روایتی از صحیح بخاری آوردید که در آن آمده بود: «وكانت فاطمة تسأل أبابكر نصيبها...» پاسخ: نصیب در لغت به معنای سهم است! فاطمه رضی الله عنها سهمش را طلب کرد!
این یعنی فدک غصب شد؟! فکر نمیکنم این روایت مرتبط باشد!
موفق باشید...
سلام گویا گیر کردید جناب کرد !!!؟:Cheshmak: خنده دا ر است که احادیث بخاری را کتمان میکنید !!:bastan: جواب این روضه خوانی شما داده شد جناب کرد ! تا دلتان بخواهد احادیث از صحیح ترین کتبهایتان می آورم گفتم ظلم به خاندان پیامبر ص یکی دو تا نیست
با سلام
جناب کرد ظلم به خاندان نبوت یکی و دو تا نیست که بشود آنها را پنهان کرد و یا کتمان که جواب داده اید! شما بقول خودتان جز روز خوانی کاری نکرده اید !
توفت الزهراء (ع) وهي واجدة وساخطة على الشيخين بعد إن منعوها إرثها
صحيح البخارى - فرض الخمس - باب - رقم الحديث : ( 2862 )
- حدثنا : عبد العزيز بن عبد الله ، حدثنا : إبراهيم بن سعد ، عن صالح ، عن إبن شهاب قال : أخبرني : عروة بن الزبير أن عائشة أم المؤمنين (ر) أخبرته : أن فاطمة (ع) إبنة رسول الله (ص) سألت أبابكر الصديق بعد وفاة رسول الله (ص) أن يقسم لها ميراثها مما ترك رسول الله (ص) مما أفاء الله عليه ، فقال لها أبوبكر : أن رسول الله (ص) قال : لا نورث ما تركنا صدقة فغضبت فاطمة بنت رسول الله (ص) فهجرت أبابكر فلم تزل مهاجرته حتى توفيت ، وعاشت بعد رسول الله (ص) ستة أشهر قالت : وكانت فاطمة تسأل أبابكر نصيبها مما ترك رسول الله (ص) من خيبر وفدك وصدقته بالمدينة فأبى أبوبكر عليها ذلك وقال : لست تاركاً شيئاً كان رسول الله (ص) يعمل به إلاّّ عملت به فإني أخشى إن تركت شيئاً من أمره أن أزيغ فأما صدقته بالمدينة فدفعها عمر إلى علي وعباس ، وأما خيبر وفدك فأمسكها عمر ، وقال : هما صدقة رسول الله (ص) كانتا لحقوقه التي تعروه ونوائبه وأمرهما إلى من ولي الأمر قال : فهما على ذلك إلى اليوم قال أبو عبد الله اعتراك افتعلت من عروته فأصبته ومنه يعروه وإعتراني.
صحيح البخارى - المغازي - غزوة خيبر - رقم الحديث : ( 3913 )
[ النص طويل لذا إستقطع منه موضع الشاهد ] - حدثنا : يحيى بن بكير ، حدثنا : الليث ، عن عقيل ، عن إبن شهاب ، عن عروة ، عن عائشة : أن فاطمة (ع) بنت النبي (ص) أرسلت إلى أبي بكر تسأله ميراثها من رسول الله (ص) مما أفاء الله عليه بالمدينة وفدك وما بقي من خمس خيبر ، فقال أبوبكر : أن رسول الله (ص) قال : لا نورث ما تركنا صدقة إنما يأكل آل محمد (ص) في هذا المال ، وإني والله لا أغير شيئاً من صدقة رسول الله (ص) ، عن حالها التي كان عليها في عهد رسول الله (ص) ولأعملن فيها بما عمل به رسول الله (ص) ، فأبى أبوبكر : إن يدفع إلى فاطمة منها شيئاً فوجدت فاطمة على أبي بكر في ذلك فهجرته فلم تكلمه حتى توفيت .........
صحيح البخارى - الفرائض - قول النبي... - رقم الحديث : ( 6230 )
- حدثنا : عبد الله بن محمد ، حدثنا : هشام ، أخبرنا : معمر ، عن الزهري ، عن عروة ، عن عائشة : أن فاطمة والعباس (ع) أتيا أبابكر يلتمسان ميراثهما من رسول الله (ص) وهما حينئذ يطلبان أرضيهما من فدك وسهمهما من خيبر ، فقال لهما أبوبكر : سمعت رسول الله (ص) يقول : لا نورث ما تركنا صدقة إنما يأكل آل محمد من هذا المال ، قال أبوبكر : والله لا أدع أمراً رأيت رسول الله (ص) يصنعه فيه إلاّّ صنعته قال : فهجرته فاطمة فلم تكلمه حتى ماتت ، حدثنا : إسماعيل بن أبان ، أخبرنا : إبن المبارك ، عن يونس ، عن الزهري ، عن عروة ، عن عائشة : أن النبي (ص) قال : لا نورث ما تركنا صدقة.
صحيح مسلم - الجهاد والسير - قول النبي... - رقم الحديث : ( 3304 )
[ النص طويل لذا إستقطع منه موضع الشاهد ] - حدثني : محمد بن رافع ، أخبرنا : حجين ، حدثنا : ليث ، عن عقيل ، عن إبن شهاب ، عن عروة بن الزبير ، عن عائشة : أنها أخبرته : أن فاطمة بنت رسول الله (ص) أرسلت إلى أبي بكر الصديق تسأله ميراثها من رسول الله (ص) مما أفاء الله عليه بالمدينة وفدك وما بقي من خمس خيبر ، فقال أبوبكر : أن رسول الله (ص) قال : لا نورث ما تركنا صدقة إنما يأكل آل محمد (ص) في هذا المال ، وإني والله لا أغير شيئاً من صدقة رسول الله (ص) ، عن حالها التي كانت عليها في عهد رسول الله (ص) ولأعملن فيها بما عمل به رسول الله (ص) ، فأبى أبوبكر : إن يدفع إلى فاطمة شيئاً فوجدت فاطمة على أبي بكر في ذلك قال : فهجرته فلم تكلمه حتى توفيت ........
مسند أحمد - مسند العشرة ... - مسند أبي بكر... - رقم الحديث : ( 52 )
- حدثنا : حجاج بن محمد ، حدثنا : ليث ، حدثني : عقيل ، عن إبن شهاب ، عن عروة بن الزبير ، عن عائشة (ر) زوج النبي (ص) أنها أخبرته : أن فاطمة بنت رسول الله (ص) أرسلت إلى أبي بكر الصديق (ر) تسأله ميراثها من رسول الله (ص) مما أفاء الله عليه بالمدينة وفدك وما بقي من خمس خيبر ، فقال أبوبكر (ر) : أن رسول الله (ص) قال : لا نورث ما تركنا صدقة إنما يأكل آل محمد في هذا المال ، وإني والله لا أغير شيئاً من صدقة رسول الله (ص) ، عن حالها التي كانت عليها في عهد رسول الله (ص) ولأعملن فيها بما عمل به رسول الله (ص) ، فأبى أبوبكر : إن يدفع إلى فاطمة منها شيئاً فوجدت فاطمة على أبي بكر في ذلك ، فقال أبوبكر : والذي نفسي بيده لقرابة رسول الله (ص) أحب إلي أن أصل من قرابتي ، وأما الذي شجر بيني وبينكم من هذه الأموال فإني لم آل فيها عن الحق ، ولم أترك أمراً رأيت رسول الله (ص) يصنعه فيها إلاّّ صنعته.
مسند أحمد - مسند العشرة ... - مسند أبي بكر... - رقم الحديث : ( 25 )
- حدثنا : يعقوب قال : ، حدثنا : أبي ، عن صالح قال إبن شهاب أخبرني : عروة بن الزبير : أن عائشة (ر) زوج النبي (ص) أخبرته : أن فاطمة بنت رسول الله (ص) سألت أبابكر (ر) بعد وفاة رسول الله (ص) أن يقسم لها ميراثها مما ترك رسول الله (ص) مما أفاء الله عليه ، فقال لها أبوبكر (ر) : أن رسول الله (ص) قال : لا نورث ما تركنا صدقة فغضبت فاطمة (ع) فهجرت أبابكر (ر) فلم تزل مهاجرته حتى توفيت ، قال : وعاشت بعد وفاة رسول الله (ص) ستة أشهر قال : وكانت فاطمة (ر) تسأل أبابكر نصيبها مما ترك رسول الله (ص) من خيبر وفدك وصدقته بالمدينة ، فأبى أبوبكر عليها ذلك وقال : لست تاركاً شيئاً كان رسول الله (ص) يعمل به إلاّّ عملت به وإني أخشى إن تركت شيئاً من أمره أن أزيغ ، فأما صدقته بالمدينة فدفعها عمر إلى علي وعباس فغلبه عليها علي ، وأما خيبر وفدك فأمسكهما عمر (ر) وقال : هما صدقة رسول الله (ص) كانتا لحقوقه التي تعروه ونوائبه وأمرهما إلى من ولي الأمر قال : فهما على ذلك اليوم.
سنن الترمذي - السير ، عن رسول.... - ما جاء في تركة... - رقم الحديث : ( 1534 )
- حدثنا : بذلك علي بن عيسى قال : ، حدثنا : عبد الوهاب بن عطاء ، حدثنا : محمد بن عمرو ، عن أبي سلمة ، عن أبي هريرة : أن فاطمة جاءت أبابكر وعمر (ر) تسأل ميراثها من رسول الله (ص) ، فقالا : سمعنا رسول الله (ص) يقول : إني لا أورث قالت : والله لا أكلمكما إبدأً فماتت ولا تكلمهما ، قال علي بن عيسى : معنى لا أكلمكما تعني في هذا الميراث إبدأً أنتما صادقان ، وقد روي هذا الحديث من غير وجه ، عن أبي بكر الصديق ، عن النبي (ص).
الترمذي - العلل - أبواب السير
298 - حدثنا : محمد بن المثنى ، حدثنا : أبو الوليد ، حدثنا : حماد بن سلمة ، عن محمد بن عمرو عن أبي سلمة ، عن أبي هريرة ، قال : جاءت فاطمة إلى أبي بكر فقالت : من يرثك ؟ ، قال : أهلي وولدي ، فقالت : ما لي لا أرث أبي ؟ ، فقال أبوبكر : سمعت رسول الله (ص) : يقول : لا نورث ، ولكني أعول من كان رسول الله (ص) يعوله ، وأنفق على من كان رسول الله (ص) ينفق عليه ، سألت محمداً ، عن هذا الحديث فقال : لا أعلم رواه ، عن محمد بن عمرو عن أبي سلمة ، عن أبي هريرة مثل هذا إلاّ حماد بن سلمة قال أبو عيسى : قد رواه عبد الوهاب بن عطاء. ، حدثنا : علي بن عيسى بن يزيد البغدادي ، حدثنا : عبد الوهاب بن عطاء قال : ، أخبرنا : محمد بن عمرو عن أبي سلمة ، عن أبي هريرة : أن فاطمة جاءت أبابكر وعمر تطلب ميراثها من رسول الله (ص) ، فقالا : إنا سمعنا رسول الله (ص) : يقول : إني لا أورث قالت : والله لا أكلمكما إبدأً ، فماتت ولم تكلمهما.
الطبراني - مسند الشاميين - الجزء : ( 4 ) - رقم الصفحة : ( 198 )
3024 - حدثنا : أبو زرعة ، ثنا : أبو اليمان ، قال : ، أخبرنا : شعيب ، عن الزهري ، حدثني : عروة بن الزبير ، أن عائشة ، أخبرته : أن فاطمة بنت رسول الله (ص) أرسلت إلى أبي بكر تسأله ميراثها من رسول الله (ص) مما أفاء الله على رسوله ، وفاطمة حينئذ تطلب صدقة النبي (ص) التي بالمدينة وما بقي من خمس خيبر ، قالت عائشة : فقال أبوبكر : إن النبي (ص) قال : لا نورث ، ما تركنا صدقة إنما كان يأكل آل محمد من هذا المال - يعني مال الله - ليس لهم أن يزيدوا على المأكل ، وإني والله لا أغير صدقات النبي (ص) ، عن حالها التي كانت عليها في عهد النبي (ص) ، ولأعملن فيها بما عمل رسول الله (ص) فيها ، فأبى أبوبكر أن يدفع إلى فاطمة منها شيئاً ، فوجدت فاطمة على أبي بكر في ذلك ، فهجرته ، فلم تكلمه حتى ماتت ، وعاشت بعد رسول الله (ص) ستة أشهر ، فلما توفيت دفنها علي بن أبي طالب (ر) ليلاً ، ولم يؤذن بها أبابكر ، وصلى عليها علي ، وكان لعلى من الناس وجه حياة فاطمة كلها ، فلما توفيت فاطمة إنصرفت وجوه الناس ، عن علي ، ففزع علي (ع)ند ذلك إلى مصالحة أبي بكر ومبايعته ، ولم يكن بايع تلك الأشهر ، فأرسل إلى أبي بكر أن أئتنا ولا يأتنا معك أحد ، وكره علي أن يشهدهم عمر ، لما يعلم من شدة عمر ، فقال عمر لأبي بكر : لا تدخل عليهم وحدك ، فقال أبوبكر : وما عسى أن يفعلوا بي ، والله لآتينهم ، فدخل عليهم أبوبكر ، فتشهد علي ، ثم قال : إنا قد عرفنا يا أبابكر فضيلتك ، وما قد أعطاك الله عز وجل ، وأنا لم ننفس عليك خيراًً ساقه الله إليك ، ولكنك قد إستبددت علينا بأمر ، وكنا نرى أن لنا نصيباً ، وذكر علي قرابته من رسول الله (ص) وحقه ، فلم يزل علي يتكلم حتى فاضت عينا أبي بكر ، فلما تكلم أبوبكر قال : والذي نفسي بيده لقرابة رسول الله (ص) أحب إلي أن أصل من قرابتي ، فأما الذي شجر بيني وبينكم من هذه الصدقات ، فإني [ لم ] آل فيها ، عن الخير ، وإني لم أكن لأترك فيها إمرأ رأيت رسول الله (ص) يصنعه فيها إلاّ صنعته ، فقال علي : موعدك العشية للبيعة ، فلما صلى أبوبكر صلاة الظهر أربعاً [ رقي ] على المنبر ، فتشهد وذكر شأن علي وتخلفه ، عن البيعة ، وعذره ببعض الذي إعتذر إليه على من الأمر ، فتشهد علي فعظم حق أبي بكر ، وحدث أنه لم يحمله على الذي صنع نفاسة على أبي بكر ولا إنكار فضيلته التي فضله الله بها ، قال : ولكنا كنا نرى لنا في الأمر نصيباً إستبددتم علينا به ، فوجدنا في أنفسنا ، فسر بذلك المسلمون ، وقالوا لعلي : أصبت ، وكان المسلمون إلى علي قريباً حين راجع على الأمر المعروف.
البيهقي - السنن الكبرى - الجزء : ( 6 ) - رقم الصفحة : ( 300 )
3276 - أخبرنا : أبو عبد الله الحافظ قال : ، أخبرنا : أبو النضر محمد بن محمد الفقيه قال : ، حدثنا : عثمان بن سعيد الدارمي قال : قلت : لأبي اليمان : أخبرك شعيب بن أبي حمزة ، عن الزهري ؟ ، قال : ، حدثني : عروة بن الزبير أن عائشة أخبرته : أن فاطمة بنت رسول الله (ص) أرسلت إلى أبي بكر تسأله ميراثها من رسول الله (ص) مما أفاء الله على رسوله ، وفاطمة حينئذ تطلب صدقة النبي (ص) التي بالمدينة وفدك ، وما بقي من خمس خيبر قالت عائشة : فقال أبوبكر : أن رسول الله (ص) قال : لا نورث ، ما تركنا صدقة إنما يأكل آل محمد من هذا المال يعني مال الله ليس لهم أن يزيدوا على المأكل ، وإني والله لا أغير صدقات النبي (ص) ، عن حالها التي كانت عليه في عهد النبي (ص) ، ولأعملن فيها بما عمل رسول الله (ص) فيها ، فأبى أبوبكر أن يدفع إلى فاطمة منها شيئاً ، فوجدت فاطمة على أبي بكر من ذلك ، فقال أبوبكر لعلي (ر) : والذي نفسي بيده لقرابة رسول الله (ص) أحب إلي أن أصل من قرابتي ، فأما الذي شجر بيني وبينكم من هذه الصدقات فإني لا آلو فيها ، عن الخير ، وإني لم أكن لأترك فيها إمرأ رأيت رسول الله (ص) يصنعه فيها إلاّ صنعته ، وأخبرنا : أبو نصر عمر بن عبد العزيز بن عمر بن قتادة قال : ، أخبرنا : أبو محمد أحمد بن إسحاق بن البغدادي بهراة قال : ، أخبرنا : علي بن محمد بن عيسى قال : ، حدثنا : أبو اليمان ، قال : ، أخبرنا : شعيب ، فذكر هذا الحديث بإسناده ونحوه بزيادات كثيرة ، فكان فيما زاد قال : فتشهد علي ، وقال : قد عرفنا يا أبابكر فضيلتك ، وما قد أعطاك الله ، وأنا لم ننفس عليك خيراًً ساقه الله إليك ، ولكنك إستبددت علينا بأمر ، وكنا نرى أن لنا حقاً وذكر علي (ر) قرابتهم من رسول الله (ص) وحقهم ، فلم يزل علي يتكلم حتى فاضت عينا أبي بكر ، فلما تكلم أبوبكر قال : والذي نفسي بيده لقرابة رسول الله (ص) أحب إلي أن أصل من قرابتي ، رواه البخاري في الصحيح ، عن أبي اليمان ، وذكر بعضها ، روينا في هذا الإسناد ، عن علي (ر).
البيهقي - السنن الكبرى - الجزء : ( 6 ) - رقم الصفحة : ( 300 )
11936 - أخبرنا : أبو محمد عبد الله بن يحيى بن عبد الجبار ببغداد ، أنا : إسماعيل بن محمد الصفار ، ثنا : أحمد بن منصور ، ثنا : عبد الرزاق أنا : معمر ، عن الزهري ، عن عروة ، عن عائشة (ر) : أن فاطمة والعباس (ر) أتيا أبابكر يلتمسان ميراثهما من رسول الله (ص) وهما حينئذ يطلبان أرضه من فدك وسهمه من خيبر فقال لهما أبوبكر : سمعت رسول الله (ص) : يقول : لا نورث ما تركناه صدقة إنما يأكل آل محمد من هذا المال والله ، إني لا أدع أمراً رأيت رسول الله (ص) يصنعه بعد إلاّ صنعته ، قال :فغضبت فاطمة (ر) وهجرته فلم تكلمه حتى ماتت ، فدفنها علي (ر) ليلاً ولم يؤذن بها أبابكر (ر) قالت عائشة (ر) فكان لعلي (ر) من الناس وجه حياة فاطمة (ر) فلما توفيت فاطمة (ر) إنصرف وجوه الناس عنه عند ذلك قال معمر : قلت للزهري : كم مكثت فاطمة بعد النبي (ص) قال : ستة أشهر فقال رجل للزهري : فلم يبايعه علي (ر) حتى ماتت فاطمة (ر) قال : ولا أحد من بنى هاشم - رواه البخاري في الصحيح من وجهين ، عن معمر ورواه مسلم ، عن إسحاق بن راهويه وغيره ، عن عبد الرزاق - وقول الزهري في قعود على ، عن بيعة أبى بكر (ر) حتى توفيت فاطمة (ر) منقطع وحديث أبى سعيد الخدرى (ر) في مبايعته إياه حين بويع بيعة العامة بعد السقيفة أصح ولعل الزهري أراد قعوده عنها بعد البيعة ثم نهوضه إليها ثانيا وقيامه بواجباتها والله أعلم.
إبن حبان - صحيح إبن حبان - الجزء : ( 14 ) - رقم الصفحة : ( 573 )
4913 - أخبرنا : محمد بن عبيد الله بن الفضل الكلاعي ، بحمص قال : ، حدثنا : عمرو بن عثمان بن سعيد ، قال : ، حدثنا : أبي ، عن شعيب بن أبي حمزة ، عن الزهري ، قال : ، حدثني : عروة بن الزبير ، أن عائشة ، أخبرته : أن فاطمة بنت رسول الله (ص) أرسلت إلى أبي بكر تسأله ميراثها من رسول الله (ص) فيما أفاء الله على رسوله وفاطمة رضوان الله عليها حينئذ تطلب صدقة رسول الله (ص) التي بالمدينة وفدك ، وما بقي من خمس خيبر ، قالت عائشة : فقال أبوبكر : أن رسول الله (ص) قال : لا نورث ما تركناه صدقة ، إنما يأكل آل محمد من هذا المال ، ليس لهم أن يزيدوا على المأكل ، وإني والله ، لا أغير شيئاً من صدقات رسول الله (ص) ، عن حالها ، التي كانت عليها في عهد رسول الله (ص) ، ولأعملن فيها بما عمل فيها رسول الله (ص) ، فأبى أبوبكر ، أن يدفع إلى فاطمة منها شيئاً ، فوجدت فاطمة ، على أبي بكر من ذلك ، فهجرته فلم تكلمه ، حتى توفيت ، وعاشت بعد رسول الله (ص) ستة أشهر ، فلما توفيت دفنها علي بن أبي طالب رضوان الله عليه ليلاً ، ولم يؤذن بها أبابكر ، فصلى عليها علي ، وكان لعلى من الناس وجه حياة فاطمة ، فلما توفيت فاطمة رضوان الله عليها ، إنصرفت وجوه الناس ، عن علي ، حتى أنكرهم ، فضرع علي (ع)ند ذلك إلى مصالحة أبي بكر ، ومبايعته ولم يكن بايع تلك الأشهر ، فأرسل إلى أبي بكر ، أن أئتنا ولا يأتنا معك أحد ، وكره علي أن يشهدهم عمر ، لما يعلم من شدة عمر عليهم ، فقال عمر لأبي بكر : والله لا تدخل عليهم وحدك ، فقال أبوبكر : وما عسى أن يفعلوا بي ، والله لآتينهم ، فدخل أبوبكر ، فتشهد علي ، ثم قال : إنا قد عرفنا يا أبابكر فضيلتك ، وما أعطاك الله ، وأنا لم ننفس عليك خيراًً ساقه الله إليك ، ولكنك إستبددت علينا بالأمر ، وكنا نرى لنا حقاً ، وذكر قرابتهم من رسول الله (ص) ، وحقهم ، فلم يزل يتكلم ، حتى فاضت عينا أبي بكر ، فلما تكلم أبوبكر ، قال : والذي نفسي بيده لقرابة رسول الله (ص) أحب إلي أن أصل من قرابتي ، وأما الذي شجر بيني وبينكم من هذه الصدقات ، فإني لم آل فيها ، عن الخير ، وإني لم أكن لأترك فيها إمرأ رأيت رسول الله (ص) يصنع فيها إلاّ صنعته ، قال علي : موعدك العشية للبيعة ، فلما إن صلى أبوبكر صلاة الظهر إرتقى على المنبر فتشهد ، وذكر شأن علي وتخلفه ، عن البيعة وعذره بالذي إعتذر إليه ، ثم إستغفر وتشهد علي ، فعظم حق أبي بكر ، وذكر أنه لم يحمله على الذي صنع نفاسة على أبي بكر ولا إنكار فضيلته التي فضله الله بها ولكنا كنا نرى لنا في الأمر نصيباً واستبد علينا ، فوجدنا في أنفسنا فسر بذلك المسلمون ، وقالوا لعلي : أصبت ، وكان المسلمون إلى علي ، قريباً حين راجع على الأمر بالمعروف.
إبن كثير- البداية والنهاية - الجزء : ( 5 ) - رقم الصفحة : ( 306 )
[ النص طويل لذا إستقطع منه موضع الشاهد ]
- ، حدثنا : إسماعيل بن أبان ، ثنا : عبد الله بن المبارك ، عن يونس ، عن الزهري ، عن عروة ، عن عائشة. أن النبي (ص) قال : لا نورث ما تركنا صدقة ، وقال البخاري : باب قول رسول الله لا نورث ما تركنا صدقة : حدثنا : عبد الله بن محمد ، ثنا : هشام ، أنبئنا : معمر ، عن الزهري ، عن عروة ، عن عائشة : أن فاطمة والعباس أتيا أبابكر (ر) يلتمسان ميراثهما من رسول الله (ص) وهما حينئذ يطلبان أرضه من فدك وسهمه من خيبر ، فقال لهما أبوبكر : سمعت رسول الله (ص) : يقول : لا نورث ما تركنا صدقة ، إنما يأكل آل محمد من هذا المال قال أبوبكر : والله لا أدع أمراً رأيت رسول الله (ص) يصنعه فيه إلاّّ صنعته ، قال : فهجرته فاطمة فلم تكلمه حتى ماتت.
- وهكذا رواه الإمام أحمد ، عن عبد الرزاق ، عن معمر ، ثم رواه أحمد ، عن يعقوب بن إبراهيم ، عن أبيه ، عن صالح بن كيسان ، عن الزهري ، عن عروة ، عن عائشة : أن فاطمة سألت أبابكر بعد وفاة رسول الله ميراثها مما ترك مما أفاء الله عليه ، فقال لها أبوبكر : أن رسول الله (ص) قال : لا نورث ما تركنا صدقة فغضبت فاطمة وهجرت أبابكر فلم تزل مهاجرته حتى توفيت قال : وعاشت فاطمة بعد وفاة رسول الله (ص) ستة أشهر ، وذكر.
إبن كثير- السيرة النبوية - الجزء : ( 4 ) - رقم الصفحة : ( 567 )
[ النص طويل لذا إستقطع منه موضع الشاهد ]
- وقال البخاري : باب قول رسول الله : لا نورث ما تركنا صدقة : حدثنا : عبدالله إبن محمد ، حدثنا : هشام ، أنبئنا : معمر ، عن الزهري ، عن عروة ، عن عائشة ، أن فاطمة والعباس أتيا أبابكر (ر) يلتمسان ميراثهما من رسول الله (ص) ، وهما حينئذ يطلبان أرضه من فدك وسهمه من خيبر ، فقال لهما أبوبكر : سمعت رسول الله (ص) : يقول : لا نورث ما تركنا صدقة ، إنما يأكل آل محمد من هذا المال قال أبوبكر : والله لا أدع أمراً رأيت رسول الله (ص) يصنعه فيه إلاّّ صنعته قال : فهجرته فاطمة فلم تكلمه حتى ماتت.
- وهكذا رواه الإمام أحمد ، عن عبد الرزاق ، عن معمر ، ثم رواه أحمد ، عن يعقوب بن إبراهيم ، عن أبيه ، عن صالح بن كيسان ، عن الزهري ، عن عروة ، عن عائشة : أن فاطمة سألت أبابكر بعد وفاة رسول الله ميراثها مما ترك مما أفاء الله عليه ، فقال لها أبوبكر : أن رسول الله (ص) قال : لا نورث ما تركنا صدقة فغضبت فاطمة وهجرت أبابكر فلم تزل مهاجرته حتى توفيت قال : وعاشت فاطمة بعد وفاة رسول الله (ص) ستة أشهر ، وذكر تمام الحديث ، هكذا قال الإمام أحمد ، وقد روى البخاري هذا الحديث في كتاب المغازى من صحيحه ، عن إبن بكير ، عن الليث ، عن عقيل ، عن الزهري ، عن عروة ، عن عائشة كما تقدم ، وزاد : فلما توفيت دفنها على ليلاً ولم يؤذن أبابكر وصلى عليها ، وكان لعلى من الناس وجه حياة فاطمة ، فلما توفيت إستنكر علي وجوه الناس ، فإلتمس مصالحة أبى بكر ومبايعته ولم يكن بايع تلك الأشهر ، فأرسل إلى أبى بكر : إيتنا ولا يأتنا معك أحد ، وكره أن يأتيه عمر لما علم من شدة عمر ، فقال عمر : والله لا تدخل عليهم وحدك قال أبوبكر : وما عسى أن يصنعوا بى ؟ والله لآتينهم.
إبن سعد- الطبقات الكبرى - الجزء : ( 2 ) - رقم الصفحة : ( 315 )
2240 - أخبرنا : محمد بن عمر ، حدثني : معمر ، عن الزهري ، عن عروة ، عن عائشة ، قالت : إن فاطمة بنت رسول الله أرسلت إلى أبي بكر تسأله ميراثها من رسول الله (ص) فيما أفاء الله على رسوله ، وفاطمة حينئذ تطلب صدقة النبي التي بالمدينة وفدك وما بقي من خمس خيبر ، فقال أبوبكر : أن رسول الله ، قال : لا نورث ، ما تركنا صدقة إنما يأكل آل محمد في هذا المال ، وإني والله لا أغير شيئاً من صدقات رسول الله ، عن حالها التي كانت عليها في عهد رسول الله (ص) ، ولأعملن فيها بما عمل فيها رسول الله ، فأبى أبوبكر أن يدفع إلى فاطمة منها شيئاً ، فوجدت فاطمة (ع) على أبي بكر فهجرته فلم تكلمه حتى توفيت ، وعاشت بعد رسول الله ستة أشهر.
إبن قتيبة الدينوري - الامامة والسياسة - تحقيق الشيري - الجزء : ( 1 ) - رقم الصفحة : ( 31 )
[ النص طويل لذا إستقطع منه موضع الشاهد ]
- .... فلم ترد (ع) فتكلم أبوبكر فقال : يا حبيبة رسول الله ! ، والله إن قرابة رسول الله أحب إلي : من قرابتي ، وإنك لأحب إلي : من عائشة
إبنتي ، ولوددت يوم مات أبوك أني مت ، ولا أبقى بعده ، أفتراني أعرفك وأعرف فضلك وشرفك وأمنعك حقك وميراثك من رسول الله ، إلاّّ أني سمعت أباك رسول الله (ص) : يقول : لا نورث ، ما تركنا فهو صدقة ، فقال : أرأيتكما إن حدثتكما حديثاًًً ، عن رسول الله (ص) تعرفانه وتفعلأن به ؟ ، قالا : نعم ، فقالت : نشدتكما الله ألم تسمعا رسول الله يقول : رضا فاطمة من رضاي ، وسخط فاطمة من سخطى ، فمن أحب فاطمة إبنتي فقد أحبني ، ومن أرضى فاطمة فقد أرضاني ، ومن أسخط فاطمة فقد أسخطني ؟ ، قالا : نعم سمعناه من رسول الله (ص) ، قالت : فإني أشهد الله وملائكته أنكما أسخطتماني وما أرضيتماني ، ولئن لقيت النبي لأشكونكما إليه ، فقال أبوبكر : أنا عائذ بالله تعالى من سخطه وسخطك يا فاطمة ، ثم إنتحب أبوبكر يبكي ، حتى كادت نفسه أن تزهق ، وهي تقول : والله لأدعون الله عليك في كل صلاة أصليها ، ثم خرج باكياً فإجتمع إليه الناس ، فقال لهم : يبيت كل رجل منكم معانقاً حليلته ، مسروراً بأهله ، وتركتموني وما أنا فيه ، لا حاجة لي في بيعتكم ، أقيلوني بيعتي قالوا : يا خليفة رسول الله ، إن هذا الأمر لا يستقيم ، وأنت أعلمنا بذلك ، إنه إن كان هذا لم يقم لله دين ، فقال : والله لولا ذلك وما ........
إبن قتيبة الدينوري - الامامة والسياسة - تحقيق الزيني - الجزء : ( 1 ) - رقم الصفحة : ( 20 )
[ النص طويل لذا إستقطع منه موضع الشاهد ]
- ..... عندها ، حولت وجهها إلى الحائط ، فسلما عليها ، فلم ترد (ع) فتكلم أبوبكر فقال : يا حبيبة رسول الله والله إن قرابة رسول الله أحب إلى من قرابتي ، وإنك لأحب إلي : من عائشة إبنتي ، ولوددت يوم مات أبوك أني مت ، ولا أبقى بعده ، أفتراني أعرفك وأعرف فضلك وشرفك وأمنعك حقك وميراثك من رسول الله ، إلاّّ أني سمعت أباك رسول الله (ص) : يقول : لا نورث ، ما تركنا فهو صدقة ، فقالت : أرأيتكما إن حدثتكما حديثاًًً ، عن رسول الله (ص) تعرفانه وتفعلأن به ؟ ، قالا : نعم ، فقالت : نشدتكما الله ألم تسمعا رسول الله يقول : رضا فاطمة من رضاي ، وسخط فاطمة من سخطي ، فمن أحب فاطمة إبنتي فقد أحبني ، ومن أرضى فاطمة فقد أرضاني ، ومن أسخط فاطمة فقد أسخطني ؟ ، قالا : نعم سمعناه من رسول الله (ص) ، قالت : فإني أشهد الله وملائكته أنكما أسخطتماني وما أرضيتماني ، ولئن لقيت النبي لأشكونكما إليه ، فقال أبوبكر : أنا عائذ بالله تعالى مني سخطه وسخطك يا فاطمة ، ثم إنتحب أبوبكر يبكي ، حتى كادت نفسه أن تزهق ، وهي تقول : والله لأدعون الله عليك في كل صلاة أصليها ، ثم خرج باكياً فإجتمع إليه الناس ، فقال لهم : يبيت كل رجل منكم معانقاً حليلته ، مسروراً بأهله ، وتركتموني وما أنا فيه ، لا حاجة لي في بيعتكم ، أقيلوني بيعتي قالوا : يا خليفة رسول الله ، إن هذا الأمر لا يستقيم ، وأنت أعلمنا بذلك ، إنه إن كان هذا لم يقم لله دين ........
المتقي الهندي - كنز العمال - الجزء : ( 5 ) - رقم الصفحة : ( 604 )
[ النص طويل لذا إستقطع منه موضع الشاهد ]
14069 - عن عائشة : أن فاطمة بنت رسول الله (ص) أرسلت إلى أبي بكر تسأله ميراثها ...... فأبي أبوبكر أن يدفع إلى فاطمة منها شيئاً فوجدت فاطمة على أبن بكر من ذلك.
المتقي الهندي - كنز العمال - الجزء : ( 7 ) - رقم الصفحة : ( 242 )
18769 - عن عائشة : أن فاطمة بنت رسول الله (ص) سألت أبابكر بعد وفاة رسول الله (ص) : إن يقسم لها ميراثها مما ترك رسول الله (ص) مما أفاء الله ، فقال لها أبوبكر : أن رسول الله (ص) قال : لا نورث ما تركنا صدقة ، فغضبت فاطمة فهجرت أبابكر ، فلم تزل مهاجرة له حتى توفيت ، وعاشت بعد رسول الله (ص) ستة أشهر ، فكانت فاطمة تسأل أبابكر نصيبها مما ترك رسول الله (ص) من خيبر وفدك وصدقته بالمدينة ، فأبى أبوبكر ذلك ، وقال : لست تاركاً شيئاً كان رسول الله (ص) يعمل به إلاّ عملت به ، فإني أخشى إن تركت شيئاً من أمره أن أزيغ ، فأما صدقته بالمدينة فدفعها عمر إلى علي والعباس فغلب علي (ع)ليها ، وأما خيبر وفدك فأمسكهما عمر وقال : هما صدقة رسول الله (ص) كانتا لحقوقه التي تعروه ونوائبه وأمرهما إلى من ولي الأمر ، قال : فهما على ذلك إلى اليوم.
إبن شبة النميري - تاريخ المدينة - الجزء : ( 1 ) - رقم الصفحة : ( 196 ، 197 )
511 - حدثنا : سويد بن سعيد ، والحسن بن عثمان قالا : ، حدثنا : الوليد بن محمد ، عن الزهري ، عن عروة ، عن عائشة (ر) ، أن فاطمة بنت رسول الله ، (ص) أرسلت إلى أبي بكر (ر) تسأله ميراثها من رسول الله (ص) مما أفاء الله على رسوله ، وفاطمة حينئذ تطلب صدقة النبي (ص) التي بالمدينة وفدك وما بقي من خمس خيبر فقال أبوبكر (ر) : أن رسول الله (ص) قال : لا نورث ، ما تركنا صدقة ، إنما يأكل آل محمد من هذا المال ، وإني لا أغير شيئاً من صدقة رسول الله (ص) ، عن حالها التي كانت عليها في عهد رسول الله (ص) ، ولأعملن فيها بما عمل رسول الله (ص) ، فأبى أبوبكر (ر) : أن يدفع إلى فاطمة (ر) منها شيئاً ، فوجدت فاطمة على أبي بكر (ر) في ذلك ، فهجرته فلم تكلمه حتى توفيت ، وعاشت بعد رسول الله (ص) ستة أشهر. فلما توفيت دفنها زوجها علي ليلاً ، ولم يؤذن بها أبابكر ، وصلى عليها علي (ر).
إبن شبة النميري - تاريخ المدينة - الجزء : ( 1 ) - رقم الصفحة : ( 197 )
512 - حدثنا : إسحاق بن إدريس قال : ، حدثنا : محمد بن ثور ، عن معمر ، عن الزهري ، عن عروة ، عن عائشة (ر) : أن فاطمة والعباس (ر) أتيا أبابكر (ر) ، يلتمسان ميراثهما من رسول الله (ص) ، وهما حينئذ يطلبان أرضه من فدك وسهمه من خيبر فقال لهما أبوبكر (ر) : إني سمعت رسول الله (ص) : يقول : لا نورث ، ما تركنا صدقة ، إنما يأكل آل محمد من هذا المال ، وإني والله لا أغير أمراً رأيت رسول الله (ص) يصنعه إلاّّ صنعته قال : فهجرته فاطمة (ر) ، فلم تكلمه في ذلك المال حتى ماتت.
محمد بيومي - السيدة فاطمة الزهراء (ع) - رقم الصفحة : ( 145 )
[ النص طويل لذا إستقطع منه موضع الشاهد ]
- .....ولا أبقى بعده ، فتراني أعرفك وأعرف فضلك وشرفك ، وأمنعك حقك وميراثك من رسول الله ، ألا إني سمعت أباك رسول الله (ص) : يقول : نحن الأنبياء لا نورث ذهباًً ولا فضةً ولا داراً ولا عقاراً ، وإنما نورث الكتاب والحكمة والعلم والنبوة وما تركناه فهو صدقة فقالت فاطمة لأبي بكر وعمر : أرأيتكما إن حدثتكما حديثاًًً ، عن رسول الله (ص) تعرفانه وتعلمان به ، قالا : نعم ، فقالت نشدتكما الله ألم تسمعا رسول الله يقول : رضا فاطمة من رضاي ، وسخط فاطمة من سخطي ، فمن أحب فاطمة إبنتي فقد أحبني ، ومن أرضى فاطمة إبنتي فقد أرضاني ، ومن أسخط فاطمة فقد أسخطني ، قالا : نعم سمعنا من رسول الله (ص) ، قالت : فإني أشهد الله وملائكة أنكما أسخطتماني وما أرضيتماني ، ولئن لقيت النبي لأشكونكما إليه ، فقال أبوبكر : أنا عائذ بالله تعالى من سخطه وسخطك يا فاطمة ، فقالت لأبي بكر : والله لا أكلمك إبدأً ، قال : والله لا أهجرك إبدأً ، والله ما أجد أعز على منك فقراً ، ولا أحب إلي : منك غنىً ، ولكني سمعت رسول الله (ص) : يقول : أنا معاشر الأنبياء لا نورث ما تركناه صدقة.
محمد بيومي - السيدة فاطمة الزهراء (ع) - رقم الصفحة : ( 146 )
[ النص طويل لذا إستقطع منه موضع الشاهد ]
- وروى البخاري في صحيحه ( في باب الفرائض ) بسنده ، عن الزهري ، عن عروة ، عن عائشة ، أن فاطمة والعباس ، (ع) أتيا أبابكر يلتمسان ميراثهما من رسول الله (ص) ، وهما حينئذ يطلبان أرضهما من فدك ، وسهمهما من خيبر ، فقال لهما أبوبكر ، سمعت رسول الله (ص) : يقول : لا نورث ما تركنا صدقة إنما ياكل آل محمد من هذا المال ، قال أبوبكر : والله لا أدع أمراً رأيت رسول الله (ص) يصنعه فيه إلاّ صنعته ، قال : فهجرته فاطمة ، فلم تكمله حتى ماتت ........
- وروى البخاري أيضاً في صحيحه في الخمس : أن فاطمة بنت رسول الله (ص) غضبت على أبي بكر ، فهجرته قال : فلم تزل مهاجرته حتى توفيت ، ثم خرج أبوبكر باكياً ومعه عمر مطرقاً فذهباً إلى المسجد فإجتمعا بالناس فقال أبوبكر : أيها الناس اقيلوني ، يبيت كل رجل منكم معانقاً حليلته ، مسروراً باهله وتركتموني وما أنا فيه ، لا حاجة لي في بيعتكم.
عبدالرزاق الصنعاني - المصنف - الجزء : ( 5 ) - رقم الحديث : ( 472 )
9487 - عبد الرزاق ، عن معمر ، عن الزهري ، عن عروة ، عن عائشة : أن فاطمة والعباس أتيا أبابكر يلتمسان ميراثهما من رسول الله (ص) ، وهما حينئذ يطلبان أرضه من فدك ، وسهمه من خيبر ، فقال لهما أبوبكر : سمعت رسول الله (ص) : يقول : لا نورث ، ما تركنا صدقة ، إنما يأكل آل محمد (ص) من هذا المال ، وإني والله لا أدع أمراً رأيت رسول الله (ص) يصنعه إلاّ صنعته ، قال : فهجرته فاطمة ، فلم تكلمه في ذلك ، حتى ماتت ، فدفنها علي ليلاً ، ولم يؤذن بها أبابكر ، قالت عائشة : وكان لعلى من الناس حياة فاطمة حبوه ، فلما توفيت فاطمة ، إنصرفت وجوه الناس عنه ، فمكثت فاطمة ستة أشهر بعد رسول الله (ص) ثم توفيت ، قال معمر : فقال رجل للزهري : فلم يبايعه على ستة أشهر ؟ ، قال : لا ، ولا أحد من بني هاشم ، حتى بايعه علي ، فلما رأى علي : إنصراف وجوه الناس عنه ، أسرع إلى مصالحة أبي بكر ، فأرسل إلى أبي بكر أن أئتنا ولا تأتنا معك بأحد ، وكره أن يأتيه عمر ، لما يعلم من شدته ، فقال عمر : لا تأتهم وحدك ، فقال أبوبكر : والله لأتينهم وحدي ، وما عسى أن يصنعوا بي ، قال : فإنطلق أبوبكر ، فدخل على علي ، وقد جمع بني هاشم عنده ، فقام علي ، فحمد الله وأثنى عليه بما هو أهله ، ثم قال : أما بعد ، يا أبابكر فإنه لم يمنعنا أن نبايعك إنكار لفضيلتك ، ولأنفاسة عليك بخير ساقه الله إليك ، ولكنا نرى أن لنا في هذا الأمر حقاً ، فإستبدتم به علينا ، قال : ثم ذكر قرابته من رسول الله (ص) ، وحقهم ، فلم يزل يذكر ذلك حتى بكى أبوبكر ، فلما صمت علي ، تشهد أبوبكر ، فحمد الله وأثنى عليه بما هو أهله ، ثم قال : أما بعد ، فوالله لقرابة رسول الله (ص) أحرى إلي أن أصل من قرابتي ، والله ما ألوت في هذه الأموال التي كانت بيني وبينكم ، عن الخير ، ولكني سمعت رسول الله (ص) : يقول : لا نورث ، ما تركنا صدقة ، وإنما يأكل آل محمد (ص) في هذا المال ، وإني والله لا أذكر إمرأ صنعه رسول الله (ص) فيه إلاّ صنعته إن شاء الله ، ثم قال علي : موعدك العشية للبيعة ، فلما صلى أبوبكر الظهر ، أقبل على الناس ، ثم عذر علياً ببعض ما إعتذر به ، ثم قام علي فعظم من حق أبي بكر (ر) ، وفضيلته ، وسابقيته ، ثم مضى إلى أبي بكر فبايعه ، فأقبل الناس إلى علي ، فقالوا : أصبت وأحسنت ، قالت : فكانوا قريباً إلى علي حين قارب الأمر والمعروف.
إبن أبي الحديد - شرح نهج البلاغة - الجزء : ( 6 ، 16 ) - رقم الصفحة : ( 50 ، 217 )
[ النص طويل لذا إستقطع منه موضع الشاهد ] - والصحيح عندي أنها ماتت وهى واجدة على أبى بكر وعمر ، وإنها أوصت ألاّ يصليا عليها.
- عن عائشة : أن فاطمة (ع) أرسلت إلى أبى بكر تسأله ميراثها ...... فأبى أبوبكر أن يدفع إلى فاطمة منها شيئاً ، فوجدت من ذلك على أبى بكر وهجرته فلم تكلمه حتى توفيت.
إبن أبي الحديد - شرح نهج البلاغة - الجزء : ( 6 ) - رقم الصفحة : ( 46 )
[ النص طويل لذا إستقطع منه موضع الشاهد ]
- ماروى من أمر فاطمة مع أبى بكر : فأما ما رواه البخاري ومسلم في الصحيحين من كيفية المبايعة لأبي بكر بهذا اللفظ الذى أورده عليك ، ولإسناد إلى عائشة : أن فاطمة والعباس أتيا أبابكر يلتمسان ميراثهما من النبي (ص) ، وهما حينئذ يطلبان أرضه من فدك ، وسهمه من خيبر ، فقال لهما أبوبكر : إني سمعت رسول الله (ص) : يقول : أنا معشر الأنبياء لا نورث ، ما تركناه صدقة ، إنما يأكل آل محمد من هذا المال ، وإنى والله لا أدع أمراً رأيت رسول الله (ص) يصنعه إلاّ صنعته ، فهجرته فاطمة ولم تكلمه في ذلك حتى ماتت ، فدفنها على ليلاً ولم يؤذن بها أبابكر ، وكان لعلي وجه من الناس في حياة فاطمة ، فلما توفيت فاطمة إنصرفت وجوه الناس ، عن علي ، فمكثت فاطمة سته أشهر ثم توفيت فقال رجل للزهري : وهو الراوى لهذا الخبر ، عن عائشة : فلم يبايعه على ستة أشهر ! قال : ولا أحد من بنى هاشم حتى بايعه على ، فلما رأى ذلك ضرع إلى مبايعة أبى بكر ، فأرسل إلى أبى بكر أن أئتنا ، ولا يأت معك أحد ، وكره أن يأتيه عمر لما عرف من شدته ، فقال عمر : لا تأتهم وحدك ، فقال أبوبكر : والله لأتينهم وحدي ، وما عسى أن يصنعوا بى ؟ فإنطلق أبوبكر حتى دخل على على ، وقد جمع بنى هاشم عنده ، فقام على ، فحمد الله وأثنى عليه بما هو أهله .........
الزيعلي - نصب الراية - الجزء : ( 2 ) - رقم الصفحة : ( 360 )
[ النص طويل لذا إستقطع منه موضع الشاهد ]
- وأخرج البخاري ومسلم ، عن عروة ، عن عائشة : أن فاطمة بنت رسول الله (ص) أرسلت إلى أبي بكر تسأله ميراثها ..... فقال أبوبكر : أن رسول الله (ص) قال : لا نورث ما تركناه صدقة وأبي أن يدفع إليها شيئاً فوجدت عليه في ذلك وهجرته ولم تكلمه حتى توفيت.
الطحاوي - شرح مشكل الآثار - باب بيان مشكل
124 - فوجدنا أحمد بن عبد الرحمن بن وهب قد ، حدثنا : قال : ، حدثنا : عمي عبد الله بن وهب ، وحدثنا : إبراهيم بن أبي داود ، حدثنا : عبد الله بن صالح ، ثم إجتمعا فقال : كل واحد منهما : ، حدثني : الليث بن سعد ، عن عقيل ، عن إبن شهاب ، عن عروة بن الزبير ، عن عائشة : أنها أخبرته : أن فاطمة بنت رسول الله (ع) أرسلت إلى أبي بكر تسأله ميراثها من رسول الله (ص) بالمدينة وفدك وما بقي من خمس خيبر فقال لها أبوبكر : أن رسول الله (ص) قال : لا نورث ما تركنا صدقة إنما كان يأكل آل محمد في هذا المال وإني والله لا أغير شيئاً من صدقة رسول الله (ع) ، عن حالها التي كانت عليها في حياة رسول الله (ع) ولأعملن فيها بما عمل به رسول الله (ص) فأبى أبوبكر أن يدفع إلى فاطمة منها شيئاً فوجدت فاطمة على أبي بكر في ذلك فهجرته فلم تكلمه حتى توفيت ، وعاشت بعد رسول الله (ع) ستة أشهر ، فلما توفيت دفنها زوجها علي بن أبي طالب ليلاً ، ولم يؤذن بها أبابكر وصلى عليها علي ، قال أبو جعفر : ثم كان من رسول الله (ص) من إبانته للناس فضل فاطمة على سائر بناته وعلى سائر نساء المؤمنين سواها وسواهن.
الطبري- تاريخ الطبري - الجزء : ( 2 ) - رقم الصفحة : ( 448 )
- حدثنا : عبد الرزاق بن همام ، عن معمر ، عن الزهري ، عن عروة ، عن عائشة : أن فاطمة والعباس أتيا أبابكر يطلبان ميراثهما من رسول الله (ص) وهما حينئذ يطلبان أرضه من فدك وسهمه من خيبر ، فقال لهما أبوبكر : أما إني سمعت رسول الله يقول : لا نورث ما تركنا فهو صدقة إنما يأكل آل محمد في هذا المال ، وإنى والله لا أدع أمراً رأيت رسول الله يصنعه إلاّ صنعته ، قال : فهجرته فاطمة فلم تكلمه في ذلك حتى ماتت فدفنها علي ليلاً ، ولم يؤذن بها أبابكر ، وكان لعلي وجه من الناس حياة فاطمة فلما توفيت إنصرفت وجوه الناس ، عن علي فمكثت فاطمة ستة أشهر بعد رسول الله (ص) ثم توفيت قال معمر : قال رجل للزهري : أفلم يبايعه علي ستة أشهر قال : لا ولا أحد من بنى هاشم حتى بايعه علي ، فلما رأى علي : إنصراف وجوه الناس عنه ضرع إلى مصالحة أبى بكر ، فأرسل إلى أبى بكر أن أئتنا ولا يأتنا معك أحد ، وكره أن يأتيه عمر لما علم من شدة عمر ، فقال عمر : لا تأتهم وحدك ، قال أبوبكر : والله لآتينهم وحدي وما عسى أن يصنعوا بى قال : فإنطلق أبوبكر على علي وقد جمع بنى هاشم.
عبد الرحمن أحمد البكري - عمر بن الخطاب - رقم الصفحة : ( 88 )
[ النص طويل لذا إستقطع منه موضع الشاهد ]
- فقالت : نشدتكما الله ألم تسمعا رسول الله يقول : رضا فاطمة من رضاي ، وسخط فاطمة من سخطى ، فمن أحب فاطمة إبنتي فقد أحبني ، ومن أرضى فاطمة فقد أرضاني ، ومن أسخط فاطمة فقد أسخطني ؟ ، قالا : نعم سمعناه من رسول الله (ص) ، قالت : فإني أشهد الله وملائكته أنكما أسخطتماني وما أرضيتماني ، ولئن لقيت النبي لأشكونكما إليه.
- عن عائشة (ر) : أن فاطمة (ر) بنت رسول الله (ص) أرسلت إلى أبي بكر تسأله ميراثها ...... فأبى أبوبكر أن يدفع إلى فاطمة شيئاً ، فوجدت فاطمة على أبي بكر (ر) في ذلك. - وروى الإمام أحمد والشيخان والبيهقي ، عن عائشة (ر) : أن فاطمة بنت رسول الله (ص) سألت أبابكر بعد وفاة رسول الله (ص) : إن يقسم لها ميراثها مما ترك رسول الله (ص) مما أفاء الله عليه ، فقال لها أبوبكر : أن رسول الله (ص) قال : لا نورث ما تركنا صدقة فغضبت فاطمة فهجرت أبابكر ، فلم تزل مهاجرة حتى توفيت .
Moslem Kurdi;796356 نوشت:
روایتی از صحیح بخاری آوردید که در آن آمده بود: «وكانت فاطمة تسأل أبابكر نصيبها...» پاسخ: نصیب در لغت به معنای سهم است! فاطمه رضی الله عنها سهمش را طلب کرد!
این یعنی فدک غصب شد؟! فکر نمیکنم این روایت مرتبط باشد!
من گفتم که تابعی بودن دال بر وثاقت نیست، ایشان هم در جواب فرمودند: تابعین طبق نظر برخی از علمای شما نه همه مرسلاتشان حجت است جواب: اولاً نظر آن بعضی از علما بر خلاف جمهور است و ارزش علمی هم ندارد، چون دلیل خاصی ندارد.
ثانیاً مرسل تابعی ثقه را آن بعضی از علما گفته اند، نه اینکه تابعی هر چه دل تنگش بگوید، هر که باشد پذیرفته شود!! فرق این دو بسیار روشن است، تنها قلب پیرو هدایت می طلبد ...
فرمودید: ربطی نداشت چون شما صحابی را با تابعی یکی و مقایسه کردید و به طور غیر مستقیم برداشت میشود از سخن شما که نظر اهل سنت درباره صحابه و نظر شیعه درباره صحابه و اختلاف نظر آنها را مورد نظر دارید که باز هم اگر اینگونه باشد ربطی به تاپیک ندارد بنده هم همین آرزو را برای شما دارم و بی صرانه منتظر گفتگو بر محور قرآن کریم و صحیحین بخاری و مسلم درباره صحابه و کارهای آنها هستم جواب: شما فعلاً در اثبات اصول خود مانده اید، با شما بحث بر صحابه کنم؟!!
صحابه بی شک از تابعین افضل هستند، و باز هم میگویم من در پاسخ به استدلال ضعیف شما چنین گفتم که:
اگر با جابر بودن برای عطیه وثاقت بیاورد، پس با پیامبر بودن هم طبعاً باید وثاقت بیاورد!
واقعاً استدلال به جایی است، اما: قلب پیرو هدایت می طلبد...
فرمودید: دقت نکردید بنده منبع را از سایت ولی عصر نقل کردم و خیانتی نکردم چون بنده از سایت ولی عصر گفتم و آنها از کتاب ابن حجر جواب: پس از سایت ولی عصر (عج) که شاهد خیانت حرفه ای آنها بودیم دیگر نقل نکنید! چگونه میتوان بر منبعی که یک بار دروغ میگوید، برای بار دوم اعتماد کرد؟! واقعاً باید برای چوپان دروغگو زار زار گریه کنیم، او بیشتر دروغ گفته بود یا این وبسایت؟!
فرمودید: وانگهی مقصود از نقل ابن حجر کاملا واضح است یعنی ابن حجر در کتابش چنین گفته حالا از چه کسی یک بحث دیگر است پس اگر بگوییم ابن حجر در کتابش گفته نه خیامنت است و نه دروغ چن واقعا در کتاب ابن حجر چنین چیزی آمده جواب: خیر شما به نقل از وبسایت علمی تحقیقاتی ولیعصر فرمودید که ابن حجر میگوید!! نگفتید از ابن سعد نقل میکند!!
فرق بین «نقل میکند» و اینکه «میگوید» از زمین تا آسمان است!
فرمودید: از طرفی سوالی دارم آیا ابن حجر در همان نقل در ادامه عطیه را تضعیف کرده؟؟ جواب: این کتاب مخصوص نقل نظر علمای رجال است! لازم نیست حافظ ابن حجر بیاید و اقوال رو جمع بندی کند! مهم این بود که خیانت سایت ولیعصر آشکار شد، ولله الحمد.
سپس آمدید و سعی کردید به من علم رجال بیاموزید!من گفتم که اکثریت او را جرح کرده اند و او ضعیف می شود. شما فرمودید که: برادر گرامی بهتر است مقداری بیشتر تحقیق و مطالعه کنید چون از نظر علم رجال علمای اهل سنت گفته اند راویی که مختلف فیه باشد یعنی هم توثیق و هم تضعیف داشته باشد، روایتش حسن می شود و این مطلب را در ذیل بسیاری از راوایان گفته اند از جمله:حديث آخر أخرجه الترمذي ... وقال غريب ورواه أحمد في مسنده قال بن القطان في كتابه وأبو معشر هذا مختلف فيه فمنهم من يضعفه ومنهم من يوثقه فالحديث من أجله حسن انتهى . جواب: خود شکن! آینه شکستن خطاست!
خود از سایت ولیعصر کپی پیست میکنید، به من میگویید مطالعه کنم؟! نقل شما از زیلعی رحمه الله را وبسایت ولیعصر (عج) در پستی به نام «آيا روايت امام رضا عليه السلام با حديث ثقلين تعارض دارد؟» آورده است، اما جواب:
عطیه العوفی اینگونه نیست! زیرا «اکثریت» قائل به ضعیف بودن او هستند! ما در مورد زمانی حرف نمی زنیم که تعارض شدید در بین اقوال بیاید، بلکه از زمانی حرف میزنیم که اکثریت قائل به جرح باشند! ضعیف بودن او را نیز از کلام هیثمی، ألبانی و محقق کتب مختلف (از جمله کتاب أبی یعلی) آوردم و اینها فصل الخطاب ما هستند.
سپس باز هم بر اشتباه پافشاری کردید، فرمودید: خود هيثمي عطيه بن سعيد را (كه در اينجا او را ضعيف محسوب كرده)، در جاي ديگر توثيق كرده است: رواه أحمد وفيه عطية بن سعيد وفيه كلام وقد وثق. پاسخ: فیه کلام یعنی چه؟! دراینجا هیثمی رحمه الله از اینکه اجماع بر جرح او نیست صحبت میکند، و توثیق را به صیغه تمریض آورده است. باری دیگر تضعیفات را می آورم، اگر شما هم کلام صریحی از هیثمی مبنی بر «ثقه بودن» عطیه داشتید ارائه کنید. «رَوَاهُ الطَّبَرَانِيُّ، وَفِيهِ عَطِيَّةُ الْعَوْفِيُّ، وَهُوَ ضَعِيفٌ. » مجمع الزوائد (7/36) «رَوَاهُ أَحْمَدُ وَالْبَزَّارُ، وَفِيهِ عَطِيَّةُ الْعَوْفِيُّ وَهُوَ ضَعِيفٌ»مجمع الزوائد (6/290) «رَوَاهُ أَحْمَدُ، وَالْبَزَّارُ، وَفِيهِ عَطِيَّةُ الْعَوْفِيُّ، وَهُوَ ضَعِيفٌ»مجمع الزوائد (10/196) «رَوَاهُ الطَّبَرَانِيُّ، وَفِيهِ عَطِيَّةُ الْعَوْفِيُّ وَهُوَ ضَعِيفٌ مَتْرُوكٌ»مجمع الزوائد (7/49)
توثیق بعدی: عجلی! پاسخ: عجلی همه می دانند که متساهل است! اما این توثیق برای شما!
توثیق بعدی: ملا علی قاری میگوید که عطية بن سعد العوفي، وهو من أجلاء التابعين . پاسخ: این کلام دال بر وثاقت نیست!
خود ملا علی قاری در کتاب شرح الشفا، ج 1، ص 687 تصریح به ضعیف بودن عطیه العوفی کرده است! «في سنده عطية العوفي وهو ضعيف»شرح الشفا (1/687)
پس این توثیق شما باطل شد!
دو توثیق بعدی هم قبول دارم، طبری و ابن سعد هم برای شما! هر چند ابن سعد کلامش در جرح و تعدیل اصلاً ارزش خاصی ندارد!
در مورد توثیق ابن معین: جالب است بدانید ابن معین هم او را تضعیف کرده است!! «كان ضعيفاً في القضاء ضعيفاً في الحديث»سؤالات ابن الجنيد (ص/331)
و عقیلی هم تضعیف او را آورده است: «عن یحیی بن معین قال: كان عطية العوفي ضعيفاً»الضعفاء الكبير (3/359)
توثیق بعدی که آوردید، سببش تصحیح ترمذی بود که راجع به آن توضیح دادم! تکرار مکررات نفرمایید!!
اما یک نکته صریح و جامع در مورد اینکه بروید تصحیح و حسن دانستن علما را حمل بر توثیق کنید، آن هم علمایی که از کسانی نیستند که سخنشان در جرح و تعدیل پذیرفته شود روش علمی نیست! زیرا کسی تضعیفات علمای مشهور این فن را برای فقها رها نمی کند!!
در ضمن گفته اند: «وأما الترمذي فروى من حديثه الصلح جائز بين المسلمين، وصحّحه. فلهذا لا يعتمد العلماء على تصحيح الترمذي»میزان الاعتدال (5/493)
ابن دحیه نیز گفته است که امام ترمذی رحمه الله حتی روایات موضوع را حسن شمرده است.
این مهره نیز ارزشش را برای شما از دست داد!
توثیق بعدی: تصحيح روايات عطيه توسط الباني وهابي!!! جواب: در تصحیح یک حدیث، شواعد و متابعات نیز دیده می شود! اما زمانی که به راوی برسد، این مباحث را نداریم!!
تضعیفات شیخ البانی را یک بار دیگر میدهم تا «بیشتر دقت کنید!!!!» و این تضعیفات صریح را نادیده نگیرید:
جواب را ببینیم: «قلت: بل هو ضعیف، فإن عطیه وهو العوفی ضعیف.»سلسلة الأحادیث الضعیفه (3/507)
همچنین فرموده اند: «وهذا ضعيف منكر؛ عطية العوفي ضعيف مدلس.»سلسلة الأحادیث الضعیفه (10/514)
و فرموده اند: «عطية وهو ابن سعد العوفي ضعيف، وكان يدلس تدليسا خبيثا»سلسلة الأحادیث الضعیفه (2/291)
و باز هم فرموده اند: «وعطية هو: العوفي ضعيف.»سلسلة الأحادیث الضعیفه (13/553)
اینها «تصریح به ضعیف بودن» عطیه هستند! بدون هیچ ابهامی!
پس شیخ البانی را کلاً از دست دادید!
بعد فرمودید: اولا همانطور که گفتم تصحیح علمای دیگر باعث میشود روایت حسن شود ثانیا از البانی تصحیح روایات عطیه را آورده ایم و البته در برخی قسمت وی را تضعیف کرده است چون بر خلاف مرادش بوده است. عادت اهل سنت بر این است که اگر روایتی بر وفق مراد شان بود، راوی سند سر سخت سنی و موثق است. اما وقتی به اهل بیت پیامبر برسد رافضی، شیعه و ضعیف می شود. جواب: تصحیح علما موجب ثقه دانستن راوی نمی شود! زیرا اشاره کردم که در تصحیح به چه نکات دیگری توجه می شود، و البته بعضی از اینها اصلا از علمای جرح و تعدیل نیستند. ثابت کردم که صراحتاً البانی رحمه الله قائل به ضعیف بودن عطیه بوده است، پس فریبکاری نکنیم بهتر است.
اما اینکه گفتید «در برخی قسمت وی را تضعیف کرده است چون بر خلاف مرادش بوده است...»، جواب این است: عطیه العوفی یک رافضی بوده است و در رافضی بودنش ما شکی نداریم! چه کسی گفته است او سنی بوده است؟!!
در ضمن تضعیفات شیخ البانی را بروید ببینید که مربوط به روایات اهل بیت (اهل بیت را خدا کنید هم غلو نیست، ما هم باید مطیع باشیم!!) بوده است؟! بعضی اصلاً ربطی به اهل بیت و انفرادات شیعه ندارد!! این هم از این شبهۀ شما ...
فرمودید: نظر سمهودی با نوشتن مطلبی در کتابش آیا یکسان است؟ بنده میگویم سمهودی در کتابش این مطلب را نقل کرده نگفتم نظر شخصی سمهودی هم همین بوده یا خیر! سمهودی میگوید یعنی در کتابش چنین نقل شده واقعا این مسائل جای توضیح و بحث دارد؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟!!!!!!!!!! !!!! جواب: بله این دو تفاوت دارند! اگر اینگونه باشد روایات شرم آوری که در کافی آورده است را می آورم و میگویم که کلینی گفت!
یا از بحارالانوار می آورم و میگویم مجلسی میگوید! اینها را عوام الناس نیز می فهمند که «مجلسی میگوید» یعنی سخن خودش است، و باید مانند آیت الله قزوینی در این مواقع ریسک نکنید و بگویید: سمهودی آورده است!
فرمودید: سند دارد یا ندارد مشکل بنده نیست بنده مطلبی که در کتاب او نقل شده را گفتم و باید از یاقوت حمویی بپرسید که چرا بدون سند(بر فرض نبود سند در روایت) روایتی تاریخی نقل میکند که اساس و بنیان اهل سنت و تفکرات و اندیشه هایشان را متلاشی خواهد کرد!!! جواب: مشکل شما نیست، مشکل منبعی بود که از آن کپی پیست کنید! یاقوت حموی کتاب عقیده ننوشته است که عقائد ما را متلاشی کند! بروید کتابش را یک دور از نزدیک زیارت کنید، پی می برید ...
روایت بی سند هم چنانکه علما گفته اند مانند خانۀ بی سقف است! صرف نظر از اینکه سند نزد شما ارزش و قیمتی ندارد!
سپس سند سرخسی را که در طی عملیات مقدس کپی پیست جا مانده بود ذکر کردید: المبسوط، ج 12، ص 29 جواب: با «رُوِيَ» این مطلب را نقل کرده است و سندی ندارد! امان از این سند که عذاب جان شده است ... (البته از نظر اهل سنت سند، رحمت خدا بر امت است!)
بعد هم گفتید زید توجیه کرده و اینها، انگار نه انگار باز هم دست شما در خیانت (یا بهتر است بگوییم دست سایت ولیعصر عج) رو شد! مطلبی که با تدلیس ترجمه کرده بودید را به راحتی ایگنور کردید! انگار نه انگار! تازه من باید شرمسار باشم که شما خیانت میکنید! أعوذبالله من العصبیة ....
در آخر هدیۀ من به شما، تضعیفات و جرح های وارد شده بر عطیة العوفی می باشد:
أبو بكر البيهقي: ضعيف، لا يحتج به
أبو حاتم الرازي: ضعیف
ابن حبان: لا يحل الاحتجاج به ولا كتابة حديثه إلا على جهة التعجب!!
يحيى بن سعيد القطان: ضعيف
هشیم: ضعیف
سفیان: عطية ما أدري ما عطية !
البخاری: كان يحيى يتكلم فيه
أحمد بن حنبل: هو ضعيف الحديث
أبو داود: ليس بالذي يُعتمد عليه
النسائی: ضعیف
الجوزجانی: مائل
الساجی: ليس بحجة
ذار القطنی: ضعیف، مضطرب الحدیث
همچنین امام ذهبی رحمه الله میفرماید: «عطیة بن سعد ... من مشاهیر التابعین، ضعیف الحدیث»سیر أعلام النبلاء (5/325)
ابن حجر رحمه الله هم او را او را در کتاب طبقات المدلسین در طبقۀ چهارم جا داده است!!!
عطیه هم اصلاً تصریح به سماع نمی کرده است و این نیز مشکل دیگری برای شماست!!
پس شکی در ضعیف بودن عطیة العوفی نمی ماند، والحمدلله.
ــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ
در پاسخ به آقای رضا:
جناب اینکه فرمودید این همه روایات را جواب دهید! گفتم که آن همه نیست، بلکه جمعاً 4 روایت می شد که سه روایت را پاسخ دادم و دیگری را هم گفتم ربطی به موضوع ندارد.
حاشیه نروید!!!
البته این که ده سند را آوردید و خودتان نفهمیدید که عطیه العوفی در تمامی سلسله راویان مشترک هستند را به حساب عدم اطلاع شما از مسائل حدیثی می گذارم و خواستید منبع معرفی میکنم تا با علم حدیث شریف آشنا شوید، وإنما الدین النصیحه!
وآخر دعوانا أن الحمدلله ربّ العالمین
والسلام علیکم ورحمة الله وبرکاته
فرموده اند: «سند این روایت در تمام متون اهل سنت به ابوبکر منتهی می شود» خودشان کمی پیش تر اعتراف کردند که در یک طریق دیگر ابوهریره رضی الله عنه مانند این را روایت کرده اند. همچنین جمهور قائل به جواز تخصیص قرآن به خبر واحد از سنت هستند و اشکالی در این زمینه هم نیست. همچنین در صحیح مسلم آمده است که علی و عباس (رضی الله عنهما) نیز از این حدیث اعلام باخبری کرده اند، پس حدیث مشهور تر از آن است که نیاز به بیان داشته باشد! رک: صحيح مسلم، ج 3، ص 1378
با سلام جناب کرد البته که شما پرش های جالبی از احادیث و اسناد میکنید بخصوص از بخاری و مسلم !!:Nishkhand: اما در مورد این سخنتان
یکی از دلایل اهل تسنن در توجیه غصب فدک توسط ابی بکر از حضرت زهرا سلام الله علیها روایتی مجعول و مخالف با قرآن و روایات صحیح نبوی –صلوات الله علیه و آله – می باشد که ابوبکر به نقل از نبی اکرم صلی الله علیه و آله گفت : انا ( نحن ) معاشر الانبیاء لا نورث ما ترکناه صدقه ما جماعت پیامبران ارث نمیگذاریم . آنچه از ما می ماند صدقه است.
ابوبکر و پیروان او به استناد این روایت پا در میدان غصب فدک از حضرت زهرا سلام الله علیها نهاده و سخنان آن مظلومه سلام الله علیها بر اساس مستندات قرآنی و شهادت امیرالمومنین علیه السلام و حسنین علیهما السلام و ام ایمن رضی الله عنها را مردود دانسته و فدک را غصب کردند . سیر در کتب اهل تسنن نشان میدهد که علمای اهل تسنن بیان کرده اند این روایت مجعول ابی بکر منتسب به نبی اکرم صلی الله علیه و آله صرفاً خبر واحدی بوده از قول ابی بکر و تا قبل از او هیچ ناقلی نداشته است و بلکه در آن زمان هیچکس چنین روایتی نشنیده بود ! و چه جالب است پیامبر اکرم صلی الله علیه و آله بعد از 23 سال تلاش برای هدایت امت اسلامی در باب ارث گذاشتن خودشان ، به هیچکس حتی امیرالمومنین و حضرت زهرا سلام الله علیهما که شایسته به ارث بردن بودند روایتی را بیان نکرده اند ولی دقیقا بعد از شهادت ایشان و به بهانه غصب فدک ناگهان ابی بکر – کسی که احتمال ارث بردن او از نبی اکرم منتفی است - داعیه دار روایتی مجعول میگردد . در این نوشتار به بیان سخنان گروهی از علمای اهل تسنن می پردازیم که شهادت به خبر واحد بودن این روایت داده و بیان کرده اند که تنها راوی آن ابی بکر بوده است و لا غیر !
*ابراهیم بن علی فیروز آبادی
او در کتاب « التبصره » چنین میگوید : مسألة 8 : يجوز تخصيص عموم القرآن بخبر الواحد وقال بعض المتكلمين لا يجوز ....واحتج أبو بكر الصديق رضي الله عنه على فاطمة رضي الله عنها بقوله صلی الله علیه وسلم إنا معشر الأنبياء لا نورث ما تركناه صدقة وهذا تخصيص لعموم من القرآن بخبر الواحد فدل على جواز ذلك.
مساله 8 : عموم قرآن را می توان به خبر واحد تخصیص زد و برخی از متکلمین گفتند که نمی توان چنین کرد .... و ابوبکر در مقابل فاطمه سلام الله علیها به این سخن نبی اکرم صلی الله علیه و آله احتجاج کرد که فرمود : ما گروه انبیاء ارث نمیگذاریم آنچه از ما میماند صدقه است ! و این تخصیص عموم قرآن به خبر واحد است و این امر ( ابی بکر ) دلالت بر جواز آن دارد.
التبصرة في أصول الفقه ، ج 1 ص 132 - 133 ، اسم المؤلف: إبراهيم بن علي بن يوسف الفيروزآبادي الشيرازي أبو إسحاق الوفاة: 476 ، دار النشر : دار الفكر - دمشق - 1403 ، الطبعة : الأولى ، تحقيق : د. محمد حسن هيتو
در اینجا مشخص است که این عالم اهل تسنن روایت ابی بکر در مقابل حضرت زهرا سلام الله علیها را تخصیص قرآن به خبر واحد دانسته یعنی روایتی که ابی بکر بیان کرده است ، خبر واحد می باشد !:Narahat az:
*ابوالمظفر منصور سمعانی
این عالم شافعی در « قواطع الادله فی الاصول » میگوید : وأما الكلام فيما يتعلق بالعمل الذى يثنى على خبر الواحد مذهب أكثر أهل العلم وجملة الفقهاء أن خبر الواحد يوجب العمل فقد تعبد به الشرع وليس فى العقل ما يمنع من التعبد به ... ويدل على ما ذكرناه إجماع الصحابة رضى الله عنهم فإنه من المشهور عنهم أنهم قبلوا أخبار الآحاد فى الشرعيات واستعملوها وذلك مثل ....قبول الصحابة عن أبى بكر رضى الله عنه خبره عن النبي صلی الله علیه وسلم إنا معاشر الأنبياء لا نورث ما تركناه صدقة
و امّا سخن در مورد عملی که (اصل آن ) به خبر واحد بر میگردد ، مذهب اکثر اهل علم و همه فقهاء بر این است که خبر واحد باید بدان عمل شود و شرع بدان متعبد بوده و منع عقلی نیز در تعبد بدان وجود ندارد.... و از جمله اموری که دلالت بر سخنی که گفتیم دارد اجماع صحابه میباشد زیرا (قول) مشهور از آنها این است که ایشان اخبار آحاد را در امور شرعیه قبول کرده و بدان عمل میکردند . همانند قبول سخن ابوبکر از نبی اکرم صلی الله علیه وآله که گفت : ما جماعت انبیاء ارث نمیگذاریم و آنچه از ما میماند صدقه است توسط صحابه .
قواطع الأدلة في الأصول ، ج 1 ص 335 - 339 ، اسم المؤلف: أبو المظفر منصور بن محمد بن عبد الجبار السمعاني الوفاة: 489هـ ، دار النشر : دار الكتب العلمية - بيروت - 1418هـ- 1997م ، تحقيق : محمد حسن محمد حسن إسماعيل الشافعي
سخن سمعانی کاملا مشخص است که خبر ابی بکر در مورد عدم ارث پیامبران تنها خبری واحد از قول او بوده است و لا غیر !
*ابوحامد غزالی
این عالم شهیر اهل تسنن در دو کتاب خودش « المنخول » و « المستصفی » چنین میگوید : والمختار انه يخصص لعلمنا ان الصحابة رضي الله عنهم كانوا يقبلون حديثا نصا ينقله اليهم الصديق في تخصيص عموم القرآن كيف وكانوا يقبلون نقل التفسير من الآحاد وهو أعظم من التخصيص ولما ان هموا بقسمة تركة رسول الله صلی الله علیه وسلم نقل أبو بكر عنه انه قال نحن معاشر الانبياء لا نورث فتركوه وان كان آية الوراثة تشمله بعمومها
نظریه مختار علمای ما این است که صحابه ، حدیث نصی را که ابی بکر برای ایشان در تخصیص عموم قرآن بیان نمود را قبول کردند و چگونه است که اصحاب نقل اقوال آحاد در تفسیر را قبول میکردند و ( این کار ) بزرگتر از تخصیص زدن قرآن به خبر واحد است . و زمانی که آنها اراده به تقسیم تَرَکه ی رسول الله صلی الله علیه و آله کردند ، ابوبکر از قول نبی اکرم نقل کرد که ما جماعت انبیاء ارث نمیگذاریم - و لذا اصحاب آن را رها کرده – با اینکه آیه ارث شامل عموم می باشد.
المنخول في تعليقات الأصول ، ج 1 ص 174 - 175 ، اسم المؤلف: محمد بن محمد بن محمد الغزالي أبو حامد الوفاة: 505 ، دار النشر : دار الفكر - دمشق - 1400 ، الطبعة : الثانية ، تحقيق : د. محمد حسن هيتو
وكلام من ينكر خبر الواحد ولا يجعله حجة في غاية الضعف ولذلك ترك توريث فاطمة رضي الله عنها بقول أبي بكر نحن معاشر الأنبياء لا نورث الحديث
ادّعاى كسى كه منكر خبر واحد است و آن را حجّت نمى داند در نهايت سستى است. به همين جهت ارث بردن فاطمه به دليل نقل ابوبكر حديث «نحن معاشر الأنبياء لا نورث ...» رد شد
المستصفى في علم الأصول ، ج 1 ص 249 ، اسم المؤلف: محمد بن محمد الغزالي أبو حامد الوفاة: 505 ، دار النشر : دار الكتب العلمية - بيروت - 1413 ، الطبعة : الأولى ، تحقيق : محمد عبد السلام عبد الشافي
*فخر رازی
این عالم شافعی و بزرگ مفسر و اصولی اهل تسنن در کتاب « المحصول » چنین میگوید : وأما جمهور الآصحاب فقالوا أجمعت الصحابة على تخصيص عموم القرآن بخبر الواحد وبينوه بخمس صور إحداها أنهم خصصوا قوله تعالى ( يوصيكم الله في أولادكم ) بما رواه الصديق رضي الله عنه أنه عليه الصلاة والسلام قال نحن معاشر الأنبياء لا نورث .
همه اصحاب شافعیه میگویند که همه صحابه بر تخصیص عمومات قرآن به خبر واحد اجماع داشتند و 5 نمونه را بیان کردند که یکی از آنها تخصیص آیه ( یوصیکم الله فی اولادکم ) به روایتی که ابوبکر از رسول الله صلی الله علیه و آله نقل کرد : ما جماعت پیامبران ارث نمیگذاریم ؛ بود.
المحصول في علم الأصول ، ج 3 ص 132 - 133 ، اسم المؤلف: محمد بن عمر بن الحسين الرازي الوفاة: 606 ، دار النشر : جامعة الإمام محمد بن سعود الإسلامية - الرياض - 1400 ، الطبعة : الأولى ، تحقيق : طه جابر فياض العلواني المسلك الرابع الإجماع العمل بخبر الواحد الذي لا يقطع بصحته مجمع عليه بين الصحابة فيكون العمل به حقا إنما قلنا إنه مجمع عليه بين الصحابة لأن بعض الصحابة عمل بالخبر الذي لا يقطع بصحته ولم ينقل عن أحد منهم إنكار على فاعله وذلك يقتضي حصول الإجماع . وإنما قلنا إن بعض الصحابة عمل به لوجهين .... الثاني : الاستدلال بأمور لا ندعي التواتر في كل واحد منها بل في مجموعها وتقريره أن نبين أن الصحابة عملوا على وفق خبر الواحد ثم نبين أنهم إنما عملوا به لا بغيره .أما المقام الأول فبيانه من وجوه : الأول : رجوع الصحابة إلى خبر الصديق في قوله عليه الصلاة والسلام ... نحن معاشر الأنبياء لا نورث . مسلک چهارم : اجماع عمل به خبر واحدی که قطعی در صحت آن نیست مورد اتفاق صحابه بوده فلذا عمل به آن صحیح می باشد. و بیان کردیم که این امر مورد اتفاق صحابه بود زیرا برخی از صحابه به روایتی که قطعی در صحت آن نبود عمل میکردند و دیگر صحابه نیز به فاعل آن اعتراض نمیکردند و این مقتضی حصول اجماع میباشد . و بیان کردیم که صحابه بر دو وجه به این مطلب عمل میکردند : دوم : استدلال به اموری که داعیه تواتر در مورد هر یک از آنها نیست ولی در مورد مجموع آنها وجود دارد و تقریر این مطلب چنین است که روشن کنیم صحابه به خبر واحد عمل میکردند و نشان دهیم که فقط به این خبر واحد عمل کردند و نه غیر از آن . در مورد قسمت اول ، تبیین آن بر 2 وجه است : اول : رجوع صحابه به خبر ابی بکر از نبی اکرم صلی الله علیه و آله : ما جماعت پیامبران ارث نمیگذاریم . المحصول في علم الأصول ، ج 4 ص 527 - 529 ، اسم المؤلف: محمد بن عمر بن الحسين الرازي الوفاة: 606 ، دار النشر : جامعة الإمام محمد بن سعود الإسلامية - الرياض - 1400 ، الطبعة : الأولى ، تحقيق : طه جابر فياض العلواني *ابومحمد عبدالله بن قدامه مقدسی
این عالم شهیر حنبلی در « روضه الناظر » میگوید : وقال بعض الواقفية بالتوقف لأن خبر الواحد مظنون الأصل مقطوع المعنى واللفظ العام من الكتاب مقطوع الأصل مظنون الشمول فهما متقابلان ولا دليل على الترجيح .ولنا في تقديم الخاص مسلكان : أحدهما أن الصحابة ذهبت إليه ... وإنا معاشر الأنبياء لا نورث وخصصوا عموم الوصية بقوله لا وصية لوارث .
برخی از واقفیه میگویند ( که در تخصیص عمومات قرآن به خبر واحد ) باید وقف کرد زیرا اصل خبر واحد مظنون (ظنی الصدور ) ولی معنای آن قطعی (قطعی الدلاله ) است و لفظ عام قرآن مقطوع الاصل ( قطعی الصدور ) و مظنون الشمول ( ظنی الدلاله ) می باشد . وقتی این دو مقابل یکدیگر قرار بگیرند دلیل بر ترجیح یکی بر دیگری نیست . ما در تقدیم (تخصیص ) خبر واحد بر عمومات قرآن دو مسلک داریم :یکی (بخاطر) اینکه صحابه به این مطلب عمل میکردند مانند تخصیص عموم آیه وصیت به روایت ما جماعت پیامبران ارث نمیگذاریم و وصیتی برای وارث نیست. روضة الناظر وجنة المناظر ، ج 1 ص 245 - 246 ، اسم المؤلف: عبد الله بن أحمد بن قدامة المقدسي أبو محمد الوفاة: 620 ، دار النشر : جامعة الإمام محمد بن سعود - الرياض - 1399 ، الطبعة : الثانية ، تحقيق : د. عبد العزيز عبد الرحمن السعيد *ابوالحسن علی بن محمد آمدی
این عالم شهیر سنی مسلک در « الاحکام » در باب خبر واحد میگوید : والأقرب في هذه المسألة إنما هو التمسك بإجماع الصحابة ويدل على ذلك ما نقل عن الصحابة من الوقائع المختلفة الخارجة عن العد والحصر المتفقة على العمل بخبر الواحد ووجوب العمل به ..
نزدیکترین دلیل در این مساله ( عمل به خبر واحد ) تمسک کردن به اجماع صحابه می باشد و صحت این مطلب نیز وقایع مختلف و زیاد خارج از شمارش است که صحابه به خبر واحد عمل میکردند و وجوب عمل به آن را ثابت میدانستند .
