جمع بندی چرا خداوند در تمام امور ما مستقیما دخالت نمی کند؟

با عرض سلام و خسته نباشید خدمت شما

ما زمانی که می خواهیم یک فعل را انجام دهیم چند رکن باید در کنار یکدیگر قرار گیرد تا فعل و کار من تحقق پیدا کند برخی از این عوامل عبارت است از اراده خداوند، اراده من، حرکات و افعال جسمی من برای انجام آن فعل و ...
اگر در هر یک از این ارکان خلل ایجاد شود آن فعل، تحقق خارجی پیدا نمی کند.
با توجه به آنچه بیان شد مشخص می شود که خداوند در هر فعل از افعال ما دخالت دارد.
اگر مقصود شما از دخالت مستقیم یعنی تمام علل خداوند باشد و مابقی علت ها -مثلا اراده من- بی اثر باشد این جبر محض خواهد بود و با مختار بودن بشر در تنافی است.

اما چرا با اینکه در تمام افعال خداوند نیز دخیل است زشتی ها جای خود را به زیبائی ها نمی دهد؟
ابتدا باید شما ملاکی از زیبائی و زشتی برای ما بیان نمائید تا با آن معیار و ملاک بتوان زشت را از زیبا تشخیص داد.
در نگاه یک خدا شناس آنچه در جهان است همه اش زیبائی است هر چند برخی اشیا زیباتر اند.

گل شبدر چه كم از لاله قرمز دارد.
چشم ها را بايد شست‌، جور ديگر بايد ديد.

اما اگر مقصود شما وجود شرورات است و آن را زشتی می دانید باید گفت این مسائل به آن جهت به وجود می آید که تمام علل در انجام یک فعل اختیاری، اراده ی خداوند نیست و از آنجا که سایر علل در این مساله دخیل می شوند چهره و رنگ دیگری به مساله می دهند.

پاسخ:
ما زمانی که می خواهیم یک فعل را انجام دهیم چند رکن باید در کنار یکدیگر قرار گیرد تا فعل و کار من تحقق پیدا کند برخی از این عوامل عبارت است از اراده خداوند، اراده من، حرکات و افعال جسمی من برای انجام آن فعل و ...
اگر در هر یک از این ارکان خلل ایجاد شود آن فعل، تحقق خارجی پیدا نمی کند.
با توجه به آنچه بیان شد مشخص می شود که خداوند در هر فعل از افعال ما دخالت دارد.
اگر مقصود از دخالت مستقیم خداوند در امور ما، یعنی تمام علل خداوند باشد و مابقی علت ها -مثلا اراده من- بی اثر باشد این جبر محض خواهد بود و با مختار بودن بشر در تنافی است.

اما چرا با اینکه در تمام افعال خداوند نیز دخیل است زشتی ها جای خود را به زیبائی ها نمی دهد؟
خوب است ملاکی از زیبائی و زشتی ارائه شود تا با آن بتوان زشت را از زیبا تشخیص داد و آن وقت به قضاوت نشست که آیا در جهان زشتی داریم یا خیر؟
در نگاه یک خدا شناس آنچه در جهان است همه اش زیبائی است هر چند برخی اشیا زیباتر اند لذا زشتی معنا ندارد و به قول شاعر:

گل شبدر چه كم از لاله قرمز دارد.
چشم ها را بايد شست‌، جور ديگر بايد ديد.

اما اگر مقصود از زشتی وجود شرورات است و آن زشتی دانسته می شود(یا بپذیریم که در جهان زشتی به معنایی که مقابل زیبائی است، وجود دارد) باید گفت این مسائل به آن جهت به وجود می آید که تمام علل در انجام یک چیز، اراده ی خداوند نیست و از آنجا که سایر علل در این مساله دخیل می شوند چهره و رنگ دیگری به مساله می دهند.