چه آياتى در قرآن در مورد زيبايى و آراستگى ذكر شده است ؟

تب‌های اولیه

9 پستها / 0 جدید
آخرین ارسال
چه آياتى در قرآن در مورد زيبايى و آراستگى ذكر شده است ؟

چه آياتى در قرآن در مورد زيبايى و آراستگى ذكر شده است ؟

زيبايي هايي كه در قرآن وروايات به آنها اشاره شده به دو قسمت عمده تقسيم مي شوند.1- زيبايي هي مادي (حسي ) 2- زيبايي هاي معنوي

زيبايي هاي مادي :1- زيبايى انسانها 2 -زيبايى آسمان3-زيبايى جانداران4- به زيبايى طبيعت5- زيبايى رنگها6- مصنوعات هنرى و زيباى بشر
زيبايي هاي معنوي: 1- صبر و استقامت2- زيبايى عقل3- زيبايى علم4- نيت زيبا5- زيبايى عفو و اغماض
دوستان علاقه مند به اين بحث در صورت تمايل آيات ورواياتي كه به اين مصداقها مي خورد را در اين تاپيك بياورند تا يك بحث زيبايي ارايه شود.
به عنوان نمونه آيه اي كه به زيبايي انسانهااشاره دارد در مورد زيبايى مردها در قرآن سوره يوسف كه به عنوان احسن القصص توصيف شده است قصه زنان كه در مقابل مشاهده زيبايى حضرت يوسف دست خود را مى برند ، بيان شده است((چون زنها يوسف را ديدند او را فوق العاده بزرگ (زيبا) داشتند و دستهاى خود را بريدند (بدون توجه) و با تعجب گفتند پاك است خدا، اين يوسف از بشر نيست))
يا آيه اي كه به زيبايي آسمان اشاره دارد «آيا به آسمان بالاى سرشان ننگريسته اند كه چگونه آن را ساختيم و با زيبايى آراستيم.»
و....

بسم الله الرحمن الرحیم

زیبایی شناسی دین نیز به نظر بنده در آیه 125 سوره نساء آمده است:

و من احسن دیناً ممن اسلم وجهه لله و هو محسن ...

از نظر قرآن دین زیبا دینی است که صاحب آن رو به خدا دارد و تسلیم اوست در حالیکه نیکوکار است...
در آیه ی بعد هم خدا را مالک تمام آنچه در آسمان ها و زمین است و محیط بر همه چیز معرفی می کند.
...

در ادامه زيبايي هايي كه نمونه هايي از قرآن آوردم :

در مورد زيبايي جانداران:در انديشه زيباشناسى قرآن حيوانات يكى از مظاهرزيبايى در خلقت هستند كه به زيبايى آنها اشاره شده است : ((براى شما در آن جاندارانمنظره اى زيبا قرار داديم ، هنگامى كه شامگاهان آنها را به جايگاه هاى خود برمىگردانيد و صبحگاهان به چرا مى بريد.))

درمورد زيبايي طبيعت: زيبايى هاى طبيعت يكى ديگر از مصاديق زيبايى درمنطق زيبانگرى قرآن است كه به مناظر زيبا و دلنواز آن اشاره كرده است : ((براى شمااز آسمان آبى فرستاديم و به وسيله آن باغهاى زيبا و سرورانگيز و بهجت آور رويانديم)) ، ((از هر جفتى نباتات و درختان بهجت انگيز و سرورانگيز زيبا مى روياند))

زيبايي رنگها در قرآن:
زيباآفرينى رنگها يكى ديگر از نمودهاى زيبايى در فرهنگ زيباشناسى قرآن است.
زيبايى رنگها چه به صورت فرد و چه به صورت تركيب مورد توجه است : «آيا نديدى كه خداوند از آسمان آب را فرستاد، پس بيرون آورديم از آن ميوه هايى با رنگهاى مختلف و زيبا و از كوهها نيز جاده هاى آفريده شده ، سفيد و سرخ و رنگهاى مختلف و گاه به رنگ كاملا سياه اين نقاش چيره دست با يك قلم و يك مركب (آب) انواع نقشها را ابداع كرده كه بينندگان را مجذوب و شيفته خود مى كند. در مورد رنگ زرد مى فرمايد: «گفتند بخواه از پروردگارت تا بيان كند رنگ آن گاو را؟ گفت آن گاوى است زرد خالص كه رنگش مسرور مى سازد بينندگان را.» «به رنگ شتران زرد.» رنگ زرد ، نشاط آور است و چشمگير و رنگ سبز آرامش ترين رنگها و علامت زندگى ، رويش ، صلح و جاودانى است.
در قرآن توجه بيشترى به رنگ سبز شده و آن را از زيبايى ها و رنگهاى لباس بهشتيان معرفى مى كند: «جامه هاى سبز را ديباى نازك» «بر اندام بهشتيان لباسهايى از حرير نازك سبز رنگ و از ديباى ضخيم» ، از رنگ سبز به عنوان يك رنگ زيبا و دلنشين ، زياد سخن به ميان آمده و حتى تكيه گاه هاى بهشتيان را با رنگ سبز معرفى كرده است : «بر بالشهاى سبز و بساط قيمتى زيبا تكيه مى كنند.» در روايات ، بر استفاده از رنگ سياه براى رنگ كردن موها به منظور جوان و زيبا نشان دادن انسان تكيه شده است.