الإحكام في أصول الأحكام ، ج 2 ص 75 ، اسم المؤلف: علي بن محمد الآمدي أبو الحسن الوفاة: 631 ، دار النشر : دار الكتاب العربي - بيروت - 1404 ، الطبعة : الأولى ، تحقيق : د. سيد الجميلي
سپس او به بیان مثالهای مختلفی در این باب پرداخته و به این روایت واحد ابی بکر نیز اشاره میکند : ومن ذلك عمل جميع الصحابة بما رواه أبو بكر الصديق من قوله الأئمة من قريش ومن قوله الأنبياء يدفنون حيث يموتون ومن قوله نحن معاشر الأنبياء لا نورث ما تركناه صدقة
و بر این اساس همه صحابه به روایتی که ابوبکر از رسول الله صلی الله علیه وآله بیان کرد: امامان از قریش اند و انبیاء در همانجایی که می میرند دفن میشوند و ما جماعت پیامبران ارث نمیگذاریم ، ما ترک ما صدقه است ؛ عمل نمودند.
الإحكام في أصول الأحكام ، ج 2 ص 77 ، اسم المؤلف: علي بن محمد الآمدي أبو الحسن الوفاة: 631 ، دار النشر : دار الكتاب العربي - بيروت - 1404 ، الطبعة : الأولى ، تحقيق : د. سيد الجميلي *ابن ابی الحدید
این عالم معتزلی در اصول و حنفی یا شافعی در فقه نیز در شرحش بر نهج البلاغه این چنین تصریح میکند : قلت : وهذا أيضاً مشكل ، لأن أكثر الروايات أنه لم يرو هذا الخبر إلا أبو بكر وحده ، ذكر ذلك أعظم المحدثين ، حتى إن الفقهاء في أصول الفقه أطبقوا على ذلك في احتجاجهم في الخبر بروآية الصحابي الواحد میگویم : این نیز مشکل است زیرا در اکثر روایات وارده ، این خبر تنها از ابوبکر آمده است و این مطلب را بزرگان محدثین بیان کرده اند و حتی فقها نیز در اصول فقه بر اساس این مطلب ، در مورد احتجاج به خبر واحد صحابی سخن رانده اند.
شرح نهج البلاغة ، ج 16 ص 134 ، اسم المؤلف: أبو حامد عز الدين بن هبة الله بن محمد بن محمد بن أبي الحديد المدائني الوفاة: 655 هـ ، دار النشر : دار الكتب العلمية - بيروت / لبنان - 1418هـ - 1998م ، الطبعة : الأولى ، تحقيق : محمد عبد الكريم النمري
* آل ابن تیمیه
ابن تیمیه و پدرش و پسرش در کتاب « المسوده » چنین میگویند : وأثبتنا وجوب العمل بخبر الواحد بما روى عن الصحابة من العمل به فى قضايا مختلفة والثاني أن هذا الخبر تلقته الامه بالقبول ولم ينقل عن أحد أنه رده ولهذا نقول ان قول النبي صلی الله علیه وسلم انا معاشر الانبياء لا نورث ما تركنا صدقة لما اتفقوا على العمل به دل على أنه صحيح عندهم
و ما ثابت کردیم که به خبر واحد باید عمل کردآنچنان که از اصحاب روایت شده که در قضایای مختلف به خبر واحد عمل میکردند و (دلیل) ثانی اینکه این خبر را امت اسلامی تلقی به قبول کرده اند و از قول کسی وارد نشده که آن را رد کرده باشد و برای همین میگوییم که این سخن پیامبر که ما جماعت پیامبران ارث نمیگذاریم و ما ترک ما صدقه است ، روایتی است که اصحابه بر عمل به آن اتفاق کرده و لذا نشان از صحت خبر در نزد ایشان دارد .
المسودة في أصول الفقه ، ص 286 ، اسم المؤلف: عبد السلام + عبد الحليم + أحمد بن عبد الحليم آل تيمية الوفاة: 728 ، دار النشر : المدني - القاهرة ، تحقيق : محمد محيى الدين عبد الحميد
در اینجا مشخص میشود که ابن تیمیه دروغی بزرگ را در منهاج السنه بیان کرده زیرا وی در مقابل ادعای صحیح علامه حلی (اعلی الله مقامه) که فرمودند روایت معاشر الانبیاء خبر واحدی است که تنها راوی آن ابوبکر است ، دست به هوچی گری زده و علامه را متهم به بی علمی و کذب نموده است! ( منهاج السنه ج 4 ص 195 – 196 )
به غیر از مدارک بیان شده – نظر به رعایت اختصار – آدرس دیگر کتب اهل تسنن، ذیلاً بیان میگردد : كشف الأسرار عن أصول فخر الإسلام البزدوي ، ج 2 ص 543 - 544 ، اسم المؤلف: علاء الدين عبد العزيز بن أحمد البخاري الوفاة: 730هـ. ، دار النشر : دار الكتب العلمية - بيروت - 1418هـ - 1997م. ، تحقيق : عبد الله محمود محمد عمر.
بدائع الفوائد ، ج 4 ص 845 ، اسم المؤلف: محمد بن أبي بكر أيوب الزرعي أبو عبد الله الوفاة: 751 ، دار النشر : مكتبة نزار مصطفى الباز - مكة المكرمة - 1416 - 1996 ، الطبعة : الأولى ، تحقيق : هشام عبد العزيز عطا - عادل عبد الحميد العدوي - أشرف أحمد الج
كتاب المواقف ، ج 3 ص 598 و 607 - 608 ، اسم المؤلف: عضد الدين عبد الرحمن بن أحمد الإيجي الوفاة: 756هـ ، دار النشر : دار الجيل - لبنان - بيروت - 1417هـ - 1997م ، الطبعة : الأولى ، تحقيق : عبد الرحمن عميرة
شرح مختصر المنتهى الأصولي، ج 2 ص 426 ، اسم المؤلف: عضد الدين عبد الرحمن بن أحمد الإيجي الوفاة: 756هـ ، دار النشر : دارالکتب العلمیه - بيروت، وعلى المختصر والشرح : حاشية العلامة سعد الدين التفتازاني وحاشية السيد الشريف الجرجراني ، وعلى حاشية الجرجاني : حاشية المحقق الشيخ حسن الهروي الفناري ، وعلى المختصر وشرحه وحاشية السعد والجرجاني : حاشية الشيخ محمد أبو الفضل الوراقي الجيزاوي ، تحقيق : محمد حسن إسماعيل
شرح المقاصد في علم الكلام ، ج 2 ص 292 ، اسم المؤلف: سعد الدين مسعود بن عمر بن عبد الله التفتازاني الوفاة: 791هـ ، دار النشر : دار المعارف النعمانية - باكستان - 1401هـ - 1981م ، الطبعة : الأولى
البحر المحيط في أصول الفقه ، ج 2 ص 497 ، اسم المؤلف: بدر الدين محمد بن بهادر بن عبد الله الزركشي الوفاة: 794هـ ، دار النشر : دار الكتب العلمية - لبنان/ بيروت - 1421هـ - 2000م ، الطبعة : الأولى ، تحقيق : ضبط نصوصه وخرج أحاديثه وعلق عليه: د. محمد محمد تامر
إرشاد الفحول إلى تحقيق علم الأصول ، ج 1 ص 268 ، اسم المؤلف: محمد بن علي بن محمد الشوكاني الوفاة: 1250 ، دار النشر : دار الفكر - بيروت - 1412 - 1992 ، الطبعة : الأولى ، تحقيق : محمد سعيد البدري أبو مصعب
فواتح الرحموت بشرح مسلم الثبوت، ج 2 ص 132 ، اسم المؤلف: عبد العلي محمد بن نظام الدين محمد السهالوي الأنصاري اللكنوي ، دار النشر : دار الكتب العلمية- 1423 - 2002، الطبعة : الأولى ، تحقيق : عبد الله محمود محمد عمر
ادعای خبر واحد بودن روایت ابی بکر در سخنان علمای معاصر اهل تسنن و وهابیت نیز وجود دارد :
أصول الفقه على منهج أهل الحديث،ص 25 ، اسم المؤلف: زكريا بن غلام قادر الباكستاني ، دار النشر : دار الخراز- 1423 - 2002، الطبعة : الأولى
أصول الفقه الذي لا يسع الفقيهَ جهلُه،ص 111 - 116 ، اسم المؤلف: أ.د. عياض بن نامي السلمي ( عضو هيئة التدريس بقسم أصول الفقه بكلية الشريعة بالرياض )
تا کنون مشخص شد که این روایت فقط و فقط از ابوبکر نقل شده است و لذا جای سوال دارد که بقیه راویانی که ادعا کرده اند این روایت را شنیده اند همانند عمر و عایشه ؛ وقتی سخن از تقسیم ارث پیامبر اکرم صلی الله علیه و آله شد ، کجا بودند و چرا از روی ندانستن حکم آن سکوت کردند و حرفی نزدند ؟!
محدثین اهل تسنن وارد میدان شده و بیان کرده اند که در مورد ارث نبی اکرم صلی الله علیه و آله هیچیک از صحابه مطلبی نمیدانستند و در آن وسط ، فقط ابوبکر زبان به سخن گشود :
وأخرج أبو القاسم البغوي وأبو بكر الشافعي في فوائده وابن عساكر عن عائشة رضي الله عنها قالت لما توفي رسول الله صلی الله علیه وسلم .... واختلفوا في ميراثه فما وجدوا عند أحد من ذلك علما فقال أبو بكر سمعت رسول الله صلی الله عایه وسلم يقول إنا معشر الأنبياء لا نورث ما تركناه صدقة
ابو القاسم بغوى و ابوبكر شافعى در كتاب فوائد خود و همچنين ابن عساكر اين گونه نقل كرده اند:عايشه مى گويد: هنگامى كه پيامبر خدا صلى اللَّه عليه وآله از دنيا رفت مسلمانان درباره ميراث پيامبر صلى اللَّه عليه وآله به اختلاف افتادند و هيچ كدام سخنى در اين باره نمى دانستند. ابوبكر گفت: من از رسول خدا صلى اللَّه عليه وآله شنيدم كه فرمود: إنّا معاشر الأنبياء لا نورث ما تركناه صدقة. ما گروه پيامبران ارثى به جا نمىگذاريم آن چه از ما باقى مىماند، صدقه به شمار مىآيد.
تاريخ الخلفاء ، ص 73 ، اسم المؤلف: عبد الرحمن بن أبي بكر السيوطي الوفاة: 911 ، دار النشر : مطبعة السعادة - مصر - 1371هـ - 1952م ، الطبعة : الأولى ، تحقيق : محمد محي الدين عبد الحميد
الصواعق المحرقة على أهل الرفض والضلال والزندقة ، ج 1 ص 85 ، اسم المؤلف: أبو العباس أحمد بن محمد بن علي ابن حجر الهيثمي الوفاة: 973هـ ، دار النشر : مؤسسة الرسالة - لبنان - 1417هـ - 1997م ، الطبعة : الأولى ، تحقيق : عبد الرحمن بن عبد الله التركي - كامل محمد الخراط
سمط النجوم العوالي في أنباء الأوائل والتوالي ، ج 2 ص 337 ، اسم المؤلف: عبد الملك بن حسين بن عبد الملك الشافعي العاصمي المكي الوفاة: 1111هـ ، دار النشر : دار الكتب العلمية - بيروت - 1419هـ- 1998م ، تحقيق : عادل أحمد عبد الموجود- علي محمد معوض نکته ای که اهل تسنن و وهابیت باید در آن تعقل کنند این است که ابوبکر را چه به ارث و میراث پیامبر اکرم صلی الله علیه وآله ؟!
به راستى كسانى که به دانستن اين حكم نياز داشتند تنها امیرالمومنین و حضرت فاطمه عليهما السلام و عبّاس بودند. ولى به طور حتم ابوبكر هيچ نيازى به شناخت اين حكم نداشت؛ زيرا ابوبكر در زمره كسانى نبوده است كه حتّى احتمال ارث بردن وى از رسول خدا صلى اللَّه عليه وآله وجود داشته باشد، و اين مطلب هرگز بر دل او خطور نمىكرد.
پس چگونه مىتوان تصور کرد كه رسول خدا صلى اللَّه عليه وآله اين حكم را به كسى كه هيچ نيازى به آن نداشته است رسانده، و به كسانى كه كاملًا به آن نياز داشتهاند نرسانده باشد ؟! این همان ادعایی است که فخر رازی در تفسیرش بیان کرده و البته با سکوتی خاص (!) از آن گذشته است : التفسير الكبير أو مفاتيح الغيب ، ج 9 ص 171 ، اسم المؤلف: فخر الدين محمد بن عمر التميمي الرازي الشافعي الوفاة: 604 ، دار النشر : دار الكتب العلمية - بيروت - 1421هـ - 2000م ، الطبعة : الأولى
مشابه این ادعا را خود علمای اهل تسنن در امور فقهی خود داشته و بر اساس آن اصل روایت را زیر سوال برده اند.
ابن همام حنفی از علمای مشهور اهل تسنن در « شرح فتح القدیر » در باب باطل شدن وضو با مسح نمودن ذکر ( آلت ) بنابر روایت بسره بنت صفوان این چنین استدلال مینماید که نظر به لزوم دانسته شدن این حکم توسط عام و خاص لاجرم این حدیث را باید همگان شنیده باشند .
علامه سید علی حسینی میلانی اینچنین نقل قول مینمایند :
وقال في فتح القدير : وقد ثبت عن أمير المؤمنين علي وعمّار وابن مسعود وحذيفة وعمران بن الحصين وأبي الدرداء وسعد بن أبي وقاص رضوان الله عليهم أنّهم لا يرون النقض منه ، ولو كان هذا الحديث ثابتاً لكان لهم معرفة بذلك ، والقائلون بنقض الوضوء من مسّ الذكر لم يستدلّوا بذاك الحديث ، ولم يقل أحد إنّي سمعت رسول الله صلّى الله عليه وسلّم ، وروى من روى عن بسرة ، ويبعد كلّ البعد أن يُلقي رسول الله صلّى الله عليه وسلّم حكماً إلى من لا يحتاج إليه ولا يلقي إلى من يحتاج إليه ، فعلم أنّ فيه انقطاعاً باطناً والحديث غير صحيح .
در فتح القدیر آمده است : از امیرالمومنین علیه السلام و عما و ابن مسعود و حذیفه و عمران بن حصین و ابی الدرداء و سعد بن ابی وقاص ثابت است که ایشان قائل نقض وضو ( با مسح ذکر ) نبودند و اگر این حدیث (بسره بنت صفوان ) ثابت و صحیح بود بایستی آنها آن را میدانستند . و کسانی که قائل به نقض وضو با مسح ذکر هستند نیز به این حدیث استدلال نکرده اند و هیچکس نگفته که من از رسول الله صلی الله علیه و آله – این روایت بسره بنت صفوان را- شنیدم . بسیار بعید است که رسول الله صلی الله علیه و آله حکمی را به کسی برساند که بدان احتیاج نداشته و حکمی که کسی بدان احتیاج دارد را به او نرساند .(پس با این مقدمات ) فهمیده میشود که در این روایت انقطاعی درونی وجود داشته و حدیث صحیح نیست .
استخراج المرام من استقصاء الإفحام، ج 3 ص 198 ، اسم المؤلف: السید علی الحسینی المیلانی، دار النشر : ستارة - قم- 1424 هـ ، 1382 ش ، الطبعة : الأولى
تمامی این مطالب نشان میدهد که صرف دفاع اهل تسنن از این روایت مجعول فقط برای این است که راوی آن ابوبکر است و لا غیر !:welcome:
حتی در کتب این قوم نیز به تصریح آمده که با وجود مخالفت گروهی از علمای اهل تسنن با این روایت و معارض دانستن آن با قرآن ، صرفاً بخاطر روایت شدن آن توسط ابی بکر است که این روایت حجیت پیدا کرده است .
سرخسی این چنین گزارش میدهد :
( واستدل ) بعض مشايخنا رحمهم الله تعالى بقوله عليه الصلاة والسلام إنا معاشر الأنبياء لا نورث ما تركناه صدقة فقالوا معناه ما تركناه صدقة لا يورث ذلك عنا وليس المراد أن أموال الأنبياء عليهم الصلاة والسلام لا تورث وقد قال الله تعالى وورث سليمان داود وقال تعالى ( فهب لي من لدنك وليا يرثني ويرث من آل يعقوب ) فحاشا أن يتكلم رسول الله صلی الله علیه وسلم بخلاف المنزل فعلى هذا التأويل في الحديث بيان أن لزوم الوقف من الأنبياء عليهم الصلاة والسلام خاصة بناء على أن الوعد منهم كالعهد من غيرهم
برخی از مشایخ و اساتید ما استدلال کرده اند که این سخن نبوی ما گروه انبیاء ارث نمی گذاریم و ما ترک ما صدقه است یعنی ما ترک ما صدقه است و به ارث نمی رسد و مراد پیامبر این نیست که اموال انبیاء به ارث نمیرسد زیرا خداوند متعال فرموده است که سلیمان از داود ارث برد و همچنین فرمود (پس از جانب خود ولىّ [و جانشينى] به من ببخش كه از من ارث برد و از خاندان يعقوب [نيز] ارث برد ) پس دور است از پیامبر که بر خلاف قرآن نازل شده سخن بگوید . پس بر اساس ، تاویل حدیث لزوم وقف از جانب انبیاء خاصه بنابر وعده ای که بر ایشان داده شده همانند عهدی که در مورد دیگران است ، می باشد.
ولی با این وجود ، سرخسی این سخن اساتیدش را منکر شده و آن را به بهانه عملکرد ابوبکر(!) مردود میداند :
ولكن في هذا الكلام نظر فقد استدل أبو بكر رضي الله عنه على فاطمة رضي الله عنها حين ادعت فدك بهذا الحديث على ما روى أنها ادعت أن رسول الله صلی الله علیه وسلم وهب فدك لها وأقامت رجلا وامرأة فقال أبو بكر رضي الله تعالى عنه ضمي إلى الرجل رجلا أو إلى المرأة امرأة فلما لم تجد ذلك جعلت تقول من يرثك فقال أبو بكر رضي الله تعالى عنه أولادي فقالت فاطمة رضي الله تعالى عنها أيرثك أولادك ولا أرث أنا من رسول الله صلی الله علیه وسلم فقال أبو بكر رضي الله عنه سمعت رسول الله صلی الله علیه وسلم يقول إنا معشر الأنبياء لا نورث ما تركناه صدقة فعرفنا أن المراد بيان أن ما تركه يكون صدقة ولا يكون ميراثا عنه .
ولی در این سخن اشکال است زیرا ابوبکر در مقابل فاطمه سلام الله علیها ، وقتی ایشان ادعای ملکیت فدک را کردند ، به این روایت استناد کرد تا جایی که حضرت زهرا سلام الله علیها ادعا کرد که رسول الله صلی الله علیه و آله فدک را به ایشان هبه کرده است و (برای اثبات این ادعا ) یک مرد و زن بعنوان شاهد اقامه و ابوبکر گفت : به همراه این مرد ، مرد دیگری اضافه کن یا زنی به همراه این زن اضافه کن . وقتی زهرا سلام الله علیها کسی را برای شهادت دادن پیدا نکرد گفت : چه کسی از تو ارث میبرد ؟ ابوبکر گفت : فرزندانم . فاطمه سلام الله علیها فرمود : آیا فرزندانت از تو ارث می برند ولی من از رسول الله صلی الله علیه و آله ( پدرم) ارث نمی برم ؟ ابوبکر گفت : از رسول الله صلی الله علیه وآله شنیدم ما جماعت پیامبران ارث نمیگذاریم وما ترک ما صدقه است . پس (بر اساس این سخن ابی بکر ) ما فهمیدیم که ما ترک پیامبرصدقه است و ارث از ایشان نیست.
المبسوط ، ج 12 ص 29 - 30 ، اسم المؤلف: شمس الدين السرخسي الوفاة: 483 ، دار النشر : دار المعرفة - بيروت
***دیگر علمای اهل تسنن نیز صرفاً بخاظر عملکرد ابی بکر ، این روایت واحد و مخالف قرآن را قبول کرده و احتجاج حضرت زهرا سلام الله علیها را مردود دانستند .
غزالی در دفاع از مولایش میگوید :
فنحن نعلم أن تقدير كذب أبي بكر وكذب كل عدل أبعد في النفس من تقدير كون آية المواريث مسوقة لتقدير المواريث لا للقصد إلى بيان حكم النبي عليه الصلاة والسلام
پس ما میدانیم که دروغگو دانستن ابی بکر و هر عادل دیگری فی نفسه بسیار دورتر است از اینکه تقدیر آیه مواریث در باب بیان میراث باشد نه در باب بیان حکم نبی اکرم. المستصفى في علم الأصول ، ج 1 ص 249 ، اسم المؤلف: محمد بن محمد الغزالي أبو حامد الوفاة: 505 ، دار النشر : دار الكتب العلمية - بيروت - 1413 ، الطبعة : الأولى ، تحقيق : محمد عبد السلام عبد الشافيمقدسی در دفاع از ابی بکر میگوید :
ولا يخفى أن احتمال صدق أبي بكر رضي الله عنه في روايته عن النبي صلی الله علیه وسلم نحن معاشر الأنبياء لا نورث أرجح من احتمال أن تكون الآية سيقت لبيان حكم ميراث النبي صلی الله علیه وسلم فلذلك عمل به الصحابة
و مخفی نیست که احتمال صدق کلام ابی بکر در نقل روایتش از نبی اکرم صلی الله علیه و آله که فرمود : ما جماعت پیامبران ارث نمیگذاریم ارجح بر احتمال بیان حکم میراث نبی در آیه میراث است و برای همین نیز صحابه به سخن ابی بکر عمل کردند !
روضة الناظر وجنة المناظر ، ج 1 ص 246 - 247 ، اسم المؤلف: عبد الله بن أحمد بن قدامة المقدسي أبو محمد الوفاة: 620 ، دار النشر : جامعة الإمام محمد بن سعود - الرياض - 1399 ، الطبعة : الثانية ، تحقيق : د. عبد العزيز عبد الرحمن السعيد
***برخی دیگر از علمای اهل تسنن ( آنچنان که در ابتدای مقاله بیان شد ) شرط صحت این روایت ابی بکر را اجماع صحابه بر قبول آن دانسته همانند سخن آل این تیمیه در المسوده و غیره !
این ادعا نیز کاملا بی محتوا و غلط است زیرا اگر اجماعی در کار بود ، پس مخالفت حضرت زهرا سلام الله علیها و امیرالمومنین علیه السلام و حسنین علیهما السلام و ام ایمن رضوان الله علیها و مخالفت سلمان و مقداد و ابی ذر و عمار و حذیفه بن یمان را چگونه می توان ناقض اجماع ندانست ؟!
به هر حال اف و لعنت بر اجماعی که امیرالمومنین علیه السلام در آن نباشد ::Sham:
وَلَعْنَةُ اللَّهِ على كل إجْمَاعٍ يَخْرُجُ عنه عَلِيُّ بن أبي طَالِبٍ وَمَنْ بِحَضْرَتِهِ من الصَّحَابَةِ.
لعنت خداوند بر هر اجماعى كه علي بن ابوطالب بيرون از آن باشد و صحابه‌اى كه در خدمت او هستند، در آن اجماع نباشند.
قال أبو محمد أُفٍّ لِكُلِّ إجْمَاعٍ يُخْرَجُ عنه عَلِيُّ بن أبي طَالِبٍ
ابن حزم گفت: اف بر هر اجماعي كه كه علي عليه السلام بيرون از آن باشد
المحلى ، ج 9 ص 345 ؛ ج 5 ص 127 ، اسم المؤلف: علي بن أحمد بن سعيد بن حزم الظاهري أبو محمد الوفاة: 456 ، دار النشر : دار الآفاق الجديدة - بيروت ، تحقيق : لجنة إحياء التراث العربي
***و در آخر نیز بحث تخصیص قرآن بوسیله روایت ابی بکر با وجود معارض قرآنی نیز بحثی مبسوط است که در لینک ذیل میتوانید مطالعه فرمایید : http://www.valiasr-aj.com/lib/nahno/01.htm#_Toc230241262 تمامی سعی و تلاش اهل سقیفه و پیروان آنها از ابتدا تاکنون در مخالفت با حضرت زهرا سلام الله علیها نه فقط از باب به دست آوردن مال و قدرت بلکه بیشتر از روی مخالفت با رسول الله صلی الله علیه و آله و حرمت شکنی ایشان و صدیقه طاهره سلام الله علیها میباشد تا جایی که سبط ابن جوزی ( هموئی که وهابیت دست و پا میزند آن را به شیعه بچسباند ) نصب و دشمنی درونی اش را هویدا کرده و میگوید ::Sokhan:
قلنا تلك الشهادة لم تقبل لأن الصحيح من الرواية أن أبا بكر رد دعواها لأنها ادعت فدكا إرثا من النبي صلی الله علیه وسلم فردها وقال سمعت رسول الله صلی الله علیه وسلم يقول نحن معاشر الأنبياء لا نورث ما تركنا صدقة وقد كان علي رضي الله عنه يعلم أن شهادة الزوج لزوجته لا تقبل لكنه احترز عن إيحاش فاطمة رضي الله عنها بالامتناع
میگوییم : این شهادت (علی علیه السلام برای همسرش ) مقبول نیست زیرا روایت صحیح آن است که ابوبکر ادعای (حضرت) زهرا (سلام الله علیها) که فدک را ارث از نبی اکرم میدانست رد کرد و گفت : شنیدم که رسول الله صلی الله علیه و آله میفرمود : ما جماعت پیامبران ارث نمیگذاریم . آنچه از ما میماند صدقه است. و علی (علیه السلام) نیز میدانست که شهادت زوج برای زوجه قبول نیست ولی برای جلوگیری از خراب شدن فاطمه (سلام الله علیها) جلوی مردم بواسطه امتناع او ، شهادت داد.
إيثار الإنصاف في آثار الخلاف ، ص 340 - 341 ، اسم المؤلف: سبط ابن الجوزي الوفاة: 654 ، دار النشر : دار السلام - القاهرة - 1408 ، الطبعة : الأولى ، تحقيق : ناصر العلي الناصر الخليفي و لذا مسلم بن حجاج در صحیحش اعتراف میکند که عمر تصریح داشت امیرالمومنین علیه السلام ، ابی بکر و رفیقش را همواره دروغگو میدانستند !
ــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ
در پاسخ به آقای رضا:
جناب اینکه فرمودید این همه روایات را جواب دهید! گفتم که آن همه نیست، بلکه جمعاً 4 روایت می شد که سه روایت را پاسخ دادم و دیگری را هم گفتم ربطی به موضوع ندارد.
حاشیه نروید!!!
البته این که ده سند را آوردید و خودتان نفهمیدید که عطیه العوفی در تمامی سلسله راویان مشترک هستند را به حساب عدم اطلاع شما از مسائل حدیثی می گذارم و خواستید منبع معرفی میکنم تا با علم حدیث شریف آشنا شوید، وإنما الدین النصیحه!
وآخر دعوانا أن الحمدلله ربّ العالمین
والسلام علیکم ورحمة الله وبرکاته
با سلام استاد علم رجال علمای شما تمامی احادیث آمده در صحیح بخاری و مسلم را صحیح میدانند پس دست و پا نزنید که جواب داده اید! اول تکلیف خودتان را با کتب معتبر خودتان روشن کنید و اما بعد استاد علم رجال تکلیف این روایت را هم روشن کنید
ان زیدا ابنی یرثنی و ارثه
زید ، پسر من است و از من ارث میبرد و من از او ارث میبرم.
البته این که ده سند را آوردید و خودتان نفهمیدید که عطیه العوفی در تمامی سلسله راویان مشترک هستند را به حساب عدم اطلاع شما از مسائل حدیثی می گذارم و خواستید منبع معرفی میکنم تا با علم حدیث شریف آشنا شوید، وإنما الدین النصیحه!
صرف بودن عطیه عوفی در سندی دلالت بر ضعف سند حدیث نمیکند .
جناب مسلمان کرد با وجود جرح هائی که بر عطیه وارد است شما توثیقات او را هم تائید کردید نوشتید "مال شما" . من نمیدانم معنی این گفتار در علم حدیث چیست ولی آنچیز که مشخص است تعدیل بر جرح مقدم است نزد اهل سنت و همین کفایت میکند که به روایتی که آن راوی در آن است عمل شود پس مال ما و شما
مثلا ابن تیمیه حرانی در مجموع الفتاوی در سندی که در روات آن عطیه عوفی وجود دارد و از ابی سعید الخدری نقل قول میکند حکم اعتقادی صادر میکند و ان روایت را صحیح میشمرد
وقد جاء في حديث رواه أحمد في مسنده وابن ماجه عن عطية العوفي عن أبي سعيد الخدري { عن النبي صلى الله عليه وسلم أنه علم الخارج إلى الصلاة أن يقول في دعائه : وأسألك بحق السائلين عليك وبحق ممشاي هذا فإني لم أخرج أشرا ولا بطرا ولا رياء ولا سمعة ولكن خرجت اتقاء سخطك وابتغاء مرضاتك } . فإن كان هذا صحيحا فحق السائلين عليه أن يجيبهم وحق العابدين له أن يثيبهم وهو حق أوجبه على نفسه لهم..
و البته روایاتی که از عطیه عوفی نقل شده اند کم نیستند که مورد استناد در تفاسیر , عقاید و حدیث قرار گرفته اند.
لذا این مساله که چون ترمذی سهل الحدیث بوده پس توثیقش در مورد روایات عطیه اعتبار ندارد مصداق پیدا نمیکند.
با سلام خدمت آقای برف انبار کن اعظم، رضا!
كمي بر اعصاب خود مسلط باشید و توهین نکنید، تأدب!
حداقل به دوستانتان نمیتوانید کمک کنید، چرا با کپی پیست های بی ربط بحثشان را منحرف میکنید؟!!
همیشه عادت دارید با کپی پیست های زیاد که کاربر را خسته کند، موضوعات متفرقه را پیش بکشید؟!
خواستید تاپیکی به نام «برف انبار ها ...» ایجاد کنید و در آن هر چه خواستید کپی پیست به انجام برسانید، اما این تاپیک موضوع مشخصی دارد که الحمدلله به خوبی در حال طی شدن می باشد!!
بحث ما اکنون تخصیص آیه قرآن با خبر واحد یا متواتر نیست، دقت کنید!! (((بسیار دقت کنید!!!)))
رفتید و یک عالمه کپی پیست طبق عادت انجام دادید و کاغذ سیاه کردید، مثلا از اینجا: sonnat.net/print.asp?id=4703
اما در متن خودتان جواز تخصیص با خبر واحد آمده بود! میتوانید کمی در وبسایت های عربی سرچ کنید تا بیشتر بدانید رأی جمهور همین است!
حال از سایت سنت، یک راست به متن خودتان می روم! (دقت کنید!)
فرمودید «استاد علم رجال علمای شما تمامی احادیث آمده در صحیح بخاری و مسلم را صحیح میدانند پس دست و پا نزنید که جواب داده اید! اول تکلیف خودتان را با کتب معتبر خودتان روشن کنید.»
میگویم: استاد علم مبارک و خوش یمن کپی پیست! لازم نیست شما رأی علما را به من نشان دهید. استاد شما (همان که دقت میکردند!) گفتند که فدک ارث نبوده است! پس شما چرا خلاف راه استاد می روید؟! اکنون ما در حال بحث در مورد نحله هستیم!
اگر کپی پیست کوتاهی در این زمینه داشتید برای دوستان ارسال کنید، إن شاء الله محل استفاده خواهد بود!
این هم هرگز فراموش نشود: کم گوی و گزیده گوی چون دُر! // تا از کم تو جهان شود پُر!
اما در مورد حدیث: ان زیدا ابنی یرثنی و ارثه
جواب: هر چند مصدری برای این حدیث نیافتم، اما بر فرض صحت باید مربوط به قبل از نزول این آیه باشد: «ما كان محمد أبا أحد من رجالكم ولكن رسول الله وخاتم النبيين وكان الله بكل شيء عليما» [الأحزاب: 40]
قرطبی رحمه الله از اهل سنت میگوید: «أجمع أهل التفسير على أن هذه نزلت في زيد بن حارثة»التفسير الواضح (3/74)
طبرسی هم از علمای امامیه میگوید: «محمد پدر يكي از مردان شما نيست پدر آن كسي كه او را فرزند ميخوانيد نيست و در اين بيان و دليل است كه آن حضرت پدر زيد نيست»ترجمه مجمع البیان (20/132)
بنابراین طبق آیۀ صریح قرآن، پیامبر صلی الله علیه وسلم پدر زید رضی الله عنه نیست! پس این روایت هم یا حمل بر قبل نزول آیه می گردد، و یا اینکه حکم به منکر بودنش می شود.
ـــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ پاسخ به آقای قانع:
جناب تعدیل بر جرح مقدم نیست!
در مورد تصحیح ابن تیمیه: در مورد کل تصحیحات توضیح دادم، اما:
«فإن كان هذا صحيحا....»
این تصحیح هم نیست، فإن کان هذا صحیحا!!!
این هم که فرمودید «و البته روایاتی که از عطیه عوفی نقل شده اند کم نیستند که مورد استناد در تفاسیر , عقاید و حدیث قرار گرفته اند.»
میگویم: سیف بن عمر هم کثیر الحدیث است! چرا علامه عسکری شما این همه به او گیر می داد؟!
واقدی هم کثیر الحدیث است!
با سلام مجدد! حدیثی که گفتم ضد قرآن نیست، چون توضیح دادم آیه در مورد ارث خانه و ماشین نیست!
در ضمن این تحریف را ائمه و علمای شیعه هم ظاهراً انجام داده اند: «أن الأنبياء لم يورثوا درهما ولا دينارا» الکافی، الشیخ الکلینی، ج 1، ص 32
دلیلتان را برای بخشیدن فدک به فاطمه رضی الله عنها نیز خواستارم، تا دو مسئله را به طور همزمان پیش ببریم.
با سلام جناب کرد تحریف احادیث و تاریخ در بین شما ها چیز تازه ای نیست !و از بدو تولد اسلام ادامه داشته و خواهد داشت !!
مرحوم کلینی در " اصول کافی " کتاب فضل العلم – باب ثواب العالم و المتعلم این چنین روایت کرده اند : وَ إِنَّ الْعُلَمَاءَ وَرَثَةُ الْأَنْبِيَاءِ إِنَّ الْأَنْبِيَاءَ لَمْ يُوَرِّثُوا دِينَاراً وَ لَا دِرْهَماً وَ لَكِنْ وَرَّثُوا الْعِلْمَ فَمَنْ أَخَذَ مِنْهُ أَخَذَ بِحَظٍّ وَافِر به راستى علما از پيامبران ارث مىبرند. همانا پيامبران دينار و درهم به ارث نگذاشتهاند؛ بلكه علم به ارث گذاشتهاند. پس كسى كه از آن برگيرد سهم بسيار برده است. روایت اهل تسنن: إنّا معاشر الأنبياء لا نورث وما تركناه صدقة ما پيامبران ارث نمىگذاريم و آن چه از ما مىماند صدقه است
این روایت به الفاط مختلف در نزد اهل تسنن آمده است که همگی آنها متضمن این معنا می باشد که هیچگونه ارثی از پیامبران بجا نمی ماند و هر آنچه از ایشان بعنوان " ما تَرَک " می ماند صدقه است .
بررسی محتوای روایت اهل تسنن : 1– موضوع روایتی که ابی بکر آن را نقل می کند بحث ارث مالی – یعنی معنای فقهی ارث – می باشد و این امر به قرینه انتهای روایت " ما ترکناه صدقه " کاملا مشخص است .
2– بحث ارث نگذاشتن پیامبران بر اساس این روایت ، برای همه افراد اعم از اعضای خانواده شان و دیگران می باشد و هر آنچه که از ایشان بعنوان مال باقی می ماند بعنوان صدقه است .
بررسی محتوای روایت شیعه :
1 – موضوع این روایت همانا بحث ارث علما از پیامبران میباشد که الزاما در نفی و اثبات بحث ارث بردن ورثه پیامبران ( همانند خانواده و ارحام و خویشان ) نیست زیرا جمله " إِنَّ الْأَنْبِيَاءَ لَمْ يُوَرِّثُوا دِينَاراً وَ لَا دِرْهَماً " میان دو جمله ذیل است : إِنَّ الْعُلَمَاءَ وَرَثَةُ الْأَنْبِيَاءِ وَ لَكِنْ وَرَّثُوا الْعِلْمَ ( یا در لفظی دیگر : إِنَّمَا أَوْرَثُوا أَحَادِيثَ مِنْ أَحَادِيثِهِم ) با دقت در معانی دو جمله فوق می فهمیم که منظور از وراثت در جمله " ان الانبیاء لم یورثوا " بحث وارثت مالی نیست بلکه این سخن از مدلول روایت بیگانه است و منظور ارث بردن علما از پیامبران ، چیزهایی همانند درهم و دینار نیست بلکه ارث پیامبران برای علما همانا احادیث و علم ایشان می باشد .
2– ارث نگذاشتن درهم و دینار از طرف پیامبران برای علما دلیل بر نفی ارث گذاشتن پیامبران برای ارحام و خویشان ایشان نیست و صدر و ذیل روایت نیز در صدد نفی این امر نیست بلکه تخصیصا در مورد ارث پیامبران برای علما سخن گفته است و کاربر لفظ " ارث" در اینجا صرفا مشترک لفظی می باشد .
چند نکته :
بر اساس مطالب بیان شده ، ارث در روایات فوق بر 2 قسم می باشد . • ارث مال و اموال : این قسم از ارث ، دارای حکم فقهی بوده و بر اساس آیات 11 و 12 سوره نساء ، طبقات ورّاث بیان شده و سهم هر کدام آمده است و هیچ آیه ای در قرآن مجید وجود ندارد که این حق ارث گذاشتن را از پیامبران الهی علیهم السلام نفی نماید . این دقیقا همان تعارضی است که روایت جعلی ابی بکر با نص صریح آیات الهی دارد و حضرت زهرا سلام الله علیها در آن خطبه آتشین خود به صراحت به این تعارض اشاره کرده اند .
• ارث معنوی شامل علم و غیره : این قسم از ارث اصلا دارای بار فقهی نمی باشد یعنی در روایت " ان العلماء ورثه الانبیاء " علما هرگز در طبقات ورّاث پیامبران قرار نمی گیرند بلکه همچنان که روایت امام صادق علیه السلام بیان می کند ، علم و حکم انبیاء الهی بعنوان ارث به علما می رسد و در اینجا – همچنان که قبلا نیز بیان شد – کلمه ارث بعنوان مشترک لفظی می باشد و اصلا معنای ارث مال و اموال را ندارد تا به استناد بدان بتوانیم ارث مالی انبیاء را نفی نماییم .
• صدر و ذیل روایت ابی بکر نیز با یکدیگر در تعارض است زیرا وی در ابتدا این چنین مدعی می باشد که پیامبران هیچگونه ارث و ماترک مادی نمی گذارند ( انا معاشر الانبیاء لا نورث ) و در عین حال وی بیان می کند که آنچه که از پیامبر می ماند ، صدقه بوده و برای فقرا می باشد ( ما ترکناه صدقه ) . یعنی اگر این حدیث در صدد بیان این نکته بود که ماترک مادی انبیاء باید به فقرای امت برسد هرگز نبایستی از عدم ارث گذاشتن انبیاء سخن می گفت ( زیرا همین ماترک آنها یعنی ارث گذاشتن چه برای ارحام یا برای دیگران ) بلکه باید تخصیصا بیان می کرد که وارثان انبیاء همانا فقرای امت هستند و نه ارحام و خویشان آنها ! این تناقض و تعارض در روایت نشان از کذب بودن مدعای ابی بکر دارد .
• اصل مالی که از کسی بعنوان ارث بجای می ماند دلیل بر نفی به ارث گذاشتن موارد دیگر مالی از طرف او نیست . این مطلب با سخنی از مرحوم علامه حلی توضیح می دهیم . ایشان در " شرح تجرید الاعتقاد " ص 521 ( ترجمه علامه ابوالحسن شعرانی ) چنین می گوید : روایت کتاب شریف " کافی " و نظایر آن مانند این است که گویند : میراث دهقان ، گاو و گوسفند و شتر است و میراث بازرگان ، الماس و مروارید و گوهر . یعنی عمده و اکثر میراث اینان چنین است ، نه آنکه از بازرگان هیچگاه حیوان و مرکبی باز نمی ماند و دهقان هیچگاه گوهر و جواهر به ارث نمی گذارد .
• اصل سخن در روایت شیعی چنین است که شان انبیاء برتر از این است که ارث آنها منحصر در مال دنیوی و میراث مادی باشد بلکه اصل و عمده و اکثر آنچه که از انبیاء به یادگار می ماند " علم و حکمت " یعنی میراث معنوی می باشد و این همانی است که انبیاء برای علما بجا می گذارند .
مرحوم مولی محمد صالح مازندرانی در " شرح اصول الکافی " ج 2 ص 26 در شرح این چنین می گوید : هذا ينافي ظاهرا ما دل من الآيات والروايات على إيراثهم. والجواب: أن المراد أن الأنبياء لم يكن من شأنهم وعاداتهم جمع الأموال والأسباب كما هو شأن أبناء الدنيا، وهذا لا ينافي إيراثهم ما كان في أيديهم من الضروريات كالمساكن والمركوب والملبوس ونحوها . این سخن ظاهرا در تنافی با ظاهر آیات و روایاتی که در باب ارث گذاشتن پیامبران می باشد و جواب این است که – مراد روایت این چنین است که - شان و عادت انبیاء بر جمع کردن اموال و اسباب آنچنان که شان و شئونات ابناء دنیا ( دنیا پرستان) می باشد نیست و این امر تنافی ارث گذاشتن آنها از آنچه که از ضروریات در نزدشان بوده همانند خانه و مرکب و لباس و غیره نمی باشد .
نتیجه گیری :
دقت در مدلول روایت اصول کافی و آنچه که ابی بکر به پیامبر اکرم صلی الله علیه و آله منتسب کرده نشان می دهد که گذشته از تعارض در سخن خود ابی بکر ، هیچ ارتباطی میان آن روایت جعلی و روایت اصول کافی وجود ندارد بلکه موضوع هر دو روایت از یکدیگر جدا بود و لذا قیاس آنها با یکدیگر کاملا " مع الفارق " بوده و نمی تواند بعنوان بهانه ای در نزد مخالف برای اثبات صحت سخن ابی بکر قرار گیرد .
اما در مورد حدیث: ان زیدا ابنی یرثنی و ارثه
جواب: هر چند مصدری برای این حدیث نیافتم، اما بر فرض صحت باید مربوط به قبل از نزول این آیه باشد: «ما كان محمد أبا أحد من رجالكم ولكن رسول الله وخاتم النبيين وكان الله بكل شيء عليما» [الأحزاب: 40]
قرطبی رحمه الله از اهل سنت میگوید: «أجمع أهل التفسير على أن هذه نزلت في زيد بن حارثة»التفسير الواضح (3/74)
طبرسی هم از علمای امامیه میگوید: «محمد پدر يكي از مردان شما نيست پدر آن كسي كه او را فرزند ميخوانيد نيست و در اين بيان و دليل است كه آن حضرت پدر زيد نيست»ترجمه مجمع البیان (20/132)
بنابراین طبق آیۀ صریح قرآن، پیامبر صلی الله علیه وسلم پدر زید رضی الله عنه نیست! پس این روایت هم یا حمل بر قبل نزول آیه می گردد، و یا اینکه حکم به منکر بودنش می شود.
ـــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ پ
سلام جناب کرد گویا برای فرار دست آویز خوبی پیدا کرده اید !! نکنه شما سخن تولید میکنید؟ ارتزاق شما از سجودی است و بس !:help: وقتی جواب شما داده میشود خوب دقت کنید و فرار نکنید هرچند فرار کردن در تاریخ شما, ید طولانی دارد ! از احادیث بخاری و مسلم فرار کردید !!
از احادیث غضب فاطمه س بر ابوبکر فرار کردید !!
از روایت اصول کافی که ان را طور دیگری بیان کردید و جواب گرفتید فرار کردید !
از مطلب تخصیص که عنوان کرده بودید و مچتان گرفته شد فرار میکنید !!
از آیات قرآن و نظر علمای خودتان در مورد فدک و ارث فاطمه س فرار میکنید !!
بهتر نیست بدون علم اظهار نظر نکنی !که رسوایی در بر دارد !
عن مولانا الصادق علیه السلام: أَنْهَاكَ عَنْ خَصْلَتَيْنِ فِيهِمَا هَلاكُ الرِّجَالِ أَنْهَاكَ أَنْ تَدِينَ الله بِالْبَاطِلِ وَتُفْتِيَ النَّاسَ بِمَا لا تَعْلَمُ.
از دو خصلت که هلاک اشخاص در آن است تو را نهی می کنم. یکی اینکه دینداری به باطل کنی و دیگر اینکه به آن چیز که نمی دانی به مردم فتوا بدهی.
آنچه می دانید بگویید و آنچه نمی دانید بگوید خدا داناتر است. همانا مردی آیه ای از قرآن را بیرون می کشد(تا به دلخواه خود تفسیر کند)و از این رو به فاصله ای دورتر از بین آسمان و زمین سرنگون می شود.
اما در مورد روایت زید !!
قرآن کلام الله است که بواسطه وحی بر رسول الله صلی الله علیه و آله نازل و به مردم ابلاغ میگردد . وقتی در قرآن کریم سخن از ارث گذاشتن به صورت عام آمده لاجرم میتوان بیان داشت که اعتقاد نبی اکرم صلی الله علیه و آله نیز در باب مشروعیت ارث گذاشتن پیامبران برای خانواده خودشان میباشد .
پس با این وجود دیگر نیازی به حدیثی جداگانه نیست بلکه قرآن ، فصل الخطاب میباشد. ولی با وجود این همه ادله متقن باز هم با سیری در تاریخ و کتب اهل تسنن به برخی روایات برخورد میکنیم که متن آنها پاسخ سوال شما میباشد .
در کتب اهل تسنن از قول نبی گرامی اسلام حضرت محمد صلی الله علیه و آله آمده است :
ان زیدا ابنی یرثنی و ارثه
زید ، پسر من است و از من ارث میبرد و من از او ارث میبرم.
مصادر زیادی به این سخن نبی اکرم اشاره کرده اند که صرفاً به آدرس و متن آنها اشاره میکنیم .
( وما جعل أدعياءكم أبناءكم ) أهل التفسير على أن هذا نزل في زيد بن حارثة وفي الحديث أن خديجة رضي الله عنها وهبته لرسول الله صلي الله عليه وسلم فجاء أبوه حارثة إلى رسول الله صلي الله عليه وسلم فقال خذ مني فداه فقال له أنا أخيره فإن أراد أن يقيم عندي أقام وإن اختارك فخذه فاختار المقام فأعتقه النبي صلي الله عليه وسلم وقال هو ابني يرثني وأرثه ثم أنزل الله جل وعز وما جعل أدعياءكم أبناءكم أي ادعوهم لآبائهم قال ابن عمر ما كنا ندعوه إلا زيد بن محمد. إعراب القرآن ، ج 3 ص 302 ، اسم المؤلف: أبو جعفر أحمد بن محمد بن إسماعيل النحاس الوفاة: 338 ، دار النشر : عالم الكتب - بيروت - 1409هـ- 1988م ، الطبعة : الثالثة ، تحقيق : د.زهير غازي زاهد
فقال هل تعرف هؤلاء قال نعم قال من هذا قال هذا أبي وهذا عمي قال فأنا من قد علمت ورأيت صحبتي لك فاخترني أو اخترهما قال زيد ما أنا بالذي أختار عليك أحدا أنت مني مكان الأب والعم فقالا ويحك يا زيد أتختار العبودية على الحرية وعلى ابيك وعمك وعلى أهل بيتك قال نعم قد رأيت من هذا الرجل شيئا ما أنا بالذي أختار عليه أحدا ابدا فلما رأى رسول الله صلي الله عليه وسلم ذلك أخرجه إلى الحجر فقال يا من حضر اشهدوا أن زيدا ابني يرثني وأرثه فلما رأى ذلك أبوه وعمه طابت نفوسهما فانصرفا ودعى زيد بن محمد حتى جاء الإسلام فنزلت ادعوهم لآبائهم الاستيعاب في معرفة الأصحاب ، ج 2 ص 545 ، اسم المؤلف: يوسف بن عبد الله بن محمد بن عبد البر الوفاة: 463 ، دار النشر : دار الجيل - بيروت - 1412 ، الطبعة : الأولى ، تحقيق : علي محمد البجاوي
وقوله ^ وما جعل أدعياءكم أبناءكم ^ الآية سببها أمر زيد بن حارثة كانوا يدعونه زيد بن محمد وذلك أنه كان عبدا لخديجة فوهبته لرسول الله صلي الله عليه وسلم فأقام معه مدة ثم جاء عمه وأبوه يرغبان في فدائه فقال لهما النبي صلي الله عليه وسلم وذلك قبل البعث خيراه فإن اختاركما فهو لكما دون فداء فخيراه فاختار الرق مع محمد على حريته وقومه فقال محمد عليه السلام يا معشر قريش اشهدوا أنه ابني يرثني وأرثه فرضي بذلك أبوه وعمه وانصرفا المحرر الوجيز في تفسير الكتاب العزيز ، ج 4 ص 368 ، اسم المؤلف: أبو محمد عبد الحق بن غالب بن عطية الأندلسي الوفاة: 546هـ ، دار النشر : دار الكتب العلمية - لبنان - 1413هـ- 1993م ، الطبعة : الاولى ، تحقيق : عبد السلام عبد الشافي محمد
فانطلق الكلبيون ، فأعلموا أباه ووصفوا له موضعه ، وعند من هو ، فخرج حارثة وأخوه كعب ابنا شراحيل لفدائه ، فقدما مكة ، فدخلا على النبي ، فقالا : يا ابن عبد المطلب ، يا ابن هاشم ، يا ابن سيِّد قومه ، جئناك في ابننا عندك ، فامنن علينا ، وأحسن إلينا في فدائه . فقال : من هو ؟ قالوا : زيد بن حارثة . فقال رسول الله : ( فهلا غير ذلك ) . قالوا : ما هو ؟ قال : ( ادعوه وخيِّروه ، فإن اختاركم فهو لكم ، وإن اختارني فوالله ما أنا بالذي أختار على من اختارني أحداً ) . قالا : قد زدتنا على النَّصَف وأحسنت . فدعاه رسول الله صلى الله عليه وسلّم فقال : ( هل تعرف هؤلاء ؟ ) . قال : نعم ، هذا أبي وهذا عمي . قال : ( فأنا من قد عرفت ورأيت في صُحبتي لك ، فاخترني أو اخترهما ) . قال : ما أريدهما ، وما أنا بالذي أختار عليك أحداً ، أنت مني مكان الأب والعم . فقالا : ويحك يا زيد ، أتختار العبودية على الحرية وعلى أبيك وأهل بيتك ؟ قال : نعم ، قد رأيت من هذا الرجل شيئاً ، ما أنا بالذي أختار عليه أحداً أبداً . فلما رأى رسول الله صلى الله عليه وسلّم ذلك أخرجه إلى الحِجْر ، فقال : ( يا من حضر ، اشهدوا أن زيداً ابني ، يرثُني وأرثه ) . فلما رأى ذلك أبوه وعمه طابت نفوسهما وانصرفا . أسد الغابة في معرفة الصحابة ، ج 2 ص 337 ، اسم المؤلف: عز الدين بن الأثير أبي الحسن علي بن محمد الجزري الوفاة: 630هـ ، دار النشر : دار إحياء التراث العربي - بيروت / لبنان - 1417 هـ - 1996 م ، الطبعة : الأولى ، تحقيق : عادل أحمد الرفاعي
وروى الأئمة أن بن عمر قال : ما كنا ندعو زيد بن حارثة إلا زيد بن محمد حتى نزلت : ادعوهم لآبائهم هو أقسط عند الله وكان زيد فيما روي عن أنس بن مالك وغيره مسبيا من الشام سبته خيل من تهامة فابتاعه حكيم بن حزام بن خويلد فوهبه لعمته خديجة فوهبته خديجة للنبي صلي الله عليه وسلم فأعتقه وتبناه فأقام عنده مدة ثم جاء عمه وأبوه يرغبان في فدائه فقال لهما النبي صلي الله عليه وسلم وذلك قبل البعث : ( خيراه فإن اختاركما فهو لكما دون فداء ) فاختار الرق مع رسول الله صلي الله عليه وسلم على حريته وقومه فقال محمد رسول الله صلي الله عليه وسلم عند ذلك : ( يامعشر قريش اشهدوا أنه ابني يرثني وأرثه ) الجامع لأحكام القرآن ، ج 14 ص 118 ، اسم المؤلف: أبو عبد الله محمد بن أحمد الأنصاري القرطبي الوفاة: 671 ، دار النشر : دار الشعب - القاهرة
وبادر زيد بن حارثة حب رسول الله صلي الله عليه وسلم وكان غلاما لخديجة فوهبته لرسول الله صلي الله عليه وسلم لما تزوجها وقدم أبوه وعمه في فدائه فسألا عن النبي صلي الله عليه وسلم فقيل هو في المسجد فدخلا عليه فقالا يا ابن عبد المطلب يا ابن هاشم يا ابن سيد قومه أنتم أهل حرم الله وجيرانه تفكون العاني وتطمعون الأسير جئناك في ابننا عندك فامنن علينا وأحسن إلينا في فدائه قال ومن هو قالوا زيد بن حارثة فقال رسول الله صلي الله عليه وسلم فهلا غير ذلك قالوا ما هو قال أدعوه فأخيره فإن اختاركم فهو لكم وإن اختارني فوالله ما أنا بالذي أختار على من اختارني أحدا قالا قد رددتنا على النصف وأحسنت فدعاه فقال هل تعرف هؤلاء قال نعم قال من هذا قال هذا أبي وهذا عمي قال فأنا من قد عملت ورأيت وعرفت صحبتي لك فاخترني أو اخترهما قال ما أنا بالذي أختار عليك أحدا أبدا أنت مني مكان الأب والعم فقالا ويحك يا زيد أتختار العبودية على الحرية وعلى أبيك وعمك وعلى أهل بيتك قال نعم قد رأيت من هذا الرجل شيئا ما أنا بالذي أختار عليه أحدا أبدا فلما رأى رسول الله صلي الله عليه وسلم ذلك أخرجه إلى الحجر فقال أشهدكم أن زيدا ابني يرثني وارثه فلما رأى ذلك أبوه وعمه طابت نفوسهما فانصرفا زاد المعاد في هدي خير العباد ، ج 3 ص 20 ، اسم المؤلف: محمد بن أبي بكر أيوب الزرعي أبو عبد الله الوفاة: 751 ، دار النشر : مؤسسة الرسالة - مكتبة المنار الإسلامية - بيروت - الكويت - 1407 - 1986 ، الطبعة : الرابعة عشر ، تحقيق : شعيب الأرناؤوط - عبد القادر الأرناؤوط
جریان زید بن حارثه و سخن نبی الله در مورد وی در دیگر مصادر اهل تسنن نیز وارد شده است :
الإصابة في تمييز الصحابة ، ج 2 ص 599 ، اسم المؤلف: أحمد بن علي بن حجر أبو الفضل العسقلاني الشافعي الوفاة: 852 ، دار النشر : دار الجيل - بيروت - 1412 - 1992 ، الطبعة : الأولى ، تحقيق : علي محمد البجاوي
الدر المنثور ، ج 6 ص 564 ، اسم المؤلف: عبد الرحمن بن الكمال جلال الدين السيوطي الوفاة: 911 ، دار النشر : دار الفكر - بيروت - 1993
مرقاة المفاتيح شرح مشكاة المصابيح ، ج 2 ص 74 ؛ ج 11 ص 305 ، اسم المؤلف: علي بن سلطان محمد القاري الوفاة: 1014هـ ، دار النشر : دار الكتب العلمية - لبنان/ بيروت - 1422هـ - 2001م ، الطبعة : الأولى ، تحقيق : جمال عيتاني
روح المعاني في تفسير القرآن العظيم والسبع المثاني ، ج 21 ص 147 ، اسم المؤلف: العلامة أبي الفضل شهاب الدين السيد محمود الألوسي البغدادي الوفاة: 1270هـ ، دار النشر : دار إحياء التراث العربي - بيروت
التحرير والتنوير ، ج 22 ص 30 ، اسم المؤلف: محمد الطاهر بن عاشور الوفاة: 1284 ، دار النشر : دار سحنون للنشر والتوزيع - تونس - 1997م
الوافي بالوفيات ، ج 15 ص 18 ، اسم المؤلف: صلاح الدين خليل بن أيبك الصفدي الوفاة: 764 ، دار النشر : دار إحياء التراث - بيروت - 1420هـ- 2000م ، تحقيق : أحمد الأرناؤوط وتركي مصطفى
الإكتفاء بما تضمنه من مغازي رسول الله والثلاثة الخلفاء ، ج 1 ص 212 ، اسم المؤلف: أبو الربيع سليمان بن موسى الكلاعي الأندلسي الوفاة: 634هـ ، دار النشر : عالم الكتب - بيروت - 1417هـ ، الطبعة : الأولى ، تحقيق : د . محمد كمال الدين عز الدين علي
دکتر عبدالله خالدی محقق کتاب تفسیر « التسهیل لعلوم التنزیل » تالیف غرناطی کلبی نیز در ذیل تفسیر آیه (وما جَعَلَ أَدْعِياءَكُمْ أَبْناءَكُمْ ) که کلبی اشاره میکند به جریان زید بن حارثه ، چنین میگوید :
فقال له النبي صلى اللَّه عليه وسلم عند ذلك : إن زيدا حر وهو ابني يرثني وأرثه . فخفف ذلك من لوعته ورجع راضيا . كان ذلك قبل بعثة النبي صلى اللَّه عليه وسلم . مصححة .
در این هنگام پیامبر اکرم صلی الله علیه و آله به او فرمود : زید آزاد است و او فرزند من است و از من ارث میبرد و من نیز از او ارث میبرم. این سخن به وی – پدر زید - آرامش داد و با رضایت برگشت . این جریان برای قبل از بعثت نبی اکرم صلی الله علیه و آله میباشد . و این مطلب صحیح است.
التسهيل لعلوم التنزيل ، ج 2 هامش ص 145 ، اسم المؤلف: محمد بن أحمد بن جزي الغرناطي الکلبي الوفاة: 741 ، دار النشر : دار الأرقم بن أبي الأرقم للطباعة والنشر والتوزيع - بيروت ، تحقيق : د. عبدالله الخالدي
ممکن است اشکال شود : این ارث نیز الزاماً ارث مادی نیست بلکه ارث علمی است ! میگویم : کدام عاقلی قبول میکند که وقتی پدری دارای علمی باشد الزاماً فرزندان وی نیز همان علم را به ارث میبرند ؟
آیا پسر هر دانشمندی الزاماً دانشمند میشود ؟ در ضمن در روایت آمده است : « وَ اَرِثُه ! » یعنی منِ پیامبر نیز از او ارث میبرم ! آیا قرار است پیامبر از زید ، علم به ارث ببرد ؟
ممکن است اشکال شود : این جریان برای قبل از بعثت است و لذا حکم آن تسرّی به دوران ظهور اسلام نمیکند ! میگویم : ما علی المنبای اهل تسنن سخنی از نبی اکرم ارائه کردیم که زید فرزند پیامبر است و از پیامبر ارث میبرد ! آیا این حکم بعد از اسلام منتفی شد ؟ قطعا چنین نیست زیرا قوی ترین دلیل ما همه آیات قرآنی است که دال بر ارث بردن فرزندان از پدرانشان میباشد و بلکه میتوان بیان داشت که این آیات ارث بردن زید از پیامبر اکرم را هرگز نفی نمیکنند. و همچنین خود اهل بیت پیامبر علیهم السلام نیز این قاعده ارث بردن اهل پیامبر از او را صحیح میدانستند و اتفاقاً به ابوبکر یادآوری نیز کردند. این حقیقت را احمد بن حنبل در مسندش نیز بیان کرده است :
عن أبي الطفيل قال لما قبض رسول الله صلى الله عليه و سلم أرسلت فاطمة إلى أبي بكر أنت ورثت رسول الله صلى الله عليه و سلم أم أهله قال فقال لا بل أهله
ابوالطفیل میگوید : وقتی رسول الله صلی الله علیه و آله قبض روح شد ،فاطمه (سلام الله علیها ) کسی را به نزد ابوبکر فرستاد و پرسید: تو از رسول الله صلی الله علیه و آله ارث میبری یا خانواده اش ؟ ابوبکر پاسخ داد : خیر ! بلکه خانواده اش ارث میبرد.
مسند الإمام أحمد بن حنبل ، ج 1 ص 4 ، اسم المؤلف: أحمد بن حنبل أبو عبدالله الشيباني الوفاة: 241 ، دار النشر : مؤسسة قرطبة - مصر
گذشته از آن ، حکم زید به راحتی غلط بودن این حدیث جعلی ابوبکر را نشان میدهد زیرا بر اساس روایت جعلی ابوبکر ، قانون ارث نگذاشتن پیامبران بعنوان سیره مستمره همه انبیاء الهی بوده است در حالی که جریان زید نشان میدهد پیامبر اکرم ، زید را بعنوان وارثش معرفی میکند یعنی پیامبر پیشاپیش جلوی روایاتی جعلی امثال روایات ابی بکر را گرفته است .و البته تذکر میدهیم که ادله ارث پیامبر – همانند دیگر مردم – هم در قرآن است و هم در سنت صحیح نبوی و سیره صحیح اهل بیت علیهم السلام آمده است.
لازم به یادآوری میباشد که این اسناد و مدارک را بر اساس مستندات اهل تسنن بیان کردیم و شیعیان عقایدشان را از قرآن کریم و سنت صحیح نبوی و اهل بیت علیهم السلام ( که صاحبان علم قرآن هستند ) میگیرند و لا غیر .
در مورد تصحیح ابن تیمیه: در مورد کل تصحیحات توضیح دادم، اما:
«فإن كان هذا صحيحا....»
این تصحیح هم نیست، فإن کان هذا صحیحا!!!
این هم که فرمودید «و البته روایاتی که از عطیه عوفی نقل شده اند کم نیستند که مورد استناد در تفاسیر , عقاید و حدیث قرار گرفته اند.»
میگویم: سیف بن عمر هم کثیر الحدیث است! چرا علامه عسکری شما این همه به او گیر می داد؟!
واقدی هم کثیر الحدیث است!
والحمدلله علی نعمة الإیمان
سلام علیکم
شما میفرمائید سیف ابن عمر هم کثیر الحدیث است چرا علامه عسگری به او ایراد گرفته ؟
اینها که ارتباطی با هم ندارند . ابن حجر و یحیی بن معین هم او را کذاب و متهم به زندقه دانسته اند . صرف کثرت حدیث که دلالت بر صحت راوی نمیکند.
این موضوع سوای بحث عطیه است . روایت عطیه علی رغم تضعیف او تعدد استناد دارد .
آیا در مورد سیف بن عمر چنین است
بر فرض تضعیف عطیه سند حسن است و با صحیح تفاوتی در اعتبار ندارد .
والسلام علیکم ورحمة الله
یکی از سفسطه های جالب و مضحک، این است که فرد وضعیت خود را بطور دقیق به فرد مقابل نسبت میدهد.
مثلاً اگر خود از موضوع اصلی فرار کند، میگوید: فرار نکن!
اگر پاسخی نداشته باشد، میگوید: پاسخی نداری!!
و امثال اینها ...
آقای رضا فرمودند: «جناب کرد تحریف احادیث و تاریخ در بین شما ها چیز تازه ای نیست !و از بدو تولد اسلام ادامه داشته و خواهد داشت!» جواب: معنی تحریف را شما بلد نیستید، چون مطالب بعدی که از اینجا کپی پیست کرده اید اصلاً به من نسبت تحریف نمی داد:
ziafatiha.blogfa.com/post-151.aspx
الآن شاید مدیریت سایت شما را حذف کند، چون این کپی پیست های طویل بی ربط شما من را به یاد عملیات Ddos می اندازد.
والله سایت به زور باز شد، اضحک الله سنک
شما به من گفتید که فرار میکنم! اما فراری اصلی خود شما هستید که تنها حاشیه می روید! اینکه فاطمه گریه کرد و علی افسوس خورد و زید ناراحت شد و ... موضوع بحث ما نیست!
بلکه موضوع بحث ما غصب فدک بود که دوستان شما قبل از ورود شما اعلام کردند که فدک ارث نبوده است!!
اما شما اکنون از ارث صحبت میکنید!!
این همه تناقض را چگونه جمع می کنید؟!
خلاصۀ کپی پیست اول این بود: حدیث اهل سنت دلالت بر ارث نگذاشتن انبیاء دارد، اما حدیث شیعه دلالت نمی کند و پیامبران ارث می گذارند! جواب: پس آیا فدک طبق این قاعده به فاطمه رضی الله عنها می رسد؟ اگر اینگونه است، اعتراف کنید که نحله در کار نبوده، تا سر ارث بحث کنیم
چون یکی از اموری که به آن توجه میکنم و مشخصاً موجب غضبناک شدن شما شده است، عدم اجازه من به منحرف کردن موضوعی است که در حال جریان بود!
ـــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ
در پست دوم فرمودید: «جناب کرد گویا برای فرار دست آویز خوبی پیدا کرده اید!!» جواب: رجوع کنید به ابتدای پست من برای اینکه این نوع سفسطه را معرفی کردم! دست آویز فرار، برف انباری بی شمار از وبسایت های مختلف با استفاده از فناوری مبارک کپی پیست است!
اگر تنها در حد کپی پیست آن هم به این شکل طویل هستید، لطف کنید حوار را ترک کنید!! تا حداقل دیگران فکر نکنند که شیعیان تنها اهل کپی پیست هستند!!
فرمودید: «ارتزاق شما از سجودی است و بس !» جواب: من لینک جا هایی که از آن کپی پیست می کنید را می دهم، تحدی میکنم ثابت کنید که تنها یک خط از آقای سجودی یا سایر افراد کپی پیست کرده باشم!
فرمودید «از احادیث صحیح بخاری و مسلم فرار کردید!!» جواب: اگر در صحیحین دلیلی مبنی بر بخشیدن فدک به فاطمه رضی الله عنها توسط پیامبر صلی الله علیه وسلم بود (که نبود!) ارائه کنید خوشحال می شویم!
اما مطالب بی ربط، هرگز
فرمودید «از روایت صدوق که ان را طور دیگری بیان کردید و جواب گرفتید فرار کردید !» جواب: من روایت را همانگونه که بود آوردم! در ضمن روایت صدوق؟! منظورتان روایت کافی شریف است؟!
در ضمن فرار از جانب کسانی بود که گفتند فدک ارث نبوده است! حال بروید از فرار علمای خودتان عکس بگیرید (ترجیحاً اچ دی)
فرمودید «از مطلب تخصیص که عنوان کرده بودید و مچتان گرفته شد فرار میکنید !!» جواب: ای کاش! افراد کپی پیست های خود را می خواندند! گفتم که جمهور قائل به جواز تخصیص آیات با خبر واحد هستند! «يجوز تخصيص القرآن بخبر الواحد ، وقال به الأئمة الأربعة»بيان المختصر شرح مختصر ابن الحاجب (2/318)
فرمودید «از آیات قرآن و نظر علمای خودتان در مورد فدک و ارث فاطمه س فرار میکنید !!» جواب: خوب است که در مورد آیات قرآن و معنای ارث صحبت کردم! همچنین علمای خودتان میگویند که فدک ارث نبوده است!
اما امروز علامه نسخ ولصق: حضرت رضا –دام ظله- میفرماید که فدک ارث بوده است!!
سایت پرسمان دانشجوئی وهابیت: «فدک ارث نبود. مالی بود که پیامبر صلی الله علیه و آله در زمان حیاتشان به دخترشان بخشیدند.» www.vahabiat.porsemani.ir/content/ارث-فدک
فدک ارث نبوده است!! علمای شما میگویند که نحله است! حال این تناقض را اول حل کنید که بفهمیم امامیه بالاخره چه میگوید!
فرمودید: «بهتر نیست بدون علم اظهار نظر نکنی !که رسوایی در بر دارد !» جواب: خود گویی و خود خندی، عجب مرد هنرمندی!
با کپی پیست هایتان ثابت کردید که کلاً سواد ندارید!!
البته اهل جدل نیستم (بر خلاف شما)، اما وقتی سخن از برف می زنید، باید با بهمن رو به رو شوید!!
بهتر است کمی حیا پیشه کنید، و از سفسطه ها دوری کنید! زیرا حیا از ایمان است: «عن أبي عبد الله (عليه السلام) قال: الحياء من الايمان!»کافی شریف (2/106)
حیا پیشه کنید، و البته به قول استاد محراب: دقت کنید!!!!
سپس رفتید سر مسئلۀ ارث زید و کپی پیست های دیگری را بدون علم به انجام رساندید: «مصادر زیادی به این سخن نبی اکرم اشاره کرده اند که صرفاً به آدرس و متن آنها اشاره میکنیم...» جواب: من نگفتم این روایت در هیچ کتابی ذکر نشده است که این را کپی کرده اید!! (دقت کنید!!!!)
پاسخ شما را بسیار خوب دادم، و شما به جای رد استدلال من، دست به تکرار کردن سؤالتان زدید! (با چه رویی دم از علم می زنید؟!)
من از آیه قرآن پاسخ این روایت را دادم، و از تفسیر اهل سنت و شیعه نیز سند دادم! برای قلب های هدایت جو کافی بود، اما برای جوانک های کپی پیست جو، خیر. زیرا: ختم الله علی قلوبهم!
در ضمن از اینجا کپی پیست کرده بودید: http://islamtxtir.rozblog.com/post/344
اگر ردی بر پاسخی که دادم داشتید، خوشحال می شوم عنوان کنید. (منظورم این نیست مصادر بیشتری برای روایت بیاورید! دقت کنید!!!!)
ـــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ
آقای قانع هم الحمدلله جوابشان را گرفتند و قبول کردند که کثیر الحدیث بودن اصلاً دال بر وثاقت نمی شود!
والسلام علیکم ورحمة الله
یکی از سفسطه های جالب و مضحک، این است که فرد وضعیت خود را بطور دقیق به فرد مقابل نسبت میدهد.
مثلاً اگر خود از موضوع اصلی فرار کند، میگوید: فرار نکن!
اگر پاسخی نداشته باشد، میگوید: پاسخی نداری!!
و امثال اینها ...
آقای رضا فرمودند: «جناب کرد تحریف احادیث و تاریخ در بین شما ها چیز تازه ای نیست !و از بدو تولد اسلام ادامه داشته و خواهد داشت!» جواب: معنی تحریف را شما بلد نیستید، چون مطالب بعدی که از اینجا کپی پیست کرده اید اصلاً به من نسبت تحریف نمی داد:
ziafatiha.blogfa.com/post-151.aspx
الآن شاید مدیریت سایت شما را حذف کند، چون این کپی پیست های طویل بی ربط شما من را به یاد عملیات Ddos می اندازد.
والله سایت به زور باز شد، اضحک الله سنک
شما به من گفتید که فرار میکنم! اما فراری اصلی خود شما هستید که تنها حاشیه می روید! اینکه فاطمه گریه کرد و علی افسوس خورد و زید ناراحت شد و ... موضوع بحث ما نیست!
بلکه موضوع بحث ما غصب فدک بود که دوستان شما قبل از ورود شما اعلام کردند که فدک ارث نبوده است!!
اما شما اکنون از ارث صحبت میکنید!!
این همه تناقض را چگونه جمع می کنید؟!
خلاصۀ کپی پیست اول این بود: حدیث اهل سنت دلالت بر ارث نگذاشتن انبیاء دارد، اما حدیث شیعه دلالت نمی کند و پیامبران ارث می گذارند! جواب: پس آیا فدک طبق این قاعده به فاطمه رضی الله عنها می رسد؟ اگر اینگونه است، اعتراف کنید که نحله در کار نبوده، تا سر ارث بحث کنیم
چون یکی از اموری که به آن توجه میکنم و مشخصاً موجب غضبناک شدن شما شده است، عدم اجازه من به منحرف کردن موضوعی است که در حال جریان بود!
ـــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ
در پست دوم فرمودید: «جناب کرد گویا برای فرار دست آویز خوبی پیدا کرده اید!!» جواب: رجوع کنید به ابتدای پست من برای اینکه این نوع سفسطه را معرفی کردم! دست آویز فرار، برف انباری بی شمار از وبسایت های مختلف با استفاده از فناوری مبارک کپی پیست است!
اگر تنها در حد کپی پیست آن هم به این شکل طویل هستید، لطف کنید حوار را ترک کنید!! تا حداقل دیگران فکر نکنند که شیعیان تنها اهل کپی پیست هستند!!
فرمودید: «ارتزاق شما از سجودی است و بس !» جواب: من لینک جا هایی که از آن کپی پیست می کنید را می دهم، تحدی میکنم ثابت کنید که تنها یک خط از آقای سجودی یا سایر افراد کپی پیست کرده باشم!
فرمودید «از احادیث صحیح بخاری و مسلم فرار کردید!!» جواب: اگر در صحیحین دلیلی مبنی بر بخشیدن فدک به فاطمه رضی الله عنها توسط پیامبر صلی الله علیه وسلم بود (که نبود!) ارائه کنید خوشحال می شویم!
اما مطالب بی ربط، هرگز
فرمودید «از روایت صدوق که ان را طور دیگری بیان کردید و جواب گرفتید فرار کردید !» جواب: من روایت را همانگونه که بود آوردم! در ضمن روایت صدوق؟! منظورتان روایت کافی شریف است؟!
در ضمن فرار از جانب کسانی بود که گفتند فدک ارث نبوده است! حال بروید از فرار علمای خودتان عکس بگیرید (ترجیحاً اچ دی)
فرمودید «از مطلب تخصیص که عنوان کرده بودید و مچتان گرفته شد فرار میکنید !!» جواب: ای کاش! افراد کپی پیست های خود را می خواندند! گفتم که جمهور قائل به جواز تخصیص آیات با خبر واحد هستند! «يجوز تخصيص القرآن بخبر الواحد ، وقال به الأئمة الأربعة»بيان المختصر شرح مختصر ابن الحاجب (2/318)
فرمودید «از آیات قرآن و نظر علمای خودتان در مورد فدک و ارث فاطمه س فرار میکنید !!» جواب: خوب است که در مورد آیات قرآن و معنای ارث صحبت کردم! همچنین علمای خودتان میگویند که فدک ارث نبوده است!
اما امروز علامه نسخ ولصق: حضرت رضا –دام ظله- میفرماید که فدک ارث بوده است!!
سایت پرسمان دانشجوئی وهابیت: «فدک ارث نبود. مالی بود که پیامبر صلی الله علیه و آله در زمان حیاتشان به دخترشان بخشیدند.» www.vahabiat.porsemani.ir/content/ارث-فدک
فدک ارث نبوده است!! علمای شما میگویند که نحله است! حال این تناقض را اول حل کنید که بفهمیم امامیه بالاخره چه میگوید!
فرمودید: «بهتر نیست بدون علم اظهار نظر نکنی !که رسوایی در بر دارد !» جواب: خود گویی و خود خندی، عجب مرد هنرمندی!
با کپی پیست هایتان ثابت کردید که کلاً سواد ندارید!!
البته اهل جدل نیستم (بر خلاف شما)، اما وقتی سخن از برف می زنید، باید با بهمن رو به رو شوید!!
بهتر است کمی حیا پیشه کنید، و از سفسطه ها دوری کنید! زیرا حیا از ایمان است: «عن أبي عبد الله (عليه السلام) قال: الحياء من الايمان!»کافی شریف (2/106)
حیا پیشه کنید، و البته به قول استاد محراب: دقت کنید!!!!
سپس رفتید سر مسئلۀ ارث زید و کپی پیست های دیگری را بدون علم به انجام رساندید: «مصادر زیادی به این سخن نبی اکرم اشاره کرده اند که صرفاً به آدرس و متن آنها اشاره میکنیم...» جواب: من نگفتم این روایت در هیچ کتابی ذکر نشده است که این را کپی کرده اید!! (دقت کنید!!!!)
پاسخ شما را بسیار خوب دادم، و شما به جای رد استدلال من، دست به تکرار کردن سؤالتان زدید! (با چه رویی دم از علم می زنید؟!)
من از آیه قرآن پاسخ این روایت را دادم، و از تفسیر اهل سنت و شیعه نیز سند دادم! برای قلب های هدایت جو کافی بود، اما برای جوانک های کپی پیست جو، خیر. زیرا: ختم الله علی قلوبهم!
در ضمن از اینجا کپی پیست کرده بودید: http://islamtxtir.rozblog.com/post/344
اگر ردی بر پاسخی که دادم داشتید، خوشحال می شوم عنوان کنید. (منظورم این نیست مصادر بیشتری برای روایت بیاورید! دقت کنید!!!!)
ـــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ
آقای قانع هم الحمدلله جوابشان را گرفتند و قبول کردند که کثیر الحدیث بودن اصلاً دال بر وثاقت نمی شود!
والحمدلله ربّ السماوات والأرض
با سلام مثل اینکه بد جوری گیر کرده اید که پناه به یاوه گوی برده اید !! جواب سخنان آمده را بدهید و همانند بزرگانتان فرار نکنید !شما نگران اینکه مطالب از چه سایتی آمده و یا از چه کسی است نباشید !اینکه سخنان شما پر پر شد کافیست !! الانم بجای فرار کردن و پرت و پلا گفتن جوابگو باشید تمامی آنچه را که اینجا بیان میکنید همگی را اینجا جواب داده ایم !! نگران نباشید مطالب پیش پا افتاده شما سالهاست که جواب داده شده http://islamtxtir.rozblog.com/post/344
نگاه کن جناب کرد و از روایات آمده در صحیح ترین کتابتان حیا کنید و ببینید پیامبر ص در مورد فاطمه س چه گفته
صحيح البخاري - المناقب - مناقب قرابة رسول الله (ص) ومنقبة - رقم الحديث : ( 3437 ) [=Times New Roman] [=Times New Roman]- حدثنا : أبو الوليد ، حدثنا : إبن عيينة ، عن عمرو بن دينار ، عن إبن أبي مليكة ، عن المسور بن مخرمة أن رسول الله (ص) قال : فاطمة بضعة مني فمن أغضبها أغضبني.
صحيح البخاري - مناقب فاطمة (ع) - المناقب - رقم الحديث : ( 3483 )
- حدثنا : أبو الوليد ، حدثنا : إبن عيينة ، عن عمرو بن دينار ، عن إبن أبي مليكة ، عن المسور بن مخرمة (ر) : أن رسول الله (ص) قال : فاطمة بضعة مني فمن أغضبها أغضبني.
صحيح مسلم - فضائل الصحابة - فضائل فاطمة بنت النبي (ع) - رقم الحديث : ( 4482 ) - حدثنا : أحمد بن عبد الله بن يونس وقتيبة بن سعيد كلاهما ، عن الليث بن سعد قال إبن يونس ، حدثنا : ليث ، حدثنا : عبد الله بن عبيد الله بن أبي مليكة القرشي التيمي ، أن المسور بن مخرمة حدثه أنه سمع رسول الله (ص) على المنبر وهو يقول : إن بني هشام بن المغيرة إستأذنوني أن ينكحوا إبنتهم علي بن أبي طالب فلا إذن لهم ثم لا إذن لهم ثم لا إذن لهم إلاّّ أن يحب إبن أبي طالب أن يطلق إبنتي وينكح إبنتهم فإنما إبنتي بضعة مني يريبني ما رابها ويؤذيني ما آذاها.
صحيح مسلم - فضائل الصحابة - فضائل فاطمة بنت النبي (ع) - رقم الحديث : ( 4483 )
- حدثني : أبو معمر إسماعيل بن إبراهيم الهذلي ، حدثنا : سفيان ، عن عمرو ، عن إبن أبي مليكة ، عن المسور بن مخرمة قال : قال رسول الله (ص) : إنما فاطمة بضعة مني يؤذيني ما آذاها.
مسند أحمد- مسند المدنيين - حديث عبدالله بن الزبير - رقم الحديث : ( 15539 )
15869 - حدثنا : إسماعيل بن إبراهيم ، قال : ، أخبرنا : أيوب ، عن عبد الله بن أبي مليكة ، عن عبد الله بن الزبير ، أن علياً ذكر إبنة أبي جهل ، فبلغ النبي (ص) ، فقال : إنها فاطمة بضعة مني ، يؤذيني ما آذاها ، وينصبني ما إنصبها ، حدثنا : محمد بن جعفر ، حدثنا : شعبة ، عن سلمة بن كهيل ، قال : سمعت أبا الحكم ، قال : سألت عبد الله بن الزبير ، عن الجر والدباء.
صحيح الترمذي - المناقب ، عن رسول الله - ماجاء في فضل فاطمة (ر) - رقم الحديث : ( 3802 ) - حدثنا : قتيبة ، حدثنا : الليث ، عن إبن أبي مليكة ، عن المسور بن مخرمة قال : سمعت النبي (ص) يقول وهو على المنبر : إن بني هشام بن المغيرة إستأذنوني في أن ينكحوا إبنتهم علي بن أبي طالب فلا إذن ثم لا إذن ثم لا إذن ألا إن يريد إبن أبي طالب أن يطلق إبنتي وينكح إبنتهم فإنها بضعة مني يريبني ما رابها ويؤذيني ما آذاها ، قال أبو عيسى : هذا حديث حسن صحيح وقد رواه عمرو بن دينار ، عن إبن أبي مليكة ، عن المسور بن مخرمة نحو هذا.
[=Times New Roman]مستدرك الحاكم - كتاب معرفة الصحابة (ر) - ومن مناقب أهل رسول الله (ص) - رقم الحديث : ( 4713 )
[=Times New Roman]4696 - أخبرنا : أحمد بن جعفر القطيعي ، ثنا : عبد الله بن أحمد بن حنبل ، حدثني : أبي ، ثنا : تليد بن سليمان ، ثنا : أبو الجحاف ، عن أبي حازم ، عن أبي هريرة (ر) قال : نظر النبي (ص) إلى علي وفاطمة والحسن والحسين ، فقال : أنا حرب لمن حاربكم وسلم لمن سالمكم ، هذا حديث حسن ، من حديث أبي عبد الله أحمد بن حنبل ، عن تليد بن سليمان فإني لم أجد له رواية غيرها ، و له شاهد ، عن زيد بن أرقم.
الطبراني- المعجم الكبير - الجزء : ( 1 ) - رقم الصفحة : ( 108 )
180 - حدثنا : محمد بن عبد الله الحضرمي ، حدثنا : عبد الله بن محمد بن سالم القزاز ، حدثنا : حسين بن زيد بن علي ، عن علي بن عمر بن علي ، عن جعفر بن محمد ، عن أبيه ، عن علي بن الحسين ، عن الحسين بن علي (ر) ، عن علي (ر) ، قال : قال رسول الله (ص) لفاطمة (ر) : إن الله يغضب لغضبك ، ويرضى لرضاك.
