جمع بندی مرزهای ماده و معنا ؟؟؟

با سلام
من از این بخش تمثیل این نتیجه گرفتم که همه حالات ممکنه همیشه هست. چه رخ بدهد چه رخ ندهد. رخ دادن واقعه به سبب تغییر در خارج نیست بلکه به سبب توجه ما به یکی از حالات ممکنه است.

عکس ها متغیر نبوده اند ولی متحرک بوده اند. ببینید چیزی که من متوجه نمی شوم این بخش است که چه چیزی تعیین کننده این است که کدام یک از عکس های موجود را ببنیم. یک سری از حوادث بدون این که ما در جریانش باشم و بدون این که ما آن ها توجه ای داشته باشیم در حال رخ دادن است. آن حوادث اگر بهشان توجه می کردیم تصاویرش در ذهن نقش می بست ولی اگرنه باز هم رخ می داد و ممکن بود سال ها بعد فیلمش را به ما نشان دهند که فلان شخص پشت سرت فلان ادا را درآورد و تو متوجه نشدی.
مشکل من اینجاست که فلسفه حرکت جوهری اتفاقاتی ک ما شاهدش نیستیم ولی رخ داده اند را چگونه تحلیل می کند. رخ دادن حادثه نیازمند تغییر (یا همان ظهور کتم تصاویر است.)

خلاصه:
1-آیا همه حالت های ممکنه چه رخ بدهند وچه رخ ندهند همین الان موجودند؟
2-عامل این که کدام حادثه رخ دهد یا به تعبیری شاهد کدام تصویر از تصاویر موجود ممکنه باشیم چیست؟
3-دیگری تغییری ایجاد کرده که من خبری از آن نداشته ام.حال که خبردار شده ام چه اتفاقی رخ می دهد که من هم همان تصویری که دیگری ظاهر کرده میبینم. و عامل این اشتراک کجاست و تاثیر اعمال دیگران بر خارج (اگر واقعا تاثیر دارند و صرفا ذهنی نیست) کجا ضبط میشود که وقتی من هم شرایطش فراهم شد آثار مشترکی می بینم؟

البته در ادامه این سولاتسوالات دیگری هم هست ولی شاید توضیحات شما خود پاسخگوی باقی سوالات هم باشد.
ممنون

با سلام
من دیگه کاملا گیج شدم.
ببینید یا صورت جدید در پی معدوم شدن قبلی می آید یا مکتوم شدن. که شما فرمودید مکتوم بوده نه معدوم. پس همواره وجود داشته. بعد از مکتوم شدن هم وجود خواهد داشت. اگر من سیبی را پرتاب کنم این که یک مسیر را طی می کند یعنی در طول مسیر هر لحظه سیب مکتوم شده و سیب جدیده ظاهر می شود. پس سیب های زیادی در طول مسیر وجود داشته اند که مکتوم بوده اند و ظاهر شده اند.
اگر خود سیب قبلی به محل جدید برود که دیگر بحث تصاویر ثابت بی معنی می شود. حال اگر من سیب را به این سمت پرتاب کنم خود یک حالت ممکنه است اگر آن را بخورم یک حالت ممکنه است اگر آن را دو نیم کنم یک حالت ممکنه است و .... . همه این حالت ها مکتومند به جز آن حالتی که اختیار می شود. که به صورت تصاویر ثابتی پشت سر هم می آیند.
سوالاتی که من عرض کردم ربطی به کوانتوم نداشتند. دقیقا به مرز بین ماده و معنا و چگونگی تکیه یک عالم سراسر تغییر به یک عالم ثابت ربط داشتند و خواستم ببینم حرکت جوهری چه پاسخی برایشان دارند.

به هر حال این حس از کجا می آید. تصویر عوض می شود. و این عوض شدهن یک تصویر و آمدن تصویر دیگر خودش تغییر تعویض تحویل هرچه اسمش را بگذارید ثابت نیست.
من نمیگویم خود تصویر تحرک دارد. می دانم خود تصویر ثابت است. این که یک تصویر ثابت جای یک تصویر ثابت دیگر را میگیرد هم یک نوع عدم ثبات است. و شما فرمودید در خارج از ذهن رخ می دهد پس عدم ثبات در خارج از ذهن هم حقیقت دارد.

برای من واضح نیست.

