جمع بندی چگونگی ورود یک فرد به عالم برزخ، از دید برزخیان

تب‌های اولیه

18 پستها / 0 جدید
آخرین ارسال

width: 700 align: center

[TD="align: center"]با نام و یاد دوست

[/TD]

[TD="align: center"]
[/TD]


کارشناس بحث: استاد عامل

[TD][/TD]

[="Tahoma"][="Black"]


بسم الله الرحمن الرحيم


سلام و رحمت خدا بر شما


در زمينه ورود انسان ها به برزخ رواياتي وجود دارد كه حاكي از علم ديگران به ورود ميت به اين عالم است، امام صادق(عليه السلام) در مورد ورود ميت به برزخ مي فرمايد: «ارواح انسان ها در صورتي جسماني در بهشت برزخي با يكديگر به گفتگو مشغول اند و اگر انسان جديدي وارد عالم برزخ شود، ارواح دور او جمع شده و مي گويند: او را رها كنيد، چرا كه او از هول و حراس عظيمي رهايي يافته است. پس از مدتي كه آرام گرفت، سوالهايي از او مي پرسند كه فلاني چي شد و ديگري چه كرد؟ پس اگر شخص تازه وارد بگويد او همچنان زنده است، اهل بهشت برزخي اميد دارند كه به آنها ملحق شود و اگر بگويد كه پيش از من فوت كرده است، ايشان كه او را در بهشت ملاقات نكرده اند، مي فهمند او اهل بهشت نبوده و جزو خاسران است.»(1) همانطور كه در روايت گذشته ذكر شد، انسان هايي كه در عالم برزخ هستند، يكديگر را مي شناسند و البته بين آنها هم گفتگوهايي صورت مي گيرد. البته اين روايت ناظر به بهشتيان است كه از ورود ارواح جديد آگاه مي شوند اما ممكن است اين اطلاع و آگاهي در مورد دوزخيان صدق نكند و ايشان به دليل مشكلات زياد يا محدوديت در آگاهي آنها، چنين اتفاقي در بين آنها نيافتد.


امير المومنين(عليه السلام) نيز در مورد تفاهم اهل برزخ به يكي از اصحاب خويش مي فرمايد: «اگر حجابها برداشته شود، اهل برزخ را مي بيني كه گروه گروه در حال گفتگو هستند»(2) اين روايت نيز ناظر به وادي السلام و اهل بهشت برزخي است كه گفتگوي ايشان فرع بر شناخت يكديگر و آگاهي از ورود آنها به برزخ است. امام صادق(عليه السلام) نيز در مورد وادي السلام مي فرمايد: «هيچ مومني در شرق و غرب عالم نيست مگر اينكه خداوند متعال ايشان را در وادي السلام جمع مي كند.»(3)


بنابراين با توجه به روايات گذشته اهل برزخ از ورود يكديگر آگاه شده و با يكديگر به مباحثه و تكلم مي پردازند.


پي نوشت ها:
1. كلينى، محمد بن اسحاق، (1407)، الكافي، غفاري، علي اكبر، چهارم، تهران، دارالكتب الاسلاميه، ج3، ص244.
2. مجلسي، محمد تقي، (1423)، زاد المعاد، بيروت، اعلمي، ص487.
3. كافي، ج3، ص243.[/]

عامل;1002983 نوشت:

در زمينه ورود انسان ها به برزخ رواياتي وجود دارد كه حاكي از علم ديگران به ورود ميت به اين عالم است، امام صادق(عليه السلام) در مورد ورود ميت به برزخ مي فرمايد: «ارواح انسان ها در صورتي جسماني در بهشت برزخي با يكديگر به گفتگو مشغول اند و اگر انسان جديدي وارد عالم برزخ شود، ارواح دور او جمع شده و مي گويند: او را رها كنيد، چرا كه او از هول و حراس عظيمي رهايي يافته است. پس از مدتي كه آرام گرفت، سوالهايي از او مي پرسند كه فلاني چي شد و ديگري چه كرد؟ پس اگر شخص تازه وارد بگويد او همچنان زنده است، اهل بهشت برزخي اميد دارند كه به آنها ملحق شود و اگر بگويد كه پيش از من فوت كرده است، ايشان كه او را در بهشت ملاقات نكرده اند، مي فهمند او اهل بهشت نبوده و جزو خاسران است.»(1)

با سلام

اغلب کسانی که برزخ را باور کرده اند، معتقدند برزخیان از احوال دنیا بی اطلاع نیستند و همواره به آن سرکشی می کنند، حتی بر بالین شخص محتضر حاضر می شوند ، بنابر این سئوالشان از تازه واردان برای چیست؟
مگر خودشان نمی دانند کی مرده و کی زنده است؟