إبن حجر - فتح الباري - الجزء : ( 7 ) - رقم الصفحة : ( 82 )
[ النص طويل لذا إستقطع منه موضع الشاهد ]
- قوله فمن أغضبها أغضبني : إستدل به السهيلي على أن من سبها فإنه يكفر وتوجيهه أنها تغضب ممن سبها وقد سوى بين غضبها وغضبه ومن أغضبه (ص) يكفر.
چه کسانی موجب آزار و اذیت فاطمه س شدند ؟؟؟ فاطمه س از چه کسانی ناراضی بود ؟و تا لحظه شهادت با آنها سخن نگفت ؟دلیلش چه بود ؟ چرا وصیت کرد که شبانه دفن شود و ظالمین حضور نداشته باشند ؟
و صرف نظر از اینکه حسبنا کتاب الله بهتر از حسبنا خطبة فاطمه رضی الله عنهاست! (خوب است به این ایراد بگیرم؟ :ok:) اما!سند این خطبه کجاست؟! نکند که سند آن هم تنها نزد شما به ثبوت می رسد؟
اگر اینگونه باشد پس این خطبه برای ما ارزشی ندارد.
حسبنا الله ونعم الوکیل
موفق باشید... :Gol:
با سلام بله دیده ایم چگونه شما به قرآن استناد میکنید که سر از سقیفه در میاورید وقضیه قرطاس و به شهادت رساندن بي بي مظلومه فاطمه زهرا (س) و بدعتها و ......و......و...ظلم به خاندان پیامبرص یکی دو تا نیست آقای کرد !! اما در مورد اسناد خطبه فدکیه !
منابع خطبه
[=WebRoya]گزارشهای تاریخی حاکی از آن است که این خطبه در منابع مربوط به نیمه دوم قرن دوم هجری آمده است. لوط بن یحیی، معروف به أبو مخنف أزدی(م 157 ه)، کتابی مستقل به نام خطبة الزهرأ(ع) داشته که البته این کتاب از بین رفته است.3 همچنین ابوالفرج اصفهانی، از محدثان و مورخان مشهور قرن چهارم هجری، نیز کتابی تحت عنوان کلام فاطمة فی فدک داشته که آن هم چون دیگر آثار مربوط به این واقعه از میان رفته است.4 همچنین احمد بن عبدالواحد بن احمد البزّاز، معروف به ابن عبدون (330 423ه)، از مشایخ مرحوم نجاشی و شیخ طوسی، کتابی به نام تفسیر خطبة فاطمة الزهرأ داشته است.5[=WebRoya]علاوه بر این سه کتاب مستقل که پیرامون این خطبه به رشته تحریر درآمده و گزارشهای آن به ما رسیده است، بسیاری از محدثان و مورخان اسلامی، تمامی خطبه یا بخشی از آن را، با ذکر سلسله اسناد و رجال آن یا بدون اسناد، در کتب خود آورده اند و برخی دیگر نیز اشاره ای به وجود این خطبه نموده اند. [=WebRoya]ما در این بخش به منابع مکتوبی که هم اکنون در دسترس است و خطبه حضرت در آن وجود دارد، به ترتیب زمانی حیات موءلفان، اشاره می کنیم.
این منابع عبارتند از:[=WebRoya]
1 بلاغات النسأ، تألیف أحمد بن طیفور
[=WebRoya]أبوالفضل أحمد بن أبی طاهر، معروف به ابن طیفور، در سال 204 هجری در بغداد متولد شد و به سال 280 هجری در شام بدرود حیات گفت. تألیف حدود پنجاه کتاب را به او نسبت داده اند. اثر مشهور او تاریخ بغداد و اثر دیگر او المنثور و المنظوم است.6 ابن طیفور این کتاب را در چهارده جزء تألیف نمود که تنها دو جزء یازدهم و دوازدهم آن باقی مانده و بقیه اجزای آن مفقود گردیده است. بخشی از جزء یازدهم کتاب فوق، به نام بلاغات النسأ هم اکنون در دسترس است.[=WebRoya]این کتاب که اکنون به صورت مستقل تحت همین عنوان چاپ شده است، حاوی سخنان برخی از زنان اندیشمند و خطبای عرب زبان است. ابن طیفور خطبه حضرت فاطمه (ع) را پس از سخنان عایشه، همسر پیامبر(ص)، ذکر کرده است.7 این کتاب از قدیمی ترین منابع مکتوبی است که خطبه حضرت با سلسله اسناد در آن موجود است و هم اکنون در دسترس ما قرار دارد.
2 مختصر بصائر الدرجات، تألیف حسن بن سلیمان حلّی
[=WebRoya]سعد بن عبدالله اشعری قمی از علمای بزرگ و از محدثان جلیل القدر شیعه (م 300 ه)، کتابی به نام بصائر الدرجات را تألیف نمود.8 این کتاب که حاوی احادیث اعتقادی و تاریخی در اثبات عقاید شیعه بود، تا قرن هشتم هجری در دست علمای شیعه بوده و بنا به نقل مرحوم مجلسی از کتب مورد اعتماد نزد آنان به شمار می آمده است.9[=WebRoya]حسن بن سلیمان حلّی که او نیز از علمای شیعه در قرن هشتم بود، بخشی از احادیث کتاب بصائر الدرجات را گزینش کرد و ضمن اضافه نمودن برخی احادیث دیگر به این مجموعه، آن را مختصر بصائر الدرجات نامید. مرحوم حسن بن سلیمان، در ضمن ذکر حدیث مفصلی از امام صادق(ع)، به گونه ای مختصر و گذرا و بدون ذکر اصل خطبه، اشاره ای به محتوای آن نموده است.10
3 السقیفة و فدک، تألیف أحمد بن عبدالعزیز جوهری
[=WebRoya]أحمد بن عبدالعزیز از محدّثان اهل سنت در قرن دوم هجری است. او مورخ و ادیب و شاعر توانایی بود و در علم حدیث نیز تبحر داشت و از جمله محدثان مشهور آن عصر به شمار می آمد. کتاب السقیفة و فدک و اخبار الشعرأ از جمله تألیفات اوست. جوهری در سال 323 ه در بصره بدرود حیات گفت.11[=WebRoya]کتاب السقیفة و فدک چنان که از نام آن پیداست، حاوی مطالبی درباره دو واقعه مهم تاریخی صدر اسلام است. این کتاب اکنون موجود نیست، اما ابن ابی الحدید معتزلی در کتاب گرانسنگ خود به نام شرح نهج البلاغه، بخشهایی از این کتاب را نقل نموده است. کتابی که اکنون به نام السقیفه و فدک، از احمد بن عبدالعزیز جوهری، وجود دارد، در اصل مطالب جمع آوری شده از شرح نهج البلاغه ابن ابی الحدید است. جوهری بخشهایی از خطبه حضرت را به دو طریق با ذکر سلسله اسناد آورده است.12
4مقاتل الطالبیین، تألیف أبوالفرج اصفهانی
[=WebRoya]گذشت که علی بن الحسین، معروف به ابوالفرج اصفهانی، متوفای 356ه ، کتابی مستقل پیرامون خطبه حضرت نگاشته که حوادث روزگار آن را از بین برده است.13[=WebRoya]ابوالفرج در سال 284ه در اصفهان زاده شد. او پس از طی مراحل مقدماتی در علوم مختلف چون تاریخ، ادب، شعر، حدیث، و... ، شهرت یافت. ابوالفرج دارای آثار و تألیفات بی شماری است که مشهورترین آنها کتاب حجیم و دایرة المعارف گونه الاغانی است که از شهرت بسزایی برخوردار است.14[=WebRoya]از دیگر آثار او کتاب ذی قیمت مقاتل الطالبیین است. او در این کتاب به ذکر زندگینامه فرزندان عبدالمطلب و شهدای طالبی از عصر نبوت تا زمان حیات خود پرداخته است.15 ابوالفرج در این کتاب اشاره ای به صدور این خطبه نموده و در شرح حال زینب کبری(س) نوشته است:[=WebRoya]والعَقیلة هی الّتی روی ابن عباس عنها کلام فاطمة فی فدک، فقال: حدثتنی عقیلتنا زینب بنت علی(ع).16
5 شرح الأخبار فی فضائل الأئمة الأطهار، تألیف نعمان بن محمد
[=WebRoya]این کتاب توسط نعمان بن محمد، معروف به قاضی نعمان مغربی، متوفای 363ه و از علمای شیعی اسماعیلی، نگاشته شده است. موضوع کتاب بیان احادیث در فضایل و مناقب ائمه اهل البیت(ع) است.17 قاضی نعمان، بخشی از خطبه حضرت زهرا را بدون ذکر سند، به صورت مرسل از عبدالله بن سلام از فاطمه زهرا نقل نموده است.186 من لا یحضره الفقیه، تألیف شیخ صدوق (ره)
[=WebRoya]محمد بن الحسین، معروف به شیخ صدوق در سال 381ه وفات یافت.19 مرحوم صدوق یکی از علمای طراز اول جهان تشیع و یکی از ارکان مهم مذهب شیعه است. کتاب من لا یحضره الفقیه که یکی از چهار منبع اصلی حدیث نزد شیعه امامیه به شمار می رود، از تألیفات اوست.[=WebRoya]شیخ صدوق در این کتاب بخشی از خطبه فدک را از حضرت زینب نقل نموده و در آخر نوشته است:[=WebRoya]و الخطبة طویلة أخذنا منها موضعَ الحاجة.20
7علل الشرائع، تألیف مرحوم صدوق(ره)
[=WebRoya]مرحوم صدوق در حوزه تألیف و تصنیف یکی از پرکارترین عالمان شیعه است. کتاب علل الشرائع که از زاویه فلسفؤ احکام به احادیث نظر افکنده است، از جمله مصنفات او به شمار می رود. شیخ در این کتاب، آن مقدار از خطبه را که در کتاب من لا یحضر آورده بود، با دو سند مختلف دیگر ذکر کرده است.21
8المناقب، تألیف احمد بن موسی بن مَردُویَه اصفهانی، متوفای 410 ه
[=WebRoya]این کتاب هم اکنون مفقود است. اسعد بن شقروه، متوفای 635 ه ، در کتاب خود به نام الفائق، خطبه حضرت را از این کتاب نقل نموده است. اکنون کتاب فوق الذکر نیز وجود ندارد، اما سید بن طاووس در کتاب الطرائف، خطبه فدک را از کتاب الفائق نقل نموده است.22 بنابراین، کتابی که هم اکنون تحت عنوان المناقب ابن مردویه منتشر شده است، در حقیقت احادیثی است که مرحوم سید بن طاووس در کتاب الطرائف خود از کتاب الفائق، از کتاب المناقب نقل نموده است.
9 نثر الدرر، تألیف منصور بن حسین رازی
[=WebRoya]منصور بن حسین رازی، معروف به ابو سعد آبیِ وزیر، یکی از علمای شیعی مذهب و از اهالی ری بود. او از ادبا و دانشمندان قرن پنجم هجری است که مدتی وزارت مجد الدوله رستم بن فخرالدوله را عهده دار بود.23[=WebRoya]از مصنفات او کتاب هفت جلدی نثر الدرر است که البته به نام نثر الدر چاپ شده و معروف است. نزهة الأدیب و التاریخ از دیگر آثار او به شمار می رود.[=WebRoya]کتاب نثر الدرر حاوی بخش زیادی از خطبه حضرت است، که متأسفانه بدون ذکر سند آمده است.24
10الشافی فی الإمامة، تألیف مرحوم سید مرتضی
[=WebRoya]علی بن الحسین موسوی، معروف به سید مرتضی، یکی از ارجمندترین و بزرگ ترین مصنفان و از قدمای دانشمندان شیعه امامیه به شمار می رود. او در موضوعات مختلف از قبیل فقه، حدیث، اصول فقه و تاریخ، صاحب تألیف و تصنیف است.25[=WebRoya]کتاب الشافی فی الإمامة چنان که از نام آن پیداست، در بیان احادیث مربوط به مسئله امامت و از جمله تألیفات هم این دانشمند شیعه به شمار می آید. مرحوم سید مرتضی بخشی از خطبه فدک را به سه طریق از استادش ابوعبداللّه مرزبانی نقل نموده است.26
11دلائل الامامة، تألیف محمد بن جریر طبری
[=WebRoya]باید توجه داشت که علی رغم تشابه اسمی و اشتراک در آبا و اجداد و حتی اشتراک در کنیه، این محمد بن جریر، غیر از محمد بن جریر مشهور، صاحب تفسیر و تاریخ، است. همچنین این شخص، کسی غیر از محمد بن جریر شیعی، صاحب کتاب المُسْتَرشَدُ فی الإمامة است. این شخص معروف به طبری صغیر در مقابل طبری کبیر است که به صاحب تفسیر و تاریخ اطلاق می شود. او از علمای قرن پنجم هجری به شمار می آید.27[=WebRoya]مفصل ترین متن موجود و متنی که بیشتر علمای متأخر و معاصران از آن بهره جسته اند، متن خطبه حضرت در این کتاب است. مرحوم طبری این خطبه را به نُه طریق مختلف با ذکر سلسله اسناد آن آورده است.28
12مقتل الحسین(ع)، تألیف موفق بن احمد مکی
[=WebRoya]موفق بن احمد، مشهور به خطیب خوارزمی، متوفای 568ه است. او در این کتاب بخشی از خطبه را به نقل از عایشه ذکر کرده است.29
13الاحتجاج، تألیف أبو منصور طبرسی
[=WebRoya]أحمد بن علی بن ابی طالب، مشهور به ابو منصور طبرسی، یکی از علمای شیعه و از محدثان و موءلفان قرن پنجم و اوایل قرن ششم هجری است. کتاب الاحتجاج که مشتمل است بر احتجاجات پیامبر(ص) و ائمه (ع) و بعضی از صحابه و برخی از علمای اسلام با مخالفین خود، یکی از تألیفات اوست.30 متاسفانه احادیث این کتاب به غیر از آنچه از تفسیر منسوب به امام عسکری(ع) نقل شده، به صورت مرسل و بدون سند است. مرحوم طبرسی این خطبه را به صورت مشروح از عبدالله بن حسن نقل نموده است.31
14منال الطالب فی شرح طَوال الغرائب، تألیف مبارک بن محمد الجزری
[=WebRoya]این دانشمند به ابن اثیر معروف است و به سال 606 هجری وفات یافته است. ابن اثیر در این کتاب، خطبه حضرت را مفصل و با شرح لغات آن، در فصل احادیث الصّحابیات، به صورت مرسل از زینب کبری، دختر امیر مومنان (ع)، نقل نموده است.32
15تذکرة الخواص من الأمّة فی ذکر مناقب الأئمة، تألیف سبط ابن الجوزی
[=WebRoya]ابو مظفر یوسف بن قُزُغْلی بن عبدالله، معروف به سبط ابن جُوزی حنفی، این کتاب را در خصوص ذکر مناقب و فضایل ائمه اهل البیت به رشته تحریر درآورده است. ابن جوزی بخش مختصری از خطبه فدک را به صورت مرسل از شعبی نقل نموده است.33 وی در سال 654ه بدرود حیات گفته است.
16 شرح نهج البلاغه، تألیف ابن ابی الحدید معتزلی
[=WebRoya]این کتاب که یک دوره کامل تفسیر و شرح سخنان امام علی(ع) در نهج البلاغه است، از شروح معتبر و قابل استفاده به شمار می رود و حاوی اطلاعات تاریخی مفیدی است. ابن ابی الحدید این خطبه را از کتاب السقیفة و فدک جوهری نقل نموده است.34
17شرح نهج البلاغه، اثر علی بن میثم بحرانی
[=WebRoya]ابن میثم بحرانی، متوفای 679 ه، بخش کوتاهی از خطبه را بدون ذکر سند آورده است.35
18کشف الغُمّة فی معرفة الأئمة، اثر علی بن عیسی إربلی
[=WebRoya]علامه ابوالحسن علی بن عیسی بن ابوالفتح اربلی، از علمای شیعه امامیه به شمار می رود. او این خطبه را از کتاب السقیفة و فدک جوهری نقل نموده است.36
[=WebRoya]موءلف در این اثر نامه ها و رساله های ائمه را جمع آوری نموده است. علم الهدی بخشی از خطبه را بدون ذکر سند آورده است.37[=WebRoya]جدا از مصادر و منابع فوق، عده ای دیگر از علمای ادب و حدیث در ضمن شرح لغات به صدور این خطبه از حضرت اشاره نموده اند. این افراد عبارتند از:[=WebRoya]1 خلیل بن احمد الفراهیدی، متوفای 175 هجری ق. او در کتاب العین می نویسد:[=WebRoya]و فی الحدیث: جائت فاطمة إلی أبی بکر فی لَمیمةٍ من حفدها و نسأ قومها.38[=WebRoya]2 جارالله محمد بن عمر الزمخشری، متوفای 538 هجری ق، در کتاب الفائق در مادّه «اللّمّة» می نویسد:[=WebRoya]و فی حدیث فاطمة إنها خرجت فی لَمّةٍ من نسائها تتوطَّأ ذیلها حتی دخلت علی أبی بکر.39[=WebRoya]3 ابوالفرج عبدالرحمان بن علی بن الجوزی، متوفای 597 هجری ق، در کتاب غریب الحدیث نوشته است:[=WebRoya]و فی الحدیث: أن فاطمة خرجت فی لَمّةٍ من نسائها إلی أبی بکر فعاتبته، ای فی جماعة، و قیل من الثلاث إلی العشر.40[=WebRoya]4 مبارک بن محمد جزری، معروف به ابن أثیر، متوفای 56 هجری، در کتاب النهایة فی غریب الحدیث به شرح لغات و اصطلاحات برخی از احادیث پرداخته، و به این مناسبت در مادّه «لمّة» به بخش کوتاهی از خطبه اشاره نموده است.41[=WebRoya]5 ابوالفضل جمال الدین بن منظور، متوفای 711 هجری ق، در کتاب لسان العرب به این خطبه اشاره کرده است.42[=WebRoya]از میان این مصادر، برخی از منابع دست اول و بخشی نیز از منابع متأخر و دست دوم به شمار می روند. در میان موءلفان فوق الذکر، ده نفر شیعه و دوازده نفر از اهل سنت اند. [=WebRoya]قدیمی ترین کتابی که خطبه در آن آمده، کتاب بلاغات النسأ ابن ابی طیفور است.[=WebRoya]
ب: اسناد خطبه
[=WebRoya]اسناد و رجال این خطبه در منابع مزبور عبارتند از:[=WebRoya]
سند اول:
[=WebRoya]قال احمد بن طیفور:[=WebRoya]حدّثنی جعفر بن محمد رجل من دیار مصر لقیته بالرافقه، قال: حدّثنی أبی، قال: اخبرنا موسی بن عیسی، قال: اخبرنا عبداللّه بن یونس، قال: اخبرنا جعفر الاحمر، عن زید بن علی رحمة اللّه علیه، عن عمته زینب بنت الحسین(ع) قالت: ... .
سند دوم:
[=WebRoya]قال احمد بن طیفور:[=WebRoya]ذکرت لابی الحسین زید بن علی بن الحسین بن علی بن أبی طالب (صلوات اللّه علیهم) کلام فاطمة... فقال لی:... رواه مشایخ الشیعة و تدارسوه بینهم، و قد حدّث به الحسن بن علوان، عن عطیة العوفی، انه سمع عبداللّه بن الحسن یذکره عن أبیه... .
سند سوم:
[=WebRoya]قال احمد بن طیفور:[=WebRoya]ذکرت لأبی الحسین زید بن علی بن الحسین (بن زید بن علی بن الحسین) بن علی بن أبی طالب، کلام فاطمة عند منع أبی بکر إیّاها فدک... فقال لی: رأیت آل أبی طالب یروونه عن أبائهم و یُعلّمونه ابنائهم، و قد حدّثنیه أبی، عن جدی یبلغ عن فاطمة هذه الحکایة.
سند چهارم:
[=WebRoya]قال ابن أبی الحدید:[=WebRoya]قال أبوبکر: حدّثنی محمد بن زکریا، قال: حدّثنی جعفر بن محمد بن عَمارة الکندی، قال: حدثنی أبی، عن الحسین بن صالح بن حیّ، قال: حدثنی رجلان من بنی هاشم، عن زینب بنت علی بن أبی طالب(ع)... .
سند پنجم:
[=WebRoya]قال ابن أبی الحدید:[=WebRoya]قال أبو بکر: و حدثنی احمد بن محمد بن یزید، عن عبدالله بن محمد بن سلیمان، عن ابیه، عن عبدالله بن الحسن بن الحسن، قالوا جمیعاً: ... .
سند ششم:
[=WebRoya]قال ابن أبی الحدید:[=WebRoya]قال أبوبکر: و حدثنی عثمان بن عمران العجیفی، عن نائل بن نجیح، عن عمرو بن شمر، عن جابر الجعفی، عن أبی جعفر محمد بن علی (ع)... .
سند هفتم:
[=WebRoya]قال ابن أبی الحدید:[=WebRoya]قال أبوبکر: حدثنی محمد بن زکریا، قال: حدثنی جعفر بن محمد بن عماره، قال: حدثنی أبی، عن الحسین بن صالح بن حیّ، قال: قال جعفر بن محمد بن علی بن الحسین، عن أبیه(ع)... .
سند هشتم:
[=WebRoya]قال أبو جعفر الصدوق:[=WebRoya]روی عن اسماعیل بن مهران، عن احمد بن محمد بن جابر، عن زینب بنت علی(ع)، قالت: ... .
سند نهم:
[=WebRoya]قال أبو جعفر الصدوق:[=WebRoya]أخبرنی علی بن حاتم، قال: حدثنا محمد بن اسلم، قال: حدثنی عبدالجلیل الباقلانی، قال: حدثنی الحسن بن موسی الخشّاب، حدثنی عبداللّه بن محمد العلوی، عن رجال من أهل بیته، عن زینب بنت علی(ع)، عن فاطمه(ع)... .
سند دهم:
[=WebRoya]قال أبو جعفر الصدوق:[=WebRoya]و اخبرنی علی بن حاتم ایضاً، قال: حدّثنی محمد بن ابی عمیر، قال: حدثنی محمّد بن عمارة، قال: حدثنی محمد بن ابراهیم المصری، قال: حدثنی هارون بن یحیی الناشب، قال: حدثنا عبیداللّه بن موسی العبسی، عن عبیداللّه بن موسی العمری، عن حفص الاحمر، عن زید بن علی، عن عمته زینب بنت علی، عن فاطمه(ع)... .
سند یازدهم:
[=WebRoya]قال السید بن طاووس:[=WebRoya]ما ذکره الشیخ اسعد بن سقروه، فی کتاب الفائق عن الاربعین، عن الشیخ المعظم عندهم الحافظ الثقة بینهم، ابوبکر احمد بن موسی بن مردویه اصفهانی، فی کتاب المناقب، قال: اخبرنا اسحاق بن عبداللّه بن ابراهیم، قال: حدثنا احمد بن عبید بن ناصح النحوی، قال: حدثنا الزیادی محمد بن زیاد، قال: حدثنا شرقی بن قطامی، عن صالح بن کیسان، عن الزهری، عن عروه، عن عائشه إنها قالت:... .
سند دوازدهم:
[=WebRoya]قال السید المرتضی:[=WebRoya]اخبرنا ابو عبدالله محمد بن عمران المرزبانی، قال: حدثنی محمد بن احمد الکاتب، حدثنا احمد بن عبید بن ناصح النحوی، قال: حدثنا الزیادی، قال: حدثنا الشرقی بن القطامی، عن محمد بن اسحاق، قال: حدثنا صالح بن کیسان، عن عروه، عن عائشه، قالت:... .
سند سیزدهم:
[=WebRoya]قال السید المرتضی:[=WebRoya]و اخبرنا ابو عبداللّه المرزبانی، قال: حدثنی علی بن هارون، قال: اخبرنی عبداللّه بن احمد بن ابی طاهر، عن ابیه، قال: ذکرت لابی الحسین زید بن (علی بن الحسین بن زید بن) علی بن الحسین بن زید بن علی کلام فاطمه... و قد حدث به الحسین بن علوان، عن عطیه العوفی، انه سمع عبداللّه بن الحسن یذکر عن أبیه هذا.
سند چهاردهم:
[=WebRoya]قال السید المرتضی:[=WebRoya]قال المرزبانی: و حدثنا ابوبکر احمد بن محمد المکی، قال: حدثنا ابوالعینأ محمد بن القاسم السیمامی قال: حدثنا ابن عائشة... .
سند پانزدهم:
[=WebRoya]قال الخطیب الخوارزمی:[=WebRoya]و بهذا الاسناد [و الاسناد هکذا: اخبرنی شهاب الاسلام ابوالنجیب سعد بن عبداللّه الهمدانی فیما کتب إلیّ من همدان اخبرنی الحافظ سلیمان بن ابراهیم فیما کتب إلیّ من اصبهان سنه ثمان و ثمانین و اربعمائه ] عن الحافظ ابی بکر هذا، اخبرنا عبداللّه بن اسحاق، اخبرنا محمد بن زیاد، اخبرنا شرقی بن قطامی، عن صالح بن کیسان، عن الزهری، عن عروة، عن عائشة، آنهاقالت:... .
سند شانزدهم:
[=WebRoya]قال أبو جعفر الطبری:[=WebRoya]حدثنی ابوالمفضل محمد بن عبداللّه، قال: حدثنا ابوالعباس احمد بن محمد بن سعید الهمدانی، قال: حدثنا احمد بن محمد بن عثمان بن سعید الهمدانی، قال: احمد بن محمد بن عثمان بن سعید الزیات، قال: حدثنا محمد بن الحسین القصبانی، قال: حدثنا احمد بن محمد بن ابی نصر البزنطی السکونی، عن ابان بن عثمان الاحمر، عن عکرمة، عن ابن عباس، قال:... .
سند هفدهم:
[=WebRoya]قال أبوجعفر الطبری:[=WebRoya]حدثنی القاضی ابواسحاق ابراهیم بن مخلد، قال: حدثتنی ام الفضل خدیجه بنت محمد بن احمد بن ابی الثلج، قالت: حدثنا العباس بن بکار، قال: حدثنا حرب بن میمون، عن زید بن علی، عن آبائه(ع) قالوا....
سند هجدهم:
[=WebRoya]قال أبو جعفر الطبری:[=WebRoya]اخبرنی ابوالحسین محمد بن هارون بن موسی التّلعَکبری، قال: حدثنا ابی، قال ابوالعباس احمد بن محمد بن سعید الهمدانی، قال: حدثنی محمد بن المفضل بن ابراهیم بن المفضل بن ابراهیم بن المفضل بن قیس الاشعری، قال: حدثنا علی بن حسان، عن عمه عبدالرحمان بن کثیر، عن ابی عبداللّه جعفر بن محمد (ع) عن ابیه، عن جده علی بن الحسین(ع)، عن عمته زینب بنت امیرالموءمنین علی بن ابی طالب(ع)، قالت: ....
سند نوزدهم:
[=WebRoya]قال أبو جعفر الطبری:[=WebRoya]قال ابوالعباس: حدثنا محمد بن المفضل بن ابراهیم الاشعری، قال: حدثنی ابی، قال: حدثنا احمد بن محمد بن عمرو بن عثمان الجعفی، قال: حدثنی ابی، عن جعفر بن محمد، عن ابیه، عن جده علی بن الحسین، عن عمته زینب بنت امیرالموءمنین علی بن ابی طالب (ع)... .
سند بیستم:
[=WebRoya]قال أبو جعفر الطبری:[=WebRoya]حدثنی القاضی ابو اسحاق ابراهیم بن مخلد بن جعفر (بن مخلد) بن سهل بن حمران الدقاق، قال: حدثنی ام الفضل خدیجة بنت محمد بن احمد بن ابی الثلج، قالت: حدثنا ابو عبداللّه محمد بن احمد الصفوانی، قال: حدثنا ابو احمد عبدالعزیز بن یحیی الجلودی البصری، قال: حدثنا محمد بن زکریا، قال: حدثنا جعفر (بن محمد) بن عماره الکندی، قال: حدثنی ابی، عن الحسن بن صالح بن حی قال: و مارات عینای مثله حدثنی رجلان من بنی هاشم، عن زینب بنت علی (ع) قالت: ... .
سند بیست و یکم:
[=WebRoya]قال أبوجعفر الطبری:[=WebRoya]حدثنی أبو اسحاق ابراهیم بن مخلد، قال: حدثتنی ام الفضل خدیجه بنت محمد، قالت: قال الصفوانی: حدثنی محمد بن محمد بن یزید مولی بنی هاشم، قال: حدثنی عبداللّه بن محمد بن سلیمان، عن عبداللّه بن الحسن بن الحسن، عن جماعة من اهله... .
سند بیست و دوم:
[=WebRoya]قال أبو جعفر الطبری:[=WebRoya]حدثنی ابو اسحاق ابراهیم بن مخلد، قال: حدثتنی ام الفضل خدیجة بنت محمد قالت: قال الصفوانی: حدثنی ابی، عن عثمان، قال: حدثنا نائل بن نجیع، عن عمرو بن شمر، عن جابر الجعفی، عن ابی جعفر محمد بن علی الباقر(ع)... .
سند بیست و سوم:
[=WebRoya]قال أبو جعفر الطبری:[=WebRoya]حدثنی القاضی ابو اسحاق ابراهیم بن مخلد بن جعفر بن حمران الدقاق، قال: حدثتنی ام الفضل خدیجة بنت محمد بن احمد بن ابی الثلج، قالت: حدثنا ابو عبداللّه محمد بن احمد الصفوانی، قال: حدثنا ابن عائشة....
سند بیست و چهارم:
[=WebRoya]قال أبو جعفر الطبری:[=WebRoya]حدثنی القاضی ابو اسحاق ابراهیم بن مخلد بن جعفر بن سهل بن حمران الدقاق، قال: حدثتنی ام الفضل خدیجة بنت محمد بن احمد بن ابی الثلج، قالت: حدثنا ابو عبداللّه محمد بن احمد الصفوانی، قال: حدثنا عبداللّه بن الضحاک، قال: حدثنا هشام بن محمد، عن ابیه... .
سند بیست و پنجم:
[=WebRoya]قال أبو جعفر الطبری:[=WebRoya]حدثنی القاضی ابو اسحاق ابراهیم بن مخلد بن جعفر بن سهل بن حمران الدقاق، قال: حدثتنی ام الفضل خدیجة بنت محمد بن احمد بن ابی الثلج، قالت: حدثنا ابو عبداللّه محمد بن احمد الصِفوانی، قال: حدثنا عبداللّه بن الضحاک، قال: حدثنا هشام بن محمد، عن عوانة... .
ج: طبقات راویان خطبه
[=WebRoya]خطبه فدک توسط 92 راوی با 25 طریق مختلف نقل شده است. راویان این خطبه در یازده طبقه جای دارند. اسامی و طبقات آنها به شرح زیر است:
طبقه اوّل:
[=WebRoya]1 حسین بن علی بن ابی طالب علیه السلام (م 60 ه)[=WebRoya]2 زینب بنت علی بن ابی طالب علیه السلام (م 62ه)[=WebRoya]3 عبدالله بن عباس (م 68 ه)[=WebRoya]4 عائشة بنت ابی بکر (م 58 ه)
طبقه دوم:
[=WebRoya]1 علی بن حسین مشهور به زین العابدین و امام العارفین علیه السلام (م 95 ه)[=WebRoya]2 حسن بن حسن بن علی، از فرزندان امام حسن مجتبی و یکی از بزرگان طالبین در زمان خود (م 97ه)[=WebRoya]3 زینبت بنت الحسین (ع)، همسر حسن بن حسن[=WebRoya]4 عکرمة بن عبدالله بن موسی بن عباس (م 104ه)[=WebRoya]5 عروة بن زبیر بن عوام (م 93 ه)
طبقه سوم:
[=WebRoya]1 امام محمدباقر علیه السلام (م 114 ه)[=WebRoya]2 جابر بن یزید جُعفی، از اصحاب امام باقر و امام جعفر صادق علیهماالسلام (م 128ه)[=WebRoya]3 زید بن علی بن حسین، معروف به زید شهید (م 121ه)[=WebRoya]4 عطیة بن سعد بن جُنادة العوفی، معروف به عَطیة العُوفی(م 111ه)[=WebRoya]5 عبدالرحمان بن کثیر هاشمی (م 120 ه)[=WebRoya]6 محمد بن مسلم بن عبیدالله، معروف به زُهَری (م 124ه)[=WebRoya]7 صالح بن کیسان (م 140ه)
طبقه چهارم:
[=WebRoya]1 امام جعفر صادق علیه السلام (م 148 ه)[=WebRoya]2 عبدالله بن حسن بن حسن (م 45 ه)[=WebRoya]3 أبان بن تغلب (م 141 ه)[=WebRoya]4 عبدالله بن محمد العلوی (م 145ه)[=WebRoya]5 محمد بن سائب کلبی (م 146ه)[=WebRoya]6 الشرقی بن قطامی (م 158ه)[=WebRoya]7 محمد بن اسحاق بن یسار، صاحب المغازی (م 151ه)[=WebRoya]8 عوانة بن الحکم بن عیاض، ابوالحکم (م 158 ه)[=WebRoya]9 عمرو بن شمر بن یزید الجعفی (زنده در سال 160 ه)[=WebRoya]10 حرب بن میمون الانصاری، أبو الخطاب البصری (م حدود 160 ه)[=WebRoya]11 حسن بن صالح بن حی (م 168 ه)
طبقه پنجم:
[=WebRoya]1 أبان بن عثمان الاحمر (م 182 ه)[=WebRoya]2 حسین بن زید بن علی (م 190 ه)[=WebRoya]3 جعفر بن زیاد الاحمر (م 175 ه)[=WebRoya]4 عبیداللّه بن موسی العمری (م 175 ه)[=WebRoya]5 موسی بن عیسی العباس الهاشمی (م 183 ه)[=WebRoya]6 حسین بن علوان الکلبی (م ق 2 ه)[=WebRoya]7 علی بن حسان بن کثیر الهاشمی[=WebRoya]8 محمد بن عمرو بن عثمان الجعفی (ق 2 ه)[=WebRoya]9 عبداللّه بن یونس[=WebRoya]10 نائل بن نجیح، أبو سهل البصری
طبقه ششم:
[=WebRoya]1 احمد بن محمد بن ابی نصر بزنطی (م 221 ه)[=WebRoya]2 محمد بن ابی عمیر (م 217 ه)[=WebRoya]3 اسماعیل بن مهران (م 220 ه)[=WebRoya]4 محمد بن عمارة[=WebRoya]5 عباس بن بکار الضبّی (م 222 ه)[=WebRoya]6 عبیداللّه بن محمد، معروف بن ابن عائشة (م 228ه)[=WebRoya]7 عبیداللّه بن موسی العبسی (م 221 ه)[=WebRoya]8 عبداللّه بن الضحاک (م 206 ه)[=WebRoya]9 محمد بن حسین القصبانی (221 ه)[=WebRoya]10 محمد بن زیاد الزیادی (ق سوم)[=WebRoya]11 محمد بن سلیمان[=WebRoya]12 هشام بن محمد (م 206 ه)
طبقه هفتم:
[=WebRoya]1 حسن بن موسی الخشّاب (م 260 ه)[=WebRoya]2 محمد بن خالد البرقی[=WebRoya]3 یحیی بن حسین بن زید (م 237 ه)[=WebRoya]4 محمد بن اسلم (270 ه)[=WebRoya]5 زید بن علی بن حسین بن زید (270 ه)[=WebRoya]6 جعفر بن محمد بن عمارة[=WebRoya]7 عبدالجلیل الباقلانی[=WebRoya]8 جعفر بن محمد (250 ه)[=WebRoya]9 مفضل بن ابراهیم الاشعری[=WebRoya]10 عثمان بن عمران العجیفی
طبقه هشتم:
[=WebRoya]1 احمد بن ابی عبداللّه البرقی (م 274 ه)[=WebRoya]2 احمد بن عبید بن ناصح نحوی (م 273ه)[=WebRoya]3 محمد بن مفضّل بن ابراهیم الاشعری[=WebRoya]4 محمد بن زکریا البصری (م 298 ه)[=WebRoya]5 احمد بن ابی طاهر، معروف به ابن طیفور (م 280 ه)[=WebRoya]6 عبدالله بن محمد بن سلیمان[=WebRoya]7 محمد بن قاسم السیمامی (282 ه)[=WebRoya]8 سلیمان بن ابراهیم (م 288 ه)[=WebRoya]9 احمد بن محمد بن عثمان بن سعید الزیات
طبقه نهم:
[=WebRoya]1 علی بن حسین السعد آبادی[=WebRoya]2 محمد بن احمد بن محمد کاتب (م 322 ه)[=WebRoya]3 محمد بن موسی بن المتوکل (زنده در سال 310 ه)[=WebRoya]4 احمد بن عبدالعزیز الجوهری (م 323 ه)[=WebRoya]5 احمد بن محمد المکی (م 322 ه)[=WebRoya]6 احمد بن محمد بن یزید، مولی بنی هاشم (307 ه)[=WebRoya]7 احمد بن عبدالله بن قضاعة الصفوانی (ق 4 ه)
طبقه دهم:
[=WebRoya]1 عبدالعزیز بن یحیی الجلودی (م 332 ه)[=WebRoya]2 احمد بن محمد بن سعید الهمدانی، معروف به ابن عُقدة (م 332 ه)[=WebRoya]3 عبدالله بن اسحاق (م 349 ه)[=WebRoya]4 محمد بن احمد الصفوانی (م 352 ه)[=WebRoya]5 علی بن الحسین، معروف به ابوالفرج اصفهانی (م 356 ه)[=WebRoya]6 علی بن هارون بن علی بن یحیی (م 352 ه)[=WebRoya]7 علی بن ابی سهل، حاتم بن أبی حاتم القزوینی (م 305 ه)[=WebRoya]8 عبدالله بن احمد بن طیفور (م 352 ه)
طبقه یازدهم:
1 علی بن الحسین معروف به شیخ صدوق (م 381 ه)
2 هارون بن موسی بن احمد بن ابراهیم بن سعید، ابو محمد الشیبانی التلَعُکبَری (م 385 ه)
3 محمد بن عمران بن موسی، معروف به کاتب بغدادی (م 384 ه)
4 محمد بن هارون بن موسی بن احمد التلعُکبری (م 385 ه)
5 محمد بن عبدالله الشیبانی (م 387 ه)
6 خدیجة بنت محمد بن احمد بن ابی الثلج (اُم الفضل)
______________________________________
1. فدک از جمله قرا و قصبات حجاز و حوالی خیبر است که با مدینه طیبه دو یا سه روز طی مسافت فاصله دارد که به مقیاس زمان ما به 130 کیلومتر می رسد. فدک سرزمینی بوده است آباد و به لحاظ داشتن آب کافی، از نخلستانهای فراوان و محصولات بی شماری برخوردار بوده است.
2. بلاغات النسأ، ص 12.
3. الذریعة، ج 7، ص 203.
4. همان، ج 18، ص 109.
5. رجال النجاشی، ص 87 ؛ ایضاح الاشتباه، ص 104 ؛ اَمل ال آمل، ج 2، ص 26 ؛ الذریعة، ج 4، ص 348.
جناب کرد جواب ما را بدهید اين واقعه چنانكه در روايات اهل سنت و شيعه آمده است، از ضروريات تاريخ است. [ وفاء الوفاء: 3/ 995. ] در اين موضوع كسى شكى ندارد. همه نقل كرده اند كه حضرت فدك را مطالبه كرد و در اين مطالبه پافشارى نمود، و حتى به آن دو نفر فرمود: «با شما صحبت نخواهم كرد».
آيا كسى كه بزرگ زنان اهل بهشت است ادعاى بغير حق مى كند؟
[=Times New Roman]صحيح البخاري - المناقب - علامات النبوة - رقم الحديث : ( 3353 )
[=Times New Roman]- حدثنا : أبو نعيم ، حدثنا : زكرياء ، عن فراس ، عن عامر الشعبي ، عن مسروق ، عن عائشة (ر) قالت : أقبلت فاطمة تمشي كأن مشيتها مشي النبي (ص) فقال النبي (ص) : مرحباً بإبنتي ثم أجلسها ، عن يمينه أوعن شماله ، ثم أسر إليها حديثاًًً فبكت فقلت لها : لم تبكين ثم أسر إليها حديثاًًً فضحكت فقلت : ما رأيت كاليوم فرحاً أقرب من حزن فسألتها عما قال : فقالت : ما كنت لأفشي سر رسول الله (ص) حتى قبض النبي (ص) فسألتها فقالت : أسر إلي إن جبريل كان يعارضني القرآن كل سنة مرة وإنه عارضني العام مرتين ولا أراه إلاّّ حضر أجلي ، وإنك أول أهل بيتي لحاقا بي فبكيت فقال : أما ترضين أن تكوني سيدة نساء أهل الجنة أو نساء المؤمنين فضحكت لذلك. [=Times New Roman]
[=Times New Roman]صحيح البخاري - الإستأذان - من ناجى بين يدي الناس.. - رقم الحديث : ( 5812 )
[=Times New Roman]- حدثنا : موسى ، عن أبي عوانة ، حدثنا : فراس ، عن عامر ، عن مسروق حدثتني عائشة أم المؤمنين قالت : إنا كنا أزواج النبي (ص) عنده جميعاً لم تغادر منا واحدة فأقبلت فاطمة (ع) تمشي لا والله ما تخفى مشيتها من مشية رسول الله (ص) فلما رآها رحب قال : مرحباً بإبنتي ثم أجلسها ، عن يمينه أوعن شماله ثم سارها فبكت بكاء شديداًً فلما رأى حزنها سارها الثانية فإذا هي تضحك فقلت لها : أنا من بين نسائه خصك رسول الله (ص) بالسر من بيننا ثم أنت تبكين فلما قام رسول الله (ص) سألتها عما سارك قالت : ما كنت لأفشي على رسول الله (ص) سره فلما توفي قلت لها : عزمت عليك بما لي عليك من الحق لما أخبرتني قالت : أما الأن فنعم فأخبرتني قالت : أما حين سارني في الأمر الأول فإنه أخبرني : أن جبريل كان يعارضه بالقرآن كل سنة مرة وإنه قد عارضني به العام مرتين ولا أرى الأجل إلاّّ قد إقترب فإتقي الله وإصبري فإني نعم السلف أنالك قالت : فبكيت بكائي الذي رأيت فلما رأى جزعي سارني الثانية قال : يا فاطمة إلاّ ترضين أن تكوني سيدة نساء المؤمنين أو سيدة نساء هذه الأمة.
صحيح مسلم - فضائل الصحابة - فضائل فاطمة بنت النبي (ع) - رقم الحديث : ( 4487 )
- حدثنا : أبو كامل الجحدري فضيل بن حسين ، حدثنا : أبو عوانة ، عن فراس ، عن عامر ، عن مسروق ، عن عائشة قالت : كن أزواج النبي (ص) عنده لم يغادر منهن واحدة فأقبلت فاطمة تمشي ما تخطئ مشيتها من مشية رسول الله (ص) شيئاً ، فلما رآها رحب بها فقال : مرحباً بإبنتي ثم أجلسها ، عن يمينه أوعن شماله ثم سارها فبكت بكاء شديداًً فلما رأى جزعها سارها الثانية فضحكت فقلت لها : خصك رسول الله (ص) من بين نسائه بالسرار ثم أنت تبكين فلما قام رسول الله (ص) سألتها ما قال : لك رسول الله (ص) قالت : ما كنت أفشي على رسول الله (ص) سره قالت : فلما توفي رسول الله (ص) قلت : عزمت عليك بما لي عليك من الحق لما حدثتني ما قال : لك رسول الله (ص) فقالت : أما الأن فنعم أما حين سارني في المرة الأولى فأخبرني أن جبريل كان يعارضه القرآن في كل سنة مرة أو مرتين وإنه عارضه الأن مرتين وإني لا أرى الأجل إلاّّ قد إقترب فإتقي الله وإصبري فإنه نعم السلف أنالك قالت : فبكيت بكائي الذي رأيت فلما رأى جزعي سارني الثانية فقال : يا فاطمة أما ترضي أن تكوني سيدة نساء المؤمنين أو سيدة نساء هذه الأمة قالت : فضحكت ضحكي الذي رأيت.
صحيح مسلم - فضائل الصحابة - فضائل فاطمة بنت النبي (ع) - رقم الحديث : ( 4488 )
- حدثنا : أبوبكر بن أبي شيبة ، وحدثنا : عبد الله بن نمير ، عن زكرياء ح ، وحدثنا : إبن نمير ، حدثنا : أبي ، حدثنا : زكرياء ، عن فراس ، عن عامر ، عن مسروق ، عن عائشة قالت : إجتمع نساء النبي (ص) فلم يغادر منهن إمرأة فجاءت فاطمة تمشي كأن مشيتها مشية رسول الله (ص) فقال : مرحباً بإبنتي فأجلسها ، عن يمينه أوعن شماله ثم إنه أسر إليها حديثاًًً فبكت فاطمة ثم إنه سارها فضحكت أيضاً فقلت لها : ما يبكيك فقالت : ما كنت لأفشي سر رسول الله (ص) فقلت: ما رأيت كاليوم فرحاً أقرب من حزن فقلت لها : حين بكت أخصك رسول الله (ص) بحديثه دوننا ثم تبكين وسألتها عما قال : فقالت : ما كنت لأفشي سر رسول الله (ص) حتى إذا قبض سألتها فقالت : إنه كان ، حدثني : أن جبريل كان يعارضه بالقرآن كل عام مرة وإنه عارضه به في العام مرتين ولا أراني إلاّّ قد حضر أجلي وإنك أول أهلي لحوقاً بي ونعم السلف أنالك ، فبكيت لذلك ثم إنه سارني فقال : إلاّ ترضين أن تكوني سيدة نساء المؤمنين أو سيدة نساء هذه الأمة فضحكت لذلك.
صحيح مسلم - فضائل الصحابة - فضائل فاطمة بنت النبي (ع) - رقم الحديث : ( 4787 )
- حدثنا : أبو كامل الجحدري فضيل بن حسين ، حدثنا : أبو عوانة ، عن فراس ، عن عامر ، عن مسروق ، عن عائشة قالت : كن أزواج النبي (ص) عنده لم يغادر منهن واحدة فأقبلت فاطمة تمشي ما تخطئ مشيتها من مشية رسول الله (ص) شيئاً فلما رآها رحب بها فقال : مرحباً بإبنتي ثم أجلسها ، عن يمينه أوعن شماله ثم سارها فبكت بكاء شديداًً فلما رأى جزعها سارها الثانية فضحكت فقلت لها : خصك رسول الله (ص) من بين نسائه بالسرار ثم أنت تبكين فلما قام رسول الله (ص) سألتها ما قال : لك رسول الله (ص) قالت : ما كنت أفشي على رسول الله (ص) سره قالت : فلما توفي رسول الله (ص) قلت : عزمت عليك بما لي عليك من الحق لما حدثتني ما قال : لك رسول الله (ص) فقالت : أما الأن فنعم أما حين سارني في المرة الأولى فأخبرني أن جبريل كان يعارضه القرآن في كل سنة مرة أو مرتين وإنه عارضه الأن مرتين وإني لا أرى الأجل إلاّّ قد إقترب فإتقي الله وإصبري فإنه نعم السلف أنالك قالت : فبكيت بكائي الذي رأيت فلما رأى جزعي سارني الثانية ، فقال : يا فاطمة أما ترضي أن تكوني سيدة نساء المؤمنين أو سيدة نساء هذه الأمة قالت : فضحكت ضحكي الذي رأيت.
مسند أحمد - باقي مسند.. - ما جاء في ذكر مرض الرسول (ص) - رقم الحديث : ( 11332 )
- حدثنا : عثمان بن محمد وسمعته أنا من عثمان ، حدثنا : جرير ، عن يزيد ، عن عبد الرحمن بن أبي نعم ، عن أبي سعيد قال : قال رسول الله (ص) : فاطمة سيدة نساء أهل الجنة إلاّّ ما كان من مريم بنت عمران.
سنن الترمذي - المناقب - مناقب الحسن والحسين (ع) - رقم الحديث : ( 3714 )
- حدثنا : عبد الله بن عبد الرحمن وإسحق بن منصور قالا : ، أخبرنا : محمد بن يوسف ، عن إسرائيل ، عن ميسرة بن حبيب ، عن المنهال بن عمرو ، عن زر بن حبيش ، عن حذيفة قال : سألتني أمي متى عهدك تعني بالنبي (ص) فقلت: ما لي به عهد منذ كذا وكذا فنالت مني فقلت لها : دعيني أتي النبي (ص) فأصلي معه المغرب وأسلهن يستغفر لي ولك فأتيت النبي (ص) فصليت معه المغرب فصلى حتى صلى العشاء ثم إنفتل فتبعته فسمع صوتي فقال : من هذا حذيفة قلت : نعم ، قال : ما حاجتك غفر الله لك ولأمك قال : إن هذا ملك لم ينزل الأرض قط قبل هذه الليلة إستأذن ربه أن يسلم علي ويبشرني بأن فاطمة سيدة نساء أهل الجنة وأن الحسن والحسين سيداً شباب أهل الجنة ، قال : هذا حديث حسن غريب ، من هذا الوجه لا نعرفه إلاّّ من حديث إسرائيل.
سنن إبن ماجه - ما جاء في الجنائز - ما جاء في ذكر مرض الرسول (ص) - رقم الحديث : ( 1610 )
- حدثنا : أبوبكر بن أبي شيبة ، حدثنا : عبد الله بن نمير ، عن زكريا ، عن فراس ، عن عامر ، عن مسروق ، عن عائشة قالت : إجتمعن نساء النبي (ص) فلم تغادر منهن إمرأة فجاءت فاطمة كأن مشيتها مشية رسول الله (ص) فقال : مرحباً بإبنتي ثم أجلسها ، عن شماله ثم إنه أسر إليها حديثاًًً فبكت فاطمة ثم إنه سارها فضحكت أيضاً فقلت لها : ما يبكيك قالت : ما كنت لأفشي سر رسول الله (ص) فقلت : ما رأيت كاليوم فرحاً أقرب من حزن فقلت لها حين بكت : أخصك رسول الله (ص) بحديث دوننا ثم تبكين وسألتها عما قال : فقالت : ما كنت لأفشي سر رسول الله (ص) حتى إذا قبض سألتها عما قال : فقالت : إنه كان يحدثني أن جبرائيل كان يعارضه بالقرآن في كل عام مرة وأنه عارضه به العام مرتين ولا أراني إلاّّ قد حضر أجلي وإنك أول أهلي لحوقاً بي ونعم السلف أنالك فبكيت ثم إنه سارني فقال : إلاّ ترضين أن تكوني سيدة نساء المؤمنين ، أو نساء هذه الأمة ، فضحكت لذلك.
النسائي - السنن الكبرى - كتاب المناقب - مناقب أصحاب الرسول (ص)
7066 - أخبرنا : الحسين بن منصور قال : ، حدثنا : الحسين بن محمد أبو أحمد قال : ، حدثنا : إسرائيل بن يونس ، عن ميسرة بن حبيب ، عن المنهال بن عمرو عن زر بن حبيش ، عن حذيفة بن اليمان ، قال : سألتني أمي منذ متى عهدك بالنبي (ص) فقلت لها : منذ كذا وكذا ، فنالت مني وسبتني فقلت لها : دعيني فإني أتي النبي (ص) فأصلي معه المغرب ، ولا أدعه حتى يستغفر لي ولك ، فصليت معه المغرب ، فصلى إلى العشاء ، ثم إنفتل وتبعته فعرض له عارض ، فأخذه وذهب فإتبعته فسمع صوتي فقال : من هذا فقلت : حذيفة فقال : ما لك فحدثته بالأمر فقال : غفر الله لك ولأمك ، أما رأيت العارض الذي عرض لي قبل قلت : بلى ، قال : هو ملك من الملائكة لم يهبط إلى الأرض قط قبل هذه الليلة ، إستأذن ربه أن يسلم علي ، وبشرني أن الحسن والحسين سيداً شباب أهل الجنة ، وأن فاطمة سيدة نساء أهل الجنة.
اولاً نظر آن بعضی از علما بر خلاف جمهور است و ارزش علمی هم ندارد، چون دلیل خاصی ندارد.
عجب! پس برخی از علمای شما بدون داشتن دلیلی خاص نظر میدهند مینویسند فتوا میدهند و سخنانشان ارزش علمی ندارد؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!! فقط چون خلاف جمهور است؟؟؟؟؟!!!
Moslem Kurdi;796370 نوشت:
ثانیاً مرسل تابعی ثقه را آن بعضی از علما گفته اند، نه اینکه تابعی هر چه دل تنگش بگوید، هر که باشد پذیرفته شود!! فرق این دو بسیار روشن است، تنها قلب پیرو هدایت می طلبد ...
به جمله نخست خود دقت کنید! شما گفتید چون دلیل خاصی ندارند! حال اینجا میگویید چون آن علما ثقه بودن تابعی را شرط دانسته اند پس دلیل دارند!!!!!!
بله درست میگویید هر چه خواست بگوید که ارزشی ندارد مگر آنکه بر محور کتاب و سنت قطعیه باشد پس با این حساب خود صحابه هم چنین حکمی دارند حتی اگر ابوبکر و عمر عایشه هم باشد اگر بر خلاف کتاب الله و سنت قطعیه رسول الله فتوا دهد حدیث نقل کند نظر بدهد و ... هرگز ارزشی علمی و عملی نخواهد داشت!
Moslem Kurdi;796370 نوشت:
شما فعلاً در اثبات اصول خود مانده اید، با شما بحث بر صحابه کنم؟!!
شما نگران اثبات اصول ما نباشید چون اصول مکتب اهل بیت گرفته شده از کتاب و سنت قطعیه است و آنها به ما اینگونه آموخته اند وانگهی نه تنها اصول بلکه فروع مکتب اهل بیت نه تنها از قرآن و سنت قطعیه ثابت است حتی از منابع خود شما هم میتوان ثابت کرد یاد مطلبی افتادم یکی از علمای اهل سنت گفته بود شیعیان میتوانند از منابع ما مطالب و معارف مذهبشان و مکتبشان را ثابت کنند(نقل به مضمون)
اما درباب بحث صحابه بنده حاضرم تمام بنیاد های فکری و عقیدتی و فقهی اهل سنت را مستقیم و غیر مستقیم به وسیله قرآن کریم و صحیحین بخاری و مسلم در یک تاپیک عمومی یا در خصوصی بحث کرده و خطا و انحراف آن را ثابت کنم! ان شا الله(ادعایی ندارم چون خود را یک شاگرد کوچک مکتب اهل بیت میدانم قصدم نشان دادن این مطلب است که حتی با تمام دقت هایی که در بخاری و مسلم برای حذف اهل بیت و پنهان کردن معارف اهل بیت شده اما با همین چیزی هم که مانده میشود بنیاد های اهل سنت را متلاشی کرد)
Moslem Kurdi;796370 نوشت:
خود شکن! آینه شکستن خطاست!
خود از سایت ولیعصر کپی پیست میکنید، به من میگویید مطالعه کنم؟! نقل شما از زیلعی رحمه الله را وبسایت ولیعصر (عج) در پستی به نام «آيا روايت امام رضا عليه السلام با حديث ثقلين تعارض دارد؟» آورده است،
اولا بنده از آن پستی که شما گفتید کپی پیست نکردم
ثانیا کپی پیست کردن حقیقت بسیار بهتر از نویسندگی باطل است
ثالثا جناب مثل اینکه قرن 21 است و قرار نیست که ما عمرمان را صرف کنیم تا به همان نتیجه ای برسیم که دیگران در حال حاضر به آن رسیده و منتشر کرده اند شما در جواب دادن مشکل داری آن وقت به کپی پیست کردن میپردازی؟؟؟؟؟!!
رابعا بر فرض کپی پیست شما جواب مسئله را بگو چرا به حاشیه میروی؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟!!!!!
خامسا لازمه حتی کپی پیست کردن حداقل یکبار مطالعه کردن مطلب است پس باز هم مطالعه است وانگهی شما که از کتب نقل میکنی چه آنها را خوانده باشی چه دیده باشی چه در کتابخانه چه در اینترنت ناقل هستی و باز هم در حال کپی کردن حرف های آن آقایان پس اساسا این مطلب شما حرف اشتباهی است
سادسا شما در پست شماره 53 به استاد رضا گفتید:(( یعنی اکنون شما به منابع ما سر زده اید؟!
بسیار عالی، فعلاً «فرض» را بر این میگذارم که شما در کتابخانۀ تان به سراغ این کتب رفته اید و چون قبلاً آن ها را تک به تک از ابتدا تا انتها مطالعه کرده اید، این نکات الزام آور! را نقل کرده اید! بسیار عالی! ))
حالا بنده از شما میپرسم آیا همه مطالبی که شما مینویسید و از علمایتان نقل میکنید یا از علمای شیعه نقل میکنید کتاب هایشان را از ابتدا تا انتها تک تک خوانده اید؟
Moslem Kurdi;796370 نوشت:
عطیه العوفی اینگونه نیست! زیرا «اکثریت» قائل به ضعیف بودن او هستند! ما در مورد زمانی حرف نمی زنیم که تعارض شدید در بین اقوال بیاید، بلکه از زمانی حرف میزنیم که اکثریت قائل به جرح باشند! ضعیف بودن او را نیز از کلام هیثمی، ألبانی و محقق کتب مختلف (از جمله کتاب أبی یعلی) آوردم و اینها فصل الخطاب ما هستند.
اولا: ما یک نمونه آن را نقل کردیم که در مورد مختلف فیه روایتش را حسن ذکر کرده اند. خیلی از راویان نیز همانند عطیه هستند، پس استثناء او درست نیست.
ثانیا: اگر البانی تضعیف کرده توثیق هم کرده است. یعنی آنجایی که به نفعش بوده توثیق و آنجایی که به ضررش بوده تضعیف کرده است.
ثالثا کجا در آن نقلی که آوردیم آمده بود اکثریت یا اقلیت؟؟؟؟! این نقل ما بود:(( وقال غريب ورواه أحمد في مسنده قال بن القطان في كتابه وأبو معشر هذا مختلف فيه فمنهم من يضعفه ومنهم من يوثقه فالحديث من أجله حسن انتهى . نصب الراية ، الزيلعي ، ج 5 ، ص 256 .
شما در ادامه برخی از توثیقات او را مورد بررسی قرار دادید خوب بفرمایید توثیق حاکم نیشابوری -[=Calibri]بدر الدين عبد الله بدر -زيلعي و [=Calibri]بغوي را چه میکنید؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟!!!![=Calibri]
Moslem Kurdi;796370 نوشت:
فیه کلام یعنی چه؟! دراینجا هیثمی رحمه الله از اینکه اجماع بر جرح او نیست صحبت میکند، و توثیق را به صیغه تمریض آورده است.
اولاخود شما تصریح کرده اید که جرح عطیه از دیدگاه هیثمی اجماعی نیست. خود شما فکر کنید که آیا تضعیف او مورد قبول هیثمی است؟
ثانیا: عبارت قد وثق؛ یعنی به تحقیق توثیق شده است. حرف قد برای تحقیق است یعنی محققا توثیق شده است. یعنی توثیقش قطعی است کجای عبارت دلالت بر تمریض می کند؟
Moslem Kurdi;796370 نوشت:
عجلی همه می دانند که متساهل است! اما این توثیق برای شما!
Moslem Kurdi;796370 نوشت:
دو توثیق بعدی هم قبول دارم، طبری و ابن سعد هم برای شما!
جالب است پس تا اینجا شما 4 نفر را قطعا پذیرفتید که توثیق کرده اند عطیه را عجلی-ابن سعد-طبری-ترمذی درباره 4 نفر دیگر هم سکوت کردید حاکم نیشابوری -[=Calibri]بدر الدين عبد الله بدر -زيلعي و [=Calibri]بغوي
تاکنون 8 نفر از محقیقن و علمای اهل سنت عطیه را توثیق کرده اند حالا اینکه شما میگویید این برای شما فلانی متساهل است و [=Calibri] تصحیح ترمذی هم مورد اعتماد نیست و .. بهتر است که از همان اول قید همه علمای تان را بزنید که دیگر خیال شما و ما راحت شود و در یک کلام اعتراف کنید که اهل سنت هیچ چیزی ندارد و تو خالی است.دیگر نیاید هر روایتی که به نفع تان بود بگویید ترمذی تصحیح کرده است و فلانی... و جایی هم که بر ضرر بود که قضیه تساهل و ... را پیش بکشید.
Moslem Kurdi;796370 نوشت:
در مورد توثیق ابن معین: جالب است بدانید ابن معین هم او را تضعیف کرده است!!
«كان ضعيفاً في القضاء ضعيفاً في الحديث» سؤالات ابن الجنيد (ص/331)
و عقیلی هم تضعیف او را آورده است: «عن یحیی بن معین قال: كان عطية العوفي ضعيفاً» الضعفاء الكبير (3/359)
در صورت صحت نقل شما این اشکالی اساسی بر اهل سنت است که علمای آنها 2 گونه صحبت کرده در جایی شخصی را توثیق کرده و در جایی دیگر تضعیف میکنند!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!! این تناقض را چه خواهید کرد؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟!!!!!!!!!واقعا عجیب نیست؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!
Moslem Kurdi;796370 نوشت:
عطیه العوفی یک رافضی بوده است و در رافضی بودنش ما شکی نداریم! چه کسی گفته است او سنی بوده است؟!!
بله چنان که بسیاری از تابعین شیعه بودند مشکل اصلی شما همین است! اگر کسی محب اهل بیت باشد یا شیعه باشد به سرعت به او اشکال وارد میکنند اما اگر دشمن اهل بیت باشد روایتش پذیرفته میشود مانند مغیره بن شعبه -مروان بن حکم و...
به قول آیت الله قزوینی: علت این که این آقایان، «عطیه عوفی» یا «جابر بن یزیدجعفی» و غیره را تضعیف می کنند به خاطر عشق و علاقه ای بود که به امیر المومنین داشتند. جرم اینها دفاع از علی است. جرم اینها تن به سب علی ندادن است!! گناه سب نکردن علی، چهار برابر گناه زنا!!!
یک قضیه ای را «ابن حجر» نقل می کند که عزیزان دقت کنند. ببینید «ابن حجر» می گوید که پسر «اشعث» به «حجاج بن یوسف» می گوید که این عطیه عوفی را وادار کن علی را سب بکند عزیزان دقت کنید: « فكتب الحجاج إلى محمد بن القاسم أن يعرضه على سب علي فإن لم يفعل فاضربه أربعمائة سوط واحلق لحيته فاستدعاه فأبى أن يسب فأمضى حكم الحجاج فيه» حجاج به محمد بن قاسم نوشت که وادار کند که عطیه به علی ناسزا بگوید. اگر علی را سب نکرد، چهارصد ضربه شلاق به او بزن! و ریش او را بتراش.محمد بن قاسم عطیه عوفی را خواست گفت باید به علی ناسزا بگویی گفت من هرگز به علی ناسزا نمی گویم، 400 ضربه شلاق زد و ریش او را هم تراشید. تهذيب التهذيب، اسم المؤلف: أحمد بن علي بن حجر أبو الفضل العسقلاني الشافعي، دار النشر: دار الفكر - بيروت - 1404 - 1984، الطبعة: الأولى؛ ج7، ص 201
Moslem Kurdi;796370 نوشت:
ملا علی قاری میگوید که عطية بن سعد العوفي، وهو من أجلاء التابعين .
پاسخ: این کلام دال بر وثاقت نیست!
خود ملا علی قاری در کتاب شرح الشفا، ج 1، ص 687 تصریح به ضعیف بودن عطیه العوفی کرده است!
«في سنده عطية العوفي وهو ضعيف» شرح الشفا (1/687)
پس این توثیق شما باطل شد!
خود این مطلب هم جالب است بر فرض صحت گفته شما یک سوال مهم مطرح میشود و آن این است که اگر یکی از بزرگان تابعین مورد ضعف و رافضی و ... است دیگر تابعین و آنان که کمتر شهرت و اعتبار اساسا موقعیتی خواهند داشت؟؟؟!!! چگونه کسی از بزرگان تابعین است اما ضعیف و رافضی و... است؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!! این هم از عجایب علمای شماست!!!!!!!!!!!!
Moslem Kurdi;796370 نوشت:
یاقوت حموی کتاب عقیده ننوشته است که عقائد ما را متلاشی کند! بروید کتابش را یک دور از نزدیک زیارت کنید، پی می برید ...
کتاب عقیده نوشته یا ننوشته سوال این است چگونه یک عالم سنی در یک کتاب مشهور مطلبی را نقل میکند که اساس بنیاد های فکری اهل سنت را در صورت اثبات متلاشی میکند؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟!!!
دوم اینکه چرا چنین مطلبی که اینقدر مهم است را بدون سند نقل میکند؟؟؟؟؟؟!!! آیا شاید به این خاطر نیست که این قضیه چنان مشهور است و بوده که نیازی به سند نداشته و ندارد؟؟؟؟؟؟!!!!
سوم مگر اعتقاد به وجود و اعمال و ... صحابه که نقل شده غیر از حدیث و تاریخ است؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟!!!!
Moslem Kurdi;796370 نوشت:
بعد هم گفتید زید توجیه کرده و اینها، انگار نه انگار باز هم دست شما در خیانت (یا بهتر است بگوییم دست سایت ولیعصر عج) رو شد! مطلبی که با تدلیس ترجمه کرده بودید را به راحتی ایگنور کردید! انگار نه انگار! تازه من باید شرمسار باشم که شما خیانت میکنید! أعوذبالله من العصبیة ....
نشد چرا ترجمه کامل را انجام ندادید؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟!!!!!!!!!!!!! بعد تهمت به دیگران میزنید؟؟؟؟؟؟؟!!! خیانت کار عالمانی هستند که اعمال نادرست عده ای را ماست مالی کرده و میکنند!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!! یکبار دیگر مطلب را نقل میکنم تا شاید وجدان شما و نظر دوستان بیشتر جلب شود:
این جمله شما:(( اما ببینیم به چه کسی گفته شد و جوابش چه بود: «وأخرج الحافظ عمر بن شبة أن زيدا هذا الإمام الجليل قيل له إن أبا بكر انتزع من فاطمة فدك فقال إنه كان رحيما وكان يكره أن يغير شيئا تركه رسول الله صلى الله عليه وسلم فأتته فاطمة رضي الله عنها فقالت له إن رسول الله صلى الله عليه وسلم أعطاني فدك فقال هل لك بينة فشهد لها علي وأم أيمن فقال لها فبرجل وامرأة تستحقيها ثم قال زيد والله لو رجع الأمر فيها إلي لقضيت بقضاء أبي بكر رضي الله عنه» الصواعق المحرقه (1/157)
ترجمه خلاصه ای: میگوید که ابن شبه آورده است که به زید رحمه الله گفتند که ابوبکر فدک را از فاطمه گرفته است، پس او گفت: ... اگر امر در این مسئله به من باز گردد، مانند ابوبکر رضی الله عنه قضاوت خواهم کرد!
پس صرفنظر از صحت یا عدم صحت این خبر، این اصلاً ضد شما است! نه اینکه غصب فدک را برای شما ثابت کند!! ))
این هم جواب بنده:(( اولا چرا خلاصه؟ کامل ترجمه کنید! ثانیا اگر ترجمه را کامل انجام دهید هم خودتان و هم دیگران متوجه خواهند شد که آقای زید به جای تکذیب روایت در صدد توجیه کار نادرست ابوبکر بر آمد پس تلویحا روایت را قبول دارد! پس بهتر است از متن نخواهید بر ضد ما استفاده کنید چون کاملا بر ضد خود شما خواهد شد))
[=Arabic Transparent]مناظرة فاطمة الزهراء عليهما السلام مع أبي بكر في أمر فدك لما استولى عليها
[=Times New Roman][=Arabic Transparent]قال أبو زيد عمر بن شبّه النميري البصري (المتوفّى سنة 262 هـ ) في كتابه تأريخ المدينة المنوّرة : حدّثنا سويد بن سعيد ، والحسن بن عثمان ، قالا : حدّثنا الوليد بن محمد ، عن الزهري ، عن عروة ، عن عائشة : أن فاطمة عليها السلام بنت رسول الله صلى الله عليه وآله أرسلت إلى أبي بكر تسأله ميراثها من رسول الله صلى الله عليه وآله ممّا أفاء الله على رسول الله صلى الله عليه وآله ، وفاطمة عليها السلام حينئذٍ تطلب صدقة النبيّ صلى الله عليه وآله بالمدينة وفدك وما بقي من خمس خيبر .[=Times New Roman][=Arabic Transparent] [=Times New Roman][=Arabic Transparent]فقال أبو بكر :[=Times New Roman][=Arabic Transparent] إنّ رسول الله صلى الله عليه وآله قال : لا نورث ، ما تركناه صدقة (1) إنما يأكل آل محمد في هذا المال ، وإني لا أغير شيئاً من صدقة رسول الله صلى الله عليه وآله عن حالها التي كانت عليها في عهد رسول الله صلى الله عليه وآله ولاَعملنّ فيها بما عمل رسول الله صلى الله عليه وآله ، فأبى أبو بكر أن يدفع إلى فاطمة عليها السلام منها شيئاً . [=Times New Roman][=Arabic Transparent]فوجدت فاطمة عليها السلام على أبي بكر في ذلك ، فهجرته ، فلم تكلّمه حتى توفيت ، وعاشت بعد رسول الله صلى الله عليه وآله ستّة أشهر ، فلمّا توفيت دفنها زوجها علي عليه السلام ليلاً ، ولم يؤذن بها أبا بكر ، وصلّى عليها عليّ عليه السلام. (2)وفي رواية ، إنّها عليها السلام قالت له : يا أبا بكر أترثك بناتك ، ولا ترث رسول الله صلى الله عليه وآله بناتُه ؟ [=Times New Roman][=Arabic Transparent]فقال لها : هو ذاك . [=Times New Roman][=Arabic Transparent]وفي اُخرى ، إنّها عليها السلام قالت له : من يرثك إذا مُتَّ ؟ [=Times New Roman][=Arabic Transparent]قال : ولدي وأهلي . [=Times New Roman][=Arabic Transparent]قالت : فما لك ترث رسول الله صلى الله عليه وآله دوننا ؟ [=Times New Roman][=Arabic Transparent]قال : يا بنت رسول الله ! ما ورِثتُ أباكِ داراً ولا مالاً ولا ذهباً ولا فضة . [=Times New Roman][=Arabic Transparent]قالت : بلى ، سهم الله الذي جعله لنا ، وصافيتنا التي بفدك . [=Times New Roman][=Arabic Transparent]فقال أبو بكر : سمعت النبي صلى الله عليه وآله يقول : إنّما هي طُعمة أطعمنا الله ، فإذا متُ كانت بين المسلمين . [=Times New Roman][=Arabic Transparent]وفي رابعة ، إنّها قالت عليها السلام : إنّ رسول الله صلى الله عليه وآله أعطاني فدك . [=Times New Roman][=Arabic Transparent]فقال لها : هل لك على هذا بيّنة ؟ [=Times New Roman][=Arabic Transparent]فجاءت بعليّ عليه السلام فشهد لها ، ثمّ جاءت بأمّ أيمن فقالت : أليس تشهد أنّي من أهل الجنّة ؟ [=Times New Roman][=Arabic Transparent]قال : بلى . [=Times New Roman][=Arabic Transparent]قالت : فأشهد أنّ النبيّ صلى الله عليه وآله أعطاها فَدك . [=Times New Roman][=Arabic Transparent]فقال أبو بكر : فبرجل وامرأة تستحقينها أو تستحقين بها القضية. (3) وفي رواية خامسة ـ كما عن أبي جعفر (الباقر) عليه السلام قال : قال عليّ عليه السلام لفاطمة عليها السلام : انطلقي فاطلبي ميراثك من أبيك رسول الله صلى الله عليه وآله ، فجاءت إلى أبي بكر، فقالت : أعطني ميراثي من أبي رسول الله صلى الله عليه وآله ؟ [=Times New Roman][=Arabic Transparent](قال) : قال : النبي صلى الله عليه وآله لا يورث . [=Times New Roman][=Arabic Transparent]فقالت : ألم يرث سليمان داود ؟ [=Times New Roman][=Arabic Transparent]فغضب وقال : النبي صلى الله عليه وآله لا يورث . [=Times New Roman][=Arabic Transparent]فقالت عليها السلام : ألم يقل زكريا : ( فهب لي من لدنك ولياً يرثني ويرث من آل يعقوب ) (4) . [=Times New Roman][=Arabic Transparent]فقال : النبي صلى الله عليه وآله لا يورث . [=Times New Roman][=Arabic Transparent]فقالت عليها السلام : ألم يقل : ( يوصيكم الله في أولادكم للذكر مثل حظّ الاَنثيين ) (5) . [=Times New Roman][=Arabic Transparent]فقال : النبي لا يورث . (6) وفي رواية سليم بن قيس عن ابن عياش في حديث له ... قال : ثم إن فاطمة عليها السلام بلغها أن أبا بكر قبض فدكاً فخرجت في نساء بني هاشم حتى دخلت على أبي بكر ، فقالت : يا أبا بكر تريد أن تأخذ مني أرضاً جعلها لي رسول الله صلى الله عليه وآله وتصدق بها عليَّ من الوجيف الذي لم يُوجف المسلمون عليه بخيل ولا ركاب ؟ [=Times New Roman][=Arabic Transparent]أما كان قال رسول الله صلى الله عليه وآله : المرءُ يُحفظ في ولده ؟ وقد علمت أنه صلى الله عليه وآله لم يترك لولده شيئاً غيرها ؟ ! [=Times New Roman][=Arabic Transparent]فلما سمع أبو بكر مقالتها والنسوة معها دعى بدواة ليكتب به لها ، فدخل عمر ، فقال : يا خليفة رسول الله صلى الله عليه وآله لا تكتب لها حتى تقيم البينة بما تدعي ؟! [=Times New Roman][=Arabic Transparent]فقالت فاطمة عليها السلام : نعم ، أُقيم البينة . [=Times New Roman][=Arabic Transparent]قال : من ؟ [=Times New Roman][=Arabic Transparent]قالت : علي وأم أيمن . [=Times New Roman][=Arabic Transparent]فقال عمر : ولا تقبل شهادة امرأة أعجمية لا تُفصح ، وأما علي فيجر النار إلى قرصه ؟! [=Times New Roman][=Arabic Transparent]فرجعت فاطمة عليها السلام وقد دخلها من الغيظ ما لا يوصف (7) . [=Times New Roman][=Arabic Transparent]وفي رواية الثقفي قال : جاءت فاطمة عليها السلام إلى أبي بكر فقالت : إن أبي أعطاني فدك ، وعلي يشهد لي وأم أيمن . [=Times New Roman][=Arabic Transparent]قال : ما كنت لتقولين على أبيك إلاّ الحق، قد أعطيتكها، ودعى بصحيفة من أدم فكتب لها فيها . [=Times New Roman][=Arabic Transparent]فخرجت فلقيت عمر ، فقال : من أين جئت يا فاطمة ؟ [=Times New Roman][=Arabic Transparent]قالت : جئت من عند أبي بكر ، أخبرته أن رسول الله صلى الله عليه وآله أعطاني فدك وأن علياً وأم أيمن يشهدان لي بذلك فأعطانيها وكتب بها لي ، فأخذ عمر منها الكتاب ، ثمّ رجع إلى أبي بكر فقال : أعطيت فاطمة فدك وكتبت بها لها ؟ [=Times New Roman][=Arabic Transparent]قال : نعم . [=Times New Roman][=Arabic Transparent]فقال : إن علياً يجر إلى نفسه وأم أيمن امرأة !! وبصق في الكتاب فمحاه وخرقه (8) . [=Times New Roman][=Arabic Transparent]وفي رواية ابن طيفور (المتوفى سنة 380 هـ ) قال : وحدّثني عبدالله بن أحمد العبدي عن الحسين بن علوان عن عطية العوفي انّه سمع أبا بكر يومئذٍ يقول لفاطمة عليها السلام : يا ابنة رسول الله لقد كان صلّى الله عليه وآله وسلّم بالمؤمنين رؤفاً رحيماً وعلى الكافرين عذاباً أليماً ، وإذا عزوناه كان أباك دون النساء ، وأخا ابن عمّك دون الرجال ، أثره على كل حميم ، وساعده على الاَمر العظيم ، لا يحبّكم إلاّ العظيم السعادة ، ولا يبغضكم إلاّ الردي الولادة ، وأنتم عترة الله الطيبون ، وخيرة الله المنتجبون على الاَخرة أدلتنا ، وباب الجنة لسالكنا . [=Times New Roman][=Arabic Transparent]وأمّا منعك ما سألت فلا ذلك لي ؟! وأمّا فدك وما جعل لك أبوك ، فإنّ منعتكِ فأنا ظالم ! [=Times New Roman][=Arabic Transparent]وأمّا الميراث فقد تعلمين انّه صلّى الله عليه وآله قال : لا نورث ما أبقيناه صدقة ؟ [=Times New Roman][=Arabic Transparent]قالت عليها السلام : إنّ الله يقول عن نبي من أنبيائه : ( يرثُني ويرثُ من آلِ يعقوب ) (9) وقال : ( وورثَ سليمانُ داودَ ) (10)فهذان نبيّان ؟ وقد علمت أنّ النبوّة لا تُورَّث ، وإنّما يورث ما دونها ؟! [=Times New Roman][=Arabic Transparent]فمالي أمنع ارث أبي ؟ أأنزل الله في الكتاب إلاّ فاطمة بنت محمد صلى الله عليه وآله، فتدلّني عليه ! [=Times New Roman][=Arabic Transparent]قفال : يا بنت رسول الله صلى الله عليه وآله أنت عينُ الحجّة ، ومنطق الرسالة ، لا يدَ لي بجوابك ولا أدفعك عن صوابك ! ..(11) [=Times New Roman][=Arabic Transparent]وذكر ابن قتيبة خبر دخول الشيخين على فاطمة عليها السلام وذلك بعد تفاقم الاَمر، قال : فقال عمر لاَبي بكر : انطلق بنا إلى فاطمة عليها السلام فإنّا قد أغضبناها ، فانطلقا جميعاً ، فاستأذنا على فاطمة عليها السلام فلم تأذن لهما ، فأتيا عليّاً عليه السلام فكلّماه ، فأدخلهما عليها ، فلما قعدا عندها ، حوّلت وجهها إلى الحائط ! فسلّما عليها فلم ترد عليهما السلام. [=Times New Roman][=Arabic Transparent]فتكلّم أبو بكر فقال : يا حبيبة رسول الله ، والله إنَّ قرابة رسول الله أحبّ إليَّ من قرابتي ، وإنّكِ لاَحبّ إليَّ من عائشة ابنتي ، ولوددت يوم مات أبوك أني مت ، ولا أبقى بعده ، أفتراني أعرفك وأعرف فضلك وشرفك وأمنعك حقّك وميراثك من رسول الله صلى الله عليه وآله ، إلاّ أنّي سمعت أباكِ رسول الله صلى الله عليه وآله يقول : لا نورث ، ما تركناه فهو صدقة . [=Times New Roman][=Arabic Transparent]فقالت : أرايتكما إن حدّثتكما حديثاً عن رسول الله صلى الله عليه وآله تعرفانه وتفعلان به؟ [=Times New Roman][=Arabic Transparent]قالا : نعم . [=Times New Roman][=Arabic Transparent]فقالت : نشدتكما الله ألم تسمعا رسول الله صلى الله عليه وآله يقول : رضا فاطمة من رضاي ، وسخط فاطمة من سخطي ، فمن أحب فاطمة ابنتي فقد أحبّني ، ومن أرض فاطمة فقد أرضاني ، ومن أسخط فاطمة فقد أسخطني . [=Times New Roman][=Arabic Transparent]قالا : نعم ، سمعناه من رسول الله صلى الله عليه وآله . [=Times New Roman][=Arabic Transparent]قالت : فإنّي أُشهد الله وملائكته أنّكما أسخطتماني ، وما أرضيتماني ، ولئن لقيت النبي صلى الله عليه وآله لاَشكونكما إليه . [=Times New Roman][=Arabic Transparent]فقال أبو بكر : أنا عائذ بالله تعالى من سخطه وسخطك يا فاطمة ، ثمّ انتحب أبو بكر يبكي ، حتى كادت نفسه أن تزهق ، وهي تقول : والله ، لاَدعون الله عليك في كلّ صلاة أصليها . [=Times New Roman][=Arabic Transparent]ثمّ خرج باكياً فاجتمع إليه الناس ، فقال لهم : يبيت كلّ رجل منكم معانقاً حليلته ، مسروراً بأهله ، وتركتموني وما أنا فيه ، لا حاجة لي في بيعتكم ، أقيلوني بيعتي... [=Times New Roman][=Arabic Transparent]قال : فلم يبايع علي كرّم الله وجهه حتى ماتت فاطمة عليها السلام ، ولم تمكث بعد أبيها إلاّ خمساً وسبعين ليلة. (12)[=Arabic Transparent]____________
(1) راجع : زاد المسير لابن الجوزي : ج 5 ص 209 ، صحيح البخاري : ج 5 ص 114 ـ 115 ، البداية والنهاية لابن كثير : ج 5 ص 285 و 290 ، اللآلىء المصنوعة للسيوطي : ج 2 ص 442 ، الرياض النضرة للطبري : ج 1 ص 190 ـ 192 ، فتح الباري لابن حجر : ج 12 ص 6 ـ 7 عليه السلام .
(2) وممّن ذكر هذا الخبر أيضاً : السمهودي في وفاء الوفاء : ج 3 ص 995 ، السقيفة وفدك ، لاَبي بكر الجوهري : ص 105 (وقد روى الخبر عن أبي زيد عمر بن شبّه راوي الحديث) وعنه أيضاً شرح نهج البلاغة لابن أبي الحديد : ج 16 ص 217 ، كشف الغمّة للاَربلي : ج1 ص477.
(3) تاريخ المدينة المنورة لابن شبّه : ج 1 ص 196 ـ 200 ، وفاء الوفاء للسمهودي : ج 3 ص 999 ـ 1001 ، السقيفة وفدك لاَبي بكر الجوهري : ص 105 و 107 (وقد رواه أيضاً عن أبي زيد راوي الحديث) وعنه أيضاً شرح نهج البلاغة لابن أبي الحديد : ج 16 ص 219 ، فتوح البلدان للبلاذري : ص 44 ـ 45 .
(4) سورة مريم : الآية 5 .
(5) سورة النساء : الآية 11 .
(6) كشف الغمّة في معرفة الاَئمّة : ج 1 ص 478 .
(7) بحار الاَنوار : ج 28 ص 302 ـ 303 ح 48 وج 43 ص 198 ح 29 .
(8) تلخيص الشافي للطوسي : ج 3 ص 124 ـ 125 ، شرح نهج البلاغة لابن أبي الحديد : ج16 ص 274 .
(9) سورة مريم : الآية 5 .