امیدوارم این دفعه توانسته باشم اشکالم را واضح تر مطرح کنم

سلام و عرض ادب
مطلبی که خدمت شما عنوان میکنم پس از سی سال و با اتکا به حافظه است و برداشت من از جناب
صدرالمتألهین است چنانچه مغایر بود
یادآوری بفرمایید:
ابن سینا به تبع از ارسطو حرکت در اعراض را ،بدون ملزم بودن حرکت جوهره جسم یا شئ، محتمل میدانستند
ولی جناب صدرا بار تحول بر جوهر ثابت را ناممکن میدانستند و میگویند جوهره اشیاء میبایست متحرک باشد تا این حرکت محقق باشدپس در حرکت، هم اعراض و هم جوهر هر دو از بنیاد متحول و نو میشوند
برای اینکه این توالی نو شدن ها موجب گم شدن موضوع نشود
ایشان بستر حرکت را ثابت فرض میگرفتند
پس جهان، بر بستری ثابت جاری است این سیلان جهان موجب تغییرات در جهان است
و برای رهایی از اشکال بزرگی که جناب aminjet اینجا البته با الفاظی دیگر متذکر میشوند که چگونه یک موجد ثابت ،مسبب تحولات و تغیرات در معلول خود میشود؟
ایشان عالم ماده و جهان را قدیم فرض میگرفتند؛
این قدمت را موجب استقلال جهان نمیدانستند بلکه قوام جهان را منوط به به یک قیم میدانستندو این اتصال دائم را موجب بقای چهان معرفی میکردند.

با سلام

لینک زیر شاید برایتان جالب باشد:(کل جهان قابل درک ما:)

http://htwins.net/scale2/

صبر کنید تا لود شود و سپس نوار پایین تصویر را چپ و راست کنید تا مقیاس تصاویر عوض شود.

سلام
حركت در عالم مثال چگونه است و فرق آن با حركت در ماده چيست؟

ممنون
اگر امکانش هست در مورد مرزهای ماده و معنا و نظر خود در این رابطه ،شفاف تر توضیحاتی بفرمایید

با سلام
این که تصاویر عوض می شوند نشان از تغییر در منبع تصاویر دارد. پس انتظار می رود درجایی عینیت شی تبدیل شده باشد. یعنی در پس پرده یه چیزی عوض شده که ما یه چیز دیگه می بینیم.
اگر تغییر را به ذهن نسبت دهیم هم باز ذهن هم جزئی از همین جهان است و تغییر در آن هم نوعی تغییر است. اصلا تکامل و سیر و سلوک هم نوعی تغییر است.
در همین مثال فیلم هم تا در منبع فریم ها تغییراتی رخ ندهد تصویر جدیدی جهت مکتوم شدن تصویر بعدی نمی آید. فکر نکنم مثال بتواند این حقیقت را توضیح دهد چون عالم ماده سراپا تغییر است.

ولی سوال اصلی به جایش باقیست.تصویر جدید نشان از تغییرات در منبع تصویر دارد. اصلا خود جدید و قدیم یعنی تغییر. مکتوم شدن و ظاهر شدن یعنی تغییر. چه منشاش ذهن باشد چه ورای ذهن.

سلام
اگر عالم ماده و مثال فقط از حيث شدت وجودي با هم فرق مي كنند، پس مسئله روابط عِلي معلولي اجزاء چه ميشود؟ اين ايرادي بود كه خود شما وارد كرده بوديد
آيا در عالم مثال نيز در كنار ادراكات تدريجي ،روابط علِي معلولي وجود دارد؟

ممنون
با اين حساب (اگر همه چيز صور و ادراكات ما است) ديگر چه ضرورتي دارد دنيا و برزخ را به عالم جسماني و غير جسماني تبديل كنيم؟ و همچنين بحث بر سر اين كه كدام بدن محشور ميگردد

سلام
درسته اما براي بنده مهمه كه اين بحث چه نتيجه ايي در بحث عوالم پس از مرگ ايجاد ميكند اگر يادتان باشد يكي از جاهايي كه مسئله مرز ماده و معنا براي شما مطرح شد ذيل نظريات استاد مصباح يزدي در موضوع معاد بود

من متوجه سخن شما نمي شوم
بنده منظورم نتيجه در نگاه فلسفي ما به معاد بود نه در امر تكويني خداوند ، مگر تمام اين بحث ها بر سر اين نيست كه ذهن ما به حقيقت امور نزديك شود؟