[="Tahoma"][="Black"]سلام

shahed1;1003026 نوشت:
مگر خودشان نمی دانند کی مرده و کی زنده است؟

اهل برزخ همه در يك سطح نيستند و هر كدام بر اساس عمل و منزلت خود، اجازه دارند با عالم دنيا ارتباط برقرار كنند. بر همين اساس امام صادق عليه السلام در روايتي مي فرمايد: برخي از اهل برزخ هر هفته از اخبار دنيا با خبر مي شوند و ديگران نيز بر اساس عمل خود(ديرتر يا زودتر) باخبر مي شوند.(كافي، ج3، ص231)
بنابراين ممكن است برخي اهل بهشت برزخي باشند اما به دليل عمل ضعيف خود، سالي يكبار از خانواده يا آشنايان خود خبر پيدا كند. يا حتي ممكن است اين فاصله بيشتر هم باشد. بر اين اساس خبر گرفتن از تازه واردها كه در روايت وارد شده منافاتي ندارد و حتي در مورد بهترين مومنين كه هفته اي يك بار خبر مي گيرند هم متصور است، زيرا بالاخره ممكن است خبري در كمتر از يك هفته صورت گرفته باشد كه تازه وارد بتواند اين خلا را پر كند.

البته بحث اصلي اين تاپيك مربوط به ارتباط اموات با يكديگر است نه ارتباط آنها با اهل دنيا كه در همين سايت در رابطه با ارتباط اموات و اهل دنيا تاپيك هايي وجود دارد.[/]

عامل;1003052 نوشت:
سلام

اهل برزخ همه در يك سطح نيستند و هر كدام بر اساس عمل و منزلت خود، اجازه دارند با عالم دنيا ارتباط برقرار كنند. بر همين اساس امام صادق عليه السلام در روايتي مي فرمايد: برخي از اهل برزخ هر هفته از اخبار دنيا با خبر مي شوند و ديگران نيز بر اساس عمل خود(ديرتر يا زودتر) باخبر مي شوند.(كافي، ج3، ص231)
بنابراين ممكن است برخي اهل بهشت برزخي باشند اما به دليل عمل ضعيف خود، سالي يكبار از خانواده يا آشنايان خود خبر پيدا كند. يا حتي ممكن است اين فاصله بيشتر هم باشد. بر اين اساس خبر گرفتن از تازه واردها كه در روايت وارد شده منافاتي ندارد و حتي در مورد بهترين مومنين كه هفته اي يك بار خبر مي گيرند هم متصور است، زيرا بالاخره ممكن است خبري در كمتر از يك هفته صورت گرفته باشد كه تازه وارد بتواند اين خلا را پر كند.

با سلام

ولی روایاتی نیز وجود دارند که می گویند برزخیان هر لحظه از احوال دنیویان آگاهند مثل همان نقلی ا که می گوید پیامبر کشته شدگان کفار را صدا زد و گفت آنها صدا را خوب می شنوند ولی نمی توانند پاسخ بدهند یا حدیث زیر که در کتاب کافی آمده است:

نقل قول:
[=rtnassim]در حدیث از امام جعفر صادق (علیه السلام) آمده است که هر انسانِ مؤمن و کافر، پس از مرگ، هر روز ظهر، با خانواده خود دیدار و نظاره‌گر رفتار آنان خواهند بود
[=rtnassim].

شما می گویید برزخیان با هم گفتگو می کنند و یکدیگر را می شناسند اینطور نیست؟ بنابر این کسانی که از احوال دنیا دیر دیر خبردار می شوند می توانند از آنها که دائم با خبرند بپرسند!

عامل;1003052 نوشت:

البته بحث اصلي اين تاپيك مربوط به ارتباط اموات با يكديگر است نه ارتباط آنها با اهل دنيا كه در همين سايت در رابطه با ارتباط اموات و اهل دنيا تاپيك هايي وجود دارد.

من فکر می کنم سئوال تاپیک درباره نحوه ورود مردگان به برزخ باشد نه ارتباط اموات با یکدیگر. اگر این هم نمی بود ، گمان نمی کنم مطلبی که نوشتم در ارتباط با موضوع تاپیک، که برزخ است، نباشد .

