چه قدر می توان به جواب یک استخاره ی قرآنی اعتماد کرد؟

تب‌های اولیه

13 پستها / 0 جدید
آخرین ارسال
چه قدر می توان به جواب یک استخاره ی قرآنی اعتماد کرد؟

باسلام
من برای یک امر بسیار مهم استخاره کردم و جواب استخاره بد بود اما من اشتیاق و تمایل زیادی به انجام آن امر دارم.با توجه به این که جواب استخاره بد بوده آیا اگرآن امر را عملی کنم عواقب بدی برایم خواهد داشت؟ یا این امکان نیز وجود دارد که به خاطرموضوعات جزیی جواب استخاره بد آمده باشد؟و آیا میشود به جواب استخاره اعتنایی نکرد؟آیا این کار باعث نا رضایتی خداوند و اهانت به قرآن کریم نمی شود؟

با نام و یاد دوست


کارشناس بحث: استاد پیام

جایگاه استخاره در تصمیم گیری

در موارد تصمیم گیری در زندگی انسان، اسلام نقش اول را بر عهده حجت باطن (عقل) گذاشته است. در قرآن کریم سفارش زیادی به خردورزی و بهره گیری از عقل شده است و از نظر قرآن، بدترین موجودات کسانی هستند که کارهایشان از روی تعقل نیست. [1] از نظر امام علی (ع)، اساساً یکی از مهم ترین علل بعثت پیامبران، شکوفاسازی عقل های آدمیان بوده است. [2] تکیه بر عقل و استفاده از این چراغ روشنی بخش تا آن درجه از اهمیت برخوردار است که در شرع مقدس نیز یکی از منابع استنباط احکام به شمار می رود.


همچنین در آموزه های دینی به عوامل دیگری که در تصمیم سازی خردمندانه دخیل اند تأکید فراوان شده است که مهم ترین آنها «مشورت» است. با مشورت، نقص عقل فردی تا حدود زیادی جبران می شود و مجموعه ای از اطلاعات و تجربیات گران بها که دیگران در طی سال های بسیار بدان ها دست یافته اند، به آسانی در دسترس قرار می گیرد. [3]

اما گاهی با مشورت کردن نیز تردید ها بر طرف نمی شود و نمی توان تصمیم گیری کرد در این مرحله است که روایات ما برای از بین بردن تردید، استخاره را پیشنهاد می کنند.

برای استخاره دو معناست. یکی معنای حقیقی استخاره است که در اخبار و روایات ما بیشتر از آن نام برده شده و به معنی طلب خیر نمودن از خداست. این نوع استخاره در واقع یکی از رشته ها و شاخه های دعاست و همان استخاره مطلق است که اختصاص به مورد شک و تردید ندارد، بلکه در واقع استمداد و طلب خیر از خدای متعال در جمیع کارها و تمام افعال زندگی است. لذاست که امام صادق(ع) فرمود که خداوند فرمود: «از بدبختی بنده من آن است که کاری از کارهایش را بدون استخاره (طلب خیر) از من انجام دهد.» [4] بنابراین؛ طبق روایات فراوان، این نوع استخاره برای رفع تحیر و سرگردانی نیست بلکه در همه مراحل یک کار، خوب و پسندیده و راه گشاست.

معنای دوم استخاره، طلب خیر نمودن از خدا، برای رفع تحیر و سرگردانی است که اختصاص به موارد شک و تردید دارد.

درباره جایگاه استخاره به معنای دوم در فرهنگ دینی ما باید گفت اساساً سه دیدگاه می تواند وجود داشته باشد:

الف: دیدگاهی که بدون کوچک ترین تعقل و تفکر و بررسی یک مسئله، نتیجه کارها را فقط و فقط به استخاره واگذار می کند و به استخاره پناه می برد.

ب: دیدگاه دوم، دیدگاه عقل گرا و منکر استخاره است.

