فرزندم درس نمی خواند ولی هوش خوبی دارد؛ چگونه با او رفتار کنم؟

تب‌های اولیه

11 پستها / 0 جدید
آخرین ارسال
فرزندم درس نمی خواند ولی هوش خوبی دارد؛ چگونه با او رفتار کنم؟

بسیار مهم عرض ادب و احترام خدمت اساتید و دانشمندان عزیز بنده فرزندی دارم پسر که بین 10 الی 11سالش هست دقیقا دو رو ز پیش از مدرسه به بنده تماس گرفتند و گفتند حتما تشریف بیارید مدرسه مشکل بزرگی ایجاد شوده که باید شما در جریان آن قرار بگیرید بنده سریعا خود را به مدرسه رساندم و مدیر مدرسه فرمود که فرزند شما با معلم بحثش شوده ومعلم گفته یا جای من سر کلاس یا جای فرزند شما بنده خدمن معلم رسیدم ومعلم گفتند که من هر سوالی از فرزند شما میپرسم ایشان میفرمایند انجام نمیدم یا با شانه های خود را بالا و پایین می اندازند ومیگویند من اصلا جواب نمیدم و نمیخوام جواب بدم ای همخدمت شما عرض کنم فرزند بنده ان رو سرما خوردگی خفیفی داشته و از مدرس با مادرش تماس میگیره میگه اصلا حالم خوب نیست اجازه من را بگیر تا بیام خانه مادرش زگ میزنهولی کسی پاسخگو نیست ومادرش دیگه پیگر نمیشه ومعلم گفت من بهش میگم بره تو حیاط آبی به صورش بزنه شایدبهتر بشه ولی ایشان تمرود میکند و خیلی بد جواب میدهند ومعلم اسرار داشت که من سر کلاس نمیرم مگر ایشان تشریف ببرن ومدیر مدرسه به بنده گفت بیا اخراج سوری انجام بدیم تا کمی به خودش بیاد ویک پوشه خالی به بنده دادن و گفتند اخراج ومن فرزندم را سوار ماشین کردم وبه سمت خانه راه افتادم وقتی به ردب منزل رسیدم ایشان از ماشین به پایین آمدوفرار کردسر کوچه و من هم تا سرکوچه دنبالش کردم و ایشان فرار کرد وگفتم شاید برگرده ولی شود سه ساعت خبری نشود ولی سه ساعت بعد با شماره بنده تماس حاصل شود وشخصی گفت فرزند شما پیش بنده است تشریف بیارید ببریدش پرسیدم کجایید ایشان پاسخ داد فلان منطقه شهر که حدود 10 لی 15 کیلومتر دور تر از منزل ما بود ومن رفتم آودمش وفقط باایشان قهر کردم و وقتی به خانه آمدیم وقتی خواهر زاده بنده از توان درسی از ایشان پرسید ایشان پاسخ دادن که دوستدارم کار کنم وبعد مادرش باهاش صحب کرد گفت اشتباه کردم قول میدم درس بخونم ومن دیشب سر فرزندم را در آغوش گرفتم وبه ایشان گفتم من هر کاری میکنم به خاطر شماست و من حاظر هستم برای شم جانم را فدا کنم وایشان داشتند گریه میکردند ومن ایشان را بوسیدم وایشان قول دادن که دیگر درس بخوانند ومن هیچ گاه آن را کتک نزدم فقط جریمه درسی کردم مثلا از فلان جای کتاب بنویسید چند بار واین هم بگم هوش پسرم خیلی عالی ولی دقت نمیکند در درس خیلی بازی گوش است از اساتید میخواهم جواب بنده را بدهند باتشکر

برچسب: 

