آیا در اختیارات شما همراه کردن یا شخص دیگری به جهت کمک در امور چکاپ هست؟(کمک پزشک یا پزشک یار)
عذرخواهی میکنم بابت تاخیر در چواب دادن
در بخشهای بستری آره ولی در اتفاقات و اورژانس معمولا نه
ولی پرستارهای خانم هم اکثرا نمیان کمک.
پیش اومده که بهشون بگم معاینه بیمار خانمی رو به جای من انجام بدن، جواب دادن که اولا ما بلد نیستیم و دوما معاینه وظیفه پزشکه نه پرستار.با اصرار هم نهایتا فقط در این حد قبول کردن که بیان کنار من موقع معاینه یه خانم بایستن و خودم معاینه بکنم
[="Tahoma"]سلام
به نظر من شما اینطوری فکرتون بیشتر درگیر این موضوع میشه چون هر کسی نظر خودش رو داره و خب طبیعتا نظرات ضد و نقیض هم هستند که البته تعدادشون هم کم نیست.
اینطوری شما فکرتون بیشتر درگیرش میشه که حالا کدوم حرف به نظرتون درست تر بود و باهاش مؤافقید و با کدوم مخالف!
خواه ناخواه وقتی سرکار هستید حتی وقتی دارید روی خودتون کار می کنید که به این موضوع فکر نکنید کوچکترین حرف و یا هر اتفاق دیگه ای یه جورایی برای شما تلنگره و دوباره فکرتون رو به این سمت و یا حتی بحث های تاپیک سوق میده اینطور نیست؟
خوب شما که این عقیده رو دارید چطور اون همه با من بحث کردید و گفتید فقط من هستم که میگم تحریک میشم و هیچ پزشک دیگری همچین چیزی رو تجربه نکرده و منم گناهکارم و..
ببخشید من حرفم کامل نبود؛ منظور معاینه در جاییست که ضرورت است یعنی جان بیمار در خطر است ، در این زمان لمس و نگاه حرام جایز است اما نه به قصد لذت بردن... در اینصورت اگرتحریکی صورت بگیرد شرعا گناه نیست
[="Tahoma"]سلام
به نظر من شما اینطوری فکرتون بیشتر درگیر این موضوع میشه چون هر کسی نظر خودش رو داره و خب طبیعتا نظرات ضد و نقیض هم هستند که البته تعدادشون هم کم نیست.
اینطوری شما فکرتون بیشتر درگیرش میشه که حالا کدوم حرف به نظرتون درست تر بود و باهاش مؤافقید و با کدوم مخالف!
خواه ناخواه وقتی سرکار هستید حتی وقتی دارید روی خودتون کار می کنید که به این موضوع فکر نکنید کوچکترین حرف و یا هر اتفاق دیگه ای یه جورایی برای شما تلنگره و دوباره فکرتون رو به این سمت و یا حتی بحث های تاپیک سوق میده اینطور نیست؟
آره والله از وقتی مطالب این تاپیک رو خوندم اینقدر غصه خوردم:hey:
این چه حرفیه که پزشکی رو کنار بگذارید؟ یعنی شما بدون پذیرش بیمار زن حق ندارید به این حرفه ادامه بدید؟
خدا وکیلی چند بار تو این تاپیک من عنوان کردم یه پزشک که در استخدام جایی نیست و در مطب شخصی خودش به تنهایی کار میکنه و بیمار ویزیت میکنه میتونه تعیین کنه که چه بیماری رو بپذیره و چه بیماری رو نپذیره اما ما در حال حاضر و تا پنج سال دیگه در حال تحصیلیم و بیمارستان واسه مون معین میکنه که در کدام بخش کشیک بدیم؟ چندبار گفتم؟
چندبار نوشتم وقتی در اورژانس بزرگترین بیمارستان شیراز داریم کار میکنیم آیا اصلا امکانش هست بیماران خانم که مراجعه کردن بگیم نیا اینجا برو یه بیمارستان دیگه؟
[="Tahoma"]بالأخره هیچکس جای شما نبوده که دقیقا بتونه شرایط شما رو درک کنه، شاید خیلیای ما اگه جای شما بودیم وضعیتمون بدتر بود و قطعا از قضاوت های سریع دیگران ناراحت میشدیم.
الانم به نظر من بهتره تا بیشتر از این ناامید نشدید این بحث رو دنبال نکنید یا حداقل کمتر دنبال کنید تا هم فکرتون بیشتر درگیر این موضوع نشه و هم بیشتر نا امید نشید.
ببخشید من حرفم کامل نبود؛ منظور معاینه در جاییست که ضرورت است یعنی جان بیمار در خطر است ، در این زمان لمس و نگاه حرام جایز است اما نه به قصد لذت بردن... در اینصورت اگرتحریکی صورت بگیرد شرعا گناه نیست
جان بیمار در خطر باشه یعنی چی؟
آیا مثلا معاینه ای که برای تشخیص سرماخوردگی یا دل درد یا قلب درد باشه هم برای نجات جان بیمار حساب میشه؟ یا نه فقط مثلا بیماری که ایست قلبی داده و باید بهش شوک داد و عملیات احیا انجام داد وگرنه مرده است اگه بهش دست زدیم واسه نجاتش بوده؟
خوب گوشی رو باید با دست گرفت و روی بدن مریض برای معاینه ریه شش نقطه از پشت و شش نقطه در جلو رو گوش کرد و برای معاینه قلب هم چهار نقطه.خوب برای قرار دادن روی بدن دست هم به بدن میخوره دیگه. در صورتی که شما و کاربر خادم الرقیه گفتید برای هر چیزی نباید دست زد مگر نجات جان بیمار باشه
شما دیگه بیخودی قضیه رو میپیچونی این چیزا رو هم از همان پزشکان مومن و مقید بپرس که چیکار میکنند که دستشون نمیخوره. یا از روی لباس چطوری معاینه میکنن. ضمنا شرط ضرورت برای پزشک این هست که مجبور باشه مثلا لباس رو کنار بزنه و پوست بدن را ببینه یا لمس کنه. اما در این خصوص که پزشک معالج دیگری بوده یا خیر این وظیفه بیمار هست که به پزشک همجنس مراجعه کنه نه وظیفه دکترش . پس مسائل نباید با هم قاطی بشه.
نکته دیگر اینکه شما باید روی خودت کار کنی تا با برخورد با این بیمارانت کمتر تحریک بشی . این هم به خودت برمیگرده وگرنه که آدمای بی اخلاق و لاابلی با لمس و نگاه همجنس هم تحریک میشن
منظورم از کار کردن روی خودت همینه که مدام نشینی بگی تحریک شدن من یه امر طبیعیه و باید چنین اتفاقی بیفته. این تلقینها تو رو شرطی میکنه که حتی در زمانیکه نیاز هم نداری تحریک بشی. برعکس باید حواس خودت را به درمانت جمع کنی و همانطوریکه دیگران بهت توصیه کردند فکر کنی طرف مادر یا خواهر خودته و حق نداری بهش بدنگاه کنی...
باسلام و احترام و تشکر از دوستانی که در این پست شرکت کردند و همچنین اساتید خودم که پاسخگویی نمودند.
مسلم این است که انسان برای نجات دیگران، نباید خود را به هلاکت بیندازد. اول نجات خود از مهلکه واجب است بعد دیگران. اگر می بیند که به گناه می افتد و پزشکان مماثل(همنجس) دیگری هم وجود دارند، باید به آنها ارجاع بدهد یا برای برخی از کارهایی که با بدن جنس مخالف در ارتباط است، از دستیار کمک بگیرد و یا به خود مریض بگویید، مثلا گوشی را روی کدام قسمت بدنتان جابه جا کنید تا شما صدای مثلا قلب را بشنوید و لازم نیست که حتما لباسی کنار زده شود. نباید خجالتی بود و باید از بیمار این درخواست را داشت.
اگر واقعا بیمار در حال از دست رفتن است و کسی هم وجود ندارد که این بیمار را طبابت کند(که البته این شرط، بسیار بعید به نظر می رسد) خب دراین شرایط اصلا انسان نمی تواند فکر شهوانی داشته باشد و همه ی همتش این است که این بیمار از دست نرود، ازاین رو در این مواقع اشکالی ندارد که دست شما که با دستکش همراه هست با بعضی از نقاط حساس بدن نامحرم تماس حاصل کند و البته نگاه هم شاید لازم نباشد.(چون در این حالت به علت اضطراب و حساسیت کار، شهوت آدمی ضعیف می شود و تمرکز روی تشخیص بیماری خواهد رفت)
در هر صورت و به طور کلی، هم بیماران خانم باید بدانند که دکتر محرم نیست و می بایست سعی کنند به دکتر خانم رجوع کنند و هم اگر مجبور شدند که به دکتر مرد مراجعه کنند، یه کمی خود را حفظ کنند و خیلی خودمانی نشده و دکتر را محرم حساب نکنند بلکه او طبیی است از جنس انسان در عین حال دلسوز و مهربان، اما نسبت به جنس مخالف حساس.(مگر این که بر اثر کثرت ارتباط با نامحرم، حسش تضعیف یا از بین رفته باشد و الا به خودی خود ارتباط با جنس مخالف، آنهم جوان، آنهم با نقاط حساس بدن او، باید تحریک زا باشد)
من خیلی تعجب می کنم از افرادی که شرایط این دکتر عزیزِ ما را درک نمی کنند و دستورالعملهایی می دهند که واقعا تعجب برانگیز است.