ج: اما دیدگاه سوم، با اعتراف به منزلت و جایگاه عقل و شناخت جایگاه مشورت، به گونه ای استخاره را تبیین می کند که با تعقل و تفکر منافاتی ندارد. طبق این دیدگاه، هیچ مانع و محذور دینی در استخاره نیست، چرا که استخاره کاری جز تعیین یکی از دو طرف تردید را انجام نمی دهد.نه جایگاه عقل و مشاوره را نفی می کند،نه جلو عمل به آیات قرآن را می گیرد، نه حلالی را حرام، نه غیر واجبی را واجب و نه حکمی از احکام خدا را تغییر می دهد. بلکه فقط و فقط استخاره کننده را از تردید نجات می دهد. در بررسی صحت هر کدام از این دیدگاهها به مطالب زیر باید توجه کرد:

بعد از این دو مرحله اساسی (تفکر و مشاوره) و قبل از پرداختن به استخاره متعارف، در روایات سفارش دیگری به فرد مردد شده است و آن نماز و ذکر استخاره است که به شخص مردد دستور داده و به او می فرمایند بعد از آن (نماز و ذکر استخاره) به هر آنچه که در ذهن و فکر تمایل بیشتری دارد عمل کند زیرا بعد از نماز انسان هر چه بیشتر از شیطان دور شده و تصمیم هایش خدا پسندانه تر است. چنانکه امام صادق (ع) در جواب شخصی که در انجام کاری تردید داشت فرمود: وقتی این حالت [شک و تردید] برایت پیش آمد دو رکعت نماز بخوان و صد و یک مرتبه بگو "استخیر الله" (از خدا طلب خیر می کنم) سپس نگاه کن ببین کدامیک از دو طرف در نظرت مناسب تر است، پس همان را انجام بده که خیر در همان است انشاءالله. [5]

بعد از این مراحل اگر باز شک شخص بر طرف نشد او چگونه باید تصمیم بگیرد؟

با توجه به مطالب گفته شده، روشن می شود که استخاره به معنای دوم و متعارف تنها بعد از داشتن شرایط زیر جایی برای بحث پیدا می کند:

1. تعقل و تفکر کافی در اطراف و جوانب موضوع مورد نظر.

2. مشورت با افراد متخصص و صاحب نظر.

3. در خواست خیر از خدا با ذکر و نماز استخاره و سپس تصمیم گیری بر طبق تمایل فکری خود با در نظر گرفتن این مراحل دو نکته مشخص می شود اولا؛ بسیار نادر است در زندگی انسان برای کاری مراحل بالا انجام شود و باز تمایل انسان به هیچ طرف نباشد و شک کاملا 50 در صد در مقابل 50 در صد باشد پس در صورت رعایت شرایط شاید بسیاری از استخاره هایی که (بدون توجه به این شرایط انجام می شود) تقلیل خواهد یافت. ثانیا؛ این که اگر بعد از این مراحل باز شک و تردید باقی باشد (با توجه به این که بقاء در شک و تردید باعث رکود در کارها و زندگی می شود) می توان با استخاره خود را از حیرت و رکود آزار دهنده نجات داد.

اما در باره استفاده ائمه معصومین از استخاره در کارهای خود باید بگوئیم از آنجایی که امامان معصوم ما از نظر عقل و آگاهی انسان کامل هستند هیچ گاه دچار حیرت و دو دلی نمی شوند تا نیاز به استخاره (متعارف در بین ما) داشته باشند، اما در موارد زیادی که از آنها برای رفع تردید و دو دلی سؤال شده است آنان استخاره را پیشنهاد کرده اند.

در روایتی آمده که علی قمی می گوید به امام صادق (ع) گفتم خواستم کاری انجام دهم پس از خدا استخاره کردم اما به نتیجه ای نرسیدم که انحام بدهم یا نه پس حضرت فرمود چون وقتی انسان به نماز می ایستد شیطان بیش از هر وقت دیگری از او دورتر است پس ببین در وقت نماز در قلبت چه چیزی است [قلبت به تو چه می گوید ] پس همان را انجام بده و قرآن را باز کن پس اولین چیزی که در آن دیدی به آن عمل کن انشاءالله. [6]

در این روایت امام (ع) پس از اینکه شخص با طلب خیر کردن از خدا به نتیجه نرسید امام او را امر به کمک گرفتن از نماز می کند و بعد می فرماید قرآن را باز کن. همان طور که گفته شد استخاره از قرآن در جایی است که هیچ راه دیگری برای تصمیم گیری نباشد و در این صورت چه چیزی متبرک تر از قرآن برای خارج کردن انسان از تحیر خواهد بود؟ می توان چنین برداشت کرد که در لحظه ای که انسان به هیچ صورتی نمی تواند تصمیم گیری کند باز با رجوع به قرآن از کلمات نورانی آن راهنمایی بخواهد چون به هر حال هر عبارتی از قرآن در درون خود هدایت گر و حق نما است. این روایت دلیل بر مشروعیت استخاره نیز است.