نگاه قرآن به مصنوعات هنرى و زيباى بشر:
در قرآن مى فرمايد ما امكانات را در اختيار قرار داديم تا شما مصنوعات زيبا را استخراج كنيد: «خداوند براى شما دريا را تسخير كرد تا از آن گوشتى تازه بخوريد و لباسها و پوشانيدنى هاى زيبا تهيه كنيد». درخصوص صورتهاى ساخته شده در زمان حضرت سليمان (ع) مى فرمايد: «(اجنه) براى او (سليمان «ع») آنچه از محراب ها، تمثال ها و كاسه هايى مانند حوض و ديگهاى بزرگ و ثابت مى خواست مى ساختند». منظور از محاريب به گفته علامه طبرسى : جايگاه هاى عبادت بوده است و گفته شده است كه قصرها و مساجدى بوده كه مردم در آنها عبادت مى كردند. ابن عباس مى گويد: اجنه براى حضرت سليمان (ع) صورتهاى پيامبران و پارسايان را در مساجد تصوير كردند تا مردم به آنها نگاه كنند و به عبادت خداوند تشويق شوند. پس مى توان گفت اين آيه تاييدى بر آثار هنرى ساخت دست بشر است كه در جهت تشويق و رسيدن به جمال مطلق الهى باشد. «شما در زمين قصرها مى سازيد.» «و از آن فلزاتى كه در آتش براى زينت آلات يا كالا ، ذوب مى كنيد.» در اين آيات به آثار هنرى زيباى بشرى از قبيل قصرها و زيورآلات و نقاشى ها و صورتها اشاره شده است گرچه در تصوير صورتهاى داراى روح بايد به فتواى مراجع عظام توجه كرد

زيبايي صبر درقرآن:سوره يوسف /18-يوسف 83 (فصبر جميل)
قرآن مى فرمايد: شكيبايى نما، شكيبايى زيبا. چه بزرگ و زيباست آن روح كه در برابر حوادث و انگيزه هاى بى اساس و غيرمنطقى خود را نمى بازد و تلخى صبر و بردبارى قيافه او را كه مانند پرده اى روى روحش كشيده است ، در هم و برهم نكند و تبسم با عظمت او را مبدل به گرفتگى عبوسانه ننمايد. تبسم در هنگام شكيبايى و گشادگى روانى در مقابل عوامل و انگيزه هاى كوبنده ، همان زيبايى معقول است كه هيچ تماشاگرى را هر اندازه هم كه تماشايش طولانى بوده باشد، سير نمى كند. تحمل و بردبارى در راه هدفهاى والاى زندگى و در برابر ناگوارى ها و ناملايمات ، هيچ گونه نمود نقاشى و ترسيمى و مناظر طبيعى ندارد؛ ولى از زيبايى اى برخوردار است كه هر گونه زيبايى را معنا و محتوا مى بخشد