پستها را که می خواندم بعضی ها گفته بودند که صلوات بفرست و فکرت را کنترل کن و آدم باید اینقدر حساس نباشد و فکر کن یه تیکه بدنه و یه تیکه گوشته و ... خب با همه ی گناهان می توان اینطوری برخورد کرد، هر کسی گناه می کند به او بگوییم فکر کن این شخص دیوار است بعد هر کاری خواستی باهاش بکن و ...:Cheshmak:
بعضی ها خیلی قضیه را ساده گرفتند. بابا اگر این مرد مجرد و جوانی که نیاز به ازدواج هم دارد، با حساس ترین نقطه ی بدن زن نامحرم، تحریک نشود و بخواهد خودش را کنترل کند، پس چه جوری باید تحریک بشود؟ اصلا آیا تحریک نشدن در اینگونه ارتباطاتِ حساس، ارزشمند است؟؟
حالا ما یه دستوری العملی هم بدهیم که این جور معاینه ها برای ایشان عادی بشود، آیا این عادی کردن، خوب است؟
مطمئن باشید اگر عادی بشود دیگر نیاز به ازدواج هم پیدا نمی کند و از همسرش هم لذت نمی برد.
بنده با دکتر مردی که قابله(ماما) بود برخورد داشته ام، ایشان می گفت از بس با نقاط حساس جنس مخالف در ارتباط بودم که دیگر در زندگی زناشویی مشکل پیدا کرده ام و هیچگونه میلی به جنس زن ندارم و زده شده ام.
آیا این زدگی خوب است؟ آیا این بی حس شدن، خوب است؟ اسلام می خواهد که ما با احساس باشیم نه این که بی حس باشیم.
بله یه جاهایی انسان باید با جنبه باشد و خودش را کنترل کند که به گناه نیفتد، مثلا وقتی یه نامحرمی را می بیند، اما اون موقعی که مرتب بخواهد اعضای خانمها را ببیند هم باید تحریک نشود؟؟ این چه حرفی است.
به نظر من اون دکترهایی که به راحتی با نقاط تحریک زای بدن جنس مخالف، در ارتباط و معاینه هستند و تحریک نمی شوند، یا اینقدر اینکار را کرده اند و یا اهل فیلم و تصویر بوده اند که دیگر این عمل برایشان عادی شده و این عادی شدن خوب نیست.
باید این حساسیتها حفظ شود، از بین نرود، خانم به خانم رجوع کند، آقا به آقا رجوع کند، این حساسیت و تحریک پذیری خوب است، دانشگاهها و مراکز پزشکیِ ما باید اصلاح شود نه این که این دکتر جوانِ ما احساس و شهوت خودش را نابود کند.
سلام
عرض ادب و احترام
با تشکر از استاد بصیر
نکات خیلی خوبی را اشاره کردند
منم همین مشکل را در محیط کار دارم
مطالبی که میگم تجربه شخصی است
کار ما جوریه که روزی 8 ساعت مراجعه کننده خانم داریم اونم از نوع ناجورش:khandeh!:
شما فرض کنید من تو طلا فروشی کار میکنم تا متوجه بشوید که ما تو چه محیطی هستیم
خب اکثر مراجعه کننده ها خانم اونم اکثر بدحجاب و تا حدود زیادی هم که دیگه ملت بی حیا هم شدن خلاصه طرف ما که میان تا دندون مسلحه هستند:Nishkhand:
اولش همش میگفتم این چه شغل بدیه ما داریم بریم عوضش کنیم ولی خب دیدم خیلی از شغل ها همینجوریه
از اون طرف هم شرایط ازدواج مهیا نیست خلاصه بدجور گیر کرده بودیم
اوایل همش دنبال یه راه یه دعا یه ذکر که ادم بیمه کنه در مقابل این وسوسه ها بودم ولی کم کم متوجه شدم همچین چیزی وجود نداره
جایی که وسیله ازدواج نیست باید عفت پیشه کرد طبق دستور قرآن
فهمیدم وقتی نیروی دشمن قوی میشه باید منم نیروی ایمان تقویت کنم
این جریان کم کم اتفاق افتاد
نمازهام را اول وقت کردم
هر روز قبل از شروع کار یه صفحه قرآن می خونم
قبل از ورود به محیط کار ایته الکرسی می خونم
قبل و در حین کار اونجایی که بتونم مدام ایته الکرسی می خونم
همیشه با خدا نجوا می کنم تو خیرالحافظین هستی تو یوسف تو شرایط سخت حفط کردی منم حفظ کن
هر موقع می بینم یه مراجعه کننده ناجور داره میاد به خدا میگم تو پناه هر بی پناهی ما را داشته باش:khandeh!:
سعی کردم تو محیط پاک و زیارتی بیشتر برم
نمی گم اینا معجزه میکنه و دیگه تحریک نمیشم و دیگه تو محیط کار راحت و اسوده کار میکنم نه
تحریک میشم ،اذیت میشم :Nishkhand:
حتی بضی وقتا خیلی دلم میخواد:pirooz:
حتی گاهی صدای طرف تحریک کننده است:loool:
حتی وسط کار یه نگاه ناخواسته سیستم مغری را دچار هنگ میکنه:eek:
گاهی چهره طرف تا مدت ها در ذهنم می مونه:Moshtagh:
گاهی شک میکنم این ادم یا پریه:khobam:
گاهی به خدا میگم اقا کی یکی از اینا نصیب ما میکنی:nishkand:
همه اینا هم هست ولی وقتی خودت در پناه یه قدرت بزرگ ببینی کمکت میکنه برش غلبه کنی
واقعا سخته بخوای کار یه نفر راه بنداری و هی باش حرف بزنی ولی مواظب باشی نگاهت به چهره و اندامش نیفته یا اگر افتاد تو ذهنت ثبت نشه:geristan:
ولی با تمرین و توکل و این چیزای که گفتم میشه بهش غلبه کرد:ok:
به نظرم دو تا راه پیش بگیر یکی این مدل تقویت ایمان یکی هم به جد دنبال ازدواج باش
نا امید نشو ببین گیر کار کجاست از همونجا شروع ولی تعطیلش نکن
امیدوارم بتونی با موفقیت این دوران را پشت سر بذاری
به نظرم دو تا راه پیش بگیر:
یکی این مدل تقویت ایمان
یکی هم به جد دنبال ازدواج باش
نا امید نشو ببین گیر کار کجاست از همونجا شروع ولی تعطیلش نکن
امیدوارم بتونی با موفقیت این دوران را پشت سر بذاری
سلام علیکم
احسنت، احسنت به همت شما.
راهکار اولی که ذکر فرمودید، حتما و در هر حالی باید برای همه اجرا شود اما این راهکاری که شما فرمودید برای جلوگیری از گناه و کنترل ذهن است. اما اون موقعی که خودِ کار، گناه هست، مثل اینکه ایشان دست به سینه زن نامحرم می زند، این که دیگر با تقویت ایمان کنترل نمی شود، این باید با بی حس شدن، درمان گردد، یعنی دیگر هیچ حسی نداشته باشد که این هم درست نیست.
و در پست قبلی عرض کردم، بی حس شدن برای ایشان، مساوی با مقدمات گناه و به دنبال آن، از دست رفتن بعضی از احساسات و حتی مشکلات در زندگی زناشویی است. یعنی حتی با ازدواج هم مشکل به طور کلی حل نمی شود، بلکه باز مشکلاتی برای این نوع دکترها باقی می ماند.
اصل قضیه اشکال دارد که باید روش را عوض کرد با مغازه طلا فروشی خیلی فرق می کند، شما می توانید نگاه خود را کنترل کنید ولی یک دکتر که نمی تواند دست خود را از بدن نامحرم آن هم از اعضای حساسش بردارد.
سلام علیکم
احسنت، احسنت به همت شما.
راهکار اولی که ذکر فرمودید، حتما و در هر حالی باید برای همه اجرا شود اما این راهکاری که شما فرمودید برای جلوگیری از گناه و کنترل ذهن است. اما اون موقعی که خودِ کار، گناه هست، مثل اینکه ایشان دست به سینه زن نامحرم می زند، این که دیگر با تقویت ایمان کنترل نمی شود، این باید با بی حس شدن، درمان گردد، یعنی دیگر هیچ حسی نداشته باشد که این هم درست نیست.
و در پست قبلی عرض کردم، بی حس شدن برای ایشان، مساوی با مقدمات گناه و به دنبال آن، از دست رفتن بعضی از احساسات و حتی مشکلات در زندگی زناشویی است. یعنی حتی با ازدواج هم مشکل به طور کلی حل نمی شود، بلکه باز مشکلاتی برای این نوع دکترها باقی می ماند.