از طرف دیگر روش عملی علما از قدیم تا به حال بر این بوده که اگر کسی از آنها درخواست استخاره می کرده برای او انجام می دادند لذا آنرا به عنوان سیره علما می توان پذیرفت، که دلیل دیگری بر مشروعیت استخاره است.

اما این اشکال که چرا اینقدر توجه به استخاره زیاد شده است و چرا بسیاری از خیرهای مادی و معنوی در اثر استخاره های نابجا از بین می روند اشکال صحیح و بجایی است که بیشتر متوجه افرادی است که فرهنگ استفاده از استخاره را ندارند و از آن استفاده نا به جا می کنند در صورتی که اگر از آن در محل خود استفاده شود گره حیرت انسان را در تصمیم گیری ها باز می کند و بسیار راه گشا خواهد بود.

برای آگاهی بیشتر رجوع شود به:
1. نمایه: استخاره و سرکتاب بازکردن، سؤال 616 (سایت: ۶۷۳) .
2. نمایه: ازدواج و استخاره، سؤال 414 (سایت: ۴۳۱).


[/HR] [1] انفال، 22. [2] نهج البلاغة، خ 1. [3] اقتباس از سؤال 616 (سایت: ۶۷۳). [4] وسائل‏الشیعة ج : 8 ص : 79 ، "من شقاء عبدی ان یعمل الاعمال و لا یستخیرنی". [5] من لا یحضره الفقیه، ج1، ص563. بعضی از روایات علت این عمل را اینطور ذکر کرده اند که چون بعد از نماز شیطان دور تر از هر حالت دیگری است آنچه در نظر انسان است به خیر نزدیک تر است. و نگاه کنید: الکافی ج3 ص472 وسایل الشیعه ج 8 ص74 الکافی ج3 ص472. [6] وسائل‏الشیعة ج : 6 ص : 233

[=&quot] برای هر کاری اول مي بايست در هنگام تصميم بر هر كاري ابتدا عقل خود را حاكم كرده و از آن نظر بخواهد. قبل از استخاره بايد همه مقدمات و شرائط لازم را بر هر كاري فراهم ساخت از قبيل مطالعه و فكر، مشورت با اهل فن و افراد مجرب، اگر اقدامات فكري و فيزيكي ديگري از قبيل بررسي و تحقيق لازم باشد بايد به انجام رسانيد حال اگر بعد از مشورت نيز عقل راه به جايي نبرد و هنوز زاويه هايي وجود دارد كه ناشناخته مانده است، در اين صورت براي اطمينان خاطر و نجات از سردرگمي، به شخص عالمي مراجعه كرده و از او مي خواهند كه به قرآن تفأل زند تا با راهنمايي اين كتاب آسماني، از حيرت و اضطراب بيرون آيد.

تذکری در مورد استخاره

بسيار ديده مي شود كه افراد در مراحل مختلف زندگي خود، با مسائلي روبه رو مي شوند كه در جاي خود نيازمند تفكر و تامل و در مواردي، مشاوره و رايزني است و معمولاً در اين موارد، ضرر يا منفعتي عمده در آن كار وجود دارد كه درك و در نهايت بهره برداري از آن، مدنظر افراد و مطلوب آنهاست.
اما گاهي از موارد تشخيص آنچه كه به سود و يا زيان فرد است، از حد معلومات شخصي، تجربيات، مشاوره و رايزني هم مي گذرد ولي بازهم فرد نمي تواند حالت شك و ترديد خود نسبت به موضوع مجهولي كه در كارش واقع شده است را برطرف نمايد.


اگر در معناي استخاره تامل كنيم، آنچه از آن بر مي آيد آن است كه افراد از خداوند طلب خير مي كنند تا بتوانند در كار خود با جديت و آرامش بيشتري به پيش روند. در جامعه ما، استخاره در پاره اي موارد، به راهي براي فرار از بار مسئوليت تبديل شده است و براي عده اي هم به معناي تن آسايي و عدم تحقيق در امور تغيير يافته است.
عده خاصي هم با پرو بال دادن به اين كار و نيز خلق روشهاي جديد براي آن، آنرا تبديل به راهي براي ايجاد درآمد كرده اند و در ديد عده اي هم اين كار بيشتر جنبه سرگرمي پيدا كرده است.


آنچه باعث شده تا گزارش حاضر، در باب استخاره به توضيح و تفسير بپردازد، آن است كه اين مقوله با درك نادرستي كه از آن به عمل آمده است، در موارد بسياري، جلوي تعقل و تفكر افراد را مسدود كرده و در نتيجه ضعف و سستي اراده افراد را نشانه رفته است. آري اراده، درست همان چيزي كه خداوند درصدد تقويت آن در بشر است.

