جمع بندی قبل از نزول سوره حمد، نماز چگونه بود؟

تب‌های اولیه

21 پستها / 0 جدید
آخرین ارسال

با نام و یاد دوست





کارشناس بحث: استاد مقداد

Miss.Narges;913958 نوشت:
سلام
قبل از نزول سوره حمد پیامبر (ص) و سایر مسلمانان در نماز چه میخواندند؟

علیکم السلام.
نماز به صورت فعلي آن كه ما مسلمانان مي خوانيم در شب معراج به پيمبر آموخته شد و پيامبر آن را به امت خود آموخت در مجموع چنان كه آيت الله سبحاتي تاكيد نموده نماز در شب معراج بر امت پيمبر واجب شده است و قبل از آن نماز به عنوان يك تكليف واجب بر مردم مطرح نبوده است (1) در اين باره امام صادق(ع) فرمود: «خداوند متعال پيامبرش حضرت محمد (ص) را به معراج برد. جبرئيل اذان گفت و نماز را به پيامبر آموخت.(2)
در روايت ديگر اسحاق بن عمار از امام موسي بن جعفر (ع) حضرت فرمود: اولين باري كه پيامبر (ص) نماز خواند، در معراج در برابر عرش الهي بود و به او چگونگي وضو و تكبير و حمد و ركوع و سجود و ذكرهاي نماز آموخته شد. (3)
از امام صادق نقل شده كه فرمود رسول خدا در شب معراج با آبي كه در سمت راست عرش بود وضوء نمود و به نماز ايستاد بعد از خواندن سوره حمد و توحيد به او خطاب شد دست هايت را فرود آور و بر زانوهايت بگذار و به سوي عرش من نگاه كن. رسول خدا گفت: وقتي نگاه كردم عظمتي را ديدم كه از هيبت آن از هوش رفتم و حالت مدهوشي به من دست داد آن گاه به من الهام شد كه بگويم سبحان ربي العظيم و بحمده. پس از گفتن آن ذكر به هوش آمدم بعد به من گفته شد به سوي بالا نگاه كن. نگاه كردم حقيقتي را ديدم كه از هيبت وعظمتش به رو افتادم. سپس به من الهام شد كه بگويم: سبحان ربي الاعلي وبحمده. پس از گفتن اين ذكر به هوش آمدم و نشستم. دو باره در پي ديدن آن عظمت با صورت افتادم. ولي بعد از خواندن ذكر ياد شده دوباره برخواستم و پس از لختي نشستن به پا ايستادم. در اين حال به من گفته شد سوره حمد و سوره قدر را بخوان. آنگاه مثل نوبت اول ركوع و سجده بجا آوردم. بعد به من گفته شد برخود و اهلبيت خويش درود فرستد. آنگاه ديدم كه عده اي از انبيا در برابر من ايستاده اند به من گفته شد بر آنها سلام نمايم. (4)

با توجه به این نکته که مهمترین نظریه ای که تاکنون درباره ترتیب و زمان نزول سوره حمد اظهار شده، این است که آن اولین سوره کاملی است که بر پیامبراسلام صلی الله علیه وآله نزول یافته است.پس واجب شدن نماز بعد از نزول سوره حمد بوده است.

پي‌نوشت‌ها:
1. سبحاني، فروغ ابديت، نشر دفتر تبيلغات، قم 1370 ش، ص 384.
2. شيخ صدوق، علل الشرايع، نشر دار الحجه، بيروت 1416 ق، ج2، ص 9.
3. همان.
4. همان، ج1، ص9.

مقداد;914383 نوشت:

علیکم السلام.
نماز به صورت فعلي آن كه ما مسلمانان مي خوانيم در شب معراج به پيمبر آموخته شد و پيامبر آن را به امت خود آموخت در مجموع چنان كه آيت الله سبحاتي تاكيد نموده نماز در شب معراج بر امت پيمبر واجب شده است و قبل از آن نماز به عنوان يك تكليف واجب بر مردم مطرح نبوده است (1) در اين باره امام صادق(ع) فرمود: «خداوند متعال پيامبرش حضرت محمد (ص) را به معراج برد. جبرئيل اذان گفت و نماز را به پيامبر آموخت.(2)
در روايت ديگر اسحاق بن عمار از امام موسي بن جعفر (ع) حضرت فرمود: اولين باري كه پيامبر (ص) نماز خواند، در معراج در برابر عرش الهي بود و به او چگونگي وضو و تكبير و حمد و ركوع و سجود و ذكرهاي نماز آموخته شد. (3)
از امام صادق نقل شده كه فرمود رسول خدا در شب معراج با آبي كه در سمت راست عرش بود وضوء نمود و به نماز ايستاد بعد از خواندن سوره حمد و توحيد به او خطاب شد دست هايت را فرود آور و بر زانوهايت بگذار و به سوي عرش من نگاه كن. رسول خدا گفت: وقتي نگاه كردم عظمتي را ديدم كه از هيبت آن از هوش رفتم و حالت مدهوشي به من دست داد آن گاه به من الهام شد كه بگويم سبحان ربي العظيم و بحمده. پس از گفتن آن ذكر به هوش آمدم بعد به من گفته شد به سوي بالا نگاه كن. نگاه كردم حقيقتي را ديدم كه از هيبت وعظمتش به رو افتادم. سپس به من الهام شد كه بگويم: سبحان ربي الاعلي وبحمده. پس از گفتن اين ذكر به هوش آمدم و نشستم. دو باره در پي ديدن آن عظمت با صورت افتادم. ولي بعد از خواندن ذكر ياد شده دوباره برخواستم و پس از لختي نشستن به پا ايستادم. در اين حال به من گفته شد سوره حمد و سوره قدر را بخوان. آنگاه مثل نوبت اول ركوع و سجده بجا آوردم. بعد به من گفته شد برخود و اهلبيت خويش درود فرستد. آنگاه ديدم كه عده اي از انبيا در برابر من ايستاده اند به من گفته شد بر آنها سلام نمايم. (4)

با توجه به این نکته که مهمترین نظریه ای که تاکنون درباره ترتیب و زمان نزول سوره حمد اظهار شده، این است که آن اولین سوره کاملی است که بر پیامبراسلام صلی الله علیه وآله نزول یافته است.پس واجب شدن نماز بعد از نزول سوره حمد بوده است.

پي‌نوشت‌ها:
1. سبحاني، فروغ ابديت، نشر دفتر تبيلغات، قم 1370 ش، ص 384.
2. شيخ صدوق، علل الشرايع، نشر دار الحجه، بيروت 1416 ق، ج2، ص 9.
3. همان.
4. همان، ج1، ص9.