اصل قضیه اشکال دارد که باید روش را عوض کرد با مغازه طلا فروشی خیلی فرق می کند، شما می توانید نگاه خود را کنترل کنید ولی یک دکتر که نمی تواند دست خود را از بدن نامحرم آن هم از اعضای حساسش بردارد.
سلام استاد.
متشکرم.
بالاخره یکی حرف و منظور من رو فهمید و جواب منطقی داد!
عذر میخوام من متوجه این فرمایش شما نشدم. بیحس شدن مساوی با مقدمات گناه است یعنی چه؟ اگر بی حس میشود که دیگر مرتکب گناه نمیتواند بشود!!
خواهش می کنم.
بی حس شدن، مقدماتی دارد، یکی از مقدمات آن کثرت گناه است، یعنی از بس گناه کرده و منظره دیده، دیگر بی حس شده و روی او اثری ندارد. منظورم از مقدماتِ بی حسی، همین بود.
این که بی حس می شود چیز خوبی نیست، یعنی عادی سازی صورت گرفته. اما این که بی حس شود آیا دیگر مرتکب گناه نمی شود؟
جواب این است که، دیگر نسبت به حالت قبلی یعنی نگاه، حسی ندارد، شهوتی ندارد، اما میل او نسبت به مرحله بالاتر، یعنی تماس، بیشتر می شود، یعنی از این به بعد، دیدن برای او اثربخش نیست، بلکه باید کارهای دیگر و سنگینتری انجام بدهد تا برایش دلپذیر باشد. علاوه بر این که بی حسی، گناه را بر نمی دارد، گناه باقی است، منتها گناهی است که در آن لذتی هم وجود ندارد.[/]
استفاده از داروهای کاهنده میل جنسی از دیدگاه اسلام اشکالی داره؟
اشکالی ندارد، ولی بالاخره مضرات خودش را دارد و این به عنوان درمان حقیقی نمی تواند باشد، بلکه فقط جنبه اورژانسی و موقتی دارد، علاوه بر این که فکر می کنم برای شما اثر چندانی نداشته باشد.[/]
آخه به طور کلی هم خیلی در عذابم از میل زیاد، در عین فراهم نشدن ازدواج
تصمیم گرفتم ببینم میشه از این داروها استفاده کرد ولی تو چند سایت خوندم درست نیست که به هر روشی میل رو کاهش داد و فقط باید باهاش مبارزه کرد تا زمان ازدواج
خواهش می کنم.
بی حس شدن، مقدماتی دارد، یکی از مقدمات آن کثرت گناه است، یعنی از بس گناه کرده و منظره دیده، دیگر بی حس شده و روی او اثری ندارد. منظورم از مقدماتِ بی حسی، همین بود.
این که بی حس می شود چیز خوبی نیست، یعنی عادی سازی صورت گرفته. اما این که بی حس شود آیا دیگر مرتکب گناه نمی شود؟
جواب این است که، دیگر نسبت به حالت قبلی یعنی نگاه، حسی ندارد، شهوتی ندارد، اما میل او نسبت به مرحله بالاتر، یعنی تماس، بیشتر می شود، یعنی از این به بعد، دیدن برای او اثربخش نیست، بلکه باید کارهای دیگر و سنگینتری انجام بدهد تا برایش دلپذیر باشد. علاوه بر این که بی حسی، گناه را بر نمی دارد، گناه باقی است، منتها گناهی است که در آن لذتی هم وجود ندارد.
شما در پست قبل فرمودید:
بصیر;630773 نوشت:
اما این راهکاری که شما فرمودید برای جلوگیری از گناه و کنترل ذهن است. اما اون موقعی که خودِ کار، گناه هست، مثل اینکه ایشان دست به سینه زن نامحرم می زند، این که دیگر با تقویت ایمان کنترل نمی شود، این باید با بی حس شدن، درمان گردد، یعنی دیگر هیچ حسی نداشته باشد که این هم درست نیست.
متاسفانه متوجه نشدم منظور شما از این راهنمایی چه بود!!! یعنی فرمایش شما اینست که شغل پزشکی بدون انجام گناه میسر نیست؟
ما میگوییم منظور از اینکه گناه نکند اینست که لمس و نگاهش در محدوده ای باشد که دین اجازه داده و سعی کند ذهنش را کنترل کند همین کار یعنی گناه نکردن.
و البته وقتی خود را مقید به رعایت این مسائل کرد در واقع گناهی هم مرتکب نشده تا برایش همه چیز عادی شده و بی حس شود تا به فرموده شما آن تبعات منفی سراغش بیاید. و البته برای دست یافتن به این مرحله نیاز به تمرین و جد و جهد و البته داشتن ایمانی دارد که بتواند او را در این راه کمک کند.
اگر غلط میگویم بفرمایید غلط میگویید و مسلمانانی که نیاز جنسی دارند نمیتوانند بدون ارتکاب گناه به حرفه پزشکی ادامه دهند!!!
س 1308: دانشجويان دانشگاه پزشکی (دختر يا پسر) برای آموزش چاره ای جز معاينه فرد اجنبی از طريق لمس و نظر ندارند و چون اين معاينات جزء برنامه درسی است و برای کارآموزی و آمادگی آنان برای معالجه بيماران در آينده مورد نياز است و عدم انجام آن باعث ميشود از تشخيص بيماری افراد مريض عاجز باشند و اين امر منجر به طولانی شدن دوران بيماری افراد بيمار و گاهی فوت آنان ميشود، بنابر اين آيا اين معاينات جايز است يا خير؟
ج: اگر از موارد ضروریبرای کسب تجربه و آگاهی از نحوه درمان بيماران و نجات جان آنان باشد، اشکال ندارد .
س 1309: در صورتی که هنگام ضرورت، معاينه بيمارانی که محرم نيستند، توسط دانشجويان رشته پزشکی جايز باشد، مرجع تشخيص اين ضرورت چه کسی است؟
ج: تشخيص ضرورت موکول به نظر دانشجو با ملاحظه شرايط است .
س 1310: گاهی در هنگام آموزش با مسئله معاينه غيرمحارم مواجه ميشويم و نميدانيم اين کار برای آينده ضرورت دارد يا خير؟ ولی بهر حال جزئی از روش درسی دانشگاهها و وظيفه دانشجويی رشته پزشکی و يا حتّی تکليفی از طرف استاد است با توجه به اين مطالب آيا انجام معاينات مزبور برای ما جايز است؟
ج : مجّرد اين که معاينه پزشکی، از برنامههای آموزشی و يا از تکاليف استاد به دانشجو است، مجوّز شرعی برای ارتکاب امر خلاف شرع محسوب نميشود بلکه ملاک دراين زمينه فقط نياز آموزشی برای نجات جان انسان و يا اقتضاء ضرورت ميباشد .
س 1311: آيا در معاينه نامحرم که بخاطر ضرورت آموزش پزشکی وکسب تجربه و مهارت صورت ميگيرد، بين معاينه اعضای تناسلی و ساير اعضای بدن تفاوت وجود دارد؟ بعضی از دانشجويان که بعد از اتمام تحصيل برای معالجه بيماران به روستاها و نقاط دوردست ميروند، گاهی مجبور به زايمان زن و يا درمان آثار آن از قبيل خونريزی شديد ميشوند، اين کار چه حکمی دارد؟ بديهی است که اگر اين خونريزی و بيماريهای ديگر بسرعت درمان نشود حيات زنی که تازه زايمان کرده، در خطر خواهد بود، با علم به اينکه شناخت راههای معالجه اين بيماريها مستلزم کارآموزی در هنگام تحصيل علم پزشکی ميباشد؟
ج: هنگام ضرورت فرقی، بين حکم معاينه اعضای تناسلی و غير آنها نيست و ملاک کلی، احتياج به تمرين و فراگيری علم پزشکی برای نجات جان انسان ميباشد و در اين موارد بايد به مقدار ضرورت اکتفا شود .
س 1312: غالبا در معاينه اعضای تناسلی اعم از اينکه توسط فرد مماثل صورت بگيرد يا خير، احکام شرعی مانند نگاه کردن پزشک يا دانشجو از طريق آينه، رعايت نميشود و چون ما برای فراگيری چگونگی تشخيص بيماريها از آنان تبعيت ميکنيم، وظيفه ما چيست؟
ج : تحصيل و فراگيری علم پزشکی از طريق معايناتی که فی نفسه حرام هستند، در مواردی که يادگرفتن اين علم و شناخت راههای درمان بيماريها متوقف بر آن باشد، اشکال ندارد، مشروط بر اينکه دانشجو اطمينان داشته باشد که توانايی نجات جان انسانها در آينده متوقف بر اطلاعاتی است که از اين طريق بدست ميآيد و همچنين مطمئن باشد که در آينده درمعرض مراجعه بيماران بوده و مسئوليت نجات جان آنان را بر عهده خواهد داشت .
منبع
[=arial]در بيمارستانها و مراكز آموزشى - پزشكى، دانشجويان جهت آموزش به معاينه نواحى مختلف بدن (شكم، سينه، لگن و عورت ) بيمار زن مىپردازند. با توجه به اينكه اين امر يك موضوع آموزشى است كه در برنامه پزشكان قرار دارد، حكم آن چيست؟
[=arial]همه مراجع (به جز تبريزى ): اگر فراگيرى مسائل پزشكى، در حدى است كه حفظ سلامتى و جان بيماران (هر چند در آينده )، متوقف بر آن باشد ؛ به مقدار ضرورت و ناچارى جايز است.
