امام حسین (ع): ای فرزند آدم، به ياد آور مُردن پدران و فرزندانت را، كجا بودند و اكنون رهسپار چه جايی شده‌اند؟ می بينم كه تو نيز به همين زودی به آنان خواهی پيوست و باعث عبرت ديگران خواهی گشت.
امام حسین (ع): هر كس ما را برای خدا دوست بدارد، روز قيامت ما و او همراه يكديگر اين طور بر پيامبران وارد خواهيم شد، و انگشتان خود را جفت كرده، اشاره فرمود و هر كس كه براي دنيا ما را دوست داشته باشد، تنها در اين دنيا است كه خوب و بد با هم مى‌باشند.
امام حسین (ع): هر كس كه رضايت الهی را با غضب مردم بخرد، خداوند او را از مردم بی نياز سازد، و هر كس رضايت مردم را با غضب الهی بخرد، خداوند او را نيازمند مردم سازد، والسلام.
امام هادی (علیه السلام): إنَّ اللهَ عَزَّ وجلَّ جَعَلَ مِن أرضِه بِقاعاً تُسَمَّی المَرحُوماتِ، أحَبَّ أن یُدعَی فِیها فَیُجِیبَ ... .
خداوند عز و جل در زمینش اماکنی را قرار داده است که رحمت شده نامیده می‌شوند، و دوست دارد در آن جا خوانده شود تا اجابت کند.Allah the Almighty settled some places on the earth named mercies. He loves to be called and then He will answer that call…. کافی، ج 6، ص 532
امام حسین (ع): آگاه باشيد كه يكی از نعمتهای الهي بر شما حاجات و نيازهای مردم به شما است، پس از اين نعمتها بيزار نشويد كه برمی‌گردند و به جايی ديگر می‌روند.
امام حسین (ع): در مواردی که حقْ تو را ملزم می سازد ، بر آنچه نمی پسندی ، شکيبا باش و در مواردی که هوای نفس تو را فرا می خواند، از آنچه که به ناحق است و دوست ميداری ، خود را نگه دار .
امام حسین (ع): عاقل با کسی که می ترسد او را دروغگو بدارد هم سخن نمی شود، از کسی که می ترسد او را رد کند درخواستی نمی کند، به کسی که می ترسد او را بفريبد تکيه نمی کند و به کسی که به اميد او اطمينانی نيست اميد نمی بندد .
امام حسین (ع): جمعی نزد آن حضرت از عذرخواهی عبدالله بن عمرو بن عاص از شركت در جنگ صفين ياد می كردند كه حضرت فرمود: چه بسا گناهی كه از عذرطلبی آن نيكوتر است.
امام حسین (ع): شخصی پيش امام حسين(ع) اظهار داشت: اگر نيكی به نااَهل برسد تباه می شود؟ ايشان فرمودند: چنين نيست بلكه نيكوكاری همچون رگبار است كه بايد به نيك و بد برسد.