آنچه در اين ميان اهميت دارد اين است كه ما در هيچ موردي نبايد، قدرت عقل و تفكر را تعطيل كنيم. انجام استخاره، پس از تحقق شرايطي است ازجمله آنكه، فرد پس از تدبر و تامل در كارش، خود نتواند به نتيجه مطلوب برسد پس مرحله دومي به نام رايزني و مشورت با افراد آگاه و دانا در اين زمينه، احساس مي شود و چنانچه فرد در اين زمينه بازهم نتوانست صلاح كار خود را دريابد، با توسل به استخاره، سعي مي كند تا خود را از دوراهي درآورد. در واقع ما بايد به اين باور برسيم كه تمامي امور جانبي كه فرد در زندگي خود و براي حل مشكلاتش به كار مي بندد در نهايت بايد به مدد عقل و نيروي تفكر فرد بينجامد، نه آنكه اراده فرد را سست و ناتوان سازد.


استخاره، طلب خير كردن از خداوند است در مسائلي كه شخص مي خواهد انجام دهد. اين بدان صورت است كه انسان هر كاري را مي خواهد انجام دهد بگويد : « استخير الله برحمته خيرةً في عافيةً» يعني: از خداوند طلب خير مي كنم و رحمت او را طلب مي نمايم كه او در عافيت، كار بهتر را برايم فراهم سازد. نوع ديگر استخاره اين است كه در مسائلي كه انسان خير و شر و يا مصلحت و مفسده خويش را تشخيص نمي دهد و يا از آينده كار خبر ندارد و به تعبير روشن تر متحير است كه اين كار به صلاح اوست يا نه، استخاره كند كه خود آدابي دارد و داراي انواع مختلفي است.

class: Documents align: center

align: center

[TR]
[TD="width: 100"]

[/TD]
[/TR]
[TD="bgcolor: #006666"]
[/TD]


1-عمل به استخاره در صورت جواب منفي شدن استخاره کردن از قرآن و در صورت جواب منفي عمل به آن چه مسئله اي پيش مي آورد؟ کلا فلسفه استخاره از قرآن چيست؟
استخاره نوعي مشورت با خداوند است بدين معني كه اگر انسان در انجام يا ترك كاري مردد شود ابتدا در اطراف آن و آثار و لوازم و توابعش فكر و انديشه مي كند اگر به نتيجه اي رسيد طبق آن عمل مي كند وگرنه با افراد كاردان و با تجربه و آگاه در مورد آن مشورت مي كند اگر به نتيجه رسيد طبق آن عمل مي كند در غير اين صورت با خداوند از طريق استخاره مشورت مي كند و مطابق آن عمل مي كند.
البته عمل به استخاره واجب نيست ولي خوب است بي جهت با آن مخالفت نگردد مگر اين كه مدت زماني بگذرد كه در اين صورت مخالفت با آن پس از پرداخت صدقه اي بي مانع است.


2- استخاره از طريق رايانه
باسمه تعالي سلام عليكم استخاره باقرآن از طريق رايانه واينترنت چه حكمي دارد؟
هرگاه طوري تنظيم شده باشد كه آيات آغاز يكي از صفحات قرآن را بدون اطلاع قبلي منعكس كند مانعي ندارد.


3- استخاره گرفتن بصورت عادت
آیا عادت قرار گرفتن استخاره در تمام امور ریز و درشت باعث سلب اختیار و مسئولیت نمی شود؟ یعنی به هر حال ممکن است روز قیامت گریبان شخص را بگیرند که چرا در فلان انتخاب، (با این که مرتکب حرامی نشدی) فلان کار را نکردی که منافع بیشتری در آن بود؛ و باید از علم و عقل و شواهد مختلف استفاده می کردی نه این که با استخاره خیال خود را راحت کنی...
بايد توجه داشت استخاره مربوط به جائي است كه انسان نه با علم و عقل خود بتواند راه را تشخيص دهد و نه از طريق مشاوره بطوريكه حيران و سرگردان شود در غير اين موارد استخاره صحيح نيست.


4- عمل نکردن به استخاره
آيا در صورت انجام استخاره، عمل به آن واجب است؟
عمل به استخاره واجب نيست ولى حتّى الامكان مخالفت نشود مگر اين كه مدّت قابل ملاحظه اى تأخير بيندازد و بعد اقدام كند.