با سلام
من کاری به زمان وجوب نماز ندارم
اما پیامبر و اهل کتاب و حنفا قبل از نزول حمد نماز میخواندند...
ارایت الذی ینهی
عبدا اذا صلی
این را از یکی از علما شنیدم...

علامه طباطبایی در تفسیر سوره علق به تشریح این مسأله پرداخته و بیان داشته‌اند: سیاق این آیات دلالت دارد بر اینکه رسول خدا(ص) قبل از نزول قرآن نماز مى‏‌خوانده. کما اینکه در بسیارى از آیات سوره‏‌هاى مکى و از آن جمله سوره‏‌هایى که قبل از سوره اسراء نازل شده، نظیر سوره مدثر و مزمل و غیر آن دو سخن از نماز کرده و به‏ تعبیرهایى مختلف از آن یاد کرده، هر چند که کیفیت آن را ذکر نکرده، اما این قدر هست که نمازهاى قبل از معراج با شکل خاص خود یعنى دو رکعتی و مشتمل بر مقدارى تلاوت قرآن و نیز مشتمل بر سجده بوده و در بعضى از روایات هم آمده که رسول خدا(ص) در اوایل بعثت با خدیجه(س) و على(ع) نماز مى‏‌خواند، در این روایات هم نیامده که نماز آن روز به چه صورت بوده است. (12)

http://www.farsnews.com/newstext.php?nn=13940625000930

Miss.Narges;913958 نوشت:
سلام
قبل از نزول سوره حمد پیامبر (ص) و سایر مسلمانان در نماز چه میخواندند؟

با سلام

احتمالا قبل از نزول قران از انجا که ایشان حنیف و مسلمان بوده اند احتمال دارد که از محتوای صحف ابراهیم و موسی چیزی میخواندند
البته احتمالات دیگری هم میتوان مطرح کرد...
اما بعد از نزول قران و قبل از نزول حمد احتمالا بخشی از ایات را میخواندند...

و طاها;914509 نوشت:
با سلام
من کاری به زمان وجوب نماز ندارم
اما پیامبر و اهل کتاب و حنفا قبل از نزول حمد نماز میخواندند...
ارایت الذی ینهی
عبدا اذا صلی
این را از یکی از علما شنیدم...

علیکم السلام.
پاسخ سوال شما طبق سوال ارسالی شما ارائه شد. سوال شما این بود که : قبل از نزول سوره حمد پیامبر (ص) و سایر مسلمانان در نماز چه میخواندند؟

لذا بیان زمان واجب شدن نماز برای پاسخ به سوال شما لازم و ضروری بود.

اما پاسخ این سوال شما که پیامبر و اهل کتاب و حنفا قبل از نزول حمد چگونه نماز میخواندند...

با مراجعه به منابع تاریخی و حدیثی مشخص می شود،نماز یک سیر تطور و مراحلی را طی کرده است تا به این صورت فعلی بر مسلمانان واجب شد.
در سیر تکوین نمازهای پیامبر گزارهایی در تاریخ هست که به آنها اشاره می کنیم. این گزارشها نشان می دهد، پیامبر از ا بتدای بعثت نماز می خوانده اما نمازش با نماز دیگر پیروان ادیان تفاوت داشته است. نمازی که بعدها با کیفیتی غیر از کیفیت نخستین آن برگزار شد. به این گزارش دقت بفرمایید
.پس از آن كه به چهل سالگى رسيد به او دستور داد كه نماز بخواند و حدود آن را به وى آموخت. امّا اوقات نماز هنوز نازل نشده بود و براى همين رسول الله در هر وقتى نماز را به صورت دو ركعتى به جاى مى‏ آورد.
در اين حال على بن ابى طالب با وى مأنوس بود و دائما به همراهش بود و از او جدا نمى‏ شد. يك بار على عليه السّلام نزد رسول اللّه رفت و ديد كه مشغول نماز است. از او سؤال كرد كه اى ابو القاسم! اين حركات چيست؟ رسول الله صلّى اللّه عليه و اله فرمود: اين نماز است كه خداوند مرا بدان امر كرده است. [ این گزارش نشان می دهد حضرت علی چنین نمازی را هرگز ندیده بود و با توجه به انکه ایشان در مکه می زیست و مکه محل آمد و شد پیروان ادیان دیگر بود، می توان چنین نتیجه گرفت که نماز پیامبر هیچ تناسبی با نماز پیروان دیگر ادیان نداشته است ] آن گاه على عليه السّلام را به اسلام دعوت كرد و او هم اسلام آورد و به همراهش نماز خواند. پس از آن خديجه اسلام آورد و در اين زمان تنها رسول الله و على و خديجه نماز مى ‏خواندند.
پس از مدتى ابو طالب به همراه فرزندش جعفر بر رسول اللّه صلّى اللّه عليه و اله وارد شد و ديد كه آن حضرت به همراه على عليه السّلام مشغول نماز خواندن است. پس به جعفر گفت: اى جعفر برو در كنار پسر عمويت بايست. جعفر هم رفت و در پهلوى ديگر رسول الله صلّى اللّه عليه و اله ايستاد. پس از آن كه جعفر در طرف چپ رسول الله صلّى اللّه عليه و اله ايستاد، آن حضرت كمى حركت كرد و جلوتر از آن دو ايستاد.
پس از آن كه على و خديجه و جعفر اسلام آوردند، زيد (بن حارث كلبى) مسلمان شد و بعد از آن على، جعفر، زيد و خديجه پشت سر رسول اللّه صلّى اللّه عليه و اله نماز مى‏خواندند.[1]

گویا در نمازهای آغازین دوان بعثت پیامبر، رکوع نبوده است. در مرحله بعد به نمازها رکوع افزوده شد. در این مرحله نماز با رکوع و سجده انجام می شد. در حالی که قبلا تنها قیام و سجده در نماز وجود داشت. در این باره ابن ابى الحديد در شرح نهج البلاغه و فتال صاحب روضه الواعظین مى ‏گويند : علی علیه السلام فرمود: «هفت سال قبل از مردم نماز خواندم و در آن حال سجده مى‏كرديم و ركوع نمى‏كرديم. اولين نمازى كه در آن ركوع به جاى آورديم، نماز عصر بود. سپس گفتيم: يا رسول اللّه، اين چيست؟ فرمود: به اين كار مأمور شده‏ايم.».[2]

از حضرت علی علیه السلام روایت شده است که اولين نمازى را كه با رسول الله صلّى اللّه عليه و اله به جاى آوردم، دو ركعت نماز ظهر بود.[3]
پس نخستين نمازى كه آن حضرت عليه السّلام با رسول خدا صلّى اللَّه عليه و آله و سلّم خواند دو ركعت نماز ظهر بود، و خداوند متعال نماز را براى مسلمانانى كه در مكّه بودند اين گونه دو ركعت دو ركعت واجب كرده بود، و پيامبر خدا نيز در مكه نماز را دو ركعتى برپا مى‏كرد، و على عليه السّلام نيز با آن حضرت در مدّت ده سالى كه در مكّه بود نماز را دو ركعتى برپا مى‏كرد تا زمانى كه پيامبر اكرم صلّى اللَّه عليه و آله و سلّم به مدينه هجرت كرد، و على عليه السّلام را براى انجام كارهايى كه جز او كسى توان انجام آن را نداشت در مكّه به جاى خود گذاشت.[4]

آنچه مسلم است همه ادیان الهی نماز داشتند،هر چند کیفیت و چگونگی انجام آن متفاوت بود.رسول خدا(صلی الله علیه و آله) هم قبل از بعثت نماز می خواندند که از نظر کیفیت و تعداد رکعات با نمازی که بعداً واجب شد،تفاوت داشت.