برزخ در قرآن

[="Tahoma"][="Black"]سلام

shahed1;1003071 نوشت:
روایاتی نیز وجود دارند که می گویند برزخیان هر لحظه از احوال دنیویان آگاهند مثل همان نقلی ا که می گوید پیامبر کشته شدگان کفار را صدا زد و گفت آنها صدا را خوب می شنوند ولی نمی توانند پاسخ بدهند یا حدیث زیر که در کتاب کافی آمده است

اولا روايت ندا كردن پيامبر اكرم صلي الله عليه و آله و پاسخ اموات به معناي خبر داشتن مردگان آنهم هر لحظه از دنيا نيست.
ثانيا اگر روايت صريحي در اين زمينه مد نظر شماست با ذكر سند بفرماييد تا بررسي شود كه آيا با روايات مطرح شده در مورد محدوديت برخي و جواز برخي از بهشتيان قابل جمع است يا نه؟

علاوه بر اينكه عرض بنده در مورد ورود ميت به برزخ بهشتي مستند به روايت است و اين مطلب با خبردار بودن برخي از مردگان از عالم دنيا و بي خبر بودن برخي از آنها سازگار است.

shahed1;1003071 نوشت:
شما می گویید برزخیان با هم گفتگو می کنند و یکدیگر را می شناسند اینطور نیست؟ بنابر این کسانی که از احوال دنیا دیر دیر خبردار می شوند می توانند از آنها که دائم با خبرند بپرسند!

در اين مورد هم منافاتي وجود ندارد، به اين ترتيب كه ممكن است هم در تخاطب با يكديگر از احوال دنيا با خبر شوند و هم از تازه واردان. به عبارتي دو طريق اخبار وجود داشته باشد و با اين امر هم تخاطب صحيح است و هم خبرگيري از تازه واردان.

[/]

عامل;1003092 نوشت:
اگر روايت صريحي در اين زمينه مد نظر شماست با ذكر سند بفرماييد تا بررسي شود كه آيا با روايات مطرح شده در مورد محدوديت برخي و جواز برخي از بهشتيان قابل جمع است يا نه؟

با سلام
[=rtnassim]در حدیث از امام جعفر صادق (علیه السلام) آمده است که هر انسانِ مؤمن و کافر، پس از مرگ، هر روز ظهر، با خانواده خود دیدار و نظاره‌گر رفتار آنان خواهند بود

عَنْ أَبِی عَبْدِ اللهِ قَالَ مَا مِنْ مُؤْمِنٍ وَ لَا کَافِرٍ إِلَّا وَ هُوَ یَأْتِی أَهْلَهُ عِنْدَ زَوَالِ الشَّمْس‌ (شیخ کلینى، الکافی، تهران: دار الکتب الإسلامیة، 1365، ج 3، ص 230.)

عامل;1002983 نوشت:

بسم الله الرحمن الرحيم


سلام و رحمت خدا بر شما


در زمينه ورود انسان ها به برزخ رواياتي وجود دارد كه حاكي از علم ديگران به ورود ميت به اين عالم است، امام صادق(عليه السلام) در مورد ورود ميت به برزخ مي فرمايد: «ارواح انسان ها در صورتي جسماني در بهشت برزخي با يكديگر به گفتگو مشغول اند و اگر انسان جديدي وارد عالم برزخ شود، ارواح دور او جمع شده و مي گويند: او را رها كنيد، چرا كه او از هول و حراس عظيمي رهايي يافته است. پس از مدتي كه آرام گرفت، سوالهايي از او مي پرسند كه فلاني چي شد و ديگري چه كرد؟ پس اگر شخص تازه وارد بگويد او همچنان زنده است، اهل بهشت برزخي اميد دارند كه به آنها ملحق شود و اگر بگويد كه پيش از من فوت كرده است، ايشان كه او را در بهشت ملاقات نكرده اند، مي فهمند او اهل بهشت نبوده و جزو خاسران است.»(1) همانطور كه در روايت گذشته ذكر شد، انسان هايي كه در عالم برزخ هستند، يكديگر را مي شناسند و البته بين آنها هم گفتگوهايي صورت مي گيرد. البته اين روايت ناظر به بهشتيان است كه از ورود ارواح جديد آگاه مي شوند اما ممكن است اين اطلاع و آگاهي در مورد دوزخيان صدق نكند و ايشان به دليل مشكلات زياد يا محدوديت در آگاهي آنها، چنين اتفاقي در بين آنها نيافتد.


امير المومنين(عليه السلام) نيز در مورد تفاهم اهل برزخ به يكي از اصحاب خويش مي فرمايد: «اگر حجابها برداشته شود، اهل برزخ را مي بيني كه گروه گروه در حال گفتگو هستند»(2) اين روايت نيز ناظر به وادي السلام و اهل بهشت برزخي است كه گفتگوي ايشان فرع بر شناخت يكديگر و آگاهي از ورود آنها به برزخ است. امام صادق(عليه السلام) نيز در مورد وادي السلام مي فرمايد: «هيچ مومني در شرق و غرب عالم نيست مگر اينكه خداوند متعال ايشان را در وادي السلام جمع مي كند.»(3)


بنابراين با توجه به روايات گذشته اهل برزخ از ورود يكديگر آگاه شده و با يكديگر به مباحثه و تكلم مي پردازند.


