عده یعنی چه و مدتش چه مقدار است؟

تب‌های اولیه

22 پستها / 0 جدید
آخرین ارسال
عده یعنی چه و مدتش چه مقدار است؟

عده یعنی چه و مدتش چه مقدار است؟

elho;74011 نوشت:
عده یعنی چه و مدتش چه مقدار است؟

با سلام
مدت عده

و اللائى يئسن من المحيض من نسائكم ان ارتبتم فعدتهن ثلاثة اشهر و اللائى لم يحضن .در آيات ديگر كه در سوره بقره آمده است راجع به مدت عده كه عده زن چقدر است،مشخص شده است كه و المطلقات يتربصن بانفسهن ثلاثة قروء زنهاى مطلقه سه‏«قرء»-كه درباره سه قرء بعضى گفته‏اند سه‏«طهر»يا سه عادت-تربص مى‏كنند،يعنى بايد سه عادت بعد از طلاق براى اينها پيدا بشود تا عده‏شان تمام شود.

ممكن است زنى باشد كه از سن حيض گذشته باشد،اصطلاحا به او«يائسه‏»مى‏گويند.
ممكن است زنى باشد كه از سن حيض نگذشته است ولى حائض نمى‏شود.اين هم باز دو جور است،گاهى محل شك است،معلوم نيست كه لت‏حائض نشدنش سن است‏يا يك بيمارى،و گاهى محل شك نيست.
زنهايى كه حائض نمى‏شوند ولى قطعا در سن حائض شدن هستند،آنها تكليفشان اين است كه به جاى سه عادت سه ماه عده نگه دارند.
زنهايى كه حائض نمى‏شوند ولى مورد شك است(در قديم بالخصوص كه شناسنامه نبوده و سن و سالها مشخص نبوده است،گاهى زنى احساس مى‏كرد كه عادت نمى‏شود،ولى نمى‏دانست كه آيا به سن ياس رسيده است‏يا به علت‏يك بيمارى است، كه اينها را معمولا مى‏گويند:«مسترابه‏»يعنى محل شك)درباره اينها هم قرآن مى‏فرمايد سه ماه عده نگه دارند: و اللائى يئسن من المحيض من نسائكم ان ارتبتم فعدتهن ثلاثة اشهر زنانى كه از حيض شدن مايوس‏اند ولى شما شك داريد كه علت‏حيض نشدن سن است‏يا علت ديگرى دارد،عده اينها سه ماه است،و همچنين زنانى كه به علت بيمارى اصلا حائض نمى‏شوند.
زنان حامله تكليفشان چيست؟ و اولات الاحمال اجلهن ان يضعن حملهن .كلمه‏«اولى‏»به معنى دارنده و صاحب است.«اولوا الامر»يعنى دارندگان امر،واليان امر.«اولات الاحمال‏»-كه مؤنث است-يعنى دارندگان حمل.ترجمه فارسى‏اش همين كلمه‏«باردار»است.
حمل يعنى بار. در اصطلاح عربى و در اصطلاح فارسى هر دو(شايد در بعضى زبانهاى ديگر هم اين جور باشد) شايع اين است كه به بچه‏اى كه در رحم مادر است‏«بار»مى‏گويند،و لهذا ما هم در زبان فارسى زن حامله را«بار دار»مى‏گوييم،و در عربى‏«حامل‏»مى‏گويند،«حامله‏»نمى‏گويند چون اين امر اختصاص به زنها دارد.مثل حائض است كه ديگر حائضه نمى‏گويند،چون مرد حائض نداريم كه بگوييم زن حائضه،براى اينكه معلوم بشود كه زن است‏يا مرد.
اولات الاحمال همان معناى حامل را دارد:صاحبان بار،دارندگان بار،يعنى زنهاى حامل.تكليف عده اينها چيست؟
زن معمولا در مدت حمل عادت نمى‏شود،استثنائى است كه بعضى از زنها عادت بشوند.آيا اينها هم سه ماه عده نگه دارند؟نه،صاحبان حمل عده طلاقشان وضع حمل است.
اگر ما فرض كنيم كه يك روز هم به حملش مانده است،اگر زن طلاق داده بشود،با صرف وضع حمل عده‏اش منقضى مى‏شود،و حتى اگر يك لحظه باقى مانده باشد.و اگر ابتداى حملش باشد و تا وقتى كه بخواهد وضع حمل كند نه ماه مانده باشد عده‏اش اين نه ماه است.
عده‏هايى كه در اينجا ذكر مى‏كنيم عده طلاق است.ما يك عده وفات هم داريم كه اگر مرد بميرد زن بايد عده نگه دارد.
عده وفات چهار ماه و ده روز است اربعة اشهر و عشرا كه نص آيه قرآن است.چون عده وفات چهار ماه و ده روز است،گاهى اشتباه مى‏شود،بعضى خيال مى‏كنند عده طلاق هم در جايى كه سه عادت نيست‏سه ماه و ده روز است،مى‏گويند عده اين زن سه ماه و ده روز است،خير،ما سه ماه و ده روز نداريم،چهار ماه و ده روز داريم.در عده وفات، سه ماه داريم در عده بعضى از زنها،و سه عادت داريم در عده بعضى ديگر از زنها.عده وفات اختصاص ندارد،همه زنها،حتى زنى كه يائسه واقعى است‏يعنى سنش از سن عادت شدن و بچه آوردن گذشته است بايد عده نگه دارد،در صورتى كه در طلاق اگر زن به سن يائسگى برسد اصلا عده ندارد.
حال مساله‏اى پيش مى‏آيد كه اگر زنى شوهرش مرد و زن حامله بود،عده زن چقدر است؟
آيا چهار ماه و ده روز است‏يا وضع حمل است؟
به حسب فقه شيعه-كه از مسلمات فقه شيعه است و از همان اول حضرت امير عليه السلام اين مطلب را توضيح دادند-زنى كه حامل باشد و شوهرش بميرد،عده‏اش‏«ابعد الاجلين‏»است،يعنى دورترين مدتها،يعنى از اين چهار ماه و ده روز و مدت حمل،هر كدام دورتر باشد عده‏اش همان است.
اگر زن تازه حامله شده است و شوهرش مرد،نه ماه بعد مى‏خواهد بزايد،مدتش آن نه ماه است.اگر زن وضع حملش قريب است،مثلا يك روز ديگر خواهد زاييد،بايد عده چهار ماه و ده روز را نگه دارد.
اينجا امر تقوا را تكرار مى‏فرمايد.تكرار اينها براى اين است-از آيه بعد هم استنباط خواهيم كرد-كه قرآن مى‏خواهد اهميت فوق العاده رعايت‏حدود خانوادگى را ذكر كند،چون تقوا خود نگهدارى و رعايت‏حدود الهى است كه در ابتداى سوره هم فرمود: و تلك حدود الله و من يتعد حدود الله فقد ظلم نفسه اينها حدود الهى است،هر كه از اين حدود تجاوز كند به خود ستم كرده است.
تقوا هم خود نگهدارى يعنى تجاوز نكردن از حدود و مقررات الهى است.اينكه تقوا و حفظ حدود الهى تكرار مى‏شود،اشعار به اين است كه مسائل خانوادگى فوق العاده اهميت دارد،و قبلا عرض كرديم كه در كمتر مساله‏اى قرآن به اندازه مسائل خانوادگى به جزئيات مساله پرداخته است،و اين نهايت درجه[اهميت]مسائل مربوط به حدود خانوادگى را نشان مى‏دهد.

