جمع بندی مهم ترین معیار ازدواج، ایمان است، اما هرکسی ممکن است ایمانش را از دست بدهد

تب‌های اولیه

6 پستها / 0 جدید
آخرین ارسال
مهم ترین معیار ازدواج، ایمان است، اما هرکسی ممکن است ایمانش را از دست بدهد

السلام علیکم و رحمةالله و برکاته

سوالی است که مدتی ذهن مرا مشغول کرده و درواقع، دوستان و اطرافیان، زیاد از من می پرسند و پاسخ قانع کننده ای نیافتم...

می دانیم که مهم ترین معیار ازدواج، ایمان است و اگر ایمان باشد، می توان از بسیاری از نقص ها و تفاوت ها و کاستی ها گذشت.

اما سوالی که برای برخی پیش می آید این است که:
هرکسی ممکن است ایمانش را از دست بدهد! در این صورت باید چه کرد؟!
درتاریخ، فراوان اند کسانی که جزء بهترین بندگان خدا بودند اما ایمانشان را از دست دادند و طریق گمراهی در پیش گرفتند
نمونه ی بارزش طلحه و زبیر ....
در روزگار امروز هم مشابه این افراد را می بینیم!
طلحه و زبیر، افراد سست اعتقاد و منافق هم نبودند که بگوییم داشتند فیلم بازی می کردند!

البته من در پاسخ این افراد می گویم :
خود ما هم ممکن است ایمانمان را از دست بدهیم و این یک احتمال دوطرفه و برابر است....

می خواستم پاسخ کامل تر از مشاوران دریافت نمایم

احتمالا بعضیا الان میان میگن ""مهریه رو بالا می نویسیم!!!! تا نتونه ول کنه بره!!!!!!!!""
بحث ول کردن و رفتن نیست!
موضوع این است که زندگی کردن با فردی که خط فکری کاملا متفاوت دارد بسیار دشوار است...

تشکر از پاسختان

با نام و یاد دوست




کارشناس بحث: استاد حامی

[="Tahoma"][="DarkGreen"]سلام بر شما
همان طور كه اشاره كرديد براساس معيارهاي اسلام دينداري و اخلاق خوش از مهم ترين معيارهاي ازدواج است.
البته عقلا و شرع حكم مي كند كه افراد براساس سنخيت و همتايي دست به گزينش بزنند و دختر و پسر خود را در معرض شناخت كافي براي هم قرار دهند و چيزي را مخفي نكنند تا براساس تناسب ازدواج صورت بگيرد وگرنه وقتي تناسب در دينداري نباشد اختلافات يكي پس از ديگري شروع مي شود.
بله احتمال دارد بعد از گزينش همسر براساس هتمايي در دينداري خودمان يا همسرمان از مسير منحرف شويم ولي خداوند به ما قدرت انتخاب و اراده است و در منحرف شدن مجبور نيستيم. بايد پيوسته براي در مسير بودن دعا كنيم و به ائمه متوسل شويم. آسيب هاي مسير دينداري را بشناسيم و از آنها برحذر باشيم مثلا با هركسي نشست و برخاست نكنيم. به هر سايتي سر نزنيم و شبهات خود را از كارشناسان معتبر بشناسيم.
زن و شوهر هم بايد در اين مسير همديگر را ياري كنند
در جامعه فعلي ما به تدريج از معنويت دور مي شويم مانند كسي كه قايقش را به اسكله نبسته و سرگرم بازي است و موج او را به دل درياي طوفاني مي برد. كسي كه اهل مطالعه و دقت هست اين را متوجه مي شود و كسي كه غافل است متوجه نمي شود و به هشدارهاي ديگران هم اهميت نمي دهد و حتي مسخره مي كند. بنابراين يكي از برنامه هاي والدين بايد اين باشد كه با مطالعه و كمك از مشاوران ديني خود را در مسير ديني حفظ كنند
بله اگر كسي دانسته از مسير حق خارج شد همسر مؤمن مي تواند از او جدا شود
بنابراين در يك كلام پاسخ اين است كه به جاي تمركز بر مشكل كه اضطراب زا است بر حل مشكل متمركز شويم
[/]

رهبر انقلاب در دیدار اساتید، فضلا و طلاب نخبه ی حوزه علمیه قم در تاریخ 1389/8/2 در ذیل شرح حدیثی، توصیه مرحوم آیت الله بهجت را برای خواندن دعای «یا الله،یا رحمان، یا رحیم، یا مقلب القلوب ثبت قلبی علی دینک» بیان کردند و فرمودند:

