چند فرشته مهمان حضرت ابراهیم بوند که برایشان گوساله بریان کردند؟

سلام :Gol:
اساسا فرشتگان الهی موجودات مجردند نه جسمانی و نیاز به غذای مادی ندارند . و پذیرایی از ایشان من باب عادت به احسان حضرت ابراهیم و تصور اولیه در مورد انسان بودن آنها بوده است .
موفق در پناه حق:Gol:

[=Times New Roman][=DecoType Naskh Special]وَلَقَدْ جَاءَتْ رُسُلُنَا إِبْرَاهِيمَ[=Times New Roman] [=DecoType Naskh Special]بِالْبُشْرَى قَالُوا سَلَامًا قَالَ سَلَامٌ فَمَا لَبِثَ أَنْ جَاءَ بِعِجْلٍ[=Times New Roman] [=DecoType Naskh Special]حَنِيذٍ (69) فَلَمَّا رَأَى أَيْدِيَهُمْ لَا تَصِلُ إِلَيْهِ نَكِرَهُمْ[=Times New Roman] [=DecoType Naskh Special]وَأَوْجَسَ مِنْهُمْ خِيفَةً قَالُوا لَا تَخَفْ إِنَّا أُرْسِلْنَا إِلَى قَوْمِ[=Times New Roman] [=DecoType Naskh Special]لُوطٍ (70) وَامْرَأَتُهُ قَائِمَةٌ فَضَحِكَتْ فَبَشَّرْنَاهَا بِإِسْحَاقَ وَمِنْ[=Times New Roman] [=DecoType Naskh Special]وَرَاءِ إِسْحَاقَ يَعْقُوبَ (71) قَالَتْ يَا وَيْلَتَى أَأَلِدُ وَأَنَا عَجُوزٌ[=Times New Roman] [=DecoType Naskh Special]وَهَذَا بَعْلِي شَيْخًا إِنَّ هَذَا لَشَيْءٌ عَجِيبٌ (72) قَالُوا أَتَعْجَبِينَ[=Times New Roman] [=DecoType Naskh Special]مِنْ أَمْرِ اللَّهِ رَحْمَةُ اللَّهِ وَبَرَكَاتُهُ عَلَيْكُمْ أَهْلَ الْبَيْتِ[=Times New Roman] [=DecoType Naskh Special]إِنَّهُ حَمِيدٌ مَجِيدٌ (73) فَلَمَّا ذَهَبَ عَنْ إِبْرَاهِيمَ الرَّوْعُ[=Times New Roman] [=DecoType Naskh Special]وَجَاءَتْهُ الْبُشْرَى[=Times New Roman] [=DecoType Naskh Special]يُجَادِلُنَا فِي قَوْمِ لُوطٍ[=Times New Roman] (74) [=DecoType Naskh Special]إِنَّ إِبْرَاهِيمَ لَحَلِيمٌ أَوَّاهٌ مُنِيبٌ (75) يَا إِبْرَاهِيمُ[=Times New Roman] [=DecoType Naskh Special]أَعْرِضْ عَنْ هَذَا إِنَّهُ قَدْ جَاءَ أَمْرُ رَبِّكَ وَإِنَّهُمْ آَتِيهِمْ[=Times New Roman] [=DecoType Naskh Special]عَذَابٌ غَيْرُ مَرْدُودٍ[=Times New Roman] ( ذاریات 76)


داستان لوط (ع) از تفسیر المیزان :

http://www.ghadeer.org/qoran/almizan/j10/almiz139.htm


[=Simplified Arabic]قصه بشرى كه خداى تعالى از آن به قصه ميهمانان ابراهيم تعبير كرده در پنج سوره از سوره هاى قرآن آمده و اين پنج سوره همه در مكه نازل شده اند و به حسب ترتيب قرآنى عبارتند از: سوره هود و حجر و عنكبوت و صافات و ذاريات .

