جمع بندی علل تغییر دین از اسلام به مسیحت در سالهای اخیر چیست

تب‌های اولیه

31 پستها / 0 جدید
آخرین ارسال

با نام الله




این بحث زیر نظر استاد صادق ادامه پیدا بکند

ورود ممنوع;407157 نوشت:
چندی پیش مقاله ای رو مطالعه میکردم از یک همکار که دانشجوی دکترای علوم قرآنی هست در مالزی.

پایان نامه دکترای اون در مورد اینه چرا برخی از مسلمانان تغییر دین میدهند.

و مصاحبه هایی با افرادی رو داشت که شیعه زاده بودند افرادی مقید بودند و در خانواده هایی با آزادی بیان زندگی میکردند ولی پس از تحقیق تصمیم میگیرند به دین مسیحیت گرایش پیدا کنند.

برای اینکه مقالات بیشتری رو بخونم در گوگل در مورد تغییر دین جستجو کردم اما

اکثر مطالب فیلتر شده بود.

خب تصمیم گرفتم این موضوع رو در اسک دین مطرح کنم تا در مورد اون بحث بشه.

که آیا دین اسلام، دینی کامل است پس چرا افرادی با ظرفیت های دینی بالا گاهی یک دفعه از این رو به آن رو میشوند؟؟

چرا گاهی دین اسلام رو دین خشن میدونن در حالی که اسلام کاملترین دین بر کامل ترین فرد که او خود رحمت للعالمین است، هستش.

اصلا دلایل تغییر دین برخی مسلمانان چیست؟؟؟

با اجازه مدیران محترم


quote=ورود ممنوع;407157]چندی پیش مقاله ای رو مطالعه میکردم از یک همکار که دانشجوی دکترای علوم قرآنی هست در مالزی.

پایان نامه دکترای اون در مورد اینه چرا برخی از مسلمانان تغییر دین میدهند.

و مصاحبه هایی با افرادی رو داشت که شیعه زاده بودند افرادی مقید بودند و در خانواده هایی با آزادی بیان زندگی میکردند ولی پس از تحقیق تصمیم میگیرند به دین مسیحیت گرایش پیدا کنند.

برای اینکه مقالات بیشتری رو بخونم در گوگل در مورد تغییر دین جستجو کردم اما

اکثر مطالب فیلتر شده بود.

خب تصمیم گرفتم این موضوع رو در اسک دین مطرح کنم تا در مورد اون بحث بشه.

که آیا دین اسلام، دینی کامل است پس چرا افرادی با ظرفیت های دینی بالا گاهی یک دفعه از این رو به آن رو میشوند؟؟

چرا گاهی دین اسلام رو دین خشن میدونن در حالی که اسلام کاملترین دین بر کامل ترین فرد که او خود رحمت للعالمین است، هستش.

اصلا دلایل تغییر دین برخی مسلمانان چیست؟؟؟

با اجازه مدیران محترم

پاسخ:
با سلام وتقدیر از دغدغه ی دینی شما .
پاسخ در چند محور بیان می شود :
الف_چنان که شما اشاره کرده اید تریدی نیست که اسلام آخرین و کامل ترین دین اسمانی است تمام ادیان در زمان خودشان راه رسیدن به خدا بوده­اند، ولی با آمدن دین جدید و کامل­تر، فقط دین جدید راه رسیدن به خدا است، دین اسلام آخرین نسخه هدایت و کامل‏ترین دین الهی است و معنا ندارد که شخصی دین اکمل الهی را رها کند و به آیین‏های ناقص بگرود. افزون بر آن شرایع پیشین، پس از پیامبرانشان به وسیله دیگران تحریف شده و خداوند آنها را منسوخ کرده است. بنابراین، ادیان دیگر با توجه به آمدن دین کامل ترو به جهت تحریف صورت گرفته در آن ادیان، دیگر نمی‌توانند آن هدفی را که در ادیان الهی وجود داشته، تأمین کنند و نقش اصلی خود را ایفا کنند؛ به همین خاطر اگر کسی غیر از اسلام از دین دیگری پیروی نماید، از او پذیرفته نیست." .(1) پس اگر برخی به ظاهر مسلمان ها از اسلام خارج می شوند به دلیل های گونا گون است مثلا عوامل فرهنگی اجتماعی اقتصادی ومانند آن دراین باره ممکن است مو ثر باشد. ودر مجموع باید توجه داشت :
سلام بذات خود ندارد عیبی ***هر عیب که هست از مسلمانی ماست
ب_برخلاف نظر بعضي از افراد كه به هر دليلي اسلام را دين جنگ و خشونت مي دانند، ما معتقدیم که دین اسلام به هیچ وجه خشن نیست، بلکه آموزه ها و دستورات آن منطبق بر فطرت انسانی و بر مبنای رحمت و لطف الهی بنا نهاده شده است. به همین دلیل در چندین جای قرآن بر اعتدال و میانه روی اسلام و مسلمانان تاکید شده، مثلا فرموده :
« وَ كَذلِكَ جَعَلْناكُمْ أُمَّةً وَسَطاً لِتَكُونُوا شُهَداءَ عَلَى النَّاس؛ (2) شما را نيز، امت ميانه‏اى قرار داديم (در حد اعتدال، ميان افراط و تفريط) تا بر مردم گواه باشيد » .
در جای دیگر شریعت را در اسلام آسان و بدون زحمت خوانده:
« َ ما جَعَلَ عَلَيْكُمْ فِي الدِّينِ مِنْ حَرَج ؛(3) در دين (اسلام) كار سنگين و سختى بر شما قرار نداد »
دین اسلام از مجموعه قرآن و آنچه که به طریق صحیح از رفتار و گفتار پیامبر(ص) و امامان معصوم(ع) به دست ما رسیده است ،قابل فهم است. کسی که توان تحقیق دارد، اگر این مجموعه را بررسی کند، به دست می‏آورد که دین اسلام دین خدایی و دین هدایت است و هیچ‏گونه تأکید و دستوری بر آدم‏کشی و ظلم کردن صادر نشده ، بلکه تأکید این دین بر علم و فهم عمیق دین است.
آنچه سبب چنين توهمي در مورد اسلام شده ، جنگ هايي است كه در صدر اسلام و در زمان خلفا صورت گرفته و گفته مي شود كه مردم كشورهاي فتح شده نظير ايران، نه به خواست خود، بلكه به زور شمشير مسلمان شده اند . همين طور بعضي از احكامي كه در درجه اول خشونت آميز به نظر مي رسند، نظير قصاص و قطع دست دزد و يا ارتداد. البته ما خشن بودن هيچ كدام از اين موارد را قبول نداشته و تمامي احكام اسلام را برخاسته از فطرت و داراي منشايي الهي دانسته كه براي هر يك حكمت ها و علل زيادي را مي توان ذكر كرد. به علاوه براي تمام اين اشكالات جواب هاي محکمي داريم كه در اين مجال نمي گنجد. اگر در مورد هر يك از اين موارد سوالي داشتيد، خوشحال مي شويم با ما در ميان بگذاريد.
ج_- برخی با وجود اعتقاد به حقانیت دین اسلام، بر این باورند که پیروی از هر یک از پیامبران الهی و متدین شدن به هر یک از آیین آسمانی مایه رستگاری است؛ این عقیده همان تفکر تکثر گرایی یا پلورالیسم دینی است.
عقیده پلورالیسم دینی هرچند سابقه ای کهن دارد. اما در در دهه‌های اخیر در جهان مسیحیت و با تبیین دانشمندی به نام "جان‌هیک" بالا گرفت و به عنوان یک نظریه تدوین گشت. ایشان می‌دید که بسیاری از غیر مسیحیها وجود دارند که تحت تأثیر ادیان دیگر، انسان‌هایی پاک و بی‌آزار بار آمده‌اند، بنابراین گفت نگوئیم که مسیح خداست و فقط به ‌وسیله او می‌توان به بهشت رسید! چرا که اگر قرار باشد تنها گروه مسیحیان به بهشت بروند، پس عمل خیر بقیه چه می‌شود؟
وی تصریح می کند:« اديان كليت هايى هستند كه اشكالى چند بعدى در زمينه ى تجربه ى دينى، اعتقادات، متون مقدس، مناسك، شيوه هاى زندگى و غيره دارند، اما همه ى آنها متناسب با تاءثيرى كه ذات غايى بر حيات انسانى دارد، شكل مى گيرند.» (4)
به همین دلیل تفکرات پلورالیستی امروزه در همه جای جهان و بخصوص در جهان مسیحیت رواج یافته و روشن است که با چنین ایده ای فرد هیچ نیازی به تغییر دین خود نمی بیند، هر چند حقانیت و ارزشمندی و آسمانی بودن دینی جدید برای او مسلم گردد.
البته عمده افراد در جوامع غیر اسلامی به طور کلی روال زندگی خود را به گونه ای قرار داده اند که در پی یافتن دین بر حق نیستند و تلاش در این زمینه را لازم و مفید ندانسته، بلکه از ورود در این عرصه و درگیر کردن ذهن و زندگی پرهیز دارند؛ این عده به پیروی از پدران و مادران خود به دین اجداد و آبائشان گرایش پیدا می کنند و به آن چه که اعتقاد دارند، عادت کرده اند و به خاطر تبعات محتمل در تحقیق و تغییر دین حاضر به ورود در این عرصه نیستند.
این نکته را نیز نباید از نظر دور داشت که تبلیغاتی که امروزه علیه اسلام و مسلمانان در جریان است، مانند آنکه اسلام دین شمشیر و ترور و خشونت و بی فکری و ضدیت با آزادی ها و ظلم بر زنان و... معرفی می شود، نیز یکی از عوامل مهم در رویگردانی مردم سایر ادیان در تامل و تدبر در مورد اسلام است و البته عوامل مختلف دیگر مانند وضعیت نامناسب فرهنگی، اجتماعی، اقتصادی و سیاسی مسلمانان در این موضوع نیز می تواند نقش هایی را داشته باشد.

پی‌نوشت‌ها:
1. آل عمران (3) آیه 73.2.
2. بقره (2) آیه 143.
3. حج (22) آیه 78 .
4. مجله معرفت، ش 23، ص 71، مصاحبه اى با جان هيك و سيد حسين نصر.

با سلام. منظور شما از "افرادی با ظرفیت دینی بالا" برای من روشن نیست، ولی به طور کلّی افرادی که از دینی به دینی دیگر میرن، معمولاً از دین مبداء اطلاعات ناچیزی دارن و بیشتر حرفهایی هم که در مورد دین اوّلشون میزنن، حرفهای پیروان دین دومشون در مورد دین اوّلشون هست.

من با مرتدین زیادی صحبت کرده ام و عموماً نه دلیلی درست و حسابی برای ترک اسلام دارن و نه دلیلی منطقی برای پذیرش راه جدیدشون اعم از مسیحیت، زرتشتیت، بهائیت یا بیدینی و بیخدایی.

امّا ترک یک دین ربطی به کامل بودن اون دین نداره. خب خیلیها هم مسلمون نمیشن، دلیل میشه که اسلام کامل نباشه؟ کامل بودن دین رو پیروانش نشون نمیدن، بلکه جامعیت برنامه اش نشون میده. همینطور هر دینی ریزش داره، و اتفاقاً وضعیت مسیحیت بدتره و سرعت رشد اسلام از سایر ادیان بالاتره. مسیحیت در غرب داره هر روز همراهانش رو از دست میده ولی با پشتیبانی مالی بالا و روشهای ناجوانمردانه ی تبلیغ در جهان سوم، مثل رفتن به سراغ افراد درمانده، آسیب دیده، جنگ زده، و تبهکار و کمک به آنها، و تمام کردن این کمک به نام مسیحیت و ادعای اینکه بهبود اوضاع شما اثر لطف مسیح و روح القدس است، آنها را جذب می کنند. در مقابل در غرب اونقدر وضعیت مسیحیت خرابه که دخترهای جوانشون برای تبلیغ به درب منازل میرن، که البته اینجا هم ناجوانمردانه عمل میکنن، یعنی وقتی تونستن با جذابیت زنانه افراد رو جذب کنن، در مراحل بعد زنان مسنتری رو می فرستند و به قول یکی از افرادی که مخاطب آنها بود، هر دفعه این خانمها پیرتر و پیرتر می شدند! گفته میشه بهائیها هم گاهی از تکنیک دختران جوان برای تبلیغ استفاده میکنه، ولی از مسیر دوستی و رابطه و ازدواج.

دلایل اصلی خروج از اسلام عبارتند از:

1.تنبلی در عمل به دین و میل درونی افراد به نجات یافتن از دشواریهای احکام دینی اسلام. اهمیت این عامل رو وقتی می فهمید که دقت کنید که کسی نمیره یهودی بشه، در حالی که اگر کسی تمایل به یهودی شدن داشته باشه، از سوی یهودیت پذیرفته میشه[هر چند برخی متوهمین فکر می کنند که ورود به یهودیت ممکن نیست!] دلیلش اینه که احکام یهودیت از اسلام دشوارتره!

2.دانش ناقص و عوامانه نسبت به اسلام. وقتی پای شبهات ایجاد شده در دل این افراد می نشینیم، به راستی آشکار می شود که هیچ از اسلام نمی دانند و فقط بر اساس اوهام و توهمات خویش از اسلام شناختی یافته اند. به همین خاطر هم، به راحتی و با سخیفترین شبهات منحرف می شوند! مثلاً یک بهائی می آید و به او می گوید که قرآن گفته که حضرت محمّد(ص) خاتم الانبیاء است، نگفته خاتم الرسل است، و نبی با رسول فرق دارد و حضرت بهاء الله رسول بود و این تعارضی با قرآن ندارد! این فرد هم چون نمی داند که هر رسولی، نبی هم هست، منحرف می شود! یا یک مسیحی یا یک زرتشتی می آید می گوید که عقاید اسلام از عقاید ما کپی شده، و این فرد چون آنقدر هوش ندارد که بفهمد که به فرض صحت این ادعا، ایرادی ندارد که خدا پیامهای یکسانی به پیامبران مختلفش بدهد و چون منابع مسیحی و زرتشتی را و از آن مهمتر منابع اسلامی را، نخوانده تا بداند شباهتهای حقیقی بسیار ناچیز است و اثبات اقتباس بودن ممکن نیست، حرف او را می پذیرد!!

3.دانش منطقی ناچیز در برابر سفسطه ها و مغالطات مبلّغین ضلالت. بسیاری از این افراد با خواندن کتابهایی که ادعاهای دروغ در مورد پیامبر مطرح می کنند، گمراه می شوند، بدون اینکه از خود بپرسند این ادعاها چقدر سندیت تاریخی دارد؟ اصلاً در تاریخ آمده است؟ اگر آمده، گزارش معتبری است؟ اگر معتبر باشد، گزارشهای تاریخی دیگری علیه آن وجود ندارند؟ و...

به طور مشابه، مبلّغین از روشهای جالبی برای اینها استفاده می کنند. یکی از روشهای مضحک، ولی مؤثر این است که مبلغین مسیحی به فرد می گویند خودت از حضرت عیسی مسیح بخواه تا خودش مسئله را برایت حل کند، او برایت مکاشفه می کند یا به خوابت می آید! تلقینهای پیاپی در این مورد هم بی اثر نیست! بعد از مدتی ذهن فرد این را در ضمیر ناخودآگاه خویش پرورش داده خوابی از مسیح را برای او ترسیم می کند، یا برای افراد احساساتی تر و خیالبافتر، ممکن است نور یک ماشین در شب در زمانی که خوابیده اند، یک مکاشفه تلقی بشود!! وقتی فرد این خواب گنگ را دید، به خودش می گوید "خیل خب! مسیح بر من آشکار شد و من باید مسیحی بشوم!!" اینها نمی فهمند که در اثر تلقینات چنین امری را دیده اند! برای اینکه بفهمید این خوابها از چه قماشی هستند، موضوعی را نقل می کنم: یکی از دوستان که مخاطب این مبلغین بود تحت تأثیر این تلقینات، خواب مسیح را دیده بود! او می گفت در خواب دیدم مسیح دارد با افرادی والیبال بازی می کند! من هم طبق تجویز این افراد رفتم و از او پرسیدم که "آیا شما خدا هستید؟" خنده دار اینکه مسیح آنقدر مشغول بازی والیبال بوده که پاسخ این دوست ما را نمی دهد(در حالی که آنها می گفتند مسیح در خواب برایت توضیح خواهد داد که چگونه خدا بوده ولی گرسنه و تشنه و خسته میشده) تا اینکه او از خواب بیدار می شود! خنده دارتر اینکه او در خوابش مسیح را به شکل یک زن دیده بود، در حالی که تمام عالم می داند که مسیح یک مرد بوده است!! خب این دوست ما، چون آدمی منطقی بود، فهمید که این خوابش زائیدۀ ضمیر ناخودآگاه او و تحت تأثیر مبلغین بوده است. ولی دیگرانی پیدا می شوند که با چنین خوابهای بی سر و تهی، مسیحی می شوند و تازه چون به خاطر احساساتی بودن، هیجانزده شده اند، چه داستان سرائیهایی که از این خواب نمی کنند! در حدّی که اناجیل مسیحیان هم در قصه گوئی جلوی آنها کم می آورد!!
جوابی که یکی از دوستان، به اینگونه افراد می داد این بود که شما اگر با این خلوص نیت از هیولای اسپاگتی پرنده هم بخواهی بر تو ظاهر بشود، این اتفاق می افتد! باور نداری امتحان کن!!

به طور کلّی، شیرین زبانی مسیحیان و بهائیان و زبان تحقیر بیدینها و بیخدایان، اثر عمیقی روی افراد بی منطق و احساساتی دارد و باعث خروجشان از اسلام می شود.

در آخر این نکته را هم اضافه کنم که خروج این افراد از اسلام، به نفع اسلام بوده و ضرری را در پی ندارد، زیرا این افراد اگر بمانند هم، به راحتی فریب عمرو عاصها و معاویه های زمان را می خورند.

اسلام یه نعمت بزرگیه که واقعا ظرفیت بزرگی میخواد
خوب کسی که کفران نعمت کنه خدا ازش میگیره دیگه.
خدا هم تا یه حدی لطف میکنه
بعدش میگه برو دنبال کارت که تو همون ظرفیت مسیحیت رو داری
یعنی عقلت کفاف همون ادم هایی رو میده که دین مسیحیت براشون نازل شد.

شکر نعمت نعمتت افزون کن...کفر نعمت از کفت بیرون کند

[="Tahoma"]

ورود ممنوع;407157 نوشت:
چندی پیش مقاله ای رو مطالعه میکردم از یک همکار که دانشجوی دکترای علوم قرآنی هست در مالزی.

پایان نامه دکترای اون در مورد اینه چرا برخی از مسلمانان تغییر دین میدهند.