«مرحوم آقای بهجت (رضوان الله تعالی علیه) می فرمودند این دعا را زیاد بخوانید:
« یا اللهُ یا رَحْمنُ یا رَحِیمُ یا مُقَلِّبَ الْقُلُوبِ ثَبِّتْ قَلْبِی عَلَی دِینِکَ ». ممکن بود یک اشکال مقدّری وجود داشته باشد، ایشان به آن هم جواب می داد. ممکن بود کسی بگوید وقتی می گوییم «ثبت قلبی علی دینک»، ما که دینمان درست است، منطقی است، مستحکم است، این برای آن طبقات پایین است. ایشان می فرمود در هر طبقه ای که دل انسان و ایمان انسان و دینداری انسان هست، تنزل از آن طبقه، برگشت است. «ثَبِّتْ قَلْبِی عَلَی دِینِکَ» یعنی دین را در همان طبقه عالی نگه دار و تثبیت کن. اگر این شد، آن وقت زندگی می شود شیرین، مرگ هم مرگ راحت. یکی از مشکلات اساسی ماها، مشکل مردن است. امام سجاد (علیه السلام) به خداوند متعال عرض می کند:
«أَمِتْنَا مُهْتَدِينَ غَيْرَ ضَالِّينَ، طَائِعِينَ غَيْرَ مُسْتَكْرِهِينَ، تَائِبِينَ غَيْرَ عَاصِينَ». خب، انسان در همه طول عمر در طریق هدایت بوده، اما باز امام دعا می کند که:
«
أَمِتْنَا مُهْتَدِينَ غَيْرَ ضَالِّينَ، طَائِعِينَ غَيْرَ مُسْتَكْرِهِينَ، تَائِبِينَ غَيْرَ عَاصِينَ»؛ معلوم می شود خطرناک است.


حکم مستوری و مستی همه بر عاقبت است
کس ندانست که آخر به چه حالت برود»


[="Tahoma"][="DarkGreen"]معاد انديشي بايد جز برنامه هاي زندگي باشد

متن دعا:

وَ كَانَ مِنْ دُعَائِهِ عَلَيْهِ السَّلَامُ إِذَا نُعِيَ إِلَيْهِ مَيِّتٌ، أَوْ ذَكَرَ الْمَوْت :َ اللَّهُمَّ صَلِّ عَلَى مُحَمَّدٍ وَ آلِهِ، وَ اكْفِنَا طُولَ الْأَمَلِ، وَ قَصِّرْهُ عَنَّا بِصِدْقِ الْعَمَلِ حَتَّى لَا نُؤَمِّلَ اسْتِتْمَامَ سَاعَةٍ بَعْدَ سَاعَةٍ، وَ لَا اسْتِيفَاءَ يَوْمٍ بَعْدَ يَوْمٍ، وَ لَا اتِّصَالَ نَفَسٍ بِنَفَسٍ، وَ لَا لُحُوقَ قَدَمٍ بِقَدَمٍ وَ سَلِّمْنَا مِنْ غُرُورِهِ، وَ آمِنَّا مِنْ شُرُورِهِ، وَ انْصِبِ الْمَوْتَ بَيْنَ أَيْدِينَا نَصْباً، وَ لَا تَجْعَلْ ذِكْرَنَا لَهُ غِبّاً وَ اجْعَلْ لَنَا مِنْ صَالِحِ الْأَعْمَالِ عَمَلًا نَسْتَبْطِئُ مَعَهُ الْمَصِيرَ إِلَيْكَ، وَ نَحْرِصُ لَهُ عَلَى وَشْكِ اللَّحَاقِ بِكَ حَتَّى يَكُونَ الْمَوْتُ مَأْنَسَنَا الَّذِي نَأْنَسُ بِهِ، وَ مَأْلَفَنَا الَّذِي نَشْتَاقُ إِلَيْهِ، وَ حَامَّتَنَا الَّتِي نُحِبُّ الدُّنُوَّ مِنْهَا فَإِذَا أَوْرَدْتَهُ عَلَيْنَا وَ أَنْزَلْتَهُ بِنَا فَأَسْعِدْنَا بِهِ زَائِراً، وَ آنِسْنَا بِهِ قَادِماً، وَ لَا تُشْقِنَا بِضِيَافَتِهِ، وَ لَا تُخْزِنَا بِزِيَارَتِهِ، وَ اجْعَلْهُ بَاباً مِنْ أَبْوَابِ مَغْفِرَتِكَ، وَ مِفْتَاحاً مِنْ مَفَاتِيحِ رَحْمَتِكَ أَمِتْنَا مُهْتَدِينَ غَيْرَ ضَالِّينَ، طَائِعِينَ غَيْرَ مُسْتَكْرِهِينَ، تَائِبِينَ غَيْرَ عَاصِينَ وَ لَا مُصِرِّينَ، يَا ضَامِنَ جَزَاءِ الْمُحْسِنِينَ، وَ مُسْتَصْلِحَ عَمَلِ الْمُفْسِدِينَ.
ترجمه دعا:

نيايش آن حضرت هنگام ياد كرد مرگ خدايا، بر محمد و خاندانش درود فرست و ما را از آرزوي دور و دراز نگه‌دار، و چنان كن با درستكاري دست آرزوها از ما كوتاه شود، تا ما را اميد آن نباشد كه ساعتي را پس از ساعتي به پايان بريم، و روزي را پس از روزي به سر آوريم، و نَفَسي را به نَفَسي پيوند زنيم، و از پسِ يك گام، گام ديگري برداريم. ما را از فريب آرزوها به سلامت دارد و از بدي‌هاي آنها ايمن ساز، و مرگ را پيش روي ما مجسّم بدار و بر ما مپسند كه لحظه‌اي از ياد آن تهي گرديم. ما را آن گونه به انجام دادن كارهاي شايسته موفق كن كه بازگشتمان به سوي تو را كُنْد پنداريم، و در رسيدن به كوي تو حريص‌تر گرديم؛ بدان پايه كه مرگ براي ما خانه‌ي آرامشي شود كه در آن بياساييم، و جايي دوست داشتني كه مشتاقانه بدان درآييم، و خويشاوندي كه نزديك شدن به او را دوست بداريم. پس چون مرگ را به ما نزديك ساختي و ما را به دامنش انداختي، به ديدار او ما را نيك بختي بخش، و آمدنش را سبب آرامش ما كن، و به ميزباني او شور بختمان مساز، و به ديدار او ما را به خواري ميفكن، و او را دري از درهاي بخشش، و كليدي از كليدهاي رحمت خود گردان. ما را در حالي بميران كه راه يافته‌ايم و گمراه نگرديده‌ايم، و طاعت تو را ناپسند نشمرده‌ايم، و روي از گناه برتافته‌ايم و دست از نافرماني كشيده‌ايم. اي عهده‌دار پاداش نيكوكاران، و اصلاح كننده ي عمل تباهكاران.
[/]

همسران و خطر از دست دادن ايمان
پرسش:
مهم ترین معیار ازدواج، ایمان است و اگر ایمان باشد، می توان از بسیاری از نقص ها و تفاوت ها و کاستی ها گذشت. اما سوالی که برای برخی پیش می آید این است که:
هرکسی ممکن است ایمانش را از دست بدهد! در این صورت باید چه کرد؟!
طلحه و زبیر، افراد سست اعتقاد و منافق هم نبودند که بگوییم داشتند فیلم بازی می کردند!
احتمالا بعضیا الان میان میگن ""مهریه رو بالا می نویسیم!!!! تا نتونه ول کنه بره!!!!!!!!""


پاسخ:

سلام بر شما
همان طور كه اشاره كرديد براساس معيارهاي اسلام دينداري و اخلاق خوش از مهم ترين معيارهاي ازدواج است.
البته عقلا و شرع حكم مي كند كه افراد براساس سنخيت و همتايي دست به گزينش بزنند و دختر و پسر خود را در معرض شناخت كافي براي هم قرار دهند و چيزي را مخفي نكنند تا براساس تناسب ازدواج صورت بگيرد وگرنه وقتي تناسب در دينداري نباشد اختلافات يكي پس از ديگري شروع مي شود.
بله احتمال دارد بعد از گزينش همسر براساس هتمايي در دينداري خودمان يا همسرمان از مسير منحرف شويم ولي خداوند به ما قدرت انتخاب و اراده است و در منحرف شدن مجبور نيستيم. بايد پيوسته براي در مسير بودن دعا كنيم و به ائمه متوسل شويم. آسيب هاي مسير دينداري را بشناسيم و از آنها برحذر باشيم مثلا با هركسي نشست و برخاست نكنيم. به هر سايتي سر نزنيم و شبهات خود را از كارشناسان معتبر بشناسيم. برنامه اي سياحتي و زيارتي سالم داشته باشيم، به عيادت مريض برويم و در مجالس ائمه (شادي يا غم ) شركت كنيم و اين مجالس را هم در منزل به پا كنيم. وسائلي كه زمينه ساز انحراف است مانند ماهواره، موسيقي حرام و...را در منزل راه ندهيم
زن و شوهر هم بايد در اين مسير همديگر را ياري كنند
در جامعه فعلي ما به تدريج از معنويت دور مي شويم مانند كسي كه قايقش را به اسكله نبسته و سرگرم بازي است و موج او را به دل درياي طوفاني مي برد. كسي كه اهل مطالعه و دقت هست اين را متوجه مي شود و كسي كه غافل است متوجه نمي شود و به هشدارهاي ديگران هم اهميت نمي دهد و حتي مسخره مي كند. بنابراين يكي از برنامه هاي والدين بايد اين باشد كه با مطالعه و كمك از مشاوران ديني خود را در مسير ديني حفظ كنند
بله اگر كسي دانسته از مسير حق خارج شد همسر مؤمن مي تواند از او جدا شود
بنابراين در يك كلام پاسخ اين است كه به جاي تمركز بر مشكل كه اضطراب زا است بر حل مشكل متمركز شويم

رهبر انقلاب در دیدار اساتید، فضلا و طلاب نخبه ی حوزه علمیه قم در تاریخ 1389/8/2 در ذیل شرح حدیثی، توصیه مرحوم آیت الله بهجت را برای خواندن دعای «یا الله،یا رحمان، یا رحیم، یا مقلب القلوب ثبت قلبی علی دینک» بیان کردند و فرمودند:

«مرحوم آقای بهجت (رضوان الله تعالی علیه) می فرمودند این دعا را زیاد بخوانید:
« یا اللهُ یا رَحْمنُ یا رَحِیمُ یا مُقَلِّبَ الْقُلُوبِ ثَبِّتْ قَلْبِی عَلَی دِینِکَ ». ممکن بود یک اشکال مقدّری وجود داشته باشد، ایشان به آن هم جواب می داد. ممکن بود کسی بگوید وقتی می گوییم «ثبت قلبی علی دینک»، ما که دینمان درست است، منطقی است، مستحکم است، این برای آن طبقات پایین است. ایشان می فرمود در هر طبقه ای که دل انسان و ایمان انسان و دینداری انسان هست، تنزل از آن طبقه، برگشت است. «ثَبِّتْ قَلْبِی عَلَی دِینِکَ» یعنی دین را در همان طبقه عالی نگه دار و تثبیت کن. اگر این شد، آن وقت زندگی می شود شیرین، مرگ هم مرگ راحت. یکی از مشکلات اساسی ماها، مشکل مردن است. امام سجاد (علیه السلام) به خداوند متعال عرض می کند:
«أَمِتْنَا مُهْتَدِينَ غَيْرَ ضَالِّينَ، طَائِعِينَ غَيْرَ مُسْتَكْرِهِينَ، تَائِبِينَ غَيْرَ عَاصِينَ». خب، انسان در همه طول عمر در طریق هدایت بوده، اما باز امام دعا می کند که:
«
أَمِتْنَا مُهْتَدِينَ غَيْرَ ضَالِّينَ، طَائِعِينَ غَيْرَ مُسْتَكْرِهِينَ، تَائِبِينَ غَيْرَ عَاصِينَ»؛ معلوم می شود خطرناک است.


حکم مستوری و مستی همه بر عاقبت است
کس ندانست که آخر به چه حالت برود»

معاد انديشي بايد جز برنامه هاي زندگي باشد

كتاب براي مطالعه بيشتر
خانواده و مهدویت (5 جلد). مؤلف: مهدی نیلی پور. ناشر: انتشارات مرغ سلیمان.