پی نوشتها:
[1] - تاریخ تحقیقی اسلام، حسین علی عربی، ج 1، ص 318، به نقل از : طبرسی، اعلام الوری، ج1، ص 102- 103
[2]- روضة الواعظین، فتال، قم : داررضی، بی تا، ج1 ص 85 ؛شرح نهج البلاغه، ابن ابی الحدید، قم : کتابخانه آیت الله مرعشی، 1404ق، ج 13 ص 229.
[3] - تاریخ تحقیقی اسلام، حسین علی عربی، قم: موسسه امام خمینی، 1383، ج1 ص 320 به نقل از: روضة کافی، ص 279 .
[4] - بهشت کافی- ترجمه روضه کافی، حمید رضا آژیر، قم : سرور ، 1381، ص 390 .

باسمه العظیم

عرض سلام و ادب و تشکر از پاسخ بسیار خوب حضرتعالی

مقداد;914536 نوشت:
گویا در نمازهای آغازین دوان بعثت پیامبر، رکوع نبوده است.

شاید سؤال حقیر خارج از موضوع باشد لذا از محضر شریفتان عذرخواهم.

بزرگانی چون حضرت امام خمینی رحمة الله علیه در حکمت رکوع می فرمایند اشاره به توحید صفات است

همانطور که قیام توحید افعال و سجده توحید ذات است نیز در حدیث معراج و در حکمت تشریع رکوع بیان

شده است که تجلی حق به عظمتش باعث کرنش پیامبر اکرم(ص)در مقابل حق شد(نقل به مضمون)

حال سؤال حقیر این است که اگر نماز قبل از معراج رکوع نداشته به این معناست که در آن نماز شخص مصلی

که از قضاء رسول خدا و علی ابن ابیطالبند(سلام الله علیهما)به توحید صفات حق نظر نداشته اند؟

اصلا درک توحید افعال بدون توحید صفات ممکن است؟

تقریر مسئله چگونه است؟

عرض سلام و ادب

دوستان لطف کنند از طرح مطالب خارج از موضوع اصلی بحث خودداری کنند. تمام پستهای غیر مرتبط با موضوع اصلی حذف خواهند شد.اگر موضوعی مد نظر شماست در تاپیکی مستقل مطرح بفرمایید تا کارشناسان مربوطه پاسخ لازم را ارئه نمایند.

حبیبه;914604 نوشت:
باسمه العظیم

عرض سلام و ادب و تشکر از پاسخ بسیار خوب حضرتعالی

شاید سؤال حقیر خارج از موضوع باشد لذا از محضر شریفتان عذرخواهم.

بزرگانی چون حضرت امام خمینی رحمة الله علیه در حکمت رکوع می فرمایند اشاره به توحید صفات است

همانطور که قیام توحید افعال و سجده توحید ذات است نیز در حدیث معراج و در حکمت تشریع رکوع بیان

شده است که تجلی حق به عظمتش باعث کرنش پیامبر اکرم(ص)در مقابل حق شد(نقل به مضمون)

حال سؤال حقیر این است که اگر نماز قبل از معراج رکوع نداشته به این معناست که در آن نماز شخص مصلی

که از قضاء رسول خدا و علی ابن ابیطالبند(سلام الله علیهما)به توحید صفات حق نظر نداشته اند؟

اصلا درک توحید افعال بدون توحید صفات ممکن است؟

تقریر مسئله چگونه است؟

علیکم السلام.

این سوال را باید در تاپیکی مستقل مطرح بفرمایید تا کارشناسان مربوطه راهنمایی بفرمایند.

مقداد;914383 نوشت:

علیکم السلام.
نماز به صورت فعلي آن كه ما مسلمانان مي خوانيم در شب معراج به پيمبر آموخته شد و پيامبر آن را به امت خود آموخت



با سلام

آیات قرآن به وضوح نشان می دهند نمازی که پیامبر اقامه می فرمودند به صورت فعلی نبوده . در عصر رسول الله نماز یومیه حکم مکتبخانه و مدرسه را داشته که در آن مردم به فراگیری قرآن که مشتمل بر دین الهی است می پرداخته اند. اگر امروز افراد کمی از دینی که قرآن معرفی می کند سر در می آورند برای این است که مکتبخانه دین خیلی وقت پیش تعطیل شده است و مردم بجای مشق دین، همه روزه مبادرت به انجام یک سری حرکات و بیان الفاظی می کنند که جز حمد و یکی دو سوره کوچک ، بقیه ربطی به نماز تشریع شده توسط خدا و رسولش ندارند.
آیات قرآن به ما می آموزند؛ در عصر رسول الله مردم در دو موقع روز یعنی فجر و عشاء به مسجد می رفته و به فراگیری قرآن می پرداخته اند، به اینصورت که پیامبر یا شخص دیگری قرآن تلاوت می کرده و بقیه در محیطی ساکت گوش فرا می داده اند . نمازی که در موقع فجر اقامه می شده به صلاة الفجر و دیگری به صلاة العشاء معروف بوده است.
در آن زمان نمازهای یومیه فقط همین دو نماز بوده اند و از نماز ظهر و عصر خبری نبوده. اصولاً هیچ آیه ای از قرآن به نماز ظهر و عصر اشاره نکرده و معلوم است این دو نماز بعد از دوران پیامبر وارد دین شده اند.

