چرا نباید برای دیدن بقیةالله (عج) اصرار کرد؟
تبهای اولیه
معارف عمیق مهدویت ضامن سلامت و سعادت جامعه و فرد فرد انسانهاست، اعتقاد به بشارتهای پیامبران گذشته و ائمه دین(ع) افراد با انگیزه و پرتوانی را در جامعه میتواند پرورش دهد، باور به حضور امامی ناظر بر اعمال، از جنبه فردی موجب پاک نگاه داشتن روح و پیراستن اعمال از زشتیهاست و از جنبه اجتماعی باعث همدلی مؤمنان و ایستادگی در برابر ظالمان میشود، کارکرد وسیع و عمیق آموزههای مهدوی، جذابیت خاص موضوع را نشان میدهد، به همین دلیل، قشرهای مختلف جامعه پرسشهای بسیاری در این موضوع دارند که لزوم پاسخگویی صحیح به آنها از راهی مطمئن بر کسی پوشیده نیست.
پژوهشکده مهدویت در کتاب «مهدویت، پرسشها و پاسخها» به برخی از شبهات این گونه پاسخ میدهد:
راههای تشخیص صدق و کذب دیدار افراد با امام زمان(عج)
*رؤیت حضرت به چند طریق امکان دارد و تشخیص صدق و کذب آن چگونه است؟
رؤیت حضرت در عصر غیبت کبرا به سه صورت ممکن است:
الف) در عالم خواب؛
ب) در حال مکاشفه؛
ج) در حال بیداری.
که در حال بیداری از نظر کیفیت و نحوه دیدار سه گونه دارد:
1 ـ دیدار با حضرت با عنوان غیرحقیقی؛ به گونهای که دیدارکننده هنگام ملاقات و بعد از آن، هیچ گونه توجهی به شخص حضرت ندارد و ایشان در این دیدار، فردی عادی و ناشناس تلقی میشود، این رؤیت ممکن است برای بسیاری از افراد به طور تصادفی و ناشناس رخ دهد و حضرت با افراد برخورد داشته باشد، ولی هرگز او را نمیشناسند.
2ـ دیدار حضرت همراه با شناخت؛ یعنی شخص دیدار کننده حضرت را به هنگام دیدار بشناسد، این نوع رؤیت، بسیار اندک و انگشت شمار است؛ زیرا چنین رؤیتی با فلسفه غیبت منافات دارد و در عصر غیبت، اصل بر این است که حضرت از چشمان مردم پنهان باشد، مگر در مواردی که مصلحت مهمتری اقتضا کند و حضرت بنا به مصالحی خود را بشناساند که این نوع دیدار فوقالعاده اندک است؛
3ـ رؤیت حضرت در حال غفلت از حضور امام، یعنی شخص حضرت مهدی(عج) را ملاقات میکند، ولی در آن حال به حضور حضرت توجهی ندارد و وی را فردی عادی میپندارد، اما پس از ملاقات با توجه به دلایل و شواهد موجود، یقین پیدا میکند که وی امام عصر(عج) بوده است.
بیشتر تشرفاتی که در کتابها نقل شده است، از این نوع است و نشناختن نیز یا به دلیل غفلت شخص دیدار کننده در آن حال است و یا به دلیل اینکه حضرت در او تصرفات تکوینی و ولایی کرده و اجازه شناخت را به وی نمیدهد؛ ولی بعد از جدایی، از قراین دیگر قطع پیدا میکند که وی امام بوده است.
اما تشخیص صدق و کذب چنین رؤیتهایی، به دلیل یقینی و صدق گوینده نیاز دارد، چنین ادعاهایی از افراد ناموثق و بیتقوا پذیرفتنی نیست و اصل بر تکذیب مدعی چنین دیدارهایی است، مگر اینکه به صحت گفتار وی یقین داشته باشیم.
دلیل ناشناس بودن امام زمان(عج) در عصر غیبت
*چرا افراد هنگام ملاقات امام را نمیشناسند؟
زیرا غیبت که به معنای ناشناس بودن حضرت است، اقتضا میکند که دیگران حضرت را نشناسند، پس نشناختن حضرت در چنین ملاقاتهایی طبق قانون غیبت بوده و دلیل نمیخواهد؛ زیرا ایشان در حال غیبتاند و نباید غیبت و ناشناس بودن، به ظهور و شناسایی تبدیل شود.
در عین حال با اینکه در زمان غیبت به دلایلی که موجب غیبت شده، امام مهدی(عج) باید از دیدهها مخفی باشند، ممکن است کسانی که مشکل بزرگی دارند یا به مقامات معنوی عالی دست یافتهاند، به محضر آن حضرت شرفیاب شوند.
البته این شرفیابی میتواند متفاوت باشد، برخی حضرت را میبینند ولی نمیشناسند؛ گروهی میبینند و میشناسند و حضرت هم با آنان سخن میگوید؛ برخی او را میبینند و میشناسند و اجازه مییابند که با ایشان سخن بگویند، این تفاوتها به دلیل اختلاف درجات معنوی افراد است.