و مصاحبه هایی با افرادی رو داشت که شیعه زاده بودند افرادی مقید بودند و در خانواده هایی با آزادی بیان زندگی میکردند ولی پس از تحقیق تصمیم میگیرند به دین مسیحیت گرایش پیدا کنند.

برای اینکه مقالات بیشتری رو بخونم در گوگل در مورد تغییر دین جستجو کردم اما

اکثر مطالب فیلتر شده بود.

خب تصمیم گرفتم این موضوع رو در اسک دین مطرح کنم تا در مورد اون بحث بشه.

که آیا دین اسلام، دینی کامل است پس چرا افرادی با ظرفیت های دینی بالا گاهی یک دفعه از این رو به آن رو میشوند؟؟

چرا گاهی دین اسلام رو دین خشن میدونن در حالی که اسلام کاملترین دین بر کامل ترین فرد که او خود رحمت للعالمین است، هستش.

اصلا دلایل تغییر دین برخی مسلمانان چیست؟؟؟

با اجازه مدیران محترم


سلام
البته خوب بود شما دلیل ذکر شده در ان مقاله را می آوردید
به نظر بنده گرایش به یک دین دلیلی برای حقانیت یا بطلان آن نیست
اگر چنین بود شاید کفر بهترین دین است
چون در اغلب ادوار حیات بشری کفر غالب بوده است
و از نظر ما و با معیارهای دینی ما اکنون هم کفر ( به معنای عام نفی حقایق اساسی هستی ) در راس ادیان است
و اما در میان انگیزه های میل به سایر ادیان این انگیزه ها قابل تصور است
1- انگیزه های سیاسی یعنی ابراز مخالفت با نظام اسلامی
2- انگیزه های فکری متاثر از تفکرات غالب در دنیای امروز مثل تفکرات سکولار
3- انگیزه های عملی با مقیاس قرار دادن پیشرفت تمدنی یعنی مشاهده میزان تحقق شعارهای دینی در جوامع ادیان مختلف
4- حداقلی کردن حضور دین در فضای زندگی و تبدیل ان به یک امر شخصی که عنانش در دست خود فرد باشد
در همه این موارد به نظر این اشخاص دین اسلام مشکلی دارد یا مشکل ایجاد می کند لذا به ادیان دیگر روی می آورند
والله الموفق

ورود ممنوع;407157 نوشت:
چندی پیش مقاله ای رو مطالعه میکردم از یک همکار که دانشجوی دکترای علوم قرآنی هست در مالزی.

پایان نامه دکترای اون در مورد اینه چرا برخی از مسلمانان تغییر دین میدهند.

و مصاحبه هایی با افرادی رو داشت که شیعه زاده بودند افرادی مقید بودند و در خانواده هایی با آزادی بیان زندگی میکردند ولی پس از تحقیق تصمیم میگیرند به دین مسیحیت گرایش پیدا کنند.

برای اینکه مقالات بیشتری رو بخونم در گوگل در مورد تغییر دین جستجو کردم اما

اکثر مطالب فیلتر شده بود.

خب تصمیم گرفتم این موضوع رو در اسک دین مطرح کنم تا در مورد اون بحث بشه.

که آیا دین اسلام، دینی کامل است پس چرا افرادی با ظرفیت های دینی بالا گاهی یک دفعه از این رو به آن رو میشوند؟؟

چرا گاهی دین اسلام رو دین خشن میدونن در حالی که اسلام کاملترین دین بر کامل ترین فرد که او خود رحمت للعالمین است، هستش.

اصلا دلایل تغییر دین برخی مسلمانان چیست؟؟؟

با اجازه مدیران محترم

سلام

به نظر بنده وجود تفکرات افراطی دینی از طرف بعضی سران نظام و کشورها
نظیر طالبان و بن لادن یا خیلی کشورهای دیگر
مشاهده عقب ماندگی کشورهای اسلامی و مشکلات فراوان این کشورها
تفسیرهای تند و تیز از قران و احادیث
نظیر اعدام مرتد و ...
اختلافات زیاد مذاهب اسلام با یکدیگر
و کافر دانستن همدیگر
وجود خشونت از سوی گروهای تروریستی اسلامی
همه اینها باعث بدبینی مردم به دین اسلام
و نهایت تغییر دین می شود

[="Microsoft Sans Serif"]اسلام، کیشی عارفانه است که واژه‌واژ‌ه‌ی آن، عارفانه است. جملات عارفانه، چندپهلو و تند تیز هستند و چون بیشتر مردم به پوسته نگاه می‌کنند، ناخودآگاه کمی از لحن اسلام دلگیر می‌شوند.

نکته‌ها چون تیغ پولاد است، تیز /// گر نداری تو سپر، واپس گریز



برای نمونه:
«کوه‌ها بار امانت رازهای هستی را تاب نیاوردند، ولی انسان آن را پذیرفت که او بسیار ستم‌گر و نادان است»

کسی که آیه‌ی بالا را بخواند، در پایان نمی‌داند که آیا خدا از آدم به خوبی یاد کرده است، یا او را نکوهش کرده است؟
این آیه‌ای بسیار ژرف است و پر است از مبانی عرفانی و چون همه‌ی سخنان عرفانی چندپهلو هستند تا کسانی که جنبه‌ی مورد نیاز را نداشته باشند، به آن دست نمی‌یابند و حتی باعث گمراهیشان می‌شود.
چون قانون را رعایت نکرده‌اند:

گر نداری تو سپر، واپس گریز



در آیه‌ی بالا، خدا آدم را می‌ستاید که او چگونه خود را نادیده می‌گیرد و به نفس خود ستم می‌کند که نفس خود را سرکوب کند، برای رسیدن به خدا.
همچنین می‌گوید: او نادان است.
یکی از سختی‌های عارفان (مرد) برای رسیدن به عرفان این است که از عقل خود جدا شوند تا به وادی عشق برسند.
برای همین است که زنان خیلی آسان‌تر به عرفان می‌رسند. زیرا آنان خدادادی تا نیمه‌ی راه را رفته‌اند و از عقل رها شده‌اند و به احساس و عشق رسیده‌اند و برای همین است که زنان عشقی ژرف‌تر و مهری بیشتر دارند. ولی مردان باید بسیار تلاش کنند تا به این مقام خدادای زنان برسند.
یکی از دلیل‌هایی که مردان به خواستگاری زنان می‌روند نیز، همین است: همه‌ی انسان‌ها دوست دارند به خدا برسند؛ ولی زنان نسبت به مردان، به خدا نزدیک‌تر هستند و برای همین است که مردان به دنبال زنان می‌روند تا با این‌کار به خدا نزدیک‌تر شوند.
این کاری ناخود‌آگاه است و ممکن است هیچ مردی به آن توجه نکند ولی بیشتر به همین منظور است.

پس منظور از نادانی انسان، این است: کسی که شوق دیدار خدا را دارد، بسیار به نفس خود ستم می‌کند تا او را سرکوب کند؛ همچنین، در پی سرکوبی نفس، او کم‌کم از خرد خود جدا می‌شود و از دیدگاه مردم ساده، نادان می‌شود که خدا نیز برای درک، همانند مردم ساده سخن گفته است ولی در همین سخن ساده، چه نکته‌هایی است.


آزمــودم عقــل دور اندیــش را /// بعـــد از این دیــوانه ســـازم خـــویش را



برای دریافت رازهای هستی، باید از عقل و جسم جدا شد.

البته رفتار نادرست مسلمانان نیز دلیل این وضعیت نیز هست.
در همین تارنما، دیده شد که کاربری برای کوچک‌ کردن کاربری دیگر، از خطبه‌ی شیرخدا سواستفاده کرد - خطبه‌ای که می‌گوید، عقل و ایمان زن، ناقص است؛ را آورد که بگوید شما، نادان هستید!

کم نیستند چنین کسانی و مردم نیز چون ژرفای سخن شیرخدا نمی‌بینند و به پوسته نگاه می‌کنند، گمان می‌کنند که شیرخدا توهین کرده است!

ناقصی خرد را گفتیم که منظوری عرفانی دارد و هرکسی می‌تواند با کمی ژرف‌نگری دریابد که زنان به راستی، هم عاشق‌ترند و هم به خدا نزدیک‌ترند و بیشتر به کارهای دینی می‌پردازند.


  • نقص ایمان:
منظور از نقص، کامل نبودن است. زنان در هر ماه، نزدیک به هفت روز، از هرگونه تعهد دینی به دورند (که خود این نیز بسیار ژرف است) پس مسئولیت دینی آن‌ها در این روزها، برداشته می‌شود و همانند مردان، کامل نیست (در برابر واژه‌ی کامل، ناقص است).

بسیاری از جاهای «قرآن» سنگین است. اگر کسی آن‌ها را در نمی‌یابد، نباید به آن بدبین شود؛ تنها تلاش کند و مطالعه کند، بدون‌شک روزی پاسخی زیبا را در می‌یابد.

خود غربیان مانده‌اند که با این همه تبلیغ و این همه تنبلی و بی‌خیالی مسلمانان، چگونه اسلام نابود نمی‌شود؟


موارد زیر هم میتونه دلیل خوبی باشه:

1.کسی که دین رو به ارث برده.
2.کسی که ظاهرا دینی رو پذیرفته و باطنش با ظاهرش فرق داره.
3.کسی که اصلا نمیدونه دین چیه
4.کسی که در مورد اصل دین مطالعه نکرده.
و ..
اینجور ادما با هر بادی میلرزند.
بعضی ها نماز می خونن اما اصلا نمیدونن نماز یعنی چه؟
کسی که با عقل و مطالعه خودش به دین اسلام گرویده باشه قطعا در حفظ این دین بزرگ و الهی خواهد کوشید
یا علی

اسلام و یهودیت تنها دین هایی هستند که مردم اونها رو از والدینشون به ارث می برند. تفاوت اینجاست که در اسلام اگه شخصی که زاده مسلمان است بعد ها نظرش عوض بشه و نظرش رو بگه باید اعدام بشه.

Kinzie Kensington;408618 نوشت:
اسلام و یهودیت تنها دین هایی هستند که مردم اونها رو از والدینشون به ارث می برند. تفاوت اینجاست که در اسلام اگه شخصی که زاده مسلمان است بعد ها نظرش عوض بشه و نظرش رو بگه باید اعدام بشه.

یعنی مسیحیت و بوداییت ارثی نیست ؟ فکر می کنم همه ادیان ارثی هستند :Ghamgin:

صادق;408508 نوشت:
اسلام دین شمشیر و ترور و خشونت و بی فکری و ضدیت با آزادی ها و ظلم بر زنان و... معرفی می شود،

خیلی ممنون از توضیحاتتون صادق گرامی

اسلام هیچ وقت دین شمشیر و ترور نبوده. مسیحیان گویا فراموش کرده اند جنگ های صلیبی دویست ساله را.

ما مسلمانان باید بدانیم که پیامبر ما در هیچ جنگی هیچ وقت شروع کننده جنگ نبوده است و همیشه جنگ از طرف دشمن شروع شده است.

ما باید بدانیم که دشمن امروز تنها قصد دارد ما را در ایمانمون دچار شک و تردید نماید.

بی نظیر;408586 نوشت:
تفسیرهای تند و تیز از قران و احادیث

یکی از دلایلی که در آن پایان نامه ذکر شده بود، همین تفسیرهای نابه جا از آیات قرآن بود که مثلا یک آیه را بدون در نظر گرفتن مضمون آیات قبل و بعد، موقعیت نزول آیه تفسیر میکنند و آنچه را خود میخواهند در جامعه اجرا شود برداشت خود تلقی میکنند.

Kinzie Kensington;408618 نوشت:
در اسلام اگه شخصی که زاده مسلمان است بعد ها نظرش عوض بشه و نظرش رو بگه باید اعدام بشه.

از کارشناس محترم اسک دین میخوام من رو راهنمایی کنن

خوب اگر شخصی به قول دوستمان زاده مسلمان باشد و بدون خواست خودش مسلمان باشد و بعدها نظرش عوض شود و به دینی دیگر رجوع کند آیا حکم او اعدام است؟

آبـرنـگـ;408610 نوشت:
[=microsoft sans serif]اسلام، کیشی عارفانه است که واژه‌واژ‌ه‌ی آن، عارفانه است. جملات عارفانه، چندپهلو و تند تیز هستند و چون بیشتر مردم به پوسته نگاه می‌کنند، ناخودآگاه کمی از لحن اسلام دلگیر می‌شوند.

نکته‌ها چون تیغ پولاد است، تیز /// گر نداری تو سپر، واپس گریز



برای نمونه:
«کوه‌ها بار امانت رازهای هستی را تاب نیاوردند، ولی انسان آن را پذیرفت که او بسیار ستم‌گر و نادان است»

کسی که آیه‌ی بالا را بخواند، در پایان نمی‌داند که آیا خدا از آدم به خوبی یاد کرده است، یا او را نکوهش کرده است؟
این آیه‌ای بسیار ژرف است و پر است از مبانی عرفانی و چون همه‌ی سخنان عرفانی چندپهلو هستند تا کسانی که جنبه‌ی مورد نیاز را نداشته باشند، به آن دست نمی‌یابند و حتی باعث گمراهیشان می‌شود.
چون قانون را رعایت نکرده‌اند:

گر نداری تو سپر، واپس گریز



در آیه‌ی بالا، خدا آدم را می‌ستاید که او چگونه خود را نادیده می‌گیرد و به نفس خود ستم می‌کند که نفس خود را سرکوب کند، برای رسیدن به خدا.
همچنین می‌گوید: او نادان است.
یکی از سختی‌های عارفان (مرد) برای رسیدن به عرفان این است که از عقل خود جدا شوند تا به وادی عشق برسند.
برای همین است که زنان خیلی آسان‌تر به عرفان می‌رسند. زیرا آنان خدادادی تا نیمه‌ی راه را رفته‌اند و از عقل رها شده‌اند و به احساس و عشق رسیده‌اند و برای همین است که زنان عشقی ژرف‌تر و مهری بیشتر دارند. ولی مردان باید بسیار تلاش کنند تا به این مقام خدادای زنان برسند.
یکی از دلیل‌هایی که مردان به خواستگاری زنان می‌روند نیز، همین است: همه‌ی انسان‌ها دوست دارند به خدا برسند؛ ولی زنان نسبت به مردان، به خدا نزدیک‌تر هستند و برای همین است که مردان به دنبال زنان می‌روند تا با این‌کار به خدا نزدیک‌تر شوند.
این کاری ناخود‌آگاه است و ممکن است هیچ مردی به آن توجه نکند ولی بیشتر به همین منظور است.

پس منظور از نادانی انسان، این است: کسی که شوق دیدار خدا را دارد، بسیار به نفس خود ستم می‌کند تا او را سرکوب کند؛ همچنین، در پی سرکوبی نفس، او کم‌کم از خرد خود جدا می‌شود و از دیدگاه مردم ساده، نادان می‌شود که خدا نیز برای درک، همانند مردم ساده سخن گفته است ولی در همین سخن ساده، چه نکته‌هایی است.


آزمــودم عقــل دور اندیــش را /// بعـــد از این دیــوانه ســـازم خـــویش را



برای دریافت رازهای هستی، باید از عقل و جسم جدا شد.

البته رفتار نادرست مسلمانان نیز دلیل این وضعیت نیز هست.
در همین تارنما، دیده شد که کاربری برای کوچک‌ کردن کاربری دیگر، از خطبه‌ی شیرخدا سواستفاده کرد - خطبه‌ای که می‌گوید، عقل و ایمان زن، ناقص است؛ را آورد که بگوید شما، نادان هستید!

کم نیستند چنین کسانی و مردم نیز چون ژرفای سخن شیرخدا نمی‌بینند و به پوسته نگاه می‌کنند، گمان می‌کنند که شیرخدا توهین کرده است!

ناقصی خرد را گفتیم که منظوری عرفانی دارد و هرکسی می‌تواند با کمی ژرف‌نگری دریابد که زنان به راستی، هم عاشق‌ترند و هم به خدا نزدیک‌ترند و بیشتر به کارهای دینی می‌پردازند.


  • نقص ایمان:
منظور از نقص، کامل نبودن است. زنان در هر ماه، نزدیک به هفت روز، از هرگونه تعهد دینی به دورند (که خود این نیز بسیار ژرف است) پس مسئولیت دینی آن‌ها در این روزها، برداشته می‌شود و همانند مردان، کامل نیست (در برابر واژه‌ی کامل، ناقص است).

بسیاری از جاهای «قرآن» سنگین است. اگر کسی آن‌ها را در نمی‌یابد، نباید به آن بدبین شود؛ تنها تلاش کند و مطالعه کند، بدون‌شک روزی پاسخی زیبا را در می‌یابد.

خود غربیان مانده‌اند که با این همه تبلیغ و این همه تنبلی و بی‌خیالی مسلمانان، چگونه اسلام نابود نمی‌شود؟



با سلام وتقدیر از تحلیل جالب شما از مسله .
ولی توجه ودر واقع اصلاح چند نکته در کلام شما لازم است :
الف _ااسلام گرچه آموزه های عارفانه را در دل خود دارد ولی تنها برای عارفان نیست تا آن را کیش عارفانه بخوانیم ودیگران را از درک وفهم آن بی نصیب تصور نمایم . خود قران که سند اسلام است برای هدایت عموم آمده لذا خود فرمود :"هدی للناس"(1) قرا هدایتگر مردم است .
چه این که در دعایی به نزول قران در ماه رمضان برای هدایت انسان ها اشاره کرده است:
"هذا شهر ...رمضان الذی انزلت فیه القرآن هدی للناس و بینات من الهدی و الفرقان "و...(2) این ماهی است .... رمضان ماه ماهی است که قران در آن ماه برای هدایت مردم نازل شده که دارا آیات روشن فارق بین حق وباطل است . و در قرآن از پیامبر به عنوان «رحمه للعالمین» (3) یاد شده . در نتیجه گرچه خاستگاه آموزه های عرفانی قران است ولی اسلام وقران فوق آن است که محدود به عرفان باشد . وآیه ی مورد اشاره شما نیز پیام فراتر از آن دارد که اشاره نموده اید تفصیل آن در تفسیر گرانسنگ المیزان ملاحظه فرماید .
ب_در باره نقص عقل زن باید توجه نماید که زن نسبت به مرد از عقل منفعت گرا وسود جو ودنیا طلب وشیطنت پیشه ومانندآن کمتر است .نه عقل به معنای قوه ی قدسی که حقیقت نورانی نظیر عشق است .
چه این که در نگاه درست سر کوب عقل ونفس مذموم است باید نفس را تعدیل وعقل را از اسارت نفس نجات داد برخی با وجود چراغ عقل در شقاوت فرو می‌غلطند. (4) زیرا عقل تنها نیروی ادراکی و اعمال قدرت در وجود آدمی نیست. گاهی هواهای نفسانی، عقل را که اصلی ترین فرمانده وجود انسان است، در چنگال خود به اسارت می‌گیرد. (5)
در این صورت نه تنها عقل نجات بخش و کارساز نیست ،بلکه چراغی است در دست خواست‌های نفسانی . نفس پس از اسیر گرفتن عقل، از نور آن جهت خواست‌های غیر الهی و غیر انسانی بهره می‌گیرد.
باتوجه به این گونه امور عقل به تنهای توان تامین اداره بشر و تامین سعادت او را ندارد؛ زیرا عقل بدون هدایت وحی چه بسا ممکن است به عنوان جاده صاف‌کن خواسته ‌های نفسانی عمل‌کند. عقل آن گاه مفید و کارساز است که در بند شریعت و نبوت باشد و از هدایت انبیا و در پرتوی نور وحی پرورش یابد. (6)

پی نوشت ها:
1. بقره(2) آیه 185.
2. مفاتیح الجنان دعای ماه رمضان .
3. انبیا .آیه 107
4. نهج البلاغه، نامه 78. ص618 .
5. همان، حکمت 411. 728 .
6. پیامبر اعظم در نگاه عرفانی امام خمینی، ص 262.

