مشکل در تدریس

تب‌های اولیه

35 پستها / 0 جدید
آخرین ارسال

با نام و یاد دوست




کارشناس بحث: استاد راهنما

user5470;714931 نوشت:
سلام
من قراره حدود یک ماه و نیم دیگه برم دانشگاه تدریس کنم.
ادم خجالتی هستم و همیشه در ارائه ها ی دانشگاه خجالت می کشیدم و زود تموم می کردم. اعتماد به نفس پایینی دارم.
حالا تدریس که جای خود داره و باید کلاسم اداره کنم
از یه طرفی نمی خوام از دستش بدم چون یه موقعیتی برای منه تا از این حالت در بیام و از طرفی تمام وجودم استرسه حتی از الان که خیلی مونده Sad
بعدشم کلا همیشه ناراحتم. اعتماد به نفس پایینی دارم و فکر می کنم ادم کمال گرایی هستم چون هیچ وقت از زندگیم راضی نیستم و همیشه دنبال بهترین چیز هستم که خوب بهشم نمی رسم و بدتر ناراحتم میشه.
خواهش می کنم یه راهی جلوی پام بزارید.
به مشاوره ی بیرون هم اعتماد ندارم. فکر می کنم چون درس خوندن اومدن فقط پول دربیارن. یبار رفتم چیز خاصی بهم نگفت. شاید من بدبین شدم.

منظر راهنمایی تون هستم :(

با عرض سلام خدمت شما خواهر گرامی امیدوارم نکاتی را که خدمتتون عرض میکنم راهگشا باشد
به شما تبریک می گویم که در مسیر تدریس و معلمی قدم گذاشته اید امیدوارم ضمن موفقیت تاثیرات بسیار خوبی روی شاگردان و دانشجویان خود داشته باشید.
در مورد تدریس و اضطراب آن باید عرض کنم که حالتی که دارید طبیعی می باشد و هر کسی اولین بار اینگونه می باشد و علت اصلی آن نبود یاکمبود تجربه نمی باشد (به قول قدیمیها که در شروع هر کاری می گویند:عرق اول باید ریخته شود )لذا باید سعی نمایید با توجه به موارد زیر مسیر خود را در تدریس مناسب و به دور از خجالت و کم رویی به درستی طی نمایید مطمئن باشید که به مرور زمان و با توجه به نکات زیر به سرعت تدریس برای شما کاری عادی و پیش پا افتاده می شود:


  1. افکار منفی را دور انداخته و تنها به افکار مثبت فکر نمایید. تلقین مثبت در موفقیت انسان و آرامش او بسیار موثر می باشد.
  2. انتظار خود را از خود واقع بینانه نمایید و سعی کنید از خود بیش از حد انتظار نداشته باشید.«مطمئن باشید که کسانی که از شما برای تدریس دعوت نموده اند از شما به اندازه خودتان و شناختی که از شما دارند انتظار دارند.»
  3. به موفقیتهای خود فکر نمایید و از آنها و تجربیاتی که با آنها بدست آورده اید گامهای بلند بعدی را محکمتر بردارید.(با تفکر روی موفقیتها و پرهیز از افکار منفی اعتماد به نفس شما بالا می رود)
  4. انسان موفق کسی است که هم به پشت سر خود نگاه کند و امید و نشاط لازم برای حرکت را پیدا نماید و هم به پیش روی خود نگاه کند تا مسیر خود را در آینده پیدا نموده و به نقایص خودش آگاه شود.
  5. با نگاه به کسانی که شما از آنها موفق تر هستید اعتماد به نفس خود را تقویت نمایید.
  6. برای رهایی از استرس از نکاتی که گفته شد نظیر تفکر روی افکار مثبت، موفقیتهای قبلی، استفاده از تکنیکهای آرامش بخش و محکم کردن ارتباط خود با خداوند (با دعا و توسل و نماز اول وقت و استغفار و صلوات و...)و...استفاده نمایید.
  7. شیوه های تقویت اعتماد به نفس را که برخی از آنها گفته شد را یاد گرفته و عمل نمایید.
  8. آمادگی خود را برای تدریس از جهت تسلط بر محتوای درس بالا ببرید.و نسبت به جوانب مختلف محتوا آگاهی لازم را بدست آورید.
  9. شیوه ها و فنون تدریس و کلاسداری را فرا بگیرید.
  10. قبل از تدریس برای خود کلاس فرضی درست نمایید و تدریس کنید و به سوالات پاسخ دهید.
  11. حوادثی که ممکن است در کلاس برای شما پیش بیاید را در نظر بگیرید و برای آنها و عکس العمل مناسب آن برنامه ریزی نمایید.