در هر حال دلیل اینکه افراد کمی هنگام ملاقات، آن حضرت را میشناسند، آن است که شایستگی دیدن همراه با شناخت، در افراد کمی وجود دارد.
چرا نباید برای دیدن بقیةالله(عج) اصرار کرد
*آیا دیدن امام زمان(عج) دارای شرایط خاصی است و نصیب هر کسی میشود؟ و آیا ندیدن آن حضرت مصلحتی دارد؟
دیدن امام زمان(عج) در عصر غیبت کبری امکان داشته و اگر کسی توفیق یابد، سعادت بزرگی نصیبش شده است، اما همه سعادت این نیست که انسان شبانهروز تلاش کند و خواهان دیدن امام باشد، البته دیدن حضرت سبب نمیشود که انسان گناه نکند؛ زیرا برخی انسانهای معاصر دیگر امامان(ع) با وجد دیدن امام معصوم باز هم گناه میکردند و حتی گاهی با آنها مخالفت میکردند.
دیدن حضرت تأیید بر کردار درست انسان نیست؛ اگر چه نصیب هر کس نمیشود، ندیدن حضرت هم دلیل بر خرابی اعمال نیست، بسیاری از بزرگان، علما و مجتهدان، امام زمان(عج) را ندیدند، ولی چه بسا افرادی که مسلمان هم نبودند، ولی چون به مقام اضطرار رسیدند، حضرت از آنها دستگیری کرده و از این جهت امام را دیده باشند.
مهم این است که اگر ما او را نبینیم، او ما را میبیند و همین اعتقاد برای ترک گناه کافی است.
احمد بن حسن بن ابیصالح خجندی، مدتی در جستوجوی امام زمان(عج) شهرها را میگشت و بسیار جدی بود و اصرار داشت که به حضور آن حضرت مشرف شود، عاقبت نامهای از طریق حسینبن روح به این مضمون برای حضرت مهدی(عج) نوشت: «دل من، شیفته جمال تو گشته و همواره در فحص و طلب تو میکوشم، تمنا دارم جوابی مرحمت فرمایید که قلب من ساکن شود و دستوری در این باره فرمایید».
جواب آمد: «هر کس در خصوص من جستوجو و تجسس کند، مرا میطلبد و هر کس مرا بیابد، به دیگران بنماید و هر کس مرا به دیگران بنماید، مرا به کشتن دهد و هر کس مرا به کشتن دهد، مشرک شود».
بنابراین احتمال دارد که به صلاح ما نباشد آن حضرت را ملاقات کنیم، چه بسا دیدار حضرت مایه عجب، تکبر و خودپسندی ما شود که خود مایه هلاکت انسان است.
نظر آیتالله بهجت درباره علت نقاب دیدار ما با امام زمان(عج)
*آیا اگر از گناه اجتناب کنیم و منتظر واقعی باشیم، امام زمان(عج) به ما سر میزند؟
قطعا گناه کردن، مهمترین علت محرومیت از عنایات امام زمان(عج) است، امام مهدی (عج) نیز در توقیع شریفشان به شیخ مفید میفرماید: «ما را از ایشان(شیعیان) چیزی محبوس نکرده است، مگر گناهان و خطاهایی که از ایشان به ما میرسد و ما آن را ناخوش میداریم و از ایشان نمیپسندیم».
آیتآلله بهجت نیز بیان فرمودهاند: اگر بفرمایید چرا به آن حضرت دسترس نداریم، جواب شما این است که چرا به انجام واجبات و ترک محرمات ملتزم نیستند؟ او به همین از ما راضی است؛ زیرا «اورع الناس من تورّع عن المحرمات»؛ پرهیزکارترین مردم کسی است که از کارهای حرام بپرهیزد، ترک واجبات و ارتکاب محرمات، حجاب و نقاب دیدار ما از آن حضرت است.
بنابراین اگر ما از گناه اجتناب کنیم و منتظر واقعی باشیم، به مقامی میرسیم که غیبت و حضور برایمان فرقی ندارد، امام سجاد(ع) به ابوخالد کابلی میفرماید: «ای ابوخالد! به درستی که مردم زمان غیبت حضرت مهدی(عج) آنان که معتقد به امامت هستند و در انتظار ظهور او به سر میبرند، با فضیلتترین مردم همه زمانها هستند؛ به دلیل اینکه خداوند متعالی عقل و فهمی به آنان عنایت کرده که غیبت در نزد آنان به منزله ظهور و مشاهده گشته است».
از این رو، در حدیث دیگری امام جعفر صادق(ع) میفرماید: «هر کس دوست دارد که از یاران حضرت قائم(عج) شود؛ باید که منتظر باشد و در عین حال به پرهیزکاری و اخلاق نیکو مشغول شود».