خدا رو شكر كن كه رشته پزشكي خوندي.مي دونستي با نجات جون يك نفر انگار همه آدما رو نجات دادي(مي دونم ميدوني)...
من به عنوان يه همكار پيشنهاد مي كنم اگه نمي توني از اون بيمارستان بيا بيرون.
برو جاي ديگه كار كن.
بروي تو روستا.بيمه روستايي.
برو درمانگاهي كه خلوت تره.
فضاي شغليتو عوض كن.
خدا رو شكر كن كه رشته پزشكي خوندي.مي دونستي با نجات جون يك نفر انگار همه آدما رو نجات دادي(مي دونم ميدوني)...
من به عنوان يه همكار پيشنهاد مي كنم اگه نمي توني از اون بيمارستان بيا بيرون.
برو جاي ديگه كار كن.
بروي تو روستا.بيمه روستايي.
برو درمانگاهي كه خلوت تره.
فضاي شغليتو عوض كن.
[="Tahoma"][="Blue"]
احسنت
پیشنهاد منصفانه ای بود. خوشم آمد.[/]
عذرخواهی میکنم استاد
برای چندمين بار: من پزشک فارغ التحصيل نیستم دانشجوی سال آخر هستم و موظف هستم جاهایی که بیمارستان برامون تعیین میکنه کشیک بدیم.اختیار نداریم که انتخاب کنیم محل کار رو
عذرخواهی میکنم استاد
برای چندمين بار: من پزشک فارغ التحصيل نیستم دانشجوی سال آخر هستم و موظف هستم جاهایی که بیمارستان برامون تعیین میکنه کشیک بدیم.اختیار نداریم که انتخاب کنیم محل کار رو
سلام
در پست 147 نظر همه مراجع بجز آیات الله تبریزی این بود:
.امین.;631154 نوشت:
همه مراجع (به جز تبريزى ): اگر فراگيرى مسائل پزشكى، در حدى است كه حفظ سلامتى و جان بيماران (هر چند در آينده )، متوقف بر آن باشد ؛ به مقدار ضرورت و ناچارى جايز است.
شما فکر میکنید این ترم آخری را نیازی به یادگیری و تجربه ندارید یعنی برای شما ضرورت محسوب نمیشود؟
عذرخواهی میکنم استاد
برای چندمين بار: من پزشک فارغ التحصيل نیستم دانشجوی سال آخر هستم و موظف هستم جاهایی که بیمارستان برامون تعیین میکنه کشیک بدیم.اختیار نداریم که انتخاب کنیم محل کار رو
من قبل هرچیزی یه سوال ازتون می پرسم.
شما فکر می کنید با ازدواج مشکل شما حل می شه؟
ابدا. تازه سختر هم براتون میشه.
تصور نکنید چون ازدواج نکردید این مشکل رو دارید(قرآن گفته عفاف اما نگفته بعد ازدواج عفاف نداشته باشید.). نه خیر، تازه ازدواج کنید مشکلتون بزرگتر هم میشه می دونید چرا؟
اون وقت شروع به مقایسه می کنید؟ اون وقت می گید خانمم من اینجوریه اون خانمه اونجوری بود!
من قبلا هم گفتم من از هم کارای شماهستم.این فضایی که شما می گید رو تا حدودی درک کردم. کاملا درکتون می کنم.
اصلا اینو بدونید که شما تحریک می شید یعنی پاکید و اینکه این موضوع رو به بحث می ذارید یعنی وجدانتون کاملا کاملا فعاله؛ جای تبریک داره.
دوست خوبم تنها راه ندیدنه تنها راه نگاه نکردن تنها را دوری کردنه.می گید دانشجویید چاره ای نداره باشه این چند وقترو تحمل کنید و بعد فارغ التحصیلی چاره ای بیندیش.
حدالامکان سعی کنید ایمانتون قویتر کنید و تا می تونید تو معایناتتون به چیزای دیگه تکیه کنید.... چه می دونم به علائم به آزمایشات و عکسها...
البته تو بخش اورژانس اجتناب ناپذیره.قبول دارم که اجتناب ناپذیره.
با اینهمه به خاطر ایمانتون بهتون حسودی میکنم خیلی ها تو بیمارستانها چه گناهایی که نمی کنند.چه حرمت هایی که شکسته میشه.
خدا پزشکایی مثل شما رو برای ما نگه داره.
:Gol:
بشین با خدا خلوت کن صادقانه ابراز مشکل کن و ازش کمک بخواه راحت باش( خدا تنها کسیه که می تونه بهت کمک کنه فکر نکنم لازم به توضیح باشه اگر لازم بود بگو بهت بگم!)
:Gol:[/]
سوال: من دانشجوي پزشكي سال آخرم و مدت حدود يكساله كه نياز به ازدواج دارم و دنبال مورد گشتم اما تا به حال يا مورد مطابق ملاكهاي من نبوده و يا اينكه بهم جواب منفي دادند.من اما نياز جنسي دارم و همين موضوع در برخورد با بيماران خانم جوون در بيمارستان برام مشكل ايجاد ميكنه كه هنگام معاينه و لمس بدن بيماران خانم ممكنه تحريك بشم.ما هم حق انتخابي نداريم كه فقط بيماران خانم رو معاينه كنيم وقتنهايي كه كشيك هستيم هر بيماري بياد مسوليتش با ماست.
و چون كشيك هامون تك نفره است نميشه يه همكار خانم بياد براي كمك به من بيماران خانم رو معاينه كند.از نظر شرعي و فقهي و از نظر مرجع من آيت الله مكارم شيرازي آيا در چنين شرايطي معاينه بيمار نامحرم حرام است؟
جواب: جواب از منظر فقهی
با سلام و عرض ادب
به لحاظ شرعی درجایی که ضرورت ندارد لمس و نگاه نامحرم حرام است و اگر با معاینه ی بیمار، موجب تحریک شهوت می شود، معاینه حرام خواهد بود.
استفتای شفاهی از دفتر آیه الله مکارم شیرازی در قم
جواب از منظر اخلاق
مسلم این است که انسان برای نجات دیگران، نباید خود را به هلاکت بیندازد. اول نجات خود از مهلکه واجب است بعد دیگران. اگر می بیند که به گناه می افتد و پزشکان مماثل(همنجس) دیگری هم وجود دارند، باید به آنها ارجاع بدهد یا برای برخی از کارهایی که با بدن جنس مخالف در ارتباط است، از دستیار کمک بگیرد و یا به خود مریض بگویید، مثلا گوشی را روی کدام قسمت بدنتان جابه جا کنید تا شما صدای مثلا قلب را بشنوید و لازم نیست که حتما لباسی کنار زده شود. نباید خجالتی بود و باید از بیمار این درخواست را داشت.
اگر واقعا بیمار در حال از دست رفتن است و کسی هم وجود ندارد که این بیمار را طبابت کند(که البته این شرط، بسیار بعید به نظر می رسد) خب دراین شرایط اصلا انسان نمی تواند فکر شهوانی داشته باشد و همه ی همتش این است که این بیمار از دست نرود، ازاین رو در این مواقع اشکالی ندارد که دست شما که با دستکش همراه هست با بعضی از نقاط حساس بدن نامحرم تماس حاصل کند و البته نگاه هم شاید لازم نباشد.(چون در این حالت به علت اضطراب و حساسیت کار، شهوت آدمی ضعیف می شود و تمرکز روی تشخیص بیماری خواهد رفت)
در هر صورت و به طور کلی، هم بیماران خانم باید بدانند که دکتر محرم نیست و می بایست سعی کنند به دکتر خانم رجوع کنند و هم اگر مجبور شدند که به دکتر مرد مراجعه کنند، یه کمی خود را حفظ کنند و خیلی خودمانی نشده و دکتر را محرم حساب نکنند بلکه او طبیی است از جنس انسان در عین حال دلسوز و مهربان، اما نسبت به جنس مخالف حساس.(مگر این که بر اثر کثرت ارتباط با نامحرم، حسش تضعیف یا از بین رفته باشد و الا به خودی خود ارتباط با جنس مخالف، آنهم جوان، آنهم با نقاط حساس بدن او، باید تحریک زا باشد)
بعضی ها می گویند که صلوات بفرست و فکرت را کنترل کن و آدم باید اینقدر حساس نباشد و فکر کن یه تیکه بدنه و یه تیکه گوشته و ... خب با همه ی گناهان می توان اینطوری برخورد کرد، هر کسی گناه می کند به او بگوییم فکر کن این شخص دیوار است بعد هر کاری خواستی باهاش بکن و ... آیا این روش صحیحی است؟ آیا دیگر هیچ میل و حسی برای انسان نسبت به جنس مخالف برایش باقی می ماند؟ آیا اسلام چنین درستور العملهای را تجویز نمود برای جلوگیری از گناه؟
اگر مرد مجرد و جوانی که نیاز به ازدواج هم دارد، با حساس ترین نقطه ی بدن زن نامحرم، تحریک نشود و بخواهد خودش را کنترل کند، پس در موقعی که باید از همسرش به عنوان جنس مخالفت، چه جوری باید تحریک بشود؟با بعضی از دستورالعملها به طور کلی، میل به جنس مخالف از بین می رود.