مسعده گويد : « مَرَّ الْحُسَيْنُ بْنُ عَليٍّ عليهما السلام قَدْ بَسِطوا كِساءً لَهُمْ وَ الْقَوْا عَلَيْهِ كَسراً فَقالوُا :هَلُّمَّ يا ابْنَ رسول اللهِ فَثَنّي وَ رِكَهُ فَاْكَلَ مَعَهُمْ ثُمَّ تَلا :« اَنَّ اللهَ لا يُحِبُّ الْمُسْتَكْبرينَ » ثم قال : قَدْ اَجَبْتُكُمْ فَاْجيبوني قالوا : نَعَمْ يَا ابْنَ رَسولِ اللهِ فَقاموا مَعَهُ حَتّي اتوُا مَنْزِلَهُ فَقالَ لِلْجاريةِ :اُخْرُجي ما كُنْتِ تَدَّخَرينَ . »
[ حسين بن علی از كنار بينوايانی گذشت كه پارچه ای گسترده و در آن به خوردن پاره های نان خشك مشغول بودند. بينوايان گفتند: بفرما ای فرزند رسول خدا ! امام بر آن سفره نشست و از آن پاره هاي نان تناول كرد و سپس اين آيه را تلاوت فرمود : « هر آينه خداوند خود بزرگ بينان را دوست ندارد . » سپس فرمود : من دعوت شما را پذيرفتم . اينك شما هم دعوت مرا پذيرا باشيد ] و به سرای من ] گفتند : پذيرا شديم ای فرزند رسول خدا سپس برخاستند و به سرای او فرود آمدند . امام حسين عليه السلام به كنيزك خود دستور داد كه با هر آنچه در خانه است از آنان پذيرايی كند. »
عَنِ الصّادِقِ عَنْ آبائهِ عليهم السلام قال : قالَ ابوعَبْدِاللهِ الْحُسَيْنُ بْنُ عَلِيّ عليهما السلام : « اَنَا قَتيلُ الْعَبَرَةِ لا يَذْكُرُني مُوْمِنٌ اِلّا اسْتَعْبَرَ . »امام صادق عليه السلام از آباء گرامی خود از امام حسين عليه السلام نقل می كند كه فرمود : « من كشته گريه ام . هيچ مومنی مرا ياد نمی كند مگر اينكه گريان می شود.»
قال الصادق عليه السلام « اِنَّ الْبُكاءَ وَ الْجَزَعَ مَكْروهٌ لِلْعَبْدِ في كُلّ ما جَزَعَ ما خَلَاالْبُكاءَ عَلَي الْحُسينِ بْنِ عَليٍّ عليهما السلام فَاِنّهُ فيهِ مَاْجورٌ . »
امام صادق عليه فرمود : « هرگونه گريه و بی تابی برای بنده در هرجا كه بی تابی كند مكروه و ناپسند است مگر گريه بر حسين بن علي عليه السلام كه پاداش و ثواب دارد .»
عَنْ اَبي عَبْداللهِ عليه السلام قال :«اِذا اَرَدْتَ زِيارَةَ الْحُسَيْن عليه السلام فَزُرْهُ وَ اَنْتَ كَئيبٌ حَزينٌ مَكروبٌ شُعْثاً مُغْبِراً جائعاً عَطْشاناً فَاِنَّ الْحُسينِ قُتِلَ حَزيناً مَكْروباً شُعْثاً مُغْبِراً جائعاً عَطْشاناً وَ سَلَهُ الْحَوائِجَ وَ انْصَرْفْ عَنْهُ وَ لا تَتّخِذْهُ وَطَناً . » امام صادق عليه السلام فرمود: چون قصد زيارت حسين عليه السلام را كردی در حالی كه پريشان غمناك مصيبت ديده ژوليده ، غم آلود ، مصبيت ديده ، گرسنه و تشنه ای او را زيارت كن زيرا حسين عليه السلام در حالی كشته شد كه غمگين ، مصيبت ديده ، ژوليده ، غم آلود ، گرسنه و تشنه بود از او حوائجت را بخواه و بازگرد . و آن [ كربلا ] را وطن خود قرار مده . »
امام حسن(علیه السلام) فرمودند:
مَن عَدَّدَ نِعَمَهُ سَحَقَ كَرَمَهُ؛
هر كس احسانهاى خود را برشمرد، بخشندگى خود را تباه كرده است.
بحارالأنوار، ج 74، ص 417
پيامبر خدا(صلی الله عليه و آله):
لا خَيرَ فِي السَّرَفِ ولا سَرَفَ فِي الْخَيرِ؛
در اسراف خيرى نيست و در كارهاى خير اسراف نيست.
عوالى اللآلى، ج 1، ص 291
امام صادق(سلام الله عليه):
وتَدخُلُ بِشَفاعَتِها شِيعَتي الْجَنَّةَ بِأجمَعِهِم؛
همه شيعيان من با شفاعت او (حضرت معصومه(س)) وارد بهشت خواهند شد.