Kinzie Kensington;408618 نوشت:
اسلام و یهودیت تنها دین هایی هستند که مردم اونها رو از والدینشون به ارث می برند. تفاوت اینجاست که در اسلام اگه شخصی که زاده مسلمان است بعد ها نظرش عوض بشه و نظرش رو بگه باید اعدام بشه.

نوشتار بالا، مثال بسیار خوبی از مورد دومیه که عرض کردم: شناخت اسلام بر اساس اوهام شخصی!

Kinzie Kensington;408618 نوشت:
اسلام و یهودیت تنها دین هایی هستند که مردم اونها رو از والدینشون به ارث می برند. تفاوت اینجاست که در اسلام اگه شخصی که زاده مسلمان است بعد ها نظرش عوض بشه و نظرش رو بگه باید اعدام بشه.

پاسخ :
باسلام جواب در دو محور بیان می شود :
الف_ در ابتدا باید اشاره شود که بر خلاف آن چه در پرسش آمده انسان بر دین یهود در دنیا نمی آید چون
بر اساس آموزه‌های وحیانی ،فطرت توحیدی پدیده همگانی است . همه آدمیان بر آن مفطور و مخلوقند . از این رو قرآن کریم فرمود: «فطرت الله التی فطر الناس علیها» (1) فطرت خداوند که همه مردم بر آن هستند.
از امام صادق (ع) در ذیل این آیه نقل شده: «فطرهم جمیعا علی التوحید» (2) ایشان را همگی بر توحید خلق کرد .
از رسول خدا نقل شده: «کل مولود یولد علی الفطره حتی یکون ابواه یهودانه و ینصرانه و یمجسانه» (3) هر نوزاد بر فطرت توحید زاده می‌شود تا این که پدر و مادر او را یهودی یا نصرانی یا مجوسی بار ‌آورند.
از این گونه آموزه‌های متعالی به دست می‌آید که فطرت توحیدی همگانی است . همه آدمیان بر فطرت خداپرستی خلق می‌شوند، ولی شرایط گوناگون باعث می‌گردد که از فطرت الهی و خداپرستی خارج شده و در مسیر خلاف فطرت سیر کنند، چون فطرت موجب سلب اختیار از انسان نمی‌شود . انسان مختار است که بر فطرت اولی خود که خدا پرستی و توحید است سیر نماید و یا از آن عدول کند. بنابراین خداشناسی و خداپرستی هر دو امری فطری است . فطرت گواه بر آن است . انسان فطرتا گرایش به توحید و یکتاپرستی دارد . این خواست در فطرت همه انسان‌ها نهفته است. و آن اسلام است .
ب_در باره ملحد و مرتد باید گفت: برخلاف آنچه در پرسش ادعا شده حكم مرتد حقيقي تنها در برخي مواردِ خاص بسيار سخت بوده و اعدام است. (1) اما نه هر انکار و تشکیکی در دین اسلام ارتداد محسوب می شود و نه هر فردی به صرف تغییر دین ، خونش مباح شده، اعدام می شود؛ بلکه حكم زنان مرتد و همچنين كساني كه ابتدا مسلمان نبوده و بعد مسلمان شده اند كه مرتد ملي ناميده مي شوند، اعدام نيست.
در نتيجه از چهار قسم مرتد ملی و فطری (كساني كه مسلمان زاده اند ) از زنان و مردان، تنها مرتد فطری مرد به اتفاق بسیاری از فقها ، آن هم در شرایط خاص و با حصول شرايط متعدد مستحق مرگ است. در خصوص دیگر گروه ها رفتار و برخوردهای متفاوت دیگری اعمال می شود. (2)
از نظر جهان بینی اسلامی همه انسان ها از آزادی، اختیار و قدرت بر تصمیم گیری برخوردارند .اسلام از راه های گوناگون می کوشد اندیشه بشر را از اسارت باطل برهاند. آدمی با دید باز و وسعت نظر بیندیشد و داوری کند و دین و آیین حق را برگزیند. این سخن قرآن است:
«به آن بندگانی مژده باد که همه سخنان را می شنوند و بهترین را برمی گزینند». (3)
« چون به ایشان گفته شود که از آن چه از سوی خدا فرود آمده است، پیروی کنید، گویند: نه، به همان راهی می رویم که پدران ما می رفتند. حتی اگر پدران شان بی خرد و گمراه بوده اند!». (4)
آیه اخیر، انسان ها را توبیخ می کند که چگونه به راه پدران و تقلید از آنان رفتند ، شاید پدران درک نمی کردند . پس تقلید در دین از نظر قرآن محکوم است. در روایات تصریح شده که تقلید در دین، نه فقط از پدر و مادر مردود است، حتی تقلید در عقاید از شخصیت های بزرگ هم جایز نیست. (5)
بالاتر از همه این ها اسلام به صراحت هر نوع اجبار و اکراه در تحمیل دین را رد کرده: « لا اکراه فی الدین؛ (6) در دین اکره و اجباری نیست»، زیرا اصولاً دین و اعتقاد به عنوان یک امر درونی، قابلیت اجبار و تحمیل کردن یا اجباری شدن ندارد؛ دین و اعتقاد مربوط به قلب و درون انسان است. درون و قلب و دل انسان اصلاً اجبار بردار نیست.
به همین خاطر دین حقیقی هر انسانی همان چیزی است که در اعماق قلب خود بدان پایبند است و آن را حق می داند و با عقل و جان خود به حقانیت آن رسیده است. اسلام همه افراد را به ضرورت رسیدن به چنین دینی تشویق نموده است. از هر نوع تقلید کورکورانه در اصول و مبانی معرفتی و دینی نکوهش نموده است.
از اين تعابير به خوبي جايگاه آزادي عقيده در نگاه اسلام روشن مي شود، اما تبليغ عقيده ای متفاوت از عقيده عمومي جامعه ،مساله اي جدا از اصل آزادي عقيده است؛ در واقع اين امر به آزادي ترويج عقيده فردي بر مي گردد كه به طور مطلق مورد تاييد عقل هم نيست، چه رسد به شريعت هاي گوناگون. مقوله ارتداد نيز دقيقا در همين حوزه تعريف مي شود، نه در حوزه آزادي انسان ها در انديشه و عقيده.
در واقع مرتد از نظر اسلام کسی است که به مبارزه با عقیده و ایمان و باور مردم در جامعه روی آورده، به این جهت یک مجرم اجتماعی شناخته می‌شود، نه مجرم اعتقادی. زیرا چنان كه گفتيم اعتقاد، جرم نیست. اما قصد تخریب و ایجاد تزلزل در باور انسان‌ها در جامعه، امری است مربوط به جنبه اجتماعی و مصلحت عمومی جامعه که طبعا حکومت دینی با آن برخورد خواهد کرد.
در واقع حکم ارتداد، یک حکم اجتماعی و سیاسی است، يعني اگر فردي برای تخریب عقیده توده جامعه تلاش نماید. این رفتار می تواند عامل بی ثباتی در روابط جامعه که بر اساس باورهای دینی شکل گرفته گردد. در توده جامعه که امکان درک کامل و برهانی حقایق را ندارند، اثرات مخربی به جای بگذارد.
در جامعه‏ای که بر اساس اعتقادات و باورهای دینی، قوانین، رفتارهای اجتماعی و فردی، امیال و آرزوهای انسان‏ها و ارزش‏های اخلاقی شان شکل گرفته که هر یک از این موارد کارکردهای بسیاری در زندگی فردی و اجتماعی دارد،هیچ کس حق ندارد در برابر دین و اعتقادات عمومی موضع‏گیری نموده و درصدد تخریب آن ها باشد، زیرا این امر آثار نامطلوبی در زندگی فردی و اجتماعی ایجاد خواهد کرد. باعث تزلزل ارکان اجتماعی خواهد شد.
بر این اساس می توان دریافت که مقابله و برخورد با فرد مرتد امری کاملا عقلانی و منطقی است. به همین دلیل حکم ارتداد در ادیان آسمانی دیگر نیز بیان شده ، چون طبیعی است که هر دینی برای محافظت از کیان خود، راهکارهایی را برای وحدت پیروان اندیشیده باشد.
به همين خاطر است كه مقابله با افراد مرتد در اديان و شرايع ديگر نيز وجود دارد، در این جا به اختصار به ذکر دو منبع از کتاب مقدس عهد قدیم و جدید بسنده می کنیم:
«اگر برادرت یا پسر مادرت یا پسر و یا دختر تو یا زن هم آغوش تو و یا رفیق تو که مثل جان تو است، تو را اغوا نموده، بگوید که برویم تا خدایان غیری که تو و آبای تو ندانستید، عبادت نماییم... او را قبول مکن و او را گوش مده و چشم تو بر او رحمت ننماید و او را متحمل مشو و وی را پنهان مدار. البته او را به قتل رسان. اولاً دست تو به قتلش دراز شود و بعد دست تمامی قوم و او را با سنگ سنگسار نما تا بمیرد؛ به سبب این که جویای این بود که تو را از خداوند خدای تو که تو را از زمین مصر از خانه بندگی بیرون آورد، براند تا تمامی اسرائیلیان بشنوند و بترسند و بار دیگر چنین امر شنیع را در میان ما مرتکب نشوند...». (7)
«اگر کسی دانسته گناه بکند و گناهش هم این باشد که مسیح را که نجات دهنده او است، رد کند، آن هم بعد از این که با خبر شده که مسیح آمده است تا گناهان او را ببخشد، این گناه با خون مسیح پاک نمی شود و دیگر راه فراری از شر چنین گناهی نیست. بلی، راه دیگری جز این که انتظار مجازات وحشتناکی باشد که از خشم و غضب شدید خدا به او می رسد، همان خشم و غضبی است که تمام دشمنان خدا را می سوزاند و هلاک می کند. کسی که قوانین موسی را می شکست، اگر دو یا سه نفر به گناه او شهادت می دادند، آن شخص... جا به جا کشته می شد. حالا فکر می کنید چه مجازات وحشتناک تری در انتظار کسانی است که فرزند خدا را زیر پا لگدمال کرده اند و خون او را که برای رفع گناهان شان ریخته شد، دست کم گرفته و ناپاک به حساب آورده اند، و روح پاک خدا که درهای رحمت خدا را به روی عزیزان خدا باز می کند، بد گفته و بی حرمتی کرده اند؟!». (8) بنا براین این گونه احکام دینی در غیر اسلام در ادیان آسمانی دیگر نیز این گونه احکاموجود دارد.

پی‌نوشت‌ها:
1. روم (30) آیه 30.
2. اصول کافی، ج 2، ص 12، کتاب الایمان و الکفر، باب فطرت خلق بر توحید ،حدیث 3، نشر دار الکتب الاسلامیه، تهران، بی‌تا .
3. عوالی اللئالی، ج 1، ص 35، فصل چهارم ،حدیث 18، مطبعه سید الشهدا، قم، 1403 ق .
4. بقره (2) آیه 170 ؛ مائده (5) آیه 104.
5. علامه مجلسى، بحار الأنوار، مؤسسة الوفاء بيروت ، 1404 ه ق ، ج 23، ص 103.
6. بقره (2) آيه 256.
7. سفر توریة مثنی، فصل 13، کتاب مقدس، ترجمه ولیم گلن، دار السلطنه لندن، 1856میلادی.
8. نامه ای به مسیحیان یهودی نژاد عبرانیان، بند 10، جمله 26-32. (انجیل عیسی مسیح، ترجمه تفسیری عهد جدید، سازمان ترجمه تفسیری کتاب مقدس، تهران، 1357، ص 305-306).

[="Microsoft Sans Serif"]درود بر آقای صادق :Gol:

ابتدا گمان کردیم که به گفتار «هنایش خوراک ناروا» پاسخ داده‌اید و نزدیک بود از خوشحالی قالب تهی کنیم از بس که انتظار کشیدیم!
امیدواریم خدا حاجت همه را برآورده کند!

صادق;408778 نوشت:

الف _ااسلام گرچه آموزه های عارفانه را در دل خود دارد ولی تنها برای عارفان نیست تا آن را کیش عارفانه بخوانیم ودیگران را از درک وفهم آن بی نصیب تصور نمایم .

ما چنین سخنی نگفته‌ایم.
قرآن نوشتاری است که پوسته‌های گوناگونی دارد که هرکدام از مردم، در اندازه‌ی خرد خود از آن برداشت می‌کنند؛ کسی که عارف است، نکته‌های عارفانه را و کسی که عاقل است، نکته‌های خردمندانه را برداشت می‌کند.
اما برخی از جاهای قرآن، تنها نکته‌ها عارفانه دارد و مردم ساده، نباید در آنان چندان ژرف‌نگری کنند و باید منتظر بمانند تا آگاهی آنان بالا برود و یا تفسیر‌های عارفانه‌ را بخوانند تا، تا اندازه‌ای آن‌را دریابند. [همانند داستان آدم و حوا؛ موسی و خضر؛ و ...] در این داستان‌ها پر است از دوگانگی که حتی سخنوران و دانشمندان نیز نمی‌توانند آن دوگانگی‌ها را پاسخ دهند. اگر مردم عاقل بخواهند در این داستان‌ها ژرف شوند، گمراه می‌شوند زیرا این قسمت‌ها برایشان سنگین است و گمان می‌کنند که قرآن دوگانگی دارد.
ما نیز گفتیم بسیاری از جاهای قرآن این‌گونه است و سخنوران باید از تفسیرهای عرفانی استفاده کنند وگرنه نمی‌توانند مردم را قانع کنند که قرآن اشتباهی درش نیست. (همانگونه که از این دست گفتارهای شک برانگیز، هر روز بیشتر و بیشتر می‌شود و کاشناسان نمی‌توانند پاسخ درخوری بدهند!).

نقل قول:
خود قران که سند اسلام است برای هدایت عموم آمده لذا خود فرمود :"هدی للناس"(1) قرا هدایتگر مردم است .


مثنوی مولوی را «اصلِ اصلِ اصل» می‌دانند. این بدان‌مایه است که این نوشتار برای سه گروه از مردم است:

  • اصل نخست آن، برای مردم ساده و خردمند
  • اصل دوم، برای عارفان یا همان خواص
  • اصل سوم، برای اخص هست

این دلیل نمی‌شود که چنین نوشتاری برای مردم ساده نباشد و آنرا نخوانند؛ نه مردم می‌خوانند و از آن نیز نکته‌های بسیاری را برداشت می‌کنند. همانگونه که بسیاری از «ضرب‌المثل‌های» پارسی، از همین نوشتار گرفته شده است و این گویای این است که در یک زمان، هر گروه از مردم می‌توانند از این نوشتار استفاده کنند.

مثنوی، نوشتاری برگرفته از قرآن است؛ هنگامی که مثنوی چنین میی‌تواند باشد، قرآن نمی‌تواند؟
مولوی و دیگر عارفان، همگی با قرآن چنان شدند.

نقل قول:
ولی اسلام وقران فوق آن است که محدود به عرفان باشد .

گمان کنیم سخن گفته شده، باید برعکس شود: «اسلام محدود به شریعت نمی‌شود.»
عرفان، همانند اقیانوس، بی‌کران است. چیزی نمی‌تواند آنرا محدود کند!
عرفان، خداشناسی است؛ خدا نیز بی‌کران است و هیچ‌کس نمی‌تواند او را کامل بشناسد؛ هرچقدر هم که تلاش کنند.

نقل قول:
ب_در باره نقص عقل زن باید توجه نماید که زن نسبت به مرد از عقل منفعت گرا وسود جو ودنیا طلب وشیطنت پیشه ومانندآن کمتر است .نه عقل به معنای قوه ی قدسی که حقیقت نورانی نظیر عشق است .
چه این که در نگاه درست سر کوب عقل ونفس مذموم است باید نفس را تعدیل وعقل را از اسارت نفس نجات داد برخی با وجود چراغ عقل در شقاوت فرو می‌غلطند. (4) زیرا عقل تنها نیروی ادراکی و اعمال قدرت در وجود آدمی نیست. گاهی هواهای نفسانی، عقل را که اصلی ترین فرمانده وجود انسان است، در چنگال خود به اسارت می‌گیرد. (5)
در این صورت نه تنها عقل نجات بخش و کارساز نیست ،بلکه چراغی است در دست خواست‌های نفسانی . نفس پس از اسیر گرفتن عقل، از نور آن جهت خواست‌های غیر الهی و غیر انسانی بهره می‌گیرد.
باتوجه به این گونه امور عقل به تنهای توان تامین اداره بشر و تامین سعادت او را ندارد؛ زیرا عقل بدون هدایت وحی چه بسا ممکن است به عنوان جاده صاف‌کن خواسته ‌های نفسانی عمل‌کند. عقل آن گاه مفید و کارساز است که در بند شریعت و نبوت باشد و از هدایت انبیا و در پرتوی نور وحی پرورش یابد. (6)

گمان کنیم در این زمینه با کارشناسان عرفان سخن گفته شود، بهتر باشد؛ چون با این گفتار ناپیوسته است.

ورود ممنوع;408768 نوشت:
یکی از دلایلی که در آن پایان نامه ذکر شده بود، همین تفسیرهای نابه جا از آیات قرآن بود که مثلا یک آیه را بدون در نظر گرفتن مضمون آیات قبل و بعد، موقعیت نزول آیه تفسیر میکنند و آنچه را خود میخواهند در جامعه اجرا شود برداشت خود تلقی میکنند.