با نام و یاد دوست





کارشناس بحث: استاد راهنما

azma;798978 نوشت:
بسیار مهم عرض ادب و احترام خدمت اساتید و دانشمندان عزیز بنده فرزندی دارم پسر که بین 10 الی 11سالش هست دقیقا دو رو ز پیش از مدرسه به بنده تماس گرفتند و گفتند حتما تشریف بیارید مدرسه مشکل بزرگی ایجاد شوده که باید شما در جریان آن قرار بگیرید بنده سریعا خود را به مدرسه رساندم و مدیر مدرسه فرمود که فرزند شما با معلم بحثش شوده ومعلم گفته یا جای من سر کلاس یا جای فرزند شما بنده خدمن معلم رسیدم ومعلم گفتند که من هر سوالی از فرزند شما میپرسم ایشان میفرمایند انجام نمیدم یا با شانه های خود را بالا و پایین می اندازند ومیگویند من اصلا جواب نمیدم و نمیخوام جواب بدم ای همخدمت شما عرض کنم فرزند بنده ان رو سرما خوردگی خفیفی داشته و از مدرس با مادرش تماس میگیره میگه اصلا حالم خوب نیست اجازه من را بگیر تا بیام خانه مادرش زگ میزنهولی کسی پاسخگو نیست ومادرش دیگه پیگر نمیشه ومعلم گفت من بهش میگم بره تو حیاط آبی به صورش بزنه شایدبهتر بشه ولی ایشان تمرود میکند و خیلی بد جواب میدهند ومعلم اسرار داشت که من سر کلاس نمیرم مگر ایشان تشریف ببرن ومدیر مدرسه به بنده گفت بیا اخراج سوری انجام بدیم تا کمی به خودش بیاد ویک پوشه خالی به بنده دادن و گفتند اخراج ومن فرزندم را سوار ماشین کردم وبه سمت خانه راه افتادم وقتی به ردب منزل رسیدم ایشان از ماشین به پایین آمدوفرار کردسر کوچه و من هم تا سرکوچه دنبالش کردم و ایشان فرار کرد وگفتم شاید برگرده ولی شود سه ساعت خبری نشود ولی سه ساعت بعد با شماره بنده تماس حاصل شود وشخصی گفت فرزند شما پیش بنده است تشریف بیارید ببریدش پرسیدم کجایید ایشان پاسخ داد فلان منطقه شهر که حدود 10 لی 15 کیلومتر دور تر از منزل ما بود ومن رفتم آودمش وفقط باایشان قهر کردم و وقتی به خانه آمدیم وقتی خواهر زاده بنده از توان درسی از ایشان پرسید ایشان پاسخ دادن که دوستدارم کار کنم وبعد مادرش باهاش صحب کرد گفت اشتباه کردم قول میدم درس بخونم ومن دیشب سر فرزندم را در آغوش گرفتم وبه ایشان گفتم من هر کاری میکنم به خاطر شماست و من حاظر هستم برای شم جانم را فدا کنم وایشان داشتند گریه میکردند ومن ایشان را بوسیدم وایشان قول دادن که دیگر درس بخوانند ومن هیچ گاه آن را کتک نزدم فقط جریمه درسی کردم مثلا از فلان جای کتاب بنویسید چند بار واین هم بگم هوش پسرم خیلی عالی ولی دقت نمیکند در درس خیلی بازی گوش است از اساتید میخواهم جواب بنده را بدهند باتشکر

با عرض سلام و ادب خدمت شما خواهر گرامی
ضمن تشکر از اینکه سوال خود را با انجمن ما در میان گذاشتید امیدوارم نکاتی را که خدمتتون عرض میکنم راهگشا باشد