(10) سورة النمل : الآية 16 .
(11) بلاغات النساء لابن طيفور : ص 18 ـ 19 ، أعلام النساء لكحالة : ج 4 ص 118 ـ 119 .
(12) الاِمامة والسياسة لابن قتيبة : ج 1 ص 20 ، أعلام النساء لكحالة : ج 4 ص 123 ـ 124، وقد ذكر نتفاً ومقاطع من هذه المناظرات التي جرت بين فاطمة الزهراء عليها السلام والخليفة كلٌ من : الذهبي في تاريخ الاِسلام : ج 3 ص 23 ـ 24 ، والحموي في معجم البلدان : ج 4 ص 239 (عند ذكره فدكاً) وكحالة في أعلام النساء : ج 4 ص 124 ، وابن أبي الحديد في شرح نهج البلاغة : ج 16 ص 214 ـ 220 وص 230 و 232.
[=Arabic Transparent]مناظرة أمير المؤمنين عليه السلام مع أبي بكر في شأن فدك
[=Times New Roman][=Arabic Transparent]عن حمّاد بن عثمان ، عن أبي عبدالله عليه السلام قال: لما بويع أبو بكر واستقام له الاَمر على جميع المهاجرين والاَنصار بعث إلى فدك (1) من أخرج وكيل فاطمة عليها السلام بنت رسول الله صلى الله عليه وآله منها .[=Times New Roman][=Arabic Transparent] [=Times New Roman][=Arabic Transparent]فجاءت فاطمة الزهراء عليها السلام إلى أبي بكر ثمّ قالت : لِمَ تمنعني ميراثي من أبي رسول الله صلى الله عليه وآله ، وأخرجت وكيلي من فدك ، وقد جعلها لي رسول الله صلى الله عليه وآله بأمر الله تعالى؟ [=Times New Roman][=Arabic Transparent]فقال : هاتي على ذلك بشهود ، فجاءت بأمّ أيمن (2) ، فقالت له أمّ أيمن : لا أشهد يا أبا بكر حتى احتج عليك بما قال رسول الله صلى الله عليه وآله ، أنشدك بالله ألست تعلم أن ّ رسول الله صلى الله عليه وآله قال : « أم أيمن امرأة من أهل الجنة » (3). [=Times New Roman][=Arabic Transparent]فقال : بلى .[=Times New Roman][=Arabic Transparent]قالت : « فاشهد : أنّ الله عزّ وجلّ أوحى إلى رسول الله صلى الله عليه وآله : ( فآت ذا القربى حقّه ) (4) فجعل فدكاً لها طعمة بأمر الله (5). [=Times New Roman][=Arabic Transparent]فجاء علي عليه السلام فشهد بمثل ذلك ، فكتب لها كتاباً ودفعه إليها ، فدخل عمر فقال : ما هذا الكتاب ؟ فقال : إنّ فاطمة عليها السلام ادعت في فدك ، وشهدت لها أم أيمن وعلي عليه السلام ، فكتبته لها ، فأخذ عمر الكتاب من فاطمة فتفل فيه ومزّقه (6) ، فخرجت فاطمة عليها السلام تبكي . [=Times New Roman][=Arabic Transparent]فلما كان بعد ذلك جاء علي عليه السلام إلى أبي بكر وهو في المسجد وحوله المهاجرون والاَنصار فقال : يا أبا بكر لِمَ منعت فاطمة ميراثها من رسول الله صلى الله عليه وآله ؟ وقد ملكته في حياة رسول الله صلى الله عليه وآله . [=Times New Roman][=Arabic Transparent]فقال أبو بكر : هذا فيء للمسلمين ، فإن أقامت شهوداً أنَّ رسول الله صلى الله عليه وآله جعله لها وإلا فلا حقّ لها فيه . [=Times New Roman][=Arabic Transparent]فقال أمير المؤمنين عليه السلام : يا أبا بكر تحكم فينا بخلاف حكم الله في المسلمين . [=Times New Roman][=Arabic Transparent]قال : لا . [=Times New Roman][=Arabic Transparent]قال : فإن كان في يد المسلمين شيء يملكونه، ثم ادعيت أنا فيه من تسأل البينة ؟ [=Times New Roman][=Arabic Transparent]قال : إياك أسأل البينة . [=Times New Roman][=Arabic Transparent]قال : فما بال فاطمة سألتها البينة على ما في يديها ؟ وقد ملكته في حياة رسول الله صلى الله عليه وآله وبعده ، ولم تسأل المسلمين بينة على ما ادعوها شهوداً ، كما سألتني على ما ادعيت عليهم ؟ [=Times New Roman][=Arabic Transparent]فسكت أبو بكر فقال عمر : يا علي دعنا من كلامك ، فإنا لا نقوى على حجتك ، فإن أتيت بشهود عدول ، وإلا فهو فيء للمسلمين ، لا حق لك ولا لفاطمة عليهما السلام فيه . [=Times New Roman][=Arabic Transparent]فقال أمير المؤمنين عليه السلام : يا أبا بكر تقرأ كتاب الله ؟ [=Times New Roman][=Arabic Transparent]قال: نعم. [=Times New Roman][=Arabic Transparent]قال: أخبرني عن قول الله عزّ وجلّ : ( إنّما يُريدُ اللهُ ليذهبَ عَنكُمْ الرِجسَ أهلَ البيت ويُطهّركُمْ تطهيراً ) (7) فيمن نزلت (8) ؟ فينا أم في غيرنا؟ [=Times New Roman][=Arabic Transparent]قال: بل فيكم. [=Times New Roman][=Arabic Transparent]قال: فلو أنَّ شهوداً شهدوا على فاطمة عليها السلام بنت رسول الله صلى الله عليه وآله بفاحشة ما كنت صانعاً ؟ [=Times New Roman][=Arabic Transparent]قال: كنت أُقيم عليها الحد ، كما أُقيمه على نساء المسلمين. [=Times New Roman][=Arabic Transparent]قال: إذن كنت عند الله من الكافرين. [=Times New Roman][=Arabic Transparent]قال: ولِمَ ؟ [=Times New Roman][=Arabic Transparent]قال: لاَنّك كنت رددت شهادة الله لها بالطهارة ، وقبلت شهادة الناس عليها ، كما رددت حكم الله وحكم رسوله ، أن جعل لها فدكاً قد قبضته في حياته، ثم قبلت شهادة إعرابي بائل على عقبيه ، عليها ، وأخذت منها فدكاً، وزعمت أنّه فيء للمسلمين ، وقد قال رسول الله صلى الله عليه وآله : « البينة على المدّعي ، واليمين على المدّعى عليه » (9) فرددت قول رسول الله صلى الله عليه وآله : البينة على من ادعى ، واليمين على من ادعى عليه ! [=Times New Roman][=Arabic Transparent]قال : فدمدم الناس وأنكروا ، ونظر بعضهم إلى بعض ، وقالوا : صدق والله عليّ بن أبي طالب عليه السلام ! ورجع إلى منزله . [=Times New Roman][=Arabic Transparent]قال : ثمّ دخلت فاطمة المسجد وطافت بقبر أبيها وهي تقول :
قد كان بعدك أنبــــاء وهنبثة ***لو كنت شاهدها لم تكثـر الخطب
إنّا فقدناك فقد الاَرض‌وابلهـــا ***واختلَّ قومك فاشهدهـم ولا تغب
قد كان جبريل بالآيات يؤنسنــا ***فغاب عنا فكلّ الخيــر محتجب
وكنت بدراً ونوراً يُستضــاء به*** عليك ينزل من ذي العـزَّة الكتب
تجهَّمتنا رجالٌ واستخف بنـــا***إذ غبت عنا فنحن اليوم‌نغـتصب
فسوف نبكيك ما عشنا وما بقيت ***منا العيون بتهمال لها سكب (10)
[=Arabic Transparent]____________ (1) فدك : هي : قرية بالحجاز ، بينها وبين المدينة يومان ، وقيل ثلاثة ، أفاءها الله تعالى على رسوله صلى الله عليه وآله صلحاً ، فيها عين فوّارة ونخل ، وقد كانت ملكاً لرسول الله صلى الله عليه وآله خالصة ، لاَنها لم يوجب عليها بخيل ولا ركاب ، وقد أعطاها ابنته الزهراء عليها السلام فكانت بيدها في عهده صلى الله عليه وآله ، وروي إنّه صلى الله عليه وآله قال لفاطمة عليها السلام : قد كان لاَمّك خديجة على أبيك محمد صلى الله عليه وآله مهراً ، وأنّ أباك قد جعلها لك بذلك ، وانحلتكها تكون لك ولولدك بعدك ، وكتب كتاب النحلة عليّ عليه السلام في أديم ، وشهد عليه السلام على ذلك وأمّ أيمن ومولى لرسول الله صلى الله عليه وآله .
[=Times New Roman][=Arabic Transparent]وجاء في الاَخبار كما في رواية الشيخ عبدالله بن حمّاد الاَنصاري ـ أن واردها ـ أربعة وعشرون ألف دينار في كلّ سنة ، وفي رواية غيره سبعون ألف دينار ، وجاء في نهج البلاغة من كلام أمير المؤمنين عليه السلام في أمر فدك قال عليه السلام : بلى كانت في أيدينا فدك من كل ما أظلّته السماء فشحّت عليها نفوس قوم ، وسخت عنها نفوس قوم آخرين ، ونعم الحكم الله وما أصنع بفدك وغير فدك ، والنفس مظانّها في غدٍ جدث ، تنقطع في ظلمته آثارها وتغيب أخبارها . [=Times New Roman][=Arabic Transparent]راجع : بحار الاَنوار : ج 17 ص 378 و ج 21 ص 23 وج 33 ص 474 ، سفينة البحار للقمّي : ج 2 ص 351 ، نهج البلاغة لاَمير المؤمنين عليه السلام ، تحقيق الدكتور صبحي الصالح : ص 417 كتاب رقم : 45 ، معجم البلدان للحموي : ج 4 ص 238 .
(2) أمّ أيمن هي : بركة بنت ثعلبة كنّيت بابنها أيمن بن عبيد ، مولاة النبي صلى الله عليه وآله وحاضنته ، ورثها رسول الله صلى الله عليه وآله من أمة ، ولما تزوّج خديجة عليها السلام أعتقها ، وهي من المهاجرات الاَوائل ، هاجرت الهجرتين إلى أرض الحبشة وإلى المدينة ، وقد شهدت حنيناً واُحداً وخيبر ، وكانت في اُحد تسقي الماء وتداوي الجرحى ، وكان رسول الله صلى الله عليه وآله يزورها وكان يقول لها : يا أمة ، وإذا نظر إليها قال : هذه بقية أهل بيتي ، وروي عنه صلى الله عليه وآله انّه قال : من أراد أن يتزوج امرأة من أهل الجنة فليتزوج أم أيمن ، فتزوجها زيد بن حارثة ـ بعد عبيد الحبشي ـ فولدت له اُسامة بن زيد ، وكانت أمّ أيمن على درجة كبيرة من الفضل والولاء لاَهل البيت صلى الله عليه وآله ، وذكر الشيخ المفيد عليه الرحمة في خبر فدك : انّ النبي صلى الله عليه وآله لما أعطى فدكاً لفاطمة عليها السلام قال لها ولعلي عليه السلام : يا أم أيمن اشهدي ويا علي اشهد ، ومن شدّة حب أمّ أيمن لفاطمة عليها السلام كما رواه في الخرائج انها لما توفيت فاطمة عليها السلام حلفت أم أيمن أن لا تكون بالمدينة إذ لا تطيق أن تنظر إلى مواضع كانت بها ، فخرجت إلى مكة الخ ، توفيت أم أيمن ـ رضي الله عنها ـ بعد النبي صلى الله عليه وآله بخمسة أشهر وقيل توفيت في خلافة عثمان . [=Times New Roman][=Arabic Transparent]راجع : تهذيب التهذيب لابن حجر : ج 12 ص 459 ، أعلام النساء : ج 1 ص 127 ، سفينة البحار : ج 2 ص 736 ، الاختصاص للمفيد : ص 184 ، تنقيح المقال للمامقاني : ج 3 ص 70 فصل النساء .
(3) جاء في كنز العمال : ج 12 ص 146 ح 34416 ، من سرّه أن يتزوّج امرأة من أهل الجنة فليتزوج أم أيمن ، وح 34417 عنه صلى الله عليه وآله : أم أيمن أمي بعد أمي .
(4) سورة الروم : الآية 38 .
(5) روى السيوطي في الدر المنثور : ج 5 ص 273 في تفسير قوله تعالى : ( فآت ذا القربى حقّه ) قال : أخرج البزّاز ، وأبو يعلى وابن أبي حاتم ، وابن مردويه عن أبي سعيد الخدري رضي الله عنه قال : لما نزلت هذه الآية دعا رسول الله صلى الله عليه وآله فاطمة عليها السلام فأعطاها فدكاً . [=Times New Roman][=Arabic Transparent]وأخرج نحوه عن ابن مردويه عن ابن عبّاس ـ رضي الله عنهما ـ قال : لما نزلت : ( فآت ذا القربى حقّه ) أقطع رسول الله صلى الله عليه وآله فاطمة فدكاً .
(6) إلى هنا ذكر الخبر الشيخ المفيد ـ عليه الرحمة ـ في الاختصاص : ص 183 ـ 185 ، شرح نهج البلاغة لابن أبي الحديد : ج 16 ص 274 و ص 235 .
(7) سورة الاَحزاب : الآية 33 .
(8) روى محب الدين الطبري في ذخائر العقبى ص 21 ، عن عمر بن أبي سلمة ربيب رسول الله صلى الله عليه وآله قال نزلت هذه الآية على رسول الله صلى الله عليه وآله ( إنّما يُريدُ اللهُ ليذهبَ عَنكُمْ الرِجسَ أهلَ البيت ويُطهّركُمْ تطهيراً ) في بيت أم سلمة رضي الله عنها فدعى النبي صلى الله عليه وآله فاطمة وحسناً وحسيناً فجللهم بكساء وعلي خلف ظهره ثم قال : « اللهم هؤلاء أهل بيتي فأذهب عنهم الرجس وطهّرهم تطهيراً » ، قالت أم سلمة : وأنا معهم يا رسول الله ؟ قال : « أنت على مكانك وأنت على خير » ، ومن المصادر التي ذكرت ذلك ، راجع: صحيح مسلم كتاب فضائل الصحابة ، ب فضائل أهل بيت النبي صلى الله عليه وآله: ج4 ص 1883 ح61، سنن الترمذي: ج5 ص 327 ح3205 ، المستدرك للحاكم: ج3 ص 133، شواهد التنزيل للحسكاني: ج2 ص18ـ 139 ح 638 ـ 774، أسباب النزول للواحدي: ص203، فرائد السمطين: ج2 ص9 ح356 ، وغيرها الكثير من المصادر المعتمدة عند الجمهور .
(9) كنز العمال : ج 6 ص 187 ح 187 ح 15282 و 15283 (كتاب الدعوى) ، سنن الترمذي : ج 3 ص 626 ح 1341 ، السنن الكبرى للبيهقي : ج 8 ص 279 ، وسائل الشيعة للحر العاملي : ج 18 ص 170 (ب3 من أبواب كيفية الحكم وأحكام الدعاوى).
(10) الاَحتجاج للطبرسي : ج 1 ص 90 ـ 93 ، علل الشرائع للصدوق : ج 1 ص 191 ، ب 151 ح 1 ، تفسير القمّي : ج 2 ص 155 ـ 157 .
بسم الله الرحمن الرحیم
والصلاة والسلام علی سید الأنبیاء والمرسلین وعلی آله وصحبه أجمعین
والسلام علیکم ورحمة الله وبرکاته
با عرض پوزش از مشاهدین محترم، به اینترنت دسترسی نداشتم برای همین تأخیر ایجاد شد.
قبل از شروع به ردیه زدن، قولی را از آیت الله سید کمال حیدری نقل میکنم!
ایشان در بررسی حدیثی، به معرفی دو منهج پرداختند: 1-منهج علمی 2-منهج دکان و بقالی!!
جالب است که آقای رضا بر منهج دوم حرکت میکنند، چون در ادامه باز هم نشان خواهم داد که هیچ آشنایی با منهج علمی ندارند (صرف نظر از اینکه رو به فحاشی آورده اند) و تنها میخواهند عقده هایشان را به رخ ما بکشند، والله المستعان!
فرموده اند: مثل اینکه بد جوری گیر کرده اید که پناه به یاوه گوی برده اید !!جواب سخنان آمده را بدهید و همانند بزرگانتان فرار نکنید جواب: پیامبر صلی الله علیه وسلم میفرماید: اذا لم تستحی، فافعل ما شئت!
پس اگر حیا نبود، آدم هر چه که دلش خواست می گوید، انگار نه انگار ده ها نفر شاهد این تاپیک و البته شاهد به درخشش گذاشتن علم!! توسط آقای رضا بوده اند.
شما گیر کرده اید که از غصب فدک به گریه کردن فاطمه و پا پیچ خوردن زید و ناهار نخوردن عمرو فرار می کنید! عادت کرده اید همچو عصفور شاخه به شاخه بروید، وترک عادت موجب مرض است!
پس وقتی میگویم حاشیه نروید، من را به فرار متهم میکنید تا منهج بقالی شما آشکار نشود، که می شود، ولله الحمد.
اینکه گفته اید مانند بزرگانتان فرار می کنید، این هم یک فرار دیگر برای شما! فقط حاشیه رفتن و توهین کردن! من هم میتوانم بگویم که فلانی به چه مدت فراری است، ولی بحث ما در اینجا نیست!
فرمودید: شما نگران اینکه مطالب از چه سایتی آمده و یا از چه کسی است نباشید جواب: نگران وقت خودم هستم که با فردی که نیم مثقال سواد ندارد باید بر علوم شرعی بحث کنم! نمیتوانم به سختی به اینترنت وصل شوم تا اینکه با کسی که تنها وجودش کپی پیست است حوار داشته باشم!
اگر بنا بر این باشد پاسخ کپی پیست های 20 متری را بدهم، خوب به همان سایت ها مراجعه میکنم با خود نویسنده حرف میزنم! نه اینکه با شما در اینجا وقتم را تلف کنم! اگر چیزی برای عرضه دارید در خدمت هستیم، اما اگر می خواهید عقده خود را با کپی پیست های 20 متری که وقت ما را بگیرد و از مسیر اصلی منحرف کند خالی کنید، بهتر است بروید با کارشناس های سایت در میان بگذارید. من از این وقت ها ندارم به پای شاخه به شاخه های شما بریزم!
در مورد روایاتی که باز چون سواد ندارید، از صد منبع آورده اید و تنها اسپم و اسپم کاری کرده اید: اینکه فاطمه پاره تن پیامبر است، به این معنی نیست که هر چه خواست اگر حق ایشان بود یا نبود به ایشان بدهند! (به قول محراب دقت کنید!!!)
بحث ما این است که آیا فدک نحله پیامبر بود یا نبود! اینکه فاطمه رضی الله عنها ناراحت شد یا نشد دیگر مسئلۀ دیگری است! پس عقده های مذهبی را بگذارید برای آنجا که روضه خوانان روضه میخوانند، همانجا اینها را بگویید، إن شاء الله همه گریه میکنند...
این هم نمونه ای از شاخه به شاخه پریدن های شما: {قضیه قرطاس و به شهادت رساندن بي بي مظلومه فاطمه زهرا (س) و بدعتها...}
آخر مگر بحث ما اکنون سر این مسائل است؟!! این کار شما به قول عرب این است که: الغریق یتشبث بکل الحشیش!!
در ضمن در باب مسئلۀ شهادت تاپیکی زدم که تأیید نشد. وگرنه همانگونه که روایات فدک را در اینجا بررسی کردم، در آنجا هم در مسئلۀ شهادت همینکار را انجام می دادم.
فرمودید: آيا كسى كه بزرگ زنان اهل بهشت است ادعاى بغير حق مى كند؟ جواب: بله. نزد ما فاطمه رضی الله عنها معصوم نبوده است، بنابراین اینکه از فدک بهره ای نداشته و آن را طلب کرده است، دال بر غصب نمی شود! چون مال او نبوده است! مانند اینکه من بیایم و بگویم خلیج فارس مال من است. هر وقت به من خلیج فارس را دادید، توقع داشته باشید فدک را به فاطمه رضی الله عنها می دادند! (دقت کنید!!!!)
در صفحۀ بعدی هم دو مناظره از فاطمه رضی الله عنها آورده اید!!!!
هر چند از کتب شیعه هستند و بی شک برای من اعتباری ندارند. والله المستعان
ـــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ پاسخ به شبهات أخیرآقای رضا ثقلین:
فرمودید: عجب! پس برخی از علمای شما بدون داشتن دلیلی خاص نظر میدهند مینویسند فتوا میدهند و سخنانشان ارزش علمی ندارد؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟ ؟؟؟؟؟؟؟؟؟!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!! فقط چون خلاف جمهور است؟؟؟؟؟!!! جواب: دوست عزیز؛ زمانی که کم کم که آذوقۀ کپی پیست ها تمام شد، رو به منهج بقالی آوردید!
وقتی سخنشان مستند به حجت قابلی نباشد، پس سخنشان رد است!
همانگونه که بین علمای شما در مسائلی اختلاف است، یعنی بعضی از علمای شما از خودشان حرف زده اند؟!
خبر دارید که شما در مورد بعضی راوی ها، بر خلاف رأی متقدمین رجال حرف می زنید؟! می دانید حتی در مورد نماز جمعه بعضی از علمای شما حکم به تحریم داده بودند؟!!! پس کمی با علوم شرعی آشنا شوید تا چنین سخنانی نزنید! اگر اینگونه باشد در میان شیعه هم افرادی بوده اند که مرسل را حجت می دانسته اند.
صرف نظر از اینکه شما دوغ را با خرما اشتباه گرفتید و اصلاً مسئلۀ مرسل ربطی به این قضیه نداشت و چیزی را گفتید که خودتان هم معنی اش را ندانستید!
فرمودید: اما درباب بحث صحابه بنده حاضرم تمام بنیاد های فکری و عقیدتی و فقهی اهل سنت را مستقیم و غیر مستقیم به وسیله قرآن کریم و صحیحین بخاری و مسلم در یک تاپیک عمومی یا در خصوصی بحث کرده و خطا و انحراف آن را ثابت کنم! ان شا الله (ادعایی ندارم چون خود را یک شاگرد کوچک مکتب اهل بیت میدانم قصدم نشان دادن این مطلب است که حتی با تمام دقت هایی که در بخاری و مسلم برای حذف اهل بیت و پنهان کردن معارف اهل بیت شده اما با همین چیزی هم که مانده میشود بنیاد های اهل سنت را متلاشی کرد) جواب: نه لازم نکرده جناب کپی پیست خان! شاگرد نمی خواهم، همین تاپیک را به شیوۀ علمی (نه بقالی به قول سید کمال حیدری) به اتمام برسانید خیلی است!
شما فعلاً بنیاد خود را جمع کنید
شما با فقه خودتان آشنا نیستید، سر فقه اهل سنت بحث میکنید؟!
با علوم حدیث یک درصد آشنایی ندارید!
در ضمن هنوز «إن شاء الله» نوشتن را هم یاد ندارید!
فرمودید: اولا بنده از آن پستی که شما گفتید کپی پیست نکردم جواب: این قول را با رفرنسش، از همان مقاله که اسم بردم کپی کردید! اینقدر در این سایت ها گشته ام که بدانم چه چیزی را از کجا برداشته اید!
فرمودید: ثانیا کپی پیست کردن حقیقت بسیار بهتر از نویسندگی باطل است جواب: خیر کپی پیست کردن حقیقت مزعوم شما از نوشتن باطل هم بدتر است! چون جز شما، بقیه کپی پیست های شما را باطل می دانند!
اگر پاسخی نمی داشتید، میتوانستید صبر کنید استاد محرابتان که کارشناس رسمی این سایت است پاسخ دهد! چون من به سختی توانستم امروز متصل به اینترنت شوم و با چنین سخنانی رو به رو شدم!
فرمودید: ثالثا جناب مثل اینکه قرن 21 است و قرار نیست که ما عمرمان را صرف کنیم تا به همان نتیجه ای برسیم که دیگران در حال حاضر به آن رسیده و منتشر کرده اند شما در جواب دادن مشکل داری آن وقت به کپی پیست کردن میپردازی؟؟؟؟؟!! جواب: اگر تمام دنیا مانند شما ها فکر می کردند، الان باید با سنگ چخماق آتش روشن می کردیم!!!
این که عین تقلید کورکورانه است که چون فلان سایت نوشته است، من دیگر تحقیق نمیکنم! سایتی که قول زید را قول ابن حجر هیتمی، و قول ابن سعد را قول ابن حجر عسقلانی نشان میدهد، نسأل الله العافیة ...
باز هم می گویم: نه تنها برای این تاپیک، بلکه برای تاپیک های دیگر هم سعی کنید اگر توانایی داشتید وارد شوید، وگرنه در قوانین اسک دین، من اجباری ندیدم که هر کسی که از جلوی تاپیک رد شد، پست گذاشتن برای او فرض عین است!
فرمودید: حالا بنده از شما میپرسم آیا همه مطالبی که شما مینویسید و از علمایتان نقل میکنید یا از علمای شیعه نقل میکنید کتاب هایشان را از ابتدا تا انتها تک تک خوانده اید؟ جواب: به خداوندی که نه پدر عیسی علیه السلام است و نه شریکی دارد و به نفس انسان از شاهرگ هم نزدیک تر است قسم، اکثر مطالب را خود قبلاً مطالعه کرده ام، و بقیه را هم با دنبال کردن آدرس هایی بوده است که شما داده اید خوانده ام! من تحدی کردم که فقط ثابت کنید که از یک سایت چیزی را کپی پیست کرده باشم!
ــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ
در مورد عطیه:
فرمودید: اولا: ما یک نمونه آن را نقل کردیم که در مورد مختلف فیه روایتش را حسن ذکر کرده اند. خیلی از راویان نیز همانند عطیه هستند، پس استثناء او درست نیست. جواب: خوب این نمونه اصلاً شبیه عطیه العوفی نبود! دقت کنید!!!
فرمودید: ثانیا: اگر البانی تضعیف کرده توثیق هم کرده است. یعنی آنجایی که به نفعش بوده توثیق و آنجایی که به ضررش بوده تضعیف کرده است. جواب: تحدی کردم نشان دهید که تضعیف های البانی به ضررش بوده است، اما جوابی نداشتید!
شیخ البانی در سراسر کتاب هایش هر جا به نقد روایت پرداخته باشد، به ضعف عطیة العوفی تصریح کرده است، اما شما یک روایت را آوردید که شیخ البانی حرفی از راویان نزده بود و خود روایت را تصحیح کرده بود. فرق این دو را می دانید؟ والله نمی دانید!
چنانکه فرموده اند: «وتصحیح الحدیث لا یدل علی أن رجاله ثقات.»المقترح (ص/52)
ترجمه: وتصحیح حدیث دلالت بر آن نمی کند که رجال آن سند ثقه باشند!
و تحدی کردم یک جا بیاورید که شیخ البانی تصریح به ثقه بودن عطیه کرده باشد که نتوانستید، درحالیکه من موارد متعدد آوردم که شیخ البانی عطیه را ضعیف می داند!
پس کلاً بهتر نبود بی خیال شیخ البانی و این ادعا که او را ثقه می داند شوید؟! در پست بعدی این اعتراف را از شما می خواهم که دیگر توثیق البانی را ندارید.
فرمودید: ثالثا کجا در آن نقلی که آوردیم آمده بود اکثریت یا اقلیت؟؟؟؟ جواب: زیلعی رحمه الله فقیه بوده است، و این کتاب او نیز کتاب جرح و تعدیل نیست!
پس اکثریت را از کتب جرح و تعدیل می آوریم و نیازی به کتاب زیلعی حنفی رحمه الله در این حوزه نیست.
فرمودید: شما در ادامه برخی از توثیقات او را مورد بررسی قرار دادید خوب بفرمایید توثیق حاکم نیشابوری -بدر الدين عبد الله بدر -زيلعي و بغوي را چه میکنید؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟!!!! جواب: حاکم نیشابوری حدیثی از او تصحیح کرده است، همانگونه که احادیث متروکین را در کتاب المستدرک تصحیح کرده است! به همین دلیل است که علما این کتاب را تحقیق کرده اند و احادیث صحیحش را از احادیث ضعیف و موضوعش جدا کرده اند.
بغوی هم که اصلاً محدث نیست!
جواب زیلعی را هم در پست قبلی دادم.
راستی تضعیفات که آوردم را دیدید؟! همان تضعیفات را خودتان با انصاف خودتان بخوانید بعد بگویید که بغوی!!!!! توثیق کرده است!
فرمودید: اولاخود شما تصریح کرده اید که جرح عطیه از دیدگاه هیثمی اجماعی نیست. خود شما فکر کنید که آیا تضعیف او مورد قبول هیثمی است؟ جواب: اجماع هیثمی؟!! یا اجماع علما؟!
بله 100% علما نگفته اند که او ضعیف است، حرف من که نفهمیدید این بود. تضعیف او برای عطیه قابل قبول است، به هزار و یک دلیل که یکی از آنها استناد سایت مبارک ولیعصر عج می باشد.
فرمودید: ثانیا: عبارت قد وثق؛ یعنی به تحقیق توثیق شده است. حرف قد برای تحقیق است یعنی محققا توثیق شده است. یعنی توثیقش قطعی است کجای عبارت دلالت بر تمریض می کند؟ جواب: وثق فعل مجهول است، و اینکه توثیق شده است، این یعنی توثیق هیثمی؟
قول هیثمی را در مواضع متعدد آوردم که خود او تصریح به ضعف عطیه کرده است! باز میگویم: الغریق یتشبث بکل الحشیش!
فرمودید: جالب است پس تا اینجا شما 4 نفر را قطعا پذیرفتید که توثیق کرده اند عطیه را عجلی-ابن سعد-طبری-ترمذی درباره 4 نفر دیگر هم سکوت کردید حاکم نیشابوری -بدر الدين عبد الله بدر -زيلعي و بغوي جواب: چرا حرف تکراری می زنید! آخر در مورد ترمذی مگر توضیح ندادم؟! چرا عادت دارید تکرار مکررات کنید؟! توثیق این افراد که شما شمردید و 4 شد، در مقابل تضعیفاتی از علمای اصیل این فن هیچ ارزشی ندارد! زیرا حاکم و عجلی و ترمذی هر سه متساهل هستند!!! تو خود حدیث مفصل بخوان از این مجمل ...
فرمودید: تاکنون 8 نفر از محقیقن و علمای اهل سنت عطیه را توثیق کرده اند حالا اینکه شما میگویید این برای شما فلانی متساهل است و تصحیح ترمذی هم مورد اعتماد نیست و .. بهتر است که از همان اول قید همه علمای تان را بزنید که دیگر خیال شما و ما راحت شود و در یک کلام اعتراف کنید که اهل سنت هیچ چیزی ندارد و تو خالی است.دیگر نیاید هر روایتی که به نفع تان بود بگویید ترمذی تصحیح کرده است و فلانی... و جایی هم که بر ضرر بود که قضیه تساهل و ... را پیش بکشید. جواب: آنهایی که پاسخ دادم را بی خیال شوید!! اکثر کسانی که آوردید یا از علمای این فن نبودند، و یا اینکه در آنجا تصریح به ثقه بودن نکرده بودند، اما در جایی دیگر صراحتاً عطیه را ضعیف دانسته بودند.
اینکه ترمذی رحمه الله متساهل بوده است، حرف علمی است، ولو کره الکافــــــــــــرون!!
راستی اینکه بعضی علمای شما مثلاً میگویند خوئی اشتباه کرد، یعنی اینکه شیعه حرفی ندارد و طبل تو خالی و پوسیده ای است؟!
باز هم منهج دکان ...
فرمودید: در صورت صحت نقل شما این اشکالی اساسی بر اهل سنت است که علمای آنها 2 گونه صحبت کرده در جایی شخصی را توثیق کرده و در جایی دیگر تضعیف میکنند!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!! این تناقض را چه خواهید کرد؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟ ؟؟!!!!!!!!!واقعا عجیب نیست؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟ ؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟ ؟؟!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!! جواب: چرا اینقدر دستپاچه شده اید؟!!
این تناقض نیست، بلکه ممکن است نظر ابن معین تغییر کرده باشد، همانگونه که بعضی علمای شما میگویند که معتقد به تحریف بوده اند، اما میگویید بعضی از نظر خود رجوع کرده اند!
اینها تناقض نیست، و قابل جمع بندی می باشد! به جای تعجب و دستپاچگی کمی: دقت کنید!!!!
فرمودید: بله چنان که بسیاری از تابعین شیعه بودند مشکل اصلی شما همین است! اگر کسی محب اهل بیت باشد یا شیعه باشد به سرعت به او اشکال وارد میکنند اما اگر دشمن اهل بیت باشد روایتش پذیرفته میشود مانند مغیره بن شعبه -مروان بن حکم و... جواب: در تاپیک قبلی که با استاد شما «صدرا» بحث کردم، پیرامون مسئلۀ بدعت راوی به اندازۀ کافی توضیح دادم. بروید مطالعه کنید تا بدانید! اگر راوی شیعه یا رافضی سخنش در جهت بدعتش باشد، روایتش قبول نمی شود. همین مسئله را از کتب شما هم در آن تاپیک نشان دادم.
بعدش هم کمی روضه خواندید که قزوینی گفته است جرم اینها دوست داشتن علی بوده است و ...
چرا وسط داستان لیلی و مجنون از جنگ ایران و عراق حرف می زنید؟!
دلیل این هم که خوارج از روافض پذیرفته تر هستند، این است که آنها دروغگو را تکفیر میکردند! اما چنانکه مشهور است بسیاری از راویان دستۀ دوم دروغگو بوده اند و دروغ را وسیلۀ ترویج مذهبشان ساخته بودند.
فرمودید: چگونه کسی از بزرگان تابعین است اما ضعیف و رافضی و... است؟؟ جواب: چه ربطی داشت؟!!!
فرمودید: کتاب عقیده نوشته یا ننوشته سوال این است چگونه یک عالم سنی در یک کتاب مشهور مطلبی را نقل میکند که اساس بنیاد های فکری اهل سنت را در صورت اثبات متلاشی میکند؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟!!! دوم اینکه چرا چنین مطلبی که اینقدر مهم است را بدون سند نقل میکند؟؟؟؟؟؟!!! آیا شاید به این خاطر نیست که این قضیه چنان مشهور است و بوده که نیازی به سند نداشته و ندارد؟؟؟؟؟؟!!!! سوم مگر اعتقاد به وجود و اعمال و ... صحابه که نقل شده غیر از حدیث و تاریخ است؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟!!!! جواب:
اولاً این حرف شما واقعاً بچه گانه است! مگر در کتابش تصریح کرده است که تنها مطالب صحیح می آورد؟!
ثانیاً مگر هر مطلبی که سند ندارد، حمل بر مشهور بودن می شود و نیاز به سند ندارد؟! دین خود را اینگونه شما می گیرید؟! صد ها روایت بر ضد تشیع در کتب شما موجود است، آیا این حرف را من بزنم، از من می پذیرید؟!
ثالثاً چه ربطی به ضعیف بودن عطیه داشت؟!
فرمودید: نشد چرا ترجمه کامل را انجام ندادید؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟ ؟؟؟؟؟؟؟!!!!!!!!!!!!! بعد تهمت به دیگران میزنید؟؟؟؟؟؟؟!!! خیانت کار عالمانی هستند که اعمال نادرست عده ای را ماست مالی کرده و میکنند!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!! یکبار دیگر مطلب را نقل میکنم تا شاید وجدان شما و نظر دوستان بیشتر جلب شود... جواب: الحمدلله خیانت شما که هیچ، خیانت سایت آقای قزوینی را آشکار کردیم که سخن زید را طوری آورده بودید که بقیه فکر کنند ابن حجر چنین گفته است!! اما امان از تعصب و بی حیایی که به جای عذر خواهی آمده اید طلبکار هم شده اید!
ترجمه قسمت آخر را انجام دادم، چون مربوط به خیانت شما و استادان شما بود!
بالاخره همه فهمیدند که چه شد، و این با گذاشتن 20 علامت سوال و 10 علامت تعجب ماست مالی نخواهد شد!
جواب دوم: روایت سند نداشت (سند بیاورید!!)، پس من هم تنها سخن زید را ترجمه کردم تا نشان دهم آقای قزوینی دروغ گفته اند و این سخن زید است، نه ابن حجر!! اینکه زید روایت را قبول داشته است یا نداشته است موضوع بحث ما نیست (سند!)، و همچنین این حرف او دلالت بر این نمی کند که روایت (اصلاً روایت کجاست؟! یک عده مانند آقای قزوینی به او چنین گفته اند! روایت را از کجا آوردید؟!) را قبول داشته است! بلکه گفته است که ابوبکر در آن زمان قضاوتش صحیح بوده است.
در پست بعدی احیاناً اگر جوابی بود (علمی، نه بقالی) میخواهم که ابتدا جواب دو دروغ سایت ولیعصر را بدهید: 1- اینکه حرف ابن سعد را حرف ابن حجر عسقلانی جا زده بودند.
2- اینکه حرف زید را حرف ابن حجر هیتمی جا زده بودند!
کمی به شما آسان گرفتم به قول فارس «پر رو شدید»
اول از همه جواب این دو دروغ را می خواهم، پس تا جواب این دو را ندهید، پاسخ به چیز دیگری نخواهم داد، تا یاد بگیرید که وقتی تدلیس سایت ولیعصر را رو میکنند به جای عذر خواهی کردن طلبکار نشوید، والحمدلله ربّ العالمین
بسم الله الرحمن الرحیم
والصلاة والسلام علی سید الأنبیاء والمرسلین وعلی آله وصحبه أجمعین
والسلام علیکم ورحمة الله وبرکاته
با عرض پوزش از مشاهدین محترم، به اینترنت دسترسی نداشتم برای همین تأخیر ایجاد شد.
قبل از شروع به ردیه زدن، قولی را از آیت الله سید کمال حیدری نقل میکنم!
ایشان در بررسی حدیثی، به معرفی دو منهج پرداختند: 1-منهج علمی 2-منهج دکان و بقالی!!
جالب است که آقای رضا بر منهج دوم حرکت میکنند، چون در ادامه باز هم نشان خواهم داد که هیچ آشنایی با منهج علمی ندارند (صرف نظر از اینکه رو به فحاشی آورده اند) و تنها میخواهند عقده هایشان را به رخ ما بکشند، والله المستعان!
قبل از شروع سخنی بگوییم که عامل تمامی جنایات در مورد غصب فدک مشخص باشد
و دلیل پر پر زدن امثال جناب کرد مشخص باشد
[=IRMitra]امام معتزلى مىگويد؛ از يكى از اساتيد عالى مقام مدرسه غربى بغداد به نام على بن فارقى پرسيدم: [=IRMitra]اكانت فاطمة صادقة؟ قال: نعم، قلت: فلم لم يدفع اليها أبوبكر فدك و هى عنده صادقة؟ فتبسم، ثم قال: لو اعطاها اليوم فدك لمجرد دعواها لجائت اليه غدا و ادعت لزوجها الخلافة، و زحزحته عن مقامه... [=IRMitra]آيا فاطمه عليهاالسلام كه نسبت به فدك ادعا داشت راستگو بود؟ [=IRMitra]استاد بغداد: بلى. [=IRMitra]امام معتزلى: پس چرا ابوبكر فدك را به وى نداد، در حالى كه مىدانست فاطمه عليهاالسلام راست مىگويد؟! [=IRMitra]استاد بغداد ضمن تبسم گفت: «اگر در آن روز ابوبكر فاطمه عليهاالسلام را به مجرد ادعايش تأييد كرده و فدك را به او مىداد، روز ديگر مىآمد و مىگفت: خلافت مال شوهرم است و بدين طريق ابوبكر را از مقامش معزول مىداشت...» [=IRMitra]امام معتزلى پس از نقل نظر استاد آنگاه خودش چنين مىگويد: «و هذا كلام صحيح»و اين گفتار حقيقت دارد. (1) [=IRMitra]در اينجا معلوم مىشود كه تصرف فدك و مبارزه غير منطقى با فاطمه و اميرالمؤمنين عليهماالسلام به چه منظورى بوده است؟!
[=IRMitra]1_شرح ابن ابىالحديد، ج 16، ص 284.
Moslem Kurdi;797034 نوشت:
فرموده اند: مثل اینکه بد جوری گیر کرده اید که پناه به یاوه گوی برده اید !!جواب سخنان آمده را بدهید و همانند بزرگانتان فرار نکنید جواب: پیامبر صلی الله علیه وسلم میفرماید: اذا لم تستحی، فافعل ما شئت!
پس اگر حیا نبود، آدم هر چه که دلش خواست می گوید، انگار نه انگار ده ها نفر شاهد این تاپیک و البته شاهد به درخشش گذاشتن علم!! توسط آقای رضا بوده اند.
شما گیر کرده اید که از غصب فدک به گریه کردن فاطمه و پا پیچ خوردن زید و ناهار نخوردن عمرو فرار می کنید! عادت کرده اید همچو عصفور شاخه به شاخه بروید، وترک عادت موجب مرض است!
پس وقتی میگویم حاشیه نروید، من را به فرار متهم میکنید تا منهج بقالی شما آشکار نشود، که می شود، ولله الحمد.
اینکه گفته اید مانند بزرگانتان فرار می کنید، این هم یک فرار دیگر برای شما! فقط حاشیه رفتن و توهین کردن! من هم میتوانم بگویم که فلانی به چه مدت فراری است، ولی بحث ما در اینجا نیست!
اولا جناب کرد این آیه قرآن است خوب هضمش کن (وَ ما كانَ لِمُؤْمِنٍ وَ لا مُؤْمِنَةٍ إِذا قَضَى اللَّهُ وَ رَسُولُهُ أَمْراً أَنْ يَكُونَ لَهُمُ الْخِيَرَةُ مِنْ أَمْرِهِم) هيچ مرد و زن با ايمانى حق ندارد هنگامى كه خدا و پيامبرش امرى را لازم بدانند اختيارى از خود (در برابر فرمان خدا) داشته باشد.
سوره احزاب(33)، آیه 36
دوما فرار نکن و جواب بده که مفسرین در مورد این آیه چه گفته اند !!؟وَ آتِ ذَا الْقُرْبى حَقَّه
فرار میکنید و خوب هم فراری هستید چون سخنی ندارید ذکر کردیم این ایه وَ آتِ ذَا الْقُرْبى حَقَّه (سوره اسراء، آیه 26) در مورد چه کسی نازل شد که جواب ندادید و فراری شدید ذکر کردیم علمای اهل سنت ذکر کرده اند که بعد از نزول این ایه پیامبر ص فرمود
دعا النبی صلى الله عليه و سلم فاطمه أعطاها فدک؛
رسول گرامی، زهرای مرضیه را خواست و فدک را به آن بزرگوار بخشید.
وآت ذا القربى حقه والمسكين وأبن السبيل ولا تبذر تبذيرا [ إسراء 26 ]
أبو يعلى الموصلي - مسند أبي يعلى - ومن مسند أبي سعيد الخدري
1037 - قرأت على الحسين بن يزيد الطحان هذا الحديث فقال : هو ما قرأت على سعيد بن خثيم ، عن فضيل ، عن عطية ، عن أبي سعيد ، قال :لما نزلت هذه الآية : وآت ذا القربى حقه ، دعا النبي (ص) فاطمة وأعطاها فدك.
إبن حجر - المطالب العالية - كتاب التفسير
3801 - وقال أبو يعلى : قرأت على الحسين بن يزيد الطحان قال : هذا ما قرأت على سعيد بن خثيم ، عن فضيل ، عن عطية ، عن أبي سعيد ، قال : لما نزلت : وآت ذا القربى حقه ، دعا رسول الله (ص) فاطمة ، وأعطاها فدكا.
المتقي الهندي - كنز العمال - الجزء : ( 3 ) - رقم الصفحة : ( 767 )
8696 - عن أبي سعيد ، قال : لما نزلت : وآت ذا القربى حقه ، قال النبي (ص) : يا فاطمة لك فدك.
البيهقي - السنن الكبرى - كتاب قسم الفيئ والغنيمة
11940 - أخبرنا : أبو علي الروذباري ، أنا : محمد بن بكر ، ثنا : أبو داود ، ثنا : عبد الله بن الجراح ، ثنا : جرير ، عن المغيرة قال : جمع عمر بن عبد العزيز بني مروان حين إستخلف فقال : أن رسول الله (ص) كانت له فدك ، وكان ينفق منها ويعود منها على صغير بني هاشم ، ويزوج فيه أيمهم وإن فاطمة (ر) سألته أن يجعلها لها ، فأبى ، فكانت كذلك في حياة رسول الله (ص) حتى مضى لسبيله ، فلما ولي أبوبكر (ر) عمل فيها بما عمل النبي (ص) في حياته ، حتى مضى لسبيله ، فلما ولي عمر (ر) عمل فيها بمثل ما عملا حتى مضى لسبيله ، ثم أقطعها مروان ، ثم صارت لعمر بن عبد العزيز ، قال عمر بن عبد العزيز : فرأيت إمرأ منعه رسول الله (ص) فاطمة ليس لي بحق ، وأنا أشهدكم أني قد رددتها على ما كانت ، يعني على عهد رسول الله (ص) قال الشيخ : إنما أقطع مروان فدكا في أيام عثمان بن عفان (ر) ، وكأنه تأول في ذلك ما روي ، عن رسول الله (ص) : إذا أطعم الله نبياً طعمة فهي للذي يقوم من بعده ، وكان مستغنيا عنها بماله فجعلها لأقربائه ، ووصل بها رحمهم ، وكذلك تأويله عند كثير من أهل العلم. وذهب آخرون إلى أن المراد بذلك التولية وقطع جريان الإرث فيه ، ثم تصرف في مصالح المسلمين ، كما كان أبوبكر وعمر (ر) يفعلأن ، وكما رآه عمر بن عبد العزيز حين رد الأمر في فدك إلى ما كان. وإحتج من ذهب إلى هذا بما روينا في حديث الزهري ، وأما خيبر وفدك فأمسكهما عمر بن الخطاب (ر) وقال : هما صدقة رسول الله (ص) ، كانت لحقوقه التي تعروه ونوائبه ، وأمرهما إلى ولي الأمر ، فهما على ذلك إلى الأن.
السيوطي - الدر المنثور - الجزء : ( 4 ) - رقم الصفحة : ( 177 )
- وأخرج البزار وأبو يعلي وأبن أبى حاتم وأبن مردويه ، عن أبى سعيد الخدرى (ر) قال : لما نزلت هذه الآية : وآت ذا القربى حقه دعا رسول الله (ص) فاطمة فأعطاها فدك.
- وأخرج إبن مردويه ، عن إبن عباس (ر) قال : لما نزلت : وآت ذا القربى حقه أقطع رسول الله (ص) فاطمة فدكا.
پست ۴۹ کل روایات در کتب اهل سنت!!
+++++++++++++++++++++++++++++++++++++
ذکر کردیم که به کتب صحیح خود نگاه کنید و ببینید این احادیث را که فراری شدید و جوابی ندادید
توفت الزهراء (ع) وهي واجدة وساخطة على الشيخين بعد إن منعوها إرثها
صحيح البخارى - فرض الخمس - باب - رقم الحديث : ( 2862 )
- حدثنا : عبد العزيز بن عبد الله ، حدثنا : إبراهيم بن سعد ، عن صالح ، عن إبن شهاب قال : أخبرني : عروة بن الزبير أن عائشة أم المؤمنين (ر) أخبرته : أن فاطمة (ع) إبنة رسول الله (ص) سألت أبابكر الصديق بعد وفاة رسول الله (ص) أن يقسم لها ميراثها مما ترك رسول الله (ص) مما أفاء الله عليه ، فقال لها أبوبكر : أن رسول الله (ص) قال : لا نورث ما تركنا صدقة فغضبت فاطمة بنت رسول الله (ص) فهجرت أبابكر فلم تزل مهاجرته حتى توفيت ، وعاشت بعد رسول الله (ص) ستة أشهر قالت : وكانت فاطمة تسأل أبابكر نصيبها مما ترك رسول الله (ص) من خيبر وفدك وصدقته بالمدينة فأبى أبوبكر عليها ذلك وقال : لست تاركاً شيئاً كان رسول الله (ص) يعمل به إلاّّ عملت به فإني أخشى إن تركت شيئاً من أمره أن أزيغ فأما صدقته بالمدينة فدفعها عمر إلى علي وعباس ، وأما خيبر وفدك فأمسكها عمر ، وقال : هما صدقة رسول الله (ص) كانتا لحقوقه التي تعروه ونوائبه وأمرهما إلى من ولي الأمر قال : فهما على ذلك إلى اليوم قال أبو عبد الله اعتراك افتعلت من عروته فأصبته ومنه يعروه وإعتراني.
صحيح البخارى - المغازي - غزوة خيبر - رقم الحديث : ( 3913 )
[ النص طويل لذا إستقطع منه موضع الشاهد ] - حدثنا : يحيى بن بكير ، حدثنا : الليث ، عن عقيل ، عن إبن شهاب ، عن عروة ، عن عائشة : أن فاطمة (ع) بنت النبي (ص) أرسلت إلى أبي بكر تسأله ميراثها من رسول الله (ص) مما أفاء الله عليه بالمدينة وفدك وما بقي من خمس خيبر ، فقال أبوبكر : أن رسول الله (ص) قال : لا نورث ما تركنا صدقة إنما يأكل آل محمد (ص) في هذا المال ، وإني والله لا أغير شيئاً من صدقة رسول الله (ص) ، عن حالها التي كان عليها في عهد رسول الله (ص) ولأعملن فيها بما عمل به رسول الله (ص) ، فأبى أبوبكر : إن يدفع إلى فاطمة منها شيئاً فوجدت فاطمة على أبي بكر في ذلك فهجرته فلم تكلمه حتى توفيت .........
صحيح البخارى - الفرائض - قول النبي... - رقم الحديث : ( 6230 )
- حدثنا : عبد الله بن محمد ، حدثنا : هشام ، أخبرنا : معمر ، عن الزهري ، عن عروة ، عن عائشة : أن فاطمة والعباس (ع) أتيا أبابكر يلتمسان ميراثهما من رسول الله (ص) وهما حينئذ يطلبان أرضيهما من فدك وسهمهما من خيبر ، فقال لهما أبوبكر : سمعت رسول الله (ص) يقول : لا نورث ما تركنا صدقة إنما يأكل آل محمد من هذا المال ، قال أبوبكر : والله لا أدع أمراً رأيت رسول الله (ص) يصنعه فيه إلاّّ صنعته قال :فهجرته فاطمة فلم تكلمه حتى ماتت ، حدثنا : إسماعيل بن أبان ، أخبرنا : إبن المبارك ، عن يونس ، عن الزهري ، عن عروة ، عن عائشة : أن النبي (ص) قال : لا نورث ما تركنا صدقة.
صحيح مسلم - الجهاد والسير - قول النبي... - رقم الحديث : ( 3304 )
[ النص طويل لذا إستقطع منه موضع الشاهد ] - حدثني : محمد بن رافع ، أخبرنا : حجين ، حدثنا : ليث ، عن عقيل ، عن إبن شهاب ، عن عروة بن الزبير ، عن عائشة : أنها أخبرته : أن فاطمة بنت رسول الله (ص) أرسلت إلى أبي بكر الصديق تسأله ميراثها من رسول الله (ص) مما أفاء الله عليه بالمدينة وفدك وما بقي من خمس خيبر ، فقال أبوبكر : أن رسول الله (ص) قال : لا نورث ما تركنا صدقة إنما يأكل آل محمد (ص) في هذا المال ، وإني والله لا أغير شيئاً من صدقة رسول الله (ص) ، عن حالها التي كانت عليها في عهد رسول الله (ص) ولأعملن فيها بما عمل به رسول الله (ص) ، فأبى أبوبكر : إن يدفع إلى فاطمة شيئاً فوجدت فاطمة على أبي بكر في ذلك قال : فهجرته فلم تكلمه حتى توفيت ........
در پست ۵۰ احادیث آمده در کتب شما
++++++++++++++++++++++++++++++++++
ذکر کردیم نظرتان در مورد این روایت چیست که باز فراری شدید و جواب ندادید
ان زیدا ابنی یرثنی و ارثه
زید ، پسر من است و از من ارث میبرد و من از او ارث میبرم. [=Times New Roman] قرآن کلام الله است که بواسطه وحی بر رسول الله صلی الله علیه و آله نازل و به مردم ابلاغ میگردد . وقتی در قرآن کریم سخن از ارث گذاشتن به صورت عام آمده لاجرم میتوان بیان داشت که اعتقاد نبی اکرم صلی الله علیه و آله نیز در باب مشروعیت ارث گذاشتن پیامبران برای خانواده خودشان میباشد .
پس با این وجود دیگر نیازی به حدیثی جداگانه نیست بلکه قرآن ، فصل الخطاب میباشد. ولی با وجود این همه ادله متقن باز هم با سیری در تاریخ و کتب اهل تسنن به برخی روایات برخورد میکنیم که متن آنها پاسخ سوال شما میباشد . در کتب اهل تسنن از قول نبی گرامی اسلام حضرت محمد صلی الله علیه و آله آمده است :
ان زیدا ابنی یرثنی و ارثه
زید ، پسر من است و از من ارث میبرد و من از او ارث میبرم.
مصادر زیادی به این سخن نبی اکرم اشاره کرده اند که صرفاً به آدرس و متن آنها اشاره میکنیم .
( وما جعل أدعياءكم أبناءكم ) أهل التفسير على أن هذا نزل في زيد بن حارثة وفي الحديث أن خديجة رضي الله عنها وهبته لرسول الله صلي الله عليه وسلم فجاء أبوه حارثة إلى رسول الله صلي الله عليه وسلم فقال خذ مني فداه فقال له أنا أخيره فإن أراد أن يقيم عندي أقام وإن اختارك فخذه فاختار المقام فأعتقه النبي صلي الله عليه وسلم وقال هو ابني يرثني وأرثه ثم أنزل الله جل وعز وما جعل أدعياءكم أبناءكم أي ادعوهم لآبائهم قال ابن عمر ما كنا ندعوه إلا زيد بن محمد. إعراب القرآن ، ج 3 ص 302 ، اسم المؤلف: أبو جعفر أحمد بن محمد بن إسماعيل النحاس الوفاة: 338 ، دار النشر : عالم الكتب - بيروت - 1409هـ- 1988م ، الطبعة : الثالثة ، تحقيق : د.زهير غازي زاهد
Moslem Kurdi;797034 نوشت:
فرمودید: شما نگران اینکه مطالب از چه سایتی آمده و یا از چه کسی است نباشید جواب: نگران وقت خودم هستم که با فردی که نیم مثقال سواد ندارد باید بر علوم شرعی بحث کنم! نمیتوانم به سختی به اینترنت وصل شوم تا اینکه با کسی که تنها وجودش کپی پیست است حوار داشته باشم!
اگر بنا بر این باشد پاسخ کپی پیست های 20 متری را بدهم، خوب به همان سایت ها مراجعه میکنم با خود نویسنده حرف میزنم! نه اینکه با شما در اینجا وقتم را تلف کنم! اگر چیزی برای عرضه دارید در خدمت هستیم، اما اگر می خواهید عقده خود را با کپی پیست های 20 متری که وقت ما را بگیرد و از مسیر اصلی منحرف کند خالی کنید، بهتر است بروید با کارشناس های سایت در میان بگذارید. من از این وقت ها ندارم به پای شاخه به شاخه های شما بریزم!
در مورد روایاتی که باز چون سواد ندارید، از صد منبع آورده اید و تنها اسپم و اسپم کاری کرده اید: اینکه فاطمه پاره تن پیامبر است، به این معنی نیست که هر چه خواست اگر حق ایشان بود یا نبود به ایشان بدهند! (به قول محراب دقت کنید!!!)
بحث ما این است که آیا فدک نحله پیامبر بود یا نبود! اینکه فاطمه رضی الله عنها ناراحت شد یا نشد دیگر مسئلۀ دیگری است! پس عقده های مذهبی را بگذارید برای آنجا که روضه خوانان روضه میخوانند، همانجا اینها را بگویید، إن شاء الله همه گریه میکنند...
این هم نمونه ای از شاخه به شاخه پریدن های شما: {قضیه قرطاس و به شهادت رساندن بي بي مظلومه فاطمه زهرا (س) و بدعتها...}
آخر مگر بحث ما اکنون سر این مسائل است؟!! این کار شما به قول عرب این است که: الغریق یتشبث بکل الحشیش!!
در ضمن در باب مسئلۀ شهادت تاپیکی زدم که تأیید نشد. وگرنه همانگونه که روایات فدک را در اینجا بررسی کردم، در آنجا هم در مسئلۀ شهادت همینکار را انجام می دادم.
گفتید سخن قرآن بالا تر از سخن فاطمه س است !!ذکر کردیم بله همانطور که شما از قرآن و فهم آن به سقیفه رسیدید و قضیه قرطاس و شهادت فاطمه س !!
ذکر کردیم دلیل غضب فاطمه س نسبت به شیخن چه بود؟که فراری شدید و پرت و پلا گفتید
قابل توجه جناب کرد که درک از قرآن دارند ؟؟:Narahat az: جواب بده و ثابت کن بین این ایه قرآن و روایات چه چیزی حاصل میشود (إِنَّ الَّذينَ يُؤْذُونَ اللَّهَ وَ رَسُولَهُ لَعَنَهُمُ اللَّهُ فِي الدُّنْيا وَ الْآخِرَة) همانا کسانی که خدا و رسولش را بیازارد، خداوند در دنیا و آخرت او را مورد لعن خود قرا داده است.
سوره احزاب (33): آیه 57
«فَاطِمَةُ بَضْعَةٌ مِنِّي، فَمَنْ أَغْضَبَهَا أَغْضَبَنِي» فاطمه پاره تن من است، هر کس او را خشمگین سازد، مرا خشمگین نموده است.
الجامع الصحيح المختصر، اسم المؤلف: محمد بن إسماعيل أبو عبدالله البخاري الجعفي، دار النشر: دار ابن كثير، اليمامة - بيروت - 1407 - 1987، الطبعة: الثالثة، تحقيق: د. مصطفى ديب البغا؛ ج3، ص 1361، ح 3510
[=Times New Roman]
غضب الزهراء (ع) على الشيخين
[=Times New Roman]صحيح البخاري - المزارعة - المزارعة بالشطر ونحوه - رقم الحديث : ( 2160 )
[=Times New Roman]- حدثنا : إبراهيم بن المنذر ، حدثنا : أنس بن عياض ، عن عبيد الله ، عن نافع أن عبد الله بن عمر (ر) أخبره : أن النبي (ص) عامل خيبر بشطر ما يخرج منها من ثمر أو زرع فكان يعطي أزواجه مائة وسق ثمانون وسق تمر وعشرون وسق شعير فقسم عمر خيبر فخير أزواج النبي (ص) أن يقطع لهن من الماء والأرض أو يمضي لهن فمنهن من إختار الأرض ومنهن من إختار الوسق وكانت عائشة إختارت الأرض.
[=Times New Roman]
شرح وتوضيح : فتح الباري بشرح صحيح البخاري.
[=Times New Roman]قوله : وقسم عمر أي خيبر ، صرح بذلك أحمد في روايته ، عن إبن نمير ، عن عبيد الله بن عمر.........
[=Times New Roman]صحيح البخاري - المغازي - حديث بني النظير - رقم الحديث : ( 3730 )
[=Times New Roman]- حدثنا : إبراهيم بن موسى ، أخبرنا : هشام ، أخبرنا : معمر ، عن الزهري ، عن عروة ، عن عائشة : أن فاطمة (ع) والعباس أتيا أبابكر يلتمسان ميراثهما أرضه من فدك وسهمه من خيبر ، فقال أبوبكر : سمعت النبي (ص) يقول : لا نورث ما تركنا صدقة إنما يأكل آل محمد في هذا المال والله لقرابة رسول الله (ص) أحب إلي أن أصل من قرابتي. [=Times New Roman]
[=Times New Roman]صحيح البخاري - المغازي - غزوة خيبر - رقم الحديث : ( 3913 )
[ النص طويل لذا إستقطع منه موضع الشاهد ]
[=Times New Roman]- حدثنا : يحيى بن بكير ، حدثنا : الليث ، عن عقيل ، عن إبن شهاب ، عن عروة ، عن عائشة : أن فاطمة (ع) بنت النبي (ص) أرسلت إلى أبي بكر تسأله ميراثها من رسول الله (ص) مما أفاء الله عليه بالمدينة وفدك وما بقي من خمس خيبر ، فقال أبوبكر : أن رسول الله (ص) قال : لا نورث ما تركنا صدقة إنما يأكل آل محمد (ص) في هذا المال وإني والله لا أغير شيئاً من صدقة رسول الله (ص) ، عن حالها التي كان عليها في عهد رسول الله (ص) ولأعملن فيها بما عمل به رسول الله (ص) فأبى أبوبكر : إن يدفع إلى فاطمة منها شيئاً فوجدت فاطمة على أبي بكر في ذلك فهجرته فلم تكلمه حتى توفيت ، وعاشت بعد النبي (ص) ستة أشهر ، فلما توفيت دفنها زوجها علي ليلاً ولم يؤذن بها أبابكر وصلى عليها........ صحيح مسلم - الجهاد والسير - حكم الفيء - رقم الحديث : ( 3302 )
[ النص طويل لذا إستقطع منه موضع الشاهد ]
- وحدثني : عبد الله بن محمد بن أسماء الضبعي ، حدثنا : جويرية ، عن مالك ، عن الزهري أن مالك بن أوس حدثه قال : ..... قال : فلما توفي رسول الله (ص) قال أبوبكر : أنا ولي رسول الله (ص) فجئتما تطلب ميراثك من إبن أخيك ويطلب هذا ميراث إمرأته من أبيها ، فقال أبوبكر : قال رسول الله (ص) : ما نورث ما تركناه صدقة فرأيتماه كاذباً آثما غادراخائنا والله يعلم إنه لصادق بار راشد تابع للحق ، ثم توفي أبوبكر وأنا ولي رسول الله (ص) وولي أبي بكر فرأيتماني كاذباً آثما غادرا خائنا والله يعلم إني لصادق بار راشد تابع للحق فوليتها ثم جئتني أنت وهذا وأنتما جميع وأمركما واحد فقلتما : إدفعها إلينا فقلت : إن شئتم دفعتها إليكما على أن عليكما عهد الله أن تعملا فيها بالذي كان يعمل رسول الله (ص) فأخذتماها بذلك قال : أكذلك قالا : نعم ، قال : ثم جئتماني لأقضي بينكما ولا والله لا أقضي بينكما بغير ذلك حتى تقوم الساعة فإن عجزتما عنها فرداها إلي ..........
در پست ۵۱ احادیث آمده در کتب شما
سنگ بزرگ نشانه نزدن است در مورد شهادت فاطمه س تاپیک وجود دارد آنجا پی گیری کنید تا باز رسوا شوید دلیل اینکه اینجا تاپیک تکراری میزنیدرا جوری بیان نکنید که حق با شماست
اما! سند این خطبه کجاست؟! نکند که سند آن هم تنها نزد شما به ثبوت می رسد؟
اگر اینگونه باشد پس این خطبه برای ما ارزشی ندارد.
جناب فراری دروغگو هم که هستید این کلام شما !!:Nishkhand:
مگر قرار بود در کتاب شماها باشد !این همه احادیث صحیح از کتب شما آورده ایم ایمان نمیآوردید جناب کرد
میخواهید دست کاریهای شما را در حذف کردن حقایق در صحیح بخاری و مسلم نشانتان دهم ؟
Moslem Kurdi;797034 نوشت:
فرمودید: آيا كسى كه بزرگ زنان اهل بهشت است ادعاى بغير حق مى كند؟ جواب: بله. نزد ما فاطمه رضی الله عنها معصوم نبوده است، بنابراین اینکه از فدک بهره ای نداشته و آن را طلب کرده است، دال بر غصب نمی شود! چون مال او نبوده است! مانند اینکه من بیایم و بگویم خلیج فارس مال من است. هر وقت به من خلیج فارس را دادید، توقع داشته باشید فدک را به فاطمه رضی الله عنها می دادند! (دقت کنید!!!!)
در صفحۀ بعدی هم دو مناظره از فاطمه رضی الله عنها آورده اید!!!!
هر چند از کتب شیعه هستند و بی شک برای من اعتباری ندارند. والله المستعان
یعنی میفرمایید فاطمه س که در مقام و منزلت او شکی نیست دچار انحراف شده و طلب حقی را کرده که نتنها مال او نبوده بلکه به دروغ هم شهادت داده و هچنین امیر المومنین ع شهادت دروغ داده است ؟ شما وجود داشته باشید و ثابت کنید در تاریخ فقط یکجا فاطمه س و علی ع منحرف شده اند و یا دروغ گفته اند البته از شما انتظاری بیش از این نیست !!! شما برای کتمان ظلمها و ستمها در حق اهل بیت ع حاضرید دست به هر کاری بزنید جناب کرد شما پیامبر ص خدا هم معصوم نمیدانید بخاطر جنایات خلفا !!چقدر جالب است !؟ از تحریف قرآن گرفته تا ندید احادیث
مرحوم کراجکی در کتاب « کنز الفوائد » چنین نقل میکند :ومما حدثنا به الشيخ الفقيه أبو الحسن بن شاذان رحمه الله قال حدثني أبي رضي الله عنه قال حدثنا ابن الوليد محمد بن الحسن قال حدثنا الصفار محمد بن الحسين قال حدثنا محمد بن زياد عن مفضل بن عمر عن يونس بن یعقوب رضي الله عنه قال سمعت الصادق جعفر بن محمد عليهما السلام يقول .... يا يونس قال جدي رسول الله صلى الله عليه وآله ملعون ملعون من يظلم بعدي فاطمة ابنتي ويغصبها حقها ويقتلها ثم قال يا فاطمة البشرى فلك عند الله مقام محمود تشفعين فيه لمحبيك و شيعتك فتشفعين يا فاطمة لو أن كل نبي بعثه الله وكل ملك قربه شفعوا في كل مبغض لك غاصب لك ما أخرجه الله من النار ابدا
امام صادق علیه السلام می فرمایند : ای یونس ! جد من – رسول الله صلی الله علیه وآله وسلم – فرمودند : ملعون است ملعون است هر کس که بعد از من به دخترم فاطمه سلام الله علیها ظلم نماید و حق او را غصب کرده و وی را به قتل رساند .سپس – رسول الله صلی الله علیه وآله - فرمودند : ای فاطمه ! بشارت بر تو باد که برای تو در نزد خداوند متعال مقام محمود است ( که در این مقام ) برای محبین و شیعیانت شفاعت می کنی .ای فاطمه ! اگر همه انبیائی که خداوند متعال مبعوث نمود و همه ملائکه مقرب الهی در مورد دشمن تو شفاعت کنند ، خداوند متعال هرگز او را آتش جهنم بیرون نمی آورد.
كنز الفوائد ، ج 1 ص 150 ، تأليف: ابي الفتح الشيخ محمد بن علي بن عثمان الكراجكي الطرابلسي ( المتوفی : 449 هجری )، حققه وعلق عليه: الشيخ عبد الله نعمه ، الناشر: دار الاضواء - بيروت لبنان ، الطبعة: الاولى 1985 هجری
با سلام دوستان دقت کنند به آیات قران چون خیانت کاران امروزی برای توجیه خیانتها و ظلمها در حق اهل بیت ع به بیراه رفتند
و با بی دقتی در آیات و روایات صحیح باز هم سیبیل خود را با سخنان کاذب چرب میکنند خدا وند در قرآن میفرماید
مَا ضَلَّ صَاحِبُكمُْ وَ مَا غَوَى*وَ مَا يَنطِقُ عَنِ الهَْوَى*إِنْ هُوَ إِلَّا وَحْىٌ يُوحَى*عَلَّمَهُ شَدِيدُ الْقُوَى هرگز دوست شما محمّد «ص»منحرف نشده و مقصد را گم نكرده است، و هرگز از روى هواى نفس سخن نمىگويد!آنچه مىگويد چيزى جز وحى كه بر او نازل شده نيست!آن كس كه قدرت عظيمى دارد [جبرئيل امين] او را تعليم داده است
آيا دروغ ،سخن گفتن از روي هوي وهوس است يا نه ؟ در حالي كه خداوند مي فرمايد كلام او همه وحي الهي است.
دروغ گفتن و سخن نابجا ازساحت مقدس پیامبر اکرم (ص) بدور است !دروغ گفتن معصیت بزرگیست !
پیامبران با ارتکاب معصیت مستحق عذاب، لعن و سرزنش می گردند. «إنّی أَخافُ إِنْ عَصَیتُ رَبِّی عَذَابَ یوْم عَظِیم: من اگر پروردگارم را نافرمانی کنم از عذاب روز قیامت می ترسم.» و خداوند میفرماید !
«وَ مَا کاَنَ لَکمْ أَنْ تُؤْذوُا رَسوُلَ اللَّهِ: شما حق ندارید رسول خدا را آزار دهید.» گناه و معصیت ظلم است، در حالی که پیامبران از بندگان برگزیده و مخلص خدا هستند و ساحتشان از ظلم به دور است.«
و هيچ پيامبرى را نرسد كه خيانت كند و هر كه خيانت كند با آن خيانتى كه كرده روز رستاخيز بيايد و آنگاه به هر كسى [پاداش] آنچه كرده تمام داده شود و بر آنان ستم نرود.
» از طرفی پیامبر بهتر از هر کسی میداند که دروغ نزد خداوند ناپسند و عواقب دارد إِنَّمَا يَفْتَرِي الْكَذِبَ الَّذِينَ لاَ يُؤْمِنُونَ بِآيَاتِ اللّهِ وَأُوْلـئِكَ هُمُ الْكَاذِبُونَ تنها كسانى دروغپردازى مىكنند كه به آيات خدا ايمان ندارند و آنان خود دروغگويانند.
پس تا اینجا ثابت شد که پیامبرص سخنش حق است !بدور از هرگونه دروغ و کذب
پیامبر ص در مورد امیر المومنین ع سخنانی گفته که در صحت ان جای هیچ شک و شبهه ای نیست !
دوستان دقت کنند به احادیثی که در کتب اهل سنت در مورد عظمت و بزرگی و صداقت و حق بودن امیر المومنین ع آمده که در اینجا به تعدادی از آنها بسنده میکنیم
يكى از رواياتى كه عصمت مطلق اميرمؤمنان عليه السلام و برترى بى‌چون و چراى آن حضرت را بر تمام اصحاب و بلكه بر تمام امت ثابت مى‌كند، روايت مشهور «علي مع الحق والحق مع علي» است.
چرا كه طبق اين روايت، اميرمؤمنان عليه السلام همواره با حق است و هرگز از حق جدا نخواهد شد و حق گرداگرد آن حضرت مى‌چرخد، هر جا كه على بن أبى طالب عليه السلام باشد.
[=Times New Roman]( علي (ع) مع الحق والحق مع علي (ع) ) [=Times New Roman]الهيثمي - مجمع الزوائد - الجزء : ( 7 ) - رقم الصفحة : ( 234 )
12027 - وعن أبى سعيد يعنى الخدرى قال : كنا عند بيت النبي (ص) في نفر من المهاجرين والأنصار فقال : ألا أخبركم بخياركم قالوا بلى ، قال : الموفون المطيبون إن الله يحب الخفى التقى ، قال : ومر علي بن أبى طالب فقال : الحق مع ذا الحق مع ذا، رواه أبو يعلي ورجاله ثقات.
الطبراني - المعجم الكبير - باب الفاء
15048 - حدثنا : إبراهيم بن متويه الإصبهاني ، ثنا : إبراهيم بن سعيد الجوهري ، ثنا : صالح بن بدل ، ثنا : عبد الله بن جعفر المدني ، عن سعد بن إسحاق بن كعب بن عجرة ، عن أبيه ، عن كعب بن عجرة ، قال : كنا جلوساًً عند رسول الله (ص) فمر بنا رجل متقنع ، فقال رسول الله (ص) : يكون بين الناس فرقة وإختلاف ، فيكون هذا وأصحابه على الحق ، قال كعب : فأدركته فنظرت إليه حتى عرفته ، وكنا نسأل كعباً : من الرجل ؟ ، فيأبى يخبرنا ، حتى خرج كعب مع علي إلى الكوفة ، فلم يزل حتى مات ، فكأنا أن عرفنا أن ذلك الرجل علي (ر).
إبن حجر - فتح الباري - الجزء : ( 13 ) - رقم الصفحة : ( 46 )
[ النص طويل لذا إستقطع منه موضع الشاهد ]
إبن حجر - فتح الباري بشرح صحيح البخاري - الجزء : ( 13 ) - رقم الصفحة : ( 46 )
- وأخرج البزار من طريق زيد بن وهب قال : بينا نحن حول حذيفة إذ قال : كيف أنتم وقد خرج أهل بيت نبيكم فرقتين يضرب بعضكم وجوه بعض بالسيف ، قلنا : يا أبا عبد الله فكيف نصنع إذا أدركنا ذلك قال : إنظروا إلى الفرقة التي تدعو إلى أمر علي بن أبي طالب فإنها على الهدى.
إبن عساكر- تاريخ مدينة دمشق - الجزء : ( 42 ) - رقم الصفحة : ( 448 )
- وأخبرتنا : أم المحتبى قالت : ، قرئ على إبراهيم السلمي ، نا : أبوبكر قالا : ، أنا : أبو يعلى ، نا : محمد بن عباد المكي ، نا : أبو سعيد ، عن وقال إبن حمدان ، نا : صدقة بن الربيع ، عن عمارة بن غزية ، عن عبد الرحمن بن أبي سعيد ، عن أبيه قال : كنت وقال إبن حمدان : كنا عند بيت النبي (ص) في نفر من المهاجرين والأنصار فخرج علينا ، زاد أبوبكر رسول الله (ص) وقالا : فقال : ألا أخبركم بخياركم قالوا : بلى ، قال : خياركم الموفون المطيبون إن الله يحب الحفي التقي قال : ومر علي بن أبي طالب فقال : الحق مع ذا الحق مع ذا.
إبن قتيبة الدينوري- الإمامة والسياسة - تحقيق الشيري - الجزء : ( 1 ) - رقم الصفحة : ( 98 )
[ النص طويل لذا إستقطع منه موضع الشاهد ]
- قال : وأتى محمد بن أبي بكر ، فدخل على أخته عائشة (ر) ، قال لها : أما سمعت رسول الله (ص) : يقول : علي مع الحق ، والحق مع علي ؟ ثم خرجت تقاتلينه بدم عثمان ، ثم دخل عليهما علي فسلم وقال : يا صاحبة الهودج ، قد أمرك الله أن تقعدي في بيتك ، ثم خرجت تقاتلين ، أترتحلين ؟ ، قالت : أرتحل ....
إبن أبي الحديد- شرح نهج البلاغة - الجزء : ( 2 ) - رقم الصفحة : ( 296 )
[ النص طويل لذا إستقطع منه موضع الشاهد ]
- لأنه قد ثبت عنه في الأخبار الصحيحة أنه قال : علي مع الحق ، والحق مع علي ، يدور حيثما دار وقال له غير مرة : حربك حربى وسلمك سلمى.
مسند أحمد - باقي مسند المكثرين - مسند أبي سعيد - رقم الحديث : ( 10859 )
- حدثنا : وكيع ، حدثنا : فطر ، عن إسماعيل بن رجاء ، عن أبيه ، عن أبي سعيد قال : قال رسول الله (ص) : إن منكم من يقاتل على تأويله كما قاتلت على تنزيله ، قال : فقام أبوبكر وعمر فقال : لا ، ولكن خاصف النعل وعلي يخصف نعله.
أحمد بن حنبل - فضائل الصحابة - ومن فضائل علي (ع)
1035 - حدثنا : محمد ، قثنا : أبوبكر الحنفي ، قثنا : فطر بن خليفة ، عن إسماعيل بن رجاء ، عن أبيه ، عن أبي سعيد الخدري قال : كنا نمشي مع النبي (ص) فإنقطع شسع نعله ، فتناولها علي يصلحها ، ثم مشى فقال : إن منكم لمن يقاتل على تأويل القرآن ، كما قاتلت على تنزيله ، قال أبو سعيد : فخرجت فبشرته بما قال رسول الله (ص) ، فلم يكبر به فرحاً ، كأنه شيء قد سمعه.
مستدرك الحاكم- كتاب معرفة الصحابة (ر) - ذكر إسلام أمير المؤمنين علي (ع) -حديث رقم : ( 4621 )
4598 - أخبرنا : أبو جعفر محمد بن علي الشيباني ، بالكوفة من أصل كتابه ، ثنا : أحمد بن حازم بن أبي غرزة ، ثنا : أبو غسان ، ثنا : عبد السلام بن حرب ، ثنا : الأعمش ، عن إسماعيل بن رجاء ، عن أبيه ، عن أبي سعيد (ر) ، قال إبن أبي غرزة ، وحدثنا : عبيد الله بن موسى ، ثنا : فطر بن خليفة ، عن إسماعيل بن رجاء ، عن أبيه ، عن أبي سعيد (ر) قال : كنا مع رسول الله (ص) ، فإنقطعت نعله فتخلف علي يخصفها فمشى قليلاً ثم قال : إن منكم من يقاتل على تأويل القرآن كما قاتلت على تنزيله فإستشرف لها القوم ، وفيهم أبوبكر وعمر (ر) ، قال أبوبكر : أنا هو ، قال : لا ، قال عمر : أنا هو ، قال : لا ، ولكن خاصف النعل يعني علياًً فأتيناه فبشرناه ، فلم يرفع به رأسه كأنه قد كان سمعه من رسول الله (ص ) ، هذا حديث صحيح على شرط
الهيثمي- مجمع الزوائد - الجزء : ( 5 ) - رقم الصفحة : ( 186 )
8950 - وعن أبي سعيد الخدري قال : سمعت رسول الله (ص) : يقول : إن منكم من يقاتل على تأويل القرآن كما قاتلت على تنزيله ، فقال أبوبكر : أنا هو يا رسول الله ، قال : لا ، قال عمر : أنا يا رسول الله ، قال : لا ، لكنه خاصف النعل وكان أعطى علياًً نعله يخصفها ، رواه أبو يعلي ورجاله رجال الصحيح.
الطبراني - المعجم الصغير - الجزء : ( 1 ) - رقم الصفحة : ( 255 )
721 - حدثنا : عباد بن عيسى الجعفي الكوفي ، حدثنا : محمد بن عثمان بن أبي البهلول الكوفي ، حدثنا : صالح بن أبي الأسود ، عن هاشم بن بريد ، عن أبي سعيد التيمي ، عن ثابت مولى آل أبي ذر ، عن أم سلمة قالت : سمعت النبي (ص) : يقول: علي مع القرآن والقرآن مع علي ، لا يفترقان حتى يردا على الحوض لا يروى عن أم سلمة إلاّّ بهذا الإسناد تفرد به صالح بن أبي الأسود وأبو سعيد التيمي يلقب عقيصا كوفي.
البيهقي - دلائل النبوة - جماع أبواب غزوة تبوك
2753 - أخبرنا : أبو القاسم عبد الرحمن بن عبيد الله الجرفي ، ببغداد ، أخبرنا : محمد بن عبد الله بن إبراهيم الشافعي ، قال : ، حدثنا : إسحاق بن الحسن ، حدثنا : أبو نعيم ، حدثنا : فطر يعني إبن خليفة ، عن إسماعيل بن رجاء ، عن أبيه ، قال : سمعت أبا سعيد الخدري ، قال : كنا جلوساًً ننتظر رسول الله (ص) ، فخرج علينا من بعض بيوت نسائه فقمنا معه غشى ، فإنقطع شعس نعله فأخذها علي (ر) فتخلف عليها ليصلحها ، فقام رسول الله (ص) فقمنا معه ننتظره ونحن قيام ، وفي القوم يومئذ أبوبكر وعمر ، فقال : إن منكم من يقاتل على تأويل القرآن كما قاتلت على تنزيله ، فإستشرف لها أبوبكر وعمر (ر) فقال : لا ، ولكنه صاحب النعل ، فأتيته لأبشره قبل بها فكأنه لم يرفع به رأساً ، كأنه شيء قد سمعه.
النسائي - السنن الكبرى - كتاب الخصائص
7313 - أخبرنا : إسحاق بن إبراهيم ، ومحمد بن قدامة ، واللفظ له ، عن جرير ، عن الأعمش ، عن إسماعيل بن رجاء ، عن أبيه ، عن أبي سعيد الخدري قال : كنا جلوساًً ننتظر رسول الله (ص) فخرج إلينا قد إنقطع شسع نعله ، فرمى بها إلى علي ، فقال :إن منكم من يقاتل على تأويل القرآن كما قاتلت على تنزيله ، فقال أبوبكر : إنا ؟ ، قال : لا ، قال عمر : أنا ، قال : لا ، ولكن صاحب النعل.
[=Times New Roman]( من أطاع علياً (ع) فقد أطاع الله والنبي (ص)
[=Times New Roman]
[=Times New Roman]مستدرك الحاكم- كتاب معرفة الصحابة (ر) - ذكر إسلام أمير المؤمنين علي (ع) - حديث رقم : ( 4617 )
4594 - أخبرنا : أبو أحمد محمد بن محمد الشيباني من أصل كتابه ، ثنا : علي بن سعيد بن بشير الرازي بمصر ، ثنا : الحسن بن حماد الحضرمي ، ثنا : يحيى بن يعلي ، ثنا : بسام الصيرفي ، عن الحسن بن عمرو الفقيمي ، عن معاوية بن ثعلبة ، عن أبي ذر رضي الله : قال رسول الله (ص) : من أطاعني فقد أطاع الله ومن عصاني فقد عصي الله ومن أطاع علياً فقد أطاعني ومن عصي علياً فقد عصاني ، هذا حديث صحيح الإسناد ولم يخرجاه.
من حديث خيثمة بن سليمان
19 - ، أنبئنا : خيثمة ، حدثنا : أحمد بن حازم ، أنبئنا : أحمد بن صبيح القرشي ، والحكم بن سليمان الجبلي ، قالا : ، حدثنا : يحيى بن يعلى ، عن بسام الصيرفي ، عن الفقيمي ، عن معاوية بن ثعلبة ، عن أَبي ذر ، قال : قال رسول اللّه (ص) لعلي(ع) : من أطاعك أطاعني ، ومن أطاعني أطاع اللّه ، ومن عصاك عصاني ، ومن عصاني عصى اللّه.
معجم أسامي شيوخ أبي بكر الإسماعيلي- حرف الألف - من إسمه محمد
141 - حدثنا : محمد بن إبراهيم القماط ، حدثنا : محمد بن منصور بن يزيد ، حدثنا : الحكم بن سليمان ، أخبرنا : يحيى بن يعلى ، عن بسام الصيرفي ، عن الحسن بن عمرو عن معاوية بن ثعلبة ، عن أبي ذر الغفاري ، قال : قال رسول الله (ص) لعلي : من أطاعك أطاعني ، ومن أطاعني أطاع الله ، ومن عصاك فقد عصاني.