بحارالأنوار، ج 60، ص 216
پيامبرخدا(صلی الله عليه و آله):
مَن أَمَرَ بِمَعروفٍ فَلْيَكُنْ أمرُهُ ذلِكَ بِمَعرُوفٍ؛
كسى كه امر به معروف مىكند. بايد اين كار را با شيوه خوبى انجام دهد.
كنزالعمّال، ح 5523
پیامبر اکرم (صلی الله علیه و آله وسلم) می فرمایند:
ملعون ملعون من یظلم بعدی فاطمة ابنتی ویغصبها حقها ویقتلها ... ؛
مورد نفرین است، مورد نفرین است هر کس پس از من به فاطمه(علیها السلام) دخترم ستم کند و حقش را غصب نماید و او را بکشد.
بحارالانوار، ج 73، ص 354 .
حضرت امیرالمؤمنین علی (علیه السلام) می فرمایند:
انا زوج البتول سیدة نساء العالمین ... ؛
من همسر بتول علیها السلام هستم؛ همان کسی که سرور زنان جهانیان است .
معانی الاخبار، ص 58 .
حضرت امیرالمؤمنین علی علیه السلام می فرمایند:
«فوالله ... لا اغضبتنی ولاعصت لی امرا ولقد کنت انظر الیها فتنکشف عنی الهموم والاحزان؛
سوگند به خدا که فاطمه علیها السلام هیچ گاه مرا خشمگین نکرد و در هیچ کاری از من سرپیچی ننمود . و من هرگاه به فاطمه علیها السلام نگاه می کردم، غم و اندوه از من زدوده می شد .»
بحارالانوار، ج 43، ص 134 .
حضرت علیه السلام می فرمایند:
«... ان الحسن والحسین سبطا هذه الامة وهما من محمد کمکان العینین من الراس واما انا فکمکان الید من البدن واما فاطمة فکمکان القلب من الجسد ... ؛
حسن و حسین علیهما السلام دو سبط این امت هستند، و آن دو برای محمد صلی الله علیه و آله همانند دو چشم برای سرند، و من [برای محمد صلی الله علیه و آله] همانند دست برای بدن هستم، و فاطمه علیها السلام [برای محمد صلی الله علیه و آله] همانند قلب برای بدن است .»
بحارالانوار، ج 39، ص 352
امام صادق علیه السلام می فرمایند:
«ان فاطمة علیها السلام کانت تاتی قبور الشهداء فی کل غداة سبت ... ؛
فاطمه علیها السلام در هر بامداد شنبه به مزار شهیدان می رفت .»
وسائل الشیعة، ج 2، ص 879 .
امام صادق علیه السلام می فرمایند:
«... لولا ان امیرالمؤمنین علیه السلام تزوجها لما کان لها کفو الی یوم القیامة علی وجه الارض آدم فمن دونه؛(
به راستی اگر امیرالمؤمنین علیه السلام فاطمه علیها السلام را به ازدواج خود در نیاورده بود، تا روز قیامت بر روی زمین از آدم تا پس از آدم برای فاطمه علیها السلام همتایی نبود .»
خصال، ج 2، ص 414 .
حضرت امیرالمؤمنین علیه السلام درباره حضرت فاطمه زهرا علیها السلام می فرمایند:
«انها استقت بالقربة حتی اثرفی صدرها وطحنت بالرحی حتی مجلت یدها وکسحت البیت حتی اغبرت ثیابها واوقدت النار تحت القدر حتی دکنت ثیابها فاصابها من ذلک ضرر شدید؛
حضرت فاطمه زهرا علیها السلام آن قدر با مشک، آب کشید که اثر آن در سینه اش آشکار شد و چندان با دست خود آسیاب کرد که دستهایش پینه زد و آن قدر خانه را جاروب کرد که لباسهایش خاک آلود گردید . و چندان آتش در زیر دیگ روشن کرد که لباسهایش سیاه و دود آلود شد و از این کارها رنج و سختی زیادی به او رسید .»
