان در آسمان است كه در تاریکی های صحرا و دريا به آنها راهيابى می‌شود، پس هرگاه ستارگان ناپديد شوند، بیم آن میرود که رهيافتگان گمراه شوند.
نهایت کمال ، فهم در دین و صبر بر مصیبت ، و اندازه گیری در خرج زندگانی است .
امام محمد باقر(علیه السلام)
كَانَ كَمَن رَمی بِسَهمٍ بِلا وَتر
هر كه پیش از ستایش بر خدا و صلوات بر پیغمبر (صلی الله علیه وآله)
دعا كند چون كسی است كه بی زه كمان كشد.
تحف‌العقول ، ص 425
حدیث امام باقر عليه السلام :
إنَّ اللّهَ تَبارَکَ وَ تَعالی إذا أحَبَّ عَبداً غَتَّهُ بِالبَلاءِ غَتّاً وَ ثَجَّهُ بِالبَلاءِ ثَجّاً فإذا دَعاهُ قالَ لَبَّیکَ عَبدی لَئِن عَجّلتُ لَکَ ما سَأَلتَ إنّی علی ذلِکَ لَقادرٌ و لَئِنِ ادَّخرتُ لَکَ فَما ادَّخرتُ لَکَ فَهُوَ خَیرٌ لَکَ .
خداوند تبارک و تعالی چون بنده ای را دوست دارد در بلا و مصیبتش غرقه سازد و باران گرفتاری بر سرش فرود آرد و آنگاه که این بنده خدا را بخواند فرماید : لبیک بنده ی من ! بی شک اگر بخواهم خواسته ات را زود اجابت کنم می توانم اما اگر بخواهم آن را برایت اندوخته سازم این برای تو بهتر است
اصول کافی(ط-الاسلامیه)، ج2 ، ص 253 (باب شدة ابلاء المومن حدیث 7)
[=B Mitra]أرسَلَهُ بِالضِّياءِ ، وقَدَّمَهُ فِي الاصطِفاءِ ، فَرَتَقَ بِهِ المَفاتِقَ؛ نهج البلاغة ، خطبة ۲۱۳[=B Mitra]
[=B Mitra] [=B Mitra]او (پیامبر اکرم ص) را با نور و روشنايى فرستاد و در انتخاب و گزينش ، او را مقدّم داشت. به واسطه او، گسستگی ها را به هم برآورد.
حدیث امام على عليه السلام :
فى صِفَةِ النَّبىِّ صلى الله عليه و آله : طَبيبٌ دَوّارٌ بِطِبِّهِ قَد أَحكَمَ مَراهِمَهُ و َأَحمى (أمضى) مَواسِمَهُ يَضَعُ ذلِكَ حَيثُ الحاجَةُ إِلَيهِ مِن قُلوبٍ عُمىٍ و َآذانٍ صُمٍّ و َأَلسِنَةٍ بُكمٍ، مُتَتَبِّعٌ بِدَوائِهِ مَواضِعَ الغَفلَةِ و َمَواطِنَ الحَيرَةِ... ؛
در توصيف پيامبر صلى الله عليه و آله مى فرمايد: پزشكى است كه با دانش خود، همواره ميان مردم مى گردند، مرهم هايش را به خوبى فراهم و ابزار كارش را آماده كرده و آنها را هر جا كه لازم باشد، از دلهاى كور و گوشهاى كر و زبان هاى گنگ به كار مى برد. غفلت گاه ها و جايگاه هاى حيرت را جستجو و با داروى خود آنها را درمان مى كند.
نهج البلاغه(صبحی صالح) ص156 ، خطبه 108
[h=1]دو کاری که خداوند از ما خواسته است !![/h] الإمامُ الباقرُ عليه السلام :لا و اللّه ِ ما أرادَ اللّه ُ تَعالى مِن النّاسِ إلاّ خَصْلَتَينِ : أنْ يُقِرّوا لَهُ بالنِّعَمِ فيَزيدَهُم ، و بالذُّنوبِ فَيَغفِرَها لَهُم .
امام باقر عليه السلام فرمود :سوگند به خدا كه خداوند متعال از مردم جز دو كار نخواسته است: به نعمتهاى او اعتراف كنند تا آنان را نعمت فزونتر دهد و به گناهان اقرار ورزند تا گناهانشان را بيامرزد.