المتقي الهندي- كنز العمال - فضائل علي (ر) - الجزء : ( 11 ) - رقم الصفحة : ( 614 )
32973 - من أطاعني فقد أطاع الله عز وجل ، ومن عصاني فقد عصى الله ، ومن أطاع علياً فقد أطاعني ، ومن عصى علياً فقد عصاني .
[=Times New Roman]علي (ع) سيد وإمام وقائد[=Times New Roman]
[=Times New Roman]
[=Times New Roman][=Times New Roman][=Arial (Arabic)]أحمد بن حنبل[=Arial (Arabic)]- فضائل الصحابة - ومن فضائل علي (ع)
1057 - حدثنا : أحمد بن عبد الجبار الصوفي ، قثنا : أحمد بن الأزهر ، نا : عبد الرزاق قال : ، أنا : معمر ، عن الزهري ، عن عبيد الله بن عبد الله عن إبن عباس قال : بعثني النبي (ص) إلى علي بن أبي طالب فقال : أنت سيد في الدنيا ، وسيد في الآخرة، من أحبك فقد أحبني ، وحبيبك حبيب الله ، وعدوك عدوي ، وعدوي عدو الله ، الويل لمن أبغضك من بعدي.
إبن حجر - المطالب العالية - كتاب السيرة والمغازي
4349 - قال أبو يعلى : ، ثنا : زكريا بن يحيى ، ثنا : نصر بن مزاحم ، عن جعفر بن زياد ، عن هلال بن مقلاص ، عن عبد الله بن أسعد بن زرارة ، عن أبيه ، قال : قال رسول الله (ص) : لما عرج بي إلى السماء إنتهى بي إلى قصر من لؤلؤ ، فيه فرائص من ذهب يتلألأ فأوحي إلي أو فأمرني في علي بثلاث خصال : بأنك سيد المرسلين ، وإمام المتقين ، وقائد الغر المحجلين.
مستدرك الحاكم - كتاب معرفة الصحابة (ر) - ذكر إسلام أمير المؤمنين علي (ع) - رقم الحديث : ( 4625 )
4602 - حدثنا : أبو العباس محمد بن أحمد المحبوبي ، ثنا : محمد بن معاذ ، ثنا : أبو حفص عمر بن الحسن الراسبي ، ثنا : أبو عوانة ، عن أبي بشر ، عن سعيد بن جبير ، عن عائشة (ر) : أن النبي (ص) قال : أنا سيد ولد آدم وعلي سيد العرب ، هذاحديث صحيح الإسناد ولم يخرجاه ، وفي إسناده عمر بن الحسن وأرجو أنه صدوق ولولا ذلك لحكمت بصحته على شرط الشيخين ، وله شاهد من حديث عروة ، عن عائشة.
الطبراني - المعجم الصغير - من إسمه محمد
1008 - حدثنا : محمد بن مسلم بن عبد العزيز الأشعري الإصبهاني ، حدثنا : مجاشع بن عمرو ، بهمدان سنة خمس وثلاثين ومائتين ، حدثنا : عيسى بن سوادة الرازي ، حدثنا : هلال بن أبي حميد الوزان ، عن عبد الله بن عكيم الجهني قال : قال رسول الله (ص) : إن الله عز وجل أوحى إلي في علي ثلاثة أشياء ليلة أسري بي : أنه سيد المؤمنين ، وإمام المتقين ، وقائد الغر المحجلين لم يروه ، عن هلال إلاّّ عيسى ، تفرد به مجاشع.
الذهبي - تذكرة الحفاظ - الجزء : ( 1 ) - رقم الصفحة : ( 84 )
- قال الشعبى : نعم بينما واقف في الهجريين إذ قال لي رجل : هل لك في رجل يحب أمير المؤمنين ؟ ، قلت : نعم فأدخلني على رشيد ، فلما رآني أشار بيده إليّ وأنشأ يحدث ، قال : خرجت حاجاً فلما قضيت نسكى قلت : لو أحدثت عهداً بأمير المؤمنين ، فمررت بالمدينة فأتيت باب علي فقلت : لإنسان : إستأذن لي على سيد المسلمين فقال : هو نائم وهو يظن أني أعني الحسن ، فقلت : لست أعني الحسن إنما أعني أمير المؤمنين وإمام المتقين وقائد الغر المحجلين ، قال : أو ليس قد مات ؟ فقلت أما والله إنه ليتنفس الآن بنفس حى ويعرق من الدثار الثقيل ، فقال : أما إذا عرفت سر آل محمد فأدخل وسلم عليه ، وأخرج فدخلت على أمير المؤمنين فأنبأني بأشياء تكون فقلت لرشيد : إن كنت كاذباًً فلعنك الله ، وقمت وبلغ الحديث زياداً فبعث إلى رشيد فقطع لسانه وصلبه.
أبي نعيم الإصبهاني - معرفة الصحابة - حرف الألف
872 - حدثنا : مخلد بن جعفر ، ثنا : محمد بن جرير ، ثنا : هارون بن حاتم ، ثنا : رباح بن خالد الأسدي ، عن جعفر الأحمر ، عن هلال بن مقلاص ، عن عبد الله بن مقلاص ، عن عبد الله بن أسعد بن زرارة ، عن أبيه ، قال : سمعت النبي (ص) : يقول : لما أسري بي إلى السماء أوحي إلي في علي ثلاث خصال : أنه إمام المتقين ، وسيد المسلمين ، وقائد الغر المحجلين.
إبن عساكر - تاريخ مدينة دمشق - الجزء : ( 42 ) - رقم الصفحة : ( 370 )
[=Times New Roman]- أنبئنا : أبو علي الحداد ، أنا : أبو نعيم الحافظ ، نا : عمر بن أحمد القاضي القصباني ، نا : علي بن العباس البجلي ، نا : أحمد بن يحيى ، نا : الحسن بن الحسين ، نا : إبراهيم بن يوسف بن أبي إسحاق ، عن أبيه ، عن الشعبي ، قال : قال علي : قال رسول الله (ص) : مرحباً بسيد المسلمين وإمام المتقين ، فقيل لعلي : فأي شئ كان من شكرك قال : حمدت الله على ما آتاني وسألته الشكر على ما أولاني وأن يزيدني ما أعطاني.
++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++
[=Times New Roman]( علي (ع) خير البشر بعد النبي (ص) )[=Times New Roman]
أحمد بن حنبل - فضائل الصحابة - فضائل علي (ع) - ذاك من خير البشر
917 - حدثنا : عبد الله ، قال : ، حدثني : أبي ، نا : وكيع ، نا : الأعمش ، عن عطية بن سعد العوفي قال : دخلنا على جابر بن عبد الله ، وقد سقط حاجباه على عينيه ، فسألناه ، عن علي ، فقلت : ، أخبرنا : عنه ، قال : فرفع حاجبيه بيديه ، فقال :ذاك من خير البشر.
من حديث خيثمة - علي خير البشر
[=Times New Roman]177 - حدثنا : إبراهيم بن سليمان البهمي بالكوفة قال : ، حدثنا : الحسين بن سعيد النخعي إبن عم شريك ، عن إسحاق ، عن أبي وائل شقيق إبن سلمة ، عن حذيفة بن اليمان ، قال : قال رسول الله (ص) : علي خير البشر ، من أبى فقد كفر.
إبن عساكر - تاريخ مدينة دمشق - الجزء : ( 42 ) - رقم الصفحة : ( 372 )
- أخبرناه : أبو القاسم الواسطي ، أنا : أبوبكر الخطيب ، أنا : الحسن بن محمد بن الحسن الخلال ، نا : أحمد بن محمد بن عمران ، نا : أبو الحسن علي بن الحسن بن شقير الهمداني بالكوفة ، نا : أبو العباس أحمد بن العباس المقرئ مولى بني هاشم قال : قلت للحر بن سعيد النخعي حدثكم شريك بن عبد الله ، عن أبي إسحاق السبيعي ، عن شقيق بن سلمة ، عن حذيفة بن اليمان ، قال : سمعت النبي (ص) : يقول : علي خير البشر من أبى فقد كفرقال : نعم ، حدثنا : شريك بن عبد الله.
القندوزي - ينابيع المودة - الجزء : ( 2 ) - رقم الصفحة : ( 78 )
[=Times New Roman]80 - علي خير البشر من شك فيه فقد كفر.
[=Times New Roman]81 - علي خير البشر فمن أبى فقد كفر.
المتقي الهندي- كنز العمال - فضائل علي (ر) - الجزء : ( 11 ) - رقم الصفحة : ( 625 ) 33046 - من لم يقل ، علي خير الناس ، فقد كفر.
[=Times New Roman]
حالا سوال ما از جناب کرد و اهل سنت این است که چگونه است که پیامبری که سخن نابجایی نمیگوید و قران در مورد صداقت او سخن گفته و جای هیچ شک و شبهه ای نیست !! همین پیامبر ص در مورد امیر المومنین ع چنین سخنانی به زبان آورده و در وصف امیر المومنین ع سخنانی گفته که در مورد هیچ کس چنین نگفته است حق بودن و صداقت امیر المومنین ع!!
سوال اینجاست که چرا جناب ابوبکر شهادت او را قبول نمیکند و شهادت امیر المومنین ع را رد میکند ؟
چرا ابوبکر ، ادعای صدیقه طاهره فاطمه زهرا دختر رسول الله و علی امیرالمومنین علیهما السلام را رد کرد ولی ادعای جابر بن عبد الله را تصدیق کرد .
ماجرا از این قرار است ( این روایت را بخاری در صحیحش نقل کرده است ) که هنگامی که مالیات بحرین که به مدینه رسید و به نزد ابوبکر اوردند جابر بن عبدالله نیز کنار ابوبکر بود و گفت : پیامبر به من فرمود اگر مالیات بحرین به مدینه رسید هر چقدر میخواهی از ان را برای خودت بردار . ابوبکر به جابر گفت : هر چقدر میخواهی بردار .
و جابر در بیت المال مسلمین تصرف کرد بدون اینکه شاهدی بر گفته ی خویش بیاورد . ( شرح الکرمانی علی الصحیح البخاری ج 10 ص 125 / فتح الباری فی شرح الصحیح البخاری ج 4 ص 599 حدیث 2292 / عمدة القاری فی شرح صحیح البخاری مجلد 6 جلد 12 ص 120 و ص 121 ح 5 باب من تکفل عن المیت فلیس له ان یرجع )
چگونه است که ادعای جابر بن عبدالله ( حتی بدون شاهد) قبول میشود ولی ادعای فاطمه الزهرا که معصومه است به دلیل ایه تطهیر و روایات رسول الله ، رد میشود با اینکه بر گفته خویش شهودی مثل علی ع و حسنین و ام ایمن را آورد ؟
جناب کرد لطفا بدون طفره رفتن جواب دهید !
یا قرآن در مورد پیامبر ص راست گفته ؟!
و یا پیامبر در مورد امیر المومنین ع سخن درستی نگفته ؟! یا فاطمه س طالب حق بوده!! و یا ابوبکر و عمر طالب ظلم و خیانت ؟ یا فاطمه س دست پرورده پیامبر ص که دارای چنین مقامی است راست میگفته !و یا ابوبکر دروغ ؟
( مقام فاطمة الزهراء (ع) في الآخرة )
أحمد بن حنبل - فضائل الصحابة - فضائل فاطمة (ع)
1302 - حدثنا : إبراهيم بن عبد الله ، نا : عبد الحميد بن بحر الكوفي ، عن خالد ، عن بيان ، عن الشعبي ، عن أبي جحيفة ، عن علي ، عن النبي (ص) قال : إذا كان يوم القيامة ، قيل : يا أهل الجمع غضوا أبصاركم حتى تمر فاطمة بنت رسول الله فتمر وعليها ريطتان خضراوان ، قال أبو مسلم : قال لي أبو قلابة : وكان معنا عند عبد الحميد أنه قال : حمراوان.)
مستدرك الحاكم - كتاب معرفة الصحابة (ر) - ذكر مناقب فاطمة بنت رسول الله (ص) - رقم الحديث : ( 4723 )
4706 - أخبرنا : أبو عبد الله محمد بن أحمد بن بطة الإصبهاني ، ثنا : عبد الله بن محمد بن زكريا الإصبهاني ، ثنا : إسماعيل بن عمرو البجلي ، ثنا : الأجلح بن عبد الله الكندي ، عن حبيب بن ثابت ، عن عاصم بن ضمرة ، عن علي (ر) قال : أخبرني رسول الله (ص) : أن أول من يدخل الجنة أنا وفاطمة والحسن والحسين قلت : يا رسول الله فمحبونا ؟ ، قال : من ورائكم ، صحيح الإسناد ولم يخرجاه.
[=Times New Roman]الطبراني[=Arial (Arabic)]- المعجم الأوسط - باب الألف 2476 - حدثنا : أبو مسلم قال : ، نا : عبد الحميد بن بحر الزهراني قال : ، نا : خالد بن عبد الله الواسطي ، عن بيان أبي بشر ، عن الشعبي ، عن أبي جحيفة ، عن علي قال : قال رسول الله (ص) : إذا كان يوم القيامة قيل : يا أهل الجمع غضوا أبصاركم تمر فاطمة بنت محمد ، قال : فتمر وعليها ريطتان خضراوان لم يرو هذا الحديث ، عن بيان إلاّ خالد ، تفرد به عبد الحميد ، والعباس بن بكار الضبي ، ولا يروى ، عن علي إلاّ بهذا الإسناد.
أبي نعيم الإصبهاني[=Arial (Arabic)]- دلائل النبوة - غض البصر
533 - حدثنا : الحسن بن صالح السبيعي قال : ، ثنا : أحمد بن الصقر بن ثوبان قال : ، ثنا : أبو سفيان زيد بن عمرو الغنوي ، ثنا : عمير بن عمران ، ثنا : حفص بن غياث ، عن العرزمي ، عن عطاء ، عن أبي هريرة قال : سمعت رسول الله (ص) : يقول :إذا كان يوم القيامة نادى مناد من وراء الحجب : يا أيها الناس غضوا أبصاركم ونكسوا ، فإن فاطمة بنت محمد تجوز الصراط إلى الجنة.
بسم الله الرحمن الرحیم
سپاس خدایی را شایسته است که عقل را آفرید و آن را یکی از تفاوت های میان حق و باطل قرار داد، پس باطل از عقل محروم ماند و می ماند و خواهد ماند، ولو کره الکافرون ...
یقیناً دوستان و مشاهدین عزیز دقت میکنند و میبینند که سخنان شما از 2 صفحۀ قبلی تا الآن از دو حالت خارج نبوده است:
1- حاشیه رفتن به موضوعات دیگر
2- تکرار مکررات! زیرا تمام این موارد را جز کپی پیستی که از سایت آوینی آوردید جواب دادم!
جواب این است که اسکافی یک معتزلی متشیع است، و همچنین شاگردش! این دو گمراه سند دادن به نظر من فرقی با اینکه از نعمت الله جزائری سند دادن ندارد!!
این آقا کتابی دارد به اسم «كتاب المقامات في تفضیل علي»، و همچنین کتاب «العثمانیة» که در مورد افضلیت عثمان بر علی رضی الله عنهما است را نقد کرده است! (بزعمه) و نامش را «نقض العثمانیة» گذاشته است.
اهل سنت قرآن را مخلوق نمی دانند، اما این دوست شما کتابی دارد به اسم «إثبات خلق القرآن»
امام ذهبی هم پس از ترجمۀ او گفته است: «وَكَانَ يَتَشَيَّعُ.»سیر أعلام النبلاء، ج 10، ص 552
سپس فرمودی: اولا جناب کرد این آیه قرآن است خوب هضمش کن ... جواب: اینکه مؤمنین باید تابع کامل پیامبر صلی الله علیه وسلم و دستوراتش باشند، چه ارتباطی به بحث ما داشت؟!!
فرمودید: دوما فرار نکن و جواب بده که مفسرین در مورد این آیه چه گفته اند !!؟وَ آتِ ذَا الْقُرْبى حَقَّه جواب:
اولاً باز هم صفت خود را به من نسبت دادید!!
ثانیاً این آیه نیست، بلکه قسمتی از آیه است! دقت کنید: «وَآتِ ذَا الْقُرْبَى حَقَّهُ وَالْمِسْكِينَ وَابْنَ السَّبِيلِ وَلا تُبَذِّرْ تَبْذِيرًا»
شأن نزول تک تک برای این مقاطع نیافتم، اما در ادامه ادعای شما را میبینیم ...
فرمودید: ذکر کردیم علمای اهل سنت ذکر کرده اند که بعد از نزول این ایه پیامبر ص فرمود: دعا النبی صلى الله عليه و سلم فاطمه أعطاها فدک جواب: بله مفسرینی که اثر را نیز ذکر می کنند، روایات مختلفی آورده اند!! این تنها یکی از آن روایت هاست!! (اما متأسفانه با کتب تفسیر آشنایی ندارید!)
روایاتی که طبق عادت برف انباری خود آوردید (و از نا آگاهی و بی خبری شما به علم حدیث سرشار می شود) را قبلاً جواب دادم!! تکرار یک نادرست، آن را درست نمی کند!!
روایاتی که آوردید همگی فقط و فقط یک سند دارند! تأکید میکنم: فقط و فقط یک سند هستند و سند های مختلفی نیستند!! سند روایت این است: قرأت على الحسين بن يزيد الطحان هذا الحديث فقال : هو ما قرأت على سعيد بن خثيم ، عن فضيل ، عن عطية ، عن أبي سعيد
جواب این است که حسین بن یزید و عطیة العوفی آفت آن هستند، که هر دو ضعیف تشریف دارند. همچنین عطیة مدلس از طبقه چهار!!!! هم هست و تصریح به سماع نکرده است، پس عنعنۀ عطیة را هم به اشکالات این روایت اضافه میکنیم. حال امیدوارم حکم این روایت را فهمیده باشید و باز هم برف انباری نفرمایید! چون جواب داده شد. به قول آیت الله قزوینی: ما روایت را میزاریم روی آنتن، تا بینندگان خودشان قضاوت کنند!!
فرمودید: ذکر کرديم که به کتب صحيح خود نگاه کنيد و ببينيد اين احاديث را که فراري شديد و جوابي نداديد: توفت الزهراء (ع) وهي واجدة وساخطة على الشيخين بعد إن منعوها إرثها جواب: این همه میگویید فرار کردید و فرار کردید، اگر کسی از ابتدای حوار نبوده باشد و بحث را از اول دنبال نکند، فکر میکند الان شما چه حلّی هستید!! غافل از اینکه شیخ حران اش آمده است...!!
جناب چرا به حرف استاد محراب خود گوش نمیکنید؟! فرمودند: دقت کنید!!!!
چرا دقت نمی کنید؟!! شما دارید میگویید پیامبر فدک را به فاطمه بخشید، بعد برگشته اید میگویید که ابوبکر منع ارث کرده بود!! آخر ارث یا نحله؟! والله این تناقضات بسیار باید برای حق جویان محل «دقت» باشند!!
سپس روایاتی از صحیح بخاری آوردید که همان اول جواب داده بودم: فاطمه رضی الله عنها ارثش را خواست، اما ابوبکر رضی الله عنه برایش دلیل آورد. اگر فاطمه رضی الله عنها معصوم بود، این استدلال شما صحیح بود، که نیست!
فرمودید: ذکر کرديم نظرتان در مورد اين روايت چيست که باز فراري شديد و جواب نداديد: ان زيدا ابني يرثني و ارثه جواب: دروغ بستن به مخالفین ظاهراً در دین شما عبادت است!
در اینجاست که باید گفت: لعنة الله علی الکاذبین!! من جوابی که به این ادعای ناپختۀ شما دادم را باز هم تکرار می کنم تا دوستان عزیز ببینند که مدافع دین اثنی عشری برای جمع کردن لاشۀ استدلال هایش دست به دروغ گفتن هم می زند!
اولاً قرآن کریم می فرماید که پیامبر صلی الله علیه وسلم پدر هیچ یک از مردان شما نیست، و از مفسرین شیعه و سنی هم ذکر کردم که گفته بودند شأن نزول این آیه زید رضی الله عنه بوده است!!! البته این قرآن یک جلد است و سه جلد نیست بر خلاف قرآنی که منتظر آن هستید، ولی اشکالی ندارد، بدان قناعت کنید: «مَا كَانَ مُحَمَّدٌ أَبَا أَحَدٍ مِنْ رِجَالِكُمْ» سوره احزاب: آیۀ 40
پس طبق نص صریح قرآن، پیامبر پدر زید نیست، و در اینجا دو مسئله پیش می آید:
1- پیامبر این را قبل از نزول این آیه فرموده است، و در نتیجه این روایت از مقام استدلال ساقط می شود.
2- این روایت موضوع است، چنانکه یکی از قرینه های شناخت حدیث موضوع، ضدیت با قرآن است.
امیدوارم باز هم دروغ نگویید که من جواب ندادم و فرار کردم!!
فرمودید: غضب زهرا بر شیخین!! میگویم: فرار چرا؟! تا قبر آ آ آ آ! فقط 4 تا!
بحث ما غضب فاطمه نیست، اما یک اشاره کوچک میکنم و خواهشمندم به اصل موضوع که افسانۀ غصب فدک است بپردازید و به مشرق و مغرب نپرید!
حدیثی که آوردید، مشهور است پیامبر آن را در زمانی فرمود که سیدنا علی میخواست با دختر أبو جهل ازدواج کند، پس اگر این ثابت کنندۀ کفر باشد اول به علی برمیگردد! (دقت کنید!!!) «إن عليا خطب بنت أبي جهل فسمعت بذلك، فاطمة فأتت رسول الله صلى الله عليه وسلم، فقالت: يزعم قومك أنك لا تغضب لبناتك، وهذا علي ناكح بنت أبي جهل، فقام رسول الله صلى الله عليه وسلم، فسمعته حين تشهد، يقول: أما بعد أنكحت أبا العاص بن الربيع، فحدثني وصدقني، وإن فاطمة بضعة مني وإني أكره أن يسوءها، والله لا تجتمع بنت رسول الله صلى الله عليه وسلم وبنت عدو الله، عند رجل واحد»صحیح البخاری، ج 5، ص 22
فرمودید: سنگ بزرگ نشانه نزدن است در مورد شهادت فاطمه س تاپیک وجود دارد آنجا پی گیری کنید تا باز رسوا شوید جواب: تاپیک را تأیید نکردند!! شاید می ترسیده اند که رسوا شوند؟! بهرحال با توجه به بهرۀ شما و امثال شما از علوم حدیث، پیش بینی اینکه چه کسی رسوا می شد بسیار بسیار ساده است!
فرمودید: جناب فراری دروغگو هم که هستید این کلام شما !!مگر قرار بود در کتاب شماها باشد !این همه احادیث صحیح از کتب شما آورده ایم ایمان نمیآوردید جناب کردمیخواهید دست کاریهای شما را در حذف کردن حقایق در صحیح بخاری و مسلم نشانتان دهم ؟ جواب: دروغگو را که همه شناختند!! اما درمورد جواب شما: من گفتم در کتب ما سندی ندارد و از اباطیل خود شماست، رفتید از احتجاج برای من می آورید؟! حقایق را هم جواب دادم، مگر اینکه باز خود را به تحمیق زده و تکرار مکررات کنید و صفت خود را به من نسبت دهید!!
ولله الحمد ...
فرمودید: شما وجود داشته باشید و ثابت کنید در تاریخ فقط یکجا فاطمه س و علی ع منحرف شده اند و یا دروغ گفته اند جواب: شما وجود داشته باشید و یک بار عصمت ایشان را ثابت کنید، تا هر قولی از ایشان رسید بگوییم چشم!!
در اینکه علی رضی الله عنه و فاطمه رضی الله عنها معصوم نبوده اند هیچ شکی نیست، فقط به یک مورد اشاره میکنم: «أن عليا رضي الله عنه، حرق قوما، فبلغ ابن عباس فقال: لو كنت أنا لم أحرقهم لأن النبي صلى الله عليه وسلم قال: لا تعذبوا بعذاب الله»صحیح البخاری، ج 4، ص 61
پس سیدنا علی رضی الله عنه در جایی اشتباه کردند و عده ای غالی را که شیخکم عبد الله بن سبأ هم در میان آنها بود را سوزاند، و ابن عباس رضی الله عنه به او گفت که اشتباه کرده ای!!
همچنین پیامبر فرموده است: «لو أن فاطمة بنت محمد سرقت لقطعت يدها»صحیح البخاری، ج 4، ص 175
یعنی اگر فاطمه بنت محمد هم دزدی کرد، دستش را قطع میکنم!!!
حاصل اینکه این عصمت مزعوم که شما مدعی آن هستید در نزد ما وجود ندارد، پس استدلال شما در همینجا باطل می شود، والله المستعان.
ـــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ
سپس آمدید و احادیث مختلف را کپی پیست کردید، ولی از هر موضوع یک سندشو بررسی میکنم تا یاد بگیرید برای فرار کردن، رو به برف انباری نیارید:
در سند یکی «عبد السلام بن صالح» بود، کذاب است: «قال محمد بن طاهر : كذاب»تهذیب التهذیب (6/321)
در سند یکی از موضوع سومی (موضوع دومی اشکالی درش نیست و به درد شما هم نمیخوره، والحمدلله ) معاویة بن ثعلبه تشریف دارد که مجهول است.
موضوع چهارمی اشکالی ندارد! من بار ها در این حوار از لفظ «سیدنا علی» استفاده کردم، اشکالی داشت استفاده نمیکردم!!
موضوع پنجمی که «علی خیر البشر»! در سند اولی عطیة العوفی هست که ذکر خیرش در این تاپیک زیاد بود!
سپس فرمودید: همین پیامبر ص در مورد امیر المومنین ع چنین سخنانی به زبان آورده و در وصف امیر المومنین ع سخنانی گفته که در مورد هیچ کس چنین نگفته است حق بودن و صداقت امیر المومنین ع !! جواب: این احادیث که نصفشون ضعیف بود و نصفشون دلالت بر عصمت نمی کرد! حق بودن علی یعنی چه؟! مگر علی نعوذبالله خدا است؟!! صداقت با اشتباه کردن هم در تضاد نیست! من نگفتم نعوذبالله علی رضی الله عنه کذاب بوده است، گفتم عصمت نداشت!
فرمودید: چگونه است که ادعای جابر بن عبدالله ( حتی بدون شاهد) قبول میشود ولی ادعای فاطمه الزهرا که معصومه است به دلیل ایه تطهیر و روایات رسول الله ، رد میشود با اینکه بر گفته خویش شهودی مثل علی ع و حسنین و ام ایمن را آورد ؟ جواب: جناب دقت کنید!!! آیه تطهیر که ربطی به عصمت نداره، وانگهی، چرا داستان های جعلی خود را برای ما سند می آورید؟! جریان ام ایمن هم قبل از حضور شما بررسی شد!!
دقت کنید!!!
فرمودید: جناب کرد لطفا بدون طفره رفتن جواب دهید ! جواب: تا الان که بدون طفره جلو رفتم، والحمدلله مثل بعضی ها حاشیه نرفتم!!
جواب این است که علی مع القرآن به معنی عصمت نیست و فاطمه رضی الله عنها در طلب فدک اشتباه کردند.
کپی پیست بعدی هم که مقام فاطمة الزهراء فی الآخرة بود، اولی در آن اشکالی ندیدم، اما دومی: اجلح شیعی است، حبیب بن ابی ثابت هم تصریح به سماع نکرده است. و اشکالات بعدی که من الان کتب بیشتری در اختیار نداشتم، وگرنه ایراد های بیشتری به این روایات وارد است
در آخر گفتید: زمستان رفت و رو سیاهی به ذغال ماند ... میگویم: تاپیک تمام می شود و روسیاهی به «ذغال» خواهد ماند ...
قضاوت با مشاهدین محترم والحمدلله ربّ العالمین والسلام علیکم ورحمة الله وبرکاته
پرسش سرزمینی که بدون جنگ و نبرد در اختیار مسلمانان قرار می گیرد مربوط به شخص پیامبر و امام است، یکی از موارد مصرف آن این است که پیامبر و امام به وسیله این زمین ها، نیازمندیهای مشروع نزدیکان خود را به وجه آبرومندی برطرف سازند. در این صورت آیا این حکم حس انحصاری بودن فتوحات مذکور را بر نمی انگیزد؟چرا این زمین به حضرت زهرا(س) داده شد؟ پاسخ مسئله بخشش فدک از سوی پیامبر(صلی الله علیه وآله) به حضرت فاطمه(سلام الله علیها) یک واقعه تاریخی است که علاوه بر بزرگان شیعه، علمای اهل تسنن چون جلال الدین سیوطی، علاء الدین علی بن حسام معروف به متقی هندی، احمد بن محمد نیشابوری معروف به ثعلبی، احمد بن عبدالعزیز جوهری، ابن ابی الحدید، حلبی، مسعودی، یاقوت حموی، سمهودی به نقل از روایاتی که به ابو سعید خدری و ابن عباس منتهی می شود آن را ذکر کرده اند، و بسیاری از علمای پس از ایشان هم آن را پذیرفته اند.(1)
البته باید دقت بفرمایید پیامبر(صلی الله علیه وآله) یک شخصیت حقیقی دارد، یعنی محمد بن عبدالله(صلی الله علیه وآله) ، و یک شخصیت حقوقی دارد یعنی به عنوان امام و رهبر جامعه است، آنچه که موجب انحصاری شدن این اموال برای او می شود شخصیت حقیقی پیامبر(صلی الله علیه وآله) نیست، بلکه شخصیت حقوقی پیامبر(صلی الله علیه وآله) است، یعنی این اموال، اموال انحصاری امام و رهبر جامعه است، نه محمد بن عبدالله(صلی الله علیه وآله) ، و امام جامعه تصمیم می گیرد آنها را در چه مسیری خرج کند.(2) تبیین ماجرای بخشش فدک به حضرت زهرا(سلام الله علیها) اما در خصوص اینکه چرا پیامبر(صلی الله علیه وآله) به عنوان رهبر و امام جامعه، این اموال را به دخترش بخشید، باید به چند نکته توجه کرد: نکته اول:پیامبر(صلی الله علیه وآله) در موارد مشابه این اموال را به اشخاص و قبائل دیگری می سپرد، این طور نبوده که بخشش این اموال به اشخاص خاص تازگی داشته باشد، یا مختص خانواده خود ایشان باشد، مثلا در جریان اموال بنی نضیر که بدون جنگ به دست آمد و مالکیت آن با پیامبر(صلی الله علیه وآله) بوده است، تواریخ می نویسند: «فقسّمها بين المهاجرين و لم يعط الأنصار إلّا اثنين»؛ آنها را میان مهاجرین تقسیم نمود و به انصار چیزی اعطاء نکرد، مگر دو نفر از آنها (به خاطر فقرشان).(3) نکته دوم: این مسئله دستور خداوند بوده است نه میل شخصی پیامبر(صلی الله علیه وآله) ، همان طور که در روایات متعدد به این مسئله اشاره شده است که هنگامی که زمین های فدک به دست مسلمانان افتاد، آیه شریفه « وَ آتِ ذَا الْقُرْبى حَقَّهُ» نازل شد، پیامبر(صلی الله علیه وآله) از ذاالقربی سوال کرد، جبرئیل فرمود: خانواده خودت، سپس فاطمه(سلام الله علیها) و حسنین را صدا زد و فدک را به آنها اعطا نمود.(4) نکته سوم:این فرمان نوعی اکرام و پاداش خداوند به خاطر زحمات پیامبر(صلی الله علیه وآله) است.(5) علاوه بر اینکه برای حفظ جایگاه یک شخصیت، منتسین به او هم باید محترم باشند، لذا باید برای دودمان پیامبر(صلی الله علیه وآله) منبع مالی تأمین میشد تا پس از پیامبر(صلی الله علیه وآله) به صورت آبرومندی زندگی کنند تا جیثیت و شرف رسول اکرم(صلی الله علیه وآله) و خاندانش محفوظ بماند. (6) شاید حکمت حق سادات فقیر در خمس، یا توصیه به احترام گذاشتن به سادات نیز از این باب باشد. نکته چهارم: ثمره و منفعت این بخشش هم باز به عموم مردم بازمیگشت، چرا که احدی بهتر از ایشان موجب منفعت دهی از آن اموال نمیشد، هر کسی مالک آن زمین ها میشد عموم منفعت آن زمین منحصر در خودش و خانواده اش می شد، اما اهل بیت(علیهم السلام)داراییشان را وقف خدمت به مردم می کرده اند، همان طور که در روایات آمده است تا زمان رحلت پیامبر(صلی الله علیه وآله) ، حضرت فاطمه(سلام الله علیها)فقط به اندازه قوت خود از درآمد این زمین بر می داشتند.(7)
نکته پنجم: طبق تصریحات مکرر پیامبر(صلی الله علیه وآله) ، زمامداری مسلمانان از آنِ امیرالمومنین(علیه السلام) بود و برای اداره امور وابسته به منصب خلافت می توانست از درآمد فدک به نحو احسن استفاده کند. و شاید به همین خاطر دستگاه خلافت در همان روزهای نخست فدک را از دست خاندان پیامبر(صلی الله علیه وآله) خارج گرد.(8)
نکته ششم: پیامبر اکرم(صلی الله علیه وآله) می دانست به خاطر جنگ هایی که اتفاق افتاده، بسیاری از مردم نسبت به علی(علیه السلام) کینه به دل گرفته اند، و یکی از راه های رفع این کدورت این بود که امام علی(علیه السلام) از طریق کمک های مالی به مردم از آنان دلجویی کرده و عواطف آنان را به خود جلب کند، و همچنین به تمام بینوایان و درماندگان کمک کند تا از این طریق موانع عاطفی که بر سر راه خلافت ایشان بود برداشته شود.(9)
________________________________
1) ر.ک: مرعشی، قاضی نورالله، احقاق الحق، ج14، ص575 الی577؛ سبحانی، جعفر، راهنمای حقیقت، ص420 الی 423.
2) مکارم شیرازی، ناصر، تفسیر نمونه، ج8، ص72.
3) تفسیر قمی، ج2، ص361؛ و همچنین: طبری، محمد بن جریر، تاريخ الطبري: ج 2 ص 223، بلاذری، احمد بن یحیی،فتوح البلدان: ج 1 ص 18 به نقل از احمدی میانجی، مکاتیب الائمه(ع)، ج4، ص175.
4) مجلسی، محمدباقر، بحارالانوار، ج29، صص105الی123.
5) نجفی، حسن، جواهرالکلام، ج16، ص116.
6) راهنمای حقیقت، ص425.
7) بحارالانوار، ج29، ص118، ح11. راهنمای حقیقت، ص425.
9) همان.
کاربر مهمان خوش آمدید
سلام
گویا گیر کردید جناب کرد !!!؟:Cheshmak:
خنده دا ر است که احادیث بخاری را کتمان میکنید !!:bastan:
جواب این روضه خوانی شما داده شد جناب کرد !
تا دلتان بخواهد احادیث از صحیح ترین کتبهایتان می آورم گفتم ظلم به خاندان پیامبر ص یکی دو تا نیست
منتظر جواب اینها هستیم :ok:
پاسخ به شبهات بعدی آقای رضا ثقلین:
من گفتم که تابعی بودن دال بر وثاقت نیست، ایشان هم در جواب فرمودند:
تابعین طبق نظر برخی از علمای شما نه همه مرسلاتشان حجت است
جواب: اولاً نظر آن بعضی از علما بر خلاف جمهور است و ارزش علمی هم ندارد، چون دلیل خاصی ندارد.
ثانیاً مرسل تابعی ثقه را آن بعضی از علما گفته اند، نه اینکه تابعی هر چه دل تنگش بگوید، هر که باشد پذیرفته شود!! فرق این دو بسیار روشن است، تنها قلب پیرو هدایت می طلبد ...
فرمودید: ربطی نداشت چون شما صحابی را با تابعی یکی و مقایسه کردید و به طور غیر مستقیم برداشت میشود از سخن شما که نظر اهل سنت درباره صحابه و نظر شیعه درباره صحابه و اختلاف نظر آنها را مورد نظر دارید که باز هم اگر اینگونه باشد ربطی به تاپیک ندارد بنده هم همین آرزو را برای شما دارم و بی صرانه منتظر گفتگو بر محور قرآن کریم و صحیحین بخاری و مسلم درباره صحابه و کارهای آنها هستم
جواب: شما فعلاً در اثبات اصول خود مانده اید، با شما بحث بر صحابه کنم؟!!
صحابه بی شک از تابعین افضل هستند، و باز هم میگویم من در پاسخ به استدلال ضعیف شما چنین گفتم که:
اگر با جابر بودن برای عطیه وثاقت بیاورد، پس با پیامبر بودن هم طبعاً باید وثاقت بیاورد!
واقعاً استدلال به جایی است، اما: قلب پیرو هدایت می طلبد...
فرمودید: دقت نکردید بنده منبع را از سایت ولی عصر نقل کردم و خیانتی نکردم چون بنده از سایت ولی عصر گفتم و آنها از کتاب ابن حجر
جواب: پس از سایت ولی عصر (عج) که شاهد خیانت حرفه ای آنها بودیم دیگر نقل نکنید! چگونه میتوان بر منبعی که یک بار دروغ میگوید، برای بار دوم اعتماد کرد؟! واقعاً باید برای چوپان دروغگو زار زار گریه کنیم، او بیشتر دروغ گفته بود یا این وبسایت؟!
فرمودید: وانگهی مقصود از نقل ابن حجر کاملا واضح است یعنی ابن حجر در کتابش چنین گفته حالا از چه کسی یک بحث دیگر است پس اگر بگوییم ابن حجر در کتابش گفته نه خیامنت است و نه دروغ چن واقعا در کتاب ابن حجر چنین چیزی آمده
جواب: خیر شما به نقل از وبسایت علمی تحقیقاتی ولیعصر فرمودید که ابن حجر میگوید!! نگفتید از ابن سعد نقل میکند!!
فرق بین «نقل میکند» و اینکه «میگوید» از زمین تا آسمان است!
فرمودید: از طرفی سوالی دارم آیا ابن حجر در همان نقل در ادامه عطیه را تضعیف کرده؟؟
جواب: این کتاب مخصوص نقل نظر علمای رجال است! لازم نیست حافظ ابن حجر بیاید و اقوال رو جمع بندی کند! مهم این بود که خیانت سایت ولیعصر آشکار شد، ولله الحمد.
سپس آمدید و سعی کردید به من علم رجال بیاموزید!من گفتم که اکثریت او را جرح کرده اند و او ضعیف می شود. شما فرمودید که:
برادر گرامی بهتر است مقداری بیشتر تحقیق و مطالعه کنید چون از نظر علم رجال علمای اهل سنت گفته اند راویی که مختلف فیه باشد یعنی هم توثیق و هم تضعیف داشته باشد، روایتش حسن می شود و این مطلب را در ذیل بسیاری از راوایان گفته اند از جمله:حديث آخر أخرجه الترمذي ... وقال غريب ورواه أحمد في مسنده قال بن القطان في كتابه وأبو معشر هذا مختلف فيه فمنهم من يضعفه ومنهم من يوثقه فالحديث من أجله حسن انتهى .
جواب: خود شکن! آینه شکستن خطاست!
خود از سایت ولیعصر کپی پیست میکنید، به من میگویید مطالعه کنم؟! نقل شما از زیلعی رحمه الله را وبسایت ولیعصر (عج) در پستی به نام «آيا روايت امام رضا عليه السلام با حديث ثقلين تعارض دارد؟» آورده است، اما جواب:
عطیه العوفی اینگونه نیست! زیرا «اکثریت» قائل به ضعیف بودن او هستند! ما در مورد زمانی حرف نمی زنیم که تعارض شدید در بین اقوال بیاید، بلکه از زمانی حرف میزنیم که اکثریت قائل به جرح باشند! ضعیف بودن او را نیز از کلام هیثمی، ألبانی و محقق کتب مختلف (از جمله کتاب أبی یعلی) آوردم و اینها فصل الخطاب ما هستند.
سپس باز هم بر اشتباه پافشاری کردید، فرمودید:
خود هيثمي عطيه بن سعيد را (كه در اينجا او را ضعيف محسوب كرده)، در جاي ديگر توثيق كرده است: رواه أحمد وفيه عطية بن سعيد وفيه كلام وقد وثق.
پاسخ: فیه کلام یعنی چه؟! دراینجا هیثمی رحمه الله از اینکه اجماع بر جرح او نیست صحبت میکند، و توثیق را به صیغه تمریض آورده است. باری دیگر تضعیفات را می آورم، اگر شما هم کلام صریحی از هیثمی مبنی بر «ثقه بودن» عطیه داشتید ارائه کنید.
«رَوَاهُ الطَّبَرَانِيُّ، وَفِيهِ عَطِيَّةُ الْعَوْفِيُّ، وَهُوَ ضَعِيفٌ. » مجمع الزوائد (7/36)
«رَوَاهُ أَحْمَدُ وَالْبَزَّارُ، وَفِيهِ عَطِيَّةُ الْعَوْفِيُّ وَهُوَ ضَعِيفٌ» مجمع الزوائد (6/290)
«رَوَاهُ أَحْمَدُ، وَالْبَزَّارُ، وَفِيهِ عَطِيَّةُ الْعَوْفِيُّ، وَهُوَ ضَعِيفٌ» مجمع الزوائد (10/196)
«رَوَاهُ الطَّبَرَانِيُّ، وَفِيهِ عَطِيَّةُ الْعَوْفِيُّ وَهُوَ ضَعِيفٌ مَتْرُوكٌ» مجمع الزوائد (7/49)
توثیق بعدی: عجلی!
پاسخ: عجلی همه می دانند که متساهل است! اما این توثیق برای شما!
توثیق بعدی: ملا علی قاری میگوید که عطية بن سعد العوفي، وهو من أجلاء التابعين .
پاسخ: این کلام دال بر وثاقت نیست!
خود ملا علی قاری در کتاب شرح الشفا، ج 1، ص 687 تصریح به ضعیف بودن عطیه العوفی کرده است!
«في سنده عطية العوفي وهو ضعيف» شرح الشفا (1/687)
پس این توثیق شما باطل شد!
دو توثیق بعدی هم قبول دارم، طبری و ابن سعد هم برای شما! هر چند ابن سعد کلامش در جرح و تعدیل اصلاً ارزش خاصی ندارد!
در مورد توثیق ابن معین: جالب است بدانید ابن معین هم او را تضعیف کرده است!!
«كان ضعيفاً في القضاء ضعيفاً في الحديث» سؤالات ابن الجنيد (ص/331)
و عقیلی هم تضعیف او را آورده است: «عن یحیی بن معین قال: كان عطية العوفي ضعيفاً» الضعفاء الكبير (3/359)
توثیق بعدی که آوردید، سببش تصحیح ترمذی بود که راجع به آن توضیح دادم! تکرار مکررات نفرمایید!!
اما یک نکته صریح و جامع در مورد اینکه بروید تصحیح و حسن دانستن علما را حمل بر توثیق کنید، آن هم علمایی که از کسانی نیستند که سخنشان در جرح و تعدیل پذیرفته شود روش علمی نیست! زیرا کسی تضعیفات علمای مشهور این فن را برای فقها رها نمی کند!!
در ضمن گفته اند: «وأما الترمذي فروى من حديثه الصلح جائز بين المسلمين، وصحّحه. فلهذا لا يعتمد العلماء على تصحيح الترمذي» میزان الاعتدال (5/493)
ابن دحیه نیز گفته است که امام ترمذی رحمه الله حتی روایات موضوع را حسن شمرده است.
این مهره نیز ارزشش را برای شما از دست داد!
توثیق بعدی: تصحيح روايات عطيه توسط الباني وهابي!!!
جواب: در تصحیح یک حدیث، شواعد و متابعات نیز دیده می شود! اما زمانی که به راوی برسد، این مباحث را نداریم!!
تضعیفات شیخ البانی را یک بار دیگر میدهم تا «بیشتر دقت کنید!!!!» و این تضعیفات صریح را نادیده نگیرید:
جواب را ببینیم: «قلت: بل هو ضعیف، فإن عطیه وهو العوفی ضعیف.» سلسلة الأحادیث الضعیفه (3/507)
همچنین فرموده اند: «وهذا ضعيف منكر؛ عطية العوفي ضعيف مدلس.» سلسلة الأحادیث الضعیفه (10/514)
و فرموده اند: «عطية وهو ابن سعد العوفي ضعيف، وكان يدلس تدليسا خبيثا» سلسلة الأحادیث الضعیفه (2/291)
و باز هم فرموده اند: «وعطية هو: العوفي ضعيف.» سلسلة الأحادیث الضعیفه (13/553)
اینها «تصریح به ضعیف بودن» عطیه هستند! بدون هیچ ابهامی!
پس شیخ البانی را کلاً از دست دادید!
بعد فرمودید: اولا همانطور که گفتم تصحیح علمای دیگر باعث میشود روایت حسن شود ثانیا از البانی تصحیح روایات عطیه را آورده ایم و البته در برخی قسمت وی را تضعیف کرده است چون بر خلاف مرادش بوده است. عادت اهل سنت بر این است که اگر روایتی بر وفق مراد شان بود، راوی سند سر سخت سنی و موثق است. اما وقتی به اهل بیت پیامبر برسد رافضی، شیعه و ضعیف می شود.
جواب: تصحیح علما موجب ثقه دانستن راوی نمی شود! زیرا اشاره کردم که در تصحیح به چه نکات دیگری توجه می شود، و البته بعضی از اینها اصلا از علمای جرح و تعدیل نیستند. ثابت کردم که صراحتاً البانی رحمه الله قائل به ضعیف بودن عطیه بوده است، پس فریبکاری نکنیم بهتر است.
اما اینکه گفتید «در برخی قسمت وی را تضعیف کرده است چون بر خلاف مرادش بوده است...»، جواب این است: عطیه العوفی یک رافضی بوده است و در رافضی بودنش ما شکی نداریم! چه کسی گفته است او سنی بوده است؟!!
در ضمن تضعیفات شیخ البانی را بروید ببینید که مربوط به روایات اهل بیت (اهل بیت را خدا کنید هم غلو نیست، ما هم باید مطیع باشیم!!) بوده است؟! بعضی اصلاً ربطی به اهل بیت و انفرادات شیعه ندارد!! این هم از این شبهۀ شما ...
فرمودید: نظر سمهودی با نوشتن مطلبی در کتابش آیا یکسان است؟ بنده میگویم سمهودی در کتابش این مطلب را نقل کرده نگفتم نظر شخصی سمهودی هم همین بوده یا خیر! سمهودی میگوید یعنی در کتابش چنین نقل شده واقعا این مسائل جای توضیح و بحث دارد؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟!!!!!!!!!! !!!!
جواب: بله این دو تفاوت دارند! اگر اینگونه باشد روایات شرم آوری که در کافی آورده است را می آورم و میگویم که کلینی گفت!
یا از بحارالانوار می آورم و میگویم مجلسی میگوید! اینها را عوام الناس نیز می فهمند که «مجلسی میگوید» یعنی سخن خودش است، و باید مانند آیت الله قزوینی در این مواقع ریسک نکنید و بگویید: سمهودی آورده است!
فرمودید: سند دارد یا ندارد مشکل بنده نیست بنده مطلبی که در کتاب او نقل شده را گفتم و باید از یاقوت حمویی بپرسید که چرا بدون سند(بر فرض نبود سند در روایت) روایتی تاریخی نقل میکند که اساس و بنیان اهل سنت و تفکرات و اندیشه هایشان را متلاشی خواهد کرد!!!
جواب: مشکل شما نیست، مشکل منبعی بود که از آن کپی پیست کنید! یاقوت حموی کتاب عقیده ننوشته است که عقائد ما را متلاشی کند! بروید کتابش را یک دور از نزدیک زیارت کنید، پی می برید ...
روایت بی سند هم چنانکه علما گفته اند مانند خانۀ بی سقف است! صرف نظر از اینکه سند نزد شما ارزش و قیمتی ندارد!
سپس سند سرخسی را که در طی عملیات مقدس کپی پیست جا مانده بود ذکر کردید: المبسوط، ج 12، ص 29
جواب: با «رُوِيَ» این مطلب را نقل کرده است و سندی ندارد! امان از این سند که عذاب جان شده است ... (البته از نظر اهل سنت سند، رحمت خدا بر امت است!)
بعد هم گفتید زید توجیه کرده و اینها، انگار نه انگار باز هم دست شما در خیانت (یا بهتر است بگوییم دست سایت ولیعصر عج) رو شد! مطلبی که با تدلیس ترجمه کرده بودید را به راحتی ایگنور کردید! انگار نه انگار! تازه من باید شرمسار باشم که شما خیانت میکنید! أعوذبالله من العصبیة ....
در آخر هدیۀ من به شما، تضعیفات و جرح های وارد شده بر عطیة العوفی می باشد:
أبو بكر البيهقي: ضعيف، لا يحتج به
أبو حاتم الرازي: ضعیف
ابن حبان: لا يحل الاحتجاج به ولا كتابة حديثه إلا على جهة التعجب!!
يحيى بن سعيد القطان: ضعيف
هشیم: ضعیف
سفیان: عطية ما أدري ما عطية !
البخاری: كان يحيى يتكلم فيه
أحمد بن حنبل: هو ضعيف الحديث
أبو داود: ليس بالذي يُعتمد عليه
النسائی: ضعیف
الجوزجانی: مائل
الساجی: ليس بحجة
ذار القطنی: ضعیف، مضطرب الحدیث
همچنین امام ذهبی رحمه الله میفرماید: «عطیة بن سعد ... من مشاهیر التابعین، ضعیف الحدیث» سیر أعلام النبلاء (5/325)
ابن حجر رحمه الله هم او را او را در کتاب طبقات المدلسین در طبقۀ چهارم جا داده است!!!
عطیه هم اصلاً تصریح به سماع نمی کرده است و این نیز مشکل دیگری برای شماست!!
پس شکی در ضعیف بودن عطیة العوفی نمی ماند، والحمدلله.
ــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ
در پاسخ به آقای رضا:
جناب اینکه فرمودید این همه روایات را جواب دهید! گفتم که آن همه نیست، بلکه جمعاً 4 روایت می شد که سه روایت را پاسخ دادم و دیگری را هم گفتم ربطی به موضوع ندارد.
حاشیه نروید!!!
البته این که ده سند را آوردید و خودتان نفهمیدید که عطیه العوفی در تمامی سلسله راویان مشترک هستند را به حساب عدم اطلاع شما از مسائل حدیثی می گذارم و خواستید منبع معرفی میکنم تا با علم حدیث شریف آشنا شوید، وإنما الدین النصیحه!
وآخر دعوانا أن الحمدلله ربّ العالمین
والسلام علیکم ورحمة الله وبرکاته
با سلام
جناب کرد البته که شما پرش های جالبی از احادیث و اسناد میکنید بخصوص از بخاری و مسلم !!:Nishkhand:
اما در مورد این سخنتان
یکی از دلایل اهل تسنن در توجیه غصب فدک توسط ابی بکر از حضرت زهرا سلام الله علیها روایتی مجعول و مخالف با قرآن و روایات صحیح نبوی –صلوات الله علیه و آله – می باشد که ابوبکر به نقل از نبی اکرم صلی الله علیه و آله گفت :
انا ( نحن ) معاشر الانبیاء لا نورث ما ترکناه صدقه
ما جماعت پیامبران ارث نمیگذاریم . آنچه از ما می ماند صدقه است.
ابوبکر و پیروان او به استناد این روایت پا در میدان غصب فدک از حضرت زهرا سلام الله علیها نهاده و سخنان آن مظلومه سلام الله علیها بر اساس مستندات قرآنی و شهادت امیرالمومنین علیه السلام و حسنین علیهما السلام و ام ایمن رضی الله عنها را مردود دانسته و فدک را غصب کردند .
سیر در کتب اهل تسنن نشان میدهد که علمای اهل تسنن بیان کرده اند این روایت مجعول ابی بکر منتسب به نبی اکرم صلی الله علیه و آله صرفاً خبر واحدی بوده از قول ابی بکر و تا قبل از او هیچ ناقلی نداشته است و بلکه در آن زمان هیچکس چنین روایتی نشنیده بود ! و چه جالب است پیامبر اکرم صلی الله علیه و آله بعد از 23 سال تلاش برای هدایت امت اسلامی در باب ارث گذاشتن خودشان ، به هیچکس حتی امیرالمومنین و حضرت زهرا سلام الله علیهما که شایسته به ارث بردن بودند روایتی را بیان نکرده اند ولی دقیقا بعد از شهادت ایشان و به بهانه غصب فدک ناگهان ابی بکر – کسی که احتمال ارث بردن او از نبی اکرم منتفی است - داعیه دار روایتی مجعول میگردد .
در این نوشتار به بیان سخنان گروهی از علمای اهل تسنن می پردازیم که شهادت به خبر واحد بودن این روایت داده و بیان کرده اند که تنها راوی آن ابی بکر بوده است و لا غیر !
*ابراهیم بن علی فیروز آبادی
او در کتاب « التبصره » چنین میگوید :
مسألة 8 : يجوز تخصيص عموم القرآن بخبر الواحد
وقال بعض المتكلمين لا يجوز ....واحتج أبو بكر الصديق رضي الله عنه على فاطمة رضي الله عنها بقوله صلی الله علیه وسلم إنا معشر الأنبياء لا نورث ما تركناه صدقة وهذا تخصيص لعموم من القرآن بخبر الواحد فدل على جواز ذلك.
مساله 8 : عموم قرآن را می توان به خبر واحد تخصیص زد و برخی از متکلمین گفتند که نمی توان چنین کرد .... و ابوبکر در مقابل فاطمه سلام الله علیها به این سخن نبی اکرم صلی الله علیه و آله احتجاج کرد که فرمود : ما گروه انبیاء ارث نمیگذاریم آنچه از ما میماند صدقه است ! و این تخصیص عموم قرآن به خبر واحد است و این امر ( ابی بکر ) دلالت بر جواز آن دارد.
التبصرة في أصول الفقه ، ج 1 ص 132 - 133 ، اسم المؤلف: إبراهيم بن علي بن يوسف الفيروزآبادي الشيرازي أبو إسحاق الوفاة: 476 ، دار النشر : دار الفكر - دمشق - 1403 ، الطبعة : الأولى ، تحقيق : د. محمد حسن هيتو
در اینجا مشخص است که این عالم اهل تسنن روایت ابی بکر در مقابل حضرت زهرا سلام الله علیها را تخصیص قرآن به خبر واحد دانسته یعنی روایتی که ابی بکر بیان کرده است ، خبر واحد می باشد !:Narahat az:
*ابوالمظفر منصور سمعانی
این عالم شافعی در « قواطع الادله فی الاصول » میگوید :
وأما الكلام فيما يتعلق بالعمل الذى يثنى على خبر الواحد مذهب أكثر أهل العلم وجملة الفقهاء أن خبر الواحد يوجب العمل فقد تعبد به الشرع وليس فى العقل ما يمنع من التعبد به ... ويدل على ما ذكرناه إجماع الصحابة رضى الله عنهم فإنه من المشهور عنهم أنهم قبلوا أخبار الآحاد فى الشرعيات واستعملوها وذلك مثل ....قبول الصحابة عن أبى بكر رضى الله عنه خبره عن النبي صلی الله علیه وسلم إنا معاشر الأنبياء لا نورث ما تركناه صدقة
و امّا سخن در مورد عملی که (اصل آن ) به خبر واحد بر میگردد ، مذهب اکثر اهل علم و همه فقهاء بر این است که خبر واحد باید بدان عمل شود و شرع بدان متعبد بوده و منع عقلی نیز در تعبد بدان وجود ندارد.... و از جمله اموری که دلالت بر سخنی که گفتیم دارد اجماع صحابه میباشد زیرا (قول) مشهور از آنها این است که ایشان اخبار آحاد را در امور شرعیه قبول کرده و بدان عمل میکردند . همانند قبول سخن ابوبکر از نبی اکرم صلی الله علیه وآله که گفت : ما جماعت انبیاء ارث نمیگذاریم و آنچه از ما میماند صدقه است توسط صحابه .
قواطع الأدلة في الأصول ، ج 1 ص 335 - 339 ، اسم المؤلف: أبو المظفر منصور بن محمد بن عبد الجبار السمعاني الوفاة: 489هـ ، دار النشر : دار الكتب العلمية - بيروت - 1418هـ- 1997م ، تحقيق : محمد حسن محمد حسن إسماعيل الشافعي
سخن سمعانی کاملا مشخص است که خبر ابی بکر در مورد عدم ارث پیامبران تنها خبری واحد از قول او بوده است و لا غیر !
*ابوحامد غزالی
این عالم شهیر اهل تسنن در دو کتاب خودش « المنخول » و « المستصفی » چنین میگوید :
والمختار انه يخصص لعلمنا ان الصحابة رضي الله عنهم كانوا يقبلون حديثا نصا ينقله اليهم الصديق في تخصيص عموم القرآن كيف وكانوا يقبلون نقل التفسير من الآحاد وهو أعظم من التخصيص ولما ان هموا بقسمة تركة رسول الله صلی الله علیه وسلم نقل أبو بكر عنه انه قال نحن معاشر الانبياء لا نورث فتركوه وان كان آية الوراثة تشمله بعمومها
نظریه مختار علمای ما این است که صحابه ، حدیث نصی را که ابی بکر برای ایشان در تخصیص عموم قرآن بیان نمود را قبول کردند و چگونه است که اصحاب نقل اقوال آحاد در تفسیر را قبول میکردند و ( این کار ) بزرگتر از تخصیص زدن قرآن به خبر واحد است . و زمانی که آنها اراده به تقسیم تَرَکه ی رسول الله صلی الله علیه و آله کردند ، ابوبکر از قول نبی اکرم نقل کرد که ما جماعت انبیاء ارث نمیگذاریم - و لذا اصحاب آن را رها کرده – با اینکه آیه ارث شامل عموم می باشد.
المنخول في تعليقات الأصول ، ج 1 ص 174 - 175 ، اسم المؤلف: محمد بن محمد بن محمد الغزالي أبو حامد الوفاة: 505 ، دار النشر : دار الفكر - دمشق - 1400 ، الطبعة : الثانية ، تحقيق : د. محمد حسن هيتو
وكلام من ينكر خبر الواحد ولا يجعله حجة في غاية الضعف ولذلك ترك توريث فاطمة رضي الله عنها بقول أبي بكر نحن معاشر الأنبياء لا نورث الحديث
ادّعاى كسى كه منكر خبر واحد است و آن را حجّت نمى داند در نهايت سستى است. به همين جهت ارث بردن فاطمه به دليل نقل ابوبكر حديث «نحن معاشر الأنبياء لا نورث ...» رد شد
المستصفى في علم الأصول ، ج 1 ص 249 ، اسم المؤلف: محمد بن محمد الغزالي أبو حامد الوفاة: 505 ، دار النشر : دار الكتب العلمية - بيروت - 1413 ، الطبعة : الأولى ، تحقيق : محمد عبد السلام عبد الشافي
*فخر رازی
این عالم شافعی و بزرگ مفسر و اصولی اهل تسنن در کتاب « المحصول » چنین میگوید :
وأما جمهور الآصحاب فقالوا أجمعت الصحابة على تخصيص عموم القرآن بخبر الواحد وبينوه بخمس صور إحداها أنهم خصصوا قوله تعالى ( يوصيكم الله في أولادكم ) بما رواه الصديق رضي الله عنه أنه عليه الصلاة والسلام قال نحن معاشر الأنبياء لا نورث .
همه اصحاب شافعیه میگویند که همه صحابه بر تخصیص عمومات قرآن به خبر واحد اجماع داشتند و 5 نمونه را بیان کردند که یکی از آنها تخصیص آیه ( یوصیکم الله فی اولادکم ) به روایتی که ابوبکر از رسول الله صلی الله علیه و آله نقل کرد : ما جماعت پیامبران ارث نمیگذاریم ؛ بود.
المحصول في علم الأصول ، ج 3 ص 132 - 133 ، اسم المؤلف: محمد بن عمر بن الحسين الرازي الوفاة: 606 ، دار النشر : جامعة الإمام محمد بن سعود الإسلامية - الرياض - 1400 ، الطبعة : الأولى ، تحقيق : طه جابر فياض العلواني
المسلك الرابع الإجماع
العمل بخبر الواحد الذي لا يقطع بصحته مجمع عليه بين الصحابة فيكون العمل به حقا
إنما قلنا إنه مجمع عليه بين الصحابة لأن بعض الصحابة عمل بالخبر الذي لا يقطع بصحته ولم ينقل عن أحد منهم إنكار على فاعله وذلك يقتضي حصول الإجماع . وإنما قلنا إن بعض الصحابة عمل به لوجهين .... الثاني : الاستدلال بأمور لا ندعي التواتر في كل واحد منها بل في مجموعها وتقريره أن نبين أن الصحابة عملوا على وفق خبر الواحد ثم نبين أنهم إنما عملوا به لا بغيره .أما المقام الأول فبيانه من وجوه : الأول : رجوع الصحابة إلى خبر الصديق في قوله عليه الصلاة والسلام ... نحن معاشر الأنبياء لا نورث .
مسلک چهارم : اجماع
عمل به خبر واحدی که قطعی در صحت آن نیست مورد اتفاق صحابه بوده فلذا عمل به آن صحیح می باشد.
و بیان کردیم که این امر مورد اتفاق صحابه بود زیرا برخی از صحابه به روایتی که قطعی در صحت آن نبود عمل میکردند و دیگر صحابه نیز به فاعل آن اعتراض نمیکردند و این مقتضی حصول اجماع میباشد . و بیان کردیم که صحابه بر دو وجه به این مطلب عمل میکردند : دوم : استدلال به اموری که داعیه تواتر در مورد هر یک از آنها نیست ولی در مورد مجموع آنها وجود دارد و تقریر این مطلب چنین است که روشن کنیم صحابه به خبر واحد عمل میکردند و نشان دهیم که فقط به این خبر واحد عمل کردند و نه غیر از آن . در مورد قسمت اول ، تبیین آن بر 2 وجه است : اول : رجوع صحابه به خبر ابی بکر از نبی اکرم صلی الله علیه و آله : ما جماعت پیامبران ارث نمیگذاریم .
المحصول في علم الأصول ، ج 4 ص 527 - 529 ، اسم المؤلف: محمد بن عمر بن الحسين الرازي الوفاة: 606 ، دار النشر : جامعة الإمام محمد بن سعود الإسلامية - الرياض - 1400 ، الطبعة : الأولى ، تحقيق : طه جابر فياض العلواني
*ابومحمد عبدالله بن قدامه مقدسی
این عالم شهیر حنبلی در « روضه الناظر » میگوید :
وقال بعض الواقفية بالتوقف لأن خبر الواحد مظنون الأصل مقطوع المعنى واللفظ العام من الكتاب مقطوع الأصل مظنون الشمول فهما متقابلان ولا دليل على الترجيح .ولنا في تقديم الخاص مسلكان : أحدهما أن الصحابة ذهبت إليه ... وإنا معاشر الأنبياء لا نورث وخصصوا عموم الوصية بقوله لا وصية لوارث .
برخی از واقفیه میگویند ( که در تخصیص عمومات قرآن به خبر واحد ) باید وقف کرد زیرا اصل خبر واحد مظنون (ظنی الصدور ) ولی معنای آن قطعی (قطعی الدلاله ) است و لفظ عام قرآن مقطوع الاصل ( قطعی الصدور ) و مظنون الشمول ( ظنی الدلاله ) می باشد . وقتی این دو مقابل یکدیگر قرار بگیرند دلیل بر ترجیح یکی بر دیگری نیست . ما در تقدیم (تخصیص ) خبر واحد بر عمومات قرآن دو مسلک داریم : یکی (بخاطر) اینکه صحابه به این مطلب عمل میکردند مانند تخصیص عموم آیه وصیت به روایت ما جماعت پیامبران ارث نمیگذاریم و وصیتی برای وارث نیست.
روضة الناظر وجنة المناظر ، ج 1 ص 245 - 246 ، اسم المؤلف: عبد الله بن أحمد بن قدامة المقدسي أبو محمد الوفاة: 620 ، دار النشر : جامعة الإمام محمد بن سعود - الرياض - 1399 ، الطبعة : الثانية ، تحقيق : د. عبد العزيز عبد الرحمن السعيد
*ابوالحسن علی بن محمد آمدی
این عالم شهیر سنی مسلک در « الاحکام » در باب خبر واحد میگوید :
والأقرب في هذه المسألة إنما هو التمسك بإجماع الصحابة ويدل على ذلك ما نقل عن الصحابة من الوقائع المختلفة الخارجة عن العد والحصر المتفقة على العمل بخبر الواحد ووجوب العمل به ..
نزدیکترین دلیل در این مساله ( عمل به خبر واحد ) تمسک کردن به اجماع صحابه می باشد و صحت این مطلب نیز وقایع مختلف و زیاد خارج از شمارش است که صحابه به خبر واحد عمل میکردند و وجوب عمل به آن را ثابت میدانستند .
الإحكام في أصول الأحكام ، ج 2 ص 75 ، اسم المؤلف: علي بن محمد الآمدي أبو الحسن الوفاة: 631 ، دار النشر : دار الكتاب العربي - بيروت - 1404 ، الطبعة : الأولى ، تحقيق : د. سيد الجميلي
سپس او به بیان مثالهای مختلفی در این باب پرداخته و به این روایت واحد ابی بکر نیز اشاره میکند :
ومن ذلك عمل جميع الصحابة بما رواه أبو بكر الصديق من قوله الأئمة من قريش ومن قوله الأنبياء يدفنون حيث يموتون ومن قوله نحن معاشر الأنبياء لا نورث ما تركناه صدقة
و بر این اساس همه صحابه به روایتی که ابوبکر از رسول الله صلی الله علیه وآله بیان کرد: امامان از قریش اند و انبیاء در همانجایی که می میرند دفن میشوند و ما جماعت پیامبران ارث نمیگذاریم ، ما ترک ما صدقه است ؛ عمل نمودند.
الإحكام في أصول الأحكام ، ج 2 ص 77 ، اسم المؤلف: علي بن محمد الآمدي أبو الحسن الوفاة: 631 ، دار النشر : دار الكتاب العربي - بيروت - 1404 ، الطبعة : الأولى ، تحقيق : د. سيد الجميلي
*ابن ابی الحدید
این عالم معتزلی در اصول و حنفی یا شافعی در فقه نیز در شرحش بر نهج البلاغه این چنین تصریح میکند :
قلت : وهذا أيضاً مشكل ، لأن أكثر الروايات أنه لم يرو هذا الخبر إلا أبو بكر وحده ، ذكر ذلك أعظم المحدثين ، حتى إن الفقهاء في أصول الفقه أطبقوا على ذلك في احتجاجهم في الخبر بروآية الصحابي الواحد
میگویم : این نیز مشکل است زیرا در اکثر روایات وارده ، این خبر تنها از ابوبکر آمده است و این مطلب را بزرگان محدثین بیان کرده اند و حتی فقها نیز در اصول فقه بر اساس این مطلب ، در مورد احتجاج به خبر واحد صحابی سخن رانده اند.
شرح نهج البلاغة ، ج 16 ص 134 ، اسم المؤلف: أبو حامد عز الدين بن هبة الله بن محمد بن محمد بن أبي الحديد المدائني الوفاة: 655 هـ ، دار النشر : دار الكتب العلمية - بيروت / لبنان - 1418هـ - 1998م ، الطبعة : الأولى ، تحقيق : محمد عبد الكريم النمري
* آل ابن تیمیه
ابن تیمیه و پدرش و پسرش در کتاب « المسوده » چنین میگویند :
وأثبتنا وجوب العمل بخبر الواحد بما روى عن الصحابة من العمل به فى قضايا مختلفة والثاني أن هذا الخبر تلقته الامه بالقبول ولم ينقل عن أحد أنه رده ولهذا نقول ان قول النبي صلی الله علیه وسلم انا معاشر الانبياء لا نورث ما تركنا صدقة لما اتفقوا على العمل به دل على أنه صحيح عندهم
و ما ثابت کردیم که به خبر واحد باید عمل کرد آنچنان که از اصحاب روایت شده که در قضایای مختلف به خبر واحد عمل میکردند و (دلیل) ثانی اینکه این خبر را امت اسلامی تلقی به قبول کرده اند و از قول کسی وارد نشده که آن را رد کرده باشد و برای همین میگوییم که این سخن پیامبر که ما جماعت پیامبران ارث نمیگذاریم و ما ترک ما صدقه است ، روایتی است که اصحابه بر عمل به آن اتفاق کرده و لذا نشان از صحت خبر در نزد ایشان دارد .
المسودة في أصول الفقه ، ص 286 ، اسم المؤلف: عبد السلام + عبد الحليم + أحمد بن عبد الحليم آل تيمية الوفاة: 728 ، دار النشر : المدني - القاهرة ، تحقيق : محمد محيى الدين عبد الحميد
در اینجا مشخص میشود که ابن تیمیه دروغی بزرگ را در منهاج السنه بیان کرده زیرا وی در مقابل ادعای صحیح علامه حلی (اعلی الله مقامه) که فرمودند روایت معاشر الانبیاء خبر واحدی است که تنها راوی آن ابوبکر است ، دست به هوچی گری زده و علامه را متهم به بی علمی و کذب نموده است! ( منهاج السنه ج 4 ص 195 – 196 )
به غیر از مدارک بیان شده – نظر به رعایت اختصار – آدرس دیگر کتب اهل تسنن، ذیلاً بیان میگردد :
كشف الأسرار عن أصول فخر الإسلام البزدوي ، ج 2 ص 543 - 544 ، اسم المؤلف: علاء الدين عبد العزيز بن أحمد البخاري الوفاة: 730هـ. ، دار النشر : دار الكتب العلمية - بيروت - 1418هـ - 1997م. ، تحقيق : عبد الله محمود محمد عمر.
بدائع الفوائد ، ج 4 ص 845 ، اسم المؤلف: محمد بن أبي بكر أيوب الزرعي أبو عبد الله الوفاة: 751 ، دار النشر : مكتبة نزار مصطفى الباز - مكة المكرمة - 1416 - 1996 ، الطبعة : الأولى ، تحقيق : هشام عبد العزيز عطا - عادل عبد الحميد العدوي - أشرف أحمد الج
كتاب المواقف ، ج 3 ص 598 و 607 - 608 ، اسم المؤلف: عضد الدين عبد الرحمن بن أحمد الإيجي الوفاة: 756هـ ، دار النشر : دار الجيل - لبنان - بيروت - 1417هـ - 1997م ، الطبعة : الأولى ، تحقيق : عبد الرحمن عميرة
شرح مختصر المنتهى الأصولي، ج 2 ص 426 ، اسم المؤلف: عضد الدين عبد الرحمن بن أحمد الإيجي الوفاة: 756هـ ، دار النشر : دارالکتب العلمیه - بيروت، وعلى المختصر والشرح : حاشية العلامة سعد الدين التفتازاني وحاشية السيد الشريف الجرجراني ، وعلى حاشية الجرجاني : حاشية المحقق الشيخ حسن الهروي الفناري ، وعلى المختصر وشرحه وحاشية السعد والجرجاني : حاشية الشيخ محمد أبو الفضل الوراقي الجيزاوي ، تحقيق : محمد حسن إسماعيل
شرح المقاصد في علم الكلام ، ج 2 ص 292 ، اسم المؤلف: سعد الدين مسعود بن عمر بن عبد الله التفتازاني الوفاة: 791هـ ، دار النشر : دار المعارف النعمانية - باكستان - 1401هـ - 1981م ، الطبعة : الأولى
البحر المحيط في أصول الفقه ، ج 2 ص 497 ، اسم المؤلف: بدر الدين محمد بن بهادر بن عبد الله الزركشي الوفاة: 794هـ ، دار النشر : دار الكتب العلمية - لبنان/ بيروت - 1421هـ - 2000م ، الطبعة : الأولى ، تحقيق : ضبط نصوصه وخرج أحاديثه وعلق عليه: د. محمد محمد تامر
إرشاد الفحول إلى تحقيق علم الأصول ، ج 1 ص 268 ، اسم المؤلف: محمد بن علي بن محمد الشوكاني الوفاة: 1250 ، دار النشر : دار الفكر - بيروت - 1412 - 1992 ، الطبعة : الأولى ، تحقيق : محمد سعيد البدري أبو مصعب
فواتح الرحموت بشرح مسلم الثبوت، ج 2 ص 132 ، اسم المؤلف: عبد العلي محمد بن نظام الدين محمد السهالوي الأنصاري اللكنوي ، دار النشر : دار الكتب العلمية- 1423 - 2002، الطبعة : الأولى ، تحقيق : عبد الله محمود محمد عمر
ادعای خبر واحد بودن روایت ابی بکر در سخنان علمای معاصر اهل تسنن و وهابیت نیز وجود دارد :
أصول الفقه على منهج أهل الحديث،ص 25 ، اسم المؤلف: زكريا بن غلام قادر الباكستاني ، دار النشر : دار الخراز- 1423 - 2002، الطبعة : الأولى
أصول الفقه الذي لا يسع الفقيهَ جهلُه،ص 111 - 116 ، اسم المؤلف: أ.د. عياض بن نامي السلمي ( عضو هيئة التدريس بقسم أصول الفقه بكلية الشريعة بالرياض )
تا کنون مشخص شد که این روایت فقط و فقط از ابوبکر نقل شده است و لذا جای سوال دارد که بقیه راویانی که ادعا کرده اند این روایت را شنیده اند همانند عمر و عایشه ؛ وقتی سخن از تقسیم ارث پیامبر اکرم صلی الله علیه و آله شد ، کجا بودند و چرا از روی ندانستن حکم آن سکوت کردند و حرفی نزدند ؟!
محدثین اهل تسنن وارد میدان شده و بیان کرده اند که در مورد ارث نبی اکرم صلی الله علیه و آله هیچیک از صحابه مطلبی نمیدانستند و در آن وسط ، فقط ابوبکر زبان به سخن گشود :
وأخرج أبو القاسم البغوي وأبو بكر الشافعي في فوائده وابن عساكر عن عائشة رضي الله عنها قالت لما توفي رسول الله صلی الله علیه وسلم .... واختلفوا في ميراثه فما وجدوا عند أحد من ذلك علما فقال أبو بكر سمعت رسول الله صلی الله عایه وسلم يقول إنا معشر الأنبياء لا نورث ما تركناه صدقة
ابو القاسم بغوى و ابوبكر شافعى در كتاب فوائد خود و همچنين ابن عساكر اين گونه نقل كرده اند:عايشه مى گويد: هنگامى كه پيامبر خدا صلى اللَّه عليه وآله از دنيا رفت مسلمانان درباره ميراث پيامبر صلى اللَّه عليه وآله به اختلاف افتادند و هيچ كدام سخنى در اين باره نمى دانستند.
ابوبكر گفت: من از رسول خدا صلى اللَّه عليه وآله شنيدم كه فرمود:
إنّا معاشر الأنبياء لا نورث ما تركناه صدقة.
ما گروه پيامبران ارثى به جا نمىگذاريم آن چه از ما باقى مىماند، صدقه به شمار مىآيد.
تاريخ الخلفاء ، ص 73 ، اسم المؤلف: عبد الرحمن بن أبي بكر السيوطي الوفاة: 911 ، دار النشر : مطبعة السعادة - مصر - 1371هـ - 1952م ، الطبعة : الأولى ، تحقيق : محمد محي الدين عبد الحميد
الصواعق المحرقة على أهل الرفض والضلال والزندقة ، ج 1 ص 85 ، اسم المؤلف: أبو العباس أحمد بن محمد بن علي ابن حجر الهيثمي الوفاة: 973هـ ، دار النشر : مؤسسة الرسالة - لبنان - 1417هـ - 1997م ، الطبعة : الأولى ، تحقيق : عبد الرحمن بن عبد الله التركي - كامل محمد الخراط
سمط النجوم العوالي في أنباء الأوائل والتوالي ، ج 2 ص 337 ، اسم المؤلف: عبد الملك بن حسين بن عبد الملك الشافعي العاصمي المكي الوفاة: 1111هـ ، دار النشر : دار الكتب العلمية - بيروت - 1419هـ- 1998م ، تحقيق : عادل أحمد عبد الموجود- علي محمد معوض
نکته ای که اهل تسنن و وهابیت باید در آن تعقل کنند این است که ابوبکر را چه به ارث و میراث پیامبر اکرم صلی الله علیه وآله ؟!
به راستى كسانى که به دانستن اين حكم نياز داشتند تنها امیرالمومنین و حضرت فاطمه عليهما السلام و عبّاس بودند. ولى به طور حتم ابوبكر هيچ نيازى به شناخت اين حكم نداشت؛ زيرا ابوبكر در زمره كسانى نبوده است كه حتّى احتمال ارث بردن وى از رسول خدا صلى اللَّه عليه وآله وجود داشته باشد، و اين مطلب هرگز بر دل او خطور نمىكرد.
پس چگونه مىتوان تصور کرد كه رسول خدا صلى اللَّه عليه وآله اين حكم را به كسى كه هيچ نيازى به آن نداشته است رسانده، و به كسانى كه كاملًا به آن نياز داشتهاند نرسانده باشد ؟!
این همان ادعایی است که فخر رازی در تفسیرش بیان کرده و البته با سکوتی خاص (!) از آن گذشته است :
التفسير الكبير أو مفاتيح الغيب ، ج 9 ص 171 ، اسم المؤلف: فخر الدين محمد بن عمر التميمي الرازي الشافعي الوفاة: 604 ، دار النشر : دار الكتب العلمية - بيروت - 1421هـ - 2000م ، الطبعة : الأولى
مشابه این ادعا را خود علمای اهل تسنن در امور فقهی خود داشته و بر اساس آن اصل روایت را زیر سوال برده اند.
ابن همام حنفی از علمای مشهور اهل تسنن در « شرح فتح القدیر » در باب باطل شدن وضو با مسح نمودن ذکر ( آلت ) بنابر روایت بسره بنت صفوان این چنین استدلال مینماید که نظر به لزوم دانسته شدن این حکم توسط عام و خاص لاجرم این حدیث را باید همگان شنیده باشند .
علامه سید علی حسینی میلانی اینچنین نقل قول مینمایند :
وقال في فتح القدير : وقد ثبت عن أمير المؤمنين علي وعمّار وابن مسعود وحذيفة وعمران بن الحصين وأبي الدرداء وسعد بن أبي وقاص رضوان الله عليهم أنّهم لا يرون النقض منه ، ولو كان هذا الحديث ثابتاً لكان لهم معرفة بذلك ، والقائلون بنقض الوضوء من مسّ الذكر لم يستدلّوا بذاك الحديث ، ولم يقل أحد إنّي سمعت رسول الله صلّى الله عليه وسلّم ، وروى من روى عن بسرة ، ويبعد كلّ البعد أن يُلقي رسول الله صلّى الله عليه وسلّم حكماً إلى من لا يحتاج إليه ولا يلقي إلى من يحتاج إليه ، فعلم أنّ فيه انقطاعاً باطناً والحديث غير صحيح .
در فتح القدیر آمده است : از امیرالمومنین علیه السلام و عما و ابن مسعود و حذیفه و عمران بن حصین و ابی الدرداء و سعد بن ابی وقاص ثابت است که ایشان قائل نقض وضو ( با مسح ذکر ) نبودند و اگر این حدیث (بسره بنت صفوان ) ثابت و صحیح بود بایستی آنها آن را میدانستند . و کسانی که قائل به نقض وضو با مسح ذکر هستند نیز به این حدیث استدلال نکرده اند و هیچکس نگفته که من از رسول الله صلی الله علیه و آله – این روایت بسره بنت صفوان را- شنیدم . بسیار بعید است که رسول الله صلی الله علیه و آله حکمی را به کسی برساند که بدان احتیاج نداشته و حکمی که کسی بدان احتیاج دارد را به او نرساند .(پس با این مقدمات ) فهمیده میشود که در این روایت انقطاعی درونی وجود داشته و حدیث صحیح نیست .
استخراج المرام من استقصاء الإفحام، ج 3 ص 198 ، اسم المؤلف: السید علی الحسینی المیلانی، دار النشر : ستارة - قم- 1424 هـ ، 1382 ش ، الطبعة : الأولى
تمامی این مطالب نشان میدهد که صرف دفاع اهل تسنن از این روایت مجعول فقط برای این است که راوی آن ابوبکر است و لا غیر !:welcome:
حتی در کتب این قوم نیز به تصریح آمده که با وجود مخالفت گروهی از علمای اهل تسنن با این روایت و معارض دانستن آن با قرآن ، صرفاً بخاطر روایت شدن آن توسط ابی بکر است که این روایت حجیت پیدا کرده است .
سرخسی این چنین گزارش میدهد :
( واستدل ) بعض مشايخنا رحمهم الله تعالى بقوله عليه الصلاة والسلام إنا معاشر الأنبياء لا نورث ما تركناه صدقة فقالوا معناه ما تركناه صدقة لا يورث ذلك عنا وليس المراد أن أموال الأنبياء عليهم الصلاة والسلام لا تورث وقد قال الله تعالى وورث سليمان داود وقال تعالى ( فهب لي من لدنك وليا يرثني ويرث من آل يعقوب ) فحاشا أن يتكلم رسول الله صلی الله علیه وسلم بخلاف المنزل فعلى هذا التأويل في الحديث بيان أن لزوم الوقف من الأنبياء عليهم الصلاة والسلام خاصة بناء على أن الوعد منهم كالعهد من غيرهم
برخی از مشایخ و اساتید ما استدلال کرده اند که این سخن نبوی ما گروه انبیاء ارث نمی گذاریم و ما ترک ما صدقه است یعنی ما ترک ما صدقه است و به ارث نمی رسد و مراد پیامبر این نیست که اموال انبیاء به ارث نمیرسد زیرا خداوند متعال فرموده است که سلیمان از داود ارث برد و همچنین فرمود (پس از جانب خود ولىّ [و جانشينى] به من ببخش كه از من ارث برد و از خاندان يعقوب [نيز] ارث برد ) پس دور است از پیامبر که بر خلاف قرآن نازل شده سخن بگوید . پس بر اساس ، تاویل حدیث لزوم وقف از جانب انبیاء خاصه بنابر وعده ای که بر ایشان داده شده همانند عهدی که در مورد دیگران است ، می باشد.
ولی با این وجود ، سرخسی این سخن اساتیدش را منکر شده و آن را به بهانه عملکرد ابوبکر(!) مردود میداند :
ولكن في هذا الكلام نظر فقد استدل أبو بكر رضي الله عنه على فاطمة رضي الله عنها حين ادعت فدك بهذا الحديث على ما روى أنها ادعت أن رسول الله صلی الله علیه وسلم وهب فدك لها وأقامت رجلا وامرأة فقال أبو بكر رضي الله تعالى عنه ضمي إلى الرجل رجلا أو إلى المرأة امرأة فلما لم تجد ذلك جعلت تقول من يرثك فقال أبو بكر رضي الله تعالى عنه أولادي فقالت فاطمة رضي الله تعالى عنها أيرثك أولادك ولا أرث أنا من رسول الله صلی الله علیه وسلم فقال أبو بكر رضي الله عنه سمعت رسول الله صلی الله علیه وسلم يقول إنا معشر الأنبياء لا نورث ما تركناه صدقة فعرفنا أن المراد بيان أن ما تركه يكون صدقة ولا يكون ميراثا عنه .