علل الشرایع، ج 2، ص 366 .
امام کاظم علیه السلام می فرمایند:
«ان فاطمة علیها السلام صدیقة شهیدة ... ؛
فاطمه علیها السلام بانوی بسیار راست گویی است که او را به شهادت رسانده اند .»
کافی، ج 1، ص 458 .
امام صادق علیه السلام می فرمایند:
«ان اطفال شیعتنا من المؤمنین تربیهم فاطمة علیها السلام؛
بی شک خردسالان شیعه ما از مؤمنان را فاطمه علیها السلام پرورش می دهد .»
بحارالانوار، ج 6، ص 229.
پیامبر اکرم (صلی الله علیه و آله وسلم) می فرمایند:
«... یا فاطمة ابشری فلک عندالله مقام محمود تشفعین فیه لمحبیک وشیعتک؛
ای فاطمه علیها السلام مژده باد! که در پیشگاه خدا مقامی شایسته داری که در آن مقام برای دوستان و شیعیانت شفاعت می کنی .»
بحارالانوار، ج 76، ص 359 .
پیامبر اکرم (صلی الله علیه و آله وسلم) می فرمایند:
«اشتاقت الجنة الی اربع من النساء: مریم بنت عمران، وآسیة بنت مزاحم زوجة فرعون وخدیجة بنت خویلد وفاطمة بنت محمد صلی الله علیه و آله؛
بهشت مشتاق چهار زن است: مریم دختر عمران، آسیه دختر مزاحم و زن فرعون، خدیجه دختر خویلد و فاطمه علیها السلام دختر محمد صلی الله علیه و آله .»
بحارالانوار، ج 43، ص 53 .
پیامبر اکرم (صلی الله علیه و آله وسلم) می فرمایند:
«... نور ابنتی فاطمة من نور الله وابنتی فاطمة افضل من السماوات والارض ... ؛
نور دخترم فاطمه علیها السلام از نور خداست، و دخترم فاطمه علیها السلام برتر از آسمانها و زمین است .»
بحارالانوار، ج 15، ص 10 .
کاربر مهمان خوش آمدید
امام حسین (ع): ای فرزند آدم، به ياد آور مُردن پدران و فرزندانت را، كجا بودند و اكنون رهسپار چه جايی شده‌اند؟ می بينم كه تو نيز به همين زودی به آنان خواهی پيوست و باعث عبرت ديگران خواهی گشت.
امام حسین (ع): هيچ امری را نپذير مگر آنكه خودت را شايسته ی آن بدانی.
امام حسین (ع): هر كس ما را برای خدا دوست بدارد، روز قيامت ما و او همراه يكديگر اين طور بر پيامبران وارد خواهيم شد، و انگشتان خود را جفت كرده، اشاره فرمود و هر كس كه براي دنيا ما را دوست داشته باشد، تنها در اين دنيا است كه خوب و بد با هم مى‌باشند.
امام حسین (ع): كسى كه از تو حاجتى خواسته است، آبروى خود را با درخواست از تو ريخته است، تو ديگر با رد كردن او، آبروى خود را نريز.
امام حسین (ع): به مردى كه نزد حضرتش غيبت ديگری را مى‌كرد، فرمود: "اي مرد، دست از غيبت بردار، زيرا غيبت خوراك ( نان خورش ) سگان جهنم است".
امام حسین (ع): بهترين ثروت آن است كه انسان به وسيله آن آبروی خود را حفظ نمايد.
امام حسین (ع): هر كس كه رضايت الهی را با غضب مردم بخرد، خداوند او را از مردم بی نياز سازد، و هر كس رضايت مردم را با غضب الهی بخرد، خداوند او را نيازمند مردم سازد، والسلام.
