گاهی حوصله انجام مستحبات را ندارم

نمیدونم چرا یہ مدت قران میخونم بعد زودی ازش کنار میکشم   بعضی وقتا ھست روزی یک بار، دوبار قران میخونم یہ چن روز این کار ک کردم   بعد طوری میشہ ممکنہ تا یہ ھفتہ قران نخونم حالا میخام ببینم چرا ب قران نزدیک کہ میشم دوبارہ ازش فاصلہ میگیرم؟؟؟؟

بسم الله الرحمن الرحیم با سلام و تحیت خدمت شما؛ کارهای روحی و معنوی تا وقتی که در زندگی ما به صورت یک برنامه قلمداد نشود به همین سرنوشتی دچار می‌شوند که شما توصیف کردید. پای برنامه که به میان می‌آید نفس انسان گمان نمی‌کند که با قرآن خواندن به محدوده حیاط خلوتی وارد شده که می‌توانست وارد نشود بلکه درگاهی است که نمی‌توانست وارد آن نگردد. دیگر گمان نمی‌کند که قرآن خواندن یک کار مستحبی است که می‌تواند آن را انجام ندهد بلکه یک وجوب اختیاری از ناحیه خودش به آن می‌بخشد. دیگر بستگی ندارد به حال و عطش درونی من که آیا حال قرآن خواندن دارم یا ندارم؛ آنگاه اگر حال و حس قرآن خواندن نداشته باشم مجوزی برای تعطیلی آن باشد؛ بلکه برنامه‌ای است که تحت هر شرایط باید انجام شود ولو از آسمان درون من سنگ هم که ببارد باید انجام دهم. البته در برنامه کردن یک کار روحی و معنوی برای خود نیز باید دقت‌هایی لحاظ گردد؛ مثلا این برنامه به لحاظ کمی و کیفی از کم شروع شود و به مرور زمان سیر صعودی خود را طی کند مثلا در مورد تلاوت قرآن به خصوص، از تلاوت روزانه دو آیه آغاز شود و تا یک ماه با تلاوت روزانه دو آیه استمرار یابد می‌توان برنامه‌های روحی معنوی را هفتگی تعریف کرد یعنی هر هفته به مقدار معین شده‌ای انجام شوند ولی بهتر است در برنامه‌ریزی تلاوت قرآن، برنامه به صورت روزانه معین شود. نکته دیگر در «برنامه شدن» کارهای روحی -به خصوص تلاوت قرآن- یا به عبارت دیگر برنامه‌سازی از کارهای روحی، آن است که بایستی در زمان مشخصی کار -تلاوت قرآن- انجام شود و اینچنین نباشد که وقت انجام این عمل توسعه داشته باشد؛ همانند نماز یومیه که دارای وقت مشخصی است این تلاوتی که به صورت برنامه در آمده باید در بازه زمانی مشخصی مثلا بین الطلوعین یا مثلا بین ساعت ۱۲. ۳۰ و ۱۳. ۳۰ صورت پذیرد. ضابطه دیگری که باید با این برنامه اضافه شود، کفاره و قضای عدم انجام آن در موعد مقرر است که بایستی از حجم بیشتری نسبت به ادای آن برخوردار باشد؛ مثلا اگر طبق برنامه باید هر روز در زمان مشخصی دو آیه تلاوت شود در صورت عدم انجام آن، دو صفحه در خارج وقت مقرر خوانده شود. حتی می‌توان با نذر جریمه‌ای در ازاء عدم انجام برنامه مشخص بر خود واجب کرد؛ مثلا در صورت ترک عمدی این برنامه، یک روز روزه را با «نذر کردن» بر خود واجب کنید یا صدقه مبلغ قابل توجهی -مثلا ۵۰ هزار تومان- را بر خود واجب کنید. در این صورت اگر در موعد مشخص تلاوت دو آیه قرآن را به صورت عمدی ترک کردید به لحاظ شرعی واجب است تا مبلغ ۵۰ هزار تومان به مستحق صدقه دهید یا یک روز روزه بگیرید در صورت باقی ماندن ابهام و سؤالات بیشتر آن را مطرح کنید تا توضیحات بیشتر داده شود.