شما در بخش عمومي اين سايت موضوعي را طرح كرده ايد حال طبيعي است كه اگر پيرامون آن سوالي براي كاربري به وجود مي آيد بايد پاسخگو باشيد. منتظر پاسخ سوال خود در پست هاي قبلي هستم
باتشكر

با سلام
پس تجسم اعمال بد و خوب و ملايك نكير و منكر چه ميشود؟ آيا مرگ يعني پيوستن به خيالات و رويا ها و عادات ذهني؟

سلام
معناي اين جمله را نفهميدم در صورت امكان توضيح بفرماييد

آيا اين فرضيه همان حركت جوهري است يا خير؟ ظاهرا كه نيست

سلام
اين تقرير طبق گفته خودتان بيانگر عالم مثال است(ثابتات) كه اگر درست متوجه شده باشم شما آن را به عالم ماده هم تعميم داديد. درسته؟
اما حركت جوهري ناظر بر بي ثباتي ذات ماده است نه تغيير ادراك. توضيح بفرماييد

و سوال ديگر اينكه : آيا توضيحات شما در اين تاپيك مبتني بر همين فرضيه است :

انكار هستي موجودات مادّي، چنانكه از سخنان «باركلي» برمي‏آيد وي موجود را مساوي با درك كننده و درك شونده مي‏شمارد و درك كننده را شامل خدا و موجودات غير مادّي مي‏داند. سپس در صدد برمي‏آيد كه درك شونده‏ها را منحصر در صورتهاي ادراكي (معلومات بالذات) نمايد كه در خود درك كننده‏ها تحقّق مي‏يابند نه خارج از ايشان. و بدين ترتيب، جايي براي وجود خارجي اشياء مادّي باقي نمي‏ماند.

متاسفانه متوجه نمي شوم

1- مگر ذاتيات حركت دارند؟

2- مگر حركت جوهري طبق گفته خودتان فقط بيانگر تغيير و حركت در عالم ماده نيست؟ در حالي كه تقرير شما از نحوه حركت شامل عالم مثال هم ميگردد

اگر امكان دارد تاپيك ادراكات بشري را برام لينك كنيد. پيداش نكردم

سلام

حکما قائل به سه عالم طبیعت و مثال و عقل هستند که اگر تعینات هر عالم برداشته شود هر سه عالم یک وجود واحد می​شوند و عین هم فقط امتیاز آنها به شدت و ضعف وجود برمی​گردد همان تشکیک در نتیجه اشتباه بزرگی که علمای علوم تجربی دارند این است که می​خواهند با ماده نهایت ماده را کشف کنند و این طریق غیر ممکن است از پایین و عالم طبیعت نمی​شود مرز ماوراء طبیعت کشف شود و نیاز به ادراکی است مافوق حواس پنجگانه تا این مرزها روشن شود. مثلا عالم مثال احاطه بر طبیعت دارد ولی چشم مادی و چشم سر صور مثالی را نمی​بیند و گوش مادی چون قادر نیست طول موجی کمتر یا بیشتر از ماده را درک کند ولی حیوانات ادراک برزخی دارند. اما با پیش رفتن به سمت اتم ماده به بساطت و تجرد نمی​رسد بلکه به نظر می​رسد به هیولای اولی و استعداد نزدیک شود.

سلام
بعضی از ایراد هایی که به این نظریه وارد است به شرح زیر است :

[=Georgia]برای اثبات عالم ماده کافی است که یک موجود مادی را اثبات کنیم و به عبارتی توجه به این نکته لازم است که عالم ماده، ظرف موجودات مادی است نه اینکه علاوه بر موجودات مادی، یک جوهر دیگری به نام عالم "ماده" وجود داشته باشد. همانطور که این بحث درباره عالم مثال و عالم عقلی نیز جریان دارد.
[=Georgia]اگر بخواهیم وجود واقعیت­های مادی را به صورت استدلال منطقی بیان کنیم چنین می­گوییم:
[=Georgia]1- این پدیده ادراکی (مثلاً سوزش دست من هنگام تماس با آتش)، معلول علتی است.
[=Georgia]2-علت این پدیده یا خود نفس من است یا چیزی خارج من.
[=Georgia]3- نفس من علت آن نیست و من این را به صورت وجدانی و بدیهی خطاناپذیر می­یابم. به علاوه من خودم هرگز نمی ­خواستم دستم بسوزد.
[=Georgia]4-پس علت آن چیزی خارج از وجود من است.
[=Georgia]5- فاعلیت فاعلِ مجرد، مشروط به زمان، مکان، ماده و استعداد نیست. در حالی که تأثیری که آتش در مثال فوق گذاشته است همه این شروط را دارد.
[=Georgia]6- پس فاعلی که تأثیر گذاریش مشروط به زمان، مکان و استعداد باشد مجرد نیست و حتماً باید مادی باشد.
[=Georgia]7-نتیجه اینکه موجود مادی اثبات شد.