  1. جهت تربیت درست فرزندان و پیشگیری و برطرف کردن مشکلات رفتاری آنها لازم است مطالعات خود را در مورد تربیت فرزند افزایش داده و از سه شرط آگاهی و وقت گذاری و داشتن حوصله در مسیر تربیت درست برخوردار باشید.
  2. لازم است بخاطر اینکه فرزند خود را تنبیه بدنی نکردید تشکر نمایم چرا که بعضی‌ از والدین‌ شاید جهت‌خاموش‌ نمودن‌ رفتارهای‌ ناسازگارانه‌ واختلال‌ رفتاری‌ كودك‌ متوسل‌ به‌پرخاشگری‌ و تنبیه‌ بدنی‌ و یا تحقیر وسرزنش‌ و اعمال‌ رفتارهای‌پرخاشگرانه‌ شوند، این‌ دسته‌ از والدین‌باید بدانند تنبیه‌ بدنی‌، تحقیر وسرزنش‌ نه‌ تنها در دراز مدت‌ تأثیری‌در درمان‌ اختلال‌ رفتاری‌ كودكان‌ندارد بلكه‌ موجب‌ می‌شود رفتارهای‌ناسازگارانه‌ و اختلال‌ رفتاری‌ به‌ شكل‌گسترده‌تر، جدیدتر و وخیم‌تر بروزنماید
  3. .از تقویت افتراقی استفاده نمایید به این صورت که رفتارهای نادرست را نادیده بگیرید و رفتارهای درست و مناسب را تشویق نمایید والدین‌ در چنین‌ مواقعی‌بایستی‌ رفتارهای‌ سازگارانه‌ و صحیح‌كودكان‌ خود را شناسایی‌ كنند و درهنگام‌ بروز چنین‌ رفتارهای‌ سازگارانه‌به‌ تشویق‌ آن‌ بپردازند.
  4. والدین‌ بایستی‌ ساختار تربیتی‌خانوادگی‌، خود را دقیقا مورد بازبینی‌قرار دهند زیرا ساختار تربیتی‌خانوادگی‌ طرد كننده‌، بی‌ تفاوت‌ ومستبد موجب‌ بروز اختلال‌ رفتاری‌دوران‌ كودكی‌ می‌شود.
  5. اصولا” لجبازی یك نوع رفتار و واكنش نامطلوب است كه به صورت های مختلفی خود را نشان می دهد، از جمله آسیب رساندن به خود و دیگران ، ناسزا گفتن ، گریه كردن و فریاد كشیدن ، شكستن وسایل و … در افراد لجباز پایین بودن اعتماد به نفس و عدم داشتن خود باوری مثبت و پذیرفتن خود واقعی مشهود است.
  6. به اوقات و روش هايي که بچه ها از طريق آنها بيشتر شما را مي بينند و از نزديک شاهد رفتارهاي شما هستند، بيشتر توجه کنيد. با کودکانتان درباره نقاط مثبت مشترک بين خود و آنها صحبت کنيد تا امکان همانندسازي درست را افزايش دهيد، بيشتر از مسائلي سخن بگوييد که الگوي مثبت را در آنها ايجاد کند. بعدها وقتي که همانند افرادي موفق، هويت شخصي خود را تثبيت کرديد مي توانيد جزئيات مشکل آفرين زندگي خود را نيز بازگو کنيد.با انجام اين کار ممکن است اين احساس به شما دست دهد که نقش بازي مي کنيد ولي کوچولوهايي که بر آنها اثر مي گذاريد، فقط شما را وقتي که در پايگاه اصلي خود(خانه)هستيد از نزديک تماشا مي کنند اگر بچه ها به الگوي والدين خود بنگرند و طفره رفتن آنها را از کار و مسئوليتشان ببينند، سعي مي کند نظام قانونمند مدرسه خود را در هم بشکنند.


  1. بدرفتاري و فريبکاري در بچه هايي که محصول امر و نهي و "بله" و "نه"هاي والدينشان هستند تا حدي فزوني مي گيرد که براي خود و ديگران مشکلاتي ايجاد مي کنند. اين بچه ها در انجام رفتارهاي توام با بي مسئوليتي، افرادي متخصص، کاردان و موفقند و توجهي به نتايج منفي رفتارهاي خود نمي کنند،

عوامل مختلفی می تواند در درس نخواندن کودکان موثر باشد که برخی از آنها عبارتند از:

  1. . همچنین معاشرت با همتایانی ناانگیخته از این دست نیز ممكن است باعث تقویت عدم علاقه تحصیلی شود.
  2. تغییر دادن مكرر مدرسه هم به این دلیل موجب ضعف تحصیلی می شود كه پس از هر نقل مكان، مدتی طول می كشد تا طفل خود را با همكلاسان و معلمان و احیانا مواد جدید تحصیلی وفق دهد.
  3. تنش های منشاء گرفته از منزل مانند ترس، نفرت، خشم و حسادت نیز ممكن است به زندگی تحصیلی منتقل و بر روابط طفل با معلمان و همتایان اثر گذاشته و بدین سان علاقه و تلاش وی را از خود مسأله تحصیل منحرف سازد.
  4. ناتوانی فراگیری به كرات می تواند نشانه روان نژندی باشد. گهگاه به طفلی بر می خوریم كه در اوان كودكی كنجكاوی و تمایل وی جهت فراگیری برایش خطرناك قلمداد شده و در مدرسه نیز برمبنای این فرض كه فراگیری خطرناك است، رفتار می كند. به عنوان مثال كودكی كه به دلیل نگاه كردن به یك شیء ممنوع یا خواندن و نوشتن چیزی كه در نظر بزرگترها بد جلوه گر می شود یا به كار بردن لغات ممنوع تنبیه شده و ضربه می بیند ممكن است به این تجربه عمومیت بخشیده و آن را به فعالیت های مشابه در مدرسه نیز گسترش دهد و به دلیل این شرطی شدن در گذشته ممكن است طفل از خواندن ابا ورزد، زیرا محتوا در نظرش ترسناك جلوه گر می شود.
  5. منفی گرایی و مقابله جویی: این دو نیز ممكن است به صورت نارسایی فراگیری تظاهر كنند. این مسأله در نتیجه غلبه سخت گیری در منزل در دوران طفولیت و قبل از مدرسه پیش آید.
  6. احساس شدید بی كفایتی: گهگاه نارسایی تحصیلی از احساس شدید ناكفایتی ناشی می شود و طفل در زیر بار آن با افسردگی از پا درآمده است.
  7. آیا دوره تحصیلی طفل با علائق وی و استعدادهای خاص او سازگار است؟ (یا بیشتر بر نقاط ضعف وی متمركز شده است؟)
  8. آیا ارتباط معلم و شاگرد انگیزنده و حمایت گر است؟
  9. آیا كودك توجه انفرادی و سرپرستی لازم احتمالی را دریافت می كند یا برعكس در كلاسی شلوغ به سر می برد كه احتمالا خود معلم نیز در كشاكش مسائل انضباطی مداوم به ستوه آمده است.
  10. آیا جو كلاس راحت و توام با نرمش و محرك و بنابراین موجب فراگیری است و یا برعكس دارای مشخصات سختی و خشونت بیش از حد و رقابت جویی زیاده از معمول و مجازات گری افراطی و هرج و مرج شدید است.


  1. در برخی خانواده ها ارزش هایی غیر از تحصیل و درس مورد توجه قرار می گیرد. این موضوع باعث می شود که انگیزه کافی در مورد درس خواندن در فرزندان به وجود نیاید. به طور مثال گفتن اینکه فلانی دو کلاس سواد ندارد اما چقدر ثروتمند است انگیزه تحصیل را در کودک از بین می برد و او احساس می کند راه رسیدن به هدف تحصیل نیست.
  2. بچه ها به دنبال مدل و الگو می گردند و پدر و مادر باید به جای نصیحت الگوی درستی در اختیار آنها قرار دهند. اینکه والدین برای مطالعه وقت می گذارند الگوی درستی هم به کودک می دهد. اگر پدر و مادر نتوانند مدل درستی در اختیار فرزند خود قرار دهند آنگاه ممکن است بچه ها الگویی بگیرند که مورد تایید خانواده نیست.


  1. تحقیرهایی که در برخی موارد صورت می گیرد انگیزه را در بچه ها از بین می برد و اعتماد به نفس آنها را کاهش می دهد در حالی که معلمان باید به بچه ها انگیزه بدهند. اینکه معلمی سر کلاس بگوید من پس از 20سال تدریس هنوز مستاجرم آنچنان انگیزه دانش آموز را کاهش می دهد که هیچ کس نمی تواند آن را تغییر دهد.عشق ورزیدن معلمان به کار خود و عنوان کردن آن برای بچه ها خود باعث ایجاد انگیزه می شود
  2. عدم پیشرفت مالی برخی افراد تحصیلکرده یکی از علل بی انگیزه کردن کودکان میباشد متاسفانه این شرایط در جامعه ما وجود دارد و وقتی بچه ای با این موضوع روبرو می شود دچار دوگانگی می شود. اما پدر و مادر باید این موضوع را توجیه کنند و به بچه نشان دهند پیشرفت حتما نباید مادی باشد. وقتی کودکی می بیند پدرش تحصیلکرده است و اگر وضعیت مالی آنچنانی ندارد اما رابطه خوبی با بچه های خود دارد و بیشتر آنها را درک می کند ارزش تحصیل در نگاه بچه بالا می رود.