باسمه تعالي

برادر عزيزم (رضا)مطالب راكامل بيان فرمودند.
من هم مناسب ديدم جاي چند مسئله كه خالي است را بيان كنم. (0 اين مسئله اختلافي نيست.)
زمان عده طلاق:سه طهر ميباشد
زمان عده صيغه موقت:دو حيض ميباشد
زمان عده وطي به شبهه:سه طهر ميباشد
زمان عده وفات: چهار ماه وده روز ميباشد
(توضيح المسائل مراجع)

سلام علیکم ببخشید تمام اینها درست اما یه سوالاتی پیش می آید که باید جواب داده شود!!

یکی این که اگر زنی رحمش را به علت مریضی برداشته است آیا عده دارد؟؟

دوم آن که زنی که شوهرش ماه ها است که با او نزدیکی نکرده آیا عده اش چقدر است؟؟

سوم زنی که نزدیکی نکرده با شوهرش یا از پشت به حرام نزدیکی کرده این عده اش چقدر است؟

چهارم زنی که عقد موقت کرده عده اش چقدر است؟

پنجم زنی که کنیز است عده اش چقدر است؟

ششم اگر راهی پیدا شود که یقین کنیم(یقین نه ظن) زن حامله نیست آیا شرعا استفاده از آن راه جایز است یا خیر؟

خوب تمام این سوالات و سوالات دیگری که ممکن است در ذهن خواننده مطرح بشه با مطرح کردن علت یا حکمت عده جواب داده میشه!!

اول میگوییم عده حکمی تعبدی است در این هیچ شکی نیست اما چرا؟؟

در مورد عده وفات حرفی نیست چون این عده خاص است و شامل همه میشود و استثناء هم ندارد(به نظر ما کنیز استثناء نمیشود) اربعه اشهر و عشرا است چون عشر اینجا مذکر آمده دلیل است بر آن که لیل را شامل میشود نه یوم یعنی چهار ماه و ده شب نه چهار ماه و ده روز!(قرآن خیلی دقیقه)