پي نوشت ها:
1. كلينى، محمد بن اسحاق، (1407)، الكافي، غفاري، علي اكبر، چهارم، تهران، دارالكتب الاسلاميه، ج3، ص244.
2. مجلسي، محمد تقي، (1423)، زاد المعاد، بيروت، اعلمي، ص487.
3. كافي، ج3، ص243.

سلام بر استاد عامل بزرگوار و بسیار عزیز

استاد، اجمالا ما می دانیم که اهل برزخ (نیک هایشان) از ورود فرد جدید به برزخ، مطلع می شوند.
این موضوع بحث ما نیست.

بحث روی این نکته متمرکز است که "ورود فرد جدید" از دید آنها چگونه است؟ از آسمان به زمین می افتد؟ مثل گیاه از زمین خارج می شود؟ از چه نقطه ای از عالم برزخ و چگونه ، وارد برزخ می شود؟

[="Tahoma"][="Black"]سلام علیکم

shahed1;1003146 نوشت:
عَنْ أَبِی عَبْدِ اللهِ قَالَ مَا مِنْ مُؤْمِنٍ وَ لَا کَافِرٍ إِلَّا وَ هُوَ یَأْتِی أَهْلَهُ عِنْدَ زَوَالِ الشَّمْس‌

بر اساس قواعد تعادل و تراجیح حدیث، باید بین روایات ناظر به زیارت هر روز و زیارت به حسب مقام و اذن الهی جمع کرد و اگر نتوان چنین جمعی انجام داد باید جانب روایاتی را گرفت که متعدد اند و دیگری را کنار گذاشت.
در این باب همانطور که اطلاع دارید، سه روایت از پنج روایت ناظر به تاثیر شان و منزلت مومن در زیارت است؛ در یک روایت می فرماید: مَنْ يَزُورُ عَلَى قَدْرِ عَمَلِهِ و در روایت دیگر می فرماید: عَلَى قَدْرِ مَنْزِلَتِه‏ و در دیگری آمده است: عَلَى قَدْرِ فَضَائِلِهِم‏.
بر این اساس اگر بتوان گفت منظور امام از زوال شمس، صرفا زمان زیارت است نه اینکه هر روز این امر اتفاق می افتد، بین روایات جمع می شود، به طوری که هر گاه(چه هر روز، چه هر هفته، هر ماه یا حتی هر سال) که میت بخواهد خانواده خود را زیارت کند، وقت ظهر این امر میسر می شود و یا حتی می توان گفت این ملاقات هر روزه متعلق به خانواده است نه دیگران و خبر گیری همانطور که در روایت آمده است مربوط به آشنایان است و باز هم بین روایات منافاتی نیست.
در هر حال اگر این جمع ها کارساز نباشند، چاره ای جز کنار گذاشتن روایت واحد و اخذ به روایات متعدد نیست.

[/]

[="Tahoma"][="Black"]سلام

عبد شکور;1003170 نوشت:
"ورود فرد جدید" از دید آنها چگونه است؟

نحوه ورود انسان به برزخ در روایات بیان نشده یا حداقل بنده ندیدم...
اما با توجه به برخی روایات و حقیقت روح انسان می توان مطالبی را مطرح کرد.
اولا؛ در روایات وارد شده که انسان از زمانی که می میرد، وارد عالم برزخ می شود و احوالاتی را متناسب با آن عالم مشاهده می کند.(البته این ورود به برزخ بعد از مرگ مربوط به عموم انسان هاست وگرنه برخی نیز با توجه به تجرد روح در این دنیا می توانند در عوالم دیگر تردد کنند و از احوال آن باخبر شوند)
ثانیا؛ انسان در برزخ بدنی شبیه بدن دنیوی داشته(کلینی، 1407: 3/245) و این بدن بسیار لطیف است و روح در آن عالم قویتر از دنیاست، همانطور که در آخرت روح انسان قویتر از برزخ است و کارهایی که در آخرت می کند قابل قیاس با برزخ نیست. بر همین اساس در برزخ روح انسان به صرف اراده و البته اجازه خداوند متعال قادر به خلق اشیاء و سیر در عالم برزخ خواهد بود.