  1. یکی از علت های بی انگیزه شدن بچه ها نسبت به درس خواندن، تلنبارشدن درس ها و تکالیف آنها می باشد، بنابراین بهتر است، والدین با نظارت بیشترمشکل را برطرف نمایند
  2. استفاده از برخی کلمات و جملات در جمع های خانوادگی که شخصیت کودک را بشکند یا بی فایده بودن درس خواندن را به فرزندان القاء کند، بی علاقه ای کودک به درس و مدرسه را سبب خواهد شد به عنوان مثال استفاده از کلماتی چون تنبل، نادان،کندذهن، با خورد کردن شخصیت کودک نزد دیگران، زمینه دور شدن بیشتر او را از درس فراهم می کند. البته صحبت هایی چون درآمد یک مکانیک از من که یک عمر درس خواندم، بیشتر است یا توی درس نون و آب پیدا نمی شود، نیز مزیدی بر علت بالا برای درس نخوندن بچه ها، بنابراین لازم است جداً از استفاده از چنین واژها و کلماتی خوددارای کنیم


  1. چنانچه کودک شما در تنهایی درس نمی خواند، ترتیبی بدهید، که در کنار شما تکالیفش را انجام دهد و به این طریق بر انجام تکالیف او نظارت داشته باشید.
  2. تحت فشار قرار دادن بجه ها برای درس خواندن کار درستی نیست، چرا که ممکن است ، کودک شما از توان هوشی کمتری نسبت به هم سن و سالانش برخوردار باشد و یا ابتلا به بیش فعالی باشد و نتواند خواسته شما را تأمین کند. بنابراین در چنین مواردی لازم است با روانشناس و روانپزشک مشورت کنید تا مشکل را ریشه یابی و در صورت امکان درمان نماید.
  3. بازی کردن یکی از نیاز های کودکان حتی بعد ورود به مدرسه می باشد، در حلی که بعضی والدین با ورود بچه ها به مدرسه بدون توجه به این نیاز، از آنها وقع دارند، دائماً درس بخوانند و بازی را فراموش کنند، درحالی که اینگونه نیست، چرا که هر کودک حداقل به یک ساعت بازی در طول روز نیاز دارد.
  4. گیر دادن و روی مخ بچه های راه رفتن برای انجام تکالیفشان نتیجه عکس می دهد به این طریق که حس مقاومت و سرکشی کودکان را در انجام ندادن تکالیفشان بیشتر می کند.
  5. تا زمانی که کودک درخواست کمک نکرد خودسرانه به او کمک نکنید و اجازه بدهید با اشتباه و شکست تجربه کسب کند
  6. در تشویق کودکانی که انتظارات شما را برآورده می کنند، بدون قید و شرط عمل نکنید، لازم نیست دائما با خریدن هدیه او را تشویق کنید چرا که تشویق به عنوان یک ابزار کمکی هرزگاهی لازم است نه همیشه، همان طور که تنبیه عاقلانه نیز گاهی لازم است.