يَا أَيُّهَا الَّذِينَ آمَنُوا لِيَسْتَأْذِنْكُمُ الَّذِينَ مَلَكَتْ أَيْمَانُكُمْ وَالَّذِينَ لَمْ يَبْلُغُوا الْحُلُمَ مِنْكُمْ ثَلَاثَ مَرَّاتٍ ۚ مِنْ قَبْلِ صَلَاةِ الْفَجْرِ وَحِينَ تَضَعُونَ ثِيَابَكُمْ مِنَ الظَّهِيرَةِ وَمِنْ بَعْدِ صَلَاةِ الْعِشَاءِ ۚ ثَلَاثُ عَوْرَاتٍ لَكُمْ ۚ لَيْسَ عَلَيْكُمْ وَلَا عَلَيْهِمْ جُنَاحٌ بَعْدَهُنَّ ۚ طَوَّافُونَ عَلَيْكُمْ بَعْضُكُمْ عَلَىٰ بَعْضٍ ۚ كَذَٰلِكَ يُبَيِّنُ اللَّهُ لَكُمُ الْآيَاتِ ۗ وَاللَّهُ عَلِيمٌ حَكِيمٌ [58: 24]

آیه فوق اگرچه قصد بیان حکم نماز را ندارد اما در آن از فجر و عشاء بعنوان اوقات نماز یاد شده در صورتیکه از ظهر به عنوان وقت نماز اسم نبرده است . پروردگار فرموده : مِنْ قَبْلِ صَلَاةِ الْفَجْرِ یا مِنْ بَعْدِ صَلَاةِ ِ الْعِشَاءِ اما نفرموده من بعد صَلَاة الظهر و این یکی از شواهدی است که نشان می دهد در روزگار رسول الله نماز ظهری وجود نداشته. بر اساس سنتی که به پیامبر منسوب شده ، قاعدتا در وقت ظهر مردم باید داخل مسجد باشند و در مسجد و حین اقامه نماز کسی لباس خود را در نمی آورد آن هم در حدی که بجز همسرش نباید کسی او را ببیند!

shahed1;914884 نوشت:

با سلام

آیات قرآن به وضوح نشان می دهند نمازی که پیامبر اقامه می فرمودند به صورت فعلی نبوده . در عصر رسول الله نماز یومیه حکم مکتبخانه و مدرسه را داشته که در آن مردم به فراگیری قرآن که مشتمل بر دین الهی است می پرداخته اند. اگر امروز افراد کمی از دینی که قرآن معرفی می کند سر در می آورند برای این است که مکتبخانه دین خیلی وقت پیش تعطیل شده است و مردم بجای مشق دین، همه روزه مبادرت به انجام یک سری حرکات و بیان الفاظی می کنند که جز حمد و یکی دو سوره کوچک ، بقیه ربطی به نماز تشریع شده توسط خدا و رسولش ندارند.
آیات قرآن به ما می آموزند؛ در عصر رسول الله مردم در دو موقع روز یعنی فجر و عشاء به مسجد می رفته و به فراگیری قرآن می پرداخته اند، به اینصورت که پیامبر یا شخص دیگری قرآن تلاوت می کرده و بقیه در محیطی ساکت گوش فرا می داده اند . نمازی که در موقع فجر اقامه می شده به صلاة الفجر و دیگری به صلاة العشاء معروف بوده است.
در آن زمان نمازهای یومیه فقط همین دو نماز بوده اند و از نماز ظهر و عصر خبری نبوده. اصولاً هیچ آیه ای از قرآن به نماز ظهر و عصر اشاره نکرده و معلوم است این دو نماز بعد از دوران پیامبر وارد دین شده اند.

يَا أَيُّهَا الَّذِينَ آمَنُوا لِيَسْتَأْذِنْكُمُ الَّذِينَ مَلَكَتْ أَيْمَانُكُمْ وَالَّذِينَ لَمْ يَبْلُغُوا الْحُلُمَ مِنْكُمْ ثَلَاثَ مَرَّاتٍ ۚ مِنْ قَبْلِ صَلَاةِ الْفَجْرِ وَحِينَ تَضَعُونَ ثِيَابَكُمْ مِنَ الظَّهِيرَةِ وَمِنْ بَعْدِ صَلَاةِ الْعِشَاءِ ۚ ثَلَاثُ عَوْرَاتٍ لَكُمْ ۚ لَيْسَ عَلَيْكُمْ وَلَا عَلَيْهِمْ جُنَاحٌ بَعْدَهُنَّ ۚ طَوَّافُونَ عَلَيْكُمْ بَعْضُكُمْ عَلَىٰ بَعْضٍ ۚ كَذَٰلِكَ يُبَيِّنُ اللَّهُ لَكُمُ الْآيَاتِ ۗ وَاللَّهُ عَلِيمٌ حَكِيمٌ [58: 24]

آیه فوق اگرچه قصد بیان حکم نماز را ندارد اما در آن از فجر و عشاء بعنوان اوقات نماز یاد شده در صورتیکه از ظهر به عنوان وقت نماز اسم نبرده است . پروردگار فرموده : مِنْ قَبْلِ صَلَاةِ الْفَجْرِ یا مِنْ بَعْدِ صَلَاةِ ِ الْعِشَاءِ اما نفرموده من بعد صَلَاة الظهر و این یکی از شواهدی است که نشان می دهد در روزگار رسول الله نماز ظهری وجود نداشته. بر اساس سنتی که به پیامبر منسوب شده ، قاعدتا در وقت ظهر مردم باید داخل مسجد باشند و در مسجد و حین اقامه نماز کسی لباس خود را در نمی آورد آن هم در حدی که بجز همسرش نباید کسی او را ببیند!

علیکم السلام.
بیان مطالب بدون سند و منبع معتبر و قابل استناد هیچ اعتباری ندارد.این مطالبی که بیان کرده اید،نظرات و برداشت شخصی شماست.

مقداد;914929 نوشت:

علیکم السلام.
بیان مطالب بدون سند و منبع معتبر و قابل استناد هیچ اعتباری ندارد.این مطالبی که بیان کرده اید،نظرات و برداشت شخصی شماست.

سلام

شما سندی بالا تر و معتبرتر از قرآن سراغ دارید؟
من سند خود را به خط آبی رنگ نشان دادم؛ آیه 58 سوره نور مگر آن را ندید؟!
در این آیه خداوند دارد از مواقع فجر و عشاء به عنوان وقت نماز اسم می برد ولی از ظهر فقط به عنوان وقت استراحت.
مگر در هنگام ظهر مسلمانان نباید مشغول نماز خواندن باشند؟!
در وقت نماز همه در مسجد حضور دارند نه در خلوتگه انهم با لباس غیر پوشیده!
چرا در قرآن هیچ صحبتی از نماز ظهر نشده است؟
کدام آیه به نماز ظهر اشاره کرده است؟

عرض سلام و ادب

دوستان لطفاً از بیان مطالب غیر مرتبط با موضوع اصلی تاپیک و بحث و گفتگوی بی سند و مدرک خودداری نمایند.