ولی در این سخن اشکال است زیرا ابوبکر در مقابل فاطمه سلام الله علیها ، وقتی ایشان ادعای ملکیت فدک را کردند ، به این روایت استناد کرد تا جایی که حضرت زهرا سلام الله علیها ادعا کرد که رسول الله صلی الله علیه و آله فدک را به ایشان هبه کرده است و (برای اثبات این ادعا ) یک مرد و زن بعنوان شاهد اقامه و ابوبکر گفت : به همراه این مرد ، مرد دیگری اضافه کن یا زنی به همراه این زن اضافه کن .
وقتی زهرا سلام الله علیها کسی را برای شهادت دادن پیدا نکرد گفت : چه کسی از تو ارث میبرد ؟ ابوبکر گفت : فرزندانم .
فاطمه سلام الله علیها فرمود : آیا فرزندانت از تو ارث می برند ولی من از رسول الله صلی الله علیه و آله ( پدرم) ارث نمی برم ؟
ابوبکر گفت : از رسول الله صلی الله علیه وآله شنیدم ما جماعت پیامبران ارث نمیگذاریم وما ترک ما صدقه است .
پس (بر اساس این سخن ابی بکر ) ما فهمیدیم که ما ترک پیامبرصدقه است و ارث از ایشان نیست.
المبسوط ، ج 12 ص 29 - 30 ، اسم المؤلف: شمس الدين السرخسي الوفاة: 483 ، دار النشر : دار المعرفة - بيروت
***دیگر علمای اهل تسنن نیز صرفاً بخاظر عملکرد ابی بکر ، این روایت واحد و مخالف قرآن را قبول کرده و احتجاج حضرت زهرا سلام الله علیها را مردود دانستند .
غزالی در دفاع از مولایش میگوید :
فنحن نعلم أن تقدير كذب أبي بكر وكذب كل عدل أبعد في النفس من تقدير كون آية المواريث مسوقة لتقدير المواريث لا للقصد إلى بيان حكم النبي عليه الصلاة والسلام
پس ما میدانیم که دروغگو دانستن ابی بکر و هر عادل دیگری فی نفسه بسیار دورتر است از اینکه تقدیر آیه مواریث در باب بیان میراث باشد نه در باب بیان حکم نبی اکرم.
المستصفى في علم الأصول ، ج 1 ص 249 ، اسم المؤلف: محمد بن محمد الغزالي أبو حامد الوفاة: 505 ، دار النشر : دار الكتب العلمية - بيروت - 1413 ، الطبعة : الأولى ، تحقيق : محمد عبد السلام عبد الشافيمقدسی در دفاع از ابی بکر میگوید :
ولا يخفى أن احتمال صدق أبي بكر رضي الله عنه في روايته عن النبي صلی الله علیه وسلم نحن معاشر الأنبياء لا نورث أرجح من احتمال أن تكون الآية سيقت لبيان حكم ميراث النبي صلی الله علیه وسلم فلذلك عمل به الصحابة
و مخفی نیست که احتمال صدق کلام ابی بکر در نقل روایتش از نبی اکرم صلی الله علیه و آله که فرمود : ما جماعت پیامبران ارث نمیگذاریم ارجح بر احتمال بیان حکم میراث نبی در آیه میراث است و برای همین نیز صحابه به سخن ابی بکر عمل کردند !
روضة الناظر وجنة المناظر ، ج 1 ص 246 - 247 ، اسم المؤلف: عبد الله بن أحمد بن قدامة المقدسي أبو محمد الوفاة: 620 ، دار النشر : جامعة الإمام محمد بن سعود - الرياض - 1399 ، الطبعة : الثانية ، تحقيق : د. عبد العزيز عبد الرحمن السعيد
***برخی دیگر از علمای اهل تسنن ( آنچنان که در ابتدای مقاله بیان شد ) شرط صحت این روایت ابی بکر را اجماع صحابه بر قبول آن دانسته همانند سخن آل این تیمیه در المسوده و غیره !
این ادعا نیز کاملا بی محتوا و غلط است زیرا اگر اجماعی در کار بود ، پس مخالفت حضرت زهرا سلام الله علیها و امیرالمومنین علیه السلام و حسنین علیهما السلام و ام ایمن رضوان الله علیها و مخالفت سلمان و مقداد و ابی ذر و عمار و حذیفه بن یمان را چگونه می توان ناقض اجماع ندانست ؟!
به هر حال اف و لعنت بر اجماعی که امیرالمومنین علیه السلام در آن نباشد ::Sham:
وَلَعْنَةُ اللَّهِ على كل إجْمَاعٍ يَخْرُجُ عنه عَلِيُّ بن أبي طَالِبٍ وَمَنْ بِحَضْرَتِهِ من الصَّحَابَةِ.
لعنت خداوند بر هر اجماعى كه علي بن ابوطالب بيرون از آن باشد و صحابه‌اى كه در خدمت او هستند، در آن اجماع نباشند.
قال أبو محمد أُفٍّ لِكُلِّ إجْمَاعٍ يُخْرَجُ عنه عَلِيُّ بن أبي طَالِبٍ
ابن حزم گفت: اف بر هر اجماعي كه كه علي عليه السلام بيرون از آن باشد
المحلى ، ج 9 ص 345 ؛ ج 5 ص 127 ، اسم المؤلف: علي بن أحمد بن سعيد بن حزم الظاهري أبو محمد الوفاة: 456 ، دار النشر : دار الآفاق الجديدة - بيروت ، تحقيق : لجنة إحياء التراث العربي
***و در آخر نیز بحث تخصیص قرآن بوسیله روایت ابی بکر با وجود معارض قرآنی نیز بحثی مبسوط است که در لینک ذیل میتوانید مطالعه فرمایید :
http://www.valiasr-aj.com/lib/nahno/01.htm#_Toc230241262
تمامی سعی و تلاش اهل سقیفه و پیروان آنها از ابتدا تاکنون در مخالفت با حضرت زهرا سلام الله علیها نه فقط از باب به دست آوردن مال و قدرت بلکه بیشتر از روی مخالفت با رسول الله صلی الله علیه و آله و حرمت شکنی ایشان و صدیقه طاهره سلام الله علیها میباشد تا جایی که سبط ابن جوزی ( هموئی که وهابیت دست و پا میزند آن را به شیعه بچسباند ) نصب و دشمنی درونی اش را هویدا کرده و میگوید ::Sokhan:
قلنا تلك الشهادة لم تقبل لأن الصحيح من الرواية أن أبا بكر رد دعواها لأنها ادعت فدكا إرثا من النبي صلی الله علیه وسلم فردها وقال سمعت رسول الله صلی الله علیه وسلم يقول نحن معاشر الأنبياء لا نورث ما تركنا صدقة وقد كان علي رضي الله عنه يعلم أن شهادة الزوج لزوجته لا تقبل لكنه احترز عن إيحاش فاطمة رضي الله عنها بالامتناع
میگوییم : این شهادت (علی علیه السلام برای همسرش ) مقبول نیست زیرا روایت صحیح آن است که ابوبکر ادعای (حضرت) زهرا (سلام الله علیها) که فدک را ارث از نبی اکرم میدانست رد کرد و گفت : شنیدم که رسول الله صلی الله علیه و آله میفرمود : ما جماعت پیامبران ارث نمیگذاریم . آنچه از ما میماند صدقه است. و علی (علیه السلام) نیز میدانست که شهادت زوج برای زوجه قبول نیست ولی برای جلوگیری از خراب شدن فاطمه (سلام الله علیها) جلوی مردم بواسطه امتناع او ، شهادت داد.
إيثار الإنصاف في آثار الخلاف ، ص 340 - 341 ، اسم المؤلف: سبط ابن الجوزي الوفاة: 654 ، دار النشر : دار السلام - القاهرة - 1408 ، الطبعة : الأولى ، تحقيق : ناصر العلي الناصر الخليفي
و لذا مسلم بن حجاج در صحیحش اعتراف میکند که عمر تصریح داشت امیرالمومنین علیه السلام ، ابی بکر و رفیقش را همواره دروغگو میدانستند !
با سلام
استاد علم رجال علمای شما تمامی احادیث آمده در صحیح بخاری و مسلم را صحیح میدانند پس دست و پا نزنید که جواب داده اید! اول تکلیف خودتان را با کتب معتبر خودتان روشن کنید
و اما بعد استاد علم رجال تکلیف این روایت را هم روشن کنید
ان زیدا ابنی یرثنی و ارثه
زید ، پسر من است و از من ارث میبرد و من از او ارث میبرم.
سلام علیکم
صرف بودن عطیه عوفی در سندی دلالت بر ضعف سند حدیث نمیکند .
جناب مسلمان کرد با وجود جرح هائی که بر عطیه وارد است شما توثیقات او را هم تائید کردید نوشتید "مال شما" . من نمیدانم معنی این گفتار در علم حدیث چیست ولی آنچیز که مشخص است تعدیل بر جرح مقدم است نزد اهل سنت و همین کفایت میکند که به روایتی که آن راوی در آن است عمل شود پس مال ما و شما
مثلا ابن تیمیه حرانی در مجموع الفتاوی در سندی که در روات آن عطیه عوفی وجود دارد و از ابی سعید الخدری نقل قول میکند حکم اعتقادی صادر میکند و ان روایت را صحیح میشمرد
وقد جاء في حديث رواه أحمد في مسنده وابن ماجه عن عطية العوفي عن أبي سعيد الخدري { عن النبي صلى الله عليه وسلم أنه علم الخارج إلى الصلاة أن يقول في دعائه : وأسألك بحق السائلين عليك وبحق ممشاي هذا فإني لم أخرج أشرا ولا بطرا ولا رياء ولا سمعة ولكن خرجت اتقاء سخطك وابتغاء مرضاتك } . فإن كان هذا صحيحا فحق السائلين عليه أن يجيبهم وحق العابدين له أن يثيبهم وهو حق أوجبه على نفسه لهم..
و البته روایاتی که از عطیه عوفی نقل شده اند کم نیستند که مورد استناد در تفاسیر , عقاید و حدیث قرار گرفته اند.
لذا این مساله که چون ترمذی سهل الحدیث بوده پس توثیقش در مورد روایات عطیه اعتبار ندارد مصداق پیدا نمیکند.
با سلام خدمت آقای برف انبار کن اعظم، رضا!
كمي بر اعصاب خود مسلط باشید و توهین نکنید، تأدب!
حداقل به دوستانتان نمیتوانید کمک کنید، چرا با کپی پیست های بی ربط بحثشان را منحرف میکنید؟!!
همیشه عادت دارید با کپی پیست های زیاد که کاربر را خسته کند، موضوعات متفرقه را پیش بکشید؟!
خواستید تاپیکی به نام «برف انبار ها ...» ایجاد کنید و در آن هر چه خواستید کپی پیست به انجام برسانید، اما این تاپیک موضوع مشخصی دارد که الحمدلله به خوبی در حال طی شدن می باشد!!
بحث ما اکنون تخصیص آیه قرآن با خبر واحد یا متواتر نیست، دقت کنید!! (((بسیار دقت کنید!!!)))
رفتید و یک عالمه کپی پیست طبق عادت انجام دادید و کاغذ سیاه کردید، مثلا از اینجا:
sonnat.net/print.asp?id=4703
اما در متن خودتان جواز تخصیص با خبر واحد آمده بود! میتوانید کمی در وبسایت های عربی سرچ کنید تا بیشتر بدانید رأی جمهور همین است!
حال از سایت سنت، یک راست به متن خودتان می روم! (دقت کنید!)
فرمودید «استاد علم رجال علمای شما تمامی احادیث آمده در صحیح بخاری و مسلم را صحیح میدانند پس دست و پا نزنید که جواب داده اید! اول تکلیف خودتان را با کتب معتبر خودتان روشن کنید.»
میگویم: استاد علم مبارک و خوش یمن کپی پیست! لازم نیست شما رأی علما را به من نشان دهید. استاد شما (همان که دقت میکردند!) گفتند که فدک ارث نبوده است! پس شما چرا خلاف راه استاد می روید؟! اکنون ما در حال بحث در مورد نحله هستیم!
اگر کپی پیست کوتاهی در این زمینه داشتید برای دوستان ارسال کنید، إن شاء الله محل استفاده خواهد بود!
این هم هرگز فراموش نشود: کم گوی و گزیده گوی چون دُر! // تا از کم تو جهان شود پُر!
اما در مورد حدیث: ان زیدا ابنی یرثنی و ارثه
جواب: هر چند مصدری برای این حدیث نیافتم، اما بر فرض صحت باید مربوط به قبل از نزول این آیه باشد:
«ما كان محمد أبا أحد من رجالكم ولكن رسول الله وخاتم النبيين وكان الله بكل شيء عليما» [الأحزاب: 40]
قرطبی رحمه الله از اهل سنت میگوید: «أجمع أهل التفسير على أن هذه نزلت في زيد بن حارثة» التفسير الواضح (3/74)
طبرسی هم از علمای امامیه میگوید: «محمد پدر يكي از مردان شما نيست پدر آن كسي كه او را فرزند ميخوانيد نيست و در اين بيان و دليل است كه آن حضرت پدر زيد نيست» ترجمه مجمع البیان (20/132)
بنابراین طبق آیۀ صریح قرآن، پیامبر صلی الله علیه وسلم پدر زید رضی الله عنه نیست! پس این روایت هم یا حمل بر قبل نزول آیه می گردد، و یا اینکه حکم به منکر بودنش می شود.
ـــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ
پاسخ به آقای قانع:
جناب تعدیل بر جرح مقدم نیست!
در مورد تصحیح ابن تیمیه: در مورد کل تصحیحات توضیح دادم، اما:
«فإن كان هذا صحيحا....»
این تصحیح هم نیست، فإن کان هذا صحیحا!!!
این هم که فرمودید «و البته روایاتی که از عطیه عوفی نقل شده اند کم نیستند که مورد استناد در تفاسیر , عقاید و حدیث قرار گرفته اند.»
میگویم: سیف بن عمر هم کثیر الحدیث است! چرا علامه عسکری شما این همه به او گیر می داد؟!
واقدی هم کثیر الحدیث است!
والحمدلله علی نعمة الإیمان
با سلام
جناب کرد تحریف احادیث و تاریخ در بین شما ها چیز تازه ای نیست !و از بدو تولد اسلام ادامه داشته و خواهد داشت !!
مرحوم کلینی در " اصول کافی " کتاب فضل العلم – باب ثواب العالم و المتعلم این چنین روایت کرده اند :
وَ إِنَّ الْعُلَمَاءَ وَرَثَةُ الْأَنْبِيَاءِ إِنَّ الْأَنْبِيَاءَ لَمْ يُوَرِّثُوا دِينَاراً وَ لَا دِرْهَماً وَ لَكِنْ وَرَّثُوا الْعِلْمَ فَمَنْ أَخَذَ مِنْهُ أَخَذَ بِحَظٍّ وَافِر
به راستى علما از پيامبران ارث مىبرند. همانا پيامبران دينار و درهم به ارث نگذاشتهاند؛ بلكه علم به ارث گذاشتهاند. پس كسى كه از آن برگيرد سهم بسيار برده است.
روایت اهل تسنن :
إنّا معاشر الأنبياء لا نورث وما تركناه صدقة
ما پيامبران ارث نمىگذاريم و آن چه از ما مىماند صدقه است
این روایت به الفاط مختلف در نزد اهل تسنن آمده است که همگی آنها متضمن این معنا می باشد که هیچگونه ارثی از پیامبران بجا نمی ماند و هر آنچه از ایشان بعنوان " ما تَرَک " می ماند صدقه است .
بررسی محتوای روایت اهل تسنن :
1 – موضوع روایتی که ابی بکر آن را نقل می کند بحث ارث مالی – یعنی معنای فقهی ارث – می باشد و این امر به قرینه انتهای روایت " ما ترکناه صدقه " کاملا مشخص است .
2– بحث ارث نگذاشتن پیامبران بر اساس این روایت ، برای همه افراد اعم از اعضای خانواده شان و دیگران می باشد و هر آنچه که از ایشان بعنوان مال باقی می ماند بعنوان صدقه است .
بررسی محتوای روایت شیعه :
1 – موضوع این روایت همانا بحث ارث علما از پیامبران میباشد که الزاما در نفی و اثبات بحث ارث بردن ورثه پیامبران ( همانند خانواده و ارحام و خویشان ) نیست زیرا جمله " إِنَّ الْأَنْبِيَاءَ لَمْ يُوَرِّثُوا دِينَاراً وَ لَا دِرْهَماً " میان دو جمله ذیل است :
إِنَّ الْعُلَمَاءَ وَرَثَةُ الْأَنْبِيَاءِ
وَ لَكِنْ وَرَّثُوا الْعِلْمَ ( یا در لفظی دیگر : إِنَّمَا أَوْرَثُوا أَحَادِيثَ مِنْ أَحَادِيثِهِم )
با دقت در معانی دو جمله فوق می فهمیم که منظور از وراثت در جمله " ان الانبیاء لم یورثوا " بحث وارثت مالی نیست بلکه این سخن از مدلول روایت بیگانه است و منظور ارث بردن علما از پیامبران ، چیزهایی همانند درهم و دینار نیست بلکه ارث پیامبران برای علما همانا احادیث و علم ایشان می باشد .
2 – ارث نگذاشتن درهم و دینار از طرف پیامبران برای علما دلیل بر نفی ارث گذاشتن پیامبران برای ارحام و خویشان ایشان نیست و صدر و ذیل روایت نیز در صدد نفی این امر نیست بلکه تخصیصا در مورد ارث پیامبران برای علما سخن گفته است و کاربر لفظ " ارث" در اینجا صرفا مشترک لفظی می باشد .
چند نکته :بر اساس مطالب بیان شده ، ارث در روایات فوق بر 2 قسم می باشد .
• ارث مال و اموال : این قسم از ارث ، دارای حکم فقهی بوده و بر اساس آیات 11 و 12 سوره نساء ، طبقات ورّاث بیان شده و سهم هر کدام آمده است و هیچ آیه ای در قرآن مجید وجود ندارد که این حق ارث گذاشتن را از پیامبران الهی علیهم السلام نفی نماید .
این دقیقا همان تعارضی است که روایت جعلی ابی بکر با نص صریح آیات الهی دارد و حضرت زهرا سلام الله علیها در آن خطبه آتشین خود به صراحت به این تعارض اشاره کرده اند .
• ارث معنوی شامل علم و غیره : این قسم از ارث اصلا دارای بار فقهی نمی باشد یعنی در روایت " ان العلماء ورثه الانبیاء " علما هرگز در طبقات ورّاث پیامبران قرار نمی گیرند بلکه همچنان که روایت امام صادق علیه السلام بیان می کند ، علم و حکم انبیاء الهی بعنوان ارث به علما می رسد و در اینجا – همچنان که قبلا نیز بیان شد – کلمه ارث بعنوان مشترک لفظی می باشد و اصلا معنای ارث مال و اموال را ندارد تا به استناد بدان بتوانیم ارث مالی انبیاء را نفی نماییم .
• صدر و ذیل روایت ابی بکر نیز با یکدیگر در تعارض است زیرا وی در ابتدا این چنین مدعی می باشد که پیامبران هیچگونه ارث و ماترک مادی نمی گذارند ( انا معاشر الانبیاء لا نورث ) و در عین حال وی بیان می کند که آنچه که از پیامبر می ماند ، صدقه بوده و برای فقرا می باشد ( ما ترکناه صدقه ) .
یعنی اگر این حدیث در صدد بیان این نکته بود که ماترک مادی انبیاء باید به فقرای امت برسد هرگز نبایستی از عدم ارث گذاشتن انبیاء سخن می گفت ( زیرا همین ماترک آنها یعنی ارث گذاشتن چه برای ارحام یا برای دیگران ) بلکه باید تخصیصا بیان می کرد که وارثان انبیاء همانا فقرای امت هستند و نه ارحام و خویشان آنها !
این تناقض و تعارض در روایت نشان از کذب بودن مدعای ابی بکر دارد .
• اصل مالی که از کسی بعنوان ارث بجای می ماند دلیل بر نفی به ارث گذاشتن موارد دیگر مالی از طرف او نیست .
• اصل سخن در روایت شیعی چنین است که شان انبیاء برتر از این است که ارث آنها منحصر در مال دنیوی و میراث مادی باشد بلکه اصل و عمده و اکثر آنچه که از انبیاء به یادگار می ماند " علم و حکمت " یعنی میراث معنوی می باشد و این همانی است که انبیاء برای علما بجا می گذارند .این مطلب با سخنی از مرحوم علامه حلی توضیح می دهیم . ایشان در " شرح تجرید الاعتقاد " ص 521 ( ترجمه علامه ابوالحسن شعرانی ) چنین می گوید :
روایت کتاب شریف " کافی " و نظایر آن مانند این است که گویند : میراث دهقان ، گاو و گوسفند و شتر است و میراث بازرگان ، الماس و مروارید و گوهر . یعنی عمده و اکثر میراث اینان چنین است ، نه آنکه از بازرگان هیچگاه حیوان و مرکبی باز نمی ماند و دهقان هیچگاه گوهر و جواهر به ارث نمی گذارد .
مرحوم مولی محمد صالح مازندرانی در " شرح اصول الکافی " ج 2 ص 26 در شرح این چنین می گوید :
هذا ينافي ظاهرا ما دل من الآيات والروايات على إيراثهم. والجواب: أن المراد أن الأنبياء لم يكن من شأنهم وعاداتهم جمع الأموال والأسباب كما هو شأن أبناء الدنيا، وهذا لا ينافي إيراثهم ما كان في أيديهم من الضروريات كالمساكن والمركوب والملبوس ونحوها .
این سخن ظاهرا در تنافی با ظاهر آیات و روایاتی که در باب ارث گذاشتن پیامبران می باشد و جواب این است که – مراد روایت این چنین است که - شان و عادت انبیاء بر جمع کردن اموال و اسباب آنچنان که شان و شئونات ابناء دنیا ( دنیا پرستان) می باشد نیست و این امر تنافی ارث گذاشتن آنها از آنچه که از ضروریات در نزدشان بوده همانند خانه و مرکب و لباس و غیره نمی باشد .
نتیجه گیری :
دقت در مدلول روایت اصول کافی و آنچه که ابی بکر به پیامبر اکرم صلی الله علیه و آله منتسب کرده نشان می دهد که گذشته از تعارض در سخن خود ابی بکر ، هیچ ارتباطی میان آن روایت جعلی و روایت اصول کافی وجود ندارد بلکه موضوع هر دو روایت از یکدیگر جدا بود و لذا قیاس آنها با یکدیگر کاملا " مع الفارق " بوده و نمی تواند بعنوان بهانه ای در نزد مخالف برای اثبات صحت سخن ابی بکر قرار گیرد .
سلام
جناب کرد گویا برای فرار دست آویز خوبی پیدا کرده اید !!
نکنه شما سخن تولید میکنید؟
ارتزاق شما از سجودی است و بس !:help:
وقتی جواب شما داده میشود خوب دقت کنید و فرار نکنید هرچند فرار کردن در تاریخ شما, ید طولانی دارد !
از احادیث بخاری و مسلم فرار کردید !!
از احادیث غضب فاطمه س بر ابوبکر فرار کردید !!
از روایت اصول کافی که ان را طور دیگری بیان کردید و جواب گرفتید فرار کردید !
از مطلب تخصیص که عنوان کرده بودید و مچتان گرفته شد فرار میکنید !!
از آیات قرآن و نظر علمای خودتان در مورد فدک و ارث فاطمه س فرار میکنید !!
بهتر نیست بدون علم اظهار نظر نکنی !که رسوایی در بر دارد !
عن مولانا الصادق علیه السلام:
أَنْهَاكَ عَنْ خَصْلَتَيْنِ فِيهِمَا هَلاكُ الرِّجَالِ أَنْهَاكَ أَنْ تَدِينَ الله بِالْبَاطِلِ وَتُفْتِيَ النَّاسَ بِمَا لا تَعْلَمُ.
از دو خصلت که هلاک اشخاص در آن است تو را نهی می کنم. یکی اینکه دینداری به باطل کنی و دیگر اینکه به آن چیز که نمی دانی به مردم فتوا بدهی.
عنه علیه السلام:
مَا عَلِمْتُمْ فَقُولُوا وَمَا لَمْ تَعْلَمُوا فَقُولُوا الله أَعْلَمُ إِنَّ الرَّجُلَ لَيَنْتَزِعُ الايَةَ مِنَ الْقُرْآنِ يَخِرُّ فِيهَا أَبْعَدَ مَا بَيْنَ السَّمَاءِ وَالارْضِ.
آنچه می دانید بگویید و آنچه نمی دانید بگوید خدا داناتر است. همانا مردی آیه ای از قرآن را بیرون می کشد(تا به دلخواه خود تفسیر کند)و از این رو به فاصله ای دورتر از بین آسمان و زمین سرنگون می شود.
اما در مورد روایت زید !!
قرآن کلام الله است که بواسطه وحی بر رسول الله صلی الله علیه و آله نازل و به مردم ابلاغ میگردد .
وقتی در قرآن کریم سخن از ارث گذاشتن به صورت عام آمده لاجرم میتوان بیان داشت که اعتقاد نبی اکرم صلی الله علیه و آله نیز در باب مشروعیت ارث گذاشتن پیامبران برای خانواده خودشان میباشد .
پس با این وجود دیگر نیازی به حدیثی جداگانه نیست بلکه قرآن ، فصل الخطاب میباشد.
ولی با وجود این همه ادله متقن باز هم با سیری در تاریخ و کتب اهل تسنن به برخی روایات برخورد میکنیم که متن آنها پاسخ سوال شما میباشد .
در کتب اهل تسنن از قول نبی گرامی اسلام حضرت محمد صلی الله علیه و آله آمده است :
زید ، پسر من است و از من ارث میبرد و من از او ارث میبرم.
مصادر زیادی به این سخن نبی اکرم اشاره کرده اند که صرفاً به آدرس و متن آنها اشاره میکنیم .
( وما جعل أدعياءكم أبناءكم ) أهل التفسير على أن هذا نزل في زيد بن حارثة وفي الحديث أن خديجة رضي الله عنها وهبته لرسول الله صلي الله عليه وسلم فجاء أبوه حارثة إلى رسول الله صلي الله عليه وسلم فقال خذ مني فداه فقال له أنا أخيره فإن أراد أن يقيم عندي أقام وإن اختارك فخذه فاختار المقام فأعتقه النبي صلي الله عليه وسلم وقال هو ابني يرثني وأرثه ثم أنزل الله جل وعز وما جعل أدعياءكم أبناءكم أي ادعوهم لآبائهم قال ابن عمر ما كنا ندعوه إلا زيد بن محمد.
إعراب القرآن ، ج 3 ص 302 ، اسم المؤلف: أبو جعفر أحمد بن محمد بن إسماعيل النحاس الوفاة: 338 ، دار النشر : عالم الكتب - بيروت - 1409هـ- 1988م ، الطبعة : الثالثة ، تحقيق : د.زهير غازي زاهد
فقال هل تعرف هؤلاء قال نعم قال من هذا قال هذا أبي وهذا عمي قال فأنا من قد علمت ورأيت صحبتي لك فاخترني أو اخترهما قال زيد ما أنا بالذي أختار عليك أحدا أنت مني مكان الأب والعم فقالا ويحك يا زيد أتختار العبودية على الحرية وعلى ابيك وعمك وعلى أهل بيتك قال نعم قد رأيت من هذا الرجل شيئا ما أنا بالذي أختار عليه أحدا ابدا فلما رأى رسول الله صلي الله عليه وسلم ذلك أخرجه إلى الحجر فقال يا من حضر اشهدوا أن زيدا ابني يرثني وأرثه فلما رأى ذلك أبوه وعمه طابت نفوسهما فانصرفا ودعى زيد بن محمد حتى جاء الإسلام فنزلت ادعوهم لآبائهم
الاستيعاب في معرفة الأصحاب ، ج 2 ص 545 ، اسم المؤلف: يوسف بن عبد الله بن محمد بن عبد البر الوفاة: 463 ، دار النشر : دار الجيل - بيروت - 1412 ، الطبعة : الأولى ، تحقيق : علي محمد البجاوي
وقوله ^ وما جعل أدعياءكم أبناءكم ^ الآية سببها أمر زيد بن حارثة كانوا يدعونه زيد بن محمد وذلك أنه كان عبدا لخديجة فوهبته لرسول الله صلي الله عليه وسلم فأقام معه مدة ثم جاء عمه وأبوه يرغبان في فدائه فقال لهما النبي صلي الله عليه وسلم وذلك قبل البعث خيراه فإن اختاركما فهو لكما دون فداء فخيراه فاختار الرق مع محمد على حريته وقومه فقال محمد عليه السلام يا معشر قريش اشهدوا أنه ابني يرثني وأرثه فرضي بذلك أبوه وعمه وانصرفا
المحرر الوجيز في تفسير الكتاب العزيز ، ج 4 ص 368 ، اسم المؤلف: أبو محمد عبد الحق بن غالب بن عطية الأندلسي الوفاة: 546هـ ، دار النشر : دار الكتب العلمية - لبنان - 1413هـ- 1993م ، الطبعة : الاولى ، تحقيق : عبد السلام عبد الشافي محمد
فانطلق الكلبيون ، فأعلموا أباه ووصفوا له موضعه ، وعند من هو ، فخرج حارثة وأخوه كعب ابنا شراحيل لفدائه ، فقدما مكة ، فدخلا على النبي ، فقالا : يا ابن عبد المطلب ، يا ابن هاشم ، يا ابن سيِّد قومه ، جئناك في ابننا عندك ، فامنن علينا ، وأحسن إلينا في فدائه . فقال : من هو ؟ قالوا : زيد بن حارثة . فقال رسول الله : ( فهلا غير ذلك ) . قالوا : ما هو ؟ قال : ( ادعوه وخيِّروه ، فإن اختاركم فهو لكم ، وإن اختارني فوالله ما أنا بالذي أختار على من اختارني أحداً ) . قالا : قد زدتنا على النَّصَف وأحسنت . فدعاه رسول الله صلى الله عليه وسلّم فقال : ( هل تعرف هؤلاء ؟ ) . قال : نعم ، هذا أبي وهذا عمي . قال : ( فأنا من قد عرفت ورأيت في صُحبتي لك ، فاخترني أو اخترهما ) . قال : ما أريدهما ، وما أنا بالذي أختار عليك أحداً ، أنت مني مكان الأب والعم . فقالا : ويحك يا زيد ، أتختار العبودية على الحرية وعلى أبيك وأهل بيتك ؟ قال : نعم ، قد رأيت من هذا الرجل شيئاً ، ما أنا بالذي أختار عليه أحداً أبداً . فلما رأى رسول الله صلى الله عليه وسلّم ذلك أخرجه إلى الحِجْر ، فقال : ( يا من حضر ، اشهدوا أن زيداً ابني ، يرثُني وأرثه ) . فلما رأى ذلك أبوه وعمه طابت نفوسهما وانصرفا .
أسد الغابة في معرفة الصحابة ، ج 2 ص 337 ، اسم المؤلف: عز الدين بن الأثير أبي الحسن علي بن محمد الجزري الوفاة: 630هـ ، دار النشر : دار إحياء التراث العربي - بيروت / لبنان - 1417 هـ - 1996 م ، الطبعة : الأولى ، تحقيق : عادل أحمد الرفاعي
وروى الأئمة أن بن عمر قال : ما كنا ندعو زيد بن حارثة إلا زيد بن محمد حتى نزلت : ادعوهم لآبائهم هو أقسط عند الله وكان زيد فيما روي عن أنس بن مالك وغيره مسبيا من الشام سبته خيل من تهامة فابتاعه حكيم بن حزام بن خويلد فوهبه لعمته خديجة فوهبته خديجة للنبي صلي الله عليه وسلم فأعتقه وتبناه فأقام عنده مدة ثم جاء عمه وأبوه يرغبان في فدائه فقال لهما النبي صلي الله عليه وسلم وذلك قبل البعث : ( خيراه فإن اختاركما فهو لكما دون فداء ) فاختار الرق مع رسول الله صلي الله عليه وسلم على حريته وقومه فقال محمد رسول الله صلي الله عليه وسلم عند ذلك : ( يامعشر قريش اشهدوا أنه ابني يرثني وأرثه )
الجامع لأحكام القرآن ، ج 14 ص 118 ، اسم المؤلف: أبو عبد الله محمد بن أحمد الأنصاري القرطبي الوفاة: 671 ، دار النشر : دار الشعب - القاهرة
وبادر زيد بن حارثة حب رسول الله صلي الله عليه وسلم وكان غلاما لخديجة فوهبته لرسول الله صلي الله عليه وسلم لما تزوجها وقدم أبوه وعمه في فدائه فسألا عن النبي صلي الله عليه وسلم فقيل هو في المسجد فدخلا عليه فقالا يا ابن عبد المطلب يا ابن هاشم يا ابن سيد قومه أنتم أهل حرم الله وجيرانه تفكون العاني وتطمعون الأسير جئناك في ابننا عندك فامنن علينا وأحسن إلينا في فدائه قال ومن هو قالوا زيد بن حارثة فقال رسول الله صلي الله عليه وسلم فهلا غير ذلك قالوا ما هو قال أدعوه فأخيره فإن اختاركم فهو لكم وإن اختارني فوالله ما أنا بالذي أختار على من اختارني أحدا قالا قد رددتنا على النصف وأحسنت فدعاه فقال هل تعرف هؤلاء قال نعم قال من هذا قال هذا أبي وهذا عمي قال فأنا من قد عملت ورأيت وعرفت صحبتي لك فاخترني أو اخترهما قال ما أنا بالذي أختار عليك أحدا أبدا أنت مني مكان الأب والعم فقالا ويحك يا زيد أتختار العبودية على الحرية وعلى أبيك وعمك وعلى أهل بيتك قال نعم قد رأيت من هذا الرجل شيئا ما أنا بالذي أختار عليه أحدا أبدا فلما رأى رسول الله صلي الله عليه وسلم ذلك أخرجه إلى الحجر فقال أشهدكم أن زيدا ابني يرثني وارثه فلما رأى ذلك أبوه وعمه طابت نفوسهما فانصرفا
زاد المعاد في هدي خير العباد ، ج 3 ص 20 ، اسم المؤلف: محمد بن أبي بكر أيوب الزرعي أبو عبد الله الوفاة: 751 ، دار النشر : مؤسسة الرسالة - مكتبة المنار الإسلامية - بيروت - الكويت - 1407 - 1986 ، الطبعة : الرابعة عشر ، تحقيق : شعيب الأرناؤوط - عبد القادر الأرناؤوط
جریان زید بن حارثه و سخن نبی الله در مورد وی در دیگر مصادر اهل تسنن نیز وارد شده است :
الإصابة في تمييز الصحابة ، ج 2 ص 599 ، اسم المؤلف: أحمد بن علي بن حجر أبو الفضل العسقلاني الشافعي الوفاة: 852 ، دار النشر : دار الجيل - بيروت - 1412 - 1992 ، الطبعة : الأولى ، تحقيق : علي محمد البجاوي
الدر المنثور ، ج 6 ص 564 ، اسم المؤلف: عبد الرحمن بن الكمال جلال الدين السيوطي الوفاة: 911 ، دار النشر : دار الفكر - بيروت - 1993
مرقاة المفاتيح شرح مشكاة المصابيح ، ج 2 ص 74 ؛ ج 11 ص 305 ، اسم المؤلف: علي بن سلطان محمد القاري الوفاة: 1014هـ ، دار النشر : دار الكتب العلمية - لبنان/ بيروت - 1422هـ - 2001م ، الطبعة : الأولى ، تحقيق : جمال عيتاني
روح المعاني في تفسير القرآن العظيم والسبع المثاني ، ج 21 ص 147 ، اسم المؤلف: العلامة أبي الفضل شهاب الدين السيد محمود الألوسي البغدادي الوفاة: 1270هـ ، دار النشر : دار إحياء التراث العربي - بيروت
التحرير والتنوير ، ج 22 ص 30 ، اسم المؤلف: محمد الطاهر بن عاشور الوفاة: 1284 ، دار النشر : دار سحنون للنشر والتوزيع - تونس - 1997م
الوافي بالوفيات ، ج 15 ص 18 ، اسم المؤلف: صلاح الدين خليل بن أيبك الصفدي الوفاة: 764 ، دار النشر : دار إحياء التراث - بيروت - 1420هـ- 2000م ، تحقيق : أحمد الأرناؤوط وتركي مصطفى
الإكتفاء بما تضمنه من مغازي رسول الله والثلاثة الخلفاء ، ج 1 ص 212 ، اسم المؤلف: أبو الربيع سليمان بن موسى الكلاعي الأندلسي الوفاة: 634هـ ، دار النشر : عالم الكتب - بيروت - 1417هـ ، الطبعة : الأولى ، تحقيق : د . محمد كمال الدين عز الدين علي
دکتر عبدالله خالدی محقق کتاب تفسیر « التسهیل لعلوم التنزیل » تالیف غرناطی کلبی نیز در ذیل تفسیر آیه (وما جَعَلَ أَدْعِياءَكُمْ أَبْناءَكُمْ ) که کلبی اشاره میکند به جریان زید بن حارثه ، چنین میگوید :
فقال له النبي صلى اللَّه عليه وسلم عند ذلك : إن زيدا حر وهو ابني يرثني وأرثه . فخفف ذلك من لوعته ورجع راضيا . كان ذلك قبل بعثة النبي صلى اللَّه عليه وسلم . مصححة .
در این هنگام پیامبر اکرم صلی الله علیه و آله به او فرمود : زید آزاد است و او فرزند من است و از من ارث میبرد و من نیز از او ارث میبرم. این سخن به وی – پدر زید - آرامش داد و با رضایت برگشت . این جریان برای قبل از بعثت نبی اکرم صلی الله علیه و آله میباشد . و این مطلب صحیح است.
التسهيل لعلوم التنزيل ، ج 2 هامش ص 145 ، اسم المؤلف: محمد بن أحمد بن جزي الغرناطي الکلبي الوفاة: 741 ، دار النشر : دار الأرقم بن أبي الأرقم للطباعة والنشر والتوزيع - بيروت ، تحقيق : د. عبدالله الخالدي
ممکن است اشکال شود : این ارث نیز الزاماً ارث مادی نیست بلکه ارث علمی است !
میگویم : کدام عاقلی قبول میکند که وقتی پدری دارای علمی باشد الزاماً فرزندان وی نیز همان علم را به ارث میبرند ؟
آیا پسر هر دانشمندی الزاماً دانشمند میشود ؟
در ضمن در روایت آمده است : « وَ اَرِثُه ! » یعنی منِ پیامبر نیز از او ارث میبرم ! آیا قرار است پیامبر از زید ، علم به ارث ببرد ؟
ممکن است اشکال شود : این جریان برای قبل از بعثت است و لذا حکم آن تسرّی به دوران ظهور اسلام نمیکند !
میگویم : ما علی المنبای اهل تسنن سخنی از نبی اکرم ارائه کردیم که زید فرزند پیامبر است و از پیامبر ارث میبرد ! آیا این حکم بعد از اسلام منتفی شد ؟
قطعا چنین نیست زیرا قوی ترین دلیل ما همه آیات قرآنی است که دال بر ارث بردن فرزندان از پدرانشان میباشد و بلکه میتوان بیان داشت که این آیات ارث بردن زید از پیامبر اکرم را هرگز نفی نمیکنند. و همچنین خود اهل بیت پیامبر علیهم السلام نیز این قاعده ارث بردن اهل پیامبر از او را صحیح میدانستند و اتفاقاً به ابوبکر یادآوری نیز کردند.
این حقیقت را احمد بن حنبل در مسندش نیز بیان کرده است :
عن أبي الطفيل قال لما قبض رسول الله صلى الله عليه و سلم أرسلت فاطمة إلى أبي بكر أنت ورثت رسول الله صلى الله عليه و سلم أم أهله قال فقال لا بل أهله
ابوالطفیل میگوید : وقتی رسول الله صلی الله علیه و آله قبض روح شد ، فاطمه (سلام الله علیها ) کسی را به نزد ابوبکر فرستاد و پرسید: تو از رسول الله صلی الله علیه و آله ارث میبری یا خانواده اش ؟ ابوبکر پاسخ داد : خیر ! بلکه خانواده اش ارث میبرد.
مسند الإمام أحمد بن حنبل ، ج 1 ص 4 ، اسم المؤلف: أحمد بن حنبل أبو عبدالله الشيباني الوفاة: 241 ، دار النشر : مؤسسة قرطبة - مصر
گذشته از آن ، حکم زید به راحتی غلط بودن این حدیث جعلی ابوبکر را نشان میدهد زیرا بر اساس روایت جعلی ابوبکر ، قانون ارث نگذاشتن پیامبران بعنوان سیره مستمره همه انبیاء الهی بوده است در حالی که جریان زید نشان میدهد پیامبر اکرم ، زید را بعنوان وارثش معرفی میکند یعنی پیامبر پیشاپیش جلوی روایاتی جعلی امثال روایات ابی بکر را گرفته است . و البته تذکر میدهیم که ادله ارث پیامبر – همانند دیگر مردم – هم در قرآن است و هم در سنت صحیح نبوی و سیره صحیح اهل بیت علیهم السلام آمده است.
لازم به یادآوری میباشد که این اسناد و مدارک را بر اساس مستندات اهل تسنن بیان کردیم و شیعیان عقایدشان را از قرآن کریم و سنت صحیح نبوی و اهل بیت علیهم السلام ( که صاحبان علم قرآن هستند ) میگیرند و لا غیر .
سلام علیکم
شما میفرمائید سیف ابن عمر هم کثیر الحدیث است چرا علامه عسگری به او ایراد گرفته ؟
اینها که ارتباطی با هم ندارند . ابن حجر و یحیی بن معین هم او را کذاب و متهم به زندقه دانسته اند . صرف کثرت حدیث که دلالت بر صحت راوی نمیکند.
این موضوع سوای بحث عطیه است . روایت عطیه علی رغم تضعیف او تعدد استناد دارد .
آیا در مورد سیف بن عمر چنین است
بر فرض تضعیف عطیه سند حسن است و با صحیح تفاوتی در اعتبار ندارد .
والسلام علیکم ورحمة الله
یکی از سفسطه های جالب و مضحک، این است که فرد وضعیت خود را بطور دقیق به فرد مقابل نسبت میدهد.
مثلاً اگر خود از موضوع اصلی فرار کند، میگوید: فرار نکن!
اگر پاسخی نداشته باشد، میگوید: پاسخی نداری!!
و امثال اینها ...
آقای رضا فرمودند: «جناب کرد تحریف احادیث و تاریخ در بین شما ها چیز تازه ای نیست !و از بدو تولد اسلام ادامه داشته و خواهد داشت!»
جواب: معنی تحریف را شما بلد نیستید، چون مطالب بعدی که از اینجا کپی پیست کرده اید اصلاً به من نسبت تحریف نمی داد:
ziafatiha.blogfa.com/post-151.aspx
الآن شاید مدیریت سایت شما را حذف کند، چون این کپی پیست های طویل بی ربط شما من را به یاد عملیات Ddos می اندازد.
والله سایت به زور باز شد، اضحک الله سنک
شما به من گفتید که فرار میکنم! اما فراری اصلی خود شما هستید که تنها حاشیه می روید! اینکه فاطمه گریه کرد و علی افسوس خورد و زید ناراحت شد و ... موضوع بحث ما نیست!
بلکه موضوع بحث ما غصب فدک بود که دوستان شما قبل از ورود شما اعلام کردند که فدک ارث نبوده است!!
اما شما اکنون از ارث صحبت میکنید!!
این همه تناقض را چگونه جمع می کنید؟!
خلاصۀ کپی پیست اول این بود: حدیث اهل سنت دلالت بر ارث نگذاشتن انبیاء دارد، اما حدیث شیعه دلالت نمی کند و پیامبران ارث می گذارند!
جواب: پس آیا فدک طبق این قاعده به فاطمه رضی الله عنها می رسد؟ اگر اینگونه است، اعتراف کنید که نحله در کار نبوده، تا سر ارث بحث کنیم
چون یکی از اموری که به آن توجه میکنم و مشخصاً موجب غضبناک شدن شما شده است، عدم اجازه من به منحرف کردن موضوعی است که در حال جریان بود!
ـــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ
در پست دوم فرمودید: «جناب کرد گویا برای فرار دست آویز خوبی پیدا کرده اید!!»
جواب: رجوع کنید به ابتدای پست من برای اینکه این نوع سفسطه را معرفی کردم! دست آویز فرار، برف انباری بی شمار از وبسایت های مختلف با استفاده از فناوری مبارک کپی پیست است!
اگر تنها در حد کپی پیست آن هم به این شکل طویل هستید، لطف کنید حوار را ترک کنید!! تا حداقل دیگران فکر نکنند که شیعیان تنها اهل کپی پیست هستند!!
فرمودید: «ارتزاق شما از سجودی است و بس !»
جواب: من لینک جا هایی که از آن کپی پیست می کنید را می دهم، تحدی میکنم ثابت کنید که تنها یک خط از آقای سجودی یا سایر افراد کپی پیست کرده باشم!
فرمودید «از احادیث صحیح بخاری و مسلم فرار کردید!!»
جواب: اگر در صحیحین دلیلی مبنی بر بخشیدن فدک به فاطمه رضی الله عنها توسط پیامبر صلی الله علیه وسلم بود (که نبود!) ارائه کنید خوشحال می شویم!
اما مطالب بی ربط، هرگز
فرمودید «از روایت صدوق که ان را طور دیگری بیان کردید و جواب گرفتید فرار کردید !»
جواب: من روایت را همانگونه که بود آوردم! در ضمن روایت صدوق؟! منظورتان روایت کافی شریف است؟!
در ضمن فرار از جانب کسانی بود که گفتند فدک ارث نبوده است! حال بروید از فرار علمای خودتان عکس بگیرید (ترجیحاً اچ دی)
فرمودید «از مطلب تخصیص که عنوان کرده بودید و مچتان گرفته شد فرار میکنید !!»
جواب: ای کاش! افراد کپی پیست های خود را می خواندند! گفتم که جمهور قائل به جواز تخصیص آیات با خبر واحد هستند!
«يجوز تخصيص القرآن بخبر الواحد ، وقال به الأئمة الأربعة» بيان المختصر شرح مختصر ابن الحاجب (2/318)
فرمودید «از آیات قرآن و نظر علمای خودتان در مورد فدک و ارث فاطمه س فرار میکنید !!»
جواب: خوب است که در مورد آیات قرآن و معنای ارث صحبت کردم! همچنین علمای خودتان میگویند که فدک ارث نبوده است!
اما امروز علامه نسخ ولصق: حضرت رضا –دام ظله- میفرماید که فدک ارث بوده است!!
سایت پرسمان دانشجوئی وهابیت: «فدک ارث نبود. مالی بود که پیامبر صلی الله علیه و آله در زمان حیاتشان به دخترشان بخشیدند.»
www.vahabiat.porsemani.ir/content/ارث-فدک
فدک ارث نبوده است!! علمای شما میگویند که نحله است! حال این تناقض را اول حل کنید که بفهمیم امامیه بالاخره چه میگوید!
فرمودید: «بهتر نیست بدون علم اظهار نظر نکنی !که رسوایی در بر دارد !»
جواب: خود گویی و خود خندی، عجب مرد هنرمندی!
با کپی پیست هایتان ثابت کردید که کلاً سواد ندارید!!
البته اهل جدل نیستم (بر خلاف شما)، اما وقتی سخن از برف می زنید، باید با بهمن رو به رو شوید!!
بهتر است کمی حیا پیشه کنید، و از سفسطه ها دوری کنید! زیرا حیا از ایمان است: «عن أبي عبد الله (عليه السلام) قال: الحياء من الايمان!» کافی شریف (2/106)
حیا پیشه کنید، و البته به قول استاد محراب: دقت کنید!!!!
سپس رفتید سر مسئلۀ ارث زید و کپی پیست های دیگری را بدون علم به انجام رساندید: «مصادر زیادی به این سخن نبی اکرم اشاره کرده اند که صرفاً به آدرس و متن آنها اشاره میکنیم...»
جواب: من نگفتم این روایت در هیچ کتابی ذکر نشده است که این را کپی کرده اید!! (دقت کنید!!!!)
پاسخ شما را بسیار خوب دادم، و شما به جای رد استدلال من، دست به تکرار کردن سؤالتان زدید! (با چه رویی دم از علم می زنید؟!)
من از آیه قرآن پاسخ این روایت را دادم، و از تفسیر اهل سنت و شیعه نیز سند دادم! برای قلب های هدایت جو کافی بود، اما برای جوانک های کپی پیست جو، خیر. زیرا: ختم الله علی قلوبهم!
در ضمن از اینجا کپی پیست کرده بودید: http://islamtxtir.rozblog.com/post/344
اگر ردی بر پاسخی که دادم داشتید، خوشحال می شوم عنوان کنید. (منظورم این نیست مصادر بیشتری برای روایت بیاورید! دقت کنید!!!!)
ـــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ
آقای قانع هم الحمدلله جوابشان را گرفتند و قبول کردند که کثیر الحدیث بودن اصلاً دال بر وثاقت نمی شود!
والحمدلله ربّ السماوات والأرض
سلام علیکم
جناب مسلم کرد بنده عرض کردم بر فرض تضعیف عطیه کوفی , حدیث حسن هست پاسخ شما را ندیدم .
در این سایت هیچ پست جدلی و سفسطه و یا تقطیع و تدلیس و امثالهم حذف نمیشود نگران نباشید . تنها توهین بحتم و مطلب بی ربط بنا بر تشخیص استاد حذف میشود.
با سلام
مثل اینکه بد جوری گیر کرده اید که پناه به یاوه گوی برده اید !!
جواب سخنان آمده را بدهید و همانند بزرگانتان فرار نکنید !شما نگران اینکه مطالب از چه سایتی آمده و یا از چه کسی است نباشید !اینکه سخنان شما پر پر شد کافیست !!
الانم بجای فرار کردن و پرت و پلا گفتن جوابگو باشید
تمامی آنچه را که اینجا بیان میکنید همگی را اینجا جواب داده ایم !! نگران نباشید مطالب پیش پا افتاده شما سالهاست که جواب داده شده
http://islamtxtir.rozblog.com/post/344
نگاه کن جناب کرد و از روایات آمده در صحیح ترین کتابتان حیا کنید و ببینید پیامبر ص در مورد فاطمه س چه گفته
صحيح البخاري - المناقب - مناقب قرابة رسول الله (ص) ومنقبة - رقم الحديث : ( 3437 )
[=Times New Roman]
[=Times New Roman]- حدثنا : أبو الوليد ، حدثنا : إبن عيينة ، عن عمرو بن دينار ، عن إبن أبي مليكة ، عن المسور بن مخرمة أن رسول الله (ص) قال : فاطمة بضعة مني فمن أغضبها أغضبني.
صحيح البخاري - مناقب فاطمة (ع) - المناقب - رقم الحديث : ( 3483 )
- حدثنا : أبو الوليد ، حدثنا : إبن عيينة ، عن عمرو بن دينار ، عن إبن أبي مليكة ، عن المسور بن مخرمة (ر) : أن رسول الله (ص) قال : فاطمة بضعة مني فمن أغضبها أغضبني.
صحيح مسلم - فضائل الصحابة - فضائل فاطمة بنت النبي (ع) - رقم الحديث : ( 4482 )
- حدثنا : أحمد بن عبد الله بن يونس وقتيبة بن سعيد كلاهما ، عن الليث بن سعد قال إبن يونس ، حدثنا : ليث ، حدثنا : عبد الله بن عبيد الله بن أبي مليكة القرشي التيمي ، أن المسور بن مخرمة حدثه أنه سمع رسول الله (ص) على المنبر وهو يقول : إن بني هشام بن المغيرة إستأذنوني أن ينكحوا إبنتهم علي بن أبي طالب فلا إذن لهم ثم لا إذن لهم ثم لا إذن لهم إلاّّ أن يحب إبن أبي طالب أن يطلق إبنتي وينكح إبنتهم فإنما إبنتي بضعة مني يريبني ما رابها ويؤذيني ما آذاها.
صحيح مسلم - فضائل الصحابة - فضائل فاطمة بنت النبي (ع) - رقم الحديث : ( 4483 )
- حدثني : أبو معمر إسماعيل بن إبراهيم الهذلي ، حدثنا : سفيان ، عن عمرو ، عن إبن أبي مليكة ، عن المسور بن مخرمة قال : قال رسول الله (ص) : إنما فاطمة بضعة مني يؤذيني ما آذاها.
مسند أحمد- مسند المدنيين - حديث عبدالله بن الزبير - رقم الحديث : ( 15539 )
15869 - حدثنا : إسماعيل بن إبراهيم ، قال : ، أخبرنا : أيوب ، عن عبد الله بن أبي مليكة ، عن عبد الله بن الزبير ، أن علياً ذكر إبنة أبي جهل ، فبلغ النبي (ص) ، فقال : إنها فاطمة بضعة مني ، يؤذيني ما آذاها ، وينصبني ما إنصبها ، حدثنا : محمد بن جعفر ، حدثنا : شعبة ، عن سلمة بن كهيل ، قال : سمعت أبا الحكم ، قال : سألت عبد الله بن الزبير ، عن الجر والدباء.
صحيح الترمذي - المناقب ، عن رسول الله - ماجاء في فضل فاطمة (ر) - رقم الحديث : ( 3802 )
- حدثنا : قتيبة ، حدثنا : الليث ، عن إبن أبي مليكة ، عن المسور بن مخرمة قال : سمعت النبي (ص) يقول وهو على المنبر : إن بني هشام بن المغيرة إستأذنوني في أن ينكحوا إبنتهم علي بن أبي طالب فلا إذن ثم لا إذن ثم لا إذن ألا إن يريد إبن أبي طالب أن يطلق إبنتي وينكح إبنتهم فإنها بضعة مني يريبني ما رابها ويؤذيني ما آذاها ، قال أبو عيسى : هذا حديث حسن صحيح وقد رواه عمرو بن دينار ، عن إبن أبي مليكة ، عن المسور بن مخرمة نحو هذا.
[=Times New Roman]مستدرك الحاكم - كتاب معرفة الصحابة (ر) - ومن مناقب أهل رسول الله (ص) - رقم الحديث : ( 4713 )
[=Times New Roman]4696 - أخبرنا : أحمد بن جعفر القطيعي ، ثنا : عبد الله بن أحمد بن حنبل ، حدثني : أبي ، ثنا : تليد بن سليمان ، ثنا : أبو الجحاف ، عن أبي حازم ، عن أبي هريرة (ر) قال : نظر النبي (ص) إلى علي وفاطمة والحسن والحسين ، فقال : أنا حرب لمن حاربكم وسلم لمن سالمكم ، هذا حديث حسن ، من حديث أبي عبد الله أحمد بن حنبل ، عن تليد بن سليمان فإني لم أجد له رواية غيرها ، و له شاهد ، عن زيد بن أرقم.
الطبراني- المعجم الكبير - الجزء : ( 1 ) - رقم الصفحة : ( 108 )
180 - حدثنا : محمد بن عبد الله الحضرمي ، حدثنا : عبد الله بن محمد بن سالم القزاز ، حدثنا : حسين بن زيد بن علي ، عن علي بن عمر بن علي ، عن جعفر بن محمد ، عن أبيه ، عن علي بن الحسين ، عن الحسين بن علي (ر) ، عن علي (ر) ، قال : قال رسول الله (ص) لفاطمة (ر) : إن الله يغضب لغضبك ، ويرضى لرضاك.
[ النص طويل لذا إستقطع منه موضع الشاهد ]
چه کسانی موجب آزار و اذیت فاطمه س شدند ؟؟؟
فاطمه س از چه کسانی ناراضی بود ؟و تا لحظه شهادت با آنها سخن نگفت ؟دلیلش چه بود ؟
چرا وصیت کرد که شبانه دفن شود و ظالمین حضور نداشته باشند ؟
.
با سلام
بله دیده ایم چگونه شما به قرآن استناد میکنید که سر از سقیفه در میاورید وقضیه قرطاس و به شهادت رساندن بي بي مظلومه فاطمه زهرا (س) و بدعتها و ......و......و...ظلم به خاندان پیامبرص یکی دو تا نیست آقای کرد !!
اما در مورد اسناد خطبه فدکیه !
منابع خطبه
[=WebRoya]گزارشهای تاریخی حاکی از آن است که این خطبه در منابع مربوط به نیمه دوم قرن دوم هجری آمده است. لوط بن یحیی، معروف به أبو مخنف أزدی(م 157 ه)، کتابی مستقل به نام خطبة الزهرأ(ع) داشته که البته این کتاب از بین رفته است.3 همچنین ابوالفرج اصفهانی، از محدثان و مورخان مشهور قرن چهارم هجری، نیز کتابی تحت عنوان کلام فاطمة فی فدک داشته که آن هم چون دیگر آثار مربوط به این واقعه از میان رفته است.4 همچنین احمد بن عبدالواحد بن احمد البزّاز، معروف به ابن عبدون (330 423ه)، از مشایخ مرحوم نجاشی و شیخ طوسی، کتابی به نام تفسیر خطبة فاطمة الزهرأ داشته است.5[=WebRoya]علاوه بر این سه کتاب مستقل که پیرامون این خطبه به رشته تحریر درآمده و گزارشهای آن به ما رسیده است، بسیاری از محدثان و مورخان اسلامی، تمامی خطبه یا بخشی از آن را، با ذکر سلسله اسناد و رجال آن یا بدون اسناد، در کتب خود آورده اند و برخی دیگر نیز اشاره ای به وجود این خطبه نموده اند.
[=WebRoya]ما در این بخش به منابع مکتوبی که هم اکنون در دسترس است و خطبه حضرت در آن وجود دارد، به ترتیب زمانی حیات موءلفان، اشاره می کنیم.
این منابع عبارتند از:[=WebRoya]
1 بلاغات النسأ، تألیف أحمد بن طیفور
[=WebRoya]أبوالفضل أحمد بن أبی طاهر، معروف به ابن طیفور، در سال 204 هجری در بغداد متولد شد و به سال 280 هجری در شام بدرود حیات گفت. تألیف حدود پنجاه کتاب را به او نسبت داده اند. اثر مشهور او تاریخ بغداد و اثر دیگر او المنثور و المنظوم است.6 ابن طیفور این کتاب را در چهارده جزء تألیف نمود که تنها دو جزء یازدهم و دوازدهم آن باقی مانده و بقیه اجزای آن مفقود گردیده است. بخشی از جزء یازدهم کتاب فوق، به نام بلاغات النسأ هم اکنون در دسترس است.[=WebRoya]این کتاب که اکنون به صورت مستقل تحت همین عنوان چاپ شده است، حاوی سخنان برخی از زنان اندیشمند و خطبای عرب زبان است. ابن طیفور خطبه حضرت فاطمه (ع) را پس از سخنان عایشه، همسر پیامبر(ص)، ذکر کرده است.7 این کتاب از قدیمی ترین منابع مکتوبی است که خطبه حضرت با سلسله اسناد در آن موجود است و هم اکنون در دسترس ما قرار دارد.
2 مختصر بصائر الدرجات، تألیف حسن بن سلیمان حلّی
[=WebRoya]سعد بن عبدالله اشعری قمی از علمای بزرگ و از محدثان جلیل القدر شیعه (م 300 ه)، کتابی به نام بصائر الدرجات را تألیف نمود.8 این کتاب که حاوی احادیث اعتقادی و تاریخی در اثبات عقاید شیعه بود، تا قرن هشتم هجری در دست علمای شیعه بوده و بنا به نقل مرحوم مجلسی از کتب مورد اعتماد نزد آنان به شمار می آمده است.9[=WebRoya]حسن بن سلیمان حلّی که او نیز از علمای شیعه در قرن هشتم بود، بخشی از احادیث کتاب بصائر الدرجات را گزینش کرد و ضمن اضافه نمودن برخی احادیث دیگر به این مجموعه، آن را مختصر بصائر الدرجات نامید. مرحوم حسن بن سلیمان، در ضمن ذکر حدیث مفصلی از امام صادق(ع)، به گونه ای مختصر و گذرا و بدون ذکر اصل خطبه، اشاره ای به محتوای آن نموده است.10
3 السقیفة و فدک، تألیف أحمد بن عبدالعزیز جوهری
[=WebRoya]أحمد بن عبدالعزیز از محدّثان اهل سنت در قرن دوم هجری است. او مورخ و ادیب و شاعر توانایی بود و در علم حدیث نیز تبحر داشت و از جمله محدثان مشهور آن عصر به شمار می آمد. کتاب السقیفة و فدک و اخبار الشعرأ از جمله تألیفات اوست. جوهری در سال 323 ه در بصره بدرود حیات گفت.11[=WebRoya]کتاب السقیفة و فدک چنان که از نام آن پیداست، حاوی مطالبی درباره دو واقعه مهم تاریخی صدر اسلام است. این کتاب اکنون موجود نیست، اما ابن ابی الحدید معتزلی در کتاب گرانسنگ خود به نام شرح نهج البلاغه، بخشهایی از این کتاب را نقل نموده است. کتابی که اکنون به نام السقیفه و فدک، از احمد بن عبدالعزیز جوهری، وجود دارد، در اصل مطالب جمع آوری شده از شرح نهج البلاغه ابن ابی الحدید است. جوهری بخشهایی از خطبه حضرت را به دو طریق با ذکر سلسله اسناد آورده است.12
4مقاتل الطالبیین، تألیف أبوالفرج اصفهانی
[=WebRoya]گذشت که علی بن الحسین، معروف به ابوالفرج اصفهانی، متوفای 356ه ، کتابی مستقل پیرامون خطبه حضرت نگاشته که حوادث روزگار آن را از بین برده است.13[=WebRoya]ابوالفرج در سال 284ه در اصفهان زاده شد. او پس از طی مراحل مقدماتی در علوم مختلف چون تاریخ، ادب، شعر، حدیث، و... ، شهرت یافت. ابوالفرج دارای آثار و تألیفات بی شماری است که مشهورترین آنها کتاب حجیم و دایرة المعارف گونه الاغانی است که از شهرت بسزایی برخوردار است.14[=WebRoya]از دیگر آثار او کتاب ذی قیمت مقاتل الطالبیین است. او در این کتاب به ذکر زندگینامه فرزندان عبدالمطلب و شهدای طالبی از عصر نبوت تا زمان حیات خود پرداخته است.15 ابوالفرج در این کتاب اشاره ای به صدور این خطبه نموده و در شرح حال زینب کبری(س) نوشته است:[=WebRoya]والعَقیلة هی الّتی روی ابن عباس عنها کلام فاطمة فی فدک، فقال: حدثتنی عقیلتنا زینب بنت علی(ع).16
5 شرح الأخبار فی فضائل الأئمة الأطهار، تألیف نعمان بن محمد
[=WebRoya]این کتاب توسط نعمان بن محمد، معروف به قاضی نعمان مغربی، متوفای 363ه و از علمای شیعی اسماعیلی، نگاشته شده است. موضوع کتاب بیان احادیث در فضایل و مناقب ائمه اهل البیت(ع) است.17 قاضی نعمان، بخشی از خطبه حضرت زهرا را بدون ذکر سند، به صورت مرسل از عبدالله بن سلام از فاطمه زهرا نقل نموده است.186 من لا یحضره الفقیه، تألیف شیخ صدوق (ره)
[=WebRoya]محمد بن الحسین، معروف به شیخ صدوق در سال 381ه وفات یافت.19 مرحوم صدوق یکی از علمای طراز اول جهان تشیع و یکی از ارکان مهم مذهب شیعه است. کتاب من لا یحضره الفقیه که یکی از چهار منبع اصلی حدیث نزد شیعه امامیه به شمار می رود، از تألیفات اوست.[=WebRoya]شیخ صدوق در این کتاب بخشی از خطبه فدک را از حضرت زینب نقل نموده و در آخر نوشته است:[=WebRoya]و الخطبة طویلة أخذنا منها موضعَ الحاجة.20
7علل الشرائع، تألیف مرحوم صدوق(ره)
[=WebRoya]مرحوم صدوق در حوزه تألیف و تصنیف یکی از پرکارترین عالمان شیعه است. کتاب علل الشرائع که از زاویه فلسفؤ احکام به احادیث نظر افکنده است، از جمله مصنفات او به شمار می رود. شیخ در این کتاب، آن مقدار از خطبه را که در کتاب من لا یحضر آورده بود، با دو سند مختلف دیگر ذکر کرده است.21
8المناقب، تألیف احمد بن موسی بن مَردُویَه اصفهانی، متوفای 410 ه
[=WebRoya]این کتاب هم اکنون مفقود است. اسعد بن شقروه، متوفای 635 ه ، در کتاب خود به نام الفائق، خطبه حضرت را از این کتاب نقل نموده است. اکنون کتاب فوق الذکر نیز وجود ندارد، اما سید بن طاووس در کتاب الطرائف، خطبه فدک را از کتاب الفائق نقل نموده است.22 بنابراین، کتابی که هم اکنون تحت عنوان المناقب ابن مردویه منتشر شده است، در حقیقت احادیثی است که مرحوم سید بن طاووس در کتاب الطرائف خود از کتاب الفائق، از کتاب المناقب نقل نموده است.
9 نثر الدرر، تألیف منصور بن حسین رازی
[=WebRoya]منصور بن حسین رازی، معروف به ابو سعد آبیِ وزیر، یکی از علمای شیعی مذهب و از اهالی ری بود. او از ادبا و دانشمندان قرن پنجم هجری است که مدتی وزارت مجد الدوله رستم بن فخرالدوله را عهده دار بود.23[=WebRoya]از مصنفات او کتاب هفت جلدی نثر الدرر است که البته به نام نثر الدر چاپ شده و معروف است. نزهة الأدیب و التاریخ از دیگر آثار او به شمار می رود.[=WebRoya]کتاب نثر الدرر حاوی بخش زیادی از خطبه حضرت است، که متأسفانه بدون ذکر سند آمده است.24
10الشافی فی الإمامة، تألیف مرحوم سید مرتضی
[=WebRoya]علی بن الحسین موسوی، معروف به سید مرتضی، یکی از ارجمندترین و بزرگ ترین مصنفان و از قدمای دانشمندان شیعه امامیه به شمار می رود. او در موضوعات مختلف از قبیل فقه، حدیث، اصول فقه و تاریخ، صاحب تألیف و تصنیف است.25[=WebRoya]کتاب الشافی فی الإمامة چنان که از نام آن پیداست، در بیان احادیث مربوط به مسئله امامت و از جمله تألیفات هم این دانشمند شیعه به شمار می آید. مرحوم سید مرتضی بخشی از خطبه فدک را به سه طریق از استادش ابوعبداللّه مرزبانی نقل نموده است.26
11دلائل الامامة، تألیف محمد بن جریر طبری
[=WebRoya]باید توجه داشت که علی رغم تشابه اسمی و اشتراک در آبا و اجداد و حتی اشتراک در کنیه، این محمد بن جریر، غیر از محمد بن جریر مشهور، صاحب تفسیر و تاریخ، است. همچنین این شخص، کسی غیر از محمد بن جریر شیعی، صاحب کتاب المُسْتَرشَدُ فی الإمامة است. این شخص معروف به طبری صغیر در مقابل طبری کبیر است که به صاحب تفسیر و تاریخ اطلاق می شود. او از علمای قرن پنجم هجری به شمار می آید.27[=WebRoya]مفصل ترین متن موجود و متنی که بیشتر علمای متأخر و معاصران از آن بهره جسته اند، متن خطبه حضرت در این کتاب است. مرحوم طبری این خطبه را به نُه طریق مختلف با ذکر سلسله اسناد آن آورده است.28
12مقتل الحسین(ع)، تألیف موفق بن احمد مکی
[=WebRoya]موفق بن احمد، مشهور به خطیب خوارزمی، متوفای 568ه است. او در این کتاب بخشی از خطبه را به نقل از عایشه ذکر کرده است.29
13الاحتجاج، تألیف أبو منصور طبرسی
[=WebRoya]أحمد بن علی بن ابی طالب، مشهور به ابو منصور طبرسی، یکی از علمای شیعه و از محدثان و موءلفان قرن پنجم و اوایل قرن ششم هجری است. کتاب الاحتجاج که مشتمل است بر احتجاجات پیامبر(ص) و ائمه (ع) و بعضی از صحابه و برخی از علمای اسلام با مخالفین خود، یکی از تألیفات اوست.30 متاسفانه احادیث این کتاب به غیر از آنچه از تفسیر منسوب به امام عسکری(ع) نقل شده، به صورت مرسل و بدون سند است. مرحوم طبرسی این خطبه را به صورت مشروح از عبدالله بن حسن نقل نموده است.31
14منال الطالب فی شرح طَوال الغرائب، تألیف مبارک بن محمد الجزری
[=WebRoya]این دانشمند به ابن اثیر معروف است و به سال 606 هجری وفات یافته است. ابن اثیر در این کتاب، خطبه حضرت را مفصل و با شرح لغات آن، در فصل احادیث الصّحابیات، به صورت مرسل از زینب کبری، دختر امیر مومنان (ع)، نقل نموده است.32
15تذکرة الخواص من الأمّة فی ذکر مناقب الأئمة، تألیف سبط ابن الجوزی
[=WebRoya]ابو مظفر یوسف بن قُزُغْلی بن عبدالله، معروف به سبط ابن جُوزی حنفی، این کتاب را در خصوص ذکر مناقب و فضایل ائمه اهل البیت به رشته تحریر درآورده است. ابن جوزی بخش مختصری از خطبه فدک را به صورت مرسل از شعبی نقل نموده است.33 وی در سال 654ه بدرود حیات گفته است.
16 شرح نهج البلاغه، تألیف ابن ابی الحدید معتزلی
[=WebRoya]این کتاب که یک دوره کامل تفسیر و شرح سخنان امام علی(ع) در نهج البلاغه است، از شروح معتبر و قابل استفاده به شمار می رود و حاوی اطلاعات تاریخی مفیدی است. ابن ابی الحدید این خطبه را از کتاب السقیفة و فدک جوهری نقل نموده است.34
17شرح نهج البلاغه، اثر علی بن میثم بحرانی
[=WebRoya]ابن میثم بحرانی، متوفای 679 ه، بخش کوتاهی از خطبه را بدون ذکر سند آورده است.35
18کشف الغُمّة فی معرفة الأئمة، اثر علی بن عیسی إربلی
[=WebRoya]علامه ابوالحسن علی بن عیسی بن ابوالفتح اربلی، از علمای شیعه امامیه به شمار می رود. او این خطبه را از کتاب السقیفة و فدک جوهری نقل نموده است.36
19معادن الحکمة فی مکاتیب الأئمة، تألیف علَم الهدی بن فیض کاشانی
[=WebRoya]موءلف در این اثر نامه ها و رساله های ائمه را جمع آوری نموده است. علم الهدی بخشی از خطبه را بدون ذکر سند آورده است.37[=WebRoya]جدا از مصادر و منابع فوق، عده ای دیگر از علمای ادب و حدیث در ضمن شرح لغات به صدور این خطبه از حضرت اشاره نموده اند. این افراد عبارتند از:[=WebRoya]1 خلیل بن احمد الفراهیدی، متوفای 175 هجری ق. او در کتاب العین می نویسد:[=WebRoya]و فی الحدیث: جائت فاطمة إلی أبی بکر فی لَمیمةٍ من حفدها و نسأ قومها.38[=WebRoya]2 جارالله محمد بن عمر الزمخشری، متوفای 538 هجری ق، در کتاب الفائق در مادّه «اللّمّة» می نویسد:[=WebRoya]و فی حدیث فاطمة إنها خرجت فی لَمّةٍ من نسائها تتوطَّأ ذیلها حتی دخلت علی أبی بکر.39[=WebRoya]3 ابوالفرج عبدالرحمان بن علی بن الجوزی، متوفای 597 هجری ق، در کتاب غریب الحدیث نوشته است:[=WebRoya]و فی الحدیث: أن فاطمة خرجت فی لَمّةٍ من نسائها إلی أبی بکر فعاتبته، ای فی جماعة، و قیل من الثلاث إلی العشر.40[=WebRoya]4 مبارک بن محمد جزری، معروف به ابن أثیر، متوفای 56 هجری، در کتاب النهایة فی غریب الحدیث به شرح لغات و اصطلاحات برخی از احادیث پرداخته، و به این مناسبت در مادّه «لمّة» به بخش کوتاهی از خطبه اشاره نموده است.41[=WebRoya]5 ابوالفضل جمال الدین بن منظور، متوفای 711 هجری ق، در کتاب لسان العرب به این خطبه اشاره کرده است.42[=WebRoya]از میان این مصادر، برخی از منابع دست اول و بخشی نیز از منابع متأخر و دست دوم به شمار می روند. در میان موءلفان فوق الذکر، ده نفر شیعه و دوازده نفر از اهل سنت اند.
[=WebRoya]قدیمی ترین کتابی که خطبه در آن آمده، کتاب بلاغات النسأ ابن ابی طیفور است.[=WebRoya]
ب: اسناد خطبه
[=WebRoya]اسناد و رجال این خطبه در منابع مزبور عبارتند از:[=WebRoya]
سند اول:
[=WebRoya]قال احمد بن طیفور:[=WebRoya]حدّثنی جعفر بن محمد رجل من دیار مصر لقیته بالرافقه، قال: حدّثنی أبی، قال: اخبرنا موسی بن عیسی، قال: اخبرنا عبداللّه بن یونس، قال: اخبرنا جعفر الاحمر، عن زید بن علی رحمة اللّه علیه، عن عمته زینب بنت الحسین(ع) قالت: ... .
سند دوم:
[=WebRoya]قال احمد بن طیفور:[=WebRoya]ذکرت لابی الحسین زید بن علی بن الحسین بن علی بن أبی طالب (صلوات اللّه علیهم) کلام فاطمة... فقال لی:... رواه مشایخ الشیعة و تدارسوه بینهم، و قد حدّث به الحسن بن علوان، عن عطیة العوفی، انه سمع عبداللّه بن الحسن یذکره عن أبیه... .
سند سوم:
[=WebRoya]قال احمد بن طیفور:[=WebRoya]ذکرت لأبی الحسین زید بن علی بن الحسین (بن زید بن علی بن الحسین) بن علی بن أبی طالب، کلام فاطمة عند منع أبی بکر إیّاها فدک... فقال لی: رأیت آل أبی طالب یروونه عن أبائهم و یُعلّمونه ابنائهم، و قد حدّثنیه أبی، عن جدی یبلغ عن فاطمة هذه الحکایة.
سند چهارم:
[=WebRoya]قال ابن أبی الحدید:[=WebRoya]قال أبوبکر: حدّثنی محمد بن زکریا، قال: حدّثنی جعفر بن محمد بن عَمارة الکندی، قال: حدثنی أبی، عن الحسین بن صالح بن حیّ، قال: حدثنی رجلان من بنی هاشم، عن زینب بنت علی بن أبی طالب(ع)... .
سند پنجم:
[=WebRoya]قال ابن أبی الحدید:[=WebRoya]قال أبو بکر: و حدثنی احمد بن محمد بن یزید، عن عبدالله بن محمد بن سلیمان، عن ابیه، عن عبدالله بن الحسن بن الحسن، قالوا جمیعاً: ... .
سند ششم:
[=WebRoya]قال ابن أبی الحدید:[=WebRoya]قال أبوبکر: و حدثنی عثمان بن عمران العجیفی، عن نائل بن نجیح، عن عمرو بن شمر، عن جابر الجعفی، عن أبی جعفر محمد بن علی (ع)... .
سند هفتم:
[=WebRoya]قال ابن أبی الحدید:[=WebRoya]قال أبوبکر: حدثنی محمد بن زکریا، قال: حدثنی جعفر بن محمد بن عماره، قال: حدثنی أبی، عن الحسین بن صالح بن حیّ، قال: قال جعفر بن محمد بن علی بن الحسین، عن أبیه(ع)... .
سند هشتم:
[=WebRoya]قال أبو جعفر الصدوق:[=WebRoya]روی عن اسماعیل بن مهران، عن احمد بن محمد بن جابر، عن زینب بنت علی(ع)، قالت: ... .
سند نهم:
[=WebRoya]قال أبو جعفر الصدوق:[=WebRoya]أخبرنی علی بن حاتم، قال: حدثنا محمد بن اسلم، قال: حدثنی عبدالجلیل الباقلانی، قال: حدثنی الحسن بن موسی الخشّاب، حدثنی عبداللّه بن محمد العلوی، عن رجال من أهل بیته، عن زینب بنت علی(ع)، عن فاطمه(ع)... .
سند دهم:
[=WebRoya]قال أبو جعفر الصدوق:[=WebRoya]و اخبرنی علی بن حاتم ایضاً، قال: حدّثنی محمد بن ابی عمیر، قال: حدثنی محمّد بن عمارة، قال: حدثنی محمد بن ابراهیم المصری، قال: حدثنی هارون بن یحیی الناشب، قال: حدثنا عبیداللّه بن موسی العبسی، عن عبیداللّه بن موسی العمری، عن حفص الاحمر، عن زید بن علی، عن عمته زینب بنت علی، عن فاطمه(ع)... .
سند یازدهم:
[=WebRoya]قال السید بن طاووس:[=WebRoya]ما ذکره الشیخ اسعد بن سقروه، فی کتاب الفائق عن الاربعین، عن الشیخ المعظم عندهم الحافظ الثقة بینهم، ابوبکر احمد بن موسی بن مردویه اصفهانی، فی کتاب المناقب، قال: اخبرنا اسحاق بن عبداللّه بن ابراهیم، قال: حدثنا احمد بن عبید بن ناصح النحوی، قال: حدثنا الزیادی محمد بن زیاد، قال: حدثنا شرقی بن قطامی، عن صالح بن کیسان، عن الزهری، عن عروه، عن عائشه إنها قالت:... .
سند دوازدهم:
[=WebRoya]قال السید المرتضی:[=WebRoya]اخبرنا ابو عبدالله محمد بن عمران المرزبانی، قال: حدثنی محمد بن احمد الکاتب، حدثنا احمد بن عبید بن ناصح النحوی، قال: حدثنا الزیادی، قال: حدثنا الشرقی بن القطامی، عن محمد بن اسحاق، قال: حدثنا صالح بن کیسان، عن عروه، عن عائشه، قالت:... .
سند سیزدهم:
[=WebRoya]قال السید المرتضی:[=WebRoya]و اخبرنا ابو عبداللّه المرزبانی، قال: حدثنی علی بن هارون، قال: اخبرنی عبداللّه بن احمد بن ابی طاهر، عن ابیه، قال: ذکرت لابی الحسین زید بن (علی بن الحسین بن زید بن) علی بن الحسین بن زید بن علی کلام فاطمه... و قد حدث به الحسین بن علوان، عن عطیه العوفی، انه سمع عبداللّه بن الحسن یذکر عن أبیه هذا.
سند چهاردهم:
[=WebRoya]قال السید المرتضی:[=WebRoya]قال المرزبانی: و حدثنا ابوبکر احمد بن محمد المکی، قال: حدثنا ابوالعینأ محمد بن القاسم السیمامی قال: حدثنا ابن عائشة... .
سند پانزدهم:
[=WebRoya]قال الخطیب الخوارزمی:[=WebRoya]و بهذا الاسناد [و الاسناد هکذا: اخبرنی شهاب الاسلام ابوالنجیب سعد بن عبداللّه الهمدانی فیما کتب إلیّ من همدان اخبرنی الحافظ سلیمان بن ابراهیم فیما کتب إلیّ من اصبهان سنه ثمان و ثمانین و اربعمائه ] عن الحافظ ابی بکر هذا، اخبرنا عبداللّه بن اسحاق، اخبرنا محمد بن زیاد، اخبرنا شرقی بن قطامی، عن صالح بن کیسان، عن الزهری، عن عروة، عن عائشة، آنهاقالت:... .
سند شانزدهم:
[=WebRoya]قال أبو جعفر الطبری:[=WebRoya]حدثنی ابوالمفضل محمد بن عبداللّه، قال: حدثنا ابوالعباس احمد بن محمد بن سعید الهمدانی، قال: حدثنا احمد بن محمد بن عثمان بن سعید الهمدانی، قال: احمد بن محمد بن عثمان بن سعید الزیات، قال: حدثنا محمد بن الحسین القصبانی، قال: حدثنا احمد بن محمد بن ابی نصر البزنطی السکونی، عن ابان بن عثمان الاحمر، عن عکرمة، عن ابن عباس، قال:... .
سند هفدهم:
[=WebRoya]قال أبوجعفر الطبری:[=WebRoya]حدثنی القاضی ابواسحاق ابراهیم بن مخلد، قال: حدثتنی ام الفضل خدیجه بنت محمد بن احمد بن ابی الثلج، قالت: حدثنا العباس بن بکار، قال: حدثنا حرب بن میمون، عن زید بن علی، عن آبائه(ع) قالوا....
سند هجدهم:
[=WebRoya]قال أبو جعفر الطبری:[=WebRoya]اخبرنی ابوالحسین محمد بن هارون بن موسی التّلعَکبری، قال: حدثنا ابی، قال ابوالعباس احمد بن محمد بن سعید الهمدانی، قال: حدثنی محمد بن المفضل بن ابراهیم بن المفضل بن ابراهیم بن المفضل بن قیس الاشعری، قال: حدثنا علی بن حسان، عن عمه عبدالرحمان بن کثیر، عن ابی عبداللّه جعفر بن محمد (ع) عن ابیه، عن جده علی بن الحسین(ع)، عن عمته زینب بنت امیرالموءمنین علی بن ابی طالب(ع)، قالت: ....
سند نوزدهم:
[=WebRoya]قال أبو جعفر الطبری:[=WebRoya]قال ابوالعباس: حدثنا محمد بن المفضل بن ابراهیم الاشعری، قال: حدثنی ابی، قال: حدثنا احمد بن محمد بن عمرو بن عثمان الجعفی، قال: حدثنی ابی، عن جعفر بن محمد، عن ابیه، عن جده علی بن الحسین، عن عمته زینب بنت امیرالموءمنین علی بن ابی طالب (ع)... .
سند بیستم:
[=WebRoya]قال أبو جعفر الطبری:[=WebRoya]حدثنی القاضی ابو اسحاق ابراهیم بن مخلد بن جعفر (بن مخلد) بن سهل بن حمران الدقاق، قال: حدثنی ام الفضل خدیجة بنت محمد بن احمد بن ابی الثلج، قالت: حدثنا ابو عبداللّه محمد بن احمد الصفوانی، قال: حدثنا ابو احمد عبدالعزیز بن یحیی الجلودی البصری، قال: حدثنا محمد بن زکریا، قال: حدثنا جعفر (بن محمد) بن عماره الکندی، قال: حدثنی ابی، عن الحسن بن صالح بن حی قال: و مارات عینای مثله حدثنی رجلان من بنی هاشم، عن زینب بنت علی (ع) قالت: ... .