اما غیر وفات که برای حمل است میخواهیم در قرآن و روایات بگردیم ببینیم چرا؟

اول از همه آیه و المطلقات یتربصن بانفسهن ثلاثه قروء و لا یحل لهن ان یکتمن ما خلق الله فی ارحامهن ان کن یومن بالله و الیوم الاخر و بعولتهن احق بردهن ان ارادوا اصلاحا(228 بقره)
و طلاق داده شدگان(مونث) تربص میکنند به وسیله نفسهایشان سه طهر و سه حیض و حلال نیست برای آنان این که کتمان کنند آنچه خدا خلق کرده است در رحمهایشان اگر ایمان به خدا و روز آخر دارند و شوهرانشان دارای حق بیشتری هستند بر ردشان اگر اراده اصلاح دارند

خوب با دقت در آیه دو نکته میبینیم که مارا کمی به حکمت اصلی عده رهنمون میکنه یکی این که بلافاصله بعد از قضیه تربص حرمت کتمان آنچه در رحم است را مطرح نموده و این خود اشاره ای کامل و تام برای این است که این عده برای احتمال حمل است به خاطر همین حلال نیست که کتمان کنند آنچه در رحمشان است دوم این که فرمود احق یعنی دارای حق بیشتر نفرمود ذلک حق لبعولتهن لردهن یعنی این حقی است (که ما قرار دادیم) برای شوهرانشان برای رد آنان خوب این نشان میدهد عده حتی در عده رجعیه برای مردان نیست بلکه حال که زن مجبور است عده نگه دارد برای احتمال حمل شوهرش حق بیشتری دارد برای رد اینان!!

خوب آیه دیگری را مورد بررسی قرار میدیم: و الئی یئسن من المحیض من نسائکم ان ارتبتم فعدتهن ثلاثه اشهر و الئی لم یحضن. و اولات الاحمال ان یضعن حملهن!!(4 طلاق)
و کسانی که نا امید شده اند از حیض دیدن از زنانتان اگر شکی مستند بردید پس عده آنان سه ماه است و کسانی که حیض ندیده اند(هم اگر شکی مستند بردید پس عده شان سه ماه است). و دارندگان حملها (پس عده شان) این که حملشان را قرار دهند

با کمی دقت در آیه خیلی چیز ها میتوانیم یاد بگیریم اولا فرمود زنان یائسه خوب یعنی در یائسه بودنش شکی نیست یعنی میدانیم که یائسه است اما شک مستندی بر چه بردیم!! آیا شک بر غیر حمل است؟ قطعا شک بر حمل است اگر بگوییم شک در خود یئس است عطف آن به کسانی که حیض ندیده اند بی معنا مینماید چون در این که حیض نمیبینند شک نداریم چون تا به حال حیض ندیده است بلکه در این که قدرت بر حمل دارند یا نه شک پیدا میکنیم
خوب در هر صورت این شک شک بر حمل است و بس!!
در مورد زنان حامله هم این نکته مشهود است اگر عده برای چیز دیگری است چرا زنان حامله باید تا وضع حمل صبر کند خواه این وضع وضع مضقه باشد یا هر چیز دیگری که حمل برایش صادق است؟

آیه دیگری هم هست که نظرتون رو بهش جلب میکنم: اذا نکحتم المومنات ثم طلقتموهن من قبل ان تمسوهن فما لکم علیهن من عده تعتدونها (49 احزاب)
هنگامی که ازدواج کردید مومنات(مومن های مونث) را سپس طلاقشان دادید از قبل آن که مسشان کنید(کنایه از دخول است) پس براشما نیست بر گردن آنان از عده ای که شمارش کنید آن را!!

خوب اگر بحث غیر حمل است چرا در مورد زنی که دخول نشده است بهش این گونه نفی عده میکند؟؟ یعنی زنی که دخول صورت نگرفته است بهش عده ای ندارد!!

جالب این است که دکترهای جهان ثابت کرده اند که زنی که حامله است ممکن است دوبار حیض ببیند اما امکان ندارد 3 بار ببیند یعنی خدا(1400 سال پیش به معجزه بودن قرآن شک نکنید!!) میفرماید شما باید یقین کنید که زن حامله نیست حالا از هر راهی که یقین آور است اگر یائسه است که همان اگر به سن حمل نرسیده که همان اگر راه سومی هست که یقینی بشود تعیین کرد مثل سه طهر و سه حیض صبر کردن که همان اگر حامله نبودید بروید با هرکس که تراضی به معروف انجام دادید ازدواج کنید کسی حق ندارد جلوی شما را بگیرد

خوب نتیجه بحث در جواب سوالات فوق خلاصه میشود

1. این که اگر زنی رحمش را به علت مریضی برداشته است آیا عده دارد؟ نه چون احتمال حمل وجود ندارد!

2. زنی که شوهرش ماه ها است که با او نزدیکی نکرده آیا عده اش چقدر است؟ از آخرین نزدیکی باید عده را حساب کنند! تا معلوم شود حامله است یا نه مثلا اگر دو طهر پیش با او نزدیکی کرده باید یه طهر و حیض دیگر نگه دارد بعد آزاد است در ازدواج و عده اش تمام شده!!