سلام
كجا اين فيلمُ مي تونم ببينم؟

سلام

خوب مرز امتیاز عوالم از یکدیگر همان تشکیک در وجوده و ما حسی در بین حواس که قدرت جوهر شناسی داشته باشه نداریم اما در مورد ماهیت وجود عرفایی مثل قیصری بر فلاسفه مبنی بر اینکه ماهیت حد وجود است اشکال گرفتند و گفتند ماهیت ظهور وجود است نه حد وجود تا در حاشیه وجود باشد شاید فهم صحیح این مرزها و ادراک آنها نیاز به مشاهده قلبی داشته باشد از آنجایی که از آقازاده علامه طهرانی شنیدم که گفتند در طی مرحله​ای از سلوک عوالم رو و قیاس اونها رو به سالک نشان میدن تا روایت معصوم رو به شهود قلبی مبنی بر نسبت دنیا به برزخ حلقه گمشده ایست در بیابان و همین نسبت در مورد برزخ به قیامت رو پی ببره.

سلام

اگه تهذیب و تزکیه نفس باشه نه فقط خودش را حقیقت خود را انسان درک میکنه بلکه حس جوهر شناسی هم که جزء ادراکات فوق حسی است بدست میاره یعنی وجود که حقیقتی است که در خارج و به ذهن نمیاد نفس با تهذیب که ثمره​اش تجرده نفسه به استقبال وجود در متن خارج میره و با اون متحد میشه و امکان نداره نفس مجرد وجود خارج رو ادراک کنه و جنبهٔ ربطی اون رو و فقر جواهر رو ادراک نکنه پس این علم انسان رو ضرورتا موحد میکنه.

اثبات عالم تجرد کار مشکلی نیست در کتاب عیون مسائل نفس و شرح آن از علامه حسن زاده که بهترین کتاب سال در زمان خودش شد در قسمتی از کتاب براهین متقنی در اثبات تجرد نفس اقامه شده وقتی تجرد نفس اثبات بشه تجرد از ماده و عدم فساد آنوقت ابدیت نفس و به تبع اون عوالم نفس هم ثابت شدنی است.

یکی از شاگردان مطرح علامه جوادی آملی و علامه حسن زاده و آیت الله بهجت جناب علامه مهدی احدی در زمینه فیزیک هم کار کرده.

سلام

علوم تجربی و علم فیزیک صلاحیت جهان بینی و بررسی ابعاد دقیق ماده و ارتباط اون با ماوراء ماده رو نداره همچنانکه علامه جوادی آملی بیان کردند با باسکولی که سیب زمینی وزن میکنند امکان ورزن کامیون های چند تنی وجود نداره ابزار شناخت جهان بینی عقل و دقیقتر از اون شهوده که شامل وحی هم میشه در غیر اینصورت علوم مادی صلاحیت پی بردن به ابعاد دقیق خود ماده رو هم نداره تا چه برسه به ماوراء ماده و متافیزیک لذا عرض کردم به قول آ سید محسن طهرانی این احمقها میخوان با ماده انتهای ماده رو کشف کنند و این امر نشدنیه. البته در طبیعیات فلسفه مفصل به امور ماده پرداخته شده و عقلا این امور شناسانده شده.