shahed1;914955 نوشت:
سلام

شما سندی بالا تر و معتبرتر از قرآن سراغ دارید؟
من سند خود را به خط آبی رنگ نشان دادم؛ آیه 58 سوره نور مگر آن را ندید؟!
در این آیه خداوند دارد از مواقع فجر و عشاء به عنوان وقت نماز اسم می برد ولی از ظهر فقط به عنوان وقت استراحت.
مگر در هنگام ظهر مسلمانان نباید مشغول نماز خواندن باشند؟!
در وقت نماز همه در مسجد حضور دارند نه در خلوتگه انهم با لباس غیر پوشیده!
چرا در قرآن هیچ صحبتی از نماز ظهر نشده است؟
کدام آیه به نماز ظهر اشاره کرده است؟

علیکم السلام.
قطعاً سندی بالاتر و معتبرتر از قرآن کریم وجود ندارد.منتهی شما از یک نکته مهم غفلت کرده اید و آن اینکه:
اولاً برای برداشت یک حکم فقهی یا اعتقادی یا ... از قرآن باید مجموع آیات قرآن را مد نظر بگرید نه اینکه به صرف بیان یک ایه بخواهید آنچه مد نظر شما بوده و نظر شخصی خودتان را اثبات کنید.

ثانیاً نکته مهم دیگری که از آن غافل شده اید این است که راه رسیدن به احکام عبادی و جزئیات آن فقط قرآن کریم نیست،بلکه بر اساس فرموده خداوند متعال در آیات متعددی از قرآن کریم موظفم از رسول خدا(صلی الله علیه و آله) اطاعت و پیروی کنیم و قرآن فقط به بیان کلیات احکام پرداخته است و بیان جزئیات آن را به عهده پیامبرش گذاشته است.

شخصی از امام حسن عسکری علیه السلام سوال کرد :

آیا وقت نمازهای پنجگانه سنتی از سنتهای رسول خدا صلی الله علیه واله است یا در کتاب خدا نازل شده است؟
حضرت فرمودند : خدا تو را رحمت کند رسول خدا صلی الله علیه واله هیچ چیزی را سنت نکرد مگر اینکه خداوند به او دستور داده و از سوی خدا نازل شده است.

اما اوقات نماز ها نزد ما اهل البیت به همان صورتی است که خداوند بر رسولش واجب کرده و آن نماز ها، پنجاه و یک رکعت است در شش وقت که من بر اساس کتاب خدا آن ها را برایتان روشن میکنم:

1) سوره هود آیه 114

((أَقِمِ الصَّلاةَ طَرَفَيِ النَّهارِ وَ زُلَفاً مِنَ اللَّيْلِ ))

( در دو طرف روز نماز را به پادار و همچنین در نزدیک شب )

که دو طرف روز نماز صبح و نماز عصر قرار دارد و تزلیف شب یعنی زمانی ما بین عصر و عشاء که وقت نماز مغرب است .

(زلف من اللیل یعنی زمانی که به شب نزدیک است یعنی بعد از غروب خوردشید و قبل از تیرگی شب )

2) سوره نور آیه 58

((يا أَيُّهَا الَّذِينَ آمَنُوا لِيَسْتَأْذِنْكُمُ الَّذِينَ مَلَكَتْ أَيْمانُكُمْ وَ الَّذِينَ لَمْ يَبْلُغُوا الْحُلُمَ مِنْكُمْ ثَلاثَ مَرَّاتٍ مِنْ قَبْلِ صَلاةِ الْفَجْرِ وَ حِينَ تَضَعُونَ ثِيابَكُمْ مِنَ الظَّهِيرَةِ وَ مِنْ بَعْدِ صَلاةِ الْعِشاءِ))

( ای کسانی که ایمان آورده اید ، کنیزان شما و کسانی که هنوز به سن بلوغ نرسیده اند ( برای ورود به اتاق شما ) باید سه زمان از شما اجازه بگیرند : یکی قبل از نماز فجر ( نمازی که در هنگام فجر خورشید باید خوانده شود) و دیگری زمانی که لباسهایتان را بعد از نماز ظهر ( یعنی نمازی که در هنگام عمود شدن خورشید بر زمین میخوانید ) در میآورید و دیگری زمانی که لباستان را بعد از نماز عشاء در میآورید .

که تا اینجا خداوند وقت نماز صبح و وقت نماز ظهر و نماز عشاء پایانی را ذکر کرده است چرا که لباس ها در آورده نمیشوند مگر بعد از آن نماز ( پس این آخرین نماز خواهد بود)

و همچنین خداوند فرموده است :

3) سوره جمعه آیه 9 (( أَيُّهَا الَّذِينَ آمَنُوا إِذا نُودِيَ لِلصَّلاةِ مِنْ يَوْمِ الْجُمُعَةِ فَاسْعَوْا إِلى‏ ذِكْرِ اللَّهِ ))

(ای کسانی که ایمان آورده اید زمانی که برای نماز از روز جمعه ندا داده شدید پس به سوی ذکر خدا شتاب کنید ) که همه مردم همنظر هستند که زمان شتاب به سوی این ندا در روز جمعه همان زمان شتاب به سوی نماز ظهر است .

سپس خداوند در آیه 78 سوره اسراء فرموده است که ((أَقِمِ الصَّلاةَ لِدُلُوكِ الشَّمْسِ إِلى‏ غَسَقِ اللَّيْلِ))

( نماز را برپا دار با شروع میل خورشید به سمت غروب تا تاریکی مطلق شب )

پس خداوند بیان اوقات نماز ها و نماز عشاء را دوباره تاکید کرده است چرا که غسق اللیل یعنی تیرگی شب .

این بود زمان نماز های پنج گانه .(1)

پی نوشت:
(1). مستدرك‏ الوسائل،ج 3 ،ص121 باب أوقات الصلوات الخمس

مقداد;915137 نوشت:

1) سوره هود آیه 114

((أَقِمِ الصَّلاةَ طَرَفَيِ النَّهارِ وَ زُلَفاً مِنَ اللَّيْلِ ))

( در دو طرف روز نماز را به پادار و همچنین در نزدیک شب )

که دو طرف روز نماز صبح و نماز عصر قرار دارد و تزلیف شب یعنی زمانی ما بین عصر و عشاء که وقت نماز مغرب است .

(زلف من اللیل یعنی زمانی که به شب نزدیک است یعنی بعد از غروب خوردشید و قبل از تیرگی شب )

با سلام

لازم به بیان نیست که فجر و عشاء هرکدام از یک طرف به شب می خورند؛ فجر از انتهای شب شروع می شود و عشاء به ابتدای شب ختم می گردد و عبارت زلفاً من اللیل به طوری که در المیزان نیز اشاره شده، به آن قسمتی از شب اطلاق می شود که به روز نزدیکتر است چه در مورد فجر و چه در مورد عشاء نه آن قسمت از شب که به شب نزدیکتر است!