3. زنی که نزدیکی نکرده با شوهرش یا از پشت به حرام نزدیکی کرده این عده اش چقدر است؟ چون حملش ممکن نیست نیازی به عده نیست!!

4. زنی که عقد موقت کرده عده اش چقدر است؟ فرقی نمیکند با عقد دائم اگر بگوییم فرق میکند آیا بچه ای که به دنیا می آورد متعلق به کیست شوهر فعلی یا قبلی؟؟ در هر صورت حمل مطرح است!! و فرقی نیست!

5. زنی که کنیز است عده اش چقدر است؟ فرقی نمیکند چون باید معلوم شود از کی حامله بوده!!

6. اگر راهی پیدا شود که یقین کنیم(یقین نه ظن) زن حامله نیست آیا شرعا استفاده از آن راه جایز است یا خیر؟ هر چند که(طبق اطلاعات بنده) همچین راهی هنوز کشف نشده که یقینی بدون آنکه مو لای درزش رود بتوانند بفهمند که زن حامله است یا نه اما اگر کشف شده(شاید سونوگرافی زودتر مشخص کند اما در طی دو هفته یا زودتر فکر نکنم همچین راهی به صورت یقینی باشد) و یا بشود یک روزه یا دوهفته ای یا ..... زود تر از سه طهر و سه حیض مشخص کرد که زن حامله نیست دیگر عده ای در کار نیست از آن به بعد.

آیا این درست است که زنا عده ندارد؟علتش چیست؟خب اگر علتش این است که اگر زن توبه کرده باشد خدا بر او رحم کند و بچه اش حلال زاده حساب شود فکر نمیکنم با عقل سازگار باشد.چون در اینصورت شوهر زن و یا خود زن تا آخر عمر شک دارند که بچه مال شوهر است یا نه.وچه بسا بچه مال شوهر باشد،ولی مرد او را دوست نداشته باشد.همچنین اگر زناکار توبه کرده باشد آیا نباید مدتی صبر کند تا اصلاح خودش را نشان دهد؟شاید بعد دوباره توبه اش را شکست!

بسم الله الرحمن الرحیم

سلام علیکم

فاطمه ۶۵;196995 نوشت:
یا این درست است که زنا عده ندارد؟علتش چیست؟خب اگر علتش این است که اگر زن توبه کرده باشد خدا بر او رحم کند و بچه اش حلال زاده حساب شود فکر نمیکنم با عقل سازگار باشد.چون در اینصورت شوهر زن و یا خود زن تا آخر عمر شک دارند که بچه مال شوهر است یا نه.وچه بسا بچه مال شوهر باشد،ولی مرد او را دوست نداشته باشد.همچنین اگر زناکار توبه کرده باشد آیا نباید مدتی صبر کند تا اصلاح خودش را نشان دهد؟شاید بعد دوباره توبه اش را شکست!

اتفاقا با مطلبی که عرض کردیم مشخص میشود که زنا هم عده دارد. یعنی تا مشخص نشود به صورت یقینی که از شوهر (زنایی) قبلی اش حامله است یا خیر حق اقدام به ازدواج بعدی را ندارد.

مسئله ازدواج با زناکار هم در تاپیک حرمت ازدواج بحث کردیم.

التماس دعا

فاطمه ۶۵;196995 نوشت:
آیا این درست است که زنا عده ندارد؟علتش چیست؟خب اگر علتش این است که اگر زن توبه کرده باشد خدا بر او رحم کند و بچه اش حلال زاده حساب شود فکر نمیکنم با عقل سازگار باشد.چون در اینصورت شوهر زن و یا خود زن تا آخر عمر شک دارند که بچه مال شوهر است یا نه.وچه بسا بچه مال شوهر باشد،ولی مرد او را دوست نداشته باشد.همچنین اگر زناکار توبه کرده باشد آیا نباید مدتی صبر کند تا اصلاح خودش را نشان دهد؟شاید بعد دوباره توبه اش را شکست!

با سلام و احترام

بله ،زنا عده ندارد البته ما درصدد بیان علت احکام نیستیم چراکه فلسفه بسیاری از احکام روشن نیست،اما شاید به عنوان یکی از دلایل بتوان گفت که زنا به دلیل اینکه عمل حرامی است،احترامی ندارد،تا نیاز به عده داشته باشد.

امام خمینی،تحریرالوسیله،ج2،در وطی به شبهه،م1.

بسم الله الرحمن الرحیم

سلام علیکم

نور;197703 نوشت:
به عنوان یکی از دلایل بتوان گفت که زنا به دلیل اینکه عمل حرامی است،احترامی ندارد،تا نیاز به عده داشته باشد

اونوقت اگه بچه داشته از زنای قبلیش چی؟ باید بندازه گردن شوهر فعلیش؟

التماس دعا

مهدی عباس زاده;197731 نوشت:
اونوقت اگه بچه داشته از زنای قبلیش چی؟ باید بندازه گردن شوهر فعلیش؟ التماس دعا

با سلام و تشکر از شما

در هر صورت فرزند متعلق به مردی است که زنا با او صورت گرفته است،یعنی اگر فرزند از زنای قبلی بوده،متعلق به همان مرد است.