5- تجدید استخاره
آيا در مورد ازدواج، تجديد استخاره جايز است به چه روش؟
در هيچ مورد تجديد استخاره درست نيست مگر اين كه مدّت قابل ملاحظه اى بگذرد يا شرايط مورد استخاره تغيير كند.


6- استخاره و تفأل به قرآن
آيا استخاره وتفأل با استفاده از كلام الله مجيد براى خود و ديگران جايز است.
استخاره با قرآن اشكالى ندارد ولى بهتر است از تفأل به قرآن خود دارى شود.


7- عمل به نتیجه استخاره
آیا پس از انجام استخاره موظف به انجام آن هستیم؟
عمل به نتیجه استخاره وجوب شرعی ندارد.


استخاره کردن از قرآن و در صورت جواب منفي عمل به آن چه مسئله اي پيش مي آورد؟ کلا فلسفه استخاره از قرآن چيست؟
عمل به استخاره واجب نيست ولى حتّى الامكان مخالفت نشود مگر اين كه مدّت قابل ملاحظه اى تأخير بيندازد و بعد اقدام كند.
برگرفته ازسایت آیت الله مکارم شیرازی (حفظه الله)

سلام
تفاوت تفال و استخاره چیه که گفتین بهتره تفال زده نشه؟

تفأل زدن با استخاره فرق می کند متأسفانه مفهوم استخاره در میان بسیاری از مردم درست تبیین نشده و گاهی افراد تفأل را با استخاره یکی می دانند در حالیکه تفأل یعنی فال گرفتن و از آینده خبر گرفتن و این با استخاره متفاوت است.

استخاره در موردي است كه انسان دچار ترديد شده باشد. قبل از استخاره بايد همه مقدمات و شرائط لازم را بر هر كاري فراهم ساخت از قبيل مطالعه و فكر، مشورت با اهل فن و افراد مجرب، اگر اقدامات فكري و فيزيكي ديگري از قبيل بررسي و تحقيق لازم باشد بايد به انجام رسانيد بعد از همه اينها چنانچه باز دچار ترديد است نوبت به استخاره مي‏رسد. ولي اگر موضوعي را عقل مورد تأكيد قرار داده و قرائن و شواهد همه به خوبي و صحت آن كار گواهي مي‏دهند در چنين مواردي نبايد به استخاره دست زد.

پیام;533164 نوشت:
تفأل زدن با استخاره فرق می کند متأسفانه مفهوم استخاره در میان بسیاری از مردم درست تبیین نشده و گاهی افراد تفأل را با استخاره یکی می دانند در حالیکه تفأل یعنی فال گرفتن و از آینده خبر گرفتن و این با استخاره متفاوت است.

1- اصلا این تفال زدن به قرآن واقعیت داره؟راه هاصی داره؟چجوریه؟
2 - چرا میگن استخاره رو بدین یه آدم مجرب انجام بده؟خوب مگه خودمون انجام بدین یا فلانی فرق میکنه؟

سلام "جواب بخش اول یعنی تفال زدن ،مانند کسی که تفال بزنه که توی کنکور قبول میشه یانه ؟در حالی که این یک پشگوی میخواد نه استخاره (ظاهری)به قرآن.
اما بخش دوم "کسی که اطلاعات بهتری از استخاره میدونه ،یقینا مقدم است.ولی اگه خود شخص اطلاعات کافی داره نیازی به شخص دیگری نداره

با سلام و احترام
پاسخ استاد پیام کاملا آگاه کننده است . اما چون بنده تجربه چنین موضوعی را داشتم خواستم عرض کنم چنانچه شما از عقل و مشورت به نتیجه ای نرسیدید و راه استخاره آنهم با قران را انتخاب کردید قاعدتا باید به آن پایبند باشید هر چند با نظر قلبی شما هماهنگ نباشد .من دقیقا یکبار در این مخمصه تردید افتادم و میل قلبی خودم را برگزیدم و نتیجه ان این شد که بسیار پشیمان شدم.علی ایحال فقط خواستم تجربه خود را بگوییم وگرنه صلاح کار خویش خسروان دانند.