سند بیست و یکم:
[=WebRoya]قال أبوجعفر الطبری:[=WebRoya]حدثنی أبو اسحاق ابراهیم بن مخلد، قال: حدثتنی ام الفضل خدیجه بنت محمد، قالت: قال الصفوانی: حدثنی محمد بن محمد بن یزید مولی بنی هاشم، قال: حدثنی عبداللّه بن محمد بن سلیمان، عن عبداللّه بن الحسن بن الحسن، عن جماعة من اهله... .
سند بیست و دوم:
[=WebRoya]قال أبو جعفر الطبری:[=WebRoya]حدثنی ابو اسحاق ابراهیم بن مخلد، قال: حدثتنی ام الفضل خدیجة بنت محمد قالت: قال الصفوانی: حدثنی ابی، عن عثمان، قال: حدثنا نائل بن نجیع، عن عمرو بن شمر، عن جابر الجعفی، عن ابی جعفر محمد بن علی الباقر(ع)... .
سند بیست و سوم:
[=WebRoya]قال أبو جعفر الطبری:[=WebRoya]حدثنی القاضی ابو اسحاق ابراهیم بن مخلد بن جعفر بن حمران الدقاق، قال: حدثتنی ام الفضل خدیجة بنت محمد بن احمد بن ابی الثلج، قالت: حدثنا ابو عبداللّه محمد بن احمد الصفوانی، قال: حدثنا ابن عائشة....
سند بیست و چهارم:
[=WebRoya]قال أبو جعفر الطبری:[=WebRoya]حدثنی القاضی ابو اسحاق ابراهیم بن مخلد بن جعفر بن سهل بن حمران الدقاق، قال: حدثتنی ام الفضل خدیجة بنت محمد بن احمد بن ابی الثلج، قالت: حدثنا ابو عبداللّه محمد بن احمد الصفوانی، قال: حدثنا عبداللّه بن الضحاک، قال: حدثنا هشام بن محمد، عن ابیه... .
سند بیست و پنجم:
[=WebRoya]قال أبو جعفر الطبری:[=WebRoya]حدثنی القاضی ابو اسحاق ابراهیم بن مخلد بن جعفر بن سهل بن حمران الدقاق، قال: حدثتنی ام الفضل خدیجة بنت محمد بن احمد بن ابی الثلج، قالت: حدثنا ابو عبداللّه محمد بن احمد الصِفوانی، قال: حدثنا عبداللّه بن الضحاک، قال: حدثنا هشام بن محمد، عن عوانة... .
ج: طبقات راویان خطبه
[=WebRoya]خطبه فدک توسط 92 راوی با 25 طریق مختلف نقل شده است. راویان این خطبه در یازده طبقه جای دارند. اسامی و طبقات آنها به شرح زیر است:
طبقه اوّل:
[=WebRoya]1 حسین بن علی بن ابی طالب علیه السلام (م 60 ه)[=WebRoya]2 زینب بنت علی بن ابی طالب علیه السلام (م 62ه)[=WebRoya]3 عبدالله بن عباس (م 68 ه)[=WebRoya]4 عائشة بنت ابی بکر (م 58 ه)
طبقه دوم:
[=WebRoya]1 علی بن حسین مشهور به زین العابدین و امام العارفین علیه السلام (م 95 ه)[=WebRoya]2 حسن بن حسن بن علی، از فرزندان امام حسن مجتبی و یکی از بزرگان طالبین در زمان خود (م 97ه)[=WebRoya]3 زینبت بنت الحسین (ع)، همسر حسن بن حسن[=WebRoya]4 عکرمة بن عبدالله بن موسی بن عباس (م 104ه)[=WebRoya]5 عروة بن زبیر بن عوام (م 93 ه)
طبقه سوم:
[=WebRoya]1 امام محمدباقر علیه السلام (م 114 ه)[=WebRoya]2 جابر بن یزید جُعفی، از اصحاب امام باقر و امام جعفر صادق علیهماالسلام (م 128ه)[=WebRoya]3 زید بن علی بن حسین، معروف به زید شهید (م 121ه)[=WebRoya]4 عطیة بن سعد بن جُنادة العوفی، معروف به عَطیة العُوفی(م 111ه)[=WebRoya]5 عبدالرحمان بن کثیر هاشمی (م 120 ه)[=WebRoya]6 محمد بن مسلم بن عبیدالله، معروف به زُهَری (م 124ه)[=WebRoya]7 صالح بن کیسان (م 140ه)
طبقه چهارم:
[=WebRoya]1 امام جعفر صادق علیه السلام (م 148 ه)[=WebRoya]2 عبدالله بن حسن بن حسن (م 45 ه)[=WebRoya]3 أبان بن تغلب (م 141 ه)[=WebRoya]4 عبدالله بن محمد العلوی (م 145ه)[=WebRoya]5 محمد بن سائب کلبی (م 146ه)[=WebRoya]6 الشرقی بن قطامی (م 158ه)[=WebRoya]7 محمد بن اسحاق بن یسار، صاحب المغازی (م 151ه)[=WebRoya]8 عوانة بن الحکم بن عیاض، ابوالحکم (م 158 ه)[=WebRoya]9 عمرو بن شمر بن یزید الجعفی (زنده در سال 160 ه)[=WebRoya]10 حرب بن میمون الانصاری، أبو الخطاب البصری (م حدود 160 ه)[=WebRoya]11 حسن بن صالح بن حی (م 168 ه)
طبقه پنجم:
[=WebRoya]1 أبان بن عثمان الاحمر (م 182 ه)[=WebRoya]2 حسین بن زید بن علی (م 190 ه)[=WebRoya]3 جعفر بن زیاد الاحمر (م 175 ه)[=WebRoya]4 عبیداللّه بن موسی العمری (م 175 ه)[=WebRoya]5 موسی بن عیسی العباس الهاشمی (م 183 ه)[=WebRoya]6 حسین بن علوان الکلبی (م ق 2 ه)[=WebRoya]7 علی بن حسان بن کثیر الهاشمی[=WebRoya]8 محمد بن عمرو بن عثمان الجعفی (ق 2 ه)[=WebRoya]9 عبداللّه بن یونس[=WebRoya]10 نائل بن نجیح، أبو سهل البصری
طبقه ششم:
[=WebRoya]1 احمد بن محمد بن ابی نصر بزنطی (م 221 ه)[=WebRoya]2 محمد بن ابی عمیر (م 217 ه)[=WebRoya]3 اسماعیل بن مهران (م 220 ه)[=WebRoya]4 محمد بن عمارة[=WebRoya]5 عباس بن بکار الضبّی (م 222 ه)[=WebRoya]6 عبیداللّه بن محمد، معروف بن ابن عائشة (م 228ه)[=WebRoya]7 عبیداللّه بن موسی العبسی (م 221 ه)[=WebRoya]8 عبداللّه بن الضحاک (م 206 ه)[=WebRoya]9 محمد بن حسین القصبانی (221 ه)[=WebRoya]10 محمد بن زیاد الزیادی (ق سوم)[=WebRoya]11 محمد بن سلیمان[=WebRoya]12 هشام بن محمد (م 206 ه)
طبقه هفتم:
[=WebRoya]1 حسن بن موسی الخشّاب (م 260 ه)[=WebRoya]2 محمد بن خالد البرقی[=WebRoya]3 یحیی بن حسین بن زید (م 237 ه)[=WebRoya]4 محمد بن اسلم (270 ه)[=WebRoya]5 زید بن علی بن حسین بن زید (270 ه)[=WebRoya]6 جعفر بن محمد بن عمارة[=WebRoya]7 عبدالجلیل الباقلانی[=WebRoya]8 جعفر بن محمد (250 ه)[=WebRoya]9 مفضل بن ابراهیم الاشعری[=WebRoya]10 عثمان بن عمران العجیفی
طبقه هشتم:
[=WebRoya]1 احمد بن ابی عبداللّه البرقی (م 274 ه)[=WebRoya]2 احمد بن عبید بن ناصح نحوی (م 273ه)[=WebRoya]3 محمد بن مفضّل بن ابراهیم الاشعری[=WebRoya]4 محمد بن زکریا البصری (م 298 ه)[=WebRoya]5 احمد بن ابی طاهر، معروف به ابن طیفور (م 280 ه)[=WebRoya]6 عبدالله بن محمد بن سلیمان[=WebRoya]7 محمد بن قاسم السیمامی (282 ه)[=WebRoya]8 سلیمان بن ابراهیم (م 288 ه)[=WebRoya]9 احمد بن محمد بن عثمان بن سعید الزیات
طبقه نهم:
[=WebRoya]1 علی بن حسین السعد آبادی[=WebRoya]2 محمد بن احمد بن محمد کاتب (م 322 ه)[=WebRoya]3 محمد بن موسی بن المتوکل (زنده در سال 310 ه)[=WebRoya]4 احمد بن عبدالعزیز الجوهری (م 323 ه)[=WebRoya]5 احمد بن محمد المکی (م 322 ه)[=WebRoya]6 احمد بن محمد بن یزید، مولی بنی هاشم (307 ه)[=WebRoya]7 احمد بن عبدالله بن قضاعة الصفوانی (ق 4 ه)
طبقه دهم:
[=WebRoya]1 عبدالعزیز بن یحیی الجلودی (م 332 ه)[=WebRoya]2 احمد بن محمد بن سعید الهمدانی، معروف به ابن عُقدة (م 332 ه)[=WebRoya]3 عبدالله بن اسحاق (م 349 ه)[=WebRoya]4 محمد بن احمد الصفوانی (م 352 ه)[=WebRoya]5 علی بن الحسین، معروف به ابوالفرج اصفهانی (م 356 ه)[=WebRoya]6 علی بن هارون بن علی بن یحیی (م 352 ه)[=WebRoya]7 علی بن ابی سهل، حاتم بن أبی حاتم القزوینی (م 305 ه)[=WebRoya]8 عبدالله بن احمد بن طیفور (م 352 ه)
طبقه یازدهم:
1 علی بن الحسین معروف به شیخ صدوق (م 381 ه)
2 هارون بن موسی بن احمد بن ابراهیم بن سعید، ابو محمد الشیبانی التلَعُکبَری (م 385 ه)
3 محمد بن عمران بن موسی، معروف به کاتب بغدادی (م 384 ه)
4 محمد بن هارون بن موسی بن احمد التلعُکبری (م 385 ه)
5 محمد بن عبدالله الشیبانی (م 387 ه)
6 خدیجة بنت محمد بن احمد بن ابی الثلج (اُم الفضل)
______________________________________
1. فدک از جمله قرا و قصبات حجاز و حوالی خیبر است که با مدینه طیبه دو یا سه روز طی مسافت فاصله دارد که به مقیاس زمان ما به 130 کیلومتر می رسد. فدک سرزمینی بوده است آباد و به لحاظ داشتن آب کافی، از نخلستانهای فراوان و محصولات بی شماری برخوردار بوده است.
2. بلاغات النسأ، ص 12.
3. الذریعة، ج 7، ص 203.
4. همان، ج 18، ص 109.
5. رجال النجاشی، ص 87 ؛ ایضاح الاشتباه، ص 104 ؛ اَمل ال آمل، ج 2، ص 26 ؛ الذریعة، ج 4، ص 348.
6. الاعلام، ج 1، ص 141 ؛ الذریعة، ج 26، ص 125.
7. بلاغات النسأ، ص 26.
8. مختصر بصائر الدرجات، ص 6.
9. بحارالأنوار، ج 1، ص 7 و 21.
10. مختصر بصائر الدرجات، ص 456.
11. الذریعة، ج 12، ص 206.
12. السقیفة و فدک، ص 98.
13. الذریعة، ج 18، ص 109.
14. الاَعلام، ج 4، ص 276.
15. الذریعة، ج 21، ص 376.
16. مقاتل الطالبیین، ص 60.
17. شرح الاخبار، ج 1، ص 71.
18. همان، ج 3، ص 34، ح 174.
19. الاَعلام، ج 18، ص 274.
20. من لا یحضره الفقیه، ج 3، ص 372، ح 1754.
21. علل الشرائع، ج 1، ص 289.
22. الطرائف، ص 263، ح 368.
23. الاعلام، ج 7، ص 289.
24. نثر الدر، ج 4، ص 8 .
25. الاعلام، ج 4، ص 278.
26. الشافی فی الاِمامة، ج 4، ص 71.
27. دلائل الامامة، ج 4، ص 71.
28. همان، ص 111.
29. مقتل الحسین، ص 121، ح 59.
30. الاحتجاج، ج 1، ص 5.
31. همان، ج 1، ص 253.
32. منال الطالب، ص 501 507.
33. تذکرة الخواص، ص 317.
34. شرح نهج البلاغه، ج 16، ص 263.
35. شرح نهج البلاغه، بحرانی، ج 5، ص 101.
36. کشف الغُمّة، ج 1، ص 454.
37. معادن الحکمه، ج 1، ص 384.
38. العین، ج 3، ص 653.
39. الفائق، ج 2، ص 212.
40. غریب الحدیث، ج 2، ص 33.
41. النهایة فی غریب الحدیث، ج 4، ص 273.
42. لسان العرب، ج 12، ص 54.
جناب کرد جواب ما را بدهید
اين واقعه چنانكه در روايات اهل سنت و شيعه آمده است، از ضروريات تاريخ است. [ وفاء الوفاء: 3/ 995. ] در اين موضوع كسى شكى ندارد. همه نقل كرده اند كه حضرت فدك را مطالبه كرد و در اين مطالبه پافشارى نمود، و حتى به آن دو نفر فرمود: «با شما صحبت نخواهم كرد».
آيا كسى كه بزرگ زنان اهل بهشت است ادعاى بغير حق مى كند؟
[=Times New Roman]صحيح البخاري - المناقب - علامات النبوة - رقم الحديث : ( 3353 )
[=Times New Roman]- حدثنا : أبو نعيم ، حدثنا : زكرياء ، عن فراس ، عن عامر الشعبي ، عن مسروق ، عن عائشة (ر) قالت : أقبلت فاطمة تمشي كأن مشيتها مشي النبي (ص) فقال النبي (ص) : مرحباً بإبنتي ثم أجلسها ، عن يمينه أوعن شماله ، ثم أسر إليها حديثاًًً فبكت فقلت لها : لم تبكين ثم أسر إليها حديثاًًً فضحكت فقلت : ما رأيت كاليوم فرحاً أقرب من حزن فسألتها عما قال : فقالت : ما كنت لأفشي سر رسول الله (ص) حتى قبض النبي (ص) فسألتها فقالت : أسر إلي إن جبريل كان يعارضني القرآن كل سنة مرة وإنه عارضني العام مرتين ولا أراه إلاّّ حضر أجلي ، وإنك أول أهل بيتي لحاقا بي فبكيت فقال : أما ترضين أن تكوني سيدة نساء أهل الجنة أو نساء المؤمنين فضحكت لذلك.
[=Times New Roman]
[=Times New Roman]صحيح البخاري - الإستأذان - من ناجى بين يدي الناس.. - رقم الحديث : ( 5812 )
[=Times New Roman]- حدثنا : موسى ، عن أبي عوانة ، حدثنا : فراس ، عن عامر ، عن مسروق حدثتني عائشة أم المؤمنين قالت : إنا كنا أزواج النبي (ص) عنده جميعاً لم تغادر منا واحدة فأقبلت فاطمة (ع) تمشي لا والله ما تخفى مشيتها من مشية رسول الله (ص) فلما رآها رحب قال : مرحباً بإبنتي ثم أجلسها ، عن يمينه أوعن شماله ثم سارها فبكت بكاء شديداًً فلما رأى حزنها سارها الثانية فإذا هي تضحك فقلت لها : أنا من بين نسائه خصك رسول الله (ص) بالسر من بيننا ثم أنت تبكين فلما قام رسول الله (ص) سألتها عما سارك قالت : ما كنت لأفشي على رسول الله (ص) سره فلما توفي قلت لها : عزمت عليك بما لي عليك من الحق لما أخبرتني قالت : أما الأن فنعم فأخبرتني قالت : أما حين سارني في الأمر الأول فإنه أخبرني : أن جبريل كان يعارضه بالقرآن كل سنة مرة وإنه قد عارضني به العام مرتين ولا أرى الأجل إلاّّ قد إقترب فإتقي الله وإصبري فإني نعم السلف أنالك قالت : فبكيت بكائي الذي رأيت فلما رأى جزعي سارني الثانية قال : يا فاطمة إلاّ ترضين أن تكوني سيدة نساء المؤمنين أو سيدة نساء هذه الأمة.
صحيح مسلم - فضائل الصحابة - فضائل فاطمة بنت النبي (ع) - رقم الحديث : ( 4487 )
- حدثنا : أبو كامل الجحدري فضيل بن حسين ، حدثنا : أبو عوانة ، عن فراس ، عن عامر ، عن مسروق ، عن عائشة قالت : كن أزواج النبي (ص) عنده لم يغادر منهن واحدة فأقبلت فاطمة تمشي ما تخطئ مشيتها من مشية رسول الله (ص) شيئاً ، فلما رآها رحب بها فقال : مرحباً بإبنتي ثم أجلسها ، عن يمينه أوعن شماله ثم سارها فبكت بكاء شديداًً فلما رأى جزعها سارها الثانية فضحكت فقلت لها : خصك رسول الله (ص) من بين نسائه بالسرار ثم أنت تبكين فلما قام رسول الله (ص) سألتها ما قال : لك رسول الله (ص) قالت : ما كنت أفشي على رسول الله (ص) سره قالت : فلما توفي رسول الله (ص) قلت : عزمت عليك بما لي عليك من الحق لما حدثتني ما قال : لك رسول الله (ص) فقالت : أما الأن فنعم أما حين سارني في المرة الأولى فأخبرني أن جبريل كان يعارضه القرآن في كل سنة مرة أو مرتين وإنه عارضه الأن مرتين وإني لا أرى الأجل إلاّّ قد إقترب فإتقي الله وإصبري فإنه نعم السلف أنالك قالت : فبكيت بكائي الذي رأيت فلما رأى جزعي سارني الثانية فقال : يا فاطمة أما ترضي أن تكوني سيدة نساء المؤمنين أو سيدة نساء هذه الأمة قالت : فضحكت ضحكي الذي رأيت.
صحيح مسلم - فضائل الصحابة - فضائل فاطمة بنت النبي (ع) - رقم الحديث : ( 4488 )
- حدثنا : أبوبكر بن أبي شيبة ، وحدثنا : عبد الله بن نمير ، عن زكرياء ح ، وحدثنا : إبن نمير ، حدثنا : أبي ، حدثنا : زكرياء ، عن فراس ، عن عامر ، عن مسروق ، عن عائشة قالت : إجتمع نساء النبي (ص) فلم يغادر منهن إمرأة فجاءت فاطمة تمشي كأن مشيتها مشية رسول الله (ص) فقال : مرحباً بإبنتي فأجلسها ، عن يمينه أوعن شماله ثم إنه أسر إليها حديثاًًً فبكت فاطمة ثم إنه سارها فضحكت أيضاً فقلت لها : ما يبكيك فقالت : ما كنت لأفشي سر رسول الله (ص) فقلت: ما رأيت كاليوم فرحاً أقرب من حزن فقلت لها : حين بكت أخصك رسول الله (ص) بحديثه دوننا ثم تبكين وسألتها عما قال : فقالت : ما كنت لأفشي سر رسول الله (ص) حتى إذا قبض سألتها فقالت : إنه كان ، حدثني : أن جبريل كان يعارضه بالقرآن كل عام مرة وإنه عارضه به في العام مرتين ولا أراني إلاّّ قد حضر أجلي وإنك أول أهلي لحوقاً بي ونعم السلف أنالك ، فبكيت لذلك ثم إنه سارني فقال : إلاّ ترضين أن تكوني سيدة نساء المؤمنين أو سيدة نساء هذه الأمة فضحكت لذلك.
صحيح مسلم - فضائل الصحابة - فضائل فاطمة بنت النبي (ع) - رقم الحديث : ( 4787 )
- حدثنا : أبو كامل الجحدري فضيل بن حسين ، حدثنا : أبو عوانة ، عن فراس ، عن عامر ، عن مسروق ، عن عائشة قالت : كن أزواج النبي (ص) عنده لم يغادر منهن واحدة فأقبلت فاطمة تمشي ما تخطئ مشيتها من مشية رسول الله (ص) شيئاً فلما رآها رحب بها فقال : مرحباً بإبنتي ثم أجلسها ، عن يمينه أوعن شماله ثم سارها فبكت بكاء شديداًً فلما رأى جزعها سارها الثانية فضحكت فقلت لها : خصك رسول الله (ص) من بين نسائه بالسرار ثم أنت تبكين فلما قام رسول الله (ص) سألتها ما قال : لك رسول الله (ص) قالت : ما كنت أفشي على رسول الله (ص) سره قالت : فلما توفي رسول الله (ص) قلت : عزمت عليك بما لي عليك من الحق لما حدثتني ما قال : لك رسول الله (ص) فقالت : أما الأن فنعم أما حين سارني في المرة الأولى فأخبرني أن جبريل كان يعارضه القرآن في كل سنة مرة أو مرتين وإنه عارضه الأن مرتين وإني لا أرى الأجل إلاّّ قد إقترب فإتقي الله وإصبري فإنه نعم السلف أنالك قالت : فبكيت بكائي الذي رأيت فلما رأى جزعي سارني الثانية ، فقال : يا فاطمة أما ترضي أن تكوني سيدة نساء المؤمنين أو سيدة نساء هذه الأمة قالت : فضحكت ضحكي الذي رأيت.
مسند أحمد - باقي مسند.. - ما جاء في ذكر مرض الرسول (ص) - رقم الحديث : ( 11332 )
- حدثنا : عثمان بن محمد وسمعته أنا من عثمان ، حدثنا : جرير ، عن يزيد ، عن عبد الرحمن بن أبي نعم ، عن أبي سعيد قال : قال رسول الله (ص) : فاطمة سيدة نساء أهل الجنة إلاّّ ما كان من مريم بنت عمران.
سنن الترمذي - المناقب - مناقب الحسن والحسين (ع) - رقم الحديث : ( 3714 )
- حدثنا : عبد الله بن عبد الرحمن وإسحق بن منصور قالا : ، أخبرنا : محمد بن يوسف ، عن إسرائيل ، عن ميسرة بن حبيب ، عن المنهال بن عمرو ، عن زر بن حبيش ، عن حذيفة قال : سألتني أمي متى عهدك تعني بالنبي (ص) فقلت: ما لي به عهد منذ كذا وكذا فنالت مني فقلت لها : دعيني أتي النبي (ص) فأصلي معه المغرب وأسلهن يستغفر لي ولك فأتيت النبي (ص) فصليت معه المغرب فصلى حتى صلى العشاء ثم إنفتل فتبعته فسمع صوتي فقال : من هذا حذيفة قلت : نعم ، قال : ما حاجتك غفر الله لك ولأمك قال : إن هذا ملك لم ينزل الأرض قط قبل هذه الليلة إستأذن ربه أن يسلم علي ويبشرني بأن فاطمة سيدة نساء أهل الجنة وأن الحسن والحسين سيداً شباب أهل الجنة ، قال : هذا حديث حسن غريب ، من هذا الوجه لا نعرفه إلاّّ من حديث إسرائيل.
سنن إبن ماجه - ما جاء في الجنائز - ما جاء في ذكر مرض الرسول (ص) - رقم الحديث : ( 1610 )
- حدثنا : أبوبكر بن أبي شيبة ، حدثنا : عبد الله بن نمير ، عن زكريا ، عن فراس ، عن عامر ، عن مسروق ، عن عائشة قالت : إجتمعن نساء النبي (ص) فلم تغادر منهن إمرأة فجاءت فاطمة كأن مشيتها مشية رسول الله (ص) فقال : مرحباً بإبنتي ثم أجلسها ، عن شماله ثم إنه أسر إليها حديثاًًً فبكت فاطمة ثم إنه سارها فضحكت أيضاً فقلت لها : ما يبكيك قالت : ما كنت لأفشي سر رسول الله (ص) فقلت : ما رأيت كاليوم فرحاً أقرب من حزن فقلت لها حين بكت : أخصك رسول الله (ص) بحديث دوننا ثم تبكين وسألتها عما قال : فقالت : ما كنت لأفشي سر رسول الله (ص) حتى إذا قبض سألتها عما قال : فقالت : إنه كان يحدثني أن جبرائيل كان يعارضه بالقرآن في كل عام مرة وأنه عارضه به العام مرتين ولا أراني إلاّّ قد حضر أجلي وإنك أول أهلي لحوقاً بي ونعم السلف أنالك فبكيت ثم إنه سارني فقال : إلاّ ترضين أن تكوني سيدة نساء المؤمنين ، أو نساء هذه الأمة ، فضحكت لذلك.
النسائي - السنن الكبرى - كتاب المناقب - مناقب أصحاب الرسول (ص)
7066 - أخبرنا : الحسين بن منصور قال : ، حدثنا : الحسين بن محمد أبو أحمد قال : ، حدثنا : إسرائيل بن يونس ، عن ميسرة بن حبيب ، عن المنهال بن عمرو عن زر بن حبيش ، عن حذيفة بن اليمان ، قال : سألتني أمي منذ متى عهدك بالنبي (ص) فقلت لها : منذ كذا وكذا ، فنالت مني وسبتني فقلت لها : دعيني فإني أتي النبي (ص) فأصلي معه المغرب ، ولا أدعه حتى يستغفر لي ولك ، فصليت معه المغرب ، فصلى إلى العشاء ، ثم إنفتل وتبعته فعرض له عارض ، فأخذه وذهب فإتبعته فسمع صوتي فقال : من هذا فقلت : حذيفة فقال : ما لك فحدثته بالأمر فقال : غفر الله لك ولأمك ، أما رأيت العارض الذي عرض لي قبل قلت : بلى ، قال : هو ملك من الملائكة لم يهبط إلى الأرض قط قبل هذه الليلة ، إستأذن ربه أن يسلم علي ، وبشرني أن الحسن والحسين سيداً شباب أهل الجنة ، وأن فاطمة سيدة نساء أهل الجنة.
...........................................
..................................
...........................
..................
...........
بسم الله الرحمن الرحیم
اللهم صل علی محمد و آل محمد و عجل فرجهم
سلام علیکم
عجب! پس برخی از علمای شما بدون داشتن دلیلی خاص نظر میدهند مینویسند فتوا میدهند و سخنانشان ارزش علمی ندارد؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!! فقط چون خلاف جمهور است؟؟؟؟؟!!!
به جمله نخست خود دقت کنید! شما گفتید چون دلیل خاصی ندارند! حال اینجا میگویید چون آن علما ثقه بودن تابعی را شرط دانسته اند پس دلیل دارند!!!!!!
بله درست میگویید هر چه خواست بگوید که ارزشی ندارد مگر آنکه بر محور کتاب و سنت قطعیه باشد پس با این حساب خود صحابه هم چنین حکمی دارند حتی اگر ابوبکر و عمر عایشه هم باشد اگر بر خلاف کتاب الله و سنت قطعیه رسول الله فتوا دهد حدیث نقل کند نظر بدهد و ... هرگز ارزشی علمی و عملی نخواهد داشت!
شما نگران اثبات اصول ما نباشید چون اصول مکتب اهل بیت گرفته شده از کتاب و سنت قطعیه است و آنها به ما اینگونه آموخته اند وانگهی نه تنها اصول بلکه فروع مکتب اهل بیت نه تنها از قرآن و سنت قطعیه ثابت است حتی از منابع خود شما هم میتوان ثابت کرد یاد مطلبی افتادم یکی از علمای اهل سنت گفته بود شیعیان میتوانند از منابع ما مطالب و معارف مذهبشان و مکتبشان را ثابت کنند(نقل به مضمون)
اما درباب بحث صحابه بنده حاضرم تمام بنیاد های فکری و عقیدتی و فقهی اهل سنت را مستقیم و غیر مستقیم به وسیله قرآن کریم و صحیحین بخاری و مسلم در یک تاپیک عمومی یا در خصوصی بحث کرده و خطا و انحراف آن را ثابت کنم! ان شا الله (ادعایی ندارم چون خود را یک شاگرد کوچک مکتب اهل بیت میدانم قصدم نشان دادن این مطلب است که حتی با تمام دقت هایی که در بخاری و مسلم برای حذف اهل بیت و پنهان کردن معارف اهل بیت شده اما با همین چیزی هم که مانده میشود بنیاد های اهل سنت را متلاشی کرد)
اولا بنده از آن پستی که شما گفتید کپی پیست نکردم
ثانیا کپی پیست کردن حقیقت بسیار بهتر از نویسندگی باطل است
ثالثا جناب مثل اینکه قرن 21 است و قرار نیست که ما عمرمان را صرف کنیم تا به همان نتیجه ای برسیم که دیگران در حال حاضر به آن رسیده و منتشر کرده اند شما در جواب دادن مشکل داری آن وقت به کپی پیست کردن میپردازی؟؟؟؟؟!!
رابعا بر فرض کپی پیست شما جواب مسئله را بگو چرا به حاشیه میروی؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟!!!!!
خامسا لازمه حتی کپی پیست کردن حداقل یکبار مطالعه کردن مطلب است پس باز هم مطالعه است وانگهی شما که از کتب نقل میکنی چه آنها را خوانده باشی چه دیده باشی چه در کتابخانه چه در اینترنت ناقل هستی و باز هم در حال کپی کردن حرف های آن آقایان پس اساسا این مطلب شما حرف اشتباهی است
سادسا شما در پست شماره 53 به استاد رضا گفتید:(( یعنی اکنون شما به منابع ما سر زده اید؟!
بسیار عالی، فعلاً «فرض» را بر این میگذارم که شما در کتابخانۀ تان به سراغ این کتب رفته اید و چون قبلاً آن ها را تک به تک از ابتدا تا انتها مطالعه کرده اید، این نکات الزام آور! را نقل کرده اید! بسیار عالی! ))
حالا بنده از شما میپرسم آیا همه مطالبی که شما مینویسید و از علمایتان نقل میکنید یا از علمای شیعه نقل میکنید کتاب هایشان را از ابتدا تا انتها تک تک خوانده اید؟
اولا: ما یک نمونه آن را نقل کردیم که در مورد مختلف فیه روایتش را حسن ذکر کرده اند. خیلی از راویان نیز همانند عطیه هستند، پس استثناء او درست نیست.
ثانیا: اگر البانی تضعیف کرده توثیق هم کرده است. یعنی آنجایی که به نفعش بوده توثیق و آنجایی که به ضررش بوده تضعیف کرده است.
ثالثا کجا در آن نقلی که آوردیم آمده بود اکثریت یا اقلیت؟؟؟؟! این نقل ما بود:(( وقال غريب ورواه أحمد في مسنده قال بن القطان في كتابه وأبو معشر هذا مختلف فيه فمنهم من يضعفه ومنهم من يوثقه فالحديث من أجله حسن انتهى .
نصب الراية ، الزيلعي ، ج 5 ، ص 256 .
شما در ادامه برخی از توثیقات او را مورد بررسی قرار دادید خوب بفرمایید توثیق حاکم نیشابوری -[=Calibri]بدر الدين عبد الله بدر -زيلعي و [=Calibri]بغوي را چه میکنید؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟!!!![=Calibri]
اولاخود شما تصریح کرده اید که جرح عطیه از دیدگاه هیثمی اجماعی نیست. خود شما فکر کنید که آیا تضعیف او مورد قبول هیثمی است؟
ثانیا: عبارت قد وثق؛ یعنی به تحقیق توثیق شده است. حرف قد برای تحقیق است یعنی محققا توثیق شده است. یعنی توثیقش قطعی است کجای عبارت دلالت بر تمریض می کند؟
جالب است پس تا اینجا شما 4 نفر را قطعا پذیرفتید که توثیق کرده اند عطیه را عجلی-ابن سعد-طبری-ترمذی درباره 4 نفر دیگر هم سکوت کردید حاکم نیشابوری -[=Calibri]بدر الدين عبد الله بدر -زيلعي و [=Calibri]بغوي
تاکنون 8 نفر از محقیقن و علمای اهل سنت عطیه را توثیق کرده اند حالا اینکه شما میگویید این برای شما فلانی متساهل است و [=Calibri] تصحیح ترمذی هم مورد اعتماد نیست و .. بهتر است که از همان اول قید همه علمای تان را بزنید که دیگر خیال شما و ما راحت شود و در یک کلام اعتراف کنید که اهل سنت هیچ چیزی ندارد و تو خالی است.دیگر نیاید هر روایتی که به نفع تان بود بگویید ترمذی تصحیح کرده است و فلانی... و جایی هم که بر ضرر بود که قضیه تساهل و ... را پیش بکشید.
در صورت صحت نقل شما این اشکالی اساسی بر اهل سنت است که علمای آنها 2 گونه صحبت کرده در جایی شخصی را توثیق کرده و در جایی دیگر تضعیف میکنند!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!! این تناقض را چه خواهید کرد؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟!!!!!!!!!واقعا عجیب نیست؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!
بله چنان که بسیاری از تابعین شیعه بودند مشکل اصلی شما همین است! اگر کسی محب اهل بیت باشد یا شیعه باشد به سرعت به او اشکال وارد میکنند اما اگر دشمن اهل بیت باشد روایتش پذیرفته میشود مانند مغیره بن شعبه -مروان بن حکم و...
به قول آیت الله قزوینی: علت این که این آقایان، «عطیه عوفی» یا «جابر بن یزیدجعفی» و غیره را تضعیف می کنند به خاطر عشق و علاقه ای بود که به امیر المومنین داشتند. جرم اینها دفاع از علی است. جرم اینها تن به سب علی ندادن است!! گناه سب نکردن علی، چهار برابر گناه زنا!!!
یک قضیه ای را «ابن حجر» نقل می کند که عزیزان دقت کنند. ببینید «ابن حجر» می گوید که پسر «اشعث» به «حجاج بن یوسف» می گوید که این عطیه عوفی را وادار کن علی را سب بکند عزیزان دقت کنید:
« فكتب الحجاج إلى محمد بن القاسم أن يعرضه على سب علي فإن لم يفعل فاضربه أربعمائة سوط واحلق لحيته فاستدعاه فأبى أن يسب فأمضى حكم الحجاج فيه»
حجاج به محمد بن قاسم نوشت که وادار کند که عطیه به علی ناسزا بگوید. اگر علی را سب نکرد، چهارصد ضربه شلاق به او بزن! و ریش او را بتراش.محمد بن قاسم عطیه عوفی را خواست گفت باید به علی ناسزا بگویی گفت من هرگز به علی ناسزا نمی گویم، 400 ضربه شلاق زد و ریش او را هم تراشید.
تهذيب التهذيب، اسم المؤلف: أحمد بن علي بن حجر أبو الفضل العسقلاني الشافعي، دار النشر: دار الفكر - بيروت - 1404 - 1984، الطبعة: الأولى؛ ج7، ص 201
خود این مطلب هم جالب است بر فرض صحت گفته شما یک سوال مهم مطرح میشود و آن این است که اگر یکی از بزرگان تابعین مورد ضعف و رافضی و ... است دیگر تابعین و آنان که کمتر شهرت و اعتبار اساسا موقعیتی خواهند داشت؟؟؟!!! چگونه کسی از بزرگان تابعین است اما ضعیف و رافضی و... است؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!! این هم از عجایب علمای شماست!!!!!!!!!!!!
کتاب عقیده نوشته یا ننوشته سوال این است چگونه یک عالم سنی در یک کتاب مشهور مطلبی را نقل میکند که اساس بنیاد های فکری اهل سنت را در صورت اثبات متلاشی میکند؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟!!!
دوم اینکه چرا چنین مطلبی که اینقدر مهم است را بدون سند نقل میکند؟؟؟؟؟؟!!! آیا شاید به این خاطر نیست که این قضیه چنان مشهور است و بوده که نیازی به سند نداشته و ندارد؟؟؟؟؟؟!!!!
سوم مگر اعتقاد به وجود و اعمال و ... صحابه که نقل شده غیر از حدیث و تاریخ است؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟!!!!
نشد چرا ترجمه کامل را انجام ندادید؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟!!!!!!!!!!!!! بعد تهمت به دیگران میزنید؟؟؟؟؟؟؟!!! خیانت کار عالمانی هستند که اعمال نادرست عده ای را ماست مالی کرده و میکنند!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!! یکبار دیگر مطلب را نقل میکنم تا شاید وجدان شما و نظر دوستان بیشتر جلب شود:
این جمله شما:(( اما ببینیم به چه کسی گفته شد و جوابش چه بود: «وأخرج الحافظ عمر بن شبة أن زيدا هذا الإمام الجليل قيل له إن أبا بكر انتزع من فاطمة فدك فقال إنه كان رحيما وكان يكره أن يغير شيئا تركه رسول الله صلى الله عليه وسلم فأتته فاطمة رضي الله عنها فقالت له إن رسول الله صلى الله عليه وسلم أعطاني فدك فقال هل لك بينة فشهد لها علي وأم أيمن فقال لها فبرجل وامرأة تستحقيها ثم قال زيد والله لو رجع الأمر فيها إلي لقضيت بقضاء أبي بكر رضي الله عنه» الصواعق المحرقه (1/157)
ترجمه خلاصه ای: میگوید که ابن شبه آورده است که به زید رحمه الله گفتند که ابوبکر فدک را از فاطمه گرفته است، پس او گفت: ... اگر امر در این مسئله به من باز گردد، مانند ابوبکر رضی الله عنه قضاوت خواهم کرد!
پس صرفنظر از صحت یا عدم صحت این خبر، این اصلاً ضد شما است! نه اینکه غصب فدک را برای شما ثابت کند!! ))
این هم جواب بنده:(( اولا چرا خلاصه؟ کامل ترجمه کنید! ثانیا اگر ترجمه را کامل انجام دهید هم خودتان و هم دیگران متوجه خواهند شد که آقای زید به جای تکذیب روایت در صدد توجیه کار نادرست ابوبکر بر آمد پس تلویحا روایت را قبول دارد! پس بهتر است از متن نخواهید بر ضد ما استفاده کنید چون کاملا بر ضد خود شما خواهد شد))
با تشکر منتظر پاسختان هستم
[=Times New Roman][=Arabic Transparent]قال أبو زيد عمر بن شبّه النميري البصري (المتوفّى سنة 262 هـ ) في كتابه تأريخ المدينة المنوّرة : حدّثنا سويد بن سعيد ، والحسن بن عثمان ، قالا : حدّثنا الوليد بن محمد ، عن الزهري ، عن عروة ، عن عائشة : أن فاطمة عليها السلام بنت رسول الله صلى الله عليه وآله أرسلت إلى أبي بكر تسأله ميراثها من رسول الله صلى الله عليه وآله ممّا أفاء الله على رسول الله صلى الله عليه وآله ، وفاطمة عليها السلام حينئذٍ تطلب صدقة النبيّ صلى الله عليه وآله بالمدينة وفدك وما بقي من خمس خيبر .[=Times New Roman][=Arabic Transparent]
[=Times New Roman][=Arabic Transparent]فقال أبو بكر :[=Times New Roman][=Arabic Transparent] إنّ رسول الله صلى الله عليه وآله قال : لا نورث ، ما تركناه صدقة (1) إنما يأكل آل محمد في هذا المال ، وإني لا أغير شيئاً من صدقة رسول الله صلى الله عليه وآله عن حالها التي كانت عليها في عهد رسول الله صلى الله عليه وآله ولاَعملنّ فيها بما عمل رسول الله صلى الله عليه وآله ، فأبى أبو بكر أن يدفع إلى فاطمة عليها السلام منها شيئاً .
[=Times New Roman][=Arabic Transparent]فوجدت فاطمة عليها السلام على أبي بكر في ذلك ، فهجرته ، فلم تكلّمه حتى توفيت ، وعاشت بعد رسول الله صلى الله عليه وآله ستّة أشهر ، فلمّا توفيت دفنها زوجها علي عليه السلام ليلاً ، ولم يؤذن بها أبا بكر ، وصلّى عليها عليّ عليه السلام. (2)وفي رواية ، إنّها عليها السلام قالت له : يا أبا بكر أترثك بناتك ، ولا ترث رسول الله صلى الله عليه وآله بناتُه ؟
[=Times New Roman][=Arabic Transparent]فقال لها : هو ذاك .
[=Times New Roman][=Arabic Transparent]وفي اُخرى ، إنّها عليها السلام قالت له : من يرثك إذا مُتَّ ؟
[=Times New Roman][=Arabic Transparent]قال : ولدي وأهلي .
[=Times New Roman][=Arabic Transparent]قالت : فما لك ترث رسول الله صلى الله عليه وآله دوننا ؟
[=Times New Roman][=Arabic Transparent]قال : يا بنت رسول الله ! ما ورِثتُ أباكِ داراً ولا مالاً ولا ذهباً ولا فضة .
[=Times New Roman][=Arabic Transparent]قالت : بلى ، سهم الله الذي جعله لنا ، وصافيتنا التي بفدك .
[=Times New Roman][=Arabic Transparent]فقال أبو بكر : سمعت النبي صلى الله عليه وآله يقول : إنّما هي طُعمة أطعمنا الله ، فإذا متُ كانت بين المسلمين .
[=Times New Roman][=Arabic Transparent]وفي رابعة ، إنّها قالت عليها السلام : إنّ رسول الله صلى الله عليه وآله أعطاني فدك .
[=Times New Roman][=Arabic Transparent]فقال لها : هل لك على هذا بيّنة ؟
[=Times New Roman][=Arabic Transparent]فجاءت بعليّ عليه السلام فشهد لها ، ثمّ جاءت بأمّ أيمن فقالت : أليس تشهد أنّي من أهل الجنّة ؟
[=Times New Roman][=Arabic Transparent]قال : بلى .
[=Times New Roman][=Arabic Transparent]قالت : فأشهد أنّ النبيّ صلى الله عليه وآله أعطاها فَدك .
[=Times New Roman][=Arabic Transparent]فقال أبو بكر : فبرجل وامرأة تستحقينها أو تستحقين بها القضية. (3) وفي رواية خامسة ـ كما عن أبي جعفر (الباقر) عليه السلام قال : قال عليّ عليه السلام لفاطمة عليها السلام : انطلقي فاطلبي ميراثك من أبيك رسول الله صلى الله عليه وآله ، فجاءت إلى أبي بكر، فقالت : أعطني ميراثي من أبي رسول الله صلى الله عليه وآله ؟
[=Times New Roman][=Arabic Transparent](قال) : قال : النبي صلى الله عليه وآله لا يورث .
[=Times New Roman][=Arabic Transparent]فقالت : ألم يرث سليمان داود ؟
[=Times New Roman][=Arabic Transparent]فغضب وقال : النبي صلى الله عليه وآله لا يورث .
[=Times New Roman][=Arabic Transparent]فقالت عليها السلام : ألم يقل زكريا : ( فهب لي من لدنك ولياً يرثني ويرث من آل يعقوب ) (4) .
[=Times New Roman][=Arabic Transparent]فقال : النبي صلى الله عليه وآله لا يورث .
[=Times New Roman][=Arabic Transparent]فقالت عليها السلام : ألم يقل : ( يوصيكم الله في أولادكم للذكر مثل حظّ الاَنثيين ) (5) .
[=Times New Roman][=Arabic Transparent]فقال : النبي لا يورث . (6) وفي رواية سليم بن قيس عن ابن عياش في حديث له ... قال : ثم إن فاطمة عليها السلام بلغها أن أبا بكر قبض فدكاً فخرجت في نساء بني هاشم حتى دخلت على أبي بكر ، فقالت : يا أبا بكر تريد أن تأخذ مني أرضاً جعلها لي رسول الله صلى الله عليه وآله وتصدق بها عليَّ من الوجيف الذي لم يُوجف المسلمون عليه بخيل ولا ركاب ؟
[=Times New Roman][=Arabic Transparent]أما كان قال رسول الله صلى الله عليه وآله : المرءُ يُحفظ في ولده ؟ وقد علمت أنه صلى الله عليه وآله لم يترك لولده شيئاً غيرها ؟ !
[=Times New Roman][=Arabic Transparent]فلما سمع أبو بكر مقالتها والنسوة معها دعى بدواة ليكتب به لها ، فدخل عمر ، فقال : يا خليفة رسول الله صلى الله عليه وآله لا تكتب لها حتى تقيم البينة بما تدعي ؟!
[=Times New Roman][=Arabic Transparent]فقالت فاطمة عليها السلام : نعم ، أُقيم البينة .
[=Times New Roman][=Arabic Transparent]قال : من ؟
[=Times New Roman][=Arabic Transparent]قالت : علي وأم أيمن .
[=Times New Roman][=Arabic Transparent]فقال عمر : ولا تقبل شهادة امرأة أعجمية لا تُفصح ، وأما علي فيجر النار إلى قرصه ؟!
[=Times New Roman][=Arabic Transparent]فرجعت فاطمة عليها السلام وقد دخلها من الغيظ ما لا يوصف (7) .
[=Times New Roman][=Arabic Transparent]وفي رواية الثقفي قال : جاءت فاطمة عليها السلام إلى أبي بكر فقالت : إن أبي أعطاني فدك ، وعلي يشهد لي وأم أيمن .
[=Times New Roman][=Arabic Transparent]قال : ما كنت لتقولين على أبيك إلاّ الحق، قد أعطيتكها، ودعى بصحيفة من أدم فكتب لها فيها .
[=Times New Roman][=Arabic Transparent]فخرجت فلقيت عمر ، فقال : من أين جئت يا فاطمة ؟
[=Times New Roman][=Arabic Transparent]قالت : جئت من عند أبي بكر ، أخبرته أن رسول الله صلى الله عليه وآله أعطاني فدك وأن علياً وأم أيمن يشهدان لي بذلك فأعطانيها وكتب بها لي ، فأخذ عمر منها الكتاب ، ثمّ رجع إلى أبي بكر فقال : أعطيت فاطمة فدك وكتبت بها لها ؟
[=Times New Roman][=Arabic Transparent]قال : نعم .
[=Times New Roman][=Arabic Transparent]فقال : إن علياً يجر إلى نفسه وأم أيمن امرأة !! وبصق في الكتاب فمحاه وخرقه (8) .
[=Times New Roman][=Arabic Transparent]وفي رواية ابن طيفور (المتوفى سنة 380 هـ ) قال : وحدّثني عبدالله بن أحمد العبدي عن الحسين بن علوان عن عطية العوفي انّه سمع أبا بكر يومئذٍ يقول لفاطمة عليها السلام : يا ابنة رسول الله لقد كان صلّى الله عليه وآله وسلّم بالمؤمنين رؤفاً رحيماً وعلى الكافرين عذاباً أليماً ، وإذا عزوناه كان أباك دون النساء ، وأخا ابن عمّك دون الرجال ، أثره على كل حميم ، وساعده على الاَمر العظيم ، لا يحبّكم إلاّ العظيم السعادة ، ولا يبغضكم إلاّ الردي الولادة ، وأنتم عترة الله الطيبون ، وخيرة الله المنتجبون على الاَخرة أدلتنا ، وباب الجنة لسالكنا .
[=Times New Roman][=Arabic Transparent]وأمّا منعك ما سألت فلا ذلك لي ؟! وأمّا فدك وما جعل لك أبوك ، فإنّ منعتكِ فأنا ظالم !
[=Times New Roman][=Arabic Transparent]وأمّا الميراث فقد تعلمين انّه صلّى الله عليه وآله قال : لا نورث ما أبقيناه صدقة ؟
[=Times New Roman][=Arabic Transparent]قالت عليها السلام : إنّ الله يقول عن نبي من أنبيائه : ( يرثُني ويرثُ من آلِ يعقوب ) (9) وقال : ( وورثَ سليمانُ داودَ ) (10)فهذان نبيّان ؟ وقد علمت أنّ النبوّة لا تُورَّث ، وإنّما يورث ما دونها ؟!
[=Times New Roman][=Arabic Transparent]فمالي أمنع ارث أبي ؟ أأنزل الله في الكتاب إلاّ فاطمة بنت محمد صلى الله عليه وآله، فتدلّني عليه !
[=Times New Roman][=Arabic Transparent]قفال : يا بنت رسول الله صلى الله عليه وآله أنت عينُ الحجّة ، ومنطق الرسالة ، لا يدَ لي بجوابك ولا أدفعك عن صوابك ! ..(11)
[=Times New Roman][=Arabic Transparent]وذكر ابن قتيبة خبر دخول الشيخين على فاطمة عليها السلام وذلك بعد تفاقم الاَمر، قال : فقال عمر لاَبي بكر : انطلق بنا إلى فاطمة عليها السلام فإنّا قد أغضبناها ، فانطلقا جميعاً ، فاستأذنا على فاطمة عليها السلام فلم تأذن لهما ، فأتيا عليّاً عليه السلام فكلّماه ، فأدخلهما عليها ، فلما قعدا عندها ، حوّلت وجهها إلى الحائط ! فسلّما عليها فلم ترد عليهما السلام.
[=Times New Roman][=Arabic Transparent]فتكلّم أبو بكر فقال : يا حبيبة رسول الله ، والله إنَّ قرابة رسول الله أحبّ إليَّ من قرابتي ، وإنّكِ لاَحبّ إليَّ من عائشة ابنتي ، ولوددت يوم مات أبوك أني مت ، ولا أبقى بعده ، أفتراني أعرفك وأعرف فضلك وشرفك وأمنعك حقّك وميراثك من رسول الله صلى الله عليه وآله ، إلاّ أنّي سمعت أباكِ رسول الله صلى الله عليه وآله يقول : لا نورث ، ما تركناه فهو صدقة .
[=Times New Roman][=Arabic Transparent]فقالت : أرايتكما إن حدّثتكما حديثاً عن رسول الله صلى الله عليه وآله تعرفانه وتفعلان به؟
[=Times New Roman][=Arabic Transparent]قالا : نعم .
[=Times New Roman][=Arabic Transparent]فقالت : نشدتكما الله ألم تسمعا رسول الله صلى الله عليه وآله يقول : رضا فاطمة من رضاي ، وسخط فاطمة من سخطي ، فمن أحب فاطمة ابنتي فقد أحبّني ، ومن أرض فاطمة فقد أرضاني ، ومن أسخط فاطمة فقد أسخطني .
[=Times New Roman][=Arabic Transparent]قالا : نعم ، سمعناه من رسول الله صلى الله عليه وآله .
[=Times New Roman][=Arabic Transparent]قالت : فإنّي أُشهد الله وملائكته أنّكما أسخطتماني ، وما أرضيتماني ، ولئن لقيت النبي صلى الله عليه وآله لاَشكونكما إليه .
[=Times New Roman][=Arabic Transparent]فقال أبو بكر : أنا عائذ بالله تعالى من سخطه وسخطك يا فاطمة ، ثمّ انتحب أبو بكر يبكي ، حتى كادت نفسه أن تزهق ، وهي تقول : والله ، لاَدعون الله عليك في كلّ صلاة أصليها .
[=Times New Roman][=Arabic Transparent]ثمّ خرج باكياً فاجتمع إليه الناس ، فقال لهم : يبيت كلّ رجل منكم معانقاً حليلته ، مسروراً بأهله ، وتركتموني وما أنا فيه ، لا حاجة لي في بيعتكم ، أقيلوني بيعتي...
[=Times New Roman][=Arabic Transparent]قال : فلم يبايع علي كرّم الله وجهه حتى ماتت فاطمة عليها السلام ، ولم تمكث بعد أبيها إلاّ خمساً وسبعين ليلة. (12)[=Arabic Transparent]____________ (1) راجع : زاد المسير لابن الجوزي : ج 5 ص 209 ، صحيح البخاري : ج 5 ص 114 ـ 115 ، البداية والنهاية لابن كثير : ج 5 ص 285 و 290 ، اللآلىء المصنوعة للسيوطي : ج 2 ص 442 ، الرياض النضرة للطبري : ج 1 ص 190 ـ 192 ، فتح الباري لابن حجر : ج 12 ص 6 ـ 7 عليه السلام .
(2) وممّن ذكر هذا الخبر أيضاً : السمهودي في وفاء الوفاء : ج 3 ص 995 ، السقيفة وفدك ، لاَبي بكر الجوهري : ص 105 (وقد روى الخبر عن أبي زيد عمر بن شبّه راوي الحديث) وعنه أيضاً شرح نهج البلاغة لابن أبي الحديد : ج 16 ص 217 ، كشف الغمّة للاَربلي : ج1 ص477.
(3) تاريخ المدينة المنورة لابن شبّه : ج 1 ص 196 ـ 200 ، وفاء الوفاء للسمهودي : ج 3 ص 999 ـ 1001 ، السقيفة وفدك لاَبي بكر الجوهري : ص 105 و 107 (وقد رواه أيضاً عن أبي زيد راوي الحديث) وعنه أيضاً شرح نهج البلاغة لابن أبي الحديد : ج 16 ص 219 ، فتوح البلدان للبلاذري : ص 44 ـ 45 .
(4) سورة مريم : الآية 5 .
(5) سورة النساء : الآية 11 .
(6) كشف الغمّة في معرفة الاَئمّة : ج 1 ص 478 .
(7) بحار الاَنوار : ج 28 ص 302 ـ 303 ح 48 وج 43 ص 198 ح 29 .
(8) تلخيص الشافي للطوسي : ج 3 ص 124 ـ 125 ، شرح نهج البلاغة لابن أبي الحديد : ج16 ص 274 .
(9) سورة مريم : الآية 5 .
(10) سورة النمل : الآية 16 .
(11) بلاغات النساء لابن طيفور : ص 18 ـ 19 ، أعلام النساء لكحالة : ج 4 ص 118 ـ 119 .
(12) الاِمامة والسياسة لابن قتيبة : ج 1 ص 20 ، أعلام النساء لكحالة : ج 4 ص 123 ـ 124، وقد ذكر نتفاً ومقاطع من هذه المناظرات التي جرت بين فاطمة الزهراء عليها السلام والخليفة كلٌ من : الذهبي في تاريخ الاِسلام : ج 3 ص 23 ـ 24 ، والحموي في معجم البلدان : ج 4 ص 239 (عند ذكره فدكاً) وكحالة في أعلام النساء : ج 4 ص 124 ، وابن أبي الحديد في شرح نهج البلاغة : ج 16 ص 214 ـ 220 وص 230 و 232.
[=Times New Roman][=Arabic Transparent]عن حمّاد بن عثمان ، عن أبي عبدالله عليه السلام قال: لما بويع أبو بكر واستقام له الاَمر على جميع المهاجرين والاَنصار بعث إلى فدك (1) من أخرج وكيل فاطمة عليها السلام بنت رسول الله صلى الله عليه وآله منها .[=Times New Roman][=Arabic Transparent]
[=Times New Roman][=Arabic Transparent]فجاءت فاطمة الزهراء عليها السلام إلى أبي بكر ثمّ قالت : لِمَ تمنعني ميراثي من أبي رسول الله صلى الله عليه وآله ، وأخرجت وكيلي من فدك ، وقد جعلها لي رسول الله صلى الله عليه وآله بأمر الله تعالى؟
[=Times New Roman][=Arabic Transparent]فقال : هاتي على ذلك بشهود ، فجاءت بأمّ أيمن (2) ، فقالت له أمّ أيمن : لا أشهد يا أبا بكر حتى احتج عليك بما قال رسول الله صلى الله عليه وآله ، أنشدك بالله ألست تعلم أن ّ رسول الله صلى الله عليه وآله قال : « أم أيمن امرأة من أهل الجنة » (3).
[=Times New Roman][=Arabic Transparent]فقال : بلى .[=Times New Roman][=Arabic Transparent]قالت : « فاشهد : أنّ الله عزّ وجلّ أوحى إلى رسول الله صلى الله عليه وآله : ( فآت ذا القربى حقّه ) (4) فجعل فدكاً لها طعمة بأمر الله (5).
[=Times New Roman][=Arabic Transparent]فجاء علي عليه السلام فشهد بمثل ذلك ، فكتب لها كتاباً ودفعه إليها ، فدخل عمر فقال : ما هذا الكتاب ؟ فقال : إنّ فاطمة عليها السلام ادعت في فدك ، وشهدت لها أم أيمن وعلي عليه السلام ، فكتبته لها ، فأخذ عمر الكتاب من فاطمة فتفل فيه ومزّقه (6) ، فخرجت فاطمة عليها السلام تبكي .
[=Times New Roman][=Arabic Transparent]فلما كان بعد ذلك جاء علي عليه السلام إلى أبي بكر وهو في المسجد وحوله المهاجرون والاَنصار فقال : يا أبا بكر لِمَ منعت فاطمة ميراثها من رسول الله صلى الله عليه وآله ؟ وقد ملكته في حياة رسول الله صلى الله عليه وآله .
[=Times New Roman][=Arabic Transparent]فقال أبو بكر : هذا فيء للمسلمين ، فإن أقامت شهوداً أنَّ رسول الله صلى الله عليه وآله جعله لها وإلا فلا حقّ لها فيه .
[=Times New Roman][=Arabic Transparent]فقال أمير المؤمنين عليه السلام : يا أبا بكر تحكم فينا بخلاف حكم الله في المسلمين .
[=Times New Roman][=Arabic Transparent]قال : لا .
[=Times New Roman][=Arabic Transparent]قال : فإن كان في يد المسلمين شيء يملكونه، ثم ادعيت أنا فيه من تسأل البينة ؟
[=Times New Roman][=Arabic Transparent]قال : إياك أسأل البينة .
[=Times New Roman][=Arabic Transparent]قال : فما بال فاطمة سألتها البينة على ما في يديها ؟ وقد ملكته في حياة رسول الله صلى الله عليه وآله وبعده ، ولم تسأل المسلمين بينة على ما ادعوها شهوداً ، كما سألتني على ما ادعيت عليهم ؟
[=Times New Roman][=Arabic Transparent]فسكت أبو بكر فقال عمر : يا علي دعنا من كلامك ، فإنا لا نقوى على حجتك ، فإن أتيت بشهود عدول ، وإلا فهو فيء للمسلمين ، لا حق لك ولا لفاطمة عليهما السلام فيه .
[=Times New Roman][=Arabic Transparent]فقال أمير المؤمنين عليه السلام : يا أبا بكر تقرأ كتاب الله ؟
[=Times New Roman][=Arabic Transparent]قال: نعم.
[=Times New Roman][=Arabic Transparent]قال: أخبرني عن قول الله عزّ وجلّ : ( إنّما يُريدُ اللهُ ليذهبَ عَنكُمْ الرِجسَ أهلَ البيت ويُطهّركُمْ تطهيراً ) (7) فيمن نزلت (8) ؟ فينا أم في غيرنا؟
[=Times New Roman][=Arabic Transparent]قال: بل فيكم.
[=Times New Roman][=Arabic Transparent]قال: فلو أنَّ شهوداً شهدوا على فاطمة عليها السلام بنت رسول الله صلى الله عليه وآله بفاحشة ما كنت صانعاً ؟
[=Times New Roman][=Arabic Transparent]قال: كنت أُقيم عليها الحد ، كما أُقيمه على نساء المسلمين.
[=Times New Roman][=Arabic Transparent]قال: إذن كنت عند الله من الكافرين.
[=Times New Roman][=Arabic Transparent]قال: ولِمَ ؟
[=Times New Roman][=Arabic Transparent]قال: لاَنّك كنت رددت شهادة الله لها بالطهارة ، وقبلت شهادة الناس عليها ، كما رددت حكم الله وحكم رسوله ، أن جعل لها فدكاً قد قبضته في حياته، ثم قبلت شهادة إعرابي بائل على عقبيه ، عليها ، وأخذت منها فدكاً، وزعمت أنّه فيء للمسلمين ، وقد قال رسول الله صلى الله عليه وآله : « البينة على المدّعي ، واليمين على المدّعى عليه » (9) فرددت قول رسول الله صلى الله عليه وآله : البينة على من ادعى ، واليمين على من ادعى عليه !
[=Times New Roman][=Arabic Transparent]قال : فدمدم الناس وأنكروا ، ونظر بعضهم إلى بعض ، وقالوا : صدق والله عليّ بن أبي طالب عليه السلام ! ورجع إلى منزله .
[=Times New Roman][=Arabic Transparent]قال : ثمّ دخلت فاطمة المسجد وطافت بقبر أبيها وهي تقول :
قد كان بعدك أنبــــاء وهنبثة ***لو كنت شاهدها لم تكثـر الخطب
إنّا فقدناك فقد الاَرض‌وابلهـــا ***واختلَّ قومك فاشهدهـم ولا تغب
قد كان جبريل بالآيات يؤنسنــا ***فغاب عنا فكلّ الخيــر محتجب
وكنت بدراً ونوراً يُستضــاء به*** عليك ينزل من ذي العـزَّة الكتب
تجهَّمتنا رجالٌ واستخف بنـــا***إذ غبت عنا فنحن اليوم‌نغـتصب
فسوف نبكيك ما عشنا وما بقيت ***منا العيون بتهمال لها سكب (10)
[=Arabic Transparent]____________(1) فدك : هي : قرية بالحجاز ، بينها وبين المدينة يومان ، وقيل ثلاثة ، أفاءها الله تعالى على رسوله صلى الله عليه وآله صلحاً ، فيها عين فوّارة ونخل ، وقد كانت ملكاً لرسول الله صلى الله عليه وآله خالصة ، لاَنها لم يوجب عليها بخيل ولا ركاب ، وقد أعطاها ابنته الزهراء عليها السلام فكانت بيدها في عهده صلى الله عليه وآله ، وروي إنّه صلى الله عليه وآله قال لفاطمة عليها السلام : قد كان لاَمّك خديجة على أبيك محمد صلى الله عليه وآله مهراً ، وأنّ أباك قد جعلها لك بذلك ، وانحلتكها تكون لك ولولدك بعدك ، وكتب كتاب النحلة عليّ عليه السلام في أديم ، وشهد عليه السلام على ذلك وأمّ أيمن ومولى لرسول الله صلى الله عليه وآله .
[=Times New Roman][=Arabic Transparent]وجاء في الاَخبار كما في رواية الشيخ عبدالله بن حمّاد الاَنصاري ـ أن واردها ـ أربعة وعشرون ألف دينار في كلّ سنة ، وفي رواية غيره سبعون ألف دينار ، وجاء في نهج البلاغة من كلام أمير المؤمنين عليه السلام في أمر فدك قال عليه السلام : بلى كانت في أيدينا فدك من كل ما أظلّته السماء فشحّت عليها نفوس قوم ، وسخت عنها نفوس قوم آخرين ، ونعم الحكم الله وما أصنع بفدك وغير فدك ، والنفس مظانّها في غدٍ جدث ، تنقطع في ظلمته آثارها وتغيب أخبارها .
[=Times New Roman][=Arabic Transparent]راجع : بحار الاَنوار : ج 17 ص 378 و ج 21 ص 23 وج 33 ص 474 ، سفينة البحار للقمّي : ج 2 ص 351 ، نهج البلاغة لاَمير المؤمنين عليه السلام ، تحقيق الدكتور صبحي الصالح : ص 417 كتاب رقم : 45 ، معجم البلدان للحموي : ج 4 ص 238 .
(2) أمّ أيمن هي : بركة بنت ثعلبة كنّيت بابنها أيمن بن عبيد ، مولاة النبي صلى الله عليه وآله وحاضنته ، ورثها رسول الله صلى الله عليه وآله من أمة ، ولما تزوّج خديجة عليها السلام أعتقها ، وهي من المهاجرات الاَوائل ، هاجرت الهجرتين إلى أرض الحبشة وإلى المدينة ، وقد شهدت حنيناً واُحداً وخيبر ، وكانت في اُحد تسقي الماء وتداوي الجرحى ، وكان رسول الله صلى الله عليه وآله يزورها وكان يقول لها : يا أمة ، وإذا نظر إليها قال : هذه بقية أهل بيتي ، وروي عنه صلى الله عليه وآله انّه قال : من أراد أن يتزوج امرأة من أهل الجنة فليتزوج أم أيمن ، فتزوجها زيد بن حارثة ـ بعد عبيد الحبشي ـ فولدت له اُسامة بن زيد ، وكانت أمّ أيمن على درجة كبيرة من الفضل والولاء لاَهل البيت صلى الله عليه وآله ، وذكر الشيخ المفيد عليه الرحمة في خبر فدك : انّ النبي صلى الله عليه وآله لما أعطى فدكاً لفاطمة عليها السلام قال لها ولعلي عليه السلام : يا أم أيمن اشهدي ويا علي اشهد ، ومن شدّة حب أمّ أيمن لفاطمة عليها السلام كما رواه في الخرائج انها لما توفيت فاطمة عليها السلام حلفت أم أيمن أن لا تكون بالمدينة إذ لا تطيق أن تنظر إلى مواضع كانت بها ، فخرجت إلى مكة الخ ، توفيت أم أيمن ـ رضي الله عنها ـ بعد النبي صلى الله عليه وآله بخمسة أشهر وقيل توفيت في خلافة عثمان .
[=Times New Roman][=Arabic Transparent]راجع : تهذيب التهذيب لابن حجر : ج 12 ص 459 ، أعلام النساء : ج 1 ص 127 ، سفينة البحار : ج 2 ص 736 ، الاختصاص للمفيد : ص 184 ، تنقيح المقال للمامقاني : ج 3 ص 70 فصل النساء .
(3) جاء في كنز العمال : ج 12 ص 146 ح 34416 ، من سرّه أن يتزوّج امرأة من أهل الجنة فليتزوج أم أيمن ، وح 34417 عنه صلى الله عليه وآله : أم أيمن أمي بعد أمي .
(4) سورة الروم : الآية 38 .
(5) روى السيوطي في الدر المنثور : ج 5 ص 273 في تفسير قوله تعالى : ( فآت ذا القربى حقّه ) قال : أخرج البزّاز ، وأبو يعلى وابن أبي حاتم ، وابن مردويه عن أبي سعيد الخدري رضي الله عنه قال : لما نزلت هذه الآية دعا رسول الله صلى الله عليه وآله فاطمة عليها السلام فأعطاها فدكاً .
[=Times New Roman][=Arabic Transparent]وأخرج نحوه عن ابن مردويه عن ابن عبّاس ـ رضي الله عنهما ـ قال : لما نزلت : ( فآت ذا القربى حقّه ) أقطع رسول الله صلى الله عليه وآله فاطمة فدكاً .
(6) إلى هنا ذكر الخبر الشيخ المفيد ـ عليه الرحمة ـ في الاختصاص : ص 183 ـ 185 ، شرح نهج البلاغة لابن أبي الحديد : ج 16 ص 274 و ص 235 .
(7) سورة الاَحزاب : الآية 33 .
(8) روى محب الدين الطبري في ذخائر العقبى ص 21 ، عن عمر بن أبي سلمة ربيب رسول الله صلى الله عليه وآله قال نزلت هذه الآية على رسول الله صلى الله عليه وآله ( إنّما يُريدُ اللهُ ليذهبَ عَنكُمْ الرِجسَ أهلَ البيت ويُطهّركُمْ تطهيراً ) في بيت أم سلمة رضي الله عنها فدعى النبي صلى الله عليه وآله فاطمة وحسناً وحسيناً فجللهم بكساء وعلي خلف ظهره ثم قال : « اللهم هؤلاء أهل بيتي فأذهب عنهم الرجس وطهّرهم تطهيراً » ، قالت أم سلمة : وأنا معهم يا رسول الله ؟ قال : « أنت على مكانك وأنت على خير » ، ومن المصادر التي ذكرت ذلك ، راجع: صحيح مسلم كتاب فضائل الصحابة ، ب فضائل أهل بيت النبي صلى الله عليه وآله: ج4 ص 1883 ح61، سنن الترمذي: ج5 ص 327 ح3205 ، المستدرك للحاكم: ج3 ص 133، شواهد التنزيل للحسكاني: ج2 ص18ـ 139 ح 638 ـ 774، أسباب النزول للواحدي: ص203، فرائد السمطين: ج2 ص9 ح356 ، وغيرها الكثير من المصادر المعتمدة عند الجمهور .
(9) كنز العمال : ج 6 ص 187 ح 187 ح 15282 و 15283 (كتاب الدعوى) ، سنن الترمذي : ج 3 ص 626 ح 1341 ، السنن الكبرى للبيهقي : ج 8 ص 279 ، وسائل الشيعة للحر العاملي : ج 18 ص 170 (ب3 من أبواب كيفية الحكم وأحكام الدعاوى).
(10) الاَحتجاج للطبرسي : ج 1 ص 90 ـ 93 ، علل الشرائع للصدوق : ج 1 ص 191 ، ب 151 ح 1 ، تفسير القمّي : ج 2 ص 155 ـ 157 .
بسم الله الرحمن الرحیم
والصلاة والسلام علی سید الأنبیاء والمرسلین وعلی آله وصحبه أجمعین
والسلام علیکم ورحمة الله وبرکاته
با عرض پوزش از مشاهدین محترم، به اینترنت دسترسی نداشتم برای همین تأخیر ایجاد شد.
قبل از شروع به ردیه زدن، قولی را از آیت الله سید کمال حیدری نقل میکنم!
ایشان در بررسی حدیثی، به معرفی دو منهج پرداختند: 1-منهج علمی 2-منهج دکان و بقالی!!
جالب است که آقای رضا بر منهج دوم حرکت میکنند، چون در ادامه باز هم نشان خواهم داد که هیچ آشنایی با منهج علمی ندارند (صرف نظر از اینکه رو به فحاشی آورده اند) و تنها میخواهند عقده هایشان را به رخ ما بکشند، والله المستعان!
فرموده اند: مثل اینکه بد جوری گیر کرده اید که پناه به یاوه گوی برده اید !!جواب سخنان آمده را بدهید و همانند بزرگانتان فرار نکنید
جواب: پیامبر صلی الله علیه وسلم میفرماید: اذا لم تستحی، فافعل ما شئت!
پس اگر حیا نبود، آدم هر چه که دلش خواست می گوید، انگار نه انگار ده ها نفر شاهد این تاپیک و البته شاهد به درخشش گذاشتن علم!! توسط آقای رضا بوده اند.
شما گیر کرده اید که از غصب فدک به گریه کردن فاطمه و پا پیچ خوردن زید و ناهار نخوردن عمرو فرار می کنید! عادت کرده اید همچو عصفور شاخه به شاخه بروید، وترک عادت موجب مرض است!
پس وقتی میگویم حاشیه نروید، من را به فرار متهم میکنید تا منهج بقالی شما آشکار نشود، که می شود، ولله الحمد.
اینکه گفته اید مانند بزرگانتان فرار می کنید، این هم یک فرار دیگر برای شما! فقط حاشیه رفتن و توهین کردن! من هم میتوانم بگویم که فلانی به چه مدت فراری است، ولی بحث ما در اینجا نیست!
فرمودید: شما نگران اینکه مطالب از چه سایتی آمده و یا از چه کسی است نباشید
جواب: نگران وقت خودم هستم که با فردی که نیم مثقال سواد ندارد باید بر علوم شرعی بحث کنم! نمیتوانم به سختی به اینترنت وصل شوم تا اینکه با کسی که تنها وجودش کپی پیست است حوار داشته باشم!
اگر بنا بر این باشد پاسخ کپی پیست های 20 متری را بدهم، خوب به همان سایت ها مراجعه میکنم با خود نویسنده حرف میزنم! نه اینکه با شما در اینجا وقتم را تلف کنم! اگر چیزی برای عرضه دارید در خدمت هستیم، اما اگر می خواهید عقده خود را با کپی پیست های 20 متری که وقت ما را بگیرد و از مسیر اصلی منحرف کند خالی کنید، بهتر است بروید با کارشناس های سایت در میان بگذارید. من از این وقت ها ندارم به پای شاخه به شاخه های شما بریزم!
در مورد روایاتی که باز چون سواد ندارید، از صد منبع آورده اید و تنها اسپم و اسپم کاری کرده اید: اینکه فاطمه پاره تن پیامبر است، به این معنی نیست که هر چه خواست اگر حق ایشان بود یا نبود به ایشان بدهند! (به قول محراب دقت کنید!!!)
بحث ما این است که آیا فدک نحله پیامبر بود یا نبود! اینکه فاطمه رضی الله عنها ناراحت شد یا نشد دیگر مسئلۀ دیگری است! پس عقده های مذهبی را بگذارید برای آنجا که روضه خوانان روضه میخوانند، همانجا اینها را بگویید، إن شاء الله همه گریه میکنند...
این هم نمونه ای از شاخه به شاخه پریدن های شما: {قضیه قرطاس و به شهادت رساندن بي بي مظلومه فاطمه زهرا (س) و بدعتها...}
آخر مگر بحث ما اکنون سر این مسائل است؟!! این کار شما به قول عرب این است که: الغریق یتشبث بکل الحشیش!!
در ضمن در باب مسئلۀ شهادت تاپیکی زدم که تأیید نشد. وگرنه همانگونه که روایات فدک را در اینجا بررسی کردم، در آنجا هم در مسئلۀ شهادت همینکار را انجام می دادم.
سپس فرمودید: اما در مورد اسناد خطبه فدکیه !
جواب: این مطالبی که رفتید و از اینجا برداشتید:
http://www.hawzah.net/fa/Article/View/15414/%D9%86%DA%AF%D8%A7%D9%87%DB%8C-%DA%AF%D8%B0%D8%B1%D8%A7-%D8%A8%D9%87-%D8%A7%D8%B3%D9%86%D8%A7%D8%AF-%D9%88-%D9%85%D9%86%D8%A7%D8%A8%D8%B9-%D9%85%DA%A9%D8%AA%D9%88%D8%A8-%D8%AE%D8%B7%D8%A8%D9%87-%D9%81%D8%AF%DA%A9
پاسخ این است که این اسناد همگی در کتب شیعه هستند!! در ضمن چون شما مطالعه ای ندارید و تنها کارتان کپی پیست است، در کپی پیست خود نکرده اید! (دقت کنید!!!)
شیخ صدوق، حلّی، ابن جریر طبری شیعی، طبرسی، سبط ابن جوزی، بحرانی و ... که شیعه هستند!
اما من پرسیدم آیا در کتب اهل سنت (خواهشاً دقت کنید!!!!) سند صحیحی دارد یا خیر؟! سوال در اینجاست! نمیخواهم الکی مطلب بیاورید، بلکه فقط و فقط یک سند صحیح بیاورید.
پس سبط ابن جوزی رافضی و ابن ابی الحدید متشیع به درد ما نمی خورد، از کتب اهل سنت پاسخ دهید، اگر هم نبود لازم نیست دیگر پیام های کپی پیستی شما فضای تاپیک را اشغال کند. با سپاس!
فرمودید: آيا كسى كه بزرگ زنان اهل بهشت است ادعاى بغير حق مى كند؟
جواب: بله. نزد ما فاطمه رضی الله عنها معصوم نبوده است، بنابراین اینکه از فدک بهره ای نداشته و آن را طلب کرده است، دال بر غصب نمی شود! چون مال او نبوده است! مانند اینکه من بیایم و بگویم خلیج فارس مال من است. هر وقت به من خلیج فارس را دادید، توقع داشته باشید فدک را به فاطمه رضی الله عنها می دادند! (دقت کنید!!!!)
در صفحۀ بعدی هم دو مناظره از فاطمه رضی الله عنها آورده اید!!!!
هر چند از کتب شیعه هستند و بی شک برای من اعتباری ندارند. والله المستعان
ـــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ
پاسخ به شبهات أخیرآقای رضا ثقلین:
فرمودید: عجب! پس برخی از علمای شما بدون داشتن دلیلی خاص نظر میدهند مینویسند فتوا میدهند و سخنانشان ارزش علمی ندارد؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟ ؟؟؟؟؟؟؟؟؟!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!! فقط چون خلاف جمهور است؟؟؟؟؟!!!
جواب: دوست عزیز؛ زمانی که کم کم که آذوقۀ کپی پیست ها تمام شد، رو به منهج بقالی آوردید!
وقتی سخنشان مستند به حجت قابلی نباشد، پس سخنشان رد است!
همانگونه که بین علمای شما در مسائلی اختلاف است، یعنی بعضی از علمای شما از خودشان حرف زده اند؟!
خبر دارید که شما در مورد بعضی راوی ها، بر خلاف رأی متقدمین رجال حرف می زنید؟! می دانید حتی در مورد نماز جمعه بعضی از علمای شما حکم به تحریم داده بودند؟!!! پس کمی با علوم شرعی آشنا شوید تا چنین سخنانی نزنید! اگر اینگونه باشد در میان شیعه هم افرادی بوده اند که مرسل را حجت می دانسته اند.
صرف نظر از اینکه شما دوغ را با خرما اشتباه گرفتید و اصلاً مسئلۀ مرسل ربطی به این قضیه نداشت و چیزی را گفتید که خودتان هم معنی اش را ندانستید!
فرمودید: اما درباب بحث صحابه بنده حاضرم تمام بنیاد های فکری و عقیدتی و فقهی اهل سنت را مستقیم و غیر مستقیم به وسیله قرآن کریم و صحیحین بخاری و مسلم در یک تاپیک عمومی یا در خصوصی بحث کرده و خطا و انحراف آن را ثابت کنم! ان شا الله (ادعایی ندارم چون خود را یک شاگرد کوچک مکتب اهل بیت میدانم قصدم نشان دادن این مطلب است که حتی با تمام دقت هایی که در بخاری و مسلم برای حذف اهل بیت و پنهان کردن معارف اهل بیت شده اما با همین چیزی هم که مانده میشود بنیاد های اهل سنت را متلاشی کرد)
جواب: نه لازم نکرده جناب کپی پیست خان! شاگرد نمی خواهم، همین تاپیک را به شیوۀ علمی (نه بقالی به قول سید کمال حیدری) به اتمام برسانید خیلی است!
شما فعلاً بنیاد خود را جمع کنید
شما با فقه خودتان آشنا نیستید، سر فقه اهل سنت بحث میکنید؟!
با علوم حدیث یک درصد آشنایی ندارید!
در ضمن هنوز «إن شاء الله» نوشتن را هم یاد ندارید!
فرمودید: اولا بنده از آن پستی که شما گفتید کپی پیست نکردم
جواب: این قول را با رفرنسش، از همان مقاله که اسم بردم کپی کردید! اینقدر در این سایت ها گشته ام که بدانم چه چیزی را از کجا برداشته اید!
فرمودید: ثانیا کپی پیست کردن حقیقت بسیار بهتر از نویسندگی باطل است
جواب: خیر کپی پیست کردن حقیقت مزعوم شما از نوشتن باطل هم بدتر است! چون جز شما، بقیه کپی پیست های شما را باطل می دانند!
اگر پاسخی نمی داشتید، میتوانستید صبر کنید استاد محرابتان که کارشناس رسمی این سایت است پاسخ دهد! چون من به سختی توانستم امروز متصل به اینترنت شوم و با چنین سخنانی رو به رو شدم!
فرمودید: ثالثا جناب مثل اینکه قرن 21 است و قرار نیست که ما عمرمان را صرف کنیم تا به همان نتیجه ای برسیم که دیگران در حال حاضر به آن رسیده و منتشر کرده اند شما در جواب دادن مشکل داری آن وقت به کپی پیست کردن میپردازی؟؟؟؟؟!!
جواب: اگر تمام دنیا مانند شما ها فکر می کردند، الان باید با سنگ چخماق آتش روشن می کردیم!!!
این که عین تقلید کورکورانه است که چون فلان سایت نوشته است، من دیگر تحقیق نمیکنم! سایتی که قول زید را قول ابن حجر هیتمی، و قول ابن سعد را قول ابن حجر عسقلانی نشان میدهد، نسأل الله العافیة ...
باز هم می گویم: نه تنها برای این تاپیک، بلکه برای تاپیک های دیگر هم سعی کنید اگر توانایی داشتید وارد شوید، وگرنه در قوانین اسک دین، من اجباری ندیدم که هر کسی که از جلوی تاپیک رد شد، پست گذاشتن برای او فرض عین است!
فرمودید: حالا بنده از شما میپرسم آیا همه مطالبی که شما مینویسید و از علمایتان نقل میکنید یا از علمای شیعه نقل میکنید کتاب هایشان را از ابتدا تا انتها تک تک خوانده اید؟
جواب: به خداوندی که نه پدر عیسی علیه السلام است و نه شریکی دارد و به نفس انسان از شاهرگ هم نزدیک تر است قسم، اکثر مطالب را خود قبلاً مطالعه کرده ام، و بقیه را هم با دنبال کردن آدرس هایی بوده است که شما داده اید خوانده ام!
من تحدی کردم که فقط ثابت کنید که از یک سایت چیزی را کپی پیست کرده باشم!
ــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ
در مورد عطیه:
فرمودید: اولا: ما یک نمونه آن را نقل کردیم که در مورد مختلف فیه روایتش را حسن ذکر کرده اند. خیلی از راویان نیز همانند عطیه هستند، پس استثناء او درست نیست.
جواب: خوب این نمونه اصلاً شبیه عطیه العوفی نبود! دقت کنید!!!
فرمودید: ثانیا: اگر البانی تضعیف کرده توثیق هم کرده است. یعنی آنجایی که به نفعش بوده توثیق و آنجایی که به ضررش بوده تضعیف کرده است.
جواب: تحدی کردم نشان دهید که تضعیف های البانی به ضررش بوده است، اما جوابی نداشتید!
شیخ البانی در سراسر کتاب هایش هر جا به نقد روایت پرداخته باشد، به ضعف عطیة العوفی تصریح کرده است، اما شما یک روایت را آوردید که شیخ البانی حرفی از راویان نزده بود و خود روایت را تصحیح کرده بود. فرق این دو را می دانید؟ والله نمی دانید!
چنانکه فرموده اند: «وتصحیح الحدیث لا یدل علی أن رجاله ثقات.» المقترح (ص/52)
ترجمه: وتصحیح حدیث دلالت بر آن نمی کند که رجال آن سند ثقه باشند!
و تحدی کردم یک جا بیاورید که شیخ البانی تصریح به ثقه بودن عطیه کرده باشد که نتوانستید، درحالیکه من موارد متعدد آوردم که شیخ البانی عطیه را ضعیف می داند!
پس کلاً بهتر نبود بی خیال شیخ البانی و این ادعا که او را ثقه می داند شوید؟! در پست بعدی این اعتراف را از شما می خواهم که دیگر توثیق البانی را ندارید.
فرمودید: ثالثا کجا در آن نقلی که آوردیم آمده بود اکثریت یا اقلیت؟؟؟؟
جواب: زیلعی رحمه الله فقیه بوده است، و این کتاب او نیز کتاب جرح و تعدیل نیست!
پس اکثریت را از کتب جرح و تعدیل می آوریم و نیازی به کتاب زیلعی حنفی رحمه الله در این حوزه نیست.