استفتا از دفتر مقام معظم رهبری در قم

بسم الله الرحمن الرحیم

سلام علیکم

خب اگه عده نگه نداره که این مشخص نمیشه!!!

التماس دعا

مهدی عباس زاده;154341 نوشت:
. این که اگر زنی رحمش را به علت مریضی برداشته است آیا عده دارد؟ نه چون احتمال حمل وجود ندارد! 2. زنی که شوهرش ماه ها است که با او نزدیکی نکرده آیا عده اش چقدر است؟ از آخرین نزدیکی باید عده را حساب کنند! تا معلوم شود حامله است یا نه مثلا اگر دو طهر پیش با او نزدیکی کرده باید یه طهر و حیض دیگر نگه دارد بعد آزاد است در ازدواج و عده اش تمام شده!! 3. زنی که نزدیکی نکرده با شوهرش یا از پشت به حرام نزدیکی کرده این عده اش چقدر است؟ چون حملش ممکن نیست نیازی به عده نیست!! 4. زنی که عقد موقت کرده عده اش چقدر است؟ فرقی نمیکند با عقد دائم اگر بگوییم فرق میکند آیا بچه ای که به دنیا می آورد متعلق به کیست شوهر فعلی یا قبلی؟؟ در هر صورت حمل مطرح است!! و فرقی نیست! 5. زنی که کنیز است عده اش چقدر است؟ فرقی نمیکند چون باید معلوم شود از کی حامله بوده!! 6. اگر راهی پیدا شود که یقین کنیم(یقین نه ظن) زن حامله نیست آیا شرعا استفاده از آن راه جایز است یا خیر؟ هر چند که(طبق اطلاعات بنده) همچین راهی هنوز کشف نشده که یقینی بدون آنکه مو لای درزش رود بتوانند بفهمند که زن حامله است یا نه اما اگر کشف شده(شاید سونوگرافی زودتر مشخص کند اما در طی دو هفته یا زودتر فکر نکنم همچین راهی به صورت یقینی باشد) و یا بشود یک روزه یا دوهفته ای یا ..... زود تر از سه طهر و سه حیض مشخص کرد که زن حامله نیست دیگر عده ای در کار نیست از آن به بعد.

با سلام
دوست عزیز این فتواهایی که نوشتی نظر خودته یا از جایی استفتاء کردی؟
شما گفتی اگر خیلی وقته که از شوهرش دور بوده، لازم نیست بعد از اجرای صیغه طلاق عده نگه داره، مثلا فرض کنید که شوهرش چند ساله مسافرت رفته و خبری ازش نیست میخوان طلاق غیابی بدن.
فتوای مراجع در این زمینه چیست؟
با تشکر از شما و کارشناس محترم

بسم الله الرحمن الرحیم

سلام علیکم

muhammad-aga;198374 نوشت:
دوست عزیز این فتواهایی که نوشتی نظر خودته یا از جایی استفتاء کردی؟

فتواهای مصلح قرآنی جناب آیة الله العظمی صادقی تهرانی هم اینگونه است البته ایشون در بسیاری موارد در جزئیات وارد نشده اند.(یعنی اصل و مناط حکم احتمال حمل است و اگر اثبات شد که زنی که رحمش را برداشته احتمال حمل برایش وجود دارد حرف بنده اشتباه است. منظور به طور کلی آن است که مناط احتمال حمل است)
muhammad-aga;198374 نوشت:
شما گفتی اگر خیلی وقته که از شوهرش دور بوده، لازم نیست بعد از اجرای صیغه طلاق عده نگه داره، مثلا فرض کنید که شوهرش چند ساله مسافرت رفته و خبری ازش نیست میخوان طلاق غیابی بدن. فتوای مراجع در این زمینه چیست؟

طبق نظر ایشون عده نداره

التماس دعا

مهدی عباس زاده;198673 نوشت:
طبق نظر ایشون عده نداره

با سلام
آقای عباس زاده
به نظرم در مواردی که فتوای یک مرجع مخالف قول مشهور است و ممکن است دیگران فکر کنند همه به این مطلب اعتقاد دارند، بهتر است در هنگام نقل مطلب به این مسئله اشاره کنید.
چون اونطوری که من شنیدم آیة الله صادقی تهرانی فتاوای شاذی دارند که البته فتوای هر مرجعی برای خود او و مقلدانش محترم است. اما نمیتوان نظر یک مرجع را به طور کلی در یک سایت مطرح کرد مگر اینکه توضیح دهیم که نظر مشهور چیست.
من شنیدم که آیة الله صادقی نظرشون این است که در سفر هم نماز رو تمام باید خوند. آیا این مطلب صحیح است؟ اگر ایشون فتاوای شاذ دیگری هم دارند اگر ممکنه به چند مورد از آنها اشاره کنید، تا از لحاظ علمی بیشتر استفاده کنیم.
با تشکر

مهدی عباس زاده;198317 نوشت:
خب اگه عده نگه نداره که این مشخص نمیشه!!!