یا خدااااااااااااا;530567 نوشت:
باسلام
من برای یک امر بسیار مهم استخاره کردم و جواب استخاره بد بود اما من اشتیاق و تمایل زیادی به انجام آن امر دارم.با توجه به این که جواب استخاره بد بوده آیا اگرآن امر را عملی کنم عواقب بدی برایم خواهد داشت؟ یا این امکان نیز وجود دارد که به خاطرموضوعات جزیی جواب استخاره بد آمده باشد؟و آیا میشود به جواب استخاره اعتنایی نکرد؟آیا این کار باعث نا رضایتی خداوند و اهانت به قرآن کریم نمی شود؟

سلام

یک نکته در مورد استخاره اینست که در موارد واجب و حرام استخاره جایز نیست

آيت الله جوادي آملي: اهل تفسير باشيد نه استخاره

گاهي بين دو كار مخير يا مردد مي شويم و نمي‌دانيم كدام حق و كدام باطل است. وجود مبارك امام باقر(ع) فرمود شما همه امورتان همانند عقايد، اخلاق، گفتار و اعمال تان را بر قرآن كريم عرضه كنيد و اهل تفسير باشيد، نه استخاره.
خيلي به ما دستور استخاره ندادند. استخاره كردن دو قسم است. يك دعاي مخصوص استخاره است كه ابتدا و انتهاي آن نور است و در دعاي سي‌وسوم صحيفه سجاديه هست. هر كسي تصميم گرفت كاري را انجام دهد، اگرچه به حسب ظاهر خير است، اما خير آن را از خدا بخواهد و همين طور وارد كار نشود.
اين يك دستور اكيد اسلامي است و جزء سنن ما مي باشد و بسيار كار خوبي است.
دعاي استخاره و 'طَلَب خير كردن' يعني خدايا! من درمورد اين كار فكر كردم و چون ديدم كه به حسب ظاهر مصلحت است، انجام مي دهم. من كه از عواقب آن خبر ندارم و تو خير مرا در اين كار قرار بده.
اما آن استخاره كه انسان قبل از اين كه فكر و مشورت كند و قبل از اين كه آن را مورد ارزيابي قرار دهد، فورا به قرآن تفال بزند، اين كار را خيلي به ما دستور ندادند. البته در موقع حيرت كه انسان واقعا متحير شد، آن يك راه ديگري است.
بنابر اين اولا آن دعاي استخاره فراموشمان نشود. ثانيا در هر كاري فكر و تدبّر و مشورت و ارزيابي و تعقّل باشد و ثالثا اگر واقعاً متحيّر شديم كه كدام كار براي ما صحيح و كدام كار ناروا، آن وقت به قرآن استخاره مي كنيم.
وجود مبارك امام باقر(ع) فرمود مهم تر از استخاره، 'تفسير' است. شما تمام كارهايتان را بر قرآن عرضه كنيد. چه اين آراء و انديشه ها متضارب و متعارض و مختلف باشد و چه يك انديشه باشد، شما اين را بر قرآن عرضه كنيد و ببينيد آيا مطالب و معارف قرآني و معاني قرآني آن را امضاء مي كند. بنابراين براي همه ما - حالا توده مردم كه مقدورشان نيست- كه در حوزه و دانشگاه هستيم، آشنايي با يك دوره از قرآن كريم لازم مي شود.
حالا يك وقت كسي مانند علامه طباطبايي (رضوان الله عليه) جزء نوادر است ولي اين كه خطوط كلي قرآن و ترجمه اش را بفهميم و يا از گزيده تفسير با خبر باشيم،‌ خيلي سخت نيست. وقتي اين ترازو را فهميديم،‌ آن وقت اين عقايد را با اين ترازو مي سنجيم.
اين كه وجود مبارك امام باقر (ع) فرمود خودتان را با قرآن بسنجيد، يعني آن بحث تنها مخصوص فقيه و اصولي نيست و مخصوص روايات متعارض يا روايت بي معارض نيست، بلكه جميع عقايد، شئون، اخلاق، اوصاف و افعال را بايد بر قرآن عرضه كرد. پس اگر كسي قرآن را نداند، يعني ترازو ندارد و نمي داند چگونه ترازو را به كار ببرد و عقايد و اخلاق را با چه چيزي بسنجد.
براي شهادت امام باقر(ع) جامه مشكي پوشيدن و عزاداري خوب است و ثواب دارد اما ما بايد اصل فرمايش حضرت را عمل كنيم. فرمود خودتان را چه در مسائل فردي، چه در مسائل جمعي بر قرآن عرضه كنيد و با قرآن بسنجيد. اين از آن وصاياي برجسته وجود مبارك امام باقر (ع) است و ما بايد اين فكر را زنده نگه داريم. منبع: ایرنا

موضوع قفل شده است