اصلا آیا تحریک نشدن در اینگونه ارتباطاتِ حساس، ارزشمند است؟؟
حالا ما یه دستوری العملی هم بدهیم که این جور معاینه ها برای ایشان عادی بشود، آیا این عادی کردن، خوب است؟ آیا دیگر کسی به فکر ازدواج می افتد؟ آیا نسل بشر ادامه پیدا می کند؟ ما بیاییم یه کاری کنیم کسی میل به غذا نداشته باشد، به نظر شما آیا به سمت غذا می رود؟ مسلما همه از غذانخوردن بیمار گشته و از بین می رود. پس میل و شهوت خیلی هم خوب است باعث بقای انسان و بقای نسل بشر خواهد شد منتها باید این میل را در مسیر صحیح الهی، هدایتش کرد. بله یه جاهایی انسان باید با جنبه باشد و خودش را کنترل کند که به گناه نیفتد، مثلا وقتی یه نامحرمی را می بیند، اما اون موقعی که مرتب بخواهد اعضای خانمها را ببیند هم باید تحریک نشود؟؟ این چه حرفی است.
به نظر من اون دکترهایی که به راحتی با نقاط تحریک زای بدن جنس مخالف، در ارتباط و معاینه هستند و تحریک نمی شوند، یا اینقدر اینکار را کرده اند و یا اهل فیلم و تصویر بوده اند که دیگر این عمل برایشان عادی شده و این عادی شدن خوب نیست.
باید این حساسیتها حفظ شود، از بین نرود، خانم به خانم رجوع کند، آقا به آقا رجوع کند، این حساسیت و تحریک پذیری خوب است، دانشگاهها و مراکز پزشکیِ ما باید اصلاح شود نه این که این دکتر جوانِ ما احساس و شهوت خودش را نابود کند.
کاربر مهمان خوش آمدید
عذرخواهی میکنم بابت تاخیر در چواب دادن
در بخشهای بستری آره ولی در اتفاقات و اورژانس معمولا نه
ولی پرستارهای خانم هم اکثرا نمیان کمک.
پیش اومده که بهشون بگم معاینه بیمار خانمی رو به جای من انجام بدن، جواب دادن که اولا ما بلد نیستیم و دوما معاینه وظیفه پزشکه نه پرستار.با اصرار هم نهایتا فقط در این حد قبول کردن که بیان کنار من موقع معاینه یه خانم بایستن و خودم معاینه بکنم
[="Tahoma"]سلام
به نظر من شما اینطوری فکرتون بیشتر درگیر این موضوع میشه چون هر کسی نظر خودش رو داره و خب طبیعتا نظرات ضد و نقیض هم هستند که البته تعدادشون هم کم نیست.
اینطوری شما فکرتون بیشتر درگیرش میشه که حالا کدوم حرف به نظرتون درست تر بود و باهاش مؤافقید و با کدوم مخالف!
خواه ناخواه وقتی سرکار هستید حتی وقتی دارید روی خودتون کار می کنید که به این موضوع فکر نکنید کوچکترین حرف و یا هر اتفاق دیگه ای یه جورایی برای شما تلنگره و دوباره فکرتون رو به این سمت و یا حتی بحث های تاپیک سوق میده اینطور نیست؟
ببخشید من حرفم کامل نبود؛ منظور معاینه در جاییست که ضرورت است یعنی جان بیمار در خطر است ، در این زمان لمس و نگاه حرام جایز است اما نه به قصد لذت بردن... در اینصورت اگرتحریکی صورت بگیرد شرعا گناه نیست
آره والله از وقتی مطالب این تاپیک رو خوندم اینقدر غصه خوردم:hey:
خدا وکیلی چند بار تو این تاپیک من عنوان کردم یه پزشک که در استخدام جایی نیست و در مطب شخصی خودش به تنهایی کار میکنه و بیمار ویزیت میکنه میتونه تعیین کنه که چه بیماری رو بپذیره و چه بیماری رو نپذیره اما ما در حال حاضر و تا پنج سال دیگه در حال تحصیلیم و بیمارستان واسه مون معین میکنه که در کدام بخش کشیک بدیم؟ چندبار گفتم؟
چندبار نوشتم وقتی در اورژانس بزرگترین بیمارستان شیراز داریم کار میکنیم آیا اصلا امکانش هست بیماران خانم که مراجعه کردن بگیم نیا اینجا برو یه بیمارستان دیگه؟
بسم رب الرقیه(س)
پاسختون میتونه چند کلمه باشه ونیازبه رشته عوض کردنو ....هم ندارین مگه اینهمه پزشک تو جامعه فاسد شدن؟
پاسخ ازنظراخلاقی فقط این است:تهذیب،توسل،توکل
حتما نباید پاسخ آنچنانی داد شاید این امتحان شماباشه سعی کنید در امتحانتون نمره قبولی بیارید .
[="Tahoma"]بالأخره هیچکس جای شما نبوده که دقیقا بتونه شرایط شما رو درک کنه، شاید خیلیای ما اگه جای شما بودیم وضعیتمون بدتر بود و قطعا از قضاوت های سریع دیگران ناراحت میشدیم.
الانم به نظر من بهتره تا بیشتر از این ناامید نشدید این بحث رو دنبال نکنید یا حداقل کمتر دنبال کنید تا هم فکرتون بیشتر درگیر این موضوع نشه و هم بیشتر نا امید نشید.
جان بیمار در خطر باشه یعنی چی؟
آیا مثلا معاینه ای که برای تشخیص سرماخوردگی یا دل درد یا قلب درد باشه هم برای نجات جان بیمار حساب میشه؟ یا نه فقط مثلا بیماری که ایست قلبی داده و باید بهش شوک داد و عملیات احیا انجام داد وگرنه مرده است اگه بهش دست زدیم واسه نجاتش بوده؟
[="Arial"][="Blue"]آخه اینطورم نیست که براهرچیز وناچیزی دست به طرف بزنی چون ظرورتی نداره ولی اگه ضرورت داشت بله محاسبه میشه به عنوان ضرورت درنجات[/]
شما دیگه بیخودی قضیه رو میپیچونی این چیزا رو هم از همان پزشکان مومن و مقید بپرس که چیکار میکنند که دستشون نمیخوره. یا از روی لباس چطوری معاینه میکنن. ضمنا شرط ضرورت برای پزشک این هست که مجبور باشه مثلا لباس رو کنار بزنه و پوست بدن را ببینه یا لمس کنه. اما در این خصوص که پزشک معالج دیگری بوده یا خیر این وظیفه بیمار هست که به پزشک همجنس مراجعه کنه نه وظیفه دکترش . پس مسائل نباید با هم قاطی بشه.
نکته دیگر اینکه شما باید روی خودت کار کنی تا با برخورد با این بیمارانت کمتر تحریک بشی . این هم به خودت برمیگرده وگرنه که آدمای بی اخلاق و لاابلی با لمس و نگاه همجنس هم تحریک میشن
منظورم از کار کردن روی خودت همینه که مدام نشینی بگی تحریک شدن من یه امر طبیعیه و باید چنین اتفاقی بیفته. این تلقینها تو رو شرطی میکنه که حتی در زمانیکه نیاز هم نداری تحریک بشی. برعکس باید حواس خودت را به درمانت جمع کنی و همانطوریکه دیگران بهت توصیه کردند فکر کنی طرف مادر یا خواهر خودته و حق نداری بهش بدنگاه کنی...
باسلام و احترام و تشکر از دوستانی که در این پست شرکت کردند و همچنین اساتید خودم که پاسخگویی نمودند.
مسلم این است که انسان برای نجات دیگران، نباید خود را به هلاکت بیندازد. اول نجات خود از مهلکه واجب است بعد دیگران.
اگر می بیند که به گناه می افتد و پزشکان مماثل(همنجس) دیگری هم وجود دارند، باید به آنها ارجاع بدهد یا برای برخی از کارهایی که با بدن جنس مخالف در ارتباط است، از دستیار کمک بگیرد و یا به خود مریض بگویید، مثلا گوشی را روی کدام قسمت بدنتان جابه جا کنید تا شما صدای مثلا قلب را بشنوید و لازم نیست که حتما لباسی کنار زده شود. نباید خجالتی بود و باید از بیمار این درخواست را داشت.