پاسخ تکمیلی :
با سلام وتشکر . در تکمیل مطلب شما باید گفت : قرآن کتابی فهم پذیراست، ولی فهم پذیری قرآن مراتب دارد . همه کس از همه مراتب آن به طور کامل بهره‌مند نخواهد شد. مگر این که شرایط لازم را برای درک آن فراهم کرده باشند. از این رو امام صادق (ع) فرمود: (1) کتاب خدا بر چهار چیز است: عبارت اشارت، لطایف و حقایق. عبارت آن برای عموم، اشارت آن برای خواص، لطایف آن برای اولیا و حقایق آن برای انبیا است».
قرآن کتاب مردم فهم است، از این رو به زبان مردم است . برای همگان به نحوی قابل فهم است، ولی نباید تصور شود که همه مردم به صورت همسان از آن فیض می‌برند و فهم و درک آن برای عموم یکسان است، زیرا اولا کمالات وجودی، استعدادها، سرمایه‌های علمی و معرفتی آدمیان متفاوت است.
ثانیا: قرآن کریم حقیقتی هزار لایه است . هر کس به اندازه بصیرت و معرفت خود می‌تواند از فیض آن بهره‌مند شود . از این نظر قرآن مثل همان باران رحمتی است که از آسمان فرو می‌بارد . در هر رودخانه و هر نهر و بحری به اندازه ظرفیتش آب جاری می شود. (2) پس دل های مردم مثل جویبارها، نهرها و رودخانه‌های کوچک و بزرگ هستند که هر کدام به اندازه استعدادشان از معارف قرآن در خود جای می‌دهند. تنها اقیانوس بی‌کران دل انسان کامل است که ظرفیت گنجایش همه معارف قرآن را دارد. (3) تفصیل این بحث را در کتاب «جلوه‌های قرآنی در نگاه امام خمینی» مطالعه فرماید.
. حقیقتا قرآن شایسته این کلام نغز است:
این سخن آبیست از دریای بی‌پایان عشق تا جهان را آب بخشد ،جسم را جان کند
گرچه بر اساس« القران یفسر بعضه بعضا» برخی آیات برخی دیگر را روشن می کند و این نوع شناخت آیات در فهم بهتر قرآن بسیار مفید است ،ولی بی تردید هر کدام از آیات به تنهایی نیز قابل فهم است ،چون قرآن کتاب نور است . هر آیه مستقلا مفید یک معنا است .
تفصیل بحث را در کتاب جلوه های قرآنی در نگاه امام خمینی، صفحه 215 ملاحظه فرمایید.

پی‌نوشت‌ها:
1. .الصافی فی تفسیر القرآن ،ج 1 ،ص 19.
2. . رعد (13) آیه 17.
3. جلوه‌های قرآنی در نگاه امام خمینی ،ص 200.

آبـرنـگـ;408827 نوشت:
[=Microsoft Sans Serif][=13]درود بر آقای صادق :Gol:

ابتدا گمان کردیم که به گفتار «هنایش خوراک ناروا» پاسخ داده‌اید و نزدیک بود از خوشحالی قالب تهی کنیم از بس که انتظار کشیدیم!
امیدواریم خدا حاجت همه را برآورده کند!


پاسخ:
با تقدیر از ذهن جستجوگر شما. باید اشاره شود اگر آن فراز از پرسش شما بدون پاسخ مانده وبرای شما مهم است مجددا به طور خلاصه مطرح نماید تا جواب لازم تقدیم شود .

ما چنین سخنی نگفته‌ایم.
قرآن نوشتاری است که پوسته‌های گوناگونی دارد که هرکدام از مردم، در اندازه‌ی خرد خود از آن برداشت می‌کنند؛ کسی که عارف است، نکته‌های عارفانه را و کسی که عاقل است، نکته‌های خردمندانه را برداشت می‌کند.
اما برخی از جاهای قرآن، تنها نکته‌ها عارفانه دارد و مردم ساده، نباید در آنان چندان ژرف‌نگری کنند و باید منتظر بمانند تا آگاهی آنان بالا برود و یا تفسیر‌های عارفانه‌ را بخوانند تا، تا اندازه‌ای آن‌را دریابند. [همانند داستان آدم و حوا؛ موسی و خضر؛ و ...] در این داستان‌ها پر است از دوگانگی که حتی سخنوران و دانشمندان نیز نمی‌توانند آن دوگانگی‌ها را پاسخ دهند. اگر مردم عاقل بخواهند در این داستان‌ها ژرف شوند، گمراه می‌شوند زیرا این قسمت‌ها برایشان سنگین است و گمان می‌کنند که قرآن دوگانگی دارد.
ما نیز گفتیم بسیاری از جاهای قرآن این‌گونه است و سخنوران باید از تفسیرهای عرفانی استفاده کنند وگرنه نمی‌توانند مردم را قانع کنند که قرآن اشتباهی درش نیست. (همانگونه که از این دست گفتارهای شک برانگیز، هر روز بیشتر و بیشتر می‌شود و کاشناسان نمی‌توانند پاسخ درخوری بدهند!).

پاسخ مجدد :
در توضیح واصلاح وتکمیل سخن شما باید گفت :
بی تردید قرآن کتابی فهم پذیراست، ولی فهم پذیری قرآن مراتب دارد . همه کس از همه مراتب آن به طور کامل بهره‌مند نخواهد شد. مگر این که شرایط لازم را برای درک آن فراهم کرده باشند. از این رو امام صادق (ع) فرمود: (1) کتاب خدا بر چهار چیز است: عبارت اشارت، لطایف و حقایق. عبارت آن برای عموم، اشارت آن برای خواص، لطایف آن برای اولیا و حقایق آن برای انبیا است».
قرآن کتاب مردم فهم است، از این رو به زبان مردم است . برای همگان به نحوی قابل فهم است، ولی نباید تصور شود که همه مردم به صورت همسان از آن فیض می‌برند و فهم و درک آن برای عموم یکسان است، زیرا اولا کمالات وجودی، استعدادها، سرمایه‌های علمی و معرفتی آدمیان متفاوت است.
ثانیا: قرآن کریم حقیقتی هزار لایه است . هر کس به اندازه بصیرت و معرفت خود می‌تواند از فیض آن بهره‌مند شود . از این نظر قرآن مثل همان باران رحمتی است که از آسمان فرو می‌بارد . در هر رودخانه و هر نهر و بحری به اندازه ظرفیتش آب جاری می شود. (2) پس دل های مردم مثل جویبارها، نهرها و رودخانه‌های کوچک و بزرگ هستند که هر کدام به اندازه استعدادشان از معارف قرآن در خود جای می‌دهند. تنها اقیانوس بی‌کران دل انسان کامل است که ظرفیت گنجایش همه معارف قرآن را دارد. (3) تفصیل این بحث را در کتاب «جلوه‌های قرآنی در نگاه امام خمینی» مطالعه فرماید.
. حقیقتا قرآن شایسته این کلام نغز است:
این سخن آبیست از دریای بی‌پایان عشق تا جهان را آب بخشد ،جسم را جان کند
گرچه بر اساس« القران یفسر بعضه بعضا» برخی آیات برخی دیگر را روشن می کند و این نوع شناخت آیات در فهم بهتر قرآن بسیار مفید است ،ولی بی تردید هر کدام از آیات به تنهایی نیز قابل فهم است ،چون قرآن کتاب نور است . هر آیه مستقلا مفید یک معنا است .
تفصیل بحث را در کتاب جلوه های قرآنی در نگاه امام خمینی، صفحه 215 ملاحظه فرمایید.

اما در خصوص نکته ی پایانی سخن شما باید گفت : تردید نداشته باشید که هر گئته شبهه در باره قران به آسانی قابل رفع است ونباید گمان نمود که شبهه ای بدون پاسخ مانده است .
پی‌نوشت‌ها:
1. .الصافی فی تفسیر القرآن ،ج 1 ،ص 19.
2. . رعد (13) آیه 17.
3. جلوه‌های قرآنی در نگاه امام خمینی ،ص 200.[=Microsoft Sans Serif]
مثنوی مولوی را «اصلِ اصلِ اصل» می‌دانند. این بدان‌مایه است که این نوشتار برای سه گروه از مردم است:

  • اصل نخست آن، برای مردم ساده و خردمند
  • اصل دوم، برای عارفان یا همان خواص
  • اصل سوم، برای اخص هست

این دلیل نمی‌شود که چنین نوشتاری برای مردم ساده نباشد و آنرا نخوانند؛ نه مردم می‌خوانند و از آن نیز نکته‌های بسیاری را برداشت می‌کنند. همانگونه که بسیاری از «ضرب‌المثل‌های» پارسی، از همین نوشتار گرفته شده است و این گویای این است که در یک زمان، هر گروه از مردم می‌توانند از این نوشتار استفاده کنند.
مثنوی، نوشتاری برگرفته از قرآن است؛ هنگامی که مثنوی چنین میی‌تواند باشد، قرآن نمی‌تواند؟
مولوی و دیگر عارفان، همگی با قرآن چنان شدند.
پاسخ:
[=Microsoft Sans Serif] جواب این بخش از مطلب پیشین بدست می آید .[=Microsoft Sans Serif] ولی از ذوق مثنوی شناسی شما باید تقدیر نمود .گرچه جناب مولوی در باره کربلا تقصیر کرد ه .

گمان کنیم سخن گفته شده، باید برعکس شود: «اسلام محدود به شریعت نمی‌شود.»
عرفان، همانند اقیانوس، بی‌کران است. چیزی نمی‌تواند آنرا محدود کند!
عرفان، خداشناسی است؛ خدا نیز بی‌کران است و هیچ‌کس نمی‌تواند او را کامل بشناسد؛ هرچقدر هم که تلاش کنند.
پاسخ :
عرفان دوستی شما قابل تقدیر است . ولی کمی شور است . بدین بیان :
کسی که قران را در آیات الاحکام آن محدود تصور نموده اند وچیزی دیگر از آن را در ک نمی کنند بی تردید قران را خوب نشانخته اند . به همین میزان کسی که عرفان را در مقایسه به قران نا محدود می خوانند نیز از در ک درست قران دور افتاده است زیرا :
اولا : عرفان قطره ای از اقیانوس بی کران وحی است وقطره ای بر گرفته شده از بحر هرگز از خود بحر بشتر نیست .عارف بزرگ جناب حافظ خود اعتراف نموده :
صبح خیزی و سلامت طلبی چون حافظ ****هر چه کردم همه از دولت قران کردم .
ثانیا : عرفان نسبت به علوم عقلی نظیر کلام وفلسفه گرچه همان گونه است که گفته اید . ولی در پیشگاه قران کمتر از قطره به حساب می آید بلکه قابل مقایسه نیست .
ثالثا :عرفان گرچه باشد یک معرفت بشری است که به صورت عرفان نظری در حوزه ویا دانشگاه تدریس می شود . ولی قران کلام الهی است ودر واقع تجلی علم خداوند است

بشری که ظرفیت علمی اش محدود است، چگونه می خواهد بر همه اسرار قرآن (که کتاب تجلی جلال و جمال و علم و حکمت خداست) احاطه یابد؟ خداوند در کتابش تجلی کرده و خود را نمایانده ،با توجه به توانایی های مان فقط می توانیم انواری از علم و حکمت و جمال خدا را بیابیم . ما را توان احاطه بر خدا و قرآن که آیینه جمال و کمال خدا است، نمی باشد. امام صادق(ع) فرمود:
لقد تجلی الله لعباده فی کلامه و لکن لایبصرون؛(2)
خدا در کلامش خود را به خلایق نمایانده و لکن آنان نمی بینند.
قرآن محل تجلی علم خدا در باره رازهای جهان خلقت وملک و ملکوت است . بشر در گذر زمان و با پیشرفت علم تجربی به گوشه ای از این راز ها علم می یابد . هیچ گاه توان عالم شدن به همه راز های بی پایان خلقت ملکی و ملکوتی را نخواهد داشت.

پی نوشت ها:
1. اسراء(17)آیه85.
2. شرح احقاق الحق،ج12،ص294.[=Microsoft Sans Serif]

گمان کنیم در این زمینه با کارشناسان عرفان سخن گفته شود، بهتر باشد؛ چون با این گفتار ناپیوسته است.

[=Microsoft Sans Serif]پاسخ فراز اخر پرسش :
پرسشگر گرامی مطمئن باشد که در این مسله شما با کارشناس متخصص عرفان طرف هتسید لذا :
هر چه می خواهد دلی تنگت بگو .

خوب با همه این توضیحاتی که دوستان خوبم فرمودید

پس چرا در کشور ما که به عنوان یک کشور شیعه و مسلمان در جهان شناخته شده است طوری عمل میکنند که اذهان ملل دیگر را نسبت به دین اسلام بدبین میکنند.

به عنوان مثال چند سال پیش فردی را در استان گیلان دستگیر کردند که از دین اسلام به مسیحیت تغییر دین داده بود و محاکمه او سه سال به طول انجامید و رسانه ها چنان جنجالی به پا کردند. و دست آخر آن مرد آزاد شد

دوستی داشتم در خارج از کشور میگفت یکی از پدرهای روحانی در آنجا برای این مرد گرایش پیدا کرده به مسیحیت بسیار دعا میکردند تا از دست قوه قضاییه نجات پیدا کند.

آیا واقعا نمی توانستند شرایطی بهتری را فراهم کنند؟؟؟

ورود ممنوع;408771 نوشت:
از کارشناس محترم اسک دین میخوام من رو راهنمایی کنن

خوب اگر شخصی به قول دوستمان زاده مسلمان باشد و بدون خواست خودش مسلمان باشد و بعدها نظرش عوض شود و به دینی دیگر رجوع کند آیا حکم او اعدام است؟