..................................
پي نوشت
متن دعاي امام سجاد:

وَ كَانَ مِنْ دُعَائِهِ عَلَيْهِ السَّلَامُ إِذَا نُعِيَ إِلَيْهِ مَيِّتٌ، أَوْ ذَكَرَ الْمَوْت :َ اللَّهُمَّ صَلِّ عَلَى مُحَمَّدٍ وَ آلِهِ، وَ اكْفِنَا طُولَ الْأَمَلِ، وَ قَصِّرْهُ عَنَّا بِصِدْقِ الْعَمَلِ حَتَّى لَا نُؤَمِّلَ اسْتِتْمَامَ سَاعَةٍ بَعْدَ سَاعَةٍ، وَ لَا اسْتِيفَاءَ يَوْمٍ بَعْدَ يَوْمٍ، وَ لَا اتِّصَالَ نَفَسٍ بِنَفَسٍ، وَ لَا لُحُوقَ قَدَمٍ بِقَدَمٍ وَ سَلِّمْنَا مِنْ غُرُورِهِ، وَ آمِنَّا مِنْ شُرُورِهِ، وَ انْصِبِ الْمَوْتَ بَيْنَ أَيْدِينَا نَصْباً، وَ لَا تَجْعَلْ ذِكْرَنَا لَهُ غِبّاً وَ اجْعَلْ لَنَا مِنْ صَالِحِ الْأَعْمَالِ عَمَلًا نَسْتَبْطِئُ مَعَهُ الْمَصِيرَ إِلَيْكَ، وَ نَحْرِصُ لَهُ عَلَى وَشْكِ اللَّحَاقِ بِكَ حَتَّى يَكُونَ الْمَوْتُ مَأْنَسَنَا الَّذِي نَأْنَسُ بِهِ، وَ مَأْلَفَنَا الَّذِي نَشْتَاقُ إِلَيْهِ، وَ حَامَّتَنَا الَّتِي نُحِبُّ الدُّنُوَّ مِنْهَا فَإِذَا أَوْرَدْتَهُ عَلَيْنَا وَ أَنْزَلْتَهُ بِنَا فَأَسْعِدْنَا بِهِ زَائِراً، وَ آنِسْنَا بِهِ قَادِماً، وَ لَا تُشْقِنَا بِضِيَافَتِهِ، وَ لَا تُخْزِنَا بِزِيَارَتِهِ، وَ اجْعَلْهُ بَاباً مِنْ أَبْوَابِ مَغْفِرَتِكَ، وَ مِفْتَاحاً مِنْ مَفَاتِيحِ رَحْمَتِكَ أَمِتْنَا مُهْتَدِينَ غَيْرَ ضَالِّينَ، طَائِعِينَ غَيْرَ مُسْتَكْرِهِينَ، تَائِبِينَ غَيْرَ عَاصِينَ وَ لَا مُصِرِّينَ، يَا ضَامِنَ جَزَاءِ الْمُحْسِنِينَ، وَ مُسْتَصْلِحَ عَمَلِ الْمُفْسِدِينَ.
ترجمه دعا:

نيايش آن حضرت هنگام ياد كرد مرگ خدايا، بر محمد و خاندانش درود فرست و ما را از آرزوي دور و دراز نگه‌دار، و چنان كن با درستكاري دست آرزوها از ما كوتاه شود، تا ما را اميد آن نباشد كه ساعتي را پس از ساعتي به پايان بريم، و روزي را پس از روزي به سر آوريم، و نَفَسي را به نَفَسي پيوند زنيم، و از پسِ يك گام، گام ديگري برداريم. ما را از فريب آرزوها به سلامت دارد و از بدي‌هاي آنها ايمن ساز، و مرگ را پيش روي ما مجسّم بدار و بر ما مپسند كه لحظه‌اي از ياد آن تهي گرديم. ما را آن گونه به انجام دادن كارهاي شايسته موفق كن كه بازگشتمان به سوي تو را كُنْد پنداريم، و در رسيدن به كوي تو حريص‌تر گرديم؛ بدان پايه كه مرگ براي ما خانه‌ي آرامشي شود كه در آن بياساييم، و جايي دوست داشتني كه مشتاقانه بدان درآييم، و خويشاوندي كه نزديك شدن به او را دوست بداريم. پس چون مرگ را به ما نزديك ساختي و ما را به دامنش انداختي، به ديدار او ما را نيك بختي بخش، و آمدنش را سبب آرامش ما كن، و به ميزباني او شور بختمان مساز، و به ديدار او ما را به خواري ميفكن، و او را دري از درهاي بخشش، و كليدي از كليدهاي رحمت خود گردان. ما را در حالي بميران كه راه يافته‌ايم و گمراه نگرديده‌ايم، و طاعت تو را ناپسند نشمرده‌ايم، و روي از گناه برتافته‌ايم و دست از نافرماني كشيده‌ايم. اي عهده‌دار پاداش نيكوكاران، و اصلاح كننده ي عمل تباهكاران.

موضوع قفل شده است