چگونه با گريه هاي دخترم برخورد كنم؟

تب‌های اولیه

5 پستها / 0 جدید
آخرین ارسال
چگونه با گريه هاي دخترم برخورد كنم؟

من يك دختر 8 ساله دارم كه جديداً شايد تقريباً 7 تا 8 ماهي ميشه كه هرچيز بخواد يا اگه چيزي باب ميلش نباشه يا از وسايل هاش
خراب بشه و ... گريه مي كنه البته با گفتن گريه نكن ما بغضش را مي خوره؟؟؟؟
گاهي اونقدر دلم مي گيره كه او اينقدر گريه مي كنه كه نمي دونم چكار كنم؟؟؟
يك نمونه اين بود كه من واقعاً تا چند روز تو فكر گريه او بودم....
يه شب به عروسي رفتيم و چون كاري قبل از رفتن پيش اومده بود دير شد و ما عجله كرديم.
وقتي به مجلس رسيديم متوجه شديم كه دخترم بجاي كفش دمپايي پوشيده اول بغضش شد
بعد با دلداري من و باباش كه كسي متوجه كفش تو نمي شه و شلوغه و ... آروم شد ولي تو مجلس مدام بغضش مي شد و او
با پاك كردن چشمش از ريزش اشكش مانع مي شد تا اينكه بعد از چند ساعت برخلاف ميلش راضي شد كه به خانه برگرديم و
در مسير خانه ديگر نتوانست جلوي اشكش را بگيرد و گريه كرد و ما باز به او دلداري داريم كه اشكال نداره و ... ولي او گفت بچه ها
دمپايي من را ديدند و متوجه شدند و ...
و ما گفتيم خوب متوجه بشن آن ها كه چيزي نگفتن يا توكه ديگه آن ها را نمي بيني و ....
تا اينكه آرام شد...
يا نمونه ديگه وقتي خواهر زاده من پيش او است و با او بازي نمي كند يا وسايلش را به او نمي دهد با آنكه خواهر زاده من 3 سال دارد
ولي او باز گريه مي كند كه با من بازي نمي كند و وسايلش را به من نمي دهد و همه چيز را براي خودش مي خواهد و ....

واقعاً براي اين رفتار دخترم كه مدتي است با آن روبرو شده احساس نگراني مي كنم.

از شما كارشناس محترم مي خواهم راهنمايي بفرماييد.

با نام و یاد دوست



کارشناس بحث: استاد امیدوار

*نرجس*;397643 نوشت:
من يك دختر 8 ساله دارم كه جديداً شايد تقريباً 7 تا 8 ماهي ميشه كه هرچيز بخواد يا اگه چيزي باب ميلش نباشه يا از وسايل هاش
خراب بشه و ... گريه مي كنه البته با گفتن گريه نكن ما بغضش را مي خوره؟؟؟؟
گاهي اونقدر دلم مي گيره كه او اينقدر گريه مي كنه كه نمي دونم چكار كنم؟؟؟
يك نمونه اين بود كه من واقعاً تا چند روز تو فكر گريه او بودم....
يه شب به عروسي رفتيم و چون كاري قبل از رفتن پيش اومده بود دير شد و ما عجله كرديم.
وقتي به مجلس رسيديم متوجه شديم كه دخترم بجاي كفش دمپايي پوشيده اول بغضش شد
بعد با دلداري من و باباش كه كسي متوجه كفش تو نمي شه و شلوغه و ... آروم شد ولي تو مجلس مدام بغضش مي شد و او
با پاك كردن چشمش از ريزش اشكش مانع مي شد تا اينكه بعد از چند ساعت برخلاف ميلش راضي شد كه به خانه برگرديم و
در مسير خانه ديگر نتوانست جلوي اشكش را بگيرد و گريه كرد و ما باز به او دلداري داريم كه اشكال نداره و ... ولي او گفت بچه ها
دمپايي من را ديدند و متوجه شدند و ...
و ما گفتيم خوب متوجه بشن آن ها كه چيزي نگفتن يا توكه ديگه آن ها را نمي بيني و ....
تا اينكه آرام شد...
يا نمونه ديگه وقتي خواهر زاده من پيش او است و با او بازي نمي كند يا وسايلش را به او نمي دهد با آنكه خواهر زاده من 3 سال دارد
ولي او باز گريه مي كند كه با من بازي نمي كند و وسايلش را به من نمي دهد و همه چيز را براي خودش مي خواهد و ....

واقعاً براي اين رفتار دخترم كه مدتي است با آن روبرو شده احساس نگراني مي كنم.

از شما كارشناس محترم مي خواهم راهنمايي بفرماييد.