بنابراین اگر کسی ترک گناه کند و منتظر امامش باشد، از یاران واقعی حضرت به شمار میآید، آنگاه اگر بزرگترین توفیق الهی او را دریابد، غیبت و و ظهور حضرت برایش تفاوت نخواهد داشت.
شمافرض كنيدكه نعوذبالله، امام زمان(عج)درخيابان امام رضای مشهد(شهرسؤال كننده)هرصبح صبحانه می دهدوشماهم باعشق وعلاقه هرصبح زودبيدارمی شويدو شرفياب حضورمقدسشان می شويدتاباايشان درآن سفره ی مقدس دولقمه ميل فرماييدولی يك روزبصورت ناگهانی امام زمان(عج)باموبايل شماتماس حاصل می فرمايندتابه شمابگويند،فرداصبح فلان دوستتان راببريدبه كوه سنگی(درمشهد)چون اگراين كاررانكنيدآن دوستتان مرتكب گناه خواهدشد،حال فرضاً شماتنهادوانتخاب داريديااينكه برويدمحضرنورانی تاباهم صبحانه ميل كنيديااينكه دوستتان رابرداريدوباهم برويدكوه خوب بالاخره همه می دانندكه دستورحضرت ولی عصر(ارواحنافدا)چيست؟ حديث مشهورازحضرت مهدی صاحب الزمان (عج) می باشدبه اين مضمون شمالازم نيست خودتان رابرای ديدن من به زحمت بياندازيد براستی چه سعادتی ازاين بزرگتركه قطب عالم وجود،حضرت ولی عصر(عج)به ديداركسی بيايد
كدام يك راانتخاب می كنيد؟
به نظر،شماانسان فهميده ای هستيد،هرگزدستورامامتان رازمين نمی زنيد
انجام واجبات دين وانتظاربااميدوايمان وياری كردن وی ويارجمع كردن برای ايشان يا اينكه ديدارشان
كدام يك برای اين گوهروفرستاده ی خداوند،دوست داشتنی است؟
اگرشماخودخوب باشيدمن به ديدارشمامی آيم
سلام
این فایل صوتی مرتبط با همین موضوع است... از استاد فاطمی نیا با عنوان" فرهنگ امام زمان شناسی" از سایت:
yasinmedia.com
مطالب جالبی داشت که تا حالا نشنیده بودم...امیدوارم مورد استفاده شما هم قرار بگیرد
حديث مشهورازحضرت مهدی صاحب الزمان (عج) می باشدبه اين مضمون
شمالازم نيست خودتان رابرای ديدن من به زحمت بياندازيد
اگرشماخودخوب باشيدمن به ديدارشمامی آيم
براستی چه سعادتی ازاين بزرگتركه قطب عالم وجود،حضرت ولی عصر(عج)به ديداركسی بيايد
////////////////////////
به حقیقت همینگونه است همه باید تهذیب نفس و نیکوکاری پیشه کنیم بطوریکه استمرار داشته باشد
سلام
دوستان عزیز می دوین چرا چون دیددن امام زمان (عج) زیاد مهم نیست این سخن ایت الله بهلول است
کسانی امام علی رو دیدند و لی می دانید که چه گرده اند با او ......
با سلام خدمت عزیزان:Gol:
دیدار امام زمان علیه السلام بسیار توفیق عظیم و اکسیر جان فزائیست، اما باید دقت داشت که دیدار امام زمان علیه السلام به عنوان یک آرزو خوب است نه به عنوان یک هدف!!!
اگر هدف من از سلوک طریق الهی دیدار امام باشد و در آخر - به هر دلیلی - به این امر راه نیابم، قطعا سرخورده شده و شاید وجود امام را نیز انکار نمایم. پس بهتر است که در این طریق به عنوان یک دعا از خداوند خواستار رویت ان امام همام باشیم اما اگر به عنوان هدف نگاه کردیم خطرناک خواهد شد.
سلام من جایی می خوندم که اقا به فردی گفتن چله نیاز نیس شما تقوا داشته باشین ما خودمان به سمت شما می آییم به نظرم همین درسته
سلام
این فایل صوتی مرتبط با همین موضوع است... از استاد فاطمی نیا با عنوان" فرهنگ امام زمان شناسی" از سایت:
yasinmedia.com
مطالب جالبی داشت که تا حالا نشنیده بودم...امیدوارم مورد استفاده شما هم قرار بگیرد
دارم دانلود میکنم
چطور میشود امام زمان را دید؟
زمانی که دیدن یا ندیدن ایشان برای ما تفاوتی نداشته باشد.
یعنی چه او را ببینی وچه او رانبینی گناه نکنی وتقواپیشه کنی.
آن وقت است که ایشان خودشان برای دیدار با ما می آیند.
همه ی ما انتظار داریم ذکری گفته شود که وقتی ختم کردیم امام را ببینیم.!!
خیر اینطور به نتیجه ای نمیرسیم باید گناه نکنیم تا او بیاید اگر گناهکار باشیم ما هم با دیگران تفاوتی نداریم...
(الهم عجل لولیک الفرج)