با سلام و عرض ادب

بیان شد که زنا عده ندارد چراکه حرمت ندارد،اگر مشخص بود که فرزند برای مرد زانی است اما اگر مشخص نبود،از نظر فقهی چندان ثمره ای هم در مشخص شدن ولد الزنا ندارد،البته با توجه به آزمایشات ژنتیک می توان تعیین کرد.

موفق باشید.

جهت تشخیص اینکه زن در روزهای اولیه ..............حامله هستند یا خیر
وقتی عادت ماهایه وی عقب افتاده باشد این ازمایش خون را انجام دهد
HCG ............اگر کمتر از 10 باشد زن قطعا حامله نیست واگر بیش از 10 باشد حامله است
جواب ازمایش در دو ساعت داده میشود

بسم الله الرحمن الرحیم

سلام علیکم

muhammad-aga;199016 نوشت:
به نظرم در مواردی که فتوای یک مرجع مخالف قول مشهور است و ممکن است دیگران فکر کنند همه به این مطلب اعتقاد دارند، بهتر است در هنگام نقل مطلب به این مسئله اشاره کنید. چون اونطوری که من شنیدم آیة الله صادقی تهرانی فتاوای شاذی دارند که البته فتوای هر مرجعی برای خود او و مقلدانش محترم است. اما نمیتوان نظر یک مرجع را به طور کلی در یک سایت مطرح کرد مگر اینکه توضیح دهیم که نظر مشهور چیست.

بله اگر بی استدلال آورده شود حرف شما درست است اما بنده با استدلال آورده ام اینجا را کلیک کنید.

اما سخن شما در مورد فتوای شاذ : فتوای شاذ و درست و عاقلانه بهتر است از فتوای مشهور که اینگونه نباشد.(البته بنده مدعی نیستم که ایشون همه نظراتشو قطعی و مطابق با واقع است ولی مسائلی که بنده باهاشون سروکار داشتم اکثرا نظر ایشون تقدم عقلی داشته)

در مورد نظرات ایشون هم میتونید به سایتشون مراجعه کنید. و اینجا مجال بحث نیست در ضمن در مورد نماز مسافر در همین سایت هم مطرح گشته به اینجا مراجعه کنید.

نور;199214 نوشت:
بیان شد که زنا عده ندارد چراکه حرمت ندارد،اگر مشخص بود که فرزند برای مرد زانی است اما اگر مشخص نبود،از نظر فقهی چندان ثمره ای هم در مشخص شدن ولد الزنا ندارد

بله اگر در ولد زنا بودنش شکی نبود از نظر فقهی ثمره نداشت(البته بنا به فرض عدم وجوب نفقه و ارث و ... که شما به آن معتقدید) اما اینجا فرق است بین ولد زنا و ولد حلال. و قرار است مشخص شود که بچه ولد زناست یا ولد حلال.

و اگر بچه ولد زنا بوده بر گردن مرد نیست که نفقه اش را بپردازد و ارث بهش تعلق نمیگیره و باقی احکامش. اما اگر بر گردن مرد بیفتد شما عذاب اخروی اش را به عهده میگیرید؟که باعث شدید مرد چیزهایی رو انجام بدهد که شرعا وظیفه اش نبوده!!! پولهایی را بپردازد که از عهده اش خارج بوده!

(شما دیگر پاسخی از بنده نخواهید دید انشاء الله)

التماس دعا

مهدی عباس زاده;201181 نوشت:
بله اگر در ولد زنا بودنش شکی نبود از نظر فقهی ثمره نداشت(البته بنا به فرض عدم وجوب نفقه و ارث و ... که شما به آن معتقدید) اما اینجا فرق است بین ولد زنا و ولد حلال. و قرار است مشخص شود که بچه ولد زناست یا ولد حلال. و اگر بچه ولد زنا بوده بر گردن مرد نیست که نفقه اش را بپردازد و ارث بهش تعلق نمیگیره و باقی احکامش. اما اگر بر گردن مرد بیفتد شما عذاب اخروی اش را به عهده میگیرید؟که باعث شدید مرد چیزهایی رو انجام بدهد که شرعا وظیفه اش نبوده!!! پولهایی را بپردازد که از عهده اش خارج بوده!

با سلام و عرض ادب

فرض مساله در جایی بود که یقین به زنا باشد و فرزند از زنا بوده باشد،اما اگر وطی به شبهه باشد،احکام خودش را دارد و همچنین اگر زن شوهر داری زنا نماید(فرض دیگری که مطرح شد) و شک در الحاق فرزند شود،فرزند ملحق به شوهر است.در جایی که مطابق وظیفه شرعی عمل شود،معذر است و مشمول عذاب اخروی هم نخواهد شد.