بنابراین انسان از زمان مرگ داخل در عالم برزخ خواهد بود، اما سیر او متوقف بر اذن الهی و روشن شدن تکلیف اوست. به عبارتی قبر انسان همانطور که در روایات وارد شده است، یا باغی از باغهای بهشت است و یا حفره ای از حفره های جهنم؛ به تعبیر دیگر قبر او کانالی به بهشت یا جهنم است و این اعمال اوست که باعث بهشتی یا جهنمی شدن او می شود. حالا این ورود او چگونه است؟ با توجه به قدرت روح انسان در برزخ و خصوصا در قیامت می توان پاسخی درخور یافت. در این عوالم انسان به صرف اراده قادر خواهد بود در هر جایی که اراده کرده، حاضر شود، البته این قدرت متوقف بر اذن الهی و وضعیت انسان در برزخ خواهد بود.
پس با توجه به تجرد روح انسان و قدرت خلاقه او نباید انتظار داشت که در برزخ مانند گیاه رشد کند یا از آسمان به زمین بیافتد! انسان به صرف وقوع مرگ، در برزخ حاضر است و البته حضور او در بین بهشتیان یا جهنمیان بستگی به اعمال او دارد و ارتباط او با دیگران نیز به صرف اراده و اذن تحقق پیدا می کند.
[/]

[="Navy"]

عبد شکور;1002847 نوشت:
سلام نوزادی که متولد میشود یعنی وارد دنیای ما می شود، ما تولد او را درک می کنیم. ورود او از طریق مجرای زایمان مادرش است. حتی از مدتی قبل می دانیم که قرار است فرد جدیدی به دنیای ما وارد شود. آیا کسی که می میرد ، یعنی وارد جهان برزخ می شود؛ همانطور که ما "خروج او از دنیای خودمان" را درک می کنیم، "برزخیان" هم "ورود او به دنمیای خودشان" را درک می کنند؟ طبق برخی مطالب عارف اسلامی، عالم برزخ شبیه عالم دنیا، زمان دارد: صبح و شام دارد... احتمالا مکان هم دارد (از نظر فیزیک، زمان و مکان، از هم جدا نیستند). از منظر یک انسان برزخی، یک فرد جدیدی - که تا حالا در برزخ نبوده (چون در عالم ما "زنده" بوده) و تازه وارد برزخ شده - که وارد برزخ می شود، "ورود" او چگونه است؟ اینکه تا حالا آنجا نبود، چطوری آمد، که حالا آنجاست؟
سلام...از دید بزرخیان ورود روح جدید مثل بیدار شدن اون شخص از خوابی طولانی هست و برای زندگان فوت شخص مانند رفتن به خوابی طولانی و عمیق هست...امام علی (ع) گفته بود زمانی که بمیرید بیدار می شوید!...یعنی از اون طرف قامیلای شما میگن فلانی بیدار شد بریم برای دیدنش[/]

عزراییل;1004662 نوشت:
[="Navy"] سلام...از دید بزرخیان ورود روح جدید مثل بیدار شدن اون شخص از خوابی طولانی هست و برای زندگان فوت شخص مانند رفتن به خوابی طولانی و عمیق هست...امام علی (ع) گفته بود زمانی که بمیرید بیدار می شوید!...یعنی از اون طرف قامیلای شما میگن فلانی بیدار شد بریم برای دیدنش[/]

سلام. این یک فرضیه است.
باید ادله یا شواهدی برای تأیید یا تقویت آن پیدا شود.
آن حدیثی هم که ذکر کردید، چنین فایده ای را نمی رساند.

[SPOILER]

عامل;1004369 نوشت:
[="Tahoma"][="Black"]سلام

نحوه ورود انسان به برزخ در روایات بیان نشده یا حداقل بنده ندیدم...
اما با توجه به برخی روایات و حقیقت روح انسان می توان مطالبی را مطرح کرد.
اولا؛ در روایات وارد شده که انسان از زمانی که می میرد، وارد عالم برزخ می شود و احوالاتی را متناسب با آن عالم مشاهده می کند.(البته این ورود به برزخ بعد از مرگ مربوط به عموم انسان هاست وگرنه برخی نیز با توجه به تجرد روح در این دنیا می توانند در عوالم دیگر تردد کنند و از احوال آن باخبر شوند)
ثانیا؛ انسان در برزخ بدنی شبیه بدن دنیوی داشته(کلینی، 1407: 3/245) و این بدن بسیار لطیف است و روح در آن عالم قویتر از دنیاست، همانطور که در آخرت روح انسان قویتر از برزخ است و کارهایی که در آخرت می کند قابل قیاس با برزخ نیست. بر همین اساس در برزخ روح انسان به صرف اراده و البته اجازه خداوند متعال قادر به خلق اشیاء و سیر در عالم برزخ خواهد بود.