[h=5]الكافي : 2/426[/h]
در حدیثی از پیامبر آمده است « ان صاحب الخلق الحسن له مثل أجر الصائم القائم » ؛ آدم خوش اخلاق با حسن خلق خود به درجه كسى مىرسد كه شبها به عبادت مىایستد، و روزها روزه دار است. اصول کافی2/100.
قال رسول الله صلى الله عليه و آله و سلّم : إنَّ اللّه عز و جل يقولُ يَومَ القِيامَةِ : يابنَ آدمَ ، مَرِضتُ فلَم تَعُدْني ! قالَ : ياربِّ ، كيفَ أعودُكَ وأنتَ رَبُّ العالَمينَ ؟! قالَ : أما عَلِمتَ أنّ عَبديَ فُلانا مَرِضَ فلَم تَعُدْهُ ؟! أما عَلِمتَ أنّكَ لَو عُدتَهُ لَوَجَدتَني عِندَهُ ؟!
پيامبر خدا صلى الله عليه و آله و سلّم فرمود : خداوند عز و جل در روز قيامت مى فرمايد : اى پسر آدم ! من بيمار شدم اما عيادتم نكردى ؟ عرض مى كند : پروردگارا ، چگونه تو را عيادت كنم حال آن كه تو پروردگار جهانيانى (و بيمار نمى شوى) ؟ خداوند می فرمايد: آيا نمى دانستى كه فلان بندهام بيمار شد و عيادتش نكردى ، مگر نمى دانى اگر به عيادتش مى رفتى ، مرا نزد او مى يافتى ؟.
الترغيب والترهيب : 4 / 317 / 3 منتخب ميزان الحكمة : 512
در کلمات امير مؤمنان آمده: «بنا اهتديتم في الظلماء و تسنّمتم ذروة العليا و بنا أفجرتم عن السرار؛(1) شما مردم به وسيله ما در تاريکي‌‌هاي گمراهي هدايت يافتيد، و به قلّه فضيلت رسيديد،و از شب تيره به سپيده‌دم صبح درآمديد».
اگر سفيران الهي نبودند، بشر همچنان در تاريکي جهل و دوري از معنويت و اخلاق به سر مي‌برد.
چه اينکه پيآمد ديگر عدم نبوت اين بود که بشر روش پرستش و عبادت خالق خود را (که با فلسفه خلقت اودر ارتباط است) نمي‌دانست. گر چه عقل آدمي اصل ضرورت پرستش خداوند را به صورت کلي مي‌تواند درک نمايد، چون عبادت و بندگي تنها راه رستگاري و کمال و سعادت انسان است.
انسان بدون عبادت و بندگي هرگز به کمال حقيقي خود نمي‌رسد، در نتيجه، عقل بر ضرورت عبادت و بندگي خدا حکم مي‌کند. اما بشر از درک نحوه انجام عبادت و جزئيات آن عاجز است، چون قدرت درک امور جزئي و از جمله ريزه‌کاري‌هاي مربوط به عمل را ندارد، به همين خاطر خداوند بر بندگان خود منّت نهاد و با فرستادن آموزگاران بزرگ خود، آنها را از نحوه عبادت و پرستش آگاه ساخته است.
اگر پيامبران نبودند، بشر از کجا چگونگي بندگي و انجام تکاليف خود را مي‌فهميد؟! ممکن بود هر کسي طبق سليقه و برداشت خود، روش خاصي را براي بندگي وضع مي‌کرد. (2)
پي‌نوشت‌ها:
1. نهج البلاغه، خطبه 4.
2. صادقی ، پيامبر اعظم در نگاه عرفاني امام خميني، ص 259، نشر مؤسسه آثار امام، 1386ش.
[h=1]روزی که نعمت بر جهانیان تمام شد[/h] امام مهدی علیه السلام : إنَّ اللّهَ بَعَثَ مُحَمَّدا رَحمَةً لِلعالَمينَ و تَمَّمَ بِهِ نِعمَتَهُ؛
امام مهدی علیه السلام فرمود : خداوند محمّد را برانگيخت تا رحمتى براى جهانيان باشد و نعمت خود را تمام كند.
