با سلام و عرض ارادت
اطلاق لفظ وجود و كاربرد آن در مورد خدا و انسان به معناي مشترك معنوي بودن وجود است. بدين معنا كه هر دو وجود دارند و موجوديتشان واقعي و حقيقي است. اما اين اشتراك در وجود به معناي هم سنخ بودن خالق و مخلوق نيست. اين اشتباهي است كه برخي از فلاسفه نيز مرتكب شده اند و اطلاق وجود را بر واجب و ممكن لازمه هم سنخ بودن آن دانسته اند. اين اشكال اگر وارد باشد تنها در باره خالق و مخلوق نيست و در ميان خود ممكن ها نيز وارد است و لازمه آن اين است كه استعمال وجود در هر موجودي، معناي خاصي داشته باشد در حالي كه ما از وجود تنها يك چيز مي فهميم و آن بودن و هستي داشتن است.
جالب است که با این همه بحث در طول تاریخ از طریق فلاسفه و حکما هنوز نسبت جبر و اختیار انسان بر امور جاریه یک علامت سؤال بزرگ است !!!
اما درمورد علم خداوند به اعمال اختیاری انسان میتوان اینگونه عنوان نمود که ما مسئله را از دیدگاه( محدودیت ) خودمان مناظره میکنیم .
علم ما به احوالات جاریه از قبیل علم محدود ومحصور در زمان است در حالی که در مورد خداوند اینگونه نیست وعلم خداوند در احوالات مخلوقات یک علم وسیع وبدون محدودیت زمانی میباشد .
به گونه ای که همه ی( اوقات) بر خداوند «حالّ » است .از طرفی علم خداوند قدیم است (ازلی وابدی) از طرفی چون او خالق وبرنامه نویس ذات و روح وجسم انسان است ودر موجودیت این مخلوق اراده وخواست او «جاری» میباشد .ذات اعمال محدثه از این مخلوق برای خداوند امری شایسته ی صفت ثبوتی« ذاتی» اراده ی الهی میباشد واکثرا" ما این امر را در صفت ثبوتی «فعلی» اراده ی الهی میپنداریم که نتیجه اش دور در (زمان) و ( فعل) است . وبه دنبال آن بن بست و حیرانی !!!
کاربر مهمان خوش آمدید
اطلاق لفظ وجود و كاربرد آن در مورد خدا و انسان به معناي مشترك معنوي بودن وجود است. بدين معنا كه هر دو وجود دارند و موجوديتشان واقعي و حقيقي است. اما اين اشتراك در وجود به معناي هم سنخ بودن خالق و مخلوق نيست. اين اشتباهي است كه برخي از فلاسفه نيز مرتكب شده اند و اطلاق وجود را بر واجب و ممكن لازمه هم سنخ بودن آن دانسته اند. اين اشكال اگر وارد باشد تنها در باره خالق و مخلوق نيست و در ميان خود ممكن ها نيز وارد است و لازمه آن اين است كه استعمال وجود در هر موجودي، معناي خاصي داشته باشد در حالي كه ما از وجود تنها يك چيز مي فهميم و آن بودن و هستي داشتن است.
سلام
مساله قدرت اخیتار را با استفاده از بازی فوتبال پلی استیشن حل کردم:Sham:
دستت درد نکنه
سلام و تشكر
خيلي خوبه مي تونيد براي ما و دوستان، رابطه اي كه در خصوص اختيار انسان در بازي پلي استيشن كشف كرده ايد رو تبيين كنيد.
موفق باشيد ...:Gol:
سلام بر بقیةالله الاعظم ومنتظرانش
جالب است که با این همه بحث در طول تاریخ از طریق فلاسفه و حکما هنوز نسبت جبر و اختیار انسان بر امور جاریه یک علامت سؤال بزرگ است !!!
اما درمورد علم خداوند به اعمال اختیاری انسان میتوان اینگونه عنوان نمود که ما مسئله را از دیدگاه( محدودیت ) خودمان مناظره میکنیم .
علم ما به احوالات جاریه از قبیل علم محدود ومحصور در زمان است
در حالی که در مورد خداوند اینگونه نیست وعلم خداوند در احوالات مخلوقات یک علم وسیع وبدون محدودیت زمانی میباشد .
به گونه ای که همه ی( اوقات) بر خداوند «حالّ » است .از طرفی علم خداوند قدیم است (ازلی وابدی) از طرفی چون او خالق وبرنامه نویس ذات و روح وجسم انسان است ودر موجودیت این مخلوق اراده وخواست او «جاری» میباشد .ذات اعمال محدثه از این مخلوق برای خداوند امری شایسته ی صفت ثبوتی« ذاتی» اراده ی الهی میباشد واکثرا" ما این امر را در صفت ثبوتی «فعلی» اراده ی الهی میپنداریم که نتیجه اش دور در (زمان) و ( فعل) است . وبه دنبال آن بن بست و حیرانی !!!