بنابراین انسان از زمان مرگ داخل در عالم برزخ خواهد بود، اما سیر او متوقف بر اذن الهی و روشن شدن تکلیف اوست. به عبارتی قبر انسان همانطور که در روایات وارد شده است، یا باغی از باغهای بهشت است و یا حفره ای از حفره های جهنم؛ به تعبیر دیگر قبر او کانالی به بهشت یا جهنم است و این اعمال اوست که باعث بهشتی یا جهنمی شدن او می شود. حالا این ورود او چگونه است؟ با توجه به قدرت روح انسان در برزخ و خصوصا در قیامت می توان پاسخی درخور یافت. در این عوالم انسان به صرف اراده قادر خواهد بود در هر جایی که اراده کرده، حاضر شود، البته این قدرت متوقف بر اذن الهی و وضعیت انسان در برزخ خواهد بود.
پس با توجه به تجرد روح انسان و قدرت خلاقه او نباید انتظار داشت که در برزخ مانند گیاه رشد کند یا از آسمان به زمین بیافتد! انسان به صرف وقوع مرگ، در برزخ حاضر است و البته حضور او در بین بهشتیان یا جهنمیان بستگی به اعمال او دارد و ارتباط او با دیگران نیز به صرف اراده و اذن تحقق پیدا می کند.

[/]

[/SPOILER]
استاد عزیز، با توجه به اینکه عوالم مختلف رابطه طولی با هم دارند، و هر عالم مادون، در عالم مافوقش نحوی از وجود را دارد، مثلا أشیاء مادی این دنیا، در عالم ملکوت یا مثال، نحوی از ظهور و تعین را دارند و همینطور در عوالم بالاتر از ملکوت؛

آیا ما که الان در دنیای مادی حضور داریم، در عالم برزخ هم نحوه ای از وجود را داریم؟ که فرصا پس از مرگ، و قطع شدن حضور ما در عالم ماده، وجود ما در آن نشئه (برزخ) پر رنگتر و فعالتر شود؟

ربط عالم برزخ با عالم ملکوت (که قطعا الان در آنجا نحوه ای از حضور و تعین را داریم) چیست؟

عالم رویاء با عالم برزخ چه ارتباطی دارد؟ زیرا ما در عالم رویاء هم حضور داریم اما وقتی خواب رفتیم و از عالم ماده قطع تعلق نسبی کردیم، آن وقت عالم رویاء را در میکنیم.

اهمیت عالم رویاء در بحث ما آنست که ما درگذشتگان خود را در عالم رویاء می توانیم ببینیم. پس عالم رویاء با عالم برزخ یک نحو ارتباطی دارد.

[="Tahoma"][="Black"]سلام

عبد شکور;1004666 نوشت:
آیا ما که الان در دنیای مادی حضور داریم، در عالم برزخ هم نحوه ای از وجود را داریم؟ که فرصا پس از مرگ، و قطع شدن حضور ما در عالم ماده، وجود ما در آن نشئه (برزخ) پر رنگتر و فعالتر شود؟

علما با توجه به آیاتی مانند: لَقَدْ كُنْتَ في‏ غَفْلَةٍ مِنْ هذا فَكَشَفْنا عَنْكَ غِطاءَكَ فَبَصَرُكَ الْيَوْمَ حَديدٌ (ق: 22) برای انسان و عمل او در دیگر عوالم، وجودهایی متناسب با همان عوالم در نظر گرفته اند. بنابراین ما در دیگر عوالم هم حضور داریم و در حال ساخت بدن و روح اخروی خود هستیم اما برخی از این مطلب آگاهی عینی دارند و برخی آگاهی علمی و برخی هم کاملا غافل هستند.
برای حضور در دیگر عوالم بیشتر مثال پوسته را می زنند که مثلا شما در این دنیا دارای بدنی هستید که مانند لباسی این بدن را روی دیگر لباسها پوشیده اید و با فرارسیدن مرگ این لباس را درآورده و با لباس دیگری به حیات ادامه می دهید. عالم برزخ لباسی لطیف تر است و عالم آخرت نیز لطیف تر از عالم برزخ است.

عبد شکور;1004666 نوشت:
ربط عالم برزخ با عالم ملکوت (که قطعا الان در آنجا نحوه ای از حضور و تعین را داریم) چیست؟

عالم ملکوت تعبیر دیگری از همان عالم برزخ یا مثال است.
منظور عرفا از عالم ملکوت، همان برزخ بین دنیا و آخرت است.

عبد شکور;1004666 نوشت:
عالم رویاء با عالم برزخ چه ارتباطی دارد؟ زیرا ما در عالم رویاء هم حضور داریم اما وقتی خواب رفتیم و از عالم ماده قطع تعلق نسبی کردیم، آن وقت عالم رویاء را در میکنیم.