اگر سوال یا ابهامی بود در خدمتم
در پناه قرآن و عترت موفق باشید
یا علی

خیلی ممنون
راستش من ترسم از هول شدن سر درس دادن و تند تند صحبت کردن و کنترل استرس و تپش قلبم هست.
چون این موارد قبلا در ارائه های کلاسی برای بوده.
هیچ جوره قبلش آرام نمیشم و اینکه فن بیان ضعیفی هم دارم.
راستشو بخواید قانع نشدم Fool

user5470;715626 نوشت:
راستشو بخواید قانع نشدم :|

سلام و عرض ادب.
به عنوان یک کاربر عرض می کنم و نه متخصص.
اگر برای اول مهر میخواهید شروع کنید حدودا 1.5 ماه وقت دارید.
و خیلی هم زیاده.
یک روش مجرب خدمتتون عرض می کنم.
یک کلاس مصنوعی در منزل تشکیل بدید و اجازه بدید که خواهر و برادر و پدر و مادرتون بشینن سر کلاس.
زیاد هم طولانی نخواهد بود...در حد 0.5 ساعت مناسبه.
حتی میتونید اول از صمیمی ترین برادر یا خواهر تون یا حتی یک دوست شروع کنید.
بعدش کم کم کل خانواده بشینن.
مهم اینه که خیلی جدی درس رو شروع کنید و مهم نیست که از مطالب چیزی متوجه نشوند.
شاید به نظرتون کار راحتیه ولی اینطور نیست....ولی اثر خارق العاده ای داره.
وقتی خوب تونستید با آرامش با هاشون ارتباط برقرار کنید , ببینید که احساستون نسبت به کلاس واقعی چطوره؟
اگر باز احساس ناامنی و استرس داشتید....از دوستان یا حتی فامیل هم میتونید استفاده کنید..مثلا عمو ها و خاله ها...
بهتون قول میدم که 100% اثر مثبت داشته باشه.
خودم همچنین تجربه ای داشتم ...خیلی در دوره ارشد استرس داشتم.
از یک دوست خواستم تا تمرین کنیم.
باورتون نمیشه به محض اینکه شروع کردیم, آنچنان خنده بلند و طولانی بهم دست داد و بعدش هم دوستم شروع کرد به خندیدن..در حدود 2 دقیقه با صدای بلند می خندیدیم...بعدش انگار معجزه رخ داد
انگار تمام اون استرسها و ترسها یک انرژی بود که از بدنم خارج شد...خیلی آروم شدم و نیم ساعت با آرامش بهش ارائه دادم.
فرداش در جلسه دانشگاه خیلی خوب بودم و آنچنان با تسلط ارائه کردم که بیشتر شبیه تدریس بود...و در پایان استاد هم خیلی تعریف کرد.
نکته دوم :تمرین در فکر و خیال هستش یعنی بعد از این تمرین بالا...میتونید در روز چند مرتبه مثلا در اتاق یا در تاکسی و مترو ....یک کلاس درس را با تمام جزئیاتش تجسم کنید که در آن دارید تدریس می کنید.
این هم خیلی اثر زیادی داره.
موفق باشید

user5470;715626 نوشت:
خیلی ممنون
راستش من ترسم از هول شدن سر درس دادن و تند تند صحبت کردن و کنترل استرس و تپش قلبم هست.
چون این موارد قبلا در ارائه های کلاسی برای بوده.
هیچ جوره قبلش آرام نمیشم و اینکه فن بیان ضعیفی هم دارم.
راستشو بخواید قانع نشدم :|

سلام خواهره عزیز
شما تا وقت داری برو کلاس فن بیان ثبت نام کن
( اگر توانشو داری یا در نزدیکی محل زندگی تون هست )
خیلی کمکت میکنه.( روش های غلبه بر استرس و فن بیان رو اموزش میدن )
[SPOILER]اگرم دیدی نیست و پیدا نکردی بیا پیش خودم اینجا:Nishkhand: ، باید باورهات تغییر کنه نسبت به بعضی امور[/SPOILER]

خیلی ممنون از همه که راهنمایی کردید.
کلاس فن بیان فکر نکنم تو شهر ما باشه ولی جستجو می کنم شاید بود.
باز هم پیشنهاد دیگه ای بود بفرمایید.
ممنون Smile

راستی کلاس فن بیان واقعا موثره؟
اگر جایی رو در تهران می شناسید که خوب باشه ممنون میشم.
برم پیش مشاوره و روانشناس چی؟
ممنون.