همچنین : در تورات اصحاح نوزدهم از سفر تکوین آمده که ملائکه هنگام عصر به سدوم رسیدند لوط در آن لحظه دم دروازه شهر سدوم نشسته بود چون ایشان را بدید برخاست تا از آنان استقبال کند و با صورت به زمین افتاد و سجده کرد و به آنان گفت: آقاى من به طرف خانه بنده خودتان متمایل شوید و در آنجا بیتوته کنید و پاهایتان را بشویید آنگاه صبح زود راه خود پیش بگیرید و بروید. آن دو ملک گفتند: نه، بلکه ما در میدان شهر بیتوته مى کنیم. لوط بسیار اصرار ورزید و آن دو سرانجام قبول نموده با او به راه افتادند و به خانه او در آمدند لوط ضیافتى به پا کرد و نان و مرغى پخت، و آنان خوردند. قبل از اینکه به خواب بروند رجالى از اهل شهر یعنى از سدوم خانه را محاصره کردند، رجالى از پیر و جوان و بلکه کل اهل شهر حتى از دورترین نقطه حمله ور شدند و لوط را صدا زدند که آن دو مردى که امشب بر تو وارد شده اند کجایند؟ آنان را بیرون بفرست تا بشناسیمشان، لوط خودش به طرف درب خانه آمد و آن را از پشت ببست و گفت: اى برادران من شرارت مکنید اینک این دو دختران من در اختیار شمایند و با اینکه تاکنون مردى را نشناخته اند من آن دو را بیرون مى آورم، شما با آن دو هر عملى که مایه خوشایند چشم شما است انجام دهید و اما این دو مرد را کار نداشته باشید زیرا زیر سایه سقف من داخل شده اند. مردم گفتند: تا فلانجا دور شو، آنگاه گفتند: لوط یک مرد غریبه اى است که به میان ما آمده و اختیاردار ما شده، اى لوط! ما الان شرى به تو مى رسانیم بدتر از شرى که مى خواهیم به آن دو برسانیم، پس اصرار بر لوط را از حد گذراندند و جلو آمدند تا درب خانه را بشکنند و آن دو مرد میهمان دست خود را دراز کرده و لوط را به طرف خود در داخل خانه بردند و درب را به روى مردم بستند و اما مردان پشت در را، صغیر و کبیرشان را کور کردند و دیگر نتوانستند درب خانه را پیدا کنند. آن دو تن میهمان به لوط گفتند: غیر از خودت در این شهر چه دارى، دامادها و پسران و دختران و هر کس دیگر که دارى همه را از این مکان بیرون ببر که ما هلاک کننده این شهریم زیرا خبرگزاریها خبرهاى عظیمى از این شهر نزد رب برده اند و رب ما را فرستاده تا آنان را هلاک سازیم.
لوط از خانه بیرون رفت و با دامادها که دختران او را گرفته بودند صحبت کرده گفت: برخیزید و از این شهر بیرون شوید که رب مى خواهد شهر را هلاک کند، دامادها به نظرشان رسید که لوط دارد مزاح مى کند، ولى همین که فجر طالع شد دو فرشته با عجله به لوط گفتند: زود باش دست زن و دو دخترت که فعلا در اینجا هستند بگیر تا به جرم مردم این شهر هلاک نشوند ولى وقتى سستى لوط را دیدند دست او و دست زنش و دست دو دخترش ‍ را گرفته به خاطر شفقتى که رب بر او داشت در بیرون شهر نهادند. و وقتى داشتند لوط را به بیرون شهر مى بردند به او گفتند: جانت را بردار و فرار کن و زنهار، که به پشت سر خود نگاه مکن و در هیچ نقطه از پیرامون شهر توقف مکن، به طرف کوه فرار کن تا هلاک نشوى. لوط به آن دو گفت: نه، اى سید من، اینک بنده ات شفقت را در چشمانت مى بیند لطفى که به من کردى عظیم بود و من توانایى آن را ندارم که به کوه فرار کنم مى ترسم هنوز به کوه نرسیده شر مرا بگیرد و بمیرم، اینک در این نزدیکى شهرى است به آن شهر مى گریزم شهر کوچکى است (و فاصله اش ‍ کم است ) آیا اگر به آنجا بگریزم جانم زنده مى ماند؟ رب بدو گفت: من در پیشنهاد نیز روى تو را به زمین نمى اندازم و شهرى که پیشنهاد کردى زیر و رویش نکنم، زیر و رویش نمى کنم پس به سرعت بدانجا فرار کن که من استطاعت آن را ندارم که قبل از رسیدنت به آنجا کارى بکنم. به این مناسبت نام آن شهر را صوغر نهادند یعنى شهر کوچک. وقتى خورشید بر زمین مى تابید لوط وارد شهر صوغر شد، رب بر شهر سدوم و عموره کبریت و آتش بارید، کبریت و آتشى که از ناحیه رب از آسمان مى آمد و آن شهرها و همه اطراف آن و همه ساکنان آن شهرها و همه گیاهان آن سرزمین را زیر و رو کرد، زنش که نافرمانى کرد و از پشت به شهر نظر انداخت ستونى از نمک شد. روز دیگر ابراهیم به طرف این سرزمین آمده در برابر رب ایستاد و بسوى سدوم و عموره و به سرزمینهاى اطراف آن دو شهر نظر انداخت، دید که دود از زمین بالا مى رود مانند دودى که از گلخن حمام برمى خیزد. و چنین پیش مى آمد که وقتى خدا شهرهاى آن دایره (و آن افق ) را ویران کرد به ابراهیم اطلاع داد که لوط را از وسط انقلاب و در لحظه اى که شهرهاى محل اقامت لوط را ویران مى کرد بیرون فرستاد (و خلاصه اینکه به ابراهیم اطلاع داد دلواپس لوط نباشد خداى تعالى او را نجات داده است ).