امام حسین (ع): خداوند رتبه‌ها و منزلهای عاليی را به خاطر صبری كه بندگان در مقابل تحمل ناملايمات به خرج دهند ، به آنان عنايت می‌فرمايد.
امام حسین (ع): آن كس در صله رحم بهتر است كه نسبت به خويشاوندانی كه با او قطع رابطه كرده‌اند ، دلجويی و صله رحم نمايد.
از حضرت امام حسین (ع) پرسيدند فضيلت چيست؟ فرمودند: "مالك زبان بودن و بذل نيكی".
امام حسین (ع): وقتى شنيدی كه كسى به عزت و آبروی مردم تعرض می‌كند، سعى كن كه تو را نشناسد.
إنَّ اللهَ عَزَّ وجلَّ جَعَلَ مِن أرضِه بِقاعاً تُسَمَّی المَرحُوماتِ، أحَبَّ أن یُدعَی فِیها فَیُجِیبَ ... .
خداوند عز و جل در زمینش اماکنی را قرار داده است که رحمت شده نامیده می‌شوند، و دوست دارد در آن جا خوانده شود تا اجابت کند.Allah the Almighty settled some places on the earth named mercies. He loves to be called and then He will answer that call….
کافی، ج 6، ص 532
امام حسین (ع): آگاه باشيد كه يكی از نعمتهای الهي بر شما حاجات و نيازهای مردم به شما است، پس از اين نعمتها بيزار نشويد كه برمی‌گردند و به جايی ديگر می‌روند.
امام حسین (ع): كسی كه بخواهد از راه گناه به مقصدی برسد ، ديرتر به آروزيش می‌رسد و زودتر به آنچه می‌ترسد گرفتار می‌شود .
امام حسین (ع): ناتوان ترين مردم کسی است که از دعا کردن واماند و بخيل ترين مردم کسی است که از سلام کردن واماند.
امام حسین (ع): بدترين اوصاف زمامداران، ترس از دشمنان و بی رحمی بر ناتوانان و خودداری هنگام بخشش است .
امام حسین (ع): در مواردی که حقْ تو را ملزم می سازد ، بر آنچه نمی پسندی ، شکيبا باش و در مواردی که هوای نفس تو را فرا می خواند، از آنچه که به ناحق است و دوست ميداری ، خود را نگه دار .
امام حسین (ع) : شکرگزاری برای نعمت پيشين، نعمت تازه ای را سبب می شود .
امام حسین (ع): آنکس که بخشش تورا بپزيرد، تو را در جوانمردی کمک کرده است .
امام حسین (ع) : ادب اين است که از خانه خود بيرون آيی و با هيچکس برخورد نکنی مگر آنکه اورا برتر از خود بينی .
امام حسین (ع): اگر همه گفتار دانا، نيکو و بحق بود، از خودپسندی در آستانه ديوانگی قرار مي گرفت. همانا دانا کسی است که حق گويی او فراوان باشد .
امام حسین (ع): عاقل با کسی که می ترسد او را دروغگو بدارد هم سخن نمی شود، از کسی که می ترسد او را رد کند درخواستی نمی کند، به کسی که می ترسد او را بفريبد تکيه نمی کند و به کسی که به اميد او اطمينانی نيست اميد نمی بندد .
امام حسین (ع): شايسته نيست که انسان مؤمنی گنهکاری را ببيند و بر او انکار ننمايد .
امام حسین (ع): كاری مكن كه از آن پوزش بخواهی زيرا مؤمن نه بد ميكند و نه عذر می طلبد، و منافق هر روز بد ميكند و عذر می خواهد.
امام حسین (ع): اگر مردم مرگ را باور می كردند و آنرا به همانگونه كه هست به نظر می آوردند دنيا ويران می گشت.