با سلام

بسم الله الرحمن الرحیم

آیا فرزندتان افت تحصیلی پیدا کرده، از مدرسه دلزده و فراری شده، اشكال كار در كجاست؟ آيا بيش از اندازه نسبت به تحصيل فرزند خود حساس هستید؟ آيا انتظارات شما از فرزندتان بيش از اندازه است؟ چه انتظاراتي از او داريد؟ آيا انتظار داريد كه تمام نمرات او عالی باشد؟ كليد حل مشكل شما اینجاست.
چرا بعضی بچه ها درس نمی خوانند؟
چرا نوجوان علاقه زیادی به درس ندارد؟
چه عواملی نوجوان را از مدرسه فراری می کند
عوامل موثر بر افت تحصیلی فرزندان
شیوه های برخورد با فرزند درس نخوان
اگر نوجوانتان به درس علاقه مند نیست باید چکار کرد
نقش پدر و مادر در موفقیت تحصیلی فرزندان
چکار کنید فرزندتان بهتر و بیشتر درس بخواند
چطور می توان در کودکان انگیزه درس خواندن ایجاد کرد؟
روش هایی براى علاقه مند كردن فرزند به درس خواندن
شیوه های صحیح مطالعه
چگونه در موقع امتحانات فرزندتان در آرامش باشد
عوامل موثر در ایجاد اضطراب و راهکارهای مقابله با آن
روشهای کنترل اضطراب و کاهش اضطراب درامتحانات
نقش والدین در کاهش اضطراب امتحان
والدین همواره نگران نمرات و وضعیت تحصیلی فرزندان خود هستند. پدر و مادرها اغلب نمي دانند به چه صورت در امر آموزش، يادگيري و درس به فرزندانشان کمک کنند آنها مرتب به فرزندان خود می گویند: «درس بخوان تا برای خودت کسی شوی. چرا درس نمی خوانی؟ تلویزیون را خاموش کن و برو سراغ درست.»
ولی فرزندی که درس خوان نیست این مطالب را درک نمی کند. او از آینده چیز زیادی نمی داند و فقط در زمان حال زندگی می کند. حرفهای پدر و مادر و نصیحتهای دیگران کمتر اثری در او ندارد و او راه خود را می رود. هر پدر و مادری دوست دارد فرزندش دانش‌ آموزی فعال و درسخوان باشد پدر و مادر خیلی دلشان می خواهد فرزندشان درس بخواند اما درس نمی خواند، چه باید کرد؟ چگونه این کشمکش و جنگ به صلح و حرف شنوی فرزند تبدیل می شود؟ آیانصیحت، تنبیه و تهدید و مقایسه نوجوان با دیگران جواب می دهد؟ راه حل درست چیست؟
همیشه تلاش می کنید امکانات خوبی برای رفاه فرزندانتان فراهم کنید، از خواسته های خود و همسرتان می گذرید تا به بچه ها سخت نگذرد و فقط آرزو دارید آنها خوب درس بخوانند و پیشرفت کنند. اما فرزندتان دل به درس خواندن نمی دهد، می گوید دیگر دلش نمی خواهد به مدرسه برود و شما از خود می پرسید، چرا؟
این بی علاقگی به درس و مدرسه تقصیر کیست؟ آیا شما پدر و مادر گرامی می دانید که خودتان تا چه اندازه می‌ توانید در این میان ایفای نقش کنید و میزان تلاش و اشتیاق فرزندتان برای درس خواندن، تا چه حد با رفتارهای شما ارتباط دارد؟
شاید لازم باشد رفتارهای شما مورد بررسی قرار گیرد و در رفتارهایتان بازبینی کنید تا درست و منطقی عمل کنید. به هر حال، اغلب پدران و مادران در چگونگی رفتار با نوجوان از اطلاعات و دانش کافی برخوردار نیستند و مشتاق اند بدانند چه باید بکنند. اگر احساس می کنید برای ارائه یک رفتار صحیح با نوجوان نیاز به راهنمایی دارید، این مجموعه به شما کمک خواهد کرد.
چگونه مي‌توانيد به موفقيت، رشد و شکوفايي فرزندانتان کمک کنيد؟ راههای کلیدی وجود دارد که اتخاذ آن‌ ها در هنگام درس خواندن نوجوان، شرایط را برای گرایش و میل آنها به تحصیل فراهم می ‌آورد. این مجموعه به بررسی روش های ایجاد انگیزه، دلایل و ریشه های بی میلی نوجوان به درس و مدرسه می پردازد.
ترس از امتحان همیشه بین دانش آموزان رایج بوده است. همه پدر و مادرها دوست دارند فرزندشان خوب درس بخواند اما خیلی از آنها با نزدیک شدن به فصل امتحانات با مشکل اضطراب فرزندشان در امتحانات رو به رو می شوند. آیا تا به حال به این موضوع فکر کرده ‌اید که چرا از بچه ها از امتحان می‌ترسند؟ چه عواملی در ترس و اضطراب نوجوان نسبت به امتحان مؤثر است؟

بسم الله رحمان رحیم...

با کتک...

خدافذ...

azma;798978 نوشت:
فرزندم درس نمی خواند ولی هوش خوبی دارد؛ چگونه با او رفتار کنم؟
سلام
همین که پرسیده اید ، یعنی برای آینده فرزندتان ارزش قائل هستید و البته انسان خود رایی نیستید :Gol:

من مدتی در فروشگاه موبایل کار میکردم و به لوازم خانگی بخصوص صوتی و تصویری علاقه زیادی دارم. همینطور کامپیوتر
این علاقه باعث شده بیشتر از عموم مردم ، وارد جزئیات این وسائل بشوم. تجربه ای دارم که می تواند به پاسخ شما کمک کند

تا قبل از اینکه اینطور دقیق وارد بحث لوازم خانگی بشوم ، می دیدم اکثر افراد از وسائلشان که خراب شده گله میکنند
یکی میگوید جنسش خوب نبوده ، دیگری میگوید شرکتش معروف نبود ، آن یکی میگوید کیفیت ساختش بد بود و........
اما بعد از تجربهء شخصی ، فهمیدم که علت خرابی 80 درصد از لوازم زندگی ، خود مصرف کننده ها هستند!
ما نه به کاتالوگ محصولات توجه میکنیم ، نه نحوهء استفاده را میدانیم ، نه به کاربرد دستگاه یا لوازم توجه میکنیم ، نه موارد ایمنی و تخصصی را رعایت میکنیم ، نه مدت زمان کارکرد را در نظر میگیریم و......... آن وقت انتظار داریم دستگاه مثل ساعت برای ما کار کند