عرفا و بعضا فلاسفه، عالم مثال را به دو بخش متصل و منفصل تقسیم می کنند و منظور ایشان از مثال منفصل همان عالم مثال خارجی است که بین دنیا و آخرت قرار دارد و مراد از مثال متصل نیز قوه خیال انسان است که با عالم مثال خارجی تماس حاصل می کند.
بنابراین با اتصال مثال متصل به مثال منفصل حقایق مثالی برای انسان روشن می شود که این اتصال ممکن است از طریق خواب باشد یا در حال بیداری و از طریق مکاشفه صورت پذیرد. البته با توجه به دخالت قوه خیال انسان در این ادراکات، هر دو نیاز به تعبیر دارند و ممکن است گاهی رهزنی کنند.
به هر حال یکی از راه های درک حضور ما و اعمال ما در عالم مثال یا برزخ، همان خواب است که شما اشاره کردید.
[/]

استاد، با توجه به اینکه فرمودید برزخ، همان ملکوت است:
ما اکنون که در دنیای مادی هستیم، جنبه ملکوتی هم داریم. حتی أشیاء بی جان هم به گمانم جنبه ملکوتی دارند.

پس آیا می توان گفت: [="#FF0000"]ما اکنون که در عالم دنیا هستیم، در عالم برزخ هم هستیم و نحوه ای از حضور را داریم که احیانا برای برزخیان (درگذشتگان) قابل درک است؟ (سئوال اصلی)[/] ؛ اما ما خودمان به آن علم نداریم چون تمام توجهمان به بدن مادیمان است؟
یعنی برزخیان اکنون ما را در عالم برزخ می بینند؟ (همان حضور برزخی ما در برزخ را ببینند، نه حضور مادی ما در عالم دنیا).
و احیانا از وضعیت ما متوجه میشوند که کارهای ما از روی علم نیست و این یعنی اینکه ما به حضور و وجود برزخیمان علم نداریم لذا هنوز در عالم ماده هستیم!

لذا ما چون به حضور خودمان در آنجا علم نداریم، متوجه اینکه آنها ما را می بینند هم نمی شویم.

در این صورت، با وقوع مرگ، جنبه برزخی ما فعالتر خواهد شد ( ما به آن علم پیدا میکنیم)؟ زیرا جنبه مادی از بین رفته و تمام توجه روح به جنبه برزخی است.

[="Tahoma"][="Black"]سلام

عبد شکور;1004999 نوشت:
آیا می توان گفت: ما اکنون که در عالم دنیا هستیم، در عالم برزخ هم هستیم و نحوه ای از حضور را داریم که احیانا برای برزخیان (درگذشتگان) قابل درک است؟ (سئوال اصلی)

در این زمینه انسان ها با هم متفاوت اند.
اساس این تفاوت هم در میزان تجرد آنها در این دنیاست.
توضیح اینکه:
روح انسان تا زمانی که در این دنیاست و در این بدن مادی قرار گرفته است، متعلق به ماده است.
البته در عین حال که تعلق به ماده دارد، بعدی معنوی هم دارد که قادر است با تقویت این بعد معنوی مسائلی که در عوالم دیگر است را مشاهده کند. بنابراین کسانی که در بعد معنوی خود کار کرده اند و به میزانی از تجرد برزخی برسند، قادر خواهند بود در برزخ تردد کرده و حتی با کسانی که از دنیا رفته اند نیز ارتباط بگیرند. این افراد را می توان گفت که برزخیان از حضور آنها مطلع می شوند. اما این مطلب در مورد تمام انسانها صادق نیست، بلکه تا زمانی که انسان در گیر ماده است و تعلق او اجازه ارتباط با عالم برزخ را نمی دهد، نه او از برزخ اطلاع دارد و نه برزخیان از او مطلع خواهند شد، زیرا اهل برزخ با کسی می توانند ارتباط داشته باشند که خودش از تجرد برزخی برخوردار باشد.

بنابراین دارا بودن بعد برزخی در انسان، به تنهایی نمی تواند سبب اطلاع برزخیان از او شود، به همین دلیل در روایات وارد شده کسی که از دنیا می رود و رابطه او با بدن مادی قطع می شود، اهل برزخ می توانند با او ارتباط بگیرند.
[/]

[=Book Antiqua]
پرسش:
انسان هایی که در برزخ هستند، چگونه از ورود انسان هایی که از دنیا رفته و وارد عالم برزخ می شوند، باخبر می گردند؟