امام حسین (ع): جمعی نزد آن حضرت از عذرخواهی عبدالله بن عمرو بن عاص از شركت در جنگ صفين ياد می كردند كه حضرت فرمود: چه بسا گناهی كه از عذرطلبی آن نيكوتر است.
امام حسین (ع): شخصی پيش امام حسين(ع) اظهار داشت: اگر نيكی به نااَهل برسد تباه می شود؟ ايشان فرمودند: چنين نيست بلكه نيكوكاری همچون رگبار است كه بايد به نيك و بد برسد.
سلام
خوب بود این اتفاق می افتاد !!! شما هم به حدیث ربطش بدهید !
تشکر
من که منبع ای ندیدم !! من هم پیاز میخرم !
:Gig:
مسعده گويد : « مَرَّ الْحُسَيْنُ بْنُ عَليٍّ عليهما السلام قَدْ بَسِطوا كِساءً لَهُمْ وَ الْقَوْا عَلَيْهِ كَسراً فَقالوُا :هَلُّمَّ يا ابْنَ رسول اللهِ فَثَنّي وَ رِكَهُ فَاْكَلَ مَعَهُمْ ثُمَّ تَلا :« اَنَّ اللهَ لا يُحِبُّ الْمُسْتَكْبرينَ » ثم قال : قَدْ اَجَبْتُكُمْ فَاْجيبوني قالوا : نَعَمْ يَا ابْنَ رَسولِ اللهِ فَقاموا مَعَهُ حَتّي اتوُا مَنْزِلَهُ فَقالَ لِلْجاريةِ :اُخْرُجي ما كُنْتِ تَدَّخَرينَ . »
[ حسين بن علی از كنار بينوايانی گذشت كه پارچه ای گسترده و در آن به خوردن پاره های نان خشك مشغول بودند. بينوايان گفتند: بفرما ای فرزند رسول خدا ! امام بر آن سفره نشست و از آن پاره هاي نان تناول كرد و سپس اين آيه را تلاوت فرمود : « هر آينه خداوند خود بزرگ بينان را دوست ندارد . » سپس فرمود : من دعوت شما را پذيرفتم . اينك شما هم دعوت مرا پذيرا باشيد ] و به سرای من ] گفتند : پذيرا شديم ای فرزند رسول خدا سپس برخاستند و به سرای او فرود آمدند . امام حسين عليه السلام به كنيزك خود دستور داد كه با هر آنچه در خانه است از آنان پذيرايی كند. »
عَنِ الصّادِقِ عَنْ آبائهِ عليهم السلام قال : قالَ ابوعَبْدِاللهِ الْحُسَيْنُ بْنُ عَلِيّ عليهما السلام : « اَنَا قَتيلُ الْعَبَرَةِ لا يَذْكُرُني مُوْمِنٌ اِلّا اسْتَعْبَرَ . » امام صادق عليه السلام از آباء گرامی خود از امام حسين عليه السلام نقل می كند كه فرمود : « من كشته گريه ام . هيچ مومنی مرا ياد نمی كند مگر اينكه گريان می شود.»
قال الصادق عليه السلام « اِنَّ الْبُكاءَ وَ الْجَزَعَ مَكْروهٌ لِلْعَبْدِ في كُلّ ما جَزَعَ ما خَلَاالْبُكاءَ عَلَي الْحُسينِ بْنِ عَليٍّ عليهما السلام فَاِنّهُ فيهِ مَاْجورٌ . »
عَنْ اَبي عَبْداللهِ عليه السلام قال :«اِذا اَرَدْتَ زِيارَةَ الْحُسَيْن عليه السلام فَزُرْهُ وَ اَنْتَ كَئيبٌ حَزينٌ مَكروبٌ شُعْثاً مُغْبِراً جائعاً عَطْشاناً فَاِنَّ الْحُسينِ قُتِلَ حَزيناً مَكْروباً شُعْثاً مُغْبِراً جائعاً عَطْشاناً وَ سَلَهُ الْحَوائِجَ وَ انْصَرْفْ عَنْهُ وَ لا تَتّخِذْهُ وَطَناً . » امام صادق عليه السلام فرمود: چون قصد زيارت حسين عليه السلام را كردی در حالی كه پريشان غمناك مصيبت ديده ژوليده ، غم آلود ، مصبيت ديده ، گرسنه و تشنه ای او را زيارت كن زيرا حسين عليه السلام در حالی كشته شد كه غمگين ، مصيبت ديده ، ژوليده ، غم آلود ، گرسنه و تشنه بود از او حوائجت را بخواه و بازگرد . و آن [ كربلا ] را وطن خود قرار مده . »
امام حسن(علیه السلام) فرمودند:
مَن عَدَّدَ نِعَمَهُ سَحَقَ كَرَمَهُ؛
هر كس احسانهاى خود را برشمرد، بخشندگى خود را تباه كرده است.