سلام
سعی کنید اگه توی شهرتون مدارس تیزهوشان هستش برید اونجا تدریس پروژه بردارید راه میفتید
من ده ساله دارم تدریس میکنم از خصوصی گرفته تا مدرسه ی برتر کشور(البته به جز دانشگاه) و واقعا به نظرم شما اگه میتونی بری پروژه ای چیزی برداری با یه عده دانش آموز کم کم فنون رو یاد میگیرید

[="Tahoma"][="Navy"]

user5470;715736 نوشت:
راستی کلاس فن بیان واقعا موثره؟
اگر جایی رو در تهران می شناسید که خوب باشه ممنون میشم.
برم پیش مشاوره و روانشناس چی؟
ممنون

سلام
به این سایت سر بزنید.
کلیک کنید برای ورود به سایت
[/]

amirabdi;715751 نوشت:
سلام
سعی کنید اگه توی شهرتون مدارس تیزهوشان هستش برید اونجا تدریس پروژه بردارید راه میفتید
من ده ساله دارم تدریس میکنم از خصوصی گرفته تا مدرسه ی برتر کشور(البته به جز دانشگاه) و واقعا به نظرم شما اگه میتونی بری پروژه ای چیزی برداری با یه عده دانش آموز کم کم فنون رو یاد میگیرید

سلام
مگه تدریس هم پروژه داره؟
برم مدرسه چی بگم؟
مدارس غیرانتفاعی حیلی رفتم ولی نیرو نخواستن؟
یعنی شما میگید دانشگاه نرم فعلا؟

خواهر گرامی فکر می کنم, سختیش ددو یا سه جلسه اول باشه...نیاز به روانشناس و کلاس و ...نیست.
البته فقط از جنبه استرس عرض می کنم...ولی اگر مهارت و روشهای تدریس مد نظر باشهع فکر کنم حتما باید دوره ببینید.

نقل قول:
سلام
مگه تدریس هم پروژه داره؟
برم مدرسه چی بگم؟
مدارس غیرانتفاعی حیلی رفتم ولی نیرو نخواستن؟
یعنی شما میگید دانشگاه نرم فعلا؟

سلام
گفتم تیزهوشان نه غیر انتفاعی
به نظرم دانشگاه نرید فعلا
ممکنه دانشجو ها خوششون نیاد ازتون

سلام.نفس عمیق یادت نره سعی کن تو مواقع سخت به عمق نفس هات بیافزایی تا اروم بگیری...

اگه از بچگی به خاطر استرس لکنت زبان نداشته باشید فکر نمی کنم خیلی سخت باشه و بعد از دو جلسه همه چیز براتون عادی میشه. و همه ی این حالاتی که میگید برای خیلیها هست و عادیه. ولی اگه می گید که فن بیانم ضعیفه، سعی کنید اولا به مطلب کاملا مسلط باشید و مطلبی رو که قراره ارائه بدید رو بصورت پاراگرافهای چند سطری در بیارید و از هر پاراگراف چند کلید واژه دربیارید و تو کاغذ کوچیکی بنویسید تا هم کلیت مطلب یادتون نره و هم نیازی به زیاد نگاه کردن به کتاب یا جزوه نباشه.
از طرفی هم سعی کنید تو وسط کلامتون به کسی اجازه ندید که سوالی بپرسه و خودتون بعد از تموم شدن چند پاراگراف از مخاطباتون بخواهید که اگه تا اینجا سوالی دارن ببپرسن اینطوری باعث میشه که دست و پاتون رو گم نکنید و کلاس رو خودتون مدیریت کنید. و اگه جواب سوالی رو ندونستید اصلا خجالت نکشید بلکه بگید ان شاالله برای جلسه ی بعد جواب دقیقش رو میارم این هم باعثث میشه تا ماست مالی نکنید و هم باعث میشه که مخاطباتون به شما اعتماد کنن. (یعنی وقتی کسی خواست سوالی بپرسه با احترام بهش بگید که لطفا سوالتون رو چند لحظه نگه دارید خودم کمی بعد فرصتی برای سوالاتون یدم)
ضمنا اگه این روش رو پسندیدید تو این 1/5 ماه امتحان کنید. و ابتدا از یکی از کسایی که باهاش خیلی راحتید شروع کنید و صداتون رو ضبط کنید و ایراداتون رو خوتون تنهایی تو چند جلسه برطرف کنید بعد تو دفعه ی دوم از چند نفر دیگه بخواهید که بیان و گوش کنن و تو آخر بخواهید که انتقاداتشون رو بگن و...

