چرا مذهبی بودن، باعث تهذیب و مهذب بودن افراد نمی شود؟

باسلام و احترام خدمت شما دوست گرامی و تشکر از سوال خوبی که مطرح فرمودید.
اولا اینطور نیست که افراد مذهبی، و اهل تهجد، مهذب نشوند. اصلا همین که اهل تهجد و تهذیب نفس هستند، مهذب هستند و به همین خاطر به آنها مذهبی می گویند.
اما می توان سوال بهتر مطرح نمود بدین صورت که: چرا افراد مهذب هم از شر وسواس شیطانی در امان نیستند و باز ممکن است در بالاتری درجات هم، برخی خطاها از آنها سر بزند؟ آیا جذبیت وسواس شیطانی بیشتر از مظاهر رحمانی است؟
در جواب باید گفت که اولا عنایت خدا همیشه شامل حال مومنان هست و خداوند وعده کرده که هر کسی او را یاری کند، خدا هم او را یاری خواهد کرد.
يا أَيُّهَا الَّذينَ آمَنُوا إِنْ تَنْصُرُوا اللَّهَ يَنْصُرْكُمْ وَ يُثَبِّتْ أَقْدامَكُم.(محمد، 7)
ثانیا اگر کسی بخواهد در مسیر صحیح و مسیر هدایت، حرکت کند باید زحمت بکشد و سختی ببیند، لذا سختی در این مسیر، تعبیر به جهاد شده و هر کسی این جهاد را بکند، خدا دستش را می گیرد. پس همانطور که شیطان با اعمال و وسوسه هایش عوام فریبی می کند، خدا هم دستگیره های هدایت را قرار داده و مومنین را یاری می کند و اگر نفوذ شیطان و جذابیت او بیشتر بود هیچ کس مومن باقی نمی ماند.

وَ الَّذينَ جاهَدُوا فينا لَنَهْدِيَنَّهُمْ سُبُلَنا وَ إِنَّ اللَّهَ لَمَعَ الْمُحْسِنين‏.(العنكبوت : 69 )
ثالثا خداوند مطمئن است که شیطان روی مومنین واقعی نمی تواند اثر بگذارد و شیطنتهای او برای آنها رنگ و آبی ندارد، لذا در قرآن می فرماید که تو ای شیطان نمی توانی بر بندگان من که اهل ایمان هستند و بر خدا توکل می کنند، تسلط پیدا کنی.
إِنَّهُ لَيْسَ لَهُ سُلْطانٌ عَلَى الَّذينَ آمَنُوا وَ عَلى‏ رَبِّهِمْ يَتَوَكَّلُون‏.(النحل : 99 )
إِنَّ عِبادي لَيْسَ لَكَ عَلَيْهِمْ سُلْطانٌ إِلاَّ مَنِ اتَّبَعَكَ مِنَ الْغاوين‏(الحجر : 42 )
رابعا خود شیطان می گوید قدرت من بر بندگان تو ضعیف است و بر عده ای از آنها نمی توانم تسلط پیدا کنم.

[=Traditional Arabic]قالَ رَبِّ بِما أَغْوَيْتَني‏ لَأُزَيِّنَنَّ لَهُمْ فِي الْأَرْضِ وَ لَأُغْوِيَنَّهُمْ أَجْمَعين‏.[=Traditional Arabic]إِلاَّ عِبادَكَ مِنْهُمُ الْمُخْلَصين.(حجر، آیه 39 و 40)[=Traditional Arabic][=Traditional Arabic]

[=Traditional Arabic][=Traditional Arabic]

سلام خدمت شما دوست گرامی جناب آرمین.
سوالتان را با توجه به توضیحاتی که عرض کردم، مطرح بفرمایید. مومن تعاریف مختلفی دارد که الان جای بحث آن نیست. اگر سوالی دارید که در راستای این تاپیک هست مطرح بفرمایید درخدمتون هستم.

باسلام مجدد
در دعاها داریم که خدایا مارا لحظه ای به خودمان وامگذار. اهل تهجت و قرآن و دین بودن، مصونیت برای هیچ کسی ایجاد نمی کند که مطمئن باشد یقینا لغزشی برای او ایجاد نخواهد شد.
شیطان دست از پیغمبر خدایش هم بر نمی دارد. هر کسی را از راه خودش وسوسه می کند. ما هر چه قدر با ایمان باشیم، شیطان راهی دیگر را برای نفوذ در ما برمی گزیند.
لذا نمی توانیم بگوییم کسی که مومن شد، دیگر محفوظ از گناه هست. نه، او هم ممکن است وسوسه شود بلکه او باید بیشتر خودش را حفظ کند تا آبروی اسلام و مسلمین را نبرد.
اما انسان هر چه با ایمان تر باشد، عنایات خدا بر او بیشتر خواهد شد و خدا او را مورد هدایت بیشتری قرار می دهد.
َ إِنَّ اللَّهَ لَهادِ الَّذينَ آمَنُوا إِلى‏ صِراطٍ مُسْتَقيم‏. خدا کسانی را که ایمان بیاورند هدایت می کند.
اما هیچ وقت آنها را مجبور به کار خیر نمی کرد و جلوی کار شر را هم به اجبار نمی گیرد. لذا یک مومن هم ممکن است با سوء اختیار خود، خطا کند.
امیرالمومین هم نگران عاقبت خود بودند. و وقتی پیامبر صلی الله علیه و آله و سلم، خبر شهادت ایشان را دادند از پیامبر سوال کردند که:أَ فِي سَلَامَةٍ مِنْ دِينِي‏؟ آیا در وقت مرگ دینم سالم هست؟ مسلمان ازدنیا می روم؟
جایی که امیرالمومنین نگران عاقبت خویش هستند دیگر ما باید چگونه باشیم؟!