فرمودید: شما در ادامه برخی از توثیقات او را مورد بررسی قرار دادید خوب بفرمایید توثیق حاکم نیشابوری -بدر الدين عبد الله بدر -زيلعي و بغوي را چه میکنید؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟!!!!
جواب: حاکم نیشابوری حدیثی از او تصحیح کرده است، همانگونه که احادیث متروکین را در کتاب المستدرک تصحیح کرده است! به همین دلیل است که علما این کتاب را تحقیق کرده اند و احادیث صحیحش را از احادیث ضعیف و موضوعش جدا کرده اند.
بغوی هم که اصلاً محدث نیست!
جواب زیلعی را هم در پست قبلی دادم.
راستی تضعیفات که آوردم را دیدید؟! همان تضعیفات را خودتان با انصاف خودتان بخوانید بعد بگویید که بغوی!!!!! توثیق کرده است!
فرمودید: اولاخود شما تصریح کرده اید که جرح عطیه از دیدگاه هیثمی اجماعی نیست. خود شما فکر کنید که آیا تضعیف او مورد قبول هیثمی است؟
جواب: اجماع هیثمی؟!! یا اجماع علما؟!
بله 100% علما نگفته اند که او ضعیف است، حرف من که نفهمیدید این بود. تضعیف او برای عطیه قابل قبول است، به هزار و یک دلیل که یکی از آنها استناد سایت مبارک ولیعصر عج می باشد.
فرمودید: ثانیا: عبارت قد وثق؛ یعنی به تحقیق توثیق شده است. حرف قد برای تحقیق است یعنی محققا توثیق شده است. یعنی توثیقش قطعی است کجای عبارت دلالت بر تمریض می کند؟
جواب: وثق فعل مجهول است، و اینکه توثیق شده است، این یعنی توثیق هیثمی؟
قول هیثمی را در مواضع متعدد آوردم که خود او تصریح به ضعف عطیه کرده است! باز میگویم: الغریق یتشبث بکل الحشیش!
فرمودید: جالب است پس تا اینجا شما 4 نفر را قطعا پذیرفتید که توثیق کرده اند عطیه را عجلی-ابن سعد-طبری-ترمذی درباره 4 نفر دیگر هم سکوت کردید حاکم نیشابوری -بدر الدين عبد الله بدر -زيلعي و بغوي
جواب: چرا حرف تکراری می زنید! آخر در مورد ترمذی مگر توضیح ندادم؟! چرا عادت دارید تکرار مکررات کنید؟! توثیق این افراد که شما شمردید و 4 شد، در مقابل تضعیفاتی از علمای اصیل این فن هیچ ارزشی ندارد! زیرا حاکم و عجلی و ترمذی هر سه متساهل هستند!!! تو خود حدیث مفصل بخوان از این مجمل ...
فرمودید: تاکنون 8 نفر از محقیقن و علمای اهل سنت عطیه را توثیق کرده اند حالا اینکه شما میگویید این برای شما فلانی متساهل است و تصحیح ترمذی هم مورد اعتماد نیست و .. بهتر است که از همان اول قید همه علمای تان را بزنید که دیگر خیال شما و ما راحت شود و در یک کلام اعتراف کنید که اهل سنت هیچ چیزی ندارد و تو خالی است.دیگر نیاید هر روایتی که به نفع تان بود بگویید ترمذی تصحیح کرده است و فلانی... و جایی هم که بر ضرر بود که قضیه تساهل و ... را پیش بکشید.
جواب: آنهایی که پاسخ دادم را بی خیال شوید!! اکثر کسانی که آوردید یا از علمای این فن نبودند، و یا اینکه در آنجا تصریح به ثقه بودن نکرده بودند، اما در جایی دیگر صراحتاً عطیه را ضعیف دانسته بودند.
اینکه ترمذی رحمه الله متساهل بوده است، حرف علمی است، ولو کره الکافــــــــــــرون!!
راستی اینکه بعضی علمای شما مثلاً میگویند خوئی اشتباه کرد، یعنی اینکه شیعه حرفی ندارد و طبل تو خالی و پوسیده ای است؟!
باز هم منهج دکان ...
فرمودید: در صورت صحت نقل شما این اشکالی اساسی بر اهل سنت است که علمای آنها 2 گونه صحبت کرده در جایی شخصی را توثیق کرده و در جایی دیگر تضعیف میکنند!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!! این تناقض را چه خواهید کرد؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟ ؟؟!!!!!!!!!واقعا عجیب نیست؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟ ؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟ ؟؟!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!
جواب: چرا اینقدر دستپاچه شده اید؟!!
این تناقض نیست، بلکه ممکن است نظر ابن معین تغییر کرده باشد، همانگونه که بعضی علمای شما میگویند که معتقد به تحریف بوده اند، اما میگویید بعضی از نظر خود رجوع کرده اند!
اینها تناقض نیست، و قابل جمع بندی می باشد! به جای تعجب و دستپاچگی کمی: دقت کنید!!!!
فرمودید: بله چنان که بسیاری از تابعین شیعه بودند مشکل اصلی شما همین است! اگر کسی محب اهل بیت باشد یا شیعه باشد به سرعت به او اشکال وارد میکنند اما اگر دشمن اهل بیت باشد روایتش پذیرفته میشود مانند مغیره بن شعبه -مروان بن حکم و...
جواب: در تاپیک قبلی که با استاد شما «صدرا» بحث کردم، پیرامون مسئلۀ بدعت راوی به اندازۀ کافی توضیح دادم. بروید مطالعه کنید تا بدانید! اگر راوی شیعه یا رافضی سخنش در جهت بدعتش باشد، روایتش قبول نمی شود. همین مسئله را از کتب شما هم در آن تاپیک نشان دادم.
بعدش هم کمی روضه خواندید که قزوینی گفته است جرم اینها دوست داشتن علی بوده است و ...
چرا وسط داستان لیلی و مجنون از جنگ ایران و عراق حرف می زنید؟!
دلیل این هم که خوارج از روافض پذیرفته تر هستند، این است که آنها دروغگو را تکفیر میکردند! اما چنانکه مشهور است بسیاری از راویان دستۀ دوم دروغگو بوده اند و دروغ را وسیلۀ ترویج مذهبشان ساخته بودند.
فرمودید: چگونه کسی از بزرگان تابعین است اما ضعیف و رافضی و... است؟؟
جواب: چه ربطی داشت؟!!!
فرمودید: کتاب عقیده نوشته یا ننوشته سوال این است چگونه یک عالم سنی در یک کتاب مشهور مطلبی را نقل میکند که اساس بنیاد های فکری اهل سنت را در صورت اثبات متلاشی میکند؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟!!! دوم اینکه چرا چنین مطلبی که اینقدر مهم است را بدون سند نقل میکند؟؟؟؟؟؟!!! آیا شاید به این خاطر نیست که این قضیه چنان مشهور است و بوده که نیازی به سند نداشته و ندارد؟؟؟؟؟؟!!!! سوم مگر اعتقاد به وجود و اعمال و ... صحابه که نقل شده غیر از حدیث و تاریخ است؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟!!!!
جواب:
اولاً این حرف شما واقعاً بچه گانه است! مگر در کتابش تصریح کرده است که تنها مطالب صحیح می آورد؟!
ثانیاً مگر هر مطلبی که سند ندارد، حمل بر مشهور بودن می شود و نیاز به سند ندارد؟! دین خود را اینگونه شما می گیرید؟! صد ها روایت بر ضد تشیع در کتب شما موجود است، آیا این حرف را من بزنم، از من می پذیرید؟!
ثالثاً چه ربطی به ضعیف بودن عطیه داشت؟!
فرمودید: نشد چرا ترجمه کامل را انجام ندادید؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟ ؟؟؟؟؟؟؟!!!!!!!!!!!!! بعد تهمت به دیگران میزنید؟؟؟؟؟؟؟!!! خیانت کار عالمانی هستند که اعمال نادرست عده ای را ماست مالی کرده و میکنند!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!! یکبار دیگر مطلب را نقل میکنم تا شاید وجدان شما و نظر دوستان بیشتر جلب شود...
جواب: الحمدلله خیانت شما که هیچ، خیانت سایت آقای قزوینی را آشکار کردیم که سخن زید را طوری آورده بودید که بقیه فکر کنند ابن حجر چنین گفته است!! اما امان از تعصب و بی حیایی که به جای عذر خواهی آمده اید طلبکار هم شده اید!
ترجمه قسمت آخر را انجام دادم، چون مربوط به خیانت شما و استادان شما بود!
بالاخره همه فهمیدند که چه شد، و این با گذاشتن 20 علامت سوال و 10 علامت تعجب ماست مالی نخواهد شد!
جواب دوم: روایت سند نداشت (سند بیاورید!!)، پس من هم تنها سخن زید را ترجمه کردم تا نشان دهم آقای قزوینی دروغ گفته اند و این سخن زید است، نه ابن حجر!! اینکه زید روایت را قبول داشته است یا نداشته است موضوع بحث ما نیست (سند!)، و همچنین این حرف او دلالت بر این نمی کند که روایت (اصلاً روایت کجاست؟! یک عده مانند آقای قزوینی به او چنین گفته اند! روایت را از کجا آوردید؟!) را قبول داشته است! بلکه گفته است که ابوبکر در آن زمان قضاوتش صحیح بوده است.
در پست بعدی احیاناً اگر جوابی بود (علمی، نه بقالی) میخواهم که ابتدا جواب دو دروغ سایت ولیعصر را بدهید:
1- اینکه حرف ابن سعد را حرف ابن حجر عسقلانی جا زده بودند.
2- اینکه حرف زید را حرف ابن حجر هیتمی جا زده بودند!
کمی به شما آسان گرفتم به قول فارس «پر رو شدید»
اول از همه جواب این دو دروغ را می خواهم، پس تا جواب این دو را ندهید، پاسخ به چیز دیگری نخواهم داد، تا یاد بگیرید که وقتی تدلیس سایت ولیعصر را رو میکنند به جای عذر خواهی کردن طلبکار نشوید، والحمدلله ربّ العالمین
با سلام
قبل از شروع سخنی بگوییم که عامل تمامی جنایات در مورد غصب فدک مشخص باشد
و دلیل پر پر زدن امثال جناب کرد مشخص باشد
[=IRMitra]امام معتزلى مىگويد؛ از يكى از اساتيد عالى مقام مدرسه غربى بغداد به نام على بن فارقى پرسيدم:
[=IRMitra]اكانت فاطمة صادقة؟ قال: نعم، قلت: فلم لم يدفع اليها أبوبكر فدك و هى عنده صادقة؟ فتبسم، ثم قال: لو اعطاها اليوم فدك لمجرد دعواها لجائت اليه غدا و ادعت لزوجها الخلافة، و زحزحته عن مقامه...
[=IRMitra]آيا فاطمه عليهاالسلام كه نسبت به فدك ادعا داشت راستگو بود؟
[=IRMitra]استاد بغداد: بلى.
[=IRMitra]امام معتزلى: پس چرا ابوبكر فدك را به وى نداد، در حالى كه مىدانست فاطمه عليهاالسلام راست مىگويد؟!
[=IRMitra]استاد بغداد ضمن تبسم گفت: «اگر در آن روز ابوبكر فاطمه عليهاالسلام را به مجرد ادعايش تأييد كرده و فدك را به او مىداد، روز ديگر مىآمد و مىگفت: خلافت مال شوهرم است و بدين طريق ابوبكر را از مقامش معزول مىداشت...»
[=IRMitra]امام معتزلى پس از نقل نظر استاد آنگاه خودش چنين مىگويد: «و هذا كلام صحيح»و اين گفتار حقيقت دارد. (1)
[=IRMitra]در اينجا معلوم مىشود كه تصرف فدك و مبارزه غير منطقى با فاطمه و اميرالمؤمنين عليهماالسلام به چه منظورى بوده است؟!
[=IRMitra]1_شرح ابن ابىالحديد، ج 16، ص 284.
اولا جناب کرد این آیه قرآن است خوب هضمش کن
(وَ ما كانَ لِمُؤْمِنٍ وَ لا مُؤْمِنَةٍ إِذا قَضَى اللَّهُ وَ رَسُولُهُ أَمْراً أَنْ يَكُونَ لَهُمُ الْخِيَرَةُ مِنْ أَمْرِهِم)
هيچ مرد و زن با ايمانى حق ندارد هنگامى كه خدا و پيامبرش امرى را لازم بدانند اختيارى از خود (در برابر فرمان خدا) داشته باشد.
سوره احزاب(33)، آیه 36
دوما فرار نکن و جواب بده که مفسرین در مورد این آیه چه گفته اند !!؟وَ آتِ ذَا الْقُرْبى حَقَّه
فرار میکنید و خوب هم فراری هستید چون سخنی ندارید
ذکر کردیم این ایه وَ آتِ ذَا الْقُرْبى حَقَّه (سوره اسراء، آیه 26) در مورد چه کسی نازل شد که جواب ندادید و فراری شدید
ذکر کردیم علمای اهل سنت ذکر کرده اند که بعد از نزول این ایه پیامبر ص فرمود
دعا النبی صلى الله عليه و سلم فاطمه أعطاها فدک؛
رسول گرامی، زهرای مرضیه را خواست و فدک را به آن بزرگوار بخشید.
أبو يعلى الموصلي - مسند أبي يعلى - ومن مسند أبي سعيد الخدري
1037 - قرأت على الحسين بن يزيد الطحان هذا الحديث فقال : هو ما قرأت على سعيد بن خثيم ، عن فضيل ، عن عطية ، عن أبي سعيد ، قال :لما نزلت هذه الآية : وآت ذا القربى حقه ، دعا النبي (ص) فاطمة وأعطاها فدك. إبن حجر - المطالب العالية - كتاب التفسير
المتقي الهندي - كنز العمال - الجزء : ( 3 ) - رقم الصفحة : ( 767 )
8696 - عن أبي سعيد ، قال : لما نزلت : وآت ذا القربى حقه ، قال النبي (ص) : يا فاطمة لك فدك.
البيهقي - السنن الكبرى - كتاب قسم الفيئ والغنيمة
11940 - أخبرنا : أبو علي الروذباري ، أنا : محمد بن بكر ، ثنا : أبو داود ، ثنا : عبد الله بن الجراح ، ثنا : جرير ، عن المغيرة قال : جمع عمر بن عبد العزيز بني مروان حين إستخلف فقال : أن رسول الله (ص) كانت له فدك ، وكان ينفق منها ويعود منها على صغير بني هاشم ، ويزوج فيه أيمهم وإن فاطمة (ر) سألته أن يجعلها لها ، فأبى ، فكانت كذلك في حياة رسول الله (ص) حتى مضى لسبيله ، فلما ولي أبوبكر (ر) عمل فيها بما عمل النبي (ص) في حياته ، حتى مضى لسبيله ، فلما ولي عمر (ر) عمل فيها بمثل ما عملا حتى مضى لسبيله ، ثم أقطعها مروان ، ثم صارت لعمر بن عبد العزيز ، قال عمر بن عبد العزيز : فرأيت إمرأ منعه رسول الله (ص) فاطمة ليس لي بحق ، وأنا أشهدكم أني قد رددتها على ما كانت ، يعني على عهد رسول الله (ص) قال الشيخ : إنما أقطع مروان فدكا في أيام عثمان بن عفان (ر) ، وكأنه تأول في ذلك ما روي ، عن رسول الله (ص) : إذا أطعم الله نبياً طعمة فهي للذي يقوم من بعده ، وكان مستغنيا عنها بماله فجعلها لأقربائه ، ووصل بها رحمهم ، وكذلك تأويله عند كثير من أهل العلم. وذهب آخرون إلى أن المراد بذلك التولية وقطع جريان الإرث فيه ، ثم تصرف في مصالح المسلمين ، كما كان أبوبكر وعمر (ر) يفعلأن ، وكما رآه عمر بن عبد العزيز حين رد الأمر في فدك إلى ما كان. وإحتج من ذهب إلى هذا بما روينا في حديث الزهري ، وأما خيبر وفدك فأمسكهما عمر بن الخطاب (ر) وقال : هما صدقة رسول الله (ص) ، كانت لحقوقه التي تعروه ونوائبه ، وأمرهما إلى ولي الأمر ، فهما على ذلك إلى الأن.
السيوطي - الدر المنثور - الجزء : ( 4 ) - رقم الصفحة : ( 177 )
- وأخرج البزار وأبو يعلي وأبن أبى حاتم وأبن مردويه ، عن أبى سعيد الخدرى (ر) قال : لما نزلت هذه الآية : وآت ذا القربى حقه دعا رسول الله (ص) فاطمة فأعطاها فدك.
- وأخرج إبن مردويه ، عن إبن عباس (ر) قال : لما نزلت : وآت ذا القربى حقه أقطع رسول الله (ص) فاطمة فدكا.
پست ۴۹ کل روایات در کتب اهل سنت!!
+++++++++++++++++++++++++++++++++++++
ذکر کردیم که به کتب صحیح خود نگاه کنید و ببینید این احادیث را که فراری شدید و جوابی ندادید
صحيح البخارى - فرض الخمس - باب - رقم الحديث : ( 2862 )
- حدثنا : عبد العزيز بن عبد الله ، حدثنا : إبراهيم بن سعد ، عن صالح ، عن إبن شهاب قال : أخبرني : عروة بن الزبير أن عائشة أم المؤمنين (ر) أخبرته : أن فاطمة (ع) إبنة رسول الله (ص) سألت أبابكر الصديق بعد وفاة رسول الله (ص) أن يقسم لها ميراثها مما ترك رسول الله (ص) مما أفاء الله عليه ، فقال لها أبوبكر : أن رسول الله (ص) قال : لا نورث ما تركنا صدقة فغضبت فاطمة بنت رسول الله (ص) فهجرت أبابكر فلم تزل مهاجرته حتى توفيت ، وعاشت بعد رسول الله (ص) ستة أشهر قالت : وكانت فاطمة تسأل أبابكر نصيبها مما ترك رسول الله (ص) من خيبر وفدك وصدقته بالمدينة فأبى أبوبكر عليها ذلك وقال : لست تاركاً شيئاً كان رسول الله (ص) يعمل به إلاّّ عملت به فإني أخشى إن تركت شيئاً من أمره أن أزيغ فأما صدقته بالمدينة فدفعها عمر إلى علي وعباس ، وأما خيبر وفدك فأمسكها عمر ، وقال : هما صدقة رسول الله (ص) كانتا لحقوقه التي تعروه ونوائبه وأمرهما إلى من ولي الأمر قال : فهما على ذلك إلى اليوم قال أبو عبد الله اعتراك افتعلت من عروته فأصبته ومنه يعروه وإعتراني.
[ النص طويل لذا إستقطع منه موضع الشاهد ]
- حدثنا : يحيى بن بكير ، حدثنا : الليث ، عن عقيل ، عن إبن شهاب ، عن عروة ، عن عائشة : أن فاطمة (ع) بنت النبي (ص) أرسلت إلى أبي بكر تسأله ميراثها من رسول الله (ص) مما أفاء الله عليه بالمدينة وفدك وما بقي من خمس خيبر ، فقال أبوبكر : أن رسول الله (ص) قال : لا نورث ما تركنا صدقة إنما يأكل آل محمد (ص) في هذا المال ، وإني والله لا أغير شيئاً من صدقة رسول الله (ص) ، عن حالها التي كان عليها في عهد رسول الله (ص) ولأعملن فيها بما عمل به رسول الله (ص) ، فأبى أبوبكر : إن يدفع إلى فاطمة منها شيئاً فوجدت فاطمة على أبي بكر في ذلك فهجرته فلم تكلمه حتى توفيت .........
- حدثنا : عبد الله بن محمد ، حدثنا : هشام ، أخبرنا : معمر ، عن الزهري ، عن عروة ، عن عائشة : أن فاطمة والعباس (ع) أتيا أبابكر يلتمسان ميراثهما من رسول الله (ص) وهما حينئذ يطلبان أرضيهما من فدك وسهمهما من خيبر ، فقال لهما أبوبكر : سمعت رسول الله (ص) يقول : لا نورث ما تركنا صدقة إنما يأكل آل محمد من هذا المال ، قال أبوبكر : والله لا أدع أمراً رأيت رسول الله (ص) يصنعه فيه إلاّّ صنعته قال :فهجرته فاطمة فلم تكلمه حتى ماتت ، حدثنا : إسماعيل بن أبان ، أخبرنا : إبن المبارك ، عن يونس ، عن الزهري ، عن عروة ، عن عائشة : أن النبي (ص) قال : لا نورث ما تركنا صدقة.
[ النص طويل لذا إستقطع منه موضع الشاهد ]
- حدثني : محمد بن رافع ، أخبرنا : حجين ، حدثنا : ليث ، عن عقيل ، عن إبن شهاب ، عن عروة بن الزبير ، عن عائشة : أنها أخبرته : أن فاطمة بنت رسول الله (ص) أرسلت إلى أبي بكر الصديق تسأله ميراثها من رسول الله (ص) مما أفاء الله عليه بالمدينة وفدك وما بقي من خمس خيبر ، فقال أبوبكر : أن رسول الله (ص) قال : لا نورث ما تركنا صدقة إنما يأكل آل محمد (ص) في هذا المال ، وإني والله لا أغير شيئاً من صدقة رسول الله (ص) ، عن حالها التي كانت عليها في عهد رسول الله (ص) ولأعملن فيها بما عمل به رسول الله (ص) ، فأبى أبوبكر : إن يدفع إلى فاطمة شيئاً فوجدت فاطمة على أبي بكر في ذلك قال : فهجرته فلم تكلمه حتى توفيت ........ در پست ۵۰ احادیث آمده در کتب شما
++++++++++++++++++++++++++++++++++
ذکر کردیم نظرتان در مورد این روایت چیست که باز فراری شدید و جواب ندادید
ان زیدا ابنی یرثنی و ارثه
زید ، پسر من است و از من ارث میبرد و من از او ارث میبرم.
[=Times New Roman]
قرآن کلام الله است که بواسطه وحی بر رسول الله صلی الله علیه و آله نازل و به مردم ابلاغ میگردد .
وقتی در قرآن کریم سخن از ارث گذاشتن به صورت عام آمده لاجرم میتوان بیان داشت که اعتقاد نبی اکرم صلی الله علیه و آله نیز در باب مشروعیت ارث گذاشتن پیامبران برای خانواده خودشان میباشد .
پس با این وجود دیگر نیازی به حدیثی جداگانه نیست بلکه قرآن ، فصل الخطاب میباشد.
ولی با وجود این همه ادله متقن باز هم با سیری در تاریخ و کتب اهل تسنن به برخی روایات برخورد میکنیم که متن آنها پاسخ سوال شما میباشد .
در کتب اهل تسنن از قول نبی گرامی اسلام حضرت محمد صلی الله علیه و آله آمده است :
زید ، پسر من است و از من ارث میبرد و من از او ارث میبرم.
مصادر زیادی به این سخن نبی اکرم اشاره کرده اند که صرفاً به آدرس و متن آنها اشاره میکنیم .
( وما جعل أدعياءكم أبناءكم ) أهل التفسير على أن هذا نزل في زيد بن حارثة وفي الحديث أن خديجة رضي الله عنها وهبته لرسول الله صلي الله عليه وسلم فجاء أبوه حارثة إلى رسول الله صلي الله عليه وسلم فقال خذ مني فداه فقال له أنا أخيره فإن أراد أن يقيم عندي أقام وإن اختارك فخذه فاختار المقام فأعتقه النبي صلي الله عليه وسلم وقال هو ابني يرثني وأرثه ثم أنزل الله جل وعز وما جعل أدعياءكم أبناءكم أي ادعوهم لآبائهم قال ابن عمر ما كنا ندعوه إلا زيد بن محمد.
إعراب القرآن ، ج 3 ص 302 ، اسم المؤلف: أبو جعفر أحمد بن محمد بن إسماعيل النحاس الوفاة: 338 ، دار النشر : عالم الكتب - بيروت - 1409هـ- 1988م ، الطبعة : الثالثة ، تحقيق : د.زهير غازي زاهد
گفتید سخن قرآن بالا تر از سخن فاطمه س است !!ذکر کردیم بله همانطور که شما از قرآن و فهم آن به سقیفه رسیدید و قضیه قرطاس و شهادت فاطمه س !!
ذکر کردیم دلیل غضب فاطمه س نسبت به شیخن چه بود؟که فراری شدید و پرت و پلا گفتید
قابل توجه جناب کرد که درک از قرآن دارند ؟؟:Narahat az:
جواب بده و ثابت کن بین این ایه قرآن و روایات چه چیزی حاصل میشود
(إِنَّ الَّذينَ يُؤْذُونَ اللَّهَ وَ رَسُولَهُ لَعَنَهُمُ اللَّهُ فِي الدُّنْيا وَ الْآخِرَة)
همانا کسانی که خدا و رسولش را بیازارد، خداوند در دنیا و آخرت او را مورد لعن خود قرا داده است.
سوره احزاب (33): آیه 57
«فَاطِمَةُ بَضْعَةٌ مِنِّي، فَمَنْ أَغْضَبَهَا أَغْضَبَنِي»
فاطمه پاره تن من است، هر کس او را خشمگین سازد، مرا خشمگین نموده است.
الجامع الصحيح المختصر، اسم المؤلف: محمد بن إسماعيل أبو عبدالله البخاري الجعفي، دار النشر: دار ابن كثير، اليمامة - بيروت - 1407 - 1987، الطبعة: الثالثة، تحقيق: د. مصطفى ديب البغا؛ ج3، ص 1361، ح 3510
[=Times New Roman]غضب الزهراء (ع) على الشيخين
[=Times New Roman]صحيح البخاري - المزارعة - المزارعة بالشطر ونحوه - رقم الحديث : ( 2160 )
[=Times New Roman]- حدثنا : إبراهيم بن المنذر ، حدثنا : أنس بن عياض ، عن عبيد الله ، عن نافع أن عبد الله بن عمر (ر) أخبره : أن النبي (ص) عامل خيبر بشطر ما يخرج منها من ثمر أو زرع فكان يعطي أزواجه مائة وسق ثمانون وسق تمر وعشرون وسق شعير فقسم عمر خيبر فخير أزواج النبي (ص) أن يقطع لهن من الماء والأرض أو يمضي لهن فمنهن من إختار الأرض ومنهن من إختار الوسق وكانت عائشة إختارت الأرض.
[=Times New Roman]شرح وتوضيح : فتح الباري بشرح صحيح البخاري.
[=Times New Roman]قوله : وقسم عمر أي خيبر ، صرح بذلك أحمد في روايته ، عن إبن نمير ، عن عبيد الله بن عمر.........
[=Times New Roman]صحيح البخاري - المغازي - حديث بني النظير - رقم الحديث : ( 3730 )
[=Times New Roman]- حدثنا : إبراهيم بن موسى ، أخبرنا : هشام ، أخبرنا : معمر ، عن الزهري ، عن عروة ، عن عائشة : أن فاطمة (ع) والعباس أتيا أبابكر يلتمسان ميراثهما أرضه من فدك وسهمه من خيبر ، فقال أبوبكر : سمعت النبي (ص) يقول : لا نورث ما تركنا صدقة إنما يأكل آل محمد في هذا المال والله لقرابة رسول الله (ص) أحب إلي أن أصل من قرابتي.
[=Times New Roman]
[=Times New Roman]صحيح البخاري - المغازي - غزوة خيبر - رقم الحديث : ( 3913 )
[ النص طويل لذا إستقطع منه موضع الشاهد ]
[=Times New Roman]- حدثنا : يحيى بن بكير ، حدثنا : الليث ، عن عقيل ، عن إبن شهاب ، عن عروة ، عن عائشة : أن فاطمة (ع) بنت النبي (ص) أرسلت إلى أبي بكر تسأله ميراثها من رسول الله (ص) مما أفاء الله عليه بالمدينة وفدك وما بقي من خمس خيبر ، فقال أبوبكر : أن رسول الله (ص) قال : لا نورث ما تركنا صدقة إنما يأكل آل محمد (ص) في هذا المال وإني والله لا أغير شيئاً من صدقة رسول الله (ص) ، عن حالها التي كان عليها في عهد رسول الله (ص) ولأعملن فيها بما عمل به رسول الله (ص) فأبى أبوبكر : إن يدفع إلى فاطمة منها شيئاً فوجدت فاطمة على أبي بكر في ذلك فهجرته فلم تكلمه حتى توفيت ، وعاشت بعد النبي (ص) ستة أشهر ، فلما توفيت دفنها زوجها علي ليلاً ولم يؤذن بها أبابكر وصلى عليها........
صحيح مسلم - الجهاد والسير - حكم الفيء - رقم الحديث : ( 3302 )
[ النص طويل لذا إستقطع منه موضع الشاهد ]
- وحدثني : عبد الله بن محمد بن أسماء الضبعي ، حدثنا : جويرية ، عن مالك ، عن الزهري أن مالك بن أوس حدثه قال : ..... قال : فلما توفي رسول الله (ص) قال أبوبكر : أنا ولي رسول الله (ص) فجئتما تطلب ميراثك من إبن أخيك ويطلب هذا ميراث إمرأته من أبيها ، فقال أبوبكر : قال رسول الله (ص) : ما نورث ما تركناه صدقة فرأيتماه كاذباً آثما غادراخائنا والله يعلم إنه لصادق بار راشد تابع للحق ، ثم توفي أبوبكر وأنا ولي رسول الله (ص) وولي أبي بكر فرأيتماني كاذباً آثما غادرا خائنا والله يعلم إني لصادق بار راشد تابع للحق فوليتها ثم جئتني أنت وهذا وأنتما جميع وأمركما واحد فقلتما : إدفعها إلينا فقلت : إن شئتم دفعتها إليكما على أن عليكما عهد الله أن تعملا فيها بالذي كان يعمل رسول الله (ص) فأخذتماها بذلك قال : أكذلك قالا : نعم ، قال : ثم جئتماني لأقضي بينكما ولا والله لا أقضي بينكما بغير ذلك حتى تقوم الساعة فإن عجزتما عنها فرداها إلي ..........
در پست ۵۱ احادیث آمده در کتب شما
سنگ بزرگ نشانه نزدن است در مورد شهادت فاطمه س تاپیک وجود دارد آنجا پی گیری کنید تا باز رسوا شوید
دلیل اینکه اینجا تاپیک تکراری میزنید را جوری بیان نکنید که حق با شماست
جناب فراری دروغگو هم که هستید این کلام شما !!:Nishkhand:
مگر قرار بود در کتاب شماها باشد !این همه احادیث صحیح از کتب شما آورده ایم ایمان نمیآوردید جناب کرد
میخواهید دست کاریهای شما را در حذف کردن حقایق در صحیح بخاری و مسلم نشانتان دهم ؟
یعنی میفرمایید فاطمه س که در مقام و منزلت او شکی نیست دچار انحراف شده و طلب حقی را کرده که نتنها مال او نبوده بلکه به دروغ هم شهادت داده و هچنین امیر المومنین ع شهادت دروغ داده است ؟
شما وجود داشته باشید و ثابت کنید در تاریخ فقط یکجا فاطمه س و علی ع منحرف شده اند و یا دروغ گفته اند
البته از شما انتظاری بیش از این نیست !!!
شما برای کتمان ظلمها و ستمها در حق اهل بیت ع حاضرید دست به هر کاری بزنید جناب کرد
شما پیامبر ص خدا هم معصوم نمیدانید بخاطر جنایات خلفا !!چقدر جالب است !؟
از تحریف قرآن گرفته تا ندید احادیث
مرحوم کراجکی در کتاب « کنز الفوائد » چنین نقل میکند :ومما حدثنا به الشيخ الفقيه أبو الحسن بن شاذان رحمه الله قال حدثني أبي رضي الله عنه قال حدثنا ابن الوليد محمد بن الحسن قال حدثنا الصفار محمد بن الحسين قال حدثنا محمد بن زياد عن مفضل بن عمر عن يونس بن یعقوب رضي الله عنه قال سمعت الصادق جعفر بن محمد عليهما السلام يقول .... يا يونس قال جدي رسول الله صلى الله عليه وآله ملعون ملعون من يظلم بعدي فاطمة ابنتي ويغصبها حقها ويقتلها ثم قال يا فاطمة البشرى فلك عند الله مقام محمود تشفعين فيه لمحبيك و شيعتك فتشفعين يا فاطمة لو أن كل نبي بعثه الله وكل ملك قربه شفعوا في كل مبغض لك غاصب لك ما أخرجه الله من النار ابدا امام صادق علیه السلام می فرمایند : ای یونس ! جد من – رسول الله صلی الله علیه وآله وسلم – فرمودند : ملعون است ملعون است هر کس که بعد از من به دخترم فاطمه سلام الله علیها ظلم نماید و حق او را غصب کرده و وی را به قتل رساند .سپس – رسول الله صلی الله علیه وآله - فرمودند : ای فاطمه ! بشارت بر تو باد که برای تو در نزد خداوند متعال مقام محمود است ( که در این مقام ) برای محبین و شیعیانت شفاعت می کنی .ای فاطمه ! اگر همه انبیائی که خداوند متعال مبعوث نمود و همه ملائکه مقرب الهی در مورد دشمن تو شفاعت کنند ، خداوند متعال هرگز او را آتش جهنم بیرون نمی آورد. كنز الفوائد ، ج 1 ص 150 ، تأليف: ابي الفتح الشيخ محمد بن علي بن عثمان الكراجكي الطرابلسي ( المتوفی : 449 هجری )، حققه وعلق عليه: الشيخ عبد الله نعمه ، الناشر: دار الاضواء - بيروت لبنان ، الطبعة: الاولى 1985 هجری
دوستان دقت کنند به آیات قران چون خیانت کاران امروزی برای توجیه خیانتها و ظلمها در حق اهل بیت ع به بیراه رفتند
و با بی دقتی در آیات و روایات صحیح باز هم سیبیل خود را با سخنان کاذب چرب میکنند
خدا وند در قرآن میفرماید
مَا ضَلَّ صَاحِبُكمُْ وَ مَا غَوَى*وَ مَا يَنطِقُ عَنِ الهَْوَى*إِنْ هُوَ إِلَّا وَحْىٌ يُوحَى*عَلَّمَهُ شَدِيدُ الْقُوَى
هرگز دوست شما محمّد «ص»منحرف نشده و مقصد را گم نكرده است، و هرگز از روى هواى نفس سخن نمىگويد!آنچه مىگويد چيزى جز وحى كه بر او نازل شده نيست!آن كس كه قدرت عظيمى دارد [جبرئيل امين] او را تعليم داده است
آيا دروغ ،سخن گفتن از روي هوي وهوس است يا نه ؟ در حالي كه خداوند مي فرمايد كلام او همه وحي الهي است.
دروغ گفتن و سخن نابجا ازساحت مقدس پیامبر اکرم (ص) بدور است !دروغ گفتن معصیت بزرگیست !
پیامبران با ارتکاب معصیت مستحق عذاب، لعن و سرزنش می گردند. «إنّی أَخافُ إِنْ عَصَیتُ رَبِّی عَذَابَ یوْم عَظِیم: من اگر پروردگارم را نافرمانی کنم از عذاب روز قیامت می ترسم.»وَمَا كَانَ لِنَبِيٍّ أَن يَغُلَّ وَمَن يَغْلُلْ يَأْتِ بِمَا غَلَّ يَوْمَ الْقِيَامَةِ ثُمَّ تُوَفَّى كُلُّ نَفْسٍ مَّا كَسَبَتْ وَهُمْ لاَ يُظْلَمُونَ و هيچ پيامبرى را نرسد كه خيانت كند و هر كه خيانت كند با آن خيانتى كه كرده روز رستاخيز بيايد و آنگاه به هر كسى [پاداش] آنچه كرده تمام داده شود و بر آنان ستم نرود.
و خداوند میفرماید !
«وَ مَا کاَنَ لَکمْ أَنْ تُؤْذوُا رَسوُلَ اللَّهِ: شما حق ندارید رسول خدا را آزار دهید.»
گناه و معصیت ظلم است، در حالی که پیامبران از بندگان برگزیده و مخلص خدا هستند و ساحتشان از ظلم به دور است. «
:
»
از طرفی پیامبر بهتر از هر کسی میداند که دروغ نزد خداوند ناپسند و عواقب دارد إِنَّمَا يَفْتَرِي الْكَذِبَ الَّذِينَ لاَ يُؤْمِنُونَ بِآيَاتِ اللّهِ وَأُوْلـئِكَ هُمُ الْكَاذِبُونَ
تنها كسانى دروغپردازى مىكنند كه به آيات خدا ايمان ندارند و آنان خود دروغگويانند.
پس تا اینجا ثابت شد که پیامبرص سخنش حق است !بدور از هرگونه دروغ و کذب
پیامبر ص در مورد امیر المومنین ع سخنانی گفته که در صحت ان جای هیچ شک و شبهه ای نیست !
دوستان دقت کنند به احادیثی که در کتب اهل سنت در مورد عظمت و بزرگی و صداقت و حق بودن امیر المومنین ع آمده که در اینجا به تعدادی از آنها بسنده میکنیم
يكى از رواياتى كه عصمت مطلق اميرمؤمنان عليه السلام و برترى بى‌چون و چراى آن حضرت را بر تمام اصحاب و بلكه بر تمام امت ثابت مى‌كند، روايت مشهور «علي مع الحق والحق مع علي» است.
چرا كه طبق اين روايت، اميرمؤمنان عليه السلام همواره با حق است و هرگز از حق جدا نخواهد شد و حق گرداگرد آن حضرت مى‌چرخد، هر جا كه على بن أبى طالب عليه السلام باشد.
[=Times New Roman]( علي (ع) مع الحق والحق مع علي (ع) )
[=Times New Roman]الهيثمي - مجمع الزوائد - الجزء : ( 7 ) - رقم الصفحة : ( 234 )
12027 - وعن أبى سعيد يعنى الخدرى قال : كنا عند بيت النبي (ص) في نفر من المهاجرين والأنصار فقال : ألا أخبركم بخياركم قالوا بلى ، قال : الموفون المطيبون إن الله يحب الخفى التقى ، قال : ومر علي بن أبى طالب فقال : الحق مع ذا الحق مع ذا ، رواه أبو يعلي ورجاله ثقات.
الطبراني - المعجم الكبير - باب الفاء
15048 - حدثنا : إبراهيم بن متويه الإصبهاني ، ثنا : إبراهيم بن سعيد الجوهري ، ثنا : صالح بن بدل ، ثنا : عبد الله بن جعفر المدني ، عن سعد بن إسحاق بن كعب بن عجرة ، عن أبيه ، عن كعب بن عجرة ، قال : كنا جلوساًً عند رسول الله (ص) فمر بنا رجل متقنع ، فقال رسول الله (ص) : يكون بين الناس فرقة وإختلاف ، فيكون هذا وأصحابه على الحق ، قال كعب : فأدركته فنظرت إليه حتى عرفته ، وكنا نسأل كعباً : من الرجل ؟ ، فيأبى يخبرنا ، حتى خرج كعب مع علي إلى الكوفة ، فلم يزل حتى مات ، فكأنا أن عرفنا أن ذلك الرجل علي (ر).
إبن حجر - فتح الباري - الجزء : ( 13 ) - رقم الصفحة : ( 46 )
[ النص طويل لذا إستقطع منه موضع الشاهد ]
إبن حجر - فتح الباري بشرح صحيح البخاري - الجزء : ( 13 ) - رقم الصفحة : ( 46 )
- وأخرج البزار من طريق زيد بن وهب قال : بينا نحن حول حذيفة إذ قال : كيف أنتم وقد خرج أهل بيت نبيكم فرقتين يضرب بعضكم وجوه بعض بالسيف ، قلنا : يا أبا عبد الله فكيف نصنع إذا أدركنا ذلك قال : إنظروا إلى الفرقة التي تدعو إلى أمر علي بن أبي طالب فإنها على الهدى.
إبن عساكر- تاريخ مدينة دمشق - الجزء : ( 42 ) - رقم الصفحة : ( 448 )
- وأخبرتنا : أم المحتبى قالت : ، قرئ على إبراهيم السلمي ، نا : أبوبكر قالا : ، أنا : أبو يعلى ، نا : محمد بن عباد المكي ، نا : أبو سعيد ، عن وقال إبن حمدان ، نا : صدقة بن الربيع ، عن عمارة بن غزية ، عن عبد الرحمن بن أبي سعيد ، عن أبيه قال : كنت وقال إبن حمدان : كنا عند بيت النبي (ص) في نفر من المهاجرين والأنصار فخرج علينا ، زاد أبوبكر رسول الله (ص) وقالا : فقال : ألا أخبركم بخياركم قالوا : بلى ، قال : خياركم الموفون المطيبون إن الله يحب الحفي التقي قال : ومر علي بن أبي طالب فقال : الحق مع ذا الحق مع ذا.
إبن قتيبة الدينوري- الإمامة والسياسة - تحقيق الشيري - الجزء : ( 1 ) - رقم الصفحة : ( 98 )
[ النص طويل لذا إستقطع منه موضع الشاهد ]
- قال : وأتى محمد بن أبي بكر ، فدخل على أخته عائشة (ر) ، قال لها : أما سمعت رسول الله (ص) : يقول : علي مع الحق ، والحق مع علي ؟ ثم خرجت تقاتلينه بدم عثمان ، ثم دخل عليهما علي فسلم وقال : يا صاحبة الهودج ، قد أمرك الله أن تقعدي في بيتك ، ثم خرجت تقاتلين ، أترتحلين ؟ ، قالت : أرتحل ....
إبن أبي الحديد- شرح نهج البلاغة - الجزء : ( 2 ) - رقم الصفحة : ( 296 )
[ النص طويل لذا إستقطع منه موضع الشاهد ]
- لأنه قد ثبت عنه في الأخبار الصحيحة أنه قال : علي مع الحق ، والحق مع علي ، يدور حيثما دار وقال له غير مرة : حربك حربى وسلمك سلمى.
++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++
( علي (ع) مع القرآن والقرآن مع علي (ع) )
1035 - حدثنا : محمد ، قثنا : أبوبكر الحنفي ، قثنا : فطر بن خليفة ، عن إسماعيل بن رجاء ، عن أبيه ، عن أبي سعيد الخدري قال : كنا نمشي مع النبي (ص) فإنقطع شسع نعله ، فتناولها علي يصلحها ، ثم مشى فقال : إن منكم لمن يقاتل على تأويل القرآن ، كما قاتلت على تنزيله ، قال أبو سعيد : فخرجت فبشرته بما قال رسول الله (ص) ، فلم يكبر به فرحاً ، كأنه شيء قد سمعه.
مستدرك الحاكم- كتاب معرفة الصحابة (ر) - ذكر إسلام أمير المؤمنين علي (ع) -حديث رقم : ( 4621 )
4598 - أخبرنا : أبو جعفر محمد بن علي الشيباني ، بالكوفة من أصل كتابه ، ثنا : أحمد بن حازم بن أبي غرزة ، ثنا : أبو غسان ، ثنا : عبد السلام بن حرب ، ثنا : الأعمش ، عن إسماعيل بن رجاء ، عن أبيه ، عن أبي سعيد (ر) ، قال إبن أبي غرزة ، وحدثنا : عبيد الله بن موسى ، ثنا : فطر بن خليفة ، عن إسماعيل بن رجاء ، عن أبيه ، عن أبي سعيد (ر) قال : كنا مع رسول الله (ص) ، فإنقطعت نعله فتخلف علي يخصفها فمشى قليلاً ثم قال : إن منكم من يقاتل على تأويل القرآن كما قاتلت على تنزيله فإستشرف لها القوم ، وفيهم أبوبكر وعمر (ر) ، قال أبوبكر : أنا هو ، قال : لا ، قال عمر : أنا هو ، قال : لا ، ولكن خاصف النعل يعني علياًً فأتيناه فبشرناه ، فلم يرفع به رأسه كأنه قد كان سمعه من رسول الله (ص ) ، هذا حديث صحيح على شرط
الهيثمي- مجمع الزوائد - الجزء : ( 5 ) - رقم الصفحة : ( 186 )
8950 - وعن أبي سعيد الخدري قال : سمعت رسول الله (ص) : يقول : إن منكم من يقاتل على تأويل القرآن كما قاتلت على تنزيله ، فقال أبوبكر : أنا هو يا رسول الله ، قال : لا ، قال عمر : أنا يا رسول الله ، قال : لا ، لكنه خاصف النعل وكان أعطى علياًً نعله يخصفها ، رواه أبو يعلي ورجاله رجال الصحيح.
الطبراني - المعجم الصغير - الجزء : ( 1 ) - رقم الصفحة : ( 255 )
721 - حدثنا : عباد بن عيسى الجعفي الكوفي ، حدثنا : محمد بن عثمان بن أبي البهلول الكوفي ، حدثنا : صالح بن أبي الأسود ، عن هاشم بن بريد ، عن أبي سعيد التيمي ، عن ثابت مولى آل أبي ذر ، عن أم سلمة قالت : سمعت النبي (ص) : يقول: علي مع القرآن والقرآن مع علي ، لا يفترقان حتى يردا على الحوض لا يروى عن أم سلمة إلاّّ بهذا الإسناد تفرد به صالح بن أبي الأسود وأبو سعيد التيمي يلقب عقيصا كوفي.
البيهقي - دلائل النبوة - جماع أبواب غزوة تبوك
2753 - أخبرنا : أبو القاسم عبد الرحمن بن عبيد الله الجرفي ، ببغداد ، أخبرنا : محمد بن عبد الله بن إبراهيم الشافعي ، قال : ، حدثنا : إسحاق بن الحسن ، حدثنا : أبو نعيم ، حدثنا : فطر يعني إبن خليفة ، عن إسماعيل بن رجاء ، عن أبيه ، قال : سمعت أبا سعيد الخدري ، قال : كنا جلوساًً ننتظر رسول الله (ص) ، فخرج علينا من بعض بيوت نسائه فقمنا معه غشى ، فإنقطع شعس نعله فأخذها علي (ر) فتخلف عليها ليصلحها ، فقام رسول الله (ص) فقمنا معه ننتظره ونحن قيام ، وفي القوم يومئذ أبوبكر وعمر ، فقال : إن منكم من يقاتل على تأويل القرآن كما قاتلت على تنزيله ، فإستشرف لها أبوبكر وعمر (ر) فقال : لا ، ولكنه صاحب النعل ، فأتيته لأبشره قبل بها فكأنه لم يرفع به رأساً ، كأنه شيء قد سمعه.
النسائي - السنن الكبرى - كتاب الخصائص
7313 - أخبرنا : إسحاق بن إبراهيم ، ومحمد بن قدامة ، واللفظ له ، عن جرير ، عن الأعمش ، عن إسماعيل بن رجاء ، عن أبيه ، عن أبي سعيد الخدري قال : كنا جلوساًً ننتظر رسول الله (ص) فخرج إلينا قد إنقطع شسع نعله ، فرمى بها إلى علي ، فقال :إن منكم من يقاتل على تأويل القرآن كما قاتلت على تنزيله ، فقال أبوبكر : إنا ؟ ، قال : لا ، قال عمر : أنا ، قال : لا ، ولكن صاحب النعل.
+++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++
[=Times New Roman]( من أطاع علياً (ع) فقد أطاع الله والنبي (ص)
[=Times New Roman]
4594 - أخبرنا : أبو أحمد محمد بن محمد الشيباني من أصل كتابه ، ثنا : علي بن سعيد بن بشير الرازي بمصر ، ثنا : الحسن بن حماد الحضرمي ، ثنا : يحيى بن يعلي ، ثنا : بسام الصيرفي ، عن الحسن بن عمرو الفقيمي ، عن معاوية بن ثعلبة ، عن أبي ذر رضي الله : قال رسول الله (ص) : من أطاعني فقد أطاع الله ومن عصاني فقد عصي الله ومن أطاع علياً فقد أطاعني ومن عصي علياً فقد عصاني ، هذا حديث صحيح الإسناد ولم يخرجاه.
من حديث خيثمة بن سليمان
19 - ، أنبئنا : خيثمة ، حدثنا : أحمد بن حازم ، أنبئنا : أحمد بن صبيح القرشي ، والحكم بن سليمان الجبلي ، قالا : ، حدثنا : يحيى بن يعلى ، عن بسام الصيرفي ، عن الفقيمي ، عن معاوية بن ثعلبة ، عن أَبي ذر ، قال : قال رسول اللّه (ص) لعلي(ع) : من أطاعك أطاعني ، ومن أطاعني أطاع اللّه ، ومن عصاك عصاني ، ومن عصاني عصى اللّه.
معجم أسامي شيوخ أبي بكر الإسماعيلي- حرف الألف - من إسمه محمد
141 - حدثنا : محمد بن إبراهيم القماط ، حدثنا : محمد بن منصور بن يزيد ، حدثنا : الحكم بن سليمان ، أخبرنا : يحيى بن يعلى ، عن بسام الصيرفي ، عن الحسن بن عمرو عن معاوية بن ثعلبة ، عن أبي ذر الغفاري ، قال : قال رسول الله (ص) لعلي : من أطاعك أطاعني ، ومن أطاعني أطاع الله ، ومن عصاك فقد عصاني.
المتقي الهندي- كنز العمال - فضائل علي (ر) - الجزء : ( 11 ) - رقم الصفحة : ( 614 )
32973 - من أطاعني فقد أطاع الله عز وجل ، ومن عصاني فقد عصى الله ، ومن أطاع علياً فقد أطاعني ، ومن عصى علياً فقد عصاني .
[=Times New Roman]
[=Times New Roman]
1057 - حدثنا : أحمد بن عبد الجبار الصوفي ، قثنا : أحمد بن الأزهر ، نا : عبد الرزاق قال : ، أنا : معمر ، عن الزهري ، عن عبيد الله بن عبد الله عن إبن عباس قال : بعثني النبي (ص) إلى علي بن أبي طالب فقال : أنت سيد في الدنيا ، وسيد في الآخرة، من أحبك فقد أحبني ، وحبيبك حبيب الله ، وعدوك عدوي ، وعدوي عدو الله ، الويل لمن أبغضك من بعدي.
إبن حجر - المطالب العالية - كتاب السيرة والمغازي
4349 - قال أبو يعلى : ، ثنا : زكريا بن يحيى ، ثنا : نصر بن مزاحم ، عن جعفر بن زياد ، عن هلال بن مقلاص ، عن عبد الله بن أسعد بن زرارة ، عن أبيه ، قال : قال رسول الله (ص) : لما عرج بي إلى السماء إنتهى بي إلى قصر من لؤلؤ ، فيه فرائص من ذهب يتلألأ فأوحي إلي أو فأمرني في علي بثلاث خصال : بأنك سيد المرسلين ، وإمام المتقين ، وقائد الغر المحجلين.
مستدرك الحاكم - كتاب معرفة الصحابة (ر) - ذكر إسلام أمير المؤمنين علي (ع) - رقم الحديث : ( 4625 )
4602 - حدثنا : أبو العباس محمد بن أحمد المحبوبي ، ثنا : محمد بن معاذ ، ثنا : أبو حفص عمر بن الحسن الراسبي ، ثنا : أبو عوانة ، عن أبي بشر ، عن سعيد بن جبير ، عن عائشة (ر) : أن النبي (ص) قال : أنا سيد ولد آدم وعلي سيد العرب ، هذاحديث صحيح الإسناد ولم يخرجاه ، وفي إسناده عمر بن الحسن وأرجو أنه صدوق ولولا ذلك لحكمت بصحته على شرط الشيخين ، وله شاهد من حديث عروة ، عن عائشة.
الطبراني - المعجم الصغير - من إسمه محمد
1008 - حدثنا : محمد بن مسلم بن عبد العزيز الأشعري الإصبهاني ، حدثنا : مجاشع بن عمرو ، بهمدان سنة خمس وثلاثين ومائتين ، حدثنا : عيسى بن سوادة الرازي ، حدثنا : هلال بن أبي حميد الوزان ، عن عبد الله بن عكيم الجهني قال : قال رسول الله (ص) : إن الله عز وجل أوحى إلي في علي ثلاثة أشياء ليلة أسري بي : أنه سيد المؤمنين ، وإمام المتقين ، وقائد الغر المحجلين لم يروه ، عن هلال إلاّّ عيسى ، تفرد به مجاشع.
الذهبي - تذكرة الحفاظ - الجزء : ( 1 ) - رقم الصفحة : ( 84 )
- قال الشعبى : نعم بينما واقف في الهجريين إذ قال لي رجل : هل لك في رجل يحب أمير المؤمنين ؟ ، قلت : نعم فأدخلني على رشيد ، فلما رآني أشار بيده إليّ وأنشأ يحدث ، قال : خرجت حاجاً فلما قضيت نسكى قلت : لو أحدثت عهداً بأمير المؤمنين ، فمررت بالمدينة فأتيت باب علي فقلت : لإنسان : إستأذن لي على سيد المسلمين فقال : هو نائم وهو يظن أني أعني الحسن ، فقلت : لست أعني الحسن إنما أعني أمير المؤمنين وإمام المتقين وقائد الغر المحجلين ، قال : أو ليس قد مات ؟ فقلت أما والله إنه ليتنفس الآن بنفس حى ويعرق من الدثار الثقيل ، فقال : أما إذا عرفت سر آل محمد فأدخل وسلم عليه ، وأخرج فدخلت على أمير المؤمنين فأنبأني بأشياء تكون فقلت لرشيد : إن كنت كاذباًً فلعنك الله ، وقمت وبلغ الحديث زياداً فبعث إلى رشيد فقطع لسانه وصلبه.
أبي نعيم الإصبهاني - معرفة الصحابة - حرف الألف
872 - حدثنا : مخلد بن جعفر ، ثنا : محمد بن جرير ، ثنا : هارون بن حاتم ، ثنا : رباح بن خالد الأسدي ، عن جعفر الأحمر ، عن هلال بن مقلاص ، عن عبد الله بن مقلاص ، عن عبد الله بن أسعد بن زرارة ، عن أبيه ، قال : سمعت النبي (ص) : يقول : لما أسري بي إلى السماء أوحي إلي في علي ثلاث خصال : أنه إمام المتقين ، وسيد المسلمين ، وقائد الغر المحجلين.
إبن عساكر - تاريخ مدينة دمشق - الجزء : ( 42 ) - رقم الصفحة : ( 370 )
[=Times New Roman]- أنبئنا : أبو علي الحداد ، أنا : أبو نعيم الحافظ ، نا : عمر بن أحمد القاضي القصباني ، نا : علي بن العباس البجلي ، نا : أحمد بن يحيى ، نا : الحسن بن الحسين ، نا : إبراهيم بن يوسف بن أبي إسحاق ، عن أبيه ، عن الشعبي ، قال : قال علي : قال رسول الله (ص) : مرحباً بسيد المسلمين وإمام المتقين ، فقيل لعلي : فأي شئ كان من شكرك قال : حمدت الله على ما آتاني وسألته الشكر على ما أولاني وأن يزيدني ما أعطاني.
++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++
[=Times New Roman]( علي (ع) خير البشر بعد النبي (ص) )[=Times New Roman]
أحمد بن حنبل - فضائل الصحابة - فضائل علي (ع) - ذاك من خير البشر
917 - حدثنا : عبد الله ، قال : ، حدثني : أبي ، نا : وكيع ، نا : الأعمش ، عن عطية بن سعد العوفي قال : دخلنا على جابر بن عبد الله ، وقد سقط حاجباه على عينيه ، فسألناه ، عن علي ، فقلت : ، أخبرنا : عنه ، قال : فرفع حاجبيه بيديه ، فقال :ذاك من خير البشر.
من حديث خيثمة - علي خير البشر
[=Times New Roman]177 - حدثنا : إبراهيم بن سليمان البهمي بالكوفة قال : ، حدثنا : الحسين بن سعيد النخعي إبن عم شريك ، عن إسحاق ، عن أبي وائل شقيق إبن سلمة ، عن حذيفة بن اليمان ، قال : قال رسول الله (ص) : علي خير البشر ، من أبى فقد كفر.
إبن عساكر - تاريخ مدينة دمشق - الجزء : ( 42 ) - رقم الصفحة : ( 372 )
- أخبرناه : أبو القاسم الواسطي ، أنا : أبوبكر الخطيب ، أنا : الحسن بن محمد بن الحسن الخلال ، نا : أحمد بن محمد بن عمران ، نا : أبو الحسن علي بن الحسن بن شقير الهمداني بالكوفة ، نا : أبو العباس أحمد بن العباس المقرئ مولى بني هاشم قال : قلت للحر بن سعيد النخعي حدثكم شريك بن عبد الله ، عن أبي إسحاق السبيعي ، عن شقيق بن سلمة ، عن حذيفة بن اليمان ، قال : سمعت النبي (ص) : يقول : علي خير البشر من أبى فقد كفرقال : نعم ، حدثنا : شريك بن عبد الله.
القندوزي - ينابيع المودة - الجزء : ( 2 ) - رقم الصفحة : ( 78 )
[=Times New Roman]80 - علي خير البشر من شك فيه فقد كفر.
[=Times New Roman]81 - علي خير البشر فمن أبى فقد كفر.
المتقي الهندي- كنز العمال - فضائل علي (ر) - الجزء : ( 11 ) - رقم الصفحة : ( 625 )
33046 - من لم يقل ، علي خير الناس ، فقد كفر.
[=Times New Roman]
حالا سوال ما از جناب کرد و اهل سنت این است که چگونه است که پیامبری که سخن نابجایی نمیگوید و قران در مورد صداقت او سخن گفته و جای هیچ شک و شبهه ای نیست !!
همین پیامبر ص در مورد امیر المومنین ع چنین سخنانی به زبان آورده و در وصف امیر المومنین ع سخنانی گفته که در مورد هیچ کس چنین نگفته است حق بودن و صداقت امیر المومنین ع !! سوال اینجاست که چرا جناب ابوبکر شهادت او را قبول نمیکند و شهادت امیر المومنین ع را رد میکند ؟
چرا ابوبکر ، ادعای صدیقه طاهره فاطمه زهرا دختر رسول الله و علی امیرالمومنین علیهما السلام را رد کرد ولی ادعای جابر بن عبد الله را تصدیق کرد .
ماجرا از این قرار است ( این روایت را بخاری در صحیحش نقل کرده است ) که هنگامی که مالیات بحرین که به مدینه رسید و به نزد ابوبکر اوردند جابر بن عبدالله نیز کنار ابوبکر بود و گفت : پیامبر به من فرمود اگر مالیات بحرین به مدینه رسید هر چقدر میخواهی از ان را برای خودت بردار .
ابوبکر به جابر گفت : هر چقدر میخواهی بردار .
و جابر در بیت المال مسلمین تصرف کرد بدون اینکه شاهدی بر گفته ی خویش بیاورد .
( شرح الکرمانی علی الصحیح البخاری ج 10 ص 125 / فتح الباری فی شرح الصحیح البخاری ج 4 ص 599 حدیث 2292 / عمدة القاری فی شرح صحیح البخاری مجلد 6 جلد 12 ص 120 و ص 121 ح 5 باب من تکفل عن المیت فلیس له ان یرجع )
چگونه است که ادعای جابر بن عبدالله ( حتی بدون شاهد) قبول میشود ولی ادعای فاطمه الزهرا که معصومه است به دلیل ایه تطهیر و روایات رسول الله ، رد میشود با اینکه بر گفته خویش شهودی مثل علی ع و حسنین و ام ایمن را آورد ؟
جناب کرد لطفا بدون طفره رفتن جواب دهید !
یا قرآن در مورد پیامبر ص راست گفته ؟!
و یا پیامبر در مورد امیر المومنین ع سخن درستی نگفته ؟!
یا فاطمه س طالب حق بوده!! و یا ابوبکر و عمر طالب ظلم و خیانت ؟
یا فاطمه س دست پرورده پیامبر ص که دارای چنین مقامی است راست میگفته !و یا ابوبکر دروغ ؟
أحمد بن حنبل - فضائل الصحابة - فضائل فاطمة (ع)
1302 - حدثنا : إبراهيم بن عبد الله ، نا : عبد الحميد بن بحر الكوفي ، عن خالد ، عن بيان ، عن الشعبي ، عن أبي جحيفة ، عن علي ، عن النبي (ص) قال : إذا كان يوم القيامة ، قيل : يا أهل الجمع غضوا أبصاركم حتى تمر فاطمة بنت رسول الله فتمر وعليها ريطتان خضراوان ، قال أبو مسلم : قال لي أبو قلابة : وكان معنا عند عبد الحميد أنه قال : حمراوان.)
مستدرك الحاكم - كتاب معرفة الصحابة (ر) - ذكر مناقب فاطمة بنت رسول الله (ص) - رقم الحديث : ( 4723 )
4706 - أخبرنا : أبو عبد الله محمد بن أحمد بن بطة الإصبهاني ، ثنا : عبد الله بن محمد بن زكريا الإصبهاني ، ثنا : إسماعيل بن عمرو البجلي ، ثنا : الأجلح بن عبد الله الكندي ، عن حبيب بن ثابت ، عن عاصم بن ضمرة ، عن علي (ر) قال : أخبرني رسول الله (ص) : أن أول من يدخل الجنة أنا وفاطمة والحسن والحسين قلت : يا رسول الله فمحبونا ؟ ، قال : من ورائكم ، صحيح الإسناد ولم يخرجاه.
[=Times New Roman]الطبراني[=Arial (Arabic)]- المعجم الأوسط - باب الألف
2476 - حدثنا : أبو مسلم قال : ، نا : عبد الحميد بن بحر الزهراني قال : ، نا : خالد بن عبد الله الواسطي ، عن بيان أبي بشر ، عن الشعبي ، عن أبي جحيفة ، عن علي قال : قال رسول الله (ص) : إذا كان يوم القيامة قيل : يا أهل الجمع غضوا أبصاركم تمر فاطمة بنت محمد ، قال : فتمر وعليها ريطتان خضراوان لم يرو هذا الحديث ، عن بيان إلاّ خالد ، تفرد به عبد الحميد ، والعباس بن بكار الضبي ، ولا يروى ، عن علي إلاّ بهذا الإسناد.
أبي نعيم الإصبهاني[=Arial (Arabic)]- دلائل النبوة - غض البصر
ابوبکر دچار ظلم فاحشی شده.
.
بسم الله الرحمن الرحیم
سپاس خدایی را شایسته است که عقل را آفرید و آن را یکی از تفاوت های میان حق و باطل قرار داد، پس باطل از عقل محروم ماند و می ماند و خواهد ماند، ولو کره الکافرون ...
یقیناً دوستان و مشاهدین عزیز دقت میکنند و میبینند که سخنان شما از 2 صفحۀ قبلی تا الآن از دو حالت خارج نبوده است:
1- حاشیه رفتن به موضوعات دیگر
2- تکرار مکررات! زیرا تمام این موارد را جز کپی پیستی که از سایت آوینی آوردید جواب دادم!
فرمودید: امام معتزلی (!!!) میگوید ...
جواب: آیا اسکافی و ابن ابی الحدید به درد من میخورند؟! اول کمی تحقیق کن، بعد کپی پیست کن!
موضوعی که از اینجا کپی پیست کردی را الان جواب میدهم:
http://www.aviny.com/occasion/ahlebeit/fatemeh/shahadat/87/Shahadat/Fadak/11nokte/01.aspx?&mode=print
جواب این است که اسکافی یک معتزلی متشیع است، و همچنین شاگردش! این دو گمراه سند دادن به نظر من فرقی با اینکه از نعمت الله جزائری سند دادن ندارد!!
این آقا کتابی دارد به اسم «كتاب المقامات في تفضیل علي»، و همچنین کتاب «العثمانیة» که در مورد افضلیت عثمان بر علی رضی الله عنهما است را نقد کرده است! (بزعمه) و نامش را «نقض العثمانیة» گذاشته است.
اهل سنت قرآن را مخلوق نمی دانند، اما این دوست شما کتابی دارد به اسم «إثبات خلق القرآن»
امام ذهبی هم پس از ترجمۀ او گفته است: «وَكَانَ يَتَشَيَّعُ.» سیر أعلام النبلاء، ج 10، ص 552
سپس فرمودی: اولا جناب کرد این آیه قرآن است خوب هضمش کن ...
جواب: اینکه مؤمنین باید تابع کامل پیامبر صلی الله علیه وسلم و دستوراتش باشند، چه ارتباطی به بحث ما داشت؟!!
فرمودید: دوما فرار نکن و جواب بده که مفسرین در مورد این آیه چه گفته اند !!؟وَ آتِ ذَا الْقُرْبى حَقَّه
جواب:
اولاً باز هم صفت خود را به من نسبت دادید!!
ثانیاً این آیه نیست، بلکه قسمتی از آیه است! دقت کنید: «وَآتِ ذَا الْقُرْبَى حَقَّهُ وَالْمِسْكِينَ وَابْنَ السَّبِيلِ وَلا تُبَذِّرْ تَبْذِيرًا»
شأن نزول تک تک برای این مقاطع نیافتم، اما در ادامه ادعای شما را میبینیم ...
فرمودید: ذکر کردیم علمای اهل سنت ذکر کرده اند که بعد از نزول این ایه پیامبر ص فرمود: دعا النبی صلى الله عليه و سلم فاطمه أعطاها فدک
جواب: بله مفسرینی که اثر را نیز ذکر می کنند، روایات مختلفی آورده اند!! این تنها یکی از آن روایت هاست!! (اما متأسفانه با کتب تفسیر آشنایی ندارید!)
روایاتی که طبق عادت برف انباری خود آوردید (و از نا آگاهی و بی خبری شما به علم حدیث سرشار می شود) را قبلاً جواب دادم!! تکرار یک نادرست، آن را درست نمی کند!!
روایاتی که آوردید همگی فقط و فقط یک سند دارند! تأکید میکنم: فقط و فقط یک سند هستند و سند های مختلفی نیستند!! سند روایت این است: قرأت على الحسين بن يزيد الطحان هذا الحديث فقال : هو ما قرأت على سعيد بن خثيم ، عن فضيل ، عن عطية ، عن أبي سعيد
جواب این است که حسین بن یزید و عطیة العوفی آفت آن هستند، که هر دو ضعیف تشریف دارند. همچنین عطیة مدلس از طبقه چهار!!!! هم هست و تصریح به سماع نکرده است، پس عنعنۀ عطیة را هم به اشکالات این روایت اضافه میکنیم.
حال امیدوارم حکم این روایت را فهمیده باشید و باز هم برف انباری نفرمایید! چون جواب داده شد. به قول آیت الله قزوینی: ما روایت را میزاریم روی آنتن، تا بینندگان خودشان قضاوت کنند!!
فرمودید: ذکر کرديم که به کتب صحيح خود نگاه کنيد و ببينيد اين احاديث را که فراري شديد و جوابي نداديد: توفت الزهراء (ع) وهي واجدة وساخطة على الشيخين بعد إن منعوها إرثها
جواب: این همه میگویید فرار کردید و فرار کردید، اگر کسی از ابتدای حوار نبوده باشد و بحث را از اول دنبال نکند، فکر میکند الان شما چه حلّی هستید!! غافل از اینکه شیخ حران اش آمده است...!!
جناب چرا به حرف استاد محراب خود گوش نمیکنید؟! فرمودند: دقت کنید!!!!
چرا دقت نمی کنید؟!! شما دارید میگویید پیامبر فدک را به فاطمه بخشید، بعد برگشته اید میگویید که ابوبکر منع ارث کرده بود!! آخر ارث یا نحله؟! والله این تناقضات بسیار باید برای حق جویان محل «دقت» باشند!!
سپس روایاتی از صحیح بخاری آوردید که همان اول جواب داده بودم: فاطمه رضی الله عنها ارثش را خواست، اما ابوبکر رضی الله عنه برایش دلیل آورد. اگر فاطمه رضی الله عنها معصوم بود، این استدلال شما صحیح بود، که نیست!
فرمودید: ذکر کرديم نظرتان در مورد اين روايت چيست که باز فراري شديد و جواب نداديد: ان زيدا ابني يرثني و ارثه
جواب: دروغ بستن به مخالفین ظاهراً در دین شما عبادت است!
در اینجاست که باید گفت: لعنة الله علی الکاذبین!! من جوابی که به این ادعای ناپختۀ شما دادم را باز هم تکرار می کنم تا دوستان عزیز ببینند که مدافع دین اثنی عشری برای جمع کردن لاشۀ استدلال هایش دست به دروغ گفتن هم می زند!
اولاً قرآن کریم می فرماید که پیامبر صلی الله علیه وسلم پدر هیچ یک از مردان شما نیست، و از مفسرین شیعه و سنی هم ذکر کردم که گفته بودند شأن نزول این آیه زید رضی الله عنه بوده است!!! البته این قرآن یک جلد است و سه جلد نیست بر خلاف قرآنی که منتظر آن هستید، ولی اشکالی ندارد، بدان قناعت کنید:
«مَا كَانَ مُحَمَّدٌ أَبَا أَحَدٍ مِنْ رِجَالِكُمْ» سوره احزاب: آیۀ 40
پس طبق نص صریح قرآن، پیامبر پدر زید نیست، و در اینجا دو مسئله پیش می آید:
1- پیامبر این را قبل از نزول این آیه فرموده است، و در نتیجه این روایت از مقام استدلال ساقط می شود.
2- این روایت موضوع است، چنانکه یکی از قرینه های شناخت حدیث موضوع، ضدیت با قرآن است.
امیدوارم باز هم دروغ نگویید که من جواب ندادم و فرار کردم!!
فرمودید: غضب زهرا بر شیخین!!
میگویم: فرار چرا؟! تا قبر آ آ آ آ! فقط 4 تا!
بحث ما غضب فاطمه نیست، اما یک اشاره کوچک میکنم و خواهشمندم به اصل موضوع که افسانۀ غصب فدک است بپردازید و به مشرق و مغرب نپرید!
حدیثی که آوردید، مشهور است پیامبر آن را در زمانی فرمود که سیدنا علی میخواست با دختر أبو جهل ازدواج کند، پس اگر این ثابت کنندۀ کفر باشد اول به علی برمیگردد! (دقت کنید!!!)
«إن عليا خطب بنت أبي جهل فسمعت بذلك، فاطمة فأتت رسول الله صلى الله عليه وسلم، فقالت: يزعم قومك أنك لا تغضب لبناتك، وهذا علي ناكح بنت أبي جهل، فقام رسول الله صلى الله عليه وسلم، فسمعته حين تشهد، يقول: أما بعد أنكحت أبا العاص بن الربيع، فحدثني وصدقني، وإن فاطمة بضعة مني وإني أكره أن يسوءها، والله لا تجتمع بنت رسول الله صلى الله عليه وسلم وبنت عدو الله، عند رجل واحد» صحیح البخاری، ج 5، ص 22
فرمودید: سنگ بزرگ نشانه نزدن است در مورد شهادت فاطمه س تاپیک وجود دارد آنجا پی گیری کنید تا باز رسوا شوید
جواب: تاپیک را تأیید نکردند!! شاید می ترسیده اند که رسوا شوند؟! بهرحال با توجه به بهرۀ شما و امثال شما از علوم حدیث، پیش بینی اینکه چه کسی رسوا می شد بسیار بسیار ساده است!
فرمودید: جناب فراری دروغگو هم که هستید این کلام شما !!مگر قرار بود در کتاب شماها باشد !این همه احادیث صحیح از کتب شما آورده ایم ایمان نمیآوردید جناب کردمیخواهید دست کاریهای شما را در حذف کردن حقایق در صحیح بخاری و مسلم نشانتان دهم ؟
جواب: دروغگو را که همه شناختند!! اما درمورد جواب شما: من گفتم در کتب ما سندی ندارد و از اباطیل خود شماست، رفتید از احتجاج برای من می آورید؟! حقایق را هم جواب دادم، مگر اینکه باز خود را به تحمیق زده و تکرار مکررات کنید و صفت خود را به من نسبت دهید!!
ولله الحمد ...
فرمودید: شما وجود داشته باشید و ثابت کنید در تاریخ فقط یکجا فاطمه س و علی ع منحرف شده اند و یا دروغ گفته اند
جواب: شما وجود داشته باشید و یک بار عصمت ایشان را ثابت کنید، تا هر قولی از ایشان رسید بگوییم چشم!!
در اینکه علی رضی الله عنه و فاطمه رضی الله عنها معصوم نبوده اند هیچ شکی نیست، فقط به یک مورد اشاره میکنم: «أن عليا رضي الله عنه، حرق قوما، فبلغ ابن عباس فقال: لو كنت أنا لم أحرقهم لأن النبي صلى الله عليه وسلم قال: لا تعذبوا بعذاب الله» صحیح البخاری، ج 4، ص 61
پس سیدنا علی رضی الله عنه در جایی اشتباه کردند و عده ای غالی را که شیخکم عبد الله بن سبأ هم در میان آنها بود را سوزاند، و ابن عباس رضی الله عنه به او گفت که اشتباه کرده ای!!
همچنین پیامبر فرموده است: «لو أن فاطمة بنت محمد سرقت لقطعت يدها» صحیح البخاری، ج 4، ص 175
یعنی اگر فاطمه بنت محمد هم دزدی کرد، دستش را قطع میکنم!!!
حاصل اینکه این عصمت مزعوم که شما مدعی آن هستید در نزد ما وجود ندارد، پس استدلال شما در همینجا باطل می شود، والله المستعان.
) معاویة بن ثعلبه تشریف دارد که مجهول است.
ـــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ
سپس آمدید و احادیث مختلف را کپی پیست کردید، ولی از هر موضوع یک سندشو بررسی میکنم تا یاد بگیرید برای فرار کردن، رو به برف انباری نیارید:
در سند یکی «عبد السلام بن صالح» بود، کذاب است: «قال محمد بن طاهر : كذاب» تهذیب التهذیب (6/321)
در سند یکی از موضوع سومی (موضوع دومی اشکالی درش نیست و به درد شما هم نمیخوره، والحمدلله
موضوع چهارمی اشکالی ندارد! من بار ها در این حوار از لفظ «سیدنا علی» استفاده کردم، اشکالی داشت استفاده نمیکردم!!
موضوع پنجمی که «علی خیر البشر»! در سند اولی عطیة العوفی هست که ذکر خیرش در این تاپیک زیاد بود!
سپس فرمودید: همین پیامبر ص در مورد امیر المومنین ع چنین سخنانی به زبان آورده و در وصف امیر المومنین ع سخنانی گفته که در مورد هیچ کس چنین نگفته است حق بودن و صداقت امیر المومنین ع !!
جواب: این احادیث که نصفشون ضعیف بود و نصفشون دلالت بر عصمت نمی کرد! حق بودن علی یعنی چه؟! مگر علی نعوذبالله خدا است؟!! صداقت با اشتباه کردن هم در تضاد نیست! من نگفتم نعوذبالله علی رضی الله عنه کذاب بوده است، گفتم عصمت نداشت!
فرمودید: چگونه است که ادعای جابر بن عبدالله ( حتی بدون شاهد) قبول میشود ولی ادعای فاطمه الزهرا که معصومه است به دلیل ایه تطهیر و روایات رسول الله ، رد میشود با اینکه بر گفته خویش شهودی مثل علی ع و حسنین و ام ایمن را آورد ؟
جواب: جناب دقت کنید!!! آیه تطهیر که ربطی به عصمت نداره، وانگهی، چرا داستان های جعلی خود را برای ما سند می آورید؟! جریان ام ایمن هم قبل از حضور شما بررسی شد!!
دقت کنید!!!
فرمودید: جناب کرد لطفا بدون طفره رفتن جواب دهید !
جواب: تا الان که بدون طفره جلو رفتم، والحمدلله مثل بعضی ها حاشیه نرفتم!!
جواب این است که علی مع القرآن به معنی عصمت نیست و فاطمه رضی الله عنها در طلب فدک اشتباه کردند.
کپی پیست بعدی هم که مقام فاطمة الزهراء فی الآخرة بود، اولی در آن اشکالی ندیدم، اما دومی: اجلح شیعی است، حبیب بن ابی ثابت هم تصریح به سماع نکرده است. و اشکالات بعدی که من الان کتب بیشتری در اختیار نداشتم، وگرنه ایراد های بیشتری به این روایات وارد است
در آخر گفتید: زمستان رفت و رو سیاهی به ذغال ماند ...
میگویم: تاپیک تمام می شود و روسیاهی به «ذغال» خواهد ماند ...
قضاوت با مشاهدین محترم
والحمدلله ربّ العالمین
والسلام علیکم ورحمة الله وبرکاته
پرسش
سرزمینی که بدون جنگ و نبرد در اختیار مسلمانان قرار می گیرد مربوط به شخص پیامبر و امام است، یکی از موارد مصرف آن این است که پیامبر و امام به وسیله این زمین ها، نیازمندیهای مشروع نزدیکان خود را به وجه آبرومندی برطرف سازند. در این صورت آیا این حکم حس انحصاری بودن فتوحات مذکور را بر نمی انگیزد؟چرا این زمین به حضرت زهرا(س) داده شد؟
پاسخ
مسئله بخشش فدک از سوی پیامبر(صلی الله علیه وآله) به حضرت فاطمه(سلام الله علیها) یک واقعه تاریخی است که علاوه بر بزرگان شیعه، علمای اهل تسنن چون جلال الدین سیوطی، علاء الدین علی بن حسام معروف به متقی هندی، احمد بن محمد نیشابوری معروف به ثعلبی، احمد بن عبدالعزیز جوهری، ابن ابی الحدید، حلبی، مسعودی، یاقوت حموی، سمهودی به نقل از روایاتی که به ابو سعید خدری و ابن عباس منتهی می شود آن را ذکر کرده اند، و بسیاری از علمای پس از ایشان هم آن را پذیرفته اند.(1)
البته باید دقت بفرمایید پیامبر(صلی الله علیه وآله) یک شخصیت حقیقی دارد، یعنی محمد بن عبدالله(صلی الله علیه وآله) ، و یک شخصیت حقوقی دارد یعنی به عنوان امام و رهبر جامعه است، آنچه که موجب انحصاری شدن این اموال برای او می شود شخصیت حقیقی پیامبر(صلی الله علیه وآله) نیست، بلکه شخصیت حقوقی پیامبر(صلی الله علیه وآله) است، یعنی این اموال، اموال انحصاری امام و رهبر جامعه است، نه محمد بن عبدالله(صلی الله علیه وآله) ، و امام جامعه تصمیم می گیرد آنها را در چه مسیری خرج کند.(2)
تبیین ماجرای بخشش فدک به حضرت زهرا(سلام الله علیها)
اما در خصوص اینکه چرا پیامبر(صلی الله علیه وآله) به عنوان رهبر و امام جامعه، این اموال را به دخترش بخشید، باید به چند نکته توجه کرد:
نکته اول:پیامبر(صلی الله علیه وآله) در موارد مشابه این اموال را به اشخاص و قبائل دیگری می سپرد، این طور نبوده که بخشش این اموال به اشخاص خاص تازگی داشته باشد، یا مختص خانواده خود ایشان باشد، مثلا در جریان اموال بنی نضیر که بدون جنگ به دست آمد و مالکیت آن با پیامبر(صلی الله علیه وآله) بوده است، تواریخ می نویسند: «فقسّمها بين المهاجرين و لم يعط الأنصار إلّا اثنين»؛ آنها را میان مهاجرین تقسیم نمود و به انصار چیزی اعطاء نکرد، مگر دو نفر از آنها (به خاطر فقرشان).(3)
نکته دوم: این مسئله دستور خداوند بوده است نه میل شخصی پیامبر(صلی الله علیه وآله) ، همان طور که در روایات متعدد به این مسئله اشاره شده است که هنگامی که زمین های فدک به دست مسلمانان افتاد، آیه شریفه « وَ آتِ ذَا الْقُرْبى حَقَّهُ» نازل شد، پیامبر(صلی الله علیه وآله) از ذاالقربی سوال کرد، جبرئیل فرمود: خانواده خودت، سپس فاطمه(سلام الله علیها) و حسنین را صدا زد و فدک را به آنها اعطا نمود.(4)
نکته سوم:این فرمان نوعی اکرام و پاداش خداوند به خاطر زحمات پیامبر(صلی الله علیه وآله) است.(5) علاوه بر اینکه برای حفظ جایگاه یک شخصیت، منتسین به او هم باید محترم باشند، لذا باید برای دودمان پیامبر(صلی الله علیه وآله) منبع مالی تأمین میشد تا پس از پیامبر(صلی الله علیه وآله) به صورت آبرومندی زندگی کنند تا جیثیت و شرف رسول اکرم(صلی الله علیه وآله) و خاندانش محفوظ بماند. (6) شاید حکمت حق سادات فقیر در خمس، یا توصیه به احترام گذاشتن به سادات نیز از این باب باشد.
نکته چهارم: ثمره و منفعت این بخشش هم باز به عموم مردم بازمیگشت، چرا که احدی بهتر از ایشان موجب منفعت دهی از آن اموال نمیشد، هر کسی مالک آن زمین ها میشد عموم منفعت آن زمین منحصر در خودش و خانواده اش می شد، اما اهل بیت(علیهم السلام)داراییشان را وقف خدمت به مردم می کرده اند، همان طور که در روایات آمده است تا زمان رحلت پیامبر(صلی الله علیه وآله) ، حضرت فاطمه(سلام الله علیها)فقط به اندازه قوت خود از درآمد این زمین بر می داشتند.(7)
نکته پنجم: طبق تصریحات مکرر پیامبر(صلی الله علیه وآله) ، زمامداری مسلمانان از آنِ امیرالمومنین(علیه السلام) بود و برای اداره امور وابسته به منصب خلافت می توانست از درآمد فدک به نحو احسن استفاده کند. و شاید به همین خاطر دستگاه خلافت در همان روزهای نخست فدک را از دست خاندان پیامبر(صلی الله علیه وآله) خارج گرد.(8)
نکته ششم: پیامبر اکرم(صلی الله علیه وآله) می دانست به خاطر جنگ هایی که اتفاق افتاده، بسیاری از مردم نسبت به علی(علیه السلام) کینه به دل گرفته اند، و یکی از راه های رفع این کدورت این بود که امام علی(علیه السلام) از طریق کمک های مالی به مردم از آنان دلجویی کرده و عواطف آنان را به خود جلب کند، و همچنین به تمام بینوایان و درماندگان کمک کند تا از این طریق موانع عاطفی که بر سر راه خلافت ایشان بود برداشته شود.(9)
راهنمای حقیقت، ص425.
________________________________
1) ر.ک: مرعشی، قاضی نورالله، احقاق الحق، ج14، ص575 الی577؛ سبحانی، جعفر، راهنمای حقیقت، ص420 الی 423.
2) مکارم شیرازی، ناصر، تفسیر نمونه، ج8، ص72.
3) تفسیر قمی، ج2، ص361؛ و همچنین: طبری، محمد بن جریر، تاريخ الطبري: ج 2 ص 223، بلاذری، احمد بن یحیی،فتوح البلدان: ج 1 ص 18 به نقل از احمدی میانجی، مکاتیب الائمه(ع)، ج4، ص175.
4) مجلسی، محمدباقر، بحارالانوار، ج29، صص105الی123.
5) نجفی، حسن، جواهرالکلام، ج16، ص116.
6) راهنمای حقیقت، ص425.
7) بحارالانوار، ج29، ص118، ح11.
9) همان.