نقل قول:
2) سوره نور آیه 58

((يا أَيُّهَا الَّذِينَ آمَنُوا لِيَسْتَأْذِنْكُمُ الَّذِينَ مَلَكَتْ أَيْمانُكُمْ وَ الَّذِينَ لَمْ يَبْلُغُوا الْحُلُمَ مِنْكُمْ ثَلاثَ مَرَّاتٍ مِنْ قَبْلِ صَلاةِ الْفَجْرِ وَ حِينَ تَضَعُونَ ثِيابَكُمْ مِنَ الظَّهِيرَةِ وَ مِنْ بَعْدِ صَلاةِ الْعِشاءِ))

( ای کسانی که ایمان آورده اید ، کنیزان شما و کسانی که هنوز به سن بلوغ نرسیده اند ( برای ورود به اتاق شما ) باید سه زمان از شما اجازه بگیرند : یکی قبل از نماز فجر ( نمازی که در هنگام فجر خورشید باید خوانده شود) و دیگری زمانی که لباسهایتان را بعد از نماز ظهر ( یعنی نمازی که در هنگام عمود شدن خورشید بر زمین میخوانید ) در میآورید و دیگری زمانی که لباستان را بعد از نماز عشاء در میآورید .

که تا اینجا خداوند وقت نماز صبح و وقت نماز ظهر و نماز عشاء پایانی را ذکر کرده است چرا که لباس ها در آورده نمیشوند مگر بعد از آن نماز ( پس این آخرین نماز خواهد بود)

عبارت بعد از نماز ظهر که در ترجمه آمده در متن عربی آیه وجود ندارد، فقط فرموده :
مِنْ قَبْلِ صَلاةِ الْفَجْرِ
مِنْ بَعْدِ صَلاةِ الْعِشاءِ
مِنَ الظَّهِيرَةِ
نه من بعد صلاة الظهیرة یا صلاة الظهر
اگر در آن دوره نماز ظهری وجود داشت مناسب بود بگوید من بعد صلاة الظهر درست مثل آن دوتای دیگر اما خداوند از قبل فجر و بعد عشاء و الظهیرة به عنوان ثَلَاثُ عَوْرَاتٍ یاد کرده یعنی ظهر نیز داخل در زمان عورات است نه نماز. بنابر این تا اینجا فقط به دو نماز اشاره شده نه بیشتر.



نقل قول:
و همچنین خداوند فرموده است :

3) سوره جمعه آیه 9 (( أَيُّهَا الَّذِينَ آمَنُوا إِذا نُودِيَ لِلصَّلاةِ مِنْ يَوْمِ الْجُمُعَةِ فَاسْعَوْا إِلى‏ ذِكْرِ اللَّهِ ))

(ای کسانی که ایمان آورده اید زمانی که برای نماز از روز جمعه ندا داده شدید پس به سوی ذکر خدا شتاب کنید ) که همه مردم همنظر هستند که زمان شتاب به سوی این ندا در روز جمعه همان زمان شتاب به سوی نماز ظهر است .

نماز جمعه جزء نمازهای یومیه و روزمره نیست یعنی هر روز اقامه نمی شود و مردم فقط یک بار در هفته آن را بجا می آورند در صورتی که نماز ظهر سنتی می بایستی هر روز اقامه شود.

نقل قول:
سپس خداوند در آیه 78 سوره اسراء فرموده است که ((أَقِمِ الصَّلاةَ لِدُلُوكِ الشَّمْسِ إِلى‏ غَسَقِ اللَّيْلِ))

( نماز را برپا دار با شروع میل خورشید به سمت غروب تا تاریکی مطلق شب )

پس خداوند بیان اوقات نماز ها و نماز عشاء را دوباره تاکید کرده است چرا که غسق اللیل یعنی تیرگی شب .

این بود زمان نماز های پنج گانه .



انطباق دلوک شمس به نماز ظهر بسیار بعید است چون دلک به معنای مرور چیزی بر چیزی دیگر است و در اینجا منظور دلوک ظاهری خورشید بر کرانه افق است که به معنی غروب خورشد می باشدو در اکثر فرهنگهای لغت به آن اشاره شده است چرا که در غروب به نظر می رسد خورشید خودش را به افق می مالد و پایین می رود:

آنکه دلوک شمس را به مرور آن بر دایره نصف النهار معنا کرده است فقط خواسته نماز ظهر را موجه نماید و الا چرا نصف النهار؟ اگر اینگونه باشد از لحظه ای که خورشید وارد آسمان روز می شود تا لحظه غروب مرتب دارد آسمان را مرور می کند پس چه لزومی دارد که مرورش را فقط بر دایره نصف النهار دلوک شمس بدانیم؟
بعضی که این معنا زیاد به مزاجشان سازگار نبوده گفته اند دلوک شمس یعنی وقتی که انسان از شدت نور خورشید چشمان خود را می مالد و این یعنی موقع ظهر!

مقداد;915137 نوشت:

((يا أَيُّهَا الَّذِينَ آمَنُوا لِيَسْتَأْذِنْكُمُ الَّذِينَ مَلَكَتْ أَيْمانُكُمْ وَ الَّذِينَ لَمْ يَبْلُغُوا الْحُلُمَ مِنْكُمْ ثَلاثَ مَرَّاتٍ مِنْ قَبْلِ صَلاةِ الْفَجْرِ وَ حِينَ تَضَعُونَ ثِيابَكُمْ مِنَ الظَّهِيرَةِ وَ مِنْ بَعْدِ صَلاةِ الْعِشاءِ))

( ای کسانی که ایمان آورده اید ، کنیزان شما و کسانی که هنوز به سن بلوغ نرسیده اند ( برای ورود به اتاق شما ) باید سه زمان از شما اجازه بگیرند : یکی قبل از نماز فجر ( نمازی که در هنگام فجر خورشید باید خوانده شود) و دیگری زمانی که لباسهایتان را بعد از نماز ظهر ( یعنی نمازی که در هنگام عمود شدن خورشید بر زمین میخوانید ) در میآورید و دیگری زمانی که لباستان را بعد از نماز عشاء در میآورید .