بدلیل اهمیت مسئله و تعبیر نامناسب که در پرسش نسبت به اسلام آمده!! لازم است پاسخ در دو محور به تفصیل مناسب بیان شود:
الف) در باره ملحد و مرتد باید گفت: برخلاف آنچه در پرسش ادعا شده حكم مرتد حقيقي تنها در برخي مواردِ خاص بسيار سخت بوده و اعدام است. (1) اما نه هر انکار و تشکیکی در دین اسلام ارتداد محسوب می شود و نه هر فردی به صرف تغییر دین ، خونش مباح شده، اعدام می شود؛ بلکه حكم زنان مرتد و همچنين كساني كه ابتدا مسلمان نبوده و بعد مسلمان شده اند كه مرتد ملي ناميده مي شوند، اعدام نيست.
در نتيجه از چهار قسم مرتد ملی و فطری (كساني كه مسلمان زاده اند ) از زنان و مردان، تنها مرتد فطری مرد به اتفاق بسیاری از فقها ، آن هم در شرایط خاص و با حصول شرايط متعدد مستحق مرگ است. در خصوص دیگر گروه ها رفتار و برخوردهای متفاوت دیگری اعمال می شود. (2)
از نظر جهان بینی اسلامی همه انسان ها از آزادی، اختیار و قدرت بر تصمیم گیری برخوردارند .اسلام از راه های گوناگون می کوشد اندیشه بشر را از اسارت باطل برهاند. آدمی با دید باز و وسعت نظر بیندیشد و داوری کند و دین و آیین حق را برگزیند. این سخن قرآن است:
«به آن بندگانی مژده باد که همه سخنان را می شنوند و بهترین را برمی گزینند». (3)
« چون به ایشان گفته شود که از آن چه از سوی خدا فرود آمده است، پیروی کنید، گویند: نه، به همان راهی می رویم که پدران ما می رفتند. حتی اگر پدران شان بی خرد و گمراه بوده اند!». (4)
آیه اخیر، انسان ها را توبیخ می کند که چگونه به راه پدران و تقلید از آنان رفتند ، شاید پدران درک نمی کردند . پس تقلید در دین از نظر قرآن محکوم است. در روایات تصریح شده که تقلید در دین، نه فقط از پدر و مادر مردود است، حتی تقلید در عقاید از شخصیت های بزرگ هم جایز نیست. (5)
بالاتر از همه این ها اسلام به صراحت هر نوع اجبار و اکراه در تحمیل دین را رد کرده: « لا اکراه فی الدین؛ (6) در دین اکره و اجباری نیست»، زیرا اصولاً دین و اعتقاد به عنوان یک امر درونی، قابلیت اجبار و تحمیل کردن یا اجباری شدن ندارد؛ دین و اعتقاد مربوط به قلب و درون انسان است. درون و قلب و دل انسان اصلاً اجبار بردار نیست.
به همین خاطر دین حقیقی هر انسانی همان چیزی است که در اعماق قلب خود بدان پایبند است و آن را حق می داند و با عقل و جان خود به حقانیت آن رسیده است. اسلام همه افراد را به ضرورت رسیدن به چنین دینی تشویق نموده است. از هر نوع تقلید کورکورانه در اصول و مبانی معرفتی و دینی نکوهش نموده است.
از اين تعابير به خوبي جايگاه آزادي عقيده در نگاه اسلام روشن مي شود، اما تبليغ عقيده ای متفاوت از عقيده عمومي جامعه ،مساله اي جدا از اصل آزادي عقيده است؛ در واقع اين امر به آزادي ترويج عقيده فردي بر مي گردد كه به طور مطلق مورد تاييد عقل هم نيست، چه رسد به شريعت هاي گوناگون. مقوله ارتداد نيز دقيقا در همين حوزه تعريف مي شود، نه در حوزه آزادي انسان ها در انديشه و عقيده.
در واقع مرتد از نظر اسلام کسی است که به مبارزه با عقیده و ایمان و باور مردم در جامعه روی آورده، به این جهت یک مجرم اجتماعی شناخته می‌شود، نه مجرم اعتقادی. زیرا چنان كه گفتيم اعتقاد، جرم نیست. اما قصد تخریب و ایجاد تزلزل در باور انسان‌ها در جامعه، امری است مربوط به جنبه اجتماعی و مصلحت عمومی جامعه که طبعا حکومت دینی با آن برخورد خواهد کرد.
در واقع حکم ارتداد، یک حکم اجتماعی و سیاسی است، يعني اگر فردي برای تخریب عقیده توده جامعه تلاش نماید. این رفتار می تواند عامل بی ثباتی در روابط جامعه که بر اساس باورهای دینی شکل گرفته گردد. در توده جامعه که امکان درک کامل و برهانی حقایق را ندارند، اثرات مخربی به جای بگذارد.
در جامعه‏ای که بر اساس اعتقادات و باورهای دینی، قوانین، رفتارهای اجتماعی و فردی، امیال و آرزوهای انسان‏ها و ارزش‏های اخلاقی شان شکل گرفته که هر یک از این موارد کارکردهای بسیاری در زندگی فردی و اجتماعی دارد،هیچ کس حق ندارد در برابر دین و اعتقادات عمومی موضع‏گیری نموده و درصدد تخریب آن ها باشد، زیرا این امر آثار نامطلوبی در زندگی فردی و اجتماعی ایجاد خواهد کرد. باعث تزلزل ارکان اجتماعی خواهد شد.
بر این اساس می توان دریافت که مقابله و برخورد با فرد مرتد امری کاملا عقلانی و منطقی است. به همین دلیل حکم ارتداد در ادیان آسمانی دیگر نیز بیان شده ، چون طبیعی است که هر دینی برای محافظت از کیان خود، راهکارهایی را برای وحدت پیروان اندیشیده باشد.
به همين خاطر است كه مقابله با افراد مرتد در اديان و شرايع ديگر نيز وجود دارد، در این جا به اختصار به ذکر دو منبع از کتاب مقدس عهد قدیم و جدید بسنده می کنیم:
«اگر برادرت یا پسر مادرت یا پسر و یا دختر تو یا زن هم آغوش تو و یا رفیق تو که مثل جان تو است، تو را اغوا نموده، بگوید که برویم تا خدایان غیری که تو و آبای تو ندانستید، عبادت نماییم... او را قبول مکن و او را گوش مده و چشم تو بر او رحمت ننماید و او را متحمل مشو و وی را پنهان مدار. البته او را به قتل رسان. اولاً دست تو به قتلش دراز شود و بعد دست تمامی قوم و او را با سنگ سنگسار نما تا بمیرد؛ به سبب این که جویای این بود که تو را از خداوند خدای تو که تو را از زمین مصر از خانه بندگی بیرون آورد، براند تا تمامی اسرائیلیان بشنوند و بترسند و بار دیگر چنین امر شنیع را در میان ما مرتکب نشوند...». (7)
«اگر کسی دانسته گناه بکند و گناهش هم این باشد که مسیح را که نجات دهنده او است، رد کند، آن هم بعد از این که با خبر شده که مسیح آمده است تا گناهان او را ببخشد، این گناه با خون مسیح پاک نمی شود و دیگر راه فراری از شر چنین گناهی نیست. بلی، راه دیگری جز این که انتظار مجازات وحشتناکی باشد که از خشم و غضب شدید خدا به او می رسد، همان خشم و غضبی است که تمام دشمنان خدا را می سوزاند و هلاک می کند. کسی که قوانین موسی را می شکست، اگر دو یا سه نفر به گناه او شهادت می دادند، آن شخص... جا به جا کشته می شد. حالا فکر می کنید چه مجازات وحشتناک تری در انتظار کسانی است که فرزند خدا را زیر پا لگدمال کرده اند و خون او را که برای رفع گناهان شان ریخته شد، دست کم گرفته و ناپاک به حساب آورده اند، و روح پاک خدا که درهای رحمت خدا را به روی عزیزان خدا باز می کند، بد گفته و بی حرمتی کرده اند؟!». (8) بنا براین اولا این گونه احکام دینی خرافات نیست ودر دین اجباری وجود ندارد . ثانیا در غیر اسلام در ادیان آسمانی دیگر نیز این گونه احکاموجود دارد.
ب) در باره فراز دوم پرسش که مربوط به مسله زنان است در ابتدا باید گفت : در حوزه عقاید و ایدئولوژی ها خواسته یا ناخواسته حرف های گزاف و بی اساس زیاد گفته می شود. چه بسا در خصوص دین اسلام این ادعا های باطل بیش از سایرادیان باشد ؛ در هر حال مهم آن است که ببینیم منبع حقیقی معارف و مفاهیم در یک دین مانند اسلام در خصوص موارد مشخصی همچون زن چه جهان بینی و نگرشی دارد ؛ در نتیجه بهترین راهکار برای یافتن دیدگاه اسلام در خصوص زنان آن است که ابتدا به قرآن رجوع کنیم.
بر اساس آیات قرآن خداوند انسان را آفرید تا خلیفه و نمایانگر جمال و جلال او باشد. انسان اعم از زن و مرد است:
«انی جاعل فی الارض خلیفه؛ (9) می خواهم در زمین جانشینی را بیافرینم». خلیفه نه فقط مردها بلکه اعم از زن و مرد است. به همین جهت گرچه حضرت آدم (ع) به عنوان واسطه و پیامبر، وحی را دریافت می داشت، ولی مخاطب وحی آدم و حوا و نسل آن دو بودند. هر دو در بهشت ساکن شدند و از خوردن شجره منع شدند. شیطان دشمن هر دو معرفی شد و شیطان هر دو را فریب داد. هر دو از آن درخت خوردند و هر دو از بهشت اخراج گردیدند و به سکونت در دنیا محکوم شدند :
« اسکن انت و زوجک الجنه و کلا منها رغدا حیث شئتما و لا تقربا هذه الشجره فتکونا من الظالمین فازلهما الشیطان عنها فاخرجهما مما کانا فیه (10) ای آدم، تو و همسرت در بهشت ساکن شوید. از هر آنچه می­خواهید، از میوه های آن بخورید، ولی به این درخت نزدیک نشوید که از ظالمان خواهید شد؛ پس شیطان آن دو را به لغزش وا داشت و از جایی که در آن بودند، خارج ساخت».
«ان هذا عدو لک و لزوجک فلا یخرجنکما من الجنه؛ (11) شیطان دشمن تو و همسر توست. پس [آگاه باشید] شما را از بهشت بیرون نسازد».
«فوسوس لهما الشیطان؛ (12) پس شیطان برای آن دو وسوسه نمود».
در تمام این آیات مخاطب خداوند زن و مرد هستند، در حالی که در تعلیمات یهودی در تورات به صراحت آمده، زن هدف شیطان در فریب قرار گرفته و سپس شیطان به وسیله زن، مرد را فریب می دهد، یعنی زن است که حربه شیطان برای فریب مردان قرار می گیرد.
در حالی که در آیات بالا مشاهده می کنید سخن از آدم و حوا است، بدون هیچ تفاوتی؛ بعد هم شیطان دشمن بنی آدم اعم از زن و مرد معرفی گردید. حکم اخراج برای همه صادر شد و اعلام گردید همه کسانی که تابع پیامبران شوند، دوباره به بهشت و لقای خدا و مقامات بالای انسانی از جمله مقام خلافت نایل می شوند. این امرهیچ اختصاصی به مردها ندارد:
«یا بنی آدم لا یفتننکم الشیطان کما اخرج ابویکم من الجنه. . . یا بنی آدم اما یاتینکم رسل منکم یقصون علیکم آیاتی فمن اتقی و اصلح فلا خوف علیهم و لا هم یحزنون؛ (13) ای فرزندان آدم ! شیطان شما را فریب ندهد، چنان که پدر و مادر شما را از بهشت بیرون ساخت. . . ای فرزندان آدم! هرگاه فرستاده ای به جانب شما ارسال شد که که آیات مرا برایتان بازگو نمود، هرکس تقوا پیشه نمود و عمل صالح انجام داد، خوف و حزنی بر آنان نخواهد بود».
خطاب­های مختلف قرآن اختصاصی به مردان ندارد. همچنین تکالیف همه عمومی است، زیرا خطاب ها و تکالیف عموما (جز در موارد اختصاصی زنان و مردان)خطاب به انسان و بنی آدم و ناس است که شامل مرد و زن می شود. ملاک کرامت و ارزش های انسانی تقوا است که می تواند در مرد باشد یا زن ؛حقوق هر دو هم (جز در موارد محدودی) یکسان است؛
در قرآن همان گونه که مردانی را به عنوان الگوی انسانی معرفی کرده، زنانی نیز به عنوان الگوی انسانی (زن و مرد هر دو) معرفی شده اند: «ضرب الله مثلا للذین آمنوا امرأة فرعون. . . و مریم ابنت عمران؛ (14) خداوند برای مومنان همسر فرعون را مثل زد. . . . و مریم دختر عمران».
در مواردی قرآن اصرار دارد به نوعی عمدا نام زنان را در کنار مردان بیاورد تا شائبه هرگونه تردید در نابرابری زنان با مردان در رسیدن به درجات کمال و تعالی معنوی را برطرف نماید، مانند این آیات :
«و من یعمل من الصالحات من ذکر أو أنثى و هو مؤمن فأولئک یدخلون الجنّة؛ (15) هر کس عمل صالح انجام دهد، از مرد و زن و مؤمن باشد، داخل بهشت مى­شود».
«من عمل صالحاً مِن ذکر و أنثى و هو مؤمن فاولئک یدخلون الجنّة؛ (16) هر مؤمنى که عمل صالح انجام دهد، از مرد و زن، وارد بهشت مى شود».
اما در این میان از همه رساتر فرمود: «ان المسلمین و المسلمات و المؤمنین و المؤمنات و القانتین و القانتات و الصادقین و الصادقات و الصابرین و الصابران و الخاشعین و الخاشعات و المتصدقین و المتصدقات و الصائمین و الصائمات و الحافظین فروجهم و الحافظات و الذاکرین الله کثیراً و الذاکراتِ اعدّالله لهم
مغفرة و اجراً عظیماً؛ (17) مردان مسلمان و زنان مسلمان، مردان با ایمان و زنان با ایمان، مردان مطیع فرمان خدا و زنان مطیع فرمان خدا، مردان راستگو و زنان راستگو، مردان صابر و زنان صابر، مردان با خشوع و زنان با خشوع، مردان انفاق کننده و زنان انفاق کننده، مردان روزه دار و زنان روزه دار، مردان پاکدامن و زنان پاکدامن و مردانى که بسیار به یاد خدا هستند و زنانى که بسیار یاد خدا مى­کنند، خداوند براى همه آنان مغفرت و پاداش عظیمى فراهم ساخته است».
از دیدگاه قرآن که محور و معیار اصلی است، زن و مرد هر دو در انسانیت و ظرفیت کمال یکسان بوده، جز تفاوت های لازم خلقتی، تفاوتی ندارند. زن از لحاظ مقام انسانی هیچ نقصانی ندارد. هر دو به یکسان مورد خطاب واقع شده است.
اما در خصوص دیدگاه معصومین که در روایات ذکر شده، روایات در حجم بسیار وسیعی در مدح و بیان کمالات وجودی زنان و ضرورت رعایت آنها و حفظ حرمت و احترام آن ها وارد شده، البته در کنار این ها، روایات بسیار معدودی از روایات در منقصت و مذمت زنان دیده می شود ؛ در خصوص دسته دوم توضیحاتی را عرض می‌کنیم:
اولا :
رسیدن به نظریات و آرای یک فرد در خصوص موضوع خاص یا شخص دیگری را نمی‌توان از بخشی از کلمات و جملات او به دست آورد،‌چه رسد به دیدگاه یک مجموعه کامل اعتقادی و یک دین بزرگ همچون اسلام ؛ عجیب است که از چند جمله کوتاه در برخی روایات برخی به این نتیجه می­رسند که مثلا دیدگاه امام علی علیه السلام در مورد زن این بود !
منابع نقلی دین اسلام عبارتند از قرآن و سنت، یعنی کتاب خدا که مجموعه وحی الهی بر پیامبر خاتم است و روایات و احادیث نقل شده از رسول خدا و امامان معصوم در ابعاد گوناگون معرفتی اسلامی.
در این میان قطعی ترین منبع از نظر سند قرآن است که هیچ شکی در وحیانی بودن آن نیست. مهم ترین و اصلی‌ترین مرجع ما در هر زمینه‌ای است. هرچند در تفسیر و تبیین آن دشواری‌هایی وجود دارد که با کمک روایات فراوان معصومین می‌توان دشواری‌های در فهم را در موارد خاص برطرف نمود؛تفصیل این مسله در منبع ذیل جویا شوید. (18)
اما از نظر مسئولیت ها و تکالیف فردی و اجتماعی و دینی هم بین زن و مرد تفاوت هایی لحاظ شده ، بخش عمده تفاوت ها معلول تفاوت های جسمی و روحی این دو جنس است که در قوانین و ضوابط قانونی و شرعی مورد ملاحظه قرار گرفته است؛ اما در کنار همه این ها نباید فراموش کرد که اسلام از جهت ارزش انسانی تفاوتی بین زن و مرد قایل نشده است. مراجعه به قرآن به عنوان اصلی ترین منبع معرفتی اسلام نشان می دهد که تفاوتی در حقیقت وجودی و شرافت انسانی بین زن و مرد وجود ندارد.
اما از آن جا که به نظر می رسد مقصود شما از سؤال تفاوت زن و مرد در احکام و مقررات اسلامی و در ضوابط حقوقی می باشد،توضیحاتی ارائه می نماییم:
از دیدگاه اسلام تفاوت مبنایی بین زن و مرد در حقوق نیست، امّا با توجه به خصوصیات و وظایفی که تکویناً و تشریعا در وجود ایشان نهادینه شده و بر عهده مرد و زن نهاده شده، تفاوت­هایی نیز در حقوق از جهت تشریعی بین این دو جنس برقرار است.
تفاوت‏ها به لحاظ خلقتی که زن و مرد دارند، تنظیم شده ، تشریع احکام مطابق با تکوین و آفرینش آن دو است. تفاوت غیر از تبعیض است، تفاوت‏ها بر اساس ویژگی‏ها و استعدادها تنظیم می‏شود . تبعیض بی عدالتی است اما تفاوت در ویژگی‏ها بر اساس حکمت عمیق و دقیق تنظیم شده تا هر یک وظایف خاصی را بر عهده گرفته و مکمل یکدیگر باشند.
بنابر این بر اساس حکمت الهی بین زن و مرد تناسب وجود دارد . تفاوت‏ها به خاطر ایجاد تناسب بین آن دو است، مثلاً اگر همه انسان‏ها مرد بودند و زنان نیز از لحاظ جسمی و روحی و روانی مانند مردها بودند، مکمّل یکدیگر نبودند، بنابر این تفاوت‏های زن و مرد تناسب است، نه نقص و کمال. قانون خلقت خواسته است با تفاوت‏ها تناسب بیش تری میان زن و مرد که برای زندگی مشترک ساخته شده‏اند ،به وجود آورد. (19)
زن برای زن بودن موجودی کامل است . مرد برای مرد بودن موجودی کامل است، هیچ کدام در مرحله خودشان ناقص نیستند. با این دیدگاه مرد و زن هر دو مساوی هستند . تفاوت بین آن دو در مقام مقایسه است، وقتی می‏خواهیم زن و مرد را با هم مقایسه کنیم، تفاوت بین آن دو وجود دارد. این تفاوت لازم و ضروری است. اگر تفاوت‏ها نبود، در آفرینش، هر دو نقص وجود داشت.
اسلام میان زن و مرد،‌ برابری ارزش های انسانی را بنیان نهاده، ولی از لحاظ وظایف اختصاصی،‌اسلام برای زن نقش خاصی را قایل است که با سرشت و طبیعت او سازگار است. تکالیف است که زن و مرد به آن سبب از هم جدا شده اند و این به معنای تساوی و توازن حقوق و تکالیف زن و مرد است، ولی تشابه نیست. در بینش اسلامی، خلقت جهان هدفمند، حکیمانه و بر اساس لطف خداوند است. بنابراین، ‌تفاوت های طبیعی میان دو جنس، معنا دار و حکیمانه است.
خدا به دلیل طبیعتِ متفاوت زن و مرد، احکام متناسبی وضع کرده است. چه بسا در روابط اجتماعی، برخی امور برای مردان و برخی دیگر برای زنان ارزشمند باشد، چنان که تأمین مخارج اقتصادی خانواده از وظایف ارزشمند مرد و تنظیم اقتصاد مصرفی خانواده از ارزش­هایی به حساب می آید که زنان در آن نقش محوری ایفا می کنند. پس اگر برخی مناصب اجتماعی، مردانه به حساب آید، نمایانگر نگرش فرو تری نسبت به زنان نیست، بلکه نمایانگر نوعی تقسیم وظایف برای دسترسی بهتر زن و مرد به کمال است. (20)
در مجموع، آنچه که اسلام برای زن و مرد در نظر گرفته، موجب تکامل و رستگاری آن­ها خواهد بود. بر اساس ویژگی های فیزیکی و طبیعی آن ها می باشد که در سرشت و ماهیت انسانی تفاوتی با هم ندارند.

پى‏نوشت‏ها:
1. خمينى، سيد روح اللَّه موسوى‏، تحرير الوسيلة، مؤسسه دار العلم‏ ، قم ، ج 1، ص 118؛ و نیز ر،ک: ایازی، محمدعلی، آزادی در قرآن، نشر ذکر تهران، 1379، فصل5 ، و سروش، محمد، آزادی، عقل و ایمان، قم، دبیرخانه مجلس خبرگان، مرکز تحقیقات علمی،1381، فصل3.
2. عبد الکریم موسوی اردبیلی، فقه الحدود و التعزیرات، قم، دفتر تبلیغات اسلامی، 1413 ق، ص 840.
3. زمر (39) آیه 18.
4. بقره (2) آیه 170 ؛ مائده (5) آیه 104.
5. علامه مجلسى، بحار الأنوار، مؤسسة الوفاء بيروت ، 1404 ه ق ، ج 23، ص 103.
6. بقره (2) آيه 256.
7. سفر توریة مثنی، فصل 13، کتاب مقدس، ترجمه ولیم گلن، دار السلطنه لندن، 1856میلادی.
8. نامه ای به مسیحیان یهودی نژاد عبرانیان، بند 10، جمله 26-32. (انجیل عیسی مسیح، ترجمه تفسیری عهد جدید، سازمان ترجمه تفسیری کتاب مقدس، تهران، 1357، ص 305-306).
9. بقره (2)، آیه 30.
10. همان، آیه 35-36.
11. طه (20)، آیه 117.
12. اعراف (7)، آیه 19-25.
13. همان، آیه 27-35.
14. تحریم (66)،آیه 11-112.
15. نساء (4) آیه 124.
16. غافر (40) آیه 40.
17. زخرف(43)،آیه18.
18. محمد امین صادقی ارزگانی، زن در آینه عرفان، نشر بوستان کتاب، قم 1389 ش.
19. بقره (2)، آیه 30.
20. همان ، آیه 35-36.