پاسخ:
در زمينه ورود انسان ها به برزخ رواياتي وجود دارد كه حاكي از علم ديگران به ورود ميت به اين عالم است، امام صادق(عليه السلام) در مورد ورود ميت به برزخ مي فرمايد: «ارواح انسان ها در صورتي جسماني در بهشت برزخي با يكديگر به گفتگو مشغول اند و اگر انسان جديدي وارد عالم برزخ شود، ارواح دور او جمع شده و مي گويند: او را رها كنيد، چرا كه او از هول و حراس عظيمي رهايي يافته است. پس از مدتي كه آرام گرفت، سوالهايي از او مي پرسند كه فلاني چي شد و ديگري چه كرد؟ پس اگر شخص تازه وارد بگويد او همچنان زنده است، ساکنان بهشتِ برزخي اميد دارند كه فردِ زنده به آنها ملحق شود و اگر بگويد كه پيش از من فوت كرده است، ايشان كه او را در بهشت ملاقات نكرده اند، مي فهمند او اهل بهشت نبوده و جزو خاسران است.»(1) همانطور که امير المومنين(عليه السلام) مي فرمايد: «اگر حجابها برداشته شود، اهل برزخ را مي بيني كه گروه گروه در حال گفتگو هستند»(2) بر اساس روایات مذکور، انسان هايي كه در عالم برزخ هستند، يكديگر را مي شناسند و البته بين آنها هم گفتگوهايي صورت مي گيرد. البته اين روايت ناظر به بهشتيان است كه از ورود ارواح جديد آگاه مي شوند اما ممكن است اين اطلاع و آگاهي در مورد دوزخيان صدق نكند و ايشان به دليل مشكلات زياد يا محدوديت در آگاهي آنها، چنين اتفاقي در بين آنها نيافتد.
البته گفتگو و کسب اطلاع از یکدیگر و تازه واردان، تنها راه اطلاع اهل برزخ از یکدیگر نیست، بلکه بر اساس روایات، ایشان به طور مستقیم نیز با اهل دنیا ارتباط داشته و کسب اطلاع می کنند.(3) به اين ترتيب، علاوه بر کسب اطلاع شخصی از عالم دنیا، ممكن است هم در تخاطب با يكديگر از احوال دنيا با خبر شوند و هم از تازه واردان.
اما در مورد نحوه ورود انسان به برزخ، با توجه به برخی روایات و حقیقت روح انسان می توان مطالبی را مطرح کرد.
اولا؛ در روایات وارد شده که انسان از زمانی که می میرد، وارد عالم برزخ می شود و احوالاتی را متناسب با آن عالم مشاهده می کند.(البته این ورود به برزخ بعد از مرگ مربوط به عموم انسان هاست وگرنه برخی نیز با توجه به تجرد روح در این دنیا می توانند در عوالم دیگر تردد کنند و از احوال آن باخبر شوند)
ثانیا؛ انسان در برزخ بدنی شبیه بدن دنیوی داشته(4) و این بدن بسیار لطیف است و روح در آن عالم قویتر از دنیاست، همانطور که در آخرت روح انسان قویتر از برزخ است و کارهایی که در آخرت می کند قابل قیاس با برزخ نیست. بر همین اساس در برزخ، روح انسان به صرف اراده و البته اجازه خداوند متعال قادر به خلق اشیاء و سیر در عالم برزخ خواهد بود.

بنابراین انسان از زمان مرگ داخل در عالم برزخ خواهد بود، اما سیر او متوقف بر اذن الهی و روشن شدن تکلیف اوست. به عبارتی قبر انسان همانطور که در روایات وارد شده است، یا باغی از باغهای بهشت است و یا حفره ای از حفره های جهنم؛ به تعبیر دیگر قبر او کانالی به بهشت یا جهنم است و این اعمال اوست که باعث بهشتی یا جهنمی شدن او می شود. حالا این ورود او چگونه است؟ با توجه به قدرت روح انسان در برزخ و خصوصا در قیامت می توان پاسخی درخور یافت. در این عوالم انسان به صرف اراده قادر خواهد بود در هر جایی که اراده کرده، حاضر شود، البته این قدرت متوقف بر اذن الهی و وضعیت انسان در برزخ خواهد بود.
پس با توجه به تجرد روح انسان و قدرت خلاقه او نباید انتظار داشت که در برزخ مانند گیاه رشد کند یا از آسمان به زمین بیافتد! انسان به صرف وقوع مرگ، در برزخ حاضر است و البته حضور او در بین بهشتیان یا جهنمیان بستگی به اعمال او دارد و ارتباط او با دیگران نیز به صرف اراده و اذن تحقق پیدا می کند.

پي نوشت ها:
1. كلينى، محمد بن اسحاق، (1407)، الكافي، غفاري، علي اكبر، چهارم، تهران، دارالكتب الاسلاميه، ج3، ص244.
2. مجلسي، محمد تقي، (1423)، زاد المعاد، بيروت، اعلمي، ص487.
3. امام صادق عليه السلام در روايتي مي فرمايد: «برخي از اهل برزخ هر هفته از اخبار دنيا با خبر مي شوند و ديگران نيز بر اساس عمل خود(ديرتر يا زودتر) باخبر مي شوند».(کلینی: ج3، ص231)
4. همان، ص245.

موضوع قفل شده است