بحارالأنوار، ج 74، ص 417
پيامبر خدا(صلی الله عليه و آله):
لا خَيرَ فِي السَّرَفِ ولا سَرَفَ فِي الْخَيرِ؛
در اسراف خيرى نيست و در كارهاى خير اسراف نيست.
عوالى اللآلى، ج 1، ص 291
امام صادق(سلام الله عليه):
وتَدخُلُ بِشَفاعَتِها شِيعَتي الْجَنَّةَ بِأجمَعِهِم؛
همه شيعيان من با شفاعت او (حضرت معصومه(س)) وارد بهشت خواهند شد.
بحارالأنوار، ج 60، ص 216
پيامبر خدا(صلی الله عليه و آله):
يُباهِي اللَّهُ تَعالى الْمَلائِكَة بِالْمُجاهِدينَ؛
خداوند بزرگ با مجاهدان بر فرشتگان مىبالد.
جامع الأخبار، ص 93
پيامبرخدا(صلی الله عليه و آله):
مَن أَمَرَ بِمَعروفٍ فَلْيَكُنْ أمرُهُ ذلِكَ بِمَعرُوفٍ؛
كسى كه امر به معروف مىكند. بايد اين كار را با شيوه خوبى انجام دهد.
كنزالعمّال، ح 5523
پیامبر اکرم (صلی الله علیه و آله وسلم) می فرمایند:
ملعون ملعون من یظلم بعدی فاطمة ابنتی ویغصبها حقها ویقتلها ... ؛
مورد نفرین است، مورد نفرین است هر کس پس از من به فاطمه(علیها السلام) دخترم ستم کند و حقش را غصب نماید و او را بکشد.
بحارالانوار، ج 73، ص 354 .
حضرت امیرالمؤمنین علی (علیه السلام) می فرمایند:
انا زوج البتول سیدة نساء العالمین ... ؛
من همسر بتول علیها السلام هستم؛ همان کسی که سرور زنان جهانیان است .
معانی الاخبار، ص 58 .
حضرت امیرالمؤمنین علی علیه السلام می فرمایند:
«فوالله ... لا اغضبتنی ولاعصت لی امرا ولقد کنت انظر الیها فتنکشف عنی الهموم والاحزان؛
سوگند به خدا که فاطمه علیها السلام هیچ گاه مرا خشمگین نکرد و در هیچ کاری از من سرپیچی ننمود . و من هرگاه به فاطمه علیها السلام نگاه می کردم، غم و اندوه از من زدوده می شد .»
بحارالانوار، ج 43، ص 134 .
حضرت علیه السلام می فرمایند:
«... ان الحسن والحسین سبطا هذه الامة وهما من محمد کمکان العینین من الراس واما انا فکمکان الید من البدن واما فاطمة فکمکان القلب من الجسد ... ؛
حسن و حسین علیهما السلام دو سبط این امت هستند، و آن دو برای محمد صلی الله علیه و آله همانند دو چشم برای سرند، و من [برای محمد صلی الله علیه و آله] همانند دست برای بدن هستم، و فاطمه علیها السلام [برای محمد صلی الله علیه و آله] همانند قلب برای بدن است .»