اگر واقعا بیمار در حال از دست رفتن است و کسی هم وجود ندارد که این بیمار را طبابت کند(که البته این شرط، بسیار بعید به نظر می رسد) خب دراین شرایط اصلا انسان نمی تواند فکر شهوانی داشته باشد و همه ی همتش این است که این بیمار از دست نرود، ازاین رو در این مواقع اشکالی ندارد که دست شما که با دستکش همراه هست با بعضی از نقاط حساس بدن نامحرم تماس حاصل کند و البته نگاه هم شاید لازم نباشد.(چون در این حالت به علت اضطراب و حساسیت کار، شهوت آدمی ضعیف می شود و تمرکز روی تشخیص بیماری خواهد رفت)
در هر صورت و به طور کلی، هم بیماران خانم باید بدانند که دکتر محرم نیست و می بایست سعی کنند به دکتر خانم رجوع کنند و هم اگر مجبور شدند که به دکتر مرد مراجعه کنند، یه کمی خود را حفظ کنند و خیلی خودمانی نشده و دکتر را محرم حساب نکنند بلکه او طبیی است از جنس انسان در عین حال دلسوز و مهربان، اما نسبت به جنس مخالف حساس.(مگر این که بر اثر کثرت ارتباط با نامحرم، حسش تضعیف یا از بین رفته باشد و الا به خودی خود ارتباط با جنس مخالف، آنهم جوان، آنهم با نقاط حساس بدن او، باید تحریک زا باشد)
من خیلی تعجب می کنم از افرادی که شرایط این دکتر عزیزِ ما را درک نمی کنند و دستورالعملهایی می دهند که واقعا تعجب برانگیز است.
پستها را که می خواندم بعضی ها گفته بودند که صلوات بفرست و فکرت را کنترل کن و آدم باید اینقدر حساس نباشد و فکر کن یه تیکه بدنه و یه تیکه گوشته و ... خب با همه ی گناهان می توان اینطوری برخورد کرد، هر کسی گناه می کند به او بگوییم فکر کن این شخص دیوار است بعد هر کاری خواستی باهاش بکن و ...:Cheshmak:
بعضی ها خیلی قضیه را ساده گرفتند. بابا اگر این مرد مجرد و جوانی که نیاز به ازدواج هم دارد، با حساس ترین نقطه ی بدن زن نامحرم، تحریک نشود و بخواهد خودش را کنترل کند، پس چه جوری باید تحریک بشود؟ اصلا آیا تحریک نشدن در اینگونه ارتباطاتِ حساس، ارزشمند است؟؟
حالا ما یه دستوری العملی هم بدهیم که این جور معاینه ها برای ایشان عادی بشود، آیا این عادی کردن، خوب است؟
مطمئن باشید اگر عادی بشود دیگر نیاز به ازدواج هم پیدا نمی کند و از همسرش هم لذت نمی برد.
بنده با دکتر مردی که قابله(ماما) بود برخورد داشته ام، ایشان می گفت از بس با نقاط حساس جنس مخالف در ارتباط بودم که دیگر در زندگی زناشویی مشکل پیدا کرده ام و هیچگونه میلی به جنس زن ندارم و زده شده ام.
آیا این زدگی خوب است؟ آیا این بی حس شدن، خوب است؟ اسلام می خواهد که ما با احساس باشیم نه این که بی حس باشیم.
بله یه جاهایی انسان باید با جنبه باشد و خودش را کنترل کند که به گناه نیفتد، مثلا وقتی یه نامحرمی را می بیند، اما اون موقعی که مرتب بخواهد اعضای خانمها را ببیند هم باید تحریک نشود؟؟ این چه حرفی است.
به نظر من اون دکترهایی که به راحتی با نقاط تحریک زای بدن جنس مخالف، در ارتباط و معاینه هستند و تحریک نمی شوند، یا اینقدر اینکار را کرده اند و یا اهل فیلم و تصویر بوده اند که دیگر این عمل برایشان عادی شده و این عادی شدن خوب نیست.
باید این حساسیتها حفظ شود، از بین نرود، خانم به خانم رجوع کند، آقا به آقا رجوع کند، این حساسیت و تحریک پذیری خوب است، دانشگاهها و مراکز پزشکیِ ما باید اصلاح شود نه این که این دکتر جوانِ ما احساس و شهوت خودش را نابود کند.
سلام
عرض ادب و احترام
با تشکر از استاد بصیر
نکات خیلی خوبی را اشاره کردند
منم همین مشکل را در محیط کار دارم
مطالبی که میگم تجربه شخصی است
کار ما جوریه که روزی 8 ساعت مراجعه کننده خانم داریم اونم از نوع ناجورش:khandeh!:
شما فرض کنید من تو طلا فروشی کار میکنم تا متوجه بشوید که ما تو چه محیطی هستیم
خب اکثر مراجعه کننده ها خانم اونم اکثر بدحجاب و تا حدود زیادی هم که دیگه ملت بی حیا هم شدن خلاصه طرف ما که میان تا دندون مسلحه هستند:Nishkhand:
اولش همش میگفتم این چه شغل بدیه ما داریم بریم عوضش کنیم ولی خب دیدم خیلی از شغل ها همینجوریه
از اون طرف هم شرایط ازدواج مهیا نیست خلاصه بدجور گیر کرده بودیم
اوایل همش دنبال یه راه یه دعا یه ذکر که ادم بیمه کنه در مقابل این وسوسه ها بودم ولی کم کم متوجه شدم همچین چیزی وجود نداره
جایی که وسیله ازدواج نیست باید عفت پیشه کرد طبق دستور قرآن
فهمیدم وقتی نیروی دشمن قوی میشه باید منم نیروی ایمان تقویت کنم
این جریان کم کم اتفاق افتاد
نمازهام را اول وقت کردم
هر روز قبل از شروع کار یه صفحه قرآن می خونم
قبل از ورود به محیط کار ایته الکرسی می خونم
قبل و در حین کار اونجایی که بتونم مدام ایته الکرسی می خونم
همیشه با خدا نجوا می کنم تو خیرالحافظین هستی تو یوسف تو شرایط سخت حفط کردی منم حفظ کن
هر موقع می بینم یه مراجعه کننده ناجور داره میاد به خدا میگم تو پناه هر بی پناهی ما را داشته باش:khandeh!:
سعی کردم تو محیط پاک و زیارتی بیشتر برم
نمی گم اینا معجزه میکنه و دیگه تحریک نمیشم و دیگه تو محیط کار راحت و اسوده کار میکنم نه
تحریک میشم ،اذیت میشم :Nishkhand:
حتی بضی وقتا خیلی دلم میخواد:pirooz:
حتی گاهی صدای طرف تحریک کننده است:loool:
حتی وسط کار یه نگاه ناخواسته سیستم مغری را دچار هنگ میکنه:eek:
گاهی چهره طرف تا مدت ها در ذهنم می مونه:Moshtagh:
گاهی شک میکنم این ادم یا پریه:khobam:
گاهی به خدا میگم اقا کی یکی از اینا نصیب ما میکنی:nishkand:
همه اینا هم هست ولی وقتی خودت در پناه یه قدرت بزرگ ببینی کمکت میکنه برش غلبه کنی
واقعا سخته بخوای کار یه نفر راه بنداری و هی باش حرف بزنی ولی مواظب باشی نگاهت به چهره و اندامش نیفته یا اگر افتاد تو ذهنت ثبت نشه:geristan:
ولی با تمرین و توکل و این چیزای که گفتم میشه بهش غلبه کرد:ok:
به نظرم دو تا راه پیش بگیر یکی این مدل تقویت ایمان یکی هم به جد دنبال ازدواج باش
نا امید نشو ببین گیر کار کجاست از همونجا شروع ولی تعطیلش نکن
امیدوارم بتونی با موفقیت این دوران را پشت سر بذاری
من هم با آقای بصیر موافقم.
با همین تجویز ساده میشه کلی از مشکل رو حل کرد.
منظورم رفتن خانم ها پیش دکتر خانم و آقایان پیش دکتر آقا.:Hedye:
سلام علیکم
احسنت، احسنت به همت شما.
راهکار اولی که ذکر فرمودید، حتما و در هر حالی باید برای همه اجرا شود اما این راهکاری که شما فرمودید برای جلوگیری از گناه و کنترل ذهن است. اما اون موقعی که خودِ کار، گناه هست، مثل اینکه ایشان دست به سینه زن نامحرم می زند، این که دیگر با تقویت ایمان کنترل نمی شود، این باید با بی حس شدن، درمان گردد، یعنی دیگر هیچ حسی نداشته باشد که این هم درست نیست.
و در پست قبلی عرض کردم، بی حس شدن برای ایشان، مساوی با مقدمات گناه و به دنبال آن، از دست رفتن بعضی از احساسات و حتی مشکلات در زندگی زناشویی است. یعنی حتی با ازدواج هم مشکل به طور کلی حل نمی شود، بلکه باز مشکلاتی برای این نوع دکترها باقی می ماند.
اصل قضیه اشکال دارد که باید روش را عوض کرد با مغازه طلا فروشی خیلی فرق می کند، شما می توانید نگاه خود را کنترل کنید ولی یک دکتر که نمی تواند دست خود را از بدن نامحرم آن هم از اعضای حساسش بردارد.
سلام استاد.
متشکرم.
بالاخره یکی حرف و منظور من رو فهمید و جواب منطقی داد!
با عرض سلام و ادب
عذر میخوام من متوجه این فرمایش شما نشدم. بیحس شدن مساوی با مقدمات گناه است یعنی چه؟ اگر بی حس میشود که دیگر مرتکب گناه نمیتواند بشود!!
سوال بعد اینکه این بی حس شدن با چه مدت سابقه کار به آن دوست شمادست داده ؟
استاد بصیر یه سوال داشتم.