user5470;715626 نوشت:
راستشو بخواید قانع نشدم :

باعرض سلام وادب مجدد خدمت شما و تمامی اسک دینی های عزیز
خوشحام که اینچنین راحت ابراز نظر میکند و ما را در مسیر پاسخگویی بهتر یاری می دهید

user5470;715626 نوشت:
راستش من ترسم از هول شدن سر درس دادن و تند تند صحبت کردن و کنترل استرس و تپش قلبم هست.
چون این موارد قبلا در ارائه های کلاسی برای بوده.

همچنانکه عرض کردم شما میتوانید با تقویت تسلط خود بر محتوا و یادگیری فنون کلاسداری و همچنین به کار گیری تکنیکهای آرامش بخش استرس و ترس خود را کم نمایید.
همچنین با تشکیل کلاس فرضی و البته با کمک دوستان یا آشناهایتان(همچنانکه دوستان فرمودند)
در مورد تند تند صحبت کردن بهترین راه تمرین می باشد صحبت کردن خود را ضبط نمایید و گوش دهید و دوباره صحبت نمایید اینکار را چندین بار تکرار نمایید و بدین وسیله این نقص را برطرف نمایید(می توانید همان کلاسهای فرضی یا کلاسهایی که به کمک آشناهایتان تشکیل می دهید و در آنها محتوا را ارائه می دهید همان را ضبط نمایید و گوش دهید و تکرار و... )

user5470;715626 نوشت:
هیچ جوره قبلش آرام نمیشم و اینکه فن بیان ضعیفی هم دارم.

تقویت فن بیان راهکارهایی دارد از جمله تمرین و یادگیری فنون و همچنین مشاهده اجرای فنون از سوی اشخاص قوی و تکرار آنها و...
تدریس اساتید قوی را گوش بده و سعی کن همانها را اجرا کنی
بسیار تاثیر گذار می باشد.

در پناه قرآن و عترت موفق باشید
یا علی

خیلی ممنون از شما و همه ی دوستانی که راهنمایی فرموند.
انشالله بتونم خودم رو به حد قابل قبولی برسونم
التماس دعا از همه

amirabdi;716000 نوشت:
سلام
گفتم تیزهوشان نه غیر انتفاعی
به نظرم دانشگاه نرید فعلا
ممکنه دانشجو ها خوششون نیاد ازتون

الان با این حرف شما تردید پیدا کردم که برم یا نه.
راستش مدرسه های تیزهوشان انقدر سطحشون بالا هست که هر کسی رو قبول نمی کنند و از معلم و دبیرهای معروف دعوت می کنند. در شهر ما که این طوری هست.

user5470;714931 نوشت:
سلام
من قراره حدود یک ماه و نیم دیگه برم دانشگاه تدریس کنم.

خواهش می کنم یه راهی جلوی پام بزارید.

منظر راهنمایی تون هستم :(

سلام بر بقیةالله الاعظم ومنتظرانش : بزرگوار اول به خدا توکل کن دوم سعی کن علم خودت را ارتقاء دهی وبا دست پر سر کلاس حاضر شوید (این برای اعتماد به نفستان فوق العاده مؤثر است .) سوم از تصور خود کمک بگیرید یعنی مرتبا" خود را سر کلاس فرض کنید . چهارم به خودتان یاد آوری کنید که حتما" لایق این هستید که استاد باشید و به دلیل وجود این لیاقت شما را انتخاب کرده اند .این یاد آوری موقعیت شما را برای خودتان مشخص میکند ومقام خود وجایگاهتان را درک میکنید وهمین سبب میشود بتوانید با قدرت واعتماد به نفس کلاستان را اداره کنید . موفق و سلامت باشید:Gol:

نقل قول:
الان با این حرف شما تردید پیدا کردم که برم یا نه.
راستش مدرسه های تیزهوشان انقدر سطحشون بالا هست که هر کسی رو قبول نمی کنند و از معلم و دبیرهای معروف دعوت می کنند. در شهر ما که این طوری هست.