زيبايي عقل وزيبايي علم در متون روايي:
زيبايي عقل:
عقل يكى ديگر از مصاديق زيبايى معنوى است كه صاحب آن از جمال و زيبايى معقول برخوردار است.
امام حسن عسكرى (ع) فرمود: زيبايى صورت جمال ظاهرى است و زيبايى عقل جمال باطني.
هيچ جمالى زيباتر از عقل نيست.
فهم و بينش كامل از موهبتهاى زيباى الهى است كه موجب سعادت و خير و وصول به حقيقت و جذب زيبايى ها مى شود. عقل اولين نعمتى است كه خداوند خلق كرد. خداوند عقل را خلق كرد و آن اولين مخلوق است و در همين حديث ، امام براى عقل 75لشكر (خصلت) شمارش كرده كه هر كدام به تنهايى يك زيبايى معنوى است و در حديثى ديگر امام صادق (ع) فرمود: خداوند عقل را زينت خلقش قرار داد
زيبايي علم:
در نگاه زيباشناسى ، دين يكى از مظاهر و نمود زيبايى علم است.
امام على (ع) مى فرمايد: دانش ، زيور و زيبايى انسان است.
شاهكارى هاى شگفت انگيز رفتارى و صنعتى و هنرآفرينى ها از بركت وجود علم است.
علم ، حياتبخش است.
علم ، لباس زيبايى است كه بر اندام انسان كشيده مى شود و اعمال او را زيبا مى گرداند و انتخابى زيباگرانه دارد

پرسش:
چه آياتى در قرآن در مورد زيبايى و آراستگى ذكر شده است ؟

پاسخ:
انسان به اقتضای فطرت، جویای پاكیزگی، زیبایی، تمیزی و آراستگی است، از ژولیدگی، پلیدی، پلشتی و پریشانی نفرت دارد. از آنجا كه دین‌مقدس‌اسلام منطبق بر این فطرت الهی است. به پیروانش دستور می‌دهد تا همواره، مظاهر زشتی و پلیدی و بوهای بد و نفرت‌انگیز را از خود و محیط زندگی خویش دور سازند و خود را به ویژه هنگام برخورد با دیگران زینت كنند و با ظاهری آراسته و زیبا در معرض دید همنوعان خود ظاهر شوند.
از نظر قرآن كریم، استعداد درك زیبایی از جمله مواهب فطری خداوند در روح آدمی است و وجود موجودات زیبا در جهان، پاسخی به این خواسته فطری بوده و نعمتی از نعمت‌های گرانبهای آفریدگار حكیم است.(1)
قرآن‌كریم در آیه‌ای(2) انسان‌ها را به آراستگی و برگرفتن زینت‌های خود، هنگام رفتن به مساجد دعوت می‌كند (كه البته این توصیه منحصر به آرایش‌ظاهری نبوده و زینت های معنوی مانند طهارت و تقوا را نیز شامل می‌شود.) سپس در آیه بعد، حكم كلّی‌تری را بیان كرده و نظر كسانی را كه به غلط آراستگی و زینت را، با دین و تعالیم آسمانی مغایر می‌پندارند، مردود می‌شمارد.
«قُلْ مَنْ حَرَّمَ زینَهَ اللهِ الَّتی اَخْرَجَ لِعِبادِهِ وَ‌ الطّیِّباتِ مِنَ الرِّزقِ قُلْ هیَ لِلَّذینَ امَنوا...»(3)
(ای رسول!) بگو چه كسی زینت‌خدا را كه برای بندگان خود بیرون آورده و نیز روزی‌های پاكیزه را حرام كرده است؟ بگو: این برای كسانی است كه ایمان آورده‌اند.
این دو آیه، بیانگر آن است که مسلمانان باید از پوشیدن لباس های پاک و مرتب و تمیز و شانه زدن موها و به کار بردن عطر و مانند آن، بهره مند شوند و این نعمت ها را هرگز بر خود حرام نکنند،بلکه از آن به نحو احسن بهره برداری کنند.آری، همان گونه که روانشناسان گفته اند:انسان دارای چهار حس روحی است که عبارتند از: زیبایی، نیکی، دانایی و مذهبی، باید همه این حس ها به صورت صحیح اشباع شود، بنابراین از نظر علمی اگر به حس زیبایی توجه نگردد، قطعاً آثار نامطلوبی به دنبال خواهد داشت!
پیشوایان عظیم‌الشأن اسلام نیز در این جهت توصیه‌های ارزشمندی به پیروان خود دارند. امام علی ـ علیه السلام ـ فرمود:
«لِیَتَزَیَّنْ اَحَدُكُمْ لاَخیهِ الُمُسلمِ اِذا اَتاهُ كَما یَتَزَیّنُ لِلْغَریبِ الَّذی یُحبُّ اَنْ یَراهُ فی اَحْسَنِ الهَیْئَه»(4)