استفتا از دفتر مقام معظم رهبری در قم


با سلام
اینجانب در حدود 3 سال پیش با خانمی ازدواج موقت کردم.حال که بعد از سه سال قصد ازدواج دایم با این خانوم را دارم.ولی الان متوجه شده ایم که در 3 سال پیش که با ایشان ازدواج کرده ام ایشان 1ماه قبلش طلاق گرفته بوده اند و احتمالا در عده طلاق شوهراول خود بوده اند(طلاق شما بائن).لازم به ذکراست در آن زمان ما نزدیکی هم داشته ایم و هیچکداممان از این موضوع عده خبری نداشته ایم و نمی دانستیم که ازدواج در زمان عده حرام می باشد .ضمنا در موقع طلاق شوهراول وکیل ایشان گفته اند چون طلاق شما بائن خلعی است شما عده ندارید.حال با توجه به این شرایط ما قصد ازدواج دائم را با هم داریم.خواهشمند است بررسی نمایید.
در حال حاضر آیت الله العظمی صادقی تهرانی و ایت الله صانعی می گویند حرام ابدی نیستیم و اکثریت علما می گویند حرام ابدی هستیم- حال ایا من می توانم به حکم ایت الله صانعی عمل کنم در صورتی که بقیه مراجع می گویند حرام ابد هستیم؟
با تشکر

[="Tahoma"][="Black"]

amir2000;260154 نوشت:
با سلام اینجانب در حدود 3 سال پیش با خانمی ازدواج موقت کردم.حال که بعد از سه سال قصد ازدواج دایم با این خانوم را دارم.ولی الان متوجه شده ایم که در 3 سال پیش که با ایشان ازدواج کرده ام ایشان 1ماه قبلش طلاق گرفته بوده اند و احتمالا در عده طلاق شوهراول خود بوده اند(طلاق شما بائن).لازم به ذکراست در آن زمان ما نزدیکی هم داشته ایم و هیچکداممان از این موضوع عده خبری نداشته ایم و نمی دانستیم که ازدواج در زمان عده حرام می باشد .ضمنا در موقع طلاق شوهراول وکیل ایشان گفته اند چون طلاق شما بائن خلعی است شما عده ندارید.حال با توجه به این شرایط ما قصد ازدواج دائم را با هم داریم.خواهشمند است بررسی نمایید. در حال حاضر آیت الله العظمی صادقی تهرانی و ایت الله صانعی می گویند حرام ابدی نیستیم و اکثریت علما می گویند حرام ابدی هستیم- حال ایا من می توانم به حکم ایت الله صانعی عمل کنم در صورتی که بقیه مراجع می گویند حرام ابد هستیم؟ با تشکر

با عرض سلام و احترام خدمت جناب عالی و تشکر از سئوال شما

هر مکلفی باید مرجع تقلید داشته باشد و مرجع اعلم را از راه صحیح شرعی انتخاب نماید که در همه مسائل از جمله مورد شما از ایشان تقلید کند.

انتخاب مرجع بر اساس نوع فتوای آنان ، انتخابی صحیح نبوده و اصلا تقلید شکل نمی گیرد و مشکلی را حل نمی کند و موجب حلال شدن ازدواج نمی شود.

بنابراین شما باید ابتدا مرجع تقلید خود را به صورت صحیح انتخاب نمایید (و یا اگر قبلا این کار را کرده اید و الان مرجع تقلید دارید) ، سپس در این مسئله هم از فتوای ایشان تقلید کنید .

موفق و سلامت باشید[/]

با تشکر از زحمات شما
نکته دیگری که ما شک داریم این است که آیا ما در 3سال پیش که اولین نزدیکی را کرده ایم آیا صیغه عقد را در خوانده ایم یا نه؟
چون ما مرددیم که صیغه عقد را در بار دوم نزدیکی و حدود 1هفته بعد از اولین نزدیکی خوانده ایم و بار اول را زنا کرده ایم
حال با توجه به این شرایط خواهشمندم راهنمایی کنید که آیا ما باز هم به هم حرام ابدی هستیم؟
از آنجایی که موضوع ازدواج دایم برای ما اهمیت ویژه ای دارد خواهشمند است بررسی دقیقی انجام دهید
با تشکر

[="Tahoma"][="Black"]

amir2000;260300 نوشت:
با تشکر از زحمات شما نکته دیگری که ما شک داریم این است که آیا ما در 3سال پیش که اولین نزدیکی را کرده ایم آیا صیغه عقد را در خوانده ایم یا نه؟ چون ما مرددیم که صیغه عقد را در بار دوم نزدیکی و حدود 1هفته بعد از اولین نزدیکی خوانده ایم و بار اول را زنا کرده ایم حال با توجه به این شرایط خواهشمندم راهنمایی کنید که آیا ما باز هم به هم حرام ابدی هستیم؟ از آنجایی که موضوع ازدواج دایم برای ما اهمیت ویژه ای دارد خواهشمند است بررسی دقیقی انجام دهید با تشکر

با تشکر از پاسخ شما

همان طور که عرض شد لازم است ابتدا مرجع تقلیدی را که با شیوه صحیح انتخاب فرموده اید به ما معرفی نمایید تا بتوانیم بر اساس نظرات ایشان پاسخ بدهیم و در خدمتتان باشیم .