بسمه‌تعالي
با عرض سلام و تحيت محضر حضرتعالي
هرچند گريه كودكان امري طبيعي است اما در صورتيكه احساس مي‌كنيد اين موضوع عادي نيست، جهت بررسي دقيقتر و ارائه راهكار مناسب شايسته است به صورت حضوري به اتفاق كودكتان به يك روانشناس مراجعه نماييد. و يا لااقل با شماره 09640 بخش مشاوره تماس حاصل فرماييد.
اما به صورت كلي به اين نكات عنايت داشته باشيد:
- از حساسيت مفرط نسبت به اين اقدام كودك اجتناب نماييد.
- مراقب باشيد كه به هنگام گريه كودك به گونه‌اي برخورد نكنيد كه وي ترغيب به ادامه و يا تكرار گريه شود. بنابراين از اجابت خواسته‌هاي كودك در حين گريه خودداري كنيد.
- به كودك آموزش دهيد تا بجاي گريه احساسات خود را به زبان بياورد. آنگاه به او اطمينان خاطر دهيد كه خطر و يا آسيبي او را تهديد نمي‌كند.
- موضوعات مشابه را بازسازي كنيد. مثلا در قالب بازي با كودك و يا اجراي يك نمايش، كفشها را لنگه به لنگه بپوشيد يا بجاي كفش دمپايي بپوشيد و...در اين قالب لازم است به گونه‌اي ايفاي نقش كنيد كه با پوشيدن كفش لنگه به لنگه هيچ اتفاقي نيفتاده است و براي شما اهميت ندارد. در صورتيكه بتوانيد در موقعيتهاي واقعي نيز به چنين اقداماتي مبادرت كنيد اثر بيشتري خواهد داشت.
- احيانا شما به عنوان والدين بچه، در منظر وي ناخواسته بيش از اندازه به قضاوت ديگران اهميت داده‌ايد بگونه‌اي كه ايشان اين خصوصيت را از شما فرا گرفته است. پس مراقب باشيد در گفتگوها و رفتار خود با يكديگر، با ايشان و با ديگر افراد، نسبت به قضاوت اطرافيان حساسيت نشان ندهيد.
- رابطه سالم و رضايت بخش شما با همسر و ايجاد فضايي امن و ايمن در محيط خانه، از جمله اموري هستند كه به آرامش كودك كمك مي‌كند لذا لازم است از ايجاد مشاجره و..در فضاي خانه و...اجتناب شود.

در پناه خداي بزرگ موفق باشيد

و آخر دعوانا ان الحمدالله رب العالمين

با عرض سلام خدمت شما كارشناس محترم

از راهنمايي هاي شما استفاده خواهم كرد ولي تنها چيزي كه خيلي دوست دارم بين من و فرزندم باشد.

اميدوار;401052 نوشت:
- به كودك آموزش دهيد تا بجاي گريه احساسات خود را به زبان بياورد. آنگاه به او اطمينان خاطر دهيد كه خطر و يا آسيبي او را تهديد نمي‌كند.

من دوست دارم مانند يك دوست با دخترم ارتباط داشته باشم و معمولاً با او در اين رابطه صحبت مي كنم كه با من مثل يك خواهر يا دوست صحبت كند هرچه مي خواهد يا هر اتفاق ناخوشايند و ... كه براي تو اتفاق مي افتد به من بگويد و نزد خود نگاه ندارد يا به دختر همسايه نگويد ولي او از 10 حرف خود 5 مورد را، آن هم با فاصله زماني چند روز به من مي گويد كه اين قضيه هم من را ناراحت مي كند و احساس مي كنم به دليل اينكه با من راحت نيست يا فكر مي كند ممكن است او را دعوا كنم به من نمي گويد با آنكه تمام سعي خود را مي كنم حداقل در اين مواقع كه او با من درد دل مي كند با صحبت قانعش كنم ولي نمي دانم چرا فكر مي كند او را دعوا خواهم كرد دليلش هم اين است كه وقتي مي خواهد چيزي بگويد اول مي گه اگه چيزي بگم دعوام نمي كني و من به او اطمينان خاطر مي دهم و او سخنش را مي گويد دلم مي خواهد هميشه از طرف من اطمينان داشته باشد ولي...... :Ghamgin::Ghamgin::Ghamgin:
آيا ممكن است به دليل اين باشد كه من اكثر اوقات در بيرون از خانه مشغول به كار هستم و او نزد ماردم يا تنها در خانه است ؟؟؟؟؟؟:Gig::Gig::Gig:

منم یه پیشنهاد دارم:
فلسفه گریه رو به دخترت بگو.
بگو دختر خوب ادم همه جا که گریه نمیکنه اون وقت با گریه تو دوستات هم می خندن بهت
بگو ادم توی خیلی خیلی سختی ها میشینه گریه میکنه
بگو خدای ناکرده ادم توی فوت بستگانش گریه میکنه
و...

موضوع قفل شده است