استفاده از داروهای کاهنده میل جنسی از دیدگاه اسلام اشکالی داره؟
چون من توی یه سایت پاسخگویی دیگه چنین چیزی رو خوندم
[="Tahoma"][="Blue"] .امین.;630851 نوشت:
خواهش می کنم.
بی حس شدن، مقدماتی دارد، یکی از مقدمات آن کثرت گناه است، یعنی از بس گناه کرده و منظره دیده، دیگر بی حس شده و روی او اثری ندارد. منظورم از مقدماتِ بی حسی، همین بود.
این که بی حس می شود چیز خوبی نیست، یعنی عادی سازی صورت گرفته. اما این که بی حس شود آیا دیگر مرتکب گناه نمی شود؟
جواب این است که، دیگر نسبت به حالت قبلی یعنی نگاه، حسی ندارد، شهوتی ندارد، اما میل او نسبت به مرحله بالاتر، یعنی تماس، بیشتر می شود، یعنی از این به بعد، دیدن برای او اثربخش نیست، بلکه باید کارهای دیگر و سنگینتری انجام بدهد تا برایش دلپذیر باشد. علاوه بر این که بی حسی، گناه را بر نمی دارد، گناه باقی است، منتها گناهی است که در آن لذتی هم وجود ندارد.[/]
[="Tahoma"][="Blue"] mehrant;630909 نوشت:
اشکالی ندارد، ولی بالاخره مضرات خودش را دارد و این به عنوان درمان حقیقی نمی تواند باشد، بلکه فقط جنبه اورژانسی و موقتی دارد، علاوه بر این که فکر می کنم برای شما اثر چندانی نداشته باشد.[/]
آخه به طور کلی هم خیلی در عذابم از میل زیاد، در عین فراهم نشدن ازدواج
تصمیم گرفتم ببینم میشه از این داروها استفاده کرد ولی تو چند سایت خوندم درست نیست که به هر روشی میل رو کاهش داد و فقط باید باهاش مبارزه کرد تا زمان ازدواج
شما در پست قبل فرمودید:
متاسفانه متوجه نشدم منظور شما از این راهنمایی چه بود!!! یعنی فرمایش شما اینست که شغل پزشکی بدون انجام گناه میسر نیست؟
ما میگوییم منظور از اینکه گناه نکند اینست که لمس و نگاهش در محدوده ای باشد که دین اجازه داده و سعی کند ذهنش را کنترل کند همین کار یعنی گناه نکردن.
و البته وقتی خود را مقید به رعایت این مسائل کرد در واقع گناهی هم مرتکب نشده تا برایش همه چیز عادی شده و بی حس شود تا به فرموده شما آن تبعات منفی سراغش بیاید. و البته برای دست یافتن به این مرحله نیاز به تمرین و جد و جهد و البته داشتن ایمانی دارد که بتواند او را در این راه کمک کند.
اگر غلط میگویم بفرمایید غلط میگویید و مسلمانانی که نیاز جنسی دارند نمیتوانند بدون ارتکاب گناه به حرفه پزشکی ادامه دهند!!!
[=arial] استفتاءات مقام معظم رهبری درباره آموزش پزشکی
س 1308: دانشجويان دانشگاه پزشکی (دختر يا پسر) برای آموزش چاره ای جز معاينه فرد اجنبی از طريق لمس و نظر ندارند و چون اين معاينات جزء برنامه درسی است و برای کارآموزی و آمادگی آنان برای معالجه بيماران در آينده مورد نياز است و عدم انجام آن باعث ميشود از تشخيص بيماری افراد مريض عاجز باشند و اين امر منجر به طولانی شدن دوران بيماری افراد بيمار و گاهی فوت آنان ميشود، بنابر اين آيا اين معاينات جايز است يا خير؟
[=arial]
ج: اگر از موارد ضروری برای کسب تجربه و آگاهی از نحوه درمان بيماران و نجات جان آنان باشد، اشکال ندارد .
س 1309: در صورتی که هنگام ضرورت، معاينه بيمارانی که محرم نيستند، توسط دانشجويان رشته پزشکی جايز باشد، مرجع تشخيص اين ضرورت چه کسی است؟
ج: تشخيص ضرورت موکول به نظر دانشجو با ملاحظه شرايط است .
س 1310: گاهی در هنگام آموزش با مسئله معاينه غيرمحارم مواجه ميشويم و نميدانيم اين کار برای آينده ضرورت دارد يا خير؟ ولی بهر حال جزئی از روش درسی دانشگاهها و وظيفه دانشجويی رشته پزشکی و يا حتّی تکليفی از طرف استاد است با توجه به اين مطالب آيا انجام معاينات مزبور برای ما جايز است؟
ج : مجّرد اين که معاينه پزشکی، از برنامههای آموزشی و يا از تکاليف استاد به دانشجو است، مجوّز شرعی برای ارتکاب امر خلاف شرع محسوب نميشود بلکه ملاک دراين زمينه فقط نياز آموزشی برای نجات جان انسان و يا اقتضاء ضرورت ميباشد .
س 1311: آيا در معاينه نامحرم که بخاطر ضرورت آموزش پزشکی وکسب تجربه و مهارت صورت ميگيرد، بين معاينه اعضای تناسلی و ساير اعضای بدن تفاوت وجود دارد؟ بعضی از دانشجويان که بعد از اتمام تحصيل برای معالجه بيماران به روستاها و نقاط دوردست ميروند، گاهی مجبور به زايمان زن و يا درمان آثار آن از قبيل خونريزی شديد ميشوند، اين کار چه حکمی دارد؟ بديهی است که اگر اين خونريزی و بيماريهای ديگر بسرعت درمان نشود حيات زنی که تازه زايمان کرده، در خطر خواهد بود، با علم به اينکه شناخت راههای معالجه اين بيماريها مستلزم کارآموزی در هنگام تحصيل علم پزشکی ميباشد؟
ج: هنگام ضرورت فرقی، بين حکم معاينه اعضای تناسلی و غير آنها نيست و ملاک کلی، احتياج به تمرين و فراگيری علم پزشکی برای نجات جان انسان ميباشد و در اين موارد بايد به مقدار ضرورت اکتفا شود .
س 1312: غالبا در معاينه اعضای تناسلی اعم از اينکه توسط فرد مماثل صورت بگيرد يا خير، احکام شرعی مانند نگاه کردن پزشک يا دانشجو از طريق آينه، رعايت نميشود و چون ما برای فراگيری چگونگی تشخيص بيماريها از آنان تبعيت ميکنيم، وظيفه ما چيست؟
ج : تحصيل و فراگيری علم پزشکی از طريق معايناتی که فی نفسه حرام هستند، در مواردی که يادگرفتن اين علم و شناخت راههای درمان بيماريها متوقف بر آن باشد، اشکال ندارد، مشروط بر اينکه دانشجو اطمينان داشته باشد که توانايی نجات جان انسانها در آينده متوقف بر اطلاعاتی است که از اين طريق بدست ميآيد و همچنين مطمئن باشد که در آينده درمعرض مراجعه بيماران بوده و مسئوليت نجات جان آنان را بر عهده خواهد داشت .
منبع
[=arial]معاینه ی آموزشی توسط پزشک نامحرم
[=arial]در بيمارستانها و مراكز آموزشى - پزشكى، دانشجويان جهت آموزش به معاينه نواحى مختلف بدن (شكم، سينه، لگن و عورت ) بيمار زن مىپردازند. با توجه به اينكه اين امر يك موضوع آموزشى است كه در برنامه پزشكان قرار دارد، حكم آن چيست؟
[=arial]همه مراجع (به جز تبريزى ): اگر فراگيرى مسائل پزشكى، در حدى است كه حفظ سلامتى و جان بيماران (هر چند در آينده )، متوقف بر آن باشد ؛ به مقدار ضرورت و ناچارى جايز است.
منبع
[="Tahoma"][="Blue"] .امین.;631133 نوشت:
درست می فرمایید منظور بنده هم همن بود.[/]
منظور شما چی بود؟
[="Tahoma"][="Blue"] .امین.;631133 نوشت:
این بود.:ok:[/]
پ.ن: چه اشتباهی کردم اومدم رشته پزشکی..
خدا رو شكر كن كه رشته پزشكي خوندي.مي دونستي با نجات جون يك نفر انگار همه آدما رو نجات دادي(مي دونم ميدوني)...
من به عنوان يه همكار پيشنهاد مي كنم اگه نمي توني از اون بيمارستان بيا بيرون.
برو جاي ديگه كار كن.
بروي تو روستا.بيمه روستايي.
برو درمانگاهي كه خلوت تره.
فضاي شغليتو عوض كن.
[="Tahoma"][="Blue"] omid1367;631219 نوشت:
احسنت
پیشنهاد منصفانه ای بود. خوشم آمد.[/]
عذرخواهی میکنم استاد
برای چندمين بار: من پزشک فارغ التحصيل نیستم دانشجوی سال آخر هستم و موظف هستم جاهایی که بیمارستان برامون تعیین میکنه کشیک بدیم.اختیار نداریم که انتخاب کنیم محل کار رو
سلام
در پست 147 نظر همه مراجع بجز آیات الله تبریزی این بود:
شما فکر میکنید این ترم آخری را نیازی به یادگیری و تجربه ندارید یعنی برای شما ضرورت محسوب نمیشود؟
الان که اورژانس هستیم که ظاهرا واقعا لازمه
من قبل هرچیزی یه سوال ازتون می پرسم.