درمورد فرزندان هم ، به نظر من درصد بسیار زیادی از مشکلات رفتاری در فرزندان ، از روش های نامناسب والدین نشات میگیرد. شاید بفرمائید فرزند که دستگاه نیست!
بله درست است ، بلکه فرزند رفتار و برخوردی بسیار حساس تر و دقیق تر میطلبد ، چون روح دارد و درک میکند


شما باید به دنبال ریشه مشکلات بگردید. احتمال دارد لجبازی پسر شما ، ریشه در مواردی دارد که کشف آنها کار شماست
ممکن است کسی او را در مدرسه اذیت کند (معلم یا همکلاسی)
فرمودید:

azma;798978 نوشت:
معلم گفته یا جای من سر کلاس یا جای فرزند شما
نظر استاد تاپیک را هم جویا شوید ولی به نظر من ، بخشی از مشکلات فرزندتان را در همین معلم جستجو کنید

یک نکته مهم:
دنبال کشف استعداد فرزندتان باشید
شاید دل زدگی فرزندتان از درس ، به این دلیل باشد که نمیتواند با دروس ارتباط برقرار کند
شاید استعدادهایی دارد که در حال حاضر نمی تواند به آنها بپردازد

ضمن تایید نظرات دوستان، نکته ای دیگر که باید به آن توجه شود بازی درمانی است ،

در بچه های دبستانی حداقل در روز 1 تا 2 ساعت باید بازی کنند،

در بازی همراهی والدین باکودک در بازی لازم است (با شرایط بازی)،

منظور از بازی فعالیت کم هدف پر لذت می باشد.

این مورد را نیز در فرزند خود بررسی کنید مؤثر است.

راهنما;800414 نوشت:
گیر دادن و روی مخ بچه های راه رفتن برای انجام تکالیفشان نتیجه عکس می دهد به این طریق که حس مقاومت و سرکشی کودکان را در انجام ندادن تکالیفشان بیشتر می کند.
تا زمانی که کودک درخواست کمک نکرد خودسرانه به او کمک نکنید و اجازه بدهید با اشتباه و شکست تجربه کسب کند

با سلام و تشکر از استاد راهنما
فرزند من هم اگر درس بخواند زرنگ است ولی بازیگوشی از باعث می شود وقت کمتری برای درس بگذارد
به گونه ای که زمان مفید درس خواند را به راحتی از دست می دهد و من مدام باید به او بگویم درس بخوان
که به گفته شما تنها با گفتن باشه به کارخود می پردازد و باعث عصبانی شدن من می شود.

اگر روی امتحانش را خوب ندهد و تعداد اشتباهاتش زیاد باشد برایش مهم نیست می گوید فلانی یکی بیشتر از من اشتباه داشت یا...

باید با اینگونه رفتارها چگونه برخورد کرد
البته بگویم فردی هستم که زود عصبانی می شوم وبا تکرار مدام از کوره در می روم اگرچه می دانم اشتباه است.

ریحــانه الــنبی;800623 نوشت:
باکودک در بازی

نمی دانم با زمان کمی که درخانه هستم چگونه هم او به درسش برسد و هم باهم بازی کنیم

گلهای زندگی;800798 نوشت:
نمی دانم با زمان کمی که درخانه هستم چگونه هم او به درسش برسد و هم باهم بازی کنیم

حق دارید کار زیاد است و وقت کم ، وی باید اولویت ها را در نظر گرفت

بچه ها در زندگیشان نیاز به توجه مثبت دارند که یکی از این توجه ها که خیلی هم مهم است بازی است
در واقع کودکان میزان بازی افراد با خود را به دوست داشتن و توجه تعبیر می کنند یعنی میزان دوست داشتن را با بازی تنظیم می کنند.

زمان بازی باید مختص بچه باشد و او بفهمد و یقین کند این وقت (مثلا 1 ساعت) برای او اختصاص داده شده است.

موضوع قفل شده است