[QUOTE=ورود ممنوع;408771]از کارشناس محترم اسک دین میخوام من رو راهنمایی کنن

خوب اگر شخصی به قول دوستمان زاده مسلمان باشد و بدون خواست خودش مسلمان باشد و بعدها نظرش عوض شود و به دینی دیگر رجوع کند آیا حکم او اعدام است؟
پاسخ مجدد :
باسلام در تبیین مسله باید گفت :
در باره ملحد و مرتد باید گفت: برخلاف آنچه در پرسش ادعا شده حكم مرتد حقيقي تنها در برخي مواردِ خاص بسيار سخت بوده و اعدام است. (1) اما نه هر انکار و تشکیکی در دین اسلام ارتداد محسوب می شود و نه هر فردی به صرف تغییر دین ، خونش مباح شده، اعدام می شود؛ بلکه حكم زنان مرتد و همچنين كساني كه ابتدا مسلمان نبوده و بعد مسلمان شده اند كه مرتد ملي ناميده مي شوند، اعدام نيست.
در نتيجه از چهار قسم مرتد ملی و فطری (كساني كه مسلمان زاده اند ) از زنان و مردان، تنها مرتد فطری مرد به اتفاق بسیاری از فقها ، آن هم در شرایط خاص و با حصول شرايط متعدد مستحق مرگ است. در خصوص دیگر گروه ها رفتار و برخوردهای متفاوت دیگری اعمال می شود. (2)
از نظر جهان بینی اسلامی همه انسان ها از آزادی، اختیار و قدرت بر تصمیم گیری برخوردارند .اسلام از راه های گوناگون می کوشد اندیشه بشر را از اسارت باطل برهاند. آدمی با دید باز و وسعت نظر بیندیشد و داوری کند و دین و آیین حق را برگزیند. این سخن قرآن است:
«به آن بندگانی مژده باد که همه سخنان را می شنوند و بهترین را برمی گزینند». (3)
« چون به ایشان گفته شود که از آن چه از سوی خدا فرود آمده است، پیروی کنید، گویند: نه، به همان راهی می رویم که پدران ما می رفتند. حتی اگر پدران شان بی خرد و گمراه بوده اند!». (4)
آیه اخیر، انسان ها را توبیخ می کند که چگونه به راه پدران و تقلید از آنان رفتند ، شاید پدران درک نمی کردند . پس تقلید در دین از نظر قرآن محکوم است. در روایات تصریح شده که تقلید در دین، نه فقط از پدر و مادر مردود است، حتی تقلید در عقاید از شخصیت های بزرگ هم جایز نیست. (5)
بالاتر از همه این ها اسلام به صراحت هر نوع اجبار و اکراه در تحمیل دین را رد کرده: « لا اکراه فی الدین؛ (6) در دین اکره و اجباری نیست»، زیرا اصولاً دین و اعتقاد به عنوان یک امر درونی، قابلیت اجبار و تحمیل کردن یا اجباری شدن ندارد؛ دین و اعتقاد مربوط به قلب و درون انسان است. درون و قلب و دل انسان اصلاً اجبار بردار نیست.
به همین خاطر دین حقیقی هر انسانی همان چیزی است که در اعماق قلب خود بدان پایبند است و آن را حق می داند و با عقل و جان خود به حقانیت آن رسیده است. اسلام همه افراد را به ضرورت رسیدن به چنین دینی تشویق نموده است. از هر نوع تقلید کورکورانه در اصول و مبانی معرفتی و دینی نکوهش نموده است.
از اين تعابير به خوبي جايگاه آزادي عقيده در نگاه اسلام روشن مي شود، اما تبليغ عقيده ای متفاوت از عقيده عمومي جامعه ،مساله اي جدا از اصل آزادي عقيده است؛ در واقع اين امر به آزادي ترويج عقيده فردي بر مي گردد كه به طور مطلق مورد تاييد عقل هم نيست، چه رسد به شريعت هاي گوناگون. مقوله ارتداد نيز دقيقا در همين حوزه تعريف مي شود، نه در حوزه آزادي انسان ها در انديشه و عقيده.
در واقع مرتد از نظر اسلام کسی است که به مبارزه با عقیده و ایمان و باور مردم در جامعه روی آورده، به این جهت یک مجرم اجتماعی شناخته می‌شود، نه مجرم اعتقادی. زیرا چنان كه گفتيم اعتقاد، جرم نیست. اما قصد تخریب و ایجاد تزلزل در باور انسان‌ها در جامعه، امری است مربوط به جنبه اجتماعی و مصلحت عمومی جامعه که طبعا حکومت دینی با آن برخورد خواهد کرد.
در واقع حکم ارتداد، یک حکم اجتماعی و سیاسی است، يعني اگر فردي برای تخریب عقیده توده جامعه تلاش نماید. این رفتار می تواند عامل بی ثباتی در روابط جامعه که بر اساس باورهای دینی شکل گرفته گردد. در توده جامعه که امکان درک کامل و برهانی حقایق را ندارند، اثرات مخربی به جای بگذارد.
در جامعه‏ای که بر اساس اعتقادات و باورهای دینی، قوانین، رفتارهای اجتماعی و فردی، امیال و آرزوهای انسان‏ها و ارزش‏های اخلاقی شان شکل گرفته که هر یک از این موارد کارکردهای بسیاری در زندگی فردی و اجتماعی دارد،هیچ کس حق ندارد در برابر دین و اعتقادات عمومی موضع‏گیری نموده و درصدد تخریب آن ها باشد، زیرا این امر آثار نامطلوبی در زندگی فردی و اجتماعی ایجاد خواهد کرد. باعث تزلزل ارکان اجتماعی خواهد شد.
بر این اساس می توان دریافت که مقابله و برخورد با فرد مرتد امری کاملا عقلانی و منطقی است. به همین دلیل حکم ارتداد در ادیان آسمانی دیگر نیز بیان شده ، چون طبیعی است که هر دینی برای محافظت از کیان خود، راهکارهایی را برای وحدت پیروان اندیشیده باشد.
به همين خاطر است كه مقابله با افراد مرتد در اديان و شرايع ديگر نيز وجود دارد، در این جا به اختصار به ذکر دو منبع از کتاب مقدس عهد قدیم و جدید بسنده می کنیم:
«اگر برادرت یا پسر مادرت یا پسر و یا دختر تو یا زن هم آغوش تو و یا رفیق تو که مثل جان تو است، تو را اغوا نموده، بگوید که برویم تا خدایان غیری که تو و آبای تو ندانستید، عبادت نماییم... او را قبول مکن و او را گوش مده و چشم تو بر او رحمت ننماید و او را متحمل مشو و وی را پنهان مدار. البته او را به قتل رسان. اولاً دست تو به قتلش دراز شود و بعد دست تمامی قوم و او را با سنگ سنگسار نما تا بمیرد؛ به سبب این که جویای این بود که تو را از خداوند خدای تو که تو را از زمین مصر از خانه بندگی بیرون آورد، براند تا تمامی اسرائیلیان بشنوند و بترسند و بار دیگر چنین امر شنیع را در میان ما مرتکب نشوند...». (7)
«اگر کسی دانسته گناه بکند و گناهش هم این باشد که مسیح را که نجات دهنده او است، رد کند، آن هم بعد از این که با خبر شده که مسیح آمده است تا گناهان او را ببخشد، این گناه با خون مسیح پاک نمی شود و دیگر راه فراری از شر چنین گناهی نیست. بلی، راه دیگری جز این که انتظار مجازات وحشتناکی باشد که از خشم و غضب شدید خدا به او می رسد، همان خشم و غضبی است که تمام دشمنان خدا را می سوزاند و هلاک می کند. کسی که قوانین موسی را می شکست، اگر دو یا سه نفر به گناه او شهادت می دادند، آن شخص... جا به جا کشته می شد. حالا فکر می کنید چه مجازات وحشتناک تری در انتظار کسانی است که فرزند خدا را زیر پا لگدمال کرده اند و خون او را که برای رفع گناهان شان ریخته شد، دست کم گرفته و ناپاک به حساب آورده اند، و روح پاک خدا که درهای رحمت خدا را به روی عزیزان خدا باز می کند، بد گفته و بی حرمتی کرده اند؟!». (8) بنا براین در غیر اسلام در ادیان آسمانی دیگر نیز این گونه احکاموجود دارد.
پى‏نوشت‏ها:
1. خمينى، سيد روح اللَّه موسوى‏، تحرير الوسيلة، مؤسسه دار العلم‏ ، قم ، ج 1، ص 118؛ و نیز ر،ک: ایازی، محمدعلی، آزادی در قرآن، نشر ذکر تهران، 1379، فصل5 ، و سروش، محمد، آزادی، عقل و ایمان، قم، دبیرخانه مجلس خبرگان، مرکز تحقیقات علمی،1381، فصل3.
2. عبد الکریم موسوی اردبیلی، فقه الحدود و التعزیرات، قم، دفتر تبلیغات اسلامی، 1413 ق، ص 840.
3. زمر (39) آیه 18.
4. بقره (2) آیه 170 ؛ مائده (5) آیه 104.
5. علامه مجلسى، بحار الأنوار، مؤسسة الوفاء بيروت ، 1404 ه ق ، ج 23، ص 103.
6. بقره (2) آيه 256.
7. سفر توریة مثنی، فصل 13، کتاب مقدس، ترجمه ولیم گلن، دار السلطنه لندن، 1856میلادی.
8. نامه ای به مسیحیان یهودی نژاد عبرانیان، بند 10، جمله 26-32. (انجیل عیسی مسیح، ترجمه تفسیری عهد جدید، سازمان ترجمه تفسیری کتاب مقدس، تهران، 1357، ص 305-306).

ورود ممنوع;409222 نوشت:
خوب با همه این توضیحاتی که دوستان خوبم فرمودید

پس چرا در کشور ما که به عنوان یک کشور شیعه و مسلمان در جهان شناخته شده است طوری عمل میکنند که اذهان ملل دیگر را نسبت به دین اسلام بدبین میکنند.

به عنوان مثال چند سال پیش فردی را در استان گیلان دستگیر کردند که از دین اسلام به مسیحیت تغییر دین داده بود و محاکمه او سه سال به طول انجامید و رسانه ها چنان جنجالی به پا کردند. و دست آخر آن مرد آزاد شد

دوستی داشتم در خارج از کشور میگفت یکی از پدرهای روحانی در آنجا برای این مرد گرایش پیدا کرده به مسیحیت بسیار دعا میکردند تا از دست قوه قضاییه نجات پیدا کند.

آیا واقعا نمی توانستند شرایطی بهتری را فراهم کنند؟؟؟

پاسخ :
از قضیه شخصی اطلاعی دقیق نداریم لذا نمی توان در باره آن قضاوت نمود . ولی در مجموع این نوع کار در جهان معاصر با انگیزه سیاسی انجام می شود از این باید بشتر دقت کرد تامعلوم شود اصل ماجرا چه بوده . مثلا چه طور ممکن است یک فرد عادی در ایران تغییر دین بدهد و در خارج یک کشیش مسیحی برای او دعا کند ؟؟
معلوم می شود مسله عادی نبوده . ویا لا اقل تنها جنبه اعتقادی نداشته است ومسله یک جریان تبلغی . سیاسی واجتماعی بوده است . ویا آن فرد غیر از تغییر دین در پی تبلیغ ونشر مسیحیت در بین جامعه بوده است . لذا در این گونه موارد باید احتیاط نمود .

جناب صادق از دلایل منطقی که بیان کردید کمال تشکر را دارم.

به لطف خدا به بسیاری از سوالاتم پاسخ دادید.

به طور کلی، هیچ گناهی و از جمله ارتداد، به خودی خود، مجازاتی حکومتی را برای فرد در بر نخواهد داشت، چنین مجازاتی مربوط به زمانی است که گناه به طور علنی در سطح جامعه اسلامی انجام شود و حکومت نیز اسلامی باشد. این تأکیدم بر وجود حکومت اسلامی، به این خاطر است که اگر در زمان حکومت غیراسلامی، گناهی به طور علنی در جامعه اسلامی انجام شد، مسلمانان نمی توانند به طور خودسرانه، فرد را مجازات کنند.

ارتداد نیز مانند هر گناهی، تا زمانی که در دل باشد یا حتی تا زمانی که مثل کفر از پشت میز مناظره به بیان نظرات خود بپردازد، مجازاتی را در بر نخواهد داشت.

همچنین، مجازات در صورت وجود شبهه است، یعنی برخورد نخست با فرد گناهکار، از بین بردن شبهه است و نه مجازات. مرتد، پس از علنی شدن ارتدادش، ابتدا باید مورد بازجویی قرار بگیرد که چرا مرتد شده است، و در صورت وجود شبهه، نمی توان مجازتش کرد، بلکه ابتدا باید شبهه برطرف شود.

مثلاً این آقایی که در گیلان دستگیر شده است، کارش به جایی رسیده بود که مردم را می برد و در دریای خزر تعمید می داد و از این کارش فیلم هم تهیه کرده بود و نشر داده بود! او فقط یک مرتد نبود، بلکه صدها نفر دیگر را نیز به ارتداد کشانده است.

پیشنهاد می کنم کتاب ارتداد و آزادی از انتشارات امام صادق را بخوانید.

[=Microsoft Sans Serif]درود بر آقای صادق :Gol:
ما گمان کردیم شما پاسخی به ما نداده‌اید و امروز که گشتی در اینجا زدیم دیدیم که پاسخ شما در بخش آبی‌رنگ است!

صادق;409218 نوشت:
پاسخ :
عرفان دوستی شما قابل تقدیر است . ولی کمی شور است . بدین بیان :
کسی که قران را در آیات الاحکام آن محدود تصور نموده اند وچیزی دیگر از آن را در ک نمی کنند بی تردید قران را خوب نشانخته اند . به همین میزان کسی که عرفان را در مقایسه به قران نا محدود می خوانند نیز از در ک درست قران دور افتاده است

قرآن و عرفان از هم جدا نیستند. شما فرمودید قرآن به عرفان محدود نمی‌شود؛ ما نیز گفتیم برعکس، قرآن به شریعت محدود نمی‌شود (و در واژه‌واژه‌ی آن عرفان است).
در کجا گفتیم که قرآن از عرفان پایین‌تر است؟
ما در سخنمان گفتیم که همه‌ی عارفان، با قرآن به عرفان رسیده‌اند:

نقل قول:
[=Microsoft Sans Serif]مثنوی، نوشتاری برگرفته از قرآن است؛ هنگامی که مثنوی چنین میی‌تواند باشد، قرآن نمی‌تواند؟
[=Microsoft Sans Serif]مولوی و دیگر عارفان، همگی با قرآن چنان شدند.

قرآن، برابر با عرفان است (و هرچیزی که برابر با چیز دیگر شود، همان است که هیچ تفاوتی با هم ندارند) ولی عارف، برتر از هرچیزی که آفریده‌ی خدا هست، است. چون آدم اشرف آفریده‌هاست.
قرآن(=عرفان) و عارف، آفریده‌های خدا هستند، کدام‌یک برترند؟

عرفان و قرآن در هم تنیده شده‌اند؛ نمی‌دانیم چگونه این‌ها را از هم جدا گمان کردید!

صادق;409218 نوشت:
[=Microsoft Sans Serif]پاسخ فراز اخر پرسش :
[=Microsoft Sans Serif]پرسشگر گرامی مطمئن باشد که در این مسله شما با کارشناس متخصص عرفان طرف هتسید لذا :
هر چه می خواهد دلی تنگت بگو .

ما دراین گفتار[=Microsoft Sans Serif]، پرسش‌های فراوانی را گفته‌ایم؛ خوشحال می‌شویم که ما را راهنمایی فرمایید.

http://www.askdin.com/thread31982.html
جمع بندی 1
سوال : علل تغییر دین از اسلام به مسیحت در سالهای اخیر چیست ؟

پاسخ :
پاسخ در چند محور بیان می شود :
الف_چنان که شما اشاره کرده اید تریدی نیست که اسلام آخرین و کامل ترین دین اسمانی است تمام ادیان در زمان خودشان راه رسیدن به خدا بوده­اند، ولی با آمدن دین جدید و کامل­تر، فقط دین جدید راه رسیدن به خدا است، دین اسلام آخرین نسخه هدایت و کامل‏ترین دین الهی است و معنا ندارد که شخصی دین اکمل الهی را رها کند و به آیین‏های ناقص بگرود. افزون بر آن شرایع پیشین، پس از پیامبرانشان به وسیله دیگران تحریف شده و خداوند آنها را منسوخ کرده است. بنابراین، ادیان دیگر با توجه به آمدن دین کامل ترو به جهت تحریف صورت گرفته در آن ادیان، دیگر نمی‌توانند آن هدفی را که در ادیان الهی وجود داشته، تأمین کنند و نقش اصلی خود را ایفا کنند؛ به همین خاطر اگر کسی غیر از اسلام از دین دیگری پیروی نماید، از او پذیرفته نیست." .(1) پس اگر برخی به ظاهر مسلمان ها از اسلام خارج می شوند به دلیل های گونا گون است مثلا عوامل فرهنگی اجتماعی اقتصادی ومانند آن دراین باره ممکن است مو ثر باشد. ودر مجموع باید توجه داشت :
سلام بذات خود ندارد عیبی ***هر عیب که هست از مسلمانی ماست
ب_برخلاف نظر بعضي از افراد كه به هر دليلي اسلام را دين جنگ و خشونت مي دانند، ما معتقدیم که دین اسلام به هیچ وجه خشن نیست، بلکه آموزه ها و دستورات آن منطبق بر فطرت انسانی و بر مبنای رحمت و لطف الهی بنا نهاده شده است. به همین دلیل در چندین جای قرآن بر اعتدال و میانه روی اسلام و مسلمانان تاکید شده، مثلا فرموده :
« وَ كَذلِكَ جَعَلْناكُمْ أُمَّةً وَسَطاً لِتَكُونُوا شُهَداءَ عَلَى النَّاس؛ (2) شما را نيز، امت ميانه‏اى قرار داديم (در حد اعتدال، ميان افراط و تفريط) تا بر مردم گواه باشيد » .
در جای دیگر شریعت را در اسلام آسان و بدون زحمت خوانده:
« َ ما جَعَلَ عَلَيْكُمْ فِي الدِّينِ مِنْ حَرَج ؛(3) در دين (اسلام) كار سنگين و سختى بر شما قرار نداد »
دین اسلام از مجموعه قرآن و آنچه که به طریق صحیح از رفتار و گفتار پیامبر(ص) و امامان معصوم(ع) به دست ما رسیده است ،قابل فهم است. کسی که توان تحقیق دارد، اگر این مجموعه را بررسی کند، به دست می‏آورد که دین اسلام دین خدایی و دین هدایت است و هیچ‏گونه تأکید و دستوری بر آدم‏کشی و ظلم کردن صادر نشده ، بلکه تأکید این دین بر علم و فهم عمیق دین است.
آنچه سبب چنين توهمي در مورد اسلام شده ، جنگ هايي است كه در صدر اسلام و در زمان خلفا صورت گرفته و گفته مي شود كه مردم كشورهاي فتح شده نظير ايران، نه به خواست خود، بلكه به زور شمشير مسلمان شده اند . همين طور بعضي از احكامي كه در درجه اول خشونت آميز به نظر مي رسند، نظير قصاص و قطع دست دزد و يا ارتداد. البته ما خشن بودن هيچ كدام از اين موارد را قبول نداشته و تمامي احكام اسلام را برخاسته از فطرت و داراي منشايي الهي دانسته كه براي هر يك حكمت ها و علل زيادي را مي توان ذكر كرد. به علاوه براي تمام اين اشكالات جواب هاي محکمي داريم كه در اين مجال نمي گنجد. اگر در مورد هر يك از اين موارد سوالي داشتيد، خوشحال مي شويم با ما در ميان بگذاريد.
ج_- برخی با وجود اعتقاد به حقانیت دین اسلام، بر این باورند که پیروی از هر یک از پیامبران الهی و متدین شدن به هر یک از آیین آسمانی مایه رستگاری است؛ این عقیده همان تفکر تکثر گرایی یا پلورالیسم دینی است.
عقیده پلورالیسم دینی هرچند سابقه ای کهن دارد. اما در در دهه‌های اخیر در جهان مسیحیت و با تبیین دانشمندی به نام "جان‌هیک" بالا گرفت و به عنوان یک نظریه تدوین گشت. ایشان می‌دید که بسیاری از غیر مسیحیها وجود دارند که تحت تأثیر ادیان دیگر، انسان‌هایی پاک و بی‌آزار بار آمده‌اند، بنابراین گفت نگوئیم که مسیح خداست و فقط به ‌وسیله او می‌توان به بهشت رسید! چرا که اگر قرار باشد تنها گروه مسیحیان به بهشت بروند، پس عمل خیر بقیه چه می‌شود؟
وی تصریح می کند:« اديان كليت هايى هستند كه اشكالى چند بعدى در زمينه ى تجربه ى دينى، اعتقادات، متون مقدس، مناسك، شيوه هاى زندگى و غيره دارند، اما همه ى آنها متناسب با تاءثيرى كه ذات غايى بر حيات انسانى دارد، شكل مى گيرند.» (4)
به همین دلیل تفکرات پلورالیستی امروزه در همه جای جهان و بخصوص در جهان مسیحیت رواج یافته و روشن است که با چنین ایده ای فرد هیچ نیازی به تغییر دین خود نمی بیند، هر چند حقانیت و ارزشمندی و آسمانی بودن دینی جدید برای او مسلم گردد.
البته عمده افراد در جوامع غیر اسلامی به طور کلی روال زندگی خود را به گونه ای قرار داده اند که در پی یافتن دین بر حق نیستند و تلاش در این زمینه را لازم و مفید ندانسته، بلکه از ورود در این عرصه و درگیر کردن ذهن و زندگی پرهیز دارند؛ این عده به پیروی از پدران و مادران خود به دین اجداد و آبائشان گرایش پیدا می کنند و به آن چه که اعتقاد دارند، عادت کرده اند و به خاطر تبعات محتمل در تحقیق و تغییر دین حاضر به ورود در این عرصه نیستند.
این نکته را نیز نباید از نظر دور داشت که تبلیغاتی که امروزه علیه اسلام و مسلمانان در جریان است، مانند آنکه اسلام دین شمشیر و ترور و خشونت و بی فکری و ضدیت با آزادی ها و ظلم بر زنان و... معرفی می شود، نیز یکی از عوامل مهم در رویگردانی مردم سایر ادیان در تامل و تدبر در مورد اسلام است و البته عوامل مختلف دیگر مانند وضعیت نامناسب فرهنگی، اجتماعی، اقتصادی و سیاسی مسلمانان در این موضوع نیز می تواند نقش هایی را داشته باشد.