[h=5]بحار الأنوار: ج 53، ص 194[/h]
[=B Mitra]ليسَ عَلَى الجَوارِحِ عِبادَةٌ أخَفُّ مَؤونَةً وأفضَلُ مَنزِلَةً وأعظَمُ قَدرا عِندَ اللّهِ مِنَ الكَلامِ في رِضَا اللّهِ ولِوَجهِهِ ونَشرِ آلائِهِ؛ بحار الأنوار ،ج ۷۱ ،ص ۲۸۵[=B Mitra]
[=B Mitra] [=B Mitra]هيچ عبادتى براى اعضا ، سبُك بارتر و در نزد خدا منزلتش برتر و قدرش بيشتر از سخن گفتن براى رضايتِ خداوند و براى خاطر او و انتشار نعمت هاى ظاهرى و باطنى اش در ميان بندگانش نيست.
امام محمد باقر علیه السلام در حدیثی به جابر بن یزید جعفی می فرمایند: "تو مقام ولایت را نخواهی داشت، مگر این‌كه اگر تمام اهل شهر جمع شوند و از تو تعریف كنند، شاد نشوی و تمجید دیگران در تو هیچ تأثیری نداشته باشد؛ و اگر همه مردم جمع شدند و از تو بد گفتند، ناراحت نشوی؛ تو خودت را با قرآن بیازمای و ببین رفتارت با قرآن مطابقت دارد یا نه.تحف العقول، ص 284
عَنِ الصَّادِقِ جَعْفَرِ بْنِ مُحَمَّدٍ قَالَ صَلَّى رَسُولُ اللَّهِ صلی الله علیه وآله الْفَجْرَ فَلَمَّا انْصَرَفَ أَقْبَلَ بِوَجْهِهِ عَلَى أَصْحَابِهِ فَسَأَلَ عَنْ أُنَاسٍ هَلْ حَضَرُوا فَقَالُوا لَا يَا رَسُولَ اللَّهِ فَقَالَ أَ غُيَّبٌ هُمْ قَالُوا لَا فَقَالَ أَمَا إِنَّهُ لَيْسَ مِنْ صَلَاةٍ أَشَدَّ عَلَى الْمُنَافِقِينَ مِنْ هَذِهِ الصَّلَاةِ وَ الْعِشَاء.
امام صادق علیه السلام فرمودند: رسول خدا صلی الله علیه وآله نماز صبح را خواند و رو به اصحابش كرد و از مردمى پرسش كرد كه آیا در نماز حاضر هستند؟. گفتند: نه يا رسول اللَّه. حضرت فرمود: در سفر هستند؟. جواب دادند: نه آن حضرت فرمودند: نمازى بر منافقان سخت تر از اين نماز (صبح) و نماز عشاء نيست.
أمالي الصدوق، ص: 485
انسان در پرتو یاد خدا و نماز اراده ای نیرومند و ایمانی استوار پیدا میکند و همة مشکلات برای او آسان میگردد. قرآن مجید می‌فرماید: «واستعینوا بالصبر و الصلاة وانّها لکبیرة إلاّ علی الخاشعین؛ (1) در زندگی از صبر و نماز کمک بگیرید، هر چند این کار جز برای خاشعان سنگین و گران است».
امام صادق (ع) فرمود: «هنگامی که مشکل مهمی برای علی (ع) پیش میآمد، به نماز برمی خاست، سپس این آیه را تلاوت میفرمود». (2)
پینوشتها:
1. بقره (2) آیه 45.
2. مكارم شيرازى ناصر ،تفسير نمونه،دار الكتب الإسلامية،تهران،1374 ، ج 1، ص 219.
حدیث امام على عليه السلام :
إِنَّ الجِهادَ بابٌ مِن أَبوابِ الجَنَّةِ فَتَحَهُ اللّهُ لِخاصَّةِ أَوليائِهِ وَهُوَ لِباسُ التَّقوى وَدِرعُ اللّهِ الحَصينَةِ وَجُنَّتُهُ الوَثيقَةُ؛
براستى كه جهاد يكى از درهاى بهشت است كه خداوند آن را براى اولياى خاص خود گشوده است. جهاد جامه تقوا و زره استوار خداوند و سپر محكم اوست.
نهج البلاغه، خطبه27