سلام

انیشتین که یکی از سرآمدهای علم فیزیکه میگه 99% درصد تلاش برای کشف لازمه و یک درصد جرقه هایی از جای دیگه عالم دیگه لازمه گرچه برعکس گفته ولی خوب انیشتین هم به نسبت قائل به متافیزیک بوده و این علوم سکولاره که در عصر حاضر مدعی کشق حقایق از طریق آزمایشگاه و حواس مادیه و هدفش از علوم رو اهداف مادی و اغراض نفسانی قرار داده طوری که یکی از بزرگان عالم اینها میگه خدایی رو که من زیر تیغ جراحی ام نبینم قبول ندارم. و متاسفانه نهضت ترجمه آثار سکولار در دانشگاه های ما هم مرسوم شده و توحیدی شدن دانشگاه به این نیست که فقط نمازخانه در اون ساخته بشه اینه که اهداف علوم خدایی بشه. حالا با این شرایط چرا ما باید تنزل کنیم و حقایق رو از منظر علم سکولاریسم بررسی کنیم اونها ارتقا پیدا کنند و دست از مادی گرایی صرف بردارند.

سلام

اون کله شقی که میگه من تا خدا رو زیر تیغ جراحی ام نبینم قبولش نمیکنم اگه از تمدن و تکنولوژی زمان حالا به هزاران سال پیش زمان حضرت موسی برگرده به حضرت میگه موسی خدایت رو به من نشان بده با چشم سر ببینمش تا ایمان بیارم خوب با چنین شیطانی چطور میشه بحث کرد؟ مشکل این نیست که باید شکاف بین علم و دین پر بشه تا مادی موحد بشه مشکل اینه که مادی باید جهان بینی اش رو از ماده به ماوراء ماده یعنی هدفی که تمام انبیاء دنبال کردند تغییر بده.

سلام در مورد خود انسان در كتاب هاي عقلي و عرفاني از روح بخاري صحبت شده است يعني مرز بين بدن و نفس ناطقه جسم لطيفي است به نام روح بخاري
شايد در مورد جهان خارج هم اينگونه باشد
در پست هاتون صحبتي از روح بخاري نشده بود

پرسش:
مرزهای ماده و معنا چیست؟
پاسخ:
با توجه به اینکه عالم ماده از عناصر،مرکبات،معدنیات،نباتات،حیوانات، و سرانجام انسان ،تشکیل شده است و عالمی است که با حواس ظاهری درک می شود.

عالم معنا را عالم متافیزیک گویند یعنی عالمی که با حواس ظاهری درک نمی‌شود؛که در این صورت به عالم مثال، ، ملائکه و حتی گاهی به خداوند نیز عالم معنا گفته می‌شود. و در کتاب کشاف اصطلاحات الفنون عالم معنا این گونه تعریف شده است:

«عالم معنا عبارت از ذات و صفات و اسماء است»

و یا در کتابهای عرفانی مانند منتهی المدارک فرغانی ص 17یکی از اسامی تعین ثانی که مربوط به صقع ربوبی می شود عالم معانی می باشد.

و در یک بیان دیگر عالم ناسوت ،همان عالم ماده است و عالم ملکوت،عالم جبروت و عالم لاهوت جزء عالم معنا قرار می گیرند.

بنابراین اگر مراد از عالم معنا همین مصادیقی است که مطرح شده است با تعریفی که از هریک ازاین عوالم می توان انجام داد مرزهای هریک از آنها از یکدیگر و از عالم ماده کاملا مشخص می شود

وجود عینی یا از قبیل وجود جسم و صفات جسمانی است که در این صورت مادی نامیده می شود و یا از این قبیل نیست که به نام مجرد موسوم می گردد.

روشن ترین ویژگی جسم امتداد آن در سه جهت است و این ویزگی لوازمی دارد ، از جمله آنها اینکه :
1- عقلا در سه جهت تا بی نهایت قابل انقسام است.
2- مکان دار است.
3- قابل اشاره حسی است
4- موجود جسمانی دارای امتداد چهارمی است که از آن به زمان تعبیر می شود .

و اما جسمانیات یا امور مادی بمعنای خاص که شامل خود جسم و ماده نشود عبارتند از توابع وجود جسم ،و به دیگر سخن اموری که به طور مستقل از اجسام تحقق نمی یابند.