پی‌نوشت‌ها:
1. آل عمران (3) آیه 73.2.
2. بقره (2) آیه 143.
3. حج (22) آیه 78 .
4. مجله معرفت، ش 23، ص 71، مصاحبه اى با جان هيك و سيد حسين نصر.

http://www.askdin.com/thread31982.html
جمع بندی 2
سوال : علل تغییر دین از اسلام به مسیحت در سالهای اخیر چیست ؟

پاسخ :
با سلام. منظور شما از "افرادی با ظرفیت دینی بالا" برای من روشن نیست، ولی به طور کلّی افرادی که از دینی به دینی دیگر میرن، معمولاً از دین مبداء اطلاعات ناچیزی دارن و بیشتر حرفهایی هم که در مورد دین اوّلشون میزنن، حرفهای پیروان دین دومشون در مورد دین اوّلشون هست.
من با مرتدین زیادی صحبت کرده ام و عموماً نه دلیلی درست و حسابی برای ترک اسلام دارن و نه دلیلی منطقی برای پذیرش راه جدیدشون اعم از مسیحیت، زرتشتیت، بهائیت یا بیدینی و بیخدایی.
امّا ترک یک دین ربطی به کامل بودن اون دین نداره. خب خیلیها هم مسلمون نمیشن، دلیل میشه که اسلام کامل نباشه؟ کامل بودن دین رو پیروانش نشون نمیدن، بلکه جامعیت برنامه اش نشون میده. همینطور هر دینی ریزش داره، و اتفاقاً وضعیت مسیحیت بدتره و سرعت رشد اسلام از سایر ادیان بالاتره. مسیحیت در غرب داره هر روز همراهانش رو از دست میده ولی با پشتیبانی مالی بالا و روشهای ناجوانمردانه ی تبلیغ در جهان سوم، مثل رفتن به سراغ افراد درمانده، آسیب دیده، جنگ زده، و تبهکار و کمک به آنها، و تمام کردن این کمک به نام مسیحیت و ادعای اینکه بهبود اوضاع شما اثر لطف مسیح و روح القدس است، آنها را جذب می کنند. در مقابل در غرب اونقدر وضعیت مسیحیت خرابه که دخترهای جوانشون برای تبلیغ به درب منازل میرن، که البته اینجا هم ناجوانمردانه عمل میکنن، یعنی وقتی تونستن با جذابیت زنانه افراد رو جذب کنن، در مراحل بعد زنان مسنتری رو می فرستند و به قول یکی از افرادی که مخاطب آنها بود، هر دفعه این خانمها پیرتر و پیرتر می شدند! گفته میشه بهائیها هم گاهی از تکنیک دختران جوان برای تبلیغ استفاده میکنه، ولی از مسیر دوستی و رابطه و ازدواج.
دلایل اصلی خروج از اسلام عبارتند از:
1.تنبلی در عمل به دین و میل درونی افراد به نجات یافتن از دشواریهای احکام دینی اسلام. اهمیت این عامل رو وقتی می فهمید که دقت کنید که کسی نمیره یهودی بشه، در حالی که اگر کسی تمایل به یهودی شدن داشته باشه، از سوی یهودیت پذیرفته میشه[هر چند برخی متوهمین فکر می کنند که ورود به یهودیت ممکن نیست!] دلیلش اینه که احکام یهودیت از اسلام دشوارتره!
2.دانش ناقص و عوامانه نسبت به اسلام. وقتی پای شبهات ایجاد شده در دل این افراد می نشینیم، به راستی آشکار می شود که هیچ از اسلام نمی دانند و فقط بر اساس اوهام و توهمات خویش از اسلام شناختی یافته اند. به همین خاطر هم، به راحتی و با سخیفترین شبهات منحرف می شوند! مثلاً یک بهائی می آید و به او می گوید که قرآن گفته که حضرت محمّد(ص) خاتم الانبیاء است، نگفته خاتم الرسل است، و نبی با رسول فرق دارد و حضرت بهاء الله رسول بود و این تعارضی با قرآن ندارد! این فرد هم چون نمی داند که هر رسولی، نبی هم هست، منحرف می شود! یا یک مسیحی یا یک زرتشتی می آید می گوید که عقاید اسلام از عقاید ما کپی شده، و این فرد چون آنقدر هوش ندارد که بفهمد که به فرض صحت این ادعا، ایرادی ندارد که خدا پیامهای یکسانی به پیامبران مختلفش بدهد و چون منابع مسیحی و زرتشتی را و از آن مهمتر منابع اسلامی را، نخوانده تا بداند شباهتهای حقیقی بسیار ناچیز است و اثبات اقتباس بودن ممکن نیست، حرف او را می پذیرد!!
3.دانش منطقی ناچیز در برابر سفسطه ها و مغالطات مبلّغین ضلالت. بسیاری از این افراد با خواندن کتابهایی که ادعاهای دروغ در مورد پیامبر مطرح می کنند، گمراه می شوند، بدون اینکه از خود بپرسند این ادعاها چقدر سندیت تاریخی دارد؟ اصلاً در تاریخ آمده است؟ اگر آمده، گزارش معتبری است؟ اگر معتبر باشد، گزارشهای تاریخی دیگری علیه آن وجود ندارند؟ و...
به طور مشابه، مبلّغین از روشهای جالبی برای اینها استفاده می کنند. یکی از روشهای مضحک، ولی مؤثر این است که مبلغین مسیحی به فرد می گویند خودت از حضرت عیسی مسیح بخواه تا خودش مسئله را برایت حل کند، او برایت مکاشفه می کند یا به خوابت می آید! تلقینهای پیاپی در این مورد هم بی اثر نیست! بعد از مدتی ذهن فرد این را در ضمیر ناخودآگاه خویش پرورش داده خوابی از مسیح را برای او ترسیم می کند، یا برای افراد احساساتی تر و خیالبافتر، ممکن است نور یک ماشین در شب در زمانی که خوابیده اند، یک مکاشفه تلقی بشود!! وقتی فرد این خواب گنگ را دید، به خودش می گوید "خیل خب! مسیح بر من آشکار شد و من باید مسیحی بشوم!!" اینها نمی فهمند که در اثر تلقینات چنین امری را دیده اند! برای اینکه بفهمید این خوابها از چه قماشی هستند، موضوعی را نقل می کنم: یکی از دوستان که مخاطب این مبلغین بود تحت تأثیر این تلقینات، خواب مسیح را دیده بود! او می گفت در خواب دیدم مسیح دارد با افرادی والیبال بازی می کند! من هم طبق تجویز این افراد رفتم و از او پرسیدم که "آیا شما خدا هستید؟" خنده دار اینکه مسیح آنقدر مشغول بازی والیبال بوده که پاسخ این دوست ما را نمی دهد(در حالی که آنها می گفتند مسیح در خواب برایت توضیح خواهد داد که چگونه خدا بوده ولی گرسنه و تشنه و خسته میشده) تا اینکه او از خواب بیدار می شود! خنده دارتر اینکه او در خوابش مسیح را به شکل یک زن دیده بود، در حالی که تمام عالم می داند که مسیح یک مرد بوده است!! خب این دوست ما، چون آدمی منطقی بود، فهمید که این خوابش زائیدۀ ضمیر ناخودآگاه او و تحت تأثیر مبلغین بوده است. ولی دیگرانی پیدا می شوند که با چنین خوابهای بی سر و تهی، مسیحی می شوند و تازه چون به خاطر احساساتی بودن، هیجانزده شده اند، چه داستان سرائیهایی که از این خواب نمی کنند! در حدّی که اناجیل مسیحیان هم در قصه گوئی جلوی آنها کم می آورد!!
جوابی که یکی از دوستان، به اینگونه افراد می داد این بود که شما اگر با این خلوص نیت از هیولای اسپاگتی پرنده هم بخواهی بر تو ظاهر بشود، این اتفاق می افتد! باور نداری امتحان کن!!

به طور کلّی، شیرین زبانی مسیحیان و بهائیان و زبان تحقیر بیدینها و بیخدایان، اثر عمیقی روی افراد بی منطق و احساساتی دارد و باعث خروجشان از اسلام می شود.

در آخر این نکته را هم اضافه کنم که خروج این افراد از اسلام، به نفع اسلام بوده و ضرری را در پی ندارد، زیرا این افراد اگر بمانند هم، به راحتی فریب عمرو عاصها و معاویه های زمان را می خورند.

http://www.askdin.com/thread31982.html
جمع بندی 4
سوال : علل تغییر دین از اسلام به مسیحت در سالهای اخیر چیست ؟

[=microsoft sans serif]اسلام، کیشی عارفانه است که واژه‌واژ‌ه‌ی آن، عارفانه است. جملات عارفانه، چندپهلو و تند تیز هستند و چون بیشتر مردم به پوسته نگاه می‌کنند، ناخودآگاه کمی از لحن اسلام دلگیر می‌شوند.
پاسخ :
توجه ودر واقع اصلاح چند نکته در کلام شما لازم است :
الف _ااسلام گرچه آموزه های عارفانه را در دل خود دارد ولی تنها برای عارفان نیست تا آن را کیش عارفانه بخوانیم ودیگران را از درک وفهم آن بی نصیب تصور نمایم . خود قران که سند اسلام است برای هدایت عموم آمده لذا خود فرمود :"هدی للناس"(1) قرا هدایتگر مردم است .
چه این که در دعایی به نزول قران در ماه رمضان برای هدایت انسان ها اشاره کرده است:
"هذا شهر ...رمضان الذی انزلت فیه القرآن هدی للناس و بینات من الهدی و الفرقان "و...(2) این ماهی است .... رمضان ماه ماهی است که قران در آن ماه برای هدایت مردم نازل شده که دارا آیات روشن فارق بین حق وباطل است . و در قرآن از پیامبر به عنوان «رحمه للعالمین» (3) یاد شده . در نتیجه گرچه خاستگاه آموزه های عرفانی قران است ولی اسلام وقران فوق آن است که محدود به عرفان باشد . وآیه ی مورد اشاره شما نیز پیام فراتر از آن دارد که اشاره نموده اید تفصیل آن در تفسیر گرانسنگ المیزان ملاحظه فرماید .
ب_در باره نقص عقل زن باید توجه نماید که زن نسبت به مرد از عقل منفعت گرا وسود جو ودنیا طلب وشیطنت پیشه ومانندآن کمتر است .نه عقل به معنای قوه ی قدسی که حقیقت نورانی نظیر عشق است .
چه این که در نگاه درست سر کوب عقل ونفس مذموم است باید نفس را تعدیل وعقل را از اسارت نفس نجات داد برخی با وجود چراغ عقل در شقاوت فرو می‌غلطند. (4) زیرا عقل تنها نیروی ادراکی و اعمال قدرت در وجود آدمی نیست. گاهی هواهای نفسانی، عقل را که اصلی ترین فرمانده وجود انسان است، در چنگال خود به اسارت می‌گیرد. (5)
در این صورت نه تنها عقل نجات بخش و کارساز نیست ،بلکه چراغی است در دست خواست‌های نفسانی . نفس پس از اسیر گرفتن عقل، از نور آن جهت خواست‌های غیر الهی و غیر انسانی بهره می‌گیرد.
باتوجه به این گونه امور عقل به تنهای توان تامین اداره بشر و تامین سعادت او را ندارد؛ زیرا عقل بدون هدایت وحی چه بسا ممکن است به عنوان جاده صاف‌کن خواسته ‌های نفسانی عمل‌کند. عقل آن گاه مفید و کارساز است که در بند شریعت و نبوت باشد و از هدایت انبیا و در پرتوی نور وحی پرورش یابد. (6)

پی نوشت ها:
1. بقره(2) آیه 185.
2. مفاتیح الجنان دعای ماه رمضان .
3. انبیا .آیه 107
4. نهج البلاغه، نشر موسسه امیر المونین . قم . 1375 ش . نامه 78. ص618 .
5. همان، حکمت 411. 728 .
6. پیامبر اعظم در نگاه عرفانی امام خمینی،نشر موسسه نشر آثار امام خمینی . 1378 ش و. ص 262.


سوال :

خوب اگر شخصی مسلمان زاده باشد و بدون خواست خودش مسلمان باشد و بعدها نظرش عوض شود و به دینی دیگر رجوع کند آیا حکم او اعدام است؟


