چگونه به پرسش هاي كودكانمان پاسخ دهيم؟

[="Navy"]وظایف والدین در برابر پاسخ به سوالات کودکان:

1-پرسش‌های کودکانمان را جدی بگیریم:
اكثر والدين از پاسخ دادن به سوالات كودكان طفره مي رند و غافل از ان هستند كه اگر پاسخ كودكان را خودشان ندهند ممكن است كودكان در جاهاي ديگر بدنبال پاسخ سوالات بگردند و نيز عدم پاسخگويي به سوالات كودكان باعث شود كه كودكان از والدين ذهنيت منفي پيدا كنند و مقدمات سوء رفتار آنان فراهم آيد. توجه داشته باشيم وقتي كودك سوالي مي پرسد بهترين زمان براي آموزش مربوط به همان مي باشد كه بايد انجام پذيرد.

2-مانع سوال پرسیدن کودکمان نشویم:
هیچ گاه نباید کودک را از سوال پرسیدن، منع کنیم. وظیفه ی والدین، این است که به سوالات کودکشان، پاسخ دهند؛ مگر در مواردی که بدانند دلیل سوال پرسیدن کودک، چیز دیگری، مثل جلب توجه است. این مشکل را هم باید از راه های خاص خودش، برطرف کنند. هم چنین برای رشد کنجکاوی، باید به کودک یاد دهیم که خودش هم در یافتن پاسخ سوال هایش، مشارکت داشته باشد.

3-مناسب بودن پاسخ با توجه به سن کودکمان :
پاسخ ما باید متناسب با سن کودک باشد؛ هرچه قدر که پاسخ، انتزاعی تر باشد؛ کودک را بیش تر دچار ابهام و گیجی و سوالاتش را بیش تر می کند. باید از مفاهیم عینی، روشن و ملموس، برای پاسخ به کودک استفاده کنیم؛ چرا که تفکر کودکان، عینی است؛ نه انتزاعی.
هرگاه مفهوم و موضوعی در ذهن کودک، ناقص باشد؛ منجر به سوالات مکرر او می شود. گاهی هم پیش می آید که ما پاسخ مناسب و جامع و مانع به کودک داده ایم؛ اما باز هم کودک، به طور مکرر، سوال می کند؛ این رفتار کودک، نشان دهنده ی توجه طلبی اوست که آن هم، راه حل خودش را دارد. ما باید در مواقع لازم، توجه مناسب و کافی به کودک داشته باشیم. پاسخ، باید صحیح و متناسب با سن کودک باشد؛ مطلب را به طور عینی و با کمک تصویر، به او نشان دهیم و در آخر، از خود او بخواهیم که هرچه متوجه شده است را توضیح دهد؛ خیلی وقت ها اگر خود کودک، مطلب را توضیح دهد؛ سوالاتش کم یا قطع می شود.

4-در برابر سوالات مکرر کودکمان با حوصله باشیم:
والدین باید آمادگی و حوصله ی سوالات بی شمار کودکان را داشته باشند. اگر حوصله ی پاسخ دادن به سوالات کودک شان را نداشته باشند و پاسخ مناسب را به او ندهند؛ بخش زیادی از کنجکاوی و در نتیجه، خلاقیت کودک را متوقف می کنند. کودک هم چون به پرسش گری و یافتن پاسخ برای سوالاتش نیاز دارد؛ برای یافتن پاسخ سوالاتش به دنبال منابع دیگری مثل گروه هم سالان خود، می رود. گروه هم سالان هم معمولا پاسخ صحیح و مناسبی به کودک نمی دهند و این مسئله می تواند آسیب جدی به کودکان بزند. بنابراین باید والدین، خودشان این وظیفه را به درستی انجام دهند.

5-در پاسخ دادن به سوالات کودک، محدودیت ها را در نظر بگیریم:
کودکان نباید راجع به هر موضوعی مثل رابطه ی والدین و چگونگی تولیدمثل، همه چیز را بدانند؛ یا نباید انگشت خود را داخل پریز برق کنند تا پاسخ کنجکاوی خود را بگیرند؛ نباید کبریت را خودشان روشن کنند. ما باید قوانین و محدودیت ها را به آن ها آموزش دهیم و به آن ها بگوییم که فقط در شرایط زمانی و مکانی خاصی، می توانند برخی چیزها را خودشان تجربه کنند. پاسخ برخی سوالات مثل چگونگی تولید مثل را باید به زمانی که بزرگ تر شد؛ موکول کنیم. یعنی آن بخشی از پاسخ را که متناسب با سن کودک باشد؛ به او توضیح دهیم و بگوییم: وقتی بزرگ تر شدی؛ مثلا به فلان سن رسیدی؛ یاد خواهی گرفت یا برایت توضیح خواهم داد. نحوه ی سوال پرسیدن و محدودیت هایی که در پرسیدن برخی سوالات وجود دارد را باید به کودک آموزش دهیم. به او یاد بدهیم که چه جاهایی نباید سوال بپرسد و چه چیزهایی را نباید بپرسد.[/]