موفق و سلامت باشید[/]

سلام علیکم

نور;202422 نوشت:
فرض مساله در جایی بود که یقین به زنا باشد و فرزند از زنا بوده باشد،اما اگر وطی به شبهه باشد،احکام خودش را دارد و همچنین اگر زن شوهر داری زنا نماید(فرض دیگری که مطرح شد) و شک در الحاق فرزند شود،فرزند ملحق به شوهر است.در جایی که مطابق وظیفه شرعی عمل شود،معذر است و مشمول عذاب اخروی هم نخواهد شد.

فرض ما جایی بود که شخص زناکار است و الآن میخواهد توبه نماید و با مؤمن ازدواج کند حال آیا بعد از آخرین وطی باید عده نگه دارد یا خیر؟ اگر نگه ندارد معلوم نمیشود که از آخرین زنا یا قبلی ها بچه در رحم او بوده یا نه. آیا این فعل صحیح است؟

با توجه به کدام روایت زنا عده ندارد؟ اگر میشود روایتش را بیاورید که مستند باشد.

amir2000;260154 نوشت:
در حال حاضر آیت الله العظمی صادقی تهرانی و ایت الله صانعی می گویند حرام ابدی نیستیم و اکثریت علما می گویند حرام ابدی هستیم- حال ایا من می توانم به حکم ایت الله صانعی عمل کنم در صورتی که بقیه مراجع می گویند حرام ابد هستیم؟

سجاد;260164 نوشت:
بنابراین شما باید ابتدا مرجع تقلید خود را به صورت صحیح انتخاب نمایید

آیا راه های یافتن مرجع تقلید از آن سه راه مسدود نیست؟ اگر مسدود است آیا گمانش به این که یکی از آقایان صادقی یا صانعی اعلم باشد کافی نیست؟

amir2000;260300 نوشت:
صیغه عقد را در بار دوم نزدیکی و حدود 1هفته بعد از اولین نزدیکی خوانده ایم و بار اول را زنا کرده ایم
حال با توجه به این شرایط خواهشمندم راهنمایی کنید که آیا ما باز هم به هم حرام ابدی هستیم؟

اگر از قبل زنا کرده اند آیا ازدواج ایشان قبل از توبه با آیه : المائدة : 5 الْيَوْمَ أُحِلَّ لَكُمُ الطَّيِّباتُ وَ طَعامُ الَّذينَ أُوتُوا الْكِتابَ حِلٌّ لَكُمْ وَ طَعامُكُمْ حِلٌّ لَهُمْ وَ الْمُحْصَناتُ مِنَ الْمُؤْمِناتِ وَ الْمُحْصَناتُ مِنَ الَّذينَ أُوتُوا الْكِتابَ مِنْ قَبْلِكُمْ إِذا آتَيْتُمُوهُنَّ أُجُورَهُنَّ مُحْصِنينَ غَيْرَ مُسافِحينَ وَ لا مُتَّخِذي أَخْدانٍ وَ مَنْ يَكْفُرْ بِالْإيمانِ فَقَدْ حَبِطَ عَمَلُهُ وَ هُوَ فِي الْآخِرَةِ مِنَ الْخاسِرينَ

که میفرماید : امروز چیزهای پاکیزه برایتان حلال شده و طعام کسانی که کتاب (وحیانی) داده شدند، برایتان حلال و طعام شما (هم) برای آنان حلال است و (نیز ازدواج با) زنان پاکدامن باایمان و زنان پاکدامن از کسانی که پیش از شما کتاب (آسمانی) به آنان داده شده (حلال است)، هنگامی‌که مهریه‌هایشان را به ایشان بدهید و (خودتان و آنان) پاکدامن و نگه‌دار (خود و همسرانتان) باشید. نه زناکاران و نه زنانی را (از روی شهوت) به دوستی برگیرید. و هرکس به ایمان کافر شود، بی‌گمان عملش تباه شده و او در آخرت از زیانکاران است. (۵ مائده: ترجمه علامه صادقی تهرانی)

آیا بر اساس آیه فوق اگر قبل از توبه با یکدیگر ازدواج کنند صحیح است؟ آیا ازدواج با زنی که از زنای خویش توبه نکرده صحیح است؟ یا اصلا ازدواج مرد اینچنینی صحیح است؟

موضوع قفل شده است