الان به نظرتون بنده معروف هستم :khandeh!: یا سطح بالا؟
توی چه شهری هستید من آشنا زیاد دارم شاید تونستیم یه کاری بکنیم
سعی کنید برید اول برای راهنمایی و توی حوزه ی پژوهش کار کنید
بعد دو سه سال برید سراغ دبیرستان و دانشگاه
درحالت فعلی هم اصلا سراغ پیش دانشگاهی به بالا نرید(خود پیش دانشگاهی که فکرش رو هم نکنید)
البته خصوصی هم میتونید درس بدید
بنده خودم از وقتی پیش دانشگاهی بودم میرفتم برا تدریس تا الان که هنوز میرم دانشگاه

سلام
منم مثل شما استرس زیادی دارم موقع تدریس در واقع بهتره بگم داشتم!
ولی نکاتی که دوستان گفتن کاملا راهگشاست:
1.مطالعه زیاد و تسلط کامل به مبحث :read:
2.ارائه های ذهنی
3.ارائه برای دوستان و آشنایان
4.ضبط صدا یا اگه امکانش هست فیلمبرداری و مرور تدریس و رفع نقاط ضعف
و در آخر یه نکته مهم اینه که شما باید قبل از رفتن به کلاس یه "طرح درس" یا همون "lesson plan" :khandeh!:واسه خودت آماده کنی ، اما این که طرح درس چیه و چجوری باید نوشت و ... در این پست جا نمیشه خلاصش اینه که شما یه طرح مکتوب داشته باشی که بدونی از اولین لحظه ی کلاس تا آخرش میخوای چه چیزهایی رو درس بدی، به چه روشی و مثلا چجوری میخوای دانشجوهارو تو بحث شرکت بدی و زمان بندی هر قسمت از کارتم مشخص کنی
بعد از همه این کارا میتونی جلسه اول کپرو فقط به معرفی درس و زمانبندی امتحان و آشنایی با دانشجوها بگذرونی اینجوری استرست بطور کامل از بین میره و جلسه بعد با روحیه بهتر درس رو شروع میکنید و نهایتا اگر نیاز بود جای این جلسه اول که تدریس نکردید یک جلسه جبرانی میذارید
موفق و موید باشید

یه چیز یادم رفت بگم
با کمال احترام به نظر دوستان، به نظر من تدریس رو تو همون دانشگاه شروع کنید و خودتون رو با تدریس در سطوح پایین تر که عموما دنیای متفاوتیم نسبت به تدریس در دانشگاه داره سرگرم نکنید!

خیلی ممنون از همه
به من قوت قلب دادید
خودم هم فکر می کنم باید برم. چون خیلی برای مدرسه ابتدایی و راهنمایی و هنرستان رفتم ولی جور نشد. نمیخوام دیگه این موقعیت رو از دست بدم. هر چند می دونم اولش خیلی برام سخت خواهد بود ولی دیگه چیکار کنم. منو که نمی کشند. فوقش غش می کنم :khaneh: منو می برن بیمارستان :Ghamgin:
فقط باید حواسم به بچه ها پرو های کلاس باشه مخصوصا پسرای حاضر جواب و شر :Ghamgin:

سلام

صدیقین;716456 نوشت:
خاطره اولین روز تدریسم در دانشگاه،
ما منتظر بقیه اش هستیم ،‌هیچ جا نمیریم همینجا هستیم:khandeh!:
user5470;716522 نوشت:
فقط باید حواسم به بچه ها پرو های کلاس باشه مخصوصا پسرای حاضر جواب و شر

خب خواهری شروع کن از الان تو همینجا ،
منم یکی از بچه شر های کلاست میشم ، ببینم تا چه حد پیش میری
(‌داوطلب هم زیاد داریم واسه اذیت کردن شروع کن بیایم:Nishkhand: )
میبنی چه قدر فداکاریم :Narahat az:

رایحهٔ بهشت;716527 نوشت:
منم یکی از بچه شر های کلاست میشم ، ببینم تا چه حد پیش میری

شلوغ نکن :Narahat:
ساکت باش :Narahat:
یا جای من اینجاست یا جای تو :Narahat:
پایان ترمو صفر میدم حالت جا میاد :Narahat: :Narahat:

خوب بود؟ :khandeh!:

user5470;716537 نوشت:
شلوغ نکن
ساکت باش
یا جای من اینجاست یا جای تو
پایان ترمو صفر میدم حالت جا میاد

سلام

یکم سخت نمیگیری ابجی ؟:Moteajeb!::Nishkhand:

اینجوری که واست اعصاب نمیمونه تا اخر ترم:ok:

سعی کن با ارامش کارت رو پیش ببری . کاملا جدی ولی با بدون سر و صدا . نزار چیزی ناراحت یا عصبانیت کنه

انشا الله که موفق باشی:Gol:

نه شوخی کردم
من نمی تونم کسیو دعوا کنم. شاید کسی منو دعوا کنه ولی من نمی تونم :ok:

نقل قول:

یه چیز یادم رفت بگم
با کمال احترام به نظر دوستان، به نظر من تدریس رو تو همون دانشگاه شروع کنید و خودتون رو با تدریس در سطوح پایین تر که عموما دنیای متفاوتیم نسبت به تدریس در دانشگاه داره سرگرم نکنید!

دستت درد نکنه برادر ثمره ی زندگی ما رو سرگرمی محسوب کردید:khandeh!:
ولی عموما معلم هایی که توی مدارس برتر راهنمایی و دبیرستان درس میدن یا دانشجوی یه دانشگاه خوب ایرانی یا خارجی هستند یا استادش
برای همین هم به ایشون توصیه کردم
نقل قول:

نه شوخی کردم
من نمی تونم کسیو دعوا کنم. شاید کسی منو دعوا کنه ولی من نمی تونم

الان دیگه کمتر معلمی هست دعوا کنه شاگردا رو
من خودم هروقت عصبانی میشم از کلاس میرم بیرون یه یه ربع راه میرم تا تخلیه بشم دوباره برمیگردم

user5470;716522 نوشت:
خیلی ممنون از همه
به من قوت قلب دادید
خودم هم فکر می کنم باید برم. چون خیلی برای مدرسه ابتدایی و راهنمایی و هنرستان رفتم ولی جور نشد. نمیخوام دیگه این موقعیت رو از دست بدم. هر چند می دونم اولش خیلی برام سخت خواهد بود ولی دیگه چیکار کنم. منو که نمی کشند. فوقش غش می کنم :khaneh: منو می برن بیمارستان :Ghamgin:
فقط باید حواسم به بچه ها پرو های کلاس باشه مخصوصا پسرای حاضر جواب و شر :Ghamgin:

این یه فرصت خیلی خوبی برای شماست و باید ازش به نحو احسن استفاده کنید و اصلا از دستش ندید و الکی به خودتون تلقین نکنید که نمی تونم و... مگه شما از دیگران چی کم داریم. همونهایی که شما رو دعوت به تدریس کردن حتما یه چیزی تو شما دیدن که از شما دعوت کردن والا هیچوقت ازتون دعوت نمی کردن. تو این مدت تلاش کنید و از روشهای دوستان استفاده کنید و تو این مدت خیلی تمرین کنید و مطمئن باشید بعد از 2 جلسه ی دیگه همه چی براتون عادی میشه و به خاطر ترس از چند جلسه ی اول این فرصت رو از دست ندید و خودتون رو تو جاهایی با سطح پایین خرج نکنید...

اول اعتماد به نفس میخواد...
دوم تسلط....
شما میری مدرسه حسابی حواستو رو بحثا متمرکز کن....
به دانش آموزایی که بهت گوش میدن توجه کن!
کسانی هستند با حرکات چشم گوش و سر دارن بهت میگن مبحث رو فهمیدیم!(گرفتین چی میگم؟)
با اینا ارتباط چشمی برقرار کن!
از ی کلاس 30 نفره فک کن داری به 3 نفرشون درس میدی....
چون ی عده دانش آموزش هتسند خودشون ارتباط با معلمو بلد نیستن!
از ارکان گوش دادن و فهم درس!ارتباط چشمی و اشاره ای با سرو گردن به حرف های معمله!به نشانه تایید! و...