آن گونه كه هر یك از شما خود را برای بیگانه‌ای می‌آراید كه دوست می‌دارد او را در بهترین شكل ببیند، باید برای برادر مسلمانش نیز خود را همان‌گونه بیاراید.
«یا اأیها الذین آمنوا لاتحرّموا طیبات ما أحل اللّه لکم و لاتعتدوا إنّ الله لایحبّ المعتدین؛ ای کسانی که ایمان آورده اید! چیزهای پاکیزه ای را که خداوند برای شما حلال کرده بر خود حرام نکنید و از حد تجاوز ننمایید، زیرا خداوند متجاوزان را دوست نمی دارد».(5)
در شأن نزول این آیه روایت شده، عثمان بن مظعون که از اصحاب مؤمن پیامبر بود با چند نفر دیگر تحت تأثیر بیانات پیامبر (ص) در مورد قیامت قرار گرفتند و تصمیم گرفتند خود را از پاره ای از لذت های دنیا، از جمله معاشرت با همسران محروم سازند و به روزه و عبادت بپردازند.در همین ایام همسر عثمان بن مظعون به خانه پیامبر در آمد، در حالی که ظاهری ناآراسته و ژولیده داشت، همسر پیامبر (ص) (عایشه) از او پرسید: چرا به خود نمی رسی و زینت نمی کنی؟ او ماجرای همسرش را بیان کرد.پیامبر از موضوع آگاه شد و همه مسلمانان را به مسجد دعوت کرد و گفت: «آگاه باشید من هرگز شما را دستور نمی دهم که هم چون کشیشان مسیحی و رهبان ها دنیا را ترک کنید این گونه مسائل در آیین من نیست…»
در آیه 157سوره اعراف ضمن شمارش اهداف پیامبر می فرماید:«و یحّل لهم الطّیبات و یحرّم علیهم الخبائث؛ و پاکیزه ها را برای مردم حلال می شمرد و ناپاکی ها را برای آنها حرام ».(6)
«و ثیابک فطهّر؛و لباست را پاک کن».(7)
امام صادق(ع) در ذیل این آیه فرمود:یعنی لباست را کوتاه کن.(8) همچنین فرمودند:«لباست را بلند نکن و نگذار در زمین کشیده شود».(9) در عصر جاهلیت معمول بود که لباس های خود را بسیار بلند می دوختند، به طوری که روی زمین می کشید و آلوده می گردید، آیه فوق در حقیقت خطاب به مردم است که پاکیزگی لباس ظاهر از مهم ترین نشانه های شخصیت و تربیت فرهنگ انسان است.(10) بدیهی است که آیه مختص دوران جاهلیت نیست. افراط و تفریطی که امروزه در نوع پوشش مرسوم شده، ناشی از بی توجهی به اصول اسلامی است.عدم توجّه به پوشش و آراستگی صحیح به معضل بد حجابی منجر شده است.
«و أمّا بنعمة ربّک فحدّث؛ و نعمت های پروردگارت را بازگو و آشکار کن».(11)
یکی از مصادیق آشکار نمودن نعمت (که بخشی از شکر نعمت است) این است که انسان لباس مناسب و پاکیزه بپوشد و ظاهر آراسته داشته باشد.بر همین اساس روایت شده، یکی از مسلمانان با لباس نامرتب و ژولیده به محضر پیامبر آمد، پیامبر(ص) به او فرمود:«آیا ثروت داری؟» او گفت:«آری، خداوند همه گونه ثروت به من داده است. پیامبر(ص) فرمود:«هر گاه دارای ثروت هستی، باید اثر آن در تو دیده شود».(12)


منابع:
1 . ر.ك: نحل (16)، آیات 5 ـ 6، حج (22). آیه 5، كهف (18)، آیه 7، صافّات، (37)، آیه 6، فصّلت (41) آیه 12، ملك (67) آیه 5؛ حجر (15)،‌ آیه 16؛ ق (50)، آیه 6.
2. «یا بنی ادَمَ خُذُوا زینَتَكُمْ عِنْدَ كُلِّ مَسْجِدِ...» ای فرزندان آدم زینت و آرایش خود را در هر مسجدی برگیرید. (اعراف، آیه 31).
3. اعراف (76)، آیه 32.
4. بحارالانوار، ج 79، ص 298.
5. سوره مائده، آیه 87.
6. تفسیر نمونه، ج 27، ص 387.
7. سوره مدثر، آیه 4.
8. فروع کافی، ج 10، ص 385.
9. همان، ج 6، ص 456.
10.نمونه، ج 25، ص 212.
11. سوره ضحی، آیه 11.
12.سنن نسائی، ج 8، ص 196.

موضوع قفل شده است