و مهمترین ویزگی آنها این است که به تبع جسم ،قابل انقسام خواهند بود بنابراین روح متعلق به بدن که به یک معنی اتحاد با آن دارد «جسمانی» نخواهد بودزیرا حتی به تبع بدن هم انقسام پذیر نیست

بر خلاف صفات و اعراض اجسام مانند رنگ و شکل که به تبع اجسام ،قابل انقسام هستند و از اینروی «امور جسمانی»بشمار می روند
با توجه به ویژگی های اجسام و جسمانیات می توان مقابلات آنها را بعنوان ویژگی های مجردات قلمداد کرد. یعنی موجود مجرد نه اقسام پذیر است و نه مکان و زمان دارد. تنها برای یک قسم از موجودات مجرد می توان بالعرض نسبت مکانی و زمانی در نظر گرفت و آن نفس متعلق به بدن است

یعنی می توان گفت:جایی که بدن هست روحش هم هست و زمانی که بدن موجود است روحش هم در همان زمان موجود است ولی این مکانداری و زمانداری در واقع صفت بدن است و در اثر تعلق و اتحاد روح با بدن ،از روی مسامحه و مجاز به آن هم نسبت داده می شود.
مرحوم علامه طباطبایی در کتاب نهایة الحکمه خویش می فرماید:

عوالم کلی وجود سه عالم است:عالم تجرد تام عقلی ،عالم مثال و عالم ماده و مادیات

عالم عقلی ،هم در مقام ذات و هم در مقام فعل ، از ماده و آثار ماده مجرد و عاری است.

عالم مثال از ماده مجرد است اما برخی ازآثار آن را دارد مانند شکل ،بعد ، وضع و غیرآن (اگر چه برخی دیگر ار آثار ماده را فاقد می باشد مانند قوه و استعدادو حرکت و تغییر)
در این عالم موجوداتی مجرد ،اما با ویژگی و خصوصیات اجسامی که در عالم ماده و طبیعت است و در نظامی شبیه به نظام موجودات عالم مادی وجود دارد

تنها تفاوت نظام عالم مثال و نظام عالم ماده آن است که تعاقب موجودات مثالی نسبت به یکدیگر به ترتب وجودی است نه انکه یک صورت و یا حالت با حرکت تدریجی از قوه به فعل در آید و صورتی به صورت دیگر ،و یا حالتی به حالت دیگر بدل شود.آنگونه که در عالم ماده ملاحظه می شود

وقتی کسی صورتی و پس از آن صورت دیگری را در عالم مثال مشاهده می کند اینطور نیست که صورت پیشین به صورت جدید تبدیل شده باشد.

تعاقب میان این صور به این گونه نیست که صورت پیشین به صورت جدید تبدیل شده باشد. تعاقب میان این صور به این گونه نیست که یکی با حرکت و خروج از قوه به فعل به دیگری بدل شود چرا که صورتهای مثالی مجردند و در مجردات شائبه ای از حرکت و زمان نیست این تعاقب در واقع در ادراک بیننده است که نخست یکی را می بیند و سپس دیگری را

خود شی خارجی که در عالم مثال است زایل و یا تبدیل به چیز دیگر نمی شود بلکه بیننده است که خیال می کند اولی از بین رفته و دومی جایش نشسته است

ترتب وجودی صورتهای مثالی بر یکدیگر نظیر صورت حرکت و تغیر در خیال انسان است با آنکه علم مطلقا مجرد می باشد (وقتی ما در خیال خود حرکت یک جسم از نقطه ای به نقطه دیگر را تصویر می کنیم چنین به نظر می رسد که آن به آن صورت ذهنی آن جسم در حال انتقال از نقطه ای به نقطه دیگر است یعنی گمان می کنیم همان صورت ذهنی جسم است که دارد تغییر مکان می دهد.

اما حقیقت غیر از این است در واقع صورت های ذهنی متعددی است که یکی پس از دیگری ادراک می شود مانند عکسهایی که روی فیلم افتاده و یکی پس از دیگری مشاهده می شود به گونه ای که به نظر می رسد یک عکس در حال حرکت و تغییر و جنب و جوش می باشد )

حرکت تصویر شده در قوه خیال در حقیقت علم به حرکت است نه حرکت در علم در واقع علم به تغیر است نه علمی که خود متغیر باشد
و اما موجوداتی که در عالم ماده است یک نحوه تعلق و وابستگی به ماده دارند (یا ذاتا و فعلا متعلق به ماده اند ،مانند صورتهای طبیعی و یا فقط در مقام فعل وابسته به ماده می باشند مانند نفوس)

ویژگی این عالم آن است که حرکت و تغیر جوهری و عرضی سراسر آن را فرا گرفته است.