بنده اعتماد به نفس بالای دارم....فن بیانمم خوبه میتونم کلمات قلمبه سلمبه بزنم پای کلاس که سطحی نگرا بگن خیلی حالیشه و کم نیارم!
تو دبیرستان به بنده لقب کنفرانس دادن! تو مدرسه جای اسم به من میگفتن "کنفرانس":Narahat:
شاید باورتون نشه ولی از 10 12 تا درس هر 12 تاشو کنفرانس میدادم!
اساس کار من پیش مطالعه و تکیه به قدرت سخنرانی بود....
و به جرعت میگم توی اون سال معلما مینشستن کنار کلاسو میدادن دست من!
و همین ک ی دانش آموزش جای معلم رو گرفته بود خودش شاگرد تنبل و شر هارم خیره کرده بود ک ببینن اوضاع چیه!
و این شیوه بنده در امتحانم باعث شد خرداد ماه برای هر امتحان 20 دقیقه روزنامه وار کتابو ورق بزنمو 20 بگیرم!چون یک سال تدریس کرده بودم!

واسه بالا بردن اعتماد به نفس به آدم های مثبت نگر دوست بشین!
چون به توانایی هاتون ارزش میدن!
انسان های مغررور و پر ادعا هرکاری میکنی میگن ای بابا گند زدی!پیشرفتارو نمیبینن...
یکی دیگر از مصادیقش توجه نکردن به دیگرانه!
براتون مهم نباشه دیگران چ نظری دارن!شما کار خودتونو کنید!
ضمن این که شیوه های اداره محکم کلاس:
هر جلسه از دانش آموزا پرسش داشته باشید(وقت کمتری واسه شینت میمونه و همه شر ها میرن ی گوشه کز میکنن که درس ازشون نپرسی و با ترس میان اون جلسه)
تنبیهتون حتما دفتری و نمره ای باشه و واقعی!دون دل رحمی 4 نفرو پرت کنید بیرون و بدین تحویل دفتر!(به خاطر پاسخ ندادن به پرسش ها و یا کوچکترین بی انضباطی)
محیط کلاس و خیلی خشک کنید...
این شیوه شاید مستبدانه باشه!
اما واسه جماعت دانش آموزایی که من میبینم تنها راهه!

خلاصه خدا لعنت کنه اونی که گفت دانش آموزارو کتک نزنین!وضع جامعه شد این..........

عاصی;716446 نوشت:
سلام
منم مثل شما استرس زیادی دارم موقع تدریس در واقع بهتره بگم داشتم!
ولی نکاتی که دوستان گفتن کاملا راهگشاست:
1.مطالعه زیاد و تسلط کامل به مبحث :read:
2.ارائه های ذهنی
3.ارائه برای دوستان و آشنایان
4.ضبط صدا یا اگه امکانش هست فیلمبرداری و مرور تدریس و رفع نقاط ضعف
و در آخر یه نکته مهم اینه که شما باید قبل از رفتن به کلاس یه "طرح درس" یا همون "lesson plan" :khandeh!:واسه خودت آماده کنی ، اما این که طرح درس چیه و چجوری باید نوشت و ... در این پست جا نمیشه خلاصش اینه که شما یه طرح مکتوب داشته باشی که بدونی از اولین لحظه ی کلاس تا آخرش میخوای چه چیزهایی رو درس بدی، به چه روشی و مثلا چجوری میخوای دانشجوهارو تو بحث شرکت بدی و زمان بندی هر قسمت از کارتم مشخص کنی
بعد از همه این کارا میتونی جلسه اول کپرو فقط به معرفی درس و زمانبندی امتحان و آشنایی با دانشجوها بگذرونی اینجوری استرست بطور کامل از بین میره و جلسه بعد با روحیه بهتر درس رو شروع میکنید و نهایتا اگر نیاز بود جای این جلسه اول که تدریس نکردید یک جلسه جبرانی میذارید
موفق و موید باشید

سلام علیکم
پس این استادایی که روز اول درس نمیدادن ما دعاشون می کردیم استرس داشتن؟

kobram;716686 نوشت:
سلام علیکم
پس این استادایی که روز اول درس نمیدادن ما دعاشون می کردیم استرس داشتن؟

نه لزوما
درس ندادن تو جلسه های اول دلایل دیگه ای هم میتونه داشته باشه از جمله خستگی:
خستس میفهمی خسته :khandeh!:

monji-sec;716674 نوشت:
از ی کلاس 30 نفره فک کن داری به 3 نفرشون درس میدی....

monji-sec;716674 نوشت:
محیط کلاس و خیلی خشک کنید...

monji-sec;716674 نوشت:
خلاصه خدا لعنت کنه اونی که گفت دانش آموزارو کتک نزنین!وضع جامعه شد این..........