پاسخ :
بدلیل اهمیت مسئله و تعبیر نامناسب که در پرسش نسبت به اسلام آمده!! لازم است پاسخ در دو محور به تفصیل مناسب بیان شود:
الف) در باره ملحد و مرتد باید گفت: برخلاف آنچه در پرسش ادعا شده حكم مرتد حقيقي تنها در برخي مواردِ خاص بسيار سخت بوده و اعدام است. (1) اما نه هر انکار و تشکیکی در دین اسلام ارتداد محسوب می شود و نه هر فردی به صرف تغییر دین ، خونش مباح شده، اعدام می شود؛ بلکه حكم زنان مرتد و همچنين كساني كه ابتدا مسلمان نبوده و بعد مسلمان شده اند كه مرتد ملي ناميده مي شوند، اعدام نيست.
در نتيجه از چهار قسم مرتد ملی و فطری (كساني كه مسلمان زاده اند ) از زنان و مردان، تنها مرتد فطری مرد به اتفاق بسیاری از فقها ، آن هم در شرایط خاص و با حصول شرايط متعدد مستحق مرگ است. در خصوص دیگر گروه ها رفتار و برخوردهای متفاوت دیگری اعمال می شود. (2)
از نظر جهان بینی اسلامی همه انسان ها از آزادی، اختیار و قدرت بر تصمیم گیری برخوردارند .اسلام از راه های گوناگون می کوشد اندیشه بشر را از اسارت باطل برهاند. آدمی با دید باز و وسعت نظر بیندیشد و داوری کند و دین و آیین حق را برگزیند. این سخن قرآن است:
«به آن بندگانی مژده باد که همه سخنان را می شنوند و بهترین را برمی گزینند». (3)
« چون به ایشان گفته شود که از آن چه از سوی خدا فرود آمده است، پیروی کنید، گویند: نه، به همان راهی می رویم که پدران ما می رفتند. حتی اگر پدران شان بی خرد و گمراه بوده اند!». (4)
آیه اخیر، انسان ها را توبیخ می کند که چگونه به راه پدران و تقلید از آنان رفتند ، شاید پدران درک نمی کردند . پس تقلید در دین از نظر قرآن محکوم است. در روایات تصریح شده که تقلید در دین، نه فقط از پدر و مادر مردود است، حتی تقلید در عقاید از شخصیت های بزرگ هم جایز نیست. (5)
بالاتر از همه این ها اسلام به صراحت هر نوع اجبار و اکراه در تحمیل دین را رد کرده: « لا اکراه فی الدین؛ (6) در دین اکره و اجباری نیست»، زیرا اصولاً دین و اعتقاد به عنوان یک امر درونی، قابلیت اجبار و تحمیل کردن یا اجباری شدن ندارد؛ دین و اعتقاد مربوط به قلب و درون انسان است. درون و قلب و دل انسان اصلاً اجبار بردار نیست.
به همین خاطر دین حقیقی هر انسانی همان چیزی است که در اعماق قلب خود بدان پایبند است و آن را حق می داند و با عقل و جان خود به حقانیت آن رسیده است. اسلام همه افراد را به ضرورت رسیدن به چنین دینی تشویق نموده است. از هر نوع تقلید کورکورانه در اصول و مبانی معرفتی و دینی نکوهش نموده است.
از اين تعابير به خوبي جايگاه آزادي عقيده در نگاه اسلام روشن مي شود، اما تبليغ عقيده ای متفاوت از عقيده عمومي جامعه ،مساله اي جدا از اصل آزادي عقيده است؛ در واقع اين امر به آزادي ترويج عقيده فردي بر مي گردد كه به طور مطلق مورد تاييد عقل هم نيست، چه رسد به شريعت هاي گوناگون. مقوله ارتداد نيز دقيقا در همين حوزه تعريف مي شود، نه در حوزه آزادي انسان ها در انديشه و عقيده.
در واقع مرتد از نظر اسلام کسی است که به مبارزه با عقیده و ایمان و باور مردم در جامعه روی آورده، به این جهت یک مجرم اجتماعی شناخته می‌شود، نه مجرم اعتقادی. زیرا چنان كه گفتيم اعتقاد، جرم نیست. اما قصد تخریب و ایجاد تزلزل در باور انسان‌ها در جامعه، امری است مربوط به جنبه اجتماعی و مصلحت عمومی جامعه که طبعا حکومت دینی با آن برخورد خواهد کرد.
در واقع حکم ارتداد، یک حکم اجتماعی و سیاسی است، يعني اگر فردي برای تخریب عقیده توده جامعه تلاش نماید. این رفتار می تواند عامل بی ثباتی در روابط جامعه که بر اساس باورهای دینی شکل گرفته گردد. در توده جامعه که امکان درک کامل و برهانی حقایق را ندارند، اثرات مخربی به جای بگذارد.
در جامعه‏ای که بر اساس اعتقادات و باورهای دینی، قوانین، رفتارهای اجتماعی و فردی، امیال و آرزوهای انسان‏ها و ارزش‏های اخلاقی شان شکل گرفته که هر یک از این موارد کارکردهای بسیاری در زندگی فردی و اجتماعی دارد،هیچ کس حق ندارد در برابر دین و اعتقادات عمومی موضع‏گیری نموده و درصدد تخریب آن ها باشد، زیرا این امر آثار نامطلوبی در زندگی فردی و اجتماعی ایجاد خواهد کرد. باعث تزلزل ارکان اجتماعی خواهد شد.
بر این اساس می توان دریافت که مقابله و برخورد با فرد مرتد امری کاملا عقلانی و منطقی است. به همین دلیل حکم ارتداد در ادیان آسمانی دیگر نیز بیان شده ، چون طبیعی است که هر دینی برای محافظت از کیان خود، راهکارهایی را برای وحدت پیروان اندیشیده باشد.
به همين خاطر است كه مقابله با افراد مرتد در اديان و شرايع ديگر نيز وجود دارد، در این جا به اختصار به ذکر دو منبع از کتاب مقدس عهد قدیم و جدید بسنده می کنیم:
«اگر برادرت یا پسر مادرت یا پسر و یا دختر تو یا زن هم آغوش تو و یا رفیق تو که مثل جان تو است، تو را اغوا نموده، بگوید که برویم تا خدایان غیری که تو و آبای تو ندانستید، عبادت نماییم... او را قبول مکن و او را گوش مده و چشم تو بر او رحمت ننماید و او را متحمل مشو و وی را پنهان مدار. البته او را به قتل رسان. اولاً دست تو به قتلش دراز شود و بعد دست تمامی قوم و او را با سنگ سنگسار نما تا بمیرد؛ به سبب این که جویای این بود که تو را از خداوند خدای تو که تو را از زمین مصر از خانه بندگی بیرون آورد، براند تا تمامی اسرائیلیان بشنوند و بترسند و بار دیگر چنین امر شنیع را در میان ما مرتکب نشوند...». (7)
«اگر کسی دانسته گناه بکند و گناهش هم این باشد که مسیح را که نجات دهنده او است، رد کند، آن هم بعد از این که با خبر شده که مسیح آمده است تا گناهان او را ببخشد، این گناه با خون مسیح پاک نمی شود و دیگر راه فراری از شر چنین گناهی نیست. بلی، راه دیگری جز این که انتظار مجازات وحشتناکی باشد که از خشم و غضب شدید خدا به او می رسد، همان خشم و غضبی است که تمام دشمنان خدا را می سوزاند و هلاک می کند. کسی که قوانین موسی را می شکست، اگر دو یا سه نفر به گناه او شهادت می دادند، آن شخص... جا به جا کشته می شد. حالا فکر می کنید چه مجازات وحشتناک تری در انتظار کسانی است که فرزند خدا را زیر پا لگدمال کرده اند و خون او را که برای رفع گناهان شان ریخته شد، دست کم گرفته و ناپاک به حساب آورده اند، و روح پاک خدا که درهای رحمت خدا را به روی عزیزان خدا باز می کند، بد گفته و بی حرمتی کرده اند؟!». (8) بنا براین اولا این گونه احکام دینی خرافات نیست ودر دین اجباری وجود ندارد . ثانیا در غیر اسلام در ادیان آسمانی دیگر نیز این گونه احکاموجود دارد.
ب) در باره فراز دوم پرسش که مربوط به مسله زنان است در ابتدا باید گفت : در حوزه عقاید و ایدئولوژی ها خواسته یا ناخواسته حرف های گزاف و بی اساس زیاد گفته می شود. چه بسا در خصوص دین اسلام این ادعا های باطل بیش از سایرادیان باشد ؛ در هر حال مهم آن است که ببینیم منبع حقیقی معارف و مفاهیم در یک دین مانند اسلام در خصوص موارد مشخصی همچون زن چه جهان بینی و نگرشی دارد ؛ در نتیجه بهترین راهکار برای یافتن دیدگاه اسلام در خصوص زنان آن است که ابتدا به قرآن رجوع کنیم.
بر اساس آیات قرآن خداوند انسان را آفرید تا خلیفه و نمایانگر جمال و جلال او باشد. انسان اعم از زن و مرد است:
«انی جاعل فی الارض خلیفه؛ (9) می خواهم در زمین جانشینی را بیافرینم». خلیفه نه فقط مردها بلکه اعم از زن و مرد است. به همین جهت گرچه حضرت آدم (ع) به عنوان واسطه و پیامبر، وحی را دریافت می داشت، ولی مخاطب وحی آدم و حوا و نسل آن دو بودند. هر دو در بهشت ساکن شدند و از خوردن شجره منع شدند. شیطان دشمن هر دو معرفی شد و شیطان هر دو را فریب داد. هر دو از آن درخت خوردند و هر دو از بهشت اخراج گردیدند و به سکونت در دنیا محکوم شدند :
« اسکن انت و زوجک الجنه و کلا منها رغدا حیث شئتما و لا تقربا هذه الشجره فتکونا من الظالمین فازلهما الشیطان عنها فاخرجهما مما کانا فیه (10) ای آدم، تو و همسرت در بهشت ساکن شوید. از هر آنچه می­خواهید، از میوه های آن بخورید، ولی به این درخت نزدیک نشوید که از ظالمان خواهید شد؛ پس شیطان آن دو را به لغزش وا داشت و از جایی که در آن بودند، خارج ساخت».
«ان هذا عدو لک و لزوجک فلا یخرجنکما من الجنه؛ (11) شیطان دشمن تو و همسر توست. پس [آگاه باشید] شما را از بهشت بیرون نسازد».
«فوسوس لهما الشیطان؛ (12) پس شیطان برای آن دو وسوسه نمود».
در تمام این آیات مخاطب خداوند زن و مرد هستند، در حالی که در تعلیمات یهودی در تورات به صراحت آمده، زن هدف شیطان در فریب قرار گرفته و سپس شیطان به وسیله زن، مرد را فریب می دهد، یعنی زن است که حربه شیطان برای فریب مردان قرار می گیرد.
در حالی که در آیات بالا مشاهده می کنید سخن از آدم و حوا است، بدون هیچ تفاوتی؛ بعد هم شیطان دشمن بنی آدم اعم از زن و مرد معرفی گردید. حکم اخراج برای همه صادر شد و اعلام گردید همه کسانی که تابع پیامبران شوند، دوباره به بهشت و لقای خدا و مقامات بالای انسانی از جمله مقام خلافت نایل می شوند. این امرهیچ اختصاصی به مردها ندارد:
«یا بنی آدم لا یفتننکم الشیطان کما اخرج ابویکم من الجنه. . . یا بنی آدم اما یاتینکم رسل منکم یقصون علیکم آیاتی فمن اتقی و اصلح فلا خوف علیهم و لا هم یحزنون؛ (13) ای فرزندان آدم ! شیطان شما را فریب ندهد، چنان که پدر و مادر شما را از بهشت بیرون ساخت. . . ای فرزندان آدم! هرگاه فرستاده ای به جانب شما ارسال شد که که آیات مرا برایتان بازگو نمود، هرکس تقوا پیشه نمود و عمل صالح انجام داد، خوف و حزنی بر آنان نخواهد بود».
خطاب­ های مختلف قرآن اختصاصی به مردان ندارد. همچنین تکالیف همه عمومی است، زیرا خطاب ها و تکالیف عموما (جز در موارد اختصاصی زنان و مردان)خطاب به انسان و بنی آدم و ناس است که شامل مرد و زن می شود. ملاک کرامت و ارزش های انسانی تقوا است که می تواند در مرد باشد یا زن ؛حقوق هر دو هم (جز در موارد محدودی) یکسان است؛
در قرآن همان گونه که مردانی را به عنوان الگوی انسانی معرفی کرده، زنانی نیز به عنوان الگوی انسانی (زن و مرد هر دو) معرفی شده اند: «ضرب الله مثلا للذین آمنوا امرأة فرعون. . . و مریم ابنت عمران؛ (14) خداوند برای مومنان همسر فرعون را مثل زد. . . . و مریم دختر عمران».
در مواردی قرآن اصرار دارد به نوعی عمدا نام زنان را در کنار مردان بیاورد تا شائبه هرگونه تردید در نابرابری زنان با مردان در رسیدن به درجات کمال و تعالی معنوی را برطرف نماید، مانند این آیات :
«و من یعمل من الصالحات من ذکر أو أنثى و هو مؤمن فأولئک یدخلون الجنّة؛ (15) هر کس عمل صالح انجام دهد، از مرد و زن و مؤمن باشد، داخل بهشت مى­شود».
«من عمل صالحاً مِن ذکر و أنثى و هو مؤمن فاولئک یدخلون الجنّة؛ (16) هر مؤمنى که عمل صالح انجام دهد، از مرد و زن، وارد بهشت مى شود».
اما در این میان از همه رساتر فرمود: «ان المسلمین و المسلمات و المؤمنین و المؤمنات و القانتین و القانتات و الصادقین و الصادقات و الصابرین و الصابران و الخاشعین و الخاشعات و المتصدقین و المتصدقات و الصائمین و الصائمات و الحافظین فروجهم و الحافظات و الذاکرین الله کثیراً و الذاکراتِ اعدّالله لهم
مغفرة و اجراً عظیماً؛ (17) مردان مسلمان و زنان مسلمان، مردان با ایمان و زنان با ایمان، مردان مطیع فرمان خدا و زنان مطیع فرمان خدا، مردان راستگو و زنان راستگو، مردان صابر و زنان صابر، مردان با خشوع و زنان با خشوع، مردان انفاق کننده و زنان انفاق کننده، مردان روزه دار و زنان روزه دار، مردان پاکدامن و زنان پاکدامن و مردانى که بسیار به یاد خدا هستند و زنانى که بسیار یاد خدا مى­کنند، خداوند براى همه آنان مغفرت و پاداش عظیمى فراهم ساخته است».
از دیدگاه قرآن که محور و معیار اصلی است، زن و مرد هر دو در انسانیت و ظرفیت کمال یکسان بوده، جز تفاوت های لازم خلقتی، تفاوتی ندارند. زن از لحاظ مقام انسانی هیچ نقصانی ندارد. هر دو به یکسان مورد خطاب واقع شده است.
اما در خصوص دیدگاه معصومین که در روایات ذکر شده، روایات در حجم بسیار وسیعی در مدح و بیان کمالات وجودی زنان و ضرورت رعایت آنها و حفظ حرمت و احترام آن ها وارد شده، البته در کنار این ها، روایات بسیار معدودی از روایات در منقصت و مذمت زنان دیده می شود ؛ در خصوص دسته دوم توضیحاتی را عرض می‌کنیم:
اولا :
رسیدن به نظریات و آرای یک فرد در خصوص موضوع خاص یا شخص دیگری را نمی‌توان از بخشی از کلمات و جملات او به دست آورد،‌چه رسد به دیدگاه یک مجموعه کامل اعتقادی و یک دین بزرگ همچون اسلام ؛ عجیب است که از چند جمله کوتاه در برخی روایات برخی به این نتیجه می­رسند که مثلا دیدگاه امام علی علیه السلام در مورد زن این بود !
منابع نقلی دین اسلام عبارتند از قرآن و سنت، یعنی کتاب خدا که مجموعه وحی الهی بر پیامبر خاتم است و روایات و احادیث نقل شده از رسول خدا و امامان معصوم در ابعاد گوناگون معرفتی اسلامی.
در این میان قطعی ترین منبع از نظر سند قرآن است که هیچ شکی در وحیانی بودن آن نیست. مهم ترین و اصلی‌ترین مرجع ما در هر زمینه‌ای است. هرچند در تفسیر و تبیین آن دشواری‌هایی وجود دارد که با کمک روایات فراوان معصومین می‌توان دشواری‌های در فهم را در موارد خاص برطرف نمود؛تفصیل این مسله در منبع ذیل جویا شوید. (18)
اما از نظر مسئولیت ها و تکالیف فردی و اجتماعی و دینی هم بین زن و مرد تفاوت هایی لحاظ شده ، بخش عمده تفاوت ها معلول تفاوت های جسمی و روحی این دو جنس است که در قوانین و ضوابط قانونی و شرعی مورد ملاحظه قرار گرفته است؛ اما در کنار همه این ها نباید فراموش کرد که اسلام از جهت ارزش انسانی تفاوتی بین زن و مرد قایل نشده است. مراجعه به قرآن به عنوان اصلی ترین منبع معرفتی اسلام نشان می دهد که تفاوتی در حقیقت وجودی و شرافت انسانی بین زن و مرد وجود ندارد.
اما از آن جا که به نظر می رسد مقصود شما از سؤال تفاوت زن و مرد در احکام و مقررات اسلامی و در ضوابط حقوقی می باشد،توضیحاتی ارائه می نماییم:
از دیدگاه اسلام تفاوت مبنایی بین زن و مرد در حقوق نیست، امّا با توجه به خصوصیات و وظایفی که تکویناً و تشریعا در وجود ایشان نهادینه شده و بر عهده مرد و زن نهاده شده، تفاوت­هایی نیز در حقوق از جهت تشریعی بین این دو جنس برقرار است.
تفاوت‏ها به لحاظ خلقتی که زن و مرد دارند، تنظیم شده ، تشریع احکام مطابق با تکوین و آفرینش آن دو است. تفاوت غیر از تبعیض است، تفاوت‏ها بر اساس ویژگی‏ها و استعدادها تنظیم می‏شود . تبعیض بی عدالتی است اما تفاوت در ویژگی‏ها بر اساس حکمت عمیق و دقیق تنظیم شده تا هر یک وظایف خاصی را بر عهده گرفته و مکمل یکدیگر باشند.
بنابر این بر اساس حکمت الهی بین زن و مرد تناسب وجود دارد . تفاوت‏ها به خاطر ایجاد تناسب بین آن دو است، مثلاً اگر همه انسان‏ها مرد بودند و زنان نیز از لحاظ جسمی و روحی و روانی مانند مردها بودند، مکمّل یکدیگر نبودند، بنابر این تفاوت‏های زن و مرد تناسب است، نه نقص و کمال. قانون خلقت خواسته است با تفاوت‏ها تناسب بیش تری میان زن و مرد که برای زندگی مشترک ساخته شده‏اند ،به وجود آورد. (19)
زن برای زن بودن موجودی کامل است . مرد برای مرد بودن موجودی کامل است، هیچ کدام در مرحله خودشان ناقص نیستند. با این دیدگاه مرد و زن هر دو مساوی هستند . تفاوت بین آن دو در مقام مقایسه است، وقتی می‏خواهیم زن و مرد را با هم مقایسه کنیم، تفاوت بین آن دو وجود دارد. این تفاوت لازم و ضروری است. اگر تفاوت‏ها نبود، در آفرینش، هر دو نقص وجود داشت.
اسلام میان زن و مرد،‌ برابری ارزش های انسانی را بنیان نهاده، ولی از لحاظ وظایف اختصاصی،‌اسلام برای زن نقش خاصی را قایل است که با سرشت و طبیعت او سازگار است. تکالیف است که زن و مرد به آن سبب از هم جدا شده اند و این به معنای تساوی و توازن حقوق و تکالیف زن و مرد است، ولی تشابه نیست. در بینش اسلامی، خلقت جهان هدفمند، حکیمانه و بر اساس لطف خداوند است. بنابراین، ‌تفاوت های طبیعی میان دو جنس، معنا دار و حکیمانه است.
خدا به دلیل طبیعتِ متفاوت زن و مرد، احکام متناسبی وضع کرده است. چه بسا در روابط اجتماعی، برخی امور برای مردان و برخی دیگر برای زنان ارزشمند باشد، چنان که تأمین مخارج اقتصادی خانواده از وظایف ارزشمند مرد و تنظیم اقتصاد مصرفی خانواده از ارزش­هایی به حساب می آید که زنان در آن نقش محوری ایفا می کنند. پس اگر برخی مناصب اجتماعی، مردانه به حساب آید، نمایانگر نگرش فرو تری نسبت به زنان نیست، بلکه نمایانگر نوعی تقسیم وظایف برای دسترسی بهتر زن و مرد به کمال است. (20)
در مجموع، آنچه که اسلام برای زن و مرد در نظر گرفته، موجب تکامل و رستگاری آن­ها خواهد بود. بر اساس ویژگی های فیزیکی و طبیعی آن ها می باشد که در سرشت و ماهیت انسانی تفاوتی با هم ندارند.

پى‏نوشت‏ها:
1. خمينى، سيد روح اللَّه موسوى‏، تحرير الوسيلة، مؤسسه دار العلم‏ ، قم ، ج 1، ص 118؛ و نیز ر،ک: ایازی، محمدعلی، آزادی در قرآن، نشر ذکر تهران، 1379، فصل5 ، و سروش، محمد، آزادی، عقل و ایمان، قم، دبیرخانه مجلس خبرگان، مرکز تحقیقات علمی،1381، فصل3.
2. عبد الکریم موسوی اردبیلی، فقه الحدود و التعزیرات، قم، دفتر تبلیغات اسلامی، 1413 ق، ص 840.
3. زمر (39) آیه 18.
4. بقره (2) آیه 170 ؛ مائده (5) آیه 104.
5. علامه مجلسى، بحار الأنوار، مؤسسة الوفاء بيروت ، 1404 ه ق ، ج 23، ص 103.
6. بقره (2) آيه 256.
7. سفر توریة مثنی، فصل 13، کتاب مقدس، ترجمه ولیم گلن، دار السلطنه لندن، 1856میلادی.
8. نامه ای به مسیحیان یهودی نژاد عبرانیان، بند 10، جمله 26-32. (انجیل عیسی مسیح، ترجمه تفسیری عهد جدید، سازمان ترجمه تفسیری کتاب مقدس، تهران، 1357، ص 305-306).
9. بقره (2)، آیه 30.
10. همان، آیه 35-36.
11. طه (20)، آیه 117.
12. اعراف (7)، آیه 19-25.
13. همان، آیه 27-35.
14. تحریم (66)،آیه 11-112.
15. نساء (4) آیه 124.
16. غافر (40) آیه 40.
17. زخرف(43)،آیه18.
18. محمد امین صادقی ارزگانی، زن در آینه عرفان، نشر بوستان کتاب، قم 1389 ش.
19. بقره (2)، آیه 30.
20. همان ، آیه 35-36.

موضوع قفل شده است