شما فکر می کنید با ازدواج مشکل شما حل می شه؟
ابدا. تازه سختر هم براتون میشه.
تصور نکنید چون ازدواج نکردید این مشکل رو دارید(قرآن گفته عفاف اما نگفته بعد ازدواج عفاف نداشته باشید.). نه خیر، تازه ازدواج کنید مشکلتون بزرگتر هم میشه می دونید چرا؟
اون وقت شروع به مقایسه می کنید؟ اون وقت می گید خانمم من اینجوریه اون خانمه اونجوری بود!
من قبلا هم گفتم من از هم کارای شماهستم.این فضایی که شما می گید رو تا حدودی درک کردم. کاملا درکتون می کنم.
اصلا اینو بدونید که شما تحریک می شید یعنی پاکید و اینکه این موضوع رو به بحث می ذارید یعنی وجدانتون کاملا کاملا فعاله؛ جای تبریک داره.
دوست خوبم تنها راه ندیدنه تنها راه نگاه نکردن تنها را دوری کردنه.می گید دانشجویید چاره ای نداره باشه این چند وقترو تحمل کنید و بعد فارغ التحصیلی چاره ای بیندیش.
حدالامکان سعی کنید ایمانتون قویتر کنید و تا می تونید تو معایناتتون به چیزای دیگه تکیه کنید.... چه می دونم به علائم به آزمایشات و عکسها...
البته تو بخش اورژانس اجتناب ناپذیره.قبول دارم که اجتناب ناپذیره.
با اینهمه به خاطر ایمانتون بهتون حسودی میکنم خیلی ها تو بیمارستانها چه گناهایی که نمی کنند.چه حرمت هایی که شکسته میشه.
خدا پزشکایی مثل شما رو برای ما نگه داره.
[="Tahoma"][="DarkGreen"]اللهم عجل لولیک الفرج
سلام
از خود خدا کمک بگیر
:Gol:
بشین با خدا خلوت کن صادقانه ابراز مشکل کن و ازش کمک بخواه راحت باش( خدا تنها کسیه که می تونه بهت کمک کنه فکر نکنم لازم به توضیح باشه اگر لازم بود بگو بهت بگم!)
:Gol:[/]
دوستان سلام
وقتی شرایط شما را می خوانم بیش از پیش پی می برم که طب سنتی چه نعمت بزرگی است!!
علی علی
طب سنتی که بیشتر از طب مدرن به معاینه و مشاهده و اینها تاکید داره!
سوال:
من دانشجوي پزشكي سال آخرم و مدت حدود يكساله كه نياز به ازدواج دارم و دنبال مورد گشتم اما تا به حال يا مورد مطابق ملاكهاي من نبوده و يا اينكه بهم جواب منفي دادند.من اما نياز جنسي دارم و همين موضوع در برخورد با بيماران خانم جوون در بيمارستان برام مشكل ايجاد ميكنه كه هنگام معاينه و لمس بدن بيماران خانم ممكنه تحريك بشم.ما هم حق انتخابي نداريم كه فقط بيماران خانم رو معاينه كنيم وقتنهايي كه كشيك هستيم هر بيماري بياد مسوليتش با ماست.
و چون كشيك هامون تك نفره است نميشه يه همكار خانم بياد براي كمك به من بيماران خانم رو معاينه كند.از نظر شرعي و فقهي و از نظر مرجع من آيت الله مكارم شيرازي آيا در چنين شرايطي معاينه بيمار نامحرم حرام است؟
جواب:
جواب از منظر فقهی
با سلام و عرض ادب
به لحاظ شرعی درجایی که ضرورت ندارد لمس و نگاه نامحرم حرام است و اگر با معاینه ی بیمار، موجب تحریک شهوت می شود، معاینه حرام خواهد بود.
استفتای شفاهی از دفتر آیه الله مکارم شیرازی در قم
جواب از منظر اخلاق
مسلم این است که انسان برای نجات دیگران، نباید خود را به هلاکت بیندازد. اول نجات خود از مهلکه واجب است بعد دیگران.
اگر می بیند که به گناه می افتد و پزشکان مماثل(همنجس) دیگری هم وجود دارند، باید به آنها ارجاع بدهد یا برای برخی از کارهایی که با بدن جنس مخالف در ارتباط است، از دستیار کمک بگیرد و یا به خود مریض بگویید، مثلا گوشی را روی کدام قسمت بدنتان جابه جا کنید تا شما صدای مثلا قلب را بشنوید و لازم نیست که حتما لباسی کنار زده شود. نباید خجالتی بود و باید از بیمار این درخواست را داشت.
اگر واقعا بیمار در حال از دست رفتن است و کسی هم وجود ندارد که این بیمار را طبابت کند(که البته این شرط، بسیار بعید به نظر می رسد) خب دراین شرایط اصلا انسان نمی تواند فکر شهوانی داشته باشد و همه ی همتش این است که این بیمار از دست نرود، ازاین رو در این مواقع اشکالی ندارد که دست شما که با دستکش همراه هست با بعضی از نقاط حساس بدن نامحرم تماس حاصل کند و البته نگاه هم شاید لازم نباشد.(چون در این حالت به علت اضطراب و حساسیت کار، شهوت آدمی ضعیف می شود و تمرکز روی تشخیص بیماری خواهد رفت)
در هر صورت و به طور کلی، هم بیماران خانم باید بدانند که دکتر محرم نیست و می بایست سعی کنند به دکتر خانم رجوع کنند و هم اگر مجبور شدند که به دکتر مرد مراجعه کنند، یه کمی خود را حفظ کنند و خیلی خودمانی نشده و دکتر را محرم حساب نکنند بلکه او طبیی است از جنس انسان در عین حال دلسوز و مهربان، اما نسبت به جنس مخالف حساس.(مگر این که بر اثر کثرت ارتباط با نامحرم، حسش تضعیف یا از بین رفته باشد و الا به خودی خود ارتباط با جنس مخالف، آنهم جوان، آنهم با نقاط حساس بدن او، باید تحریک زا باشد)
بعضی ها می گویند که صلوات بفرست و فکرت را کنترل کن و آدم باید اینقدر حساس نباشد و فکر کن یه تیکه بدنه و یه تیکه گوشته و ... خب با همه ی گناهان می توان اینطوری برخورد کرد، هر کسی گناه می کند به او بگوییم فکر کن این شخص دیوار است بعد هر کاری خواستی باهاش بکن و ... آیا این روش صحیحی است؟ آیا دیگر هیچ میل و حسی برای انسان نسبت به جنس مخالف برایش باقی می ماند؟ آیا اسلام چنین درستور العملهای را تجویز نمود برای جلوگیری از گناه؟
اگر مرد مجرد و جوانی که نیاز به ازدواج هم دارد، با حساس ترین نقطه ی بدن زن نامحرم، تحریک نشود و بخواهد خودش را کنترل کند، پس در موقعی که باید از همسرش به عنوان جنس مخالفت، چه جوری باید تحریک بشود؟با بعضی از دستورالعملها به طور کلی، میل به جنس مخالف از بین می رود.
اصلا آیا تحریک نشدن در اینگونه ارتباطاتِ حساس، ارزشمند است؟؟
حالا ما یه دستوری العملی هم بدهیم که این جور معاینه ها برای ایشان عادی بشود، آیا این عادی کردن، خوب است؟ آیا دیگر کسی به فکر ازدواج می افتد؟ آیا نسل بشر ادامه پیدا می کند؟ ما بیاییم یه کاری کنیم کسی میل به غذا نداشته باشد، به نظر شما آیا به سمت غذا می رود؟ مسلما همه از غذانخوردن بیمار گشته و از بین می رود. پس میل و شهوت خیلی هم خوب است باعث بقای انسان و بقای نسل بشر خواهد شد منتها باید این میل را در مسیر صحیح الهی، هدایتش کرد. بله یه جاهایی انسان باید با جنبه باشد و خودش را کنترل کند که به گناه نیفتد، مثلا وقتی یه نامحرمی را می بیند، اما اون موقعی که مرتب بخواهد اعضای خانمها را ببیند هم باید تحریک نشود؟؟ این چه حرفی است.
به نظر من اون دکترهایی که به راحتی با نقاط تحریک زای بدن جنس مخالف، در ارتباط و معاینه هستند و تحریک نمی شوند، یا اینقدر اینکار را کرده اند و یا اهل فیلم و تصویر بوده اند که دیگر این عمل برایشان عادی شده و این عادی شدن خوب نیست.
باید این حساسیتها حفظ شود، از بین نرود، خانم به خانم رجوع کند، آقا به آقا رجوع کند، این حساسیت و تحریک پذیری خوب است، دانشگاهها و مراکز پزشکیِ ما باید اصلاح شود نه این که این دکتر جوانِ ما احساس و شهوت خودش را نابود کند.