این روش در واقع ساده ترین روش اداره کلاسه! "استفاده از زور و موقعیت"
خیلی از معلم ها ازین روش استفاده میکنن چون اداره کلاس با روش های دیگه مستلزم صرف انرژی و وقت و حوصله و تجربه زیاده !

عاصی;716709 نوشت:
این روش در واقع ساده ترین روش اداره کلاسه! "استفاده از زور و موقعیت"
خیلی از معلم ها ازین روش استفاده میکنن چون اداره کلاس با روش های دیگه مستلزم صرف انرژی و وقت و حوصله و تجربه زیاده !

شاید اما تنها راهه فک کنم!
من خودم معلمایی ک سخت گیر نبودنو دست مینداختیم ! فرار میکرد!
ولی کلاس معلمایی ک میدونستیم شوخی نداره پرت میکنه بیرون لال میشدیم!:Nishkhand:

یه نکته دیگه این ک کلماتی که میگی تیکه کلامت نشن!
مثلا معلمای ما هرکدوم ی کلمه تیکه کلامشون بود! همش اونو 10 بار تکرار میکردن! سوژه درست میشد خخخ

monji-sec;716674 نوشت:
خلاصه خدا لعنت کنه اونی که گفت دانش آموزارو کتک نزنین!وضع جامعه شد این..........

اولا: لطفا به همین سادگی به کسی لعن نفرستیم حتی به شوخی، چون بحث لعن سخته و اگه طرف لیاقت لعن رو نداشته باشه به خود آدم برمیگرده. حتی امام خمینی تو کتاب شریف چهل حدیثش از استادش آیت الله شاه آبادی می فرماید که حتی به کافری که یقین ندارید که چطور از دنیا رفته لعن نکنید...( لطفا ص 456 این کتاب رو حتما بخونید می تونید از اینترنت هم دانلود کنید چون مطالب مهمی در مورد لعن با زبان ساده فرموده.)
ثانیا: چرا لعنت کنه در حالی که کتک اولین وسیله تربیت انسان نیست؟ خدا به انسان عقل داده که خوب و بد رو بسنجه، پس چرا از این استعداد خدادادی برای تربیت استفاده نکنیم و از وسیله هایی که در شأن انسان نیست استفاده کنیم؟

قسمتی از متن کتاب چهل حدیث ص 456:
...من خود مى‏دانم كه اين لعن و توهينها به مقامات آنها ضررى نمى‏زند، بلكه شايد به حسنات آنها افزايد و موجب ارتفاع درجات آنها گردد، ولى اين‏ها براى خود ماها ضرر دارد و چه بسا باشد كه باعث سلب توفيق و خذلان ما گردد. شيخ عارف ما، روحى فداه، مى‏فرمود هيچوقت لعن شخصى نكنيد، گرچه به كافرى كه ندانيد از اين عالم [چگونه‏] منتقل شده مگر آنكه ولىّ معصومى از حال بعد از مردن او اطلاع دهد، زيرا كه ممكن است در وقت مردن مؤمن شده باشد. پس لعن به عنوان كلى بكنيد. يكى داراى چنين نفس قدسيه‏اى است كه راضى نمى‏شود به كسى كه در ظاهر كافر مرده توهين شود به احتمال آنكه شايد مؤمن شده باشد در دم مردن، يكى‏...
شرح چهل حديث 456 فصل در لقاء الله و كيفيت آن است ..... ص : 453

امام علی علیه السلام : هرگاه از چیزی می ترسی،خود رادر آن بیفکن ،زیراگاهی ترسیدن از چیزی،از خود آن سخت تراست. / نهج البلاغه

من خودم وقتی از انجام چیزی دلهره تو دلم باشه با خودم میگم:
اولا که نمیمیرم!
دوما میخوان مسخره کنن بزار بکنن! هیچیم نمیشه! همه چیز دست خداست
خب دیگه دلیلی نمیمونه که اون کار رو انجام ندم، فقط یه کم جرات و بی پروایی میخواد بعدش!!

بعد هم خودم رو میندازم در اونکار، میگم خدایا دیگه با توئه من اختیار خودم رو ندارم

واقعا چند سال پیش آدم خیلی خجالتی بودم، اما از وقتی اینطور میکنم خیلی پیشرفت کردم، خیلی اجتماعی تر شدم..... آرامش عجیبی هم پیدا کردم

موضوع قفل شده است