که تا اینجا خداوند وقت نماز صبح و وقت نماز ظهر و نماز عشاء پایانی را ذکر کرده است چرا که لباس ها در آورده نمیشوند مگر بعد از آن نماز ( پس این آخرین نماز خواهد بود)

با سلام

نمیدانم این بحث شما چه ارتباطی به موضوع دارد

اما اینکه گفتید
لباس ها دراورده نمیشوند مگر بعد از نماز ظهر
نظر جالبی بود...
آیا میتوانید اسناد معتبری بیاورید که نشان دهد
ان زمان بعد از نماز ظهر لباس در می اوردند نه قبلش؟

چرا در آیه 78 سوره اسراء قرآن الفجر بجای صلاة الفجر نشسته است؟ بخاطر اینکه صلات در عصر رسول الله جلسه قرآن بوده و حکم مکتبخانه ای را داشته که همه مردم ؛ چه پیر و چه جوان، چه باسواد و چه بی سواد مکلف بوده اند روزی دو مرتبه (فجر و عشاء) به این مکتبخانه بروند و مشق دین کنند و از آنچه پروردگارشان نازل فرموده آگاه شوند.
اگر امروز اکثر قریب به اتفاق مسلمانان قرآن نمی دانند و دینشان را از مادر می ستانند برای این است که مدتهاست کسی مکتبخانه را تعطیل کرده است . او هر قومی را به طریقی از دین حق جدا کرده و دین خودش را جایگزین آن ساخته است. بعضی را به جای صلات کف زدن و سوت کشیدن آموخته، قومی دیگر را به نواختن پیانو و آواز دسته جمعی خواندن مشغول ساخته و گروهی دیگر را با انجام یک سری حرکات موزون و هماهنگ در صفوفی منظم که غالباً در سکوت یا صداهای زیر لبی برگزار می شود !
وقتی خداوند می فرمایند : إِنَّ قُرْآنَ الْفَجْرِ كَانَ مَشْهُودًا یعنی اثر قرآن در سپیده دم قابل مشاهده است چون همانگونه که فجر انسان را از ظلمت خارج می کند و به نور می برد ، قرآن نیز نازل شده تا انسانها را از ظلمت بیرون کند و به نور برساند
آیا با این حرکات موزون و هماهنگ می خواهید به نور برسید؟! ترسم که چون اقوام پیشین نرسید!

تا اینجا من سه سند قرآنی ارائه داده ام که نشان می دهند در عصر رسول الله نماز به شکل فعلی مرسوم نبوده و نماز کنونی آثار کمی از نماز دوران رسول الله را با خود دارد، آثاری کاملاً رنگ و رو رفته و کمرنگ که با نماز دوره پیامبر ابداً قابل مقایسه نیست.
نمازها همچنان در مسجد اقامه می شوند و همچنان کسی جلو می ایستد تا آن را برای بقیه اقامه نماید. باز هم آیاتی از قرآن تلاوت می شود منتهی بسیار کوتاه که گاهاً با کمال تعجب در سکوت امام و مأموم فقط پچ پچ می شوند. از مدت نماز کم شده و در عوض بر تعداد آنها افزوده گردیده و در قالب حرکاتی هماهنگ به اجرا در می آیند.
سند چهارمی که می خواهم خدمتتان ارائه کنم مانند آیه 78 سوره اسراء، هم به دو نماز بامدادی شامگاهی( فجر و عشاء) اشاره دارد و هم به محتوای آنها که تلاوت قرآن است.
قرائت و استماع قرآن را دست کم نگیرید! شاید این اولین حکم قرآن باشد: اقرأ باسم ربك الذي خلق.
آنچه به اسم خداوند بر شما نازل شده همان هدایت و دین حق است مبادا آن را از غیر قرآن بگیرید!

در آیه 78 اسراء ملاحظه فرمودید که چگونه قرآن به سپیده دم و نور بامدادی تشبیه شده است: همانگونه که سپیده دم و فجر انسانها را آهسته آهسته از ظلمت بیرون می آورد و به نور می برد، قرآن نیز نازل شده که با ما همین کند:

الركِتَابٌ أَنْزَلْنَاهُ إِلَيْكَ لِتُخْرِجَ النَّاسَ مِنَ الظُّلُمَاتِ إِلَى النُّورِ بِإِذْنِ رَبِّهِمْ إِلَىٰ صِرَاطِ الْعَزِيزِ الْحَمِيدِ
الف، لام، را. كتابى است كه بر تو نازل كرديم تا مردم را به فرمان پروردگارشان از تاريكى به روشنايى ببرى و به راه خداى پيروزمند ستودنى راه نمايى [14:1]
بر سر زبان مردم عبارتی وجود دارد که تصور می کنم همگی با آن آشنا هستید:

عبارت مذکور در آیه 35 سوره نورآمده است، آنجا که نور خداوند(= کتاب آسمانی) به چراغی تشبیه شده که روشنی بخش خانه هایی می باشد.
چه خانه هایی؟ مساجد، همان جاههایی که در اصل برای ذکر اسم الله برپا شده اند اما دیرگاهیست که این ذکر به فراموشی سپرده شده و جای خود را به یک سری حرکات هماهنگ و الفاظ زیر لبی داه و از نور علی نور ، نور الهی حذف شده و و فقط نور مشکات و لوستر باقی مانده است


جمع بندی

پرسش:
پیامبر و اهل کتاب و حنفا قبل از نزول سوره حمد چگونه نماز میخواندند؟

پاسخ:
با مراجعه به منابع تاریخی و حدیثی مشخص می شود،نماز یک سیر تطور و مراحلی را طی کرده است تا به این صورت فعلی بر مسلمانان واجب شد.
در سیر تکوین نمازهای پیامبر گزارهایی در تاریخ هست که به آنها اشاره می کنیم. این گزارشها نشان می دهد، پیامبر از ابتدای بعثت نماز می خوانده اما نمازش با نماز دیگر پیروان ادیان تفاوت داشته است. نمازی که بعدها با کیفیتی غیر از کیفیت نخستین آن برگزار شد. به این گزارش دقت بفرمایید:
.پس از آن كه به چهل سالگى رسيد به او دستور داد كه نماز بخواند و حدود آن را به وى آموخت. امّا اوقات نماز هنوز نازل نشده بود و براى همين رسول الله(صلّى اللّه عليه و اله) در هر وقتى نماز را به صورت دو ركعتى به جاى مى‏ آورد.

در اين حال على بن ابى طالب(عليه السّلام) با وى مأنوس بود و دائما به همراهش بود و از او جدا نمى‏ شد. يك بار على (عليه السّلام) نزد رسول اللّه(صلّى اللّه عليه و اله) رفت و ديد كه مشغول نماز است. از او سؤال كرد كه اى ابو القاسم! اين حركات چيست؟ رسول الله (صلّى اللّه عليه و اله) فرمود: اين نماز است كه خداوند مرا بدان امر كرده است. [ این گزارش نشان می دهد حضرت علی چنین نمازی را هرگز ندیده بود و با توجه به انکه ایشان در مکه می زیست و مکه محل آمد و شد پیروان ادیان دیگر بود، می توان چنین نتیجه گرفت که نماز پیامبر هیچ تناسبی با نماز پیروان دیگر ادیان نداشته است ] آن گاه على عليه السّلام را به اسلام دعوت كرد و او هم اسلام آورد و به همراهش نماز خواند. پس از آن خديجه اسلام آورد و در اين زمان تنها رسول الله(صلّى اللّه عليه و اله) و على(عليه السّلام) و خديجه نماز مى ‏خواندند.