بحارالانوار، ج 39، ص 352
امام صادق علیه السلام می فرمایند:
«ان فاطمة علیها السلام کانت تاتی قبور الشهداء فی کل غداة سبت ... ؛
فاطمه علیها السلام در هر بامداد شنبه به مزار شهیدان می رفت .»
وسائل الشیعة، ج 2، ص 879 .
امام صادق علیه السلام می فرمایند:
«... لولا ان امیرالمؤمنین علیه السلام تزوجها لما کان لها کفو الی یوم القیامة علی وجه الارض آدم فمن دونه؛(
به راستی اگر امیرالمؤمنین علیه السلام فاطمه علیها السلام را به ازدواج خود در نیاورده بود، تا روز قیامت بر روی زمین از آدم تا پس از آدم برای فاطمه علیها السلام همتایی نبود .»
خصال، ج 2، ص 414 .
حضرت امیرالمؤمنین علیه السلام درباره حضرت فاطمه زهرا علیها السلام می فرمایند:
«انها استقت بالقربة حتی اثرفی صدرها وطحنت بالرحی حتی مجلت یدها وکسحت البیت حتی اغبرت ثیابها واوقدت النار تحت القدر حتی دکنت ثیابها فاصابها من ذلک ضرر شدید؛
حضرت فاطمه زهرا علیها السلام آن قدر با مشک، آب کشید که اثر آن در سینه اش آشکار شد و چندان با دست خود آسیاب کرد که دستهایش پینه زد و آن قدر خانه را جاروب کرد که لباسهایش خاک آلود گردید . و چندان آتش در زیر دیگ روشن کرد که لباسهایش سیاه و دود آلود شد و از این کارها رنج و سختی زیادی به او رسید .»
علل الشرایع، ج 2، ص 366 .
امام کاظم علیه السلام می فرمایند:
«ان فاطمة علیها السلام صدیقة شهیدة ... ؛
فاطمه علیها السلام بانوی بسیار راست گویی است که او را به شهادت رسانده اند .»
کافی، ج 1، ص 458 .
امام صادق علیه السلام می فرمایند:
«ان اطفال شیعتنا من المؤمنین تربیهم فاطمة علیها السلام؛
بی شک خردسالان شیعه ما از مؤمنان را فاطمه علیها السلام پرورش می دهد .»
بحارالانوار، ج 6، ص 229.
پیامبر اکرم (صلی الله علیه و آله وسلم) می فرمایند:
«... یا فاطمة ابشری فلک عندالله مقام محمود تشفعین فیه لمحبیک وشیعتک؛
ای فاطمه علیها السلام مژده باد! که در پیشگاه خدا مقامی شایسته داری که در آن مقام برای دوستان و شیعیانت شفاعت می کنی .»
بحارالانوار، ج 76، ص 359 .
پیامبر اکرم (صلی الله علیه و آله وسلم) می فرمایند:
«اشتاقت الجنة الی اربع من النساء: مریم بنت عمران، وآسیة بنت مزاحم زوجة فرعون وخدیجة بنت خویلد وفاطمة بنت محمد صلی الله علیه و آله؛
بهشت مشتاق چهار زن است: مریم دختر عمران، آسیه دختر مزاحم و زن فرعون، خدیجه دختر خویلد و فاطمه علیها السلام دختر محمد صلی الله علیه و آله .»
بحارالانوار، ج 43، ص 53 .
پیامبر اکرم (صلی الله علیه و آله وسلم) می فرمایند:
«... نور ابنتی فاطمة من نور الله وابنتی فاطمة افضل من السماوات والارض ... ؛
نور دخترم فاطمه علیها السلام از نور خداست، و دخترم فاطمه علیها السلام برتر از آسمانها و زمین است .»
بحارالانوار، ج 15، ص 10 .