پس از مدتى ابو طالب به همراه فرزندش جعفر بر رسول اللّه (صلّى اللّه عليه و اله) وارد شد و ديد كه آن حضرت به همراه على (عليه السّلام) مشغول نماز خواندن است. پس به جعفر گفت: اى جعفر برو در كنار پسر عمويت بايست. جعفر هم رفت و در پهلوى ديگر رسول الله (صلّى اللّه عليه و اله) ايستاد. پس از آن كه جعفر در طرف چپ رسول الله (صلّى اللّه عليه و اله) ايستاد، آن حضرت كمى حركت كرد و جلوتر از آن دو ايستاد.
پس از آن كه على(عليه السّلام) و خديجه و جعفر اسلام آوردند، زيد (بن حارث كلبى) مسلمان شد و بعد از آن على، جعفر، زيد و خديجه پشت سر رسول اللّه (صلّى اللّه عليه و اله) نماز مى‏خواندند.[1]

نماز به صورت فعلي آن كه ما مسلمانان مي خوانيم در شب معراج به پيامبر آموخته شد و پيامبر آن را به امت خود آموخت در مجموع چنان كه آيت الله سبحاني تاكيد نموده نماز در شب معراج بر امت پيامبر واجب شده است و قبل از آن نماز به عنوان يك تكليف واجب بر مردم مطرح نبوده است[2]

از امام صادق(عليه السّلام) نقل شده كه فرمود رسول خدا در شب معراج با آبي كه در سمت راست عرش بود وضوء نمود و به نماز ايستاد بعد از خواندن سوره حمد و توحيد به او خطاب شد دست هايت را فرود آور و بر زانوهايت بگذار و به سوي عرش من نگاه كن. رسول خدا گفت: وقتي نگاه كردم عظمتي را ديدم كه از هيبت آن از هوش رفتم و حالت مدهوشي به من دست داد آن گاه به من الهام شد كه بگويم "سبحان ربي العظيم و بحمده". پس از گفتن آن ذكر به هوش آمدم بعد به من گفته شد به سوي بالا نگاه كن. نگاه كردم حقيقتي را ديدم كه از هيبت وعظمتش به رو افتادم.

سپس به من الهام شد كه بگويم:" سبحان ربي الاعلي وبحمده". پس از گفتن اين ذكر به هوش آمدم و نشستم. دو باره در پي ديدن آن عظمت با صورت افتادم. ولي بعد از خواندن ذكر ياد شده دوباره برخواستم و پس از لختي نشستن به پا ايستادم. در اين حال به من گفته شد سوره حمد و سوره قدر را بخوان. آنگاه مثل نوبت اول ركوع و سجده بجا آوردم. بعد به من گفته شد برخود و اهلبيت خويش درود فرستد. آنگاه ديدم كه عده اي از انبياء در برابر من ايستاده اند به من گفته شد بر آنها سلام نمايم. [3]

با توجه به این نکته که مهمترین نظریه ای که تاکنون درباره ترتیب و زمان نزول سوره حمد اظهار شده، این است که سوره حمد اولین سوره کاملی است که بر پیامبراسلام(صلّى اللّه عليه و اله) نزول یافته است.پس واجب شدن نماز بعد از نزول سوره حمد بوده است.
گویا در نمازهای آغازین دوران بعثت پیامبر، رکوع نبوده است. در مرحله بعد به نمازها رکوع افزوده شد. در این مرحله نماز با رکوع و سجده انجام می شد. در حالی که قبلا تنها قیام و سجده در نماز وجود داشت. در این باره ابن ابى الحديد در شرح نهج البلاغه و فتال صاحب روضه الواعظین مى ‏گويند : علی (عليه السّلام) فرمود: «هفت سال قبل از مردم نماز خواندم و در آن حال سجده مى‏كرديم و ركوع نمى‏كرديم. اولين نمازى كه در آن ركوع به جاى آورديم، نماز عصر بود. سپس گفتيم: يا رسول اللّه، اين چيست؟ فرمود: به اين كار مأمور شده ‏ايم.».[4]

از حضرت علی(عليه السّلام) روایت شده است که اولين نمازى را كه با رسول الله (صلّى اللّه عليه و اله) به جاى آوردم، دو ركعت نماز ظهر بود.[5]
پس نخستين نمازى كه آن حضرت (عليه السّلام) با رسول خدا (صلّى اللّه عليه و اله) خواند دو ركعت نماز ظهر بود، و خداوند متعال نماز را براى مسلمانانى كه در مكّه بودند اين گونه دو ركعت دو ركعت واجب كرده بود، و پيامبر خدا نيز در مكه نماز را دو ركعتى برپا مى‏كرد، و على(عليه السّلام) نيز با آن حضرت در مدّت ده سالى كه در مكّه بود نماز را دو ركعتى برپا مى‏كرد تا زمانى كه پيامبر اكرم (صلّى اللّه عليه و اله) به مدينه هجرت كرد، و على(عليه السّلام) را براى انجام كارهايى كه جز او كسى توان انجام آن را نداشت در مكّه به جاى خود گذاشت.[6]
آنچه مسلم است همه ادیان الهی نماز داشتند،هر چند کیفیت و چگونگی انجام آن متفاوت بود.رسول خدا(صلی الله علیه و آله) هم قبل از بعثت نماز می خواندند که از نظر کیفیت و تعداد رکعات با نمازی که بعداً واجب شد،تفاوت داشت.ولی نمازی که بر مسلمانان واجب شده است بعد از نزول سوره حمد بوده است.

 

پی نوشت ها:
[1] - تاریخ تحقیقی اسلام، حسین علی عربی، ج 1، ص 318، به نقل از : طبرسی، اعلام الوری، ج1، ص 102- 103
[2]. سبحاني، فروغ ابديت، نشر دفتر تبيلغات، قم 1370 ش، ص 384.
[3]. شيخ صدوق، علل الشرايع، نشر دار الحجه، بيروت 1416 ق، ج1، ص9.
[4]. روضة الواعظین، فتال، قم : داررضی، بی تا، ج1 ص 85 ؛شرح نهج البلاغه، ابن ابی الحدید، قم : کتابخانه آیت الله مرعشی، 1404ق، ج 13 ص 229.
[5]. تاریخ تحقیقی اسلام، حسین علی عربی، قم: موسسه امام خمینی، 1383، ج1 ص 320 به نقل از: روضة کافی، ص 279 .
[6]. بهشت کافی- ترجمه روضه کافی، حمید رضا آژیر، قم : سرور ، 1381، ص 390 .

 

موضوع قفل شده است